diff --git a/el_GR.ISO8859-7/Makefile b/el_GR.ISO8859-7/Makefile index 9a15ef6a78..fbe1885dee 100644 --- a/el_GR.ISO8859-7/Makefile +++ b/el_GR.ISO8859-7/Makefile @@ -1,9 +1,10 @@ # $FreeBSD$ # Original version: 1.7 SUBDIR = articles +SUBDIR+= books COMPAT_SYMLINK = el DOC_PREFIX?= ${.CURDIR}/.. .include "${DOC_PREFIX}/share/mk/doc.project.mk" diff --git a/el_GR.ISO8859-7/articles/Makefile b/el_GR.ISO8859-7/articles/Makefile index 569d630252..02421834aa 100644 --- a/el_GR.ISO8859-7/articles/Makefile +++ b/el_GR.ISO8859-7/articles/Makefile @@ -1,18 +1,19 @@ # $FreeBSD$ # Original version: 1.39 SUBDIR = SUBDIR+= cvs-freebsd SUBDIR+= dialup-firewall SUBDIR+= explaining-bsd SUBDIR+= formatting-media SUBDIR+= freebsd-questions +SUBDIR+= greek-language-support SUBDIR+= laptop SUBDIR+= multi-os SUBDIR+= new-users SUBDIR+= problem-reports SUBDIR+= releng SUBDIR+= releng-packages DOC_PREFIX?= ${.CURDIR}/../.. .include "${DOC_PREFIX}/share/mk/doc.project.mk" diff --git a/el_GR.ISO8859-7/articles/greek-language-support/Makefile b/el_GR.ISO8859-7/articles/greek-language-support/Makefile new file mode 100644 index 0000000000..b1644f25fd --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/articles/greek-language-support/Makefile @@ -0,0 +1,13 @@ +# $FreeBSD$ + +DOC?= article + +FORMATS?= html + +INSTALL_COMPRESSED?=gz +INSTALL_ONLY_COMPRESSED?= + +SRCS= article.sgml + +DOC_PREFIX?= ${.CURDIR}/../../.. +.include "${DOC_PREFIX}/share/mk/doc.project.mk" diff --git a/el_GR.ISO8859-7/articles/greek-language-support/article.sgml b/el_GR.ISO8859-7/articles/greek-language-support/article.sgml new file mode 100644 index 0000000000..91c7323866 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/articles/greek-language-support/article.sgml @@ -0,0 +1,346 @@ + +%articles.ent; + +]> + +
+ + Υποστήριξη της Ελληνικής Γλώσσας στο FreeBSD + + + Νικόλαος + Κόκκαλης + +
nickkokkalis@yahoo.co.uk
+ + + + + 2006 + 2007 + Νικόλαος Κόκκαλης + + + $FreeBSD$ + + + &tm-attrib.freebsd; + &tm-attrib.general; + + + + Αυτό το κείμενο δίνει οδηγίες για τις ρυθμίσεις που χρειάζονται, + ώστε να μπορούμε να διαβάσουμε και να γράψουμε Ελληνικά στο &os;, τόσο + σε κατάσταση κονσόλας όσο και χρησιμοποιώντας το γραφικό + περιβάλλον &xorg;. + + + + + Εισαγωγή + + Η ρύθμιση της υποστήριξης του &os; για την Ελληνική γλώσσα είναι + αρκετά εύκολη, σε κάθε επίπεδο. Με σχετικά λίγες ρυθμίσεις, μπορεί να + γράψει και να διαβάσει κανείς σωστά Ελληνικά με την επίσημη κωδικοποίηση + &iso-greek;, τόσο σε κατάσταση κονσόλας όσο και μέσα από το γραφικό + περιβάλλον &xorg;. Αν και οι ρυθμίσεις που + αφορούν αποκλειστικά στο FreeBSD είναι αυτές της κονσόλας, εδώ θα + αναφερθούν και αυτές που αφορούν και + τα &xorg; αλλά και τις επιμέρους + εφαρμογές. + + Αφού διαβάσετε αυτό το άρθρο θα ξέρετε: + + + + Που θα βρείτε Ελληνικές γραμματοσειρές, τόσο για την κονσόλα του + &os; όσο και για &xorg;. + + + + Πώς να ορίσετε μια αντιστοιχία πληκτρολογίου + (keymap) σε κατάσταση κονσόλας, η οποία να επιτρέπει + την εισαγωγή Ελληνικού κειμένου, με την κωδικοποίηση &iso-greek;. + + + + Πώς να ορίσετε ότι η προκαθορισμένη γραμματοσειρά σε κατάσταση + κονσόλας θα είναι κάποια που έχει Ελληνικούς χαρακτήρες. + + + + Πώς να ορίσετε μια αντιστοιχία πληκτρολογίου + (keymap) σε κατάσταση γραφικών, η οποία να επιτρέπει + την εισαγωγή Ελληνικού κειμένου, με την κωδικοποίηση &iso-greek;. + + + + Πώς να στήσετε γραμματοσειρές για το γραφικό περιβάλλον του + &os;, οι οποίες θα έχουν υποστήριξη τόσο για UTF-8 όσο και για + &iso-greek; Ελληνικά. + + + + + + Ρυθμίσεις για Ελληνικά στην κονσόλα του &os; + + Στην κονσόλα οι ρυθμίσεις αφορούν δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο + γίνεται κατά τον ίδιο τρόπο πάντα, ενώ το δεύτερο διαφοροποιείται + ανάλογα με το κέλυφος (shell). + + + + Ρυθμίσεις για την προκαθορισμένη γραμματοσειρά της κονσόλας και + μια αντιστοιχία πληκτρολογίου με υποστήριξη για Ελληνικά. + + + + Ρυθμίσεις έτσι ώστε το περιβάλλον του κελύφους να υποστηρίζει + την Ελληνική γλώσσα. + + + + + Ελληνική γραμματοσειρά και αντιστοιχία πληκτρολογίου για την κονσόλα + + Για να μπορέσουμε να διαβάσουμε και να γράψουμε Ελληνικά με την + κωδικοποίηση &iso-greek; στην κονσόλα του &os; χρειαζόμαστε + τουλάχιστον δύο αρχεία: μια γραμματοσειρά και μια αντιστοιχία + πληκτρολογίου. + + Ο &a.keramida; έχει φτιάξει μια τέτοια γραμματοσειρά και μια + αντιστοιχία πληκτρολογίου. Αυτά τα δύο αρχεία δεν είναι μέρος του + βασικού συστήματος του &os; τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, + οπότε θα χρειαστεί να τα κατεβάσετε από το δίκτυο. Για να κατεβάσετε + τα δύο αρχεία που χρειάζονται και να τα τοποθετήσετε στον κατάλληλο + κατάλογο για τον τύπο του κάθε αρχείου, μπορείτε να τρέξετε τις + παρακάτω εντολές: + + &prompt.root; cd /usr/share/syscons/fonts +&prompt.root; fetch 'http://people.freebsd.org/~keramida/files/grfixed-8x16.fnt' +&prompt.root; cd /usr/share/syscons/keymaps +&prompt.root; fetch 'http://people.freebsd.org/~keramida/files/keramida.el-iso.kbd' + + + Ενεργοποίηση της Ελληνικής υποστήριξης στην κονσόλα + + Για να ορίσουμε ως προκαθορισμένη γραμματοσειρά και αντιστοιχία + πληκτρολογίου αυτές που κατεβάσαμε, αρκεί να βάλουμε στο + αρχείο /etc/rc.conf τις παρακάτω + ρυθμίσεις: + + font8x16="grfixed8x16" +keymap="keramida.el-iso" + + Με αυτές τις ρυθμίσεις, το σύστημά μας θα χρησιμοποιεί τα αρχεία + που μόλις κατεβάσαμε από την επόμενη φορά που θα ξεκινήσει. Στο &os; + δε χρειάζεται όμως να κάνουμε επανεκκίνηση για μια τέτοια μικρή + αλλαγή. Μπορούμε απλά να τρέξουμε σε μια κονσόλα τις εντολές: + + &prompt.user; vidcontrol -f 8x16 grfixed-8x16 < /dev/ttyv0 +&prompt.user; kbdcontrol -l keramida.el-iso < /dev/ttyv0 + + Αυτές οι εντολές θα φορτώσουν εκείνη τη στιγμή τη νέα + γραμματοσειρά κονσόλας, και τη νέα αντιστοιχία πληκτρολογίου. + + + + Ρυθμίσεις για το κέλυφος χρήστη + + Με τις ρυθμίσεις που έχουμε κάνει ως τώρα δεν έχει ενεργοποιηθεί + πλήρως η Ελληνική υποστήριξη. Κάθε πρόγραμμα που τρέχει στο &os;, ακόμα και το + κέλυφος χρήστη που χρησιμοποιούμε, εξαρτάται από τις τρέχουσες + ρυθμίσεις locale, για να ξέρει σε τι γλώσσα + δουλεύουμε. + + Οι προκαθορισμένες ρυθμίσεις locale υποστηρίζουν μόνο την εισαγωγή + και ανάγνωση κειμένου σε Αγγλικά, οπότε πρέπει να αλλάζουμε τις + ρυθμίσεις αυτές για να μπορεί το κέλυφος μας να δουλέψει σωστά με την + Ελληνική γλώσσα. + + + Ρυθμίσεις για το κέλυφος &man.sh.1; + + Αν το κέλυφος που χρησιμοποιούμε είναι το &man.sh.1;, πρέπει να + βάλουμε στο αρχείο .profile του λογαριασμού μας + τις εξής ρυθμίσεις: + + export LANG="C" +export LC_CTYPE="el_GR.ISO8859-7" +export LC_COLLATE="el_GR.ISO8859-7" +unset LC_ALL LC_MESSAGES LC_MONETARY LC_NUMERIC LC_TIME + + + + Ρυθμίσεις για το κέλυφος &man.csh.1; + + Αν το κέλυφος που χρησιμοποιούμε είναι το &man.csh.1;, πρέπει να + βάλουμε στο αρχείο .cshrc του λογαριασμού μας + τις εξής ρυθμίσεις: + + setenv LANG "C" +setenv LC_CTYPE "el_GR.ISO8859-7" +setenv LC_COLLATE "el_GR.ISO8859-7" +unsetenv LC_ALL LC_MESSAGES LC_MONETARY LC_NUMERIC LC_TIME + + + + Ρυθμίσεις για το κέλυφος bash + + Αν το κέλυφος που χρησιμοποιούμε είναι + το bash, πρέπει να βάλουμε στο + αρχείο .bashrc του λογαριασμού μας τις εξής + ρυθμίσεις: + + export LANG="C" +export LC_CTYPE="el_GR.ISO8859-7" +export LC_COLLATE="el_GR.ISO8859-7" +unset LC_ALL LC_MESSAGES LC_MONETARY LC_NUMERIC LC_TIME + + Επίσης, ειδικά για το bash, πρέπει να + βάλουμε και τις εξής ρυθμίσεις στο + αρχείο .inputrc του λογαριασμού μας: + + set convert-meta Off +set input-meta On +set output-meta On + + + + + + Ρυθμίσεις για Ελληνικά στο γραφικό περιβάλλον &xorg; + + Τα πιο συνηθισμένα γραφικό περιβάλλον εργασίας σε &os; βασίζονται + στην πλατφόρμα &xorg;. Οι ρυθμίσεις για + υποστήριξη Ελληνικών σε &xorg; είναι εντελώς ίδιες με αυτές που + χρησιμοποιεί το περιβάλλον &xorg; και σε άλλα UNIX συστήματα (π.χ. σε + GNU/Linux). + + Αρχικά, πρέπει να ρυθμίσετε το περιβάλλον &xorg; έτσι ώστε να ξεκινά + σωστά—ακόμη και χωρίς Ελληνικά. Για πληροφορίες σχετικά με τις + πρώτες αυτές ρυθμίσεις, + δείτε το αντίστοιχο κεφάλαιο + στο Εγχειρίδιο του &os;. + + Αφού καταφέρετε να ρυθμίσετε τα πάντα για να ξεκινά το γραφικό + περιβάλλον &xorg;, πρέπει να τοποθετήσετε τις παρακάτω γραμμές στο + αρχείο /etc/x11/xorg.conf: + + Section "InputDevice" + Identifier "Keyboard1" + Driver "kbd" + Option "XkbRules" "xorg" + Option "XkbModel" "pc105" + Option "XkbLayout" "us,el" + Option "XkbOptions" "grp:alt_shift_toggle" +EndSection + + Αν στο αρχείο /etc/x11/xorg.conf υπάρχει ήδη + ένα τέτοιο τμήμα, μπορείτε να τροποποιήσετε το υπάρχον τμήμα. + Χρησιμοποιήστε τον χαρακτήρα # για να + σχολιάσετε όποιες γραμμές δε θέλετε να κρατήσετε από το αρχικό + InputDevice. + + + Γενικά, υπάρχουν τουλάχιστον δύο + διαφορετικά InputDevice τμήματα σε + ένα συνηθισμένο αρχείο /etc/x11/xorg.conf: + ένα για το προκαθορισμένο πληκτρολόγιο κι ένα για το προκαθορισμένο ποντίκι. + Προσοχή να κάνετε όποιες τροποποιήσεις έχετε κατά νου στο τμήμα το + οποίο αναφέρει το πληκτρολόγιο (αυτό σημαίνει + το Identifier "Keyboard1" + παραπάνω). + + + Με τις ρυθμίσεις που έχουμε κάνει ως τώρα δεν έχει ενεργοποιηθεί + πλήρως η Ελληνική υποστήριξη. Στο FreeBSD κάθε πρόγραμμα, ακόμα και το + περιβάλλον &xorg; που χρησιμοποιούμε, εξαρτάται από τις τρέχουσες + ρυθμίσεις locale, για να ξέρει σε τι γλώσσα δουλεύουμε. + + Οι προκαθορισμένες ρυθμίσεις locale υποστηρίζουν μόνο την εισαγωγή + και ανάγνωση κειμένου σε Αγγλικά, οπότε πρέπει να αλλάζουμε τις + ρυθμίσεις αυτές για να μπορεί το περιβάλλον &xorg; να δουλέψει σωστά με + την Ελληνική γλώσσα. + + Για αυτόν τον λόγο παραμετροποιούμε το + αρχείο .xinitrc στο λογαριασμό μας. Πιο + συγκεκριμένα θα πρέπει να προσθέσουμε τις παρακάτω γραμμές σε αυτό: + + export LANG="el_GR" +export LC_CTYPE="el_GR.ISO8859-7" +export LC_COLLATE="el_GR.ISO8859-7" + + Με αυτές τις ρυθμίσεις, το περιβάλλον &xorg; θα ξεκινά με το + σωστό process environment για να υποστηρίζει την Ελληνική + γλώσσα. + + Πολλές εφαρμογές που τρέχουν σε περιβάλλον &xorg; μπορούν να + ρυθμιστούν ορίζοντας μια σειρά από X11 resources. Αυτά + τα resources είναι, γενικά, ζευγάρια από τιμές της + μορφής: + + ΌνομαResource: Τιμή του resource + + Οι τιμές αυτές ορίζονται στο + αρχείο .Xresources του λογαριασμού μας. + + Για το XTerm και αντίστοιχες εφαρμογές + τερματικού, μπορεί να ρυθμιστεί η γραμματοσειρά έτσι ώστε να + χρησιμοποιείται μια με Ελληνική υποστήριξη, ορίζοντας τις παρακάτω τιμές + στο αρχείο .Xresources: + + XTerm*font: -misc-fixed-medium-r-normal--14-130-75-75-c-70-iso8859-7 + + + Μετά από αλλαγές στο αρχείο .Xresources, δε + χρειάζεται επανεκκίνηση του περιβάλλοντος &xorg;. Αρκεί απλά να + τρέξουμε την εντολή: + + &prompt.user; xrdb -merge ~/.Xresources + + + + + Ρυθμίσεις για Ελληνικά σε διάφορες εφαρμογές. + + Για να διαβάζουμε και να γράφουμε &iso-greek; Ελληνικά με τον + επεξεργαστή κειμένου editors/emacs θα πρέπει να + προσθέσουμε στο .emacs του λογαριασμού μας τις + εξής ρυθμίσεις: + + (setq unibyte-display-via-language-environment t) +(set-language-environment "Greek") +(set-terminal-coding-system 'greek-iso-8bit) +(set-input-mode (car (current-input-mode)) + (nth 1 (current-input-mode)) + 0) + + Για να διαβάζουμε και να γράφουμε ελληνικά με τον επεξεργαστή κειμένου + editors/vim σε γραφικό περιβάλλον, + θα πρέπει να προσθέσουμε στο αρχείο .vimrc του + λογαριασμού μας τις εξής ρυθμίσεις: + + set gfs=fixedgr + + Για να διαβάζουμε και να γράφουμε ελληνικά με το πρόγραμμα + ηλεκτρονικής αλληλογραφίας mutt θα πρέπει να + προσθέσουμε στο .muttrc το παρακάτω κομμάτι: + + set charset="greek" +set send_charset="US-ASCII:ISO-8859-1:ISO-8859-7:UTF-8" + +
+ + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/Makefile b/el_GR.ISO8859-7/books/Makefile new file mode 100644 index 0000000000..a3820ec805 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/Makefile @@ -0,0 +1,8 @@ +# $FreeBSD$ + +SUBDIR = handbook + +ROOT_SYMLINKS= handbook + +DOC_PREFIX?= ${.CURDIR}/../.. +.include "${DOC_PREFIX}/share/mk/doc.project.mk" diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/Makefile.inc b/el_GR.ISO8859-7/books/Makefile.inc new file mode 100644 index 0000000000..7327b1def1 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/Makefile.inc @@ -0,0 +1,5 @@ +# +# $FreeBSD$ +# + +DESTDIR?= ${DOCDIR}/el_GR.ISO8859-7/books/${.CURDIR:T} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/Makefile b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/Makefile new file mode 100644 index 0000000000..7f6f4f449a --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/Makefile @@ -0,0 +1,166 @@ +# +# $FreeBSD$ +# +# Μορφοποίηση του Εγχειριδίου του FreeBSD +# + +# ------------------------------------------------------------------------ +# +# Μεταβλητές σχετικές με το Εγχειρίδιο +# +# WITH_PGPKEYS Η εκτυπώσιμη μορφή του εγχειριδίου περιέχει κανονικά +# μόνο τα fingerprints από τα PGP κλειδιά. Αν θέλετε +# να εκτυπώνονται ολόκληρα τα κλειδιά, τότε αυτή η +# μεταβλητή πρέπει να είναι 'defined'. Αυτή η επιλογή +# δεν επηρεάζει σε τίποτα τις μορφές HTML. +# +# Make targets μόνο για το Εγχειρίδιο +# +# pgpkeyring This target will read the contents of +# pgpkeys/chapter.sgml and will extract all of +# the pgpkeys to standard out. This output can then +# be redirected into a file and distributed as a +# public keyring of FreeBSD developers that can +# easily be imported into PGP/GPG. +# +# ------------------------------------------------------------------------ + +.PATH: ${.CURDIR}/../../share/sgml/glossary + +MAINTAINER= doc@FreeBSD.org + +DOC?= book + +FORMATS?= html-split + +HAS_INDEX= true +USE_PS2PDF= yes + +INSTALL_COMPRESSED?= gz +INSTALL_ONLY_COMPRESSED?= + +# Images from the cross-document image library +IMAGES_LIB= callouts/1.png +IMAGES_LIB+= callouts/2.png +IMAGES_LIB+= callouts/3.png +IMAGES_LIB+= callouts/4.png +IMAGES_LIB+= callouts/5.png +IMAGES_LIB+= callouts/6.png +IMAGES_LIB+= callouts/7.png +IMAGES_LIB+= callouts/8.png +IMAGES_LIB+= callouts/9.png +IMAGES_LIB+= callouts/10.png +IMAGES_LIB+= callouts/11.png +IMAGES_LIB+= callouts/12.png +IMAGES_LIB+= callouts/13.png +IMAGES_LIB+= callouts/14.png +IMAGES_LIB+= callouts/15.png + +# +# Η λίστα SRCS περιέχει όλα τα SGML αρχεία που αποτελούν μέρη του κειμένου. +# Αλλαγές σε οποιοδήποτε από αυτά τα αρχεία προκαλούν rebuild. +# + +# SGML content +SRCS+= audit/chapter.sgml +SRCS+= book.sgml +SRCS+= colophon.sgml +SRCS+= freebsd-glossary.sgml +SRCS+= advanced-networking/chapter.sgml +SRCS+= basics/chapter.sgml +SRCS+= bibliography/chapter.sgml +SRCS+= boot/chapter.sgml +SRCS+= config/chapter.sgml +SRCS+= cutting-edge/chapter.sgml +SRCS+= desktop/chapter.sgml +SRCS+= disks/chapter.sgml +SRCS+= eresources/chapter.sgml +SRCS+= firewalls/chapter.sgml +SRCS+= geom/chapter.sgml +SRCS+= install/chapter.sgml +SRCS+= introduction/chapter.sgml +SRCS+= jails/chapter.sgml +SRCS+= kernelconfig/chapter.sgml +SRCS+= l10n/chapter.sgml +SRCS+= linuxemu/chapter.sgml +SRCS+= mac/chapter.sgml +SRCS+= mail/chapter.sgml +SRCS+= mirrors/chapter.sgml +SRCS+= multimedia/chapter.sgml +SRCS+= network-servers/chapter.sgml +SRCS+= pgpkeys/chapter.sgml +SRCS+= ports/chapter.sgml +SRCS+= ppp-and-slip/chapter.sgml +SRCS+= preface/preface.sgml +SRCS+= printing/chapter.sgml +SRCS+= security/chapter.sgml +SRCS+= serialcomms/chapter.sgml +SRCS+= users/chapter.sgml +SRCS+= vinum/chapter.sgml +SRCS+= virtualization/chapter.sgml +SRCS+= x11/chapter.sgml + +# Entities +SRCS+= chapters.ent + +SYMLINKS= ${DESTDIR} index.html handbook.html + +# Turn on all the chapters. +CHAPTERS?= ${SRCS:M*chapter.sgml} + +SGMLFLAGS+= ${CHAPTERS:S/\/chapter.sgml//:S/^/-i chap./} +SGMLFLAGS+= -i chap.freebsd-glossary + +pgpkeyring: pgpkeys/chapter.sgml + @${JADE} -V nochunks ${OTHERFLAGS} ${JADEOPTS} -d ${DSLPGP} -t sgml ${MASTERDOC} + +# +# Handbook-specific variables +# +.if defined(WITH_PGPKEYS) +JADEFLAGS+= -V withpgpkeys +.endif + +URL_RELPREFIX?= ../../../.. +DOC_PREFIX?= ${.CURDIR}/../../.. + +# +# rules generating lists of mirror site from XML database. +# +XMLDOCS= mirrors-ftp:::mirrors.sgml.ftp.inc.tmp \ + mirrors-cvsup:::mirrors.sgml.cvsup.inc.tmp \ + eresources:::eresources.sgml.www.inc.tmp +DEPENDSET.DEFAULT= transtable mirror +XSLT.DEFAULT= ${XSL_MIRRORS} +XML.DEFAULT= ${XML_MIRRORS} +NO_TIDY.DEFAULT= yes + +PARAMS.mirrors-ftp+= --param 'type' "'ftp'" \ + --param 'proto' "'ftp'" \ + --param 'target' "'handbook/mirrors/chapter.sgml'" +PARAMS.mirrors-cvsup+= --param 'type' "'cvsup'" \ + --param 'proto' "'cvsup'" \ + --param 'target' "'handbook/mirrors/chapter.sgml'" +PARAMS.eresources+= --param 'type' "'www'" \ + --param 'proto' "'http'" \ + --param 'target' "'handbook/eresources/chapter.sgml'" + +SRCS+= mirrors.sgml.ftp.inc \ + mirrors.sgml.cvsup.inc \ + eresources.sgml.www.inc + +CLEANFILES+= mirrors.sgml.ftp.inc mirrors.sgml.ftp.inc.tmp \ + mirrors.sgml.cvsup.inc mirrors.sgml.cvsup.inc.tmp \ + eresources.sgml.www.inc eresources.sgml.www.inc.tmp + +.include "${DOC_PREFIX}/share/mk/doc.project.mk" + +.for p in ftp cvsup +mirrors.sgml.${p}.inc: mirrors.sgml.${p}.inc.tmp + ${SED} -e 's,<\([^ >]*\)\([^>]*\)/>,<\1\2>,;s,,,'\ + < $@.tmp > $@ || (${RM} -f $@ && false) +.endfor + +eresources.sgml.www.inc: eresources.sgml.www.inc.tmp + ${SED} -e 's,<\([^ >]*\)\([^>]*\)/>,<\1\2>,;s,,,'\ + < $@.tmp > $@ || (${RM} -f $@ && false) diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/advanced-networking/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/advanced-networking/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..cd60fc622a --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/advanced-networking/chapter.sgml @@ -0,0 +1,4804 @@ + + + + Προχωρημένα Θέματα Δικτύωσης + + + Σύνοψη + + Το κεφάλαιο αυτό καλύπτει προχωρημένα θέματα δικτύωσης. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Τα βασικά των πυλών (gateways) και των δρομολογήσεων + (routes). + + + + Πως να ρυθμίσετε συσκευές IEEE 802.11 και &bluetooth;. + + + + Πως να κάνετε το &os; να δρα ως γέφυρα (bridge). + + + + Πως να ρυθμίσετε εκκίνηση από το δίκτυο σε ένα μηχάνημα + χωρίς σκληρό δίσκο. + + + + Πως να ρυθμίσετε μετάφραση δικτυακών διευθύνσεων (NAT). + + + + Πως να συνδέσετε δύο υπολογιστές μέσω PLIP. + + + + Πως να ρυθμίσετε το IPv6 σε ένα μηχάνημα &os;. + + + + Πως να ρυθμίσετε το ATM. + + + + Πως να ρυθμίσετε και να χρησιμοποιήσετε τις δυνατότητες του + CARP (Common Access Redundancy Protocol) στο &os;. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να κατανοείτε τις βασικές έννοιες των αρχείων script + /etc/rc. + + + + Να είστε εξοικειωμένος με τη βασική ορολογία των δικτύων. + + + + Να γνωρίζετε πως να ρυθμίσετε και να εγκαταστήσετε ένα νέο + πυρήνα στο &os; (). + + + + Να γνωρίζετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό τρίτου + κατασκευαστή (). + + + + + + + + + + Coranth + Gryphon + Contributed by + + + + Gateways and Routes + + routing + gateway + subnet + For one machine to be able to find another over a network, + there must be a mechanism in place to describe how to get from + one to the other. This is called + routing. A route is a + defined pair of addresses: a destination and a + gateway. The pair indicates that if you are + trying to get to this destination, + communicate through this gateway. There + are three types of destinations: individual hosts, subnets, and + default. The default route is + used if none of the other routes apply. We will talk a little + bit more about default routes later on. There are also three + types of gateways: individual hosts, interfaces (also called + links), and Ethernet hardware addresses (MAC + addresses). + + + + An Example + + To illustrate different aspects of routing, we will use the + following example from netstat: + + &prompt.user; netstat -r +Routing tables + +Destination Gateway Flags Refs Use Netif Expire + +default outside-gw UGSc 37 418 ppp0 +localhost localhost UH 0 181 lo0 +test0 0:e0:b5:36:cf:4f UHLW 5 63288 ed0 77 +10.20.30.255 link#1 UHLW 1 2421 +example.com link#1 UC 0 0 +host1 0:e0:a8:37:8:1e UHLW 3 4601 lo0 +host2 0:e0:a8:37:8:1e UHLW 0 5 lo0 => +host2.example.com link#1 UC 0 0 +224 link#1 UC 0 0 + + default route + The first two lines specify the default route (which we + will cover in the next + section) and the localhost route. + + loopback device + The interface (Netif column) that this + routing table specifies to use for + localhost is lo0, + also known as the loopback device. This says to keep all + traffic for this destination internal, rather than sending it + out over the LAN, since it will only end up back where it + started. + + + Ethernet + MAC address + + The next thing that stands out are the addresses beginning + with 0:e0:. These are Ethernet + hardware addresses, which are also known as MAC addresses. + FreeBSD will automatically identify any hosts + (test0 in the example) on the local Ethernet + and add a route for that host, directly to it over the + Ethernet interface, ed0. There is + also a timeout (Expire column) associated + with this type of route, which is used if we fail to hear from + the host in a specific amount of time. When this happens, the + route to this host will be automatically deleted. These hosts + are identified using a mechanism known as RIP (Routing + Information Protocol), which figures out routes to local hosts + based upon a shortest path determination. + + subnet + FreeBSD will also add subnet routes for the local subnet (10.20.30.255 is the broadcast address for the + subnet 10.20.30, and example.com is the domain name associated + with that subnet). The designation link#1 refers + to the first Ethernet card in the machine. You will notice no + additional interface is specified for those. + + Both of these groups (local network hosts and local subnets) have + their routes automatically configured by a daemon called + routed. If this is not run, then only + routes which are statically defined (i.e. entered explicitly) will + exist. + + The host1 line refers to our host, which it + knows by Ethernet address. Since we are the sending host, FreeBSD + knows to use the loopback interface (lo0) + rather than sending it out over the Ethernet interface. + + The two host2 lines are an example of + what happens when we use an &man.ifconfig.8; alias (see the + section on Ethernet for reasons why we would do this). The + => symbol after the + lo0 interface says that not only are + we using the loopback (since this address also refers to the + local host), but specifically it is an alias. Such routes + only show up on the host that supports the alias; all other + hosts on the local network will simply have a + link#1 line for such routes. + + The final line (destination subnet 224) deals + with multicasting, which will be covered in another section. + + Finally, various attributes of each route can be seen in + the Flags column. Below is a short table + of some of these flags and their meanings: + + + + + + + + + U + Up: The route is active. + + + + H + Host: The route destination is a single host. + + + + G + Gateway: Send anything for this destination on to this + remote system, which will figure out from there where to send + it. + + + + S + Static: This route was configured manually, not + automatically generated by the system. + + + + C + Clone: Generates a new route based upon this route for + machines we connect to. This type of route is normally used + for local networks. + + + + W + WasCloned: Indicated a route that was auto-configured + based upon a local area network (Clone) route. + + + + L + Link: Route involves references to Ethernet + hardware. + + + + + + + + Default Routes + + default route + When the local system needs to make a connection to a remote host, + it checks the routing table to determine if a known path exists. If + the remote host falls into a subnet that we know how to reach (Cloned + routes), then the system checks to see if it can connect along that + interface. + + If all known paths fail, the system has one last option: the + default route. This route is a special type of gateway + route (usually the only one present in the system), and is always + marked with a c in the flags field. For hosts on a + local area network, this gateway is set to whatever machine has a + direct connection to the outside world (whether via PPP link, + DSL, cable modem, T1, or another network interface). + + If you are configuring the default route for a machine which + itself is functioning as the gateway to the outside world, then the + default route will be the gateway machine at your Internet Service + Provider's (ISP) site. + + Let us look at an example of default routes. This is a common + configuration: + + + + + + + + +[Local2] <--ether--> [Local1] <--PPP--> [ISP-Serv] <--ether--> [T1-GW] + + + + + The hosts Local1 and + Local2 are at your site. + Local1 is connected to an ISP via a dial up + PPP connection. This PPP server computer is connected through + a local area network to another gateway computer through an + external interface to the ISPs Internet feed. + + The default routes for each of your machines will be: + + + + + + Host + Default Gateway + Interface + + + + + + Local2 + Local1 + Ethernet + + + + Local1 + T1-GW + PPP + + + + + + A common question is Why (or how) would we set + the T1-GW to be the default gateway for + Local1, rather than the ISP server it is + connected to?. + + Remember, since the PPP interface is using an address on the ISP's + local network for your side of the connection, routes for any other + machines on the ISP's local network will be automatically generated. + Hence, you will already know how to reach the T1-GW + machine, so there is no need for the intermediate step + of sending traffic to the ISP server. + + It is common to use the address X.X.X.1 as the gateway address for your local + network. So (using the same example), if your local class-C address + space was 10.20.30 and your ISP was + using 10.9.9 then the default routes + would be: + + + + + + Host + Default Route + + + + + Local2 (10.20.30.2) + Local1 (10.20.30.1) + + + Local1 (10.20.30.1, 10.9.9.30) + T1-GW (10.9.9.1) + + + + + + You can easily define the default route via the + /etc/rc.conf file. In our example, on the + Local2 machine, we added the following line + in /etc/rc.conf: + + defaultrouter="10.20.30.1" + + It is also possible to do it directly from the command + line with the &man.route.8; command: + + &prompt.root; route add default 10.20.30.1 + + For more information on manual manipulation of network + routing tables, consult &man.route.8; manual page. + + + + Dual Homed Hosts + dual homed hosts + There is one other type of configuration that we should cover, and + that is a host that sits on two different networks. Technically, any + machine functioning as a gateway (in the example above, using a PPP + connection) counts as a dual-homed host. But the term is really only + used to refer to a machine that sits on two local-area + networks. + + In one case, the machine has two Ethernet cards, each + having an address on the separate subnets. Alternately, the + machine may only have one Ethernet card, and be using + &man.ifconfig.8; aliasing. The former is used if two + physically separate Ethernet networks are in use, the latter + if there is one physical network segment, but two logically + separate subnets. + + Either way, routing tables are set up so that each subnet knows + that this machine is the defined gateway (inbound route) to the other + subnet. This configuration, with the machine acting as a router + between the two subnets, is often used when we need to implement + packet filtering or firewall security in either or both + directions. + + If you want this machine to actually forward packets + between the two interfaces, you need to tell FreeBSD to enable + this ability. See the next section for more details on how + to do this. + + + + Building a Router + + router + + A network router is simply a system that forwards packets + from one interface to another. Internet standards and good + engineering practice prevent the FreeBSD Project from enabling + this by default in FreeBSD. You can enable this feature by + changing the following variable to YES in + &man.rc.conf.5;: + + gateway_enable=YES # Set to YES if this host will be a gateway + + This option will set the &man.sysctl.8; variable + net.inet.ip.forwarding to + 1. If you should need to stop routing + temporarily, you can reset this to 0 temporarily. + + Your new router will need routes to know where to send the + traffic. If your network is simple enough you can use static + routes. FreeBSD also comes with the standard BSD routing + daemon &man.routed.8;, which speaks RIP (both version 1 and + version 2) and IRDP. Support for BGP v4, OSPF v2, and other + sophisticated routing protocols is available with the + net/zebra package. + Commercial products such as &gated; are also available for more + complex network routing solutions. + +BGP +RIP +OSPF + + + + + + + Al + Hoang + Contributed by + + + + + Setting Up Static Routes + + + Manual Configuration + + Let us assume we have a network as follows: + + + + + + + + + INTERNET + | (10.0.0.1/24) Default Router to Internet + | + |Interface xl0 + |10.0.0.10/24 + +------+ + | | RouterA + | | (FreeBSD gateway) + +------+ + | Interface xl1 + | 192.168.1.1/24 + | + +--------------------------------+ + Internal Net 1 | 192.168.1.2/24 + | + +------+ + | | RouterB + | | + +------+ + | 192.168.2.1/24 + | + Internal Net 2 + + + + + In this scenario, RouterA is our &os; + machine that is acting as a router to the rest of the + Internet. It has a default route set to 10.0.0.1 which allows it to connect + with the outside world. We will assume that + RouterB is already configured properly and + knows how to get wherever it needs to go. (This is simple + in this picture. Just add a default route on + RouterB using 192.168.1.1 as the gateway.) + + If we look at the routing table for + RouterA we would see something like the + following: + + &prompt.user; netstat -nr +Routing tables + +Internet: +Destination Gateway Flags Refs Use Netif Expire +default 10.0.0.1 UGS 0 49378 xl0 +127.0.0.1 127.0.0.1 UH 0 6 lo0 +10.0.0/24 link#1 UC 0 0 xl0 +192.168.1/24 link#2 UC 0 0 xl1 + + With the current routing table RouterA + will not be able to reach our Internal Net 2. It does not + have a route for 192.168.2.0/24. One way to alleviate + this is to manually add the route. The following command + would add the Internal Net 2 network to + RouterA's routing table using 192.168.1.2 as the next hop: + + &prompt.root; route add -net 192.168.2.0/24 192.168.1.2 + + Now RouterA can reach any hosts on the + 192.168.2.0/24 + network. + + + + Persistent Configuration + + The above example is perfect for configuring a static + route on a running system. However, one problem is that the + routing information will not persist if you reboot your &os; + machine. The way to handle the addition of a static route + is to put it in your /etc/rc.conf + file: + + # Add Internal Net 2 as a static route +static_routes="internalnet2" +route_internalnet2="-net 192.168.2.0/24 192.168.1.2" + + The static_routes configuration + variable is a list of strings separated by a space. Each + string references to a route name. In our above example we + only have one string in static_routes. + This string is internalnet2. We + then add a configuration variable called + route_internalnet2 + where we put all of the configuration parameters we would + give to the &man.route.8; command. For our example above we + would have used the command: + + &prompt.root; route add -net 192.168.2.0/24 192.168.1.2 + + so we need "-net 192.168.2.0/24 192.168.1.2". + + As said above, we can have more than one string in + static_routes. This allows us to + create multiple static routes. The following lines shows + an example of adding static routes for the 192.168.0.0/24 and 192.168.1.0/24 networks on an imaginary + router: + + static_routes="net1 net2" +route_net1="-net 192.168.0.0/24 192.168.0.1" +route_net2="-net 192.168.1.0/24 192.168.1.1" + + + + + Routing Propagation + routing propagation + We have already talked about how we define our routes to the + outside world, but not about how the outside world finds us. + + We already know that routing tables can be set up so that all + traffic for a particular address space (in our examples, a class-C + subnet) can be sent to a particular host on that network, which will + forward the packets inbound. + + When you get an address space assigned to your site, your service + provider will set up their routing tables so that all traffic for your + subnet will be sent down your PPP link to your site. But how do sites + across the country know to send to your ISP? + + There is a system (much like the distributed DNS information) that + keeps track of all assigned address-spaces, and defines their point of + connection to the Internet Backbone. The Backbone are + the main trunk lines that carry Internet traffic across the country, + and around the world. Each backbone machine has a copy of a master + set of tables, which direct traffic for a particular network to a + specific backbone carrier, and from there down the chain of service + providers until it reaches your network. + + It is the task of your service provider to advertise to the + backbone sites that they are the point of connection (and thus the + path inward) for your site. This is known as route + propagation. + + + + Troubleshooting + + traceroute + + Sometimes, there is a problem with routing propagation, and some + sites are unable to connect to you. Perhaps the most useful command + for trying to figure out where routing is breaking down is the + &man.traceroute.8; command. It is equally useful if you cannot seem + to make a connection to a remote machine (i.e. &man.ping.8; + fails). + + The &man.traceroute.8; command is run with the name of the remote + host you are trying to connect to. It will show the gateway hosts + along the path of the attempt, eventually either reaching the target + host, or terminating because of a lack of connection. + + For more information, see the manual page for + &man.traceroute.8;. + + + + Multicast Routing + + multicast routing + + + kernel options + MROUTING + + FreeBSD supports both multicast applications and multicast + routing natively. Multicast applications do not require any + special configuration of FreeBSD; applications will generally + run out of the box. Multicast routing + requires that support be compiled into the kernel: + + options MROUTING + + In addition, the multicast routing daemon, &man.mrouted.8; + must be configured to set up tunnels and DVMRP via + /etc/mrouted.conf. More details on + multicast configuration may be found in the manual page for + &man.mrouted.8;. + + + + + + + + Loader + + + + Marc + Fonvieille + + + + Murray + Stokely + + + + Wireless Networking + + wireless networking + + 802.11 + wireless networking + + + + Wireless Networking Basics + + Most wireless networks are based on the IEEE 802.11 + standards. A basic wireless network consists of multiple + stations communicating with radios that broadcast in either + the 2.4GHz or 5GHz band (though this varies according to the + locale and is also changing to enable communication in the + 2.3GHz and 4.9GHz ranges). + + 802.11 networks are organized in two ways: in + infrastructure mode one station acts as a + master with all the other stations associating to it; the + network is known as a BSS and the master station is termed an + access point (AP). In a BSS all communication passes through + the AP; even when one station wants to communicate with + another wireless station messages must go through the AP. In + the second form of network there is no master and stations + communicate directly. This form of network is termed an IBSS + and is commonly known as an ad-hoc + network. + + 802.11 networks were first deployed in the 2.4GHz band + using protocols defined by the IEEE 802.11 and 802.11b + standard. These specifications include the operating + frequencies, MAC layer characteristics including framing and + transmission rates (communication can be done at various + rates). Later the 802.11a standard defined operation in the + 5GHz band, including different signalling mechanisms and + higher transmission rates. Still later the 802.11g standard + was defined to enable use of 802.11a signalling and + transmission mechanisms in the 2.4GHz band in such a way as to + be backwards compatible with 802.11b networks. + + Separate from the underlying transmission techniques + 802.11 networks have a variety of security mechanisms. The + original 802.11 specifications defined a simple security + protocol called WEP. This protocol uses a fixed pre-shared key + and the RC4 cryptographic cipher to encode data transmitted on + a network. Stations must all agree on the fixed key in order + to communicate. This scheme was shown to be easily broken and + is now rarely used except to discourage transient users from + joining networks. Current security practice is given by the + IEEE 802.11i specification that defines new cryptographic + ciphers and an additional protocol to authenticate stations to + an access point and exchange keys for doing data + communication. Further, cryptographic keys are periodically + refreshed and there are mechanisms for detecting intrusion + attempts (and for countering intrusion attempts). Another + security protocol specification commonly used in wireless + networks is termed WPA. This was a precursor to 802.11i + defined by an industry group as an interim measure while + waiting for 802.11i to be ratified. WPA specifies a subset of + the requirements found in 802.11i and is designed for + implementation on legacy hardware. Specifically WPA requires + only the TKIP cipher that is derived from the original WEP + cipher. 802.11i permits use of TKIP but also requires support + for a stronger cipher, AES-CCM, for encrypting data. (The AES + cipher was not required in WPA because it was deemed too + computationally costly to be implemented on legacy + hardware.) + + Other than the above protocol standards the other + important standard to be aware of is 802.11e. This defines + protocols for deploying multi-media applications such as + streaming video and voice over IP (VoIP) in an 802.11 network. + Like 802.11i, 802.11e also has a precursor specification + termed WME (later renamed WMM) that has been defined by an + industry group as a subset of 802.11e that can be deployed now + to enable multi-media applications while waiting for the final + ratification of 802.11e. The most important thing to know + about 802.11e and WME/WMM is that it enables prioritized + traffic use of a wireless network through Quality of Service + (QoS) protocols and enhanced media access protocols. Proper + implementation of these protocols enable high speed bursting + of data and prioritized traffic flow. + + Since the 6.0 version, &os; supports networks that operate + using 802.11a, 802.11b, and 802.11g. The WPA and 802.11i + security protocols are likewise supported (in conjunction with + any of 11a, 11b, and 11g) and QoS and traffic prioritization + required by the WME/WMM protocols are supported for a limited + set of wireless devices. + + + + Basic Setup + + + Kernel Configuration + + To use wireless networking you need a wireless + networking card and to configure the kernel with the + appropriate wireless networking support. The latter is + separated into multiple modules so that you only need to + configure the software you are actually going to use. + + The first thing you need is a wireless device. The most + commonly used devices are those that use parts made by + Atheros. These devices are supported by the &man.ath.4; + driver and require the following line to be added to the + /boot/loader.conf file: + + if_ath_load="YES" + + The Atheros driver is split up into three separate + pieces: the driver proper (&man.ath.4;), the hardware + support layer that handles chip-specific functions + (&man.ath.hal.4;), and an algorithm for selecting which of + several possible rates for transmitting frames + (ath_rate_sample here). When you load this support as + modules these dependencies are automatically handled for + you. If instead of an Atheros device you had another device + you would select the module for that device; e.g.: + + if_wi_load="YES" + + for devices based on the Intersil Prism parts + (&man.wi.4; driver). + + + In the rest of this document, we will use an + &man.ath.4; device, the device name in the examples must + be changed according to your configuration. A list of + available wireless drivers can be found at the beginning + of the &man.wlan.4; manual page. If a native &os; driver + for your wireless device does not exist, it may be + possible to directly use the &windows; driver with the + help of the NDIS driver + wrapper. + + + With a device driver configured you need to also bring + in the 802.11 networking support required by the driver. + For the &man.ath.4; driver this is at least the &man.wlan.4; + module; this module is automatically loaded with the + wireless device driver. With that you will need the modules + that implement cryptographic support for the security + protocols you intend to use. These are intended to be + dynamically loaded on demand by the &man.wlan.4; module but + for now they must be manually configured. The following + modules are available: &man.wlan.wep.4;, &man.wlan.ccmp.4; + and &man.wlan.tkip.4;. Both &man.wlan.ccmp.4; and + &man.wlan.tkip.4; drivers are only needed if you intend to + use the WPA and/or 802.11i security protocols. If your + network is to run totally open (i.e., with no encryption) + then you do not even need the &man.wlan.wep.4; support. To + load these modules at boot time, add the following lines to + /boot/loader.conf: + + wlan_wep_load="YES" +wlan_ccmp_load="YES" +wlan_tkip_load="YES" + + With this information in the system bootstrap + configuration file (i.e., + /boot/loader.conf), you have to reboot + your &os; box. If you do not want to reboot your machine + for the moment, you can just load the modules by hand using + &man.kldload.8;. + + + If you do not want to use modules, it is possible to + compile these drivers into the kernel by adding the + following lines to your kernel configuration file: + + device ath # Atheros IEEE 802.11 wireless network driver +device ath_hal # Atheros Hardware Access Layer +device ath_rate_sample # John Bicket's SampleRate control algorithm. +device wlan # 802.11 support (Required) +device wlan_wep # WEP crypto support for 802.11 devices +device wlan_ccmp # AES-CCMP crypto support for 802.11 devices +device wlan_tkip # TKIP and Michael crypto support for 802.11 devices + + With this information in the kernel configuration + file, recompile the kernel and reboot your &os; + machine. + + + When the system is up, we could find some information + about the wireless device in the boot messages, like + this: + + ath0: <Atheros 5212> mem 0xff9f0000-0xff9fffff irq 17 at device 2.0 on pci2 +ath0: Ethernet address: 00:11:95:d5:43:62 +ath0: mac 7.9 phy 4.5 radio 5.6 + + + + + Infrastructure Mode + + The infrastructure mode or BSS mode is the mode that is + typically used. In this mode, a number of wireless access + points are connected to a wired network. Each wireless + network has its own name, this name is called the SSID of the + network. Wireless clients connect to the wireless access + points. + + + &os; Clients + + + How to Find Access Points + + To scan for networks, use the + ifconfig command. This request may + take a few moments to complete as it requires that the + system switches to each available wireless frequency and + probes for available access points. Only the super-user + can initiate such a scan: + + &prompt.root; ifconfig ath0 up scan +SSID BSSID CHAN RATE S:N INT CAPS +dlinkap 00:13:46:49:41:76 6 54M 29:0 100 EPS WPA WME +freebsdap 00:11:95:c3:0d:ac 1 54M 22:0 100 EPS WPA + + + You must mark the interface + before you can scan. Subsequent scan requests do not + require you to mark the interface up again. + + + The output of a scan request lists each BSS/IBSS + network found. Beside the name of the network, + SSID, we find the + BSSID which is the MAC address of the + access point. The CAPS field + identifies the type of each network and the capabilities + of the stations operating there: + + + + E + + + Extended Service Set (ESS). Indicates that the + station is part of an infrastructure network (in + contrast to an IBSS/ad-hoc network). + + + + + I + + + IBSS/ad-hoc network. Indicates that the station + is part of an ad-hoc network (in contrast to an ESS + network). + + + + + P + + + Privacy. Data confidentiality is required for + all data frames exchanged within the BSS. This means + that this BSS requires the station to use + cryptographic means such as WEP, TKIP or AES-CCMP to + encrypt/decrypt data frames being exchanged with + others. + + + + + S + + + Short Preamble. Indicates that the network is + using short preambles (defined in 802.11b High + Rate/DSSS PHY, short preamble utilizes a 56 bit sync + field in contrast to a 128 bit field used in long + preamble mode). + + + + + s + + + Short slot time. Indicates that the 802.11g + network is using a short slot time because there are + no legacy (802.11b) stations present. + + + + + One can also display the current list of known + networks with: + + &prompt.root; ifconfig ath0 list scan + + This information may be updated automatically by the + adapter or manually with a request. + Old data is automatically removed from the cache, so over + time this list may shrink unless more scans are + done. + + + + Basic Settings + + This section provides a simple example of how to make + the wireless network adapter work in &os; without + encryption. After you are familiar with these concepts, + we strongly recommend using WPA to set up your + wireless network. + + There are three basic steps to configure a wireless + network: selecting an access point, authenticating your + station, and configuring an IP address. The following + sections discuss each step. + + + Selecting an Access Point + + Most of time it is sufficient to let the system + choose an access point using the builtin heuristics. + This is the default behaviour when you mark an interface + up or otherwise configure an interface by listing it in + /etc/rc.conf, e.g.: + + ifconfig_ath0="DHCP" + + If there are multiple access points and you want to + select a specific one, you can select it by its + SSID: + + ifconfig_ath0="ssid your_ssid_here DHCP" + + In an environment where there are multiple access + points with the same SSID (often done to simplify + roaming) it may be necessary to associate to one + specific device. In this case you can also specify the + BSSID of the access point (you can also leave off the + SSID): + + ifconfig_ath0="ssid your_ssid_here bssid xx:xx:xx:xx:xx:xx DHCP" + + There are other ways to constrain the choice of an + access point such as limiting the set of frequencies the + system will scan on. This may be useful if you have a + multi-band wireless card as scanning all the possible + channels can be time-consuming. To limit operation to a + specific band you can use the + parameter; e.g.: + + ifconfig_ath0="mode 11g ssid your_ssid_here DHCP" + + will force the card to operate in 802.11g which is + defined only for 2.4GHz frequencies so any 5GHz channels + will not be considered. Other ways to do this are the + parameter, to lock operation to + one specific frequency, and the + parameter, to specify a list + of channels for scanning. More information about these + parameters can be found in the &man.ifconfig.8; manual + page. + + + + Authentication + + Once you have selected an access point your station + needs to authenticate before it can pass data. + Authentication can happen in several ways. The most + common scheme used is termed open authentication and + allows any station to join the network and communicate. + This is the authentication you should use for test + purpose the first time you set up a wireless network. + Other schemes require cryptographic handshakes be + completed before data traffic can flow; either using + pre-shared keys or secrets, or more complex schemes that + involve backend services such as RADIUS. Most users + will use open authentication which is the default + setting. Next most common setup is WPA-PSK, also known + as WPA Personal, which is described below. + + + If you have an &apple; &airport; Extreme base + station for an access point you may need to configure + shared-key authentication together with a WEP key. + This can be done in the + /etc/rc.conf file or using the + &man.wpa.supplicant.8; program. If you have a single + &airport; base station you can setup access with + something like: + + ifconfig_ath0="authmode shared wepmode on weptxkey 1 wepkey 01234567 DHCP" + + In general shared key authentication is to be + avoided because it uses the WEP key material in a + highly-constrained manner making it even easier to + crack the key. If WEP must be used (e.g., for + compatibility with legacy devices) it is better to use + WEP with open authentication. More + information regarding WEP can be found in the . + + + + + Getting an IP Address with DHCP + + Once you have selected an access point and set the + authentication parameters, you will have to get an IP + address to communicate. Most of time you will obtain + your wireless IP address via DHCP. To achieve that, + simply edit /etc/rc.conf and add + DHCP to the configuration for your + device as shown in various examples above: + + ifconfig_ath0="DHCP" + + At this point, you are ready to bring up the + wireless interface: + + &prompt.root; /etc/rc.d/netif start + + Once the interface is running, use + ifconfig to see the status of the + interface ath0: + + &prompt.root; ifconfig ath0 +ath0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet6 fe80::211:95ff:fed5:4362%ath0 prefixlen 64 scopeid 0x1 + inet 192.168.1.100 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.1.255 + ether 00:11:95:d5:43:62 + media: IEEE 802.11 Wireless Ethernet autoselect (OFDM/54Mbps) + status: associated + ssid dlinkap channel 6 bssid 00:13:46:49:41:76 + authmode OPEN privacy OFF txpowmax 36 protmode CTS bintval 100 + + The status: associated means you + are connected to the wireless network (to the + dlinkap network in our case). The + bssid 00:13:46:49:41:76 part is the + MAC address of your access point; the + authmode line informs you that the + communication is not encrypted + (OPEN). + + + + Static IP Address + + In the case you cannot obtain an IP address from a + DHCP server, you can set a fixed IP address. Replace + the DHCP keyword shown above with the + address information. Be sure to retain any other + parameters you have set up for selecting an access + point: + + ifconfig_ath0="inet 192.168.1.100 netmask 255.255.255.0 ssid your_ssid_here" + + + + WPA + + WPA (Wi-Fi Protected Access) is a security protocol + used together with 802.11 networks to address the lack of + proper authentication and the weakness of WEP. WPA leverages + the 802.1X authentication protocol and uses one of several + ciphers instead of WEP for data integrity. The only + cipher required by WPA is TKIP (Temporary Key Integrity + Protocol) which is a cipher that extends the basic RC4 + cipher used by WEP by adding integrity checking, tamper + detection, and measures for responding to any detected + intrusions. TKIP is designed to work on legacy hardware + with only software modification; it represents a + compromise that improves security but is still not + entirely immune to attack. WPA also specifies the + AES-CCMP cipher as an alternative to TKIP and that is + preferred when possible; for this specification the term + WPA2 (or RSN) is commonly used. + + WPA defines authentication and encryption protocols. + Authentication is most commonly done using one of two + techniques: by 802.1X and a backend authentication service + such as RADIUS, or by a minimal handshake between the + station and the access point using a pre-shared secret. + The former is commonly termed WPA Enterprise with the + latter known as WPA Personal. Since most people will not + set up a RADIUS backend server for wireless network, + WPA-PSK is by far the most commonly encountered + configuration for WPA. + + The control of the wireless connection and the + authentication (key negotiation or authentication with a + server) is done with the &man.wpa.supplicant.8; utility. + This program requires a configuration file, + /etc/wpa_supplicant.conf, to run. + More information regarding this file can be found in the + &man.wpa.supplicant.conf.5; manual page. + + + WPA-PSK + + WPA-PSK also known as WPA-Personal is based on a + pre-shared key (PSK) generated from a given password and + that will be used as the master key in the wireless + network. This means every wireless user will share the + same key. WPA-PSK is intended for small networks where + the use of an authentication server is not possible or + desired. + + + Always use strong passwords that are + sufficiently long and made from a rich alphabet so + they will not be guessed and/or attacked. + + + The first step is the configuration of the + /etc/wpa_supplicant.conf file with + the SSID and the pre-shared key of your network: + + network={ + ssid="freebsdap" + psk="freebsdmall" +} + + Then, in /etc/rc.conf, we + indicate that the wireless device configuration will be + done with WPA and the IP address will be obtained with + DHCP: + + ifconfig_ath0="WPA DHCP" + + Then, we can bring up the interface: + + &prompt.root; /etc/rc.d/netif start +Starting wpa_supplicant. +DHCPDISCOVER on ath0 to 255.255.255.255 port 67 interval 5 +DHCPDISCOVER on ath0 to 255.255.255.255 port 67 interval 6 +DHCPOFFER from 192.168.0.1 +DHCPREQUEST on ath0 to 255.255.255.255 port 67 +DHCPACK from 192.168.0.1 +bound to 192.168.0.254 -- renewal in 300 seconds. +ath0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet6 fe80::211:95ff:fed5:4362%ath0 prefixlen 64 scopeid 0x1 + inet 192.168.0.254 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.0.255 + ether 00:11:95:d5:43:62 + media: IEEE 802.11 Wireless Ethernet autoselect (OFDM/36Mbps) + status: associated + ssid freebsdap channel 1 bssid 00:11:95:c3:0d:ac + authmode WPA privacy ON deftxkey UNDEF TKIP 2:128-bit txpowmax 36 + protmode CTS roaming MANUAL bintval 100 + + Or you can try to configure it manually using the + same /etc/wpa_supplicant.conf above, and + run: + + &prompt.root; wpa_supplicant -i ath0 -c /etc/wpa_supplicant.conf +Trying to associate with 00:11:95:c3:0d:ac (SSID='freebsdap' freq=2412 MHz) +Associated with 00:11:95:c3:0d:ac +WPA: Key negotiation completed with 00:11:95:c3:0d:ac [PTK=TKIP GTK=TKIP] + + The next operation is the launch of the + dhclient command to get the IP + address from the DHCP server: + + &prompt.root; dhclient ath0 +DHCPREQUEST on ath0 to 255.255.255.255 port 67 +DHCPACK from 192.168.0.1 +bound to 192.168.0.254 -- renewal in 300 seconds. +&prompt.root; ifconfig ath0 +ath0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet6 fe80::211:95ff:fed5:4362%ath0 prefixlen 64 scopeid 0x1 + inet 192.168.0.254 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.0.255 + ether 00:11:95:d5:43:62 + media: IEEE 802.11 Wireless Ethernet autoselect (OFDM/48Mbps) + status: associated + ssid freebsdap channel 1 bssid 00:11:95:c3:0d:ac + authmode WPA privacy ON deftxkey UNDEF TKIP 2:128-bit txpowmax 36 + protmode CTS roaming MANUAL bintval 100 + + + If the /etc/rc.conf is set up + with the line ifconfig_ath0="DHCP" + then it is no need to run the + dhclient command manually, + dhclient will be launched after + wpa_supplicant plumbs the + keys. + + + In the case where the use of DHCP is not possible, + you can set a static IP address after + wpa_supplicant has authenticated the + station: + + &prompt.root; ifconfig ath0 inet 192.168.0.100 netmask 255.255.255.0 +&prompt.root; ifconfig ath0 +ath0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet6 fe80::211:95ff:fed5:4362%ath0 prefixlen 64 scopeid 0x1 + inet 192.168.0.100 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.0.255 + ether 00:11:95:d5:43:62 + media: IEEE 802.11 Wireless Ethernet autoselect (OFDM/36Mbps) + status: associated + ssid freebsdap channel 1 bssid 00:11:95:c3:0d:ac + authmode WPA privacy ON deftxkey UNDEF TKIP 2:128-bit txpowmax 36 + protmode CTS roaming MANUAL bintval 100 + + When DHCP is not used, you also have to manually set + up the default gateway and the nameserver: + + &prompt.root; route add default your_default_router +&prompt.root; echo "nameserver your_DNS_server" >> /etc/resolv.conf + + + + WPA with EAP-TLS + + The second way to use WPA is with an 802.1X backend + authentication server, in this case WPA is called + WPA-Enterprise to make difference with the less secure + WPA-Personal with its pre-shared key. The + authentication in WPA-Enterprise is based on EAP + (Extensible Authentication Protocol). + + EAP does not come with an encryption method, it was + decided to embed EAP inside an encrypted tunnel. Many + types of EAP authentication methods have been designed, + the most common methods are EAP-TLS, EAP-TTLS and + EAP-PEAP. + + EAP-TLS (EAP with Transport Layer Security) is a + very well-supported authentication protocol in the + wireless world since it was the first EAP method to be + certified by the Wi-Fi alliance. + EAP-TLS will require three certificates to run: the CA + certificate (installed on all machines), the server + certificate for your authentication server, and one + client certificate for each wireless client. In this + EAP method, both authentication server and wireless + client authenticate each other in presenting their + respective certificates, and they verify that these + certificates were signed by your organization's + certificate authority (CA). + + As previously, the configuration is done via + /etc/wpa_supplicant.conf: + + network={ + ssid="freebsdap" + proto=RSN + key_mgmt=WPA-EAP + eap=TLS + identity="loader" + ca_cert="/etc/certs/cacert.pem" + client_cert="/etc/certs/clientcert.pem" + private_key="/etc/certs/clientkey.pem" + private_key_passwd="freebsdmallclient" +} + + + + This field indicates the network name + (SSID). + + + + Here, we use RSN (IEEE 802.11i) protocol, i.e., + WPA2. + + + + The key_mgmt line refers to + the key management protocol we use. In our case it + is WPA using EAP authentication: + WPA-EAP. + + + + In this field, we mention the EAP method for our + connection. + + + + The identity field contains + the identity string for EAP. + + + + The ca_cert field indicates + the pathname of the CA certificate file. This file + is needed to verify the server certificat. + + + + The client_cert line gives + the pathname to the client certificate file. This + certificate is unique to each wireless client of the + network. + + + + The private_key field is the + pathname to the client certificate private key + file. + + + + The private_key_passwd field + contains the passphrase for the private key. + + + + Then add the following line to + /etc/rc.conf: + + ifconfig_ath0="WPA DHCP" + + The next step is to bring up the interface with the + help of the rc.d facility: + + &prompt.root; /etc/rc.d/netif start +Starting wpa_supplicant. +DHCPREQUEST on ath0 to 255.255.255.255 port 67 +DHCPREQUEST on ath0 to 255.255.255.255 port 67 +DHCPACK from 192.168.0.20 +bound to 192.168.0.254 -- renewal in 300 seconds. +ath0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet6 fe80::211:95ff:fed5:4362%ath0 prefixlen 64 scopeid 0x1 + inet 192.168.0.254 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.0.255 + ether 00:11:95:d5:43:62 + media: IEEE 802.11 Wireless Ethernet autoselect (DS/11Mbps) + status: associated + ssid freebsdap channel 1 bssid 00:11:95:c3:0d:ac + authmode WPA2/802.11i privacy ON deftxkey UNDEF TKIP 2:128-bit + txpowmax 36 protmode CTS roaming MANUAL bintval 100 + + As previously shown, it is also possible to bring up + the interface manually with both + wpa_supplicant and + ifconfig commands. + + + + WPA with EAP-TTLS + + With EAP-TLS both the authentication server and the + client need a certificate, with EAP-TTLS (EAP-Tunneled + Transport Layer Security) a client certificate is + optional. This method is close to what some secure web + sites do , where the web server can create a secure SSL + tunnel even if the visitors do not have client-side + certificates. EAP-TTLS will use the encrypted TLS + tunnel for safe transport of the authentication + data. + + The configuration is done via the + /etc/wpa_supplicant.conf + file: + + network={ + ssid="freebsdap" + proto=RSN + key_mgmt=WPA-EAP + eap=TTLS + identity="test" + password="test" + ca_cert="/etc/certs/cacert.pem" + phase2="auth=MD5" +} + + + + In this field, we mention the EAP method for our + connection. + + + + The identity field contains + the identity string for EAP authentication inside + the encrypted TLS tunnel. + + + + The password field contains + the passphrase for the EAP authentication. + + + + The ca_cert field indicates + the pathname of the CA certificate file. This file + is needed to verify the server certificat. + + + + In this field, we mention the authentication + method used in the encrypted TLS tunnel. In our + case, EAP with MD5-Challenge has been used. The + inner authentication phase is often + called phase2. + + + + You also have to add the following line to + /etc/rc.conf: + + ifconfig_ath0="WPA DHCP" + + The next step is to bring up the interface: + + &prompt.root; /etc/rc.d/netif start +Starting wpa_supplicant. +DHCPREQUEST on ath0 to 255.255.255.255 port 67 +DHCPREQUEST on ath0 to 255.255.255.255 port 67 +DHCPREQUEST on ath0 to 255.255.255.255 port 67 +DHCPACK from 192.168.0.20 +bound to 192.168.0.254 -- renewal in 300 seconds. +ath0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet6 fe80::211:95ff:fed5:4362%ath0 prefixlen 64 scopeid 0x1 + inet 192.168.0.254 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.0.255 + ether 00:11:95:d5:43:62 + media: IEEE 802.11 Wireless Ethernet autoselect (DS/11Mbps) + status: associated + ssid freebsdap channel 1 bssid 00:11:95:c3:0d:ac + authmode WPA2/802.11i privacy ON deftxkey UNDEF TKIP 2:128-bit + txpowmax 36 protmode CTS roaming MANUAL bintval 100 + + + + WPA with EAP-PEAP + + PEAP (Protected EAP) has been designed as an + alternative to EAP-TTLS. There are two types of PEAP + methods, the most common one is PEAPv0/EAP-MSCHAPv2. In + the rest of this document, we will use the PEAP term to + refer to that EAP method. PEAP is the most used EAP + standard after EAP-TLS, in other words if you have a + network with mixed OSes, PEAP should be the most + supported standard after EAP-TLS. + + PEAP is similar to EAP-TTLS: it uses a server-side + certificate to authenticate clients by creating an + encrypted TLS tunnel between the client and the + authentication server, which protects the ensuing + exchange of authentication information. In term of + security the difference between EAP-TTLS and PEAP is + that PEAP authentication broadcasts the username in + clear, only the password is sent in the encrypted TLS + tunnel. EAP-TTLS will use the TLS tunnel for both + username and password. + + We have to edit the + /etc/wpa_supplicant.conf file and + add the EAP-PEAP related settings: + + network={ + ssid="freebsdap" + proto=RSN + key_mgmt=WPA-EAP + eap=PEAP + identity="test" + password="test" + ca_cert="/etc/certs/cacert.pem" + phase1="peaplabel=0" + phase2="auth=MSCHAPV2" +} + + + + In this field, we mention the EAP method for our + connection. + + + + The identity field contains + the identity string for EAP authentication inside + the encrypted TLS tunnel. + + + + The password field contains + the passphrase for the EAP authentication. + + + + The ca_cert field indicates + the pathname of the CA certificate file. This file + is needed to verify the server certificat. + + + + This field contains the parameters for the + first phase of the authentication (the TLS + tunnel). According to the authentication server + used, you will have to specify a specific label + for the authentication. Most of time, the label + will be client EAP encryption which + is set by using peaplabel=0. + More information can be found in the + &man.wpa.supplicant.conf.5; manual page. + + + + In this field, we mention the authentication + protocol used in the encrypted TLS tunnel. In the + case of PEAP, it is + auth=MSCHAPV2. + + + + The following must be added to + /etc/rc.conf: + + ifconfig_ath0="WPA DHCP" + + Then, we can bring up the interface: + + &prompt.root; /etc/rc.d/netif start +Starting wpa_supplicant. +DHCPREQUEST on ath0 to 255.255.255.255 port 67 +DHCPREQUEST on ath0 to 255.255.255.255 port 67 +DHCPREQUEST on ath0 to 255.255.255.255 port 67 +DHCPACK from 192.168.0.20 +bound to 192.168.0.254 -- renewal in 300 seconds. +ath0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet6 fe80::211:95ff:fed5:4362%ath0 prefixlen 64 scopeid 0x1 + inet 192.168.0.254 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.0.255 + ether 00:11:95:d5:43:62 + media: IEEE 802.11 Wireless Ethernet autoselect (DS/11Mbps) + status: associated + ssid freebsdap channel 1 bssid 00:11:95:c3:0d:ac + authmode WPA2/802.11i privacy ON deftxkey UNDEF TKIP 2:128-bit + txpowmax 36 protmode CTS roaming MANUAL bintval 100 + + + + + WEP + + WEP (Wired Equivalent Privacy) is part of the original + 802.11 standard. There is no authentication mechanism, + only a weak form of access control, and it is easily to be + cracked. + + WEP can be set up with + ifconfig: + + &prompt.root; ifconfig ath0 inet 192.168.1.100 netmask 255.255.255.0 ssid my_net \ + wepmode on weptxkey 3 wepkey 3:0x3456789012 + + + + The weptxkey means which WEP + key will be used in the transmission. Here we used the + third key. This must match the setting in the access + point. + + + + The wepkey means setting the + selected WEP key. It should in the format + index:key, if the index is + not given, key 1 is set. That is + to say we need to set the index if we use keys other + than the first key. + + + You must replace + the 0x3456789012 with the key + configured for use on the access point. + + + + + You are encouraged to read &man.ifconfig.8; manual + page for further information. + + The wpa_supplicant facility also + can be used to configure your wireless interface with WEP. + The example above can be set up by adding the following + lines to + /etc/wpa_supplicant.conf: + + network={ + ssid="my_net" + key_mgmt=NONE + wep_key3=3456789012 + wep_tx_keyidx=3 +} + + Then: + + &prompt.root; wpa_supplicant -i ath0 -c /etc/wpa_supplicant.conf +Trying to associate with 00:13:46:49:41:76 (SSID='dlinkap' freq=2437 MHz) +Associated with 00:13:46:49:41:76 + + + + + + Ad-hoc Mode + + IBSS mode, also called ad-hoc mode, is designed for point + to point connections. For example, to establish an ad-hoc + network between the machine A and the machine + B we will just need to choose two IP adresses + and a SSID. + + On the box A: + + &prompt.root; ifconfig ath0 inet 192.168.0.1 netmask 255.255.255.0 ssid freebsdap mediaopt adhoc +&prompt.root; ifconfig ath0 + ath0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet 192.168.0.1 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.0.255 + inet6 fe80::211:95ff:fec3:dac%ath0 prefixlen 64 scopeid 0x4 + ether 00:11:95:c3:0d:ac + media: IEEE 802.11 Wireless Ethernet autoselect <adhoc> (autoselect <adhoc>) + status: associated + ssid freebsdap channel 2 bssid 02:11:95:c3:0d:ac + authmode OPEN privacy OFF txpowmax 36 protmode CTS bintval 100 + + The adhoc parameter indicates the + interface is running in the IBSS mode. + + On B, we should be able to detect + A: + + &prompt.root; ifconfig ath0 up scan + SSID BSSID CHAN RATE S:N INT CAPS + freebsdap 02:11:95:c3:0d:ac 2 54M 19:0 100 IS + + The I in the output confirms the + machine A is in ad-hoc mode. We just have to + configure B with a different IP + address: + + &prompt.root; ifconfig ath0 inet 192.168.0.2 netmask 255.255.255.0 ssid freebsdap mediaopt adhoc +&prompt.root; ifconfig ath0 + ath0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet6 fe80::211:95ff:fed5:4362%ath0 prefixlen 64 scopeid 0x1 + inet 192.168.0.2 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.0.255 + ether 00:11:95:d5:43:62 + media: IEEE 802.11 Wireless Ethernet autoselect <adhoc> (autoselect <adhoc>) + status: associated + ssid freebsdap channel 2 bssid 02:11:95:c3:0d:ac + authmode OPEN privacy OFF txpowmax 36 protmode CTS bintval 100 + + Both A and B are now + ready to exchange informations. + + + + Troubleshooting + + If you are having trouble with wireless networking, there + are a number of steps you can take to help troubleshoot the + problem. + + + + If you do not see the access point listed when + scanning be sure you have not configured your wireless + device to a limited set of channels. + + + + If you cannot associate to an access point verify the + configuration of your station matches the one of the + access point. This includes the authentication scheme and + any security protocols. Simplify your configuration as + much as possible. If you are using a security protocol + such as WPA or WEP configure the access point for open + authentication and no security to see if you can get + traffic to pass. + + + + Once you can associate to the access point diagnose + any security configuration using simple tools like + &man.ping.8;. + + The wpa_supplicant has much + debugging support; try running it manually with the + option and look at the system + logs. + + + + There are also many lower-level debugging tools. You + can enable debugging messages in the 802.11 protocol + support layer using the wlandebug + program found in + /usr/src/tools/tools/net80211. For + example: + + &prompt.root; wlandebug -i ath0 +scan+auth+debug+assoc + net.wlan.0.debug: 0 => 0xc80000<assoc,auth,scan> + + can be used to enable console messages related to + scanning for access points and doing the 802.11 protocol + handshakes required to arrange communication. + + There are also many useful statistics maintained by + the 802.11 layer; the wlanstats tool + will dump these informations. These statistics should + identify all errors identified by the 802.11 layer. + Beware however that some errors are identified in the + device drivers that lie below the 802.11 layer so they may + not show up. To diagnose device-specific problems you + need to refer to the drivers' documentation. + + + + If the above information does not help to clarify the + problem, please submit a problem report and include output + from the above tools. + + + + + + + + Pav + Lucistnik + Written by + +
pav@FreeBSD.org
+ + + + + Bluetooth + + Bluetooth + + Introduction + Bluetooth is a wireless technology for creating personal networks + operating in the 2.4 GHz unlicensed band, with a range of 10 meters. + Networks are usually formed ad-hoc from portable devices such as + cellular phones, handhelds and laptops. Unlike the other popular + wireless technology, Wi-Fi, Bluetooth offers higher level service + profiles, e.g. FTP-like file servers, file pushing, voice transport, + serial line emulation, and more. + + The Bluetooth stack in &os; is implemented using the Netgraph + framework (see &man.netgraph.4;). A broad variety of Bluetooth USB + dongles is supported by the &man.ng.ubt.4; driver. The Broadcom BCM2033 + chip based Bluetooth devices are supported via the &man.ubtbcmfw.4; and + &man.ng.ubt.4; drivers. The 3Com Bluetooth PC Card 3CRWB60-A is + supported by the &man.ng.bt3c.4; driver. Serial and UART based + Bluetooth devices are supported via &man.sio.4;, &man.ng.h4.4; + and &man.hcseriald.8;. This section describes the use of the USB + Bluetooth dongle. + + + + Plugging in the Device + By default Bluetooth device drivers are available as kernel modules. + Before attaching a device, you will need to load the driver into the + kernel: + + &prompt.root; kldload ng_ubt + + If the Bluetooth device is present in the system during system + startup, load the module from + /boot/loader.conf: + + ng_ubt_load="YES" + + Plug in your USB dongle. The output similar to the following will + appear on the console (or in syslog): + + ubt0: vendor 0x0a12 product 0x0001, rev 1.10/5.25, addr 2 +ubt0: Interface 0 endpoints: interrupt=0x81, bulk-in=0x82, bulk-out=0x2 +ubt0: Interface 1 (alt.config 5) endpoints: isoc-in=0x83, isoc-out=0x3, + wMaxPacketSize=49, nframes=6, buffer size=294 + + + The Bluetooth stack has to be started manually on &os; 6.0, and + on &os; 5.X before 5.5. It is done automatically from &man.devd.8; + on &os; 5.5, 6.1 and newer. + + Copy + /usr/share/examples/netgraph/bluetooth/rc.bluetooth + into some convenient place, like /etc/rc.bluetooth. + This script is used to start and stop the Bluetooth stack. It is a good + idea to stop the stack before unplugging the device, but it is not + (usually) fatal. When starting the stack, you will receive output similar + to the following: + + &prompt.root; /etc/rc.bluetooth start ubt0 +BD_ADDR: 00:02:72:00:d4:1a +Features: 0xff 0xff 0xf 00 00 00 00 00 +<3-Slot> <5-Slot> <Encryption> <Slot offset> +<Timing accuracy> <Switch> <Hold mode> <Sniff mode> +<Park mode> <RSSI> <Channel quality> <SCO link> +<HV2 packets> <HV3 packets> <u-law log> <A-law log> <CVSD> +<Paging scheme> <Power control> <Transparent SCO data> +Max. ACL packet size: 192 bytes +Number of ACL packets: 8 +Max. SCO packet size: 64 bytes +Number of SCO packets: 8 + + + + + HCI + + Host Controller Interface (HCI) + + Host Controller Interface (HCI) provides a command interface to the + baseband controller and link manager, and access to hardware status and + control registers. This interface provides a uniform method of accessing + the Bluetooth baseband capabilities. HCI layer on the Host exchanges + data and commands with the HCI firmware on the Bluetooth hardware. + The Host Controller Transport Layer (i.e. physical bus) driver provides + both HCI layers with the ability to exchange information with each + other. + + A single Netgraph node of type hci is + created for a single Bluetooth device. The HCI node is normally + connected to the Bluetooth device driver node (downstream) and + the L2CAP node (upstream). All HCI operations must be performed + on the HCI node and not on the device driver node. Default name + for the HCI node is devicehci. + For more details refer to the &man.ng.hci.4; manual page. + + One of the most common tasks is discovery of Bluetooth devices in + RF proximity. This operation is called inquiry. + Inquiry and other HCI related operations are done with the + &man.hccontrol.8; utility. The example below shows how to find out + which Bluetooth devices are in range. You should receive the list of + devices in a few seconds. Note that a remote device will only answer + the inquiry if it put into discoverable + mode. + + &prompt.user; hccontrol -n ubt0hci inquiry +Inquiry result, num_responses=1 +Inquiry result #0 + BD_ADDR: 00:80:37:29:19:a4 + Page Scan Rep. Mode: 0x1 + Page Scan Period Mode: 00 + Page Scan Mode: 00 + Class: 52:02:04 + Clock offset: 0x78ef +Inquiry complete. Status: No error [00] + + BD_ADDR is unique address of a Bluetooth + device, similar to MAC addresses of a network card. This address + is needed for further communication with a device. It is possible + to assign human readable name to a BD_ADDR. + The /etc/bluetooth/hosts file contains information + regarding the known Bluetooth hosts. The following example shows how + to obtain human readable name that was assigned to the remote + device: + + &prompt.user; hccontrol -n ubt0hci remote_name_request 00:80:37:29:19:a4 +BD_ADDR: 00:80:37:29:19:a4 +Name: Pav's T39 + + If you perform an inquiry on a remote Bluetooth device, it will + find your computer as your.host.name (ubt0). The name + assigned to the local device can be changed at any time. + + The Bluetooth system provides a point-to-point connection (only two + Bluetooth units involved), or a point-to-multipoint connection. In the + point-to-multipoint connection the connection is shared among several + Bluetooth devices. The following example shows how to obtain the list + of active baseband connections for the local device: + + &prompt.user; hccontrol -n ubt0hci read_connection_list +Remote BD_ADDR Handle Type Mode Role Encrypt Pending Queue State +00:80:37:29:19:a4 41 ACL 0 MAST NONE 0 0 OPEN + + A connection handle is useful when termination + of the baseband connection is required. Note, that it is normally not + required to do it by hand. The stack will automatically terminate + inactive baseband connections. + + &prompt.root; hccontrol -n ubt0hci disconnect 41 +Connection handle: 41 +Reason: Connection terminated by local host [0x16] + + Refer to hccontrol help for a complete listing + of available HCI commands. Most of the HCI commands do not require + superuser privileges. + + + + L2CAP + + Logical Link Control and Adaptation Protocol (L2CAP) + + Logical Link Control and Adaptation Protocol (L2CAP) provides + connection-oriented and connectionless data services to upper layer + protocols with protocol multiplexing capability and segmentation and + reassembly operation. L2CAP permits higher level protocols and + applications to transmit and receive L2CAP data packets up to 64 + kilobytes in length. + + L2CAP is based around the concept of channels. + Channel is a logical connection on top of baseband connection. Each + channel is bound to a single protocol in a many-to-one fashion. Multiple + channels can be bound to the same protocol, but a channel cannot be + bound to multiple protocols. Each L2CAP packet received on a channel is + directed to the appropriate higher level protocol. Multiple channels + can share the same baseband connection. + + A single Netgraph node of type l2cap is + created for a single Bluetooth device. The L2CAP node is normally + connected to the Bluetooth HCI node (downstream) and Bluetooth sockets + nodes (upstream). Default name for the L2CAP node is + devicel2cap. For more details refer to the + &man.ng.l2cap.4; manual page. + + A useful command is &man.l2ping.8;, which can be used to ping + other devices. Some Bluetooth implementations might not return all of + the data sent to them, so 0 bytes in the following + example is normal. + + &prompt.root; l2ping -a 00:80:37:29:19:a4 +0 bytes from 0:80:37:29:19:a4 seq_no=0 time=48.633 ms result=0 +0 bytes from 0:80:37:29:19:a4 seq_no=1 time=37.551 ms result=0 +0 bytes from 0:80:37:29:19:a4 seq_no=2 time=28.324 ms result=0 +0 bytes from 0:80:37:29:19:a4 seq_no=3 time=46.150 ms result=0 + + The &man.l2control.8; utility is used to perform various operations + on L2CAP nodes. This example shows how to obtain the list of logical + connections (channels) and the list of baseband connections for the + local device: + + &prompt.user; l2control -a 00:02:72:00:d4:1a read_channel_list +L2CAP channels: +Remote BD_ADDR SCID/ DCID PSM IMTU/ OMTU State +00:07:e0:00:0b:ca 66/ 64 3 132/ 672 OPEN +&prompt.user; l2control -a 00:02:72:00:d4:1a read_connection_list +L2CAP connections: +Remote BD_ADDR Handle Flags Pending State +00:07:e0:00:0b:ca 41 O 0 OPEN + + Another diagnostic tool is &man.btsockstat.1;. It does a job + similar to as &man.netstat.1; does, but for Bluetooth network-related + data structures. The example below shows the same logical connection as + &man.l2control.8; above. + + &prompt.user; btsockstat +Active L2CAP sockets +PCB Recv-Q Send-Q Local address/PSM Foreign address CID State +c2afe900 0 0 00:02:72:00:d4:1a/3 00:07:e0:00:0b:ca 66 OPEN +Active RFCOMM sessions +L2PCB PCB Flag MTU Out-Q DLCs State +c2afe900 c2b53380 1 127 0 Yes OPEN +Active RFCOMM sockets +PCB Recv-Q Send-Q Local address Foreign address Chan DLCI State +c2e8bc80 0 250 00:02:72:00:d4:1a 00:07:e0:00:0b:ca 3 6 OPEN + + + + RFCOMM + + RFCOMM Protocol + + The RFCOMM protocol provides emulation of serial ports over the + L2CAP protocol. The protocol is based on the ETSI standard TS 07.10. + RFCOMM is a simple transport protocol, with additional provisions for + emulating the 9 circuits of RS-232 (EIATIA-232-E) serial ports. The + RFCOMM protocol supports up to 60 simultaneous connections (RFCOMM + channels) between two Bluetooth devices. + + For the purposes of RFCOMM, a complete communication path involves + two applications running on different devices (the communication + endpoints) with a communication segment between them. RFCOMM is intended + to cover applications that make use of the serial ports of the devices + in which they reside. The communication segment is a Bluetooth link from + one device to another (direct connect). + + RFCOMM is only concerned with the connection between the devices in + the direct connect case, or between the device and a modem in the + network case. RFCOMM can support other configurations, such as modules + that communicate via Bluetooth wireless technology on one side and + provide a wired interface on the other side. + + In &os; the RFCOMM protocol is implemented at the Bluetooth sockets + layer. + + + pairing + + Pairing of Devices + + By default, Bluetooth communication is not authenticated, and any + device can talk to any other device. A Bluetooth device (for example, + cellular phone) may choose to require authentication to provide a + particular service (for example, Dial-Up service). Bluetooth + authentication is normally done with PIN codes. + A PIN code is an ASCII string up to 16 characters in length. User is + required to enter the same PIN code on both devices. Once user has + entered the PIN code, both devices will generate a + link key. After that the link key can be stored + either in the devices themselves or in a persistent storage. Next time + both devices will use previously generated link key. The described + above procedure is called pairing. Note that if + the link key is lost by any device then pairing must be repeated. + + The &man.hcsecd.8; daemon is responsible for handling of all + Bluetooth authentication requests. The default configuration file is + /etc/bluetooth/hcsecd.conf. An example section for + a cellular phone with the PIN code arbitrarily set to + 1234 is shown below: + + device { + bdaddr 00:80:37:29:19:a4; + name "Pav's T39"; + key nokey; + pin "1234"; + } + + There is no limitation on PIN codes (except length). Some devices + (for example Bluetooth headsets) may have a fixed PIN code built in. + The switch forces the &man.hcsecd.8; daemon to stay + in the foreground, so it is easy to see what is happening. Set the + remote device to receive pairing and initiate the Bluetooth connection + to the remote device. The remote device should say that pairing was + accepted, and request the PIN code. Enter the same PIN code as you + have in hcsecd.conf. Now your PC and the remote + device are paired. Alternatively, you can initiate pairing on the remote + device. + + On &os; 5.5, 6.1 and newer, the following line can be added to the + /etc/rc.conf file to have + hcsecd started automatically on system + start: + + hcsecd_enable="YES" + + The following is a sample of the + hcsecd daemon output: + +hcsecd[16484]: Got Link_Key_Request event from 'ubt0hci', remote bdaddr 0:80:37:29:19:a4 +hcsecd[16484]: Found matching entry, remote bdaddr 0:80:37:29:19:a4, name 'Pav's T39', link key doesn't exist +hcsecd[16484]: Sending Link_Key_Negative_Reply to 'ubt0hci' for remote bdaddr 0:80:37:29:19:a4 +hcsecd[16484]: Got PIN_Code_Request event from 'ubt0hci', remote bdaddr 0:80:37:29:19:a4 +hcsecd[16484]: Found matching entry, remote bdaddr 0:80:37:29:19:a4, name 'Pav's T39', PIN code exists +hcsecd[16484]: Sending PIN_Code_Reply to 'ubt0hci' for remote bdaddr 0:80:37:29:19:a4 + + + + SDP + + Service Discovery Protocol (SDP) + The Service Discovery Protocol (SDP) provides the means for client + applications to discover the existence of services provided by server + applications as well as the attributes of those services. The attributes + of a service include the type or class of service offered and the + mechanism or protocol information needed to utilize the service. + + SDP involves communication between a SDP server and a SDP client. + The server maintains a list of service records that describe the + characteristics of services associated with the server. Each service + record contains information about a single service. A client may + retrieve information from a service record maintained by the SDP server + by issuing a SDP request. If the client, or an application associated + with the client, decides to use a service, it must open a separate + connection to the service provider in order to utilize the service. + SDP provides a mechanism for discovering services and their attributes, + but it does not provide a mechanism for utilizing those services. + + Normally, a SDP client searches for services based on some desired + characteristics of the services. However, there are times when it is + desirable to discover which types of services are described by an SDP + server's service records without any a priori information about the + services. This process of looking for any offered services is called + browsing. + + The Bluetooth SDP server &man.sdpd.8; and command line client + &man.sdpcontrol.8; are included in the standard &os; installation. + The following example shows how to perform a SDP browse query. + + &prompt.user; sdpcontrol -a 00:01:03:fc:6e:ec browse +Record Handle: 00000000 +Service Class ID List: + Service Discovery Server (0x1000) +Protocol Descriptor List: + L2CAP (0x0100) + Protocol specific parameter #1: u/int/uuid16 1 + Protocol specific parameter #2: u/int/uuid16 1 + +Record Handle: 0x00000001 +Service Class ID List: + Browse Group Descriptor (0x1001) + +Record Handle: 0x00000002 +Service Class ID List: + LAN Access Using PPP (0x1102) +Protocol Descriptor List: + L2CAP (0x0100) + RFCOMM (0x0003) + Protocol specific parameter #1: u/int8/bool 1 +Bluetooth Profile Descriptor List: + LAN Access Using PPP (0x1102) ver. 1.0 + + + ... and so on. Note that each service has a list of attributes + (RFCOMM channel for example). Depending on the service you might need to + make a note of some of the attributes. Some Bluetooth implementations do + not support service browsing and may return an empty list. In this case + it is possible to search for the specific service. The example below + shows how to search for the OBEX Object Push (OPUSH) service: + + &prompt.user; sdpcontrol -a 00:01:03:fc:6e:ec search OPUSH + + Offering services on &os; to Bluetooth clients is done with the + &man.sdpd.8; server. On &os; 5.5, 6.1 and newer, the following line can + be added to the /etc/rc.conf file: + + sdpd_enable="YES" + + Then the sdpd daemon can be started with: + + &prompt.root; /etc/rc.d/sdpd start + + On &os; 6.0, and on &os; 5.X before 5.5, + sdpd is not integrated into the system + startup scripts. It has to be started manually with: + + &prompt.root; sdpd + + The local server application that wants to provide Bluetooth + service to the remote clients will register service with the local + SDP daemon. The example of such application is &man.rfcomm.pppd.8;. + Once started it will register Bluetooth LAN service with the local + SDP daemon. + + The list of services registered with the local SDP server can be + obtained by issuing SDP browse query via local control channel: + + &prompt.root; sdpcontrol -l browse + + + + + Dial-Up Networking (DUN) and Network Access with PPP (LAN) + Profiles + + The Dial-Up Networking (DUN) profile is mostly used with modems + and cellular phones. The scenarios covered by this profile are the + following: + + + use of a cellular phone or modem by a computer as + a wireless modem for connecting to a dial-up Internet access server, + or using other dial-up services; + + use of a cellular phone or modem by a computer to + receive data calls. + + + Network Access with PPP (LAN) profile can be used in the following + situations: + + + LAN access for a single Bluetooth device; + + + LAN access for multiple Bluetooth devices; + + + PC to PC (using PPP networking over serial cable + emulation). + + + In &os; both profiles are implemented with &man.ppp.8; and + &man.rfcomm.pppd.8; - a wrapper that converts RFCOMM Bluetooth + connection into something PPP can operate with. Before any profile + can be used, a new PPP label in the /etc/ppp/ppp.conf + must be created. Consult &man.rfcomm.pppd.8; manual page for examples. + + + In the following example &man.rfcomm.pppd.8; will be used to open + RFCOMM connection to remote device with BD_ADDR 00:80:37:29:19:a4 on + DUN RFCOMM channel. The actual RFCOMM channel number will be obtained + from the remote device via SDP. It is possible to specify RFCOMM channel + by hand, and in this case &man.rfcomm.pppd.8; will not perform SDP + query. Use &man.sdpcontrol.8; to find out RFCOMM + channel on the remote device. + + &prompt.root; rfcomm_pppd -a 00:80:37:29:19:a4 -c -C dun -l rfcomm-dialup + + In order to provide Network Access with PPP (LAN) service the + &man.sdpd.8; server must be running. A new entry for LAN clients must + be created in the /etc/ppp/ppp.conf file. Consult + &man.rfcomm.pppd.8; manual page for examples. Finally, start RFCOMM PPP + server on valid RFCOMM channel number. The RFCOMM PPP server will + automatically register Bluetooth LAN service with the local SDP daemon. + The example below shows how to start RFCOMM PPP server. + + &prompt.root; rfcomm_pppd -s -C 7 -l rfcomm-server + + + + OBEX + + OBEX Object Push (OPUSH) Profile + OBEX is a widely used protocol for simple file transfers between + mobile devices. Its main use is in infrared communication, where it is + used for generic file transfers between notebooks or PDAs, + and for sending business cards or calendar entries between cellular + phones and other devices with PIM applications. + + The OBEX server and client are implemented as a third-party package + obexapp, which is available as + comms/obexapp port. + + OBEX client is used to push and/or pull objects from the OBEX server. + An object can, for example, be a business card or an appointment. + The OBEX client can obtain RFCOMM channel number from the remote device + via SDP. This can be done by specifying service name instead of RFCOMM + channel number. Supported service names are: IrMC, FTRN and OPUSH. + It is possible to specify RFCOMM channel as a number. Below is an + example of an OBEX session, where device information object is pulled + from the cellular phone, and a new object (business card) is pushed + into the phone's directory. + + &prompt.user; obexapp -a 00:80:37:29:19:a4 -C IrMC +obex> get telecom/devinfo.txt devinfo-t39.txt +Success, response: OK, Success (0x20) +obex> put new.vcf +Success, response: OK, Success (0x20) +obex> di +Success, response: OK, Success (0x20) + + In order to provide OBEX Object Push service, + &man.sdpd.8; server must be running. A root folder, where all incoming + objects will be stored, must be created. The default path to the root + folder is /var/spool/obex. Finally, start OBEX + server on valid RFCOMM channel number. The OBEX server will + automatically register OBEX Object Push service with the local SDP + daemon. The example below shows how to start OBEX server. + + &prompt.root; obexapp -s -C 10 + + + + Serial Port Profile (SPP) + The Serial Port Profile (SPP) allows Bluetooth devices to perform + RS232 (or similar) serial cable emulation. The scenario covered by this + profile deals with legacy applications using Bluetooth as a cable + replacement, through a virtual serial port abstraction. + + The &man.rfcomm.sppd.1; utility implements the Serial Port profile. + A pseudo tty is used as a virtual serial port abstraction. The example + below shows how to connect to a remote device Serial Port service. + Note that you do not have to specify a RFCOMM channel - + &man.rfcomm.sppd.1; can obtain it from the remote device via SDP. + If you would like to override this, specify a RFCOMM channel on the + command line. + + &prompt.root; rfcomm_sppd -a 00:07:E0:00:0B:CA -t /dev/ttyp6 +rfcomm_sppd[94692]: Starting on /dev/ttyp6... + + Once connected, the pseudo tty can be used as serial port: + + &prompt.root; cu -l ttyp6 + + + + + Troubleshooting + + + A remote device cannot connect + Some older Bluetooth devices do not support role switching. + By default, when &os; is accepting a new connection, it tries to + perform a role switch and become master. Devices, which do not + support this will not be able to connect. Note that role switching is + performed when a new connection is being established, so it is not + possible to ask the remote device if it does support role switching. + There is a HCI option to disable role switching on the local + side: + + &prompt.root; hccontrol -n ubt0hci write_node_role_switch 0 + + + + + Something is going wrong, can I see what exactly is happening? + Yes, you can. Use the third-party package + hcidump, which is available as + comms/hcidump port. + The hcidump utility is similar to + &man.tcpdump.1;. It can be used to display the content of the Bluetooth + packets on the terminal and to dump the Bluetooth packets to a + file. + + + + + + + + + + + Steve + Peterson + Written by + + + + Bridging + + + Introduction + IP subnet + bridge + It is sometimes useful to divide one physical network + (such as an Ethernet segment) into two separate network + segments without having to create IP subnets and use a router + to connect the segments together. A device that connects two + networks together in this fashion is called a + bridge. A FreeBSD system with two network + interface cards can act as a bridge. + + The bridge works by learning the MAC layer addresses + (Ethernet addresses) of the devices on each of its network interfaces. + It forwards traffic between two networks only when its source and + destination are on different networks. + + In many respects, a bridge is like an Ethernet switch with very + few ports. + + + + Situations Where Bridging Is Appropriate + + There are two common situations in which a bridge is used + today. + + + High Traffic on a Segment + + Situation one is where your physical network segment is + overloaded with traffic, but you do not want for whatever reason to + subnet the network and interconnect the subnets with a + router. + + Let us consider an example of a newspaper where the Editorial and + Production departments are on the same subnetwork. The Editorial + users all use server A for file service, and the Production users + are on server B. An Ethernet network is used to connect all users together, + and high loads on the network are slowing things down. + + If the Editorial users could be segregated on one + network segment and the Production users on another, the two + network segments could be connected with a bridge. Only the + network traffic destined for interfaces on the + other side of the bridge would be sent to the + other network, reducing congestion on each network + segment. + + + + Filtering/Traffic Shaping Firewall + firewall + NAT + + The second common situation is where firewall functionality is + needed without network address translation (NAT). + + An example is a small company that is connected via DSL + or ISDN to their ISP. They have a 13 globally-accessible IP + addresses from their ISP and have 10 PCs on their network. + In this situation, using a router-based firewall is + difficult because of subnetting issues. + + router + DSL + ISDN + A bridge-based firewall can be configured and dropped into the + path just downstream of their DSL/ISDN router without any IP + numbering issues. + + + + + Configuring a Bridge + + + Network Interface Card Selection + + A bridge requires at least two network cards to function. + Unfortunately, not all network interface cards + support bridging. Read &man.bridge.4; for details on the cards that + are supported. + + Install and test the two network cards before continuing. + + + + Kernel Configuration Changes + + kernel options + BRIDGE + + + To enable kernel support for bridging, add the: + + options BRIDGE + + statement to your kernel configuration file, and rebuild your + kernel. + + + + Firewall Support + firewall + If you are planning to use the bridge as a firewall, you + will need to add the IPFIREWALL option as + well. Read for general + information on configuring the bridge as a firewall. + + If you need to allow non-IP packets (such as ARP) to flow + through the bridge, there are three options available. + The first is to add the following option to the kernel and + rebuild: + + option IPFIREWALL_DEFAULT_TO_ACCEPT + + The second is to set the firewall type to open in the + rc.conf file: + + firewall_type="open" + + Note that these options will make the firewall seem completely + transparent; any packet or connection will be permitted by default. + This may require significant changes to the firewall ruleset. + + The third option is to apply the following &man.ipfw.8; + rule: + + &prompt.root; ipfw add allow mac-type arp layer2 + + Or add it to the current firewall ruleset. This rule effectively + allows &man.arp.8; packets through, so it must be be applied near the + beginning of the ruleset for early evaluation. + + + + Traffic Shaping Support + + If you want to use the bridge as a traffic shaper, you will need + to add the DUMMYNET option to your kernel + configuration. Read &man.dummynet.4; for further + information. + + + + + Enabling the Bridge + + Add the line: + + net.link.ether.bridge.enable=1 + + to /etc/sysctl.conf to enable the bridge at + runtime, and the line: + + net.link.ether.bridge.config=if1,if2 + + to enable bridging on the specified interfaces (replace + if1 and + if2 with the names of your two + network interfaces). If you want the bridged packets to be + filtered by &man.ipfw.8;, you should add: + + net.link.ether.bridge.ipfw=1 + + as well. + + For versions prior to &os; 5.2-RELEASE, use instead the following + lines: + + net.link.ether.bridge=1 +net.link.ether.bridge_cfg=if1,if2 +net.link.ether.bridge_ipfw=1 + + + + + Other Information + + If you want to be able to &man.ssh.1; into the bridge from the network, + it is correct to assign one of the network cards an IP address. The + consensus is that assigning both cards an address is a bad + idea. + + If you have multiple bridges on your network, there cannot be more + than one path between any two workstations. Technically, this means + that there is no support for spanning tree link management. + + A bridge can add latency to your &man.ping.8; times, especially for + traffic from one segment to another. + + + + + + + + + Jean-François + Dockès + Updated by + + + + + Alex + Dupre + Reorganized and enhanced by + + + + Diskless Operation + + diskless workstation + diskless operation + + A FreeBSD machine can boot over the network and operate without a + local disk, using file systems mounted from an NFS server. No system + modification is necessary, beyond standard configuration files. + Such a system is relatively easy to set up because all the necessary elements + are readily available: + + + There are at least two possible methods to load the kernel over + the network: + + + PXE: The &intel; Preboot eXecution + Environment system is a form of smart boot ROM built into some + networking cards or motherboards. See &man.pxeboot.8; for more + details. + + + The Etherboot + port (net/etherboot) produces + ROM-able code to boot kernels over the network. The + code can be either burnt into a boot PROM on a network + card, or loaded from a local floppy (or hard) disk + drive, or from a running &ms-dos; system. Many network + cards are supported. + + + + + + A sample script + (/usr/share/examples/diskless/clone_root) eases + the creation and maintenance of the workstation's root file system + on the server. The script will probably require a little + customization but it will get you started very quickly. + + + + Standard system startup files exist in /etc + to detect and support a diskless system startup. + + + + Swapping, if needed, can be done either to an NFS file or to + a local disk. + + + + There are many ways to set up diskless workstations. Many + elements are involved, and most can be customized to suit local + taste. The following will describe variations on the setup of a complete system, + emphasizing simplicity and compatibility with the + standard FreeBSD startup scripts. The system described has the + following characteristics: + + + + The diskless workstations use a shared + read-only / file system, and a shared + read-only /usr. + The root file system is a copy of a + standard FreeBSD root (typically the server's), with some + configuration files overridden by ones specific to diskless + operation or, possibly, to the workstation they belong to. + The parts of the root which have to be + writable are overlaid with &man.md.4; file systems. Any changes + will be lost when the system reboots. + + + The kernel is transferred and loaded either with + Etherboot or PXE + as some situations may mandate the use of either method. + + + + As described, this system is insecure. It should + live in a protected area of a network, and be untrusted by + other hosts. + + + All the information in this section has been tested + using &os; 5.2.1-RELEASE. + + + Background Information + + Setting up diskless workstations is both relatively + straightforward and prone to errors. These are sometimes + difficult to diagnose for a number of reasons. For example: + + + + Compile time options may determine different behaviors at + runtime. + + + + Error messages are often cryptic or totally absent. + + + + In this context, having some knowledge of the background + mechanisms involved is very useful to solve the problems that + may arise. + + Several operations need to be performed for a successful + bootstrap: + + + + The machine needs to obtain initial parameters such as its IP + address, executable filename, server name, root path. This is + done using the DHCP or BOOTP protocols. + DHCP is a compatible extension of BOOTP, and + uses the same port numbers and basic packet format. + + It is possible to configure a system to use only BOOTP. + The &man.bootpd.8; server program is included in the base &os; + system. + + However, DHCP has a number of advantages + over BOOTP (nicer configuration files, possibility of using + PXE, plus many others not directly related to + diskless operation), and we will describe mainly a + DHCP configuration, with equivalent examples + using &man.bootpd.8; when possible. The sample configuration will + use the ISC DHCP software package + (release 3.0.1.r12 was installed on the test server). + + + + The machine needs to transfer one or several programs to local + memory. Either TFTP or NFS + are used. The choice between TFTP and + NFS is a compile time option in several places. + A common source of error is to specify filenames for the wrong + protocol: TFTP typically transfers all files from + a single directory on the server, and would expect filenames + relative to this directory. NFS needs absolute + file paths. + + + + The possible intermediate bootstrap programs and the kernel + need to be initialized and executed. There are several important + variations in this area: + + + + PXE will load &man.pxeboot.8;, which is + a modified version of the &os; third stage loader. The + &man.loader.8; will obtain most parameters necessary to system + startup, and leave them in the kernel environment before + transferring control. It is possible to use a + GENERIC kernel in this case. + + + + Etherboot, will directly + load the kernel, with less preparation. You will need to + build a kernel with specific options. + + + + PXE and Etherboot + work equally well; however, because kernels + normally let the &man.loader.8; do more work for them, + PXE is the preferred method. + + If your BIOS and network cards support + PXE, you should probably use it. + + + + Finally, the machine needs to access its file systems. + NFS is used in all cases. + + + + See also &man.diskless.8; manual page. + + + + Setup Instructions + + + Configuration Using <application>ISC DHCP</application> + + DHCP + diskless operation + + + The ISC DHCP server can answer + both BOOTP and DHCP requests. + + ISC DHCP + 3.0 is not part of the base + system. You will first need to install the + net/isc-dhcp3-server port or the + corresponding package. + + Once ISC DHCP is installed, it + needs a configuration file to run (normally named + /usr/local/etc/dhcpd.conf). Here follows + a commented example, where host margaux + uses Etherboot and host + corbieres uses PXE: + + +default-lease-time 600; +max-lease-time 7200; +authoritative; + +option domain-name "example.com"; +option domain-name-servers 192.168.4.1; +option routers 192.168.4.1; + +subnet 192.168.4.0 netmask 255.255.255.0 { + use-host-decl-names on; + option subnet-mask 255.255.255.0; + option broadcast-address 192.168.4.255; + + host margaux { + hardware ethernet 01:23:45:67:89:ab; + fixed-address margaux.example.com; + next-server 192.168.4.4; + filename "/data/misc/kernel.diskless"; + option root-path "192.168.4.4:/data/misc/diskless"; + } + host corbieres { + hardware ethernet 00:02:b3:27:62:df; + fixed-address corbieres.example.com; + next-server 192.168.4.4; + filename "pxeboot"; + option root-path "192.168.4.4:/data/misc/diskless"; + } +} + + + + This option tells + dhcpd to send the value in the + host declarations as the hostname for the + diskless host. An alternate way would be to add an + option host-name + margaux inside the + host declarations. + + + The + next-server directive designates + the TFTP or NFS server to + use for loading loader or kernel file (the default is to use + the same host as the + DHCP server). + + + The + filename directive defines the file that + Etherboot or PXE + will load for the next execution step. It must be specified + according to the transfer method used. + Etherboot can be compiled to use + NFS or TFTP. The &os; + port configures NFS by default. + PXE uses TFTP, which is + why a relative filename is used here (this may depend on the + TFTP server configuration, but would be + fairly typical). Also, PXE loads + pxeboot, not the kernel. There are other + interesting possibilities, like loading + pxeboot from a &os; CD-ROM + /boot directory (as + &man.pxeboot.8; can load a GENERIC kernel, + this makes it possible to use PXE to boot + from a remote CD-ROM). + + + The + root-path option defines the path to + the root file system, in usual NFS notation. + When using PXE, it is possible to leave off + the host's IP as long as you do not enable the kernel option + BOOTP. The NFS server will then be + the same as the TFTP one. + + + + + + Configuration Using BOOTP + + BOOTP + diskless operation + + + Here follows an equivalent bootpd + configuration (reduced to one client). This would be found in + /etc/bootptab. + + Please note that Etherboot + must be compiled with the non-default option + NO_DHCP_SUPPORT in order to use BOOTP, + and that PXE needs DHCP. The only + obvious advantage of bootpd is + that it exists in the base system. + + +.def100:\ + :hn:ht=1:sa=192.168.4.4:vm=rfc1048:\ + :sm=255.255.255.0:\ + :ds=192.168.4.1:\ + :gw=192.168.4.1:\ + :hd="/tftpboot":\ + :bf="/kernel.diskless":\ + :rp="192.168.4.4:/data/misc/diskless": + +margaux:ha=0123456789ab:tc=.def100 + + + + + Preparing a Boot Program with + <application>Etherboot</application> + + + Etherboot + + + Etherboot's Web + site contains + + extensive documentation mainly intended for Linux + systems, but nonetheless containing useful information. The + following will just outline how you would use + Etherboot on a FreeBSD + system. + + You must first install the net/etherboot package or port. + + You can change the Etherboot + configuration (i.e. to use TFTP instead of + NFS) by editing the Config + file in the Etherboot source + directory. + + For our setup, we shall use a boot floppy. For other methods + (PROM, or &ms-dos; program), please refer to the + Etherboot documentation. + + To make a boot floppy, insert a floppy in the drive on the + machine where you installed Etherboot, + then change your current directory to the src + directory in the Etherboot tree and + type: + + +&prompt.root; gmake bin32/devicetype.fd0 + + + devicetype depends on the type of + the Ethernet card in the diskless workstation. Refer to the + NIC file in the same directory to determine the + right devicetype. + + + + + Booting with <acronym>PXE</acronym> + + By default, the &man.pxeboot.8; loader loads the kernel via + NFS. It can be compiled to use + TFTP instead by specifying the + LOADER_TFTP_SUPPORT option in + /etc/make.conf. See the comments in + /usr/share/examples/etc/make.conf + for instructions. + + There are two other make.conf + options which may be useful for setting up a serial console diskless + machine: BOOT_PXELDR_PROBE_KEYBOARD, and + BOOT_PXELDR_ALWAYS_SERIAL. + + To use PXE when the machine starts, you will + usually need to select the Boot from network + option in your BIOS setup, or type a function key + during the PC initialization. + + + + Configuring the <acronym>TFTP</acronym> and <acronym>NFS</acronym> Servers + + + TFTP + diskless operation + + + NFS + diskless operation + + + If you are using PXE or + Etherboot configured to use + TFTP, you need to enable + tftpd on the file server: + + + Create a directory from which tftpd + will serve the files, e.g. /tftpboot. + + + + Add this line to your + /etc/inetd.conf: + + tftp dgram udp wait root /usr/libexec/tftpd tftpd -l -s /tftpboot + + It appears that at least some PXE versions want + the TCP version of TFTP. In this case, add a second line, + replacing dgram udp with stream + tcp. + + + + Tell inetd to reread its configuration + file. The must be in + the /etc/rc.conf file for this + command to execute correctly: + &prompt.root; /etc/rc.d/inetd restart + + + + You can place the tftpboot + directory anywhere on the server. Make sure that the + location is set in both inetd.conf and + dhcpd.conf. + + In all cases, you also need to enable NFS and export the + appropriate file system on the NFS server. + + + + Add this to /etc/rc.conf: + nfs_server_enable="YES" + + + + Export the file system where the diskless root directory + is located by adding the following to + /etc/exports (adjust the volume mount + point and replace margaux corbieres + with the names of the diskless workstations): + + /data/misc -alldirs -ro margaux corbieres + + + Tell mountd to reread its configuration + file. If you actually needed to enable NFS in + /etc/rc.conf + at the first step, you probably want to reboot instead. + &prompt.root; /etc/rc.d/mountd restart + + + + + + + Building a Diskless Kernel + + + diskless operation + kernel configuration + + + If using Etherboot, you need to + create a kernel configuration file for the diskless client + with the following options (in addition to the usual ones): + + +options BOOTP # Use BOOTP to obtain IP address/hostname +options BOOTP_NFSROOT # NFS mount root file system using BOOTP info + + + You may also want to use BOOTP_NFSV3, + BOOT_COMPAT and BOOTP_WIRED_TO + (refer to NOTES). + + These option names are historical and slightly misleading as + they actually enable indifferent use of DHCP and + BOOTP inside the kernel (it is also possible to force strict BOOTP + or DHCP use). + + Build the kernel (see ), + and copy it to the place specified + in dhcpd.conf. + + + When using PXE, building a kernel with the + above options is not strictly necessary (though suggested). + Enabling them will cause more DHCP requests to be + issued during kernel startup, with a small risk of inconsistency + between the new values and those retrieved by &man.pxeboot.8; in some + special cases. The advantage of using them is that the host name + will be set as a side effect. Otherwise you will need to set the + host name by another method, for example in a client-specific + rc.conf file. + + + + In order to be loadable with + Etherboot, a kernel needs to have + the device hints compiled in. You would typically set the + following option in the configuration file (see the + NOTES configuration comments file): + + hints "GENERIC.hints" + + + + + + Preparing the Root Filesystem + + + root file system + diskless operation + + + You need to create a root file system for the diskless + workstations, in the location listed as + root-path in + dhcpd.conf. + + + Using <command>make world</command> to populate root + + This method is quick and + will install a complete virgin system (not only the root file system) + into DESTDIR. + All you have to do is simply execute the following script: + + #!/bin/sh +export DESTDIR=/data/misc/diskless +mkdir -p ${DESTDIR} +cd /usr/src; make buildworld && make buildkernel +cd /usr/src/etc; make distribution + + Once done, you may need to customize your + /etc/rc.conf and + /etc/fstab placed into + DESTDIR according to your needs. + + + + + Configuring Swap + + If needed, a swap file located on the server can be + accessed via NFS. + + + <acronym>NFS</acronym> Swap + + The kernel does not support enabling NFS + swap at boot time. Swap must be enabled by the startup scripts, + by mounting a writable file system and creating and enabling a + swap file. To create a swap file of appropriate size, you can do + like this: + + &prompt.root; dd if=/dev/zero of=/path/to/swapfile bs=1k count=1 oseek=100000 + + To enable it you have to add the following line to your + rc.conf: + + swapfile=/path/to/swapfile + + + + + Miscellaneous Issues + + + + Running with a Read-only <filename>/usr</filename> + + + diskless operation + /usr read-only + + + If the diskless workstation is configured to run X, you + will have to adjust the XDM configuration file, which puts + the error log on /usr by default. + + + Using a Non-FreeBSD Server + + When the server for the root file system is not running FreeBSD, + you will have to create the root file system on a + FreeBSD machine, then copy it to its destination, using + tar or cpio. + In this situation, there are sometimes + problems with the special files in /dev, + due to differing major/minor integer sizes. A solution to this + problem is to export a directory from the non-FreeBSD server, + mount this directory onto a FreeBSD machine, and + use &man.devfs.5; to allocate device nodes transparently for + the user. + + + + + + + + + + ISDN + + + ISDN + + + A good resource for information on ISDN technology and hardware is + Dan Kegel's ISDN + Page. + + A quick simple road map to ISDN follows: + + + + If you live in Europe you might want to investigate the ISDN card + section. + + + + If you are planning to use ISDN primarily to connect to the + Internet with an Internet Provider on a dial-up non-dedicated basis, + you might look into Terminal Adapters. This will give you the + most flexibility, with the fewest problems, if you change + providers. + + + + If you are connecting two LANs together, or connecting to the + Internet with a dedicated ISDN connection, you might consider + the stand alone router/bridge option. + + + + Cost is a significant factor in determining what solution you will + choose. The following options are listed from least expensive to most + expensive. + + + + + + Hellmuth + Michaelis + Contributed by + + + + ISDN Cards + + + ISDN + cards + + + FreeBSD's ISDN implementation supports only the DSS1/Q.931 + (or Euro-ISDN) standard using passive cards. Some active cards + are supported where the firmware + also supports other signaling protocols; this also includes the + first supported Primary Rate (PRI) ISDN card. + + The isdn4bsd software allows you to connect + to other ISDN routers using either IP over raw HDLC or by using + synchronous PPP: either by using kernel PPP with isppp, a + modified &man.sppp.4; driver, or by using userland &man.ppp.8;. By using + userland &man.ppp.8;, channel bonding of two or more ISDN + B-channels is possible. A telephone answering machine + application is also available as well as many utilities such as + a software 300 Baud modem. + + Some growing number of PC ISDN cards are supported under + FreeBSD and the reports show that it is successfully used all + over Europe and in many other parts of the world. + + The passive ISDN cards supported are mostly the ones with + the Infineon (formerly Siemens) ISAC/HSCX/IPAC ISDN chipsets, + but also ISDN cards with chips from Cologne Chip (ISA bus only), + PCI cards with Winbond W6692 chips, some cards with the + Tiger300/320/ISAC chipset combinations and some vendor specific + chipset based cards such as the AVM Fritz!Card PCI V.1.0 and the + AVM Fritz!Card PnP. + + Currently the active supported ISDN cards are the AVM B1 + (ISA and PCI) BRI cards and the AVM T1 PCI PRI cards. + + For documentation on isdn4bsd, + have a look at /usr/share/examples/isdn/ + directory on your FreeBSD system or at the homepage of + isdn4bsd which also has pointers to hints, erratas and + much more documentation such as the isdn4bsd + handbook. + + In case you are interested in adding support for a + different ISDN protocol, a currently unsupported ISDN PC card or + otherwise enhancing isdn4bsd, please + get in touch with &a.hm;. + + For questions regarding the installation, configuration + and troubleshooting isdn4bsd, a + &a.isdn.name; mailing list is available. + + + + ISDN Terminal Adapters + + Terminal adapters (TA), are to ISDN what modems are to regular + phone lines. + modem + Most TA's use the standard Hayes modem AT command set, and can be + used as a drop in replacement for a modem. + + A TA will operate basically the same as a modem except connection + and throughput speeds will be much faster than your old modem. You + will need to configure PPP exactly the same + as for a modem setup. Make sure you set your serial speed as high as + possible. + PPP + The main advantage of using a TA to connect to an Internet + Provider is that you can do Dynamic PPP. As IP address space becomes + more and more scarce, most providers are not willing to provide you + with a static IP anymore. Most stand-alone routers are not able to + accommodate dynamic IP allocation. + + TA's completely rely on the PPP daemon that you are running for + their features and stability of connection. This allows you to + upgrade easily from using a modem to ISDN on a FreeBSD machine, if you + already have PPP set up. However, at the same time any problems you + experienced with the PPP program and are going to persist. + + If you want maximum stability, use the kernel PPP option, not the userland PPP. + + The following TA's are known to work with FreeBSD: + + + + Motorola BitSurfer and Bitsurfer Pro + + + + Adtran + + + + Most other TA's will probably work as well, TA vendors try to make + sure their product can accept most of the standard modem AT command + set. + + The real problem with external TA's is that, like modems, + you need a good serial card in your computer. + + You should read the FreeBSD Serial + Hardware tutorial for a detailed understanding of + serial devices, and the differences between asynchronous and + synchronous serial ports. + + A TA running off a standard PC serial port (asynchronous) limits + you to 115.2 Kbs, even though you have a 128 Kbs connection. + To fully utilize the 128 Kbs that ISDN is capable of, + you must move the TA to a synchronous serial card. + + Do not be fooled into buying an internal TA and thinking you have + avoided the synchronous/asynchronous issue. Internal TA's simply have + a standard PC serial port chip built into them. All this will do is + save you having to buy another serial cable and find another empty + electrical socket. + + A synchronous card with a TA is at least as fast as a stand-alone + router, and with a simple 386 FreeBSD box driving it, probably more + flexible. + + The choice of synchronous card/TA v.s. stand-alone router is largely a + religious issue. There has been some discussion of this in + the mailing lists. We suggest you search the archives for + the complete discussion. + + + + Stand-alone ISDN Bridges/Routers + + ISDN + stand-alone bridges/routers + + ISDN bridges or routers are not at all specific to FreeBSD + or any other operating system. For a more complete + description of routing and bridging technology, please refer + to a networking reference book. + + In the context of this section, the terms router and bridge will + be used interchangeably. + + As the cost of low end ISDN routers/bridges comes down, it + will likely become a more and more popular choice. An ISDN + router is a small box that plugs directly into your local + Ethernet network, and manages its own connection to the other + bridge/router. It has built in software to communicate via + PPP and other popular protocols. + + A router will allow you much faster throughput than a + standard TA, since it will be using a full synchronous ISDN + connection. + + The main problem with ISDN routers and bridges is that + interoperability between manufacturers can still be a problem. + If you are planning to connect to an Internet provider, you + should discuss your needs with them. + + If you are planning to connect two LAN segments together, + such as your home LAN to the office LAN, this is the simplest + lowest + maintenance solution. Since you are buying the equipment for + both sides of the connection you can be assured that the link + will work. + + For example to connect a home computer or branch office + network to a head office network the following setup could be + used: + + + Branch Office or Home Network + + 10 base 2 + Network uses a bus based topology with 10 base 2 + Ethernet (thinnet). Connect router to network cable with + AUI/10BT transceiver, if necessary. + + + + + + + + ---Sun workstation +| +---FreeBSD box +| +---Windows 95 +| +Stand-alone router + | +ISDN BRI line + + + + 10 Base 2 Ethernet + + + + If your home/branch office is only one computer you can use a + twisted pair crossover cable to connect to the stand-alone router + directly. + + + + Head Office or Other LAN + + 10 base T + Network uses a star topology with 10 base T Ethernet + (Twisted Pair). + + + + + + + + -------Novell Server + | H | + | ---Sun + | | + | U ---FreeBSD + | | + | ---Windows 95 + | B | + |___---Stand-alone router + | + ISDN BRI line + + + + ISDN Network Diagram + + + + + One large advantage of most routers/bridges is that they allow you + to have 2 separate independent PPP connections to + 2 separate sites at the same time. This is not + supported on most TA's, except for specific (usually expensive) models + that + have two serial ports. Do not confuse this with channel bonding, MPP, + etc. + + This can be a very useful feature if, for example, you + have an dedicated ISDN connection at your office and would + like to tap into it, but do not want to get another ISDN line + at work. A router at the office location can manage a + dedicated B channel connection (64 Kbps) to the Internet + and use the other B channel for a separate data connection. + The second B channel can be used for dial-in, dial-out or + dynamically bonding (MPP, etc.) with the first B channel for + more bandwidth. + + IPX/SPX + An Ethernet bridge will also allow you to transmit more than just + IP traffic. You can also send IPX/SPX or whatever other protocols you + use. + + + + + + + + Chern + Lee + Contributed by + + + + Network Address Translation + + + Overview + + natd + + FreeBSD's Network Address Translation daemon, commonly known as + &man.natd.8; is a daemon that accepts incoming raw IP packets, + changes the source to the local machine and re-injects these packets + back into the outgoing IP packet stream. &man.natd.8; does this by changing + the source IP address and port such that when data is received back, + it is able to determine the original location of the data and forward + it back to its original requester. + Internet connection sharing + NAT + The most common use of NAT is to perform what is commonly known as + Internet Connection Sharing. + + + + Setup + Due to the diminishing IP space in IPv4, and the increased number + of users on high-speed consumer lines such as cable or DSL, people are + increasingly in need of an Internet Connection Sharing solution. The + ability to connect several computers online through one connection and + IP address makes &man.natd.8; a reasonable choice. + + Most commonly, a user has a machine connected to a cable or DSL + line with one IP address and wishes to use this one connected computer to + provide Internet access to several more over a LAN. + + To do this, the FreeBSD machine on the Internet must act as a + gateway. This gateway machine must have two NICs—one for connecting + to the Internet router, the other connecting to a LAN. All the + machines on the LAN are connected through a hub or switch. + + + There are many ways to get a LAN connected to the Internet + through a &os; gateway. This example will only cover a + gateway with at least two NICs. + + + + + + + + + _______ __________ ________ + | | | | | | + | Hub |-----| Client B |-----| Router |----- Internet + |_______| |__________| |________| + | + ____|_____ +| | +| Client A | +|__________| + + + + Network Layout + + + + A setup like this is commonly used to share an Internet + connection. One of the LAN machines is + connected to the Internet. The rest of the machines access + the Internet through that gateway + machine. + + + + + kernel + configuration + + Configuration + The following options must be in the kernel configuration + file: + options IPFIREWALL +options IPDIVERT + + Additionally, at choice, the following may also be suitable: + options IPFIREWALL_DEFAULT_TO_ACCEPT +options IPFIREWALL_VERBOSE + + The following must be in /etc/rc.conf: + + gateway_enable="YES" +firewall_enable="YES" +firewall_type="OPEN" +natd_enable="YES" +natd_interface="fxp0" +natd_flags="" + + + + Sets up the machine to act as a gateway. Running + sysctl net.inet.ip.forwarding=1 would + have the same effect. + + + + Enables the firewall rules in + /etc/rc.firewall at boot. + + + + This specifies a predefined firewall ruleset that + allows anything in. See + /etc/rc.firewall for additional + types. + + + + Indicates which interface to forward packets through + (the interface connected to the Internet). + + + + Any additional configuration options passed to + &man.natd.8; on boot. + + + + Having the previous options defined in + /etc/rc.conf would run + natd -interface fxp0 at boot. This can also + be run manually. + + + It is also possible to use a configuration file for + &man.natd.8; when there are too many options to pass. In this + case, the configuration file must be defined by adding the + following line to /etc/rc.conf: + + natd_flags="-f /etc/natd.conf" + + The /etc/natd.conf file will + contain a list of configuration options, one per line. For + example the next section case would use the following + file: + + redirect_port tcp 192.168.0.2:6667 6667 +redirect_port tcp 192.168.0.3:80 80 + + For more information about the configuration file, + consult the &man.natd.8; manual page about the + option. + + + Each machine and interface behind the LAN should be + assigned IP address numbers in the private network space as + defined by RFC 1918 + and have a default gateway of the natd machine's internal IP + address. + + For example, client A and + B behind the LAN have IP addresses of 192.168.0.2 and 192.168.0.3, while the natd machine's + LAN interface has an IP address of 192.168.0.1. Client A + and B's default gateway must be set to that + of the natd machine, 192.168.0.1. The natd machine's + external, or Internet interface does not require any special + modification for &man.natd.8; to work. + + + + Port Redirection + + The drawback with &man.natd.8; is that the LAN clients are not accessible + from the Internet. Clients on the LAN can make outgoing connections to + the world but cannot receive incoming ones. This presents a problem + if trying to run Internet services on one of the LAN client machines. + A simple way around this is to redirect selected Internet ports on the + natd machine to a LAN client. + + + For example, an IRC server runs on client A, and a web server runs + on client B. For this to work properly, connections received on ports + 6667 (IRC) and 80 (web) must be redirected to the respective machines. + + + The must be passed to + &man.natd.8; with the proper options. The syntax is as follows: + -redirect_port proto targetIP:targetPORT[-targetPORT] + [aliasIP:]aliasPORT[-aliasPORT] + [remoteIP[:remotePORT[-remotePORT]]] + + In the above example, the argument should be: + + -redirect_port tcp 192.168.0.2:6667 6667 + -redirect_port tcp 192.168.0.3:80 80 + + + This will redirect the proper tcp ports to the + LAN client machines. + + + The argument can be used to indicate port + ranges over individual ports. For example, tcp + 192.168.0.2:2000-3000 2000-3000 would redirect + all connections received on ports 2000 to 3000 to ports 2000 + to 3000 on client A. + + These options can be used when directly running + &man.natd.8;, placed within the + natd_flags="" option in + /etc/rc.conf, + or passed via a configuration file. + + For further configuration options, consult &man.natd.8; + + + + Address Redirection + address redirection + Address redirection is useful if several IP addresses are + available, yet they must be on one machine. With this, + &man.natd.8; can assign each LAN client its own external IP address. + &man.natd.8; then rewrites outgoing packets from the LAN clients + with the proper external IP address and redirects + all traffic incoming on that particular IP address back to + the specific LAN client. This is also known as static NAT. + For example, the IP addresses 128.1.1.1, + 128.1.1.2, and + 128.1.1.3 belong to the natd gateway + machine. 128.1.1.1 can be used + as the natd gateway machine's external IP address, while + 128.1.1.2 and + 128.1.1.3 are forwarded back to LAN + clients A and B. + + The syntax is as follows: + + -redirect_address localIP publicIP + + + + + + + localIP + The internal IP address of the LAN client. + + + publicIP + The external IP address corresponding to the LAN client. + + + + + + In the example, this argument would read: + + -redirect_address 192.168.0.2 128.1.1.2 +-redirect_address 192.168.0.3 128.1.1.3 + + Like , these arguments are also placed within + the natd_flags="" option of /etc/rc.conf, or passed via a configuration file. With address + redirection, there is no need for port redirection since all data + received on a particular IP address is redirected. + + The external IP addresses on the natd machine must be active and aliased + to the external interface. Look at &man.rc.conf.5; to do so. + + + + + + Parallel Line IP (PLIP) + + PLIP + + Parallel Line IP + PLIP + + + PLIP lets us run TCP/IP between parallel ports. It is + useful on machines without network cards, or to install on + laptops. In this section, we will discuss: + + + + Creating a parallel (laplink) cable. + + + + Connecting two computers with PLIP. + + + + + Creating a Parallel Cable + + You can purchase a parallel cable at most computer supply + stores. If you cannot do that, or you just want to know how + it is done, the following table shows how to make one out of a normal parallel + printer cable. + + + Wiring a Parallel Cable for Networking + + + + + A-name + + A-End + + B-End + + Descr. + + Post/Bit + + + + + + DATA0 +-ERROR + + 2 +15 + + 15 +2 + + Data + + 0/0x01 +1/0x08 + + + + DATA1 ++SLCT + + 3 +13 + + 13 +3 + + Data + + 0/0x02 +1/0x10 + + + + DATA2 ++PE + + 4 +12 + + 12 +4 + + Data + + 0/0x04 +1/0x20 + + + + DATA3 +-ACK + + 5 +10 + + 10 +5 + + Strobe + + 0/0x08 +1/0x40 + + + + DATA4 +BUSY + + 6 +11 + + 11 +6 + + Data + + 0/0x10 +1/0x80 + + + + GND + + 18-25 + + 18-25 + + GND + + - + + + +
+ + + + Setting Up PLIP + + First, you have to get a laplink cable. + Then, confirm that both computers have a kernel with &man.lpt.4; driver + support: + + &prompt.root; grep lp /var/run/dmesg.boot +lpt0: <Printer> on ppbus0 +lpt0: Interrupt-driven port + + The parallel port must be an interrupt driven port, + you should have lines similar to the + following in your in the + /boot/device.hints file: + + hint.ppc.0.at="isa" +hint.ppc.0.irq="7" + + Then check if the kernel configuration file has a + device plip line or if the + plip.ko kernel module is loaded. In both + cases the parallel networking interface should appear when you + use the &man.ifconfig.8; command to display it: + + &prompt.root; ifconfig plip0 +plip0: flags=8810<POINTOPOINT,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + + Plug the laplink cable into the parallel interface on + both computers. + + Configure the network interface parameters on both + sites as root. For example, if you want to connect + the host host1 with another machine host2: + + host1 <-----> host2 +IP Address 10.0.0.1 10.0.0.2 + + Configure the interface on host1 by doing: + + &prompt.root; ifconfig plip0 10.0.0.1 10.0.0.2 + + Configure the interface on host2 by doing: + + &prompt.root; ifconfig plip0 10.0.0.2 10.0.0.1 + + + You now should have a working connection. Please read the + manual pages &man.lp.4; and &man.lpt.4; for more details. + + You should also add both hosts to + /etc/hosts: + + 127.0.0.1 localhost.my.domain localhost +10.0.0.1 host1.my.domain host1 +10.0.0.2 host2.my.domain + + To confirm the connection works, go to each host and ping + the other. For example, on host1: + + &prompt.root; ifconfig plip0 +plip0: flags=8851<UP,POINTOPOINT,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet 10.0.0.1 --> 10.0.0.2 netmask 0xff000000 +&prompt.root; netstat -r +Routing tables + +Internet: +Destination Gateway Flags Refs Use Netif Expire +host2 host1 UH 0 0 plip0 +&prompt.root; ping -c 4 host2 +PING host2 (10.0.0.2): 56 data bytes +64 bytes from 10.0.0.2: icmp_seq=0 ttl=255 time=2.774 ms +64 bytes from 10.0.0.2: icmp_seq=1 ttl=255 time=2.530 ms +64 bytes from 10.0.0.2: icmp_seq=2 ttl=255 time=2.556 ms +64 bytes from 10.0.0.2: icmp_seq=3 ttl=255 time=2.714 ms + +--- host2 ping statistics --- +4 packets transmitted, 4 packets received, 0% packet loss +round-trip min/avg/max/stddev = 2.530/2.643/2.774/0.103 ms + + + + + + + + + Aaron + Kaplan + Originally Written by + + + + + Tom + Rhodes + Restructured and Added by + + + + + Brad + Davis + Extended by + + + + + + IPv6 + IPv6 (also known as IPng IP next generation) is + the new version of the well known IP protocol (also known as + IPv4). Like the other current *BSD systems, + FreeBSD includes the KAME IPv6 reference implementation. + So your FreeBSD system comes with all you will need to experiment with IPv6. + This section focuses on getting IPv6 configured and running. + + In the early 1990s, people became aware of the rapidly + diminishing address space of IPv4. Given the expansion rate of the + Internet there were two major concerns: + + + + Running out of addresses. Today this is not so much of a concern + anymore since RFC1918 private address space + (10.0.0.0/8, + 172.16.0.0/12, and + 192.168.0.0/16) + and Network Address Translation (NAT) are + being employed. + + + + Router table entries were getting too large. This is + still a concern today. + + + + IPv6 deals with these and many other issues: + + + + 128 bit address space. In other words theoretically there are + 340,282,366,920,938,463,463,374,607,431,768,211,456 addresses + available. This means there are approximately + 6.67 * 10^27 IPv6 addresses per square meter on our planet. + + + + Routers will only store network aggregation addresses in their routing + tables thus reducing the average space of a routing table to 8192 + entries. + + + + There are also lots of other useful features of IPv6 such as: + + + + Address autoconfiguration (RFC2462) + + + + Anycast addresses (one-out-of many) + + + + Mandatory multicast addresses + + + + IPsec (IP security) + + + + Simplified header structure + + + + Mobile IP + + + + IPv6-to-IPv4 transition mechanisms + + + + + For more information see: + + + + IPv6 overview at playground.sun.com + + + + KAME.net + + + + + Background on IPv6 Addresses + There are different types of IPv6 addresses: Unicast, Anycast and + Multicast. + + Unicast addresses are the well known addresses. A packet sent + to a unicast address arrives exactly at the interface belonging to + the address. + + Anycast addresses are syntactically indistinguishable from unicast + addresses but they address a group of interfaces. The packet destined for + an anycast address will arrive at the nearest (in router metric) + interface. Anycast addresses may only be used by routers. + + Multicast addresses identify a group of interfaces. A packet destined + for a multicast address will arrive at all interfaces belonging to the + multicast group. + + The IPv4 broadcast address (usually xxx.xxx.xxx.255) is expressed + by multicast addresses in IPv6. + + + Reserved IPv6 addresses + + + + + IPv6 address + Prefixlength (Bits) + Description + Notes + + + + + + :: + 128 bits + unspecified + cf. 0.0.0.0 in + IPv4 + + + + ::1 + 128 bits + loopback address + cf. 127.0.0.1 in + IPv4 + + + + ::00:xx:xx:xx:xx + 96 bits + embedded IPv4 + The lower 32 bits are the IPv4 address. Also + called IPv4 compatible IPv6 + address + + + + ::ff:xx:xx:xx:xx + 96 bits + IPv4 mapped IPv6 address + The lower 32 bits are the IPv4 address. + For hosts which do not support IPv6. + + + + fe80:: - feb:: + 10 bits + link-local + cf. loopback address in IPv4 + + + + fec0:: - fef:: + 10 bits + site-local +   + + + + ff:: + 8 bits + multicast +   + + + + 001 (base + 2) + 3 bits + global unicast + All global unicast addresses are assigned from + this pool. The first 3 bits are + 001. + + + +
+ + + + Reading IPv6 Addresses + The canonical form is represented as: x:x:x:x:x:x:x:x, each + x being a 16 Bit hex value. For example + FEBC:A574:382B:23C1:AA49:4592:4EFE:9982 + + Often an address will have long substrings of all zeros + therefore one such substring per address can be abbreviated by ::. + Also up to three leading 0s per hexquad can be omitted. + For example fe80::1 + corresponds to the canonical form + fe80:0000:0000:0000:0000:0000:0000:0001. + + A third form is to write the last 32 Bit part in the + well known (decimal) IPv4 style with dots . + as separators. For example + 2002::10.0.0.1 + corresponds to the (hexadecimal) canonical representation + 2002:0000:0000:0000:0000:0000:0a00:0001 + which in turn is equivalent to + writing 2002::a00:1. + + By now the reader should be able to understand the following: + + &prompt.root; ifconfig + + rl0: flags=8943<UP,BROADCAST,RUNNING,PROMISC,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet 10.0.0.10 netmask 0xffffff00 broadcast 10.0.0.255 + inet6 fe80::200:21ff:fe03:8e1%rl0 prefixlen 64 scopeid 0x1 + ether 00:00:21:03:08:e1 + media: Ethernet autoselect (100baseTX ) + status: active + + fe80::200:21ff:fe03:8e1%rl0 + is an auto configured link-local address. It is generated from the MAC + address as part of the auto configuration. + + For further information on the structure of IPv6 addresses + see RFC3513. + + + + Getting Connected + + Currently there are four ways to connect to other IPv6 hosts and networks: + + + + Getting an IPv6 network from your upstream provider. Talk to your + Internet provider for instructions. + + + + Tunnel via 6-to-4 (RFC3068) + + + + Use the net/freenet6 port if you are on a dial-up connection. + + + + + + DNS in the IPv6 World + + There used to be two types of DNS records for IPv6. The IETF + has declared A6 records obsolete. AAAA records are the standard + now. + + Using AAAA records is straightforward. Assign your hostname to the new + IPv6 address you just received by adding: + + MYHOSTNAME AAAA MYIPv6ADDR + + To your primary zone DNS file. In case you do not serve your own + DNS zones ask your DNS provider. + Current versions of bind (version 8.3 and 9) + and dns/djbdns (with the IPv6 patch) + support AAAA records. + + + + Applying the needed changes to <filename>/etc/rc.conf</filename> + + + IPv6 Client Settings + + These settings will help you configure a machine that will be on + your LAN and act as a client, not a router. To have &man.rtsol.8; + autoconfigure your interface on boot all you need to add is: + + ipv6_enable="YES" + + To statically assign an IP address such as + 2001:471:1f11:251:290:27ff:fee0:2093, to your + fxp0 interface, add: + + ipv6_ifconfig_fxp0="2001:471:1f11:251:290:27ff:fee0:2093" + + To assign a default router of + 2001:471:1f11:251::1 + add the following to /etc/rc.conf: + + ipv6_defaultrouter="2001:471:1f11:251::1" + + + + + IPv6 Router/Gateway Settings + + This will help you take the directions that your tunnel provider has + given you and convert it into settings that will persist through reboots. + To restore your tunnel on startup use something like the following in + /etc/rc.conf: + + List the Generic Tunneling interfaces that will be configured, for + example gif0: + + gif_interfaces="gif0" + + To configure the interface with a local endpoint of + MY_IPv4_ADDR to a remote endpoint of + REMOTE_IPv4_ADDR: + + gifconfig_gif0="MY_IPv4_ADDR REMOTE_IPv4_ADDR" + + To apply the IPv6 address you have been assigned for use as your + IPv6 tunnel endpoint, add: + + ipv6_ifconfig_gif0="MY_ASSIGNED_IPv6_TUNNEL_ENDPOINT_ADDR" + + Then all you have to do is set the default route for IPv6. This is + the other side of the IPv6 tunnel: + + ipv6_defaultrouter="MY_IPv6_REMOTE_TUNNEL_ENDPOINT_ADDR" + + + + + IPv6 Tunnel Settings + + If the server is to route IPv6 between the rest of your network + and the world, the following /etc/rc.conf + setting will also be needed: + + ipv6_gateway_enable="YES" + + + + + + Router Advertisement and Host Auto Configuration + + This section will help you setup &man.rtadvd.8; to advertise the + IPv6 default route. + + To enable &man.rtadvd.8; you will need the following in your + /etc/rc.conf: + + rtadvd_enable="YES" + + It is important that you specify the interface on which to do + IPv6 router solicitation. For example to tell &man.rtadvd.8; to use + fxp0: + + rtadvd_interfaces="fxp0" + + Now we must create the configuration file, + /etc/rtadvd.conf. Here is an example: + + fxp0:\ + :addrs#1:addr="2001:471:1f11:246::":prefixlen#64:tc=ether: + + Replace fxp0 with the interface you + are going to be using. + + Next, replace 2001:471:1f11:246:: + with the prefix of your allocation. + + If you are dedicated a /64 subnet + you will not need to change anything else. Otherwise, you will need to + change the prefixlen# to the correct value. + + + + + + + + + Harti + Brandt + Contributed by + + + + + Asynchronous Transfer Mode (ATM) + + + Configuring classical IP over ATM (PVCs) + + Classical IP over ATM (CLIP) is the + simplest method to use Asynchronous Transfer Mode (ATM) + with IP. It can be used with + switched connections (SVCs) and with permanent connections + (PVCs). This section describes how to set up a network based + on PVCs. + + + Fully meshed configurations + + The first method to set up a CLIP with + PVCs is to connect each machine to each other machine in the + network via a dedicated PVC. While this is simple to + configure it tends to become impractical for a larger number + of machines. The example supposes that we have four + machines in the network, each connected to the ATM network + with an ATM adapter card. The first step is the planning of + the IP addresses and the ATM connections between the + machines. We use the following: + + + + + + + + Host + IP Address + + + + + + hostA + 192.168.173.1 + + + + hostB + 192.168.173.2 + + + + hostC + 192.168.173.3 + + + + hostD + 192.168.173.4 + + + + + + To build a fully meshed net we need one ATM connection + between each pair of machines: + + + + + + + + Machines + VPI.VCI couple + + + + + + hostA - hostB + 0.100 + + + + hostA - hostC + 0.101 + + + + hostA - hostD + 0.102 + + + + hostB - hostC + 0.103 + + + + hostB - hostD + 0.104 + + + + hostC - hostD + 0.105 + + + + + + The VPI and VCI values at each end of the connection may + of course differ, but for simplicity we assume that they are + the same. Next we need to configure the ATM interfaces on + each host: + + hostA&prompt.root; ifconfig hatm0 192.168.173.1 up +hostB&prompt.root; ifconfig hatm0 192.168.173.2 up +hostC&prompt.root; ifconfig hatm0 192.168.173.3 up +hostD&prompt.root; ifconfig hatm0 192.168.173.4 up + + assuming that the ATM interface is + hatm0 on all hosts. Now the PVCs + need to be configured on hostA (we assume that + they are already configured on the ATM switches, you need to + consult the manual for the switch on how to do this). + + hostA&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.2 hatm0 0 100 llc/snap ubr +hostA&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.3 hatm0 0 101 llc/snap ubr +hostA&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.4 hatm0 0 102 llc/snap ubr + +hostB&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.1 hatm0 0 100 llc/snap ubr +hostB&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.3 hatm0 0 103 llc/snap ubr +hostB&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.4 hatm0 0 104 llc/snap ubr + +hostC&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.1 hatm0 0 101 llc/snap ubr +hostC&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.2 hatm0 0 103 llc/snap ubr +hostC&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.4 hatm0 0 105 llc/snap ubr + +hostD&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.1 hatm0 0 102 llc/snap ubr +hostD&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.2 hatm0 0 104 llc/snap ubr +hostD&prompt.root; atmconfig natm add 192.168.173.3 hatm0 0 105 llc/snap ubr + + Of course other traffic contracts than UBR can be used + given the ATM adapter supports those. In this case the name + of the traffic contract is followed by the parameters of the + traffic. Help for the &man.atmconfig.8; tool can be + obtained with: + + &prompt.root; atmconfig help natm add + + or in the &man.atmconfig.8; manual page. + + The same configuration can also be done via + /etc/rc.conf. + For hostA this would look like: + +network_interfaces="lo0 hatm0" +ifconfig_hatm0="inet 192.168.173.1 up" +natm_static_routes="hostB hostC hostD" +route_hostB="192.168.173.2 hatm0 0 100 llc/snap ubr" +route_hostC="192.168.173.3 hatm0 0 101 llc/snap ubr" +route_hostD="192.168.173.4 hatm0 0 102 llc/snap ubr" + + The current state of all CLIP routes + can be obtained with: + + hostA&prompt.root; atmconfig natm show + + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + Common Access Redundancy Protocol (CARP) + + CARP + Common Access Redundancy Protocol + + The Common Access Redundancy Protocol, or + CARP allows multiple hosts to share the same + IP address. In some configurations, this may + be used for availability or load balancing. Hosts may use separate + IP addresses as well, as in the example provided + here. + + To enable support for CARP, the &os; + kernel must be rebuilt with the following option: + + device carp + + CARP functionality should now be available + and may be tuned via several sysctl + OIDs. Devices themselves may be loaded via + the ifconfig command: + + &prompt.root; ifconfig carp0 create + + In a real environment, these interfaces will need unique + identification numbers known as a VHID. This + VHID or Virtual Host Identification will be + used to distinguish the host on the network. + + + Using CARP For Server Availability (CARP) + + One use of CARP, as noted above, is for + server availability. This example will provide failover support + for three hosts, all with unique IP + addresses and providing the same web content. These machines will + act in conjunction with a Round Robin DNS + configuration. The failover machine will have two additional + CARP interfaces, one for each of the content + server's IPs. When a failure occurs, the + failover server should pick up the failed machine's + IP address. This means the failure should + go completely unnoticed to the user. The failover server + requires identical content and services as the other content + servers it is expected to pick up load for. + + The two machines should be configured identically other + than their issued hostnames and VHIDs. + This example calls these machines + hosta.example.org and + hostb.example.org respectively. First, the + required lines for a CARP configuration have + to be added to rc.conf. For + hosta.example.org, the + rc.conf file should contain the following + lines: + + hostname="hosta.example.org" +ifconfig_fxp0="inet 192.168.1.3 netmask 255.255.255.0" +cloned_interfaces="carp0" +ifconfig_carp0="vhid 1 pass testpast 192.168.1.50/24" + + On hostb.example.org the following lines + should be in rc.conf: + + hostname="hostb.example.org" +ifconfig_fxp0="inet 192.168.1.4 netmask 255.255.255.0" +cloned_interfaces="carp0" +ifconfig_carp0="vhid 2 pass testpass 192.168.1.51/24" + + + It is very important that the passwords, specified by the + option to ifconfig, + are identical. The carp devices will + only listen to and accept advertisements from machines with the + correct password. The VHID must also be + different for each machine. + + + The third machine, + provider.example.org, should be prepared so that + it may handle failover from either host. This machine will require + two carp devices, one to handle each + host. The appropriate rc.conf + configuration lines will be similar to the following: + + hostname="provider.example.org" +ifconfig_fxp0="inet 192.168.1.5 netmask 255.255.255.0" +cloned_interfaces="carp0 carp1" +ifconfig_carp0="vhid 1 advskew 100 pass testpass 192.168.1.50/24" +ifconfig_carp1="vhid 2 advskew 100 pass testpass 192.168.1.51/24" + + Having the two carp devices will + allow provider.example.org to notice and pick + up the IP address of either machine should + it stop responding. + + + The default &os; kernel may have + preemption enabled. If so, + provider.example.org may not relinquish the + IP address back to the original content + server. In this case, an administrator may + nudge the interface. The following command + should be issued on + provider.example.org: + + &prompt.root; ifconfig carp0 down && ifconfig carp0 up + + This should be done on the carp + interface which corresponds to the correct host. + + + At this point, CARP should be completely + enabled and available for testing. For testing, either networking has + to be restarted or the machines need to be rebooted. + + More information is always available in the &man.carp.4; + manual page. + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/appendix.decl b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/appendix.decl new file mode 100644 index 0000000000..b6ae5e04c3 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/appendix.decl @@ -0,0 +1,2 @@ + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/audit/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/audit/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..0dcf28f7ff --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/audit/chapter.sgml @@ -0,0 +1,719 @@ + + + + + + + + + Tom + Rhodes + Γράφτηκε από τον + + + Robert + Watson + + + + + Έλεγχος Συμβάντων Ασφαλείας + + + Σύνοψη + + AUDIT + + Έλεγχος Συμβάντων Ασφαλείας + MAC + + + Οι εκδόσεις του &os; από την 6.2-RELEASE και μετά περιλαμβάνουν + υποστήριξη για λεπτομερή έλεγχο συμβάντων ασφαλείας. Ο έλεγχος συμβάντων + επιτρέπει αξιόπιστη, λεπτομερή και παραμετροποιήσιμη καταγραφή πλήθους + συμβάντων σχετικών με την ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένων των logins, + των αλλαγών ρυθμίσεων, καθώς και της πρόσβασης σε αρχεία και στο δίκτυο. + Οι καταγραφές αυτές είναι πολύτιμες για απευθείας παρακολούθηση του + συστήματος, ανίχνευση εισβολέων, καθώς και για ανάλυση μετά από κάποια + επίθεση. + Το &os; υλοποιεί τη μορφή αρχείων και το BSM API όπως + έχουν δημοσιευτεί από την &sun;, και επιτρέπει διαλειτουργικότητα με τις + υλοποιήσεις ελέγχου τόσο του &solaris; της &sun; όσο του &macos; + της &apple;. + + Το κεφάλαιο αυτό εστιάζει στην εγκατάσταση και ρύθμιση του Ελέγχου + Συμβάντων. Εξηγεί τις πολιτικές ελέγχου, και παρέχει ένα παράδειγμα + ρυθμίσεων ελέγχου. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Τι είναι ο έλεγχος συμβάντων και πως λειτουργεί. + + + + Πως να ρυθμίσετε τον έλεγχο συμβάντων στο &os; για χρήστες + και προγράμματα (processes). + + + + Πως να αναλύσετε τα ίχνη του ελέγχου χρησιμοποιώντας τα + εργαλεία μείωσης όγκου δεδομένων και ανάλυσης. + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να κατανοείτε τις βασικές έννοιες του &unix; και του &os; + (). + + + + Να είστε εξοικειωμένος με τις βασικές έννοιες της ρύθμισης και + μεταγλώττισης του πυρήνα. (). + + + + Να έχετε κάποια εξοικείωση με την ασφάλεια και πως αυτή + σχετίζεται με το &os; (). + + + + + Οι λειτουργίες ελέγχου στο &os; 6.2 είναι σε πειραματικό στάδιο + και η εγκατάσταση τους σε μηχανήματα παραγωγής θα πρέπει να γίνεται + μόνο αφού ληφθούν σοβαρά υπόψιν οι κίνδυνοι από την εγκατάσταση + πειραματικού λογισμικού. Οι γνωστοί αυτή τη στιγμή τρέχοντες + περιορισμοί περιλαμβάνουν την αδυναμία ελέγχου όλων των συμβάντων που + σχετίζονται με την ασφάλεια. Επίσης κάποιοι μηχανισμοί εισόδου + (logins), όπως οι γραφικοί (X11-βασισμένοι) display managers, καθώς + και ορισμένες υπηρεσίες τρίτων κατασκευαστών δεν είναι σωστά + ρυθμισμένες για τον έλεγχο εισόδου χρηστών. + + + + Ο έλεγχος συμβάντων ασφαλείας μπορεί να δημιουργήσει πολύ + λεπτομερείς καταγραφές της δραστηριότητας του συστήματος: σε ένα + σύστημα με υψηλό φόρτο, τα αρχεία καταγραφής μπορεί να γίνουν πολύ + μεγάλα, αν έχουν ρυθμιστεί για λεπτομερή καταγραφή, και να ξεπεράσουν + τα αρκετά gigabytes την εβδομάδα σε κάποιες περιπτώσεις. Οι + διαχειριστές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν τους τις πιθανές απαιτήσεις + σε χώρο δίσκου σε περίπτωση ρυθμίσεων λεπτομερούς καταγραφής. Για + παράδειγμα, ίσως είναι θεμιτό να αφιερωθεί ένα σύστημα αρχείων στο + /var/audit ώστε τα υπόλοιπα συστήματα αρχείων να + μην επηρεαστούν αν ο χώρος αυτός εξαντληθεί. + + + + + + Key Terms in this Chapter + + Before reading this chapter, a few key audit-related terms must be + explained: + + + + event: An auditable event is any event + that can be logged using the audit subsystem. + Examples of security-relevant events include the creation of + a file, the building of a network connection, or a user logging in. + Events are either attributable, + meaning that they can be traced to an authenticated user, or + non-attributable if they cannot be. + Examples of non-attributable events are any events that occur + before authentication in the login process, such as bad password + attempts. + + + + class: Event classes are named sets of + related events, and are used in selection expressions. Commonly + used classes of events include file creation (fc), + exec (ex) and login_logout + (lo). + + + + record: A record is an audit log entry + describing a security event. Records contain a record event type, + information on the subject (user) performing the action, + date and time information, information on any objects or + arguments, and a success or failure condition. + + + + trail: An audit trail, or log file, + consists of a series of audit records describing security + events. Typically, trails are in roughly chronological + order with respect to the time events completed. Only + authorized processes are allowed to commit records to the + audit trail. + + + + selection expression: A selection + expression is a string containing a list of prefixes and audit + event class names used to match events. + + + + preselection: The process by which the + system identifies which events are of interest to the administrator + in order to avoid generating audit records describing events that + are not of interest. The preselection configuration + uses a series of selection expressions to identify which classes + of events to audit for which users, as well as global settings + that apply to both authenticated and unauthenticated + processes. + + + + reduction: The process by which records + from existing audit trails are selected for preservation, printing, + or analysis. Likewise, the process by which undesired audit + records are removed from the audit trail. Using reduction, + administrators can implement policies for the preservation of audit + data. For example, detailed audit trails might be kept for one + month, but after that, trails might be reduced in order to preserve + only login information for archival purposes. + + + + + + Installing Audit Support + + User space support for Event Auditing is installed as part of the + base &os; operating system as of 6.2-RELEASE. However, Event Auditing + support must be explicitly compiled into the kernel by adding the + following lines to the kernel configuration file: + + options AUDIT + + Rebuild and reinstall + the kernel via the normal process explained in + . + + Once the kernel is built, installed, and the system has been + rebooted, enable the audit daemon by adding the following line to + &man.rc.conf.5;: + + auditd_enable="YES" + + Audit support must then be started by a reboot, or by manually + starting the audit daemon: + + /etc/rc.d/auditd start + + + + Audit Configuration + + All configuration files for security audit are found in + /etc/security. The following + files must be present before the audit daemon is started: + + + + audit_class - Contains the + definitions of the audit classes. + + + + audit_control - Controls aspects + of the audit subsystem, such as default audit classes, + minimum disk space to leave on the audit log volume, + maximum audit trail size, etc. + + + + audit_event - Textual names and + descriptions of system audit events, as well as a list of which + classes each event in in. + + + + audit_user - User-specific audit + requirements, which are combined with the global defaults at + login. + + + + audit_warn - A customizable shell script + used by auditd to generate warning messages in exceptional + situations, such as when space for audit records is running low or + when the audit trail file has been rotated. + + + + + Audit configuration files should be edited and maintained + carefully, as errors in configuration may result in improper + logging of events. + + + + Event Selection Expressions + + Selection expressions are used in a number of places in the + audit configuration to determine which events should be audited. + Expressions contain a list of event classes to match, each with + a prefix indicating whether matching records should be accepted + or ignored, and optionally to indicate if the entry is intended + to match successful or failed operations. Selection expressions + are evaluated from left to right, and two expressions are + combined by appending one onto the other. + + The following list contains the default audit event classes + present in audit_class: + + + + - all - Match all + event classes. + + + + - administrative + - Administrative actions performed on the system as a + whole. + + + + - application - + Application defined action. + + + + - file_close - + Audit calls to the close system + call. + + + + - exec - Audit + program execution. Auditing of command line arguments and + environmental variables is controlled via &man.audit.control.5; + using the argv and envv + parameters to the policy setting. + + + + - file_attr_acc + - Audit the access of object attributes such as + &man.stat.1;, &man.pathconf.2; and similar events. + + + + - file_creation + - Audit events where a file is created as a result. + + + + - file_deletion + - Audit events where file deletion occurs. + + + + - file_attr_mod + - Audit events where file attribute modification occurs, + such as &man.chown.8;, &man.chflags.1;, &man.flock.2;, + etc. + + + + - file_read + - Audit events in which data is read, files are opened for + reading, etc. + + + + - file_write - + Audit events in which data is written, files are written + or modified, etc. + + + + - ioctl - Audit + use of the &man.ioctl.2; system call. + + + + - ipc - Audit + various forms of Inter-Process Communication, including POSIX + pipes and System V IPC operations. + + + + - login_logout - + Audit &man.login.1; and &man.logout.1; events occurring + on the system. + + + + - non_attrib - + Audit non-attributable events. + + + + - no_class - + Match no audit events. + + + + - network - + Audit events related to network actions, such as + &man.connect.2; and &man.accept.2;. + + + + - other - + Audit miscellaneous events. + + + + - process - + Audit process operations, such as &man.exec.3; and + &man.exit.3;. + + + + + These audit event classes may be customized by modifying the + audit_class and + audit_event configuration files. + + Each audit class in the list is combined with a prefix + indicating whether successful/failed operations are matched, and + whether the entry is adding or removing matching for the class + and type. + + + + (none) Audit both successful and failed instances of the + event. + + + + + Audit successful events in this + class. + + + + - Audit failed events in this + class. + + + + ^ Audit neither successful nor failed + events in this class. + + + + ^+ Don't audit successful events in this + class. + + + + ^- Don't audit failed events in this + class. + + + + + The following example selection string selects both successful + and failed login/logout events, but only successful execution + events: + + lo,+ex + + + + + Configuration Files + + In most cases, administrators will need to modify only two files + when configuring the audit system: audit_control + and audit_user. The first controls system-wide + audit properties and policies; the second may be used to fine-tune + auditing by user. + + + The <filename>audit_control</filename> File + + The audit_control file specifies a number + of defaults for the audit subsystem. Viewing the contents of this + file, we see the following: + + dir:/var/audit +flags:lo +minfree:20 +naflags:lo +policy:cnt +filesz:0 + + The option is used to set one or more + directories where audit logs will be stored. If more than one + directory entry appears, they will be used in order as they fill. + It is common to configure audit so that audit logs are stored on + a dedicated file system, in order to prevent interference between + the audit subsystem and other subsystems if the file system fills. + + + The field sets the system-wide default + preselection mask for attributable events. In the example above, + successful and failed login and logout events are audited for all + users. + + The option defines the minimum + percentage of free space for the file system where the audit trail + is stored. When this threshold is exceeded, a warning will be + generated. The above example sets the minimum free space to + twenty percent. + + The option specifies audit classes to + be audited for non-attributed events, such as the login process + and system daemons. + + The option specifies a comma-separated + list of policy flags controlling various aspects of audit + behavior. The default cnt flag indicates that + the system should continue running despite an auditing failure + (this flag is highly recommended). Another commonly used flag is + argv, which causes command line arguments to + the &man.execve.2; system call to audited as part of command + execution. + + The option specifies the maximum size + in bytes to allow an audit trail file to grow to before + automatically terminating and rotating the trail file. The + default, 0, disables automatic log rotation. If the requested + file size is non-zero and below the minimum 512k, it will be + ignored and a log message will be generated. + + + + The <filename>audit_user</filename> File + + The audit_user file permits the + administrator to specify further audit requirements for specific + users. + Each line configures auditing for a user via two fields: the + first is the alwaysaudit field, which specifies + a set of events that should always be audited for the user, and + the second is the neveraudit field, which + specifies a set of events that should never be audited for the + user. + + The following example audit_user file + audits login/logout events and successful command execution for + the root user, and audits file creation and successful command + execution for the www user. + If used with the example audit_control file + above, the lo entry for root + is redundant, and login/logout events will also be audited for the + www user. + + root:lo,+ex:no +www:fc,+ex:no + + + + + + + Administering the Audit Subsystem + + + Viewing Audit Trails + + Audit trails are stored in the BSM binary format, so tools must + be used to modify or convert to text. The praudit + command convert trail files to a simple text format; the + auditreduce command may be used to reduce the + audit trail file for analysis, archiving, or printing purposes. + auditreduce supports a variety of selection + parameters, including event type, event class, user, date or time of + the event, and the file path or object acted on. + + For example, the praudit utility will dump + the entire contents of a specified audit log in plain text: + + &prompt.root; praudit /var/audit/AUDITFILE + + Where AUDITFILE is the audit log to + dump. + + Audit trails consist of a series of audit records made up of + tokens, which praudit prints sequentially one per + line. Each token is of a specific type, such as + header holding an audit record header, or + path holding a file path from a name + lookup. The following is an example of an + execve event: + + header,133,10,execve(2),0,Mon Sep 25 15:58:03 2006, + 384 msec +exec arg,finger,doug +path,/usr/bin/finger +attribute,555,root,wheel,90,24918,104944 +subject,robert,root,wheel,root,wheel,38439,38032,42086,128.232.9.100 +return,success,0 +trailer,133 + + This audit represents a successful execve + call, in which the command finger doug has been run. The + arguments token contains both the processed command line presented + by the shell to the kernel. The path token holds the path to the + executable as looked up by the kernel. The attribute token + describes the binary, and in particular, includes the file mode + which can be used to determine if the application was setuid. + The subject token describes the subject process, and stores in + sequence the audit user ID, effective user ID and group ID, real + user ID and group ID, process ID, session ID, port ID, and login + address. Notice that the audit user ID and real user ID differ: + the user robert has switched to the + root account before running this command, but + it is audited using the original authenticated user. Finally, the + return token indicates the successful execution, and the trailer + concludes the record. + + + + + Reducing Audit Trails + + Since audit logs may be very large, an administrator will + likely want to select a subset of records for using, such as records + associated with a specific user: + + &prompt.root; auditreduce -u trhodes /var/audit/AUDITFILE | praudit + + This will select all audit records produced for the user + trhodes stored in the + AUDITFILE file. + + + + Delegating Audit Review Rights + + Members of the audit group are given + permission to read audit trails in /var/audit; + by default, this group is empty, so only the root user may read + audit trails. Users may be added to the audit + group in order to delegate audit review rights to the user. As + the ability to track audit log contents provides significant insight + into the behavior of users and processes, it is recommended that the + delegation of audit review rights be performed with caution. + + + + Live Monitoring Using Audit Pipes + + Audit pipes are cloning pseudo-devices in the device file system + which allow applications to tap the live audit record stream. This + is primarily of interest to authors of intrusion detection and + system monitoring applications. However, for the administrator the + audit pipe device is a convenient way to allow live monitoring + without running into problems with audit trail file ownership or + log rotation interrupting the event stream. To track the live audit + event stream, use the following command line + + &prompt.root; praudit /dev/auditpipe + + By default, audit pipe device nodes are accessible only to the + root user. To make them accessible to the members of the + audit group, add a devfs rule + to devfs.rules: + + add path 'auditpipe*' mode 0440 group audit + + See &man.devfs.rules.5; for more information on configuring + the devfs file system. + + + It is easy to produce audit event feedback cycles, in which + the viewing of each audit event results in the generation of more + audit events. For example, if all network I/O is audited, and + praudit is run from an SSH session, then a continuous stream of + audit events will be generated at a high rate, as each event + being printed will generate another event. It is advisable to run + praudit on an audit pipe device from sessions without fine-grained + I/O auditing in order to avoid this happening. + + + + + Rotating Audit Trail Files + + Audit trails are written to only by the kernel, and managed only + by the audit daemon, auditd. Administrators + should not attempt to use &man.newsyslog.conf.5; or other tools to + directly rotate audit logs. Instead, the audit + management tool may be used to shut down auditing, reconfigure the + audit system, and perform log rotation. The following command causes + the audit daemon to create a new audit log and signal the kernel to + switch to using the new log. The old log will be terminated and + renamed, at which point it may then be manipulated by the + administrator. + + &prompt.root; audit -n + + + If the auditd daemon is not currently + running, this command will fail and an error message will be + produced. + + + Adding the following line to + /etc/crontab will force the rotation + every twelve hours from &man.cron.8;: + + 0 */12 * * * root /usr/sbin/audit -n + + The change will take effect once you have saved the + new /etc/crontab. + + Automatic rotation of the audit trail file based on file size is + possible via the option in + &man.audit.control.5;, and is described in the configuration files + section of this chapter. + + + + Compressing Audit Trails + + As audit trail files can become very large, it is often desirable + to compress or otherwise archive trails once they have been closed by + the audit daemon. The audit_warn script can be + used to perform customized operations for a variety of audit-related + events, including the clean termination of audit trails when they are + rotated. For example, the following may be added to the + audit_warn script to compress audit trails on + close: + + # +# Compress audit trail files on close. +# +if [ "$1" = closefile ]; then + gzip -9 $2 +fi + + Other archiving activities might include copying trail files to + a centralized server, deleting old trail files, or reducing the audit + trail to remove unneeded records. The script will be run only when + audit trail files are cleanly terminated, so will not be run on + trails left unterminated following an improper shutdown. + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..f546a4aa67 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/chapter.sgml @@ -0,0 +1,2555 @@ + + + + + + + Chris + Shumway + Γράφτηκε από τον + + + + + + Βασικές Έννοιες UNIX + + + Σύνοψη + + Το ακόλουθο κεφάλαιο θα καλύψει τις βασικές εντολές και τη + λειτουργικότητα του λειτουργικού συστήματος &os;. Το μεγαλύτερο μέρος + από αυτό το υλικό ισχύει και σε άλλα λειτουργικά συστήματα τύπου &unix;. + Μπορείτε να διατρέξετε γρήγορα αυτό το κεφάλαιο αν το υλικό σας είναι + γνωστό. Αν είστε καινούριος στο &os;, τότε είναι καλή ιδέα να διαβάσετε + αυτό το κεφάλαιο πιο προσεκτικά. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο θα ξέρετε: + + + + Πως να χρησιμοποιείτε τις εικονικές κονσόλες του + FreeBSD. + + + Πως δουλεύουν οι άδειες αρχείων στο &unix;. + Επίσης θα κατανοήσετε τα flags των αρχείων στο &os;. + + + + Την προεπιλεγμένη διάταξη του συστήματος αρχείων του &os;. + + + Την οργάνωση του δίσκου στο &os;. + + + Τι είναι και πώς λειτουργεί η προσάρτηση (mount) και + αποπροσάρτηση (unmount) συστημάτων αρχείων. + + Τι είναι οι διεργασίες (processes), τα σήματα (signals) και οι + δαίμονες (daemons). + + + Τι είναι το κέλυφος (shell) και πως να αλλάξετε το προεπιλεγμένο + σας περιβάλλον εργασίας. + + + Πως να χρησιμοποιείτε βασικά προγράμματα επεξεργασίας κειμένου + (editors). + + Τι είναι οι συσκευές (devices) και τα αρχεία συσκευής (device + nodes). + + Τι binary format χρησιμοποιείται στο &os;. + + + Πως να διαβάσετε τις σελίδες βοήθειας (manual pages) για + περισσότερες πληροφορίες. + + + + + Virtual Consoles and Terminals + virtual consoles + terminals + + FreeBSD can be used in various ways. One of them is typing commands + to a text terminal. A lot of the flexibility and power of a &unix; + operating system is readily available at your hands when using FreeBSD + this way. This section describes what terminals and + consoles are, and how you can use them in FreeBSD. + + + The Console + console + + If you have not configured FreeBSD to automatically start a + graphical environment during startup, the system will present you with + a login prompt after it boots, right after the startup scripts finish + running. You will see something similar to: + + Additional ABI support:. +Local package initialization:. +Additional TCP options:. + +Fri Sep 20 13:01:06 EEST 2002 + +FreeBSD/i386 (pc3.example.org) (ttyv0) + +login: + + The messages might be a bit different on your system, but you will + see something similar. The last two lines are what we are interested + in right now. The second last line reads: + + FreeBSD/i386 (pc3.example.org) (ttyv0) + + This line contains some bits of information about the system you + have just booted. You are looking at a FreeBSD + console, running on an Intel or compatible processor of the x86 + architecture + This is what i386 means. Note that even if + you are not running FreeBSD on an Intel 386 CPU, this is going to + be i386. It is not the type of your processor, + but the processor architecture that is shown + here. + . The name of this machine (every &unix; machine has a + name) is pc3.example.org, and you are now looking + at its system console—the ttyv0 + terminal. + + Finally, the last line is always: + + login: + + This is the part where you are supposed to type in your + username to log into FreeBSD. The next section + describes how you can do this. + + + + Logging into FreeBSD + + FreeBSD is a multiuser, multiprocessing system. This is + the formal description that is usually given to a system that can be + used by many different people, who simultaneously run a lot of + programs on a single machine. + + Every multiuser system needs some way to distinguish one + user from the rest. In FreeBSD (and all the + &unix;-like operating systems), this is accomplished by requiring that + every user must log into the system before being able + to run programs. Every user has a unique name (the + username) and a personal, secret key (the + password). FreeBSD will ask for these two before + allowing a user to run any programs. + + startup scripts + Right after FreeBSD boots and finishes running its startup + scripts + Startup scripts are programs that are run automatically by + FreeBSD when booting. Their main function is to set things up for + everything else to run, and start any services that you have + configured to run in the background doing useful things. + , it will present you with a prompt and ask for a valid + username: + + login: + + For the sake of this example, let us assume that your username is + john. Type john at this prompt and press + Enter. You should then be presented with a prompt to + enter a password: + + login: john +Password: + + Type in john's password now, and press + Enter. The password is not + echoed! You need not worry about this right now. Suffice + it to say that it is done for security reasons. + + If you have typed your password correctly, you should by now be + logged into FreeBSD and ready to try out all the available + commands. + + You should see the MOTD or message of + the day followed by a command prompt (a #, + $, or % character). This + indicates you have successfully logged into FreeBSD. + + + + Multiple Consoles + + Running &unix; commands in one console is fine, but FreeBSD can + run many programs at once. Having one console where commands can be + typed would be a bit of a waste when an operating system like FreeBSD + can run dozens of programs at the same time. This is where + virtual consoles can be very helpful. + + FreeBSD can be configured to present you with many different + virtual consoles. You can switch from one of them to any other + virtual console by pressing a couple of keys on your keyboard. Each + console has its own different output channel, and FreeBSD takes care + of properly redirecting keyboard input and monitor output as you + switch from one virtual console to the next. + + Special key combinations have been reserved by FreeBSD for + switching consoles + A fairly technical and accurate description of all the details + of the FreeBSD console and keyboard drivers can be found in the + manual pages of &man.syscons.4;, &man.atkbd.4;, &man.vidcontrol.1; + and &man.kbdcontrol.1;. We will not expand on the details here, + but the interested reader can always consult the manual pages for + a more detailed and thorough explanation of how things + work. + . You can use + AltF1, + AltF2, through + AltF8 to switch + to a different virtual console in FreeBSD. + + As you are switching from one console to the next, FreeBSD takes + care of saving and restoring the screen output. The result is an + illusion of having multiple virtual + screens and keyboards that you can use to type commands for + FreeBSD to run. The programs that you launch on one virtual console + do not stop running when that console is not visible. They continue + running when you have switched to a different virtual console. + + + + The <filename>/etc/ttys</filename> File + + The default configuration of FreeBSD will start up with eight + virtual consoles. This is not a hardwired setting though, and + you can easily customize your installation to boot with more + or fewer virtual consoles. The number and settings of the + virtual consoles are configured in the + /etc/ttys file. + + You can use the /etc/ttys file to configure + the virtual consoles of FreeBSD. Each uncommented line in this file + (lines that do not start with a # character) contains + settings for a single terminal or virtual console. The default + version of this file that ships with FreeBSD configures nine virtual + consoles, and enables eight of them. They are the lines that start with + ttyv: + + # name getty type status comments +# +ttyv0 "/usr/libexec/getty Pc" cons25 on secure +# Virtual terminals +ttyv1 "/usr/libexec/getty Pc" cons25 on secure +ttyv2 "/usr/libexec/getty Pc" cons25 on secure +ttyv3 "/usr/libexec/getty Pc" cons25 on secure +ttyv4 "/usr/libexec/getty Pc" cons25 on secure +ttyv5 "/usr/libexec/getty Pc" cons25 on secure +ttyv6 "/usr/libexec/getty Pc" cons25 on secure +ttyv7 "/usr/libexec/getty Pc" cons25 on secure +ttyv8 "/usr/X11R6/bin/xdm -nodaemon" xterm off secure + + For a detailed description of every column in this file and all + the options you can use to set things up for the virtual consoles, + consult the &man.ttys.5; manual page. + + + + Single User Mode Console + + A detailed description of what single user mode is + can be found in . It is worth noting + that there is only one console when you are running FreeBSD in single + user mode. There are no virtual consoles available. The settings of + the single user mode console can also be found in the + /etc/ttys file. Look for the line that starts + with console: + + # name getty type status comments +# +# If console is marked "insecure", then init will ask for the root password +# when going to single-user mode. +console none unknown off secure + + + As the comments above the console line + indicate, you can edit this line and change secure to + insecure. If you do that, when FreeBSD boots + into single user mode, it will still ask for the + root password. + + Be careful when changing this to + insecure. If you ever forget + the root password, booting into single user + mode is a bit involved. It is still possible, but it might be a bit + hard for someone who is not very comfortable with the FreeBSD + booting process and the programs involved. + + + + + + Permissions + UNIX + + FreeBSD, being a direct descendant of BSD &unix;, is based on + several key &unix; concepts. The first and + most pronounced is that FreeBSD is a multi-user operating system. + The system can handle several users all working simultaneously on + completely unrelated tasks. The system is responsible for properly + sharing and managing requests for hardware devices, peripherals, + memory, and CPU time fairly to each user. + + Because the system is capable of supporting multiple users, + everything the system manages has a set of permissions governing who + can read, write, and execute the resource. These permissions are + stored as three octets broken into three pieces, one for the owner of + the file, one for the group that the file belongs to, and one for + everyone else. This numerical representation works like + this: + + permissions + + file permissions + + + + + + Value + Permission + Directory Listing + + + + + + 0 + No read, no write, no execute + --- + + + + 1 + No read, no write, execute + --x + + + + 2 + No read, write, no execute + -w- + + + + 3 + No read, write, execute + -wx + + + + 4 + Read, no write, no execute + r-- + + + + 5 + Read, no write, execute + r-x + + + + 6 + Read, write, no execute + rw- + + + + 7 + Read, write, execute + rwx + + + + + + ls + + directories + + You can use the command line + argument to &man.ls.1; to view a long directory listing that + includes a column with information about a file's permissions + for the owner, group, and everyone else. For example, a + ls -l in an arbitrary directory may show: + + &prompt.user; ls -l +total 530 +-rw-r--r-- 1 root wheel 512 Sep 5 12:31 myfile +-rw-r--r-- 1 root wheel 512 Sep 5 12:31 otherfile +-rw-r--r-- 1 root wheel 7680 Sep 5 12:31 email.txt +... + + Here is how the first column of ls -l is + broken up: + + -rw-r--r-- + + The first (leftmost) character + tells if this file is a regular file, a directory, a special + character device, a socket, or any other special + pseudo-file device. In this case, the - + indicates a regular file. The next three characters, + rw- in this example, give the permissions for the owner of the + file. The next three characters, r--, give the + permissions for the group that the file belongs to. The final three + characters, r--, give the permissions for the + rest of the world. A dash means that the permission is turned off. + In the case of this file, the permissions are set so the owner can + read and write to the file, the group can read the file, and the + rest of the world can only read the file. According to the table + above, the permissions for this file would be + 644, where each digit represents the three parts + of the file's permission. + + This is all well and good, but how does the system control + permissions on devices? FreeBSD actually treats most hardware + devices as a file that programs can open, read, and write data to + just like any other file. These special device files are stored on + the /dev directory. + + Directories are also treated as files. They have read, write, + and execute permissions. The executable bit for a directory has a + slightly different meaning than that of files. When a directory is + marked executable, it means it can be traversed into, that is, it is + possible to cd (change directory) into it. This also means that + within the directory it is possible to access files whose names are + known (subject, of course, to the permissions on the files + themselves). + + In particular, in order to perform a directory listing, + read permission must be set on the directory, whilst to delete a file + that one knows the name of, it is necessary to have write + and execute permissions to the directory + containing the file. + + There are more permission bits, but they are primarily used in + special circumstances such as setuid binaries and sticky + directories. If you want more information on file permissions and + how to set them, be sure to look at the &man.chmod.1; manual + page. + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + Symbolic Permissions + permissionssymbolic + + Symbolic permissions, sometimes referred to as symbolic expressions, + use characters in place of octal values to assign permissions to files + or directories. Symbolic expressions use the syntax of (who) (action) + (permissions), where the following values are available: + + + + + + Option + Letter + Represents + + + + + + (who) + u + User + + + + (who) + g + Group owner + + + + (who) + o + Other + + + + (who) + a + All (world) + + + + (action) + + + Adding permissions + + + + (action) + - + Removing permissions + + + + (action) + = + Explicitly set permissions + + + + (permissions) + r + Read + + + + (permissions) + w + Write + + + + (permissions) + x + Execute + + + + (permissions) + t + Sticky bit + + + + (permissions) + s + Set UID or GID + + + + + + These values are used with the &man.chmod.1; command + just like before, but with letters. For an example, you could use + the following command to block other users from accessing + FILE: + + &prompt.user; chmod go= FILE + + A comma separated list can be provided when more than one set + of changes to a file must be made. For example the following command + will remove the groups and world write permission + on FILE, then it adds the execute + permissions for everyone: + + &prompt.user; chmod go-w,a+x FILE + + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + &os; File Flags + + In addition to file permissions discussed previously, &os; + supports the use of file flags. These flags + add an additional level of security and control over files, but + not directories. + + These file flags add an additional level of control over + files, helping to ensure that in some cases not even the + root can remove or alter files. + + File flags are altered by using the &man.chflags.1; utility, + using a simple interface. For example, to enable the system + undeletable flag on the file file1, + issue the following command: + + &prompt.root; chflags sunlink file1 + + And to disable the system undeletable flag, simply + issue the previous command with no in + front of the . Observe: + + &prompt.root; chflags nosunlink file1 + + To view the flags of this file, use the &man.ls.1; command + with the flags: + + &prompt.root; ls -lo file1 + + + The output should look like the following: + + -rw-r--r-- 1 trhodes trhodes sunlnk 0 Mar 1 05:54 file1 + + Several flags may only added or removed to files by the + root user. In other cases, the file owner + may set these flags. It is recommended an administrator read + over the &man.chflags.1; and &man.chflags.2; manual pages for + more information. + + + + + Directory Structure + directory hierarchy + + The FreeBSD directory hierarchy is fundamental to obtaining + an overall understanding of the system. The most important + concept to grasp is that of the root directory, + /. This directory is the first one mounted at + boot time and it contains the base system necessary to prepare + the operating system for multi-user operation. The root + directory also contains mount points for every other file system + that you may want to mount. + + A mount point is a directory where additional file systems can + be grafted onto the root file system. + This is further described in . + Standard mount points include + /usr, /var, /tmp, + /mnt, and /cdrom. These + directories are usually referenced to entries in the file + /etc/fstab. /etc/fstab is + a table of various file systems and mount points for reference by the + system. Most of the file systems in /etc/fstab + are mounted automatically at boot time from the script &man.rc.8; + unless they contain the option. + Details can be found in . + + A complete description of the file system hierarchy is + available in &man.hier.7;. For now, a brief overview of the + most common directories will suffice. + + + + + + + Directory + Description + + + + + / + Root directory of the file system. + + + + /bin/ + User utilities fundamental to both single-user + and multi-user environments. + + + + /boot/ + Programs and configuration files used during + operating system bootstrap. + + + + /boot/defaults/ + Default bootstrapping configuration files; see + &man.loader.conf.5;. + + + + /dev/ + Device nodes; see &man.intro.4;. + + + + /etc/ + System configuration files and scripts. + + + + /etc/defaults/ + Default system configuration files; see &man.rc.8;. + + + + /etc/mail/ + Configuration files for mail transport agents such + as &man.sendmail.8;. + + + + /etc/namedb/ + named configuration files; see + &man.named.8;. + + + + /etc/periodic/ + Scripts that are run daily, weekly, and monthly, + via &man.cron.8;; see &man.periodic.8;. + + + + /etc/ppp/ + ppp configuration files; see + &man.ppp.8;. + + + + /mnt/ + Empty directory commonly used by system administrators as a + temporary mount point. + + + + /proc/ + Process file system; see &man.procfs.5;, + &man.mount.procfs.8;. + + + + /rescue/ + Statically linked programs for emergency recovery; see + &man.rescue.8;. + + + + /root/ + Home directory for the root + account. + + + + /sbin/ + System programs and administration utilities fundamental to + both single-user and multi-user environments. + + + + + /tmp/ + Temporary files. The contents of + /tmp are usually NOT + preserved across a system reboot. A memory-based file system + is often mounted at + /tmp. + This can be automated using the tmpmfs-related variables of + &man.rc.conf.5; (or with an entry in + /etc/fstab; see &man.mdmfs.8;). + + + + + /usr/ + The majority of user utilities and applications. + + + + /usr/bin/ + Common utilities, programming tools, and applications. + + + + /usr/include/ + Standard C include files. + + + + /usr/lib/ + Archive libraries. + + + + + /usr/libdata/ + Miscellaneous utility data files. + + + + /usr/libexec/ + System daemons & system utilities (executed by other + programs). + + + + /usr/local/ + + Local executables, libraries, etc. Also used as + the default destination for the FreeBSD ports + framework. Within /usr/local, + the general layout sketched out by &man.hier.7; for + /usr should be used. Exceptions + are the man directory, which is directly under + /usr/local rather than under + /usr/local/share, and the ports + documentation is in + share/doc/port. + + + + + /usr/obj/ + Architecture-specific target tree produced by building + the /usr/src tree. + + + + /usr/ports + The FreeBSD Ports Collection (optional). + + + + /usr/sbin/ + System daemons & system utilities (executed by users). + + + + /usr/share/ + Architecture-independent files. + + + + /usr/src/ + BSD and/or local source files. + + + + /usr/X11R6/ + X11R6 distribution executables, libraries, etc + (optional). + + + + /var/ + Multi-purpose log, temporary, transient, and spool files. + A memory-based file system is sometimes mounted at + /var. + This can be automated using the varmfs-related variables of + &man.rc.conf.5 (or with an entry in + /etc/fstab; see &man.mdmfs.8;). + + + + + /var/log/ + Miscellaneous system log files. + + + + /var/mail/ + User mailbox files. + + + + /var/spool/ + Miscellaneous printer and mail system spooling directories. + + + + + /var/tmp/ + Temporary files. + The files are usually preserved across a system reboot, + unless /var + is a memory-based file system. + + + + /var/yp + NIS maps. + + + + + + + + + + + Disk Organization + + The smallest unit of organization that FreeBSD uses to find files + is the filename. Filenames are case-sensitive, which means that + readme.txt and README.TXT + are two separate files. FreeBSD does not use the extension + (.txt) of a file to determine whether the file is + a program, or a document, or some other form of data. + + Files are stored in directories. A directory may contain no + files, or it may contain many hundreds of files. A directory can also + contain other directories, allowing you to build up a hierarchy of + directories within one another. This makes it much easier to organize + your data. + + Files and directories are referenced by giving the file or + directory name, followed by a forward slash, /, + followed by any other directory names that are necessary. If you have + directory foo, which contains directory + bar, which contains the file + readme.txt, then the full name, or + path to the file is + foo/bar/readme.txt. + + Directories and files are stored in a file system. Each file system + contains exactly one directory at the very top level, called the + root directory for that file system. This root + directory can then contain other directories. + + So far this is probably similar to any other operating system you + may have used. There are a few differences; for example, &ms-dos; uses + \ to separate file and directory names, while &macos; + uses :. + + FreeBSD does not use drive letters, or other drive names in the + path. You would not write c:/foo/bar/readme.txt + on FreeBSD. + + Instead, one file system is designated the root + file system. The root file system's root directory is + referred to as /. Every other file system is then + mounted under the root file system. No matter + how many disks you have on your FreeBSD system, every directory + appears to be part of the same disk. + + Suppose you have three file systems, called A, + B, and C. Each file system has + one root directory, which contains two other directories, called + A1, A2 (and likewise + B1, B2 and + C1, C2). + + Call A the root file system. If you used the + ls command to view the contents of this directory + you would see two subdirectories, A1 and + A2. The directory tree looks like this: + + + + + + + + / + | + +--- A1 + | + `--- A2 + + + + A file system must be mounted on to a directory in another + file system. So now suppose that you mount file system + B on to the directory A1. The + root directory of B replaces A1, + and the directories in B appear accordingly: + + + + + + + + / + | + +--- A1 + | | + | +--- B1 + | | + | `--- B2 + | + `--- A2 + + + + Any files that are in the B1 or + B2 directories can be reached with the path + /A1/B1 or /A1/B2 as + necessary. Any files that were in /A1 have been + temporarily hidden. They will reappear if B is + unmounted from A. + + If B had been mounted on A2 + then the diagram would look like this: + + + + + + + + / + | + +--- A1 + | + `--- A2 + | + +--- B1 + | + `--- B2 + + + + and the paths would be /A2/B1 and + /A2/B2 respectively. + + File systems can be mounted on top of one another. Continuing the + last example, the C file system could be mounted on + top of the B1 directory in the B + file system, leading to this arrangement: + + + + + + + + / + | + +--- A1 + | + `--- A2 + | + +--- B1 + | | + | +--- C1 + | | + | `--- C2 + | + `--- B2 + + + + Or C could be mounted directly on to the + A file system, under the A1 + directory: + + + + + + + + / + | + +--- A1 + | | + | +--- C1 + | | + | `--- C2 + | + `--- A2 + | + +--- B1 + | + `--- B2 + + + + If you are familiar with &ms-dos;, this is similar, although not + identical, to the join command. + + This is not normally something you need to concern yourself with. + Typically you create file systems when installing FreeBSD and decide + where to mount them, and then never change them unless you add a new + disk. + + It is entirely possible to have one large root file system, and not + need to create any others. There are some drawbacks to this approach, + and one advantage. + + + Benefits of Multiple File Systems + + + Different file systems can have different mount + options. For example, with careful planning, the + root file system can be mounted read-only, making it impossible for + you to inadvertently delete or edit a critical file. Separating + user-writable file systems, such as /home, + from other file systems also allows them to be mounted + nosuid; this option prevents the + suid/guid bits on + executables stored on the file system from taking effect, possibly + improving security. + + + + FreeBSD automatically optimizes the layout of files on a + file system, depending on how the file system is being used. So a + file system that contains many small files that are written + frequently will have a different optimization to one that contains + fewer, larger files. By having one big file system this + optimization breaks down. + + + + FreeBSD's file systems are very robust should you lose power. + However, a power loss at a critical point could still damage the + structure of the file system. By splitting your data over multiple + file systems it is more likely that the system will still come up, + making it easier for you to restore from backup as necessary. + + + + + Benefit of a Single File System + + + File systems are a fixed size. If you create a file system when + you install FreeBSD and give it a specific size, you may later + discover that you need to make the partition bigger. This is not + easily accomplished without backing up, recreating the file system + with the new size, and then restoring the backed up data. + + + FreeBSD features the &man.growfs.8; + command, which makes it possible to increase the size of + file system on the fly, removing this limitation. + + + + + File systems are contained in partitions. This does not have the + same meaning as the common usage of the term partition (for example, &ms-dos; + partition), because of &os;'s &unix; heritage. Each partition is + identified by a letter from a through to + h. Each partition can contain only one file system, + which means that file systems are often described by either their + typical mount point in the file system hierarchy, or the letter of the + partition they are contained in. + + FreeBSD also uses disk space for swap + space. Swap space provides FreeBSD with + virtual memory. This allows your computer to + behave as though it has much more memory than it actually does. When + FreeBSD runs out of memory it moves some of the data that is not + currently being used to the swap space, and moves it back in (moving + something else out) when it needs it. + + Some partitions have certain conventions associated with + them. + + + + + + + + + Partition + + Convention + + + + + + a + + Normally contains the root file system + + + + b + + Normally contains swap space + + + + c + + Normally the same size as the enclosing slice. This + allows utilities that need to work on the entire slice (for + example, a bad block scanner) to work on the + c partition. You would not normally create + a file system on this partition. + + + + d + + Partition d used to have a special + meaning associated with it, although that is now gone and + d may work as any normal partition. + + + + + + Each partition-that-contains-a-file-system is stored in what + FreeBSD calls a slice. Slice is FreeBSD's term + for what the common call partitions, and again, this is because of + FreeBSD's &unix; background. Slices are numbered, starting at 1, + through to 4. + + slices + partitions + dangerously dedicated + + Slice numbers follow + the device name, prefixed with an s, + starting at 1. So da0s1 + is the first slice on the first SCSI drive. There can only be + four physical slices on a disk, but you can have logical + slices inside physical slices of the appropriate type. These + extended slices are numbered starting at 5, so + ad0s5 is the first + extended slice on the first IDE disk. These devices are used by file + systems that expect to occupy a slice. + + Slices, dangerously dedicated physical + drives, and other drives contain + partitions, which are represented as + letters from a to h. + This letter is appended to the device name, so + da0a is the a partition on + the first da drive, which is dangerously dedicated. + ad1s3e is the fifth partition + in the third slice of the second IDE disk drive. + + Finally, each disk on the system is identified. A disk name + starts with a code that indicates the type of disk, and then a number, + indicating which disk it is. Unlike slices, disk numbering starts at + 0. Common codes that you will see are listed in + . + + When referring to a partition FreeBSD requires that you also name + the slice and disk that contains the partition, and when referring to + a slice you should also refer to the disk name. Do this by listing + the disk name, s, the slice number, and then the + partition letter. Examples are shown in + . + + shows a conceptual + model of the disk layout that should help make things clearer. + + In order to install FreeBSD you must first configure the disk + slices, then create partitions within the slice you will use for + FreeBSD, and then create a file system (or swap space) in each + partition, and decide where that file system will be mounted. + + + Disk Device Codes + + + + + + + + Code + + Meaning + + + + + + ad + + ATAPI (IDE) disk + + + + da + + SCSI direct access disk + + + + acd + + ATAPI (IDE) CDROM + + + + cd + + SCSI CDROM + + + + fd + + Floppy disk + + + +
+ + + Sample Disk, Slice, and Partition Names + + + + + + + + + Name + + Meaning + + + + + + ad0s1a + + The first partition (a) on the first + slice (s1) on the first IDE disk + (ad0). + + + + da1s2e + + The fifth partition (e) on the + second slice (s2) on the second SCSI disk + (da1). + + + + + + + + Conceptual Model of a Disk + + This diagram shows FreeBSD's view of the first IDE disk attached + to the system. Assume that the disk is 4 GB in size, and contains + two 2 GB slices (&ms-dos; partitions). The first slice contains a &ms-dos; + disk, C:, and the second slice contains a + FreeBSD installation. This example FreeBSD installation has three + partitions, and a swap partition. + + The three partitions will each hold a file system. Partition + a will be used for the root file system, + e for the /var directory + hierarchy, and f for the + /usr directory hierarchy. + + + + + + + + .-----------------. --. +| | | +| DOS / Windows | | +: : > First slice, ad0s1 +: : | +| | | +:=================: ==: --. +| | | Partition a, mounted as / | +| | > referred to as ad0s2a | +| | | | +:-----------------: ==: | +| | | Partition b, used as swap | +| | > referred to as ad0s2b | +| | | | +:-----------------: ==: | Partition c, no +| | | Partition e, used as /var > file system, all +| | > referred to as ad0s2e | of FreeBSD slice, +| | | | ad0s2c +:-----------------: ==: | +| | | | +: : | Partition f, used as /usr | +: : > referred to as ad0s2f | +: : | | +| | | | +| | --' | +`-----------------' --' + + + + + + + + + Mounting and Unmounting File Systems + + The file system is best visualized as a tree, + rooted, as it were, at /. + /dev, /usr, and the + other directories in the root directory are branches, which may + have their own branches, such as + /usr/local, and so on. + + root file system + There are various reasons to house some of these + directories on separate file systems. /var + contains the directories log/, + spool/, + and various types of temporary files, and + as such, may get filled up. Filling up the root file system + is not a good idea, so splitting /var from + / is often favorable. + + Another common reason to contain certain directory trees on + other file systems is if they are to be housed on separate + physical disks, or are separate virtual disks, such as Network File System mounts, or CDROM + drives. + + + The <filename>fstab</filename> File + + file systems + mounted with fstab + + + During the boot process, + file systems listed in /etc/fstab are + automatically mounted (unless they are listed with the + option). + + The /etc/fstab file contains a list + of lines of the following format: + + device /mount-point fstype options dumpfreq passno + + + + device + + A device name (which should exist), as explained in + . + + + + + mount-point + + A directory (which should exist), on which + to mount the file system. + + + + + fstype + + The file system type to pass to + &man.mount.8;. The default FreeBSD file system is + ufs. + + + + + options + + Either for read-write + file systems, or for read-only + file systems, followed by any other options that may be + needed. A common option is for + file systems not normally mounted during the boot sequence. + Other options are listed in the &man.mount.8; manual page. + + + + + dumpfreq + + This is used by &man.dump.8; to determine which + file systems require dumping. If the field is missing, + a value of zero is assumed. + + + + + passno + + + This determines the order in which file systems should + be checked. File systems that should be skipped should have + their passno set to zero. The root + file system (which needs to be checked before everything + else) should have its passno set to + one, and other file systems' passno + should be set to values greater than one. If more than one + file systems have the same passno then + &man.fsck.8; will attempt to check file systems in parallel + if possible. + + + + + Consult the &man.fstab.5; manual page for more information + on the format of the /etc/fstab file and + the options it contains. + + + + The <command>mount</command> Command + + file systems + mounting + + + The &man.mount.8; command is what is ultimately used to + mount file systems. + + In its most basic form, you use: + + + &prompt.root; mount device mountpoint + + + There are plenty of options, as mentioned in the + &man.mount.8; manual page, but the most common are: + + + Mount Options + + + + + + Mount all the file systems listed in + /etc/fstab. Except those + marked as noauto, excluded by the + flag, or those that are already + mounted. + + + + + + + + Do everything except for the actual mount system call. + This option is useful in conjunction with the + flag to determine what + &man.mount.8; is actually trying to do. + + + + + + + + Force the mount of an unclean file system + (dangerous), or forces the revocation of write access + when downgrading a file system's mount status from + read-write to read-only. + + + + + + + + Mount the file system read-only. This is identical + to using the ( + for &os; versions older than 5.2) argument to the + option. + + + + + + fstype + + + Mount the given file system as the given file system + type, or mount only file systems of the given type, if + given the option. + + ufs is the default file system + type. + + + + + + + + Update mount options on the file system. + + + + + + + + Be verbose. + + + + + + + + Mount the file system read-write. + + + + + The option takes a comma-separated list of + the options, including the following: + + + + nodev + + + Do not interpret special devices on the + file system. This is a useful security option. + + + + + noexec + + + Do not allow execution of binaries on this + file system. This is also a useful security option. + + + + + nosuid + + + Do not interpret setuid or setgid flags on the + file system. This is also a useful security option. + + + + + + + The <command>umount</command> Command + + file systems + unmounting + + + The &man.umount.8; command takes, as a parameter, one of a + mountpoint, a device name, or the or + option. + + All forms take to force unmounting, + and for verbosity. Be warned that + is not generally a good idea. Forcibly + unmounting file systems might crash the computer or damage data + on the file system. + + and are used to + unmount all mounted file systems, possibly modified by the + file system types listed after . + , however, does not attempt to unmount the + root file system. + + + + + Processes + + FreeBSD is a multi-tasking operating system. This means that it + seems as though more than one program is running at once. Each program + running at any one time is called a process. + Every command you run will start at least one new process, and there are + a number of system processes that run all the time, keeping the system + functional. + + Each process is uniquely identified by a number called a + process ID, or PID, and, + like files, each process also has one owner and group. The owner and + group information is used to determine what files and devices the + process can open, using the file permissions discussed earlier. Most + processes also have a parent process. The parent process is the process + that started them. For example, if you are typing commands to the shell + then the shell is a process, and any commands you run are also + processes. Each process you run in this way will have your shell as its + parent process. The exception to this is a special process called + &man.init.8;. init is always the first + process, so its PID is always 1. init is started + automatically by the kernel when FreeBSD starts. + + Two commands are particularly useful to see the processes on the + system, &man.ps.1; and &man.top.1;. The ps command is used to + show a static list of the currently running processes, and can show + their PID, how much memory they are using, the command line they were + started with, and so on. The top command displays all the + running processes, and updates the display every few seconds, so that + you can interactively see what your computer is doing. + + By default, ps only shows you the commands that are running + and are owned by you. For example: + + &prompt.user; ps + PID TT STAT TIME COMMAND + 298 p0 Ss 0:01.10 tcsh + 7078 p0 S 2:40.88 xemacs mdoc.xsl (xemacs-21.1.14) +37393 p0 I 0:03.11 xemacs freebsd.dsl (xemacs-21.1.14) +48630 p0 S 2:50.89 /usr/local/lib/netscape-linux/navigator-linux-4.77.bi +48730 p0 IW 0:00.00 (dns helper) (navigator-linux-) +72210 p0 R+ 0:00.00 ps + 390 p1 Is 0:01.14 tcsh + 7059 p2 Is+ 1:36.18 /usr/local/bin/mutt -y + 6688 p3 IWs 0:00.00 tcsh +10735 p4 IWs 0:00.00 tcsh +20256 p5 IWs 0:00.00 tcsh + 262 v0 IWs 0:00.00 -tcsh (tcsh) + 270 v0 IW+ 0:00.00 /bin/sh /usr/X11R6/bin/startx -- -bpp 16 + 280 v0 IW+ 0:00.00 xinit /home/nik/.xinitrc -- -bpp 16 + 284 v0 IW 0:00.00 /bin/sh /home/nik/.xinitrc + 285 v0 S 0:38.45 /usr/X11R6/bin/sawfish + + As you can see in this example, the output from &man.ps.1; is + organized into a number of columns. PID is the + process ID discussed earlier. PIDs are assigned starting from 1, go up + to 99999, and wrap around back to the beginning when you run out. + The TT column shows the tty the program is running on, and can + safely be ignored for the moment. STAT shows the + program's state, and again, can be safely ignored. + TIME is the amount of time the program has been + running on the CPU—this is usually not the elapsed time since + you started the program, as most programs spend a lot of time waiting + for things to happen before they need to spend time on the CPU. + Finally, COMMAND is the command line that was used to + run the program. + + &man.ps.1; supports a number of different options to change the + information that is displayed. One of the most useful sets is + auxww. displays information + about all the running processes, not just your own. + displays the username of the process' owner, as well as memory usage. + displays information about daemon processes, and + causes &man.ps.1; to display the full command line, + rather than truncating it once it gets too long to fit on the + screen. + + The output from &man.top.1; is similar. A sample session looks like + this: + + &prompt.user; top +last pid: 72257; load averages: 0.13, 0.09, 0.03 up 0+13:38:33 22:39:10 +47 processes: 1 running, 46 sleeping +CPU states: 12.6% user, 0.0% nice, 7.8% system, 0.0% interrupt, 79.7% idle +Mem: 36M Active, 5256K Inact, 13M Wired, 6312K Cache, 15M Buf, 408K Free +Swap: 256M Total, 38M Used, 217M Free, 15% Inuse + + PID USERNAME PRI NICE SIZE RES STATE TIME WCPU CPU COMMAND +72257 nik 28 0 1960K 1044K RUN 0:00 14.86% 1.42% top + 7078 nik 2 0 15280K 10960K select 2:54 0.88% 0.88% xemacs-21.1.14 + 281 nik 2 0 18636K 7112K select 5:36 0.73% 0.73% XF86_SVGA + 296 nik 2 0 3240K 1644K select 0:12 0.05% 0.05% xterm +48630 nik 2 0 29816K 9148K select 3:18 0.00% 0.00% navigator-linu + 175 root 2 0 924K 252K select 1:41 0.00% 0.00% syslogd + 7059 nik 2 0 7260K 4644K poll 1:38 0.00% 0.00% mutt +... + + The output is split into two sections. The header (the first five + lines) shows the PID of the last process to run, the system load averages + (which are a measure of how busy the system is), the system uptime (time + since the last reboot) and the current time. The other figures in the + header relate to how many processes are running (47 in this case), how + much memory and swap space has been taken up, and how much time the + system is spending in different CPU states. + + Below that are a series of columns containing similar information + to the output from &man.ps.1;. As before you can see the PID, the + username, the amount of CPU time taken, and the command that was run. + &man.top.1; also defaults to showing you the amount of memory space + taken by the process. This is split into two columns, one for total + size, and one for resident size—total size is how much memory the + application has needed, and the resident size is how much it is actually + using at the moment. In this example you can see that &netscape; has + required almost 30 MB of RAM, but is currently only using 9 MB. + + &man.top.1; automatically updates this display every two seconds; + this can be changed with the option. + + + + Daemons, Signals, and Killing Processes + + When you run an editor it is easy to control the editor, tell it to + load files, and so on. You can do this because the editor provides + facilities to do so, and because the editor is attached to a + terminal. Some programs are not designed to be + run with continuous user input, and so they disconnect from the terminal + at the first opportunity. For example, a web server spends all day + responding to web requests, it normally does not need any input from + you. Programs that transport email from site to site are another + example of this class of application. + + We call these programs daemons. Daemons were + characters in Greek mythology; neither good or evil, they were little + attendant spirits that, by and large, did useful things for mankind. + Much like the web servers and mail servers of today do useful things. + This is why the BSD mascot has, for a long time, been the cheerful + looking daemon with sneakers and a pitchfork. + + There is a convention to name programs that normally run as daemons + with a trailing d. BIND is the + Berkeley Internet Name Daemon (and the actual program that executes is called + named), the Apache web + server program is called httpd, the line printer + spooling daemon is lpd and so on. This is a + convention, not a hard and fast rule; for example, the main mail daemon + for the Sendmail application is called + sendmail, and not maild, as you + might imagine. + + Sometimes you will need to communicate with a daemon process. These + communications are called signals, and you can + communicate with a daemon (or with any other running process) by sending it a + signal. There are a number of different signals that you can + send—some of them have a specific meaning, others are interpreted + by the application, and the application's documentation will tell you + how that application interprets signals. You can only send a signal to + a process that you own. If you send a signal to someone else's + process with &man.kill.1; or &man.kill.2; permission will be denied. + The exception to this is the + root user, who can send signals to everyone's + processes. + + FreeBSD will also send applications signals in some cases. If an + application is badly written, and tries to access memory that it is not + supposed to, FreeBSD sends the process the Segmentation + Violation signal (SIGSEGV). If an + application has used the &man.alarm.3; system call to be alerted after a + period of time has elapsed then it will be sent the Alarm signal + (SIGALRM), and so on. + + Two signals can be used to stop a process, + SIGTERM and SIGKILL. + SIGTERM is the polite way to kill a process; the + process can catch the signal, realize that you want + it to shut down, close any log files it may have open, and generally + finish whatever it is doing at the time before shutting down. In some + cases a process may even ignore SIGTERM if it is in + the middle of some task that can not be interrupted. + + SIGKILL can not be ignored by a process. This is + the I do not care what you are doing, stop right now + signal. If you send SIGKILL to a process then + FreeBSD will stop that process there and then + Not quite true—there are a few things that can not be + interrupted. For example, if the process is trying to read from a + file that is on another computer on the network, and the other + computer has gone away for some reason (been turned off, or the + network has a fault), then the process is said to be + uninterruptible. Eventually the process will time + out, typically after two minutes. As soon as this time out occurs + the process will be killed. + . + + The other signals you might want to use are + SIGHUP, SIGUSR1, and + SIGUSR2. These are general purpose signals, and + different applications will do different things when they are + sent. + + Suppose that you have changed your web server's configuration + file—you would like to tell the web server to re-read its + configuration. You could stop and restart httpd, but + this would result in a brief outage period on your web server, which may + be undesirable. Most daemons are written to respond to the + SIGHUP signal by re-reading their configuration + file. So instead of killing and restarting httpd you + would send it the SIGHUP signal. Because there is no + standard way to respond to these signals, different daemons will have + different behavior, so be sure and read the documentation for the + daemon in question. + + Signals are sent using the &man.kill.1; command, as this example + shows. + + + Sending a Signal to a Process + + This example shows how to send a signal to &man.inetd.8;. The + inetd configuration file is + /etc/inetd.conf, and inetd will re-read + this configuration file when it is sent + SIGHUP. + + + Find the process ID of the process you want to send the signal + to. Do this using &man.ps.1; and &man.grep.1;. The &man.grep.1; + command is used to search through output, looking for the string you + specify. This command is run as a normal user, and &man.inetd.8; is + run as root, so the options + must be given to &man.ps.1;. + + &prompt.user; ps -ax | grep inetd + 198 ?? IWs 0:00.00 inetd -wW + + So the &man.inetd.8; PID is 198. In some cases the + grep inetd command might also occur in this + output. This is because of the way &man.ps.1; has to find the list + of running processes. + + + + Use &man.kill.1; to send the signal. Because &man.inetd.8; is + being run by root you must use &man.su.1; to + become root first. + + &prompt.user; su +Password: +&prompt.root; /bin/kill -s HUP 198 + + In common with most &unix; commands, &man.kill.1; will not print any + output if it is successful. If you send a signal to a + process that you do not own then you will see kill: + PID: Operation not + permitted. If you mistype the PID you will either + send the signal to the wrong process, which could be bad, or, if + you are lucky, you will have sent the signal to a PID that is not + currently in use, and you will see kill: + PID: No such process. + + + Why Use <command>/bin/kill</command>? + + Many shells provide the kill command as a + built in command; that is, the shell will send the signal + directly, rather than running /bin/kill. + This can be very useful, but different shells have a different + syntax for specifying the name of the signal to send. Rather than + try to learn all of them, it can be simpler just to use the + /bin/kill ... + command directly. + + + + + Sending other signals is very similar, just substitute + TERM or KILL in the command line + as necessary. + + + Killing random process on the system can be a bad idea. In + particular, &man.init.8;, process ID 1, is very special. Running + /bin/kill -s KILL 1 is a quick way to shutdown your + system. Always double check the arguments you + run &man.kill.1; with before you press + Return. + + + + + Shells + shells + command line + + In FreeBSD, a lot of everyday work is done in a command line + interface called a shell. A shell's main job is to take commands + from the input channel and execute them. A lot of shells also have + built in functions to help everyday tasks such as file management, + file globbing, command line editing, command macros, and environment + variables. FreeBSD comes with a set of shells, such as + sh, the Bourne Shell, and tcsh, + the improved C-shell. Many other shells are available + from the FreeBSD Ports Collection, such as + zsh and bash. + + Which shell do you use? It is really a matter of taste. If you + are a C programmer you might feel more comfortable with a C-like shell + such as tcsh. If you have come from Linux or are new + to a &unix; command line interface you might try bash. + The point is that each + shell has unique properties that may or may not work with your + preferred working environment, and that you have a choice of what + shell to use. + + One common feature in a shell is filename completion. Given + the typing of the first few letters of a command or filename, you + can usually have the shell automatically complete the rest of the + command or filename by hitting the Tab key on the keyboard. Here is + an example. Suppose you have two files called + foobar and foo.bar. You + want to delete foo.bar. So what you would type + on the keyboard is: rm fo[Tab].[Tab]. + + The shell would print out rm + foo[BEEP].bar. + + The [BEEP] is the console bell, which is the shell telling me it + was unable to totally complete the filename because there is more + than one match. Both foobar and + foo.bar start with fo, but + it was able to complete to foo. If you type in + ., then hit Tab again, the shell would be able to + fill in the rest of the filename for you. + environment variables + + Another feature of the shell is the use of environment variables. + Environment variables are a variable key pair stored in the shell's + environment space. This space can be read by any program invoked by + the shell, and thus contains a lot of program configuration. Here + is a list of common environment variables and what they mean: + environment variables + + + + + + Variable + Description + + + + + + USER + Current logged in user's name. + + + + PATH + Colon separated list of directories to search for + binaries. + + + + DISPLAY + Network name of the X11 display to connect to, if + available. + + + + SHELL + The current shell. + + + + TERM + The name of the user's terminal. Used to determine the + capabilities of the terminal. + + + + TERMCAP + Database entry of the terminal escape codes to perform + various terminal functions. + + + + OSTYPE + Type of operating system. e.g., FreeBSD. + + + + MACHTYPE + The CPU architecture that the system is running + on. + + + + EDITOR + The user's preferred text editor. + + + + PAGER + The user's preferred text pager. + + + + MANPATH + Colon separated list of directories to search for + manual pages. + + + + + + Bourne shells + Setting an environment variable differs somewhat from + shell to shell. For example, in the C-Style shells such as + tcsh and csh, you would use + setenv to set environment variables. + Under Bourne shells such as sh and + bash, you would use + export to set your current environment + variables. For example, to set or modify the + EDITOR environment variable, under csh or + tcsh a + command like this would set EDITOR to + /usr/local/bin/emacs: + + &prompt.user; setenv EDITOR /usr/local/bin/emacs + + Under Bourne shells: + + &prompt.user; export EDITOR="/usr/local/bin/emacs" + + You can also make most shells expand the environment variable by + placing a $ character in front of it on the + command line. For example, echo $TERM would + print out whatever $TERM is set to, because the shell + expands $TERM and passes it on to echo. + + Shells treat a lot of special characters, called meta-characters + as special representations of data. The most common one is the + * character, which represents any number of + characters in a filename. These special meta-characters can be used + to do filename globbing. For example, typing in + echo * is almost the same as typing in + ls because the shell takes all the files that + match * and puts them on the command line for + echo to see. + + To prevent the shell from interpreting these special characters, + they can be escaped from the shell by putting a backslash + (\) character in front of them. echo + $TERM prints whatever your terminal is set to. + echo \$TERM prints $TERM as + is. + + + Changing Your Shell + + The easiest way to change your shell is to use the + chsh command. Running chsh will + place you into the editor that is in your EDITOR + environment variable; if it is not set, you will be placed in + vi. Change the Shell: line + accordingly. + + You can also give chsh the + option; this will set your shell for you, + without requiring you to enter an editor. + For example, if you wanted to + change your shell to bash, the following should do the + trick: + + &prompt.user; chsh -s /usr/local/bin/bash + + + The shell that you wish to use must be + present in the /etc/shells file. If you + have installed a shell from the ports + collection, then this should have been done for you + already. If you installed the shell by hand, you must do + this. + + For example, if you installed bash by hand + and placed it into /usr/local/bin, you would + want to: + + &prompt.root; echo "/usr/local/bin/bash" >> /etc/shells + + Then rerun chsh. + + + + + + Text Editors + text editors + editors + + A lot of configuration in FreeBSD is done by editing text files. + Because of this, it would be a good idea to become familiar + with a text editor. FreeBSD comes with a few as part of the base + system, and many more are available in the Ports Collection. + + + ee + + + editors + ee + + The easiest and simplest editor to learn is an editor called + ee, which stands for easy editor. To + start ee, one would type at the command + line ee filename where + filename is the name of the file to be edited. + For example, to edit /etc/rc.conf, type in + ee /etc/rc.conf. Once inside of + ee, all of the + commands for manipulating the editor's functions are listed at the + top of the display. The caret ^ character represents + the Ctrl key on the keyboard, so ^e expands to the key combination + Ctrle. To leave + ee, hit the Esc key, then choose leave + editor. The editor will prompt you to save any changes if the file + has been modified. + + + vi + + + editors + vi + + + emacs + + + editors + emacs + + FreeBSD also comes with more powerful text editors such as + vi as part of the base system, while other editors, like + Emacs and vim, + are part of the FreeBSD Ports Collection (editors/emacs and editors/vim). These editors offer much + more functionality and power at the expense of being a little more + complicated to learn. However if you plan on doing a lot of text + editing, learning a more powerful editor such as + vim or Emacs + will save you much more time in the long run. + + + + Devices and Device Nodes + + A device is a term used mostly for hardware-related + activities in a system, including disks, printers, graphics + cards, and keyboards. When FreeBSD boots, the majority + of what FreeBSD displays are devices being detected. + You can look through the boot messages again by viewing + /var/run/dmesg.boot. + + For example, acd0 is the + first IDE CDROM drive, while kbd0 + represents the keyboard. + + Most of these devices in a &unix; operating system must be + accessed through special files called device nodes, which are + located in the /dev directory. + + + Creating Device Nodes + When adding a new device to your system, or compiling + in support for additional devices, new device nodes must + be created. + + + <literal>DEVFS</literal> (DEVice File System) + + The device file system, or DEVFS, provides access to + kernel's device namespace in the global file system namespace. + Instead of having to create and modify device nodes, + DEVFS maintains this particular file system for you. + + See the &man.devfs.5; manual page for more + information. + + + + + + Binary Formats + + To understand why &os; uses the &man.elf.5; + format, you must first know a little about the three currently + dominant executable formats for &unix;: + + + + &man.a.out.5; + + The oldest and classic &unix; object + format. It uses a short and compact header with a magic + number at the beginning that is often used to characterize + the format (see &man.a.out.5; for more details). It + contains three loaded segments: .text, .data, and .bss plus + a symbol table and a string table. + + + + COFF + + The SVR3 object format. The header now comprises a + section table, so you can have more than just .text, .data, + and .bss sections. + + + + &man.elf.5; + + The successor to COFF, featuring + multiple sections and 32-bit or 64-bit possible values. One + major drawback: ELF was also designed + with the assumption that there would be only one ABI per + system architecture. That assumption is actually quite + incorrect, and not even in the commercial SYSV world (which + has at least three ABIs: SVR4, Solaris, SCO) does it hold + true. + + FreeBSD tries to work around this problem somewhat by + providing a utility for branding a + known ELF executable with information + about the ABI it is compliant with. See the manual page for + &man.brandelf.1; for more information. + + + + FreeBSD comes from the classic camp and used + the &man.a.out.5; format, a technology tried and proven through + many generations of BSD releases, until the beginning of the 3.X + branch. Though it was possible to build and run native + ELF binaries (and kernels) on a FreeBSD + system for some time before that, FreeBSD initially resisted the + push to switch to ELF as the + default format. Why? Well, when the Linux camp made their + painful transition to ELF, it was not so much + to flee the a.out executable format as it + was their inflexible jump-table based shared library mechanism, + which made the construction of shared libraries very difficult + for vendors and developers alike. Since the + ELF tools available offered a solution to the + shared library problem and were generally seen as the way + forward anyway, the migration cost was accepted as + necessary and the transition made. FreeBSD's shared library + mechanism is based more closely on Sun's + &sunos; style shared library mechanism + and, as such, is very easy to use. + + So, why are there so many different formats? + + Back in the dim, dark past, there was simple hardware. This + simple hardware supported a simple, small system. a.out was + completely adequate for the job of representing binaries on this + simple system (a PDP-11). As people ported &unix; from this simple + system, they retained the a.out format because it was sufficient + for the early ports of &unix; to architectures like the Motorola + 68k, VAXen, etc. + + Then some bright hardware engineer decided that if he could + force software to do some sleazy tricks, then he would be able + to shave a few gates off the design and allow his CPU core to + run faster. While it was made to work with this new kind of + hardware (known these days as RISC), a.out + was ill-suited for this hardware, so many formats were developed + to get to a better performance from this hardware than the + limited, simple a.out format could + offer. Things like COFF, + ECOFF, and a few obscure others were invented + and their limitations explored before things seemed to settle on + ELF. + + In addition, program sizes were getting huge and disks (and + physical memory) were still relatively small so the concept of a + shared library was born. The VM system also became more + sophisticated. While each one of these advancements was done + using the a.out format, its usefulness was + stretched more and more with each new feature. In addition, + people wanted to dynamically load things at run time, or to junk + parts of their program after the init code had run to save in + core memory and swap space. Languages became more sophisticated + and people wanted code called before main automatically. Lots of + hacks were done to the a.out format to + allow all of these things to happen, and they basically worked + for a time. In time, a.out was not up to + handling all these problems without an ever increasing overhead + in code and complexity. While ELF solved many + of these problems, it would be painful to switch from the system + that basically worked. So ELF had to wait + until it was more painful to remain with + a.out than it was to migrate to + ELF. + + However, as time passed, the build tools that FreeBSD + derived their build tools from (the assembler and loader + especially) evolved in two parallel trees. The FreeBSD tree + added shared libraries and fixed some bugs. The GNU folks that + originally wrote these programs rewrote them and added simpler + support for building cross compilers, plugging in different + formats at will, and so on. Since many people wanted to build cross + compilers targeting FreeBSD, they were out of luck since the + older sources that FreeBSD had for as and ld were not up to the + task. The new GNU tools chain (binutils) does support cross + compiling, ELF, shared libraries, C++ + extensions, etc. In addition, many vendors are releasing + ELF binaries, and it is a good thing for + FreeBSD to run them. + + ELF is more expressive than a.out and + allows more extensibility in the base system. The + ELF tools are better maintained, and offer + cross compilation support, which is important to many people. + ELF may be a little slower than a.out, but + trying to measure it can be difficult. There are also numerous + details that are different between the two in how they map + pages, handle init code, etc. None of these are very important, + but they are differences. In time support for + a.out will be moved out of the GENERIC + kernel, and eventually removed from the kernel once the need to + run legacy a.out programs is past. + + + + For More Information + + + Manual Pages + manual pages + + The most comprehensive documentation on FreeBSD is in the form + of manual pages. Nearly every program on the system comes with a + short reference manual explaining the basic operation and various + arguments. These manuals can be viewed with the man command. Use + of the man command is simple: + + &prompt.user; man command + + command is the name of the command you + wish to learn about. For example, to learn more about + ls command type: + + &prompt.user; man ls + + The online manual is divided up into numbered sections: + + + + User commands. + + + + System calls and error numbers. + + + + Functions in the C libraries. + + + + Device drivers. + + + + File formats. + + + + Games and other diversions. + + + + Miscellaneous information. + + + + System maintenance and operation commands. + + + + Kernel developers. + + + + In some cases, the same topic may appear in more than one + section of the online manual. For example, there is a + chmod user command and a + chmod() system call. In this case, you can + tell the man command which one you want by specifying the + section: + + &prompt.user; man 1 chmod + + This will display the manual page for the user command + chmod. References to a particular section of + the online manual are traditionally placed in parenthesis in + written documentation, so &man.chmod.1; refers to the + chmod user command and &man.chmod.2; refers to + the system call. + + This is fine if you know the name of the command and simply + wish to know how to use it, but what if you cannot recall the + command name? You can use man to search for keywords in the + command descriptions by using the + switch: + + &prompt.user; man -k mail + + With this command you will be presented with a list of + commands that have the keyword mail in their + descriptions. This is actually functionally equivalent to using + the apropos command. + + So, you are looking at all those fancy commands in + /usr/bin but do not have the faintest idea + what most of them actually do? Simply do: + + &prompt.user; cd /usr/bin +&prompt.user; man -f * + + or + + &prompt.user; cd /usr/bin +&prompt.user; whatis * + + which does the same thing. + + + + GNU Info Files + Free Software Foundation + + FreeBSD includes many applications and utilities produced by + the Free Software Foundation (FSF). In addition to manual pages, + these programs come with more extensive hypertext documents called + info files which can be viewed with the + info command or, if you installed + emacs, the info mode of + emacs. + + To use the &man.info.1; command, simply type: + + &prompt.user; info + + For a brief introduction, type h. For a + quick command reference, type ?. + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir1.dot b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir1.dot new file mode 100644 index 0000000000..f259e8377d --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir1.dot @@ -0,0 +1,7 @@ +// $FreeBSD$ + +digraph directory { + root [label="Root\n/"]; + root -> "A1/"; + root -> "A2/"; +} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir2.dot b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir2.dot new file mode 100644 index 0000000000..b846c82399 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir2.dot @@ -0,0 +1,8 @@ +// $FreeBSD$ + +digraph directory { + root [label="Root\n/"]; + root -> "A1/" -> "B1/"; + "A1/" -> "B2/"; + root -> "A2/"; +} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir3.dot b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir3.dot new file mode 100644 index 0000000000..178a3a91bb --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir3.dot @@ -0,0 +1,8 @@ +// $FreeBSD$ + +digraph directory { + root [label="Root\n/"]; + root -> "A1/"; + root -> "A2/" -> "B1/"; + "A2/" -> "B2/"; +} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir4.dot b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir4.dot new file mode 100644 index 0000000000..82d12b421a --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir4.dot @@ -0,0 +1,9 @@ +// $FreeBSD$ + +digraph directory { + root [label="Root\n/"]; + root -> "A1/"; + root -> "A2/" -> "B1/" -> "C1/"; + "B1/" -> "C2/"; + "A2/" -> "B2/"; +} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir5.dot b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir5.dot new file mode 100644 index 0000000000..f5aa6e01dc --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/basics/example-dir5.dot @@ -0,0 +1,9 @@ +// $FreeBSD$ + +digraph directory { + root [label="Root\n/"]; + root -> "A1/" -> "C1/"; + "A1/" -> "C2/"; + root -> "A2/" -> "B1/"; + "A2/" -> "B2/"; +} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/bibliography/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/bibliography/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..4759fa6d3e --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/bibliography/chapter.sgml @@ -0,0 +1,657 @@ + + + + Βιβλιογραφία + + Αν και τα manual pages παρέχουν μία επίσημη αναφορά για ξεχωριστά + τμήματα του FreeBSD λειτουργικού συστήματος, έχουν κακή φήμη για το ότι δεν + επεξηγούν πως να ενώσεις τα τμήματα μαζί για να κάνεις όλο το λειτουργικό + σύστημα να λειτουργεί ομαλά. Για αυτό, δεν υπάρχει υποκατάστατο από ένα καλό βιβλίο στην + διαχείριση συστημάτων &unix; και ένα καλό εγχειρίδιο χρήστη. + + + Βιβλία & Περιοδικά σχετικά με το FreeBSD + + Διεθνή βιβλία & + περιοδικά: + + + + Using FreeBSD (στα Κινέζικα). + + + + + FreeBSD Unleashed (Κινέζικη μετάφραση), εκδόθηκε από την + China Machine + Press. ISBN 7-111-10201-0. + + + + + FreeBSD From Scratch First Edition (στα Κινέζικα), + εκδόθηκε από την China Machine Press. ISBN 7-111-07482-3. + + + + + FreeBSD From Scratch Second Edition (στα Κινέζικα), + εκδόθηκε από την China Machine Press. ISBN 7-111-10286-X. + + + + + FreeBSD Handbook (Κινέζικη μετάφραση), εκδόθηκε από την + Posts & Telecom + Press. ISBN 7-115-10541-3. + + + + + + FreeBSD 3.x Internet (στα Κινέζικα), εκδόθηκε από την + Tsinghua + University Press. ISBN 7-900625-66-6. + + + + FreeBSD & Windows (στα Κινέζικα), ISBN 7-113-03845-X + + + + FreeBSD Internet Services HOWTO (στα κινέζικα), ISBN 7-113-03423-3 + + + + FreeBSD for PC 98'ers (στα Γιαπωνέζικα), εκδόθηκε από την SHUWA System + Co, LTD. ISBN 4-87966-468-5 C3055 P2900E. + + + + FreeBSD (στα Γιαπωνέζικα), εκδόθηκε από την CUTT. ISBN 4-906391-22-2 + C3055 P2400E. + + + + Complete Introduction to FreeBSD (στα Γιαπωνέζικα), εκδόθηκε από την Shoeisha Co., Ltd. ISBN 4-88135-473-6 P3600E. + + + + Personal UNIX Starter Kit FreeBSD (στα Γιαπωνέζικα), εκδόθηκε από την ASCII. ISBN 4-7561-1733-3 P3000E. + + + + FreeBSD Handbook (Γιαπωνέζικη μετάφραση), εκδόθηκε από την ASCII. ISBN 4-7561-1580-2 + P3800E. + + + + FreeBSD mit Methode (στα Γερμανικά), εκδόθηκε από την Computer und + Literatur Verlag/Vertrieb Hanser, 1998. ISBN 3-932311-31-0. + + + + FreeBSD 4 - Installieren, Konfigurieren, Administrieren + (στα Γερμανικά), εκδόθηκε από την Computer und Literatur Verlag, 2001. + ISBN 3-932311-88-4. + + + + FreeBSD 5 - Installieren, Konfigurieren, Administrieren + (στα Γερμανικά), εκδόθηκε από την Computer und Literatur Verlag, 2003. + ISBN 3-936546-06-1. + + + + + FreeBSD de Luxe (στα Γερμανικά), εκδόθηκε από την + Verlag Modere Industrie, + 2003. ISBN 3-8266-1343-0. + + + + + FreeBSD Install and Utilization Manual (στα Γιαπωνέζικα), εκδόθηκε από την Mainichi Communications Inc.. + + + + Onno W Purbo, Dodi Maryanto, Syahrial Hubbany, Widjil Widodo + + Building Internet Server with + FreeBSD (στην Ινδονησιακή γλώσσα), εκδόθηκε από + την Elex Media Komputindo. + + + + + Βιβλία & περιοδικά στην Αγγλική γλώσσα: + + + + Absolute + BSD: The Ultimate Guide to FreeBSD, εκδόθηκε από την + No Starch Press, 2002. + ISBN: 1886411743 + + + + + The Complete FreeBSD, εκδόθηκε από την + O'Reilly, 2003. + ISBN: 0596005164 + + + + The + FreeBSD Corporate Networker's Guide, εκδόθηκε από την + Addison-Wesley, 2000. + ISBN: 0201704811 + + + + + FreeBSD: An Open-Source Operating System for Your Personal + Computer, εκδόθηκε από την The Bit Tree Press, 2001. + ISBN: 0971204500 + + + + Teach Yourself FreeBSD in 24 Hours, εκδόθηκε από την + Sams, 2002. + ISBN: 0672324245 + + + + FreeBSD 6 Unleashed, εκδόθηκε από την + Sams, 2006. + ISBN: 0672328755 + + + + FreeBSD: The Complete Reference, εκδόθηκε από την + McGrawHill, 2003. + ISBN: 0072224096 + + + + + + + Οδηγοί χρήστη + + + + Computer Systems Research Group, UC Berkeley. 4.4BSD + User's Reference Manual. O'Reilly & Associates, + Inc., 1994. ISBN 1-56592-075-9 + + + + Computer Systems Research Group, UC Berkeley. 4.4BSD + User's Supplementary Documents. O'Reilly & + Associates, Inc., 1994. ISBN 1-56592-076-7 + + + + UNIX in a Nutshell. O'Reilly & + Associates, Inc., 1990. ISBN 093717520X + + + + Mui, Linda. What You Need To Know When You Can't Find + Your UNIX System Administrator. O'Reilly & + Associates, Inc., 1995. ISBN 1-56592-104-6 + + + + Το Ohio State + University έγραψε Εισαγωγικά μαθήματα UNIX + που διατίθενται σε HTML και σε μορφή + PostScript. + + Μια Ιταλική μετάφραση + αυτού του κειμένου διατίθεται ως μέρος του FreeBSD Italian + Documentation Project. + + + + Jpman Project, Japan + FreeBSD Users Group. FreeBSD User's + Reference Manual (Japanese translation). Mainichi Communications + Inc., 1998. ISBN4-8399-0088-4 P3800E. + + + + Το Edinburgh + University έγραψε ένα Online οδηγό για + νέους στο περιβάλλον του UNIX. + + + + + + Οδηγοί διαχειριστή + + + + Albitz, Paul and Liu, Cricket. DNS and + BIND, 4th Ed. O'Reilly & Associates, Inc., 2001. + ISBN 1-59600-158-4 + + + + Computer Systems Research Group, UC Berkeley. 4.4BSD + System Manager's Manual. O'Reilly & Associates, + Inc., 1994. ISBN 1-56592-080-5 + + + + Costales, Brian, et al. Sendmail, 2nd Ed. + O'Reilly & Associates, Inc., 1997. ISBN 1-56592-222-0 + + + + Frisch, Æleen. Essential System + Administration, 2nd Ed. O'Reilly & Associates, + Inc., 1995. ISBN 1-56592-127-5 + + + + Hunt, Craig. TCP/IP Network + Administration, 2nd Ed. O'Reilly & Associates, Inc., 1997. + ISBN 1-56592-322-7 + + + + Nemeth, Evi. UNIX System Administration + Handbook. 3rd Ed. Prentice Hall, 2000. ISBN + 0-13-020601-6 + + + + Stern, Hal Managing NFS and NIS O'Reilly + & Associates, Inc., 1991. ISBN 0-937175-75-7 + + + + Jpman Project, Japan + FreeBSD Users Group. FreeBSD System + Administrator's Manual (Γιαπωνέζικη μετάφραση). Mainichi Communications + Inc., 1998. ISBN4-8399-0109-0 P3300E. + + + + Dreyfus, Emmanuel. Cahiers + de l'Admin: BSD 2nd Ed. (στα Γαλλικά), Eyrolles, 2004. + ISBN 2-212-11463-X + + + + + + Οδηγοί προγραμματιστών + + + + Asente, Paul, Converse, Diana, and Swick, Ralph. + X Window System Toolkit. Digital Press, + 1998. ISBN 1-55558-178-1 + + + + Computer Systems Research Group, UC Berkeley. 4.4BSD + Programmer's Reference Manual. O'Reilly & + Associates, Inc., 1994. ISBN 1-56592-078-3 + + + + Computer Systems Research Group, UC Berkeley. 4.4BSD + Programmer's Supplementary Documents. O'Reilly & + Associates, Inc., 1994. ISBN 1-56592-079-1 + + + + Harbison, Samuel P. and Steele, Guy L. Jr. C: A + Reference Manual. 4th ed. Prentice Hall, 1995. + ISBN 0-13-326224-3 + + + + Kernighan, Brian and Dennis M. Ritchie. The C + Programming Language. 2nd Ed. PTR Prentice Hall, 1988. + ISBN 0-13-110362-8 + + + + Lehey, Greg. Porting UNIX Software. + O'Reilly & Associates, Inc., 1995. ISBN 1-56592-126-7 + + + + Plauger, P. J. The Standard C Library. + Prentice Hall, 1992. ISBN 0-13-131509-9 + + + + Spinellis, Diomidis. Code + Reading: The Open Source Perspective. + Addison-Wesley, 2003. ISBN 0-201-79940-5 + + + + Spinellis, Diomidis. Code + Quality: The Open Source Perspective. + Addison-Wesley, 2006. ISBN 0-321-16607-8 + + + + Stevens, W. Richard and Stephen A. Rago. + Advanced Programming in the UNIX + Environment. 2nd Ed. + Reading, Mass. : Addison-Wesley, 2005. + ISBN 0-201-43307-9 + + + + Stevens, W. Richard. UNIX Network + Programming. 2nd Ed, PTR Prentice Hall, 1998. ISBN + 0-13-490012-X + + + + Wells, Bill. Writing Serial Drivers for UNIX. + Dr. Dobb's Journal. 19(15), December 1994. + pp68-71, 97-99. + + + + + + Το εσωτερικό του λειτουργικού συστήματος + + + + Andleigh, Prabhat K. UNIX System + Architecture. Prentice-Hall, Inc., 1990. ISBN + 0-13-949843-5 + + + + Jolitz, William. Porting UNIX to the 386. + Dr. Dobb's Journal. January 1991-July + 1992. + + + + Leffler, Samuel J., Marshall Kirk McKusick, Michael J Karels and + John Quarterman The Design and Implementation of the + 4.3BSD UNIX Operating System. Reading, Mass. : + Addison-Wesley, 1989. ISBN 0-201-06196-1 + + + + Leffler, Samuel J., Marshall Kirk McKusick, The Design + and Implementation of the 4.3BSD UNIX Operating System: Answer + Book. Reading, Mass. : Addison-Wesley, 1991. ISBN + 0-201-54629-9 + + + + McKusick, Marshall Kirk, Keith Bostic, Michael J Karels, and + John Quarterman. The Design and Implementation of the + 4.4BSD Operating System. Reading, Mass. : + Addison-Wesley, 1996. ISBN 0-201-54979-4 + + (Το κεφάλαιο 2 από αυτό το βιβλίο διατίθεται online ως μέρος του + FreeBSD Documentation Project, και το κεφάλαιο 9 + εκεί.) + + + + Marshall Kirk McKusick, George V. Neville-Neil The Design + and Implementation of the FreeBSD Operating System. + Boston, Mass. : Addison-Wesley, 2004. ISBN 0-201-70245-2 + + + + Stevens, W. Richard. TCP/IP Illustrated, Volume 1: + The Protocols. Reading, Mass. : Addison-Wesley, + 1996. ISBN 0-201-63346-9 + + + + Schimmel, Curt. Unix Systems for Modern + Architectures. Reading, Mass. : Addison-Wesley, 1994. + ISBN 0-201-63338-8 + + + + Stevens, W. Richard. TCP/IP Illustrated, Volume 3: + TCP for Transactions, HTTP, NNTP and the UNIX Domain + Protocols. Reading, Mass. : Addison-Wesley, 1996. + ISBN 0-201-63495-3 + + + + Vahalia, Uresh. UNIX Internals -- The New + Frontiers. Prentice Hall, 1996. ISBN + 0-13-101908-2 + + + + Wright, Gary R. and W. Richard Stevens. TCP/IP + Illustrated, Volume 2: The Implementation. Reading, + Mass. : Addison-Wesley, 1995. ISBN 0-201-63354-X + + + + + + Αναφορές ασφαλείας + + + + Cheswick, William R. and Steven M. Bellovin. Firewalls + and Internet Security: Repelling the Wily Hacker. + Reading, Mass. : Addison-Wesley, 1995. ISBN + 0-201-63357-4 + + + + Garfinkel, Simson and Gene Spafford. + Practical UNIX & Internet Security. + 2nd Ed. O'Reilly & Associates, Inc., 1996. ISBN + 1-56592-148-8 + + + + Garfinkel, Simson. PGP Pretty Good + Privacy O'Reilly & Associates, Inc., 1995. ISBN + 1-56592-098-8 + + + + + + Αναφορές υλικού + + + + Anderson, Don and Tom Shanley. Pentium Processor + System Architecture. 2nd Ed. Reading, Mass. : + Addison-Wesley, 1995. ISBN 0-201-40992-5 + + + + Ferraro, Richard F. Programmer's Guide to the EGA, + VGA, and Super VGA Cards. 3rd ed. Reading, Mass. : + Addison-Wesley, 1995. ISBN 0-201-62490-7 + + + + Η Intel Corporation δημοσιεύει τεκμηρίωση για τις CPUs, + τα chipsets και πρότυπα στο developer web site, + συνήθως ως αρχεία PDF. + + + + Shanley, Tom. 80486 System Architecture. + 3rd ed. Reading, Mass. : Addison-Wesley, 1995. ISBN + 0-201-40994-1 + + + + Shanley, Tom. ISA System Architecture. + 3rd ed. Reading, Mass. : Addison-Wesley, 1995. ISBN + 0-201-40996-8 + + + + Shanley, Tom. PCI System Architecture. + 4th ed. Reading, Mass. : Addison-Wesley, 1999. ISBN + 0-201-30974-2 + + + + Van Gilluwe, Frank. The Undocumented PC, 2nd Ed. + Reading, Mass: Addison-Wesley Pub. Co., 1996. ISBN + 0-201-47950-8 + + + + Messmer, Hans-Peter. The Indispensable PC Hardware Book, 4th Ed. + Reading, Mass: Addison-Wesley Pub. Co., 2002. ISBN + 0-201-59616-4 + + + + + + + Ιστορία του &unix; + + + + Lion, John Lion's Commentary on UNIX, 6th Ed. With + Source Code. ITP Media Group, 1996. ISBN + 1573980137 + + + + Raymond, Eric S. The New Hacker's Dictionary, 3rd + edition. MIT Press, 1996. ISBN + 0-262-68092-0. Γνωστό και ως το Jargon + File + + + + Salus, Peter H. A quarter century of UNIX. + Addison-Wesley Publishing Company, Inc., 1994. ISBN + 0-201-54777-5 + + + + Simon Garfinkel, Daniel Weise, Steven Strassmann. The + UNIX-HATERS Handbook. IDG Books Worldwide, Inc., + 1994. ISBN 1-56884-203-1. Εκτός κυκλοφορίας, αλλά διατίθεται + online. + + + + Don Libes, Sandy Ressler Life with UNIX + — special edition. Prentice-Hall, Inc., 1989. ISBN + 0-13-536657-7 + + + + The BSD family tree. + + η το /usr/share/misc/bsd-family-tree + σε ένα FreeBSD μηχάνημα. + + + + The BSD Release Announcements collection. + 1997. + + + + Networked Computer Science Technical Reports + Library. + + + + Παλαιές BSD εκδόσεις από το Computer Systems Research + group (CSRG). + : + Το 4CD set έχει όλες τις BSD εκδόσεις από την 1BSD μέχρι την 4.4BSD και την + 4.4BSD-Lite2 (αλλά όχι την 2.11BSD, δυστυχώς). Το τελευταίο + δισκάκι περιέχει επίσης τον τελικό πηγαίο κώδικα συν τα αρχεία SCCS. + + + + + + Περιοδικά και εφημερίδες + + + + The C/C++ Users Journal. R&D + Publications Inc. ISSN 1075-2838 + + + + Sys Admin — The Journal for UNIX System + Administrators Miller Freeman, Inc., ISSN + 1061-2688 + + + + freeX — Das Magazin für Linux - BSD - UNIX + (στα Γερμανικά) Computer- und Literaturverlag GmbH, ISSN 1436-7033 + + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/book.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/book.sgml new file mode 100644 index 0000000000..3a87f497a6 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/book.sgml @@ -0,0 +1,365 @@ + + + +%books.ent; + +%chapters; + +%txtfiles; + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + %pgpkeys; +]> + + + + Εγχειρίδιο του FreeBSD + + Ομάδα Τεκμηρίωσης του FreeBSD + + Φεβρουάριος 1999 + + + 1995 + 1996 + 1997 + 1998 + 1999 + 2000 + 2001 + 2002 + 2003 + 2004 + 2005 + 2006 + 2007 + Ομάδα Τεκμηρίωσης του FreeBSD + + + &bookinfo.legalnotice; + + + &tm-attrib.freebsd; + &tm-attrib.3com; + &tm-attrib.3ware; + &tm-attrib.arm; + &tm-attrib.adaptec; + &tm-attrib.adobe; + &tm-attrib.apple; + &tm-attrib.corel; + &tm-attrib.creative; + &tm-attrib.cvsup; + &tm-attrib.heidelberger; + &tm-attrib.ibm; + &tm-attrib.ieee; + &tm-attrib.intel; + &tm-attrib.intuit; + &tm-attrib.linux; + &tm-attrib.lsilogic; + &tm-attrib.m-systems; + &tm-attrib.macromedia; + &tm-attrib.microsoft; + &tm-attrib.netscape; + &tm-attrib.nexthop; + &tm-attrib.opengroup; + &tm-attrib.oracle; + &tm-attrib.powerquest; + &tm-attrib.realnetworks; + &tm-attrib.redhat; + &tm-attrib.sap; + &tm-attrib.sun; + &tm-attrib.symantec; + &tm-attrib.themathworks; + &tm-attrib.thomson; + &tm-attrib.usrobotics; + &tm-attrib.vmware; + &tm-attrib.waterloomaple; + &tm-attrib.wolframresearch; + &tm-attrib.xfree86; + &tm-attrib.xiph; + &tm-attrib.general; + + + + Καλώς ήρθατε στο FreeBSD! Αυτό το εγχειρίδιο καλύπτει την + εγκατάσταση και την καθημερινή χρήση του FreeBSD + &rel2.current;-RELEASE και του FreeBSD + &rel.current;-RELEASE. Το βιβλίο αυτό είναι + μόνιμα υπό βελτίωση και ανάπτυξη και + αποτελεί το αποτέλεσμα της δουλειάς πολλών ατόμων, οπότε κάποια + τμήματα μπορεί να περιέχουν σχετικά ξεπερασμένες πληροφορίες και + να χρειάζονται ανανέωση. Αν ενδιαφέρεστε να μας βοηθήσετε σε + αυτό το έργο, επικοινωνήστε μαζί μας μέσω της διεύθυνσης + &a.doc;. Η τελευταία έκδοση αυτού του κειμένου είναι πάντα + διαθέσιμη από την + ιστοσελίδα του &os; + (παλιότερες εκδόσεις μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση + ). Μπορείτε + επίσης να μεταφορτώσετε στον υπολογιστή σας το ίδιο βιβλίο σε + άλλες μορφές αρχείου και με διάφορες μορφές συμπίεσης από + τον εξυπηρετητή + FTP του &os; ή ένα από τα + πολλά mirror sites. Αν είναι + προτιμότερη μια τυπωμένη μορφή, μπορείτε να αγοράσετε ένα + αντίγραφο του Εγχειριδίου, από το + FreeBSD Mall. + Μπορείτε επίσης + να ψάξετε σε όλο το + βιβλίο. + + + + &chap.preface; + + + Ξεκινώντας με το FreeBSD + + + Αυτό το μέρος του Εγχειριδίου του &os; είναι για τους χρήστες και + τους διαχειριστές συστημάτων που δεν έχουν ήδη μεγάλη εμπειρία με το + &os;. Τα κεφάλαια που ακολουθούν: + + + + Είναι εισαγωγικά για το &os; + + + + Σας καθοδηγούν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης + + + + Σας εισάγουν στις βασικές έννοιες του &unix; + + + + Περιγράφουν τη διαδικασία εγκατάστασης της πληθώρας εφαρμογών + που είναι διαθέσιμες στο &os; + + + + Σας εισάγουν στο γραφικό περιβάλλον του &unix;, το σύστημα Χ, + και σας καθοδηγούν σχετικά με τις αρχικές ρυθμίσεις ενός γραφικού + περιβάλλοντος εργασίας, με το οποίο μπορείτε να είστε ακόμα πιο + παραγωγικοί + + + + Σε αυτό το τμήμα του βιβλίου, έχουμε προσπαθήσει να μειώσουμε + στο ελάχιστο τις αναφορές σε τμήματα ή κεφάλαια του Εγχειριδίου + τα οποία δεν έχετε ήδη διαβάσει. Αυτό αποσκοπεί στο να γίνει + πιο εύκολη η ανάγνωση του τμήματος αυτού του Εγχειριδίου από την + αρχή μέχρι και το τέλος, χωρίς να απαιτείται να ψάχνετε συνεχώς + τα επόμενα ή προηγούμενα τμήματα. + + + + + + + + + + + Βασικές Εργασίες + + + Τώρα που έχουμε καλύψει πλέον τα βασικά θέματα, αυτό το + τμήμα του Εγχειριδίου του &os; περιγράφει τις πιο βασικές εργασίες + και τα πιο δημοφιλή χαρακτηριστικά του &os;. Τα κεφάλαια αυτού του + τμήματος: + + + + Παρουσιάζουν τις πιο δημοφιλείς και χρήσιμες εφαρμογές + και περιβάλλοντα εργασίας: φυλλομετρητές (browsers), γραφικά + περιβάλλοντα εργασίας, εργαλεία προβολής διαφόρων μορφών + αρχείων, κλπ. + + + + Παρουσιάζουν ορισμένα από τα εργαλεία πολυμέσων + (multimedia) που είναι διαθέσιμα για το &os; + + + + Εξηγούν τη διαδικασία μεταγλώττισης και εγκατάστασης + ενός προσαρμοσμένου πυρήνα για το &os;, έτσι ώστε να + ενεργοποιηθούν έξτρα χαρακτηριστικά για το σύστημά + σας. + + + + Περιγράφουν σε βάθος το σύστημα εκτυπώσεων, τόσο για + εκτυπωτές που είναι απευθείας συνδεδεμένοι με το σταθμό + εργασίας σας, όσο και για δικτυακούς εκτυπωτές. + + + + Περιγράφουν πώς μπορείτε να τρέξετε εφαρμογές Linux στο + &os; σύστημά σας. + + + + + Μερικά από αυτά τα κεφάλαια απαιτούν να έχετε μελετήσει πιο + πριν κάποιο άλλο κεφάλαιο. Όπου είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, + αναφέρεται στη σύνοψη του κάθε κεφαλαίου. + + + + + + + + + + + Διαχείριση Συστήματος + + + Τα κεφάλαια του &os; Handbook που ακολουθούν αναφέρονται σε θέματα + που έχουν σχέση με τη διαχείριση του συστήματος. + Κάθε κεφάλαιο ξεκινά περιγράφοντας τι θα μάθετε διαβάζοντας + το συγκεκριμένο κεφάλαιο, καθώς και τι προαπαιτούμενα έχει το κεφάλαιο + αυτό: τι πρέπει να έχετε ήδη διαβάσει και κατανοήσει πριν ασχοληθείτε + με αυτό το κεφάλαιο. + + Αυτά τα κεφάλαια έχουν σχεδιαστεί περισσότερο ως οδηγός αναφοράς + παρά ως εισαγωγικό κείμενο. Γι αυτό είναι πιο χρήσιμα ως οδηγοί στους + οποίους μπορείτε να ανατρέξετε όταν χρειάζεστε κάποια πληροφορία για + το &os;. Δε χρειάζεται να τα διαβάσετε με κάποια συγκεκριμένη σειρά, + ούτε χρειάζετε να τα έχετε διαβάσει όλα πριν αρχίσετε να ασχολείστε με + το &os;. + + + + + + + + + + + + + + + + + + + Δικτυακές Επικοινωνίες + + + Το &os; είναι ένα από τα πιο ευρέως διαδεδομένα λειτουργικά + συστήματα για υψηλής απόδοσης δικτυακές εφαρμοφές και εξυπηρετητές. + Τα κεφάλαια σε αυτό το τμήμα περιγράφουν: + + + + Τις επικοινωνίες με σειραϊκή σύνδεση (serial) + + + + Τα πρωτόκολα PPP και PPP πάνω από Ethernet + + + + Την Ηλεκτρονική Αλληλογραφία + + + + Την Εγκατάσταση Δικτυακών Υπηρεσιών + + + + Τη Ρύθμιση και Λειτουργία των Firewalls + + + + Άλλα Προχωρημένα Θέματα Δικτύων + + + + Αυτά τα κεφάλαια έχουν σχεδιαστεί περισσότερο ως οδηγός αναφοράς + παρά ως εισαγωγικό κείμενο. Γι αυτό είναι πιο χρήσιμα ως οδηγοί στους + οποίους μπορείτε να ανατρέξετε όταν χρειάζεστε κάποια πληροφορία για + το &os;. Δε χρειάζεται να τα διαβάσετε με κάποια συγκεκριμένη σειρά, + ούτε χρειάζετε να τα έχετε διαβάσει όλα πριν αρχίσετε να ασχολείστε με + το &os;. + + + + + + + + + + + + + Παραρτήματα + + + + + + + + + + &chap.colophon; + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/boot/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/boot/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..7534739533 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/boot/chapter.sgml @@ -0,0 +1,825 @@ + + + + Η Διαδικασία Εκκίνησης του &os; + + + Σύνοψη + εκκίνηση + εκκίνηση συστήματος + booting + bootstrap + + Η διαδικασία της εκκίνησης ενός υπολογιστή και φόρτωσης του + λειτουργικού συστήματος αναφέρεται ως διαδικασία + bootstrap, ή απλώς booting. Η διαδικασία εκκίνησης + του FreeBSD παρέχει μεγάλη ευελιξία προσαρμογής της διαδικασίας εκκίνησης, + επιτρέποντας σας να επιλέξετε είτε διαφορετικά λειτουργικά συστήματα που + είναι εγκατεστημένα στον ίδιο υπολογιστή, ή ακόμα και διαφορετικές + εκδόσεις του ίδιου λειτουργικού συστήματός ή του εγκατεστημένου + πυρήνα. + + Το κεφάλαιο αυτό περιγράφει λεπτομερώς τις επιλογές ρυθμίσεων που + μπορείτε να κάνετε και πως να φέρετε στα μέτρα σας τη διαδικασία εκκίνησης + του &os;. Αυτή περιλαμβάνει οτιδήποτε συμβαίνει από την εκκίνηση του + πυρήνα του &os;, την ανίχνευση των συσκευών, μέχρι και την εκκίνηση + της &man.init.8;. Αν δεν είστε απόλυτα σίγουρος για το πότε συμβαίνει + αυτό, γίνεται όταν το χρώμα του κειμένου αλλάξει από φωτεινό λευκό σε + γκρι. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Ποιά είναι τα τμήματα του συστήματος εκκίνησης του &os;, και + πως αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. + + + + Τις επιλογές που μπορείτε να δώσετε στα τμήματα της εκκίνησης + του &os; για να ελέγξετε τη διαδικασία εκκίνησης. + + + + Τα βασικά του &man.device.hints.5;. + + + + + Μόνο για υπολογιστές αρχιτεκτονικής x86 + + Το κεφάλαιο αυτό περιγράφει τη διαδικασία εκκίνησης του &os; μόνο σε + συστήματα αρχιτεκτονικής Intel x86. + + + + + The Booting Problem + + Turning on a computer and starting the operating system poses an + interesting dilemma. By definition, the computer does not know how to + do anything until the operating system is started. This includes + running programs from the disk. So if the computer can not run a + program from the disk without the operating system, and the operating + system programs are on the disk, how is the operating system + started? + + This problem parallels one in the book The Adventures of + Baron Munchausen. A character had fallen part way down a + manhole, and pulled himself out by grabbing his bootstraps, and + lifting. In the early days of computing the term + bootstrap was applied to the mechanism used to + load the operating system, which has become shortened to + booting. + + BIOS + + Basic Input/Output SystemBIOS + + On x86 hardware the Basic Input/Output System (BIOS) is responsible + for loading the operating system. To do this, the BIOS looks on the + hard disk for the Master Boot Record (MBR), which must be located on a + specific place on the disk. The BIOS has enough knowledge to load and + run the MBR, and assumes that the MBR can then carry out the rest of the + tasks involved in loading the operating system, + possibly with the help of the BIOS. + + Master Boot Record (MBR) + + Boot Manager + + Boot Loader + + The code within the MBR is usually referred to as a boot + manager, especially when it interacts with the user. In this case + the boot manager usually has more code in the first + track of the disk or within some OS's file system. (A + boot manager is sometimes also called a boot loader, + but FreeBSD uses that term for a later stage of booting.) Popular boot + managers include boot0 (a.k.a. Boot + Easy, the standard &os; boot manager), + Grub, GAG, and + LILO. + (Only boot0 fits within the MBR.) + + If you have only one operating system installed on your disks then + a standard PC MBR will suffice. This MBR searches for the first bootable + (a.k.a. active) slice on the disk, and then runs the code on that slice to + load the remainder of the operating system. The MBR installed by + &man.fdisk.8;, by default, is such an MBR. It is based on + /boot/mbr. + + If you have installed multiple operating systems on your disks then + you can install a different boot manager, one that can display a list of + different operating systems, and allows you to choose the one to boot + from. Two of these are discussed in the next subsection. + + The remainder of the FreeBSD bootstrap system is divided into three + stages. The first stage is run by the MBR, which knows just enough to + get the computer into a specific state and run the second stage. The + second stage can do a little bit more, before running the third stage. + The third stage finishes the task of loading the operating system. The + work is split into these three stages because the PC standards put + limits on the size of the programs that can be run at stages one and + two. Chaining the tasks together allows FreeBSD to provide a more + flexible loader. + + kernel + init + + The kernel is then started and it begins to probe for devices + and initialize them for use. Once the kernel boot + process is finished, the kernel passes control to the user process + &man.init.8;, which then makes sure the disks are in a usable state. + &man.init.8; then starts the user-level resource configuration which + mounts file systems, sets up network cards to communicate on the + network, and generally starts all the processes that usually + are run on a FreeBSD system at startup. + + + + The Boot Manager and Boot Stages + + Boot Manager + + + The Boot Manager + Master Boot Record (MBR) + + The code in the MBR or boot manager is sometimes referred to as + stage zero of the boot process. This subsection + discusses two of the boot managers previously mentioned: + boot0 and LILO. + + The <application>boot0</application> Boot Manager: + The MBR installed by FreeBSD's installer or &man.boot0cfg.8;, by + default, is based on /boot/boot0. + (The boot0 program is very simple, since the + program in the MBR can only be 446 bytes long because of the slice + table and 0x55AA identifier at the end of the MBR.) + If you have installed boot0 and + multiple operating systems on your hard disks, then you will see a + display similar to this one at boot time: + + + <filename>boot0</filename> Screenshot + + F1 DOS +F2 FreeBSD +F3 Linux +F4 ?? +F5 Drive 1 + +Default: F2 + + + Other operating systems, in particular &windows;, have been known + to overwrite an existing MBR with their own. If this happens to you, + or you want to replace your existing MBR with the FreeBSD MBR then use + the following command: + + &prompt.root; fdisk -B -b /boot/boot0 device + + where device is the device that you + boot from, such as ad0 for the first IDE + disk, ad2 for the first IDE disk on a second + IDE controller, da0 for the first SCSI disk, + and so on. Or, if you want a custom configuration of the MBR, + use &man.boot0cfg.8;. + + The LILO Boot Manager: + + To install this boot manager so it will also boot FreeBSD, first + start Linux and add the following to your existing + /etc/lilo.conf configuration file: + + other=/dev/hdXY +table=/dev/hdX +loader=/boot/chain.b +label=FreeBSD + + In the above, specify FreeBSD's primary partition and drive using + Linux specifiers, replacing X with the Linux + drive letter and Y with the Linux primary + partition number. If you are using a SCSI drive, you + will need to change /dev/hd to read something + similar to /dev/sd. The + line can be omitted if you have + both operating systems on the same drive. Now run + /sbin/lilo -v to commit your new changes to the + system; this should be verified by checking its screen messages. + + + + Stage One, <filename>/boot/boot1</filename>, and Stage Two, + <filename>/boot/boot2</filename> + + Conceptually the first and second stages are part of the same + program, on the same area of the disk. Because of space constraints + they have been split into two, but you would always install them + together. They are copied from the combined file + /boot/boot by the installer or + bsdlabel (see below). + + They are located outside file systems, in the first track of + the boot slice, starting with the first sector. This is where boot0, or any other boot manager, + expects to find a program to run which will + continue the boot process. The number of sectors used is easily + determined from the size of /boot/boot. + + boot1 is very simple, since it + can only be 512 bytes + in size, and knows just enough about the FreeBSD + bsdlabel, which stores information + about the slice, to find and execute boot2. + + boot2 is slightly more sophisticated, and understands + the FreeBSD file system enough to find files on it, and can + provide a simple interface to choose the kernel or loader to + run. + + Since the loader is + much more sophisticated, and provides a nice easy-to-use + boot configuration, boot2 usually runs + it, but previously it + was tasked to run the kernel directly. + + + <filename>boot2</filename> Screenshot + + >> FreeBSD/i386 BOOT +Default: 0:ad(0,a)/boot/loader +boot: + + + If you ever need to replace the installed + boot1 and boot2 use + &man.bsdlabel.8;: + + &prompt.root; bsdlabel -B diskslice + + where diskslice is the disk and slice + you boot from, such as ad0s1 for the first + slice on the first IDE disk. + + + Dangerously Dedicated Mode + + If you use just the disk name, such as + ad0, in the &man.bsdlabel.8; command you + will create a dangerously dedicated disk, without slices. This is + almost certainly not what you want to do, so make sure you double + check the &man.bsdlabel.8; command before you press + Return. + + + + + Stage Three, <filename>/boot/loader</filename> + + boot-loader + The loader is the final stage of the three-stage + bootstrap, and is located on the file system, usually as + /boot/loader. + + The loader is intended as a user-friendly method for + configuration, using an easy-to-use built-in command set, + backed up by a more powerful interpreter, with a more complex + command set. + + + Loader Program Flow + + During initialization, the loader will probe for a + console and for disks, and figure out what disk it is + booting from. It will set variables accordingly, and an + interpreter is started where user commands can be passed from + a script or interactively. + loader + loader configuration + + The loader will then read + /boot/loader.rc, which by default reads + in /boot/defaults/loader.conf which + sets reasonable defaults for variables and reads + /boot/loader.conf for local changes to + those variables. loader.rc then acts + on these variables, loading whichever modules and kernel are + selected. + + Finally, by default, the loader issues a 10 second wait + for key presses, and boots the kernel if it is not interrupted. + If interrupted, the user is presented with a prompt which + understands the easy-to-use command set, where the user may + adjust variables, unload all modules, load modules, and then + finally boot or reboot. + + + + + Loader Built-In Commands + + These are the most commonly used loader commands. For a + complete discussion of all available commands, please see + &man.loader.8;. + + + + autoboot seconds + + + Proceeds to boot the kernel if not interrupted + within the time span given, in seconds. It displays a + countdown, and the default time span is 10 + seconds. + + + + + boot + -options + kernelname + + + Immediately proceeds to boot the kernel, with the + given options, if any, and with the kernel name given, + if it is. + + + + + boot-conf + + + Goes through the same automatic configuration of + modules based on variables as what happens at boot. + This only makes sense if you use + unload first, and change some + variables, most commonly kernel. + + + + + help + topic + + + Shows help messages read from + /boot/loader.help. If the topic + given is index, then the list of + available topics is given. + + + + + include filename + … + + + Processes the file with the given filename. The + file is read in, and interpreted line by line. An + error immediately stops the include command. + + + + load + type + filename + + + Loads the kernel, kernel module, or file of the + type given, with the filename given. Any arguments + after filename are passed to the file. + + + + ls + path + + + Displays a listing of files in the given path, or + the root directory, if the path is not specified. If + is specified, file sizes will be + shown too. + + + + lsdev + + + Lists all of the devices from which it may be + possible to load modules. If is + specified, more details are printed. + + + + + lsmod + + + Displays loaded modules. If is + specified, more details are shown. + + + + + more filename + + + Displays the files specified, with a pause at each + LINES displayed. + + + + + reboot + + + Immediately reboots the system. + + + + + set variable + set + variable=value + + + Sets the loader's environment variables. + + + + + unload + + + Removes all loaded modules. + + + + + + + Loader Examples + + Here are some practical examples of loader usage: + + + single-user mode + + To simply boot your usual kernel, but in single-user + mode: + + boot -s + + + + To unload your usual kernel and modules, and then + load just your old (or another) kernel: + + kernel.old + + + unload +load kernel.old + + You can use kernel.GENERIC to + refer to the generic kernel that comes on the install + disk, or kernel.old to refer to + your previously installed kernel (when you have upgraded + or configured your own kernel, for example). + + + Use the following to load your usual modules with + another kernel: + + unload +set kernel="kernel.old" +boot-conf + + + + To load a kernel configuration script (an automated + script which does the things you would normally do in the + kernel boot-time configurator): + + load -t userconfig_script /boot/kernel.conf + + + + + + + + Kernel Interaction During Boot + + kernel + boot interaction + + + Once the kernel is loaded by either loader (as usual) or boot2 (bypassing the loader), it + examines its boot flags, if any, and adjusts its behavior as + necessary. + + + + kernel + bootflags + + Kernel Boot Flags + + Here are the more common boot flags: + + + + + + + during kernel initialization, ask for the device + to mount as the root file system. + + + + + + + + boot from CDROM. + + + + + + + + run UserConfig, the boot-time kernel + configurator + + + + + + + + boot into single-user mode + + + + + + + + be more verbose during kernel startup + + + + + + There are other boot flags, read &man.boot.8; for more + information on them. + + + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + + device.hints + + Device Hints + + This is a FreeBSD 5.0 and later feature which does not + exist in earlier versions. + + During initial system startup, the boot &man.loader.8; will read the + &man.device.hints.5; file. This file stores kernel boot information + known as variables, sometimes referred to as device hints. + These device hints are used by device drivers for device + configuration. + + Device hints may also be specified at the + Stage 3 boot loader prompt. Variables can be added using + set, removed with unset, and viewed + with the show commands. Variables set in the + /boot/device.hints file can be overridden here also. Device hints entered at + the boot loader are not permanent and will be forgotten on the next + reboot. + + Once the system is booted, the &man.kenv.1; command can be used to + dump all of the variables. + + The syntax for the /boot/device.hints file is one variable per line, using + the standard hash # as comment markers. Lines are + constructed as follows: + + hint.driver.unit.keyword="value" + + The syntax for the Stage 3 boot loader is: + set hint.driver.unit.keyword=value + + driver is the device driver name, unit + is the device driver unit number, and keyword is the hint + keyword. The keyword may consist of the following options: + + + + at: specifies the bus which the device is attached to. + + + + port: specifies the start address of the I/O + to be used. + + + + irq: specifies the interrupt request number to be used. + + + + drq: specifies the DMA channel number. + + + + maddr: specifies the physical memory address occupied by the + device. + + + + flags: sets various flag bits for the device. + + + + disabled: if set to 1 the device is disabled. + + + + Device drivers may accept (or require) more hints not listed here, viewing + their manual page is recommended. For more information, consult the + &man.device.hints.5;, &man.kenv.1;, &man.loader.conf.5;, and &man.loader.8; + manual pages. + + + + + init + + Init: Process Control Initialization + + Once the kernel has finished booting, it passes control to + the user process &man.init.8;, which is located at + /sbin/init, or the program path specified + in the init_path variable in + loader. + + + Automatic Reboot Sequence + + The automatic reboot sequence makes sure that the + file systems available on the system are consistent. If they + are not, and &man.fsck.8; cannot fix the + inconsistencies, &man.init.8; drops the system + into single-user mode + for the system administrator to take care of the problems + directly. + + + + Single-User Mode + single-user mode + console + + This mode can be reached through the automatic reboot + sequence, or by the user booting with the + option or setting the + boot_single variable in + loader. + + It can also be reached by calling + &man.shutdown.8; without the reboot + () or halt () options, + from multi-user + mode. + + If the system console is set + to insecure in /etc/ttys, + then the system prompts for the root password + before initiating single-user mode. + + + An Insecure Console in <filename>/etc/ttys</filename> + + # name getty type status comments +# +# If console is marked "insecure", then init will ask for the root password +# when going to single-user mode. +console none unknown off insecure + + + + An insecure console means that you + consider your physical security to the console to be + insecure, and want to make sure only someone who knows the + root password may use single-user mode, and it + does not mean that you want to run your console insecurely. Thus, + if you want security, choose insecure, + not secure. + + + + + Multi-User Mode + multi-user mode + + If &man.init.8; finds your file systems to be + in order, or once the user has finished in single-user mode, the + system enters multi-user mode, in which it starts the + resource configuration of the system. + + + rc files + Resource Configuration (rc) + + The resource configuration system reads in + configuration defaults from + /etc/defaults/rc.conf, and + system-specific details from + /etc/rc.conf, and then proceeds to + mount the system file systems mentioned in + /etc/fstab, start up networking + services, start up miscellaneous system daemons, and + finally runs the startup scripts of locally installed + packages. + + The &man.rc.8; manual page is a good reference to the resource + configuration system, as is examining the scripts + themselves. + + + + + + Shutdown Sequence + + shutdown + + + Upon controlled shutdown, via &man.shutdown.8;, + &man.init.8; will attempt to run the script + /etc/rc.shutdown, and then proceed to send + all processes the TERM signal, and subsequently + the KILL signal to any that do not terminate + timely. + + To power down a FreeBSD machine on architectures and systems + that support power management, simply use the command + shutdown -p now to turn the power off + immediately. To just reboot a FreeBSD system, just use + shutdown -r now. You need to be + root or a member of + operator group to run &man.shutdown.8;. + The &man.halt.8; and &man.reboot.8; commands can also be used, + please refer to their manual pages and to &man.shutdown.8;'s one + for more information. + + + Power management requires &man.acpi.4; support in the kernel + or loaded as module for. + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/chapter.decl b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/chapter.decl new file mode 100644 index 0000000000..2ff5a67164 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/chapter.decl @@ -0,0 +1,2 @@ + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/chapters.ent b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/chapters.ent new file mode 100644 index 0000000000..f3300506d5 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/chapters.ent @@ -0,0 +1,62 @@ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/colophon.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/colophon.sgml new file mode 100644 index 0000000000..6b415177e7 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/colophon.sgml @@ -0,0 +1,31 @@ + + + + Αυτό το βιβλίο είναι το αποτέλεσμα της ομαδικής εργασίας εκατοντάδων + εθελοντών της Ομάδας Τεκμηρίωσης του &os;. Αυτό το + κείμενο γράφτηκε σε μορφή SGML, σύμφωνα με το DocBook DTD και έχει + μορφοποιηθεί από την SGML σε πολλές διαφορετικές μορφές παρουσίασης + χρησιμοποιώντας την εφαρμογή Jade, μια μηχανή + DSSSL ανοιχτού κώδικα. Χρησιμοποιήθηκαν τα DSSSL stylesheets του Norm Walsh με ένα + επιπλέον επίπεδο τροποποίησης για να δώσουν τις οδηγίες παρουσίασης στην + Jade. Η έντυπη μορφή αυτού του κειμένου δεν θα + υπήρχε χωρίς την γλώσσα στοιχειοθεσίας &tex; + του Donald Knuth, το LaTeX του Leslie Lamport, + ή το macro package JadeTeX του Sebastian + Rahtz. + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/config/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/config/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..b1070bb802 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/config/chapter.sgml @@ -0,0 +1,3239 @@ + + + + + + + Chern + Lee + Γράφηκε από τον + + + + + Mike + Smith + Βασίστηκε σε tutorial γραμμένο από τον + + + + + Matt + Dillon + Βασισμένο επίσης στο tuning(7) που γράφηκε από τον + + + + + Ρύθμιση και Βελτιστοποίηση + + + Σύνοψη + + ρύθμιση συστήματος + βελτιστοποίηση συστήματος + + Ένα από τα σημαντικά χαρακτηριστικά του &os; είναι η δυνατότητα + ρύθμισης του συστήματος. Με τις σωστές ρυθμίσεις συστήματος είναι + εύκολο να αποφευχθούν πολλά προβλήματα κατά τη διάρκεια μελλοντικών + αναβαθμίσεων. Το κεφάλαιο αυτό θα εξηγήσει μεγάλο μέρος της διαδικασίας + ρύθμισης του &os;, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων παραμέτρων που + μπορούν να ρυθμιστούν για την βελτιστοποίηση της απόδοσης του + συστήματος. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Πως να δουλέψετε αποδοτικά με συστήματα αρχείων και κατατμήσεις + swap. + + + Τα βασικά των συστημάτων ρύθμισης και εκκίνησης + rc.conf και + /usr/local/etc/rc.d. + + + Πως να ρυθμίσετε και να δοκιμάσετε μια κάρτα δικτύου. + + + Πως να ρυθμίσετε virtual hosts στις δικτυακές σας συσκευές. + + + Πως να χρησιμοποιήσετε τα διάφορα αρχεία ρυθμίσεων στον κατάλογο + /etc. + + + Πως να βελτιστοποιήσετε το &os; χρησιμοποιώντας μεταβλητές + sysctl. + + + Πως να βελτιστοποιήσετε την απόδοση του δίσκου και να αλλάξετε τους + περιορισμούς του πυρήνα. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να κατανοείτε βασικές έννοιες του &unix; και του &os; (). + + + Να είστε εξοικειωμένος με τα βασικά της ρύθμισης και της + μεταγλώττισης του πυρήνα (). + + + + + + Initial Configuration + + + Partition Layout + + partition layout + + /etc + + + /var + + + /usr + + + + Base Partitions + + When laying out file systems with &man.bsdlabel.8; + or &man.sysinstall.8;, remember that hard + drives transfer data faster from the outer + tracks to the inner. + Thus smaller and heavier-accessed file systems + should be closer to the outside of the drive, while + larger partitions like /usr should be placed + toward the inner. It is a good idea to create + partitions in a similar order to: root, swap, + /var, /usr. + + The size of /var + reflects the intended machine usage. + /var is used to hold + mailboxes, log files, and printer spools. Mailboxes and log + files can grow to unexpected sizes depending + on how many users exist and how long log + files are kept. Most users would never require a gigabyte, + but remember that /var/tmp + must be large enough to contain packages. + + + The /usr partition holds much + of the files required to support the system, the &man.ports.7; + collection (recommended) and the source code (optional). Both + of which are optional at install time. + At least 2 gigabytes would be recommended for this partition. + + When selecting partition sizes, keep the space + requirements in mind. Running out of space in + one partition while barely using another can be a + hassle. + + Some users have found that &man.sysinstall.8;'s + Auto-defaults partition sizer will + sometimes select smaller than adequate /var + and / partitions. Partition wisely and + generously. + + + + + Swap Partition + + swap sizing + swap partition + + As a rule of thumb, the swap partition should be + about double the size of system memory (RAM). For example, + if the machine has 128 megabytes of memory, + the swap file should be 256 megabytes. Systems with + less memory may perform better with more swap. + Less than 256 megabytes of swap is not recommended and + memory expansion should be considered. + The kernel's VM paging algorithms are tuned to + perform best when the swap partition is at least two times the + size of main memory. Configuring too little swap can lead to + inefficiencies in the VM page scanning code and might create + issues later if more memory is added. + + On larger systems with multiple SCSI disks (or + multiple IDE disks operating on different controllers), it is + recommend that a swap is configured on each drive (up + to four drives). The swap partitions should be + approximately the same size. The kernel can handle arbitrary + sizes but internal data structures scale to 4 times the + largest swap partition. Keeping the swap partitions near the + same size will allow the kernel to optimally stripe swap space + across disks. + Large swap sizes are fine, even if swap is not + used much. It might be easier to recover + from a runaway program before being forced to reboot. + + + + Why Partition? + + Several users think a single large partition will be fine, + but there are several reasons why this is a bad idea. + First, each partition has different operational + characteristics and separating them allows the file system to + tune accordingly. For example, the root + and /usr partitions are read-mostly, without + much writing. While a lot of reading and writing could + occur in /var and + /var/tmp. + + By properly partitioning a system, fragmentation + introduced in the smaller write heavy partitions + will not bleed over into the mostly-read partitions. + Keeping the write-loaded partitions closer to + the disk's edge, + will + increase I/O performance in the partitions where it occurs + the most. Now while I/O + performance in the larger partitions may be needed, + shifting them more toward the edge of the disk will not + lead to a significant performance improvement over moving + /var to the edge. + Finally, there are safety concerns. A smaller, neater root + partition which is mostly read-only has a greater + chance of surviving a bad crash. + + + + + + + Core Configuration + + + rc files + rc.conf + + + The principal location for system configuration information + is within /etc/rc.conf. This file + contains a wide range of configuration information, principally + used at system startup to configure the system. Its name + directly implies this; it is configuration information for the + rc* files. + + An administrator should make entries in the + rc.conf file to + override the default settings from + /etc/defaults/rc.conf. The defaults file + should not be copied verbatim to /etc - it + contains default values, not examples. All system-specific + changes should be made in the rc.conf + file itself. + + A number of strategies may be applied in clustered + applications to separate site-wide configuration from + system-specific configuration in order to keep administration + overhead down. The recommended approach is to place site-wide + configuration into another file, + such as /etc/rc.conf.site, and then include + this file into /etc/rc.conf, which will + contain only system-specific information. + + As rc.conf is read by &man.sh.1; it is + trivial to achieve this. For example: + + + rc.conf: + . /etc/rc.conf.site + hostname="node15.example.com" + network_interfaces="fxp0 lo0" + ifconfig_fxp0="inet 10.1.1.1" + rc.conf.site: + defaultrouter="10.1.1.254" + saver="daemon" + blanktime="100" + + + The rc.conf.site file can then be + distributed to every system using rsync or a + similar program, while the rc.conf file + remains unique. + + Upgrading the system using &man.sysinstall.8; + or make world will not overwrite the + rc.conf + file, so system configuration information will not be lost. + + + + + Application Configuration + + Typically, installed applications have their own + configuration files, with their own syntax, etc. It is + important that these files be kept separate from the base + system, so that they may be easily located and managed by the + package management tools. + + /usr/local/etc + + Typically, these files are installed in + /usr/local/etc. In the case where an + application has a large number of configuration files, a + subdirectory will be created to hold them. + + Normally, when a port or package is installed, sample + configuration files are also installed. These are usually + identified with a .default suffix. If there + are no existing + configuration files for the application, they will be created by + copying the .default files. + + For example, consider the contents of the directory + /usr/local/etc/apache: + +-rw-r--r-- 1 root wheel 2184 May 20 1998 access.conf +-rw-r--r-- 1 root wheel 2184 May 20 1998 access.conf.default +-rw-r--r-- 1 root wheel 9555 May 20 1998 httpd.conf +-rw-r--r-- 1 root wheel 9555 May 20 1998 httpd.conf.default +-rw-r--r-- 1 root wheel 12205 May 20 1998 magic +-rw-r--r-- 1 root wheel 12205 May 20 1998 magic.default +-rw-r--r-- 1 root wheel 2700 May 20 1998 mime.types +-rw-r--r-- 1 root wheel 2700 May 20 1998 mime.types.default +-rw-r--r-- 1 root wheel 7980 May 20 1998 srm.conf +-rw-r--r-- 1 root wheel 7933 May 20 1998 srm.conf.default + + The file sizes show that only the srm.conf + file has been changed. A later update of the Apache port would not + overwrite this changed file. + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + Starting Services + + services + + Many users choose to install third party software on &os; + from the Ports Collection. In many of these situations it + may be necessary to configure the software in a manner which + will allow it to be started upon system initialization. Services, + such as mail/postfix or + www/apache13 are just two + of the many software packages which may be started during system + initialization. This section explains the procedures available + for starting third party software. + + In &os;, most included services, such as &man.cron.8;, are + started through the system start up scripts. These scripts may + differ depending on &os; or vendor version; however, the most + important aspect to consider is that their start up configuration + can be handled through simple startup scripts. + + Before the advent of rc.d, applications would drop a + simple start up script into the + /usr/local/etc/rc.d + directory which would be read by the system initialization + scripts. These scripts would then be executed during the latter + stages of system start up. + + While many individuals have spent hours trying to merge the + old configuration style into the new system, the fact remains + that some third party utilities still require a script simply + dropped into the aforementioned directory. The subtle differences + in the scripts depend whether or not rc.d is being used. Prior + to &os; 5.1 the old configuration style is used and in + almost all cases a new style script would do just fine. + + While every script must meet some minimal requirements, most + of the time these requirements are &os; version + agnostic. Each script must have a .sh + extension appended to the end and every script must be + executable by the system. The latter may be achieved by using + the chmod command and setting the unique permissions + of 755. There should also be, at minimal, + an option to start the application and an + option to stop the application. + + The simplest start up script would probably look a little + bit like this one: + + #!/bin/sh +echo -n ' utility' + +case "$1" in +start) + /usr/local/bin/utility + ;; +stop) + kill -9 `cat /var/run/utility.pid` + ;; +*) + echo "Usage: `basename $0` {start|stop}" >&2 + exit 64 + ;; +esac + +exit 0 + + This script provides for a stop and + start option for + the application hereto referred simply as + utility. + + Could be started manually with: + + &prompt.root; /usr/local/etc/rc.d/utility.sh start + + While not all third party software requires the line in + rc.conf, almost every day a new port will + be modified to accept this configuration. Check the final output + of the installation for more information on a specific + application. Some third party software will provide start up + scripts which permit the application to be used with + rc.d; although, this will be discussed in the next section. + + + Extended Application Configuration + + Now that &os; includes rc.d, configuration + of application startup has become easier, and more + featureful. Using the key words discussed in the + rc.d section, + applications may now be set to start after certain other + services for example DNS; may permit extra + flags to be passed through rc.conf in + place of hard coded flags in the start up script, etc. A + basic script may look similar to the following: + + #!/bin/sh +# +# PROVIDE: utility +# REQUIRE: DAEMON +# KEYWORD: shutdown + +# +# DO NOT CHANGE THESE DEFAULT VALUES HERE +# SET THEM IN THE /etc/rc.conf FILE +# +utility_enable=${utility_enable-"NO"} +utility_flags=${utility_flags-""} +utility_pidfile=${utility_pidfile-"/var/run/utility.pid"} + +. /etc/rc.subr + +name="utility" +rcvar=`set_rcvar` +command="/usr/local/sbin/utility" + +load_rc_config $name + +pidfile="${utility_pidfile}" + +start_cmd="echo \"Starting ${name}.\"; /usr/bin/nice -5 ${command} ${utility_flags} ${command_args}" + +run_rc_command "$1" + + This script will ensure that the provided + utility will be started after the + daemon service. It also provides a method + for setting and tracking the PID, or process + ID file. + + This application could then have the following line placed + in /etc/rc.conf: + + utility_enable="YES" + + This new method also allows for easier manipulation of the + command line arguments, inclusion of the default functions + provided in /etc/rc.subr, compatibility + with the &man.rcorder.8; utility and provides for easier + configuration via the rc.conf file. + + + + Using Services to Start Services + + Other services, such as POP3 server + daemons, IMAP, etc. could be started using + the &man.inetd.8;. This involves installing the service + utility from the Ports Collection with a configuration line + appended to the /etc/inetd.conf file, + or uncommenting one of the current configuration lines. Working + with inetd and its configuration is + described in depth in the + inetd section. + + In some cases, it may be more plausible to use the + &man.cron.8; daemon to start system services. This approach + has a number of advantages because cron runs + these processes as the crontab's file + owner. This allows regular users to start and maintain some + applications. + + The cron utility provides a unique + feature, @reboot, which may be used in place + of the time specification. This will cause the job to be run + when &man.cron.8; is started, normally during system + initialization. + + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + Configuring the <command>cron</command> Utility + + cron + configuration + + One of the most useful utilities in &os; is &man.cron.8;. The + cron utility runs in the background and constantly + checks the /etc/crontab file. The cron + utility also checks the /var/cron/tabs directory, in + search of new crontab files. These + crontab files store information about specific + functions which cron is supposed to perform at + certain times. + + The cron utility uses two different + types of configuration files, the system crontab and user crontabs. The + only difference between these two formats is the sixth field. In the + system crontab, the sixth field is the name of a user for the command + to run as. This gives the system crontab the ability to run commands + as any user. In a user crontab, the sixth field is the command to run, + and all commands run as the user who created the crontab; this is an + important security feature. + + + User crontabs allow individual users to schedule tasks without the + need for root privileges. Commands in a user's crontab run with the + permissions of the user who owns the crontab. + + The root user can have a user crontab just like + any other user. This one is different from + /etc/crontab (the system crontab). Because of the + system crontab, there is usually no need to create a user crontab + for root. + + + Let us take a look at the /etc/crontab file + (the system crontab): + + + # /etc/crontab - root's crontab for &os; +# +# $&os;: src/etc/crontab,v 1.32 2002/11/22 16:13:39 tom Exp $ +# +# +SHELL=/bin/sh +PATH=/etc:/bin:/sbin:/usr/bin:/usr/sbin +HOME=/var/log +# +# +#minute hour mday month wday who command +# +# +*/5 * * * * root /usr/libexec/atrun + + + + + Like most &os; configuration files, the # + character represents a comment. A comment can be placed in + the file as a reminder of what and why a desired action is performed. + Comments cannot be on the same line as a command or else they will + be interpreted as part of the command; they must be on a new line. + Blank lines are ignored. + + + + First, the environment must be defined. The equals + (=) character is used to define any environment + settings, as with this example where it is used for the SHELL, + PATH, and HOME options. If the shell line is + omitted, cron will use the default, which is + sh. If the PATH variable is + omitted, no default will be used and file locations will need to + be absolute. If HOME is omitted, cron + will use the invoking users home directory. + + + + This line defines a total of seven fields. Listed here are the + values minute, hour, + mday, month, wday, + who, and command. These + are almost all self explanatory. minute is the time in minutes the + command will be run. hour is similar to the minute option, just in + hours. mday stands for day of the month. month is similar to hour + and minute, as it designates the month. The wday option stands for + day of the week. All these fields must be numeric values, and follow + the twenty-four hour clock. The who field is special, + and only exists in the /etc/crontab file. + This field specifies which user the command should be run as. + When a user installs his or her crontab file, they + will not have this option. Finally, the command option is listed. + This is the last field, so naturally it should designate the command + to be executed. + + + + This last line will define the values discussed above. Notice here + we have a */5 listing, followed by several more + * characters. These * characters + mean first-last, and can be interpreted as + every time. So, judging by this line, + it is apparent that the atrun command is to be invoked by + root every five minutes regardless of what + day or month it is. For more information on the atrun command, + see the &man.atrun.8; manual page. + + Commands can have any number of flags passed to them; however, + commands which extend to multiple lines need to be broken with the backslash + \ continuation character. + + + + This is the basic set up for every + crontab file, although there is one thing + different about this one. Field number six, where we specified + the username, only exists in the system + /etc/crontab file. This field should be + omitted for individual user crontab + files. + + + + Installing a Crontab + + + You must not use the procedure described here to + edit/install the system crontab. Simply use your favorite + editor: the cron utility will notice that the file + has changed and immediately begin using the updated version. + See + + this FAQ entry for more information. + + + To install a freshly written user + crontab, first use your favorite editor to create + a file in the proper format, and then use the + crontab utility. The most common usage + is: + + &prompt.user; crontab crontab-file + + In this example, crontab-file is the filename + of a crontab that was previously created. + + There is also an option to list installed + crontab files: just pass the + option to crontab and look + over the output. + + For users who wish to begin their own crontab file from scratch, + without the use of a template, the crontab -e + option is available. This will invoke the selected editor + with an empty file. When the file is saved, it will be + automatically installed by the crontab command. + + + If you later want to remove your user crontab + completely, use crontab with the + option. + + + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + + Using rc under &os; + + In 2002 &os; integrated the NetBSD + rc.d system for system initialization. + Users should notice the files listed in the + /etc/rc.d directory. Many of these files + are for basic services which can be controlled with the + , , + and options. + For instance, &man.sshd.8; can be restarted with the following + command: + + &prompt.root; /etc/rc.d/sshd restart + + This procedure is similar for other services. Of course, + services are usually started automatically at boot time as specified in + &man.rc.conf.5;. For example, enabling the Network Address + Translation daemon at startup is as simple as adding the + following line to /etc/rc.conf: + + natd_enable="YES" + + If a line is already + present, then simply change the to + . The rc scripts will automatically load + any other dependent services during the next reboot, as + described below. + + Since the rc.d system is primarily + intended to start/stop services at system startup/shutdown time, + the standard , + and options will only + perform their action if the appropriate + /etc/rc.conf variables are set. For + instance the above sshd restart command will + only work if sshd_enable is set to + in /etc/rc.conf. To + , or + a service regardless of the settings in + /etc/rc.conf, the commands should be + prefixed with one. For instance to restart + sshd regardless of the current + /etc/rc.conf setting, execute the following + command: + + &prompt.root; /etc/rc.d/sshd onerestart + + It is easy to check if a service is enabled in + /etc/rc.conf by running the appropriate + rc.d script with the option + . Thus, an administrator can check that + sshd is in fact enabled in + /etc/rc.conf by running: + + &prompt.root; /etc/rc.d/sshd rcvar +# sshd +$sshd_enable=YES + + + The second line (# sshd) is the output + from the sshd command, not a root + console. + + + To determine if a service is running, a + option is available. For instance to + verify that sshd is actually started: + + &prompt.root; /etc/rc.d/sshd status +sshd is running as pid 433. + + In some cases it is also possible to a service. + This will attempt to send a signal to an individual service, forcing the + service to reload its configuration files. In most cases this + means sending the service a SIGHUP + signal. Support for this feature is not included for every service. + + The rc.d system is not only used for network services, it also + contributes to most of the system initialization. For + instance, consider the bgfsck file. When + this script is executed, it will print out the following + message: + + Starting background file system checks in 60 seconds. + + Therefore this file is used for background file system + checks, which are done only during system initialization. + + Many system services depend on other services to function + properly. For example, NIS and other RPC-based services may + fail to start until after the rpcbind + (portmapper) service has started. To resolve this issue, + information about dependencies and other meta-data is included + in the comments at the top of each startup script. The + &man.rcorder.8; program is then used to parse these comments + during system initialization to determine the order in which + system services should be invoked to satisfy the dependencies. + The following words may be included at the top of each startup + file: + + + + PROVIDE: Specifies the services this file provides. + + + + REQUIRE: Lists services which are required for this + service. This file will run after + the specified services. + + + + BEFORE: Lists services which depend on this service. + This file will run before + the specified services. + + + + By using this method, an administrator can easily control system + services without the hassle of runlevels like + some other &unix; operating systems. + + Additional information about the + rc.d system can be found in the &man.rc.8; + and &man.rc.subr.8; manual pages. If you are interested in + writing your own rc.d scripts or improving + the existing ones, you may find + this article + also useful. + + + + + + + Marc + Fonvieille + Contributed by + + + + + + Setting Up Network Interface Cards + + + network cards + configuration + + + Nowadays we can not think about a computer without thinking + about a network connection. Adding and configuring a network + card is a common task for any &os; administrator. + + + Locating the Correct Driver + + + network cards + driver + + + Before you begin, you should know the model of the card + you have, the chip it uses, and whether it is a PCI or ISA card. + &os; supports a wide variety of both PCI and ISA cards. + Check the Hardware Compatibility List for your release to see + if your card is supported. + + Once you are sure your card is supported, you need + to determine the proper driver for the card. + /usr/src/sys/conf/NOTES and + /usr/src/sys/arch/conf/NOTES will give you + the list of network interface drivers with some information + about the supported chipsets/cards. If you have doubts about + which driver is the correct one, read the manual page of the + driver. The manual page will give you more information about + the supported hardware and even the possible problems that + could occur. + + If you own a common card, most of the time you will not + have to look very hard for a driver. Drivers for common + network cards are present in the GENERIC + kernel, so your card should show up during boot, like so: + +dc0: <82c169 PNIC 10/100BaseTX> port 0xa000-0xa0ff mem 0xd3800000-0xd38 +000ff irq 15 at device 11.0 on pci0 +dc0: Ethernet address: 00:a0:cc:da:da:da +miibus0: <MII bus> on dc0 +ukphy0: <Generic IEEE 802.3u media interface> on miibus0 +ukphy0: 10baseT, 10baseT-FDX, 100baseTX, 100baseTX-FDX, auto +dc1: <82c169 PNIC 10/100BaseTX> port 0x9800-0x98ff mem 0xd3000000-0xd30 +000ff irq 11 at device 12.0 on pci0 +dc1: Ethernet address: 00:a0:cc:da:da:db +miibus1: <MII bus> on dc1 +ukphy1: <Generic IEEE 802.3u media interface> on miibus1 +ukphy1: 10baseT, 10baseT-FDX, 100baseTX, 100baseTX-FDX, auto + + In this example, we see that two cards using the &man.dc.4; + driver are present on the system. + + If the driver for your NIC is not present in + GENERIC, you will need to load the proper + driver to use your NIC. This may be accomplished in one of + two ways: + + + + The easiest way is to simply load a kernel module for + your network card with &man.kldload.8;, or automatically at boot time by adding the appropriate line to the file /boot/loader.conf. Not all NIC + drivers are available as modules; notable examples of + devices for which modules do not exist are ISA cards. + + + + Alternatively, you may statically compile the support + for your card into your kernel. Check + /usr/src/sys/conf/NOTES, + /usr/src/sys/arch/conf/NOTES + and the manual page of the driver to know what to add in + your kernel configuration file. For more information + about recompiling your kernel, please see . If your card was detected at + boot by your kernel (GENERIC) you do + not have to build a new kernel. + + + + + Using &windows; NDIS Drivers + + NDIS + NDISulator + &windows; drivers + Microsoft Windows + Microsoft Windows + device drivers + KLD (kernel loadable + object) + + + Unfortunately, there are still many vendors that do not + provide schematics for their drivers to the open source + community because they regard such information as trade + secrets. Consequently, the developers of &os; and other + operating systems are left two choices: develop the drivers + by a long and pain-staking process of reverse engineering or + using the existing driver binaries available for the + µsoft.windows; platforms. Most developers, including + those involved with &os;, have taken the latter + approach. + + Thanks to the contributions of Bill Paul (wpaul), as of + &os; 5.3-RELEASE there is native support + for the Network Driver Interface Specification (NDIS). The + &os; NDISulator (otherwise known as Project Evil) takes a + &windows; driver binary and basically tricks it into + thinking it is running on &windows;. Because the + &man.ndis.4; driver is using a &windows; binary, it is only + usable on &i386; and amd64 systems. + + + The &man.ndis.4; driver is designed to support mainly + PCI, CardBus and PCMCIA devices, USB devices are not yet + supported. + + + In order to use the NDISulator, you need three + things: + + + + Kernel sources + + + &windowsxp; driver binary + (.SYS extension) + + + &windowsxp; driver configuration file + (.INF extension) + + + + Locate the files for your specific card. Generally, + they can be found on the included CDs or at the vendors' + websites. In the following examples, we will use + W32DRIVER.SYS and + W32DRIVER.INF. + + + You can not use a &windows;/i386 driver with + &os;/amd64, you must get a &windows;/amd64 driver to make it + work properly. + + + The next step is to compile the driver binary into a + loadable kernel module. To accomplish this, as + root, use &man.ndisgen.8;: + + &prompt.root; ndisgen /path/to/W32DRIVER.INF /path/to/W32DRIVER.SYS + + The &man.ndisgen.8; utility is interactive and will + prompt for any extra information it requires; it will + produce a kernel module in the current directory which can + be loaded as follows: + + &prompt.root; kldload ./W32DRIVER.ko + + In addition to the generated kernel module, you must + load the ndis.ko and + if_ndis.ko modules. This should be + automatically done when you load any module that depends on + &man.ndis.4;. If you want to load them manually, use the + following commands: + + &prompt.root; kldload ndis +&prompt.root; kldload if_ndis + + The first command loads the NDIS miniport driver + wrapper, the second loads the actual network + interface. + + Now, check &man.dmesg.8; to see if there were any errors + loading. If all went well, you should get output resembling + the following: + + ndis0: <Wireless-G PCI Adapter> mem 0xf4100000-0xf4101fff irq 3 at device 8.0 on pci1 +ndis0: NDIS API version: 5.0 +ndis0: Ethernet address: 0a:b1:2c:d3:4e:f5 +ndis0: 11b rates: 1Mbps 2Mbps 5.5Mbps 11Mbps +ndis0: 11g rates: 6Mbps 9Mbps 12Mbps 18Mbps 36Mbps 48Mbps 54Mbps + + From here you can treat the + ndis0 device like any other network + interface (e.g., dc0). + + You can configure the system to load the NDIS modules at + boot time in the same way as with any other module. First, + copy the generated module, + W32DRIVER.ko, to the /boot/modules directory. Then, + add the following line to + /boot/loader.conf: + + W32DRIVER_load="YES" + + + + + Configuring the Network Card + + + network cards + configuration + + + Once the right driver is loaded for the network card, the + card needs to be configured. As with many other things, the + network card may have been configured at installation time by + sysinstall. + + To display the configuration for the network interfaces on + your system, enter the following command: + +&prompt.user; ifconfig +dc0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet 192.168.1.3 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.1.255 + ether 00:a0:cc:da:da:da + media: Ethernet autoselect (100baseTX <full-duplex>) + status: active +dc1: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet 10.0.0.1 netmask 0xffffff00 broadcast 10.0.0.255 + ether 00:a0:cc:da:da:db + media: Ethernet 10baseT/UTP + status: no carrier +lp0: flags=8810<POINTOPOINT,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 +lo0: flags=8049<UP,LOOPBACK,RUNNING,MULTICAST> mtu 16384 + inet 127.0.0.1 netmask 0xff000000 +tun0: flags=8010<POINTOPOINT,MULTICAST> mtu 1500 + + + Old versions of &os; may require the + option following &man.ifconfig.8;, for more details about the + correct syntax of &man.ifconfig.8;, please refer to the manual + page. Note also that entries concerning IPv6 + (inet6 etc.) were omitted in this + example. + + + In this example, the following devices were + displayed: + + + + dc0: The first Ethernet + interface + + + + dc1: The second Ethernet + interface + + + + lp0: The parallel port + interface + + + + lo0: The loopback device + + + + tun0: The tunnel device used by + ppp + + + + &os; uses the driver name followed by the order in + which one the card is detected at the kernel boot to name the + network card. For example sis2 would + be the third network card on the system using the &man.sis.4; + driver. + + In this example, the dc0 device is + up and running. The key indicators are: + + + + UP means that the card is configured + and ready. + + + + The card has an Internet (inet) + address (in this case + 192.168.1.3). + + + + It has a valid subnet mask (netmask; + 0xffffff00 is the same as + 255.255.255.0). + + + + It has a valid broadcast address (in this case, + 192.168.1.255). + + + + The MAC address of the card (ether) + is 00:a0:cc:da:da:da + + + + The physical media selection is on autoselection mode + (media: Ethernet autoselect (100baseTX + <full-duplex>)). We see that + dc1 was configured to run with + 10baseT/UTP media. For more + information on available media types for a driver, please + refer to its manual page. + + + + The status of the link (status) + is active, i.e. the carrier is detected. + For dc1, we see + status: no carrier. This is normal when + an Ethernet cable is not plugged into the card. + + + + If the &man.ifconfig.8; output had shown something similar + to: + +dc0: flags=8843<BROADCAST,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + ether 00:a0:cc:da:da:da + + it would indicate the card has not been configured. + + To configure your card, you need root + privileges. The network card configuration can be done from the + command line with &man.ifconfig.8; but you would have to do it + after each reboot of the system. The file + /etc/rc.conf is where to add the network + card's configuration. + + Open /etc/rc.conf in your favorite + editor. You need to add a line for each network card present on + the system, for example in our case, we added these lines: + +ifconfig_dc0="inet 192.168.1.3 netmask 255.255.255.0" +ifconfig_dc1="inet 10.0.0.1 netmask 255.255.255.0 media 10baseT/UTP" + + You have to replace dc0, + dc1, and so on, with + the correct device for your cards, and the addresses with the + proper ones. You should read the card driver and + &man.ifconfig.8; manual pages for more details about the allowed + options and also &man.rc.conf.5; manual page for more + information on the syntax of + /etc/rc.conf. + + If you configured the network during installation, some + lines about the network card(s) may be already present. Double + check /etc/rc.conf before adding any + lines. + + You will also have to edit the file + /etc/hosts to add the names and the IP + addresses of various machines of the LAN, if they are not already + there. For more information please refer to &man.hosts.5; + and to /usr/share/examples/etc/hosts. + + + + Testing and Troubleshooting + + Once you have made the necessary changes in + /etc/rc.conf, you should reboot your + system. This will allow the change(s) to the interface(s) to + be applied, and verify that the system restarts without any + configuration errors. + + Once the system has been rebooted, you should test the + network interfaces. + + + Testing the Ethernet Card + + + network cards + testing + + + To verify that an Ethernet card is configured correctly, + you have to try two things. First, ping the interface itself, + and then ping another machine on the LAN. + + First test the local interface: + +&prompt.user; ping -c5 192.168.1.3 +PING 192.168.1.3 (192.168.1.3): 56 data bytes +64 bytes from 192.168.1.3: icmp_seq=0 ttl=64 time=0.082 ms +64 bytes from 192.168.1.3: icmp_seq=1 ttl=64 time=0.074 ms +64 bytes from 192.168.1.3: icmp_seq=2 ttl=64 time=0.076 ms +64 bytes from 192.168.1.3: icmp_seq=3 ttl=64 time=0.108 ms +64 bytes from 192.168.1.3: icmp_seq=4 ttl=64 time=0.076 ms + +--- 192.168.1.3 ping statistics --- +5 packets transmitted, 5 packets received, 0% packet loss +round-trip min/avg/max/stddev = 0.074/0.083/0.108/0.013 ms + + Now we have to ping another machine on the LAN: + +&prompt.user; ping -c5 192.168.1.2 +PING 192.168.1.2 (192.168.1.2): 56 data bytes +64 bytes from 192.168.1.2: icmp_seq=0 ttl=64 time=0.726 ms +64 bytes from 192.168.1.2: icmp_seq=1 ttl=64 time=0.766 ms +64 bytes from 192.168.1.2: icmp_seq=2 ttl=64 time=0.700 ms +64 bytes from 192.168.1.2: icmp_seq=3 ttl=64 time=0.747 ms +64 bytes from 192.168.1.2: icmp_seq=4 ttl=64 time=0.704 ms + +--- 192.168.1.2 ping statistics --- +5 packets transmitted, 5 packets received, 0% packet loss +round-trip min/avg/max/stddev = 0.700/0.729/0.766/0.025 ms + + You could also use the machine name instead of + 192.168.1.2 if you have set up the + /etc/hosts file. + + + + Troubleshooting + + + network cards + troubleshooting + + + Troubleshooting hardware and software configurations is always + a pain, and a pain which can be alleviated by checking the simple + things first. Is your network cable plugged in? Have you properly + configured the network services? Did you configure the firewall + correctly? Is the card you are using supported by &os;? Always + check the hardware notes before sending off a bug report. Update + your version of &os; to the latest STABLE version. Check the + mailing list archives, or perhaps search the Internet. + + If the card works, yet performance is poor, it would be + worthwhile to read over the &man.tuning.7; manual page. You + can also check the network configuration as incorrect network + settings can cause slow connections. + + Some users experience one or two device + timeout messages, which is normal for some cards. If they + continue, or are bothersome, you may wish to be sure the + device is not conflicting with another device. Double check + the cable connections. Perhaps you may just need to get + another card. + + At times, users see a few watchdog timeout + errors. The first thing to do here is to check your network + cable. Many cards require a PCI slot which supports Bus + Mastering. On some old motherboards, only one PCI slot allows + it (usually slot 0). Check the network card and the + motherboard documentation to determine if that may be the + problem. + + No route to host messages occur if the + system is unable to route a packet to the destination host. + This can happen if no default route is specified, or if a + cable is unplugged. Check the output of netstat + -rn and make sure there is a valid route to the host + you are trying to reach. If there is not, read on to . + + ping: sendto: Permission denied error + messages are often caused by a misconfigured firewall. If + ipfw is enabled in the kernel but no rules + have been defined, then the default policy is to deny all + traffic, even ping requests! Read on to for more information. + + Sometimes performance of the card is poor, or below average. + In these cases it is best to set the media selection mode + from autoselect to the correct media selection. + While this usually works for most hardware, it may not resolve + this issue for everyone. Again, check all the network settings, + and read over the &man.tuning.7; manual page. + + + + + + + Virtual Hosts + + virtual hosts + IP aliases + + A very common use of &os; is virtual site hosting, where + one server appears to the network as many servers. This is + achieved by assigning multiple network addresses to a single + interface. + + A given network interface has one real address, + and may have any number of alias addresses. + These aliases are + normally added by placing alias entries in + /etc/rc.conf. + + An alias entry for the interface fxp0 + looks like: + +ifconfig_fxp0_alias0="inet xxx.xxx.xxx.xxx netmask xxx.xxx.xxx.xxx" + + Note that alias entries must start with alias0 and proceed + upwards in order, (for example, _alias1, _alias2, and so on). + The configuration process will stop at the first missing number. + + + The calculation of alias netmasks is important, but + fortunately quite simple. For a given interface, there must be + one address which correctly represents the network's netmask. + Any other addresses which fall within this network must have a + netmask of all 1s (expressed as either + 255.255.255.255 or 0xffffffff). + + + For example, consider the case where the + fxp0 interface is + connected to two networks, the 10.1.1.0 + network with a netmask of 255.255.255.0 + and the 202.0.75.16 network with + a netmask of 255.255.255.240. + We want the system to appear at 10.1.1.1 + through 10.1.1.5 and at + 202.0.75.17 through + 202.0.75.20. As noted above, only the + first address in a given network range (in this case, + 10.0.1.1 and + 202.0.75.17) should have a real + netmask; all the rest (10.1.1.2 + through 10.1.1.5 and + 202.0.75.18 through + 202.0.75.20) must be configured with a + netmask of 255.255.255.255. + + The following /etc/rc.conf entries + configure the adapter correctly for this arrangement: + + ifconfig_fxp0="inet 10.1.1.1 netmask 255.255.255.0" +ifconfig_fxp0_alias0="inet 10.1.1.2 netmask 255.255.255.255" +ifconfig_fxp0_alias1="inet 10.1.1.3 netmask 255.255.255.255" +ifconfig_fxp0_alias2="inet 10.1.1.4 netmask 255.255.255.255" +ifconfig_fxp0_alias3="inet 10.1.1.5 netmask 255.255.255.255" +ifconfig_fxp0_alias4="inet 202.0.75.17 netmask 255.255.255.240" +ifconfig_fxp0_alias5="inet 202.0.75.18 netmask 255.255.255.255" +ifconfig_fxp0_alias6="inet 202.0.75.19 netmask 255.255.255.255" +ifconfig_fxp0_alias7="inet 202.0.75.20 netmask 255.255.255.255" + + + + + Configuration Files + + + <filename>/etc</filename> Layout + There are a number of directories in which configuration + information is kept. These include: + + + + + + + + + /etc + Generic system configuration information; data here is + system-specific. + + + /etc/defaults + Default versions of system configuration files. + + + /etc/mail + Extra &man.sendmail.8; configuration, other + MTA configuration files. + + + + /etc/ppp + Configuration for both user- and kernel-ppp programs. + + + + /etc/namedb + Default location for &man.named.8; data. Normally + named.conf and zone files are stored + here. + + + /usr/local/etc + Configuration files for installed applications. + May contain per-application subdirectories. + + + /usr/local/etc/rc.d + Start/stop scripts for installed applications. + + + /var/db + Automatically generated system-specific database files, + such as the package database, the locate database, and so + on + + + + + + + + Hostnames + + hostname + DNS + + + <filename>/etc/resolv.conf</filename> + + + resolv.conf + + + /etc/resolv.conf dictates how &os;'s + resolver accesses the Internet Domain Name System (DNS). + + The most common entries to resolv.conf are: + + + + + + + + + + nameserver + The IP address of a name server the resolver + should query. The servers are queried in the order + listed with a maximum of three. + + + search + Search list for hostname lookup. This is normally + determined by the domain of the local hostname. + + + domain + The local domain name. + + + + + + A typical resolv.conf: + + search example.com +nameserver 147.11.1.11 +nameserver 147.11.100.30 + + Only one of the search and + domain options should be used. + + If you are using DHCP, &man.dhclient.8; usually rewrites + resolv.conf with information received from the + DHCP server. + + + + <filename>/etc/hosts</filename> + + hosts + + /etc/hosts is a simple text + database reminiscent of the old Internet. It works in + conjunction with DNS and NIS providing name to IP address + mappings. Local computers connected via a LAN can be placed + in here for simplistic naming purposes instead of setting up + a &man.named.8; server. Additionally, + /etc/hosts can be used to provide a + local record of Internet names, reducing the need to query + externally for commonly accessed names. + + # $&os;$ +# +# Host Database +# This file should contain the addresses and aliases +# for local hosts that share this file. +# In the presence of the domain name service or NIS, this file may +# not be consulted at all; see /etc/nsswitch.conf for the resolution order. +# +# +::1 localhost localhost.my.domain myname.my.domain +127.0.0.1 localhost localhost.my.domain myname.my.domain + +# +# Imaginary network. +#10.0.0.2 myname.my.domain myname +#10.0.0.3 myfriend.my.domain myfriend +# +# According to RFC 1918, you can use the following IP networks for +# private nets which will never be connected to the Internet: +# +# 10.0.0.0 - 10.255.255.255 +# 172.16.0.0 - 172.31.255.255 +# 192.168.0.0 - 192.168.255.255 +# +# In case you want to be able to connect to the Internet, you need +# real official assigned numbers. PLEASE PLEASE PLEASE do not try +# to invent your own network numbers but instead get one from your +# network provider (if any) or from the Internet Registry (ftp to +# rs.internic.net, directory `/templates'). +# + + /etc/hosts takes on the simple format + of: + + [Internet address] [official hostname] [alias1] [alias2] ... + + For example: + + 10.0.0.1 myRealHostname.example.com myRealHostname foobar1 foobar2 + + Consult &man.hosts.5; for more information. + + + + + Log File Configuration + + log files + + + <filename>syslog.conf</filename> + + syslog.conf + + syslog.conf is the configuration file + for the &man.syslogd.8; program. It indicates which types + of syslog messages are logged to particular + log files. + + # $&os;$ +# +# Spaces ARE valid field separators in this file. However, +# other *nix-like systems still insist on using tabs as field +# separators. If you are sharing this file between systems, you +# may want to use only tabs as field separators here. +# Consult the syslog.conf(5) manual page. +*.err;kern.debug;auth.notice;mail.crit /dev/console +*.notice;kern.debug;lpr.info;mail.crit;news.err /var/log/messages +security.* /var/log/security +mail.info /var/log/maillog +lpr.info /var/log/lpd-errs +cron.* /var/log/cron +*.err root +*.notice;news.err root +*.alert root +*.emerg * +# uncomment this to log all writes to /dev/console to /var/log/console.log +#console.info /var/log/console.log +# uncomment this to enable logging of all log messages to /var/log/all.log +#*.* /var/log/all.log +# uncomment this to enable logging to a remote log host named loghost +#*.* @loghost +# uncomment these if you're running inn +# news.crit /var/log/news/news.crit +# news.err /var/log/news/news.err +# news.notice /var/log/news/news.notice +!startslip +*.* /var/log/slip.log +!ppp +*.* /var/log/ppp.log + + Consult the &man.syslog.conf.5; manual page for more + information. + + + + <filename>newsyslog.conf</filename> + + newsyslog.conf + + newsyslog.conf is the configuration + file for &man.newsyslog.8;, a program that is normally scheduled + to run by &man.cron.8;. &man.newsyslog.8; determines when log + files require archiving or rearranging. + logfile is moved to + logfile.0, logfile.0 + is moved to logfile.1, and so on. + Alternatively, the log files may be archived in &man.gzip.1; format + causing them to be named: logfile.0.gz, + logfile.1.gz, and so on. + + newsyslog.conf indicates which log + files are to be managed, how many are to be kept, and when + they are to be touched. Log files can be rearranged and/or + archived when they have either reached a certain size, or at a + certain periodic time/date. + + # configuration file for newsyslog +# $&os;$ +# +# filename [owner:group] mode count size when [ZB] [/pid_file] [sig_num] +/var/log/cron 600 3 100 * Z +/var/log/amd.log 644 7 100 * Z +/var/log/kerberos.log 644 7 100 * Z +/var/log/lpd-errs 644 7 100 * Z +/var/log/maillog 644 7 * @T00 Z +/var/log/sendmail.st 644 10 * 168 B +/var/log/messages 644 5 100 * Z +/var/log/all.log 600 7 * @T00 Z +/var/log/slip.log 600 3 100 * Z +/var/log/ppp.log 600 3 100 * Z +/var/log/security 600 10 100 * Z +/var/log/wtmp 644 3 * @01T05 B +/var/log/daily.log 640 7 * @T00 Z +/var/log/weekly.log 640 5 1 $W6D0 Z +/var/log/monthly.log 640 12 * $M1D0 Z +/var/log/console.log 640 5 100 * Z + + Consult the &man.newsyslog.8; manual page for more + information. + + + + + <filename>sysctl.conf</filename> + + sysctl.conf + sysctl + + sysctl.conf looks much like + rc.conf. Values are set in a + variable=value + form. The specified values are set after the system goes into + multi-user mode. Not all variables are settable in this mode. + + To turn off logging of fatal signal exits and prevent users from + seeing processes started from other users, the following tunables can + be set in sysctl.conf: + + # Do not log fatal signal exits (e.g. sig 11) +kern.logsigexit=0 + +# Prevent users from seeing information about processes that +# are being run under another UID. +security.bsd.see_other_uids=0 + + + + + Tuning with sysctl + + sysctl + + tuning + with sysctl + + + &man.sysctl.8; is an interface that allows you to make changes + to a running &os; system. This includes many advanced + options of the TCP/IP stack and virtual memory system that can + dramatically improve performance for an experienced system + administrator. Over five hundred system variables can be read + and set using &man.sysctl.8;. + + At its core, &man.sysctl.8; serves two functions: to read and + to modify system settings. + + To view all readable variables: + + &prompt.user; sysctl -a + + To read a particular variable, for example, + kern.maxproc: + + &prompt.user; sysctl kern.maxproc +kern.maxproc: 1044 + + To set a particular variable, use the intuitive + variable=value + syntax: + + &prompt.root; sysctl kern.maxfiles=5000 +kern.maxfiles: 2088 -> 5000 + + Settings of sysctl variables are usually either strings, + numbers, or booleans (a boolean being 1 for yes + or a 0 for no). + + If you want to set automatically some variables each time + the machine boots, add them to the + /etc/sysctl.conf file. For more information + see the &man.sysctl.conf.5; manual page and the + . + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + &man.sysctl.8; Read-only + + In some cases it may be desirable to modify read-only &man.sysctl.8; + values. While this is sometimes unavoidable, it can only be done + on (re)boot. + + For instance on some laptop models the &man.cardbus.4; device will + not probe memory ranges, and fail with errors which look similar to: + + cbb0: Could not map register memory +device_probe_and_attach: cbb0 attach returned 12 + + Cases like the one above usually require the modification of some + default &man.sysctl.8; settings which are set read only. To overcome + these situations a user can put &man.sysctl.8; OIDs + in their local /boot/loader.conf. Default + settings are located in the /boot/defaults/loader.conf + file. + + Fixing the problem mentioned above would require a user to set + in the aforementioned + file. Now &man.cardbus.4; will work properly. + + + + + + Tuning Disks + + + Sysctl Variables + + + <varname>vfs.vmiodirenable</varname> + + + vfs.vmiodirenable + + + The vfs.vmiodirenable sysctl variable + may be set to either 0 (off) or 1 (on); it is 1 by default. + This variable controls how directories are cached by the + system. Most directories are small, using just a single + fragment (typically 1 K) in the file system and less + (typically 512 bytes) in the buffer cache. + With this variable turned off (to 0), the buffer + cache will only cache a fixed number of directories even if + you have a huge amount of memory. When turned on (to 1), this sysctl + allows the buffer cache to use the VM Page Cache to cache the + directories, making all the memory available for caching + directories. However, + the minimum in-core memory used to cache a directory is the + physical page size (typically 4 K) rather than 512  + bytes. We recommend keeping this option on if you are running + any services which manipulate large numbers of files. Such + services can include web caches, large mail systems, and news + systems. Keeping this option on will generally not reduce + performance even with the wasted memory but you should + experiment to find out. + + + + <varname>vfs.write_behind</varname> + + + vfs.write_behind + + + The vfs.write_behind sysctl variable + defaults to 1 (on). This tells the file system + to issue media writes as full clusters are collected, which + typically occurs when writing large sequential files. The idea + is to avoid saturating the buffer cache with dirty buffers when + it would not benefit I/O performance. However, this may stall + processes and under certain circumstances you may wish to turn it + off. + + + + <varname>vfs.hirunningspace</varname> + + + vfs.hirunningspace + + + The vfs.hirunningspace sysctl variable + determines how much outstanding write I/O may be queued to disk + controllers system-wide at any given instance. The default is + usually sufficient but on machines with lots of disks you may + want to bump it up to four or five megabytes. + Note that setting too high a value (exceeding the buffer cache's + write threshold) can lead to extremely bad clustering + performance. Do not set this value arbitrarily high! Higher + write values may add latency to reads occurring at the same time. + + + There are various other buffer-cache and VM page cache + related sysctls. We do not recommend modifying these values, + the VM system does an extremely good job of + automatically tuning itself. + + + + <varname>vm.swap_idle_enabled</varname> + + + vm.swap_idle_enabled + + + The vm.swap_idle_enabled sysctl variable + is useful in large multi-user systems where you have lots of + users entering and leaving the system and lots of idle processes. + Such systems tend to generate a great deal of continuous pressure + on free memory reserves. Turning this feature on and tweaking + the swapout hysteresis (in idle seconds) via + vm.swap_idle_threshold1 and + vm.swap_idle_threshold2 allows you to depress + the priority of memory pages associated with idle processes more + quickly then the normal pageout algorithm. This gives a helping + hand to the pageout daemon. Do not turn this option on unless + you need it, because the tradeoff you are making is essentially + pre-page memory sooner rather than later; thus eating more swap + and disk bandwidth. In a small system this option will have a + determinable effect but in a large system that is already doing + moderate paging this option allows the VM system to stage whole + processes into and out of memory easily. + + + + <varname>hw.ata.wc</varname> + + + hw.ata.wc + + + &os; 4.3 flirted with turning off IDE write caching. + This reduced write bandwidth to IDE disks but was considered + necessary due to serious data consistency issues introduced + by hard drive vendors. The problem is that IDE + drives lie about when a write completes. With IDE write + caching turned on, IDE hard drives not only write data + to disk out of order, but will sometimes delay writing some + blocks indefinitely when under heavy disk loads. A crash or + power failure may cause serious file system corruption. + &os;'s default was changed to be safe. Unfortunately, the + result was such a huge performance loss that we changed + write caching back to on by default after the release. You + should check the default on your system by observing the + hw.ata.wc sysctl variable. If IDE write + caching is turned off, you can turn it back on by setting + the kernel variable back to 1. This must be done from the + boot loader at boot time. Attempting to do it after the + kernel boots will have no effect. + + For more information, please see &man.ata.4;. + + + + <literal>SCSI_DELAY</literal> + (<varname>kern.cam.scsi_delay</varname>) + + + kern.cam.scsi_delay + + + + kernel options + SCSI_DELAY + + + The SCSI_DELAY kernel config may be used to + reduce system boot times. The defaults are fairly high and can be + responsible for 15 seconds of delay in the + boot process. Reducing it to 5 seconds usually + works (especially with modern drives). Newer versions of &os; + (5.0 and higher) should use the kern.cam.scsi_delay + boot time tunable. The tunable, and kernel config option accept + values in terms of milliseconds and + not seconds. + + + + + Soft Updates + + Soft Updates + tunefs + + The &man.tunefs.8; program can be used to fine-tune a + file system. This program has many different options, but for + now we are only concerned with toggling Soft Updates on and + off, which is done by: + + &prompt.root; tunefs -n enable /filesystem +&prompt.root; tunefs -n disable /filesystem + + A filesystem cannot be modified with &man.tunefs.8; while + it is mounted. A good time to enable Soft Updates is before any + partitions have been mounted, in single-user mode. + + Soft Updates drastically improves meta-data performance, mainly + file creation and deletion, through the use of a memory cache. We + recommend to use Soft Updates on all of your file systems. There + are two downsides to Soft Updates that you should be aware of: First, + Soft Updates guarantees filesystem consistency in the case of a crash + but could very easily be several seconds (even a minute!) behind + updating the physical disk. If your system crashes you may lose more + work than otherwise. Secondly, Soft Updates delays the freeing of + filesystem blocks. If you have a filesystem (such as the root + filesystem) which is almost full, performing a major update, such as + make installworld, can cause the filesystem to run + out of space and the update to fail. + + + More Details about Soft Updates + + + Soft Updates + details + + + There are two traditional approaches to writing a file + systems meta-data back to disk. (Meta-data updates are + updates to non-content data like inodes or + directories.) + + Historically, the default behavior was to write out + meta-data updates synchronously. If a directory had been + changed, the system waited until the change was actually + written to disk. The file data buffers (file contents) were + passed through the buffer cache and backed up + to disk later on asynchronously. The advantage of this + implementation is that it operates safely. If there is + a failure during an update, the meta-data are always in a + consistent state. A file is either created completely + or not at all. If the data blocks of a file did not find + their way out of the buffer cache onto the disk by the time + of the crash, &man.fsck.8; is able to recognize this and + repair the filesystem by setting the file length to + 0. Additionally, the implementation is clear and simple. + The disadvantage is that meta-data changes are slow. An + rm -r, for instance, touches all the files + in a directory sequentially, but each directory + change (deletion of a file) will be written synchronously + to the disk. This includes updates to the directory itself, + to the inode table, and possibly to indirect blocks + allocated by the file. Similar considerations apply for + unrolling large hierarchies (tar -x). + + The second case is asynchronous meta-data updates. This + is the default for Linux/ext2fs and + mount -o async for *BSD ufs. All + meta-data updates are simply being passed through the buffer + cache too, that is, they will be intermixed with the updates + of the file content data. The advantage of this + implementation is there is no need to wait until each + meta-data update has been written to disk, so all operations + which cause huge amounts of meta-data updates work much + faster than in the synchronous case. Also, the + implementation is still clear and simple, so there is a low + risk for bugs creeping into the code. The disadvantage is + that there is no guarantee at all for a consistent state of + the filesystem. If there is a failure during an operation + that updated large amounts of meta-data (like a power + failure, or someone pressing the reset button), + the filesystem + will be left in an unpredictable state. There is no opportunity + to examine the state of the filesystem when the system + comes up again; the data blocks of a file could already have + been written to the disk while the updates of the inode + table or the associated directory were not. It is actually + impossible to implement a fsck which is + able to clean up the resulting chaos (because the necessary + information is not available on the disk). If the + filesystem has been damaged beyond repair, the only choice + is to use &man.newfs.8; on it and restore it from backup. + + + The usual solution for this problem was to implement + dirty region logging, which is also + referred to as journaling, although that + term is not used consistently and is occasionally applied + to other forms of transaction logging as well. Meta-data + updates are still written synchronously, but only into a + small region of the disk. Later on they will be moved + to their proper location. Because the logging + area is a small, contiguous region on the disk, there + are no long distances for the disk heads to move, even + during heavy operations, so these operations are quicker + than synchronous updates. + Additionally the complexity of the implementation is fairly + limited, so the risk of bugs being present is low. A disadvantage + is that all meta-data are written twice (once into the + logging region and once to the proper location) so for + normal work, a performance pessimization + might result. On the other hand, in case of a crash, all + pending meta-data operations can be quickly either rolled-back + or completed from the logging area after the system comes + up again, resulting in a fast filesystem startup. + + Kirk McKusick, the developer of Berkeley FFS, + solved this problem with Soft Updates: all pending + meta-data updates are kept in memory and written out to disk + in a sorted sequence (ordered meta-data + updates). This has the effect that, in case of + heavy meta-data operations, later updates to an item + catch the earlier ones if the earlier ones are still in + memory and have not already been written to disk. So all + operations on, say, a directory are generally performed in + memory before the update is written to disk (the data + blocks are sorted according to their position so + that they will not be on the disk ahead of their meta-data). + If the system crashes, this causes an implicit log + rewind: all operations which did not find their way + to the disk appear as if they had never happened. A + consistent filesystem state is maintained that appears to + be the one of 30 to 60 seconds earlier. The + algorithm used guarantees that all resources in use + are marked as such in their appropriate bitmaps: blocks and inodes. + After a crash, the only resource allocation error + that occurs is that resources are + marked as used which are actually free. + &man.fsck.8; recognizes this situation, + and frees the resources that are no longer used. It is safe to + ignore the dirty state of the filesystem after a crash by + forcibly mounting it with mount -f. In + order to free resources that may be unused, &man.fsck.8; + needs to be run at a later time. This is the idea behind + the background fsck: at system startup + time, only a snapshot of the + filesystem is recorded. The fsck can be + run later on. All file systems can then be mounted + dirty, so the system startup proceeds in + multiuser mode. Then, background fscks + will be scheduled for all file systems where this is required, to free + resources that may be unused. (File systems that do not use + Soft Updates still need the usual foreground + fsck though.) + + The advantage is that meta-data operations are nearly as + fast as asynchronous updates (i.e. faster than with + logging, which has to write the + meta-data twice). The disadvantages are the complexity of + the code (implying a higher risk for bugs in an area that + is highly sensitive regarding loss of user data), and a + higher memory consumption. Additionally there are some + idiosyncrasies one has to get used to. + After a crash, the state of the filesystem appears to be + somewhat older. In situations where + the standard synchronous approach would have caused some + zero-length files to remain after the + fsck, these files do not exist at all + with a Soft Updates filesystem because neither the meta-data + nor the file contents have ever been written to disk. + Disk space is not released until the updates have been + written to disk, which may take place some time after + running rm. This may cause problems + when installing large amounts of data on a filesystem + that does not have enough free space to hold all the files + twice. + + + + + + Tuning Kernel Limits + + + tuning + kernel limits + + + + File/Process Limits + + + <varname>kern.maxfiles</varname> + + + kern.maxfiles + + + kern.maxfiles can be raised or + lowered based upon your system requirements. This variable + indicates the maximum number of file descriptors on your + system. When the file descriptor table is full, + file: table is full will show up repeatedly + in the system message buffer, which can be viewed with the + dmesg command. + + Each open file, socket, or fifo uses one file + descriptor. A large-scale production server may easily + require many thousands of file descriptors, depending on the + kind and number of services running concurrently. + + In older FreeBSD releases, the default value of kern.maxfiles + is derived from the option in your + kernel configuration file. kern.maxfiles grows + proportionally to the value of . When + compiling a custom kernel, it is a good idea to set this kernel + configuration option according to the uses of your system. From + this number, the kernel is given most of its pre-defined limits. + Even though a production machine may not actually have 256 users + connected at once, the resources needed may be similar to a + high-scale web server. + + As of FreeBSD 4.5, kern.maxusers is + automatically sized at boot based on the amount of memory available + in the system, and may be determined at run-time by inspecting the + value of the read-only kern.maxusers sysctl. + Some sites will require larger or smaller values of + kern.maxusers and may set it as a loader tunable; + values of 64, 128, and 256 are not uncommon. We do not recommend + going above 256 unless you need a huge number of file descriptors; + many of the tunable values set to their defaults by + kern.maxusers may be individually overridden at + boot-time or run-time in /boot/loader.conf (see + the &man.loader.conf.5; man page or the + /boot/defaults/loader.conf file for some hints) + or as described elsewhere in this document. Systems older than + FreeBSD 4.4 must set this value via the kernel &man.config.8; + option instead. + + In older releases, the system will auto-tune + maxusers for you if you explicitly set it to + 0 + The auto-tuning algorithm sets + maxusers equal to the amount of memory in the + system, with a minimum of 32, and a maximum of 384. + . When setting this option, you will want to set + maxusers to at least 4, especially if you are + using the X Window System or compiling software. The reason is that + the most important table set by maxusers is the + maximum number of processes, which is set to 20 + 16 * + maxusers, so if you set maxusers to 1, + then you can only have 36 simultaneous processes, including the 18 + or so that the system starts up at boot time and the 15 or so you + will probably create when you start the X Window System. Even a + simple task like reading a manual page will start up nine + processes to filter, decompress, and view it. Setting + maxusers to 64 will allow you to have up to 1044 + simultaneous processes, which should be enough for nearly all uses. + If, however, you see the dreaded proc table + full error when trying to start another program, or are + running a server with a large number of simultaneous users (like + ftp.FreeBSD.org), you can always + increase the number and rebuild. + + + maxusers does not + limit the number of users which can log into your machine. It + simply sets various table sizes to reasonable values considering + the maximum number of users you will likely have on your system + and how many processes each of them will be running. One keyword + which does limit the number of simultaneous + remote logins and X terminal windows is pseudo-device pty + 16. With &os; 5.X, you do not have to + worry about this number since the &man.pty.4; driver is + auto-cloning; you simply use the line + device pty in your configuration file. + + + + + + <varname>kern.ipc.somaxconn</varname> + + + kern.ipc.somaxconn + + + The kern.ipc.somaxconn sysctl variable + limits the size of the listen queue for accepting new TCP + connections. The default value of 128 is + typically too low for robust handling of new connections in a + heavily loaded web server environment. For such environments, it + is recommended to increase this value to 1024 or + higher. The service daemon may itself limit the listen queue size + (e.g. &man.sendmail.8;, or Apache) but + will often have a directive in its configuration file to adjust + the queue size. Large listen queues also do a better job of + avoiding Denial of Service (DoS) attacks. + + + + + Network Limits + + The NMBCLUSTERS kernel configuration + option dictates the amount of network Mbufs available to the + system. A heavily-trafficked server with a low number of Mbufs + will hinder &os;'s ability. Each cluster represents + approximately 2 K of memory, so a value of 1024 represents 2 + megabytes of kernel memory reserved for network buffers. A + simple calculation can be done to figure out how many are + needed. If you have a web server which maxes out at 1000 + simultaneous connections, and each connection eats a 16 K receive + and 16 K send buffer, you need approximately 32 MB worth of + network buffers to cover the web server. A good rule of thumb is + to multiply by 2, so 2x32 MB / 2 KB = + 64 MB / 2 kB = 32768. We recommend + values between 4096 and 32768 for machines with greater amounts + of memory. Under no circumstances should you specify an + arbitrarily high value for this parameter as it could lead to a + boot time crash. The option to + &man.netstat.1; may be used to observe network cluster + use. + + kern.ipc.nmbclusters loader tunable should + be used to tune this at boot time. Only older versions of &os; + will require you to use the NMBCLUSTERS kernel + &man.config.8; option. + + For busy servers that make extensive use of the + &man.sendfile.2; system call, it may be necessary to increase + the number of &man.sendfile.2; buffers via the + NSFBUFS kernel configuration option or by + setting its value in /boot/loader.conf + (see &man.loader.8; for details). A common indicator that + this parameter needs to be adjusted is when processes are seen + in the sfbufa state. The sysctl + variable kern.ipc.nsfbufs is a read-only + glimpse at the kernel configured variable. This parameter + nominally scales with kern.maxusers, + however it may be necessary to tune accordingly. + + + Even though a socket has been marked as non-blocking, + calling &man.sendfile.2; on the non-blocking socket may + result in the &man.sendfile.2; call blocking until enough + struct sf_buf's are made + available. + + + + <varname>net.inet.ip.portrange.*</varname> + + + net.inet.ip.portrange.* + + + The net.inet.ip.portrange.* sysctl + variables control the port number ranges automatically bound to TCP + and UDP sockets. There are three ranges: a low range, a default + range, and a high range. Most network programs use the default + range which is controlled by the + net.inet.ip.portrange.first and + net.inet.ip.portrange.last, which default to + 1024 and 5000, respectively. Bound port ranges are used for + outgoing connections, and it is possible to run the system out of + ports under certain circumstances. This most commonly occurs + when you are running a heavily loaded web proxy. The port range + is not an issue when running servers which handle mainly incoming + connections, such as a normal web server, or has a limited number + of outgoing connections, such as a mail relay. For situations + where you may run yourself out of ports, it is recommended to + increase net.inet.ip.portrange.last modestly. + A value of 10000, 20000 or + 30000 may be reasonable. You should also + consider firewall effects when changing the port range. Some + firewalls may block large ranges of ports (usually low-numbered + ports) and expect systems to use higher ranges of ports for + outgoing connections — for this reason it is not recommended that + net.inet.ip.portrange.first be lowered. + + + + TCP Bandwidth Delay Product + + + TCP Bandwidth Delay Product Limiting + net.inet.tcp.inflight.enable + + + The TCP Bandwidth Delay Product Limiting is similar to + TCP/Vegas in NetBSD. It can be + enabled by setting net.inet.tcp.inflight.enable + sysctl variable to 1. The system will attempt + to calculate the bandwidth delay product for each connection and + limit the amount of data queued to the network to just the amount + required to maintain optimum throughput. + + This feature is useful if you are serving data over modems, + Gigabit Ethernet, or even high speed WAN links (or any other link + with a high bandwidth delay product), especially if you are also + using window scaling or have configured a large send window. If + you enable this option, you should also be sure to set + net.inet.tcp.inflight.debug to + 0 (disable debugging), and for production use + setting net.inet.tcp.inflight.min to at least + 6144 may be beneficial. However, note that + setting high minimums may effectively disable bandwidth limiting + depending on the link. The limiting feature reduces the amount of + data built up in intermediate route and switch packet queues as + well as reduces the amount of data built up in the local host's + interface queue. With fewer packets queued up, interactive + connections, especially over slow modems, will also be able to + operate with lower Round Trip Times. However, + note that this feature only effects data transmission (uploading + / server side). It has no effect on data reception (downloading). + + + Adjusting net.inet.tcp.inflight.stab is + not recommended. This parameter defaults to + 20, representing 2 maximal packets added to the bandwidth delay + product window calculation. The additional window is required to + stabilize the algorithm and improve responsiveness to changing + conditions, but it can also result in higher ping times over slow + links (though still much lower than you would get without the + inflight algorithm). In such cases, you may wish to try reducing + this parameter to 15, 10, or 5; and may also have to reduce + net.inet.tcp.inflight.min (for example, to + 3500) to get the desired effect. Reducing these parameters + should be done as a last resort only. + + + + + Virtual Memory + + + <varname>kern.maxvnodes</varname> + + A vnode is the internal representation of a file or + directory. So increasing the number of vnodes available to + the operating system cuts down on disk I/O. Normally this + is handled by the operating system and does not need to be + changed. In some cases where disk I/O is a bottleneck and + the system is running out of vnodes, this setting will need + to be increased. The amount of inactive and free RAM will + need to be taken into account. + + To see the current number of vnodes in use: + + &prompt.root; sysctl vfs.numvnodes +vfs.numvnodes: 91349 + + To see the maximum vnodes: + + &prompt.root; sysctl kern.maxvnodes +kern.maxvnodes: 100000 + + If the current vnode usage is near the maximum, increasing + kern.maxvnodes by a value of 1,000 is + probably a good idea. Keep an eye on the number of + vfs.numvnodes. If it climbs up to the + maximum again, kern.maxvnodes will need to + be increased further. A shift in your memory usage as + reported by &man.top.1; should be visible. More memory should + be active. + + + + + + Adding Swap Space + + No matter how well you plan, sometimes a system does not run + as you expect. If you find you need more swap space, it is + simple enough to add. You have three ways to increase swap + space: adding a new hard drive, enabling swap over NFS, and + creating a swap file on an existing partition. + + For information on how to encrypt swap space, what options + for this task exist and why it should be done, please refer to + of the Handbook. + + + Swap on a New Hard Drive + + The best way to add swap, of course, is to use this as an + excuse to add another hard drive. You can always use another + hard drive, after all. If you can do this, go reread the + discussion of swap space + in + of the Handbook for some suggestions on how to best + arrange your swap. + + + + Swapping over NFS + + Swapping over NFS is only recommended if you do not have a + local hard disk to swap to; NFS swapping will be limited + by the available network bandwidth and puts an additional + burden on the NFS server. + + + + Swapfiles + + You can create a file of a specified size to use as a swap + file. In our example here we will use a 64MB file called + /usr/swap0. You can use any name you + want, of course. + + + Creating a Swapfile on &os; + + + + Be certain that your kernel configuration includes + the memory disk driver (&man.md.4;). It is default in + GENERIC kernel. + + device md # Memory "disks" + + + + Create a swapfile (/usr/swap0): + + &prompt.root; dd if=/dev/zero of=/usr/swap0 bs=1024k count=64 + + + + Set proper permissions on (/usr/swap0): + + &prompt.root; chmod 0600 /usr/swap0 + + + + Enable the swap file in /etc/rc.conf: + + swapfile="/usr/swap0" # Set to name of swapfile if aux swapfile desired. + + + + + Reboot the machine or to enable the swap file immediately, + type: + + &prompt.root; mdconfig -a -t vnode -f /usr/swap0 -u 0 && swapon /dev/md0 + + + + + + + + + + + + Hiten + Pandya + Written by + + + Tom + Rhodes + + + + + Power and Resource Management + + It is important to utilize hardware resources in an + efficient manner. Before ACPI was introduced, + it was difficult and inflexible for operating systems to manage + the power usage and thermal properties of a system. The hardware was + managed by the BIOS and thus the user had less + control and visibility into the power management settings. + Some limited configurability was available via + Advanced Power Management (APM). + Power and resource management is one of the key components of a modern + operating system. For example, you may want an operating system to + monitor system limits (and possibly alert you) in case your system + temperature increased unexpectedly. + + In this section of the &os; Handbook, we will provide + comprehensive information about ACPI. References + will be provided for further reading at the end. + + + What Is ACPI? + + + ACPI + + + + APM + + + Advanced Configuration and Power Interface + (ACPI) is a standard written by + an alliance of vendors to provide a standard interface for + hardware resources and power management (hence the name). + It is a key element in Operating System-directed + configuration and Power Management, i.e.: it provides + more control and flexibility to the operating system + (OS). + Modern systems stretched the limits of the + current Plug and Play interfaces prior to the introduction of + ACPI. ACPI is the direct + successor to APM + (Advanced Power Management). + + + + Shortcomings of Advanced Power Management (APM) + + The Advanced Power Management (APM) + facility controls the power usage of a system based on its + activity. The APM BIOS is supplied by the (system) vendor and + it is specific to the hardware platform. An APM driver in the + OS mediates access to the APM Software Interface, + which allows management of power levels. APM should still be used for + systems manufactured at or before the year 2000. + + There are four major problems in APM. Firstly, power + management is done by the (vendor-specific) BIOS, and the OS + does not have any knowledge of it. One example of this, is when + the user sets idle-time values for a hard drive in the APM BIOS, + that when exceeded, it (BIOS) would spin down the hard drive, + without the consent of the OS. Secondly, the APM logic is + embedded in the BIOS, and it operates outside the scope of the + OS. This means users can only fix problems in their APM BIOS by + flashing a new one into the ROM; which is a very dangerous + procedure with the potential to leave the system in an + unrecoverable state if it fails. Thirdly, APM is a vendor-specific + technology, which means that there is a lot of parity + (duplication of efforts) and bugs found in one vendor's BIOS, + may not be solved in others. Last but not the least, the APM + BIOS did not have enough room to implement a sophisticated power + policy, or one that can adapt very well to the purpose of the + machine. + + Plug and Play BIOS (PNPBIOS) was + unreliable in many situations. PNPBIOS is 16-bit technology, + so the OS has to use 16-bit emulation in order to + interface with PNPBIOS methods. + + The &os; APM driver is documented in + the &man.apm.4; manual page. + + + + Configuring <acronym>ACPI</acronym> + + The acpi.ko driver is loaded by default + at start up by the &man.loader.8; and should not + be compiled into the kernel. The reasoning behind this is that modules + are easier to work with, say if switching to another + acpi.ko without doing a kernel rebuild. + This has the advantage of making testing easier. + Another reason is that starting ACPI after a + system has been brought up often doesn't work well. + If you are experiencing problems, you can disable ACPI + altogether. This driver should not and can not be unloaded because the + system bus uses it for various hardware interactions. + ACPI can be disabled by setting + hint.acpi.0.disabled="1" in + /boot/loader.conf or at the &man.loader.8; prompt. + + + ACPI and APM cannot + coexist and should be used separately. The last one to load will + terminate if the driver notices the other running. + + ACPI can be used to put the + system into a sleep mode with &man.acpiconf.8;, the + flag, and a 1-5 option. Most users will only need + 1 or 3 (suspend to RAM). + Option 5 will do a soft-off which is the same + action as: + + &prompt.root; halt -p + + Other options are available via &man.sysctl.8;. Check out the + &man.acpi.4; and &man.acpiconf.8; manual pages for more information. + + + + + + + + + Nate + Lawson + Written by + + + + + Peter + Schultz + With contributions from + + + Tom + Rhodes + + + + + Using and Debugging &os; <acronym>ACPI</acronym> + + + ACPI + problems + + + ACPI is a fundamentally new way of + discovering devices, managing power usage, and providing + standardized access to various hardware previously managed + by the BIOS. Progress is being made toward + ACPI working on all systems, but bugs in some + motherboards' ACPI Machine + Language (AML) bytecode, + incompleteness in &os;'s kernel subsystems, and bugs in the &intel; + ACPI-CA interpreter continue to appear. + + This document is intended to help you assist the &os; + ACPI maintainers in identifying the root cause + of problems you observe and debugging and developing a solution. + Thanks for reading this and we hope we can solve your system's + problems. + + + Submitting Debugging Information + + + Before submitting a problem, be sure you are running the latest + BIOS version and, if available, embedded + controller firmware version. + + + For those of you that want to submit a problem right away, + please send the following information to + + freebsd-acpi@FreeBSD.org: + + + + Description of the buggy behavior, including system type + and model and anything that causes the bug to appear. Also, + please note as accurately as possible when the bug began + occurring if it is new for you. + + + + The &man.dmesg.8; output after boot + -v, including any error messages + generated by you exercising the bug. + + + + The &man.dmesg.8; output from boot + -v with ACPI + disabled, if disabling it helps fix the problem. + + + + Output from sysctl hw.acpi. This is also + a good way of figuring out what features your system + offers. + + + + URL where your + ACPI Source Language + (ASL) + can be found. Do not send the + ASL directly to the list as it can be + very large. Generate a copy of your ASL + by running this command: + + &prompt.root; acpidump -dt > name-system.asl + + (Substitute your login name for + name and manufacturer/model for + system. Example: + njl-FooCo6000.asl) + + + + Most of the developers watch the &a.current; + but please submit problems to &a.acpi.name; to be sure it is + seen. Please be patient, all of us have full-time jobs + elsewhere. If your bug is not immediately apparent, we will + probably ask you to submit a PR via + &man.send-pr.1;. When entering a PR, please + include the same information as requested above. This will help + us track the problem and resolve it. Do not send a + PR without emailing &a.acpi.name; first as we use + PRs as reminders of existing problems, not a + reporting mechanism. It is likely that your problem has been + reported by someone before. + + + + Background + + + ACPI + + + ACPI is present in all modern computers + that conform to the ia32 (x86), ia64 (Itanium), and amd64 (AMD) + architectures. The full standard has many features including + CPU performance management, power planes + control, thermal zones, various battery systems, embedded + controllers, and bus enumeration. Most systems implement less + than the full standard. For instance, a desktop system usually + only implements the bus enumeration parts while a laptop might + have cooling and battery management support as well. Laptops + also have suspend and resume, with their own associated + complexity. + + An ACPI-compliant system has various + components. The BIOS and chipset vendors + provide various fixed tables (e.g., FADT) + in memory that specify things like the APIC + map (used for SMP), config registers, and + simple configuration values. Additionally, a table of bytecode + (the Differentiated System Description Table + DSDT) is provided that specifies a + tree-like name space of devices and methods. + + The ACPI driver must parse the fixed + tables, implement an interpreter for the bytecode, and modify + device drivers and the kernel to accept information from the + ACPI subsystem. For &os;, &intel; has + provided an interpreter (ACPI-CA) that is + shared with Linux and NetBSD. The path to the + ACPI-CA source code is + src/sys/contrib/dev/acpica. + The glue code that allows ACPI-CA to work on + &os; is in + src/sys/dev/acpica/Osd. Finally, drivers + that implement various ACPI devices are found + in + src/sys/dev/acpica. + + + + Common Problems + + + ACPI + problems + + + For ACPI to work correctly, all the parts + have to work correctly. Here are some common problems, in order + of frequency of appearance, and some possible workarounds or + fixes. + + + Mouse Issues + + In some cases, resuming from a suspend operation will + cause the mouse to fail. A known work around is to add + hint.psm.0.flags="0x3000" to the + /boot/loader.conf file. If this + does not work then please consider sending a bug report + as described above. + + + + Suspend/Resume + + ACPI has three suspend to + RAM (STR) states, + S1-S3, and one suspend + to disk state (STD), called + S4. S5 is + soft off and is the normal state your system + is in when plugged in but not powered up. + S4 can actually be implemented two separate + ways. S4BIOS is a + BIOS-assisted suspend to disk. + S4OS is implemented + entirely by the operating system. + + Start by checking sysctl hw.acpi + for the suspend-related items. Here + are the results for a Thinkpad: + + hw.acpi.supported_sleep_state: S3 S4 S5 +hw.acpi.s4bios: 0 + + This means that we can use acpiconf -s + to test S3, + S4OS, and + S5. If was one + (1), we would have + S4BIOS + support instead of S4 + OS. + + When testing suspend/resume, start with + S1, if supported. This state is most + likely to work since it does not require much driver support. + No one has implemented S2 but if you have + it, it is similar to S1. The next thing + to try is S3. This is the deepest + STR state and requires a lot of driver + support to properly reinitialize your hardware. If you have + problems resuming, feel free to email the &a.acpi.name; list but + do not expect the problem to be resolved since there are a lot + of drivers/hardware that need more testing and work. + + To help isolate the problem, remove as many drivers from + your kernel as possible. If it works, you can narrow down + which driver is the problem by loading drivers until it fails + again. Typically binary drivers like + nvidia.ko, X11 + display drivers, and USB will have the most + problems while Ethernet interfaces usually work fine. If you + can properly load/unload the drivers, you can automate this by + putting the appropriate commands in + /etc/rc.suspend and + /etc/rc.resume. There is a + commented-out example for unloading and loading a driver. Try + setting to zero + (0) if + your display is messed up after resume. Try setting longer or + shorter values for to see + if that helps. + + Another thing to try is load a recent Linux distribution + with ACPI support and test their + suspend/resume support on the same hardware. If it works + on Linux, it is likely a &os; driver problem and narrowing down + which driver causes the problems will help us fix the problem. + Note that the ACPI maintainers do not + usually maintain other drivers (e.g sound, + ATA, etc.) so any work done on tracking + down a driver problem should probably eventually be posted + to the &a.current.name; list and mailed to the driver + maintainer. If you are feeling adventurous, go ahead and + start putting some debugging &man.printf.3;s in a problematic + driver to track down where in its resume function it + hangs. + + Finally, try disabling ACPI and + enabling APM instead. If suspend/resume + works with APM, you may be better off + sticking with APM, especially on older + hardware (pre-2000). It took vendors a while to get + ACPI support correct and older hardware is + more likely to have BIOS problems with + ACPI. + + + + System Hangs (temporary or permanent) + + Most system hangs are a result of lost interrupts or an + interrupt storm. Chipsets have a lot of problems based on how + the BIOS configures interrupts before boot, + correctness of the APIC + (MADT) table, and routing of the + System Control Interrupt + (SCI). + + + interrupt storms + + + Interrupt storms can be distinguished from lost interrupts + by checking the output of vmstat -i + and looking at the line that has + acpi0. If the counter is increasing at more + than a couple per second, you have an interrupt storm. If the + system appears hung, try breaking to DDB + (CTRL + ALTESC on + console) and type show interrupts. + + + APIC + disabling + + + Your best hope when dealing with interrupt problems is to + try disabling APIC support with + hint.apic.0.disabled="1" in + loader.conf. + + + + Panics + + Panics are relatively rare for ACPI and + are the top priority to be fixed. The first step is to + isolate the steps to reproduce the panic (if possible) + and get a backtrace. Follow the advice for enabling + options DDB and setting up a serial console + (see ) + or setting up a &man.dump.8; partition. You can get a + backtrace in DDB with + tr. If you have to handwrite the + backtrace, be sure to at least get the lowest five (5) and top + five (5) lines in the trace. + + Then, try to isolate the problem by booting with + ACPI disabled. If that works, you can + isolate the ACPI subsystem by using various + values of . See the + &man.acpi.4; manual page for some examples. + + + + System Powers Up After Suspend or Shutdown + First, try setting + hw.acpi.disable_on_poweroff="0" + in &man.loader.conf.5;. This keeps ACPI + from disabling various events during the shutdown process. + Some systems need this value set to 1 (the + default) for the same reason. This usually fixes + the problem of a system powering up spontaneously after a + suspend or poweroff. + + + + Other Problems + + If you have other problems with ACPI + (working with a docking station, devices not detected, etc.), + please email a description to the mailing list as well; + however, some of these issues may be related to unfinished + parts of the ACPI subsystem so they might + take a while to be implemented. Please be patient and + prepared to test patches we may send you. + + + + + <acronym>ASL</acronym>, <command>acpidump</command>, and + <acronym>IASL</acronym> + + + ACPI + ASL + + + The most common problem is the BIOS + vendors providing incorrect (or outright buggy!) bytecode. This + is usually manifested by kernel console messages like + this: + + ACPI-1287: *** Error: Method execution failed [\\_SB_.PCI0.LPC0.FIGD._STA] \\ +(Node 0xc3f6d160), AE_NOT_FOUND + + Often, you can resolve these problems by updating your + BIOS to the latest revision. Most console + messages are harmless but if you have other problems like + battery status not working, they are a good place to start + looking for problems in the AML. The + bytecode, known as AML, is compiled from a + source language called ASL. The + AML is found in the table known as the + DSDT. To get a copy of your + ASL, use &man.acpidump.8;. You should use + both the (show contents of the fixed tables) + and (disassemble AML to + ASL) options. See the + Submitting Debugging + Information section for an example syntax. + + The simplest first check you can do is to recompile your + ASL to check for errors. Warnings can + usually be ignored but errors are bugs that will usually prevent + ACPI from working correctly. To recompile + your ASL, issue the following command: + + &prompt.root; iasl your.asl + + + + Fixing Your <acronym>ASL</acronym> + + + ACPI + ASL + + + In the long run, our goal is for almost everyone to have + ACPI work without any user intervention. At + this point, however, we are still developing workarounds for + common mistakes made by the BIOS vendors. + The µsoft; interpreter (acpi.sys and + acpiec.sys) does not strictly check for + adherence to the standard, and thus many BIOS + vendors who only test ACPI under &windows; + never fix their ASL. We hope to continue to + identify and document exactly what non-standard behavior is + allowed by µsoft;'s interpreter and replicate it so &os; can + work without forcing users to fix the ASL. + As a workaround and to help us identify behavior, you can fix + the ASL manually. If this works for you, + please send a &man.diff.1; of the old and new + ASL so we can possibly work around the buggy + behavior in ACPI-CA and thus make your fix + unnecessary. + + + ACPI + error messages + + + Here is a list of common error messages, their cause, and + how to fix them: + + + _OS dependencies + + Some AML assumes the world consists of + various &windows; versions. You can tell &os; to claim it is + any OS to see if this fixes problems you + may have. An easy way to override this is to set + hw.acpi.osname="Windows 2001" + in /boot/loader.conf or other similar + strings you find in the ASL. + + + + Missing Return statements + + Some methods do not explicitly return a value as the + standard requires. While ACPI-CA + does not handle this, &os; has a workaround that allows it to + return the value implicitly. You can also add explicit + Return statements where required if you know what value should + be returned. To force iasl to compile the + ASL, use the + flag. + + + + Overriding the Default <acronym>AML</acronym> + + After you customize your.asl, you + will want to compile it, run: + + &prompt.root; iasl your.asl + + You can add the flag to force creation + of the AML, even if there are errors during + compilation. Remember that some errors (e.g., missing Return + statements) are automatically worked around by the + interpreter. + + DSDT.aml is the default output + filename for iasl. You can load this + instead of your BIOS's buggy copy (which + is still present in flash memory) by editing + /boot/loader.conf as + follows: + + acpi_dsdt_load="YES" +acpi_dsdt_name="/boot/DSDT.aml" + + Be sure to copy your DSDT.aml to the + /boot directory. + + + + + Getting Debugging Output From + <acronym>ACPI</acronym> + + + ACPI + problems + + + + ACPI + debugging + + + The ACPI driver has a very flexible + debugging facility. It allows you to specify a set of subsystems + as well as the level of verbosity. The subsystems you wish to + debug are specified as layers and are broken down + into ACPI-CA components (ACPI_ALL_COMPONENTS) + and ACPI hardware support (ACPI_ALL_DRIVERS). + The verbosity of debugging output is specified as the + level and ranges from ACPI_LV_ERROR (just report + errors) to ACPI_LV_VERBOSE (everything). The + level is a bitmask so multiple options can be set + at once, separated by spaces. In practice, you will want to use + a serial console to log the output if it is so long + it flushes the console message buffer. A full list of the + individual layers and levels is found in the &man.acpi.4; manual + page. + + Debugging output is not enabled by default. To enable it, + add options ACPI_DEBUG to your kernel configuration file + if ACPI is compiled into the kernel. You can + add ACPI_DEBUG=1 to your + /etc/make.conf to enable it globally. If + it is a module, you can recompile just your + acpi.ko module as follows: + + &prompt.root; cd /sys/modules/acpi/acpi +&& make clean && +make ACPI_DEBUG=1 + + Install acpi.ko in + /boot/kernel and add your + desired level and layer to loader.conf. + This example enables debug messages for all + ACPI-CA components and all + ACPI hardware drivers + (CPU, LID, etc.). It will + only output error messages, the least verbose level. + + debug.acpi.layer="ACPI_ALL_COMPONENTS ACPI_ALL_DRIVERS" +debug.acpi.level="ACPI_LV_ERROR" + + If the information you want is triggered by a specific event + (say, a suspend and then resume), you can leave out changes to + loader.conf and instead use + sysctl to specify the layer and level after + booting and preparing your system for the specific event. The + sysctls are named the same as the tunables + in loader.conf. + + + + References + + More information about ACPI may be found + in the following locations: + + + + The &a.acpi; + + + + The ACPI Mailing List Archives + + + + + The old ACPI Mailing List Archives + + + + + The ACPI 2.0 Specification + + + + + &os; Manual pages: &man.acpi.4;, + &man.acpi.thermal.4;, &man.acpidump.8;, &man.iasl.8;, + &man.acpidb.8; + + + + + DSDT debugging resource. + (Uses Compaq as an example but generally useful.) + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/cutting-edge/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/cutting-edge/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..7e060194b9 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/cutting-edge/chapter.sgml @@ -0,0 +1,1734 @@ + + + + + + + Jim + Mock + Αναδομήθηκε, αναδιοργανώθηκε, και τμήματα του ανανεώθηκαν + από τον + + + + + + Jordan + Hubbard + Αρχική συνεισφορά από τους + + + Poul-Henning + Kamp + + + John + Polstra + + + Nik + Clayton + + + + + + Η Κόψη του Ξυραφιού + + + Σύνοψη + + Το &os; βρίσκεται υπό συνεχή εξέλιξη μεταξύ των εκδόσεων. Για + όποιον θέλει να βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, υπάρχουν διάφοροι + μηχανισμοί που εξασφαλίζουν με εύκολο τρόπο την ανανέωση του συστήματος + με τις τελευταίες εξελίξεις. Σας προειδοποιούμε-—η κόψη του + ξυραφιού δεν είναι για τον καθένα! Το κεφάλαιο αυτό θα σας βοηθήσει να + αποφασίσετε αν θέλετε να παρακολουθείτε το σύστημα ανάπτυξης, ή αν θα + προτιμήσετε να παραμείνετε σε μια από τις παγιωμένες εκδόσεις. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + Τη διαφορά μεταξύ των δύο κλάδων που βρίσκονται σε + εξέλιξη: του &os.stable; και του &os.current;. + + Πως να διατηρείτε το σύστημα σας ανανεωμένο με τα + CVSup, + CVS, ή + CTM. + + Πως να ξαναφτιάξετε και να επανεγκατηστήσετε ολόκληρο + το βασικό σύστημα με την make buildworld (κλπ). + + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + Να ρυθμίσετε σωστά τη σύνδεση σας στο δίκτυο (). + + Να γνωρίζετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό + τρίτου κατασκευαστή (). + + + + + &os.current; vs. &os.stable; + -CURRENT + -STABLE + + There are two development branches to FreeBSD: &os.current; and + &os.stable;. This section will explain a bit about each and describe + how to keep your system up-to-date with each respective tree. + &os.current; will be discussed first, then &os.stable;. + + + Staying Current with &os; + + As you read this, keep in mind that &os.current; is the + bleeding edge of &os; development. + &os.current; users are expected to have a high degree of + technical skill, and should be capable of solving difficult + system problems on their own. If you are new to &os;, think + twice before installing it. + + + What Is &os.current;? + snapshot + + &os.current; is the latest working sources for &os;. + This includes work in progress, experimental changes, and + transitional mechanisms that might or might not be present + in the next official release of the software. While many + &os; developers compile the &os.current; source code daily, + there are periods of time when the sources are not + buildable. These problems are resolved as expeditiously as + possible, but whether or not &os.current; brings disaster or + greatly desired functionality can be a matter of which exact + moment you grabbed the source code in! + + + + Who Needs &os.current;? + + &os.current; is made available for 3 primary + interest groups: + + + + Members of the &os; community who are actively working + on some part of the source tree and for whom keeping + current is an absolute + requirement. + + + + Members of the &os; community who are active testers, + willing to spend time solving problems in order to + ensure that &os.current; remains as sane as possible. + These are also people who wish to make topical + suggestions on changes and the general direction of + &os;, and submit patches to implement them. + + + + Those who merely wish to keep an eye on things, or + to use the current sources for reference purposes + (e.g. for reading, not running). + These people also make the occasional comment or + contribute code. + + + + + + What Is &os.current; <emphasis>Not</emphasis>? + + + + A fast-track to getting pre-release bits because you + heard there is some cool new feature in there and you + want to be the first on your block to have it. Being + the first on the block to get the new feature means that + you are the first on the block to get the new + bugs. + + + + A quick way of getting bug fixes. Any given version + of &os.current; is just as likely to introduce new bugs + as to fix existing ones. + + + + In any way officially supported. We + do our best to help people genuinely in one of the 3 + legitimate &os.current; groups, but we + simply do not have the time to + provide tech support. This is not because we are mean + and nasty people who do not like helping people out (we + would not even be doing &os; if we were). We simply + cannot answer hundreds messages a day + and work on FreeBSD! Given the + choice between improving &os; and answering lots of + questions on experimental code, the developers opt for + the former. + + + + + + Using &os.current; + + + -CURRENT + using + + + + Join the &a.current.name; and the &a.cvsall.name; lists. This is not + just a good idea, it is essential. If + you are not on the &a.current.name; list, + you will not see the comments that people are + making about the current state of the system and thus will + probably end up stumbling over a lot of problems that others + have already found and solved. Even more importantly, you + will miss out on important bulletins which may be critical + to your system's continued health. + + The &a.cvsall.name; list will allow you to see the + commit log entry for each change as it is made along with + any pertinent information on possible side-effects. + + To join these lists, or one of the others available + go to &a.mailman.lists.link; and click on the list that + you wish to subscribe to. Instructions on the rest of + the procedure are available there. + + + + Grab the sources from a &os; mirror + site. You can do this in one of two ways: + + + + cvsup + + + cron + + + -CURRENT + Syncing with CVSup + + + + Use the cvsup program + with the supfile named standard-supfile + available from /usr/share/examples/cvsup. + This is the most recommended + method, since it allows you to grab the entire + collection once and then only what has changed from then + on. Many people run cvsup from + cron and keep their + sources up-to-date automatically. You have to + customize the sample supfile above, and configure + cvsup for your environment. + + + + -CURRENT + Syncing with CTM + + + Use the CTM facility. If you + have very bad connectivity (high price connections or + only email access) CTM is an option. + However, it is a lot of hassle and can give you broken files. + This leads to it being rarely used, which again increases + the chance of it not working for fairly long periods of + time. We recommend using + CVSup + for anybody with a 9600 bps modem or faster connection. + + + + + + + If you are grabbing the sources to run, and not just + look at, then grab all of &os.current;, not + just selected portions. The reason for this is that various + parts of the source depend on updates elsewhere, and trying + to compile just a subset is almost guaranteed to get you + into trouble. + + + -CURRENT + compiling + + Before compiling &os.current;, read the + Makefile in /usr/src + carefully. You should at least install a new kernel and rebuild the world the first time through + as part of the upgrading process. Reading the &a.current; + and /usr/src/UPDATING will keep you up-to-date on other bootstrapping procedures + that sometimes become necessary as we move toward the next + release. + + + + Be active! If you are running &os.current;, we want + to know what you have to say about it, especially if you + have suggestions for enhancements or bug fixes. Suggestions + with accompanying code are received most + enthusiastically! + + + + + + + Staying Stable with &os; + + + What Is &os.stable;? + -STABLE + + &os.stable; is our development branch from which major releases + are made. Changes go into this branch at a different pace, and + with the general assumption that they have first gone into + &os.current; for testing. This is still + a development branch, however, and this means that at any given time, + the sources for &os.stable; may or may not be suitable for any + particular purpose. It is simply another engineering development + track, not a resource for end-users. + + + + Who Needs &os.stable;? + + If you are interested in tracking or contributing to the + FreeBSD development process, especially as it relates to the + next point release of FreeBSD, then you should + consider following &os.stable;. + + While it is true that security fixes also go into the + &os.stable; branch, you do not need to + track &os.stable; to do this. Every security advisory for + FreeBSD explains how to fix the problem for the releases it + affects + That is not quite true. We can not continue to + support old releases of FreeBSD forever, although we do + support them for many years. For a complete description + of the current security policy for old releases of + FreeBSD, please see http://www.FreeBSD.org/security/. + + , and tracking an entire development branch just + for security reasons is likely to bring in a lot of unwanted + changes as well. + + Although we endeavor to ensure that the &os.stable; branch + compiles and runs at all times, this cannot be guaranteed. In + addition, while code is developed in &os.current; before including + it in &os.stable;, more people run &os.stable; than &os.current;, so + it is inevitable that bugs and corner cases will sometimes be found + in &os.stable; that were not apparent in &os.current;. + + For these reasons, we do not recommend that + you blindly track &os.stable;, and it is particularly important that + you do not update any production servers to &os.stable; without + first thoroughly testing the code in your development + environment. + + If you do not have the resources to do this then we recommend + that you run the most recent release of FreeBSD, and use the binary + update mechanism to move from release to release. + + + + Using &os.stable; + + + -STABLE + using + + + + Join the &a.stable.name; list. This will keep you informed of + build-dependencies that may appear in &os.stable; + or any other issues requiring + special attention. Developers will also make announcements + in this mailing list when they are contemplating some + controversial fix or update, giving the users a chance to + respond if they have any issues to raise concerning the + proposed change. + + The &a.cvsall.name; list will allow you to see the + commit log entry for each change as it is made along with + any pertinent information on possible side-effects. + + To join these lists, or one of the others available + go to &a.mailman.lists.link; and click on the list that + you wish to subscribe to. Instructions on the rest of + the procedure are available there. + + + + If you are going to install a new system and want it + to run monthly snapshot built from &os.stable;, please + check the + Snapshots web page for more information. + Alternatively, it is possible to + install the most recent &os.stable; release from the + mirror sites and follow + the instructions below to upgrade your system to the + most up to date &os.stable; source code. + + If you are already running a previous release of &os; + and wish to upgrade via sources then you can easily do so + from &os; mirror site. This can + be done in one of two ways: + + + + cvsup + + + cron + + + -STABLE + syncing with CVSup + + + Use the cvsup program + with the supfile named stable-supfile + from the directory + /usr/share/examples/cvsup. + This is the most recommended + method, since it allows you to grab the entire + collection once and then only what has changed from then + on. Many people run cvsup from + cron to keep their + sources up-to-date automatically. You have to + customize the sample supfile above, + and configure cvsup for your + environment. + + + + -STABLE + syncing with CTM + + + Use the CTM facility. If + you do not have a fast and inexpensive connection to + the Internet, this is the method you should consider + using. + + + + + + + Essentially, if you need rapid on-demand access to the + source and communications bandwidth is not a consideration, + use cvsup or ftp. + Otherwise, use CTM. + + + + -STABLE + compiling + + + Before compiling &os.stable;, read the + Makefile in /usr/src + carefully. You should at least install a new kernel and rebuild the world the first time through + as part of the upgrading process. Reading the &a.stable; and /usr/src/UPDATING will + keep you up-to-date on other bootstrapping procedures that + sometimes become necessary as we move toward the next + release. + + + + + + + + Synchronizing Your Source + + There are various ways of using an Internet (or email) + connection to stay up-to-date with any given area of the &os; + project sources, or all areas, depending on what interests you. The + primary services we offer are Anonymous + CVS, CVSup, and CTM. + + + While it is possible to update only parts of your source tree, + the only supported update procedure is to update the entire tree + and recompile both userland (i.e., all the programs that run in + user space, such as those in /bin and + /sbin) and kernel sources. Updating only part + of your source tree, only the kernel, or only userland will often + result in problems. These problems may range from compile errors + to kernel panics or data corruption. + + + + CVS + anonymous + + + Anonymous CVS and + CVSup use the pull + model of updating sources. In the case of + CVSup the user (or a + cron script) invokes + the cvsup program, and it interacts with a + cvsupd server somewhere to bring your files + up-to-date. The updates you receive are up-to-the-minute and you + get them when, and only when, you want them. You can easily + restrict your updates to the specific files or directories that are + of interest to you. Updates are generated on the fly by the server, + according to what you have and what you want to have. + Anonymous CVS is quite a bit more + simplistic than CVSup in that it is just an extension to + CVS which allows it to pull changes + directly from a remote CVS repository. + CVSup can do this far more efficiently, + but Anonymous CVS is easier to + use. + + + CTM + + CTM, on the other hand, does not + interactively compare the sources you have with those on the master + archive or otherwise pull them across. Instead, a script which + identifies changes in files since its previous run is executed + several times a day on the master CTM machine, any detected changes + being compressed, stamped with a sequence-number and encoded for + transmission over email (in printable ASCII only). Once received, + these CTM deltas can then be handed to the + &man.ctm.rmail.1; utility which will automatically decode, verify + and apply the changes to the user's copy of the sources. This + process is far more efficient than CVSup, + and places less strain on our server resources since it is a + push rather than a pull + model. + + There are other trade-offs, of course. If you inadvertently + wipe out portions of your archive, CVSup + will detect and rebuild the damaged portions for you. + CTM will not do this, and if you wipe some + portion of your source tree out (and do not have it backed up) then + you will have to start from scratch (from the most recent CVS + base delta) and rebuild it all with CTM or, with + Anonymous CVS, simply delete the bad bits and resync. + + + + Rebuilding <quote>world</quote> + + + Rebuilding world + + Once you have synchronized your local source tree against a + particular version of &os; (&os.stable;, &os.current;, and so on) + you can then use the source + tree to rebuild the system. + + + Make a Backup + + It cannot be stressed enough how important it is to make a + backup of your system before you do this. + While rebuilding the world is (as long as you follow these + instructions) an easy task to do, there will inevitably be times + when you make mistakes, or when mistakes made by others in the + source tree render your system unbootable. + + Make sure you have taken a backup. And have a fixit floppy or + bootable CD at + hand. You will probably never have to use it, but it is better to be + safe than sorry! + + + + Subscribe to the Right Mailing List + + mailing list + The &os.stable; and &os.current; branches are, by their + nature, in development. People that + contribute to &os; are human, and mistakes occasionally + happen. + + Sometimes these mistakes can be quite harmless, just causing + your system to print a new diagnostic warning. Or the change may + be catastrophic, and render your system unbootable or destroy your + file systems (or worse). + + If problems like these occur, a heads up is + posted to the appropriate mailing list, explaining the nature of + the problem and which systems it affects. And an all + clear announcement is posted when the problem has been + solved. + + If you try to track &os.stable; or &os.current; and do + not read the &a.stable; or the + &a.current; respectively, then you are + asking for trouble. + + + + Do not use <command>make world</command> + + A lot of older documentation recommends using + make world for this. Doing that skips + some important steps and should only be used if you are + sure of what you are doing. For almost all circumstances + make world is the wrong thing to do, and + the procedure described here should be used instead. + + + + The Canonical Way to Update Your System + + To update your system, you should check + /usr/src/UPDATING for any pre-buildworld steps + necessary for your version of the sources and then use the following + procedure: + + &prompt.root; make buildworld +&prompt.root; make buildkernel +&prompt.root; make installkernel +&prompt.root; reboot + + + There are a few rare cases when an extra run of + mergemaster -p is needed before the + buildworld step. These are + described in UPDATING. In general, + though, you can safely omit this step if you are not + updating across one or more major &os; versions. + + + After installkernel finishes + successfully, you should boot in single user mode + (i.e. using boot -s from the loader + prompt). Then run: + + &prompt.root; mergemaster -p +&prompt.root; make installworld +&prompt.root; mergemaster +&prompt.root; reboot + + + Read Further Explanations + + The sequence described above is only a short resume to + help you getting started. You should however read the + following sections to clearly understand each step, especially + if you want to use a custom kernel configuration. + + + + + Read <filename>/usr/src/UPDATING</filename> + + Before you do anything else, read + /usr/src/UPDATING (or the equivalent file + wherever you have a copy of the source code). This file should + contain important information about problems you might encounter, or + specify the order in which you might have to run certain commands. + If UPDATING contradicts something you read here, + UPDATING takes precedence. + + + Reading UPDATING is not an acceptable + substitute for subscribing to the correct mailing list, as described + previously. The two requirements are complementary, not + exclusive. + + + + + Check <filename>/etc/make.conf</filename> + + make.conf + + + Examine the files + /usr/share/examples/etc/make.conf + and + /etc/make.conf. The first contains some + default defines – most of which are commented out. To + make use of them when you rebuild your system from source, add + them to /etc/make.conf. Keep in mind that + anything you add to /etc/make.conf is also + used every time you run make, so it is a good + idea to set them to something sensible for your system. + + A typical user will probably want to copy the + CFLAGS and + NO_PROFILE lines found in + /usr/share/examples/etc/make.conf + to + /etc/make.conf and uncomment them. + + Examine the other definitions (COPTFLAGS, + NOPORTDOCS and so + on) and decide if they are relevant to you. + + + + Update the Files in <filename>/etc</filename> + + The /etc directory contains a large part + of your system's configuration information, as well as scripts + that are run at system startup. Some of these scripts change from + version to version of FreeBSD. + + Some of the configuration files are also used in the day to + day running of the system. In particular, + /etc/group. + + There have been occasions when the installation part of + make installworld has expected certain usernames or groups + to exist. When performing an upgrade it is likely that these + users or groups did not exist. This caused problems when upgrading. + In some cases make buildworld will check to see if + these users or groups exist. + + An example of this is when the + smmsp user was added. Users had the + installation process fail for them when + &man.mtree.8; was trying to create + /var/spool/clientmqueue. + + The solution is to run &man.mergemaster.8; in + pre-buildworld mode by providing the option. + This will compare only those files that are essential for the success + of buildworld or + installworld. If your old version of + mergemaster does not support , + use the new version in the source tree when running for the first + time: + + &prompt.root; cd /usr/src/usr.sbin/mergemaster +&prompt.root; ./mergemaster.sh -p + + + If you are feeling particularly paranoid, you can check your + system to see which files are owned by the group you are + renaming or deleting: + + &prompt.root; find / -group GID -print + + will show all files owned by group + GID (which can be either a group name + or a numeric group ID). + + + + + Drop to Single User Mode + single-user mode + + You may want to compile the system in single user mode. Apart + from the obvious benefit of making things go slightly faster, + reinstalling the system will touch a lot of important system + files, all the standard system binaries, libraries, include files + and so on. Changing these on a running system (particularly if + you have active users on the system at the time) is asking for + trouble. + + multi-user mode + Another method is to compile the system in multi-user mode, and + then drop into single user mode for the installation. If you would + like to do it this way, simply hold off on the following steps until + the build has completed. You can postpone dropping to single user + mode until you have to installkernel or + installworld. + + As the superuser, you can execute: + + &prompt.root; shutdown now + + from a running system, which will drop it to single user + mode. + + Alternatively, reboot the system, and at the boot prompt, + select the single user option. The system will then boot + single user. At the shell prompt you should then run: + + &prompt.root; fsck -p +&prompt.root; mount -u / +&prompt.root; mount -a -t ufs +&prompt.root; swapon -a + + This checks the file systems, remounts / + read/write, mounts all the other UFS file systems referenced in + /etc/fstab and then turns swapping on. + + + + If your CMOS clock is set to local time and not to GMT + (this is true if the output of the &man.date.1; command + does not show the correct time and zone), + you may also need to run the following command: +&prompt.root; adjkerntz -i + + This will make sure that your local time-zone settings + get set up correctly — without this, you may later run into some + problems. + + + + + + + Remove <filename>/usr/obj</filename> + + As parts of the system are rebuilt they are placed in + directories which (by default) go under + /usr/obj. The directories shadow those under + /usr/src. + + You can speed up the make buildworld process, and + possibly save yourself some dependency headaches by removing this + directory as well. + + Some files below /usr/obj may have the + immutable flag set (see &man.chflags.1; for more information) + which must be removed first. + + &prompt.root; cd /usr/obj +&prompt.root; chflags -R noschg * +&prompt.root; rm -rf * + + + + Recompile the Base System + + + Saving the Output + + It is a good idea to save the output you get from running + &man.make.1; to another file. If something goes wrong you will + have a copy of the error message. While this might not help you + in diagnosing what has gone wrong, it can help others if you post + your problem to one of the &os; mailing lists. + + The easiest way to do this is to use the &man.script.1; + command, with a parameter that specifies the name of the file to + save all output to. You would do this immediately before + rebuilding the world, and then type exit + when the process has finished. + + &prompt.root; script /var/tmp/mw.out +Script started, output file is /var/tmp/mw.out +&prompt.root; make TARGET +… compile, compile, compile … +&prompt.root; exit +Script done, … + + If you do this, do not save the output + in /tmp. This directory may be cleared + next time you reboot. A better place to store it is in + /var/tmp (as in the previous example) or + in root's home directory. + + + + Compile the Base System + + You must be in the /usr/src + directory: + + &prompt.root; cd /usr/src + + (unless, of course, your source code is elsewhere, in which + case change to that directory instead). + make + + To rebuild the world you use the &man.make.1; command. This + command reads instructions from the Makefile, + which describes how the programs that comprise &os; should be + rebuilt, the order in which they should be built, and so on. + + The general format of the command line you will type is as + follows: + + &prompt.root; make -x -DVARIABLE target + + In this example, + is an option that you would pass to &man.make.1;. See the + &man.make.1; manual page for an example of the options you can + pass. + + + passes a variable to the Makefile. The + behavior of the Makefile is controlled by + these variables. These are the same variables as are set in + /etc/make.conf, and this provides another + way of setting them. + + &prompt.root; make -DNO_PROFILE target + + is another way of specifying that profiled libraries should + not be built, and corresponds with the + + NO_PROFILE= true # Avoid compiling profiled libraries + + line in /etc/make.conf. + + target tells &man.make.1; what + you want to do. Each Makefile defines a + number of different targets, and your choice of + target determines what happens. + + Some targets are listed in the + Makefile, but are not meant for you to run. + Instead, they are used by the build process to break out the + steps necessary to rebuild the system into a number of + sub-steps. + + Most of the time you will not need to pass any parameters to + &man.make.1;, and so your command like will look like + this: + + &prompt.root; make target + + Where target will be one of + many build options. The first target should always be + buildworld. + + As the names imply, buildworld + builds a complete new tree under /usr/obj, + and installworld, another target, installs this tree on + the current machine. + + Having separate options is very useful for two reasons. First, it allows you + to do the build safe in the knowledge that no components of + your running system will be affected. The build is + self hosted. Because of this, you can safely + run buildworld on a machine running + in multi-user mode with no fear of ill-effects. It is still + recommended that you run the + installworld part in single user + mode, though. + + Secondly, it allows you to use NFS mounts to upgrade + multiple machines on your network. If you have three machines, + A, B and C that you want to upgrade, run make + buildworld and make installworld on + A. B and C should then NFS mount /usr/src + and /usr/obj from A, and you can then run + make installworld to install the results of + the build on B and C. + + Although the world target still exists, + you are strongly encouraged not to use it. + + Run + + &prompt.root; make buildworld + + It is possible to specify a option to + make which will cause it to spawn several + simultaneous processes. This is most useful on multi-CPU machines. + However, since much of the compiling process is IO bound rather + than CPU bound it is also useful on single CPU machines. + + On a typical single-CPU machine you would run: + + &prompt.root; make -j4 buildworld + + &man.make.1; will then have up to 4 processes running at any one + time. Empirical evidence posted to the mailing lists shows this + generally gives the best performance benefit. + + If you have a multi-CPU machine and you are using an SMP + configured kernel try values between 6 and 10 and see how they speed + things up. + + + + Timings + + rebuilding world + timings + + + Many factors influence the build time, but fairly recent + machines may only take a one or two hours to build + the &os.stable; tree, with no tricks or shortcuts used during the + process. A &os.current; tree will take somewhat longer. + + + + + Compile and Install a New Kernel + + kernel + compiling + + + To take full advantage of your new system you should recompile the + kernel. This is practically a necessity, as certain memory structures + may have changed, and programs like &man.ps.1; and &man.top.1; will + fail to work until the kernel and source code versions are the + same. + + The simplest, safest way to do this is to build and install a + kernel based on GENERIC. While + GENERIC may not have all the necessary devices + for your system, it should contain everything necessary to boot your + system back to single user mode. This is a good test that the new + system works properly. After booting from + GENERIC and verifying that your system works you + can then build a new kernel based on your normal kernel configuration + file. + + On &os; it is important to build world before building a + new kernel. + + If you want to build a custom kernel, and already have a configuration + file, just use KERNCONF=MYKERNEL + like this: + + &prompt.root; cd /usr/src +&prompt.root; make buildkernel KERNCONF=MYKERNEL +&prompt.root; make installkernel KERNCONF=MYKERNEL + + + Note that if you have raised kern.securelevel + above 1 and you have set either the + noschg or similar flags to your kernel binary, you + might find it necessary to drop into single user mode to use + installkernel. Otherwise you should be able + to run both these commands from multi user mode without + problems. See &man.init.8; for details about + kern.securelevel and &man.chflags.1; for details + about the various file flags. + + + + Reboot into Single User Mode + single-user mode + + You should reboot into single user mode to test the new kernel + works. Do this by following the instructions in + . + + + + Install the New System Binaries + + If you were building a version of &os; recent enough to have + used make buildworld then you should now use + installworld to install the new system + binaries. + + Run + + &prompt.root; cd /usr/src +&prompt.root; make installworld + + + If you specified variables on the make + buildworld command line, you must specify the same + variables in the make installworld command + line. This does not necessarily hold true for other options; + for example, must never be used with + installworld. + + For example, if you ran: + + &prompt.root; make -DNO_PROFILE buildworld + + you must install the results with: + + &prompt.root; make -DNO_PROFILE installworld + + otherwise it would try to install profiled libraries that + had not been built during the make buildworld + phase. + + + + + Update Files Not Updated by <command>make installworld</command> + + Remaking the world will not update certain directories (in + particular, /etc, /var and + /usr) with new or changed configuration files. + + The simplest way to update these files is to use + &man.mergemaster.8;, though it is possible to do it manually + if you would prefer to do that. Regardless of which way you + choose, be sure to make a backup of /etc in + case anything goes wrong. + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + <command>mergemaster</command> + mergemaster + + The &man.mergemaster.8; utility is a Bourne script that will + aid you in determining the differences between your configuration files + in /etc, and the configuration files in + the source tree /usr/src/etc. This is + the recommended solution for keeping the system configuration files up to date + with those located in the source tree. + + To begin simply type mergemaster at your prompt, and + watch it start going. mergemaster will then build a + temporary root environment, from / down, and populate + it with various system configuration files. Those files are then compared + to the ones currently installed in your system. At this point, files that + differ will be shown in &man.diff.1; format, with the sign + representing added or modified lines, and representing + lines that will be either removed completely, or replaced with a new line. + See the &man.diff.1; manual page for more information about the &man.diff.1; + syntax and how file differences are shown. + + &man.mergemaster.8; will then show you each file that displays variances, + and at this point you will have the option of either deleting the new file (referred + to as the temporary file), installing the temporary file in its unmodified state, + merging the temporary file with the currently installed file, or viewing the + &man.diff.1; results again. + + Choosing to delete the temporary file will tell &man.mergemaster.8; that we + wish to keep our current file unchanged, and to delete the new version. + This option is not recommended, unless you see no + reason to change the current file. You can get help at any time by + typing ? at the &man.mergemaster.8; prompt. If the user + chooses to skip a file, it will be presented again after all other files + have been dealt with. + + Choosing to install the unmodified temporary file will replace the + current file with the new one. For most unmodified files, this is the best + option. + + Choosing to merge the file will present you with a text editor, + and the contents of both files. You can now merge them by + reviewing both files side by side on the screen, and choosing parts from + both to create a finished product. When the files are compared side by side, + the l key will select the left contents and the + r key will select contents from your right. + The final output will be a file consisting of both parts, which can then be + installed. This option is customarily used for files where settings have been + modified by the user. + + Choosing to view the &man.diff.1; results again will show you the file differences + just like &man.mergemaster.8; did before prompting you for an option. + + After &man.mergemaster.8; is done with the system files you will be + prompted for other options. &man.mergemaster.8; may ask if you want to rebuild + the password file and will finish up with an option to + remove left-over temporary files. + + + + Manual Update + + If you wish to do the update manually, however, + you cannot just copy over the files from + /usr/src/etc to /etc and + have it work. Some of these files must be installed + first. This is because the /usr/src/etc + directory is not a copy of what your + /etc directory should look like. In addition, + there are files that should be in /etc that are + not in /usr/src/etc. + + If you are using &man.mergemaster.8; (as recommended), + you can skip forward to the next + section. + + The simplest way to do this by hand is to install the + files into a new directory, and then work through them looking + for differences. + + + Backup Your Existing <filename>/etc</filename> + + Although, in theory, nothing is going to touch this directory + automatically, it is always better to be sure. So copy your + existing /etc directory somewhere safe. + Something like: + + &prompt.root; cp -Rp /etc /etc.old + + does a recursive copy, + preserves times, ownerships on files and suchlike. + + + You need to build a dummy set of directories to install the new + /etc and other files into. + /var/tmp/root is a reasonable choice, and + there are a number of subdirectories required under this as + well. + + &prompt.root; mkdir /var/tmp/root +&prompt.root; cd /usr/src/etc +&prompt.root; make DESTDIR=/var/tmp/root distrib-dirs distribution + + This will build the necessary directory structure and install the + files. A lot of the subdirectories that have been created under + /var/tmp/root are empty and should be deleted. + The simplest way to do this is to: + + &prompt.root; cd /var/tmp/root +&prompt.root; find -d . -type d | xargs rmdir 2>/dev/null + + This will remove all empty directories. (Standard error is + redirected to /dev/null to prevent the warnings + about the directories that are not empty.) + + /var/tmp/root now contains all the files that + should be placed in appropriate locations below + /. You now have to go through each of these + files, determining how they differ with your existing files. + + Note that some of the files that will have been installed in + /var/tmp/root have a leading .. At the + time of writing the only files like this are shell startup files in + /var/tmp/root/ and + /var/tmp/root/root/, although there may be others + (depending on when you are reading this). Make sure you use + ls -a to catch them. + + The simplest way to do this is to use &man.diff.1; to compare the + two files: + + &prompt.root; diff /etc/shells /var/tmp/root/etc/shells + + This will show you the differences between your + /etc/shells file and the new + /var/tmp/root/etc/shells file. Use these to decide whether to + merge in changes that you have made or whether to copy over your old + file. + + + Name the New Root Directory + (<filename>/var/tmp/root</filename>) with a Time Stamp, so You Can + Easily Compare Differences Between Versions + + Frequently rebuilding the world means that you have to update + /etc frequently as well, which can be a bit of + a chore. + + You can speed this process up by keeping a copy of the last set + of changed files that you merged into /etc. + The following procedure gives one idea of how to do this. + + + + Make the world as normal. When you want to update + /etc and the other directories, give the + target directory a name based on the current date. If you were + doing this on the 14th of February 1998 you could do the + following: + + &prompt.root; mkdir /var/tmp/root-19980214 +&prompt.root; cd /usr/src/etc +&prompt.root; make DESTDIR=/var/tmp/root-19980214 \ + distrib-dirs distribution + + + + Merge in the changes from this directory as outlined + above. + + Do not remove the + /var/tmp/root-19980214 directory when you + have finished. + + + + When you have downloaded the latest version of the source + and remade it, follow step 1. This will give you a new + directory, which might be called + /var/tmp/root-19980221 (if you wait a week + between doing updates). + + + + You can now see the differences that have been made in the + intervening week using &man.diff.1; to create a recursive diff + between the two directories: + + &prompt.root; cd /var/tmp +&prompt.root; diff -r root-19980214 root-19980221 + + Typically, this will be a much smaller set of differences + than those between + /var/tmp/root-19980221/etc and + /etc. Because the set of differences is + smaller, it is easier to migrate those changes across into your + /etc directory. + + + + You can now remove the older of the two + /var/tmp/root-* directories: + + &prompt.root; rm -rf /var/tmp/root-19980214 + + + + Repeat this process every time you need to merge in changes + to /etc. + + + + You can use &man.date.1; to automate the generation of the + directory names: + + &prompt.root; mkdir /var/tmp/root-`date "+%Y%m%d"` + + + + + + Rebooting + + You are now done. After you have verified that everything appears + to be in the right place you can reboot the system. A simple + &man.shutdown.8; should do it: + + &prompt.root; shutdown -r now + + + + Finished + + You should now have successfully upgraded your &os; system. + Congratulations. + + If things went slightly wrong, it is easy to rebuild a particular + piece of the system. For example, if you accidentally deleted + /etc/magic as part of the upgrade or merge of + /etc, the &man.file.1; command will stop working. + In this case, the fix would be to run: + + &prompt.root; cd /usr/src/usr.bin/file +&prompt.root; make all install + + + + Questions + + + + + Do I need to re-make the world for every change? + + + + There is no easy answer to this one, as it depends on the + nature of the change. For example, if you just ran CVSup, and + it has shown the following files as being updated: + + src/games/cribbage/instr.c +src/games/sail/pl_main.c +src/release/sysinstall/config.c +src/release/sysinstall/media.c +src/share/mk/bsd.port.mk + + it probably is not worth rebuilding the entire world. + You could just go to the appropriate sub-directories and + make all install, and that's about it. But + if something major changed, for example + src/lib/libc/stdlib then you should either + re-make the world, or at least those parts of it that are + statically linked (as well as anything else you might have added + that is statically linked). + + At the end of the day, it is your call. You might be happy + re-making the world every fortnight say, and let changes + accumulate over that fortnight. Or you might want to re-make + just those things that have changed, and be confident you can + spot all the dependencies. + + And, of course, this all depends on how often you want to + upgrade, and whether you are tracking &os.stable; or + &os.current;. + + + + + + My compile failed with lots of signal 11 (or other signal + number) errors. What has happened? + + signal 11 + + + + This is normally indicative of hardware problems. + (Re)making the world is an effective way to stress test your + hardware, and will frequently throw up memory problems. These + normally manifest themselves as the compiler mysteriously dying + on receipt of strange signals. + + A sure indicator of this is if you can restart the make and + it dies at a different point in the process. + + In this instance there is little you can do except start + swapping around the components in your machine to determine + which one is failing. + + + + + + Can I remove /usr/obj when I have + finished? + + + + The short answer is yes. + + /usr/obj contains all the object files + that were produced during the compilation phase. Normally, one + of the first steps in the make buildworld process is to + remove this directory and start afresh. In this case, keeping + /usr/obj around after you have finished + makes little sense, and will free up a large chunk of disk space + (currently about 340 MB). + + However, if you know what you are doing you can have + make buildworld skip this step. This will make subsequent + builds run much faster, since most of sources will not need to + be recompiled. The flip side of this is that subtle dependency + problems can creep in, causing your build to fail in odd ways. + This frequently generates noise on the &os; mailing lists, + when one person complains that their build has failed, not + realizing that it is because they have tried to cut + corners. + + + + + + Can interrupted builds be resumed? + + + + This depends on how far through the process you got before + you found a problem. + + In general (and this is not a hard and + fast rule) the make buildworld process builds new + copies of essential tools (such as &man.gcc.1;, and + &man.make.1;) and the system libraries. These tools and + libraries are then installed. The new tools and libraries are + then used to rebuild themselves, and are installed again. The + entire system (now including regular user programs, such as + &man.ls.1; or &man.grep.1;) is then rebuilt with the new + system files. + + If you are at the last stage, and you know it (because you + have looked through the output that you were storing) then you + can (fairly safely) do: + + … fix the problem … +&prompt.root; cd /usr/src +&prompt.root; make -DNO_CLEAN all + + This will not undo the work of the previous + make buildworld. + + If you see the message: + + -------------------------------------------------------------- +Building everything.. +-------------------------------------------------------------- + + in the make buildworld output then it is + probably fairly safe to do so. + + If you do not see that message, or you are not sure, then it + is always better to be safe than sorry, and restart the build + from scratch. + + + + + + How can I speed up making the world? + + + + + + Run in single user mode. + + + + Put the /usr/src and + /usr/obj directories on separate + file systems held on separate disks. If possible, put these + disks on separate disk controllers. + + + + Better still, put these file systems across multiple + disks using the &man.ccd.4; (concatenated disk + driver) device. + + + + Turn off profiling (set NO_PROFILE=true in + /etc/make.conf). You almost certainly + do not need it. + + + + Also in /etc/make.conf, set + CFLAGS to something like . The optimization is much + slower, and the optimization difference between + and is normally + negligible. lets the compiler use + pipes rather than temporary files for communication, which + saves disk access (at the expense of memory). + + + + Pass the option to &man.make.1; to + run multiple processes in parallel. This usually helps + regardless of whether you have a single or a multi processor + machine. + + + The file system holding + /usr/src can be mounted (or remounted) + with the option. This prevents the + file system from recording the file access time. You probably + do not need this information anyway. + + &prompt.root; mount -u -o noatime /usr/src + + + The example assumes /usr/src is + on its own file system. If it is not (if it is a part of + /usr for example) then you will + need to use that file system mount point, and not + /usr/src. + + + + + The file system holding /usr/obj can + be mounted (or remounted) with the + option. This causes disk writes to happen asynchronously. + In other words, the write completes immediately, and the + data is written to the disk a few seconds later. This + allows writes to be clustered together, and can be a + dramatic performance boost. + + + Keep in mind that this option makes your file system + more fragile. With this option there is an increased + chance that, should power fail, the file system will be in + an unrecoverable state when the machine restarts. + + If /usr/obj is the only thing on + this file system then it is not a problem. If you have + other, valuable data on the same file system then ensure + your backups are fresh before you enable this + option. + + + &prompt.root; mount -u -o async /usr/obj + + + As above, if /usr/obj is not on + its own file system, replace it in the example with the + name of the appropriate mount point. + + + + + + + + + What do I do if something goes wrong? + + + + Make absolutely sure your environment has no + extraneous cruft from earlier builds. This is simple + enough. + + &prompt.root; chflags -R noschg /usr/obj/usr +&prompt.root; rm -rf /usr/obj/usr +&prompt.root; cd /usr/src +&prompt.root; make cleandir +&prompt.root; make cleandir + + Yes, make cleandir really should + be run twice. + + Then restart the whole process, starting + with make buildworld. + + If you still have problems, send the error and the + output of uname -a to &a.questions;. + Be prepared to answer other questions about your + setup! + + + + + + + + + + + Mike + Meyer + Contributed by + + + + Tracking for Multiple Machines + + NFS + installing multiple machines + + + If you have multiple machines that you want to track the + same source tree, then having all of them download sources and + rebuild everything seems like a waste of resources: disk space, + network bandwidth, and CPU cycles. It is, and the solution is + to have one machine do most of the work, while the rest of the + machines mount that work via NFS. This section outlines a + method of doing so. + + + Preliminaries + + First, identify a set of machines that is going to run + the same set of binaries, which we will call a + build set. Each machine can have a + custom kernel, but they will be running the same userland + binaries. From that set, choose a machine to be the + build machine. It is going to be the + machine that the world and kernel are built on. Ideally, it + should be a fast machine that has sufficient spare CPU to + run make buildworld and + make buildkernel. You will also want to + choose a machine to be the test + machine, which will test software updates before they + are put into production. This must be a + machine that you can afford to have down for an extended + period of time. It can be the build machine, but need not be. + + All the machines in this build set need to mount + /usr/obj and + /usr/src from the same machine, and at + the same point. Ideally, those are on two different drives + on the build machine, but they can be NFS mounted on that machine + as well. If you have multiple build sets, + /usr/src should be on one build machine, and + NFS mounted on the rest. + + Finally make sure that + /etc/make.conf on all the machines in + the build set agrees with the build machine. That means that + the build machine must build all the parts of the base + system that any machine in the build set is going to + install. Also, each build machine should have its kernel + name set with KERNCONF in + /etc/make.conf, and the build machine + should list them all in KERNCONF, listing + its own kernel first. The build machine must have the kernel + configuration files for each machine in + /usr/src/sys/arch/conf + if it is going to build their kernels. + + + + The Base System + + Now that all that is done, you are ready to build + everything. Build the kernel and world as described in on the build machine, + but do not install anything. After the build has finished, go + to the test machine, and install the kernel you just + built. If this machine mounts /usr/src + and /usr/obj via NFS, when you reboot + to single user you will need to enable the network and mount + them. The easiest way to do this is to boot to multi-user, + then run shutdown now to go to single user + mode. Once there, you can install the new kernel and world and run + mergemaster just as you normally would. When + done, reboot to return to normal multi-user operations for this + machine. + + After you are certain that everything on the test + machine is working properly, use the same procedure to + install the new software on each of the other machines in + the build set. + + + + Ports + + The same ideas can be used for the ports tree. The first + critical step is mounting /usr/ports from + the same machine to all the machines in the build set. You can + then set up /etc/make.conf properly to share + distfiles. You should set DISTDIR to a + common shared directory that is writable by whichever user + root is mapped to by your NFS mounts. Each + machine should set WRKDIRPREFIX to a + local build directory. Finally, if you are going to be + building and distributing packages, you should set + PACKAGES to a directory similar to + DISTDIR. + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/desktop/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/desktop/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..92fff8bad1 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/desktop/chapter.sgml @@ -0,0 +1,1141 @@ + + + + + + + Christophe + Juniet + Συνεισφορά του + + + + + Desktop Εφαρμογές + + + Σύνοψη + + Το &os; μπορεί να εκτελέσει μια ευρεία γκάμα desktop εφαρμογών, όπως + φυλλομετρητές (browsers) και επεξεργαστές κειμένου. Οι περισσότερες από + αυτές είναι διαθέσιμες ως πακέτα (packages) ή μπορούν να εγκατασταθούν + αυτόματα από την Συλλογή των Ports. Πολλοί νέοι χρήστες αναμένουν να + βρουν τέτοιου είδους εφαρμογές στο desktop τους. Το κεφάλαιο αυτό θα + σας δείξει πως να εγκαταστήσετε χωρίς κόπο τις πιο δημοφιλείς desktop + εφαρμογές, είτε από πακέτα είτε από τη Συλλογή των Ports. + + Σημειώστε ότι όταν εγκαθιστάτε προγράμματα από τη Συλλογή των Ports, + γίνεται μεταγλώττιση από τον πηγαίο κώδικα. Αυτό μπορεί να χρειαστεί + πολύ χρόνο, καθώς εξαρτάται από το πρόγραμμα το οποίο μεταγλωττίζετε και + την υπολογιστική ισχύ του μηχανήματός σας. Αν το χρονικό διάστημα το + οποίο χρειάζεται η μεταγλώττιση είναι απαγορευτικά μεγάλο, μπορείτε να + εγκαταστήσετε τα περισσότερα προγράμματα της Συλλογής των Ports από + προ-μεταγλωττισμένα πακέτα. + + Καθώς το &os; διαθέτει συμβατότητα με εκτελέσιμα προγράμματα για + Linux, πολλές εφαρμογές που αναπτύχθηκαν αρχικά για το Linux είναι + διαθέσιμες για το desktop σας. Σας συνιστούμε θερμά να διαβάσετε το + πριν εγκαταστήσετε οποιαδήποτε από τις + εφαρμογές Linux. Πολλά από τα ports που χρησιμοποιούν τη συμβατότητα με + Linux έχουν ονόματα που ξεκινούν με linux-. Θυμηθείτε το + όταν ψάχνετε για κάποιο συγκεκριμένο port, για παράδειγμα με την + &man.whereis.1;. Στο κείμενο που ακολουθεί θεωρείται ότι έχετε + ενεργοποιήσει την συμβατότητα με εκτελέσιμα προγράμματα Linux πριν + εγκαταστήσετε οποιαδήποτε από τις εφαρμογές του Linux. + + Οι κατηγορίες που καλύπτονται από αυτό το κεφάλαιο είναι οι + εξής: + + + + Φυλλομετρητές (όπως Mozilla, + Opera, + Firefox, + Konqueror) + + + + Εφαρμογές γραφείου (όπως + KOffice, + AbiWord, + The GIMP, + OpenOffice.org) + + + + Προγράμματα προβολής εγγράφων + (όπως &acrobat.reader;, + gv, + Xpdf, + GQview) + + + + Χρηματοοικονομικές εφαρμογές (όπως + GnuCash, + Gnumeric, + Abacus) + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο θα πρέπει: + + + + Να ξέρετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό τρίτου + κατασκευαστή (). + + + + Να ξέρετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό Linux + (). + + + + Για πληροφορίες σχετικά με την εγκατάσταση πολυμεσικού περιβάλλοντος + διαβάστε το . Αν θέλετε να ρυθμίσετε και να + χρησιμοποιήσετε κάποια υπηρεσία ηλεκτρονικό ταχυδρομείο δείτε + το . + + + + + Φυλλομετρητές (Browsers) + + + browsers + web + + + Το &os; δεν έχει προεγκατεστημένο κάποιο συγκεκριμένο φυλλομετρητή. + Στον κατάλογο + www + της συλλογής Ports μπορείτε να βρείτε αρκετούς φυλλομετρητές, έτοιμους + για εγκατάσταση. Αν δεν έχετε χρόνο για να μεταγλωττίσετε + ότι χρειάζεστε + (ίσως χρειαστείτε αρκετή ώρα), πολλοί + από αυτούς είναι διαθέσιμοι και ως έτοιμα πακέτα. + + Τα KDE και + GNOME, ως πλήρη περιβάλλοντα εργασίας, + παρέχουν τους δικούς τους φυλλομετρητές HTML. Δείτε το + για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την + εγκατάσταση τους. + + Αν ενδιαφέρεστε για ελαφρείς (από άποψη κατανάλωσης πόρων) + φυλλομετρητές, δείτε τις ακόλουθες εφαρμογές στη συλλογή των Ports: + www/dillo, + www/links, ή + www/w3m. + + Το τμήμα αυτό καλύπτει τις παρακάτω εφαρμογές: + + + + + + Όνομα Εφαρμογής + Απαιτούμενοι Πόροι + Εγκατάσταση από Ports + Βασικές Εξαρτήσεις + + + + + + Mozilla + πολλοί (βαριά) + βαριά + Gtk+ + + + + Opera + λίγοι (ελαφριά) + ελαφριά + Υπάρχουν διαθέσιμες εκδόσεις για &os; και Linux. Η έκδοση + για Linux εξαρτάται από την δυαδική συμβατότητα με Linux (Linux + Binary Compatibility) και το + linux-openmotif. + + + + Firefox + μεσαία + βαριά + Gtk+ + + + + Konqueror + μεσαία + βαριά + Βιβλιοθήκες KDE + + + + + + + Mozilla + + Mozilla + + + Ο Mozilla είναι ένας μοντέρνος, + σταθερός φυλλομετρητής, ο οποίος είναι πλήρως προσαρμοσμένος για το + &os;. Διαθέτει μηχανή απεικόνισης η οποία συμβαδίζει αρκετά καλά με + τα πρότυπα της HTML. Επίσης διαθέτει πρόγραμμα ανάγνωσης ειδήσεων + (news reader) και λήψης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Τέλος, διαθέτει + πρόγραμμα σύνθεσης HTML σελίδων, χρήσιμο αν σκοπεύετε να + δημιουργήσετε τις δικές σας web σελίδες. Οι χρήστες του + &netscape; θα αναγνωρίσουν τις ομοιότητες + με το Communicator καθώς και οι δύο + φυλλομετρητές μοιράζονται την ίδια βάση. + + Σε αργά μηχανήματα, με ταχύτητα επεξεργαστή μικρότερη από 233MHz + ή με λιγότερα από 64MB RAM, ο Mozilla + ίσως να καταναλώνει αρκετούς πόρους και να μην είναι έτσι πλήρως + χρησιμοποιήσιμος. Σε αυτή την περίπτωση, καλό είναι να δείτε τον + φυλλομετρητή Opera ο οποίος περιγράφεται + λίγο αργότερα στο κεφάλαιο αυτό. + + Αν δεν μπορείτε, ή δεν θέλετε να μεταγλωττίσετε το + Mozilla για οποιοδήποτε λόγο, η ομάδα + GNOME του &os; το έχει ήδη κάνει για σας. Απλώς εγκαταστήστε το + πακέτο από το δίκτυο με: + + &prompt.root; pkg_add -r mozilla + + Αν το πακέτο δεν είναι διαθέσιμο, και έχετε αρκετό χρόνο και χώρο + δίσκου στη διάθεση σας, μπορείτε να κατεβάσετε τον πηγαίο κώδικα του + Mozilla, να τον μεταγλωττίσετε και να τον + εγκαταστήσετε στο σύστημα σας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με: + + &prompt.root; cd /usr/ports/www/mozilla +&prompt.root; make install clean + + Το port του Mozilla εγγυάται την σωστή + αρχική εγκατάσταση, αφού θα εκτελέσει το πρόγραμμα εγκατάστασης του + chrome registry με προνόμια root. Ωστόσο αν + θέλετε να εγκαταστήσετε πρόσθετα όπως mouse gestures, θα πρέπει να + εκτελέσετε το Mozilla ως + root για να εγκατασταθούν σωστά. + + Αφού ολοκληρώσετε την εγκατάσταση του + Mozilla, δεν χρειάζεται να είστε πλέον + root. Μπορείτε να ξεκινήσετε το + Mozilla ως φυλλομετρητή, γράφοντας: + + &prompt.user; mozilla + + Μπορείτε να τον ξεκινήσετε απευθείας ως πρόγραμμα ανάγνωσης + ειδήσεων ή ταχυδρομείου, όπως φαίνεται παρακάτω: + + &prompt.user; mozilla -mail + + + + Firefox + + Firefox + + + Ο Firefox είναι φυλλομετρητής επόμενης + γενιάς και βασίζεται στον κώδικα του + Mozilla. Ο + Mozilla είναι μια πλήρης σουίτα εφαρμογών + όπως φυλλομετρητής, πρόγραμμα ταχυδρομείου, συζητήσεων (chat) και + πολλά άλλα. Ο Firefox είναι απλώς και μόνο + φυλλομετρητής, το οποίο τον κάνει μικρότερο και γρηγορότερο. + + Εγκαταστήστε το πακέτο γράφοντας: + + &prompt.root; pkg_add -r firefox + + Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε την συλλογή των Ports αν + προτιμάτε να μεταγλωττίσετε από τον πηγαίο κώδικα: + + &prompt.root; cd /usr/ports/www/firefox +&prompt.root; make install clean + + + + Firefox, Mozilla και το πρόσθετο (plugin) της &java; + + + Σε αυτό και το επόμενο τμήμα, θεωρούμε ότι έχετε ήδη + εγκαταστήσει το Firefox ή το + Mozilla. + + + To &os; Foundation διαθέτει άδεια από την Sun Microsystems για + την διανομή εκτελέσιμου &os; προγράμματος για το περιβάλλον + Εκτέλεσης της Java (Java Runtime Environment - &jre;) καθώς και για + το περιβάλλον ανάπτυξης της Java (Java Development Kit - &jdk;). Τα + αντίστοιχα εκτελέσιμα πακέτα για το &os; είναι διαθέσιμα στην + τοποθεσία &os; + Foundation. + + Για να προσθέσετε υποστήριξη &java; στο + Firefox ή το + Mozilla, πρέπει πρώτα να εγκαταστήσετε το + port java/javavmwrapper. Έπειτα, κατεβάστε το + πακέτο Diablo &jre; από την τοποθεσία + , + και εγκαταστήστε το με την &man.pkg.add.1;. + + Ξεκινήστε το φυλλομετρητή σας, γράψτε + about:plugins στη γραμμή διευθύνσεων και πιέστε + Enter. Θα δείτε μια σελίδα που αναφέρεται στα + εγκατεστημένα plugins, και εκεί θα πρέπει να δείτε και την + &java;. Αν αυτό δεν συμβαίνει, εκτελέστε + ως root, την ακόλουθη εντολή: + + &prompt.root; ln -s /usr/local/diablo-jre1.5.0/plugin/i386/ns7/libjavaplugin_oji.so \ + /usr/local/lib/browser_plugins/ + + και έπειτα επανεκκινήστε το φυλλομετρητή σας. + + + + + Firefox, Mozilla και το ¯omedia; &flash; plugin + + Το ¯omedia; &flash; plugin δεν διατίθεται για το &os;. Ωστόσο, + υπάρχει ένα επίπεδο εξομοίωσης (software layer, wrapper) για την + εκτέλεση του αντίστοιχου plugin του Linux. To wrapper αυτό υποστηρίζει + επίσης και τα plugins για τον &adobe; &acrobat; το RealPlayer και + άλλα. + + Εγκαταστήστε το port + www/linuxpluginwrapper. + Το port αυτό απαιτεί το + emulators/linux_base το οποίο + είναι μεγάλο. Ακολουθήστε τις οδηγίες που εμφανίζονται από το port + για να ρυθμίσετε σωστά το αρχείο/etc/libmap.conf. + Παραδείγματα ρυθμίσεων βρίσκονται στον κατάλογο + /usr/local/share/examples/linuxpluginwrapper/. + + + Το επόμενο βήμα είναι η εγκατάσταση του port www/linux-flashplugin7. Μετά την εγκατάσταση + του plugin, ξεκινήστε το φυλλομετρητή σας, γράψτε + about:plugins στη γραμμή διευθύνσεων και πιέστε + Enter. + Θα πρέπει να δείτε μια λίστα με όλα τα τρέχοντα διαθέσιμα plugins. + + + Αν δεν βλέπετε το &flash; αυτό οφείλεται, τις περισσότερες φορές, + σε ένα συμβολικό δεσμό που δεν έχει δημιουργηθεί. Ως + root, εκτελέστε τις ακόλουθες εντολές: + + + &prompt.root; ln -s /usr/local/lib/npapi/linux-flashplugin/libflashplayer.so \ + /usr/local/lib/browser_plugins/ +&prompt.root; ln -s /usr/local/lib/npapi/linux-flashplugin/flashplayer.xpt \ + /usr/local/lib/browser_plugins/ + + Αν επανεκκινήσετε το φυλλομετρητή σας, θα πρέπει πλέον να δείτε + το plugin στην λίστα που αναφέραμε προηγουμένως. + + + Η εφαρμογή linuxpluginwrapper μπορεί + να χρησιμοποιηθεί μόνο σε μηχανήματα αρχιτεκτονικής &i386;. + + + + + + Opera + + Opera + + + Ο Opera είναι ένας φυλλομετρητής με + πλήρεις δυνατότητες και συμβατός με τα πρότυπα. Έρχεται επίσης με + ενσωματωμένο πρόγραμμα ανάγνωσης ταχυδρομείου (mail) και ειδήσεων + (news), πρόγραμμα για IRC, αναγνώστη για RSS/Atom και πολλά ακόμα. + Παρ'όλα αυτά, ο Opera είναι μια σχετικά + ελαφριά και πολύ γρήγορη εφαρμογή. Έρχεται σε δύο τύπους: μια + εγγενής έκδοση για το &os; και μια έκδοση που + εκτελείται μέσω της συμβατότητας με το Linux. + + Για να χρησιμοποιήσετε την &os; έκδοση του + Opera, εγκαταστήστε το πακέτο: + + &prompt.root; pkg_add -r opera + + Ορισμένες τοποθεσίες FTP δεν διαθέτουν όλα τα πακέτα, αλλά + μπορείτε να έχετε το ίδιο αποτέλεσμα μέσω της συλλογής των Ports, + γράφοντας: + + &prompt.root; cd /usr/ports/www/opera +&prompt.root; make install clean + + Για να εγκαταστήσετε την Linux έκδοση του + Opera, αντικαταστήστε με + linux-opera το + opera στα παραπάνω παραδείγματα. Η έκδοση Linux + είναι χρήσιμη σε καταστάσεις που απαιτούν τη χρήση plugins που + είναι διαθέσιμα μόνο για Linux, όπως το + Adobe &acrobat.reader;. Σε κάθε άλλη + περίπτωση, οι εκδόσεις Linux και &os; είναι λειτουργικά + ισοδύναμες. + + + + + Konqueror + + Konqueror + + + Ο Konqueror είναι κομμάτι του + KDE αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και έξω + από το KDE με την εγκατάσταση του + x11/kdebase3. Ο + Konqueror είναι πολύ περισσότερο από ένας + απλός φυλλομετρητής, είναι επίσης διαχειριστής αρχείων και πρόγραμμα + προβολής αρχείων πολυμέσων. + + Ο Konqueror διατίθεται επίσης με ένα + σετ από plugins, στο + misc/konq-plugins. + + Ο Konqueror υποστηρίζει επίσης + &flash; και οι σχετικές οδηγίες (How To) + είναι διαθέσιμες στο + . + + + + + Εφαρμογές Γραφείου + + Όσο αφορά τις εφαρμογές γραφείου, οι νέοι χρήστες συχνά αναζητούν + μια καλή σουίτα εφαρμογών ή ένα φιλικό επεξεργαστή κειμένου. Αν και + κάποια γραφικά περιβάλλοντα όπως το + KDE παρέχουν τη δική τους + σουίτα εφαρμογών γραφείου, δεν υπάρχει ωστόσο προεπιλεγμένη εφαρμογή. + Το &os; παρέχει ότι χρειάζεστε, άσχετα από το περιβάλλον εργασίας + σας. + + Το τμήμα αυτό καλύπτει τις παρακάτω εφαρμογές: + + + + + + Όνομα Εφαρμογής + Απαιτούμενοι Πόροι + Εγκατάσταση από Ports + Βασικές Εξαρτήσεις + + + + + + KOffice + λίγοι (ελαφριά) + βαριά + KDE + + + + AbiWord + λίγοι (ελαφριά) + ελαφριά + Gtk+ ή GNOME + + + + The Gimp + λίγοι (ελαφριά) + βαριά + Gtk+ + + + + OpenOffice.org + πολλοί (βαριά) + εξαιρετικά βαριά + &jdk; 1.4, Mozilla + + + + + + + KOffice + + KOffice + + + office suite + KOffice + + + Η κοινότητα του KDE εξοπλίζει το γραφικό της περιβάλλον με μια + σουίτα εφαρμογών γραφείου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και έξω από + το KDE. Περιλαμβάνει τα τέσσερα βασικά + προγράμματα που μπορείτε επίσης να βρείτε και σε άλλες σουίτες + γραφείου. Το KWord είναι ο επεξεργαστής + κειμένου, το KSpread είναι το πρόγραμμα + υπολογιστικών φύλλων, το KPresenter + διαχειρίζεται τις παρουσιάσεις, ενώ το + Kontour σας επιτρέπει να δημιουργήσετε + έγγραφα με γραφικά. + + Πριν εγκαταστήσετε το τελευταίο + KOffice, βεβαιωθείτε ότι έχετε ανανεωμένη + έκδοση του KDE. + + Για να εγκαταστήσετε το KOffice ως + πακέτο, δώστε την ακόλουθη εντολή: + + &prompt.root; pkg_add -r koffice + + Αν το πακέτο δεν είναι διαθέσιμο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την + συλλογή των ports. Για παράδειγμα, για να εγκαταστήσετε το + KOffice για το + KDE3, γράψτε: + + &prompt.root; cd /usr/ports/editors/koffice-kde3 +&prompt.root; make install clean + + + + AbiWord + + AbiWord + + + Το AbiWord είναι ένα ελεύθερο πρόγραμμα + επεξεργασίας κειμένου, όμοιο στην αίσθηση και την εμφάνιση με το + µsoft; Word. + Είναι κατάλληλο για την πληκτρολόγηση άρθρων, γραμμάτων, αναφορών, + υπενθυμίσεων κ.ο.κ. Είναι πολύ γρήγορο, έχει αρκετές δυνατότητες και + είναι ιδιαίτερα φιλικό στο χρήστη. + + Το AbiWord μπορεί να εισάγει ή να + εξάγει αρχεία διάφορων μορφών, περιλαμβανομένων και κάποιων + κλειστών όπως το .doc της µsoft;. + + Το AbiWord είναι διαθέσιμο ως πακέτο. + Μπορείτε να το εγκαταστήσετε γράφοντας: + + &prompt.root; pkg_add -r abiword + + Αν το πακέτο δεν είναι διαθέσιμο για κάποιο λόγο, μπορείτε να το + μεταγλωττίσετε από την Συλλογή των Ports. Σε αυτή την περίπτωση + πιθανώς να εγκαταστήσετε νεώτερη έκδοση σε σχέση με το έτοιμο πακέτο. + Μπορείτε να το κάνετε ως εξής: + + &prompt.root; cd /usr/ports/editors/abiword +&prompt.root; make install clean + + + + The GIMP + + The GIMP + + + Το The GIMP είναι ένα ιδιαίτερα + εξελιγμένο πρόγραμμα διαχείρισης γραφικών για δημιουργία εικόνων ή + επεξεργασία φωτογραφιών. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απλό + πρόγραμμα ζωγραφικής ή σαν σουίτα επεξεργασίας και διόρθωσης + φωτογραφιών. Περιέχει μεγάλο αριθμό από plugins ενώ διαθέτει και + scripting interface. Το The GIMP μπορεί να + διαβάσει και να γράψει μεγάλο φάσμα αρχείων εικόνας. Περιλαμβάνει + επίσης διεπαφές διασύνδεσης με σαρωτές και tablets. + + Μπορείτε να εγκαταστήσετε το πακέτο δίνοντας την εντολή: + + &prompt.root; pkg_add -r gimp + + Αν η τοποθεσία FTP που χρησιμοποιείτε δεν διαθέτει αυτό το + πακέτο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την Συλλογή των Ports. Ο κατάλογος + graphics + της Συλλογής των Ports περιέχει επίσης και το + The Gimp Manual (εγχειρίδιο χρήσης). Δείτε + παρακάτω πως να το εγκαταστήσετε: + + &prompt.root; cd /usr/ports/graphics/gimp +&prompt.root; make install clean +&prompt.root; cd /usr/ports/graphics/gimp-manual-pdf +&prompt.root; make install clean + + + Ο κατάλογος + graphics + της συλλογής των Ports έχει επίσης την υπό εξέλιξη έκδοση + της εφαρμογής The GIMP στο + graphics/gimp-devel. + Μπορείτε να βρείτε την HTML έκδοση του εγχειριδίου, + The Gimp Manual στο + graphics/gimp-manual-html. + + + + + + OpenOffice.org + + OpenOffice.org + + + office suite + OpenOffice.org + + + Το OpenOffice.org περιέχει όλες τις + απαραίτητες εφαρμογές σε μια πλήρη σουίτα εφαρμογών γραφείου: + επεξεργαστή κειμένου, υπολογιστικό φύλλο, διαχειριστή + παρουσιάσεων και πρόγραμμα σχεδίασης. Το περιβάλλον εργασίας του + είναι πολύ όμοιο με άλλες σουίτες γραφείου, και μπορεί να + χρησιμοποιήσει διάφορους δημοφιλείς τύπους αρχείων. Είναι διαθέσιμο + σε πολλές διαφορετικές γλώσσες, τόσο ως προς το περιβάλλον εργασίας + όσο και ως προς τα λεξικά και τον ορθογραφικό έλεγχο. + + Ο επεξεργαστής κειμένου του + OpenOffice.org χρησιμοποιεί εγγενώς + μορφή αρχείου XML για αυξημένη φορητότητα και ευελιξία. Το πρόγραμμα + υπολογιστικών φύλλων διαθέτει γλώσσα μακροεντολών και μπορεί να + διασυνδεθεί με εξωτερικές βάσεις δεδομένων. Το + OpenOffice.org είναι σταθερή εφαρμογή και + εκτελείται εγγενώς στα &windows;, το &solaris;, το Linux, το &os;, + καθώς και στο &macos; X. Περισσότερες πληροφορίες για το + OpenOffice.org μπορείτε να βρείτε + στη δικτυακή τοποθεσία του + OpenOffice.org . + Για πληροφορίες σχετικά με την έκδοση για &os;, καθώς και για + απευθείας κατέβασμα πακέτων, χρησιμοποιήστε την δικτυακή τοποθεσία + FreeBSD OpenOffice.org + Porting Team. + + Για να εγκαταστήσετε το OpenOffice.org, + γράψτε: + + &prompt.root; pkg_add -r openoffice.org + + + Αν χρησιμοποιείτε -RELEASE έκδοση του &os;, το παραπάνω πρέπει + να δουλέψει. Διαφορετικά, θα πρέπει να δείτε την δικτυακή τοποθεσία + του &os; OpenOffice.org Porting Team για + να κατεβάσετε και να εγκαταστήσετε το αντίστοιχο πακέτο + χρησιμοποιώντας την + &man.pkg.add.1;. Τόσο η τρέχουσα όσο και η υπό εξέλιξη έκδοση είναι + διαθέσιμες για κατέβασμα από την παραπάνω τοποθεσία. + + + Από τη στιγμή που το πακέτο εγκατασταθεί, πρέπει να γράψετε απλώς + την παρακάτω εντολή για να εκτελέσετε το + OpenOffice.org: + + &prompt.user; openoffice.org + + + Κατά την πρώτη εκκίνηση, θα σας γίνουν διάφορες ερωτήσεις και + θα δημιουργηθεί ένας κατάλογος με όνομα + .openoffice.org2 μέσα στον προσωπικό σας + κατάλογο. + + + Αν τα πακέτα του OpenOffice.org δεν + είναι διαθέσιμα, έχετε πάντα την επιλογή να μεταγλωττίσετε το + αντίστοιχο port. Ωστόσο, να έχετε υπόψη σας ότι αυτό απαιτεί αρκετό + χώρο στο δίσκο και θα χρειαστεί και πάρα πολύ χρόνο για να + ολοκληρωθεί. + + &prompt.root; cd /usr/ports/editors/openoffice.org-2 +&prompt.root; make install clean + + + Αν θέλετε να δημιουργήσετε μια έκδοση με τις δικές σας τοπικές + ρυθμίσεις, αντικαταστήστε την προηγούμενη γραμμή εντολών με την + επόμενη: + + &prompt.root; make LOCALIZED_LANG=your_language install clean + + Πρέπει να αντικαταστήσετε το + your_language με το σωστό ISO κωδικό για + τη γλώσσα σας. Η λίστα με τους υποστηριζόμενους κωδικούς γλωσσών + είναι διαθέσιμη στο αρχείο + files/Makefile.localized, το οποίο βρίσκεται + στον κατάλογο του port. + + + Μόλις γίνει αυτό, μπορείτε να ξεκινήσετε την εφαρμογή + OpenOffice.org δίνοντας την εντολή: + + &prompt.user; openoffice.org + + + + + Προγράμματα Προβολής Εγγράφων + + Πρόσφατα έχουν γίνει αρκετά δημοφιλείς κάποιες νέες μορφές αρχείων. + Τα προγράμματα προβολής που απαιτούνται για τα αρχεία αυτά ίσως να μην + είναι διαθέσιμα στο βασικό σύστημα. Στο τμήμα αυτό θα δούμε πως μπορείτε + να τα εγκαταστήσετε. + + Το τμήμα αυτό καλύπτει τις εφαρμογές: + + + + + + Όνομα Εφαρμογής + Απαιτούμενοι Πόροι + Εγκατάσταση από Ports + Βασικές Εξαρτήσεις + + + + + + &acrobat.reader; + λίγοι (ελαφριά) + ελαφριά + Δυαδική συμβατότητα με Linux (Linux Binary Compatibility) + + + + gv + λίγοι (ελαφριά) + ελαφριά + Xaw3d + + + + Xpdf + λίγοι (ελαφριά) + ελαφριά + FreeType + + + + GQview + λίγοι (ελαφριά) + ελαφριά + Gtk+ ή GNOME + + + + + + + &acrobat.reader; + + Acrobat Reader + + + PDF + viewing + + + Πολλά έγγραφα διανέμονται πλέον ως αρχεία PDF το οποίο σημαίνει + Portable Document Format (Φορητή Μορφή Εγγράφου). Ένα + από τα συνιστώμενα προγράμματα προβολής για αυτό τον τύπο αρχείων + είναι το &acrobat.reader;, το οποίο η Adobe + διαθέτει για Linux. Καθώς το &os; μπορεί να χρησιμοποιήσει εκτελέσιμα + του Linux, η εφαρμογή είναι επίσης διαθέσιμη για το &os;. + + Για να εγκαταστήσετε το + &acrobat.reader; 7 από τη Συλλογή των + Ports, γράψτε: + + &prompt.root; cd /usr/ports/print/acroread7 +&prompt.root; make install clean + + Δεν υπάρχει διαθέσιμο πακέτο, λόγω περιορισμών στην άδεια χρήσης. + + + + + + gv + + gv + + + PDF + viewing + + + PostScript + viewing + + + Το gv είναι ένα πρόγραμμα προβολής + εγγράφων για αρχεία &postscript; και PDF. Είναι αρχικά βασισμένο στην + εφαρμογή ghostview αλλά έχει καλύτερη + εμφάνιση χάρη στη βιβλιοθήκη Xaw3d. Είναι + γρήγορο, και το interface του είναι ξεκάθαρο. Το + gv έχει πολλές δυνατότητες, όπως + προσανατολισμό και μέγεθος χαρτιού, εμφάνιση υπό κλίμακα και βελτίωση + εμφάνισης γραμματοσειρών (antialias). Σχεδόν κάθε λειτουργία του + μπορεί να εκτελεστεί τόσο από το πληκτρολόγιο όσο και από το ποντίκι. + + + Για να εγκαταστήσετε το gv ως πακέτο, + γράψτε: + + &prompt.root; pkg_add -r gv + + Αν το πακέτο δεν είναι διαθέσιμο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την + συλλογή των Ports: + + &prompt.root; cd /usr/ports/print/gv +&prompt.root; make install clean + + + + Xpdf + + Xpdf + + + PDF + viewing + + + Αν θέλετε ένα μικρό πρόγραμμα προβολής αρχείων PDF για το &os;, το + Xpdf είναι ελαφρύ και αποδοτικό. Απαιτεί + ελάχιστους πόρους και είναι ιδιαίτερα σταθερό. Χρησιμοποιεί τις + βασικές γραμματοσειρές των X και δεν απαιτεί χρήση του + &motif; ή άλλης εργαλειοθήκης των Χ. + + Για να εγκαταστήσετε το Xpdf ως + πακέτο, δώστε την εντολή: + + &prompt.root; pkg_add -r xpdf + + Αν το πακέτο δεν είναι διαθέσιμο ή προτιμάτε να χρησιμοποιήσετε + την Συλλογή των Ports, γράψτε: + + &prompt.root; cd /usr/ports/graphics/xpdf +&prompt.root; make install clean + + Μόλις ολοκληρωθεί η εγκατάσταση, μπορείτε να ξεκινήσετε το + Xpdf και να χρησιμοποιήσετε το δεξί + πλήκτρο του ποντικιού για να ενεργοποιήσετε το μενού. + + + + GQview + + GQview + + + Το GQview είναι ένας διαχειριστής + εικόνων. Μπορείτε να δείτε ένα αρχείο με ένα απλό κλικ, να + ξεκινήσετε ένα εξωτερικό πρόγραμμα επεξεργασίας, να δείτε + προεπισκόπηση σε μορφή thumbnail και πολλά άλλα. Διαθέτει επίσης + προβολή παρουσίασης και κάποιες βασικές λειτουργίες + αρχείων. Μπορείτε να διαχειριστείτε συλλογές εικόνων και να βρείτε με + εύκολο τρόπο τις διπλές. Το GQview μπορεί + να χρησιμοποιηθεί για προβολή σε πλήρη οθόνη και υποστηρίζει τοπικές + / διεθνείς ρυθμίσεις. + + Αν θέλετε να εγκαταστήσετε το + GQview ως πακέτο, γράψτε: + + &prompt.root; pkg_add -r gqview + + Αν το πακέτο δεν είναι διαθέσιμο, ή προτιμάτε να χρησιμοποιήσετε + την Συλλογή των Ports, γράψτε: + + &prompt.root; cd /usr/ports/graphics/gqview +&prompt.root; make install clean + + + + + Χρηματοοικονομικές Εφαρμογές + + Αν, για οποιοδήποτε λόγο, θέλετε να διαχειρίζεστε τα + χρηματοοικονομικά σας μέσω του &os; desktop σας, υπάρχουν κάποιες + ισχυρές και εύκολες στη χρήση εφαρμογές, έτοιμες προς εγκατάσταση. + Ορισμένες από αυτές είναι συμβατές με διαδεδομένες μορφές αρχείων, όπως + αυτές που χρησιμοποιούνται στα έγγραφα του + Quicken ή του Excel. + + Το τμήμα αυτό καλύπτει τις εφαρμογές: + + + + + + Όνομα Εφαρμογής + Απαιτούμενοι Πόροι + Εγκατάσταση Από Ports + Βασικές Εξαρτήσεις + + + + + + GnuCash + λίγοι (ελαφριά) + βαριά + GNOME + + + + Gnumeric + λίγοι (ελαφριά) + βαριά + GNOME + + + + Abacus + λίγοι (ελαφριά) + βαριά + Tcl/Tk + + + + + + + GnuCash + + GnuCash + + + Το GnuCash είναι μέρος της προσπάθειας + του GNOME να παρέχει φιλικές εφαρμογές + στους τελικούς χρήστες. Με το GnuCash, + μπορείτε να κρατάτε λογαριασμό των εσόδων και εξόδων σας, των + τραπεζικών σας λογαριασμών ή των μετοχών σας. Διαθέτει περιβάλλον + εργασίας το οποίο είναι εύκολο στη χρήση χωρίς να χρειάζεται + ιδιαίτερη εκμάθηση, αλλά είναι ταυτόχρονα και πολύ επαγγελματικό. + + + Το GnuCash παρέχει έξυπνο σύστημα + καταχώρησης, ιεραρχικό σύστημα λογαριασμών, πολλά πλήκτρα συντομεύσεων + πληκτρολογίου, καθώς και μεθόδους αυτόματης συμπλήρωσης. Μπορεί να + διαχωρίσει μια συναλλαγή σε πολλά λεπτομερή τμήματα. Το + GnuCash μπορεί να εισάγει και να + συγχωνεύσει αρχεία QIF του Quicken. Μπορεί + επίσης να χειριστεί τις περισσότερες διεθνείς μορφές ημερομηνιών και + νομισματικών μονάδων. + + Για να εγκαταστήσετε το GnuCash στο + σύστημα σας, γράψτε: + + &prompt.root; pkg_add -r gnucash + + Αν το πακέτο δεν είναι διαθέσιμο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την + συλλογή των ports: + + &prompt.root; cd /usr/ports/finance/gnucash +&prompt.root; make install clean + + + + Gnumeric + + Gnumeric + + + spreadsheet + Gnumeric + + + Το Gnumeric είναι ένα υπολογιστικό + φύλλο και αποτελεί μέρος του περιβάλλοντος εργασίας + GNOME. Διαθέτει βολική αυτόματη + πρόβλεψη της εισόδου του χρήστη σύμφωνα με τη μορφή του + κελιού καθώς και σύστημα αυτόματης συμπλήρωσης (autofill) για διάφορες + ακολουθίες. Μπορεί να εισάγει αρχεία διάφορων δημοφιλών μορφών, όπως + αυτά που χρησιμοποιούνται στο Excel, το + Lotus 1-2-3, ή το + Quattro Pro. + Το Gnumeric υποστηρίζει γραφήματα μέσω του + προγράμματος γραφικών + math/guppi. Έχει μεγάλο αριθμό + ενσωματωμένων συναρτήσεων και επιτρέπει όλες τις συνήθεις μορφές + κελιών, όπως αριθμούς, νομισματικές μονάδες, ημερομηνίες, ώρες και + πολλές ακόμα. + + Για να εγκαταστήσετε το Gnumeric ως + πακέτο, γράψτε: + + &prompt.root; pkg_add -r gnumeric + + Αν το πακέτο δεν είναι διαθέσιμο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την + συλλογή των ports, γράφοντας: + + &prompt.root; cd /usr/ports/math/gnumeric +&prompt.root; make install clean + + + + Abacus + + Abacus + + + spreadsheet + Abacus + + + Το Abacus είναι ένα μικρό και εύκολο + στη χρήση υπολογιστικό φύλλο. Περιλαμβάνει πολλές ενσωματωμένες + συναρτήσεις οι οποίες είναι χρήσιμες σε διάφορα πεδία, όπως η + στατιστική, τα χρηματοοικονομικά και τα μαθηματικά. Μπορεί να εισάγει + και να εξάγει αρχεία του Excel. Το + Abacus μπορεί να παράγει έξοδο μορφής + &postscript;. + + Για να εγκαταστήσετε το Abacus ως + πακέτο, γράψτε: + + &prompt.root; pkg_add -r abacus + + Αν το πακέτο δεν είναι διαθέσιμο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την + συλλογή των ports, γράφοντας: + + &prompt.root; cd /usr/ports/deskutils/abacus +&prompt.root; make install clean + + + + + Περίληψη + + Αν και το &os; είναι δημοφιλές στους παροχείς Internet (ISPs) για + την απόδοση και τη σταθερότητα του, είναι επίσης έτοιμο και για + καθημερινή χρήση ως desktop. Με αρκετές χιλιάδες εφαρμογές διαθέσιμες ως + πακέτα ή + ports, + μπορείτε να δημιουργήσετε το τέλειο desktop που καλύπτει όλες τις + ανάγκες σας. + + Παρακάτω, φαίνεται μια γρήγορη περίληψη όλων των desktop εφαρμογών + που παρουσιάστηκαν σε αυτό το κεφάλαιο: + + + + + + Όνομα Εφαρμογής + Όνομα Πακέτου + Όνομα Port + + + + + + Mozilla + mozilla + www/mozilla + + + + Opera + opera + www/opera + + + + Firefox + firefox + www/firefox + + + + KOffice + koffice-kde3 + editors/koffice-kde3 + + + + AbiWord + abiword + editors/abiword + + + + The GIMP + gimp + graphics/gimp + + + + OpenOffice.org + openoffice + editors/openoffice-1.1 + + + + &acrobat.reader; + acroread + print/acroread7 + + + + gv + gv + print/gv + + + + Xpdf + xpdf + graphics/xpdf + + + + GQview + gqview + graphics/gqview + + + + GnuCash + gnucash + finance/gnucash + + + + Gnumeric + gnumeric + math/gnumeric + + + + Abacus + abacus + deskutils/abacus + + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/disks/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/disks/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..ad1e359b5a --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/disks/chapter.sgml @@ -0,0 +1,4154 @@ + + + + Αποθηκευτικά Μέσα + + + Σύνοψη + + + Το κεφάλαιο αυτό καλύπτει την χρήση των δίσκων στο &os;. + Περιλαμβάνει δίσκους που υποστηρίζονται από μνήμη, δίσκους συνδεδεμένους + απευθείας στο δίκτυο, τις τυπικές συσκευές αποθήκευσης SCSI/IDE, καθώς + και συσκευές που χρησιμοποιούν διεπαφή USB. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + Την ορολογία που χρησιμοποιεί το &os; για να περιγράψει + την οργάνωση των δεδομένων στο φυσικό μέσο του δίσκου + (partitions - κατατμήσεις - και slices). + + + Πως να προσθέσετε νέους σκληρούς δίσκους στο + σύστημα σας. + + + Πως να ρυθμίσετε το &os; να χρησιμοποιεί συσκευές + αποθήκευσης USB. + + Πως να ρυθμίσετε εικονικά συστήματα αρχείων, όπως + δίσκους που αποθηκεύονται σε μνήμη RAM. + + Πως να χρησιμοποιήσετε quotas για να περιορίσετε τη χρήση + χώρου στο δίσκο. + + + Πως να κρυπτογραφήσετε δίσκους για να τους ασφαλίσετε + από επιθέσεις. + + + Πως να δημιουργήσετε και να γράψετε CD και DVD + στο &os;. + + + Τα διάφορα διαθέσιμα μέσα αποθήκευσης για αντίγραφα + ασφαλείας. + + + Πως να χρησιμοποιήσετε προγράμματα λήψης αντιγράφων + ασφαλείας στο &os;. + + + Πως να πάρετε αντίγραφα ασφαλείας σε δισκέττες. + + + Τι είναι οι εικόνες (snapshots) σε ένα σύστημα αρχείων και πως + να τις χρησιμοποιήσετε αποδοτικά. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να ξέρετε πως θα ρυθμίσετε και θα εγκαταστήσετε ένα νέο πυρήνα + του &os; (). + + + + + + + Device Names + + The following is a list of physical storage devices + supported in FreeBSD, and the device names associated with + them. + + + Physical Disk Naming Conventions + + + + + Drive type + Drive device name + + + + + IDE hard drives + ad + + + IDE CDROM drives + acd + + + SCSI hard drives and USB Mass storage devices + da + + + SCSI CDROM drives + cd + + + Assorted non-standard CDROM drives + mcd for Mitsumi CD-ROM and + scd for Sony CD-ROM devices + + + + Floppy drives + fd + + + SCSI tape drives + sa + + + IDE tape drives + ast + + + Flash drives + fla for &diskonchip; Flash device + + + RAID drives + aacd for &adaptec; AdvancedRAID, + mlxd and mlyd + for &mylex;, + amrd for AMI &megaraid;, + idad for Compaq Smart RAID, + twed for &tm.3ware; RAID. + + + +
+ + + + + + + David + O'Brien + Originally contributed by + + + + + + Adding Disks + + + disks + adding + + + Lets say we want to add a new SCSI disk to a machine that + currently only has a single drive. First turn off the computer + and install the drive in the computer following the instructions + of the computer, controller, and drive manufacturer. Due to the + wide variations of procedures to do this, the details are beyond + the scope of this document. + + Login as user root. After you have installed the + drive, inspect /var/run/dmesg.boot to ensure the new + disk was found. Continuing with our example, the newly added drive will + be da1 and we want to mount it on + /1 (if you are adding an IDE drive, the device name + will be ad1). + + partitions + slices + + fdisk + + + FreeBSD runs on IBM-PC compatible computers, therefore it must + take into account the PC BIOS partitions. These are different + from the traditional BSD partitions. A PC disk has up to four + BIOS partition entries. If the disk is going to be truly + dedicated to FreeBSD, you can use the + dedicated mode. Otherwise, FreeBSD will + have to live within one of the PC BIOS partitions. FreeBSD + calls the PC BIOS partitions slices so as + not to confuse them with traditional BSD partitions. You may + also use slices on a disk that is dedicated to FreeBSD, but used + in a computer that also has another operating system installed. + This is a good way to avoid confusing the fdisk utility of + other, non-FreeBSD operating systems. + + In the slice case the drive will be added as + /dev/da1s1e. This is read as: SCSI disk, + unit number 1 (second SCSI disk), slice 1 (PC BIOS partition 1), + and e BSD partition. In the dedicated + case, the drive will be added simply as + /dev/da1e. + + Due to the use of 32-bit integers to store the number of sectors, + &man.bsdlabel.8; is + limited to 2^32-1 sectors per disk or 2TB in most cases. The + &man.fdisk.8; format allows a starting sector of no more than + 2^32-1 and a length of no more than 2^32-1, limiting partitions to + 2TB and disks to 4TB in most cases. The &man.sunlabel.8; format + is limited to 2^32-1 sectors per partition and 8 partitions for + a total of 16TB. For larger disks, &man.gpt.8; partitions may be + used. + + + Using &man.sysinstall.8; + + sysinstall + adding disks + + + su + + + + Navigating <application>Sysinstall</application> + + You may use sysinstall to + partition and label a new disk using its easy to use menus. + Either login as user root or use the + su command. Run + sysinstall and enter the + Configure menu. Within the + FreeBSD Configuration Menu, scroll down and + select the Fdisk option. + + + + <application>fdisk</application> Partition Editor + Once inside fdisk, typing A will + use the entire disk for FreeBSD. When asked if you want to + remain cooperative with any future possible operating + systems, answer YES. Write the + changes to the disk using W. Now exit the + FDISK editor by typing q. Next you will be + asked about the Master Boot Record. Since you are adding a + disk to an already running system, choose + None. + + + + Disk Label Editor + BSD partitions + + Next, you need to exit sysinstall + and start it again. Follow the directions above, although this + time choose the Label option. This will + enter the Disk Label Editor. This + is where you will create the traditional BSD partitions. A + disk can have up to eight partitions, labeled + a-h. + A few of the partition labels have special uses. The + a partition is used for the root partition + (/). Thus only your system disk (e.g, + the disk you boot from) should have an a + partition. The b partition is used for + swap partitions, and you may have many disks with swap + partitions. The c partition addresses the + entire disk in dedicated mode, or the entire FreeBSD slice in + slice mode. The other partitions are for general use. + + sysinstall's Label editor + favors the e + partition for non-root, non-swap partitions. Within the + Label editor, create a single file system by typing + C. When prompted if this will be a FS + (file system) or swap, choose FS and type in a + mount point (e.g, /mnt). When adding a + disk in post-install mode, sysinstall + will not create entries + in /etc/fstab for you, so the mount point + you specify is not important. + + You are now ready to write the new label to the disk and + create a file system on it. Do this by typing + W. Ignore any errors from + sysinstall that + it could not mount the new partition. Exit the Label Editor + and sysinstall completely. + + + + Finish + + The last step is to edit /etc/fstab + to add an entry for your new disk. + + + + + + Using Command Line Utilities + + + Using Slices + + This setup will allow your disk to work correctly with + other operating systems that might be installed on your + computer and will not confuse other operating systems' + fdisk utilities. It is recommended + to use this method for new disk installs. Only use + dedicated mode if you have a good reason + to do so! + + &prompt.root; dd if=/dev/zero of=/dev/da1 bs=1k count=1 +&prompt.root; fdisk -BI da1 #Initialize your new disk +&prompt.root; bsdlabel -B -w -r da1s1 auto #Label it. +&prompt.root; bsdlabel -e da1s1 # Edit the bsdlabel just created and add any partitions. +&prompt.root; mkdir -p /1 +&prompt.root; newfs /dev/da1s1e # Repeat this for every partition you created. +&prompt.root; mount /dev/da1s1e /1 # Mount the partition(s) +&prompt.root; vi /etc/fstab # Add the appropriate entry/entries to your /etc/fstab. + + If you have an IDE disk, substitute ad + for da. + + + + Dedicated + OS/2 + + If you will not be sharing the new drive with another operating + system, you may use the dedicated mode. Remember + this mode can confuse Microsoft operating systems; however, no damage + will be done by them. IBM's &os2; however, will + appropriate any partition it finds which it does not + understand. + + &prompt.root; dd if=/dev/zero of=/dev/da1 bs=1k count=1 +&prompt.root; bsdlabel -Brw da1 auto +&prompt.root; bsdlabel -e da1 # create the `e' partition +&prompt.root; newfs -d0 /dev/da1e +&prompt.root; mkdir -p /1 +&prompt.root; vi /etc/fstab # add an entry for /dev/da1e +&prompt.root; mount /1 + + An alternate method is: + + &prompt.root; dd if=/dev/zero of=/dev/da1 count=2 +&prompt.root; bsdlabel /dev/da1 | bsdlabel -BrR da1 /dev/stdin +&prompt.root; newfs /dev/da1e +&prompt.root; mkdir -p /1 +&prompt.root; vi /etc/fstab # add an entry for /dev/da1e +&prompt.root; mount /1 + + + + + + + RAID + + + Software RAID + + + + + + Christopher + Shumway + Original work by + + + + + Jim + Brown + Revised by + + + + +RAIDsoftware + + RAIDCCD + + + Concatenated Disk Driver (CCD) Configuration + When choosing a mass storage solution the most important + factors to consider are speed, reliability, and cost. It is + rare to have all three in balance; normally a fast, reliable mass + storage device is expensive, and to cut back on cost either speed + or reliability must be sacrificed. + + In designing the system described below, cost was chosen + as the most important factor, followed by speed, then reliability. + Data transfer speed for this system is ultimately + constrained by the network. And while reliability is very important, + the CCD drive described below serves online data that is already + fully backed up on CD-R's and can easily be replaced. + + Defining your own requirements is the first step + in choosing a mass storage solution. If your requirements prefer + speed or reliability over cost, your solution will differ from + the system described in this section. + + + + Installing the Hardware + + In addition to the IDE system disk, three Western + Digital 30GB, 5400 RPM IDE disks form the core + of the CCD disk described below providing approximately + 90GB of online storage. Ideally, + each IDE disk would have its own IDE controller + and cable, but to minimize cost, additional + IDE controllers were not used. Instead the disks were + configured with jumpers so that each IDE controller has + one master, and one slave. + + Upon reboot, the system BIOS was configured to + automatically detect the disks attached. More importantly, + FreeBSD detected them on reboot: + + ad0: 19574MB <WDC WD205BA> [39770/16/63] at ata0-master UDMA33 +ad1: 29333MB <WDC WD307AA> [59598/16/63] at ata0-slave UDMA33 +ad2: 29333MB <WDC WD307AA> [59598/16/63] at ata1-master UDMA33 +ad3: 29333MB <WDC WD307AA> [59598/16/63] at ata1-slave UDMA33 + + If FreeBSD does not detect all the disks, ensure + that you have jumpered them correctly. Most IDE drives + also have a Cable Select jumper. This is + not the jumper for the master/slave + relationship. Consult the drive documentation for help in + identifying the correct jumper. + + Next, consider how to attach them as part of the file + system. You should research both &man.vinum.8; () and &man.ccd.4;. In this + particular configuration, &man.ccd.4; was chosen. + + + + Setting Up the CCD + + The &man.ccd.4; driver allows you to take + several identical disks and concatenate them into one + logical file system. In order to use + &man.ccd.4;, you need a kernel with + &man.ccd.4; support built in. + Add this line to your kernel configuration file, rebuild, and + reinstall the kernel: + + device ccd + + The &man.ccd.4; support can also be + loaded as a kernel loadable module. + + To set up &man.ccd.4;, you must first use + &man.bsdlabel.8; to label the disks: + + bsdlabel -r -w ad1 auto +bsdlabel -r -w ad2 auto +bsdlabel -r -w ad3 auto + + This creates a bsdlabel for ad1c, ad2c and ad3c that + spans the entire disk. + + The next step is to change the disk label type. You + can use &man.bsdlabel.8; to edit the + disks: + + bsdlabel -e ad1 +bsdlabel -e ad2 +bsdlabel -e ad3 + + This opens up the current disk label on each disk with + the editor specified by the EDITOR + environment variable, typically &man.vi.1;. + + An unmodified disk label will look something like + this: + + 8 partitions: +# size offset fstype [fsize bsize bps/cpg] + c: 60074784 0 unused 0 0 0 # (Cyl. 0 - 59597) + + Add a new e partition for &man.ccd.4; to use. This + can usually be copied from the c partition, + but the must + be 4.2BSD. The disk label should + now look something like this: + + 8 partitions: +# size offset fstype [fsize bsize bps/cpg] + c: 60074784 0 unused 0 0 0 # (Cyl. 0 - 59597) + e: 60074784 0 4.2BSD 0 0 0 # (Cyl. 0 - 59597) + + + + + Building the File System + + Now that you have all the disks labeled, you must + build the &man.ccd.4;. To do that, + use &man.ccdconfig.8;, with options similar to the following: + + ccdconfig ccd0 32 0 /dev/ad1e /dev/ad2e /dev/ad3e + + The use and meaning of each option is shown below: + + + + The first argument is the device to configure, in this case, + /dev/ccd0c. The /dev/ + portion is optional. + + + + + The interleave for the file system. The interleave + defines the size of a stripe in disk blocks, each normally 512 bytes. + So, an interleave of 32 would be 16,384 bytes. + + + + Flags for &man.ccdconfig.8;. If you want to enable drive + mirroring, you can specify a flag here. This + configuration does not provide mirroring for + &man.ccd.4;, so it is set at 0 (zero). + + + + The final arguments to &man.ccdconfig.8; + are the devices to place into the array. Use the complete pathname + for each device. + + + + + After running &man.ccdconfig.8; the &man.ccd.4; + is configured. A file system can be installed. Refer to &man.newfs.8; + for options, or simply run: + + newfs /dev/ccd0c + + + + + + Making it All Automatic + + Generally, you will want to mount the + &man.ccd.4; upon each reboot. To do this, you must + configure it first. Write out your current configuration to + /etc/ccd.conf using the following command: + + ccdconfig -g > /etc/ccd.conf + + During reboot, the script /etc/rc + runs ccdconfig -C if /etc/ccd.conf + exists. This automatically configures the + &man.ccd.4; so it can be mounted. + + If you are booting into single user mode, before you can + &man.mount.8; the &man.ccd.4;, you + need to issue the following command to configure the + array: + + ccdconfig -C + + + To automatically mount the &man.ccd.4;, + place an entry for the &man.ccd.4; in + /etc/fstab so it will be mounted at + boot time: + + /dev/ccd0c /media ufs rw 2 2 + + + + + The Vinum Volume Manager + +RAIDsoftware + + RAID + Vinum + + + The Vinum Volume Manager is a block device driver which + implements virtual disk drives. It isolates disk hardware + from the block device interface and maps data in ways which + result in an increase in flexibility, performance and + reliability compared to the traditional slice view of disk + storage. &man.vinum.8; implements the RAID-0, RAID-1 and + RAID-5 models, both individually and in combination. + + See for more + information about &man.vinum.8;. + + + + + Hardware RAID + + + RAID + hardware + + + FreeBSD also supports a variety of hardware RAID + controllers. These devices control a RAID subsystem + without the need for FreeBSD specific software to manage the + array. + + Using an on-card BIOS, the card controls most of the disk operations + itself. The following is a brief setup description using a Promise IDE RAID + controller. When this card is installed and the system is started up, it + displays a prompt requesting information. Follow the instructions + to enter the card's setup screen. From here, you have the ability to + combine all the attached drives. After doing so, the disk(s) will look like + a single drive to FreeBSD. Other RAID levels can be set up + accordingly. + + + + + Rebuilding ATA RAID1 Arrays + + FreeBSD allows you to hot-replace a failed disk in an array. This requires + that you catch it before you reboot. + + You will probably see something like the following in /var/log/messages or in the &man.dmesg.8; + output: + + ad6 on monster1 suffered a hard error. +ad6: READ command timeout tag=0 serv=0 - resetting +ad6: trying fallback to PIO mode +ata3: resetting devices .. done +ad6: hard error reading fsbn 1116119 of 0-7 (ad6 bn 1116119; cn 1107 tn 4 sn 11)\\ +status=59 error=40 +ar0: WARNING - mirror lost + + Using &man.atacontrol.8;, check for further information: + + &prompt.root; atacontrol list +ATA channel 0: + Master: no device present + Slave: acd0 <HL-DT-ST CD-ROM GCR-8520B/1.00> ATA/ATAPI rev 0 + +ATA channel 1: + Master: no device present + Slave: no device present + +ATA channel 2: + Master: ad4 <MAXTOR 6L080J4/A93.0500> ATA/ATAPI rev 5 + Slave: no device present + +ATA channel 3: + Master: ad6 <MAXTOR 6L080J4/A93.0500> ATA/ATAPI rev 5 + Slave: no device present + +&prompt.root; atacontrol status ar0 +ar0: ATA RAID1 subdisks: ad4 ad6 status: DEGRADED + + + + You will first need to detach the ata channel with the failed + disk so you can safely remove it: + + &prompt.root; atacontrol detach ata3 + + + + Replace the disk. + + + + Reattach the ata channel: + + &prompt.root; atacontrol attach ata3 +Master: ad6 <MAXTOR 6L080J4/A93.0500> ATA/ATAPI rev 5 +Slave: no device present + + + + Add the new disk to the array as a spare: + + &prompt.root; atacontrol addspare ar0 ad6 + + + + Rebuild the array: + + &prompt.root; atacontrol rebuild ar0 + + + + It is possible to check on the progress by issuing the + following command: + + &prompt.root; dmesg | tail -10 +[output removed] +ad6: removed from configuration +ad6: deleted from ar0 disk1 +ad6: inserted into ar0 disk1 as spare + +&prompt.root; atacontrol status ar0 +ar0: ATA RAID1 subdisks: ad4 ad6 status: REBUILDING 0% completed + + + + Wait until this operation completes. + + + + + + + + + + Marc + Fonvieille + Contributed by + + + + + + USB Storage Devices + + USB + disks + + + A lot of external storage solutions, nowadays, use the + Universal Serial Bus (USB): hard drives, USB thumbdrives, CD-R + burners, etc. &os; provides support for these devices. + + + Configuration + + The USB mass storage devices driver, &man.umass.4;, + provides the support for USB storage devices. If you use the + GENERIC kernel, you do not have to change + anything in your configuration. If you use a custom kernel, + be sure that the following lines are present in your kernel + configuration file: + + device scbus +device da +device pass +device uhci +device ohci +device usb +device umass + + The &man.umass.4; driver uses the SCSI subsystem to access + to the USB storage devices, your USB device will be seen as a + SCSI device by the system. Depending on the USB chipset on + your motherboard, you only need either device + uhci or device ohci, however + having both in the kernel configuration file is harmless. Do + not forget to compile and install the new kernel if you added + any lines. + + + If your USB device is a CD-R or DVD burner, the SCSI CD-ROM + driver, &man.cd.4;, must be added to the kernel via the + line: + + device cd + + Since the burner is seen as a SCSI drive, the driver + &man.atapicam.4; should not be used in the kernel + configuration. + + + Support for USB 2.0 controllers is provided on + &os;; however, you must add: + + device ehci + + to your configuration file for USB 2.0 support. Note + &man.uhci.4; and &man.ohci.4; drivers are still needed if you + want USB 1.X support. + + + + Testing the Configuration + + The configuration is ready to be tested: plug in your USB + device, and in the system message buffer (&man.dmesg.8;), the + drive should appear as something like: + + umass0: USB Solid state disk, rev 1.10/1.00, addr 2 +GEOM: create disk da0 dp=0xc2d74850 +da0 at umass-sim0 bus 0 target 0 lun 0 +da0: <Generic Traveling Disk 1.11> Removable Direct Access SCSI-2 device +da0: 1.000MB/s transfers +da0: 126MB (258048 512 byte sectors: 64H 32S/T 126C) + + Of course, the brand, the device node + (da0) and other details can differ + according to your configuration. + + Since the USB device is seen as a SCSI one, the + camcontrol command can be used to list the + USB storage devices attached to the system: + + &prompt.root; camcontrol devlist +<Generic Traveling Disk 1.11> at scbus0 target 0 lun 0 (da0,pass0) + + If the drive comes with a file system, you should be able + to mount it. The will help you + to format and create partitions on the USB drive if + needed. + + To make this device mountable as a normal user, certain + steps have to be taken. First, the devices that are created + when a USB storage device is connected need to be accessible + by the user. A solution is to make all users of these devices + a member of the operator group. This + is done with &man.pw.8;. Second, when the devices are + created, the operator group should be + able to read and write them. This is accomplished by adding + these lines to + /etc/devfs.rules: + + [localrules=1] +add path 'da*' mode 0660 group operator + + + If there already are SCSI disks in the system, it must + be done a bit different. E.g., if the system already + contains disks da0 through + da2 attached to the system, change + the second line as follows: + + add path 'da[3-9]*' mode 0660 group operator + + This will exclude the already existing disks from + belonging to the operator + group. + + + You also have to enable your &man.devfs.rules.5; ruleset + in your /etc/rc.conf file: + + devfs_system_ruleset="localrules" + + Next, the kernel has to be configured to allow regular + users to mount file systems. The easiest way is to add the + following line to + /etc/sysctl.conf: + + vfs.usermount=1 + + Note that this only takes effect after the next reboot. + Alternatively, one can also use &man.sysctl.8; to set this + variable. + + The final step is to create a directory where the file + system is to be mounted. This directory needs to be owned by + the user that is to mount the file system. One way to do that + is for root to create a subdirectory + owned by that user as + /mnt/$USER + (replace $USER by the login name of + the actual user): + + &prompt.root; mkdir /mnt/$USER +&prompt.root; chown $USER:$USER /mnt/$USER + + Suppose a USB thumbdrive is plugged in, and a device + /dev/da0s1 appears. Since these devices + usually come preformatted with a FAT file system, one can + mount them like this: + + &prompt.user; mount_msdosfs -m 644 -M 755 /dev/da0s1 /mnt/$USER + + If you unplug the device (the disk must be unmounted + before), you should see, in the system message buffer, + something like the following: + + umass0: at uhub0 port 1 (addr 2) disconnected +(da0:umass-sim0:0:0:0): lost device +(da0:umass-sim0:0:0:0): removing device entry +GEOM: destroy disk da0 dp=0xc2d74850 +umass0: detached + + + + Further Reading + + Beside the Adding + Disks and Mounting and + Unmounting File Systems sections, reading various + manual pages may be also useful: &man.umass.4;, + &man.camcontrol.8;, and &man.usbdevs.8;. + + + + + + + + Mike + Meyer + Contributed by + + + + + + + Creating and Using Optical Media (CDs) + + CDROMs + creating + + + + Introduction + + CDs have a number of features that differentiate them from + conventional disks. Initially, they were not writable by the + user. They are designed so that they can be read continuously without + delays to move the head between tracks. They are also much easier + to transport between systems than similarly sized media were at the + time. + + CDs do have tracks, but this refers to a section of data to + be read continuously and not a physical property of the disk. To + produce a CD on FreeBSD, you prepare the data files that are going + to make up the tracks on the CD, then write the tracks to the + CD. + + ISO 9660 + + file systems + ISO 9660 + + The ISO 9660 file system was designed to deal with these + differences. It unfortunately codifies file system limits that were + common then. Fortunately, it provides an extension mechanism that + allows properly written CDs to exceed those limits while still + working with systems that do not support those extensions. + + + sysutils/cdrtools + + The sysutils/cdrtools + port includes &man.mkisofs.8;, a program that you can use to + produce a data file containing an ISO 9660 file + system. It has options that support various extensions, and is + described below. + + + CD burner + ATAPI + + Which tool to use to burn the CD depends on whether your CD burner + is ATAPI or something else. ATAPI CD burners use the burncd program that is part of + the base system. SCSI and USB CD burners should use + cdrecord from + the sysutils/cdrtools port. + It is also possible to use cdrecord and other tools + for SCSI drives on ATAPI hardware with the ATAPI/CAM module. + + If you want CD burning software with a graphical user + interface, you may wish to take a look at either + X-CD-Roast or + K3b. These tools are available as + packages or from the sysutils/xcdroast and sysutils/k3b ports. + X-CD-Roast and + K3b require the ATAPI/CAM module with ATAPI + hardware. + + + + mkisofs + + The &man.mkisofs.8; program, which is part of the + sysutils/cdrtools port, + produces an ISO 9660 file system + that is an image of a directory tree in the &unix; file system name + space. The simplest usage is: + + &prompt.root; mkisofs -o imagefile.iso /path/to/tree + + + file systems + ISO 9660 + + This command will create an imagefile.iso + containing an ISO 9660 file system that is a copy of the tree at + /path/to/tree. In the process, it will + map the file names to names that fit the limitations of the + standard ISO 9660 file system, and will exclude files that have + names uncharacteristic of ISO file systems. + + + file systems + HFS + + + file systems + Joliet + + A number of options are available to overcome those + restrictions. In particular, enables the + Rock Ridge extensions common to &unix; systems, + enables Joliet extensions used by Microsoft systems, and + can be used to create HFS file systems used + by &macos;. + + For CDs that are going to be used only on FreeBSD systems, + can be used to disable all filename + restrictions. When used with , it produces a + file system image that is identical to the FreeBSD tree you started + from, though it may violate the ISO 9660 standard in a number of + ways. + + + CDROMs + creating bootable + + The last option of general use is . This is + used to specify the location of the boot image for use in producing an + El Torito bootable CD. This option takes an + argument which is the path to a boot image from the top of the + tree being written to the CD. By default, &man.mkisofs.8; creates an + ISO image in the so-called floppy disk emulation mode, + and thus expects the boot image to be exactly 1200, 1440 or + 2880 KB in size. Some boot loaders, like the one used by the + FreeBSD distribution disks, do not use emulation mode; in this case, + the option should be used. So, if + /tmp/myboot holds a bootable FreeBSD system + with the boot image in + /tmp/myboot/boot/cdboot, you could produce the + image of an ISO 9660 file system in + /tmp/bootable.iso like so: + + &prompt.root; mkisofs -R -no-emul-boot -b boot/cdboot -o /tmp/bootable.iso /tmp/myboot + + Having done that, if you have md + configured in your kernel, you can mount the file system with: + + &prompt.root; mdconfig -a -t vnode -f /tmp/bootable.iso -u 0 +&prompt.root; mount -t cd9660 /dev/md0 /mnt + + At which point you can verify that /mnt + and /tmp/myboot are identical. + + There are many other options you can use with + &man.mkisofs.8; to fine-tune its behavior. In particular: + modifications to an ISO 9660 layout and the creation of Joliet + and HFS discs. See the &man.mkisofs.8; manual page for details. + + + + burncd + + CDROMs + burning + + If you have an ATAPI CD burner, you can use the + burncd command to burn an ISO image onto a + CD. burncd is part of the base system, installed + as /usr/sbin/burncd. Usage is very simple, as + it has few options: + + &prompt.root; burncd -f cddevice data imagefile.iso fixate + + Will burn a copy of imagefile.iso on + cddevice. The default device is + /dev/acd0. See &man.burncd.8; for options to + set the write speed, eject the CD after burning, and write audio + data. + + + + cdrecord + + If you do not have an ATAPI CD burner, you will have to use + cdrecord to burn your + CDs. cdrecord is not part of the base system; + you must install it from either the port at sysutils/cdrtools + or the appropriate + package. Changes to the base system can cause binary versions of + this program to fail, possibly resulting in a + coaster. You should therefore either upgrade the + port when you upgrade your system, or if you are tracking -STABLE, upgrade the port when a + new version becomes available. + + While cdrecord has many options, basic usage + is even simpler than burncd. Burning an ISO 9660 + image is done with: + + &prompt.root; cdrecord dev=device imagefile.iso + + The tricky part of using cdrecord is finding + the to use. To find the proper setting, use + the flag of cdrecord, + which might produce results like this: + + CDROMs + burning + + &prompt.root; cdrecord -scanbus +Cdrecord-Clone 2.01 (i386-unknown-freebsd7.0) Copyright (C) 1995-2004 Jörg Schilling +Using libscg version 'schily-0.1' +scsibus0: + 0,0,0 0) 'SEAGATE ' 'ST39236LW ' '0004' Disk + 0,1,0 1) 'SEAGATE ' 'ST39173W ' '5958' Disk + 0,2,0 2) * + 0,3,0 3) 'iomega ' 'jaz 1GB ' 'J.86' Removable Disk + 0,4,0 4) 'NEC ' 'CD-ROM DRIVE:466' '1.26' Removable CD-ROM + 0,5,0 5) * + 0,6,0 6) * + 0,7,0 7) * +scsibus1: + 1,0,0 100) * + 1,1,0 101) * + 1,2,0 102) * + 1,3,0 103) * + 1,4,0 104) * + 1,5,0 105) 'YAMAHA ' 'CRW4260 ' '1.0q' Removable CD-ROM + 1,6,0 106) 'ARTEC ' 'AM12S ' '1.06' Scanner + 1,7,0 107) * + + This lists the appropriate value for the + devices on the list. Locate your CD burner, and use the three + numbers separated by commas as the value for + . In this case, the CRW device is 1,5,0, so the + appropriate input would be + . There are easier + ways to specify this value; see &man.cdrecord.1; for + details. That is also the place to look for information on writing + audio tracks, controlling the speed, and other things. + + + + Duplicating Audio CDs + + You can duplicate an audio CD by extracting the audio data from + the CD to a series of files, and then writing these files to a blank + CD. The process is slightly different for ATAPI and SCSI + drives. + + + SCSI Drives + + + Use cdda2wav to extract the audio. + + &prompt.user; cdda2wav -v255 -D2,0 -B -Owav + + + + Use cdrecord to write the + .wav files. + + &prompt.user; cdrecord -v dev=2,0 -dao -useinfo *.wav + + Make sure that 2,0 is set + appropriately, as described in . + + + + + ATAPI Drives + + + The ATAPI CD driver makes each track available as + /dev/acddtnn, + where d is the drive number, and + nn is the track number written with two + decimal digits, prefixed with zero as needed. + So the first track on the first disk is + /dev/acd0t01, the second is + /dev/acd0t02, the third is + /dev/acd0t03, and so on. + + Make sure the appropriate files exist in + /dev. If the entries are missing, + force the system to retaste the media: + + &prompt.root; dd if=/dev/acd0 of=/dev/null count=1 + + + + Extract each track using &man.dd.1;. You must also use a + specific block size when extracting the files. + + &prompt.root; dd if=/dev/acd0t01 of=track1.cdr bs=2352 +&prompt.root; dd if=/dev/acd0t02 of=track2.cdr bs=2352 +... + + + + + Burn the extracted files to disk using + burncd. You must specify that these are audio + files, and that burncd should fixate the disk + when finished. + + &prompt.root; burncd -f /dev/acd0 audio track1.cdr track2.cdr ... fixate + + + + + + Duplicating Data CDs + + You can copy a data CD to a image file that is + functionally equivalent to the image file created with + &man.mkisofs.8;, and you can use it to duplicate + any data CD. The example given here assumes that your CDROM + device is acd0. Substitute your + correct CDROM device. + + &prompt.root; dd if=/dev/acd0 of=file.iso bs=2048 + + Now that you have an image, you can burn it to CD as + described above. + + + + Using Data CDs + + Now that you have created a standard data CDROM, you + probably want to mount it and read the data on it. By + default, &man.mount.8; assumes that a file system is of type + ufs. If you try something like: + + &prompt.root; mount /dev/cd0 /mnt + + you will get a complaint about Incorrect super + block, and no mount. The CDROM is not a + UFS file system, so attempts to mount it + as such will fail. You just need to tell &man.mount.8; that + the file system is of type ISO9660, and + everything will work. You do this by specifying the + option &man.mount.8;. For + example, if you want to mount the CDROM device, + /dev/cd0, under + /mnt, you would execute: + + &prompt.root; mount -t cd9660 /dev/cd0 /mnt + + Note that your device name + (/dev/cd0 in this example) could be + different, depending on the interface your CDROM uses. Also, + the option just executes + &man.mount.cd9660.8;. The above example could be shortened + to: + +&prompt.root; mount_cd9660 /dev/cd0 /mnt + + You can generally use data CDROMs from any vendor in this + way. Disks with certain ISO 9660 extensions might behave + oddly, however. For example, Joliet disks store all filenames + in two-byte Unicode characters. The FreeBSD kernel does not + speak Unicode, but the &os; CD9660 driver is able to convert + Unicode characters on the fly. If some non-English characters + show up as question marks you will need to specify the local + charset you use with the option. For more + information, consult the &man.mount.cd9660.8; manual + page. + + + To be able to do this character conversion with the help + of the option, the kernel will require + the cd9660_iconv.ko module to be + loaded. This can be done either by adding this line to + loader.conf: + + cd9660_iconv_load="YES" + + and then rebooting the machine, or by directly loading the + module with &man.kldload.8;. + + + Occasionally, you might get Device not + configured when trying to mount a CDROM. This + usually means that the CDROM drive thinks that there is no + disk in the tray, or that the drive is not visible on the bus. + It can take a couple of seconds for a CDROM drive to realize + that it has been fed, so be patient. + + Sometimes, a SCSI CDROM may be missed because it did not + have enough time to answer the bus reset. If you have a SCSI + CDROM please add the following option to your kernel + configuration and rebuild your kernel. + + options SCSI_DELAY=15000 + + This tells your SCSI bus to pause 15 seconds during boot, + to give your CDROM drive every possible chance to answer the + bus reset. + + + + Burning Raw Data CDs + + You can choose to burn a file directly to CD, without + creating an ISO 9660 file system. Some people do this for + backup purposes. This runs more quickly than burning a + standard CD: + + &prompt.root; burncd -f /dev/acd1 -s 12 data archive.tar.gz fixate + + In order to retrieve the data burned to such a CD, you + must read data from the raw device node: + + &prompt.root; tar xzvf /dev/acd1 + + You cannot mount this disk as you would a normal CDROM. + Such a CDROM cannot be read under any operating system + except FreeBSD. If you want to be able to mount the CD, or + share data with another operating system, you must use + &man.mkisofs.8; as described above. + + + + + + + Marc + Fonvieille + Contributed by + + + + + + CD burner + ATAPI/CAM driver + + Using the ATAPI/CAM Driver + + This driver allows ATAPI devices (CD-ROM, CD-RW, DVD + drives etc...) to be accessed through the SCSI subsystem, and + so allows the use of applications like sysutils/cdrdao or + &man.cdrecord.1;. + + To use this driver, you will need to add the following + line to the /boot/loader.conf + file: + + atapicam_load="YES" + + then, reboot your machine. + + + If you prefer to statically compile the &man.atapicam.4; + support in your kernel, you will have to add this line to + your kernel configuration file: + + device atapicam + + You also need the following lines in your kernel + configuration file: + + device ata +device scbus +device cd +device pass + + which should already be present. Then rebuild, install + your new kernel, and reboot your machine. + + + During the boot process, your burner should show up, + like so: + + acd0: CD-RW <MATSHITA CD-RW/DVD-ROM UJDA740> at ata1-master PIO4 +cd0 at ata1 bus 0 target 0 lun 0 +cd0: <MATSHITA CDRW/DVD UJDA740 1.00> Removable CD-ROM SCSI-0 device +cd0: 16.000MB/s transfers +cd0: Attempt to query device size failed: NOT READY, Medium not present - tray closed + + The drive could now be accessed via the + /dev/cd0 device name, for example to + mount a CD-ROM on /mnt, just type the + following: + + &prompt.root; mount -t cd9660 /dev/cd0 /mnt + + As root, you can run the following + command to get the SCSI address of the burner: + + &prompt.root; camcontrol devlist +<MATSHITA CDRW/DVD UJDA740 1.00> at scbus1 target 0 lun 0 (pass0,cd0) + + So 1,0,0 will be the SCSI address to + use with &man.cdrecord.1; and other SCSI application. + + For more information about ATAPI/CAM and SCSI system, + refer to the &man.atapicam.4; and &man.cam.4; manual + pages. + + + + + + + + Marc + Fonvieille + Contributed by + + + + + Andy + Polyakov + With inputs from + + + + + + Creating and Using Optical Media (DVDs) + + DVD + burning + + + + Introduction + + Compared to the CD, the DVD is the next generation of + optical media storage technology. The DVD can hold more data + than any CD and is nowadays the standard for video + publishing. + + Five physical recordable formats can be defined for what + we will call a recordable DVD: + + + + DVD-R: This was the first DVD recordable format + available. The DVD-R standard is defined by the DVD Forum. + This format is write once. + + + + DVD-RW: This is the rewritable version of + the DVD-R standard. A DVD-RW can be rewritten about 1000 + times. + + + + DVD-RAM: This is also a rewritable format + supported by the DVD Forum. A DVD-RAM can be seen as a + removable hard drive. However, this media is not + compatible with most DVD-ROM drives and DVD-Video players; + only a few DVD writers support the DVD-RAM format. Read + the for more information + on DVD-RAM use. + + + + DVD+RW: This is a rewritable format defined by + the DVD+RW + Alliance. A DVD+RW can be rewritten about 1000 + times. + + + + DVD+R: This format is the write once variation + of the DVD+RW format. + + + + A single layer recordable DVD can hold up to + 4,700,000,000 bytes which is actually 4.38 GB or + 4485 MB (1 kilobyte is 1024 bytes). + + + A distinction must be made between the physical media and + the application. For example, a DVD-Video is a specific + file layout that can be written on any recordable DVD + physical media: DVD-R, DVD+R, DVD-RW etc. Before choosing + the type of media, you must be sure that both the burner and the + DVD-Video player (a standalone player or a DVD-ROM drive on + a computer) are compatible with the media under consideration. + + + + Configuration + + The program &man.growisofs.1; will be used to perform DVD + recording. This command is part of the + dvd+rw-tools utilities (sysutils/dvd+rw-tools). The + dvd+rw-tools support all DVD media + types. + + These tools use the SCSI subsystem to access to the + devices, therefore the ATAPI/CAM + support must be added to your kernel. If your burner + uses the USB interface this addition is useless, and you should + read the for more details on USB + devices configuration. + + You also have to enable DMA access for ATAPI devices, this + can be done in adding the following line to the + /boot/loader.conf file: + + hw.ata.atapi_dma="1" + + Before attempting to use the + dvd+rw-tools you should consult the + dvd+rw-tools' + hardware compatibility notes for any information + related to your DVD burner. + + + If you want a graphical user interface, you should have + a look to K3b (sysutils/k3b) which provides a + user friendly interface to &man.growisofs.1; and many other + burning tools. + + + + + Burning Data DVDs + + The &man.growisofs.1; command is a frontend to mkisofs, it will invoke + &man.mkisofs.8; to create the file system layout and will + perform the write on the DVD. This means you do not need to + create an image of the data before the burning process. + + To burn onto a DVD+R or a DVD-R the data from the /path/to/data directory, use the + following command: + + &prompt.root; growisofs -dvd-compat -Z /dev/cd0 -J -R /path/to/data + + The options are passed to + &man.mkisofs.8; for the file system creation (in this case: an + ISO 9660 file system with Joliet and Rock Ridge extensions), + consult the &man.mkisofs.8; manual page for more + details. + + The option is used for the initial + session recording in any case: multiple sessions or not. The + DVD device, /dev/cd0, must be + changed according to your configuration. The + parameter will close the disk, + the recording will be unappendable. In return this should provide better + media compatibility with DVD-ROM drives. + + It is also possible to burn a pre-mastered image, for + example to burn the image + imagefile.iso, we will run: + + &prompt.root; growisofs -dvd-compat -Z /dev/cd0=imagefile.iso + + The write speed should be detected and automatically set + according to the media and the drive being used. If you want + to force the write speed, use the + parameter. For more information, read the &man.growisofs.1; + manual page. + + + + DVD + DVD-Video + + + + Burning a DVD-Video + + A DVD-Video is a specific file layout based on ISO 9660 + and the micro-UDF (M-UDF) specifications. The DVD-Video also + presents a specific data structure hierarchy, it is the reason + why you need a particular program such as multimedia/dvdauthor to author the + DVD. + + If you already have an image of the DVD-Video file system, + just burn it in the same way as for any image, see the + previous section for an example. If you have made the DVD + authoring and the result is in, for example, the directory + /path/to/video, the + following command should be used to burn the DVD-Video: + + &prompt.root; growisofs -Z /dev/cd0 -dvd-video /path/to/video + + The option will be passed down to + &man.mkisofs.8; and will instruct it to create a DVD-Video file system + layout. Beside this, the option + implies &man.growisofs.1; + option. + + + + DVD + DVD+RW + + + + Using a DVD+RW + + Unlike CD-RW, a virgin DVD+RW needs to be formatted before + first use. The &man.growisofs.1; program will take care of it + automatically whenever appropriate, which is the + recommended way. However you can use the + dvd+rw-format command to format the + DVD+RW: + + &prompt.root; dvd+rw-format /dev/cd0 + + You need to perform this operation just once, keep in mind + that only virgin DVD+RW medias need to be formatted. Then you + can burn the DVD+RW in the way seen in previous + sections. + + If you want to burn new data (burn a totally new file + system not append some data) onto a DVD+RW, you do not need to + blank it, you just have to write over the previous recording + (in performing a new initial session), like this: + + &prompt.root; growisofs -Z /dev/cd0 -J -R /path/to/newdata + + DVD+RW format offers the possibility to easily append data + to a previous recording. The operation consists in merging a + new session to the existing one, it is not multisession + writing, &man.growisofs.1; will grow the + ISO 9660 file system present on the media. + + For example, if we want to append data to our previous + DVD+RW, we have to use the following: + + &prompt.root; growisofs -M /dev/cd0 -J -R /path/to/nextdata + + The same &man.mkisofs.8; options we used to burn the + initial session should be used during next writes. + + + You may want to use the + option if you want better media compatibility with DVD-ROM + drives. In the DVD+RW case, this will not prevent you from + adding data. + + + If for any reason you really want to blank the media, do + the following: + + &prompt.root; growisofs -Z /dev/cd0=/dev/zero + + + + DVD + DVD-RW + + + + Using a DVD-RW + + A DVD-RW accepts two disc formats: the incremental + sequential one and the restricted overwrite. By default + DVD-RW discs are in sequential format. + + A virgin DVD-RW can be directly written without the need + of a formatting operation, however a non-virgin DVD-RW in + sequential format needs to be blanked before to be able to + write a new initial session. + + To blank a DVD-RW in sequential mode, run: + + &prompt.root; dvd+rw-format -blank=full /dev/cd0 + + + A full blanking () will take + about one hour on a 1x media. A fast blanking can be + performed using the option if the + DVD-RW will be recorded in Disk-At-Once (DAO) mode. To burn + the DVD-RW in DAO mode, use the command: + + &prompt.root; growisofs -use-the-force-luke=dao -Z /dev/cd0=imagefile.iso + + The option + should not be required since &man.growisofs.1; attempts to + detect minimally (fast blanked) media and engage DAO + write. + + In fact one should use restricted overwrite mode with + any DVD-RW, this format is more flexible than the default + incremental sequential one. + + + To write data on a sequential DVD-RW, use the same + instructions as for the other DVD formats: + + &prompt.root; growisofs -Z /dev/cd0 -J -R /path/to/data + + If you want to append some data to your previous + recording, you will have to use the &man.growisofs.1; + option. However, if you perform data + addition on a DVD-RW in incremental sequential mode, a new + session will be created on the disc and the result will be a + multi-session disc. + + A DVD-RW in restricted overwrite format does not need to + be blanked before a new initial session, you just have to + overwrite the disc with the option, this + is similar to the DVD+RW case. It is also possible to grow an + existing ISO 9660 file system written on the disc in a same + way as for a DVD+RW with the option. The + result will be a one-session DVD. + + To put a DVD-RW in the restricted overwrite format, the + following command must be used: + + &prompt.root; dvd+rw-format /dev/cd0 + + To change back to the sequential format use: + + &prompt.root; dvd+rw-format -blank=full /dev/cd0 + + + + Multisession + + Very few DVD-ROM drives support + multisession DVDs, they will most of time, hopefully, only read + the first session. DVD+R, DVD-R and DVD-RW in sequential + format can accept multiple sessions, the notion of multiple + sessions does not exist for the DVD+RW and the DVD-RW + restricted overwrite formats. + + Using the following command after an initial (non-closed) + session on a DVD+R, DVD-R, or DVD-RW in sequential format, + will add a new session to the disc: + + &prompt.root; growisofs -M /dev/cd0 -J -R /path/to/nextdata + + Using this command line with a DVD+RW or a DVD-RW in restricted + overwrite mode, will append data in merging the new session to + the existing one. The result will be a single-session disc. + This is the way used to add data after an initial write on these + medias. + + + Some space on the media is used between each session for + end and start of sessions. Therefore, one should add + sessions with large amount of data to optimize media space. + The number of sessions is limited to 154 for a DVD+R, + about 2000 for a DVD-R, and 127 for a DVD+R Double + Layer. + + + + + For More Information + + To obtain more information about a DVD, the + dvd+rw-mediainfo + /dev/cd0 command can be + ran with the disc in the drive. + + More information about the + dvd+rw-tools can be found in + the &man.growisofs.1; manual page, on the dvd+rw-tools + web site and in the cdwrite mailing + list archives. + + + The dvd+rw-mediainfo output of the + resulting recording or the media with issues is mandatory + for any problem report. Without this output, it will be + quite impossible to help you. + + + + + Using a DVD-RAM + + DVD + DVD-RAM + + + + Configuration + + DVD-RAM writers come with either SCSI or ATAPI + interface. DMA access for ATAPI devices has to be enabled, + this can be done by adding the following line to the + /boot/loader.conf file: + + hw.ata.atapi_dma="1" + + + + Preparing the Medium + + As previously mentioned in the chapter introduction, a + DVD-RAM can be seen as a removable hard drive. As any other + hard drive the DVD-RAM must be prepared + before the first use. In the example, the whole + disk space will be used with a standard UFS2 file system: + + &prompt.root; dd if=/dev/zero of=/dev/acd0 count=2 +&prompt.root; bsdlabel -Bw acd0 +&prompt.root; newfs /dev/acd0 + + The DVD device, acd0, must be + changed according to the configuration. + + + + Using the Medium + + Once the previous operations have been performed on the + DVD-RAM, it can be mounted as a normal hard drive: + + &prompt.root; mount /dev/acd0 /mnt + + After this the DVD-RAM will be both readable and writeable. + + + + + + + + + Julio + Merino + Original work by + + + + + + Martin + Karlsson + Rewritten by + + + + + + Creating and Using Floppy Disks + + Storing data on floppy disks is sometimes useful, for + example when one does not have any other removable storage media + or when one needs to transfer small amounts of data to another + computer. + + This section will explain how to use floppy disks in + FreeBSD. It will primarily cover formatting and usage of + 3.5inch DOS floppies, but the concepts are similar for other + floppy disk formats. + + + Formatting Floppies + + + The Device + + Floppy disks are accessed through entries in + /dev, just like other devices. To + access the raw floppy disk, simply use + /dev/fdN. + + + + Formatting + + A floppy disk needs to be low-level formated before it + can be used. This is usually done by the vendor, but + formatting is a good way to check media integrity. Although + it is possible to force larger (or smaller) disk sizes, + 1440kB is what most floppy disks are designed for. + + To low-level format the floppy disk you need to use + &man.fdformat.1;. This utility expects the device name as an + argument. + + Make note of any error messages, as these can help + determine if the disk is good or bad. + + + Formatting Floppy Disks + + Use the + /dev/fdN + devices to format the floppy. Insert a new 3.5inch floppy + disk in your drive and issue: + + &prompt.root; /usr/sbin/fdformat -f 1440 /dev/fd0 + + + + + + + The Disk Label + + After low-level formatting the disk, you will need to + place a disk label on it. This disk label will be destroyed + later, but it is needed by the system to determine the size of + the disk and its geometry later. + + The new disk label will take over the whole disk, and will + contain all the proper information about the geometry of the + floppy. The geometry values for the disk label are listed in + /etc/disktab. + + You can run now &man.bsdlabel.8; like so: + + &prompt.root; /sbin/bsdlabel -B -r -w /dev/fd0 fd1440 + + + + + The File System + + Now the floppy is ready to be high-level formated. This + will place a new file system on it, which will let FreeBSD read + and write to the disk. After creating the new file system, the + disk label is destroyed, so if you want to reformat the disk, you + will have to recreate the disk label. + + The floppy's file system can be either UFS or FAT. + FAT is generally a better choice for floppies. + + To put a new file system on the floppy, issue: + + &prompt.root; /sbin/newfs_msdos /dev/fd0 + + The disk is now ready for use. + + + + + Using the Floppy + + To use the floppy, mount it with &man.mount.msdosfs.8;. One can also use + emulators/mtools from the ports + collection. + + + + + Creating and Using Data Tapes + + tape media + The major tape media are the 4mm, 8mm, QIC, mini-cartridge and + DLT. + + + 4mm (DDS: Digital Data Storage) + + + tape media + DDS (4mm) tapes + + + tape media + QIC tapes + + 4mm tapes are replacing QIC as the workstation backup media of + choice. This trend accelerated greatly when Conner purchased Archive, + a leading manufacturer of QIC drives, and then stopped production of + QIC drives. 4mm drives are small and quiet but do not have the + reputation for reliability that is enjoyed by 8mm drives. The + cartridges are less expensive and smaller (3 x 2 x 0.5 inches, 76 x 51 + x 12 mm) than 8mm cartridges. 4mm, like 8mm, has comparatively short + head life for the same reason, both use helical scan. + + Data throughput on these drives starts ~150 kB/s, peaking at ~500 kB/s. + Data capacity starts at 1.3 GB and ends at 2.0 GB. Hardware + compression, available with most of these drives, approximately + doubles the capacity. Multi-drive tape library units can have 6 + drives in a single cabinet with automatic tape changing. Library + capacities reach 240 GB. + + The DDS-3 standard now supports tape capacities up to 12 GB (or + 24 GB compressed). + + 4mm drives, like 8mm drives, use helical-scan. All the benefits + and drawbacks of helical-scan apply to both 4mm and 8mm drives. + + Tapes should be retired from use after 2,000 passes or 100 full + backups. + + + + 8mm (Exabyte) + + tape media + Exabyte (8mm) tapes + + + 8mm tapes are the most common SCSI tape drives; they are the best + choice of exchanging tapes. Nearly every site has an Exabyte 2 GB 8mm + tape drive. 8mm drives are reliable, convenient and quiet. Cartridges + are inexpensive and small (4.8 x 3.3 x 0.6 inches; 122 x 84 x 15 mm). + One downside of 8mm tape is relatively short head and tape life due to + the high rate of relative motion of the tape across the heads. + + Data throughput ranges from ~250 kB/s to ~500 kB/s. Data sizes start + at 300 MB and go up to 7 GB. Hardware compression, available with + most of these drives, approximately doubles the capacity. These + drives are available as single units or multi-drive tape libraries + with 6 drives and 120 tapes in a single cabinet. Tapes are changed + automatically by the unit. Library capacities reach 840+ GB. + + The Exabyte Mammoth model supports 12 GB on one tape + (24 GB with compression) and costs approximately twice as much as + conventional tape drives. + + Data is recorded onto the tape using helical-scan, the heads are + positioned at an angle to the media (approximately 6 degrees). The + tape wraps around 270 degrees of the spool that holds the heads. The + spool spins while the tape slides over the spool. The result is a + high density of data and closely packed tracks that angle across the + tape from one edge to the other. + + + + QIC + + tape media + QIC-150 + + + QIC-150 tapes and drives are, perhaps, the most common tape drive + and media around. QIC tape drives are the least expensive serious + backup drives. The downside is the cost of media. QIC tapes are + expensive compared to 8mm or 4mm tapes, up to 5 times the price per GB + data storage. But, if your needs can be satisfied with a half-dozen + tapes, QIC may be the correct choice. QIC is the + most common tape drive. Every site has a QIC + drive of some density or another. Therein lies the rub, QIC has a + large number of densities on physically similar (sometimes identical) + tapes. QIC drives are not quiet. These drives audibly seek before + they begin to record data and are clearly audible whenever reading, + writing or seeking. QIC tapes measure 6 x 4 x 0.7 inches + (152 x 102 x 17 mm). + + Data throughput ranges from ~150 kB/s to ~500 kB/s. Data capacity + ranges from 40 MB to 15 GB. Hardware compression is available on many + of the newer QIC drives. QIC drives are less frequently installed; + they are being supplanted by DAT drives. + + Data is recorded onto the tape in tracks. The tracks run along + the long axis of the tape media from one end to the other. The number + of tracks, and therefore the width of a track, varies with the tape's + capacity. Most if not all newer drives provide backward-compatibility + at least for reading (but often also for writing). QIC has a good + reputation regarding the safety of the data (the mechanics are simpler + and more robust than for helical scan drives). + + Tapes should be retired from use after 5,000 backups. + + + + DLT + + tape media + DLT + + + DLT has the fastest data transfer rate of all the drive types + listed here. The 1/2" (12.5mm) tape is contained in a single spool + cartridge (4 x 4 x 1 inches; 100 x 100 x 25 mm). The cartridge has a + swinging gate along one entire side of the cartridge. The drive + mechanism opens this gate to extract the tape leader. The tape leader + has an oval hole in it which the drive uses to hook the tape. The + take-up spool is located inside the tape drive. All the other tape + cartridges listed here (9 track tapes are the only exception) have + both the supply and take-up spools located inside the tape cartridge + itself. + + Data throughput is approximately 1.5 MB/s, three times the throughput of + 4mm, 8mm, or QIC tape drives. Data capacities range from 10 GB to 20 GB + for a single drive. Drives are available in both multi-tape changers + and multi-tape, multi-drive tape libraries containing from 5 to 900 + tapes over 1 to 20 drives, providing from 50 GB to 9 TB of + storage. + + With compression, DLT Type IV format supports up to 70 GB + capacity. + + Data is recorded onto the tape in tracks parallel to the direction + of travel (just like QIC tapes). Two tracks are written at once. + Read/write head lifetimes are relatively long; once the tape stops + moving, there is no relative motion between the heads and the + tape. + + + + AIT + + tape media + AIT + + + AIT is a new format from Sony, and can hold up to 50 GB (with + compression) per tape. The tapes contain memory chips which retain an + index of the tape's contents. This index can be rapidly read by the + tape drive to determine the position of files on the tape, instead of + the several minutes that would be required for other tapes. Software + such as SAMS:Alexandria can operate forty or more AIT tape libraries, + communicating directly with the tape's memory chip to display the + contents on screen, determine what files were backed up to which + tape, locate the correct tape, load it, and restore the data from the + tape. + + Libraries like this cost in the region of $20,000, pricing them a + little out of the hobbyist market. + + + + Using a New Tape for the First Time + + The first time that you try to read or write a new, completely + blank tape, the operation will fail. The console messages should be + similar to: + + sa0(ncr1:4:0): NOT READY asc:4,1 +sa0(ncr1:4:0): Logical unit is in process of becoming ready + + The tape does not contain an Identifier Block (block number 0). + All QIC tape drives since the adoption of QIC-525 standard write an + Identifier Block to the tape. There are two solutions: + + + + mt fsf 1 causes the tape drive to write an + Identifier Block to the tape. + + + + Use the front panel button to eject the tape. + + Re-insert the tape and dump data to + the tape. + + dump will report DUMP: End of tape + detected and the console will show: HARDWARE + FAILURE info:280 asc:80,96. + + rewind the tape using: mt rewind. + + Subsequent tape operations are successful. + + + + + + + + Backups to Floppies + + + Can I Use Floppies for Backing Up My Data? + backup floppies + floppy disks + + Floppy disks are not really a suitable media for + making backups as: + + + + The media is unreliable, especially over long periods of + time. + + + + Backing up and restoring is very slow. + + + + They have a very limited capacity (the days of backing up + an entire hard disk onto a dozen or so floppies has long since + passed). + + + + However, if you have no other method of backing up your data then + floppy disks are better than no backup at all. + + If you do have to use floppy disks then ensure that you use good + quality ones. Floppies that have been lying around the office for a + couple of years are a bad choice. Ideally use new ones from a + reputable manufacturer. + + + + So How Do I Backup My Data to Floppies? + + The best way to backup to floppy disk is to use + &man.tar.1; with the (multi + volume) option, which allows backups to span multiple + floppies. + + To backup all the files in the current directory and sub-directory + use this (as root): + + &prompt.root; tar Mcvf /dev/fd0 * + + When the first floppy is full &man.tar.1; will prompt you to + insert the next volume (because &man.tar.1; is media independent it + refers to volumes; in this context it means floppy disk). + + Prepare volume #2 for /dev/fd0 and hit return: + + This is repeated (with the volume number incrementing) until all + the specified files have been archived. + + + + Can I Compress My Backups? + + tar + + + gzip + + compression + + Unfortunately, &man.tar.1; will not allow the + option to be used for multi-volume archives. + You could, of course, &man.gzip.1; all the files, + &man.tar.1; them to the floppies, then + &man.gunzip.1; the files again! + + + + How Do I Restore My Backups? + + To restore the entire archive use: + + &prompt.root; tar Mxvf /dev/fd0 + + There are two ways that you can use to restore only + specific files. First, you can start with the first floppy + and use: + + &prompt.root; tar Mxvf /dev/fd0 filename + + The utility &man.tar.1; will prompt you to insert subsequent floppies until it + finds the required file. + + Alternatively, if you know which floppy the file is on then you + can simply insert that floppy and use the same command as above. Note + that if the first file on the floppy is a continuation from the + previous one then &man.tar.1; will warn you that it cannot + restore it, even if you have not asked it to! + + + + + + + + Lowell + Gilbert + Original work by + + + + + + Backup Strategies + + The first requirement in devising a backup plan is to make sure that + all of the following problems are covered: + + + + Disk failure + + + Accidental file deletion + + + Random file corruption + + + Complete machine destruction (e.g. fire), including destruction + of any on-site backups. + + + + It is perfectly possible that some systems will be best served by + having each of these problems covered by a completely different + technique. Except for strictly personal systems with very low-value + data, it is unlikely that one technique would cover all of them. + + Some of the techniques in the toolbox are: + + + + Archives of the whole system, backed up onto permanent media + offsite. This actually provides protection against all of the + possible problems listed above, but is slow and inconvenient to + restore from. You can keep copies of the backups onsite and/or + online, but there will still be inconveniences in restoring files, + especially for non-privileged users. + + + + Filesystem snapshots. This is really only helpful in the + accidental file deletion scenario, but it can be + very helpful in that case, and is quick and + easy to deal with. + + + + Copies of whole filesystems and/or disks (e.g. periodic &man.rsync.1; of + the whole machine). This is generally most useful in networks with + unique requirements. For general protection against disk failure, + it is usually inferior to RAID. For restoring + accidentally deleted files, it can be comparable to + UFS snapshots, but that depends on your + preferences. + + + + RAID. Minimizes or avoids downtime when a + disk fails. At the expense of having to deal with disk failures + more often (because you have more disks), albeit at a much lower + urgency. + + + + Checking fingerprints of files. The &man.mtree.8; utility is + very useful for this. Although it is not a backup technique, it + helps guarantee that you will notice when you need to resort to your + backups. This is particularly important for offline backups, and + should be checked periodically. + + + + It is quite easy to come up with even more techniques, many of them + variations on the ones listed above. Specialized requirements will + usually lead to specialized techniques (for example, backing up a live + database usually requires a method particular to the database software + as an intermediate step). The important thing is to know what dangers + you want to protect against, and how you will handle each. + + + + Backup Basics + + The three major backup programs are + &man.dump.8;, + &man.tar.1;, + and + &man.cpio.1;. + + + Dump and Restore + + backup software + dump / restore + + dump + restore + + The traditional &unix; backup programs are + dump and restore. They + operate on the drive as a collection of disk blocks, below the + abstractions of files, links and directories that are created by + the file systems. dump backs up an entire + file system on a device. It is unable to backup only part of a + file system or a directory tree that spans more than one + file system. dump does not write files and + directories to tape, but rather writes the raw data blocks that + comprise files and directories. + + If you use dump on your root directory, you + would not back up /home, + /usr or many other directories since + these are typically mount points for other file systems or + symbolic links into those file systems. + + dump has quirks that remain from its early days in + Version 6 of AT&T UNIX (circa 1975). The default + parameters are suitable for 9-track tapes (6250 bpi), not the + high-density media available today (up to 62,182 ftpi). These + defaults must be overridden on the command line to utilize the + capacity of current tape drives. + + .rhosts + It is also possible to backup data across the network to a + tape drive attached to another computer with rdump and + rrestore. Both programs rely upon &man.rcmd.3; and + &man.ruserok.3; to access the remote tape drive. Therefore, + the user performing the backup must be listed in the + .rhosts file on the remote computer. The + arguments to rdump and rrestore must be suitable + to use on the remote computer. When + rdumping from a FreeBSD computer to an + Exabyte tape drive connected to a Sun called + komodo, use: + + &prompt.root; /sbin/rdump 0dsbfu 54000 13000 126 komodo:/dev/nsa8 /dev/da0a 2>&1 + + Beware: there are security implications to + allowing .rhosts authentication. Evaluate your + situation carefully. + + It is also possible to use dump and + restore in a more secure fashion over + ssh. + + + Using <command>dump</command> over <application>ssh</application> + + &prompt.root; /sbin/dump -0uan -f - /usr | gzip -2 | ssh -c blowfish \ + targetuser@targetmachine.example.com dd of=/mybigfiles/dump-usr-l0.gz + + + + Or using dump's built-in method, + setting the environment variable RSH: + + + Using <command>dump</command> over <application>ssh</application> with <envar>RSH</envar> set + + &prompt.root; RSH=/usr/bin/ssh /sbin/dump -0uan -f targetuser@targetmachine.example.com:/dev/sa0 /usr + + + + + + + <command>tar</command> + + backup software + tar + + + &man.tar.1; also dates back to Version 6 of AT&T UNIX + (circa 1975). tar operates in cooperation + with the file system; it writes files and + directories to tape. tar does not support the + full range of options that are available from &man.cpio.1;, but + it does not require the unusual command + pipeline that cpio uses. + + tar + + On FreeBSD 5.3 and later, both GNU tar + and the default bsdtar are available. The + GNU version can be invoked with gtar. It + supports remote devices using the same syntax as + rdump. To tar to an + Exabyte tape drive connected to a Sun called + komodo, use: + + &prompt.root; /usr/bin/gtar cf komodo:/dev/nsa8 . 2>&1 + + The same could be accomplished with + bsdtar by using a pipeline and + rsh to send the data to a remote tape + drive. + + &prompt.root; tar cf - . | rsh hostname dd of=tape-device obs=20b + + If you are worried about the security of backing up over a + network you should use the ssh command + instead of rsh. + + + + <command>cpio</command> + + backup software + cpio + + + &man.cpio.1; is the original &unix; file interchange tape + program for magnetic media. cpio has options + (among many others) to perform byte-swapping, write a number of + different archive formats, and pipe the data to other programs. + This last feature makes cpio an excellent + choice for installation media. cpio does not + know how to walk the directory tree and a list of files must be + provided through stdin. + cpio + + cpio does not support backups across + the network. You can use a pipeline and rsh + to send the data to a remote tape drive. + + &prompt.root; for f in directory_list; do +find $f >> backup.list +done +&prompt.root; cpio -v -o --format=newc < backup.list | ssh user@host "cat > backup_device" + + Where directory_list is the list of + directories you want to back up, + user@host is the + user/hostname combination that will be performing the backups, and + backup_device is where the backups should + be written to (e.g., /dev/nsa0). + + + + <command>pax</command> + + backup software + pax + + pax + POSIX + IEEE + + &man.pax.1; is IEEE/&posix;'s answer to + tar and cpio. Over the + years the various versions of tar and + cpio have gotten slightly incompatible. So + rather than fight it out to fully standardize them, &posix; + created a new archive utility. pax attempts + to read and write many of the various cpio + and tar formats, plus new formats of its own. + Its command set more resembles cpio than + tar. + + + + <application>Amanda</application> + + backup software + Amanda + + Amanda + + + Amanda (Advanced Maryland + Network Disk Archiver) is a client/server backup system, + rather than a single program. An Amanda server will backup to + a single tape drive any number of computers that have Amanda + clients and a network connection to the Amanda server. A + common problem at sites with a number of large disks is + that the length of time required to backup to data directly to tape + exceeds the amount of time available for the task. Amanda + solves this problem. Amanda can use a holding disk to + backup several file systems at the same time. Amanda creates + archive sets: a group of tapes used over a period of time to + create full backups of all the file systems listed in Amanda's + configuration file. The archive set also contains nightly + incremental (or differential) backups of all the file systems. + Restoring a damaged file system requires the most recent full + backup and the incremental backups. + + The configuration file provides fine control of backups and the + network traffic that Amanda generates. Amanda will use any of the + above backup programs to write the data to tape. Amanda is available + as either a port or a package, it is not installed by default. + + + + Do Nothing + + Do nothing is not a computer program, but it is the + most widely used backup strategy. There are no initial costs. There + is no backup schedule to follow. Just say no. If something happens + to your data, grin and bear it! + + If your time and your data is worth little to nothing, then + Do nothing is the most suitable backup program for your + computer. But beware, &unix; is a useful tool, you may find that within + six months you have a collection of files that are valuable to + you. + + Do nothing is the correct backup method for + /usr/obj and other directory trees that can be + exactly recreated by your computer. An example is the files that + comprise the HTML or &postscript; version of this Handbook. + These document formats have been created from SGML input + files. Creating backups of the HTML or &postscript; files is + not necessary. The SGML files are backed up regularly. + + + + Which Backup Program Is Best? + + LISA + + + &man.dump.8; Period. Elizabeth D. Zwicky + torture tested all the backup programs discussed here. The clear + choice for preserving all your data and all the peculiarities of &unix; + file systems is dump. Elizabeth created file systems containing + a large variety of unusual conditions (and some not so unusual ones) + and tested each program by doing a backup and restore of those + file systems. The peculiarities included: files with holes, files with + holes and a block of nulls, files with funny characters in their + names, unreadable and unwritable files, devices, files that change + size during the backup, files that are created/deleted during the + backup and more. She presented the results at LISA V in Oct. 1991. + See torture-testing + Backup and Archive Programs. + + + + Emergency Restore Procedure + + + Before the Disaster + + There are only four steps that you need to perform in + preparation for any disaster that may occur. + + bsdlabel + + + First, print the bsdlabel from each of your disks + (e.g. bsdlabel da0 | lpr), your file system table + (/etc/fstab) and all boot messages, + two copies of + each. + + fix-it floppies + Second, determine that the boot and fix-it floppies + (boot.flp and fixit.flp) + have all your devices. The easiest way to check is to reboot your + machine with the boot floppy in the floppy drive and check the boot + messages. If all your devices are listed and functional, skip on to + step three. + + Otherwise, you have to create two custom bootable + floppies which have a kernel that can mount all of your disks + and access your tape drive. These floppies must contain: + fdisk, bsdlabel, + newfs, mount, and + whichever backup program you use. These programs must be + statically linked. If you use dump, the + floppy must contain restore. + + Third, create backup tapes regularly. Any changes that you make + after your last backup may be irretrievably lost. Write-protect the + backup tapes. + + Fourth, test the floppies (either boot.flp + and fixit.flp or the two custom bootable + floppies you made in step two.) and backup tapes. Make notes of the + procedure. Store these notes with the bootable floppy, the + printouts and the backup tapes. You will be so distraught when + restoring that the notes may prevent you from destroying your backup + tapes (How? In place of tar xvf /dev/sa0, you + might accidentally type tar cvf /dev/sa0 and + over-write your backup tape). + + For an added measure of security, make bootable floppies and two + backup tapes each time. Store one of each at a remote location. A + remote location is NOT the basement of the same office building. A + number of firms in the World Trade Center learned this lesson the + hard way. A remote location should be physically separated from + your computers and disk drives by a significant distance. + + + A Script for Creating a Bootable Floppy + + /mnt/sbin/init +gzip -c -best /sbin/fsck > /mnt/sbin/fsck +gzip -c -best /sbin/mount > /mnt/sbin/mount +gzip -c -best /sbin/halt > /mnt/sbin/halt +gzip -c -best /sbin/restore > /mnt/sbin/restore + +gzip -c -best /bin/sh > /mnt/bin/sh +gzip -c -best /bin/sync > /mnt/bin/sync + +cp /root/.profile /mnt/root + +cp -f /dev/MAKEDEV /mnt/dev +chmod 755 /mnt/dev/MAKEDEV + +chmod 500 /mnt/sbin/init +chmod 555 /mnt/sbin/fsck /mnt/sbin/mount /mnt/sbin/halt +chmod 555 /mnt/bin/sh /mnt/bin/sync +chmod 6555 /mnt/sbin/restore + +# +# create the devices nodes +# +cd /mnt/dev +./MAKEDEV std +./MAKEDEV da0 +./MAKEDEV da1 +./MAKEDEV da2 +./MAKEDEV sa0 +./MAKEDEV pty0 +cd / + +# +# create minimum file system table +# +cat > /mnt/etc/fstab < /mnt/etc/passwd < /mnt/etc/master.passwd < + + + + + + + After the Disaster + + The key question is: did your hardware survive? You have been + doing regular backups so there is no need to worry about the + software. + + If the hardware has been damaged, the parts should be replaced + before attempting to use the computer. + + If your hardware is okay, check your floppies. If you are using + a custom boot floppy, boot single-user (type -s + at the boot: prompt). Skip the following + paragraph. + + If you are using the boot.flp and + fixit.flp floppies, keep reading. Insert the + boot.flp floppy in the first floppy drive and + boot the computer. The original install menu will be displayed on + the screen. Select the Fixit--Repair mode with CDROM or + floppy. option. Insert the + fixit.flp when prompted. + restore and the other programs that you need are + located in /mnt2/rescue + (/mnt2/stand for + &os; versions older than 5.2). + + Recover each file system separately. + + + mount + + root partition + + bsdlabel + + + newfs + + Try to mount (e.g. mount /dev/da0a + /mnt) the root partition of your first disk. If the + bsdlabel was damaged, use bsdlabel to re-partition and + label the disk to match the label that you printed and saved. Use + newfs to re-create the file systems. Re-mount the root + partition of the floppy read-write (mount -u -o rw + /mnt). Use your backup program and backup tapes to + recover the data for this file system (e.g. restore vrf + /dev/sa0). Unmount the file system (e.g. umount + /mnt). Repeat for each file system that was + damaged. + + Once your system is running, backup your data onto new tapes. + Whatever caused the crash or data loss may strike again. Another + hour spent now may save you from further distress later. + + + + * I Did Not Prepare for the Disaster, What Now? + + + +]]> + + + + + + + + + Marc + Fonvieille + Reorganized and enhanced by + + + + Network, Memory, and File-Backed File Systems + virtual disks + + disks + virtual + + + Aside from the disks you physically insert into your computer: + floppies, CDs, hard drives, and so forth; other forms of disks + are understood by FreeBSD - the virtual + disks. + + NFS + Coda + + disks + memory + + These include network file systems such as the Network File System and Coda, memory-based + file systems and + file-backed file systems. + + According to the FreeBSD version you run, you will have to use + different tools for creation and use of file-backed and + memory-based file systems. + + + Use &man.devfs.5; to allocate device nodes transparently for the + user. + + + + File-Backed File System + + disks + file-backed + + + The utility &man.mdconfig.8; is used to configure and enable + memory disks, &man.md.4;, under FreeBSD. To use + &man.mdconfig.8;, you have to load &man.md.4; module or to add + the support in your kernel configuration file: + + device md + + The &man.mdconfig.8; command supports three kinds of + memory backed virtual disks: memory disks allocated with + &man.malloc.9;, memory disks using a file or swap space as + backing. One possible use is the mounting of floppy + or CD images kept in files. + + To mount an existing file system image: + + + Using <command>mdconfig</command> to Mount an Existing File System + Image + + &prompt.root; mdconfig -a -t vnode -f diskimage -u 0 +&prompt.root; mount /dev/md0 /mnt + + + To create a new file system image with &man.mdconfig.8;: + + + Creating a New File-Backed Disk with <command>mdconfig</command> + + &prompt.root; dd if=/dev/zero of=newimage bs=1k count=5k +5120+0 records in +5120+0 records out +&prompt.root; mdconfig -a -t vnode -f newimage -u 0 +&prompt.root; bsdlabel -w md0 auto +&prompt.root; newfs md0a +/dev/md0a: 5.0MB (10224 sectors) block size 16384, fragment size 2048 + using 4 cylinder groups of 1.25MB, 80 blks, 192 inodes. +super-block backups (for fsck -b #) at: + 160, 2720, 5280, 7840 +&prompt.root; mount /dev/md0a /mnt +&prompt.root; df /mnt +Filesystem 1K-blocks Used Avail Capacity Mounted on +/dev/md0a 4710 4 4330 0% /mnt + + + If you do not specify the unit number with the + option, &man.mdconfig.8; will use the + &man.md.4; automatic allocation to select an unused device. + The name of the allocated unit will be output on stdout like + md4. For more details about + &man.mdconfig.8;, please refer to the manual page. + + The utility &man.mdconfig.8; is very useful, however it + asks many command lines to create a file-backed file system. + FreeBSD also comes with a tool called &man.mdmfs.8;, + this program configures a &man.md.4; disk using + &man.mdconfig.8;, puts a UFS file system on it using + &man.newfs.8;, and mounts it using &man.mount.8;. For example, + if you want to create and mount the same file system image as + above, simply type the following: + + + Configure and Mount a File-Backed Disk with <command>mdmfs</command> + &prompt.root; dd if=/dev/zero of=newimage bs=1k count=5k +5120+0 records in +5120+0 records out +&prompt.root; mdmfs -F newimage -s 5m md0 /mnt +&prompt.root; df /mnt +Filesystem 1K-blocks Used Avail Capacity Mounted on +/dev/md0 4718 4 4338 0% /mnt + + + If you use the option without unit + number, &man.mdmfs.8; will use &man.md.4; auto-unit feature to + automatically select an unused device. For more details + about &man.mdmfs.8;, please refer to the manual page. + + + + + Memory-Based File System + + disks + memory file system + + + For a + memory-based file system the swap backing + should normally be used. Using swap backing does not mean + that the memory disk will be swapped out to disk by default, + but merely that the memory disk will be allocated from a + memory pool which can be swapped out to disk if needed. It is + also possible to create memory-based disk which are + &man.malloc.9; backed, but using malloc backed memory disks, + especially large ones, can result in a system panic if the + kernel runs out of memory. + + + Creating a New Memory-Based Disk with + <command>mdconfig</command> + + &prompt.root; mdconfig -a -t swap -s 5m -u 1 +&prompt.root; newfs -U md1 +/dev/md1: 5.0MB (10240 sectors) block size 16384, fragment size 2048 + using 4 cylinder groups of 1.27MB, 81 blks, 192 inodes. + with soft updates +super-block backups (for fsck -b #) at: + 160, 2752, 5344, 7936 +&prompt.root; mount /dev/md1 /mnt +&prompt.root; df /mnt +Filesystem 1K-blocks Used Avail Capacity Mounted on +/dev/md1 4718 4 4338 0% /mnt + + + + Creating a New Memory-Based Disk with + <command>mdmfs</command> + &prompt.root; mdmfs -s 5m md2 /mnt +&prompt.root; df /mnt +Filesystem 1K-blocks Used Avail Capacity Mounted on +/dev/md2 4846 2 4458 0% /mnt + + + + + Detaching a Memory Disk from the System + + disks + detaching a memory disk + + + When a memory-based or file-based file system + is not used, you should release all resources to the system. + The first thing to do is to unmount the file system, then use + &man.mdconfig.8; to detach the disk from the system and release + the resources. + + For example to detach and free all resources used by + /dev/md4: + + &prompt.root; mdconfig -d -u 4 + + It is possible to list information about configured + &man.md.4; devices in using the command mdconfig + -l. + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + + File System Snapshots + + + file systems + snapshots + + + FreeBSD offers a feature in conjunction with + Soft Updates: File system snapshots. + + Snapshots allow a user to create images of specified file + systems, and treat them as a file. + Snapshot files must be created in the file system that the + action is performed on, and a user may create no more than 20 + snapshots per file system. Active snapshots are recorded + in the superblock so they are persistent across unmount and + remount operations along with system reboots. When a snapshot + is no longer required, it can be removed with the standard &man.rm.1; + command. Snapshots may be removed in any order, + however all the used space may not be acquired because another snapshot will + possibly claim some of the released blocks. + + The un-alterable file flag is set + by &man.mksnap.ffs.8; after initial creation of a snapshot file. + The &man.unlink.1; command makes an exception for snapshot files + since it allows them to be removed. + + Snapshots are created with the &man.mount.8; command. To place + a snapshot of /var in the file + /var/snapshot/snap use the following + command: + +&prompt.root; mount -u -o snapshot /var/snapshot/snap /var + + Alternatively, you can use &man.mksnap.ffs.8; to create + a snapshot: +&prompt.root; mksnap_ffs /var /var/snapshot/snap + + One can find snapshot files on a file system (e.g. /var) + by using the &man.find.1; command: +&prompt.root; find /var -flags snapshot + + Once a snapshot has been created, it has several + uses: + + + + Some administrators will use a snapshot file for backup purposes, + because the snapshot can be transfered to CDs or tape. + + + + The file system integrity checker, &man.fsck.8;, may be run on the snapshot. + Assuming that the file system was clean when it was mounted, you + should always get a clean (and unchanging) result. + This is essentially what the + background &man.fsck.8; process does. + + + + Run the &man.dump.8; utility on the snapshot. + A dump will be returned that is consistent with the + file system and the timestamp of the snapshot. &man.dump.8; + can also take a snapshot, create a dump image and then + remove the snapshot in one command using the + flag. + + + + &man.mount.8; the snapshot as a frozen image of the file system. + To &man.mount.8; the snapshot + /var/snapshot/snap run: + +&prompt.root; mdconfig -a -t vnode -f /var/snapshot/snap -u 4 +&prompt.root; mount -r /dev/md4 /mnt + + + + + You can now walk the hierarchy of your frozen /var + file system mounted at /mnt. Everything will + initially be in the same state it was during the snapshot creation time. + The only exception is that any earlier snapshots will appear + as zero length files. When the use of a snapshot has delimited, + it can be unmounted with: + +&prompt.root; umount /mnt +&prompt.root; mdconfig -d -u 4 + + For more information about and + file system snapshots, including technical papers, you can visit + Marshall Kirk McKusick's website at + . + + + + File System Quotas + + accounting + disk space + + disk quotas + + Quotas are an optional feature of the operating system that + allow you to limit the amount of disk space and/or the number of + files a user or members of a group may allocate on a per-file + system basis. This is used most often on timesharing systems where + it is desirable to limit the amount of resources any one user or + group of users may allocate. This will prevent one user or group + of users from consuming all of the available disk space. + + + Configuring Your System to Enable Disk Quotas + + Before attempting to use disk quotas, it is necessary to make + sure that quotas are configured in your kernel. This is done by + adding the following line to your kernel configuration + file: + + options QUOTA + + The stock GENERIC kernel does not have + this enabled by default, so you will have to configure, build and + install a custom kernel in order to use disk quotas. Please refer + to for more information on kernel + configuration. + + Next you will need to enable disk quotas in + /etc/rc.conf. This is done by adding the + line: + + enable_quotas="YES" + + disk quotas + checking + + For finer control over your quota startup, there is an + additional configuration variable available. Normally on bootup, + the quota integrity of each file system is checked by the + &man.quotacheck.8; program. The + &man.quotacheck.8; facility insures that the data in + the quota database properly reflects the data on the file system. + This is a very time consuming process that will significantly + affect the time your system takes to boot. If you would like to + skip this step, a variable in /etc/rc.conf + is made available for the purpose: + + check_quotas="NO" + + Finally you will need to edit /etc/fstab + to enable disk quotas on a per-file system basis. This is where + you can either enable user or group quotas or both for all of your + file systems. + + To enable per-user quotas on a file system, add the + option to the options field in the + /etc/fstab entry for the file system you want + to enable quotas on. For example: + + /dev/da1s2g /home ufs rw,userquota 1 2 + + Similarly, to enable group quotas, use the + option instead of + . To enable both user and + group quotas, change the entry as follows: + + /dev/da1s2g /home ufs rw,userquota,groupquota 1 2 + + By default, the quota files are stored in the root directory of + the file system with the names quota.user and + quota.group for user and group quotas + respectively. See &man.fstab.5; for more + information. Even though the &man.fstab.5; manual page says that + you can specify + an alternate location for the quota files, this is not recommended + because the various quota utilities do not seem to handle this + properly. + + At this point you should reboot your system with your new + kernel. /etc/rc will automatically run the + appropriate commands to create the initial quota files for all of + the quotas you enabled in /etc/fstab, so + there is no need to manually create any zero length quota + files. + + In the normal course of operations you should not be required + to run the &man.quotacheck.8;, + &man.quotaon.8;, or &man.quotaoff.8; + commands manually. However, you may want to read their manual pages + just to be familiar with their operation. + + + + Setting Quota Limits + + disk quotas + limits + + + Once you have configured your system to enable quotas, verify + that they really are enabled. An easy way to do this is to + run: + + &prompt.root; quota -v + + You should see a one line summary of disk usage and current + quota limits for each file system that quotas are enabled + on. + + You are now ready to start assigning quota limits with the + &man.edquota.8; command. + + You have several options on how to enforce limits on the + amount of disk space a user or group may allocate, and how many + files they may create. You may limit allocations based on disk + space (block quotas) or number of files (inode quotas) or a + combination of both. Each of these limits are further broken down + into two categories: hard and soft limits. + + hard limit + A hard limit may not be exceeded. Once a user reaches his + hard limit he may not make any further allocations on the file + system in question. For example, if the user has a hard limit of + 500 kbytes on a file system and is currently using 490 kbytes, the + user can only allocate an additional 10 kbytes. Attempting to + allocate an additional 11 kbytes will fail. + + soft limit + Soft limits, on the other hand, can be exceeded for a limited + amount of time. This period of time is known as the grace period, + which is one week by default. If a user stays over his or her + soft limit longer than the grace period, the soft limit will + turn into a hard limit and no further allocations will be allowed. + When the user drops back below the soft limit, the grace period + will be reset. + + The following is an example of what you might see when you run + the &man.edquota.8; command. When the + &man.edquota.8; command is invoked, you are placed into + the editor specified by the EDITOR environment + variable, or in the vi editor if the + EDITOR variable is not set, to allow you to edit + the quota limits. + + &prompt.root; edquota -u test + + Quotas for user test: +/usr: kbytes in use: 65, limits (soft = 50, hard = 75) + inodes in use: 7, limits (soft = 50, hard = 60) +/usr/var: kbytes in use: 0, limits (soft = 50, hard = 75) + inodes in use: 0, limits (soft = 50, hard = 60) + + You will normally see two lines for each file system that has + quotas enabled. One line for the block limits, and one line for + inode limits. Simply change the value you want updated to modify + the quota limit. For example, to raise this user's block limit + from a soft limit of 50 and a hard limit of 75 to a soft limit of + 500 and a hard limit of 600, change: + + /usr: kbytes in use: 65, limits (soft = 50, hard = 75) + + to: + + /usr: kbytes in use: 65, limits (soft = 500, hard = 600) + + The new quota limits will be in place when you exit the + editor. + + Sometimes it is desirable to set quota limits on a range of + UIDs. This can be done by use of the option + on the &man.edquota.8; command. First, assign the + desired quota limit to a user, and then run + edquota -p protouser startuid-enduid. For + example, if user test has the desired quota + limits, the following command can be used to duplicate those quota + limits for UIDs 10,000 through 19,999: + + &prompt.root; edquota -p test 10000-19999 + + For more information see &man.edquota.8; manual page. + + + + Checking Quota Limits and Disk Usage + + disk quotas + checking + + + You can use either the &man.quota.1; or the + &man.repquota.8; commands to check quota limits and + disk usage. The &man.quota.1; command can be used to + check individual user or group quotas and disk usage. A user + may only examine his own quota, and the quota of a group he + is a member of. Only the super-user may view all user and group + quotas. The + &man.repquota.8; command can be used to get a summary + of all quotas and disk usage for file systems with quotas + enabled. + + The following is some sample output from the + quota -v command for a user that has quota + limits on two file systems. + + Disk quotas for user test (uid 1002): + Filesystem usage quota limit grace files quota limit grace + /usr 65* 50 75 5days 7 50 60 + /usr/var 0 50 75 0 50 60 + + grace period + On the /usr file system in the above + example, this user is currently 15 kbytes over the soft limit of + 50 kbytes and has 5 days of the grace period left. Note the + asterisk * which indicates that the user is + currently over his quota limit. + + Normally file systems that the user is not using any disk + space on will not show up in the output from the + &man.quota.1; command, even if he has a quota limit + assigned for that file system. The option + will display those file systems, such as the + /usr/var file system in the above + example. + + + + Quotas over NFS + NFS + + Quotas are enforced by the quota subsystem on the NFS server. + The &man.rpc.rquotad.8; daemon makes quota information available + to the &man.quota.1; command on NFS clients, allowing users on + those machines to see their quota statistics. + + Enable rpc.rquotad in + /etc/inetd.conf like so: + + rquotad/1 dgram rpc/udp wait root /usr/libexec/rpc.rquotad rpc.rquotad + + Now restart inetd: + + &prompt.root; kill -HUP `cat /var/run/inetd.pid` + + + + + + + + + Lucky + Green + Contributed by + +
shamrock@cypherpunks.to
+ + + + + + + Encrypting Disk Partitions + + disks + encrypting + + FreeBSD offers excellent online protections against + unauthorized data access. File permissions and Mandatory + Access Control (MAC) (see ) help prevent + unauthorized third-parties from accessing data while the operating + system is active and the computer is powered up. However, + the permissions enforced by the operating system are irrelevant if an + attacker has physical access to a computer and can simply move + the computer's hard drive to another system to copy and analyze + the sensitive data. + + Regardless of how an attacker may have come into possession of + a hard drive or powered-down computer, both GEOM + Based Disk Encryption (gbde) and + geli cryptographic subsystems in &os; are able + to protect the data on the computer's file systems against even + highly-motivated attackers with significant resources. Unlike + cumbersome encryption methods that encrypt only individual files, + gbde and geli transparently + encrypt entire file systems. No cleartext ever touches the hard + drive's platter. + + + Disk Encryption with <application>gbde</application> + + + + Become <username>root</username> + + Configuring gbde requires + super-user privileges. + + &prompt.user; su - +Password: + + + + Add &man.gbde.4; Support to the Kernel Configuration File + + Add the following line to the kernel configuration + file: + + options GEOM_BDE + + Rebuild the kernel as described in . + + Reboot into the new kernel. + + + + An alternative to recompiling the kernel is to use + kldload to load &man.gbde.4;: + + &prompt.root; kldload geom_bde + + + + + Preparing the Encrypted Hard Drive + + The following example assumes that you are adding a new hard + drive to your system that will hold a single encrypted partition. + This partition will be mounted as /private. + gbde can also be used to encrypt + /home and /var/mail, but + this requires more complex instructions which exceed the scope of + this introduction. + + + + Add the New Hard Drive + + Install the new drive to the system as explained in . For the purposes of this example, + a new hard drive partition has been added as + /dev/ad4s1c. The + /dev/ad0s1* + devices represent existing standard FreeBSD partitions on + the example system. + + &prompt.root; ls /dev/ad* +/dev/ad0 /dev/ad0s1b /dev/ad0s1e /dev/ad4s1 +/dev/ad0s1 /dev/ad0s1c /dev/ad0s1f /dev/ad4s1c +/dev/ad0s1a /dev/ad0s1d /dev/ad4 + + + + Create a Directory to Hold gbde Lock Files + + &prompt.root; mkdir /etc/gbde + + The gbde lock file contains + information that gbde requires to + access encrypted partitions. Without access to the lock file, + gbde will not be able to decrypt + the data contained in the encrypted partition without + significant manual intervention which is not supported by the + software. Each encrypted partition uses a separate lock + file. + + + + Initialize the gbde Partition + + A gbde partition must be + initialized before it can be used. This initialization needs to + be performed only once: + + &prompt.root; gbde init /dev/ad4s1c -i -L /etc/gbde/ad4s1c + + &man.gbde.8; will open your editor, permitting you to set + various configuration options in a template. For use with UFS1 + or UFS2, set the sector_size to 2048: + + $FreeBSD: src/sbin/gbde/template.txt,v 1.1 2002/10/20 11:16:13 phk Exp $ +# +# Sector size is the smallest unit of data which can be read or written. +# Making it too small decreases performance and decreases available space. +# Making it too large may prevent filesystems from working. 512 is the +# minimum and always safe. For UFS, use the fragment size +# +sector_size = 2048 +[...] + + + &man.gbde.8; will ask you twice to type the passphrase that + should be used to secure the data. The passphrase must be the + same both times. gbde's ability to + protect your data depends entirely on the quality of the + passphrase that you choose. + + For tips on how to select a secure passphrase that is easy + to remember, see the Diceware + Passphrase website. + + The gbde init command creates a lock + file for your gbde partition that in + this example is stored as + /etc/gbde/ad4s1c. + + + gbde lock files + must be backed up together with the + contents of any encrypted partitions. While deleting a lock + file alone cannot prevent a determined attacker from + decrypting a gbde partition, + without the lock file, the legitimate owner will be unable + to access the data on the encrypted partition without a + significant amount of work that is totally unsupported by + &man.gbde.8; and its designer. + + + + + Attach the Encrypted Partition to the Kernel + + &prompt.root; gbde attach /dev/ad4s1c -l /etc/gbde/ad4s1c + + You will be asked to provide the passphrase that you + selected during the initialization of the encrypted partition. + The new encrypted device will show up in + /dev as + /dev/device_name.bde: + + &prompt.root; ls /dev/ad* +/dev/ad0 /dev/ad0s1b /dev/ad0s1e /dev/ad4s1 +/dev/ad0s1 /dev/ad0s1c /dev/ad0s1f /dev/ad4s1c +/dev/ad0s1a /dev/ad0s1d /dev/ad4 /dev/ad4s1c.bde + + + + Create a File System on the Encrypted Device + + Once the encrypted device has been attached to the kernel, + you can create a file system on the device. To create a file + system on the encrypted device, use &man.newfs.8;. Since it is + much faster to initialize a new UFS2 file system than it is to + initialize the old UFS1 file system, using &man.newfs.8; with + the option is recommended. + + &prompt.root; newfs -U -O2 /dev/ad4s1c.bde + + + The &man.newfs.8; command must be performed on an + attached gbde partition which + is identified by a + *.bde + extension to the device name. + + + + + Mount the Encrypted Partition + + Create a mount point for the encrypted file system. + + &prompt.root; mkdir /private + + Mount the encrypted file system. + + &prompt.root; mount /dev/ad4s1c.bde /private + + + + Verify That the Encrypted File System is Available + + The encrypted file system should now be visible to + &man.df.1; and be available for use. + + &prompt.user; df -H +Filesystem Size Used Avail Capacity Mounted on +/dev/ad0s1a 1037M 72M 883M 8% / +/devfs 1.0K 1.0K 0B 100% /dev +/dev/ad0s1f 8.1G 55K 7.5G 0% /home +/dev/ad0s1e 1037M 1.1M 953M 0% /tmp +/dev/ad0s1d 6.1G 1.9G 3.7G 35% /usr +/dev/ad4s1c.bde 150G 4.1K 138G 0% /private + + + + + + Mounting Existing Encrypted File Systems + + After each boot, any encrypted file systems must be + re-attached to the kernel, checked for errors, and mounted, before + the file systems can be used. The required commands must be + executed as user root. + + + + Attach the gbde Partition to the Kernel + + &prompt.root; gbde attach /dev/ad4s1c -l /etc/gbde/ad4s1c + + You will be asked to provide the passphrase that you + selected during initialization of the encrypted + gbde partition. + + + + Check the File System for Errors + + Since encrypted file systems cannot yet be listed in + /etc/fstab for automatic mounting, the + file systems must be checked for errors by running &man.fsck.8; + manually before mounting. + + &prompt.root; fsck -p -t ffs /dev/ad4s1c.bde + + + + Mount the Encrypted File System + + &prompt.root; mount /dev/ad4s1c.bde /private + + The encrypted file system is now available for use. + + + + + Automatically Mounting Encrypted Partitions + + It is possible to create a script to automatically attach, + check, and mount an encrypted partition, but for security reasons + the script should not contain the &man.gbde.8; password. Instead, + it is recommended that such scripts be run manually while + providing the password via the console or &man.ssh.1;. + + As an alternative, an rc.d script is + provided. Arguments for this script can be passed via + &man.rc.conf.5;, for example: + + gbde_autoattach_all="YES" +gbde_devices="ad4s1c" + + This will require that the gbde + passphrase be entered at boot time. After typing the correct + passphrase, the gbde encrypted + partition will be mounted automatically. This can be very + useful when using gbde on + notebooks. + + + + + Cryptographic Protections Employed by gbde + + &man.gbde.8; encrypts the sector payload using 128-bit AES in + CBC mode. Each sector on the disk is encrypted with a different + AES key. For more information on gbde's + cryptographic design, including how the sector keys are derived + from the user-supplied passphrase, see &man.gbde.4;. + + + + Compatibility Issues + + &man.sysinstall.8; is incompatible with + gbde-encrypted devices. All + *.bde devices must be detached from the + kernel before starting &man.sysinstall.8; or it will crash during + its initial probing for devices. To detach the encrypted device + used in our example, use the following command: + &prompt.root; gbde detach /dev/ad4s1c + + Also note that, as &man.vinum.4; does not use the + &man.geom.4; subsystem, you cannot use + gbde with + vinum volumes. + + + + + + + + + Daniel + Gerzo + Contributed by + + + + + + Disk Encryption with <command>geli</command> + + A new cryptographic GEOM class is available as of &os; 6.0 - + geli. It is currently being developed by + &a.pjd;. Geli is different to + gbde; it offers different features and uses + a different scheme for doing cryptographic work. + + The most important features of &man.geli.8; are: + + + + Utilizes the &man.crypto.9; framework — when + cryptographic hardware is available, geli + will use it automatically. + + + Supports multiple cryptographic algorithms (currently + AES, Blowfish, and 3DES). + + + Allows the root partition to be encrypted. The + passphrase used to access the encrypted root partition will + be requested during the system boot. + + + Allows the use of two independent keys (e.g. a + key and a company key). + + + geli is fast - performs simple + sector-to-sector encryption. + + + Allows backup and restore of Master Keys. When a user + has to destroy his keys, it will be possible to get access + to the data again by restoring keys from the backup. + + + Allows to attach a disk with a random, one-time key + — useful for swap partitions and temporary file + systems. + + + + More geli features can be found in the + &man.geli.8; manual page. + + The next steps will describe how to enable support for + geli in the &os; kernel and will explain how + to create a new geli encryption provider. At + the end it will be demonstrated how to create an encrypted swap + partition using features provided by geli. + + In order to use geli, you must be running + &os; 6.0-RELEASE or later. Super-user privileges will be + required since modifications to the kernel are necessary. + + + + Adding <command>geli</command> Support to the Kernel + Configuration File + + Add the following lines to the kernel configuration + file: + + options GEOM_ELI +device crypto + + Rebuild the kernel as described in . + + Alternatively, the geli module can + be loaded at boot time. Add the following line to the + /boot/loader.conf: + + geom_eli_load="YES" + + &man.geli.8; should now be supported by the kernel. + + + + Generating the Master Key + + The following example will describe how to generate a + key file, which will be used as part of the Master Key for + the encrypted provider mounted under + /private. The key + file will provide some random data used to encrypt the + Master Key. The Master Key will be protected by a + passphrase as well. Provider's sector size will be 4kB big. + Furthermore, the discussion will describe how to attach the + geli provider, create a file system on + it, how to mount it, how to work with it, and finally how to + detach it. + + It is recommended to use a bigger sector size (like 4kB) for + better performance. + + The Master Key will be protected with a passphrase and + the data source for key file will be + /dev/random. The sector size of + /dev/da2.eli, which we call provider, + will be 4kB. + + &prompt.root; dd if=/dev/random of=/root/da2.key bs=64 count=1 +&prompt.root; geli init -s 4096 -K /root/da2.key /dev/da2 +Enter new passphrase: +Reenter new passphrase: + + It is not mandatory that both a passphrase and a key + file are used; either method of securing the Master Key can + be used in isolation. + + If key file is given as -, standard + input will be used. This example shows how more than one + key file can be used. + + &prompt.root; cat keyfile1 keyfile2 keyfile3 | geli init -K - /dev/da2 + + + + Attaching the Provider with the generated Key + + &prompt.root; geli attach -k /root/da2.key /dev/da2 +Enter passphrase: + + The new plaintext device will be named + /dev/da2.eli. + + &prompt.root; ls /dev/da2* +/dev/da2 /dev/da2.eli + + + + Creating the new File System + + &prompt.root; dd if=/dev/random of=/dev/da2.eli bs=1m +&prompt.root; newfs /dev/da2.eli +&prompt.root; mount /dev/da2.eli /private + + The encrypted file system should be visible to &man.df.1; + and be available for use now. + + &prompt.root; df -H +Filesystem Size Used Avail Capacity Mounted on +/dev/ad0s1a 248M 89M 139M 38% / +/devfs 1.0K 1.0K 0B 100% /dev +/dev/ad0s1f 7.7G 2.3G 4.9G 32% /usr +/dev/ad0s1d 989M 1.5M 909M 0% /tmp +/dev/ad0s1e 3.9G 1.3G 2.3G 35% /var +/dev/da2.eli 150G 4.1K 138G 0% /private + + + + + Unmounting and Detaching the Provider + + Once the work on the encrypted partition is done, and + the /private partition + is no longer needed, it is prudent to consider unmounting + and detaching the geli encrypted + partition from the kernel. + + &prompt.root; umount /private +&prompt.root; geli detach da2.eli + + + + More information about the use of &man.geli.8; can be + found in the manual page. + + + Using the <filename>geli</filename> <filename>rc.d</filename> Script + + geli comes with a rc.d script which + can be used to simplify the usage of geli. + An example of configuring geli through + &man.rc.conf.5; follows: + + geli_devices="da2" +geli_da2_flags="-p -k /root/da2.key" + + This will configure /dev/da2 as a + geli provider of which the Master Key file + is located in /root/da2.key, and + geli will not use a passphrase when + attaching the provider (note that this can only be used if -P + was given during the geli init phase). The + system will detach the geli provider from + the kernel before the system shuts down. + + More information about configuring rc.d is provided in the + rc.d section of the + Handbook. + + + + + + + + + + Christian + Brüffer + Written by + + + + + Encrypting Swap Space + + swap + encrypting + + + Swap encryption in &os; is easy to configure and has been + available since &os; 5.3-RELEASE. Depending on which version + of &os; is being used, different options are available + and configuration can vary slightly. From &os; 6.0-RELEASE onwards, + the &man.gbde.8; or &man.geli.8; encryption systems can be used + for swap encryption. With earlier versions, only &man.gbde.8; is + available. Both systems use the encswap + rc.d script. + + The previous section, Encrypting + Disk Partitions, includes a short discussion on the different + encryption systems. + + + Why should Swap be Encrypted? + + Like the encryption of disk partitions, encryption of swap space + is done to protect sensitive information. Imagine an application + that e.g. deals with passwords. As long as these passwords stay in + physical memory, all is well. However, if the operating system starts + swapping out memory pages to free space for other applications, the + passwords may be written to the disk platters unencrypted and easy to + retrieve for an adversary. Encrypting swap space can be a solution for + this scenario. + + + + Preparation + + + For the remainder of this section, ad0s1b + will be the swap partition. + + + Up to this point the swap has been unencrypted. It is possible that + there are already passwords or other sensitive data on the disk platters + in cleartext. To rectify this, the data on the swap partition should be + overwritten with random garbage: + + &prompt.root; dd if=/dev/random of=/dev/ad0s1b bs=1m + + + + Swap Encryption with &man.gbde.8; + + If &os; 6.0-RELEASE or newer is being used, the + .bde suffix should be added to the device in the + respective /etc/fstab swap line: + + +# Device Mountpoint FStype Options Dump Pass# +/dev/ad0s1b.bde none swap sw 0 0 + + + For systems prior to &os; 6.0-RELEASE, the following line + in /etc/rc.conf is also needed: + + gbde_swap_enable="YES" + + + + Swap Encryption with &man.geli.8; + + Alternatively, the procedure for using &man.geli.8; for swap + encryption is similar to that of using &man.gbde.8;. The + .eli suffix should be added to the device in the + respective /etc/fstab swap line: + + +# Device Mountpoint FStype Options Dump Pass# +/dev/ad0s1b.eli none swap sw 0 0 + + + &man.geli.8; uses the AES algorithm with + a key length of 256 bit by default. + + Optionally, these defaults can be altered using the + geli_swap_flags option in + /etc/rc.conf. The following line tells the + encswap rc.d script to create &man.geli.8; swap + partitions using the Blowfish algorithm with a key length of 128 bit, + a sectorsize of 4 kilobytes and the detach on last close + option set: + + geli_swap_flags="-a blowfish -l 128 -s 4096 -d" + + Please refer to the description of the onetime command + in the &man.geli.8; manual page for a list of possible options. + + + + Verifying that it Works + + Once the system has been rebooted, proper operation of the + encrypted swap can be verified using the + swapinfo command. + + If &man.gbde.8; is being used: + + &prompt.user; swapinfo +Device 1K-blocks Used Avail Capacity +/dev/ad0s1b.bde 542720 0 542720 0% + + + If &man.geli.8; is being used: + + &prompt.user; swapinfo +Device 1K-blocks Used Avail Capacity +/dev/ad0s1b.eli 542720 0 542720 0% + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/eresources/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/eresources/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..6a04ee79aa --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/eresources/chapter.sgml @@ -0,0 +1,1790 @@ + + + + Πηγές Πληροφόρησης στο Διαδίκτυο + + Η ραγδαία εξέλιξη του FreeBSD καθιστά τα έντυπα μέσα ανίκανα να + να καλύψουν τις τελευταίες εξελίξεις. Οι ηλεκτρονικές πηγές είναι ο καλύτερος, + αν όχι ο μόνος, τρόπος για να παραμείνεις ενήμερος για τις τελευταίες εξελίξεις. + Αφού το FreeBSD είναι μια εθελοντική προσπάθεια, η κοινότητα των χρηστών + λειτουργεί και ως τμήμα τεχνικής υποστήριξης, + με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και τα USENET news να είναι ο ποιο αποτελεσματικός τρόπος + να έρθεις σε επαφή με αυτή την κοινότητα. + + Τα σημαντικότερα σημεία επικοινωνίας με την κοινότητα χρηστών του FreeBSD + αναφέρονται παρακάτω. Αν γνωρίζεις και άλλες πηγές που δεν αναφέρονται + εδώ, παρακαλώ στείλε τις στο &a.doc; ώστε να ενταχθούν και + αυτές. + + + Mailing Lists + + Αν και πολλά από τα μέλη ανάπτυξης του FreeBSD διαβάζουν το USENET, δεν + μπορούμε να εγγυηθούμε ότι πάντα θα παίρνεις απαντήσεις στις ερωτήσεις σου σύντομα + (αν πάρεις) αν τις ταχυδρομήσεις σε μόνο ένα από τα + comp.unix.bsd.freebsd.* groups. Ταχυδρομώντας τις + ερωτήσεις σου στην κατάλληλη λίστα θα προσεγγίσεις εμάς και ένα + συγκεντρωμένο FreeBSD ακροατήριο, κατά κανόνα οδηγήσαι σε καλύτερη (ή γρηγορότερη) + ανταπόκριση. + + Οι πίνακες με τις διάφορες λίστες βρίσκονται στο τέλος του κειμένου. + Παρακαλώ διάβασε τον πίνακα πριν συμμετέχεις ή στείλεις + μήνυμα σε οποιοδήποτε λίστα. Οι περισσότεροι από τους συνδρομητές των λιστών μας + δέχονται εκατοντάδες μηνύματα σχετικά με το FreeBSD καθημερινά, και θέτοντας + πίνακες και κανόνες για σωστή χρήση αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε την + αναλογία σήμα-προς-θόρυβο των λιστών υψηλή. Εάν κάναμε λιγότερα θα βλέπαμε τις + λίστες να αποτυγχάνουν να είναι ένα αποτελεσματικό μέσο επικοινωνίας για + το σχέδιο. + + Όταν βρίσκεσαι σε δίλημμά σε ποία λίστα να στείλεις μια ερώτηση, δες το Πως να έχεις καλύτερα αποτελέσματα + από την FreeBSD-questions mailing list. + + Πριν στείλεις κάτι σε οποιαδήποτε λίστα, μάθε πως να χρησιμοποιείς καλύτερα + τις mailing lists, όπως πως να βοηθάς να αποφεύγονται συχνά-επαναλαμβανόμενες- + συζητήσεις, διαβάζοντας το + Mailing List Frequently Asked Questions (FAQ) κείμενο. + + Αρχεία από όλες τις mailing lists κρατούνται και μπορούν να αναζητηθούν + χρησιμοποιώντας το FreeBSD World + Wide Web server. Τα αναζητήσημα αρχεία λέξεων-κλειδίων προσφέρουν + άριστο τρόπο για να βρίσκονται απαντήσεις σε σε συχνά ερωτούμενες ερωτήσεις και + πρέπει να συμβουλεύονται πριν σταλθεί μια ερώτηση. + + + Σύνοψη λιστών + + Γενικές λίστες: Οι ακόλουθες είναι γενικές + λίστες όπου ο καθένας είναι ελεύθερος (και ενθαρρύνεται) να συμμετάσχει: + + + + + + Λίστα + Σκοπός + + + + + + &a.cvsall.name; + Αλλαγές που έγιναν στο δέντρο πηγαίου κώδικα του FreeBSD + + + + &a.advocacy.name; + Διαφήμιση και προώθηση του FreeBSD + + + + &a.announce.name; + Σημαντικά γεγονότα και ανακοινώσεις + + + + &a.arch.name; + Συζητήσεις αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού + + + + &a.bugbusters.name; + Συζητήσεις που αναφέρονται στην συντήρηση της FreeBSD + βάσεως δεδομένων αναφοράς προβλημάτων και των σχετικών εργαλείων + + + + &a.bugs.name; + Αναφορές σφαλμάτων + + + + &a.chat.name; + Μη τεχνικά θέματα που σχετίζονται με την κοινότητα του + FreeBSD + + + + &a.current.name; + Συζητήσεις που σχετίζονται με το + &os.current; + + + + &a.isp.name; + Θέματα για Παροχείς Υπηρεσιών Διαδικτύου που χρησιμοποιούν το + FreeBSD + + + + &a.jobs.name; + Ευκαιρίες εργασίας και συμβούλων FreeBSD + + + + + &a.policy.name; + Αποφάσεις πολιτικών της ομάδας FreeBSD Core. Μικρή κίνηση, και + μόνο αναγνώσιμη + + + + &a.questions.name; + Απορίες χρηστών και τεχνική υποστήριξη + + + + &a.security-notifications.name; + Ειδοποιήσεις ασφαλείας + + + + &a.stable.name; + Συζητήσεις που σχετίζονται με την χρήση του + &os.stable; + + + + &a.test.name; + Στείλε εδώ τα δοκιμαστικά σου μηνύματα αντί σε μία + από τις πραγματικές λίστες + + + + + + Τεχνικές λίστες: Οι ακόλουθες λίστες είναι για + τεχνικές συζητήσεις. Πρέπει να διαβάσεις τον πίνακα για κάθε λίστα + προσεχτικά πριν συμμετέχεις ή στείλεις μήνυμα σε μία από αυτές καθώς υπάρχουν + αυστηρές οδηγίες για την χρήση τους και το περιεχόμενο. + + + + + + Λίστα + Σκοπός + + + + + + &a.acpi.name; + Ανάπτυξη της διαχείρισης ενέργειας και του ACPI + + + + &a.afs.name; + Μεταφορά του AFS στο FreeBSD + + + + &a.aic7xxx.name; + Ανάπτυξη οδηγών για το &adaptec; AIC 7xxx + + + + &a.alpha.name; + Μεταφορά του FreeBSD στον Alpha + + + + &a.amd64.name; + Μεταφορά του FreeBSD σε συστήματα AMD64 + + + + &a.apache.name; + Συζήτηση για ports σχετικά με τον Apache + + + + &a.arm.name; + Μεταφορά του FreeBSD σε επεξεργαστές &arm; + + + + &a.atm.name; + Χρήση δικτύωσης ATM στο FreeBSD + + + + &a.audit.name; + Σχέδιο ελέγχου πηγαίου κώδικα + + + + &a.binup.name; + Σχεδίαση και ανάπτυξη του συστήματος δυαδικής ανανέωσης + + + + &a.bluetooth.name; + Χρήση της τεχνολογίας &bluetooth; στο FreeBSD + + + + &a.cluster.name; + Χρήση του FreeBSD σε παράλληλα συστήματα + + + + &a.cvsweb.name; + Συντήρηση του CVSweb + + + + &a.database.name; + Συζήτηση για την χρήση και ανάπτυξη βάσεων δεδομένων στο + FreeBSD + + + + &a.doc.name; + Δημιουργία τεκμηρίωσης για το FreeBSD + + + + &a.drivers.name; + Δημιουργία οδηγών συσκευών για το &os; + + + + &a.eclipse.name; + FreeBSD χρήστες του Eclipse IDE, εργαλείων, rich client + εφαρμογές και ports. + + + + &a.embedded.name; + Χρήση του FreeBSD σε embedded εφαρμογές + + + + &a.eol.name; + Ομότιμη υποστήριξη για FreeBSD-σχετικό λογισμικό που + δεν υποστηρίζεται πλέον από το FreeBSD project. + + + + &a.emulation.name; + Εξομοίωση άλλων συστημάτων όπως είναι τα + Linux/&ms-dos;/&windows; + + + + &a.firewire.name; + FreeBSD &firewire; (iLink, IEEE 1394) τεχνική + συζήτηση + + + + &a.fs.name; + Συστήματα αρχείων + + + + &a.geom.name; + GEOM-σχετικές συζητήσεις και υλοποιήσεις + + + + &a.gnome.name; + Μεταφορά των GNOME και GNOME εφαρμογών + + + + &a.hackers.name; + Γενικές τεχνικές συζητήσεις + + + + &a.hardware.name; + Γενική συζήτηση για το αν ένα υλικό λειτουργεί στο + FreeBSD + + + + &a.i18n.name; + Διεθνοποίησή του FreeBSD + + + + &a.ia32.name; + Το FreeBSD στην αρχιτεκτονική IA-32 (&intel; x86) + + + + &a.ia64.name; + Μεταφορά του FreeBSD στα &intel;'s επερχόμενα συστήματα IA64 + + + + &a.ipfw.name; + Τεχνική συζήτηση που επικεντρώνεται στον επανασχεδιασμό του κώδικα IP + firewall + + + + &a.isdn.name; + Ανάπτυξη του ISDN + + + + &a.java.name; + &java; developers και άτομα που μεταφέρουν τα &jdk;s στο + FreeBSD + + + + &a.kde.name; + Μεταφορά του KDE και των KDE εφαρμογών + + + + &a.lfs.name; + Μεταφορά του LFS στο FreeBSD + + + + &a.libh.name; + Το σύστημα εγκατάστασης και διαχείρισης package + δεύτερης γενιάς + + + + &a.mips.name; + Μεταφορά του FreeBSD στο &mips; + + + + &a.mobile.name; + Συζητήσεις σχετικές με φορητά υπολογιστικά συστήματα + + + + &a.mozilla.name; + Μεταφορά του Mozilla στο FreeBSD + + + + &a.multimedia.name; + Εφαρμογές πολυμέσων + + + + &a.newbus.name; + Τεχνικές συζητήσεις σχετικές με την αρχιτεκτονική διαύλων + + + + &a.net.name; + Συζητήσεις δικτύωσης και πηγαίος κώδικας TCP/IP + + + + &a.openoffice.name; + Μεταφορά του OpenOffice.org και του + &staroffice; στο FreeBSD + + + + &a.performance.name; + Ερωτήσεις ρύθμισης απόδοσης για εγκαταστάσεις + υψηλής απόδοσης/φορτίου + + + + &a.perl.name; + Υποστήριξη ενός αριθμού από + Perl-σχετικές ports + + + + &a.pf.name; + Συζήτηση και ερωτήσεις σχετικές με το σύστημα packet filter + firewall + + + + &a.platforms.name; + Σχεδιασμοί μεταφοράς σε μη &intel; αρχιτεκτονικές + + + + + &a.ports.name; + Συζήτηση για την Ports Collection + + + + &a.ports-bugs.name; + Συζήτηση για τα ports σφάλματα/PRs + + + + &a.ppc.name; + Μεταφορά του FreeBSD στο &powerpc; + + + + &a.proliant.name; + Τεχνική συζήτηση για το FreeBSD στους διακομιστές HP ProLiant + + + + &a.python.name; + FreeBSD-σχετικά με το Python θέματα + + + + &a.qa.name; + Συζήτηση Ελέγχου και Εξασφάλισης Ποιότητας, συνήθως πριν από μια release + + + + &a.rc.name; + Συζήτηση σχετικά με το σύστημα rc.d και την ανάπτυξή του + + + + &a.realtime.name; + Ανάπτυξη επεκτάσεων πραγματικού-χρόνου του FreeBSD + + + + &a.scsi.name; + Το υποσύστημα SCSI + + + + &a.security.name; + Θέματα ασφαλείας που επηρεάζουν το FreeBSD + + + + &a.small.name; + Χρησιμοποιώντας το FreeBSD σε μικρά συστήματα + (Άχρηστο; χρησιμοποίησε το &a.embedded.name; αντί αυτού) + + + + &a.smp.name; + Συζητήσεις ανάπτυξης για την [α]συμμετρική πολυεπεξεργασία + + + + &a.sparc.name; + Μεταφορά του FreeBSD σε &sparc; συστήματα + + + + &a.standards.name; + Συμβατότητα του FreeBSD με τα πρότυπα C99 και &posix; + + + + + &a.sun4v.name; + Μεταφορά του FreeBSD σε &ultrasparc; T1 συστήματα + + + + &a.threads.name; + Πολυνηματική επεξεργασία στο FreeBSD + + + + &a.testing.name; + Δοκιμές απόδοσης και σταθερότητας του FreeBSD + + + + &a.tokenring.name; + Υποστήριξη του Token Ring στο FreeBSD + + + + &a.usb.name; + Συζήτηση υποστήριξης του USB στο &os; + + + + &a.vuxml.name; + Συζήτηση για την υποδομή VuXML + + + + &a.x11.name; + Συντήρηση και υποστήριξη του X11 στο FreeBSD + + + + + + Περιορισμένες λίστες: Οι ακόλουθες λίστες είναι για + ποίο ειδικό (και απαιτητικό) κοινό και πιθανώς δεν ενδιαφέρει + το γενικό κοινό. Είναι επίσης καλή ιδέα να έχεις μια + παρουσία στις τεχνικές λίστες πριν συμμετέχεις σε μία από αυτές τις περιορισμένες λίστες + ώστε να καταλάβεις τον κώδικα επικοινωνίας σε αυτές. + + + + + + Λίστα + Σκοπός + + + + + + &a.hubs.name; + Άτομα που διατηρούν mirror sites (υποστήριξη + υποδομών) + + + + &a.usergroups.name; + Οργάνωση των συλλόγων χρηστών + + + + &a.vendors.name; + Οργάνωση των πωλητών πριν τις εκδόσεις + + + + &a.www.name; + Συντηρητές του www.FreeBSD.org + + + + + + Λίστες digest: Όλες οι παραπάνω λίστες + διατίθενται σε μορφή digest. Μόλις εγγραφείς σε μία λίστα, + μπορείς να αλλάξεις τις επιλογές digest στο τμήμα ρυθμίσεων του λογαριασμού σου. + + + Λίστες CVS: Οι ακόλουθες λίστες είναι για ανθρώπους + που ενδιαφέρονται να δούνε τα μηνύματα για αλλαγές σε διάφορα μέρη στο δέντρο + του πηγαίου κώδικα. Είναι λίστες Μόνο για Ανάγνωση και + δεν πρέπει να στέλνεις μηνύματα σε αυτές. + + + + + + Λίστα + Περιοχή πηγαίου κώδικα + Περιγραφή περιοχής (κώδικας για) + + + + + + &a.cvsall.name; + /usr/(CVSROOT|doc|ports|projects|src) + Όλες οι αλλαγές σε κάθε μέρος του δέντρου (περιέχει όλες τις άλλες λίστες CVS) + + + + &a.cvs-doc.name; + /usr/(doc|www) + Όλες οι αλλαγές στα doc και www δέντρα + + + + &a.cvs-ports.name; + /usr/ports + Όλες οι αλλαγές στο ports δέντρο + + + + &a.cvs-projects.name; + /usr/projects + Όλες οι αλλαγές στο projects δέντρο + + + + &a.cvs-src.name; + /usr/src + Όλες οι αλλαγές στο src δέντρο + + + + + + + + Πως να εγγραφείς + + Για να εγγραφείς σε μία λίστα, επίλεξε το όνομα της λίστας παραπάνω ή + πήγαινε στο &a.mailman.lists.link; + και επίλεξε την λίστα για την οποία ενδιαφέρεσαι. Η σελίδα της + σελίδας πρέπει να περιέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες + εγγραφής. + + Για να ταχυδρομήσεις σε μια λίστα απλώς στέλνεις μήνυμα στο + όνομα-λίστας@FreeBSD.org. Θα + διανεμηθεί στα μέλη της λίστας παγκόσμια. + + Για να διαγραφείς από μια λίστα, επίλεξε το URL που + βρίσκεται στο τέλος κάθε μηνύματος που λαμβάνεις από την λίστα. Μπορείς + επίσης να στείλεις ένα μήνυμα στο + όνομα-λίστας-unsubscribe@FreeBSD.org για να διαγραφείς + μόνος σου. + + Ακόμη μια φορά, θέλουμε να ζητήσουμε να διατηρήσεις το επίπεδο + των τεχνικών λιστών σε ένα τεχνικό επίπεδο. Αν ενδιαφέρεσαι μόνο + για σημαντικές ανακοινώσεις τότε προτείνουμε να + εγγραφείς στην &a.announce;, η οποία έχει μικρή + κίνηση. + + + + Πίνακες λιστών + + Όλες οι FreeBSD λίστες έχουν συγκεκριμένους βασικούς + κανόνες οι οποίοι πρέπει να ακολουθούνται από οποιονδήποτε τις χρησιμοποιεί. Αν αποτύχει να ακολουθήσει + αυτούς τους κανόνες θα του αποσταλούν δύο (2) γραπτές προειδοποιήσεις από τον + FreeBSD Postmaster postmaster@FreeBSD.org, μετά από αυτές, + σε μία τρίτη αποτυχία, αυτό το άτομο θα απομακρυνθεί από όλες τις FreeBSD λίστες + και θα φιλτράρονται τα μηνύματα του προς αυτές. Λυπόμαστε επειδή αυτοί οι + κανόνες και τα μέτρα είναι απαραίτητα, αλλά το σημερινό Διαδίκτυο είναι ένα + πολύ σκληρό περιβάλλον, όπως φαίνεται, και πολλοί δεν εκτιμούν + πόσο εύθραυστοι είναι μερικοί μηχανισμοί του. + + Κανόνες: + + + + Το θέμα κάθε μηνύματος πρέπει να είναι σχετικό με τον βασικό σκοπό της + λίστας που στάλθηκε, π.χ. αν η λίστα σχετίζεται με τεχνικά + θέματα τότε το μήνυμα σου πρέπει να περιέχει τεχνικό περιεχόμενο. + Άσχετη φλυαρία ή flaming αφαιρεί την προσοχή από το σκοπό της + λίστας από όλους εκεί πέρα και δεν θα το ανεχτούμε. + Για ελεύθερες συζητήσεις ή χωρίς κάποιο συγκεκριμένο θέμα, διατίθεται η &a.chat; + και θα πρέπει να χρησιμοποιείται. + + + + Κανένα μήνυμα δεν θα πρέπει να σταλεί σε περισσότερες από 2 λίστες, και + σε 2 μόνο όταν υπάρχει ξεκάθαρος και προφανής σκοπός να σταλεί και στις δύο λίστες. + Στις περισσότερες λίστες, υπάρχει ήδη μεγάλος φόρτος από + μέλη και εκτός από τα ποίο εσωτερικά μίγματα (όπως + -stable & -scsi), δεν υπάρχει λόγος να στείλεις μήνυμα σε περισσότερες + από μία λίστα κάθε φορά. Αν ένα μήνυμα στάλθηκε σε εσένα με έναν τέτοιο τρόπο ώστε + πολλαπλές λίστες να φαίνονται στην + Cc γραμμή τότε η Cc + γραμμή επίσης να περικοπεί πριν σταλεί απάντηση. + Είσαι ακόμη υπεύθυνος για τα δικά σου + cross-postings, ανεξάρτητα ποιος είναι ο δημιουργός + τους. + + + + Προσωπικές επιθέσεις και ασέβεια (στο περιεχόμενο μιας αντιπαράθεσης) + δεν επιτρέπονται, και αυτό αφορά και τους χρήστες και τους developers. + Μεγάλες παραβάσεις τις ηθικής, όπως χρήση τμημάτων ή ολόκληρων προσωπικών + μηνυμάτων όταν δεν έχει δοθεί άδεια για να γίνει αυτό και δεν ήταν αναμενόμενο, + αποδοκιμάζονται αλλά δεν απαγορεύονται ρητώς. + Όμως, υπάρχουν μερικές περιπτώσεις όπου + τέτοιο περιεχόμενο μπορεί να οδηγήσει + σε μία προειδοποίηση (ή αποκλεισμό) σε κάποιες + λίστες. + + + + Διαφήμιση μη-FreeBSD σχετικών προϊόντων ή υπηρεσιών + απαγορεύεται αυστηρώς και θα οδηγήσει σε άμεσο αποκλεισμό αν είναι φανερό + ότι ο πταίστης διαφημίζεται με spam. + + + + Ατομικοί πίνακες λιστών: + + + + + &a.acpi.name; + + + Ανάπτυξη της διαχείρισης ενέργειας και του ACPI + + + + + &a.afs.name; + + + Andrew File System + + Αυτή η λίστα είναι για συζήτηση της μεταφοράς και της χρήσης του AFS από το + CMU/Transarc + + + + + &a.announce.name; + + + Σημαντικά γεγονότα και ανακοινώσεις + + Αυτή η λίστα είναι για άτομα που ενδιαφέρονται μόνο για + περιστασιακές ανακοινώσεις για σημαντικά γεγονότα του FreeBSD. Αυτό + περιέχει ανακοινώσεις σχετικές με snapshots καο άλλα releases. Περιέχει + ανακοινώσεις για νέες ικανότητες του FreeBSD. Μπορεί να περιέχει + εκκλήσεις για εθελοντές κτλ. Αυτή είναι μία λίστα με μικρή κίνηση, αυστηρά + μετριοπαθής. + + + + + &a.arch.name; + + + Συζητήσεις αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού + + Σε αυτή την λίστα συζητιέται η αρχιτεκτονική του FreeBSD + architecture. Τα μηνύματα είναι αυστηρώς τεχνικά + κατά κύριο λόγο. Παραδείγματα σχετικών θεμάτων + είναι: + + + + Πως να επανασχεδιάσεις το σύστημα μεταγλώττισης ώστε να + πολλές τροποποιημένες μεταγλωττίσεις την ίδια στιγμή. + + + + Τι πρέπει να επισκευαστεί στο VFS ώστε να λειτουργούν τα Heidemann layers. + + + + Πώς πρέπει να μετατρέψουμε το περιβάλλον των οδηγών συσκευών ώστε να + χρησιμοποιούμε τους ίδιους οδηγούς σωστά σε πολλούς διαύλους και αρχιτεκτονικές. + + + + Πως να γράψεις ένα οδηγό δικτύου. + + + + + + + &a.audit.name; + + + Σχέδιο ελέγχου πηγαίου κώδικα + + Αυτή είναι η λίστα του FreeBSD σχεδίου ελέγχου του + πηγαίου κώδικα. Αν και αρχικά προορίζονταν για να ελέγχει + τις αλλαγές που σχετίζονταν με την ασφάλεια, διευρύνθηκε + ώστε να ελέγχει οποιοδήποτε αλλαγή κώδικα . + + Η λίστα είναι γεμάτη με μπαλώματα, και πιθανότατα + δεν θα ενδιαφέρει έναν απλό χρήστη του FreeBSD. Συζητήσεις ασφαλείας + που δεν σχετίζονται με μια αλλαγή κώδικα γίνονται στην λίστα + freebsd-security. Αντίθετα, όλοι οι developers παροτρύνονται + να στέλνουν τα μπαλώματα τους εδώ για έλεγχο, ειδικά + αν σχετίζονται με ένα μέρος του συστήματος όπoυ ένα σφάλμα μπορεί να + επηρεάσει την ποιότητα του συστήματος. + + + + + + + &a.binup.name; + + + Σχέδιο αναβάθμισης του FreeBSD με εκτελέσιμα αρχεία + + Σε αυτή την λίστα συζητείται το σύστημα αναβάθμισης με εκτελέσιμα αρχεία, + ή binup. + Θέματα σχεδιασμού, λεπτομέρειές υλοποίησης, + μπαλώματα, αναφορές σφαλμάτων, αναφορές κατάστασης, αιτήσεις για πρόσθετα χαρακτηριστικά, + commit logs, και ότι άλλο σχετίζεται με το + binup ανήκουν σε αυτή την λίστα. + + + + + &a.bluetooth.name; + + + Χρήση της τεχνολογίας &bluetooth; στο FreeBSD + + Αυτή είναι η λίστα όπου οι χρήστες του FreeBSD's &bluetooth; + συναθροίζονται. Θέματα σχεδιασμού, λεπτομέρειές υλοποίησης, + μπαλώματα, αναφορές σφαλμάτων, αναφορές κατάστασης, αιτήσεις για πρόσθετα χαρακτηριστικά, + και ότι άλλο σχετίζεται με το &bluetooth; ανήκουν σε αυτή την λίστα. + + + + + &a.bugbusters.name; + + + Προσπάθεια οργάνωσης του χειρισμού των αναφορών προβλημάτων + + Σκοπός αυτής της λίστας είναι να λειτουργεί ως χώρος οργάνωσης και + συζήτησης για τον Bugmeister, τους Bugbusters, και όσους + άλλους ενδιαφέρονται για την βάση δεδομένων PR. Αυτή ή λίστα δεν είναι + για συζητήσεις σχετικά με ιδιαίτερα σφάλματα, μπαλώματα ή PRs. + + + + + &a.bugs.name; + + + Αναφορές σφαλμάτων + + Αυτή η λίστα είναι για αναφορά σφαλμάτων στο FreeBSD. + Όποτε είναι δυνατό, τα σφάλματα πρέπει να στέλνονται με την εντολή + &man.send-pr.1; ή με την WEB + διεπαφή σε αυτήν. + + + + + &a.chat.name; + + + Μη τεχνικά θέματα που σχετίζονται με την κοινότητα του FreeBSD + + Αυτή η λίστα περιέχει ότι δεν σχετίζεται με τεχνικές πληροφορίες, + κοινωνικές πληροφορίες. Περιέχει συζητήσεις για το αν ο + Jordan μοιάζει με μικρό κουνάβι ή όχι, για το αν πρέπει ή όχι να + γράφεις με κεφαλαία, ποιος πίνει πολύ καφέ, πού φτιάχνεται η + καλύτερη μπύρα, ποίος φτιάχνει μπύρα στο υπόγειο του, και άλλα. + Περιστασιακές ανακοινώσεις σημαντικών γεγονότων (όπως + parties, γάμους, γεννήσεις, καινούργιες δουλείες, κτλ) μπορούν να + γίνουν στις τεχνικές λίστες, αλλά οι απαντήσεις τους πρέπει να σταλούν + στην -chat λίστα. + + + + + &a.core.name; + + + Ομάδα core του FreeBSD + + Αυτή είναι μία εσωτερική λίστα για χρήση από τα core + μέλη. Μηνύματα μπορούν να σταλούν σε αυτήν όταν προκύψει ένα + FreeBSD-σχετικό θέμα που απαιτεί κριτική ή λεπτομερή εξέταση. + + + + + &a.current.name; + + + Συζητήσεις σχετικά με την χρήση του + &os.current; + + Αυτή η λίστα είναι για χρήστες του &os.current;. Περιέχει + προειδοποιήσεις για νέα στοιχεία που περιέχει η -CURRENT που + θα επηρεάσουν τους χρήστες, και οδηγίες για τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν + ώστε να παραμείνουν -CURRENT. Όποιος εκτελεί την CURRENT + πρέπει να εγγραφεί σε αυτήν την λίστα. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.cvsweb.name; + + + FreeBSD CVSweb Project + + Τεχνικές συζητήσεις για την χρήση, την ανάπτυξη και την συντήρηση + του FreeBSD-CVSweb. + + + + + &a.doc.name; + + + Πρόγραμμα τεκμηρίωσης του FreeBSD + + Αυτή η λίστα είναι για συζήτηση θεμάτων και + σχεδίων που σχετίζονται με την δημιουργία τεκμηρίωσης για το FreeBSD. + Τα μέλη αυτής της λίστας συνολικά ονομάζονται ως + The FreeBSD Documentation Project. Είναι μια ελεύθερη + λίστα; νιώσε ελεύθερος να συμμετέχεις και να συνεισφέρεις! + + + + + &a.drivers.name; + + + Δημιουργία οδηγών συσκευών για το &os; + + Είναι ένας τόπος για τεχνικές συζητήσεις σχετικές με + οδηγούς συσκευών στο &os;. Είναι αρχικά ένας τόπος + για δημιουργούς οδηγών συσκευών όπου μπορούν να ρωτήσουν + πως να γράψουν οδηγούς συσκευών χρησιμοποιώντας τα APIs του + &os; kernel. + + + + + &a.eclipse.name; + + + &os; χρήστες του Eclipse IDE, εργαλείων, rich + client εφαρμογές και ports. + + Πρόθεση της λίστας αυτής είναι να προσφέρει αμοιβαία + υποστήριξη για ότι έχει να κάνει με την επιλογή, εγκατάσταση, + χρήση, ανάπτυξη και συντήρηση Eclipse IDE, + εργαλειών, rich client εφαρμογές στην &os; πλατφόρμα και + σχετίζεται με την μεταφορά του Eclipse IDE και των πρόσθετων του + στο &os; περιβάλλον. + + Πρόθεση της είναι επίσης να γίνεται ανταλλαγή + πληροφοριών ανάμεσα στην κοινότητα του Eclipse και στην κοινότητα του &os; + για αμοιβαία κέρδη. + + Αν και η λίστα επικεντρώνεται κυρίως στις ανάγκες των χρηστών + του Eclipse προσφέρει επίσης ένα χώρο συζήτησης για όσους θέλουν να + αναπτύξουν εφαρμογές σχετικές με το &os; + χρησιμοποιώντας το Eclipse. + + + + + + &a.embedded.name; + + + Χρήση του FreeBSD σε embedded + εφαρμογές + + Η λίστα συζητά θέματα σχετικά με την χρήση του FreeBSD σε + embedded συστήματα. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. Για τον σκοπό της + λίστας αυτής ορίζουμε embedded συστήματα αυτές τις υπολογιστικές + συσκευές που δεν είναι επιτραπέζιες και που συνήθως καλύπτουν μια μόνο + ανάγκη αντίθετα με τα γενικά υπολογιστικά περιβάλλοντα. + Για παράδειγμα είναι, αλλά όχι μόνο, + όλα τα τηλέφωνα, δικτυακός εξοπλισμός όπως + routers, switches και PBXs, εξοπλισμός μετρήσεών εξ αποστάσεως, + PDAs, Point Of Sale συστήματα, και πάει λέγοντας. + + + + + &a.emulation.name; + + + Εξομοίωση άλλων συστημάτων όπως είναι τα + Linux/&ms-dos;/&windows; + + Είναι ένα μέρος για τεχνικές συζητήσεις σχετικές με την + εκτέλεση προγραμμάτων που δημιουργήθηκαν για άλλα λειτουργικά στο &os;. + + + + + + &a.eol.name; + + + Ομότιμη υποστήριξη για FreeBSD-σχετικό λογισμικό που + δεν υποστηρίζεται πλέον από το FreeBSD project. + + Αυτή η λίστα είναι για αυτούς που ενδιαφέρονται να παρέχουν ή να χρησιμοποιήσουν την + ομότιμη υποστήριξη για FreeBSD-σχετικό λογισμικό που + δεν υποστηρίζεται πλέον από το FreeBSD project (π.χ., με την + μορφή μπαλωμάτων). + + + + + &a.firewire.name; + + + &firewire; (iLink, IEEE 1394) + + Αυτή η λίστα είναι για την συζήτηση της σχεδίασης και + υλοποίησης ενός &firewire; (aka IEEE 1394 aka + iLink) υποσυστήματος για το FreeBSD. Σχετικά θέματα + είναι τα πρότυπα, οι συσκευές διαύλου και τα + πρωτοκολλά τους, adapter boards/cards/chips sets, και + η αρχιτεκτονική και η υλοποίηση του κώδικα για την + σωστή υποστήριξη + + + + + &a.fs.name; + + + Συστήματα αρχείων + + Συζητήσεις σχετικές με τα συστήματα αρχείων του FreeBSD. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.geom.name; + + + GEOM + + Συζητήσεις σχετικές με το GEOM και παρόμοιες υλοποιήσεις. + Είναι μια τεχνική λίστα και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.gnome.name; + + + GNOME + + Συζητήσεις σχετικές με το περιβάλλον GNOME για + συστήματα FreeBSD. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.ipfw.name; + + + IP Firewall + + Αυτός ο χώρος είναι για τεχνικές συζητήσεις που αφορούν τον + επανασχεδιασμό του IP firewall κώδικα στο FreeBSD. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.ia64.name; + + + Μεταφορά του FreeBSD στο IA64 + + Αυτή είναι μια τεχνική λίστα για άτομα που + ενεργά δουλεύουν στην μεταφορά του FreeBSD στην IA-64 πλατφόρμα + της &intel;, για να αναφέρουν προβλήματα ή να συζητήσουν εναλλακτικές + λύσεις. Άτομα που ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν την + τεχνική συζήτηση είναι ευπρόσδεκτα. + + + + + &a.isdn.name; + + + Ανάπτυξη του ISDN + + Αυτή η λίστα είναι για άτομα που συζητούν την + ανάπτυξη της υποστήριξης ISDN στο FreeBSD. + + + + + &a.java.name; + + + Ανάπτυξη της &java; + + Αυτή η λίστα είναι για άτομα που συζητούν την + ανάπτυξη σημαντικών &java; εφαρμογών για το FreeBSD και την + μεταφορά και συντήρηση των &jdk;s. + + + + + &a.jobs.name; + + + Ζήτηση και προσφορά εργασίας + + Αυτός είναι ένας χώρος για ζήτηση εργασίας ή + βιογραφικών σχετικών με το &os;, π.χ. αν αναζητάς + &os;-σχετική εργασία ή έχεις μια δουλεία σχετική με το + &os; να διαφημίσεις τότε αυτό είναι το σωστό μέρος. Αυτό + δεν είναι μια λίστα για γενικά + θέματα εργασίας αφού επαρκείς λίστες για αυτό υπάρχουν ήδη αλλού. + + Αυτή η λίστα, όπως άλλες FreeBSD.org λίστες, + διανέμονται παγκόσμια. Έτσι, πρέπει να είσαι + σαφής για το μέρος και την δυνατότητα + τηλεργασίας η βοήθεια στην μετοίκηση + διατίθεται. + + Το μήνυμα θα πρέπει να χρησιμοποιεί ανοιχτά πρότυπα μόνο — + με προτίμηση στο απλό κείμενο, αν και απλό Portable Document + Format (PDF), HTML, και μερικά άλλα + είναι αποδεκτά από πολλούς χρήστες. Κλειστά πρότυπα όπως το + µsoft; Word (.doc) θα + απορριφθούν από τον διακομιστή της λίστας. + + + + + &a.kde.name; + + + KDE + + Συζητήσεις που αφορούν το KDE σε + FreeBSD συστήματα. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.hackers.name; + + + Τεχνικές συζητήσεις + + Είναι ένας χώρος για τεχνικές συζητήσεις σχετικές με το + FreeBSD. Αυτή είναι η κύρια τεχνική λίστα. Είναι για άτομα + ενεργά στο FreeBSD, για να αναφέρουν προβλήματα ή να συζητήσουν + εναλλακτικές λύσεις. Άτομα που ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν την + τεχνική συζήτηση είναι ευπρόσδεκτα. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.hardware.name; + + + Γενική συζήτηση για υλικό κι εξαρτήματα υπολογιστών στο FreeBSD + + Γενικές συζητήσεις για τύπους υλικού που λειτουργούν στο FreeBSD, + διάφορα προβλήματα και προτάσεις σχετικά με το τι να αγοράσεις ή + να αποφύγεις. + + + + + &a.hubs.name; + + + Mirror sites + + Ανακοινώσεις και συζητήσεις για άτομα που εκτελούν FreeBSD + mirror sites. + + + + + &a.isp.name; + + + Θέματα για Παροχείς Υπηρεσιών Διαδικτύου + + Αυτή η λίστα είναι για συζήτηση θεμάτων σχετικών με + Παροχείς Υπηρεσιών Διαδικτύου (ISPs) που χρησιμοποιούν FreeBSD. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.openoffice.name; + + + OpenOffice.org + + Συζητήσεις σχετικές με την μεταφορά και συντήρηση + του OpenOffice.org και του + &staroffice;. + + + + + &a.performance.name; + + + Συζητήσεις για την ρύθμιση και την βελτιστοποίηση του FreeBSD + + Αυτή η λίστα υπάρχει για να παρέχει ένα μέρος όπου οι + hackers, οι διαχειριστές, και/ή ενδιαφερόμενα άτομα μα + συζητούν θέματα σχετικά με την απόδοση που ανήκουν στο + FreeBSD. Δεκτά θέματα είναι οι συζητήσεις που περιέχουν + FreeBSD εγκαταστάσεις που υπόκεινται σε μεγάλο φόρτο, + έχουν προβλήματα απόδοσης, ή φτάνουν το FreeBSD στα όρια του. + Ενδιαφερόμενα άτομα που + που θέλουν να βελτιώσουν την απόδοση του + FreeBSD ενθαρρύνονται να συμμετάσχουν στην λίστα. + Είναι μία τεχνική λίστα που απευθύνεται σε + έμπειρους FreeBSD χρήστες, hackers, ή διαχειριστές + που ενδιαφέρονται να κάνουν το FreeBSD γρήγορο, και ρωμαλέο. + Αυτή η λίστα δεν είναι μια λίστα ερωτήσεων και απαντήσεων + που αντικαθιστά την μελέτη της τεκμηρίωσης,αλλά είναι ένα + μέρος για συνεισφορές ή για απαντήσεις σε αναπάντητα θέματα + σχετικά με την απόδοση. + + + + + + &a.pf.name; + + + Συζητήσεις και ερωτήσεις για το σύστημα packet filter + firewall + + Συζητήσεις σχετικές με το packet filter (pf) firewall + system στο FreeBSD. Τεχνικές συζητήσεις και ερωτήσεις χρηστών + είναι ευπρόσδεκτες. Η λίστα είναι επίσης ένα μέρος για + συζήτηση του ALTQ QoS framework. + + + + + + &a.platforms.name; + + + Σχεδιασμοί μεταφοράς σε μη &intel; αρχιτεκτονικές + + Το FreeBSD σε πολλές πλατφόρμες, γενικές συζητήσεις και + προτάσεις για μη &intel; FreeBSD ports. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.policy.name; + + + Αποφάσεις πολιτικών της ομάδας Core του FreeBSD + + Αυτή είναι μία λίστα με μικρή κίνηση, μόνο αναγνώσιμη για τις αποφάσεις της FreeBSD + Core ομάδας σχετικά με την πολιτική. + + + + + &a.ports.name; + + + Συζήτηση για τα + ports + + Συζητήσεις σχετικές με την FreeBSD's ports + collection (/usr/ports), ports υποδομή, και + γενικές οργανωτικές προσπάθειες για τις ports. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.ports-bugs.name; + + + Συζήτηση για τα σφάλματα των ports + + Συζητήσεις που σχετίζονται με τις αναφορές προβλημάτων της FreeBSD's ports + collection (/usr/ports), προτεινομένων + ports, ή αλλαγών στα ports. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.proliant.name; + + + Τεχνική συζήτηση για το FreeBSD στους διακομιστές HP ProLiant + + Αυτή η λίστα είναι για τεχνικές συζητήσεις σχετικά με την + χρήση του FreeBSD σε HP ProLiant διακομιστές, + εμπεριέχοντας την συζήτηση ProLiant σχετικών οδηγών, + λογισμικό διαχείρισης, εργαλεία ρυθμίσεων, και ανανεώσεις του BIOS. + Έτσι, είναι το καταλληλότερο μέρος για την συζήτηση σχετικά με τις + hpasmd, hpasmcli, και hpacucli modules. + + + + + &a.python.name; + + + Η Python στο FreeBSD + + Αυτή η λίστα είναι για συζητήσεις σχετικές με την βελτιστοποίηση της υποστήριξης της Python + στο FreeBSD. Είναι μια τεχνική λίστα. Είναι για άτομα που ασχολούνται με την + μεταφορά της Python, των modules της και του Zope στο + FreeBSD. Άτομα που ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν την + τεχνική συζήτηση είναι ευπρόσδεκτα. + + + + + &a.questions.name; + + + Ερωτήσεις χρηστών + + Αυτή η λίστα είναι για ερωτήσεις σχετικές με το FreeBSD. Δεν + πρέπει να στέλνεις πως να ερωτήσεις σε τεχνικές λίστες + εκτός και αν πιστεύεις ότι η ερώτησή σου είναι πολύ + εξειδικευμένη. + + + + + &a.scsi.name; + + + Το υποσύστημα SCSI + + Αυτή η λίστα είναι για άτομα που εργάζονται στο SCSI + υποσύστημα του FreeBSD. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.security.name; + + + Θέματα ασφαλείας + + FreeBSD computer θέματα ασφαλείας (DES, Kerberos, γνωστά + θέματα ασφαλείας και διορθώσεις, κτλ).Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. Δεν είναι μόνο + μία λίστα ερωτήσεων και απαντήσεων, αλλά + συνεισφορά (ΚΑΙ ερωτήσεων ΚΑΙ απαντήσεων) στο FAQ είναι + ευπρόσδεκτες. + + + + + &a.security-notifications.name; + + + Ειδοποιήσεις ασφαλείας + + Ειδοποιήσεις για FreeBSD προβλήματα ασφαλείας και + διορθώσεις. Δεν είναι μια λίστα συζητήσεων. Η λίστα + συζητήσεων είναι η FreeBSD-security. + + + + + &a.small.name; + + + Χρήση του FreeBSD σε embedded + εφαρμογές + + Αυτή η λίστα συζητά θέματα σχετικά με ασυνήθιστα μικρές και + embedded FreeBSD εγκαταστάσεις. Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + Η λίστα αντικαταστήθηκε με την &a.embedded.name;. + + + + + + + &a.stable.name; + + + Συζητήσεις σχετικές με την χρήση του + &os.stable; + + Αυτή η λίστα είναι για τους χρήστες του &os.stable; Περιέχει + προειδοποιήσεις για νέα στοιχεία που περιέχει η -STABLE που + θα επηρεάσουν τους χρήστες, και οδηγίες για τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν + ώστε να παραμείνουν -STABLE. Όποιος εκτελεί την STABLE + πρέπει να εγγραφεί σε αυτήν την λίστα . Είναι μια τεχνική λίστα + και μόνο αυστηρώς τεχνικά θέματα συζητούνται. + + + + + &a.standards.name; + + + Συμβατότητα με το C99 & POSIX + + Αυτός χώρος είναι για τεχνικές συζητήσεις σχετικά με την συμβατότητα του + FreeBSD με τα C99 και POSIX πρότυπα. + + + + + &a.usb.name; + + + Συζήτηση για την υποστήριξη του διαύλου USB στο &os; + + Αυτή η λίστα είναι για τεχνικές συζητήσεις σχετικά με την + υποστήριξη του διαύλου USB στο &os;. + + + + + &a.usergroups.name; + + + Οργάνωση των συλλόγων χρηστών + + Αυτή η λιστα είναι για τους οργανωτές των επιμέρους + τοπικών συλλόγων χρηστών για συζήτηση θεμάτων μεταξύ τους + και την αλληλεπίδραση με την Core ομάδα. Αυτή η λίστα + θα πρέπει μόνο να αναφέρει τις συναντήσεις και την οργάνωση + σχεδίων που συνδέουν συλλόγους χρηστών. + + + + + &a.vendors.name; + + + Πωλητές + + Οργάνωση συζητήσεων μεταξύ του The FreeBSD Project και των + πωλητών λογισμικού και υλικού σχετικού με το FreeBSD. + + + + + + + Φιλτράρισμα στις λίστες + + Οι &os; λίστες φιλτράρονται πολλαπλά για να αποφύγουμε + την διανομή spam, ιών, και άλλων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. + Οι ενέργειές φιλτραρίσματος που περιγράφονται εδώ δεν περιέχουν όλες τις ενέργειες + που χρησιμοποιούνται για να προστατεύσουν τις λίστες. + + Μονάχα συγκεκριμένοι τύποι επισυνημμενων αρχείων επιτρέπονται στις + λίστες. Όλα τα επισυνημμένα αρχεία με τύπο αρχείου MIME που δεν βρίσκεται + στην παρακάτω λίστα θα διαγράφονται πριν το μήνυμα διανεμηθεί στις λίστες. + + + + + application/octet-stream + + + + application/pdf + + + + application/pgp-signature + + + + application/x-pkcs7-signature + + + + message/rfc822 + + + + multipart/alternative + + + + multipart/related + + + + multipart/signed + + + + text/html + + + + text/plain + + + + text/x-diff + + + + text/x-patch + + + + + Μερικές λίστες μπορεί να επιτρέπουν επισυνημμένα αρχεία + με άλλους τύπους αρχείων MIME, αλλά η παραπάνω λίστα τύπων αρχείων MIME πρέπει να + ισχύει στις περισσότερες λίστες. + + + Εάν ένα μήνυμα περιέχει και μια HTML και μία απλού κειμένου εκδοχή, + η HTML εκδοχή θα αφαιρεθεί. Εάν ένα μήνυμα περιέχει μόνο + HTML εκδοχή, τότε αυτή θα μετατραπεί σε απλό κείμενο. + + + + + Usenet Newsgroups + + Εκτός από τα δύο newsgroups σχετικά με το FreeBSD, υπάρχουν και άλλα πολλά + όπου συζητιέται το FreeBSD ή άλλα θέματα σχετικά με τους + FreeBSD χρήστες. Αναζητήσιμα αρχεία + με λέξεις-κλειδία διατίθενται για μερικά από τα newsgroups + με την καλοσύνη του Warren Toomey wkt@cs.adfa.edu.au. + + + Newsgroups σχετικά με το BSD + + + + comp.unix.bsd.freebsd.announce + + + + comp.unix.bsd.freebsd.misc + + + + de.comp.os.unix.bsd (German) + + + + fr.comp.os.bsd (French) + + + + it.comp.os.freebsd (Italian) + + + + tw.bbs.comp.386bsd (Traditional Chinese) + + + + + + Άλλα ενδιαφέροντα &unix; Newsgroups + + + + comp.unix + + + + comp.unix.questions + + + + comp.unix.admin + + + + comp.unix.programmer + + + + comp.unix.shell + + + + comp.unix.user-friendly + + + + comp.security.unix + + + + comp.sources.unix + + + + comp.unix.advocacy + + + + comp.unix.misc + + + + comp.bugs.4bsd + + + + comp.bugs.4bsd.ucb-fixes + + + + comp.unix.bsd + + + + + + X Window System + + + + comp.windows.x.i386unix + + + + comp.windows.x + + + + comp.windows.x.apps + + + + comp.windows.x.announce + + + + comp.windows.x.intrinsics + + + + comp.windows.x.motif + + + + comp.windows.x.pex + + + + comp.emulators.ms-windows.wine + + + + + + + Διακομιστές ιστού + + &chap.eresources.www.inc; + + + + Διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομίου + + Οι ακόλουθες ενώσεις χρηστών παρέχουν FreeBSD σχετικές ηλεκτρονικές διευθύνσεις + για τα μέλη τους. Ο αναφερόμενος διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να + ακυρώσει την διεύθυνση αν αυτή έχει καταχραστεί με οποιονδήποτε τρόπο. + + + + + + Κόμβος + Υποδομές + Ένωση χρηστών + Διαχειριστής + + + + + + ukug.uk.FreeBSD.org + Forwarding only + freebsd-users@uk.FreeBSD.org + Lee Johnston + lee@uk.FreeBSD.org + + + + + + + + Λογαριασμοί κελυφών + + Οι ακόλουθες ενώσεις χρηστών παρέχουν λογαριασμούς κελυφών για άτομα + που υποστηρίζουν ενεργά το FreeBSD project. Ο αναφερόμενος διαχειριστής + διατηρεί το δικαίωμα να ακυρώσει τον λογαριασμό αν αυτός έχει καταχραστεί με οποιονδήποτε + τρόπο. + + + + + + Κόμβος + Πρόσβαση + Υποδομές + Διαχειριστής + + + + + + dogma.freebsd-uk.eu.org + Telnet/FTP/SSH + Email, Web space, Anonymous FTP + Lee Johnston + lee@uk.FreeBSD.org + + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/firewalls/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/firewalls/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..5e493368a3 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/firewalls/chapter.sgml @@ -0,0 +1,3391 @@ + + + + + + + Joseph J. + Barbish + Συνεισφορά από τον + + + + + Brad + Davis + Μετατράπηκε σε SGML και ανανεώθηκε από τον + + + + + Firewalls + + firewall + + + ασφάλεια + + firewalls + + + + Σύνοψη + + Το firewall (τοίχος προστασίας) καθιστά δυνατό το φιλτράρισμα της + εισερχόμενης και εξερχόμενης κίνησης που διέρχεται από το σύστημα σας. + Ένα firewall μπορεί να χρησιμοποιεί ένα ή περισσότερα σετ + κανόνων για να επιθεωρεί τα πακέτα κατά την είσοδο ή + έξοδο τους από μια δικτυακή σύνδεση, και να τα επιτρέπει ή να τα + απορρίπτει. Οι κανόνες του firewall μπορούν να ελέγχουν ένα ή + περισσότερα χαρακτηριστικά των πακέτων, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων + και του τύπου του πρωτοκόλλου, καθώς και την διεύθυνση ή/και πόρτα της + αφετηρίας ή του προορισμού. + + Τα Firewalls μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά την ασφάλεια ενός + κόμβου ή ενός δικτύου. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μια ή περισσότερες + από τις ακόλουθες λειτουργίες: + + + + Να προστατεύουν και να απομονώνουν τις εφαρμογές, υπηρεσίες και + τα μηχανήματα του εσωτερικού σας δικτύου από ανεπιθύμητη κίνηση που + προέρχεται από το Internet. + + + + Να περιορίζουν ή να αποκλείουν την πρόσβαση μηχανημάτων του + εσωτερικού δικτύου σε υπηρεσίες του Internet. + + + + Να υποστηρίζουν μετάφραση δικτυακών διευθύνσεων (NAT + ), η οποία επιτρέπει στο εσωτερικό σας δίκτυο να + χρησιμοποιεί ιδιωτικές IP διευθύνσεις και να + μοιράζεται μία μοναδική σύνδεση με το Internet (είτε μέσω μίας + IP διεύθυνσης, είτε μέσω ενός πλήθους δημοσίων + διευθύνσεων που ανατίθενται αυτόματα). + + + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Πως να ορίσετε σωστά κανόνες φιλτραρίσματος πακέτων. + + + + Τους διάφορους τύπους firewall που υπάρχουν στο &os; και τις + διαφορές τους. + + + + Πως να χρησιμοποιήσετε και να ρυθμίσετε το firewall + PF του OpenBSD. + + + + Πως να ρυθμίσετε και να χρησιμοποιήσετε το + IPFILTER. + + + + Πως να ρυθμίσετε και να χρησιμοποιήσετε το + IPFW. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να κατανοείτε βασικές αρχές του &os; και του Internet. + + + + + + Firewall Concepts + + + firewall + + rulesets + + + There are two basic ways to create firewall rulesets: + inclusive or exclusive. An + exclusive firewall allows all traffic through except for the + traffic matching the ruleset. An inclusive firewall does the + reverse. It only allows traffic matching the rules through and + blocks everything else. + + Inclusive firewalls are generally safer than exclusive + firewalls because they significantly reduce the risk of allowing + unwanted traffic to pass through the firewall. + + Security can be tightened further using a stateful + firewall. With a stateful firewall the firewall keeps + track of which connections are opened through the firewall and + will only allow traffic through which either matches an existing + connection or opens a new one. The disadvantage of a stateful + firewall is that it can be vulnerable to Denial of Service + (DoS) attacks if a lot of new connections are + opened very fast. With most firewalls it is possible to use a + combination of stateful and non-stateful behavior to make an + optimal firewall for the site. + + + + Firewall Packages + + &os; has three different firewall packages built + into the base system. They are: IPFILTER + (also known as IPF), + IPFIREWALL (also known as IPFW), + and OpenBSD's PacketFilter (also known as + PF). &os; also has two built in packages for + traffic shaping (basically controlling bandwidth usage): + &man.altq.4; and &man.dummynet.4;. Dummynet has traditionally been + closely tied with IPFW, and + ALTQ with + IPF/PF. IPF, + IPFW, and PF all use rules to control the access of packets to and + from your system, although they go about it different ways and + have different rule syntaxes. + + The reason that &os; has multiple built in firewall packages + is that different people have different requirements and + preferences. No single firewall package is the best. + + The author prefers IPFILTER because its stateful rules are + much less complicated to use in a NAT + environment and it has a built in ftp proxy that simplifies the + rules to allow secure outbound FTP usage. + + Since all firewalls are based on inspecting the values of + selected packet control fields, the creator of the firewall + rulesets must have an understanding of how + TCP/IP works, what the different values in + the packet control fields are and how these values are used in a + normal session conversation. For a good explanation go to: + . + + + + The OpenBSD Packet Filter (PF) and + <acronym>ALTQ</acronym> + + + firewall + + PF + + + As of July 2003 the OpenBSD firewall software application + known as PF was ported to &os; and was made + available in the &os; Ports Collection; the first release that + contained PF as an integrated part of the + base system was &os; 5.3 in November 2004. + PF is a complete, fully featured firewall + that has optional support for ALTQ (Alternate + Queuing). ALTQ provides Quality of Service + (QoS) bandwidth shaping that allows + guaranteeing bandwidth to different services based on filtering + rules. The OpenBSD Project does an outstanding job of + maintaining the PF User's Guide that it will not be made part of + this handbook firewall section as that would just be duplicated + effort. + + More info can be found at the PF for &os; web site: . + + + Enabling PF + + PF is included in the basic &os; install for versions newer + than 5.3 as a separate run time loadable module. The system + will dynamically load the PF kernel loadable module when the + rc.conf statement pf_enable="YES" is used. + The loadable module was created with &man.pflog.4; logging + enabled. + + + The module assumes the presence of options + INET and device bpf. Unless + NOINET6 for &os; prior to 6.0-RELEASE and + NO_INET6 for later releases (for example in + &man.make.conf.5;) was defined during the build, it also + requiresoptions INET6. + + + Once the kernel module is loaded or the kernel is statically + built with PF support, it is possible to enable or disable + pf with the pfctl + command. + + This example demonstrates how to enable + pf: + + &prompt.root; pfctl -e + + The pfctl command provides a way to work + with the pf firewall. It is a good + idea to check the &man.pfctl.8; manual page to find out more + information about using it. + + + + Kernel options + + + kernel options + + device pf + + + + kernel options + + device pflog + + + + kernel options + + device pfsync + + + It is not a mandatory requirement that you enable PF by + compiling the following options into the &os; kernel. It is + only presented here as background information. Compiling PF + into the kernel causes the loadable module to never be + used. + + Sample kernel config PF option statements are in the + /usr/src/sys/conf/NOTES kernel source and + are reproduced here: + + device pf +device pflog +device pfsync + + device pf enables support for the + Packet Filter firewall. + + device pflog enables the optional + &man.pflog.4; pseudo network device which can be used to log + traffic to a &man.bpf.4; descriptor. The &man.pflogd.8; daemon + can be used to store the logging information to disk. + + device pfsync enables the optional + &man.pfsync.4; pseudo network device that is used to monitor + state changes. As this is not part of the + loadable module one has to build a custom kernel to use + it. + + These settings will take effect only after you have built + and installed a kernel with them set. + + + + Available rc.conf Options + + You need the following statements in + /etc/rc.conf to activate PF at boot + time: + + pf_enable="YES" # Enable PF (load module if required) +pf_rules="/etc/pf.conf" # rules definition file for pf +pf_flags="" # additional flags for pfctl startup +pflog_enable="YES" # start pflogd(8) +pflog_logfile="/var/log/pflog" # where pflogd should store the logfile +pflog_flags="" # additional flags for pflogd startup + + If you have a LAN behind this firewall and have to forward + packets for the computers in the LAN or want to do NAT, you + have to enable the following option as well: + + gateway_enable="YES" # Enable as LAN gateway + + + + Enabling <acronym>ALTQ</acronym> + + ALTQ is only available by compiling the + options into the &os; Kernel. ALTQ is not + supported by all of the available network card drivers. Please + see the &man.altq.4; manual page for a list of drivers that are + supported in your release of &os;. The following options will + enable ALTQ and add additional + functionality. + + options ALTQ +options ALTQ_CBQ # Class Bases Queuing (CBQ) +options ALTQ_RED # Random Early Detection (RED) +options ALTQ_RIO # RED In/Out +options ALTQ_HFSC # Hierarchical Packet Scheduler (HFSC) +options ALTQ_PRIQ # Priority Queuing (PRIQ) +options ALTQ_NOPCC # Required for SMP build + + options ALTQ enables the + ALTQ framework. + + options ALTQ_CBQ enables Class Based + Queuing (CBQ). CBQ + allows you to divide a connection's bandwidth into different + classes or queues to prioritize traffic based on filter + rules. + + options ALTQ_RED enables Random Early + Detection (RED). RED is + used to avoid network congestion. RED does + this by measuring the length of the queue and comparing it to + the minimum and maximum thresholds for the queue. If the + queue is over the maximum all new packets will be dropped. + True to its name, RED drops packets from + different connections randomly. + + options ALTQ_RIO enables Random Early + Detection In and Out. + + options ALTQ_HFSC enables the + Hierarchical Fair Service Curve Packet Scheduler. For more + information about HFSC see: . + + options ALTQ_PRIQ enables Priority + Queuing (PRIQ). PRIQ + will always pass traffic that is in a higher queue + first. + + options ALTQ_NOPCC enables + SMP support for ALTQ. + This option is required on SMP + systems. + + + + Creating Filtering Rules + + The Packet Filter reads its configuration rules from the + &man.pf.conf.5; file and it modifies, drops or passes packets + according to the rules or definitions specified there. The &os; + installation comes with a default + /etc/pf.conf which contains useful examples + and explanations. + + Although &os; has its own /etc/pf.conf + the syntax is the same as one used in OpenBSD. A great + resource for configuring the pf + firewall has been written by OpenBSD team and is available at + . + + + When browsing the pf user's guide, please keep in mind that + different versions of &os; contain different versions of pf. The + pf firewall in &os; 5.X is at the level + of OpenBSD version 3.5 and in &os; 6.X is at the level of OpenBSD + version 3.7. + + + The &a.pf; is a good place to ask questions about + configuring and running the pf + firewall. Do not forget to check the mailing list archives + before asking questions. + + + + + The IPFILTER (IPF) Firewall + + + firewall + + IPFILTER + + + + This section is work in progress. The contents might + not be accurate at all times. + + + The author of IPFILTER is Darren Reed. IPFILTER is not + operating system dependent: it is an open source application and + has been ported to &os;, NetBSD, OpenBSD, &sunos;, HP/UX, and + &solaris; operating systems. IPFILTER is actively being + supported and maintained, with updated versions being released + regularly. + + IPFILTER is based on a kernel-side firewall and + NAT mechanism that can be controlled and + monitored by userland interface programs. The firewall rules can + be set or deleted with the &man.ipf.8; utility. The + NAT rules can be set or deleted with the + &man.ipnat.1; utility. The &man.ipfstat.8; utility can print + run-time statistics for the kernel parts of IPFILTER. The + &man.ipmon.8; program can log IPFILTER actions to the system log + files. + + IPF was originally written using a rule processing logic of + the last matching rule wins and used only + stateless type of rules. Over time IPF has been enhanced to + include a quick option and a stateful keep + state option which drastically modernized the rules + processing logic. IPF's official documentation covers the legacy + rule coding parameters and the legacy rule file processing + logic. The modernized functions are only included as additional + options, completely understating their benefits in producing a + far superior secure firewall. + + The instructions contained in this section are based on + using rules that contain the quick option and the + stateful keep state option. This is the basic + framework for coding an inclusive firewall rule set. + + + + An inclusive firewall only allows packets matching the rules + to pass through. This way you can control what services can + originate behind the firewall destined for the public Internet + and also control the services which can originate from the + public Internet accessing your private network. Everything else + is blocked and logged by default design. Inclusive firewalls are + much, much more secure than exclusive firewall rule sets and is + the only rule set type covered herein. + + For detailed explanation of the legacy rules processing + method see: + and . + + The IPF FAQ is at . + + A searchable archive of the open-source IPFilter mailing list is + available at . + + + Enabling IPF + + + IPFILTER + + enabling + + + IPF is included in the basic &os; install as a separate run + time loadable module. The system will dynamically load the IPF + kernel loadable module when the rc.conf statement + ipfilter_enable="YES" is used. The loadable + module was created with logging enabled and the + default pass all options. You do not need + to compile IPF into the &os; kernel just to change the default + to block all, you can do that by just coding + a block all rule at the end of your rule set. + + + + Kernel options + + + kernel options + + IPFILTER + + + + kernel options + + IPFILTER_LOG + + + + kernel options + + IPFILTER_DEFAULT_BLOCK + + + + IPFILTER + + kernel options + + + It is not a mandatory requirement that you enable IPF by + compiling the following options into the &os; kernel. It is + only presented here as background information. Compiling IPF + into the kernel causes the loadable module to never be + used. + + Sample kernel config IPF option statements are in the + /usr/src/sys/conf/NOTES kernel source + and are reproduced here: + + options IPFILTER +options IPFILTER_LOG +options IPFILTER_DEFAULT_BLOCK + + options IPFILTER enables support for the + IPFILTER firewall. + + options IPFILTER_LOG enables the option + to have IPF log traffic by writing to the + ipl packet logging pseudo—device + for every rule that has the log + keyword. + + options IPFILTER_DEFAULT_BLOCK changes + the default behavior so any packet not matching a firewall + pass rule gets blocked. + + These settings will take effect only after you have built + and installed a kernel with them set. + + + + Available rc.conf Options + + You need the following statements in + /etc/rc.conf to activate IPF at boot + time: + + ipfilter_enable="YES" # Start ipf firewall +ipfilter_rules="/etc/ipf.rules" # loads rules definition text file +ipmon_enable="YES" # Start IP monitor log +ipmon_flags="-Ds" # D = start as daemon + # s = log to syslog + # v = log tcp window, ack, seq + # n = map IP & port to names + + If you have a LAN behind this firewall that uses the + reserved private IP address ranges, then you need to add the + following to enable NAT + functionality: + + gateway_enable="YES" # Enable as LAN gateway +ipnat_enable="YES" # Start ipnat function +ipnat_rules="/etc/ipnat.rules" # rules definition file for ipnat + + + + IPF + + ipf + + The ipf command is used to load your rules file. Normally + you create a file containing your custom rules and use this + command to replace in mass the currently running firewall + internal rules: + + &prompt.root; ipf -Fa -f /etc/ipf.rules + + means flush all internal rules + tables. + + means this is the file to read for the + rules to load. + + This gives you the ability to make changes to your custom + rules file, run the above IPF command, and thus update the + running firewall with a fresh copy of all the rules without + having to reboot the system. This method is very convenient + for testing new rules as the procedure can be executed as many + times as needed. + + See the &man.ipf.8; manual page for details on the other + flags available with this command. + + The &man.ipf.8; command expects the rules file to be a + standard text file. It will not accept a rules file written as + a script with symbolic substitution. + + There is a way to build IPF rules that utilizes the power + of script symbolic substitution. For more information, see + . + + + + IPFSTAT + + ipfstat + + + IPFILTER + + statistics + + + The default behavior of &man.ipfstat.8; is to retrieve and + display the totals of the accumulated statistics gathered as a + result of applying the user coded rules against packets going + in and out of the firewall since it was last started, or since + the last time the accumulators were reset to zero by the + ipf -Z command. + + See the &man.ipfstat.8; manual page for details. + + The default &man.ipfstat.8; command output will look + something like this: + + input packets: blocked 99286 passed 1255609 nomatch 14686 counted 0 + output packets: blocked 4200 passed 1284345 nomatch 14687 counted 0 + input packets logged: blocked 99286 passed 0 + output packets logged: blocked 0 passed 0 + packets logged: input 0 output 0 + log failures: input 3898 output 0 + fragment state(in): kept 0 lost 0 + fragment state(out): kept 0 lost 0 + packet state(in): kept 169364 lost 0 + packet state(out): kept 431395 lost 0 + ICMP replies: 0 TCP RSTs sent: 0 + Result cache hits(in): 1215208 (out): 1098963 + IN Pullups succeeded: 2 failed: 0 + OUT Pullups succeeded: 0 failed: 0 + Fastroute successes: 0 failures: 0 + TCP cksum fails(in): 0 (out): 0 + Packet log flags set: (0) + + When supplied with either for inbound + or for outbound, it will retrieve and + display the appropriate list of filter rules currently + installed and in use by the kernel. + + ipfstat -in displays the inbound + internal rules table with rule number. + + ipfstat -on displays the outbound + internal rules table with the rule number. + + The output will look something like this: + + @1 pass out on xl0 from any to any +@2 block out on dc0 from any to any +@3 pass out quick on dc0 proto tcp/udp from any to any keep state + + ipfstat -ih displays the inbound + internal rules table, prefixing each rule with a count of how + many times the rule was matched. + + ipfstat -oh displays the outbound + internal rules table, prefixing each rule with a count of how + many times the rule was matched. + + The output will look something like this: + + 2451423 pass out on xl0 from any to any +354727 block out on dc0 from any to any +430918 pass out quick on dc0 proto tcp/udp from any to any keep state + + One of the most important functions of the + ipfstat command is the + flag which displays the state table in a way similar to the way + &man.top.1; shows the &os; running process table. When your + firewall is under attack this function gives you the ability to + identify, drill down to, and see the attacking packets. The + optional sub-flags give the ability to select the destination + or source IP, port, or protocol that you want to monitor in + real time. See the &man.ipfstat.8; manual page for + details. + + + + IPMON + + ipmon + + + IPFILTER + + logging + + + In order for ipmon to work properly, the + kernel option IPFILTER_LOG must be turned on. This command has + two different modes that it can be used in. Native mode is the + default mode when you type the command on the command line + without the flag. + + Daemon mode is for when you want to have a continuous + system log file available so that you can review logging of + past events. This is how &os; and IPFILTER are configured to + work together. &os; has a built in facility to automatically + rotate system logs. That is why outputting the log information + to syslogd is better than the default of outputting to a + regular file. In the default rc.conf file + you see the ipmon_flags statement uses the + flags: + + ipmon_flags="-Ds" # D = start as daemon + # s = log to syslog + # v = log tcp window, ack, seq + # n = map IP & port to names + + The benefits of logging are obvious. It provides the + ability to review, after the fact, information such as which + packets had been dropped, what addresses they came from and + where they were going. These all give you a significant edge + in tracking down attackers. + + Even with the logging facility enabled, IPF will not + generate any rule logging on its own. The firewall + administrator decides what rules in the rule set he wants to + log and adds the log keyword to those rules. Normally only + deny rules are logged. + + It is very customary to include a default deny everything + rule with the log keyword included as your last rule in the + rule set. This way you get to see all the packets that did not + match any of the rules in the rule set. + + + + IPMON Logging + + Syslogd uses its own special + method for segregation of log data. It uses special groupings + called facility and level. IPMON + in mode uses security + as the facility + name. All IPMON logged data goes to security + The following levels can be + used to further segregate the logged data if desired: + + LOG_INFO - packets logged using the "log" keyword as the action rather than pass or block. +LOG_NOTICE - packets logged which are also passed +LOG_WARNING - packets logged which are also blocked +LOG_ERR - packets which have been logged and which can be considered short + + + + To setup IPFILTER to log all data to + /var/log/ipfilter.log, you will need to + create the file. The following command will do that: + + &prompt.root; touch /var/log/ipfilter.log + + The syslog function is controlled by definition statements + in the /etc/syslog.conf file. The + syslog.conf file offers considerable + flexibility in how syslog will deal with system messages issued + by software applications like IPF. + + Add the following statement to + /etc/syslog.conf: + + security.* /var/log/ipfilter.log + + The security.* + means to write all the logged messages to the coded + file location. + + To activate the changes to /etc/syslog.conf + you can reboot or bump the syslog task into + re-reading /etc/syslog.conf by running + /etc/rc.d/syslogd reload + + Do not forget to change + /etc/newsyslog.conf to rotate the new log + you just created above. + + + + The Format of Logged Messages + + Messages generated by ipmon consist of + data fields separated by white space. Fields common to all + messages are: + + + + The date of packet receipt. + + + + The time of packet receipt. This is in the form + HH:MM:SS.F, for hours, minutes, seconds, and fractions of a + second (which can be several digits long). + + + + The name of the interface the packet was processed on, + e.g. dc0. + + + + The group and rule number of the rule, e.g. + @0:17. + + + + These can be viewed with ipfstat + -in. + + + + The action: p for passed, b for blocked, S for a short + packet, n did not match any rules, L for a log rule. The + order of precedence in showing flags is: S, p, b, n, L. A + capital P or B means that the packet has been logged due to + a global logging setting, not a particular rule. + + + + The addresses. This is actually three fields: the + source address and port (separated by a comma), the -> + symbol, and the destination address and port. + 209.53.17.22,80 -> 198.73.220.17,1722. + + + + PR followed by the protocol name or + number, e.g. PR tcp. + + + + len followed by the header length + and total length of the packet, e.g. len 20 40. + + + + If the packet is a TCP packet, there + will be an additional field starting with a hyphen followed by + letters corresponding to any flags that were set. See the + &man.ipmon.8; manual page for a list of letters and their + flags. + + If the packet is an ICMP packet, there will be two fields + at the end, the first always being ICMP, and the + next being the ICMP message and sub-message type, separated by + a slash, e.g. ICMP 3/3 for a port unreachable message. + + + + Building the Rule Script with Symbolic + Substitution + + Some experienced IPF users create a file containing the + rules and code them in a manner compatible with running them as + a script with symbolic substitution. The major benefit of + doing this is that you only have to change the value associated + with the symbolic name and when the script is run all the rules + containing the symbolic name will have the value substituted in + the rules. Being a script, you can use symbolic substitution + to code frequently used values and substitute them in multiple + rules. You will see this in the following example. + + The script syntax used here is compatible with the sh, csh, + and tcsh shells. + + Symbolic substitution fields are prefixed with a dollar + sign: $. + + Symbolic fields do not have the $ prefix. + + The value to populate the symbolic field must be enclosed + with double quotes ("). + + Start your rule file with something like this: + + ############# Start of IPF rules script ######################## + +oif="dc0" # name of the outbound interface +odns="192.0.2.11" # ISP's DNS server IP address +myip="192.0.2.7" # my static IP address from ISP +ks="keep state" +fks="flags S keep state" + +# You can choose between building /etc/ipf.rules file +# from this script or running this script "as is". +# +# Uncomment only one line and comment out another. +# +# 1) This can be used for building /etc/ipf.rules: +#cat > /etc/ipf.rules << EOF +# +# 2) This can be used to run script "as is": +/sbin/ipf -Fa -f - << EOF + +# Allow out access to my ISP's Domain name server. +pass out quick on $oif proto tcp from any to $odns port = 53 $fks +pass out quick on $oif proto udp from any to $odns port = 53 $ks + +# Allow out non-secure standard www function +pass out quick on $oif proto tcp from $myip to any port = 80 $fks + +# Allow out secure www function https over TLS SSL +pass out quick on $oif proto tcp from $myip to any port = 443 $fks +EOF +################## End of IPF rules script ######################## + + That is all there is to it. The rules are not important in + this example; how the symbolic substitution fields are + populated and used are. If the above example was in a file + named /etc/ipf.rules.script, you could + reload these rules by entering the following command: + + &prompt.root; sh /etc/ipf.rules.script + + There is one problem with using a rules file with embedded + symbolics: IPF does not understand symbolic substitution, and + cannot read such scripts directly. + + This script can be used in one of two ways: + + + + Uncomment the line that begins with + cat, and comment out the line that + begins with /sbin/ipf. Place + ipfilter_enable="YES" into + /etc/rc.conf as usual, and run script + once after each modification to create or update + /etc/ipf.rules. + + + + Disable IPFILTER in system startup scripts by adding + ipfilter_enable="NO" (this is default + value) into /etc/rc.conf file. + + Add a script like the following to your + /usr/local/etc/rc.d/ startup + directory. The script should have an obvious name like + ipf.loadrules.sh. The + .sh extension is mandatory. + + #!/bin/sh +sh /etc/ipf.rules.script + + The permissions on this script file must be read, + write, execute for owner root. + + &prompt.root; chmod 700 /usr/local/etc/rc.d/ipf.loadrules.sh + + + + Now, when your system boots, your IPF rules will be + loaded. + + + + IPF Rule Sets + + + + A rule set is a group of ipf rules coded to pass or block + packets based on the values contained in the packet. The + bi-directional exchange of packets between hosts comprises a + session conversation. The firewall rule set processes the + packet two times, once on its arrival from the public Internet + host and again as it leaves for its return trip back to the + public Internet host. Each TCP/IP service (i.e. telnet, www, + mail, etc.) is predefined by its protocol, source and + destination IP address, or the source and destination port + number. This is the basic selection criteria used to create + rules which will pass or block services. + + + IPFILTER + + rule processing order + + + IPF was originally written using a rules processing logic + of the last matching rule wins and used only + stateless rules. Over time IPF has been enhanced to include a + quick option and a stateful keep + state option which drastically modernized the rule + processing logic. + + The instructions contained in this section are based on + using rules that contain the quick option and + the stateful keep state option. This is the + basic framework for coding an inclusive firewall rule + set. + + + + An inclusive firewall only allows services matching the + rules through. This way you can control what services can + originate behind the firewall destined for the public Internet + and also control the services which can originate from the + public Internet accessing your private network. Everything + else is blocked and logged by default design. Inclusive + firewalls are much, much securer than exclusive firewall rule + sets and is the only rule set type covered herein. + + + When working with the firewall rules, be very + careful. Some configurations will + lock you out of the server. To be on the safe + side, you may wish to consider performing the initial + firewall configuration from the local console rather than + doing it remotely e.g. via + ssh. + + + + + Rule Syntax + + + IPFILTER + + rule syntax + + + The rule syntax presented here has been simplified to only + address the modern stateful rule context and first + matching rule wins logic. For the complete legacy rule + syntax description see the &man.ipf.8; manual page. + + A # character is used to mark the start + of a comment and may appear at the end of a rule line or on its + own line. Blank lines are ignored. + + Rules contain keywords. These keywords have to be coded in + a specific order from left to right on the line. Keywords are + identified in bold type. Some keywords have sub-options which + may be keywords themselves and also include more sub-options. + Each of the headings in the below syntax has a bold section + header which expands on the content. + + + + + ACTION IN-OUT OPTIONS SELECTION STATEFUL PROTO + SRC_ADDR,DST_ADDR OBJECT PORT_NUM TCP_FLAG + STATEFUL + + ACTION = block | pass + + IN-OUT = in | out + + OPTIONS = log | quick | on + interface-name + + SELECTION = proto value | + source/destination IP | port = number | flags + flag-value + + PROTO = tcp/udp | udp | tcp | + icmp + + SRC_ADD,DST_ADDR = all | from + object to object + + OBJECT = IP address | any + + PORT_NUM = port number + + TCP_FLAG = S + + STATEFUL = keep state + + + ACTION + + The action indicates what to do with the packet if it + matches the rest of the filter rule. Each rule + must have a action. The following + actions are recognized: + + block indicates that the packet should + be dropped if the selection parameters match the + packet. + + pass indicates that the packet should + exit the firewall if the selection parameters match the + packet. + + + + IN-OUT + + A mandatory requirement is that each filter rule + explicitly state which side of the I/O it is to be used on. + The next keyword must be either in or out and one or the + other has to be coded or the rule will not pass syntax + checks. + + in means this rule is being applied + against an inbound packet which has just been received on the + interface facing the public Internet. + + out means this rule is being applied + against an outbound packet destined for the interface facing + the public Internet. + + + + OPTIONS + + + These options must be used in the order shown + here. + + + log indicates that the packet header + will be written to + + + + the ipl log (as described in the + LOGGING section below) if the selection parameters match the + packet. + + quick indicates that if the selection + parameters match the packet, this rule will be the last rule + checked, allowing a short-circuit path to avoid processing + any following rules for this packet. This option is a + mandatory requirement for the modernized rules processing + logic. + + on indicates the interface name to be + incorporated into the selection parameters. Interface names + are as displayed by &man.ifconfig.8;. Using this option, the + rule will only match if the packet is going through that + interface in the specified direction (in/out). This option + is a mandatory requirement for the modernized rules + processing logic. + + When a packet is logged, the headers of the packet are + written to the IPL packet logging pseudo-device. + Immediately following the log keyword, the following + qualifiers may be used (in this order): + + body indicates that the first 128 + bytes of the packet contents will be logged after the + headers. + + first If the log + keyword is being used in conjunction with a keep + state option, it is recommended that this option is + also applied so that only the triggering packet is logged and + not every packet which thereafter matches the keep + state information. + + + + SELECTION + + The keywords described in this section are used to + describe attributes of the packet to be interrogated when + determining whether rules match or not. There is a + keyword subject, and it has sub-option keywords, one of + which has to be selected. The following general-purpose + attributes are provided for matching, and must be used in + this order: + + + + PROTO + + proto is the subject keyword and must + be coded along with one of its corresponding keyword + sub-option values. The value allows a specific protocol to + be matched against. This option is a mandatory requirement + for the modernized rules processing logic. + + tcp/udp | udp | tcp | icmp or any + protocol names found in /etc/protocols + are recognized and may be used. The special protocol keyword + tcp/udp may be used to match either a + TCP or a UDP packet, and has been added as + a convenience to save duplication of otherwise identical + rules. + + + + SRC_ADDR/DST_ADDR + + The all keyword is essentially a + synonym for from any to any with no other + match parameters. + + from src to dst: the from and to + keywords are used to match against IP addresses. Rules must + specify BOTH source and destination parameters. + any is a special keyword that matches any + IP address. Examples of use: from any to any + or from 0.0.0.0/0 to any or from any to + 0.0.0.0/0 or from 0.0.0.0 to any or + from any to 0.0.0.0. + + + + IP addresses may be specified as a dotted IP address + numeric form/mask-length, or as single dotted IP address + numeric form. + + There is no way to match ranges of IP addresses which + do not express themselves easily as mask-length. See this + web page for help on writing mask-length: . + + + + PORT + + If a port match is included, for either or both of source + and destination, then it is only applied to + TCP and UDP packets. When composing port + comparisons, either the service name from + /etc/services or an integer port number + may be used. When the port appears as part of the from + object, it matches the source port number; when it appears + as part of the to object, it matches the destination port + number. The use of the port option with the + to object is a mandatory requirement for + the modernized rules processing logic. Example of use: + from any to any port = 80 + + + + Port comparisons may be done in a number of forms, with + a number of comparison operators, or port ranges may be + specified. + + port "=" | "!=" | "<" | ">" | "<=" | ">=" | + "eq" | "ne" | "lt" | "gt" | "le" | "ge". + + To specify port ranges, port "<>" | + "><" + + + Following the source and destination matching + parameters, the following two parameters are mandatory + requirements for the modernized rules processing + logic. + + + + + <acronym>TCP</acronym>_FLAG + + Flags are only effective for TCP + filtering. The letters represents one of the possible flags + that can be interrogated in the TCP packet + header. + + The modernized rules processing logic uses the + flags S parameter to identify the tcp + session start request. + + + + STATEFUL + + keep state indicates that on a pass + rule, any packets that match the rules selection parameters + should activate the stateful filtering facility. + + + This option is a mandatory requirement for the + modernized rules processing logic. + + + + + + Stateful Filtering + + + IPFILTER + + stateful filtering + + + + + Stateful filtering treats traffic as a bi-directional + exchange of packets comprising a session conversation. When + activated, keep-state dynamically generates internal rules for + each anticipated packet being exchanged during the + bi-directional session conversation. It has the interrogation + abilities to determine if the session conversation between the + originating sender and the destination are following the valid + procedure of bi-directional packet exchange. Any packets that + do not properly fit the session conversation template are + automatically rejected as impostors. + + Keep state will also allow ICMP packets related to a + TCP or UDP session through. So if you get + ICMP type 3 code 4 in response to some web surfing allowed out + by a keep state rule, they will be automatically allowed in. + Any packet that IPF can be certain is part of an active + session, even if it is a different protocol, will be let + in. + + What happens is: + + Packets destined to go out the interface connected to the + public Internet are first checked against the dynamic state + table, if the packet matches the next expected packet + comprising in a active session conversation, then it exits the + firewall and the state of the session conversation flow is + updated in the dynamic state table, the remaining packets get + checked against the outbound rule set. + + Packets coming in to the interface connected to the public + Internet are first checked against the dynamic state table, if + the packet matches the next expected packet comprising a + active session conversation, then it exits the firewall and + the state of the session conversation flow is updated in the + dynamic state table, the remaining packets get checked against + the inbound rule set. + + When the conversation completes it is removed from the + dynamic state table. + + Stateful filtering allows you to focus on blocking/passing + new sessions. If the new session is passed, all its subsequent + packets will be allowed through automatically and any impostors + automatically rejected. If a new session is blocked, none of + its subsequent packets will be allowed through. Stateful + filtering has technically advanced interrogation abilities + capable of defending against the flood of different attack + methods currently employed by attackers. + + + + + + Inclusive Rule Set Example + + The following rule set is an example of how to code a very + secure inclusive type of firewall. An inclusive firewall only + allows services matching pass rules through and blocks all + other by default. All firewalls have at the minimum two + interfaces which have to have rules to allow the firewall to + function. + + All &unix; flavored systems including &os; are designed to + use interface lo0 and IP address + 127.0.0.1 for internal + communication within the operating system. The firewall rules + must contain rules to allow free unmolested movement of these + special internally used packets. + + The interface which faces the public Internet is the one + where you place your rules to authorize and control access out + to the public Internet and access requests arriving from the + public Internet. This can be your user PPP + tun0 interface or your NIC that is + connected to your DSL or cable modem. + + In cases where one or more NICs are cabled to private LANs + behind the firewall, those interfaces must have a rule coded to + allow free unmolested movement of packets originating from + those LAN interfaces. + + The rules should be first organized into three major + sections: all the free unmolested interfaces, the public + interface outbound, and the public interface inbound. + + The rules in each of the public interface sections should + have the most frequently matched rules placed before less + commonly matched rules, with the last rule in the section + blocking and logging all packets on that interface and + direction. + + The Outbound section in the following rule set only + contains 'pass' rules which contain selection values that + uniquely identify the service that is authorized for public + Internet access. All the rules have the 'quick', 'on', + 'proto', 'port', and 'keep state' option coded. The 'proto + tcp' rules have the 'flag' option included to identify the + session start request as the triggering packet to activate the + stateful facility. + + The Inbound section has all the blocking of undesirable + packets first, for two different reasons. The first is that + these things being blocked may be part of an otherwise valid + packet which may be allowed in by the later authorized service + rules. The second reason is that by having a rule that + explicitly blocks selected packets that I receive on an + infrequent basis and that I do not want to see in the log, they + will not be caught by the last rule in the section which blocks + and logs all packets which have fallen through the rules. The + last rule in the section which blocks and logs all packets is + how you create the legal evidence needed to prosecute the + people who are attacking your system. + + Another thing you should take note of, is there is no + response returned for any of the undesirable stuff, their + packets just get dropped and vanish. This way the attacker + has no knowledge if his packets have reached your system. The + less the attackers can learn about your system, the more + time they must invest before actually doing something bad. + The inbound 'nmap OS fingerprint' attempts rule I log + + + + the first occurrence because this is something a attacker + would do. + + Any time you see log messages on a rule with 'log first'. + You should do an ipfstat -hio command to see + the number of times the rule has been matched so you know if + you are being flooded, i.e. under attack. + + When you log packets with port numbers you do not + recognize, look it up in /etc/services or + go to + and do a port number lookup to find what the purpose of that + port number is. + + Check out this link for port numbers used by Trojans . + + The following rule set is a complete very secure + 'inclusive' type of firewall rule set that I have used on my + system. You can not go wrong using this rule set for your own. + Just comment out any pass rules for services that you do not + want to authorize. + + If you see messages in your log that you want to stop + seeing just add a block rule in the inbound section. + + You have to change the dc0 + interface name in every rule to the interface name of the Nic + card that connects your system to the public Internet. For + user PPP it would be tun0. + + Add the following statements to + /etc/ipf.rules: + + ################################################################# +# No restrictions on Inside LAN Interface for private network +# Not needed unless you have LAN +################################################################# + +#pass out quick on xl0 all +#pass in quick on xl0 all + +################################################################# +# No restrictions on Loopback Interface +################################################################# +pass in quick on lo0 all +pass out quick on lo0 all + +################################################################# +# Interface facing Public Internet (Outbound Section) +# Interrogate session start requests originating from behind the +# firewall on the private network +# or from this gateway server destine for the public Internet. +################################################################# + +# Allow out access to my ISP's Domain name server. +# xxx must be the IP address of your ISP's DNS. +# Dup these lines if your ISP has more than one DNS server +# Get the IP addresses from /etc/resolv.conf file +pass out quick on dc0 proto tcp from any to xxx port = 53 flags S keep state +pass out quick on dc0 proto udp from any to xxx port = 53 keep state + +# Allow out access to my ISP's DHCP server for cable or DSL networks. +# This rule is not needed for 'user ppp' type connection to the +# public Internet, so you can delete this whole group. +# Use the following rule and check log for IP address. +# Then put IP address in commented out rule & delete first rule +pass out log quick on dc0 proto udp from any to any port = 67 keep state +#pass out quick on dc0 proto udp from any to z.z.z.z port = 67 keep state + + +# Allow out non-secure standard www function +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 80 flags S keep state + +# Allow out secure www function https over TLS SSL +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 443 flags S keep state + +# Allow out send & get email function +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 110 flags S keep state +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 25 flags S keep state + +# Allow out Time +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 37 flags S keep state + +# Allow out nntp news +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 119 flags S keep state + +# Allow out gateway & LAN users non-secure FTP ( both passive & active modes) +# This function uses the IPNAT built in FTP proxy function coded in +# the nat rules file to make this single rule function correctly. +# If you want to use the pkg_add command to install application packages +# on your gateway system you need this rule. +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 21 flags S keep state + +# Allow out secure FTP, Telnet, and SCP +# This function is using SSH (secure shell) +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 22 flags S keep state + +# Allow out non-secure Telnet +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 23 flags S keep state + +# Allow out FBSD CVSUP function +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 5999 flags S keep state + +# Allow out ping to public Internet +pass out quick on dc0 proto icmp from any to any icmp-type 8 keep state + +# Allow out whois for LAN PC to public Internet +pass out quick on dc0 proto tcp from any to any port = 43 flags S keep state + +# Block and log only the first occurrence of everything +# else that's trying to get out. +# This rule enforces the block all by default logic. +block out log first quick on dc0 all + +################################################################# +# Interface facing Public Internet (Inbound Section) +# Interrogate packets originating from the public Internet +# destine for this gateway server or the private network. +################################################################# + +# Block all inbound traffic from non-routable or reserved address spaces +block in quick on dc0 from 192.168.0.0/16 to any #RFC 1918 private IP +block in quick on dc0 from 172.16.0.0/12 to any #RFC 1918 private IP +block in quick on dc0 from 10.0.0.0/8 to any #RFC 1918 private IP +block in quick on dc0 from 127.0.0.0/8 to any #loopback +block in quick on dc0 from 0.0.0.0/8 to any #loopback +block in quick on dc0 from 169.254.0.0/16 to any #DHCP auto-config +block in quick on dc0 from 192.0.2.0/24 to any #reserved for docs +block in quick on dc0 from 204.152.64.0/23 to any #Sun cluster interconnect +block in quick on dc0 from 224.0.0.0/3 to any #Class D & E multicast + +##### Block a bunch of different nasty things. ############ +# That I do not want to see in the log + +# Block frags +block in quick on dc0 all with frags + +# Block short tcp packets +block in quick on dc0 proto tcp all with short + +# block source routed packets +block in quick on dc0 all with opt lsrr +block in quick on dc0 all with opt ssrr + +# Block nmap OS fingerprint attempts +# Log first occurrence of these so I can get their IP address +block in log first quick on dc0 proto tcp from any to any flags FUP + +# Block anything with special options +block in quick on dc0 all with ipopts + +# Block public pings +block in quick on dc0 proto icmp all icmp-type 8 + +# Block ident +block in quick on dc0 proto tcp from any to any port = 113 + +# Block all Netbios service. 137=name, 138=datagram, 139=session +# Netbios is MS/Windows sharing services. +# Block MS/Windows hosts2 name server requests 81 +block in log first quick on dc0 proto tcp/udp from any to any port = 137 +block in log first quick on dc0 proto tcp/udp from any to any port = 138 +block in log first quick on dc0 proto tcp/udp from any to any port = 139 +block in log first quick on dc0 proto tcp/udp from any to any port = 81 + +# Allow traffic in from ISP's DHCP server. This rule must contain +# the IP address of your ISP's DHCP server as it's the only +# authorized source to send this packet type. Only necessary for +# cable or DSL configurations. This rule is not needed for +# 'user ppp' type connection to the public Internet. +# This is the same IP address you captured and +# used in the outbound section. +pass in quick on dc0 proto udp from z.z.z.z to any port = 68 keep state + +# Allow in standard www function because I have apache server +pass in quick on dc0 proto tcp from any to any port = 80 flags S keep state + +# Allow in non-secure Telnet session from public Internet +# labeled non-secure because ID/PW passed over public Internet as clear text. +# Delete this sample group if you do not have telnet server enabled. +#pass in quick on dc0 proto tcp from any to any port = 23 flags S keep state + +# Allow in secure FTP, Telnet, and SCP from public Internet +# This function is using SSH (secure shell) +pass in quick on dc0 proto tcp from any to any port = 22 flags S keep state + +# Block and log only first occurrence of all remaining traffic +# coming into the firewall. The logging of only the first +# occurrence stops a .denial of service. attack targeted +# at filling up your log file space. +# This rule enforces the block all by default logic. +block in log first quick on dc0 all +################### End of rules file ##################################### + + + + <acronym>NAT</acronym> + + NAT + + + IP masquerading + + NAT + + + + network address translation + + NAT + + + NAT stands for Network Address + Translation. To those familiar with &linux;, this concept is + called IP Masquerading; NAT and IP + Masquerading are the same thing. One of the many things the + IPF NAT function enables is the ability to + have a private Local Area Network (LAN) behind the firewall + sharing a single ISP assigned IP address on the public + Internet. + + You may ask why would someone want to do this. ISPs + normally assign a dynamic IP address to their non-commercial + users. Dynamic means that the IP address can be different each + time you dial in and log on to your ISP, or for cable and DSL + modem users when you power off and then power on your modems + you can get assigned a different IP address. This IP address + is how you are known to the public Internet. + + Now lets say you have five PCs at home and each one needs + Internet access. You would have to pay your ISP for an + individual Internet account for each PC and have five phone + lines. + + With NAT you only need a single account + with your ISP, then cable your other four PCs to a switch and + the switch to the NIC in your &os; system which is going to + service your LAN as a gateway. NAT will + automatically translate the private LAN IP address for each + separate PC on the LAN to the single public IP address as it + exits the firewall bound for the public Internet. It also does + the reverse translation for returning packets. + + NAT is most often accomplished without + the approval, or knowledge, of your ISP and in most cases is + grounds for your ISP terminating your account if found out. + Commercial users pay a lot more for their Internet connection + and usually get assigned a block of static IP address which + never change. The ISP also expects and consents to their + Commercial customers using NAT for their + internal private LANs. + + There is a special range of IP addresses reserved for + NATed private LAN IP address. According to + RFC 1918, you can use the following IP ranges for private nets + which will never be routed directly to the public + Internet: + + + + + + + + + + + + Start IP 10.0.0.0 + + - + + Ending IP 10.255.255.255 + + + + Start IP 172.16.0.0 + + - + + Ending IP 172.31.255.255 + + + + Start IP 192.168.0.0 + + - + + Ending IP 192.168.255.255 + + + + + + + + IP<acronym>NAT</acronym> + + + NAT + + and IPFILTER + + + ipnat + + NAT rules are loaded by using the + ipnat command. Typically the + NAT rules are stored in + /etc/ipnat.rules. See &man.ipnat.1; for + details. + + When changing the NAT rules after + NAT has been started, make your changes to + the file containing the NAT rules, then run ipnat command with + the flags to delete the internal in use + NAT rules and flush the contents of the + translation table of all active entries. + + To reload the NAT rules issue a command + like this: + + &prompt.root; ipnat -CF -f /etc/ipnat.rules + + To display some statistics about your + NAT, use this command: + + &prompt.root; ipnat -s + + To list the NAT table's current + mappings, use this command: + + &prompt.root; ipnat -l + + To turn verbose mode on, and display information relating + to rule processing and active rules/table entries: + + &prompt.root; ipnat -v + + + + IP<acronym>NAT</acronym> Rules + + NAT rules are very flexible and can + accomplish many different things to fit the needs of commercial + and home users. + + The rule syntax presented here has been simplified to what + is most commonly used in a non-commercial environment. For a + complete rule syntax description see the &man.ipnat.5; manual + page. + + The syntax for a NAT rule looks + something like this: + + map IF LAN_IP_RANGE -> PUBLIC_ADDRESS + + The keyword map starts the rule. + + Replace IF with the external + interface. + + The LAN_IP_RANGE is what your + internal clients use for IP Addressing, usually this is + something like 192.168.1.0/24. + + The PUBLIC_ADDRESS can either + be the external IP address or the special keyword + 0/32, which means to use the IP address + assigned to IF. + + + + How <acronym>NAT</acronym> works + + A packet arrives at the firewall from the LAN with a public + destination. It passes through the outbound filter rules, + NAT gets his turn at the packet and applies + its rules top down, first matching rule wins. + NAT tests each of its rules against the + packets interface name and source IP address. When a packets + interface name matches a NAT rule then the + [source IP address, i.e. private LAN IP address] of the packet + is checked to see if it falls within the IP address range + specified to the left of the arrow symbol on the + NAT rule. On a match the packet has its + source IP address rewritten with the public IP address + obtained by the 0/32 keyword. + NAT posts a entry in its internal + NAT table so when the packet returns from + the public Internet it can be mapped back to its original + private IP address and then passed to the filter rules for + processing. + + + + Enabling IP<acronym>NAT</acronym> + + To enable IPNAT add these statements to + /etc/rc.conf. + + To enable your machine to route traffic between + interfaces: + + gateway_enable="YES" + + To start IPNAT automatically each + time: + + ipnat_enable="YES" + + To specify where to load the IPNAT rules + from: + + ipnat_rules="/etc/ipnat.rules" + + + + <acronym>NAT</acronym> for a very large LAN + + For networks that have large numbers of PC's on the LAN or + networks with more than a single LAN, the process of funneling + all those private IP addresses into a single public IP address + becomes a resource problem that may cause problems with the + same port numbers being used many times across many + NATed LAN PC's, causing collisions. There + are two ways to relieve this resource problem. + + + Assigning Ports to Use + + + + + A normal NAT rule would look like: + + map dc0 192.168.1.0/24 -> 0/32 + + In the above rule the packet's source port is unchanged + as the packet passes through IPNAT. By + adding the portmap keyword you can tell + IPNAT to only use source ports in a range. + For example the following rule will tell + IPNAT to modify the source port to be + within that range: + + map dc0 192.168.1.0/24 -> 0/32 portmap tcp/udp 20000:60000 + + Additionally we can make things even easier by using the + auto keyword to tell + IPNAT to determine by itself which ports + are available to use: + + map dc0 192.168.1.0/24 -> 0/32 portmap tcp/udp auto + + + + Using a pool of public addresses + + In very large LANs there comes a point where there are just too + many LAN addresses to fit into a single public address. If a block + of public IP addresses is available, you can use these addresses as + a pool, and let IPNAT pick one of + the public IP addresses as packet-addresses are mapped on their way + out. + + For example, instead of mapping all packets through a single + public IP address, as in: + + map dc0 192.168.1.0/24 -> 204.134.75.1 + + A range of public IP addresses can be specified either with a + netmask: + + map dc0 192.168.1.0/24 -> 204.134.75.0/255.255.255.0 + + or using CIDR notation: + + map dc0 192.168.1.0/24 -> 204.134.75.0/24 + + + + + Port Redirection + + A very common practice is to have a web server, email + server, database server and DNS server each segregated to a + different PC on the LAN. In this case the traffic from these + servers still have to be NATed, but there + has to be some way to direct the inbound traffic to the + correct LAN PCs. IPNAT has the redirection + facilities of NAT to solve this problem. + Lets say you have your web server on LAN address 10.0.10.25 and your single public IP + address is 20.20.20.5 you would + code the rule like this: + + rdr dc0 20.20.20.5/32 port 80 -> 10.0.10.25 port 80 + + or: + + rdr dc0 0.0.0.0/0 port 80 -> 10.0.10.25 port 80 + + or for a LAN DNS Server on LAN address of 10.0.10.33 that needs to receive + public DNS requests: + + rdr dc0 20.20.20.5/32 port 53 -> 10.0.10.33 port 53 udp + + + + FTP and <acronym>NAT</acronym> + + FTP is a dinosaur left over from the time before the + Internet as it is known today, when research universities were + leased lined together and FTP was used to share files among + research Scientists. This was a time when data security was + not a consideration. Over the years the FTP protocol became + buried into the backbone of the emerging Internet and its + username and password being sent in clear text was never + changed to address new security concerns. FTP has two flavors, + it can run in active mode or passive mode. The difference is + in how the data channel is acquired. Passive mode is more + secure as the data channel is acquired be the ordinal ftp + session requester. For a real good explanation of FTP and the + different modes see . + + + IP<acronym>NAT</acronym> Rules + + IPNAT has a special built in FTP proxy + option which can be specified on the NAT + map rule. It can monitor all outbound packet traffic for FTP + active or passive start session requests and dynamically + create temporary filter rules containing only the port number + really in use for the data channel. This eliminates the + security risk FTP normally exposes the firewall to from + having large ranges of high order port numbers open. + + This rule will handle all the traffic for the internal + LAN: + + map dc0 10.0.10.0/29 -> 0/32 proxy port 21 ftp/tcp + + This rule handles the FTP traffic from the + gateway: + + map dc0 0.0.0.0/0 -> 0/32 proxy port 21 ftp/tcp + + This rule handles all non-FTP traffic from the internal + LAN: + + map dc0 10.0.10.0/29 -> 0/32 + + The FTP map rule goes before our regular map rule. All + packets are tested against the first rule from the top. + Matches on interface name, then private LAN source IP + address, and then is it a FTP packet. If all that matches + then the special FTP proxy creates temp filter rules to let + the FTP session packets pass in and out, in addition to also + NATing the FTP packets. All LAN packets + that are not FTP do not match the first rule and fall + through to the third rule and are tested, matching on + interface and source IP, then are + NATed. + + + + IP<acronym>NAT</acronym> FTP Filter Rules + + Only one filter rule is needed for FTP if the + NAT FTP proxy is used. + + Without the FTP Proxy you will need the following three + rules: + + # Allow out LAN PC client FTP to public Internet +# Active and passive modes +pass out quick on rl0 proto tcp from any to any port = 21 flags S keep state + +# Allow out passive mode data channel high order port numbers +pass out quick on rl0 proto tcp from any to any port > 1024 flags S keep state + +# Active mode let data channel in from FTP server +pass in quick on rl0 proto tcp from any to any port = 20 flags S keep state + + + + FTP <acronym>NAT</acronym> Proxy Bug + + As of IPFILTER version 3.4.31 + the FTP proxy works as documented during the FTP session + until the session is told to close. When the close happens + packets returning from the remote FTP server are blocked and + logged coming in on port 21. The NAT + FTP/proxy appears to remove its temp rules prematurely, + before receiving the response from the remote FTP server + acknowledging the close. A problem report was posted to the + IPF mailing list. + + The solution is to add a filter rule to get rid of these + unwanted log messages or do nothing and ignore FTP inbound + error messages in your log. Most people do not use outbound + FTP too often. + + block in quick on rl0 proto tcp from any to any port = 21 + + + + + + IPFW + + + firewall + + IPFW + + + + This section is work in progress. The contents might + not be accurate at all times. + + + The IPFIREWALL (IPFW) is a &os; sponsored firewall software + application authored and maintained by &os; volunteer staff + members. It uses the legacy stateless rules and a legacy rule + coding technique to achieve what is referred to as Simple + Stateful logic. + + The IPFW sample rule set (found in + /etc/rc.firewall) in the standard &os; + install is rather simple and it is not expected that it used + directly without modifications. The example does not use + stateful filtering, which is beneficial in most setups, so it + will not be used as base for this section. + + The IPFW stateless rule syntax is empowered with technically + sophisticated selection capabilities which far surpasses the + knowledge level of the customary firewall installer. IPFW is + targeted at the professional user or the advanced technical + computer hobbyist who have advanced packet selection + requirements. A high degree of detailed knowledge into how + different protocols use and create their unique packet header + information is necessary before the power of the IPFW rules can + be unleashed. Providing that level of explanation is out of the + scope of this section of the handbook. + + IPFW is composed of seven components, the primary component + is the kernel firewall filter rule processor and its integrated + packet accounting facility, the logging facility, the 'divert' + rule which triggers the NAT facility, and the + advanced special purpose facilities, the dummynet traffic shaper + facilities, the 'fwd rule' forward facility, the bridge + facility, and the ipstealth facility. + + + Enabling IPFW + + + IPFW + + enabling + + + IPFW is included in the basic &os; install as a separate + run time loadable module. The system will dynamically load the + kernel module when the rc.conf statement + firewall_enable="YES" is used. You do not + need to compile IPFW into the &os; kernel unless you want + NAT function enabled. + + After rebooting your system with + firewall_enable="YES" in + rc.conf the following white highlighted + message is displayed on the screen as part of the boot + process: + + ipfw2 initialized, divert disabled, rule-based forwarding disabled, default to deny, logging disabled + + The loadable module does have logging ability + compiled in. To enable logging and set the verbose logging + limit, there is a knob you can set in + /etc/sysctl.conf by adding these + statements, logging will be enabled on future reboots: + + net.inet.ip.fw.verbose=1 +net.inet.ip.fw.verbose_limit=5 + + + + Kernel Options + + + kernel options + + IPFIREWALL + + + + kernel options + + IPFIREWALL_VERBOSE + + + + kernel options + + IPFIREWALL_VERBOSE_LIMIT + + + + IPFW + + kernel options + + + It is not a mandatory requirement that you enable IPFW by + compiling the following options into the &os; kernel unless + you need NAT function. It is presented here + as background information. + + options IPFIREWALL + + This option enables IPFW as part of the kernel + + options IPFIREWALL_VERBOSE + + Enables logging of packets that pass through IPFW and have + the 'log' keyword specified in the rule set. + + options IPFIREWALL_VERBOSE_LIMIT=5 + + Limits the number of packets logged through &man.syslogd.8; + on a per entry basis. You may wish to use this option in + hostile environments which you want to log firewall activity. + This will close a possible denial of service attack via syslog + flooding. + + + kernel options + + IPFIREWALL_DEFAULT_TO_ACCEPT + + + options IPFIREWALL_DEFAULT_TO_ACCEPT + + This option will allow everything to pass through the + firewall by default, which is a good idea when you are first + setting up your firewall. + + options IPV6FIREWALL +options IPV6FIREWALL_VERBOSE +options IPV6FIREWALL_VERBOSE_LIMIT +options IPV6FIREWALL_DEFAULT_TO_ACCEPT + + These options are exactly the same as the IPv4 options but + they are for IPv6. If you do not use IPv6 you might want to + use IPV6FIREWALL without any rules to block all IPv6 + + + kernel options + + IPDIVERT + + + options IPDIVERT + + This enables the use of NAT + functionality. + + + If you do not include IPFIREWALL_DEFAULT_TO_ACCEPT or set + your rules to allow incoming packets you will block all + packets going to and from this machine. + + + + + <filename>/etc/rc.conf</filename> Options + + Enable the firewall: + + firewall_enable="YES" + + To select one of the default firewall types provided by + &os;, select one by reading the + /etc/rc.firewall file and place it in + the following: + + firewall_type="open" + + Available values for this setting are: + + + + open — pass all traffic. + + + client — will protect only this + machine. + + + simple — protect the whole + network. + + + closed — entirely disables IP + traffic except for the loopback interface. + + + UNKNOWN — disables the loading + of firewall rules. + + + filename — absolute path of + file containing firewall rules. + + + + It is possible to use two different ways to load custom + rules for ipfw firewall. One is + by setting firewall_type variable to absolute + path of file, which contains firewall rules + without any command-line options for &man.ipfw.8; itself. A + simple examble of ruleset file can be following: + + add block in all +add block out all + + On the other hand, it is possible to set + firewall_script variable to absolute path of + executable script that includes ipfw commands + being executed at system boot time. A valid ruleset script that + would be equivalent to the ruleset file shown above would + be following: + + #!/bin/sh + +ipfw -q flush + +ipfw add block in all +ipfw add block out all + + + If firewall_type is set to either + client or simple, the + default rules found in /etc/rc.firewall + should be reviewed to fit to the configuration of the given + machine. Also note that the examples used in this chapter + expect that the firewall_script is set to + /etc/ipfw.rules. + + + Enable logging: + + firewall_logging="YES" + + + The only thing that the + firewall_logging variable will do is + setting the net.inet.ip.fw.verbose sysctl + variable to the value of 1 (see ). There is no + rc.conf variable to set log limitations, + but it can be set via sysctl variable, manually or from the + /etc/sysctl.conf file: + + net.inet.ip.fw.verbose_limit=5 + + + If your machine is acting as a gateway, i.e. providing + Network Address Translation (NAT) via &man.natd.8;, please + refer to for information + regarding the required /etc/rc.conf + options. + + + + The IPFW Command + + ipfw + + The ipfw command is the normal vehicle for making manual + single rule additions or deletions to the firewall active + internal rules while it is running. The problem with using + this method is once your system is shutdown or halted all the + rules you added or changed or deleted are lost. Writing all + your rules in a file and using that file to load the rules at + boot time, or to replace in mass the currently running firewall + rules with changes you made to the files content is the + recommended method used here. + + The ipfw command is still a very useful to display the + running firewall rules to the console screen. The IPFW + accounting facility dynamically creates a counter for each + rule that counts each packet that matches the rule. During the + process of testing a rule, listing the rule with its counter + is the one of the ways of determining if the rule is + functioning. + + To list all the rules in sequence: + + &prompt.root; ipfw list + + To list all the rules with a time stamp of when the last + time the rule was matched: + + &prompt.root; ipfw -t list + + To list the accounting information, packet count for + matched rules along with the rules themselves. The first + column is the rule number, followed by the number of outgoing + matched packets, followed by the number of incoming matched + packets, and then the rule itself. + + &prompt.root; ipfw -a list + + List the dynamic rules in addition to the static + rules: + + &prompt.root; ipfw -d list + + Also show the expired dynamic rules: + + &prompt.root; ipfw -d -e list + + Zero the counters: + + &prompt.root; ipfw zero + + Zero the counters for just rule + NUM: + + &prompt.root; ipfw zero NUM + + + + IPFW Rule Sets + + + + A rule set is a group of ipfw rules coded to allow or deny + packets based on the values contained in the packet. The + bi-directional exchange of packets between hosts comprises a + session conversation. The firewall rule set processes the + packet twice: once on its arrival from the public Internet host + and again as it leaves for its return trip back to the public + Internet host. Each tcp/ip service (i.e. telnet, www, mail, + etc.) is predefined by its protocol, and port number. This is + the basic selection criteria used to create rules which will + allow or deny services. + + + IPFW + + rule processing order + + + + + When a packet enters the firewall it is compared against + the first rule in the rule set and progress one rule at a time + moving from top to bottom of the set in ascending rule number + sequence order. When the packet matches a rule selection + parameters, the rules action field value is executed and the + search of the rule set terminates for that packet. This is + referred to as the first match wins search + method. If the packet does not match any of the rules, it gets + caught by the mandatory ipfw default rule, number 65535 which + denies all packets and discards them without any reply back to + the originating destination. + + + The search continues after count, + skipto and tee + rules. + + + The instructions contained here are based on using rules + that contain the stateful 'keep state', 'limit', 'in'/'out', + and via options. This is the basic framework for coding an + inclusive type firewall rule set. + + + + An inclusive firewall only allows services matching the + rules through. This way you can control what services can + originate behind the firewall destine for the public Internet + and also control the services which can originate from the + public Internet accessing your private network. Everything + else is denied by default design. Inclusive firewalls are + much, much more secure than exclusive firewall rule sets and + is the only rule set type covered here in. + + + When working with the firewall rules be careful, you can + end up locking your self out. + + + + Rule Syntax + + + IPFW + + rule syntax + + + The rule syntax presented here has been simplified to + what is necessary to create a standard inclusive type + firewall rule set. For a complete rule syntax description + see the &man.ipfw.8; manual page. + + Rules contain keywords: these keywords have to be coded + in a specific order from left to right on the line. Keywords + are identified in bold type. Some keywords have sub-options + which may be keywords them selves and also include more + sub-options. + + # is used to mark the start of a + comment and may appear at the end of a rule line or on its + own lines. Blank lines are ignored. + + CMD RULE_NUMBER ACTION LOGGING SELECTION + STATEFUL + + + CMD + + Each new rule has to be prefixed with + add to add the + rule to the internal table. + + + + RULE_NUMBER + + Each rule has to have a rule number to go with + it. + + + + ACTION + + A rule can be associated with one of the following + actions, which will be executed when the packet matches + the selection criterion of the rule. + + allow | accept | pass | + permit + + These all mean the same thing which is to allow packets + that match the rule to exit the firewall rule processing. + The search terminates at this rule. + + check-state + + Checks the packet against the dynamic rules table. If + a match is found, execute the action associated with the + rule which generated this dynamic rule, otherwise move to + the next rule. The check-state rule does not have + selection criterion. If no check-state rule is present in + the rule set, the dynamic rules table is checked at the + first keep-state or limit rule. + + deny | drop + + Both words mean the same thing which is to discard + packets that match this rule. The search + terminates. + + + + Logging + + log or + logamount + + When a packet matches a rule with the log keyword, a + message will be logged to syslogd with a facility name of + SECURITY. The logging only occurs if the number of + packets logged so far for that particular rule does not + exceed the logamount parameter. If no logamount is + specified, the limit is taken from the sysctl variable + net.inet.ip.fw.verbose_limit. In both cases, a value of + zero removes the logging limit. Once the limit is + reached, logging can be re-enabled by clearing the + logging counter or the packet counter for that rule, see + the ipfw reset log command. + + + Logging is done after + all other packet matching conditions have been + successfully verified, and before performing the final + action (accept, deny) on the packet. It is up to you to + decide which rules you want to enable logging on. + + + + + Selection + + The keywords described in this section are used to + describe attributes of the packet to be interrogated when + determining whether rules match the packet or not. + The following general-purpose attributes are provided for + matching, and must be used in this order: + + udp | tcp | icmp + + or any protocol names found in + /etc/protocols are recognized and may + be used. The value specified is protocol to be matched + against. This is a mandatory requirement. + + from src to dst + + The from and to keywords are used to match against IP + addresses. Rules must specify BOTH source and destination + parameters. any is a special keyword + that matches any IP address. me is a + special keyword that matches any IP address configured on + an interface in your &os; system to represent the PC the + firewall is running on (i.e. this box) as in 'from me to + any' or 'from any to me' or 'from 0.0.0.0/0 to any' or + 'from any to 0.0.0.0/0' or 'from 0.0.0.0 to any' or 'from + any to 0.0.0.0' or 'from me to 0.0.0.0'. IP addresses are + specified as a dotted IP address numeric form/mask-length, + or as single dotted IP address numeric form. This is a + mandatory requirement. See this link for help on writing + mask-lengths. + + port number + + For protocols which support port numbers (such as + TCP and UDP). It is mandatory that you + code the port number of the service you want to match + on. Service names (from + /etc/services) may be used instead of + numeric port values. + + in | out + + Matches incoming or outgoing packets, respectively. + The in and out are keywords and it is mandatory that you + code one or the other as part of your rule matching + criterion. + + via IF + + Matches packets going through the interface specified + by exact name. The via keyword causes + the interface to always be checked as part of the match + process. + + setup + + This is a mandatory keyword that identifies the session + start request for TCP packets. + + keep-state + + This is a mandatory> keyword. Upon a match, the + firewall will create a dynamic rule, whose default behavior + is to match bidirectional traffic between source and + destination IP/port using the same protocol. + + limit {src-addr | src-port | dst-addr | + dst-port} + + The firewall will only allow + N connections with the same set + of parameters as specified in the rule. One or more of + source and destination addresses and ports can be + specified. The 'limit' and 'keep-state' can not be used on + same rule. Limit provides the same stateful function as + 'keep-state' plus its own functions. + + + + + Stateful Rule Option + + + IPFW + + stateful filtering + + + + + Stateful filtering treats traffic as a bi-directional + exchange of packets comprising a session conversation. It + has the interrogation abilities to determine if the session + conversation between the originating sender and the + destination are following the valid procedure of + bi-directional packet exchange. Any packets that do not + properly fit the session conversation template are + automatically rejected as impostors. + + 'check-state' is used to identify where in the IPFW rules + set the packet is to be tested against the dynamic rules + facility. On a match the packet exits the firewall to + continue on its way and a new rule is dynamic created for + the next anticipated packet being exchanged during this + bi-directional session conversation. On a no match the + packet advances to the next rule in the rule set for + testing. + + The dynamic rules facility is vulnerable to resource + depletion from a SYN-flood attack which would open a huge + number of dynamic rules. To counter this attack, &os; + added another new option named limit. This + option is used to limit the number of simultaneous session + conversations by interrogating the rules source or + destinations fields as directed by the limit option and + using the packet's IP address found there, in a search of + the open dynamic rules counting the number of times this + rule and IP address combination occurred, if this count is + greater that the value specified on the limit option, the + packet is discarded. + + + + Logging Firewall Messages + + + IPFW + + logging + + + The benefits of logging are obvious: it provides the + ability to review after the fact the rules you activated + logging on which provides information like, what packets had + been dropped, what addresses they came from, where they were + going, giving you a significant edge in tracking down + attackers. + + Even with the logging facility enabled, IPFW will not + generate any rule logging on it's own. The firewall + administrator decides what rules in the rule set he wants + to log and adds the log verb to those rules. Normally only + deny rules are logged, like the deny rule for incoming + ICMP pings. It is very customary to + duplicate the ipfw default deny everything rule with the + log verb included as your last rule in the rule set. This + way you get to see all the packets that did not match any + of the rules in the rule set. + + Logging is a two edged sword, if you are not careful, you + can lose yourself in the over abundance of log data and fill + your disk up with growing log files. DoS attacks that fill + up disk drives is one of the oldest attacks around. These + log message are not only written to syslogd, but also are + displayed on the root console screen and soon become very + annoying. + + The IPFIREWALL_VERBOSE_LIMIT=5 + kernel option limits the number of consecutive messages + sent to the system logger syslogd, concerning the packet + matching of a given rule. When this option is enabled in + the kernel, the number of consecutive messages concerning + a particular rule is capped at the number specified. There + is nothing to be gained from 200 log messages saying the + same identical thing. For instance, five consecutive + messages concerning a particular rule would be logged to + syslogd, the remainder identical consecutive messages would + be counted and posted to the syslogd with a phrase like + this: + + last message repeated 45 times + + All logged packets messages are written by default to + /var/log/security file, which is defined + in the /etc/syslog.conf file. + + + + Building a Rule Script + + Most experienced IPFW users create a file containing the + rules and code them in a manner compatible with running them + as a script. The major benefit of doing this is the firewall + rules can be refreshed in mass without the need of rebooting + the system to activate the new rules. This method is very + convenient in testing new rules as the procedure can be + executed as many times as needed. Being a script, you can + use symbolic substitution to code frequent used values and + substitution them in multiple rules. You will see this in + the following example. + + The script syntax used here is compatible with the 'sh', + 'csh', 'tcsh' shells. Symbolic substitution fields are + prefixed with a dollar sign $. Symbolic fields do not + have the $ prefix. The value to populate the Symbolic + field must be enclosed to "double quotes". + + Start your rules file like this: + + ############### start of example ipfw rules script ############# +# +ipfw -q -f flush # Delete all rules +# Set defaults +oif="tun0" # out interface +odns="192.0.2.11" # ISP's DNS server IP address +cmd="ipfw -q add " # build rule prefix +ks="keep-state" # just too lazy to key this each time +$cmd 00500 check-state +$cmd 00502 deny all from any to any frag +$cmd 00501 deny tcp from any to any established +$cmd 00600 allow tcp from any to any 80 out via $oif setup $ks +$cmd 00610 allow tcp from any to $odns 53 out via $oif setup $ks +$cmd 00611 allow udp from any to $odns 53 out via $oif $ks +################### End of example ipfw rules script ############ + + That is all there is to it. The rules are not important + in this example, how the Symbolic substitution field are + populated and used are. + + If the above example was in + /etc/ipfw.rules file, you could reload + these rules by entering on the command line. + + &prompt.root; sh /etc/ipfw.rules + + The /etc/ipfw.rules file could be + located anywhere you want and the file could be named any + thing you would like. + + The same thing could also be accomplished by running + these commands by hand: + + &prompt.root; ipfw -q -f flush +&prompt.root; ipfw -q add check-state +&prompt.root; ipfw -q add deny all from any to any frag +&prompt.root; ipfw -q add deny tcp from any to any established +&prompt.root; ipfw -q add allow tcp from any to any 80 out via tun0 setup keep-state +&prompt.root; ipfw -q add allow tcp from any to 192.0.2.11 53 out via tun0 setup keep-state +&prompt.root; ipfw -q add 00611 allow udp from any to 192.0.2.11 53 out via tun0 keep-state + + + + Stateful Ruleset + + The following non-NATed rule set is an + example of how to code a very secure 'inclusive' type of + firewall. An inclusive firewall only allows services + matching pass rules through and blocks all other by default. + All firewalls have at the minimum two interfaces which have + to have rules to allow the firewall to function. + + All &unix; flavored operating systems, &os; included, are + designed to use interface lo0 and IP + address 127.0.0.1 for internal + communication with in the operating system. The firewall + rules must contain rules to allow free unmolested movement of + these special internally used packets. + + The interface which faces the public Internet, is the one + which you code your rules to authorize and control access out + to the public Internet and access requests arriving from the + public Internet. This can be your ppp + tun0 interface or your NIC that is + connected to your DSL or cable modem. + + In cases where one or more than one NIC are connected to + a private LANs behind the firewall, those interfaces must + have rules coded to allow free unmolested movement of + packets originating from those LAN interfaces. + + The rules should be first organized into three major + sections, all the free unmolested interfaces, public + interface outbound, and the public interface inbound. + + The order of the rules in each of the public interface + sections should be in order of the most used rules being + placed before less often used rules with the last rule in + the section being a block log all packets on that interface + and direction. + + The Outbound section in the following rule set only + contains 'allow' rules which contain selection values that + uniquely identify the service that is authorized for public + Internet access. All the rules have the, proto, port, + in/out, via and keep state option coded. The 'proto tcp' + rules have the 'setup' option included to identify the start + session request as the trigger packet to be posted to the + keep state stateful table. + + The Inbound section has all the blocking of undesirable + packets first for two different reasons. First is these + things being blocked may be part of an otherwise valid packet + which may be allowed in by the later authorized service + rules. Second reason is that by having a rule that + explicitly blocks selected packets that I receive on an + infrequent bases and do not want to see in the log, this + keeps them from being caught by the last rule in the section + which blocks and logs all packets which have fallen through + the rules. The last rule in the section which blocks and + logs all packets is how you create the legal evidence needed + to prosecute the people who are attacking your system. + + Another thing you should take note of, is there is no + response returned for any of the undesirable stuff, their + packets just get dropped and vanish. This way the attackers + has no knowledge if his packets have reached your system. + The less the attackers can learn about your system the more + secure it is. When you log packets with port numbers you do + not recognize, look the numbers up in + /etc/services/ or go to + and do a port number lookup to find what the purpose of that + port number is. Check out this link for port numbers used by + Trojans: . + + + + An Example Inclusive Ruleset + + The following non-NATed rule set is a + complete inclusive type ruleset. You can not go wrong using + this rule set for you own. Just comment out any pass rules + for services you do not want. If you see messages in your + log that you want to stop seeing just add a deny rule in the + inbound section. You have to change the 'dc0' interface name + in every rule to the interface name of the NIC that connects + your system to the public Internet. For user ppp it would be + 'tun0'. + + You will see a pattern in the usage of these + rules. + + + + All statements that are a request to start a session + to the public Internet use keep-state. + + + + All the authorized services that originate from the + public Internet have the limit option to stop + flooding. + + + + All rules use in or out to clarify direction. + + + + All rules use via interface name to specify the + interface the packet is traveling over. + + + + The following rules go into + /etc/ipfw.rules. + + ################ Start of IPFW rules file ############################### +# Flush out the list before we begin. +ipfw -q -f flush + +# Set rules command prefix +cmd="ipfw -q add" +pif="dc0" # public interface name of NIC + # facing the public Internet + +################################################################# +# No restrictions on Inside LAN Interface for private network +# Not needed unless you have LAN. +# Change xl0 to your LAN NIC interface name +################################################################# +#$cmd 00005 allow all from any to any via xl0 + +################################################################# +# No restrictions on Loopback Interface +################################################################# +$cmd 00010 allow all from any to any via lo0 + +################################################################# +# Allow the packet through if it has previous been added to the +# the "dynamic" rules table by a allow keep-state statement. +################################################################# +$cmd 00015 check-state + +################################################################# +# Interface facing Public Internet (Outbound Section) +# Interrogate session start requests originating from behind the +# firewall on the private network or from this gateway server +# destine for the public Internet. +################################################################# + +# Allow out access to my ISP's Domain name server. +# x.x.x.x must be the IP address of your ISP.s DNS +# Dup these lines if your ISP has more than one DNS server +# Get the IP addresses from /etc/resolv.conf file +$cmd 00110 allow tcp from any to x.x.x.x 53 out via $pif setup keep-state +$cmd 00111 allow udp from any to x.x.x.x 53 out via $pif keep-state + +# Allow out access to my ISP's DHCP server for cable/DSL configurations. +# This rule is not needed for .user ppp. connection to the public Internet. +# so you can delete this whole group. +# Use the following rule and check log for IP address. +# Then put IP address in commented out rule & delete first rule +$cmd 00120 allow log udp from any to any 67 out via $pif keep-state +#$cmd 00120 allow udp from any to x.x.x.x 67 out via $pif keep-state + +# Allow out non-secure standard www function +$cmd 00200 allow tcp from any to any 80 out via $pif setup keep-state + +# Allow out secure www function https over TLS SSL +$cmd 00220 allow tcp from any to any 443 out via $pif setup keep-state + +# Allow out send & get email function +$cmd 00230 allow tcp from any to any 25 out via $pif setup keep-state +$cmd 00231 allow tcp from any to any 110 out via $pif setup keep-state + +# Allow out FBSD (make install & CVSUP) functions +# Basically give user root "GOD" privileges. +$cmd 00240 allow tcp from me to any out via $pif setup keep-state uid root + +# Allow out ping +$cmd 00250 allow icmp from any to any out via $pif keep-state + +# Allow out Time +$cmd 00260 allow tcp from any to any 37 out via $pif setup keep-state + +# Allow out nntp news (i.e. news groups) +$cmd 00270 allow tcp from any to any 119 out via $pif setup keep-state + +# Allow out secure FTP, Telnet, and SCP +# This function is using SSH (secure shell) +$cmd 00280 allow tcp from any to any 22 out via $pif setup keep-state + +# Allow out whois +$cmd 00290 allow tcp from any to any 43 out via $pif setup keep-state + +# deny and log everything else that.s trying to get out. +# This rule enforces the block all by default logic. +$cmd 00299 deny log all from any to any out via $pif + +################################################################# +# Interface facing Public Internet (Inbound Section) +# Interrogate packets originating from the public Internet +# destine for this gateway server or the private network. +################################################################# + +# Deny all inbound traffic from non-routable reserved address spaces +$cmd 00300 deny all from 192.168.0.0/16 to any in via $pif #RFC 1918 private IP +$cmd 00301 deny all from 172.16.0.0/12 to any in via $pif #RFC 1918 private IP +$cmd 00302 deny all from 10.0.0.0/8 to any in via $pif #RFC 1918 private IP +$cmd 00303 deny all from 127.0.0.0/8 to any in via $pif #loopback +$cmd 00304 deny all from 0.0.0.0/8 to any in via $pif #loopback +$cmd 00305 deny all from 169.254.0.0/16 to any in via $pif #DHCP auto-config +$cmd 00306 deny all from 192.0.2.0/24 to any in via $pif #reserved for docs +$cmd 00307 deny all from 204.152.64.0/23 to any in via $pif #Sun cluster interconnect +$cmd 00308 deny all from 224.0.0.0/3 to any in via $pif #Class D & E multicast + +# Deny public pings +$cmd 00310 deny icmp from any to any in via $pif + +# Deny ident +$cmd 00315 deny tcp from any to any 113 in via $pif + +# Deny all Netbios service. 137=name, 138=datagram, 139=session +# Netbios is MS/Windows sharing services. +# Block MS/Windows hosts2 name server requests 81 +$cmd 00320 deny tcp from any to any 137 in via $pif +$cmd 00321 deny tcp from any to any 138 in via $pif +$cmd 00322 deny tcp from any to any 139 in via $pif +$cmd 00323 deny tcp from any to any 81 in via $pif + +# Deny any late arriving packets +$cmd 00330 deny all from any to any frag in via $pif + +# Deny ACK packets that did not match the dynamic rule table +$cmd 00332 deny tcp from any to any established in via $pif + +# Allow traffic in from ISP's DHCP server. This rule must contain +# the IP address of your ISP.s DHCP server as it.s the only +# authorized source to send this packet type. +# Only necessary for cable or DSL configurations. +# This rule is not needed for .user ppp. type connection to +# the public Internet. This is the same IP address you captured +# and used in the outbound section. +#$cmd 00360 allow udp from any to x.x.x.x 67 in via $pif keep-state + +# Allow in standard www function because I have apache server +$cmd 00400 allow tcp from any to me 80 in via $pif setup limit src-addr 2 + +# Allow in secure FTP, Telnet, and SCP from public Internet +$cmd 00410 allow tcp from any to me 22 in via $pif setup limit src-addr 2 + +# Allow in non-secure Telnet session from public Internet +# labeled non-secure because ID & PW are passed over public +# Internet as clear text. +# Delete this sample group if you do not have telnet server enabled. +$cmd 00420 allow tcp from any to me 23 in via $pif setup limit src-addr 2 + +# Reject & Log all incoming connections from the outside +$cmd 00499 deny log all from any to any in via $pif + +# Everything else is denied by default +# deny and log all packets that fell through to see what they are +$cmd 00999 deny log all from any to any +################ End of IPFW rules file ############################### + + + + An Example <acronym>NAT</acronym> and Stateful + Ruleset + + + NAT + + and IPFW + + + There are some additional configuration statements that + need to be enabled to activate the NAT + function of IPFW. The kernel source needs 'option divert' + statement added to the other IPFIREWALL statements compiled + into a custom kernel. + + In addition to the normal IPFW options in + /etc/rc.conf, the following are + needed. + + natd_enable="YES" # Enable NATD function +natd_interface="rl0" # interface name of public Internet NIC +natd_flags="-dynamic -m" # -m = preserve port numbers if possible + + Utilizing stateful rules with divert natd rule (Network + Address Translation) greatly complicates the rule set coding + logic. The positioning of the check-state, and 'divert natd' + rules in the rule set becomes very critical. This is no + longer a simple fall-through logic flow. A new action type + is used, called 'skipto'. To use the skipto command it is + mandatory that you number each rule so you know exactly + where the skipto rule number is you are really jumping + to. + + The following is an uncommented example of one coding + method, selected here to explain the sequence of the packet + flow through the rule sets. + + The processing flow starts with the first rule from the + top of the rule file and progress one rule at a time deeper + into the file until the end is reach or the packet being + tested to the selection criteria matches and the packet is + released out of the firewall. It is important to take notice + of the location of rule numbers 100 101, 450, 500, and 510. + These rules control the translation of the outbound and + inbound packets so their entries in the keep-state dynamic + table always register the private LAN IP address. Next + notice that all the allow and deny rules specified the + direction the packet is going (IE outbound or inbound) and + the interface. Also notice that all the start outbound + session requests all skipto rule 500 for the network address + translation. + + Lets say a LAN user uses their web browser to get a web + page. Web pages use port 80 to communicate over. So the + packet enters the firewall, It does not match 100 because it + is headed out not in. It passes rule 101 because this is the + first packet so it has not been posted to the keep-state + dynamic table yet. The packet finally comes to rule 125 a + matches. It is outbound through the NIC facing the public + Internet. The packet still has it's source IP address as a + private LAN IP address. On the match to this rule, two + actions take place. The keep-state option will post this + rule into the keep-state dynamic rules table and the + specified action is executed. The action is part of the info + posted to the dynamic table. In this case it is "skipto rule + 500". Rule 500 NATs the packet IP address + and out it goes. Remember this, this is very important. + This packet makes its way to the destination and returns and + enters the top of the rule set. This time it does match rule + 100 and has it destination IP address mapped back to its + corresponding LAN IP address. It then is processed by the + check-state rule, it's found in the table as an existing + session conversation and released to the LAN. It goes to the + LAN PC that sent it and a new packet is sent requesting + another segment of the data from the remote server. This + time it gets checked by the check-state rule and its outbound + entry is found, the associated action, 'skipto 500', is + executed. The packet jumps to rule 500 gets + NATed and released on it's way out. + + On the inbound side, everything coming in that is part + of an existing session conversation is being automatically + handled by the check-state rule and the properly placed + divert natd rules. All we have to address is denying all the + bad packets and only allowing in the authorized services. + Lets say there is a apache server running on the firewall box + and we want people on the public Internet to be able to + access the local web site. The new inbound start request + packet matches rule 100 and its IP address is mapped to LAN + IP for the firewall box. The packet is them matched against + all the nasty things we want to check for and finally matches + against rule 425. On a match two things occur. The packet + rule is posted to the keep-state dynamic table but this time + any new session requests originating from that source IP + address is limited to 2. This defends against DoS attacks of + service running on the specified port number. The action is + allow so the packet is released to the LAN. On return the + check-state rule recognizes the packet as belonging to an + existing session conversation sends it to rule 500 for + NATing and released to outbound + interface. + + Example Ruleset #1: + + #!/bin/sh +cmd="ipfw -q add" +skip="skipto 500" +pif=rl0 +ks="keep-state" +good_tcpo="22,25,37,43,53,80,443,110,119" + +ipfw -q -f flush + +$cmd 002 allow all from any to any via xl0 # exclude LAN traffic +$cmd 003 allow all from any to any via lo0 # exclude loopback traffic + +$cmd 100 divert natd ip from any to any in via $pif +$cmd 101 check-state + +# Authorized outbound packets +$cmd 120 $skip udp from any to xx.168.240.2 53 out via $pif $ks +$cmd 121 $skip udp from any to xx.168.240.5 53 out via $pif $ks +$cmd 125 $skip tcp from any to any $good_tcpo out via $pif setup $ks +$cmd 130 $skip icmp from any to any out via $pif $ks +$cmd 135 $skip udp from any to any 123 out via $pif $ks + + +# Deny all inbound traffic from non-routable reserved address spaces +$cmd 300 deny all from 192.168.0.0/16 to any in via $pif #RFC 1918 private IP +$cmd 301 deny all from 172.16.0.0/12 to any in via $pif #RFC 1918 private IP +$cmd 302 deny all from 10.0.0.0/8 to any in via $pif #RFC 1918 private IP +$cmd 303 deny all from 127.0.0.0/8 to any in via $pif #loopback +$cmd 304 deny all from 0.0.0.0/8 to any in via $pif #loopback +$cmd 305 deny all from 169.254.0.0/16 to any in via $pif #DHCP auto-config +$cmd 306 deny all from 192.0.2.0/24 to any in via $pif #reserved for docs +$cmd 307 deny all from 204.152.64.0/23 to any in via $pif #Sun cluster +$cmd 308 deny all from 224.0.0.0/3 to any in via $pif #Class D & E multicast + +# Authorized inbound packets +$cmd 400 allow udp from xx.70.207.54 to any 68 in $ks +$cmd 420 allow tcp from any to me 80 in via $pif setup limit src-addr 1 + + +$cmd 450 deny log ip from any to any + +# This is skipto location for outbound stateful rules +$cmd 500 divert natd ip from any to any out via $pif +$cmd 510 allow ip from any to any + +######################## end of rules ################## + + The following is pretty much the same as above, but uses + a self documenting coding style full of description comments + to help the inexperienced IPFW rule writer to better + understand what the rules are doing. + + Example Ruleset #2: + + #!/bin/sh +################ Start of IPFW rules file ############################### +# Flush out the list before we begin. +ipfw -q -f flush + +# Set rules command prefix +cmd="ipfw -q add" +skip="skipto 800" +pif="rl0" # public interface name of NIC + # facing the public Internet + +################################################################# +# No restrictions on Inside LAN Interface for private network +# Change xl0 to your LAN NIC interface name +################################################################# +$cmd 005 allow all from any to any via xl0 + +################################################################# +# No restrictions on Loopback Interface +################################################################# +$cmd 010 allow all from any to any via lo0 + +################################################################# +# check if packet is inbound and nat address if it is +################################################################# +$cmd 014 divert natd ip from any to any in via $pif + +################################################################# +# Allow the packet through if it has previous been added to the +# the "dynamic" rules table by a allow keep-state statement. +################################################################# +$cmd 015 check-state + +################################################################# +# Interface facing Public Internet (Outbound Section) +# Interrogate session start requests originating from behind the +# firewall on the private network or from this gateway server +# destine for the public Internet. +################################################################# + +# Allow out access to my ISP's Domain name server. +# x.x.x.x must be the IP address of your ISP's DNS +# Dup these lines if your ISP has more than one DNS server +# Get the IP addresses from /etc/resolv.conf file +$cmd 020 $skip tcp from any to x.x.x.x 53 out via $pif setup keep-state + + +# Allow out access to my ISP's DHCP server for cable/DSL configurations. +$cmd 030 $skip udp from any to x.x.x.x 67 out via $pif keep-state + +# Allow out non-secure standard www function +$cmd 040 $skip tcp from any to any 80 out via $pif setup keep-state + +# Allow out secure www function https over TLS SSL +$cmd 050 $skip tcp from any to any 443 out via $pif setup keep-state + +# Allow out send & get email function +$cmd 060 $skip tcp from any to any 25 out via $pif setup keep-state +$cmd 061 $skip tcp from any to any 110 out via $pif setup keep-state + +# Allow out FreeBSD (make install & CVSUP) functions +# Basically give user root "GOD" privileges. +$cmd 070 $skip tcp from me to any out via $pif setup keep-state uid root + +# Allow out ping +$cmd 080 $skip icmp from any to any out via $pif keep-state + +# Allow out Time +$cmd 090 $skip tcp from any to any 37 out via $pif setup keep-state + +# Allow out nntp news (i.e. news groups) +$cmd 100 $skip tcp from any to any 119 out via $pif setup keep-state + +# Allow out secure FTP, Telnet, and SCP +# This function is using SSH (secure shell) +$cmd 110 $skip tcp from any to any 22 out via $pif setup keep-state + +# Allow out whois +$cmd 120 $skip tcp from any to any 43 out via $pif setup keep-state + +# Allow ntp time server +$cmd 130 $skip udp from any to any 123 out via $pif keep-state + +################################################################# +# Interface facing Public Internet (Inbound Section) +# Interrogate packets originating from the public Internet +# destine for this gateway server or the private network. +################################################################# + +# Deny all inbound traffic from non-routable reserved address spaces +$cmd 300 deny all from 192.168.0.0/16 to any in via $pif #RFC 1918 private IP +$cmd 301 deny all from 172.16.0.0/12 to any in via $pif #RFC 1918 private IP +$cmd 302 deny all from 10.0.0.0/8 to any in via $pif #RFC 1918 private IP +$cmd 303 deny all from 127.0.0.0/8 to any in via $pif #loopback +$cmd 304 deny all from 0.0.0.0/8 to any in via $pif #loopback +$cmd 305 deny all from 169.254.0.0/16 to any in via $pif #DHCP auto-config +$cmd 306 deny all from 192.0.2.0/24 to any in via $pif #reserved for docs +$cmd 307 deny all from 204.152.64.0/23 to any in via $pif #Sun cluster +$cmd 308 deny all from 224.0.0.0/3 to any in via $pif #Class D & E multicast + +# Deny ident +$cmd 315 deny tcp from any to any 113 in via $pif + +# Deny all Netbios service. 137=name, 138=datagram, 139=session +# Netbios is MS/Windows sharing services. +# Block MS/Windows hosts2 name server requests 81 +$cmd 320 deny tcp from any to any 137 in via $pif +$cmd 321 deny tcp from any to any 138 in via $pif +$cmd 322 deny tcp from any to any 139 in via $pif +$cmd 323 deny tcp from any to any 81 in via $pif + +# Deny any late arriving packets +$cmd 330 deny all from any to any frag in via $pif + +# Deny ACK packets that did not match the dynamic rule table +$cmd 332 deny tcp from any to any established in via $pif + +# Allow traffic in from ISP's DHCP server. This rule must contain +# the IP address of your ISP's DHCP server as it's the only +# authorized source to send this packet type. +# Only necessary for cable or DSL configurations. +# This rule is not needed for 'user ppp' type connection to +# the public Internet. This is the same IP address you captured +# and used in the outbound section. +$cmd 360 allow udp from x.x.x.x to any 68 in via $pif keep-state + +# Allow in standard www function because I have Apache server +$cmd 370 allow tcp from any to me 80 in via $pif setup limit src-addr 2 + +# Allow in secure FTP, Telnet, and SCP from public Internet +$cmd 380 allow tcp from any to me 22 in via $pif setup limit src-addr 2 + +# Allow in non-secure Telnet session from public Internet +# labeled non-secure because ID & PW are passed over public +# Internet as clear text. +# Delete this sample group if you do not have telnet server enabled. +$cmd 390 allow tcp from any to me 23 in via $pif setup limit src-addr 2 + +# Reject & Log all unauthorized incoming connections from the public Internet +$cmd 400 deny log all from any to any in via $pif + +# Reject & Log all unauthorized out going connections to the public Internet +$cmd 450 deny log all from any to any out via $pif + +# This is skipto location for outbound stateful rules +$cmd 800 divert natd ip from any to any out via $pif +$cmd 801 allow ip from any to any + +# Everything else is denied by default +# deny and log all packets that fell through to see what they are +$cmd 999 deny log all from any to any +################ End of IPFW rules file ############################### + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/geom/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/geom/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..72446c0eeb --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/geom/chapter.sgml @@ -0,0 +1,677 @@ + + + + + + + Tom + Rhodes + Γράφτηκε από τον + + + + + GEOM: Διαχείριση Συστοιχιών Δίσκων + + + Σύνοψη + + + GEOM + + + GEOM Disk Framework + GEOM + + + Το κεφάλαιο αυτό καλύπτει τη χρήση των δίσκων κάτω από το πλαίσιο + λειτουργιών GEOM στο &os;. Περιλαμβάνει τα κυριότερα προγράμματα ελέγχου + RAID + των οποίων οι ρυθμίσεις βασίζονται στο πλαίσιο GEOM. Το κεφάλαιο αυτό + δεν αναλύει σε βάθος τον τρόπο με τον οποίο το GEOM χειρίζεται ή ελέγχει + λειτουργίες Εισόδου / Εξόδου (IO), το υποσύστημα που βρίσκεται κάτω από + αυτό, ή τον κώδικα του. Οι πληροφορίες αυτές παρέχονται από τη σελίδα + manual του &man.geom.4; καθώς και από τις αναφορές που περιέχει σε άλλες + σχετικές σελίδες. Επίσης το κεφάλαιο αυτό δεν αποτελεί καθοριστικό οδηγό + για όλες τις ρυθμίσεις του RAID. Θα συζητηθούν μόνο + οι καταστάσεις λειτουργίας του RAID που + υποστηρίζονται από το GEOM. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Το είδος της υποστήριξης RAID που είναι + διαθέσιμο μέσω του GEOM. + + + + Πως να χρησιμοποιήσετε τα βασικά βοηθητικά προγράμματα για την + ρύθμιση, συντήρηση και διαχείριση των διαφόρων επιπέδων + RAID. + + + + Πως να δημιουργήσετε mirror ή stripe, να κρυπτογραφήσετε, και να + συνδέσετε δίσκους με το GEOM, μέσω μιας απομακρυσμένης σύνδεσης. + + + + + Πως να αντιμετωπίσετε προβλήματα δίσκων που χρησιμοποιούν το + πλαίσιο λειτουργιών GEOM. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να κατανοείτε πως μεταχειρίζεται το &os; τις συσκευές δίσκων + (). + + Να γνωρίζετε πως θα ρυθμίσετε και θα εγκαταστήσετε ένα νέο + πυρήνα στο &os; + (). + + + + + + GEOM Introduction + + GEOM permits access and control to classes — Master Boot + Records, BSD labels, etc — through the + use of providers, or the special files in + /dev. Supporting various + software RAID configurations, GEOM will + transparently provide access to the operating system and + operating system utilities. + + + + + + + Tom + Rhodes + Written by + + + Murray + Stokely + + + + + RAID0 - Striping + + + GEOM + + + Striping + + + Striping is a method used to combine several disk drives into + a single volume. In many cases, this is done through the use of + hardware controllers. The GEOM disk subsystem provides + software support for RAID0, also known as + disk striping. + + In a RAID0 system, data are split up in + blocks that get written across all the drives in the array. + Instead of having to wait on the system to write 256k to one + disk, a RAID0 system can simultaneously write + 64k to each of four different disks, offering superior I/O + performance. This performance can be enhanced further by using + multiple disk controllers. + + Each disk in a RAID0 stripe must be of + the same size, since I/O requests are interleaved to read or + write to multiple disks in parallel. + + + + + + + + Disk Striping Illustration + + + + + Creating a stripe of unformatted ATA disks + + Load the geom_stripe + module: + + &prompt.root; kldload geom_stripe + + + Ensure that a suitable mount point exists. If this + volume will become a root partition, then temporarily use + another mount point such as /mnt: + + &prompt.root; mkdir /mnt + + + Determine the device names for the disks which will + be striped, and create the new stripe device. For example, + to stripe two unused and unpartitioned ATA disks, + for example /dev/ad2 and + /dev/ad3: + + &prompt.root; gstripe label -v st0 /dev/ad2 /dev/ad3 + + + + + Write a standard label, also known as a partition + table, on the new volume and install the default + bootstrap code: + + &prompt.root; bsdlabel -wB /dev/stripe/st0 + + + + This process should have created two other devices + in the /dev/stripe + directory in addition to the st0 device. + Those include st0a and + st0c. At this point a file system may be created + on the st0a device with the + newfs utility: + + &prompt.root; newfs -U /dev/stripe/st0a + + Many numbers will glide across the screen, and after a few + seconds, the process will be complete. The volume has been + created and is ready to be mounted. + + + + To manually mount the created disk stripe: + + &prompt.root; mount /dev/stripe/st0a /mnt + + To mount this striped file system automatically during the boot + process, place the volume information in + /etc/fstab file: + + &prompt.root; echo "/dev/stripe/st0a /mnt ufs rw 2 2" \ + >> /etc/fstab + + The geom_stripe module must also be automatically loaded during + system initialization, by adding a line to + /boot/loader.conf: + + &prompt.root; echo 'geom_stripe_load="YES"' >> /boot/loader.conf + + + + + RAID1 - Mirroring + + + GEOM + + + Disk Mirroring + + + Mirroring is a technology used by many corporations and home + users to back up data without interruption. When a mirror exists, + it simply means that diskB replicates diskA. Or, perhaps diskC+D + replicates diskA+B. Regardless of the disk configuration, the + important aspect is that information on one disk or partition is + being replicated. Later, that information could be more easily + restored, backed up without causing service or access + interruption, and even be physically stored in a data + safe. + + To begin, ensure the system has two disk drives of equal size, + this exercise assumes they are direct access (&man.da.4;) + SCSI disks. + + Begin by installing &os; on the first disk with only two + partitions. One should be a swap partition, double the + RAM size and all remaining space devoted to + the root (/) file system. + It is possible to have separate partitions for other mount points; + however, this will increase the difficulty level ten fold due to + manual alteration of the &man.bsdlabel.8; and &man.fdisk.8; + settings. + + Reboot and wait for the system to fully initialize. Once this + process has completed, log in as the root + user. + + Create the /dev/mirror/gm device and link + it with /dev/da1: + + &prompt.root; gmirror label -vnb round-robin gm0 /dev/da1 + + The system should respond with: + +Metadata value stored on /dev/da1. +Done. + + Initialize GEOM, this will load the + /boot/kernel/geom_mirror.ko kernel + module: + + &prompt.root; gmirror load + + + This command should have created the + gm0, device node under the + /dev/mirror + directory. + + + Install a generic fdisk label and boot code + to new gm0 device: + + &prompt.root; fdisk -vBI /dev/mirror/gm0 + + Now install generic bsdlabel + information: + + &prompt.root; bsdlabel -wB /dev/mirror/gm0s1 + + + If multiple slices and partitions exist, the flags for the + previous two commands will require alteration. They must match + the slice and partition size of the other disk. + + + Use the &man.newfs.8; utility to construct a default UFS + file system on the gm0s1a device node: + + &prompt.root; newfs -U /dev/mirror/gm0s1a + + This should have caused the system to spit out some + information and a bunch of numbers. This is good. Examine the + screen for any error messages and mount the device to the + /mnt mount point: + + &prompt.root; mount /dev/mirror/gm0s1a /mnt + + Now move all data from the boot disk over to this new file + system. This example uses the &man.dump.8; and &man.restore.8; + commands; however, &man.dd.1; would also work with this + scenario. + + &prompt.root; dump -L -0 -f- / |(cd /mnt && restore -r -v -f-) + + This must be done for each file system. Simply place the + appropriate file system in the correct location when running the + aforementioned command. + + Now edit the replicated /mnt/etc/fstab + file and remove or comment out the swap file + + It should be noted that commenting out the swap file entry + in fstab will most likely require you to + re-establish a different way of enabling swap space. Please + refer to for more + information. + . Change the other file system information to use the + new disk as shown in the following example: + + # Device Mountpoint FStype Options Dump Pass# +#/dev/da0s2b none swap sw 0 0 +/dev/mirror/gm0s1a / ufs rw 1 1 + + Now create a boot.config file on both the + current and new root partitions. This file will + help the system BIOS + boot the correct drive: + + &prompt.root; echo "1:da(1,a)/boot/loader" > /boot.config + + &prompt.root; echo "1:da(1,a)/boot/loader" > /mnt/boot.config + + + We have placed it on both root partitions to ensure proper + boot up. If for some reason the system cannot read from the + new root partition, a failsafe is available. + + + Ensure the geom_mirror.ko module will load + on boot by running the following command: + + &prompt.root; echo 'geom_mirror_load="YES"' >> /mnt/boot/loader.conf + + Reboot the system: + + &prompt.root; shutdown -r now + + If all has gone well, the system should have booted from the + gm0s1a device and a login + prompt should be waiting. If something went wrong, see review + the forthcoming troubleshooting section. Now add the + da0 disk to gm0 + device: + + &prompt.root; gmirror configure -a gm0 +&prompt.root; gmirror insert gm0 /dev/da0 + + The flag tells &man.gmirror.8; to use + automatic synchronization; i.e., mirror the disk writes + automatically. The manual page explains how to rebuild and + replace disks, although it uses data + in place of gm0. + + + Troubleshooting + + + System refuses to boot + + If the system boots up to a prompt similar to: + + ffs_mountroot: can't find rootvp +Root mount failed: 6 +mountroot> + + Reboot the machine using the power or reset button. At + the boot menu, select option six (6). This will drop the + system to a &man.loader.8; prompt. Load the kernel module + manually: + + OK? load geom_mirror +OK? boot + + If this works then for whatever reason the module was not + being loaded properly. Place: + + options GEOM_MIRROR + + in the kernel configuration file, rebuild and reinstall. + That should remedy this issue. + + + + + + GEOM Gate Network Devices + + GEOM supports the remote use of devices, such as disks, + CD-ROMs, files, etc. through the use of the gate utilities. + This is similar to NFS. + + To begin, an exports file must be created. This file + specifies who is permitted to access the exported resources and + what level of access they are offered. For example, to export + the fourth slice on the first SCSI disk, the + following /etc/gg.exports is more than + adequate: + + 192.168.1.0/24 RW /dev/da0s4d + + It will allow all hosts inside the private network access + the file system on the da0s4d + partition. + + To export this device, ensure it is not currently mounted, + and start the &man.ggated.8; server daemon: + + &prompt.root; ggated + + Now to mount the device on the client + machine, issue the following commands: + + &prompt.root; ggatec create -o rw 192.168.1.1 /dev/da0s4d + ggate0 + &prompt.root; mount /dev/ggate0 /mnt + + From here on, the device may be accessed through the + /mnt mount point. + + + It should be pointed out that this will fail if the device + is currently mounted on either the server machine or any other + machine on the network. + + + When the device is no longer needed, it may be safely + unmounted with the &man.umount.8; command, similar to any other + disk device. + + + + Labeling Disk Devices + + + GEOM + + + Disk Labels + + + During system initialization, the &os; kernel will create + device nodes as devices are found. This method of probing for + devices raises some issues, for instance what if a new disk + device is added via USB? It is very likely + that a flash device may be handed the device name of + da0 and the original + da0 shifted to + da1. This will cause issues mounting + file systems if they are listed in + /etc/fstab, effectively, this may also + prevent the system from booting. + + One solution to this issue is to chain the + SCSI devices in order so a new device added to + the SCSI card will be issued unused device + numbers. But what about USB devices which may + replace the primary SCSI disk? This happens + because USB devices are usually + probed before the SCSI card. One solution + is to only insert these devices after the system has been + booted. Another method could be to use only a single + ATA drive and never list the + SCSI devices in + /etc/fstab. + + A better solution is available. By using the + glabel utility, an administrator or user may + label their disk devices and use these labels in + /etc/fstab. Because + glabel stores the label in the last sector of + a given provider, the label will remain persistent across reboots. + By using this label as a device, the file system may always be + mounted regardless of what device node it is accessed + through. + + + This goes without saying that a label be permanent. The + glabel utility may be used to create both a + transient and permanent label. Only the permanent label will + remain consistent across reboots. See the &man.glabel.8; + manual page for more information on the differences between + labels. + + + + Label Types and Examples + + There are two types of labels, a generic label and a + file system label. The difference between the labels is + the auto detection associated with permanent labels, and the + fact that this type of label will be persistent across reboots. + These labels are given a special directory in + /dev, which will be named + based on their file system type. For example, + UFS2 file system labels will be created in + the /dev/ufs2 + directory. + + A generic label will go away with the next reboot. These + labels will be created in the + /dev/label directory and + are perfect for experimentation. + + + + Permanent labels may be placed on the file system using the + tunefs or newfs + utilities. To create a permanent label for a + UFS2 file system without destroying any + data, issue the following commands: + + &prompt.root; tunefs -L home /dev/da3 + + + If the file system is full, this may cause data + corruption; however, if the file system is full then the + main goal should be removing stale files and not adding + labels. + + + A label should now exist in + /dev/ufs2 which may be + added to /etc/fstab: + + /dev/ufs2/home /home ufs rw 2 2 + + + The file system must not be mounted while attempting + to run tunefs. + + + Now the file system may be mounted like normal: + + &prompt.root; mount /home + + The following command can be used to destroy the + label: + + &prompt.root; glabel destroy home + + From this point on, so long as the + geom_label.ko kernel module is loaded at + boot with /boot/loader.conf or the + GEOM_LABEL kernel option is present, + the device node may change without any ill effect on the + system. + + File systems may also be created with a default label + by using the flag with + newfs. See the &man.newfs.8; manual page + for more information. + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..c02603af3a --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/chapter.sgml @@ -0,0 +1,5124 @@ + + + + + + + Jim + Mock + Ανασχηματισμένο, αναδιοργανωμένο, και μερικώς + ξαναγραμμένο από τον + + + + + + Randy + Pratt + Η βήμα προς βήμα διαδικασία του sysinstall, οι εικόνες, και + γενικές διορθώσεις κειμένου από τον + + + + + + Εγκαθιστώντας το &os; + + + Σύνοψη + + εγκατάσταση + + Το &os; διανέμεται με ένα εύχρηστο πρόγραμμα εγκατάστασης, το οποίο + τρέχει σε κατάσταση κειμένου: το sysinstall. + Είναι το προεπιλεγμένο πρόγραμμα εγκατάστασης για το &os;, αλλά όποιος + διανέμει το &os; είναι ελεύθερος να παρέχει δικό του πρόγραμμα + εγκατάστασης. Το κεφάλαιο αυτό περιγράφει πως μπορείτε να + χρησιμοποιήσετε το sysinstall για να + εγκαταστήσετε το &os;. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Πως να δημιουργήσετε δισκέτες εγκατάστασης για το &os;. + + + + Πως αναφέρεται στους σκληρούς δίσκους σας το &os; και πως τους + χωρίζει σε κατατμήσεις. + + + + Πως να ξεκινήσετε το + sysinstall. + + + + Τις ερωτήσεις που θα σας κάνει το + sysinstall, τι σημαίνουν, και πως να τις + απαντήσετε. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να διαβάσετε τη λίστα του υποστηριζόμενου υλικού που έρχεται με + την έκδοση του &os; την οποία θα εγκαταστήσετε, και να επαληθεύσετε + ότι το υλικό που έχετε υποστηρίζεται από το &os;. + + + + + Σε γενικές γραμμές αυτές οι οδηγίες εγκατάστασης είναι γραμμένες + για τους &i386; (PC συμβατούς) αρχιτεκτονικής + υπολογιστές. Όπου χρειάζεται, θα εμφανίζονται συγκεκριμένες οδηγίες + για άλλες πλατφόρμες (για παράδειγμα, Alpha). Αν και αυτός ο οδηγός + διατηρείται όσο το δυνατόν πιο ενημερωμένος, είναι πιθανόν να βρείτε + μικρές διαφορές μεταξύ του προγράμματος εγκατάστασης και αυτού που + φαίνεται εδώ. Σας προτείνουμε να χρησιμοποιήσετε το κεφάλαιο αυτό + περισσότερο σαν γενικό οδηγό παρά σαν ένα κατά γράμμα εγχειρίδιο + εγκατάστασης. + + + + + Απαιτήσεις Υλικού + + + Ελάχιστες Απαιτήσεις + + Οι ελάχιστες απαιτήσεις για την εγκατάσταση του &os; ποικίλουν + ανάλογα με την έκδοση του &os; και την αρχιτεκτονική του υλικού. + + + Πληροφορίες για τις ελάχιστες απαιτήσεις είναι διαθέσιμες στις + Σημειώσεις Εγκατάστασης, στην σελίδα Πληροφορίες Έκδοσης + στο δικτυακό τόπο του &os;. Στα παρακάτω τμήματα δίνεται μια + περίληψη των πληροφοριών αυτών. Ανάλογα με τον τρόπο που θα επιλέξετε + να εγκαταστήσετε το &os;, μπορεί να χρειαστείτε μονάδα δισκέτας, ένα + υποστηριζόμενο οδηγό CD-ROM, και σε ορισμένες περιπτώσεις, κάρτα + δικτύου. Τα παραπάνω καλύπτονται στο + . + + + Αρχιτεκτονικές &os;/&arch.i386; και &os;/&arch.pc98; + + Οι εκδόσεις &os;/&i386; και &os;/&arch.pc98; απαιτούν 486 ή + καλύτερο επεξεργαστή και τουλάχιστον 24 MB RAM. Θα χρειαστείτε + τουλάχιστον 150 MB ελεύθερου χώρου στο σκληρό δίσκο για την + πλέον ελάχιστη εγκατάσταση. + + + Σε περιπτώσεις παλιών μηχανημάτων, τις περισσότερες φορές, + η ύπαρξη περισσότερης μνήμης RAM και ελεύθερου χώρου στο δίσκο + είναι πιο σημαντική από ένα ταχύτερο επεξεργαστή. + + + + + Αρχιτεκτονική &os;/&arch.alpha; + + Για να εγκαταστήσετε το &os;/&arch.alpha;, θα χρειαστείτε μια + υποστηριζόμενη πλατφόρμα (δείτε ) και ένα δίσκο αποκλειστικά + για χρήση από το &os;. Τη δεδομένη στιγμή, δεν είναι δυνατόν να + μοιράζεται τον ίδιο δίσκο το &os; με ένα άλλο λειτουργικό. Ο δίσκος + αυτός θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένος σε ένα ελεγκτή SCSI ο οποίος + να υποστηρίζεται από το SRM firmware, ή ακόμα και ένα ελεγκτή IDE + εφόσον το SRM στο μηχάνημα σας υποστηρίζει εκκίνηση από δίσκους + IDE. + + Θα χρειαστείτε το firmware της κονσόλας SRM για την πλατφόρμα + σας. Σε κάποιες περιπτώσεις, είναι δυνατή η εναλλαγή μεταξύ + AlphaBIOS (ή ARC) firmware και SRM. Σε άλλες, θα πρέπει να + κατεβάσετε νέο firmware από το δικτυακό τόπο του κατασκευαστή. + + + + Η υποστήριξη της αρχιτεκτονικής Alpha διακόπτεται από την + έκδοση &os; 7.0 και μετά. Η σειρά εκδόσεων + &os; 6.X είναι η τελευταία + που υποστηρίζει την αρχιτεκτονική αυτή. + + + + + + Αρχιτεκτονική &os;/&arch.amd64; + + Υπάρχουν δύο κλάσεις επεξεργαστών ικανές να εκτελέσουν το + &os;/&arch.amd64;. Η πρώτη, είναι οι επεξεργαστές AMD64, + περιλαμβανομένου του &amd.athlon;64, του + &amd.athlon;64-FX, του &amd.opteron; ή καλύτερων. + + Η δεύτερη κλάση επεξεργαστών που μπορούν να χρησιμοποιήσουν + &os;/&arch.amd64;, περιλαμβάνει όσους χρησιμοποιούν την + αρχιτεκτονική &intel; EM64T. Παραδείγματα των επεξεργαστών αυτών + περιλαμβάνουν τις οικογένειες &intel; &core; 2 Duo, Quad, + και Extreme καθώς και τη σειρά επεξεργαστών &intel; &xeon; + 3000, 5000, και 7000. + + Αν το μηχάνημα σας είναι βασισμένο σε nVidia nForce3 Pro-150, + θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε την κατάλληλη + επιλογή στο BIOS για να απενεργοποιήσετε το IO APIC. Αν η επιλογή + αυτή δεν υπάρχει, θα πρέπει να απενεργοποιήσετε αντί αυτού το ACPI. + Υπάρχουν προβλήματα στο Pro-150 για τα οποία μέχρι στιγμής δεν έχει + βρεθεί λύση που να τα παρακάμπτει. + + + + Αρχιτεκτονική &os;/&arch.sparc64; + + Για να εγκαταστήσετε το &os;/&arch.sparc64;, θα χρειαστείτε μια + υποστηριζόμενη πλατφόρμα (δείτε ). + + Θα χρειαστείτε ένα δίσκο για αποκλειστική χρήση από το + &os;/&arch.sparc64;. Τη δεδομένη στιγμή, δεν είναι δυνατόν να + μοιράζεται τον ίδιο δίσκο το &os; με ένα άλλο λειτουργικό + σύστημα. + + + + + Υποστηριζόμενο Υλικό + + Η λίστα με το υποστηριζόμενο υλικό, παρέχεται στις Σημειώσεις + Υλικού (Hardware Notes) με κάθε έκδοση του &os;. Το έγγραφο αυτό + μπορεί συνήθως να βρεθεί με όνομα αρχείου + HARDWARE.TXT, στον ριζικό + κατάλογο μια διανομής CDROM ή FTP, ή και στο μενού documentation του + sysinstall. Για κάθε αρχιτεκτονική, + θα βρείτε μια λίστα συσκευών οι οποίες επιβεβαιωμένα υποστηρίζονται + από το &os;. Αντίγραφα του καταλόγου υποστηριζόμενου υλικού για + διάφορες εκδόσεις και αρχιτεκτονικές μπορούν επίσης να βρεθούν στη + σελίδα Πληροφοριών Έκδοσης + στο δικτυακό τόπο του &os;. + + + + + Εργασίες πριν την Εγκατάσταση + + + Απογραφή Υλικού του Υπολογιστή σας + + Πριν εγκαταστήσετε το &os; πρέπει να επιχειρήσετε να απογράψετε + τα εξαρτήματα του υπολογιστή σας. Οι ρουτίνες εγκατάστασης του &os; + θα σας δείξουν τα εξαρτήματα (σκληρούς δίσκους, κάρτες δικτύου, + οδηγούς CDROM κλπ.) με τα ονόματα των μοντέλων και των κατασκευαστών + τους. Το &os; θα επιχειρήσει επίσης να προσδιορίσει τις σωστές + ρυθμίσεις για τις συσκευές αυτές, συμπεριλαμβανομένων και των + πληροφοριών για τη χρήση IRQ και θυρών IO. Λόγω των ιδιομορφιών του + υλικού των PC, η διαδικασία αυτή δεν είναι πάντα επιτυχής, και ίσως + χρειαστεί να διορθώσετε τις ρυθμίσεις που ανίχνευσε το &os;. + + Αν έχετε ήδη άλλο λειτουργικό σύστημα εγκατεστημένο, όπως + &windows; ή Linux, είναι γενικά καλή ιδέα να χρησιμοποιήσετε τις + δυνατότητες που σας παρέχει για να δείτε τις ρυθμίσεις του υλικού σας. + Αν δεν είστε σίγουροι για τις ρυθμίσεις μιας κάρτας επέκτασης, ίσως + να τις βρείτε τυπωμένες πάνω στην ίδια την κάρτα. Συνηθισμένα IRQ + είναι τα 3, 5 και 7 ενώ οι θύρες IO συνήθως γράφονται ως δεκαεξαδικοί + αριθμοί, π.χ. 0x330. + + Σας συνιστούμε να γράψετε ή να εκτυπώσετε τις πληροφορίες αυτές + πριν την εγκατάσταση του &os;. Σαν υπόδειγμα, μπορείτε να + χρησιμοποιήσετε ένα πίνακα όπως τον παρακάτω: + + + Υπόδειγμα Απογραφής Συσκευών + + + + + + + + + Όνομα Συσκευής + + IRQ + + IO θύρες + + Σημειώσεις + + + + + + Πρώτος Σκληρός Δίσκος + + N/A + + N/A + + 40 GB, της Seagate, master στο πρώτο IDE + + + + CDROM + + N/A + + N/A + + slave στο πρώτο IDE + + + + Δεύτερος Σκληρός Δίσκος + + N/A + + N/A + + 20 GB, της IBM, master στο δεύτερο IDE + + + + Πρώτος Ελεγκτής IDE + + 14 + + 0x1f0 + + + + + + Κάρτα Δικτύου + + N/A + + N/A + + &intel; 10/100 + + + + Modem + + N/A + + N/A + + &tm.3com; 56K faxmodem, στην COM1 + + + + … + + + +
+ + Όταν τελειώσετε την απογραφή εξαρτημάτων του υπολογιστή σας, θα + πρέπει να ελέγξετε αν ταιριάζουν με τις απαιτήσεις υλικού της έκδοσης + &os; που σκοπεύετε να εγκαταστήσετε. + + + + + Κρατήστε Αντίγραφα Ασφαλείας των Δεδομένων σας + + Αν ο υπολογιστής στον οποίο θα εγκαταστήσετε το &os; περιέχει + πολύτιμα δεδομένα, βεβαιωθείτε ότι έχετε κρατήσει αντίγραφα ασφαλείας + τα οποία μάλιστα έχετε ελέγξει ότι δουλεύουν, πριν εγκαταστήσετε το + &os;. Το πρόγραμμα εγκατάστασης του &os; θα σας ρωτήσει πριν γράψει + οτιδήποτε στο δίσκο σας, αλλά από τη στιγμή που η διαδικασία αυτή + ξεκινήσει, δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής. + + + + Αποφασίστε που θα Εγκαταστήσετε το &os; + + Αν θέλετε το &os; να χρησιμοποιήσει ολόκληρο το σκληρό σας δίσκο, + δεν υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να κάνετε αυτή τη στιγμή — + μπορείτε να παραλείψετε αυτό το τμήμα. + + Αν ωστόσο θέλετε το &os; να συνυπάρχει με άλλα λειτουργικά + συστήματα, πρέπει να κατανοείτε χονδρικά τον τρόπο διάταξης των + δεδομένων στο δίσκο, και τις επιδράσεις που μπορεί προκαλέσει. + + + + Κατατμήσεις Δίσκων για Αρχιτεκτονική &os/&arch.i386; + + Ένας σκληρός δίσκος PC μπορεί να χωριστεί σε διακριτά τμήματα. Τα + τμήματα αυτά καλούνται + κατατμήσεις (partitions). + Επειδή το &os; έχει επίσης εσωτερικές κατατμήσεις, η ονομασία γρήγορα + μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση, και για το λόγο αυτό οι εξωτερικές + κατατμήσεις αναφέρονται ως disk slices (φέτες) ή απλώς slices στο + &os;. Για παράδειγμα το πρόγραμμα fdisk του &os;, + το οποίο χειρίζεται τις κατατμήσεις δίσκων του PC, τις αναφέρει ως + slices αντί για partitions. Από τη σχεδίαση του, το PC υποστηρίζει + μόνο τέσσερις κατατμήσεις ανά δίσκο. Οι κατατμήσεις αυτές ονομάζονται + πρωτεύουσες (primary partitions). + Για να ξεπεραστεί αυτός ο περιορισμός και να δημιουργήσουμε + περισσότερες κατατμήσεις, δημιουργήθηκε ένα νέο είδος κατάτμησης, η + εκτεταμένη κατάτμηση (extended partition). + Ένας δίσκος μπορεί να περιέχει μόνο μια εκτεταμένη κατάτμηση. Μέσα + στην εκτεταμένη κατάτμηση μπορούν να δημιουργηθούν ειδικές + λογικές κατατμήσεις. + + Κάθε κατάτμηση διαθέτει ένα partition ID, + ένα αριθμό που χρησιμοποιείται για να αναγνωρίζει τον τύπο δεδομένων + της κατάτμησης. Οι κατατμήσεις του &os; έχουν για partition ID το + 165. + + Γενικά, κάθε λειτουργικό σύστημα που χρησιμοποιείτε έχει κάποιο + τρόπο για να αναγνωρίζει τις κατατμήσεις. Για παράδειγμα το DOS και + τα παράγωγα του, όπως τα &windows;, αναθέτουν γράμματα + οδηγών σε κάθε πρωτεύουσα και λογική κατάτμηση, ξεκινώντας + από το γράμμα C:. + + Το &os; πρέπει να εγκατασταθεί σε πρωτεύουσα κατάτμηση. Το &os; + μπορεί να κρατήσει όλα τα δεδομένα του, συμπεριλαμβανομένων και των + αρχείων που θα δημιουργήσετε εσείς, σε αυτή τη μοναδική κατάτμηση. + Παρόλα αυτά, αν έχετε περισσότερους από ένα δίσκους, μπορείτε να + δημιουργήσετε κατατμήσεις &os; σε όλους ή μερικούς από αυτούς. Όταν + εγκαθιστάτε το &os; πρέπει να έχετε μια κατάτμηση διαθέσιμη. Μπορεί να + είναι μια κενή κατάτμηση που έχετε προετοιμάσει από πριν, ή μια + υπάρχουσα που περιέχει δεδομένα που δεν σας ενδιαφέρουν πλέον. + + Αν χρησιμοποιείτε ήδη όλες τις κατατμήσεις σε όλους τους δίσκους + σας, τότε πρέπει να ελευθερώσετε μία για το &os; χρησιμοποιώντας τα + εργαλεία που παρέχονται από τα άλλα λειτουργικά συστήματα που + χρησιμοποιείτε (για παράδειγμα, την fdisk στο DOS ή + &windows;). + + Αν έχετε μια διαθέσιμη κατάτμηση, μπορείτε να την + χρησιμοποιήσετε. Ίσως όμως χρειαστεί να συρρικνώσετε πρώτα μία ή + περισσότερες από τις υπάρχουσες κατατμήσεις σας. + + Μια ελάχιστη εγκατάσταση του &os; μπορεί να καταλάβει μόλις + 100 MB χώρου στο δίσκο. Ωστόσο αυτή είναι μια πολύ + ελάχιστη εγκατάσταση η οποία δεν θα αφήσει καθόλου + σχεδόν χώρο για δικά σας αρχεία. Ένα πιο ρεαλιστικό ελάχιστο + είναι τα 250 MB για χρήση χωρίς γραφικό περιβάλλον και 350  + MB ή περισσότερα αν θέλετε γραφικό περιβάλλον εργασίας. Αν έχετε + σκοπό να εγκαταστήσετε αρκετά προγράμματα τρίτων κατασκευαστών, θα + χρειαστείτε ακόμα περισσότερο χώρο. + + Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κάποιο εμπορικά διαθέσιμο εργαλείο + όπως το &partitionmagic;, ή κάποιο ελεύθερο + εργαλείο όπως το GParted, για να αλλάξετε + μεγέθη στις κατατμήσεις σας και να δημιουργήσετε χώρο για το &os;. + Ο κατάλογος tools στο CDROM περιέχει δύο τέτοια + ελεύθερα εργαλεία, τα οποία μπορούν να εκτελέσουν αυτή τη λειτουργία, + το FIPS και το + PResizer. Η τεκμηρίωση για τις δύο αυτές + εφαρμογές βρίσκεται επίσης στον ίδιο κατάλογο. Το + FIPS, το + PResizer και το + &partitionmagic; μπορούν να αλλάξουν το + μέγεθος σε κατατμήσεις FAT16 και + FAT32 που χρησιμοποιούνται στο &ms-dos; ως και τα + &windows; ME. Τόσο το &partitionmagic; + όσο και το GParted μπορούν να + χρησιμοποιηθούν σε κατατμήσεις NTFS. Το + GParted είναι διαθέσιμο σε αρκετές διανομές + Linux Live CD, όπως για παράδειγμα το + SystemRescueCD. + + Έχουν αναφερθεί προβλήματα κατά την αλλαγή μεγέθους κατατμήσεων + των µsoft; Vista. Συνίσταται να έχετε πρόχειρο ένα CDROM + εγκατάστασης των Vista πριν επιχειρήσετε αυτή τη διαδικασία. Όπως και + με όλες τις αντίστοιχες διαδικασίες δίσκων, συνίσταται επίσης να έχετε + ένα ενημερωμένο σετ αντιγράφων ασφαλείας. + + + + Λανθασμένη χρήση των εργαλείων αυτών μπορεί να οδηγήσει σε + διαγραφή των δεδομένων του δίσκου σας. Πριν τα χρησιμοποιήσετε, + βεβαιωθείτε ότι έχετε πρόσφατα αντίγραφα ασφαλείας τα οποία + δουλεύουν. + + + + Χρησιμοποιώντας μια Υπάρχουσα Κατάτμηση χωρίς να την Αλλάξετε + + + Υποθέστε ότι έχετε ένα υπολογιστή με ένα μόνο σκληρό δίσκο + 4 GB στον οποίο έχετε ήδη εγκατεστημένη μια έκδοση των + &windows; και τον έχετε χωρίσει σε δύο οδηγούς με γράμματα + C: και D:, καθένα + με μέγεθος 2 GB. Έχετε 1 GB δεδομένων στο + C: και 0.5 GB δεδομένων στο + D:. + + Αυτό σημαίνει ότι ο δίσκος σας έχει δύο κατατμήσεις, μία ανά + γράμμα οδηγού. Μπορείτε να αντιγράψετε όλα τα υπάρχοντα δεδομένα + σας από τον + D: στο C: και να + ελευθερώσετε έτσι την δεύτερη κατάτμηση, ώστε να είναι έτοιμη για + το &os;. + + + + Συρρικνώνοντας μια Υπάρχουσα Κατάτμηση + + Υποθέστε ότι έχετε ένα υπολογιστή με ένα μόνο δίσκο 4  + GB στον οποίο έχετε ήδη εγκαταστήσει μια έκδοση των &windows;. Όταν + εγκαταστήσατε τα &windows;, δημιουργήσατε μια μεγάλη κατάτμηση με το + γράμμα C: και μέγεθος 4 GB. Αυτή τη + στιγμή χρησιμοποιείται 1.5 GB χώρου και θέλετε + να δώσετε στο &os; 2 GB χώρο. + + Για να εγκαταστήσετε το &os; θα πρέπει είτε: + + + + Να πάρετε αντίγραφο ασφαλείας των δεδομένων σας + των &windows; και έπειτα να τα εγκαταστήσετε ξανά, δημιουργώντας + αυτή τη φορά μια κατάτμηση μεγέθους 2 GB κατά την + εγκατάσταση. + + + + Να χρησιμοποιήσετε κάποιο από τα εργαλεία όπως το + &partitionmagic; που περιγράψαμε + παραπάνω ώστε να συρρικνώσετε την κατάτμηση των &windows;. + + + + + + + + + Κατάτμηση Δίσκου για την Αρχιτεκτονική &os;/&arch.alpha; + + + Alpha + + Θα χρειαστείτε ένα σκληρό δίσκο αποκλειστικά για χρήση από το + &os; στον Alpha. Δεν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή να χρησιμοποιήσετε + τον ίδιο δίσκο με κάποιο άλλο λειτουργικό σύστημα. Ανάλογα με το + μηχάνημα Alpha που έχετε, ο δίσκος αυτός μπορεί να είναι είτε SCSI + είτε IDE, εφόσον το μηχάνημα σας μπορεί να εκκινήσει από αυτόν. + + + Σύμφωνα με τις συμβάσεις που ακολουθούνται στα εγχειρίδια της + Digital / Compaq, όλες οι εντολές SRM δείχνονται με κεφαλαία + γράμματα. Ωστόσο το SRM δεν κάνει διάκριση μικρών / κεφαλαίων. + + + Για να βρείτε τα ονόματα και τους τύπους των δίσκων του + μηχανήματος σας χρησιμοποιήστε την εντολή + SHOW DEVICE στην προτροπή εντολών του SRM: + + >>>SHOW DEVICE +dka0.0.0.4.0 DKA0 TOSHIBA CD-ROM XM-57 3476 +dkc0.0.0.1009.0 DKC0 RZ1BB-BS 0658 +dkc100.1.0.1009.0 DKC100 SEAGATE ST34501W 0015 +dva0.0.0.0.1 DVA0 +ewa0.0.0.3.0 EWA0 00-00-F8-75-6D-01 +pkc0.7.0.1009.0 PKC0 SCSI Bus ID 7 5.27 +pqa0.0.0.4.0 PQA0 PCI EIDE +pqb0.0.1.4.0 PQB0 PCI EIDE + + Το παράδειγμα είναι από ένα Digital Personal Workstation 433au + και δείχνει τρεις συσκευές συνδεδεμένες στο μηχάνημα. Η πρώτη είναι + ένα CDROM με όνομα DKA0 και οι άλλες δύο + είναι δίσκοι με ονόματα DKC0 και + DKC100 αντίστοιχα. + + Δίσκοι με ονόματα της μορφής DKx είναι + τύπου SCSI. Για παράδειγμα, ο DKA100 + αναφέρεται σε ένα δίσκο SCSI με SCSI target ID 1 στον πρώτο (Α) + δίαυλο SCSI, ενώ ο DKC300 αναφέρεται σε ένα + δίσκο SCSI με SCSI ID 3 στον τρίτο (C) δίαυλο SCSI. Η συσκευή + PKx αναφέρεται στον ελεγκτή (κάρτα) SCSI. + Όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα της εντολής + SHOW DEVICE, οι οδηγοί CDROM αντιμετωπίζονται + όπως και οποιαδήποτε άλλη SCSI συσκευή σκληρού δίσκου. + + Οι σκληροί δίσκοι τύπου IDE έχουν ονόματα του τύπου + DQx, ενώ οι αντίστοιχοι IDE ελεγκτές του + τύπου PQx. + + + + + + Συλλέξτε Πληροφορίες για τη Ρύθμιση του Δικτύου σας + + Αν σκοπεύετε να συνδεθείτε σε ένα δίκτυο κατά τη διάρκεια της + εγκατάστασης του &os; (για παράδειγμα αν πρόκειται να κάνετε + εγκατάσταση μέσω κάποιας τοποθεσίας FTP ή μέσω διακομιστή NFS), τότε + πρέπει να γνωρίζετε τις ρυθμίσεις του δικτύου σας. Κατά τη διάρκεια + της εγκατάστασης, θα ερωτηθείτε για αυτές τις ρυθμίσεις ώστε το &os; + να μπορέσει να συνδεθεί στο δίκτυο και να ολοκληρώσει την + εγκατάσταση. + + + Σύνδεση με Δίκτυο Ethernet ή Modem Cable/DSL + + Αν συνδέεστε σε δίκτυο Ethernet ή αν έχετε σύνδεση Internet με + χρήση ελεγκτή Ethernet μέσω καλωδιακής ή DSL σύνδεσης, θα + χρειαστείτε τις ακόλουθες πληροφορίες: + + + + Διεύθυνση IP (IP Address) + + + + Διεύθυνση IP της προεπιλεγμένης πύλης (default gateway) + + + + + Όνομα υπολογιστή (hostname) + + + + Διευθύνσεις IP του διακομιστή DNS (DNS server IP addresses) + + + + Μάσκα Υποδικτύου (Subnet Mask) + + + + Αν δεν γνωρίζετε αυτές τις πληροφορίες, ρωτήστε το διαχειριστή + συστήματος ή τον παροχέα υπηρεσιών Internet που σας εξυπηρετεί. + Η απάντηση μπορεί να είναι ότι οι πληροφορίες αυτές εκχωρούνται + αυτόματα με χρήση DHCP. Σημειώστε την + πληροφορία αυτή. + + + + Σύνδεση μέσω Modem + + Αν χρησιμοποιείτε επιλογική (dial up) σύνδεση με κάποιο παροχέα + Internet (ISP) με χρήση απλού modem, μπορείτε και πάλι να + εγκαταστήσετε το &os; μέσω Internet, αλλά θα χρειαστείτε πάρα πολύ + χρόνο. + + Θα χρειαστεί να ξέρετε: + + + + Τον αριθμό κλήσης του ISP σας + + + + Τη σειριακή θύρα (COM:) στην οποία είναι συνδεμένο το modem + σας + + + + Το όνομα χρήστη (username) και κωδικό (password) για το + λογαριασμό σας στον ISP + + + + + + Ελέγξτε για Παροράματα (Errata) στο &os; + + Αν και το &os; project πασχίζει για να εξασφαλίσει ότι κάθε έκδοση + του &os; θα είναι όσο πιο σταθερή γίνεται, ορισμένες φορές στη + διαδικασία αυτή εισέρχονται λάθη. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, τα λάθη + αυτά επηρεάζουν τη διαδικασία εγκατάστασης. Καθώς τα προβλήματα αυτά + γίνονται αντιληπτά και επιδιορθώνονται, σημειώνονται στα + Παροράματα &os; (&os; Errata) τα οποία βρίσκονται στην δικτυακή + τοποθεσία του &os;. Πριν ξεκινήσετε την εγκατάσταση, Θα πρέπει να + ελέγξετε τα Παροράματα για να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα + της τελευταίας στιγμής τα οποία θα έπρεπε να γνωρίζετε. + + Πληροφορίες για όλες τις εκδόσεις, περιλαμβανομένων και των + παροραμάτων για κάθε μία, μπορούν να βρεθούν στη σελίδα + πληροφοριών έκδοσης + της + δικτυακής τοποθεσίας του &os;. + + + + + Ανακτήστε τα Αρχεία Εγκατάστασης του &os; + + Η διαδικασία εγκατάστασης του &os; μπορεί να εγκαταστήσει το + λειτουργικό σύστημα χρησιμοποιώντας αρχεία από τις παρακάτω + τοποθεσίες: + + + Τοπικά Μέσα + + + CDROM ή DVD + + + + Μια κατάτμηση DOS που βρίσκεται στον ίδιο υπολογιστή + + + + Μια ταινία SCSI ή QIC + + + + Δισκέτες + + + + + Δίκτυο + + + Μια τοποθεσία FTP, μέσω firewall ή με χρήση διακομιστή + μεσολάβησης (HTTP proxy) αν είναι αναγκαίο. + + + + Ένα εξυπηρετητή NFS + + + + Μια αποκλειστική παράλληλη ή σειριακή σύνδεση + + + + Αν έχετε αγοράσει το &os; σε CD ή DVD, τότε έχετε ήδη ότι + χρειάζεστε και μπορείτε να πάτε στο επόμενο τμήμα + (). + + Αν δεν έχετε ακόμα ανακτήσει τα αρχεία εγκατάστασης του &os; + θα πρέπει να δείτε το το οποίο + εξηγεί πως να προετοιμαστείτε για την εγκατάσταση του &os; με + οποιοδήποτε από τους παραπάνω τρόπους. Αφού διαβάσετε το τμήμα αυτό, + θα πρέπει να γυρίσετε ξανά εδώ και να διαβάσετε από το + . + + + + Ετοιμάστε τα Μέσα Εκκίνησης + + Η διαδικασία εκκίνησης του &os; ξεκινάει με την εκκίνηση του + υπολογιστή σας στο πρόγραμμα εγκατάστασης του &os;—δεν + πρόκειται για πρόγραμμα το οποίο μπορείτε να εκτελέσετε μέσα από + κάποιο άλλο λειτουργικό σύστημα. Ο υπολογιστής σας φυσιολογικά εκκινεί + χρησιμοποιώντας το λειτουργικό σύστημα που είναι εγκατεστημένο στο + σκληρό δίσκο σας, αλλά μπορεί επίσης να ρυθμιστεί να χρησιμοποιεί μια + δισκέτα εκκίνησης. + Οι περισσότεροι σύγχρονοι υπολογιστές μπορούν επίσης να εκκινήσουν από + ένα CDROM στον αντίστοιχο οδηγό ανάγνωσης. + + + Αν έχετε το &os; σε CDROM ή DVD (είτε που αγοράσατε, είτε που + ετοιμάσατε ο ίδιος), και ο υπολογιστής σας επιτρέπει εκκίνηση από + CDROM ή DVD (τυπικά μέσω της επιλογής Boot Order ή + αντίστοιχης του BIOS), μπορείτε να παραλείψετε αυτό το τμήμα. Τα CD + ή DVD του &os; είναι εκκινήσιμα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για + την εγκατάσταση του &os; χωρίς καμιά άλλη ιδιαίτερη προετοιμασία. + + + + Για να δημιουργήσετε δισκέτες εκκίνησης, ακολουθήστε αυτά + τα βήματα: + + + + Ανακτήστε τα Images (Αρχεία Εικόνων) των Δισκετών + + Οι δισκέτες εκκίνησης είναι διαθέσιμες στο μέσο εγκατάστασης + που έχετε, στον κατάλογο floppies/ και + μπορείτε επίσης να τις κατεβάσετε από τον αντίστοιχο κατάλογο + ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/releases/<arch>/<version>-RELEASE/floppies/. + Αντικαταστήστε τα <arch> και + <version> + με την αρχιτεκτονική και τον αριθμό της έκδοσης που θέλετε να + εγκαταστήσετε αντίστοιχα. Για παράδειγμα τα images των δισκετών + εκκίνησης για &os;/&arch.i386; &rel.current;-RELEASE είναι + διαθέσιμα από την τοποθεσία . + + Τα images έχουν κατάληξη + .flp. O κατάλογος + floppies/ περιέχει αρκετά διαφορετικά + images, και το ποια θα χρειαστείτε εξαρτάται από την έκδοση του + &os; που θα εγκαταστήσετε, και σε ορισμένες περιπτώσεις, και από + το υλικό (hardware) στο οποίο κάνετε εγκατάσταση. Στις + περισσότερες περιπτώσεις θα χρειαστείτε τέσσερις δισκέτες, τις + boot.flp, kern1.flp, + kern2.flp και kern3.flp. + Ελέγξτε το αρχείο README.TXT που βρίσκεται + στον ίδιο κατάλογο για τις τελευταίες πληροφορίες σχετικά με τα + αρχεία αυτά. + + + Το FTP πρόγραμμα που θα χρησιμοποιήσετε πρέπει να + χρησιμοποιεί δυαδικό τρόπο μεταφοράς (binary mode) + για να κατεβάσετε τα images των δισκετών. + Ορισμένοι φυλλομετρητές είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούν + ASCII τρόπο (κειμένου), το οποίο θα το + καταλάβετε αν δεν μπορείτε να κάνετε εκκίνηση από τις δισκέτες. + + + + + + Προετοιμάστε τις Δισκέτες + + Από κάθε αρχείο image που κατεβάσατε, πρέπει να + δημιουργήσετε μια δισκέτα. Είναι επιβεβλημένο, οι δισκέτες αυτές + να μην έχουν ελαττώματα. Ο ευκολότερος τρόπος για να το ελέγξετε + είναι να τις διαμορφώσετε εσείς. Μην εμπιστεύεστε + προ-διαμορφωμένες δισκέτες. Το πρόγραμμα διαμόρφωσης των &windows; + δεν θα σας ειδοποιήσει για την παρουσία χαλασμένων τομέων, απλώς + θα τους μαρκάρει ως χαλασμένους και θα τους + αγνοήσει. Σας συμβουλεύουμε να χρησιμοποιήσετε καινούριες δισκέτες + αν επιλέξετε αυτή τη μέθοδο εγκατάστασης. + + + Αν προσπαθήσετε να εγκαταστήσετε το &os; και το πρόγραμμα + εγκατάστασης κολλήσει, παγώσει ή με κάποιο τρόπο συμπεριφέρεται + περίεργα, ο πρώτος σας ύποπτος πρέπει να είναι οι δισκέτες. + Δοκιμάστε να γράψετε τα images σε νέες δισκέτες και + προσπαθήστε ξανά. + + + + + Γράψτε τα Αρχεία Image σε Δισκέτες + + Τα αρχεία .flp + δεν είναι κανονικά αρχεία που μπορείτε να + αντιγράψετε σε δισκέτα. Είναι images που έχουν όλο το περιεχόμενο + της δισκέτας σε ένα αρχείο. Αυτό σημαίνει ότι δεν + μπορείτε απλώς να αντιγράψετε τα αρχεία αυτά σε + δισκέτες. Αντίθετα, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ειδικά εργαλεία για + να γράψετε τα images αυτά απευθείας στις δισκέτες. + + DOS + Αν πρόκειται να δημιουργήσετε τις δισκέτες σε ένα υπολογιστή + που εκτελεί &ms-dos;/&windows;, σας παρέχουμε ένα εργαλείο για + αυτή την εργασία, το fdimage. + + Αν χρησιμοποιείτε τα images των δισκετών από το CDROM και + ο οδηγός σας CDROM είναι στο γράμμα E:, + θα εκτελέσετε την εξής εντολή: + + E:\> tools\fdimage floppies\boot.flp A: + + Επαναλάβετε την εντολή αυτή για κάθε αρχείο + .flp, αντικαθιστώντας κάθε φορά τη δισκέτα. + Βεβαιωθείτε ότι σημειώνετε στην ετικέτα κάθε δισκέτας το όνομα + του αρχείου που αντιγράψατε. Ρυθμίστε κατάλληλα την εντολή ανάλογα + με την τοποθεσία των image αρχείων .flp. + Αν δεν έχετε το CDROM, μπορείτε να κατεβάσετε το + fdimage από την τοποθεσία FTP + tools + directoryτου &os;. + + Αν γράφετε τις δισκέτες σε ένα σύστημα &unix; (όπως κάποιο + σύστημα &os;) μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εντολή &man.dd.1; + για να γράψετε τα image αρχεία απευθείας στις δισκέτες. Στο &os; + θα γράφατε: + + &prompt.root; dd if=boot.flp of=/dev/fd0 + + Στο &os; η συσκευή, /dev/fd0 + αναφέρεται στην πρώτη μονάδα δισκέτας + (τον οδηγό A:). + Η συσκευή /dev/fd1 θα ήταν ο οδηγός + B:, κ.ο.κ. Άλλες παραλλαγές του &unix; + μπορεί να χρησιμοποιούν διαφορετικά ονόματα για τους οδηγούς + δισκέτας και θα χρειαστεί να ελέγξετε την τεκμηρίωση του + συστήματος σας κατά περίπτωση. + + + + Είστε τώρα έτοιμοι να ξεκινήσετε την εγκατάσταση του &os;. + + + + + Ξεκινώντας την Εγκατάσταση + + + Το πρόγραμμα εγκατάστασης δεν θα κάνει καμιά αλλαγή στους δίσκους + σας μέχρι να δείτε το ακόλουθο μήνυμα: + + Last Chance: Are you SURE you want continue the installation? + +If you're running this on a disk with data you wish to save then WE +STRONGLY ENCOURAGE YOU TO MAKE PROPER BACKUPS before proceeding! + +We can take no responsibility for lost disk contents! + + Η εγκατάσταση μπορεί να ακυρωθεί οποιαδήποτε στιγμή μέχρι να δείτε + την τελική προειδοποίηση χωρίς να γίνει καμιά αλλαγή στα περιεχόμενα + του σκληρού δίσκου. Αν ανησυχείτε ότι έχετε κάνει κάποια λάθος ρύθμιση + μπορείτε απλώς να σβήσετε τον υπολογιστή πριν από το σημείο αυτό, και + δεν θα δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα. + + + + Εκκίνηση + + + Εκκίνηση στην Αρχιτεκτονική &i386; + + + + Ξεκινήστε με τον υπολογιστή σας απενεργοποιημένο. + + + + Εκκινήστε τον υπολογιστή σας. Καθώς ξεκινάει θα πρέπει να + δείχνει κάποια επιλογή για να εισέλθετε στο πρόγραμμα ρυθμίσεων + του BIOS (BIOS setup), συνήθως με την πίεση κάποιου πλήκτρου όπως + το F2, το F10, το + Del ή το συνδυασμό + + Alt + S + . Χρησιμοποιήστε το συνδυασμό που φαίνεται στην οθόνη. + Σε κάποιες περιπτώσεις, κατά την εκκίνηση μπορεί στην οθόνη σας + να φαίνεται κάποιο γραφικό λογότυπο. Τυπικά, πιέζοντας το + Esc το γραφικό αυτό εξαφανίζεται και μπορείτε + πλέον να δείτε τα απαραίτητα μηνύματα. + + + + Βρείτε τη ρύθμιση που ελέγχει από ποιες συσκευές εκκινεί το + σύστημα. Συνήθως αναφέρεται ως Boot Order και + εμφανίζεται ως λίστα συσκευών, όπως για παράδειγμα + Floppy, CDROM, + First Hard Disk, κ.ο.κ. + + Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσετε δισκέτες εκκίνησης, + βεβαιωθείτε ότι επιλέξατε την μονάδα δισκέτας. Αν θα εκκινήσετε + από το CDROM, βεβαιωθείτε ότι έχετε κάνει την αντίστοιχη επιλογή. + Αν δεν είστε σίγουροι, συμβουλευτείτε το εγχειρίδιο του υπολογιστή + ή / και της μητρικής πλακέτας. + + Κάντε την αλλαγή, αποθηκεύστε και βγείτε από το πρόγραμμα + ρυθμίσεων. Ο υπολογιστής σας θα επανεκκινήσει. + + + + Αν χρειάστηκε να προετοιμάσετε δισκέτες, όπως περιγράφεται στο + , μία από αυτές θα είναι η πρώτη + δισκέτα εκκίνησης, πιθανώς αυτή που περιέχει το + boot.flp. Τοποθετήστε την στον οδηγό + δισκέτας. + + Αν θα εκκινήσετε από το CDROM, θα χρειαστεί να ενεργοποιήσετε + τον υπολογιστή και να εισάγετε το CDROM στον οδηγό με την πρώτη + δυνατή ευκαιρία. + + Αν ο υπολογιστής σας ξεκινήσει κανονικά και φορτώσει το + υπάρχον λειτουργικό σας σύστημα, τότε είτε: + + + + Δεν βάλατε τη δισκέτα ή το CD αρκετά νωρίς κατά τη + διαδικασία εκκίνησης. Αφήστε την στον οδηγό και δοκιμάστε να + επανεκκινήσετε τον υπολογιστή σας. + + + + Οι προηγούμενες αλλαγές που κάνετε στις ρυθμίσεις του BIOS + δεν λειτούργησαν. Θα πρέπει να επαναλάβετε το βήμα αυτό μέχρι + να πετύχετε τη σωστή επιλογή. + + + + Το συγκεκριμένο BIOS που διαθέτετε δεν υποστηρίζει + εκκίνηση από το επιλεγμένο μέσο. + + + + + + Θα αρχίσει η εκκίνηση του &os;. Αν ξεκινάτε από το CDROM θα + δείτε μια εικόνα όπως την επόμενη (έχουν παραλειφθεί οι + πληροφορίες έκδοσης): + Booting from CD-Rom... +CD Loader 1.2 + +Building the boot loader arguments +Looking up /BOOT/LOADER... Found +Relocating the loader and the BTX +Starting the BTX loader + +BTX loader 1.00 BTX version is 1.01 +Console: internal video/keyboard +BIOS CD is cd0 +BIOS drive C: is disk0 +BIOS drive D: is disk1 +BIOS 639kB/261120kB available memory + +FreeBSD/i386 bootstrap loader, Revision 1.1 + +Loading /boot/defaults/loader.conf +/boot/kernel/kernel text=0x64daa0 data=0xa4e80+0xa9e40 syms=[0x4+0x6cac0+0x4+00 +x88e9d] +\ + + Αν κάνετε εκκίνηση από μονάδα δισκέτας, θα δείτε μια οθόνη + όμοια με την παρακάτω (έχουν παραλειφθεί οι πληροφορίες έκδοσης): + + + Booting from Floppy... +Uncompressing ... done + +BTX loader 1.00 BTX version is 1.01 +Console: internal video/keyboard +BIOS drive A: is disk0 +BIOS drive C: is disk1 +BIOS 639kB/261120kB available memory + +FreeBSD/i386 bootstrap loader, Revision 1.1 + +Loading /boot/defaults/loader.conf +/kernel text=0x277391 data=0x3268c+0x332a8 | + +Insert disk labelled "Kernel floppy 1" and press any key... + + Ακολουθήστε τις οδηγίες, αφαιρώντας την δισκέτα + boot.flp, εισάγοντας την δισκέτα + kern1.flp και πιέζοντας + Enter. Ξεκινήστε από την πρώτη δισκέτα, και + όταν σας ζητηθεί, βάλτε τις άλλες δισκέτες όπως απαιτείται. + + + + Είτε ξεκινήσατε από δισκέτα, είτε από CDROM, η διαδικασία + εκκίνησης θα φτάσει στο μενού του &os; boot loader: + +
+ Μενού Εκκίνησης (&os; Boot Loader) + + + + + + +
+ + Περιμένετε δέκα δευτερόλεπτα, ή απλώς πιέστε + Enter + + + + + + Εκκίνηση στην Αρχιτεκτονική Alpha + + Alpha + + + + Ξεκινήστε με τον υπολογιστή σας απενεργοποιημένο. + + + + Ξεκινήστε τον υπολογιστή σας και περιμένετε για την + προτροπή του boot monitor. + + + + Αν χρειάστηκε να προετοιμάσετε δισκέτες εκκίνησης, όπως + περιγράφεται στο + μία από αυτές θα είναι εκκίνησης, πιθανώς αυτή που περιέχει + το boot.flp. Τοποθετήστε τη δισκέτα αυτή + στον οδηγό και γράψτε την ακόλουθη εντολή για να ξεκινήσετε από + τη δισκέτα (αντικαθιστώντας το όνομα της μονάδας δισκέτας αν + χρειάζεται): + + >>>BOOT DVA0 -FLAGS '' -FILE '' + + Αν ξεκινάτε από CDROM, τοποθετήστε το CDROM στον οδηγό και + γράψτε την ακόλουθη εντολή για να ξεκινήσετε την εγκατάσταση + (αντικαθιστώντας το όνομα του οδηγού CDROM αν χρειάζεται): + + + >>>BOOT DKA0 -FLAGS '' -FILE '' + + + + Θα αρχίσει η εκκίνηση του &os;. Αν ξεκινάτε από την δισκέτα, + σε κάποιο σημείο θα δείτε το ακόλουθο μήνυμα: + + Insert disk labelled "Kernel floppy 1" and press any key... + + Ακολουθήστε τις οδηγίες αυτές, βγάζοντας τη δισκέτα + boot.flp, βάζοντας τη δισκέτα + kern1.flp και πιέζοντας + Enter. + + + + Είτε ξεκινήσατε από δισκέτα, είτε από CDROM, η διαδικασία + εκκίνησης θα φτάσει στο ακόλουθο σημείο: + + Hit [Enter] to boot immediately, or any other key for command prompt. +Booting [kernel] in 9 seconds... _ + + Περιμένετε δέκα δευτερόλεπτα, ή απλώς πιέστε + Enter. Έτσι θα ξεκινήσετε το μενού ρύθμισης + πυρήνα. + + + + + + Εκκίνηση στον &sparc64; + + Τα περισσότερα συστήματα &sparc64; είναι ρυθμισμένα να ξεκινάνε + αυτόματα από το σκληρό δίσκο. Για να εγκαταστήσετε το &os;, θα + πρέπει να ξεκινήσετε είτε από το δίκτυο, είτε από το CDROM, κάτι το + οποίο απαιτεί να εισέλθετε στην PROM (OpenFirmware). + + Για το σκοπό αυτό, επανεκκινήστε το σύστημα και περιμένετε μέχρι + να εμφανιστεί το μήνυμα εκκίνησης (boot). Αυτό εξαρτάται από το + μοντέλο, αλλά γενικά μοιάζει με: + + Sun Blade 100 (UltraSPARC-IIe), Keyboard Present +Copyright 1998-2001 Sun Microsystems, Inc. All rights reserved. +OpenBoot 4.2, 128 MB memory installed, Serial #51090132. +Ethernet address 0:3:ba:b:92:d4, Host ID: 830b92d4. + + Αν το σύστημα σας συνεχίζει με εκκίνηση από το σκληρό δίσκο, + πρέπει να πιέσετε: + L1A + + ή + StopA + + στο πληκτρολόγιο, ή να στείλετε BREAK μέσω της + σειριακής κονσόλας (χρησιμοποιώντας για παράδειγμα + ~# στο &man.tip.1; ή στο &man.cu.1;) για να + φτάσετε στην προτροπή της PROM. Φαίνεται όπως παρακάτω: + + + + + + + + ok +ok {0} + + + Αυτή είναι η προτροπή που χρησιμοποιείται σε συστήματα με + μία CPU. + + + + Αυτή είναι η προτροπή που χρησιμοποιείται σε συστήματα + SMP, το ψηφίο δείχνει τον αριθμό της ενεργής CPU. + + + + + Στο σημείο αυτό, τοποθετήστε το CDROM στον οδηγό, και από την + προτροπή της PROM, γράψτε boot cdrom. + + + + + + + Επισκόπηση των Αποτελεσμάτων Ανίχνευσης Συσκευών + + Οι τελευταίες εκατοντάδες γραμμές που πέρασαν από την οθόνη σας, + αποθηκεύονται, και μπορείτε να τις ξαναδείτε. + + Για να δείτε τα περιεχόμενα της προσωρινής μνήμης (buffer) πιέστε + το πλήκτρο Scroll Lock. Με τον τρόπο αυτό + ενεργοποιείται η κύλιση της οθόνης. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα + πλήκτρα με τα βελάκια, ή τα PageUp και + PageDown για να δείτε τα αποτελέσματα. Πιέστε ξανά το + πλήκτρο Scroll Lock για να τερματίσετε την κύλιση. + + + Κάντε το αυτό τώρα για να δείτε το κείμενο που κύλησε εκτός οθόνης + την ώρα που ο πυρήνας ανίχνευε το υλικό του υπολογιστή σας. Θα δείτε + ένα κείμενο αντίστοιχο με το , αν + και το ακριβές κείμενο θα διαφέρει ανάλογα με τις συσκευές που έχετε + στον υπολογιστή σας. + +
+ Τυπικά Αποτελέσματα Ανίχνευσης Συσκευών + + avail memory = 253050880 (247120K bytes) +Preloaded elf kernel "kernel" at 0xc0817000. +Preloaded mfs_root "/mfsroot" at 0xc0817084. +md0: Preloaded image </mfsroot> 4423680 bytes at 0xc03ddcd4 + +md1: Malloc disk +Using $PIR table, 4 entries at 0xc00fde60 +npx0: <math processor> on motherboard +npx0: INT 16 interface +pcib0: <Host to PCI bridge> on motherboard +pci0: <PCI bus> on pcib0 +pcib1:<VIA 82C598MVP (Apollo MVP3) PCI-PCI (AGP) bridge> at device 1.0 on pci0 +pci1: <PCI bus> on pcib1 +pci1: <Matrox MGA G200 AGP graphics accelerator> at 0.0 irq 11 +isab0: <VIA 82C586 PCI-ISA bridge> at device 7.0 on pci0 +isa0: <iSA bus> on isab0 +atapci0: <VIA 82C586 ATA33 controller> port 0xe000-0xe00f at device 7.1 on pci0 +ata0: at 0x1f0 irq 14 on atapci0 +ata1: at 0x170 irq 15 on atapci0 +uhci0 <VIA 83C572 USB controller> port 0xe400-0xe41f irq 10 at device 7.2 on pci +0 +usb0: <VIA 83572 USB controller> on uhci0 +usb0: USB revision 1.0 +uhub0: VIA UHCI root hub, class 9/0, rev 1.00/1.00, addr1 +uhub0: 2 ports with 2 removable, self powered +pci0: <unknown card> (vendor=0x1106, dev=0x3040) at 7.3 +dc0: <ADMtek AN985 10/100BaseTX> port 0xe800-0xe8ff mem 0xdb000000-0xeb0003ff ir +q 11 at device 8.0 on pci0 +dc0: Ethernet address: 00:04:5a:74:6b:b5 +miibus0: <MII bus> on dc0 +ukphy0: <Generic IEEE 802.3u media interface> on miibus0 +ukphy0: 10baseT, 10baseT-FDX, 100baseTX, 100baseTX-FDX, auto +ed0: <NE2000 PCI Ethernet (RealTek 8029)> port 0xec00-0xec1f irq 9 at device 10. +0 on pci0 +ed0 address 52:54:05:de:73:1b, type NE2000 (16 bit) +isa0: too many dependant configs (8) +isa0: unexpected small tag 14 +orm0: <Option ROM> at iomem 0xc0000-0xc7fff on isa0 +fdc0: <NEC 72065B or clone> at port 0x3f0-0x3f5,0x3f7 irq 6 drq2 on isa0 +fdc0: FIFO enabled, 8 bytes threshold +fd0: <1440-KB 3.5“ drive> on fdc0 drive 0 +atkbdc0: <Keyboard controller (i8042)> at port 0x60,0x64 on isa0 +atkbd0: <AT Keyboard> flags 0x1 irq1 on atkbdc0 +kbd0 at atkbd0 +psm0: <PS/2 Mouse> irq 12 on atkbdc0 +psm0: model Generic PS/@ mouse, device ID 0 +vga0: <Generic ISA VGA> at port 0x3c0-0x3df iomem 0xa0000-0xbffff on isa0 +sc0: <System console> at flags 0x100 on isa0 +sc0: VGA <16 virtual consoles, flags=0x300> +sio0 at port 0x3f8-0x3ff irq 4 flags 0x10 on isa0 +sio0: type 16550A +sio1 at port 0x2f8-0x2ff irq 3 on isa0 +sio1: type 16550A +ppc0: <Parallel port> at port 0x378-0x37f irq 7 on isa0 +pppc0: SMC-like chipset (ECP/EPP/PS2/NIBBLE) in COMPATIBLE mode +ppc0: FIFO with 16/16/15 bytes threshold +plip0: <PLIP network interface> on ppbus0 +ad0: 8063MB <IBM-DHEA-38451> [16383/16/63] at ata0-master UDMA33 +acd0: CD-RW <LITE-ON LTR-1210B> at ata1-slave PIO4 +Mounting root from ufs:/dev/md0c +/stand/sysinstall running as init on vty0 +
+ + Ελέγξτε προσεκτικά τα αποτελέσματα της ανίχνευσης για να + βεβαιωθείτε ότι το &os; ανίχνευσε όλες τις συσκευές που αναμένατε. Αν + μια συσκευή δεν βρέθηκε, τότε δεν θα τη δείτε στη λίστα. Με τη + βοήθεια εξειδικευμένου πυρήνα + μπορείτε να προσθέσετε υποστήριξη για συσκευές οι οποίες δεν + περιλαμβάνονται στον πυρήνα GENERIC, όπως τις + κάρτες ήχου. + + Από το &os; 6.2 και μετά, στο τέλος της διαδικασίας + ανίχνευσης συσκευών, θα δείτε το . + Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε περιοχή ή χώρα. Έπειτα + πιέστε Enter, για να ρυθμίσετε εύκολα τη χώρα και τη + διάταξη πληκτρολογίου. Είναι επίσης εύκολο να βγείτε από το + sysinstall και να ξεκινήσετε από την αρχή. + + +
+ Επιλέγοντας το Μενού Χώρας + + + + + + +
+ +
+ Επιλέξτε Έξοδο από το Sysinstall + + + + + + +
+ + Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε + Exit Install από το μενού Main Install. + Θα δείτε το ακόλουθο μήνυμα: + + + User Confirmation Requested + Are you sure you wish to exit? The system will reboot + (be sure to remove any floppies from the drives). + + [ Yes ] No + + Το πρόγραμμα εγκατάστασης θα ξεκινήσει ξανά, αν αφήσετε το CDROM + στον οδηγό και επιλέξετε &gui.yes;. + + Αν ξεκινάτε από δισκέτες θα χρειαστεί να βγάλετε την δισκέτα + boot.flp πριν την επανεκκίνηση. + + + + + Εισαγωγή στο Sysinstall + + Το πρόγραμμα sysinstall είναι η εφαρμογή + εγκατάστασης που παρέχεται από το &os; Project. Βασίζεται σε περιβάλλον + κειμένου και χωρίζεται σε μια σειρά από μενού και οθόνες που μπορείτε να + χρησιμοποιήσετε για να ρυθμίσετε και να ελέγξετε την διαδικασία + εγκατάστασης. + + Το σύστημα μενού του sysinstall + ελέγχεται με τα βελάκια, το Enter, το + Space και άλλα πλήκτρα. Λεπτομερή περιγραφή των + πλήκτρων αυτών και των λειτουργιών τους περιέχεται στις οδηγίες χρήσης + του sysinstall. + + Για να δείτε τις πληροφορίες αυτές, βεβαιωθείτε ότι είναι φωτισμένη + η επιλογή Usage και ότι είναι επιλεγμένο το + πλήκτρο [Select] όπως φαίνεται στο + , και πιέστε Enter. + + + Θα δείτε τις οδηγίες χρήσης του συστήματος μενού. Κατόπιν πιέστε + Enter για να επιστρέψετε στο κύριο μενού (Main Menu). + + +
+ Επιλέγοντας Usage από το Main Menu του SysInstall + + + + + + +
+ + + Επιλέγοντας το Μενού Documentation (Τεκμηρίωσης) + + Από το Main Menu, επιλέξτε Doc με τα + βελάκια και πιέστε Enter. + +
+ Επιλέγοντας το Μενού Documentation + + + + + + +
+ + Αυτό θα δείξει το Μενού Documentation. + +
+ Το Μενού Documentation του Sysinstall + + + + + + +
+ + Είναι σημαντικό να διαβάσετε την παρεχόμενη τεκμηρίωση. + + Για να δείτε ένα έγγραφο, επιλέξτε το με τα βελάκια και πιέστε + Enter. Όταν τελειώσετε την ανάγνωση ενός εγγράφου, + πιέζοντας Enter θα επιστρέψετε στο μενού + Documentation. + + Για να επιστρέψετε στο Κυρίως Μενού Εγκατάστασης, επιλέξτε + Exit με τα βελάκια και πιέστε + Enter. + + + + Επιλέγοντας το Μενού Keymap (Διάταξη Πληκτρολογίου) + + Για να αλλάξετε τη διάταξη του πληκτρολογίου, χρησιμοποιήστε τα + βελάκια για να επιλέξετε Keymap + από το μενού και πιέστε Enter. Αυτό απαιτείται μόνο + αν χρησιμοποιείτε διάταξη πληκτρολογίου που δεν είναι στάνταρ και + επίσης για διατάξεις εκτός της Αγγλικής ΗΠΑ. + +
+ Κύριο Μενού Εγκατάστασης (Sysinstall Main Menu) + + + + + + +
+ + Μπορείτε να επιλέξετε διαφορετική διάταξη πληκτρολογίου + κάνοντας την αντίστοιχη επιλογή από το μενού χρησιμοποιώντας τα + βελάκια, και πιέζοντας Space. Πιέζοντας ξανά + Space θα καταργήσετε την επιλογή. Όταν τελειώσετε, + επιλέξτε &gui.ok; με τα βελάκια και πιέστε Enter. + + + Στην παρακάτω απεικόνιση της οθόνης φαίνεται μόνο μέρος της + λίστας. Αν επιλέξετε &gui.cancel; πιέζοντας το Tab θα + χρησιμοποιήσετε την προεπιλεγμένη διάταξη πληκτρολογίου και θα + επιστρέψετε στο Κύριο Μενού Εγκατάστασης. + +
+ Το Μενού Keymap του Sysinstall + + + + + + +
+ + + + + Η Οθόνη Installation Options (Επιλογών Εγκατάστασης) + + Επιλέξτε Options και πιέστε + Enter. + +
+ Το Κύριο Μενού του Sysinstall + + + + + + +
+ +
+ Επιλογές του Sysinstall (Options) + + + + + + +
+ + Οι προεπιλεγμένες τιμές είναι συνήθως σωστές για τους + περισσότερους χρήστες και δεν χρειάζεται να αλλαχθούν. Το όνομα της + έκδοσης (Release Name) αλλάζει ανάλογα με την έκδοση που + εγκαθίσταται. + + Στο κάτω μέρος της οθόνης, εμφανίζεται με τονισμένο μπλε χρώμα + η περιγραφή του επιλεγμένου αντικειμένου. Παρατηρήστε ότι μια από + τις επιλογές είναι η Use Defaults η οποία + επαναφέρει όλες τις τιμές στις αρχικές προεπιλεγμένες τους ρυθμίσεις. + + + Πιέστε το F1 για να διαβάσετε την οθόνη βοήθειας + σχετικά με τις διάφορες επιλογές. + + Πιέζοντας το Q θα επιστρέψετε στο Κύριο Μενού + Εγκατάστασης. + + + + Ξεκινήστε μια Τυπική Εγκατάσταση (Standard Installation) + + Η Standard εγκατάσταση είναι η επιλογή + που συνίσταται για τους νέους χρήστες του &unix; ή του &os;. + Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε + Standard από το μενού, και πιέστε + Enter για να ξεκινήσετε την εγκατάσταση. + +
+ Εκκίνηση της Τυπικής Εγκατάστασης (Standard Installation) + + + + + + + +
+ + + + + Εκχώρηση Χώρου στο Δίσκο + + Το πρώτο σας βήμα είναι να εκχωρήσετε χώρο δίσκου για το &os; και + να δημιουργήσετε μια ετικέτα (label) στο χώρο αυτό ώστε να μπορέσει να + τον προετοιμάσει το sysinstall. Για το σκοπό + αυτό πρέπει να γνωρίζετε τον τρόπο με τον οποίο περιμένει το &os; να + βρει τις πληροφορίες στο δίσκο. + + + Αρίθμηση των Δίσκων με βάση το BIOS + + Πριν εγκαταστήσετε και ρυθμίσετε το &os; στο σύστημα σας, υπάρχει + ένα σημαντικό θέμα το οποίο πρέπει να γνωρίζετε, ειδικά αν έχετε + πολλούς σκληρούς δίσκους. + + DOS + Microsoft Windows + Σε ένα PC το οποίο χρησιμοποιεί λειτουργικό σύστημα το οποίο + εξαρτάται από το BIOS, όπως είναι το &ms-dos; ή τα + µsoft.windows;, το BIOS είναι σε θέση να συμπεράνει τη σειρά + προτεραιότητας των δίσκων και το λειτουργικό σύστημα απλώς συμβαδίζει + με αυτή. Αυτό επιτρέπει στο χρήστη να εκκινήσει από ένα δίσκο + διαφορετικό από αυτόν που συχνά καλούμε + primary master. Αυτό είναι ιδιαίτερα βολικό για + κάποιους χρήστες που έχουν ανακαλύψει ότι ο ευκολότερος και φτηνότερος + τρόπος να έχουν ένα αντίγραφο ασφαλείας του συστήματος τους, είναι να + αγοράσουν ένα δεύτερο όμοιο σκληρό δίσκο, και να αντιγράφουν ανά τακτά + διαστήματα τον πρώτο τους δίσκο στο δεύτερο χρησιμοποιώντας + προγράμματα όπως το + Ghost ή το XCOPY. + Έτσι, αν ο πρώτος δίσκος χαλάσει, ή δεχθεί επίθεση από ιό, ή + παρουσιάσει πρόβλημα εξαιτίας κάποιου ελαττώματος του λειτουργικού + συστήματος, ο χρήστης μπορεί εύκολα να επαναφέρει το σύστημα + ρυθμίζοντας το BIOS να αντιστρέψει τη λογική σειρά των δίσκων. Είναι + σαν να αντιμεταθέτουμε τη σειρά των καλωδίων στους δίσκους αλλά χωρίς + να χρειάζεται να ανοίξουμε το κουτί. + + SCSI + BIOS + Τα πιο ακριβά συστήματα με ελεγκτές SCSI, συχνά περιλαμβάνουν + επεκτάσεις στο BIOS που επιτρέπουν την αλλαγή της αρίθμησης μέχρι επτά + δίσκων SCSI, με παρόμοιο τρόπο. + + Ένας χρήστης εξοικειωμένος με την παραπάνω δυνατότητα, μπορεί να + βρεθεί προ εκπλήξεως όταν τα αποτελέσματα με το &os; δεν είναι τα + αναμενόμενα. Το &os; δεν χρησιμοποιεί το BIOS και δεν γνωρίζει την + κατά το BIOS λογική διάταξη των οδηγών. Αυτό μπορεί να + οδηγήσει σε ιδιαίτερα περίπλοκες καταστάσεις, ειδικά αν οι δίσκοι + έχουν παρόμοια γεωμετρία και έχουν επίσης τα ίδια δεδομένα (είναι ο + ένας κλώνος του άλλου). + + Όταν χρησιμοποιείτε το &os; επιστρέψτε την σειρά των οδηγών στο + BIOS στην φυσιολογική τους πριν εγκαταστήσετε το &os; και αφήστε την + έτσι. Αν πρέπει να εναλλάξετε τους δίσκους μεταξύ τους, κάντε το αλλά + με το δύσκολο τρόπο: ανοίξτε το κουτί και αλλάξτε θέσεις στα jumpers + (βραχυκυκλωτήρες) και στα καλώδια. + + + Μια Ιστορία από τα Αρχεία των Εξαιρετικών Περιπετειών του + Bill και Fred: + + O Bill διαλύει ένα παλιό μηχάνημα Wintel για να φτιάξει + ένα ακόμα &os; μηχάνημα για το Fred. Ο Bill εγκαθιστά ένα σκληρό + δίσκο SCSI ως συσκευή με αριθμό μηδέν και εγκαθιστά σε αυτή το &os;. + + + Ο Fred ξεκινά να χρησιμοποιεί το σύστημα, αλλά μετά από αρκετές + μέρες παρατηρεί ότι ο παλιός SCSI δίσκος αναφέρει αρκετά μη + καταστροφικά λάθη (soft errors) και αναφέρει το γεγονός αυτό στον + Bill. + + Μετά από μερικές ακόμα μέρες, ο Bill αποφασίζει ότι έχει έρθει + η ώρα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, και έτσι πιάνει ένα αντίστοιχο + SCSI δίσκο από το αρχείο στο πίσω δωμάτιο. Ένας + αρχικός έλεγχος επιφάνειας δείχνει ότι ο δίσκος λειτουργεί κανονικά, + και έτσι ο Bill εγκαθιστά το δίσκο αυτό ως SCSI μονάδα τέσσερα και + αντιγράφει (μέσω image) πλήρως τα δεδομένα από το δίσκο μηδέν στο + δίσκο τέσσερα. Τώρα που ο νέος δίσκος είναι εγκατεστημένος και + λειτουργεί σωστά, ο Bill αποφασίζει ότι είναι καλή ιδέα να αρχίσει + να τον χρησιμοποιεί, και έτσι βάζει σε εφαρμογή τη δυνατότητα του + BIOS να αλλάζει την αρίθμηση των δίσκων ώστε το σύστημα να ξεκινάει + από το δίσκο τέσσερα. Το &os; ξεκινάει και εκτελείται κανονικά. + + + + Ο Fred συνεχίζει τη δουλειά του για αρκετές ακόμα μέρες, και + σύντομα ο Bill και o Fred αποφασίζουν ότι έχει έρθει η ώρα για μια + ακόμα περιπέτεια — ώρα να αναβαθμίσουν στην νέα έκδοση του + &os;. Ο Bill αφαιρεί το δίσκο μηδέν μια και ήταν ελαφρώς + προβληματικός και τον αντικαθιστά με ένα άλλο όμοιο δίσκο από το + αρχείο. Ο Bill κατόπιν εγκαθιστά τη νέα έκδοση του + &os; στον νέο δίσκο μηδέν χρησιμοποιώντας τις μαγικές Internet FTP + δισκέτες του Fred. Η εγκατάσταση γίνεται χωρίς προβλήματα. + + + Ο Fred χρησιμοποιεί την νέα έκδοση του &os; για μερικές μέρες, + και πιστοποιεί ότι είναι αρκετά καλή για χρήση στο τμήμα + μηχανικής. Έχει έρθει η ώρα να αντιγράψει όλη τη δουλειά του από την + παλιά έκδοση. Έτσι ο Fred προσαρτεί το δίσκο με αριθμό τέσσερα (το + τελευταίο αντίγραφο της παλιάς έκδοσης του &os;). Ο Fred + απογοητεύεται όταν ανακαλύπτει ότι δεν υπάρχει τίποτα από την + πολύτιμη εργασία του στο δίσκο με αριθμό τέσσερα. + + Που πήγαν τα δεδομένα; + + Όταν ο Bill έκανε φωτογραφική αντιγραφή του αρχικού SCSI δίσκου + μηδέν στο SCSI δίσκο τέσσερα, ο δίσκος τέσσερα έγινε ο νέος + κλώνος. Όταν ο Bill άλλαξε την αρίθμηση στο SCSI BIOS ώστε + να μπορέσει να ξεκινήσει από τη μονάδα SCSI τέσσερα, απλώς κορόιδευε + τον εαυτό του. To &os; χρησιμοποιούσε ακόμα τη μονάδα SCSI μηδέν. + Ίσως αυτή η αλλαγή στο BIOS να προκαλέσει την μερική ή ολική φόρτωση + του κώδικα Boot ή και του Loader από τον επιλεγμένο από το BIOS + δίσκο, αλλά όταν αναλάβουν τα προγράμματα οδήγησης του πυρήνα του + &os; η αρίθμηση του BIOS θα αγνοηθεί, και το &os; θα επανέλθει στη + φυσιολογική αρίθμηση των δίσκων. Στο παράδειγμα μας, το σύστημα + συνέχισε να λειτουργεί στον αρχικό SCSI δίσκο μηδέν, και όλα τα + δεδομένα του Fred ήταν εκεί, και όχι στον SCSI δίσκο τέσσερα. Το + γεγονός ότι το σύστημα φαινόταν να λειτουργεί από το SCSI δίσκο + τέσσερα ήταν απλώς ένα κατασκεύασμα της ανθρώπινης προσδοκίας. + + + Είμαστε ευτυχείς να ανακοινώσουμε ότι δεν χάθηκαν καθόλου + δεδομένα κατά την ανακάλυψη του φαινομένου αυτού. Ο παλιός SCSI + δίσκος μηδέν ανακτήθηκε από το σωρό, και όλη η εργασία του Fred + επιστράφηκε σε αυτόν (και τώρα ο Bill ξέρει ότι μπορεί να μετράει + ως το μηδέν). + + Αν και στην ιστορία αυτή χρησιμοποιήθηκαν οδηγοί SCSI, οι αρχές + ισχύουν εξίσου και για οδηγούς IDE. + + + + + Δημιουργώντας Slices με Χρήση της FDisk + + + Καμιά αλλαγή που θα κάνετε σε αυτό το σημείο δεν θα γραφεί στο + δίσκο. Αν νομίζετε ότι κάνατε κάποιο λάθος και θέλετε να ξεκινήσετε + ξανά από την αρχή, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μενού για να + βγείτε από το sysinstall και να + δοκιμάσετε ξανά ή πιέστε το U για να + χρησιμοποιήσετε την επιλογή Undo. Αν + μπερδευτείτε και δεν μπορείτε να δείτε πως να βγείτε, μπορείτε πάντα + απλά να απενεργοποιήσετε τον υπολογιστή σας. + + + Αφού επιλέξετε να ξεκινήσετε μια τυπική εγκατάσταση + (standard installation) στο sysinstall θα + δείτε το παρακάτω μήνυμα: + + Message + In the next menu, you will need to set up a DOS-style ("fdisk") + partitioning scheme for your hard disk. If you simply wish to devote + all disk space to FreeBSD (overwriting anything else that might be on + the disk(s) selected) then use the (A)ll command to select the default + partitioning scheme followed by a (Q)uit. If you wish to allocate only + free space to FreeBSD, move to a partition marked "unused" and use the + (C)reate command. + [ OK ] + + [ Press enter or space ] + + Πιέστε Enter σύμφωνα με τις οδηγίες. Θα δείτε + τότε μια λίστα με όλους τους σκληρούς δίσκους που ανίχνευσε ο πυρήνας + κατά τη διάρκεια της ανίχνευσης συσκευών. Το + δείχνει ένα παράδειγμα από + ένα σύστημα με δύο δίσκους IDE. Έχουν τα ονόματα + ad0 και ad2. + +
+ Επιλέξτε Δίσκο για την FDisk + + + + + + +
+ + Ίσως να αναρωτιέστε γιατί δεν υπάρχει εδώ συσκευή με όνομα + ad1. Τι είναι αυτό που λείπει; + + Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν είχατε δύο IDE δίσκους, ένα ως master + στο πρώτο IDE ελεγκτή, και ένα ως master στο δεύτερο IDE ελεγκτή. Αν + το &os; τους αριθμούσε όπως τους έβρισκε, δηλ. ως + ad0 και ad1 + όλα θα λειτουργούσαν κανονικά. + + Αν όμως προσθέταμε μετά ένα τρίτο δίσκο, ως συσκευή slave στον + πρώτο IDE ελεγκτή, αυτή θα γινόταν πλέον ad1, + και η προηγούμενη ad1 θα γινόταν + ad2. Επειδή τα ονόματα των συσκευών (όπως + ad1s1a) χρησιμοποιούνται για την εύρεση των + συστημάτων αρχείων, μπορεί να ανακαλύπτατε ξαφνικά ότι κάποια από τα + συστήματα αρχείων σας δεν εμφανίζονται κανονικά και πρέπει να αλλάξετε + την ρύθμιση του &os; σας. + + Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα αυτό, ο πυρήνας μπορεί να ρυθμιστεί + να ονομάζει τους δίσκους IDE ανάλογα με την θέση τους, και όχι με τη + σειρά με την οποία ανιχνεύονται. Με τον τρόπο αυτό, ο master δίσκος + στο δεύτερο IDE ελεγκτή θα είναι πάντα, + ad2, ακόμα και αν δεν υπάρχει συσκευή + ad0 ή ad1. + + + Η ρύθμιση αυτή είναι και η προεπιλεγμένη για τον πυρήνα του &os;, + και για το λόγο αυτό η οθόνη δείχνει ad0 και + ad2. Το μηχάνημα από το οποίο λήφθηκε η + εικόνα είχε δίσκους master και στους δύο ελεγκτές IDE, ενώ δεν είχε + κανένα δίσκο slave. + + Πρέπει να επιλέξετε το δίσκο στον οποίο θα γίνει η εγκατάσταση του + &os; και να πιέσετε &gui.ok;. Το FDisk θα + ξεκινήσει, με οθόνη αντίστοιχη με αυτή που φαίνεται στο + . + + Η οθόνη του FDisk είναι χωρισμένη σε + τρία τμήματα. + + Το πρώτο τμήμα, το οποίο καλύπτει τις δύο πρώτες γραμμές της + οθόνης, δείχνει λεπτομέρειες για τον επιλεγμένο δίσκο, που + περιλαμβάνουν το όνομα του στο &os;, τη γεωμετρία του, και το συνολικό + μέγεθος του. + + Το δεύτερο τμήμα δείχνει τα slices τα οποία υπάρχουν στο δίσκο τη + δεδομένη στιγμή, τα σημεία στα οποία ξεκινούν και τελειώνουν, πόσο + μεγάλα είναι, την ονομασία που έχουν στο &os; και την περιγραφή τους + και τον τύπο τους. Το παράδειγμα αυτό δείχνει δύο μικρά αχρησιμοποίητα + slices, τα οποία είναι παρενέργειες του τρόπου διάταξης των δίσκων στα + PC. Δείχνει επίσης ένα μεγάλο FAT slice, το οποίο + σίγουρα εμφανίζεται ως C: στα &ms-dos; και + &windows;, καθώς και μια εκτεταμένη κατάτμηση η οποία μπορεί να + περιέχει και άλλα γράμματα οδηγών για το &ms-dos; ή τα &windows;. + + + Το τρίτο τμήμα, δείχνει τις εντολές που είναι διαθέσιμες στην + FDisk. + +
+ Τυπικές Fdisk Κατατμήσεις πριν την Επεξεργασία + + + + + + +
+ + Το τι θα κάνετε τώρα εξαρτάται από το πως θέλετε να χωρίσετε το + δίσκο σας. + + Αν θέλετε το &os; να χρησιμοποιήσει όλο το δίσκο σας (σβήνοντας + έτσι όλα τα άλλα δεδομένα από αυτόν, όταν επιβεβαιώσετε αργότερα στην + εγκατάσταση ότι θέλετε το sysinstall να + προχωρήσει) μπορείτε απλώς να πιέσετε A + το οποίο αντιστοιχεί με την επιλογή + Use Entire Disk (Χρήση ολόκληρου του + δίσκου). Οι υπάρχουσες κατατμήσεις θα διαγραφούν, και θα + αντικατασταθούν με μια μικρή περιοχή μαρκαρισμένη ως + unused (αχρησιμοποίητη) (ξανά, μια παρενέργεια + των διατάξεων δίσκου στο PC) και με ένα μεγάλο slice για το &os;. + Αν το κάνετε αυτό, θα πρέπει να επιλέξετε με τα βελάκια το νέο &os; + slice και να το μαρκάρετε ως εκκινήσιμο (bootable) πιέζοντας το + πλήκτρο S. Η οθόνη σας θα είναι αρκετά παρόμοια με + την . Παρατηρήστε το + A στην στήλη Flags, το οποίο + δείχνει ότι το slice είναι active (ενεργό), + και πρόκειται να γίνει εκκίνηση από αυτό. + + Αν πρόκειται να διαγράψετε ένα υπάρχον slice για να δημιουργήσετε + χώρο για το &os;, θα πρέπει να επιλέξετε το slice με τα βελάκια, και + να πιέσετε D. Μπορείτε κατόπιν να πιέσετε + C, και θα ερωτηθείτε για το μέγεθος του slice που + θέλετε να δημιουργήσετε. Η προεπιλεγμένη τιμή στο διάλογο + αντιπροσωπεύει το μέγιστο δυνατό slice που μπορείτε να δημιουργήσετε, + το οποίο μπορεί να είναι το μέγιστο συνεχόμενο μπλοκ ελεύθερου χώρου ή + το μέγεθος ολόκληρου του δίσκου. + + Αν έχετε ήδη δημιουργήσει χώρο για το &os; (ίσως με τη χρήση + κάποιου εργαλείου όπως το &partitionmagic;) + μπορείτε να πιέσετε C για να δημιουργήσετε νέο slice. + Θα ερωτηθείτε και πάλι για το μέγεθος του slice που θέλετε να + δημιουργήσετε. + +
+ Κατάτμηση Fdisk που Χρησιμοποιεί Ολόκληρο το Δίσκο + + + + + + +
+ + Όταν τελειώσετε, πιέστε Q. Οι αλλαγές σας θα + αποθηκευτούν στο sysinstall, αλλά δεν θα + γραφτούν ακόμα στο δίσκο. + + + + Εγκατάσταση Διαχειριστή Εκκίνησης (Boot Manager) + + Έχετε τώρα την επιλογή να εγκαταστήσετε διαχειριστή εκκίνησης + (boot manager). Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να επιλέξετε να + εγκαταστήσετε το διαχειριστή εκκίνησης του &os; αν: + + + + Έχετε περισσότερους από ένα δίσκους, και έχετε επιλέξει να + εγκαταστήσετε το &os; σε δίσκο που δεν είναι ο πρώτος. + + + + Έχετε εγκαταστήσει το &os; μαζί με ένα άλλο λειτουργικό + σύστημα στον ίδιο δίσκο, και θέλετε να μπορείτε να επιλέγετε αν + θα ξεκινήσετε το &os; ή το άλλο λειτουργικό, όταν ξεκινάτε τον + υπολογιστή σας. + + + + Αν το &os; πρόκειται να είναι το μοναδικό λειτουργικό σύστημα στον + υπολογιστή σας, και είναι εγκατεστημένο στον πρώτο σκληρό δίσκο, τότε + είναι επαρκής ο Standard διαχειριστής + εκκίνησης. Επιλέξτε None αν πρόκειται να + χρησιμοποιήσετε διαχειριστή εκκίνησης τρίτου κατασκευαστή, ο οποίος + είναι ικανός να εκκινήσει το &os;. + + Κάντε την επιλογή σας και πιέστε Enter. + +
+ Το μενού Boot Manager του Sysinstall + + + + + + +
+ + Η οθόνη βοήθειας, στην οποία έχετε πρόσβαση πιέζοντας το + F1, συζητά τα προβλήματα τα οποία ενδεχομένως θα + αντιμετωπίσετε όταν επιχειρήσετε να χρησιμοποιήσετε τον ίδιο δίσκο σε + περισσότερα από ένα λειτουργικά συστήματα. + + + + Δημιουργώντας Slices σε Ένα Άλλο Δίσκο + + Αν υπάρχουν περισσότεροι από ένας δίσκοι, θα επιστρέψετε στην + οθόνη επιλογής δίσκων (Select Driver) αμέσως μετά την επιλογή του + διαχειριστή εκκίνησης. Αν θέλετε να εγκαταστήσετε το &os; σε + περισσότερους από ένα δίσκους, μπορείτε εδώ να επιλέξετε ένα άλλο + δίσκο και να επαναλάβετε την διαδικασία κατάτμησης με την χρήση του + FDisk. + + + Αν εγκαθιστάτε το &os; σε οποιοδήποτε δίσκο εκτός από τον πρώτο + θα πρέπει να εγκαταστήσετε το διαχειριστή εκκίνησης του &os; και + στους δύο δίσκους. + + +
+ Έξοδος από την Επιλογή Δίσκων (Select Drive) + + + + + + +
+ + Το πλήκτρο Tab εναλλάσσει μεταξύ του τελευταίου + επιλεγμένου δίσκου, του &gui.ok;, και του &gui.cancel;. + + Πιέστε μια φορά το Tab για να μεταφερθείτε στο + &gui.ok;, πιέστε Enter για να συνεχίσετε την + εγκατάσταση. + + + + Δημιουργώντας Κατατμήσεις (Partitions) με Χρήση του + <application>Disklabel</application> + + Πρέπει τώρα να δημιουργήσετε κατατμήσεις μέσα σε κάθε slice που + δημιουργήσατε. Θυμηθείτε ότι οι κατατμήσεις χαρακτηρίζονται από + γράμματα από a ως h, και ότι + οι κατατμήσεις b, c, και + d έχουν τυποποιημένη σημασία την οποία πρέπει να + ακολουθήσετε. + + Κάποιες εφαρμογές μπορεί να ωφεληθούν από συγκεκριμένο τρόπο + κατάτμησης, ειδικά αν πρόκειται να δημιουργήσετε κατατμήσεις σε + περισσότερους από ένα δίσκους. Ωστόσο, για αυτή την πρώτη σας + εγκατάσταση του &os; δεν χρειάζεται να είστε τόσο σχολαστικοί στην + κατάτμηση του δίσκου σας. Είναι πιο σημαντικό να εγκαταστήσετε το &os; + και να μάθετε να το χρησιμοποιείτε. Μπορείτε πάντα να + επανεγκαταστήσετε το &os; αλλάζοντας τον τρόπο κατάτμησης, όταν πλέον + θα είστε πιο εξοικειωμένος με το λειτουργικό σύστημα. + + Ο τρόπος αυτός χρησιμοποιεί τέσσερις κατατμήσεις—μια για + χώρο swap, και τρεις για συστήματα αρχείων. + + + Διάταξη Κατατμήσεων για τον Πρώτο Δίσκο + + + + + + + + + + Κατάτμηση + + Σύστημα Αρχείων + + Μέγεθος + + Περιγραφή + + + + + + a + + / + + 128 MB + + Πρόκειται για το root σύστημα αρχείων (root filesystem). + Όλα τα άλλα συστήματα αρχείων προσαρτώνται σε κάποιο σημείο + κάτω από αυτό. Τα 128 MB θεωρούνται μια φυσιολογική τιμή + για αυτό το σύστημα αρχείων. Δεν πρόκειται να βάλετε ιδιαίτερα + δεδομένα σε αυτό, καθώς μια συνηθισμένη εγκατάσταση &os; θα + βάλει εδώ περίπου 40 MB δεδομένων. Ο χώρος που απομένει + προορίζεται για προσωρινά δεδομένα, και επίσης αφήνει χώρο + επέκτασης στην περίπτωση που οι μελλοντικές εκδόσεις του &os; + απαιτούν περισσότερο χώρο στο /. + + + + b + + N/A + + 2-3 x RAM + + Σε αυτή την κατάτμηση βρίσκεται ο χώρος swap του + συστήματος. Η επιλογή σωστού μεγέθους swap μπορεί να + θεωρηθεί ένα είδος τέχνης. Ένας καλός γενικός κανόνας είναι + ο χώρος αυτός να είναι δύο ως τρεις φορές το μέγεθος της + διαθέσιμης φυσικής μνήμης (RAM). + Επίσης θα πρέπει να έχετε τουλάχιστον 64 MB swap, έτσι + αν έχετε λιγότερα από 32 MB RAM στον υπολογιστή σας, + ορίστε το swap στα 64 MB. + + Αν έχετε περισσότερους από ένα δίσκους μπορείτε να + ορίσετε χώρο swap σε κάθε δίσκο. Το &os; θα χρησιμοποιεί + τότε κάθε δίσκο για swap, το οποίο επιταχύνει τη + διαδικασία. Στην περίπτωση αυτή, υπολογίστε το συνολικό + μέγεθος του swap που χρειάζεστε (π.χ. 128 MB) και + μοιράστε το με το πλήθος των δίσκων που έχετε (π.χ., δύο + δίσκοι) για να βρείτε το μέγεθος του swap που θα + δημιουργήσετε σε κάθε δίσκο, σε αυτό το παράδειγμα, + 64 MB ανά δίσκο. + + + + e + + /var + + 256 MB + + Ο κατάλογος /var περιέχει αρχεία τα + οποία συνεχώς μεταβάλλονται, όπως αρχεία καταγραφής (log + files) και άλλα αρχεία που έχουν να κάνουν με διαχειριστικές + εργασίες. Πολλά από τα αρχεία αυτά διαβάζονται και γράφονται + συνέχεια κατά την καθημερινή χρήση του &os;. Η τοποθέτηση των + αρχείων αυτών σε χωριστό σύστημα αρχείων επιτρέπει στο &os; + να βελτιστοποιεί την πρόσβαση σε αυτά χωρίς να επηρεάζονται + αρχεία σε άλλους καταλόγους που δεν έχουν παρόμοια συχνή + πρόσβαση. + + + + f + + /usr + + Υπόλοιπος Χώρος Δίσκου + + Όλα τα υπόλοιπα αρχεία σας θα είναι τυπικά αποθηκευμένα + στο /usr και τους υποκαταλόγους του. + + + + +
+ + Αν πρόκειται να εγκαταστήσετε το &os; σε περισσότερους από ένα + δίσκους, θα πρέπει να δημιουργήσετε κατατμήσεις και στα άλλα slices + που έχετε δημιουργήσει. Ο ευκολότερος τρόπος είναι να δημιουργήσετε + δύο κατατμήσεις σε κάθε δίσκο, μια για το swap, και μια για ένα + σύστημα αρχείων. + + + Διάταξη Κατατμήσεων για τους Υπόλοιπους Δίσκους + + + + + + + + + + Κατάτμηση + + Σύστημα Αρχείων + + Μέγεθος + + Περιγραφή + + + + + + b + + N/A + + Δείτε την περιγραφή + + Όπως έχει ήδη συζητηθεί, μπορείτε να χωρίσετε το χώρο + swap ανάμεσα σε πολλούς δίσκους. Αν και η κατάτμηση + a είναι ελεύθερη, η σύμβαση επιβάλλει τη + χρήση της κατάτμησης b για το χώρο + swap. + + + + e + + /diskn + + Υπόλοιπο Τμήμα του Δίσκου + + Το υπόλοιπο κομμάτι του δίσκου καταλαμβάνεται από μια + μεγάλη κατάτμηση. Μπορείτε εύκολα να την βάλετε στην κατάτμηση + a αντί για την e. + Ωστόσο, η σύμβαση ορίζει ότι η κατάτμηση a + σε ένα slice δεσμεύεται για το σύστημα αρχείων root + (/). Δεν είστε υποχρεωμένοι να + ακολουθήσετε αυτή τη σύμβαση, αλλά το + sysinstall την ακολουθεί, οπότε + αν την ακολουθήσετε και εσείς η εγκατάσταση θα είναι πιο + καθαρή. Μπορείτε να προσαρτήσετε αυτό το σύστημα αρχείων όπου + θέλετε. Στο παράδειγμα μας, η προσάρτηση γίνεται στους + καταλόγους /diskn + , όπου το n είναι ένας + αριθμός που αλλάζει για κάθε δίσκο. Αλλά μπορείτε, αν + προτιμάτε, να ορίσετε δική σας διάταξη. + + + +
+ + Έχοντας αποφασίσει την διάταξη των κατατμήσεων σας, μπορείτε τώρα + να την δημιουργήσετε χρησιμοποιώντας το + sysinstall. Θα δείτε το παρακάτω μήνυμα: + + + Message + Now, you need to create BSD partitions inside of the fdisk + partition(s) just created. If you have a reasonable amount of disk + space (200MB or more) and don't have any special requirements, simply + use the (A)uto command to allocate space automatically. If you have + more specific needs or just don't care for the layout chosen by + (A)uto, press F1 for more information on manual layout. + + [ OK ] + [ Press enter or space ] + + Πιέστε Enter για να ξεκινήσετε τον επεξεργαστή + κατατμήσεων του &os;, που ονομάζεται + Disklabel. + + Το δείχνει την οθόνη όταν + ξεκινήσετε για πρώτη φορά το Disklabel. Η + οθόνη χωρίζεται σε τρία τμήματα. + + Οι πρώτες γραμμές δείχνουν το όνομα του δίσκου στον οποίο + δουλεύετε, και το slice που περιέχει τις κατατμήσεις που δημιουργείτε + (στο σημείο αυτό το Disklabel τις ονομάζει + Partition name αντί για το όνομα του slice). + Η οθόνη επίσης δείχνει την ποσότητα ελεύθερου χώρου μέσα στο slice, + δηλ. το χώρο που έχει κρατηθεί μέσα στο slice αλλά δεν έχει αποδοθεί + ακόμα σε κάποια κατάτμηση. + + Το μέσο της οθόνης δείχνει τις κατατμήσεις που έχουν δημιουργηθεί, + το όνομα του συστήματος αρχείων που περιέχει κάθε κατάτμηση, το + μέγεθος τους, και κάποιες επιλογές που σχετίζονται με τη δημιουργία + του συστήματος αρχείων. + + Το κάτω μέρος της οθόνης δείχνει τα πλήκτρα που μπορείτε να + χρησιμοποιήσετε στο Disklabel. + +
+ Επεξεργαστής Disklabel του Sysinstall + + + + + + +
+ + Το Disklabel μπορεί να δημιουργήσει + αυτόματα κατατμήσεις για εσάς, και να τους αποδώσει προεπιλεγμένες + τιμές. Δοκιμάστε το αυτό τώρα, πιέζοντας το A. Θα + δείτε μια οθόνη όμοια με αυτήν στο . + Ανάλογα με το μέγεθος του δίσκου που χρησιμοποιείτε, οι προεπιλεγμένες + τιμές μπορεί να είναι ή και να μην είναι κατάλληλες. Αυτό δεν έχει + σημασία, γιατί δεν χρειάζεται να τις αποδεχθείτε. + + + Ο προεπιλεγμένος τρόπος κατάτμησης αποδίδει στον κατάλογο + /tmp την δική του κατάτμηση αντί να τον + καθιστά μέρος της κατάτμησης /. Αυτό βοηθάει + στην αποφυγή πλήρωσης της κατάτμησης / με + προσωρινά αρχεία. + + +
+ Ο Επεξεργαστής Κατατμήσεων Disklabel του Sysinstall με τις + Αυτόματες Προεπιλογές + + + + + + +
+ + Αν επιλέξετε να μη χρησιμοποιήσετε τις προεπιλεγμένες κατατμήσεις + και θέλετε να τις αντικαταστήσετε με τις δικές σας, χρησιμοποιήστε τα + βελάκια για να επιλέξετε την πρώτη κατάτμηση και πιέστε + D για να τη σβήσετε. Επαναλάβετε για να σβήσετε όλες + τις προτεινόμενες κατατμήσεις. + + Για να δημιουργήσετε την πρώτη κατάτμηση (a, (η + οποία προσαρτάται ως / — root), βεβαιωθείτε + ότι έχετε επιλέξει το σωστό slice στο πάνω μέρος της οθόνης, και + πιέστε C. Θα εμφανιστεί ένα πλαίσιο διαλόγου για να + εισάγετε το μέγεθος της νέας κατάτμησης (όπως φαίνεται στο + ). Μπορείτε να εισάγετε το + μέγεθος ως τον αριθμό μπλοκ του δίσκου που θέλετε να χρησιμοποιήσετε ή + ως αριθμό ακολουθούμενο από M για megabytes, + G για gigabytes, ή C για + κυλίνδρους. + + Ξεκινώντας με το &os; 5.X, οι χρήστες μπορούν: να + επιλέξουν UFS2 (το οποίο είναι και το προεπιλεγμένο + στις εκδόσεις &os; 5.1 και πάνω) χρησιμοποιώντας την επιλογή + Custom Newfs (Z) να δημιουργήσουν + ετικέτες με την επιλογή Auto Defaults να τις + τροποποιήσουν με την επιλογή Custom Newfs ή να + προσθέσουν την επιλογή κατά την κανονική + διαδικασία δημιουργίας. Μη ξεχάσετε να προσθέσετε την επιλογή + για SoftUpdates αν χρησιμοποιήσετε την επιλογή + Custom Newfs! + +
+ Ελεύθερος Χώρος για την Κατάτμηση Root + + + + + + +
+ + Το προεπιλεγμένο μέγεθος που φαίνεται θα δημιουργήσει μια + κατάτμηση που καταλαμβάνει όλο τον υπόλοιπο ελεύθερο χώρο του slice. + Αν χρησιμοποιείτε τα μεγέθη των κατατμήσεων που περιγράψαμε στο + προηγούμενο παράδειγμα, σβήστε τον αριθμό που φαίνεται με το + Backspace, και πληκτρολογήστε + 64M, όπως φαίνεται στο + . Κατόπιν πιέστε + &gui.ok;. + +
+ Επεξεργασία Μεγέθους της Κατάτμησης Root + + + + + + +
+ + Έχοντας επιλέξει το μέγεθος της κατάτμησης, θα ερωτηθείτε κατόπιν + για το αν η κατάτμηση θα περιέχει κάποιο σύστημα αρχείων, ή θα γίνει + χώρος swap. Ο διάλογος αυτός φαίνεται στο + . Η πρώτη αυτή κατάτμηση θα + περιέχει σύστημα αρχείων, για αυτό ελέγξτε ότι είναι επιλεγμένο το + FS και πιέστε Enter. + + +
+ Επιλέξτε τον Τύπο της Κατάτμησης Root + + + + + + +
+ + Τέλος, επειδή δημιουργείτε σύστημα αρχείων, πρέπει να δηλώσετε στο + Disklabel που θέλετε να γίνει η προσάρτηση + του. Ο αντίστοιχος διάλογος φαίνεται στο + . Το σημείο προσάρτησης της + κατάτμησης root είναι το /, για αυτό γράψτε + /, και πιέστε Enter. + +
+ Επιλέξτε το Σημείο Προσάρτησης του Root + + + + + + +
+ + Η οθόνη κατόπιν θα ανανεωθεί για να σας δείξει την κατάτμηση που + μόλις δημιουργήσατε. Θα πρέπει να επαναλάβετε αυτή την διαδικασία για + τις άλλες κατατμήσεις. Όταν δημιουργήσετε την κατάτμηση swap, δεν θα + σας ζητηθεί να επιλέξετε σημείο προσάρτησης, καθώς οι κατατμήσεις + swap δεν προσαρτώνται ποτέ. Όταν δημιουργήσετε την τελευταία + κατάτμηση, την /usr, μπορείτε να αφήσετε το + προτεινόμενο μέγεθος, για να χρησιμοποιήσετε όλο τον υπόλοιπο χώρο του + slice. + + Η τελευταία οθόνη του &os; Επεξεργαστή DiskLabel, θα δείχνει όμοια + με την , αν και οι δικές σας τιμές + θα είναι διαφορετικές. Πιέστε Q για τέλος. + +
+ Ο Επεξεργαστής Disklabel του Sysinstall + + + + + + +
+ + + + + Επιλέγοντας τι θα Εγκαταστήσετε + + + Επιλέξτε Distribution Set (Σετ Εγκατάστασης) + + Η απόφαση για το ποιο distribution set θα χρησιμοποιήσετε, + εξαρτάται κατά κύριο λόγο από το είδος χρήσης του μηχανήματος και + τον διαθέσιμο χώρο στο δίσκο. Οι προκαθορισμένες επιλογές κυμαίνονται + από την ελάχιστη δυνατή διαμόρφωση μέχρι την πλήρη. Όσοι είναι + καινούριοι στο &unix; ή / και &os; θα πρέπει σχεδόν σίγουρα να + επιλέξουν μια από τις τυποποιημένες επιλογές. Η διαμόρφωση + εξειδικευμένου distribution set συνίσταται συνήθως στον πιο έμπειρο + χρήστη. + + Πιέστε το F1 για περισσότερες πληροφορίες για τις + επιλογές κάθε distribution set καθώς και για τα περιεχόμενα τους. Όταν + τελειώσετε με την ανάγνωση της βοήθειας, με την πίεση του + Enter θα επιστρέψετε στο μενού Select Distributions. + + + Αν επιθυμείτε γραφικό περιβάλλον εργασίας, θα πρέπει να επιλέξετε + ένα distribution set το οποίο ξεκινάει με X. H + ρύθμιση του X server και η επιλογή γραφικού περιβάλλοντος (desktop) + πρέπει να γίνει μετά την εγκατάσταση του &os;. Περισσότερες + πληροφορίες σχετικά με την ρύθμιση του X server μπορείτε να δείτε στο + . + + Το &xorg; είναι η προεπιλεγμένη προς + εγκατάσταση έκδοση του X11. + + Αν αναμένετε ότι θα μεταγλωττίσετε δικό σας εξειδικευμένο πυρήνα, + διαλέξτε κάποια από τις επιλογές που περιέχουν τον πηγαίο κώδικα. Για + περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το γιατί να μεταγλωττίσετε δικό + σας πυρήνα ή για το πως γίνεται, δείτε το + . + + Προφανώς το πιο ευέλικτο σύστημα είναι αυτό που τα περιέχει όλα. + Αν έχετε αρκετό χώρο στο δίσκο, επιλέξτε + All όπως φαίνεται στο + χρησιμοποιώντας τα βελάκια και + πιέστε Enter. Αν σας προβληματίζει ο διαθέσιμος χώρος + στο δίσκο, κάντε μια κατάλληλη επιλογή για την περίπτωση. Μην + προβληματίζεστε ιδιαίτερα σχετικά με την τέλεια επιλογή, καθώς + μπορείτε να εγκαταστήσετε πρόσθετα σετ και μετά το τέλος της βασικής + εγκατάστασης. + +
+ Επιλέξτε Distributions (Σετ Εγκατάστασης) + + + + + + +
+ + + + Εγκατάσταση της Συλλογής Ports + + Μετά την επιλογή του επιθυμητού distribution set, θα έχετε την + ευκαιρία να εγκαταστήσετε την συλλογή ports του &os;. Η συλλογή ports + είναι μια εύκολη και βολική μέθοδος για να εγκαταστήσετε λογισμικό. Η + συλλογή των ports δεν περιέχει τον πηγαίο κώδικα που απαιτείται για να + μεταγλωττίσετε το λογισμικό. Απλά είναι μια συλλογή αρχείων που + αυτοματοποιεί το κατέβασμα, τη μεταγλώττιση και την εγκατάσταση + πακέτων λογισμικού τρίτου κατασκευαστή. Το + περιγράφει πως να χρησιμοποιήσετε την συλλογή των ports. + + Το πρόγραμμα εγκατάστασης δεν ελέγχει αν υπάρχει αρκετός ελεύθερος + χώρος. Κάντε την επιλογή αυτή μόνο αν υπάρχει αρκετός χώρος. Από την + έκδοση του &os; &rel.current;, η συλλογή ports του &os; καταλαμβάνει + περίπου &ports.size; χώρο στο δίσκο. Μπορείτε με ασφάλεια να θεωρήσετε + ότι ο χώρος αυτός θα είναι μεγαλύτερος για πιο καινούριες εκδόσεις του + &os;. + + User Confirmation Requested + Would you like to install the FreeBSD ports collection? + + This will give you ready access to over &os.numports; ported software packages, + at a cost of around &ports.size; of disk space when "clean" and possibly much + more than that if a lot of the distribution tarballs are loaded + (unless you have the extra CDs from a FreeBSD CD/DVD distribution + available and can mount it on /cdrom, in which case this is far less + of a problem). + + The Ports Collection is a very valuable resource and well worth having + on your /usr partition, so it is advisable to say Yes to this option. + + For more information on the Ports Collection & the latest ports, + visit: + http://www.FreeBSD.org/ports + + [ Yes ] No + + Επιλέξτε &gui.yes; με τα βελάκια για να εγκαταστήσετε τη συλλογή + των ports ή &gui.no; για να την παραλείψετε. Πιέστε + Enter για να συνεχίσετε. Θα εμφανιστεί ξανά το μενού + Choose Distributions (επιλογής Σετ Εγκατάστασης). + +
+ Επιβεβαίωση Distribution Set + + + + + + +
+ + Αν είστε ικανοποιημένοι από τις επιλογές σας, επιλέξτε + Exit με τα βελάκια, επιβεβαιώστε ότι είναι + φωτισμένη η επιλογή &gui.ok; και πιέστε Enter για να + συνεχίσετε. + + + + + + Επιλέγοντας το Μέσο Εγκατάστασης + + Αν εγκαθιστάτε από CDROM ή DVD, χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να + φωτίσετε την επιλογή + Install from a FreeBSD CD/DVD. Βεβαιωθείτε + ότι είναι φωτισμένη η επιλογή &gui.ok; και πιέστε + Enter για να προχωρήσετε με την εγκατάσταση. + + Για άλλες μεθόδους εγκατάστασης, κάντε την κατάλληλη επιλογή και + ακολουθήστε τις οδηγίες. + + Πιέστε το F1 για να δείτε την ενσωματωμένη βοήθεια + για τα μέσα εγκατάστασης. Πιέστε Enter για να + επιστρέψετε στο μενού επιλογής μέσου εγκατάστασης. + +
+ Επιλέξτε Μέσο Εγκατάστασης (Installation Media) + + + + + + +
+ + + Τρόποι Εγκατάστασης μέσω FTP + + + installation + network + FTP + + + Υπάρχουν τρεις μέθοδοι εγκατάστασης μέσω FTP για να επιλέξετε: + ενεργό (Active) FTP, παθητικό (Passive) FTP, ή μέσω διακομιστή + μεσολάβησης (proxy) HTTP. + + + + Ενεργό FTP: Install from an FTP + server + + + Με την επιλογή αυτή οι μεταφορές γίνονται μέσω + Ενεργού (Active) FTP. Η επιλογή αυτή δεν θα + λειτουργήσει μέσω firewalls αλλά συχνά λειτουργεί με παλιότερους + διακομιστές FTP που δεν υποστηρίζουν παθητική μεταφορά. Αν η + σύνδεση σας κολλήσει με παθητικό FTP (το οποίο είναι η + προεπιλογή), δοκιμάστε το ενεργό! + + + + + Παθητικό FTP: Install from an FTP server + through a firewall + + + + FTP + passive mode + + + H επιλογή αυτή οδηγεί το + sysinstall να χρησιμοποιήσει + Παθητική (Passive) μεταφορά για όλες τις FTP + λειτουργίες. Αυτό επιτρέπει στο χρήστη να περνάει μέσω + firewalls τα οποία δεν επιτρέπουν εισερχόμενες συνδέσεις σε + τυχαίες TCP πόρτες. + + + + + + FTP μέσω HTTP μεσολάβησης: + Install from an FTP server + through a http proxy + + + + FTP + via a HTTP proxy + + + Η επιλογή αυτή οδηγεί το + sysinstall στη χρήση HTTP + πρωτοκόλλου (όπως οι φυλλομετρητές) για να συνδεθεί με ένα + διακομιστή μεσολάβησης για όλες τις λειτουργίες του FTP. Ο + διακομιστής μεσολάβησης αναλαμβάνει να μεταφράσει όλες τις + εντολές και να τις στείλει στον διακομιστή FTP. Αυτό επιτρέπει + στο χρήστη να περάσει μέσω firewalls που δεν επιτρέπουν + καθόλου FTP, αλλά προσφέρουν λειτουργία διαμεσολάβησης μέσω + HTTP. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να ορίσετε εκτός από τον + διακομιστή FTP, και το διακομιστή μεσολάβησης. + + + + + Για διακομιστή μεσολάβησης FTP server, πρέπει συνήθως να δώσετε + το όνομα του διακομιστή με τον οποίο θέλετε στην πραγματικότητα να + συνδεθείτε, ως μέρος του username, μετά από το σύμβολο + @. Ο διακομιστής μεσολάβησης μιμείται + τότε τον πραγματικό διακομιστή. Για παράδειγμα, υποθέστε ότι θέλετε + να κάνετε εγκατάσταση από το + ftp.FreeBSD.org, χρησιμοποιώντας FTP + μεσολαβητή τον foo.example.com, ο οποίος + χρησιμοποιεί την πόρτα 1234. + + Στην περίπτωση αυτή, πηγαίνετε στο μενού επιλογών (options), + θέτετε ως FTP username το ftp@ftp.FreeBSD.org, + και ως κωδικό (password) την διεύθυνση email σας. Σαν μέσο + εγκατάστασης (installation media) ορίζετε FTP (ή παθητικό FTP αν το + υποστηρίζει ο μεσολαβητής) και το URL + ftp://foo.example.com:1234/pub/FreeBSD. + + Καθώς το /pub/FreeBSD από + ftp.FreeBSD.org γίνεται ορατό μέσω του + foo.example.com, μπορείτε να + εγκαταστήσετε από εκείνο το μηχάνημα (το οποίο θα + φέρει τα αρχεία από το ftp.FreeBSD.org + όπως απαιτούνται από την εγκατάσταση σας. + + + + + Επιβεβαίωση της Εγκατάστασης + + Η εγκατάσταση μπορεί τώρα να προχωρήσει, εφόσον το επιθυμείτε. Αυτή + είναι επίσης η τελευταία σας ευκαιρία να την ακυρώσετε εμποδίζοντας + έτσι και τις αλλαγές που πρόκειται να γίνουν στο σκληρό σας δίσκο. + + + User Confirmation Requested + Last Chance! Are you SURE you want to continue the installation? + + If you're running this on a disk with data you wish to save then WE + STRONGLY ENCOURAGE YOU TO MAKE PROPER BACKUPS before proceeding! + + We can take no responsibility for lost disk contents! + + [ Yes ] No + + Επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε + Enter για να προχωρήσετε. + + Ο χρόνος εγκατάστασης διαφέρει ανάλογα με το distribution set + που έχετε επιλέξει, το μέσο εγκατάστασης, και την ταχύτητα του + υπολογιστή σας. Θα δείτε μια σειρά από μηνύματα τα οποία δείχνουν την + κατάσταση της εγκατάστασης. + + Η εγκατάσταση θα έχει ολοκληρωθεί όταν δείτε το ακόλουθο μήνυμα: + + + Message + +Congratulations! You now have FreeBSD installed on your system. + +We will now move on to the final configuration questions. +For any option you do not wish to configure, simply select No. + +If you wish to re-enter this utility after the system is up, you may +do so by typing: /usr/sbin/sysinstall. + + [ OK ] + + [ Press enter or space ] + + ΠιέστεEnter για να προχωρήσετε με τις ρυθμίσεις + μετά την εγκατάσταση. + + Αν επιλέξετε &gui.no; και πιέσετε Enter θα + ακυρώσετε την εγκατάσταση και δεν θα γίνει καμιά αλλαγή στο σύστημα + σας. Θα εμφανιστεί το ακόλουθο μήνυμα: + + Message +Installation complete with some errors. You may wish to scroll +through the debugging messages on VTY1 with the scroll-lock feature. +You can also choose "No" at the next prompt and go back into the +installation menus to retry whichever operations have failed. + + [ OK ] + + Το μήνυμα αυτό εμφανίζεται επειδή δεν έγινε καμιά εγκατάσταση. + Πιέζοντας Enter θα επιστρέψετε στο Κυρίως Μενού + Εγκατάστασης (Main Installation Menu) για να βγείτε από την εγκατάσταση. + + + + + Μετά την Εγκατάσταση + + Μετά από μια επιτυχημένη εγκατάσταση, ακολουθεί η ρύθμιση διάφορων + προαιρετικών επιλογών. Οι ρυθμίσεις μπορούν να γίνουν αν εισέλθετε + ξανά στο αντίστοιχο μενού (configuration options) πριν επανεκκινήσετε + το νέο &os; σύστημα σας ή μετά την εγκατάσταση, χρησιμοποιώντας το + sysinstall (/stand/sysinstall + σε εκδόσεις του &os; παλιότερες από την 5.2) και επιλέγοντας + Configure. + + + Ρύθμιση Συσκευών Δικτύου + + Αν έχετε ρυθμίσει προηγουμένως το PPP για να κάνετε εγκατάσταση + μέσω FTP, η οθόνη αυτή δεν θα εμφανιστεί, αλλά μπορείτε να την + ρυθμίσετε αργότερα με τον τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω. + + Για λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με Τοπικά Δίκτυα (LAN) και + για ρύθμιση του &os; ως πύλη / δρομολογητή (gateway/router), ανατρέξτε + στο κεφάλαιο + Advanced Networking + + + User Confirmation Requested + Would you like to configure any Ethernet or SLIP/PPP network devices? + + [ Yes ] No + + Για να ρυθμίσετε μια συσκευή δικτύου, επιλέξτε + &gui.yes; και πιέστε Enter. + Διαφορετικά, επιλέξτε &gui.no; για να συνεχίσετε. + +
+ Επιλέγοντας μια Συσκευή Ethernet + + + + + + +
+ + Επιλέξτε το interface που θα ρυθμίσετε με τα βελάκια, και πιέστε + Enter. + + User Confirmation Requested + Do you want to try IPv6 configuration of the interface? + + Yes [ No ] + + Στο συγκεκριμένο ιδιωτικό τοπικό δίκτυο, το τρέχον Internet + πρωτόκολλο (IPv4) ήταν αρκετό. Επιλέξαμε το + &gui.no; με τα βελάκια και πιέσαμε Enter. + + Αν είστε συνδεμένοι σε ένα υπάρχον IPv6 δίκτυο + με ένα διακομιστή RA, επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε + Enter. Θα χρειαστούν αρκετά δευτερόλεπτα για την + ανίχνευση διακομιστών RA. + + User Confirmation Requested + Do you want to try DHCP configuration of the interface? + + Yes [ No ] + + Αν δεν χρειάζεστε DHCP (Πρωτόκολλο Δυναμικής Απόδοσης Ρυθμίσεων, + Dynamic Host Configuration Protocol) επιλέξτε &gui.no; με τα βελάκια + και πιέστε Enter. + + Αν επιλέξετε &gui.yes; θα εκτελεστεί η εφαρμογή + dhclient, και αν είναι επιτυχής, θα γίνει + αυτόματη ρύθμιση των παραμέτρων του δικτύου. Ανατρέξτε στο + για περισσότερες πληροφορίες. + + Η ακόλουθη οθόνη Ρυθμίσεων Δικτύου δείχνει τη ρύθμιση μιας + συσκευής Ethernet για ένα σύστημα το οποίο θα λειτουργεί ως πύλη για + ένα Τοπικό Δίκτυο (LAN). + +
+ Ρύθμιση Παραμέτρων Συσκευής ed0 + + + + + + +
+ + Χρησιμοποιήστε το Tab για να επιλέξετε ανάμεσα + στα διάφορα πεδία και να συμπληρώσετε τις κατάλληλες πληροφορίες. + + + + + Host (Όνομα μηχανήματος) + + + Το πλήρες όνομα του μηχανήματος, π.χ. + k6-2.example.com σε αυτή την + περίπτωση. + + + + + Domain (Τομέας) + + + Το όνομα του τομέα στον οποίο βρίσκεται το μηχάνημα, όπως + example.com σε αυτή την + περίπτωση. + + + + + IPv4 Gateway (Πύλη) + + + Πρόκειται για την διεύθυνση IP στην οποία προωθούνται τα + πακέτα τα οποία δεν προορίζονται για τοπικούς προορισμούς. Θα + πρέπει να συμπληρώσετε το πεδίο αυτό αν ο υπολογιστής είναι + κόμβος στο συγκεκριμένο δίκτυο. + Αφήστε αυτό το πεδίο κενό αν ο υπολογιστής + είναι η πύλη για το Internet στο συγκεκριμένο δίκτυο. Η πύλη + IPv4 είναι επίσης γνωστή ως προεπιλεγμένη πύλη ή προεπιλεγμένη + διαδρομή (default gateway / default route). + + + + + Name server (Διακομιστής Ονομάτων) + + + Είναι η IP διεύθυνση του τοπικού σας διακομιστή DNS. Στο + συγκεκριμένο ιδιωτικό τοπικό δίκτυο, δεν υπάρχει διακομιστής DNS + και έτσι χρησιμοποιήθηκε η IP διεύθυνση του διακομιστή DNS που + δίνει ο παροχέας Internet + (208.163.10.2). + + + + + IPv4 address (Διεύθυνση) + + + Η IP διεύθυνση που θα χρησιμοποιηθεί σε αυτό το + interface είναι + 192.168.0.1 + + + + + Netmask (Μάσκα Υποδικτύου) + + + Το μπλοκ διευθύνσεων που χρησιμοποιούνται σε αυτό το δίκτυο + είναι + 192.168.0.0 - + 192.168.0.255 + με μάσκα υποδικτύου (netmask) + 255.255.255.0. + + + + + Extra options to ifconfig + (Επιπλέον επιλογές για την ifconfig) + + + Προσθέστε εδώ επιπλέον επιλογές για την + ifconfig και το συγκεκριμένο interface. Στην + συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει καμία. + + + + + + Χρησιμοποιήστε το Tab για να επιλέξετε &gui.ok; + όταν τελειώσετε, και πιέστε Enter. + + + User Confirmation Requested + Would you like to Bring Up the ed0 interface right now? + + [ Yes ] No + + Επιλέγοντας &gui.yes; και πιέζοντας + Enter θα ενεργοποιήσετε το δίκτυο, έτοιμο προς χρήση + στο μηχάνημα σας. Ωστόσο αυτό δεν επιτυγχάνει και πολλά κατά τη + διάρκεια της εγκατάστασης, ούτως ή άλλως θα χρειαστεί να κάνετε + επανεκκίνηση. + + + + Ρύθμισης Πύλης (Gateway) + + User Confirmation Requested + Do you want this machine to function as a network gateway? + + [ Yes ] No + + Αν το μηχάνημα πρόκειται να λειτουργεί ως πύλη για ένα τόπικο + δίκτυο και να προωθεί πακέτα μεταξύ άλλων μηχανημάτων, επιλέξτε + &gui.yes; και πιέστε Enter. + Αν το μηχάνημα είναι ένας κόμβος του δικτύου, επιλέξτε &gui.no; και + πιέστε Enter. + + + + Ρύθμιση Υπηρεσιών Internet (Internet Services) + + User Confirmation Requested +Do you want to configure inetd and the network services that it provides? + + Yes [ No ] + + Αν επιλέξετε &gui.no;, κάποιες υπηρεσίες όπως το + telnetd δεν θα ενεργοποιηθούν. + Αυτό σημαίνει ότι απομακρυσμένοι χρήστες δεν θα μπορούν να + χρησιμοποιήσουν το telnet για να εισέλθουν + στο μηχάνημα. Οι τοπικοί χρήστες θα μπορούν ωστόσο να έχουν πρόσβαση + σε απομακρυσμένα μηχανήματα μέσω του + telnet. + + Οι υπηρεσίες αυτές μπορούν να ενεργοποιηθούν μετά την εγκατάσταση + με την επεξεργασία του αρχείου /etc/inetd.conf + με τον προτιμώμενο σας επεξεργαστή κειμένου. + Δείτε το για περισσότερες + πληροφορίες. + + Επιλέξτε &gui.yes; αν θέλετε να ρυθμίσετε τις υπηρεσίες αυτές + κατά την εγκατάσταση. Θα ερωτηθείτε για μια ακόμα επιβεβαίωση: + + User Confirmation Requested +The Internet Super Server (inetd) allows a number of simple Internet +services to be enabled, including finger, ftp and telnetd. Enabling +these services may increase risk of security problems by increasing +the exposure of your system. + +With this in mind, do you wish to enable inetd? + + [ Yes ] No + + Επιλέξτε &gui.yes; για να συνεχίσετε. + + User Confirmation Requested +inetd(8) relies on its configuration file, /etc/inetd.conf, to determine +which of its Internet services will be available. The default FreeBSD +inetd.conf(5) leaves all services disabled by default, so they must be +specifically enabled in the configuration file before they will +function, even once inetd(8) is enabled. Note that services for +IPv6 must be separately enabled from IPv4 services. + +Select [Yes] now to invoke an editor on /etc/inetd.conf, or [No] to +use the current settings. + + [ Yes ] No + + Επιλέγοντας &gui.yes; θα μπορέσετε να προσθέσετε υπηρεσίες + σβήνοντας το # από την αρχή μιας γραμμής. + +
+ Επεξεργασία του <filename>inetd.conf</filename> + + + + + + +
+ + Μετά την προσθήκη των επιθυμητών υπηρεσιών, και με την πίεση του + Esc θα εμφανιστεί ένα μενού το οποίο σας επιτρέπει να + βγείτε από το πρόγραμμα, αποθηκεύοντας και τις αλλαγές σας. + + + + + Ενεργοποίηση Εισόδου μέσω SSH + + + SSH + sshd + + + User Confirmation Requested + Would you like to enable SSH login? + Yes [ No ] + + Αν επιλέξετε &gui.yes; θα ενεργοποιηθεί ο &man.sshd.8;, + ο δαίμονας του OpenSSH. Με τον τρόπο αυτό + θα επιτρέψετε ασφαλή απομακρυσμένη πρόσβαση στο μηχάνημα σας. Για + περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το + OpenSSH δείτε το + . + + + + Ανώνυμο FTP + + + FTP + anonymous + + + User Confirmation Requested + Do you want to have anonymous FTP access to this machine? + + Yes [ No ] + + + Άρνηση Ανώνυμου FTP + + Επιλέγοντας το προεπιλεγμένο &gui.no; και πιέζοντας + Enter θα επιτρέπεται μόνος στους χρήστες που έχουν + λογαριασμούς με κωδικούς να έχουν FTP πρόσβαση στο μηχάνημα. + + + + Επιτρέποντας το Ανώνυμο FTP + + Οποιοσδήποτε μπορεί να έχει πρόσβαση στο μηχάνημα σας, αν + επιλέξετε να επιτρέψετε τις ανώνυμες συνδέσεις FTP. Θα πρέπει να + λάβετε υπόψιν σας τις επιπλοκές ασφαλείας που θα επιφέρει μια τέτοια + ρύθμιση. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια, δείτε + το . + + Για να επιτρέψετε το ανώνυμο FTP, χρησιμοποιήστε τα βελάκια για + να επιλέξετε &gui.yes; και να πιέσετε Enter. + Θα χρειαστεί να επιβεβαιώσετε ξανά την επιλογή σας: + + User Confirmation Requested + Anonymous FTP permits un-authenticated users to connect to the system + FTP server, if FTP service is enabled. Anonymous users are + restricted to a specific subset of the file system, and the default + configuration provides a drop-box incoming directory to which uploads + are permitted. You must separately enable both inetd(8), and enable + ftpd(8) in inetd.conf(5) for FTP services to be available. If you + did not do so earlier, you will have the opportunity to enable inetd(8) + again later. + + If you want the server to be read-only you should leave the upload + directory option empty and add the -r command-line option to ftpd(8) + in inetd.conf(5) + + Do you wish to continue configuring anonymous FTP? + + [ Yes ] No + + Το μήνυμα αυτό σας ειδοποιεί επίσης ότι η υπηρεσία FTP θα + πρέπει επίσης να ενεργοποιηθεί στο + /etc/inetd.conf σε περίπτωση που θέλετε να + ενεργοποιηθούν οι ανώνυμες συνδέσεις FTP (δείτε το + ). Επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε + Enter για να συνεχίσετε. Θα δείτε την ακόλουθη + οθόνη: + +
+ Προεπιλεγμένες Ρυθμίσεις Ανώνυμου FTP + + + + + + +
+ + Χρησιμοποιήστε το Tab για να επιλέξετε και να + συμπληρώσετε τα απαραίτητα πεδία πληροφοριών: + + + + UID + + + Ο αναγνωριστικός αριθμός (user ID) που θέλετε να + αποδώσετε στον ανώνυμο FTP χρήστη. Όλα τα αρχεία που θα + ανεβαίνουν στον διακομιστή FTP θα ανήκουν σε αυτό το ID. + + + + + + Group + + + Σε ποια ομάδα χρηστών (group) θέλετε να ανήκει ο ανώνυμος + FTP χρήστης. + + + + + Comment + + + Κείμενο που περιέχει περιγραφή του χρήστη στο αρχείο + /etc/passwd. + + + + + FTP Root Directory + + + Η τοποθεσία που περιέχει τα αρχεία που είναι διαθέσιμα + στο ανώνυμο FTP. + + + + + Upload Subdirectory + + + Η τοποθεσία που θα ανεβαίνουν τα αρχεία από ανώνυμους FTP + χρήστες. + + + + + Ο ριζικός (root) κατάλογος του FTP, από προεπιλογή, + δημιουργείται στο /var. Αν δεν υπάρχει εκεί + αρκετός χώρος για την αναμενόμενη χρήση του FTP, μπορείτε να + χρησιμοποιήσετε τον κατάλογο /usr αλλάζοντας + τον ριζικό κατάλογο (FTP Root Directory) σε + /usr/ftp. + + Όταν είστε ικανοποιημένος με τις τιμές, πιέστε + Enter για να συνεχίσετε. + + User Confirmation Requested + Create a welcome message file for anonymous FTP users? + + [ Yes ] No + + Αν επιλέξετε &gui.yes; και πιέσετε + Enter, θα ξεκινήσει αυτόματα ένας επεξεργαστής + κειμένου ώστε να μπορέσετε να επεξεργαστείτε το μήνυμα. + +
+ Επεξεργασία του Μηνύματος Καλοσωρίσματος (Welcome Message) + του FTP + + + + + + +
+ + Πρόκειται για τον επεξεργαστή κειμένου ee. + Χρησιμοποιήστε τις οδηγίες για να αλλάξετε το μήνυμα ή αν θέλετε + αλλάξτε το μήνυμα αργότερα, χρησιμοποιώντας ένα επεξεργαστή κειμένου + της επιλογής σας. Δείτε το όνομα του αρχείου και τη θέση του στην + τελευταία γραμμή της οθόνης του επεξεργαστή κειμένου. + + Πιέζοντας Esc θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο + μενού με προεπιλεγμένη την επιλογή + a) leave editor. Πιέστε + Enter για έξοδο και συνέχεια. Πιέστε ξανά + Enter για να αποθηκεύσετε τυχόν αλλαγές που έχετε + κάνει. + + + + + Ρύθμιση Συστήματος Αρχείων Δικτύου (Network File System) + + Το Σύστημα Αρχείων Δικτύου (NFS) επιτρέπει το διαμοιρασμό αρχείων + σε ένα δίκτυο. Ένα μηχάνημα μπορεί να ρυθμιστεί ως εξυπηρετητής, + πελάτης ή και τα δύο. Ανατρέξτε στο + για περισσότερες πληροφορίες. + + + Διακομιστής NFS + + User Confirmation Requested + Do you want to configure this machine as an NFS server? + + Yes [ No ] + + Αν δεν υπάρχει ανάγκη για εξυπηρετητή Συστήματος Αρχείων + Δικτύου, επιλέξτε &gui.no; και πιέστε + Enter. + + Αν επιλέξετε &gui.yes; θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο μήνυμα το + για να σας πληροφορήσει ότι πρέπει να δημιουργηθεί το αρχείο + exports. + + Message +Operating as an NFS server means that you must first configure an +/etc/exports file to indicate which hosts are allowed certain kinds of +access to your local filesystems. +Press [Enter] now to invoke an editor on /etc/exports + [ OK ] + + Πιέστε Enter για να συνεχίσετε. Θα ανοίξει ένας + επεξεργαστής κειμένου για να μπορέσετε να δημιουργήσετε και να + επεξεργαστείτε το αρχείο exports. + +
+ Επεξεργασία Αρχείου <filename>exports</filename> + + + + + + +
+ + Χρησιμοποιήστε τις οδηγίες για να προσθέσετε τα συστήματα + αρχείων που θέλετε να διαμοιράσετε, τώρα ή αργότερα χρησιμοποιώντας + ένα επεξεργαστή κειμένου της επιλογής σας. Σημειώστε το όνομα και + την τοποθεσία του αρχείου όπως φαίνονται στο κάτω μέρος της οθόνης. + + + Πιέζοντας Esc θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο + μενού με προεπιλεγμένη την επιλογή + a) leave editor. Πιέστε + Enter για έξοδο και συνέχεια. + + + + + Πελάτης NFS + + Ο πελάτης NFS επιτρέπει στο μηχάνημα σας να έχει πρόσβαση σε + εξυπηρετητές NFS. + + User Confirmation Requested + Do you want to configure this machine as an NFS client? + + Yes [ No ] + + Με τα βελάκια, επιλέξτε κατά βούληση &gui.yes; ή &gui.no; και + πιέστε Enter. + + + + + Ρυθμίσεις Κονσόλας (System Console Settings) + + Υπάρχουν διάφορες διαθέσιμες επιλογές για τη ρύθμιση της κονσόλας + του συστήματος. + + User Confirmation Requested + Would you like to customize your system console settings? + + [ Yes ] No + + Για να δείτε και να ρυθμίσετε τις επιλογές, επιλέξτε &gui.yes; και + πιέστε Enter. + +
+ Επιλογές Ρύθμισης Κονσόλας Συστήματος + + + + + + +
+ + Μια συνηθισμένη επιλογή είναι η προστασία οθόνης (screen saver). + Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε + Saver και πιέστε Enter. + + +
+ Επιλογές Προστασίας Οθόνης + + + + + + +
+ + Επιλέξτε την επιθυμητή προστασία οθόνης με τα βελάκια, και πιέστε + Enter. Θα ξαναδείτε το μενού Ρύθμισης Κονσόλας + Συστήματος. + + Το προεπιλεγμένο χρονικό διάστημα είναι 300 δευτερόλεπτα. Για να + αλλάξετε το διάστημα, επιλέξτε ξανά Saver + και από το μενού Screen Saver Options επιλέξτε + Timeout με τα βελάκια, και πιέστε + Enter. Θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο μενού: + +
+ Χρονικό Διάστημα Προστασίας Οθόνης + + + + + + +
+ + Αλλάξτε την τιμή, επιλέξτε &gui.ok; + και πιέστε Enter για να επιστρέψετε στο μενού + Ρύθμισης Κονσόλας Συστήματος. + +
+ Έξοδος από τις Ρυθμίσεις Κονσόλας Συστήματος + + + + + + +
+ + Επιλέγοντας Exit και πιέζοντας + Enter θα συνεχίσετε με τις υπόλοιπες ρυθμίσεις που + πρέπει να γίνουν μετά την εγκατάσταση. + + + + Ρύθμιση Ζώνης Ώρας (Time Zone) + + Η σωστή ρύθμιση της ζώνης ώρας, θα επιτρέψει στο μηχάνημα σας να + διορθώνει αυτόματα την ώρα σύμφωνα με τις τοπικές ρυθμίσεις, καθώς και + να εκτελεί άλλες λειτουργίες που σχετίζονται με τις ζώνες ώρας. + + Το παράδειγμα που φαίνεται είναι για ένα μηχάνημα που βρίσκεται + στις Ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες. Οι επιλογές σας θα διαφέρουν + ανάλογα με τη γεωγραφική σας θέση. + + User Confirmation Requested + Would you like to set this machine's time zone now? + + [ Yes ] No + + Επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε + Enter για να ρυθμίσετε τη ζώνη ώρας. + + User Confirmation Requested + Is this machine's CMOS clock set to UTC? If it is set to local time + or you don't know, please choose NO here! + + Yes [ No ] + + Επιλέξτε &gui.yes; ή &gui.no; ανάλογα με το πως είναι ρυθμισμένο + το ρολόι στο μηχάνημα σας και πιέστε Enter. + +
+ Επιλογή της Περιοχής σας + + + + + + +
+ + Επιλέξτε την κατάλληλη περιοχή (region) με τα βελάκια και πιέστε + Enter. + +
+ Επιλογή της Χώρας σας + + + + + + +
+ + Επιλέξτε την κατάλληλη χώρα χρησιμοποιώντας τα βελάκια και πιέστε + Enter. + +
+ Επιλογή Ζώνης Ώρας (Time Zone) + + + + + + +
+ + Επιλέξτε την κατάλληλη ζώνη ώρας με τα βελάκια και πιέστε + Enter. + + Confirmation + Does the abbreviation 'EDT' look reasonable? + + [ Yes ] No + + Επιβεβαιώστε ότι είναι σωστή η συντομογραφία για τη ζώνη ώρας που + έχετε επιλέξει. Αν φαίνεται εντάξει, πιέστε Enter για + να συνεχίσετε με τις υπόλοιπες ρυθμίσεις μετά την εγκατάσταση. + + + + Συμβατότητα με το Linux (Linux Compatibility) + + User Confirmation Requested + Would you like to enable Linux binary compatibility? + + [ Yes ] No + + Επιλέγοντας &gui.yes; και πιέζοντας + Enter θα επιτρέψετε την εκτέλεση προγραμμάτων Linux + στο &os;. Η εγκατάσταση θα προσθέσει όλα τα απαραίτητα πακέτα + για τη συμβατότητα με εκτελέσιμα προγράμματα για Linux. + + Αν κάνετε εγκατάσταση μέσω FTP, το μηχάνημα θα πρέπει να είναι + συνδεμένο στο Internet. Μερικές φορές, μια τοποθεσία FTP δεν έχει όλες + τις απαιτούμενες διανομές, όπως τη συμβατότητα με το Linux. Μπορείτε + ωστόσο να την εγκαταστήσετε αργότερα, αν χρειάζεται. + + + + Ρυθμίσεις Ποντικιού (Mouse Settings) + + Η επιλογή αυτή θα σας επιτρέψει να κάνετε αποκοπή και επικόλληση + κειμένου στην κονσόλα και σε προγράμματα χρησιμοποιώντας ένα ποντίκι + τριών πλήκτρων. Αν χρησιμοποιείτε ποντίκι δύο πλήκτρων, ανατρέξτε στη + σελίδα βοήθειας, &man.moused.8;, μετά την εγκατάσταση για να δείτε πως + μπορείτε να εξομοιώσετε ποντίκι τριών πλήκτρων. Στο παράδειγμα αυτό + φαίνεται η ρύθμιση ενός μη-USB ποντικιού (π.χ. PS/2 η σειριακού - COM + - ποντικιού): + + User Confirmation Requested + Does this system have a non-USB mouse attached to it? + + [ Yes ] No + + Επιλέξτε &gui.yes; για μη-USB ποντίκι, ή + &gui.no; για USB ποντίκι και πιέστε Enter. + +
+ Επιλογή Πρωτοκόλλου Ποντικιού (Mouse Protocol Type) + + + + + + +
+ + Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε + Type και πιέστε Enter. + + +
+ Επιλογή Πρωτοκόλλου Ποντικιού (Mouse Protocol) + + + + + + +
+ + Το ποντίκι που χρησιμοποιείται σε αυτό το παράδειγμα, είναι τύπου + PS/2, και έτσι είναι σωστή η προεπιλεγμένη ρύθμιση + Auto. Για να αλλάξετε πρωτόκολλο, + χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να κάνετε κάποια άλλη επιλογή. + Βεβαιωθείτε ότι είναι φωτισμένη η επιλογή &gui.ok; και πιέστε + Enter για έξοδο από αυτό το μενού. + +
+ Ρύθμιση Πόρτας Ποντικιού (Mouse Port) + + + + + + +
+ + Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε + Port και πιέστε Enter. + + +
+ Ρύθμιση Πόρτας Ποντικιού (Mouse Port) + + + + + + +
+ + Το σύστημα αυτό είχε ποντίκι PS/2 και έτσι ήταν κατάλληλη η + προεπιλεγμένη ρύθμιση PS/2. Για να αλλάξετε + την πόρτα, χρησιμοποιήστε τα βελάκια και πιέστε + Enter. + +
+ Ενεργοποίηση του Δαίμονα Ποντικιού (Mouse Daemon) + + + + + + +
+ + Τέλος, χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε + Enable, και πιέστε + Enter για να ενεργοποιήσετε και να δοκιμάσετε τον + δαίμονα του ποντικιού (mouse daemon). + + +
+ Έλεγχος του Δαίμονα Ποντικιού + + + + + + +
+ + Μετακινήστε το ποντίκι στην οθόνη και βεβαιωθείτε ότι ο δρομέας + αντιδρά σωστά. Αν είναι εντάξει, επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε + Enter. Αν όχι, το ποντίκι δεν έχει ρυθμιστεί σωστά + — επιλέξτε &gui.no; και ξαναδοκιμάστε χρησιμοποιώντας + διαφορετικές ρυθμίσεις. + + Επιλέξτε Exit με τα βελάκια και πιέστε + Enter για να επιστρέψετε, ώστε να συνεχίσετε με τις + υπόλοιπες ρυθμίσεις μετά την εγκατάσταση. + + + + Εγκατάσταση Πακέτων + + Τα πακέτα είναι προμεταγλωττισμένα εκτελέσιμα, και αποτελούν ένα + βολικό τρόπο για να εγκαταστήσετε λογισμικό. + + Θα σας δείξουμε την εγκατάσταση ενός πακέτου ως παράδειγμα. + Μπορείτε επίσης να εγκαταστήσετε τώρα και όποια άλλα πρόσθετα πακέτα + επιθυμείτε. Μετά την εγκατάσταση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το + sysinstall για να εγκαταστήσετε πρόσθετα πακέτα. + + + User Confirmation Requested + The FreeBSD package collection is a collection of hundreds of + ready-to-run applications, from text editors to games to WEB servers + and more. Would you like to browse the collection now? + + [ Yes ] No + + Επιλέγοντας &gui.yes; και πιέζοντας + Enter θα δείτε τις οθόνες επιλογής πακέτων: + +
+ Επιλογή Κατηγορίας Πακέτου + + + + + + +
+ + Μπορείτε κάθε δεδομένη στιγμή να εγκαταστήσετε μόνο τα πακέτα που + είναι διαθέσιμα στο τρέχον μέσο εγκατάστασης. + + Με την επιλογή All θα δείτε όλα τα + διαθέσιμα πακέτα, ή μπορείτε να επιλέξετε συγκεκριμένη κατηγορία. + Φωτίστε την επιλογή σας με τα βελάκια και πιέστε + Enter. + + Θα εμφανιστεί ένα μενού το οποίο δείχνει όλα διαθέσιμα πακέτα για + την επιλογή που κάνατε: + +
+ Επιλογή Πακέτων + + + + + + +
+ + Το κέλυφος (shell) bash φαίνεται + επιλεγμένο. Επιλέξτε όσα πακέτα επιθυμείτε, φωτίζοντας το πακέτο + και πιέζοντας το πλήκτρο Space. Θα δείτε μια σύντομη + περιγραφή για κάθε πακέτο στο κάτω αριστερό μέρος της οθόνης. + + Η πίεση του πλήκτρου Tab εναλλάσσει μεταξύ του + τελευταίου επιλεγμένου πακέτου, του &gui.ok;, και του &gui.cancel;. + + + Όταν έχετε τελειώσει με το μαρκάρισμα των πακέτων προς + εγκατάσταση, πιέστε μια φορά Tab για να + μετακινηθείτε στο &gui.ok; και πιέστε Enter για να + επιστρέψετε στο μενού Επιλογής Πακέτων (Package Selection). + + Το αριστερό και δεξί βελάκι εναλλάσσει επίσης μεταξύ του &gui.ok; + και του &gui.cancel;. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτή τη μέθοδο για + να επιλέξετε &gui.ok; και πιέστε Enter για να + επιστρέψετε στο μενού Επιλογής Πακέτων. + +
+ Εγκατάσταση Πακέτων + + + + + + +
+ + Χρησιμοποιήστε το Tab και τα βελάκια για να + επιλέξετε [ Install ] και πιέστε + Enter. Θα χρειαστεί να επιβεβαιώσετε ότι θέλετε να + εγκαταστήσετε τα πακέτα: + +
+ Επιβεβαίωση Εγκατάστασης Πακέτων + + + + + + +
+ + Επιλέγοντας &gui.ok; και πιέζοντας Enter θα + ξεκινήσει η εγκατάσταση πακέτων. Θα βλέπετε μηνύματα της εγκατάστασης + μέχρι την ολοκλήρωση της. Σημειώστε τυχόν μηνύματα λάθους που + εμφανίζονται. + + Η τελική ρύθμιση συνεχίζεται μετά την εγκατάσταση των πακέτων. Αν + καταλήξετε να μην εγκαταστήσετε κανένα πακέτο, και επιθυμείτε να + επιστρέψετε στην τελική ρύθμιση, επιλέξτε + Install ούτως ή άλλως. + + + + + Προσθήκη Χρηστών / Ομάδων (Users/Groups) + + Θα πρέπει να προσθέσετε τουλάχιστον ένα χρήστη κατά τη διάρκεια + της εγκατάστασης, ώστε να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το σύστημα χωρίς + να εισέρχεστε ως root. Η root κατάτμηση είναι + γενικά μικρή, και εκτελώντας εφαρμογές ως root + μπορεί γρήγορα να γεμίσει. Παρακάτω φαίνεται και ένας πιο σοβαρός + κίνδυνος: + + User Confirmation Requested + Would you like to add any initial user accounts to the system? Adding + at least one account for yourself at this stage is suggested since + working as the "root" user is dangerous (it is easy to do things which + adversely affect the entire system). + + [ Yes ] No + + Επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε Enter για να + συνεχίσετε με την προσθήκη ενός χρήστη. + +
+ Επιλογή Χρήστη + + + + + + +
+ + Επιλέξτε User με τα βελάκια και πιέστε + Enter. + +
+ Προσθήκη Πληροφοριών Χρήστη + + + + + + +
+ + Καθώς θα εισάγετε τα στοιχεία πιέζοντας το Tab θα + εμφανίζονται οι παρακάτω περιγραφές στο κάτω μέρος της οθόνης για να + σας βοηθήσουν στην εισαγωγή των απαιτούμενων πληροφοριών: + + + + Login ID + + + To όνομα χρήστη (login name) για το νέο χρήστη + (υποχρεωτικό). + + + + + UID + + + Ο αναγνωριστικός αριθμός (numerical ID) για αυτό τον χρήστη + (αφήστε τον κενό για αυτόματη επιλογή). + + + + + Group + + + Το όνομα της ομάδας (group name) για αυτό το χρήστη + (αφήστε τον κενό για αυτόματη επιλογή). + + + + + Password + + + Ο κωδικός (password) για αυτό το χρήστη (δώστε προσοχή στο + πεδίο αυτό!). + + + + + Full name + + + Το πλήρες όνομα του χρήστη (σχόλιο). + + + + + Member groups + + + Οι υπόλοιπες ομάδες (groups) στις οποίες ανήκει αυτός ο + χρήστης (έχει δηλ. τα δικαιώματα τους). + + + + + Home directory + + + Ο προσωπικός κατάλογος αρχείων (home directory) του χρήστη + (αφήστε κενό για την προεπιλεγμένη επιλογή). + + + + + Login shell + + Το προεπιλεγμένο κέλυφος (login shell) του χρήστη + (αφήστε κενό για την προεπιλογή, π.χ. + /bin/sh). + + + + + Το κέλυφος εισόδου αλλάχτηκε από /bin/sh σε + /usr/local/bin/bash για να χρησιμοποιηθεί το + κέλυφος bash το οποίο εγκαταστήσαμε + προηγουμένως μέσω πακέτου. Μην προσπαθήσετε να χρησιμοποιήσετε κάποιο + κέλυφος που δεν υπάρχει, διαφορετικά δεν θα μπορείτε να κάνετε login. + Το πλέον συνηθισμένο κέλυφος στον κόσμο του BSD είναι το C shell, το + οποίο μπορείτε να γράψετε ως /bin/tcsh. + + Ο χρήστης προστέθηκε επίσης στην ομάδα + wheel για να έχει τη δυνατότητα να γίνει + υπερχρήστης (superuser) με δικαιώματα root + + + Όταν είστε ικανοποιημένος από τις επιλογές σας, πιέστε &gui.ok; + και θα εμφανιστεί ξανά το μενού User and Group Management: + +
+ Έξοδος από την Διαχείριση Χρηστών και Ομάδων + + + + + + +
+ + Μπορείτε επίσης τη δεδομένη στιγμή να προσθέσετε ομάδες, αν + υπάρχει συγκεκριμένη ανάγκη. Διαφορετικά, μπορείτε να επανέλθετε στη + ρύθμιση αυτή μετά την εγκατάσταση, μέσω του + sysinstall (/stand/sysinstall + σε εκδόσεις του &os; παλιότερες από την 5.2). + + Όταν τελειώσετε με την προσθήκη χρηστών, επιλέξτε + Exit με τα βελάκια και πιέστε + Enter για να συνεχίσετε με την εγκατάσταση. + + + + Ορισμός του Κωδικού για το Χρήστη <username>root</username> + + + Message + Now you must set the system manager's password. + This is the password you'll use to log in as "root". + + [ OK ] + + [ Press enter to continue ] + + Πιέστε Enter για να ορίσετε τον κωδικό για το + χρήστη root. + + Θα πρέπει να πληκτρολογήσετε δύο φορές τον κωδικό σωστά. Δεν + χρειάζεται να πούμε ότι πρέπει να έχετε τρόπο να βρείτε τον κωδικό + αν τον ξεχάσετε. Παρατηρήστε ότι ο κωδικός δεν εμφανίζεται καθώς τον + πληκτρολογείτε, ούτε και εμφανίζονται αστεράκια στη θέση του. + + Changing local password for root. +New password : +Retype new password : + + Η εγκατάσταση θα συνεχιστεί μετά την επιτυχημένη εισαγωγή του + κωδικού. + + + + Έξοδος από την Εγκατάσταση + + Αν χρειάζεται να ρυθμίσετε πρόσθετες δικτυακές υπηρεσίες, ή κάποια + άλλη ρύθμιση, μπορείτε να το κάνετε τώρα ή μετά την εγκατάσταση με τη + χρήση της εντολής sysinstall + (/stand/sysinstall σε εκδόσεις του &os; παλιότερες + από την 5.2). + + User Confirmation Requested + Visit the general configuration menu for a chance to set any last + options? + + Yes [ No ] + + Επιλέξτε &gui.no; με τα βελάκια και πιέστε + Enter για να επιστρέψετε στο Κυρίως Μενού + Εγκατάστασης (Main Installation Menu). + +
+ Έξοδος από την Εγκατάσταση + + + + + + +
+ + Επιλέξτε [X Exit Install] με τα βελάκια και + πιέστε Enter. Θα κληθείτε να επιβεβαιώσετε την έξοδο + από την εγκατάσταση: + + User Confirmation Requested + Are you sure you wish to exit? The system will reboot (be sure to + remove any floppies from the drives). + + [ Yes ] No + + Επιλέξτε &gui.yes; και αν έχετε ξεκινήσει από δισκέτα, βγάλτε την. + Ο οδηγός CDROM θα παραμείνει κλειδωμένος μέχρι να αρχίσει η + επανεκκίνηση του μηχανήματος. Κατόπιν ξεκλειδώνει, και μπορείτε + (γρήγορα) να βγάλετε το CD από τον οδηγό. + + Το σύστημα θα επανεκκινήσει, και προσέξτε για τυχόν μηνύματα + λάθους που θα εμφανιστούν. + + + + + + + Tom + Rhodes + Συνεισφορά από τον + + + + Ρύθμιση Πρόσθετων Υπηρεσιών Δικτύου + + Η ρύθμιση υπηρεσιών δικτύου μπορεί να είναι μια δύσκολη διαδικασία + για νέους χρήστες χωρίς εμπειρία στον αντίστοιχο τομέα. Η δικτύωση, + περιλαμβανομένου και του Internet, είναι κρίσιμη σε όλα τα μοντέρνα + λειτουργικά συστήματα, περιλαμβανομένου και του &os;. Για το λόγο αυτό + είναι χρήσιμο να έχετε κάποια κατανόηση των εκτεταμένων ικανοτήτων + δικτύωσης του &os;. Κάνοντας το αυτό κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης + επιβεβαιώνεται η δυνατότητα των χρηστών να κατανοήσουν τις διάφορες + υπηρεσίες που τους παρέχονται. + + Οι δικτυακές υπηρεσίες είναι προγράμματα που δέχονται είσοδο από + οποιοδήποτε σημείο στο δίκτυο. Καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να + είναι σίγουρο ότι τα προγράμματα αυτά δεν θα κάνουν οτιδήποτε + επιζήμιο. Δυστυχώς οι προγραμματιστές δεν είναι τέλειοι + και κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί περιπτώσεις που σφάλματα σε + δικτυακές υπηρεσίες έχουν γίνει αντικείμενα εκμετάλλευσης από + εισβολείς για την εκτέλεση κακόβουλων πράξεων. Είναι σημαντικό να μην + ενεργοποιήσετε καμιά δικτυακή υπηρεσία μέχρι να ανακαλύψετε ότι την + χρειάζεστε. Μπορείτε πάντα να την ενεργοποιήσετε αργότερα, + εκτελώντας ξανά την εφαρμογή sysinstall ή + χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες που παρέχονται από το αρχείο + /etc/rc.conf. + + Με την επιλογή Networking θα δείτε ένα μενού + παρόμοιο με το παρακάτω: + +
+ Ρύθμιση Δικτύου Upper-level (Ανωτέρου Επιπέδου) + + + + + + +
+ + Η πρώτη επιλογή, Interfaces, + καλύφθηκε προηγουμένως κατά τη διάρκεια του + , και μπορείτε με ασφάλεια να την + αγνοήσετε. + + Επιλέγοντας AMD προστίθεται υποστήριξη + για το βοηθητικό πρόγραμμα αυτόματης προσάρτησης (automatic mount) + BSD. Αυτό χρησιμοποιείται συνήθως σε συνδυασμό με + το πρωτόκολλο NFS (δείτε παρακάτω) για την αυτόματη + προσάρτηση απομακρυσμένων συστημάτων αρχείων. Δεν απαιτείται εδώ + κάποια ιδιαίτερη ρύθμιση. + + Αμέσως μετά βρίσκεται η επιλογή + AMD Flags. Όταν την επιλέξετε θα εμφανιστεί + ένα αναδυόμενο μενού για να μπορέσετε να εισάγετε συγκεκριμένες + παραμέτρους (flags) για την υπηρεσία AMD. Το μενού + περιέχει ήδη ένα σύνολο από προεπιλογές: + + -a /.amd_mnt -l syslog /host /etc/amd.map /net /etc/amd.map + + + Η επιλογή θέτει το προεπιλεγμένο σημείο + προσάρτησης (mount point) το οποίο εδώ καθορίζεται ως + /.amd_mnt. Η επιλογή + καθορίζει το προεπιλεγμένο αρχείο καταγραφής + log. Ωστόσο όταν χρησιμοποιείται το + syslogd όλες οι εργασίες καταγραφής στέλνονται στον + δαίμονα καταγραφής συστήματος (system log daemon). Ο κατάλογος + /host χρησιμοποιείται για την + προσάρτηση ενός διαμοιρασμένου συστήματος αρχείων από ένα + απομακρυσμένο κόμβο, ενώ ο κατάλογος + /net χρησιμοποιείται για την + προσάρτηση ενός διαμοιρασμένου συστήματος αρχείων από μια IP + διεύθυνση. Το αρχείο /etc/amd.map καθορίζει τις + προεπιλεγμένες επιλογές για τις προσαρτήσεις μέσω του + AMD. + + + FTP + anonymous + + + Η επιλογή Anon FTP επιτρέπει ανώνυμες + συνδέσεις FTP. Επιλέξτε την για να κάνετε το + μηχάνημα ανώνυμο εξυπηρετητή FTP. Θα πρέπει ωστόσο + να αντιλαμβάνεστε τις επιπλοκές στην ασφάλεια που προκαλεί η επιλογή + αυτή. Θα εμφανιστεί ένα ακόμα μενού για να σας εξηγήσει τις επιπλοκές + ασφαλείας καθώς και τις ρυθμίσεις σε βάθος. + + Το μενού ρυθμίσεων Gateway + θα ρυθμίσει το μηχάνημα σας να λειτουργεί ως πύλη όπως εξηγήσαμε + προηγουμένως. Από εδώ επίσης μπορείτε να καταργήσετε την επιλογή + Gateway αν την επιλέξατε κατά λάθος κατά + τη διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης. + + Η επιλογή Inetd μπορεί να + χρησιμοποιηθεί για να ρυθμίσει ή να απενεργοποιήσει πλήρως το δαίμονα + &man.inetd.8; όπως εξηγήθηκε παραπάνω. + + Η επιλογή Mail χρησιμοποιείται για την + ρύθμιση του προεπιλεγμένου MTA ή Αντιπροσώπου + Μεταφοράς Ταχυδρομείου (Mail Transfer Agent) του συστήματος. + Με την επιλογή αυτή θα εμφανιστεί το παρακάτω μενού: + +
+ Επιλογή Προεπιλεγμένου MTA + + + + + + +
+ + Στο σημείο αυτό σας δίνεται η δυνατότητα να επιλέξετε ποιο + MTA να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε ως + προεπιλεγμένο Το MTA δεν είναι τίποτα περισσότερο + από τον διακομιστή ταχυδρομείου ο οποίος παραδίδει τα μηνύματα στους + χρήστες του συστήματος ή το Internet. + + Αν επιλέξετε Sendmail θα εγκαταστήσετε + την δημοφιλή εφαρμογή διακομιστή sendmail η + οποία είναι και η προεπιλεγμένη για το &os;. Με την επιλογή + Sendmail local θα ρυθμίσετε το + sendmail να είναι το προεπιλεγμένο + MTA, αλλά θα απενεργοποιηθεί η ικανότητα του να + λαμβάνει email από το Internet. Οι άλλες επιλογές εδώ, + Postfix και + Exim δρουν παρόμοια με το + Sendmail. Και οι δύο διανέμουν + email. Ωστόσο κάποιοι χρήστες προτιμούν αυτές τις εναλλακτικές λύσεις + MTA από το sendmail. + + + Μετά την επιλογή ενός MTA, ή αν αποφασίσετε να + μην επιλέξετε ένα MTA, θα εμφανιστεί το μενού ρύθμισης δικτύου, με την + επόμενη επιλογή που είναι NFS client. + + + Η επιλογή NFS client θα ρυθμίσει το + σύστημα σας να επικοινωνεί με ένα εξυπηρετητή μέσω + NFS. Ένας εξυπηρετητής NFS + καθιστά συστήματα αρχείων διαθέσιμα προς άλλα μηχανήματα μέσω του + δικτύου, χρησιμοποιώντας το πρωτόκολλο NFS. + Αν το μηχάνημα σας δεν διαθέτει σύνδεση τοπικού δικτύου, μπορείτε να + αφήσετε την λειτουργία αυτή αποεπιλεγμένη. Το σύστημα μπορεί να + χρειαστεί περισσότερες ρυθμίσεις αργότερα. Δείτε + για περισσότερες πληροφορίες ρύθμισης + του πελάτη και του διακομιστή. + + Κάτω από την επιλογή αυτή υπάρχει η αντίστοιχη + NFS server η οποία επιτρέπει να ρυθμίσετε + το σύστημα σας ως εξυπηρετητή NFS. Προστίθενται με + τον τρόπο αυτό οι απαραίτητες πληροφορίες για την εκκίνηση της + υπηρεσίας RPC (remote procedure call). Το + RPC χρησιμοποιείται για τον συντονισμό των + συνδέσεων μεταξύ των κόμβων και των προγραμμάτων. + + Στην επόμενη γραμμή βρίσκεται η επιλογή + Ntpdate η οποία χειρίζεται τον συγχρονισμό + ώρας. Όταν επιλεχθεί, εμφανίζεται ένα μενού όπως το παρακάτω: + +
+ Ρύθμιση Ntpdate + + + + + + +
+ + Από το μενού αυτό, επιλέξτε τον διακομιστή που είναι πλησιέστερος + στην τοποθεσία σας. Επιλέγοντας τον πλησιέστερο, ο συγχρονισμός της + ώρας θα είναι πιο ακριβής, καθώς ένας απομακρυσμένος διακομιστής + θα έχει ενδεχομένως μεγαλύτερη καθυστέρηση στη σύνδεση. + + Η επόμενη επιλογή είναι το PCNFSD. Με αυτήν θα + εγκατασταθεί το πακέτο net/pcnfsd + από τη συλλογή Ports. Πρόκειται για ένα χρήσιμο βοηθητικό πρόγραμμα το + οποίο παρέχει υπηρεσίες πιστοποίησης (authentication) για το + NFS για συστήματα που δεν έχουν δυνατότητα να + παρέχουν τις δικές τους, όπως το λειτουργικό σύστημα &ms-dos; της + Microsoft. + + Τώρα θα πρέπει να μετακινηθείτε προς τα κάτω για να δείτε τις + άλλες επιλογές: + +
+ Ρύθμιση Δικτύου Lower-level (Κατώτερου Επιπέδου) + + + + + +
+ + Τα προγράμματα &man.rpcbind.8;, &man.rpc.statd.8;, και + &man.rpc.lockd.8; χρησιμοποιούνται όλα για Remote Procedure + Calls (RPC). + Το πρόγραμμα rpcbind κατευθύνει την επικοινωνία + μεταξύ εξυπηρετητών και πελατών NFS και απαιτείται + για τη σωστή λειτουργία των εξυπηρετητών NFS. + Ο δαίμονας rpc.statd αλληλεπιδρά με το + δαίμονα rpc.statd άλλων μηχανημάτων για να + παρέχει πληροφορίες κατάστασης. Η κατάσταση που λαμβάνεται, συνήθως + φυλάσσεται στο αρχείο /var/db/statd.status. Η + επόμενη επιλογή που εμφανίζεται είναι το + rpc.lockd, το οποίο αν επιλεχθεί θα παρέχει + υπηρεσίες κλειδώματος αρχείων (file locking). Συνήθως χρησιμοποιείται + μαζί με το rpc.statd για να παρακολουθεί + ποια μηχανήματα ζητούν κλειδώματα και πόσο συχνά τα απαιτούν. Αν και + οι δυο τελευταίες επιλογές είναι θαυμάσιες για εκσφαλμάτωση και + αντιμετώπιση προβλημάτων, δεν απαιτούνται για τη σωστή λειτουργία + των διακομιστών και πελατών NFS. + + Καθώς προχωράμε τη λίστα προς τα κάτω, η επόμενη επιλογή είναι το + Routed, που είναι ο δαίμονας δρομολόγησης. + Το πρόγραμμα &man.routed.8; διαχειρίζεται τους πίνακες δρομολόγησης + του δικτύου, ανακαλύπτει δρομολογητές multicast και παρέχει, κατόπιν + απαίτησης, αντίγραφα του πίνακα δρομολόγησης σε κάθε συνδεμένο στο + δίκτυο κόμβο. Η χρήση του προορίζεται κυρίως για μηχανήματα τα οποία + δρουν ως πύλη (gateway) σε ένα τοπικό δίκτυο. Όταν το επιλέξετε, θα + εμφανιστεί ένα μενού το οποίο θα σας ζητήσει την προεπιλεγμένη + τοποθεσία για το πρόγραμμα. Είναι ήδη καθορισμένη για σας, και + μπορείτε να την επιλέξετε πιέζοντας το πλήκτρο + Enter. Θα εμφανιστεί τότε ακόμα ένα μενού, που θα + σας ζητά αυτή τη φορά τυχόν επιπλέον ρυθμίσεις (flags) που θέλετε να + περάσετε στην εφαρμογή routed. Η + προεπιλογή είναι το και πρέπει ήδη να φαίνεται + στην οθόνη σας. + + Στην επόμενη γραμμή βρίσκεται η επιλογή + Rwhod η οποία, όταν επιλεχθεί, θα ξεκινήσει + τον δαίμονα &man.rwhod.8; κατά την εκκίνηση του συστήματος. Η εντολή + rwhod εκπέμπει περιοδικά μηνύματα του συστήματος + στο δίκτυο, ή και τα συλλέγει όταν είναι σε κατάσταση + καταναλωτή (consumer). Μπορείτε να βρείτε περισσότερες + πληροφορίες στις σελίδες βοήθειας &man.ruptime.1; και &man.rwho.1;. + + + Η προτελευταία επιλογή στη λίστα είναι για το δαίμονα + &man.sshd.8;. Πρόκειται για τον εξυπηρετητή secure shell ή + OpenSSH ο οποίος συνίσταται ιδιαίτερα σε + σχέση με τους στάνταρ εξυπηρετητές telnet + και FTP. Ο εξυπηρετητής + sshd χρησιμοποιείται για την δημιουργία + ασφαλής σύνδεσης μεταξύ δύο μηχανημάτων, με τη χρήση κρυπτογραφημένων + συνδέσεων. + + Τέλος, υπάρχει η επιλογή + TCP Extensions. Αυτή επιτρέπει την χρήση + των Επεκτάσεων TCP που ορίζονται στα + RFC 1323 και RFC 1644. + Αν και σε πολλά μηχανήματα, η χρήση τους μπορεί να επιταχύνει τις + συνδέσεις, μπορεί επίσης να προκαλέσει και την κατάρρευση κάποιων από + αυτές. Δεν συνίσταται για εξυπηρετητές, μπορεί όμως να είναι χρήσιμη + σε ανεξάρτητα μηχανήματα. + + Τώρα που έχετε ρυθμίσει τις δικτυακές υπηρεσίες, μπορείτε να + μετακινηθείτε στο πρώτο στοιχείο της λίστας, το + Exit και να συνεχίσετε με το επόμενο τμήμα + ρυθμίσεων. + + + + + + Εκκίνηση του &os; + + + Εκκίνηση &os;/&arch.i386; + + Αν όλα πήγαν καλά, θα δείτε μηνύματα να κυλούν στην οθόνη σας + μέχρι να φτάσετε στην προτροπή εισόδου (login prompt). Μπορείτε να + δείτε το περιεχόμενο των μηνυμάτων με την πίεση του πλήκτρου + Scroll-Lock και χρησιμοποιώντας τα πλήκτρα + PgUp και PgDn. + Πιέζοντας ξανά το Scroll-Lock θα επανέλθετε στην + προτροπή. + + Μπορεί να μην καταφέρετε να δείτε όλα τα μηνύματα (λόγω + περιορισμού της προσωρινής μνήμης buffer) αλλά μπορείτε να τα δείτε + μετά την είσοδο σας, με τη χρήση της εντολής dmesg + στη γραμμή εντολών. + + Κάντε login με τη χρήση του ονόματος χρήστη και κωδικού που + δημιουργήσατε κατά την εγκατάσταση (στο παράδειγμα μας, + rpratt). Αποφεύγετε να εισέρχεστε ως + root αν δεν είναι απαραίτητο. + + Τυπικά μηνύματα εκκίνησης (έχουν παραλειφθεί οι πληροφορίες + έκδοσης): + +Copyright (c) 1992-2002 The FreeBSD Project. +Copyright (c) 1979, 1980, 1983, 1986, 1988, 1989, 1991, 1992, 1993, 1994 + The Regents of the University of California. All rights reserved. + +Timecounter "i8254" frequency 1193182 Hz +CPU: AMD-K6(tm) 3D processor (300.68-MHz 586-class CPU) + Origin = "AuthenticAMD" Id = 0x580 Stepping = 0 + Features=0x8001bf<FPU,VME,DE,PSE,TSC,MSR,MCE,CX8,MMX> + AMD Features=0x80000800<SYSCALL,3DNow!> +real memory = 268435456 (262144K bytes) +config> di sn0 +config> di lnc0 +config> di le0 +config> di ie0 +config> di fe0 +config> di cs0 +config> di bt0 +config> di aic0 +config> di aha0 +config> di adv0 +config> q +avail memory = 256311296 (250304K bytes) +Preloaded elf kernel "kernel" at 0xc0491000. +Preloaded userconfig_script "/boot/kernel.conf" at 0xc049109c. +md0: Malloc disk +Using $PIR table, 4 entries at 0xc00fde60 +npx0: <math processor> on motherboard +npx0: INT 16 interface +pcib0: <Host to PCI bridge> on motherboard +pci0: <PCI bus> on pcib0 +pcib1: <VIA 82C598MVP (Apollo MVP3) PCI-PCI (AGP) bridge> at device 1.0 on pci0 +pci1: <PCI bus> on pcib1 +pci1: <Matrox MGA G200 AGP graphics accelerator> at 0.0 irq 11 +isab0: <VIA 82C586 PCI-ISA bridge> at device 7.0 on pci0 +isa0: <ISA bus> on isab0 +atapci0: <VIA 82C586 ATA33 controller> port 0xe000-0xe00f at device 7.1 on pci0 +ata0: at 0x1f0 irq 14 on atapci0 +ata1: at 0x170 irq 15 on atapci0 +uhci0: <VIA 83C572 USB controller> port 0xe400-0xe41f irq 10 at device 7.2 on pci0 +usb0: <VIA 83C572 USB controller> on uhci0 +usb0: USB revision 1.0 +uhub0: VIA UHCI root hub, class 9/0, rev 1.00/1.00, addr 1 +uhub0: 2 ports with 2 removable, self powered +chip1: <VIA 82C586B ACPI interface> at device 7.3 on pci0 +ed0: <NE2000 PCI Ethernet (RealTek 8029)> port 0xe800-0xe81f irq 9 at +device 10.0 on pci0 +ed0: address 52:54:05:de:73:1b, type NE2000 (16 bit) +isa0: too many dependant configs (8) +isa0: unexpected small tag 14 +fdc0: <NEC 72065B or clone> at port 0x3f0-0x3f5,0x3f7 irq 6 drq 2 on isa0 +fdc0: FIFO enabled, 8 bytes threshold +fd0: <1440-KB 3.5" drive> on fdc0 drive 0 +atkbdc0: <keyboard controller (i8042)> at port 0x60-0x64 on isa0 +atkbd0: <AT Keyboard> flags 0x1 irq 1 on atkbdc0 +kbd0 at atkbd0 +psm0: <PS/2 Mouse> irq 12 on atkbdc0 +psm0: model Generic PS/2 mouse, device ID 0 +vga0: <Generic ISA VGA> at port 0x3c0-0x3df iomem 0xa0000-0xbffff on isa0 +sc0: <System console> at flags 0x1 on isa0 +sc0: VGA <16 virtual consoles, flags=0x300> +sio0 at port 0x3f8-0x3ff irq 4 flags 0x10 on isa0 +sio0: type 16550A +sio1 at port 0x2f8-0x2ff irq 3 on isa0 +sio1: type 16550A +ppc0: <Parallel port> at port 0x378-0x37f irq 7 on isa0 +ppc0: SMC-like chipset (ECP/EPP/PS2/NIBBLE) in COMPATIBLE mode +ppc0: FIFO with 16/16/15 bytes threshold +ppbus0: IEEE1284 device found /NIBBLE +Probing for PnP devices on ppbus0: +plip0: <PLIP network interface> on ppbus0 +lpt0: <Printer> on ppbus0 +lpt0: Interrupt-driven port +ppi0: <Parallel I/O> on ppbus0 +ad0: 8063MB <IBM-DHEA-38451> [16383/16/63] at ata0-master using UDMA33 +ad2: 8063MB <IBM-DHEA-38451> [16383/16/63] at ata1-master using UDMA33 +acd0: CDROM <DELTA OTC-H101/ST3 F/W by OIPD> at ata0-slave using PIO4 +Mounting root from ufs:/dev/ad0s1a +swapon: adding /dev/ad0s1b as swap device +Automatic boot in progress... +/dev/ad0s1a: FILESYSTEM CLEAN; SKIPPING CHECKS +/dev/ad0s1a: clean, 48752 free (552 frags, 6025 blocks, 0.9% fragmentation) +/dev/ad0s1f: FILESYSTEM CLEAN; SKIPPING CHECKS +/dev/ad0s1f: clean, 128997 free (21 frags, 16122 blocks, 0.0% fragmentation) +/dev/ad0s1g: FILESYSTEM CLEAN; SKIPPING CHECKS +/dev/ad0s1g: clean, 3036299 free (43175 frags, 374073 blocks, 1.3% fragmentation) +/dev/ad0s1e: filesystem CLEAN; SKIPPING CHECKS +/dev/ad0s1e: clean, 128193 free (17 frags, 16022 blocks, 0.0% fragmentation) +Doing initial network setup: hostname. +ed0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet 192.168.0.1 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.0.255 + inet6 fe80::5054::5ff::fede:731b%ed0 prefixlen 64 tentative scopeid 0x1 + ether 52:54:05:de:73:1b +lo0: flags=8049<UP,LOOPBACK,RUNNING,MULTICAST> mtu 16384 + inet6 fe80::1%lo0 prefixlen 64 scopeid 0x8 + inet6 ::1 prefixlen 128 + inet 127.0.0.1 netmask 0xff000000 +Additional routing options: IP gateway=YES TCP keepalive=YES +routing daemons:. +additional daemons: syslogd. +Doing additional network setup:. +Starting final network daemons: creating ssh RSA host key +Generating public/private rsa1 key pair. +Your identification has been saved in /etc/ssh/ssh_host_key. +Your public key has been saved in /etc/ssh/ssh_host_key.pub. +The key fingerprint is: +cd:76:89:16:69:0e:d0:6e:f8:66:d0:07:26:3c:7e:2d root@k6-2.example.com + creating ssh DSA host key +Generating public/private dsa key pair. +Your identification has been saved in /etc/ssh/ssh_host_dsa_key. +Your public key has been saved in /etc/ssh/ssh_host_dsa_key.pub. +The key fingerprint is: +f9:a1:a9:47:c4:ad:f9:8d:52:b8:b8:ff:8c:ad:2d:e6 root@k6-2.example.com. +setting ELF ldconfig path: /usr/lib /usr/lib/compat /usr/X11R6/lib +/usr/local/lib +a.out ldconfig path: /usr/lib/aout /usr/lib/compat/aout /usr/X11R6/lib/aout +starting standard daemons: inetd cron sshd usbd sendmail. +Initial rc.i386 initialization:. +rc.i386 configuring syscons: blank_time screensaver moused. +Additional ABI support: linux. +Local package initialization:. +Additional TCP options:. + +FreeBSD/i386 (k6-2.example.com) (ttyv0) + +login: rpratt +Password: + + Η δημιουργία των κλειδιών RSA και DSA μπορεί να πάρει κάποιο + χρόνο σε αργά μηχανήματα. Αυτό συμβαίνει μόνο στην πρώτη εκκίνηση ενός + νέου συστήματος. Οι επόμενες εκκινήσεις θα είναι πιο γρήγορες. + + Αν έχετε ρυθμίσει τον X server και έχετε επιλέξει + γραφικό περιβάλλον εργασίας, μπορείτε να το ξεκινήσετε δίνοντας την + εντολή startx στην γραμμή εντολών. + + + + + Εκκίνηση &os;/&arch.alpha; + + Alpha + + Με το τέλος της διαδικασίας εγκατάστασης, θα μπορέσετε να + ξεκινήσετε το &os; γράφοντας κάτι παρόμοιο με αυτό που φαίνεται + παρακάτω στην προτροπή SRM: + + >>>BOOT DKC0 + + Με αυτές τις οδηγίες, το firmware ξεκινάει από τον επιλεγμένο + δίσκο. Για να κάνετε αυτόματη την εκκίνηση του &os; σε μελλοντικές + εκκινήσεις, δώστε αυτές τις εντολές: + + >>> SET BOOT_OSFLAGS A +>>> SET BOOT_FILE '' +>>> SET BOOTDEF_DEV DKC0 +>>> SET AUTO_ACTION BOOT + + Τα μηνύματα εκκίνησης θα είναι όμοια (αλλά όχι ολόιδια) με τα + αντίστοιχα μηνύματα του &os; στον &i386;. + + + + + Τερματισμός του &os; + + Είναι πολύ σημαντικό να τερματίζετε σωστά το λειτουργικό σύστημα. + Μην σβήνετε απλώς τον υπολογιστή από το διακόπτη ρεύματος. Πρώτα από + όλα, γίνετε υπερχρήστης (superuser) χρησιμοποιώντας την εντολή + su στη γραμμή εντολών και δίνοντας τον κωδικό του + root. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν ο χρήστης + ανήκει στην ομάδα wheel. Διαφορετικά, κάντε + κανονικά login σαν root και χρησιμοποιήστε την + εντολή shutdown -h now. + + The operating system has halted. +Please press any key to reboot. + + Είναι ασφαλές να διακόψετε την τροφοδοσία αφού δώσετε την εντολή + shutdown και δείτε το μήνυμα + Please press any key to reboot. Αν πιέσετε οποιοδήποτε + πλήκτρο αντί να διακόψετε την τροφοδοσία, το σύστημα θα + επανεκκινήσει. + + Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το συνδυασμό πλήκτρων + + Ctrl + Alt + Del + + για να επανεκκινήσετε το σύστημα, ωστόσο αυτό δεν συνίσταται κατά τη + διάρκεια της κανονικής λειτουργίας. + + + + + + Αντιμετώπιση Προβλημάτων + + + installation + troubleshooting + + Το επόμενο τμήμα καλύπτει βασική αντιμετώπιση προβλημάτων κατά την + εγκατάσταση, με βάση συνηθισμένα προβλήματα που έχουν αναφερθεί από + χρήστες. Υπάρχουν επίσης μερικές ερωτήσεις και απαντήσεις για όσους + ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν σύστημα dual-boot του &os; με το + &ms-dos;. + + + Τι να Κάνετε αν Κάτι Πάει Στραβά + + Λόγω των διάφορων περιορισμών της αρχιτεκτονικής του PC, δεν είναι + δυνατόν η ανίχνευση συσκευών να είναι 100% αξιόπιστη, ωστόσο υπάρχουν + κάποια πράγματα που μπορείτε να κάνετε αν αποτύχει. + + Ελέγξτε το έγγραφο Σημειώσεων Υλικού + (Hardware Notes) για την έκδοση του &os; που έχετε, για να + σιγουρευτείτε ότι το υλικό σας υποστηρίζεται. + + Αν το υλικό σας υποστηρίζεται, αλλά πάλι αντιμετωπίζετε + κολλήματα ή άλλα προβλήματα, θα χρειαστεί να δημιουργήσετε εξειδικευμένο πυρήνα. Θα μπορέσετε με + τον τρόπο αυτό να προσθέσετε υποστήριξη για συσκευές που δεν υπάρχουν + στο πυρήνα GENERIC. Ο πυρήνας στις δισκέτες + εκκίνησης είναι ρυθμισμένος υποθέτοντας ότι οι περισσότερες + συσκευές υλικού είναι στις εργοστασιακές τους ρυθμίσεις, όσο αφορά τα + IRQs, τις διευθύνσεις IO και τα DMA κανάλια. Αν έχετε αλλάξει τις + ρυθμίσεις αυτές στο σύστημα σας, θα χρειαστεί κατά πάσα πιθανότητα, να + αλλάξετε το αρχείο ρυθμίσεων και να μεταγλωττίσετε ξανά τον πυρήνα + για να οδηγήσετε το &os; να τις βρει. + + Είναι επίσης πιθανόν η ανίχνευση για μια συσκευή που δεν υπάρχει, + να οδηγήσει σε αποτυχία μια μεταγενέστερη ανίχνευση για μια άλλη + συσκευή. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να απενεργοποιηθεί η ανίχνευση + για την συσκευή που δημιουργεί το πρόβλημα. + + + Κάποια προβλήματα εγκατάστασης μπορεί να αποφευχθούν ή να + εξαλειφθούν αν ανανεώσετε το firmware σε διάφορες συσκευές υλικού, + και κατά κύριο λόγο της μητρικής. Το firmware της μητρικής + αναφέρεται επίσης ως BIOS και οι περισσότεροι + κατασκευαστές μητρικών ή υπολογιστών διαθέτουν δικτυακό τόπο στον + οποίο μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για αναβαθμίσεις ή ανανεώσεις. + + + Οι περισσότεροι κατασκευαστές δεν συνιστούν την αναβάθμιση του + BIOS της μητρικής αν δε συντρέχει σοβαρός λόγος, + καθώς η αναβάθμιση μπορεί να είναι μια κρίσιμη διαδικασία. Η + διαδικασία αναβάθμισης μπορεί να πάει στραβά, + και να προκληθεί μόνιμη ζημιά στο κύκλωμα του + BIOS. + + + + + Χρησιμοποιώντας Συστήματα Αρχείων &ms-dos; και &windows; + + Τη δεδομένη στιγμή, το &os; δεν υποστηρίζει συστήματα αρχείων που + είναι συμπιεσμένα με την εφαρμογή + Double Space™. Για το λόγο αυτό θα + πρέπει να τα αποσυμπιέσετε ώστε το &os; να έχει πρόσβαση στα δεδομένα. + Αυτό μπορεί να γίνει εκτελώντας την εφαρμογή + Compression Agent που βρίσκεται στο μενού + Start (Έναρξη)> + Programs (Προγράμματα) > + System Tools (Εργαλεία Συστήματος). + + Το &os; μπορεί να υποστηρίξει συστήματα αρχείων τύπου &ms-dos;. + Αυτό απαιτεί να χρησιμοποιήσετε την εντολή &man.mount.msdosfs.8; με + τις απαραίτητες παραμέτρους. Η πλέον συχνή χρήση για το πρόγραμμα + είναι: + + &prompt.root; mount_msdosfs /dev/ad0s1 /mnt + + Στο παράδειγμα αυτό, το σύστημα αρχείων του &ms-dos; είναι στην + πρώτη κατάτμηση του σκληρού δίσκου. Η δική σας περίπτωση μπορεί να + είναι διαφορετική, ελέγξτε το αποτέλεσμα των εντολών + dmesg και mount. Οι πληροφορίες + από αυτές τις εντολές πρέπει να είναι αρκετές για να πάρετε μια ιδέα + της διάταξης των κατατμήσεων. + + Τα εκτεταμένα (extended) συστήματα αρχείων &ms-dos; συνήθως + τοποθετούνται μετά την κατάτμηση του &os;. Με άλλα λόγια ο αριθμός του + slice μπορεί να είναι μεγαλύτερος από αυτόν που χρησιμοποιεί το &os;. + Για παράδειγμα, η πρώτη &ms-dos; κατάτμηση μπορεί να είναι + /dev/ad0s1, η κατάτμηση του &os; να είναι + /dev/ad0s2, ενώ η εκτεταμένη κατάτμηση του + &ms-dos; να βρίσκεται στο /dev/ad0s3. Ορισμένες + φορές, αυτό αρχικά δημιουργεί σύγχυση. + + Μπορείτε επίσης να προσαρτήσετε NTFS κατατμήσεις με παρόμοιο + τρόπο, με τη χρήση της εντολής &man.mount.ntfs.8;. + + + Ερωτήσεις και Απαντήσεις Αντιμετώπισης Προβλημάτων + + + + + Το σύστημα μου κρεμάει κατά την αναγνώριση υλικού στη + διάρκεια της εκκίνησης ή συμπεριφέρεται περίεργα κατά τη + διάρκεια της εγκατάστασης ή δεν ανιχνεύεται η μονάδα δισκέτας. + + + + Από το &os; 5.0 και μετά, γίνεται εκτεταμένη χρήση του + ACPI (εφόσον ανιχνευθεί στην εκκίνηση) στις πλατφόρμες i386, + amd64 και ia64 για διευκόλυνσης της ρύθμισης υλικού. Δυστυχώς + υπάρχουν ακόμα κάποια προβλήματα τόσο στο πρόγραμμα οδήγησης + του ACPI όσο και στα BIOS και τις μητρικές. Μπορείτε να + απενεργοποιήσετε το ACPI, με την ρύθμιση + hint.acpi.0.disabled στο τρίτο στάδιο του + συστήματος εκκίνησης (boot loader): + + set hint.acpi.0.disabled="1" + + Η ρύθμιση αυτή χάνεται σε κάθε επανεκκίνηση, και έτσι είναι + απαραίτητο να προσθέσετε + hint.acpi.0.disabled="1" στο αρχείο + /boot/loader.conf. Περισσότερες πληροφορίες + για τον boot loader μπορείτε να βρείτε στο + . + + + + + Κατάφερα να ξεκινήσω από το σκληρό δίσκο για πρώτη φορά + μετά την εγκατάσταση του &os;, ο πυρήνας φορτώνει και ανιχνεύει + το υλικό μου, αλλά σταματάει με μηνύματα όπως: + + changing root device to ad1s1a panic: cannot mount root + + Τι είναι λάθος; Τι μπορώ να κάνω; + + Τι είναι το μήνυμα + bios_drive:interface(unit,partition)kernel_name + που εμφανίζεται στη βοήθεια της εκκίνησης; + + + Υπάρχει από παλιά ένα πρόβλημα όταν ο σκληρός δίσκος από + τον οποίο γίνεται η εκκίνηση δεν είναι ο πρώτος δίσκος του + συστήματος. Το BIOS χρησιμοποιεί διαφορετικό σύστημα αρίθμησης + από το &os; και η εύρεση του σωστού αριθμού για κάθε συσκευή + είναι δύσκολη. + + Στην περίπτωση που ο δίσκος εκκίνησης δεν είναι ο πρώτος + δίσκος του συστήματος, το &os; μπορεί να χρειαστεί κάποια + βοήθεια για να τον βρει. Υπάρχουν δύο συνηθισμένες περιπτώσεις, + αλλά και στις δύο πρέπει να πείτε στο &os; που θα βρει το + ριζικό (root) σύστημα αρχείων. Αυτό γίνεται ορίζοντας τον αριθμό + του δίσκου σύμφωνα με το BIOS, τον τύπο του δίσκου, και τον + αριθμό του δίσκου στο &os; ανάλογα με τον τύπο του. + + Η πρώτη περίπτωση είναι αν έχετε δύο δίσκους IDE, καθένας + ορισμένος ως master στο αντίστοιχο IDE κανάλι, και θέλετε να + ξεκινήσετε το &os; από το δεύτερο δίσκο. Το BIOS τους βλέπει ως + δίσκους 0 και 1, ενώ το &os; τους βλέπει ως + ad0 και ad2. + + + Το &os; βρίσκεται στο δίσκο 1 του BIOS, τύπου + ad ενώ στο &os; φαίνεται ως δίσκος 2, άρα + πρέπει να δώσετε: + + 1:ad(2,a)kernel + + Σημειώστε ότι αν έχετε δίσκο slave στο πρωτεύον κανάλι, το + παραπάνω δεν είναι απαραίτητο (και είναι ουσιαστικά λάθος). + + + Η δεύτερη περίπτωση περιλαμβάνει την εκκίνηση από δίσκο + SCSI, όταν έχετε επίσης ένα ή περισσότερους IDE δίσκους στο + σύστημα. Στην περίπτωση αυτή ο αριθμός του δίσκου στο &os; + είναι χαμηλότερος από τον αντίστοιχο του BIOS. Αν έχετε δύο + δίσκους IDE και το SCSI δίσκο, ο SCSI δίσκος φαίνεται στο BIOS + ως δίσκος 2, τύπου da και αναγνωρίζεται στο + &os; ως δίσκος 0, θα γράφατε: + + 2:da(0,a)kernel + + Για να πείτε στο &os; ότι θέλετε να εκκινήσετε από τον + δίσκο 2 του BIOS που είναι ο πρώτος SCSI δίσκος του συστήματος. + Αν είχατε ένα μόνο IDE δίσκο, θα χρησιμοποιούσατε το '1:' αντί + για '2:'. + + Μόλις βρείτε τις σωστές τιμές, μπορείτε να βάλετε την + εντολή, ακριβώς όπως θα τη γράφατε, στο αρχείο + /boot.config χρησιμοποιώντας ένα + συνηθισμένο επεξεργαστή κειμένου. Αν δεν ορίσετε διαφορετικά, το + &os; θα χρησιμοποιεί τα περιεχόμενα του αρχείου αυτού ως + προεπιλογή στην προτροπή boot:. + + + + + Ξεκίνησα από το σκληρό δίσκο για πρώτη φορά μετά την + εγκατάσταση του &os;, αλλά ο Διαχειριστής Εκκίνησης (Boot + Manager) τυπώνει απλώς F? κάθε φορά στο + μενού εκκίνησης και δεν συνεχίζει περισσότερο. + + + Δεν ρυθμίσατε σωστά τη γεωμετρία του σκληρού δίσκου στον + Επεξεργαστή Κατατμήσεων όταν εγκαταστήσατε το &os;. Πηγαίνετε + ξανά στον επεξεργαστή κατατμήσεων και ορίστε τη σωστή γεωμετρία + του σκληρού σας δίσκου. Πρέπει να επανεγκαταστήσετε το &os; από + την αρχή, με τη σωστή γεωμετρία. + + Αν δεν μπορείτε να βρείτε με κανένα τρόπο τη σωστή γεωμετρία + για το μηχάνημα σας, δοκιμάστε τον ακόλουθο τρόπο: Δημιουργήστε + μια μικρή κατάτμηση DOS στην αρχή του δίσκου, και εγκαταστήστε + το &os; μετά από αυτό. Το πρόγραμμα εγκατάστασης θα δει την + κατάτμηση του DOS και θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει από αυτήν την + σωστή γεωμετρία, κάτι το οποίο συνήθως πετυχαίνει. + + Δεν σας συνιστούμε να ακολουθήσετε το παρακάτω, αλλά το + αφήσαμε εδώ απλώς ως αναφορά: + +
+ Αν φτιάχνετε ένα μηχάνημα desktop ή εξυπηρετητή για + αποκλειστική χρήση από το &os; και δεν σας ενδιαφέρει πιθανή + (μελλοντική) συμβατότητα με DOS, Linux ή άλλο λειτουργικό + σύστημα, έχετε επίσης την επιλογή να χρησιμοποιήσετε ολόκληρο + το δίσκο (πιέζοντας το 'A' στον επεξεργαστή κατατμήσεων), και + επιλέγοντας τη μη-στάνταρ επιλογή όπου το &os; καταλαμβάνει + ολόκληρο το δίσκο από τον πρώτο ως τον τελευταίο τομέα. Με τον + τρόπο αυτό εξαλείφονται όλα τα προβλήματα που αναφέρονται στη + γεωμετρία, αλλά υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί, εκτός αν δεν + πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε άλλο λειτουργικό + εκτός από &os; στο συγκεκριμένο δίσκο. +
+ + + + + Το σύστημα ανιχνεύει την κάρτα δικτύου μου &man.ed.4;, αλλά + παίρνω συνέχεια μηνύματα λάθους (device timeout). + + + Η κάρτα σας είναι πιθανώς σε διαφορετικό IRQ από αυτό που + έχει ορισθεί στο αρχείο /boot/device.hints + Το πρόγραμμα οδήγησης ed, από προεπιλογή, δεν χρησιμοποιεί τις + ρυθμίσεις που ενδεχομένως έχετε κάνει στην κάρτα μέσω του + προγράμματος ρύθμισης που παρέχει ο κατασκευαστής + (soft configuration, τις τιμές που δώσατε μέσω EZSETUP στο + DOS). Ωστόσο θα τις χρησιμοποιήσει αν ορίσετε την τιμή + -1 στα hints της συσκευής. + + Είτε μετακινήστε το βραχυκυκλωτήρα (jumper) πάνω στην κάρτα + ώστε να δώσετε χειροκίνητες (hard) ρυθμίσεις (αλλάζοντας και + τις ρυθμίσεις του πυρήνα αν αυτό είναι απαραίτητο), ή αλλάξτε + το IRQ στην τιμή -1 ρυθμίζοντας το hint + hint.ed.0.irq="-1". Με τον τρόπο αυτό, ο πυρήνας + θα χρησιμοποιήσει τις ρυθμίσεις που κάνατε μέσω του προγράμματος + EZSETUP. + + Μια άλλη πιθανότητα είναι η κάρτα σας να χρησιμοποιεί το IRQ + 9 το οποίο είναι κοινό με το IRQ 2 και αποτελεί συχνά πηγή + προβλημάτων (ειδικά αν έχετε κάρτα γραφικών που χρησιμοποιεί το + IRQ 2!). Προσπαθήστε, αν είναι δυνατόν, να αποφύγετε εντελώς + τη χρήση των IRQ 2 ή 9. + + + + + + + + + + + Valentino + Vaschetto + Συνεισφορά από τον + + + + + + Οδηγός Εγκατάστασης για Προχωρημένους + + Το τμήμα αυτό περιγράφει πως να εγκαταστήσετε το &os; σε ιδιαίτερα + μηχανήματα ή / και με μη συνηθισμένους τρόπους. + + + Εγκαθιστώντας το &os; σε ένα Σύστημα χωρίς Οθόνη ή Πληκτρολόγιο + + + + installation + headless (serial console) + + serial console + Το είδος αυτό της εγκατάστασης ονομάζεται headless + install (ακέφαλη εγκατάσταση), επειδή το μηχάνημα στο οποίο + εγκαθίσταται το &os; είτε δεν έχει συνδεμένη οθόνη, είτε δεν έχει καν + έξοδο VGA. Αν αναρωτιέστε πως είναι πιθανό κάτι τέτοιο, γίνεται με + την χρήση σειριακής κονσόλας. Η σειριακή κονσόλα βασικά χρησιμοποιεί + ένα άλλο μηχάνημα το οποίο δρα ως κύρια οθόνη και πληκτρολόγιο για το + σύστημα. Για το σκοπό αυτό, απλώς ακολουθήστε τα βήματα για την + δημιουργία δισκετών εγκατάστασης, όπως εξηγείται στο + . + + Έπειτα, για να μετατρέψετε τις δισκέτες αυτές ώστε να ξεκινάνε + σε σειριακή κονσόλα, ακολουθήστε τα επόμενα βήματα: + + + + Δημιουργία Δισκετών Εκκίνησης για Σειριακή Κονσόλα + + mount + + Αν επρόκειτο να εκκινήσετε από τις δισκέτες που μόλις + φτιάξατε, το &os; θα ξεκίναγε στην κανονική κατάσταση + εγκατάστασης. Θέλουμε το &os; να ξεκινήσει σε σειριακή κονσόλα + για την εγκατάσταση μας. Για να το κάνετε αυτό, θα πρέπει να + προσαρτήσετε (mount) το boot.flp στο &os; + σύστημα σας, χρησιμοποιώντας την εντολή &man.mount.8;. + + &prompt.root; mount /dev/fd0 /mnt + + Τώρα που έχετε προσαρτήσει τη δισκέτα, πρέπει να πάτε στον + κατάλογο /mnt: + + &prompt.root; cd /mnt + + Εδώ πρέπει πλέον να ρυθμίσετε την δισκέτα ώστε να ξεκινάει + η σειριακή κονσόλα. Πρέπει να δημιουργήσετε ένα αρχείο που + ονομάζεται boot.config και περιέχει το + /boot/loader -h. Το μόνο που κάνει αυτό, + είναι να περνάει μια παράμετρο (flag) στο boot loader ώστε η + εκκίνηση να γίνεται σε σειριακή κονσόλα. + + &prompt.root; echo "/boot/loader -h" > boot.config + + Τώρα που έχετε ρυθμίσει σωστά τη δισκέτα, πρέπει να την + αποπροσαρτήσετε, χρησιμοποιώντας την εντολή &man.umount.8;: + + + &prompt.root; cd / +&prompt.root; umount /mnt + + Μπορείτε τώρα να αφαιρέσετε τη δισκέτα από τον οδηγό. + + + + Συνδέοντας Καλώδιο Τύπου Null-modem + + null-modem cable + Χρειάζεται τώρα να συνδέσετε ένα καλώδιο τύπου + null-modem μεταξύ των + δύο μηχανημάτων. Απλώς συνδέστε το καλώδιο στις σειριακές πόρτες + των δύο μηχανημάτων. Δεν πρόκειται να δουλέψει + κανονικό σειριακό καλώδιο, χρειάζεται καλώδιο τύπου + null modem, όπου κάποια από τα ζεύγη καλωδίων διασταυρώνονται + εσωτερικά. + + + + Εκκίνηση για την Εγκατάσταση + + Έχει έρθει η ώρα να προχωρήσουμε στην εγκατάσταση. Βάλτε τη + δισκέτα boot.flp στον οδηγό του μηχανήματος + που θέλετε να εγκαταστήσετε χωρίς οθόνη/πληκτρολόγιο, και + ενεργοποιήστε το. + + + + Συνδεθείτε με το Headless Μηχάνημα + + cu + + Θα πρέπει τώρα να συνδεθείτε με το μηχάνημα σας, + χρησιμοποιώντας την &man.cu.1;: + + &prompt.root; cu -l /dev/cuad0 + Στο &os; 5.X, χρησιμοποιήστε + /dev/cuaa0 αντί για + /dev/cuad0. + + + + + Αυτό είναι! Μπορείτε τώρα να ελέγξετε το headless μηχάνημα μέσω + της σύνδεσης cu. Θα σας ζητήσει να βάλετε την + δισκέτα kern1.flp, και θα σας ζητήσει κατόπιν + να επιλέξετε το είδος του τερματικού που θα χρησιμοποιηθεί. Επιλέξτε + την έγχρωμη κονσόλα (&os; color console) και συνεχίστε με την + εγκατάσταση σας. + + + + + + Προετοιμάζοντας τα Δικά σας Μέσα Εγκατάστασης + + + Για να αποφύγουμε την επανάληψη, λέγοντας + &os; CD-ROM στο τμήμα αυτό, εννοούμε ένα CD-ROM ή DVD + του &os; που έχετε αγοράσει ή δημιουργήσει μόνος σας. + + + Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις στις οποίες χρειάζεται να δημιουργήσετε + τα δικά σας μέσα ή πηγές εγκατάστασης του &os;. Μπορεί να είναι φυσικά + μέσα, όπως για παράδειγμα μια ταινία, ή πηγές που μπορεί να + χρησιμοποιήσει το sysinstall για να ανακτήσει + τα αρχεία, όπως π.χ. μια τοπική τοποθεσία FTP, ή μια κατάτμηση &ms-dos; + + + Για παράδειγμα: + + + + Έχετε πολλά μηχανήματα συνδεμένα στο τοπικό σας δίκτυο, και ένα + μόνο CD-ROM του &os;. Θέλετε να δημιουργήσετε μια τοπική τοποθεσία + FTP χρησιμοποιώντας τα περιεχόμενα του &os; CD-ROM, και έπειτα να + ρυθμίσετε τα μηχανήματα σας να χρησιμοποιούν αυτό το FTP site αντί + για να συνδέονται στο Internet. + + + + Έχετε ένα CD-ROM του &os; αλλά το &os; δεν αναγνωρίζει το οδηγό + σας CD/DVD, ενώ το &ms-dos;/&windows; το αναγνωρίζει. Θέλετε να + αντιγράψετε τα αρχεία του &os; σε μια κατάτμηση DOS στο ίδιο + μηχάνημα και να εγκαταστήσετε το &os; χρησιμοποιώντας αυτά τα + αρχεία. + + + + Ο υπολογιστής που θέλετε να εγκαταστήσετε δεν έχει οδηγό CD/DVD + ή κάρτα δικτύου, αλλά μπορείτε να συνδέσετε ένα σειριακό ή + παράλληλο καλώδιο τύπου Laplink προς ένα υπολογιστή + που διαθέτει. + + + + Θέλετε να δημιουργήσετε μια ταινία, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί + για την εγκατάσταση του &os;. + + + + + Δημιουργώντας ένα CD-ROM Εγκατάστασης + + Ως τμήμα κάθε έκδοσης, το &os; project δημιουργεί δύο εικόνες + CD-ROM (ISO image). Οι εικόνες αυτές μπορούν να γραφούν + σε CD αν έχετε εγγραφέα CD-ROM, και ακολούθως να χρησιμοποιηθούν για + την εγκατάσταση του &os;. Αν έχετε εγγραφέα CD-ROM και γρήγορη σύνδεση + στο Internet, αυτός είναι ο ευκολότερος τρόπος να εγκαταστήσετε το + &os;. + + + + Κατεβάστε τα Σωστά ISO Images + + Μπορείτε να κατεβάσετε τα ISO images για κάθε έκδοση από την + τοποθεσία + ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/ISO-IMAGES-arch/version ή το πλησιέστερο σε + σας mirror. + Υποκαταστήστε το arch και + version όπως απαιτείται. + + Ο κατάλογος θα περιέχει φυσιολογικά τα ακόλουθα images: + + + Ονοματολογία και Επεξηγήσεις των ISO Images για FreeBSD 5.<replaceable>X</replaceable> and 6.<replaceable>X</replaceable> + + + + + Όνομα Αρχείου + + Περιέχει + + + + + + version-RELEASE-arch-bootonly.iso + + Τα αρχεία που απαιτούνται για να εκκινήσετε με + πυρήνα &os; και να ξεκινήσετε το πρόγραμμα εγκατάστασης. + Τα υπόλοιπα αρχεία της εγκατάστασης θα πρέπει να τα + πάρετε μέσω FTP ή κάποιας άλλης υποστηριζόμενης πηγής. + + + + + version-RELEASE-arch-disc1.iso + + Τα αρχεία που απαιτούνται για την εγκατάσταση του + &os; και ένα σύστημα αρχείων για λειτουργία από CD-ROM + (live filesystem), το οποίο + χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με την δυνατότητα + Repair στην εφαρμογή + sysinstall. + + + + version-RELEASE-arch-disc2.iso + + Τεκμηρίωση του &os; (πριν το &os; 6.2) και όσα + πακέτα εφαρμογών τρίτου κατασκευαστή χωράνε στο CD-ROM. + + + + version + -RELEASE-arch-docs.iso + + + Τεκμηρίωση του &os; (από το &os; 6.2 και μετά). + + + + +
+ + Θα πρέπει να κατεβάσετε είτε ένα από τα + bootonly ISO (αν είναι διαθέσιμα) είτε το image του πρώτου CD-ROM + (disc one). Μην κατεβάσετε και τα δύο, μια και το image του + πρώτου CD-ROM, περιέχει όλα τα περιεχόμενα του bootonly ISO. + + + Χρησιμοποιήστε το bootonly ISO αν έχετε φθηνή και γρήγορη + πρόσβαση στο Internet. Μπορείτε έτσι να εγκαταστήσετε το &os; και + να κατεβάσετε εφαρμογές τρίτου κατασκευαστή με τη χρήση του + συστήματος ports/packages (δείτε ) + όπως απαιτούνται. + + Χρησιμοποιήστε το image του πρώτου CD-ROM αν θέλετε να + εγκαταστήσετε μια έκδοση του &os; και θέλετε ταυτόχρονα να έχετε + στο ίδιο CD-ROM και μια σεβαστή συλλογή από πακέτα τρίτου + κατασκευαστή. + + Τα πρόσθετα CD-ROM είναι χρήσιμα αλλά όχι απαραίτητα, + ειδικά αν έχετε πρόσβαση υψηλής ταχύτητας στο Internet. + + + + Γράψτε τα CD + + Πρέπει κατόπιν να γράψετε τις εικόνες (images) των CD σε + άδεια CD. Αν το κάνετε αυτό σε άλλο &os; σύστημα, δείτε το + για περισσότερες πληροφορίες + (ειδικότερα, και + ). + + Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσετε άλλο λειτουργικό για την + εργασία αυτή, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε τις δυνατότητες που + παρέχονται από τα αντίστοιχα προγράμματα εγγραφής CD του + λειτουργικού αυτού. Τα images που παρέχονται είναι σε + στάνταρ ISO μορφή και υποστηρίζονται απευθείας από πολλές + εφαρμογές εγγραφής CD. + + + + Αν ενδιαφέρεστε να δημιουργήσετε μια εξειδικευμένη έκδοση + του &os;, δείτε το + Release Engineering Article. + + + + + Δημιουργήστε μια Τοπική FTP Τοποθεσία με το CD-ROM του &os; + + + + installation + network + FTP + + + Τα CD-ROM του &os; έχουν την ίδια δομή με την τοποθεσία FTP. Για + το λόγο αυτό είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσετε μια τοπική τοποθεσία + FTP που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άλλα μηχανήματα του δικτύου + σας κατά την εγκατάσταση του &os;. + + + + Στο &os; μηχάνημα που θα φιλοξενήσει την FTP τοποθεσία, + βεβαιωθείτε ότι το CD-ROM είναι μέσα στον οδηγό και έχει γίνει + προσάρτηση του στον κατάλογο /cdrom. + + &prompt.root; mount /cdrom + + + + Δημιουργήστε ένα λογαριασμό για ανώνυμο FTP στο + /etc/passwd. Για το σκοπό αυτό, + επεξεργαστείτε το αρχείο + /etc/passwd χρησιμοποιώντας το &man.vipw.8; + και προσθέτοντας την ακόλουθη γραμμή: + + ftp:*:99:99::0:0:FTP:/cdrom:/nonexistent + + + + Βεβαιωθείτε ότι είναι ενεργοποιημένη η υπηρεσία FTP στο + /etc/inetd.conf. + + + + Οποιοσδήποτε έχει τώρα δικτυακή σύνδεση με το μηχάνημα σας, μπορεί + τώρα να επιλέξει ως μέσο εγκατάστασης το FTP και να γράψει + ftp://your machine + αφού επιλέξει Other στο μενού FTP sites κατά την + διάρκεια της εγκατάστασης. + + + Αν το μέσο εκκίνησης (συνήθως δισκέτες) για τους πελάτες FTP δεν + είναι ακριβώς η ίδια έκδοση με αυτή που παρέχεται από το τοπικό FTP, + η εφαρμογή sysinstall δεν θα σας + επιτρέψει να ολοκληρώσετε την εγκατάσταση. Αν οι εκδόσεις δεν είναι + όμοιες και επιθυμείτε να προσπεράσετε αυτό τον περιορισμό, θα + πρέπει να πάτε στο μενού Options και να αλλάξετε + το όνομα της διανομής (distribution name) σε + any. + + + + Η παραπάνω τακτική είναι κατάλληλη για ένα μηχάνημα που είναι + στο τοπικό σας δίκτυο και προστατεύεται από firewall. Αν προσφέρετε + υπηρεσίες FTP σε άλλα μηχανήματα στο Internet (και όχι στο τοπικό + σας δίκτυο) θα εκθέσετε το μηχάνημα σας σε crackers και άλλους + ανεπιθύμητους. Αν το κάνετε αυτό, σας συνιστούμε οπωσδήποτε να + ακολουθήσετε σωστές τακτικές ασφαλείας. + + + + + Δημιουργώντας Δισκέτες Εγκατάστασης + + + installation + floppies + + + Αν θα πρέπει να εγκαταστήσετε από δισκέτες (το οποίο σας + συνιστούμε να μην κάνετε), είτε λόγω μη + υποστηριζόμενου υλικού, είτε απλώς επειδή επιμένετε να κάνετε τα + πράγματα με το δύσκολο τρόπο, θα πρέπει πρώτα να προετοιμάσετε κάποιες + δισκέτες για την εγκατάσταση. + + Κατά ελάχιστο, θα χρειαστείτε τόσες δισκέτες 1.44 MB + όσες χρειάζονται για να κρατήσουν όλα τα αρχεία του + καταλόγου base (base distribution). Αν + προετοιμάζετε τις δισκέτες από το DOS, θα + πρέπει να τις διαμορφώσετε με την εντολή του + &ms-dos; FORMAT. Αν χρησιμοποιείτε &windows;, + χρησιμοποιήστε τον Explorer για να διαμορφώσετε τις δισκέτες + (δεξί κλικ στον οδηγό A: και επιλέξτε + Format (Διαμόρφωση)). + + Να μην εμπιστεύεστε τις προδιαμορφωμένες + από το εργοστάσιο δισκέτες. Να τις διαμορφώσετε ξανά εσείς για να + είστε σίγουρος. Πολλά προβλήματα που έχουν αναφερθεί από χρήστες + στο παρελθόν έχουν προκύψει από τη χρήση ακατάλληλα διαμορφωμένων + μέσων, και για το λόγο αυτό το τονίζουμε ιδιαίτερα τώρα. + + Αν δημιουργείτε τις δισκέτες σε άλλο μηχάνημα &os; η διαμόρφωση + δεν είναι άσχημη ιδέα, αν και δε χρειάζεται να δημιουργήσετε σύστημα + αρχείων DOS σε κάθε μια. Μπορείτε αντί για αυτό, να + χρησιμοποιήσετε τις εντολές bsdlabel και + newfs για να δημιουργήσετε σύστημα αρχείων UFS + σε αυτές, όπως φαίνεται από την παρακάτω ακολουθία εντολών: + + &prompt.root; fdformat -f 1440 fd0.1440 +&prompt.root; bsdlabel -w fd0.1440 floppy3 +&prompt.root; newfs -t 2 -u 18 -l 1 -i 65536 /dev/fd0 + + Μπορείτε έπειτα να τις προσαρτήσετε και να τις γράψετε σαν + οποιοδήποτε άλλο σύστημα αρχείων. + + Αφού διαμορφώσετε τις δισκέτες, θα πρέπει να γράψετε τα αρχεία + σε αυτές. Τα αρχεία της εγκατάστασης είναι κομμένα σε τμήματα με + κατάλληλο μέγεθος ώστε πέντε από αυτά να χωράνε σε μια συνηθισμένη + δισκέτα 1.44 MB. Διατρέξτε όλες τις δισκέτες σας, γράφοντας σε + κάθε μια όσα αρχεία χωράνε, μέχρι να γράψετε όλα τα distribution + sets που επιθυμείτε με τον τρόπο αυτό. Κάθε distribution set θα + πρέπει να αποθηκευτεί σε ένα υποκατάλογο της δισκέτας, π.χ.: + a:\base\base.aa, + a:\base\base.ab, κ.ο.κ. + + + Το αρχείο base.inf πρέπει επίσης να + βρίσκεται στην πρώτη δισκέτα του σετ base + καθώς το πρόγραμμα εγκατάστασης το χρειάζεται για να γνωρίζει πόσα + επιπλέον τμήματα αρχείων πρέπει να διαβάσει και να συνενώσει για + το σχηματισμό της διανομής. + + + Όταν φτάσετε στην οθόνη Media κατά τη διαδικασία εγκατάστασης, + επιλέξτε Floppy και θα ερωτηθείτε για + τα υπόλοιπα. + + + + Εγκατάσταση από Κατάτμηση &ms-dos; + + + installation + from MS-DOS + + Για να προετοιμαστείτε για μια εγκατάσταση από κατάτμηση + &ms-dos;, αντιγράψτε τα αρχεία της διανομής σε ένα κατάλογο που θα + ονομάσετε freebsd στο ριζικό κατάλογο της + κατάτμησης. Για παράδειγμα, c:\freebsd. Η + δομή των καταλόγων του CDROM ή της τοποθεσίας FTP θα πρέπει να + αναπαραχθεί μερικώς μέσα σε αυτό τον κατάλογο, για το λόγο αυτό + σας συνιστούμε να χρησιμοποιήσετε την εντολή + xcopy αν κάνετε την αντιγραφή από CD. + Για παράδειγμα, για να προετοιμάσετε μια ελάχιστη εγκατάσταση του + &os;: + + C:\> md c:\freebsd +C:\> xcopy e:\bin c:\freebsd\bin\ /s +C:\> xcopy e:\manpages c:\freebsd\manpages\ /s + + υποθέτοντας ότι ο διαθέσιμος ελεύθερος χώρος σας βρίσκεται στο + C: και η μονάδα σας CDROM είναι στο + E:. + + Αν δεν έχετε οδηγό CDROM, μπορείτε να κατεβάσετε την διανομή + από την τοποθεσία ftp.FreeBSD.org. + Κάθε distribution set είναι στο δικό του κατάλογο. Για παράδειγμα + το σετ base μπορεί να βρεθεί στον κατάλογο + &rel.current;/base/. + + + Για όσα distribution set θέλετε να εγκαταστήσετε από μια + κατάτμηση &ms-dos; (και για τα οποία έχετε διαθέσιμο ελεύθερο χώρο), + εγκαταστήστε τα κάτω από το c:\freebsd — + To σετ BIN είναι το μόνο που απαιτείται για μια + ελάχιστη εγκατάσταση. + + + + Δημιουργώντας Ταινία Εγκατάστασης + + + installation + from QIC/SCSI Tape + + Η εγκατάσταση από ταινία, είναι ίσως η ευκολότερη μέθοδος εκτός + από την εγκατάσταση μέσω FTP ή CDROM. Το πρόγραμμα εγκατάστασης + απλώς αναμένει τα αρχεία να έχουν γραφτεί στην ταινία με μορφή tar. + Αφού επιλέξετε τα σετ εγκατάστασης που σας ενδιαφέρουν, απλώς κάντε + τα tar στην ταινία: + + &prompt.root; cd /freebsd/distdir +&prompt.root; tar cvf /dev/rwt0 dist1 ... dist2 + + Όταν κάνετε την εγκατάσταση, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι έχετε + αφήσει αρκετό ελεύθερο χώρο σε κάποιο προσωρινό κατάλογο (τον οποίο + θα μπορέσετε να επιλέξετε) για να χωρέσει τα + πλήρη περιεχόμενα της ταινίας που έχετε + δημιουργήσει. Εξαιτίας της φύσης της ταινίας, που δεν επιτρέπει + τυχαία πρόσβαση, αυτή η μέθοδος εγκατάστασης χρειάζεται αρκετό + προσωρινό χώρο αποθήκευσης. + + + Καθώς ξεκινάτε την εγκατάσταση, η ταινία πρέπει να είναι στον + οδηγό πριν ξεκινήσετε από τη δισκέτα + εκκίνησης. Διαφορετικά, μπορεί να αποτύχει η ανίχνευση της από τη + διαδικασία εγκατάστασης. + + + + + Πριν Εγκαταστήσετε μέσω Δικτύου + + + installation + network + serial (SLIP or PPP) + + + installation + network + parallel (PLIP) + + + installation + network + Ethernet + + + Υπάρχουν τρεις διαθέσιμοι τύποι δικτυακής εγκατάστασης. + Ethernet (τυποποιημένος ελεγκτής Ethernet), + Σειριακής Θύρας (SLIP ή PPP), Παράλληλης Θύρας + (PLIP (καλώδιο laplink)). + + Για την γρηγορότερη δυνατή εγκατάσταση μέσω δικτύου, + ένας ελεγκτής Ethernet είναι πάντα καλή επιλογή! Το &os; υποστηρίζει + τις περισσότερες κοινές κάρτες Ethernet. Μπορείτε να βρείτε ένα + πίνακα των υποστηριζόμενων καρτών (και τις απαιτούμενες ρυθμίσεις + τους) στις Σημειώσεις Υλικού (Hardware Notes) κάθε έκδοσης &os;. Αν + χρησιμοποιείτε κάποια από τις υποστηριζόμενες κάρτες Ethernet PCMCIA + βεβαιωθείτε ότι την έχετε βάλει στην υποδοχή + πριν ενεργοποιήσετε το φορητό υπολογιστή σας! + Το &os; δεν υποστηρίζει δυστυχώς αυτή τη στιγμή την επιτόπου + εισαγωγή καρτών PCMCIA κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης. + + θα πρέπει επίσης να ξέρετε για το δίκτυο σας, τη διεύθυνση IP + σας, την τιμή της μάσκας υποδικτύου (netmask) για τη κλάση του + δικτύου σας, και το όνομα του μηχανήματος σας. Αν κάνετε εγκατάσταση + μέσω σύνδεσης PPP και δεν έχετε στατική διεύθυνση, μην ανησυχείτε + καθώς ο ISP σας μπορεί να σας δώσει διεύθυνση δυναμικά. Ο + διαχειριστής του συστήματος σας, μπορεί να σας δώσει τις τιμές που + πρέπει να χρησιμοποιήσετε για το δίκτυο σας. Αν πρόκειται να + αναφερθείτε σε άλλα μηχανήματα με χρήση του ονόματος τους αντί για + την διεύθυνση IP τους, θα χρειαστείτε επίσης ένα διακομιστή ονομάτων + (DNS) και πιθανόν τη διεύθυνση μιας πύλης (gateway) (αν + χρησιμοποιείτε PPP, πρόκειται για τη διεύθυνση IP του παροχέα σας) + για να επικοινωνήσετε με αυτόν. Αν θέλετε να κάνετε FTP εγκατάσταση + διαμέσου μεσολαβητή HTTP, θα πρέπει να ξέρετε επίσης τη διεύθυνση + του μεσολαβητή (proxy). + Αν δεν ξέρετε τις απαντήσεις σε όλες ή τις περισσότερες από αυτές + τις απαντήσεις, θα πρέπει πράγματι να μιλήσετε στο διαχειριστή του + συστήματος σας ή τον ISP σας πριν επιχειρήσετε + αυτό τον τύπο εγκατάστασης. + + Η υποστήριξη SLIP είναι κάπως πρωτόγονη, και πρακτικά + περιορίζεται σε φυσικές συνδέσεις, όπως για παράδειγμα ένα σειριακό + καλώδιο ανάμεσα σε ένα φορητό και ένα άλλο υπολογιστή. Η σύνδεση + πρέπει να είναι φυσική και άμεση, καθώς η εγκατάσταση μέσω SLIP δεν + παρέχει αυτή τη στιγμή δυνατότητας επιλογικής (dial up) σύνδεσης. Η + δυνατότητα αυτή παρέχεται από το πρόγραμμα PPP, το οποίο και θα + πρέπει να προτιμηθεί σε σχέση με το SLIP όπου αυτό είναι δυνατόν. + + + Αν χρησιμοποιείτε modem, τότε το PPP είναι σχεδόν σίγουρα η μόνη + σας επιλογή. Βεβαιωθείτε ότι έχετε άμεσα διαθέσιμες τις πληροφορίες + για τον παροχέα σας, καθώς θα τις χρειαστείτε σχετικά νωρίς στη + διαδικασία εγκατάστασης. + + Αν χρησιμοποιείτε PAP ή CHAP για να συνδεθείτε με τον ISP σας + (με άλλα λόγια, μπορείτε στα &windows; να συνδεθείτε με τον ISP σας + χωρίς να χρησιμοποιήσετε script), τότε το μόνο που θα χρειαστείτε + είναι να γράψετε την εντολή dial στην προτροπή + της εφαρμογής ppp. Διαφορετικά, θα + πρέπει να ξέρετε πως να καλέσετε τον ISP σας, χρησιμοποιώντας + εντολές AT commands οι οποίες είναι συγκεκριμένες για + το modem σας, καθώς το πρόγραμμα κλήσεων του PPP (dialer) παρέχει + ένα πολύ απλό εξομοιωτή τερματικού. Ανατρέξτε στο user-ppp handbook και FAQ για περισσότερες + πληροφορίες. Αν έχετε προβλήματα, μπορείτε να κατευθύνετε την + καταγραφή (logging) στην οθόνη με την εντολή + set log local .... + + Αν υπάρχει διαθέσιμη φυσική σύνδεση με άλλο μηχάνημα &os; + (έκδοση 2.0-R ή μεταγενέστερη), μπορείτε επίσης να εγκαταστήσετε + μέσω παράλληλου καλωδίου laplink. Η ταχύτητα + μετάδοσης δεδομένων μέσω της παράλληλης θύρας είναι αρκετά υψηλότερη + συνήθως από ότι της σειριακής (μέχρι 50 kbytes/sec), με + αποτέλεσμα γρηγορότερη εγκατάσταση. + + + Πριν Εγκαταστήσετε μέσω NFS + + + installation + network + NFS + + Η εγκατάσταση μέσω NFS είναι αρκετά απλή. Απλώς αντιγράψτε + τα αρχεία της διανομής του &os; σε ένα εξυπηρετητή NFS και δείξτε + προς αυτόν κατά την επιλογή μέσου NFS. + + Αν ο εξυπηρετητής αυτός υποστηρίζει μόνο προνομιακή θύρα + (privileged port) (αυτή είναι η τυπική ρύθμιση σε + σταθμούς εργασίας της SUN), θα χρειαστεί να θέσετε την επιλογή + NFS Secure στο μενού + Options πριν μπορέσετε να προχωρήσετε με την + εγκατάσταση. + + Αν η κάρτα σας Ethernet είναι χαμηλής ποιότητας και υποφέρει + από πολύ αργούς ρυθμούς μεταφοράς, ίσως θελήσετε να ενεργοποιήσετε + και την επιλογή NFS Slow. + + Για να λειτουργήσει η εγκατάσταση NFS, ο εξυπηρετητής θα + πρέπει να υποστηρίζει προσαρτήσεις υποκαταλόγων (subdir mounts), + για παράδειγμα, αν ο κατάλογος της διανομής σας + &os; &rel.current; βρίσκεται στο: + ziggy:/usr/archive/stuff/FreeBSD, τότε ο + ziggy θα πρέπει να επιτρέπει την απευθείας + προσάρτηση του /usr/archive/stuff/FreeBSD, + και όχι μόνο του /usr ή του + /usr/archive/stuff. + + Στο αρχείο /etc/exports του &os;, αυτό + ελέγχεται από τις επιλογές . Άλλοι + εξυπηρετητές NFS μπορεί να ακολουθούν διαφορετικές συμβάσεις. + Αν λαμβάνετε μηνύματα του τύπου + permission denied από τον εξυπηρετητή, + είναι πιθανόν να μην έχετε ρυθμίσει σωστά το παραπάνω. + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir1.dot b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir1.dot new file mode 100644 index 0000000000..f259e8377d --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir1.dot @@ -0,0 +1,7 @@ +// $FreeBSD$ + +digraph directory { + root [label="Root\n/"]; + root -> "A1/"; + root -> "A2/"; +} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir2.dot b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir2.dot new file mode 100644 index 0000000000..b846c82399 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir2.dot @@ -0,0 +1,8 @@ +// $FreeBSD$ + +digraph directory { + root [label="Root\n/"]; + root -> "A1/" -> "B1/"; + "A1/" -> "B2/"; + root -> "A2/"; +} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir3.dot b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir3.dot new file mode 100644 index 0000000000..178a3a91bb --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir3.dot @@ -0,0 +1,8 @@ +// $FreeBSD$ + +digraph directory { + root [label="Root\n/"]; + root -> "A1/"; + root -> "A2/" -> "B1/"; + "A2/" -> "B2/"; +} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir4.dot b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir4.dot new file mode 100644 index 0000000000..82d12b421a --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir4.dot @@ -0,0 +1,9 @@ +// $FreeBSD$ + +digraph directory { + root [label="Root\n/"]; + root -> "A1/"; + root -> "A2/" -> "B1/" -> "C1/"; + "B1/" -> "C2/"; + "A2/" -> "B2/"; +} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir5.dot b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir5.dot new file mode 100644 index 0000000000..f5aa6e01dc --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/example-dir5.dot @@ -0,0 +1,9 @@ +// $FreeBSD$ + +digraph directory { + root [label="Root\n/"]; + root -> "A1/" -> "C1/"; + "A1/" -> "C2/"; + root -> "A2/" -> "B1/"; + "A2/" -> "B2/"; +} diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/introduction/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/introduction/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..bbdf6d1aec --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/introduction/chapter.sgml @@ -0,0 +1,956 @@ + + + + + + + Jim + Mock + Ανασχηματισμένο, αναδιοργανωμένο, και μερικώς + ξαναγραμμένο από τον + + + + + Εισαγωγή + + + Σύνοψη + + Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας για το &os;! Το ακόλουθο + κεφάλαιο καλύπτει διάφορες πτυχές του &os; Project, όπως την ιστορία + του, τους στόχους του, το μοντέλο ανάπτυξης, κ.τ.λ. + + Μετά την ανάγνωση αυτού του κεφαλαίου, θα γνωρίζετε: + + + + Πως συσχετίζεται το &os; με άλλα λειτουργικά συστήματα Η/Υ. + + + Την ιστορία του &os; Project. + + + Τους στόχους του &os; Project. + + + Τις βάσεις του μοντέλου ανάπτυξης open source στο &os;. + + + Και φυσικά: από που προέρχεται το όνομα &os;. + + + + + + + Καλώς ήρθες στο &os;! + 4.4BSD-Lite + + Το &os; είναι ένα λειτουργικό σύστημα βασισμένο πάνω στο 4.4BSD-Lite + για Η/Υ Intel (x86 και &itanium;), AMD64, Alpha, και Sun + &ultrasparc;. Η μεταφορά του &os; σε άλλες + αρχιτεκτονικές είναι σε εξέλιξη. + Μπορείς επίσης + να διαβάσεις για την ιστορία του &os;, + ή για την πιο πρόσφατη επίσημη έκδοση. Εάν + ενδιαφέρεσαι να συμβάλλεις με κάποιο τρόπο στο Project (κώδικας, + hardware, χαρτονομίσματα όχι προσημειωμένα), διάβασε το άρθρο Συνεισφέροντας στην Ανάπτυξη του + &os;. + + + Τι μπορεί να κάνει το &os;; + + Το &os; έχει πολλά αξιόλογα χαρακτηριστικά. Μερικά απ'αυτά + είναι: + + + preemptive multitasking + preemptive πολυεπεξεργασία + + Preemptive πολυεπεξεργασία (preemptive multitasking) με + δυναμικό έλεγχο προτεραιότητος για να εξασφαλίσει ομαλό και δίκαιο + μοίρασμα των πόρων του Η/Υ μεταξύ εφαρμογών και χρηστών, ακόμη + και στις πιο αντίξοες συνθήκες. + + + multi-user facilities + πολυχρηστικές δυνατότητες + + Πολυχρηστικές δυνατότητες (multi-user facilities) οι οποίες επιτρέπουν σε + πολλά άτομα ταυτόχρονα να χρησιμοποιήσουν ένα σύστημα &os; για + διαφορετικά πράγματα. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι τα περιφερειακά + του συστήματος όπως εκτυπωτές και οδηγοί ταινιών είναι σωστά μοιρασμένα μεταξύ + των χρηστών του συστήματος ή του δικτύου και πως μπορούν να τεθούν + συγκεκριμένες οριοθετήσεις σε χρήστες ή γκρουπ χρηστών, + προστατεύοντας τους αδύναμους πόρους του συστήματος από υπερβολική χρήση. + + + TCP/IP networking + δικτυακές δυνατότητες TCP/IP + + Σταθερές δυνατότητες δικτύωσης TCP/IP (TCP/IP networking) με + υποστήριξη για τα βιομηχανικά πρότυπα όπως SLIP, PPP, NFS, DHCP, + και NIS. Αυτό σημαίνει πως ένα &os; μηχάνημα μπορεί να + αλληλεπιδρά εύκολα με άλλα συστήματα και να εργάζεται σαν + εταιρικός εξυπηρετητής, υποστηρίζοντας λειτουργίες ζωτικής σημασίας, όπως NFS + (απομακρυσμένη πρόσβαση σε αρχεία) και υπηρεσίες ηλεκτρονικής + αλληλογραφίας (e-mail), τη διασύνδεση του οργανισμού σας στο διαδίκτυο + ή υπηρεσίες WWW, FTP, routing και firewall(ασφαλείας). + + + memory protection + προστασία μνήμης + + Η προστασία της μνήμης (memory protection) εξασφαλίζει ότι + οι διάφορες εφαρμογές (ή οι χρήστες) δεν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Μια + εφαρμογή που παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα δε μπορεί να επηρεάσει άλλες με κανέναν τρόπο. + + + + Το &os; είναι 32-bit λειτουργικό + σύστημα (64-bit σε Alpha, &itanium;, AMD64, και &ultrasparc;) και + σχεδιάστηκε με αυτόν τον τρόπο εξαρχής. + + + + X Window System + XFree86 + + + Το βιομηχανικό στάνταρ X Window System + (X11R6) προσφέρει ένα γραφικό περιβάλλον χρήσης (GUI) στο κόστος + μιας κοινής κάρτας VGA και ενός μόνιτορ και δίδεται πλήρης με όλες + τις πηγές. + + + + συμβατότητα εκτελέσιμων + Linux + + + συμβατότητα εκτελέσιμων + SCO + + + συμβατότητα εκτελέσιμων + SVR4 + + + συμβατότητα εκτελέσιμων + BSD/OS + + + συμβατότητα εκτελέσιμων + NetBSD + + + Συμβατότητα εκτελέσιμων με πολλά + προγράμματα προσχεδιασμένα για Linux, SCO, SVR4, BSDI και NetBSD. + + + + Χιλιάδες έτοιμες-προς-εκτέλεση + εφαρμογές είναι διαθέσιμες από την συλλογή + Ports και packages + για το &os;. Γιατί να ψάχνετε στο διαδίκτυο όταν μπορείτε να τα βρείτε + όλα εδώ; + + + + Χιλιάδες επιπρόσθετες και + ευκόλως-μεταφερόμενες εφαρμογές είναι διαθέσιμες + στο διαδίκτυο. Το &os; έχει πηγαίο κώδικα συμβατό με τα πιο + διάσημα εμπορικά συστήματα &unix; και επομένως οι περισσότερες εφαρμογές + χρειάζονται λίγες, έως καθόλου, μετατροπές για να μεταγλωττιστούν (compile). + + + virtual memory + + Δυναμική σελιδοποίηση εικονικής μνήμης και + ολοκληρωμένο VM/buffer cache δυναμικά σχεδιασμένο + ικανοποιεί τις εφαρμογές με αυξημένες ανάγκες σε μνήμη μνήμη, χωρίς + αυτό να καθυστερεί την απόκριση σε άλλους χρήστες. + + + + Symmetric Multi-Processing (SMP) + + + Συμμετρική Πολυ-Επεξεργασία (SMP) + + + Υποστήριξη μηχανών SMP με + πολλαπλές CPU. + + + + compilers + C + + + compilers + C++ + + + compilers + FORTRAN + + + Ολοκληρωμένο συμπλήρωμα εργαλειών ανάπτυξης για + C, C++, + και Fortran. + Είναι επίσης διαθέσιμες πολλές επιπρόσθετες γλώσσες για + έρευνα και ανάπτυξη λογισμικού, μέσω της συλλογής των Ports και προμεταγλωττισμένων + πακέτων. + + + πηγαίος κώδικας + + Η διαθεσιμότητα του πηγαίου κώδικα ολόκληρου + του συστήματος σημαίνει ότι έχετε τον υψηλότερο βαθμό ελέγχου στο + περιβάλλον σας. Γιατί να είστε κλειδωμένοι σε ένα αδειοδοτημένο σύστημα και + να είστε εξαρτημένοι από τον οίκτο του προμηθευτή σας όταν μπορείτε να έχετε ένα πραγματικά ανοιχτό + σύστημα; + + + + Εκτεταμένη τεκμηρίωση + online. + + + + Και πολλά άλλα! + + + + 4.4BSD-Lite + + Computer Systems Research Group (CSRG) + + U.C. Berkeley + Το &os; βασίζεται στην έκδοση 4.4BSD-Lite του Computer + Systems Research Group (CSRG) του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας του + Berkeley, και φέρει την διακεκριμένη παράδοση στην ανάπτυξη + συστημάτων BSD. Επιπρόσθετα στο εξαίρετο έργο που παρείχε το CSRG, το + &os; Project ξόδεψε πολλές χιλιάδες ώρες στο να ρυθμίσει τέλεια + το σύστημα για μέγιστες επιδόσεις και αξιοπιστία για καθημερινές + καταστάσεις πραγματικού φόρτου εργασίας. Αν και πολλοί εμπορικοί κολοσσοί + δυσκολεύονται να προσφέρουν λειτουργικά συστήματα με τέτοια χαρακτηριστικά, + επιδόσεις και αξιοπιστία, το &os; μπορεί να τα προσφέρει + τώρα! + + Οι εφαρμογές στις οποίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί το &os; + είναι πραγματικά οριοθετημένες μόνο απ'την φαντασία σας. Από ανάπτυξη + λογισμικού μέχρι αυτοματισμούς εργοστασίων, από ελέγχους απογραφής + μέχρι την διόρθωση του αζιμούθιου απομακρυσμένων δορυφορικών κεραιών' εάν μπορεί να γίνει με ένα εμπορικό + προϊόν &unix; τότε είναι περισσότερο από πιθανό ότι μπορείτε να το κάνετε + και με το &os;! Το &os; επίσης οφελείται σημαντικά από + κυριολεκτικά χιλιάδες εφαρμογές υψηλής ποιότητος ανεπτυγμένες από + κέντρα ερευνών και πανεπιστήμια απ'όλο τον κόσμο, συχνά + διαθέσιμες σε χαμηλό ή δίχως κόστος. Διατίθονται επίσης εμπορικές + εφαρμογές σε νούμερο ολοένα αυξανόμενο καθημερινά. + + Αφού ο πηγαίος κώδικας του ίδιου του &os; είναι + κανονικά διαθέσιμος, το σύστημα μπορεί επίσης να προσαρμοστεί + σε αφάνταστα υψηλό επίπεδο για ειδικές εφαρμογές ή projects, + και με τρόπους γενικά μη πραγματοποιήσιμους σε άλλα λειτουργικά + εμπορικών προμηθευτών. Εδώ είναι μόνο μερικά παραδείγματα από + εφαρμογές που υποστηρίζονται επί του παρόντος από το &os;: + + + + Υπηρεσίες Ίντερνετ: Το ρωμαλέο σύστημα + δικτύου TCP/IP του &os; το αναδεικνύει σε ιδεώδη πλατφόρμα για + μια μεγάλη γκάμα υπηρεσιών Ίντερνετ όπως: + + + FTP servers + + FTP servers + + + web servers + + World Wide Web servers (στάνταρ ή ασφαλείας + [SSL]) + + + firewall + NAT + + Firewalls και NAT (IP masquerading) + gateways + + + + ηλεκτρονικό ταχυδρομείο + email + + + email + + + Servers ηλεκτρονικού ταχυδρομείου + + + USENET + + USENET News ή Bulletin Board Systems + + + + Και άλλα... + + + + Με το &os;, μπορείτε εύκολα να ξεκινήσετε από χαμηλά με + ένα ανέξοδο PC της οικογένειας 386 και καθώς η επιχείρηση σας μεγαλώνει + να αναβαθμίσετε σε ένα τετραπύρηνο επεξεργαστή Xeon με + δίσκους RAID. + + + + Εκπαίδευση: Είστε φοιτητής + πληροφορικής ή μηχανικός σε σχετικό τομέα; Δεν υπάρχει + καλύτερος τρόπος να μάθετε για λειτουργικά συστήματα, + αρχιτεκτονικές Η/Υ και συστήματα δικτύων απ'την πρακτική εμπειρία και την + εκ βάθους γνώση που το &os; μπορεί να παρέχει. Επίσης μεγάλο νούμερο + δωρεάν διαθέσιμων πακέτων CAD εφαρμογών, γραφικής σχεδίασης και μαθηματικών + το κάνουν αναγκαστικά χρήσιμο για όσους η κύρια ασχολία στους Η/Υ + είναι να παίρνουν την δουλειά άλλων και + να γίνεται! + + + + Έρευνα: Με διαθέσιμο τον πηγαίο + κώδικα ολόκληρου του συστήματος, το &os; είναι μία + εξαίρετη πλατφόρμα για την έρευνα στα λειτουργικά συστήματα + όπως επίσης για άλλους κλάδους της πληροφορικής. Η φύση της + ελεύθερης διάθεσης του &os; επιτρέπει επίσης σε απομακρυσμένες + ομάδες να συνεργάζονται σε ιδέες ή να μοιράζονται την ανάπτυξη + δίχως ειδικές άδειες ή οριοθετήσεις για οιοδήποτε μπορεί να είναι το υπό + συζήτηση θέμα σε ανοιχτά forums. + + + router + DNS Server + + Networking: Χρειάζεσαι ένα καινούργιο router; + Ένα DNS server; Ένα firewall για να κρατάς τον κόσμο έξω + από το εσωτερικό σου δίκτυο; Το &os; μπορεί εύκολα να μετατρέψει + εκείνο τον άχρηστο 386 ή εκείνο το PC 486 που κάθεται στην γωνία σε ένα + προηγμένο router με εξεζητημένες δυνατότητες φιλτραρίσματος πακέτων. + + + + Σύστημα X Window + XFree86 + + + Σύστημα X Window + Accelerated-X + + + Σταθμός εργασίας με X Window: Το &os; + είναι μια εξαίρετη επιλογή για οικονομική λύση τερματικού X + χρησιμοποιώντας τον ελεύθερα διαθέσιμο server X11. + Αντί ενός + τερματικού X, το FreeBSD επιτρέπει να εκτελούνται τοπικά + πολλές εφαρμογές εάν το επιθυμείτε, και έτσι να αφαιρείται φορτίο + από τον κεντρικό server. To FreeBSD μπορεί να τεθεί σε εκκίνηση χωρίς δίσκο, + κάνοντας τους προσωπικούς σταθμούς εργασίας ακόμη πιο φτηνούς και ευκολότερα + διαχειρίσιμους. + + + GNU Compiler Collection + + Ανάπτυξη Λογισμικού: Το βασικό + σύστημα του &os; διατίθεται ολοκληρωμένα με συμπληρώματα εργαλειών + ανάπτυξης περιλαμβάνοντας το ονομαστό GNU C/C++ compiler και + debugger. + + + + Το &os; είναι διαθέσιμο σε πηγαία και σε δυαδική φόρμα σε CDROM, + DVD, + και μέσω ανώνυμου FTP. Παρακαλώ δείτε τους + για περισσότερες πληροφορίες για το πως ν'αποκτήσετε το &os;. + + + + Ποιός χρησιμοποιεί &os; + + + χρήστες + μεγάλες τοποθεσίες που τρέχουν &os; + + + Το &os; χρησιμοποιείται για να τροφοδοτεί μερικές απ'τις μεγαλύτερες τοποθεσίες στο + Ίντερνετ, συμπεριλαμβάνοντας: + + + Yahoo! + + Yahoo! + + + Apache + + Apache + + + Blue Mountain Arts + + Blue Mountain + Arts + + + Pair Networks + + Pair + Networks + + + Sony Japan + + Sony + Japan + + + Netcraft + + Netcraft + + + + Weathernews + + Weathernews + + + Supervalu + + Supervalu + + + TELEHOUSE America + + TELEHOUSE + America + + + Sophos Anti-Virus + + Sophos + Anti-Virus + + + JMA Wired + + JMA Wired + + + + και πολλές ακόμη. + + + + + + Πληροφορίες για το &os; Project + + Το ακόλουθο τμήμα παρέχει μερικές πληροφορίες σχετικές με + το project, συμπεριλαμβάνοντας μια σύντομη ιστορία του FreeBSD, τους στόχους, και + το μοντέλο ανάπτυξης του project. + + + + + + Jordan + Hubbard + Συνεισφορά του + + + + + Μια σύντομη ιστορία του &os; + + 386BSD Patchkit + Hubbard, Jordan + Williams, Nate + Grimes, Rod + + &os; Project + history + + To &os; project γεννήθηκε στις αρχές του 1993, + μερικώς σαν εξέλιξη του Unofficial 386BSD + Patchkit από τους 3 τελευταίους συντονιστές του patchkit: Nate + Williams, Rod Grimes και από μένα. + + 386BSD + Ο πρωταρχικός στόχος μας ήταν να παράγουμε μία μέτρια αντιγραφή του + 386BSD ώστε να διορθώσουμε μερικά προβλήματα που ο μηχανισμός του + patchkit δεν ήταν ικανός να τα λύσει. Μερικοί από σας + ίσως να θυμούνται πως ο αρχικός τίτλος εργασίας για το project ήταν + 386BSD 0.5 ή 386BSD Interim με + αναφορά σε αυτό το γεγονός. + + Jolitz, Bill + Το 386BSD ήταν το λειτουργικό σύστημα του Bill Jolitz, το οποίο είχε + φτάσει σε τέτοιο σημείο υποφέροντας βαρέως την σχεδόν ενός έτους + αδιαφορία. Καθώς το patchkit φούσκωνε ολοένα και περισσότερο + με το πέρασμα των ημερών, είμασταν σε ομόθυμη συμφωνία πως κάτι + θα έπρεπε να γίνει και αποφασίσαμε να συμπαρασταθούμε στον Bill παρέχοντας του + αυτό το interim cleanup snapshot. Αυτά τα σχέδια είχαν + ένα απότομο σταμάτημα όταν ξαφνικά ο Bill Jolitz αποφάσισε να αναιρέσει την + έγκρυση του στο project δίχως μια ξεκάθαρη ένδειξη του τι θα έπρεπε να + γίνει. + + Greenman, David + Walnut Creek CDROM + Δεν μας πήρε πολύ να αποφασίσουμε πως ο στόχος παρέμενε + αξιόλογος, ακόμη και χωρίς την βοήθεια του Bill, και έτσι υιοθετήσαμε το + όνομα &os;, επινοημένο από τον David Greenman. Οι αρχικοί + στόχοι μας τέθηκαν αφού συμβουλευτήκαμε τους χρήστες του συστήματος εκείνης + της εποχής και, όταν έγινε ξεκάθαρο πως το project είχε πάρει σωστή πορεία και + ίσως έτεινε να γίνει πραγματικότητα, ήρθα σε επαφή με την Walnut Creek CDROM + μ'ένα βλέμμα βελτίωσης των καναλιών διανομής του &os; για εκείνους τους + πολλούς άτυχους δίχως εύκολη πρόσβαση στο Ίντερνετ. + Η Walnut Creek CDROM όχι μόνο υποστήριξε την ιδέα διανομής του + &os; σε CD αλλά επίσης πήγε τόσο μακριά ώστε να παρέχει στο project μια + μηχανή εργασίας και μια γρήγορη σύνδεση στο Ίντερνετ. Δίχως τον βαθμό πίστης + της Walnut Creek CDROM σε αυτό που ήταν, εκείνο τον καιρό, ένα εντελώς άγνωστο + project, είναι πολύ απίθανο το &os; να είχε φτάσει τόσο μακριά, + και τόσο γρήγορα, όπως σήμερα. + + 4.3BSD-Lite + Net/2 + U.C. Berkeley + 386BSD + Free Software Foundation + Η πρώτη διανομή CDROM (και γενικά ευρείας διαδόσεως στο δίκτυο) ήταν + η &os; 1.0, που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβρη του 1993. Αυτή βασιζόταν σε μια + ταινία της 4.3BSD-Lite (Net/2)του U.C. Berkeley, με + πολλά στοιχεία προσφερόμενα από την 386BSD και την Free Software + Foundation. Ήταν μια αξίως δίκαιη επιτυχία για πρώτη + προσπάθεια , και την συνεχίσαμε με την υψηλότερα επιτυχημένη έκδοση &os; + 1.1 που κυκλοφόρησε τον Μάϊο του 1994. + + Novell + U.C. Berkeley + Net/2 + AT&T + Περίπου εκείνη την περίοδο, σχηματίστηκαν απρόσμενα στον ορίζοντα + σύννεφα καταιγίδας καθώς η Novell και το U.C. Berkeley τακτοποίησαν + την μακράς διαρκείας δικαστική διαμάχη νομικού δικαίου για την ταινία + Net/2. Μία πλευρά αυτής της συμφωνίας ήταν η παραχώριση του U.C. Berkeley + ότι μεγάλο μέρος του Net/2 ήταν επιβαρυμένος + κώδικας και ιδιοκτησία της Novell, η οποία με την σειρά της το απέκτησε από + AT&T λίγο καιρό πριν. Το Berkeley αυτό που πήρε ως αντάλλαγμα ήταν τις + ευλογίες της Novell ότι η έκδοση 4.4BSD-Lite, όταν τελικά + θα ολοκληρωνόταν, θα δηλωνόταν ως μη επιβαρυμένος και όλοι οι υπαρκτοί + χρήστες Net/2 ένθερμα θα ενθαρρύνονταν να μετατοπιστούν. Αυτό + συμπεριλάμβανε το &os;, και στο project δώθηκε χρόνος μέχρι τον Ιούλιο + του 1994 να σταματήσει τις παραδόσεις των προϊόντων βασισμένες στο Net/2. Υπό + τους όρους αυτής της συμφωνίας, στο project επετράπη μια τελευταία έκδοση + πριν την λήξη προθεσμίας, και αυτή ήταν η έκδοση &os; 1.1.5.1. + + Το &os; τότε τέθηκε στη δυσχερή θέση κυριολεκτικά να + ξανα-ανακαλύψει τον εαυτό του από ένα σύνολο από bit του 4.4BSD-Lite εντελώς + καινούργιο και κυρίως ατελές. Οι εκδόσεις Lite ήταν + light(ελαφρύς) κατά μέρους επειδή το CSRG του Berkeley είχε αφαιρέσει μεγάλο όγκο + ζητούμενου κώδικα για να κατασκευάσει πραγματικά ένα εκκινήσιμο λειτουργικά σύστημα + (λόγω διαφόρων νομικών ζητημάτων) και επί μέρους λόγω του ότι το port για Intel + της 4.4 ήταν σε υψηλό βαθμό ατελές. Πήρε καιρό στο project μέχρι τον Νοέμβριο του + 1994 για να γίνει η μετάβαση, και σε αυτό το σημείο + κυκλοφόρησε η &os; 2.0 στο δίκτυο και σε CDROM (τέλη Δεκέμβρη). + Παρά το γεγονός ότι ήταν ακόμη αρκετά πρόχειρη μέσες άκρες, + η έκδοση ήταν μια σημαντική επιτυχία και την ακολούθησε η + πιο ισχυρή και ευκολότερη προς την εγκατάσταση έκδοση &os; 2.0.5 τον Ιούνιο + του 1995. + + Κυκλοφορήσαμε την &os; 2.1.5 τον Αύγουστο του 1996, και φάνηκε + να είναι αρκετά δημοφιλής στους ISP και στις εμπορικές κοινότητες τόσο που + άξιζε άλλο ένα παρακλάδι στον κορμό της 2.1-STABLE. Αυτή ήταν η + &os; 2.1.7.1, κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1997 και ήταν η αποκορύφωση + της κύριας ανάπτυξης στην 2.1-STABLE. Τώρα μόνο σε κατάσταση συντήρησης, + θα γίνονται μόνο βελτιώσεις ασφαλείας και άλλες κριτικές διορθώσεις bug + σε αυτό τον κορμό (RELENG_2_1_0). + + Η &os; 2.2 διακλαδώθηκε από την ανάπτυξη της κύριας γραμμής + (-CURRENT) τον Νοέμβριο του 1996 σαν παρακλάδι της RELENG_2_2, + και η πρώτη πλήρη release (2.2.1) κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του + 1997. Πρόσθετες releases κατά μήκος του κορμού 2.2 δώθηκαν το + καλοκαίρι και το φθινόπωρο του '97, η τελευταία των οποίων (η 2.2.8) εμφανίστηκε + τον Νοέμβρη του 1998. Η πρώτη επίσημη 3.0 release εμφανίστηκε τον + Οκτώβριο του 1998 και στιγμάτισε την αρχή του τέλους για το + παρακλάδι 2.2. + + Ο κορμός διακλαδώθηκε πάλι τον Ιανουάριο 20, 1999, οδηγώντας στην + 4.0-CURRENT και στο παρακλάδι 3.X-STABLE. Από την 3.X-STABLE, η 3.1 + κυκλοφόρησε τον 15 Φεβρουαρίου 1999, η 3.2 στις 15 Μαΐου 1999, η 3.3 στις + 16 Σεπτεμβρίου 1999, η 3.4 στις 20 Δεκεμβρίου του, 1999, και η 3.5 στις + 24 Ιουνίου 2000, την οποία ακολούθησε λίγες μέρες μετά μία αναβάθμιση + χαμηλότερου σημείου απ'την 3.5.1, για να συμπεριληφθούν τελευταία στιγμή + κάποια λάθη ασφαλείας στο Kerberos. Αυτή θα ήταν και η τελική release στον κορμό + της 3.X . + + Υπήρξε άλλο παρακλάδι στις 13 Μαρτίου 2000, που είδε την + ανάγκη για ένα νέο κορμό 4.X-STABLE. Υπήρξαν διάφορες releases + από τότε: Η 4.0-RELEASE κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2000, και + η τελευταία 4.11-RELEASE βγήκε τον Ιανουάριο του 2005. + + Μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα αναμονής η 5.0-RELEASE ανακοινώθηκε στις 19 Ιανουαρίου + του 2003. Με το αποκορύφωμα σχεδόν τριών χρόνων εργασίας, με αυτή την + release ξεκίνησε το &os; στο μονοπάτι των εξελιγμένων πολυεπεξεργαστών + και την υποστήριξη των εφαρμογών thread και εισήγαγε υποστήριξη για τις + πλατφόρμες &ultrasparc; και ia64. Αυτήν την release + ακολούθησε η 5.1 τον Ιούνιο του 2003. Η τελευταία 5.X release από τον + κορμό της -CURRENT ήταν η 5.2.1-RELEASE, που προστέθηκε τον Φεβρουάριο του 2004. + + Ο κορμός της RELENG_5, δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 2004, ακολούθησε η + 5.3-RELEASE, η οποία σημάδεψε την αρχή του κορμού των 5-STABLE releases. + Η πιο πρόσφατη &rel2.current;-RELEASE εισήχθη την &rel2.current.date;. + Θα υπάρχουν πρόσθετες releases από τον κορμό της RELENG_5. + + Ο κορμός διακλαδώθηκε πάλι τον Ιούλιο του 2005, αυτή τη φορά για την RELENG_6. + 6.0-RELEASE, την πρώτη release της σειράς 6.X, που κυκλοφόρησε τον + Νοέμβριο του 2005. Η πιο πρόσφατη &rel.current;-RELEASE βγήκε την + &rel.current.date;. Θα υπάρχουν πρόσθετες releases από τον κορμό + της RELENG_6. + + Για την ώρα, μακροπρόθεσμα σχέδια ανάπτυξης συνεχίζουν να υφίστανται στον + κορμό της 7.X-CURRENT, και στις SNAPshot releases της 7.X σε + CDROM (και, φυσικά, στο δίκτυο) είναι συνεχώς διαθέσιμα από + τον + snapshot server ενώ οι εργασίες είναι σε εξέλιξη. + + + + + + + Jordan + Hubbard + Συνεισφορά του + + + + + &os; Project Goals + + + &os; Project + goals + + Οι στόχοι του &os; Project είναι να παρέχει λογισμικό που + θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιαδήποτε περίσταση και δίχως δεσμεύσεις. + Πολλοί από μας έχουν κάνει σημαντική επένδυση στον κώδικα (και το project) και + σίγουρα δε θα πείραζε πότε πότε μια μικρή οικονομική συνεισφορά, + αλλά σίγουρα δεν είμαστε έτοιμοι για να επιμείνουμε σ'αυτό. Εμείς πιστεύουμε + ότι η πρωταρχική και σπουδαιότερη αποστολή μας είναι να + παρέχουμε κώδικα σε υπάρχοντες και μελλοντικούς χρήστες, και για οποιοδήποτε σκοπό + ώστε ο κώδικας να έχει ευρεία διάδοση και να είναι το περισσότερο + δυνατόν ωφέλιμος . Αυτό είναι, πιστεύω, ένας απ'τους σημαντικότερους + στόχους του Ελεύθερου Λογισμικού και ένας απ'τους οποίους με ενθουσιασμό + υποστηρίζουμε. + + + GNU General Public License (GPL) + + + GNU Lesser General Public License (LGPL) + + BSD Copyright + Εκείνος ο κώδικας του πηγαίου κορμού μας που έγκυται υπό την GNU + General Public License (GPL) ή την Library General Public License + (LGPL) έρχεται με ελαφρώς περισσότερες επισυναπτόμενες γραμμές, αν και + τουλάχιστον από πλευράς ενδυνάμωσης της πρόσβασης παρά για το + αντίθετο. Λόγω των επιπρόσθετων επιπλοκών που μπορούν να εξελιχθούν + στην εμπορή χρήση GPL λογισμικού, ωστόσο, προτιμούμε + το λογισμικό να υποβάλλεται υπό το χαλαρότερο BSD copyright όταν + είναι η πιο λογική επιλογή να γίνει έτσι. + + + + + + + Satoshi + Asami + Συνεισφορά του + + + + + Το Μοντέλο ΑΝάπτυξης του &os; + + + &os; Project + μοντέλο ανάπτυξης + + Η ανάπτυξη του &os; είναι μία πολύ ανοιχτή και ευέλικτη + διαδικασία, αφού είναι κυριολεκτικά θεμελιωμένη από την συνεισφορά + εκατοντάδων ανθρώπων απ'όλο τον κόσμο, όπως μπορείτε να δείτε από + την λίστα των + συνεργατών μας. Η υποδομή ανάπτυξης του &os; επιτρέπει + στα εκατοντάδες μέλη της ομάδας ανάπτυξης να συνεργάζονται μέσω του Ίντερνετ. + Εϊμαστε σταθερά σε αναζήτηση για νέα μέλη στην ομάδα ανάπτυξης και + για ιδέες, και όσοι ενδιαφέρονται να ασχοληθούν ακόμη περισσότερο + με το project χρειάζεται απλά να επικοινωνήσουν μαζί μας στο &a.hackers;. + Επίσης το &a.announce; είναι διαθέσιμο για όσους επιθυμούν + να ενημερώνουν άλλους χρήστες του &os; για τους κύριους + τομείς εργασίας. + + Χρήσιμα πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για το &os; project και + την διαδικασία ανάπτυξης του, είτε δουλεύετε ανεξάρτητοι είτε ως στενοί + συνεργάτες: + + + + Το CVS repository + + + CVS + repository + + + Concurrent Versions System + CVS + + + Ο κεντρικός κορμός κώδικα του &os; συντηρείται από το + CVS + (Concurrent Versions System), ένα ελεύθερα διαθέσιμο εργαλείο ελέγχου + πηγαίου κώδικα που προσφέρεται ενσωματωμένο στο &os;. Το κύριο + CVS + repository βρίσκεται σε μία μηχανή στην Santa Clara CA, USA + απ'όπου αντιγράφεται σε μεγάλο αριθμό μηχανών mirror + σε όλο τον κόσμο. Ο κορμός CVS, ο οποίος περιέχει τους κορμούς -CURRENT και -STABLE, + μπορεί επίσης εύκολα να αντιγραφεί και στην δικιά σας μηχανή. + Παρακούμε για περισσότερες πληροφορίες στο πως να το κάνετε σας παραπέμπουμε + στον τομέα Συγχρονίζοντας τον κορμό του + κώδικα σας. + + + + + Η λίστα των committers + + committers + + Οι committers + είναι άτομα που έχουν άδεια εγγραφής(write) στον + κορμό του CVS, και είναι εξουσιοδοτημένοι να κάνουν μετατροπές + στον κώδικα του &os; (ο όρος committer + προέρχεται από την εντολή &man.cvs.1; commit + , η οποία χρησιμοποιείται για να γίνουν νέες αλλαγές στο CVS + repository). Ο καλύτερος τρόπος για να τεθούν αλλαγές προς αναθεώρηση + εκ μέρους της λίστας των committers είναι να χρησιμοποιείται η εντολή + &man.send-pr.1;. Εάν κάτι φαίνεται μπλοκαρισμένο στο + σύστημα, τότε μπορείτε να τους προσεγγίσετε στέλνοντας email + στην &a.committers;. + + + + + The &os; core team + + core team + + Η &os; core team + θα ήταν ισοδύναμη με το διοικητικό συμβούλιο αν το &os; + Project ήταν μια ανώνυμη εταιρεία. Ο πρωταρχικός στόχος της + core team είναι να εξασφαλίσει ότι το project, στο σύνολο του, + είναι σε καλή κατάσταση και να το οδηγεί προς την σωστή κατεύθυνση. + Μια απ'τις λειτουργίες της core team είναι να προσκαλεί νέα μέλη + στην ομάδα ανάπτυξης να ενσωματωθούν υπεύθυνα και αφοσιωμένα + στην ομάδα των committers ώστε να προχωρούν με τους υπολοίπους. + Η παρούσα core team εκλέχτηκε από ένα σύνολο από υποψηφίους committer + τον Ιούλιο του 2006. Εκλογές διεξάγονται κάθε 2 χρόνια. + + + Μερικά μέλη της core team έχουν επίσης ειδικούς τομείς + ευθύνης, και αυτό σημαίνει πως είναι εντεταλμένοι να + εξασφαλίσουν ότι για μεγάλο μέρος του συστήματος θα δουλεύει όπως + έχει εξαγγελθεί. Για μια ολοκληρωμένη λίστα της ομάδας ανάπτυξης του &os; + και των τομέων ευθύνης τους, παρακαλούμε δείτε την Contributors + List + + + Τα περισσότερα μέλη του core team είναι εθελοντές όσον + αφορά την ανάπτυξη του &os; και δεν έχουν προνόμια + οικονομικής φύσεως από το project, επομένως η δέσμευση δεν θα + έπρεπε να παρερμηνεύεται ως εγγυημένη υποστήριξη. + Η παραπάνω παρομοίωση με το διοικητικό συμβούλιο + δεν είναι πολύ ακριβής, και ίσως να έπρεπε πιο κατάλληλα να πούμε + είναι εκείνοι οι άνθρωποι που θυσίασαν τις ζωές τους για χάρη + του &os; ενάντια στην καλύτερη τους + κρίση! + + + + + + Εξωτερικοί συνεργάτες + + συνεργάτες + + Τελευταίο, αλλά οπωσδήποτε όχι μικρότερης σημασίας, η μεγαλύτερη ομάδα + ανάπτυξης είναι οι ίδιοι οι χρήστες που μας παρέχουν feedback και + διορθώσεις των bug σε σχεδόν σταθερή βάση. Ο κύριος + τρόπος για να κρατάμε επαφή με την μη συγκεντρωτική ομάδα ανάπτυξης του &os; + είναι να γινόμαστε συνδρομητές στο &a.hackers; όπου κάποια πράγματα + συζητιούνται. Δείτε για περισσότερες πληροφορίες περί + των διαφόρων mailing lists του &os;. + + Η + Λίστα Συνεργατών του &os; είναι μεγάλη + και συνεχώς αυξανόμενη, επομένως γιατί να μην γίνετε μέλος της και να + συμβάλλετε σήμερα σε κάτι στο &os;; + + Το να παρέχετε κώδικα δεν είναι ο μόνος τρόπος για να συμβάλλετε + στο project' για μια πιο ολοκληρωμένη λίστα από πράγματα που μπορείτε + να κάνετε, ακολουθήστε παρακαλώ την παραπομπή στο&os; Project web + site. + + + + + Συνοψίζοντας, το μοντέλο ανάπτυξης μας είναι οργανωμένο σαν ένα λυτό σύνολο + ομόκεντρων κύκλων. Το συγκεντρωτικό μοντέλο είναι σχεδιασμένο για να + διευκολύνει τους χρήστες του &os;, στους οποίους + παρέχεται με εύκολο τρόπο ώστε να ακολουθούν τα ίχνη ενός βασικού κώδικα, + και όχι για να αποκλείουμε πιθανούς συνεργάτες! Επιθυμία μας είναι να + παρουσιάσουμε ένα σταθερό λειτουργικό σύστημα σε συνάρτηση με μια μεγάλη + γκάμα από προγράμματα εφαρμογών που οι χρήστες να + μπορούν εύκολα να εγκαθιστούν και να χρησιμοποιούν — για την εκπλήρωση + αυτών, το μοντέλο αυτό δουλεύει πολύ καλά. + + Το μόνο που ζητάμε απ'όσους ενδιαφέρονται να ενωθούν μαζί μας στην ομάδα + ανάπτυξης του &os; είναι λίγη απ'την ίδια αφοσίωση της τωρινή ομάδας + για μια συνεχή πορεία στην επιτυχία του. + + + + Η &os; Current Release + + NetBSD + OpenBSD + 386BSD + Free Software Foundation + U.C. Berkeley + + Computer Systems Research Group (CSRG) + + Το &os; είναι ελεύθερα διαθέσιμο, βασίζεται ολόκληρο στους πηγαίους κώδικες του 4.4BSD-Lite + ανεπτυγμένο για Intel &i386;, &i486;, &pentium;, + &pentium; Pro, + &celeron;, + &pentium; II, + &pentium; III, + &pentium; 4 (or compatible), + &xeon;, DEC Alpha + και Sun &ultrasparc; συστήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών. + Πρωταρχικά βασίστηκε στο software της ομάδας U.C. Berkeley + CSRG, με κάποιες βελτιώσεις από τα NetBSD, OpenBSD, 386BSD, και + το Free Software Foundation. + + Από την release του &os; 2.0 στα τέλη του 1994, η απόδοση, + το σύνολο των χαρακτηριστικών, και η σταθερότητα του &os; καλυτέρεψε σημαντικά. + + Η μεγαλύτερη αλλαγή είναι η διόρθωση του συστήματος εικονικής μνήμης(virtual memory) + με ένα ολοκληρωμένο VM/file buffer cache το οποίο όχι μόνο αυξάνει την απόδοση, αλλά + επίσης μειώνεται η ζήτηση για μνήμη απ'το &os;, κάνοντας μια ρύθμιση 5 MB το + περισσότερο αποδεκτό ελάχιστο. Άλλες βελτιώσεις περιέχονται όπως πλήρης υποστήριξη + σε NIS client και server, υποστήριξη συναλλαγών TCP, dial-on-demand PPP, + ενσωματωμένη υποστήριξη DHCP, ένα βελτιωμένο υποσύστημα SCSI, υποστήριξη ISDN, + υποστήριξη για ATM, FDDI, Fast και Gigabit Ethernet (1000 Mbit) + αντάπτορες, βελτιωμένη υποστήριξη για τους τελευταίους Adaptec controllers, και + πολλές χιλιάδες διορθώσεις λαθών(bug). + + Επιπρόσθετα στις βασικές διανομές, το &os; προσφέρει μια + συλλογή software που φέρει χιλιάδες προγράμματα καθημερινών + χρήσεων. Την παρούσα στιγμή που γράφουμε, υπάρχουν + πάνω από &os.numports; πόρτες(ports)! Η λίστα των ports ξεκινάει από + http (WWW) servers, μέχρι παιχνίδια, γλώσσες προγραμματισμού, κειμενογράφους, + και ενδιάμεσα εμπεριέχονται σχεδόν τα πάντα. Η συνολική Συλλογή Ports απαιτεί + προσεγγιστικά &ports.size; αποθηκευτικό χώρο, αφού όλες οι ports εκφράζονται + με deltas των αυθεντικών πηγών τους. Το γεγονός αυτό μας επιτρέπει + να αναβαθμίσουμε τις ports πολύ ευκολότερα, και μειώνει δραστικά τις + απαιτήσεις σε σκληρό δίσκο που υπήρχαν από την παλαιότερη Συλλογή Ports 1.0 . Για + να μεταγλωττιστεί (compile) μια port, απλά μεταβείτε στην directory του + προγράμματος που επιθυμείτε να εγκαταστήσετε, πληκτρολογήστε make + install, και αφήστε το σύστημα να κάνει τα υπόλοιπα. Ολόκληρη + η αυθεντική διανομή για κάθε port που χτίζετε (build) παρέχεται δυναμικά + από το CDROM ή από μία τοπική FTP τοποθεσία, επομένως χρειάζεστε μόνο + αρκετό σκληρό δίσκο για να χτίσετε (build) τις ports που θέλετε. Σχεδόν + κάθε port επίσης παρέχεται και σαν προ-μεταγλωττισμένο(pre-compiled) + package, το οποίο μπορεί να εγκατασταθεί με μια + απλή εντολή (pkg_add) για εκείνους που δεν επιθυμούν να + να μεταγλωττίζουν(compile) τις ports τους από τον πηγαίο. Περισσότερες πληροφορίες + για τα packages και τις ports μπορείτε να βρείτε στο . + + Μεγάλο νούμερο από επιπλέον τεκμηρίωση την οποία μπορεί να βρείτε πολύ χρήσιμη + για την διαδικασία εγκατάστασης και χρήσης του &os; μπορεί επίσης να βρεθεί + στην directory /usr/share/doc οποιασδήποτε σύγχρονης + μηχανής &os;. Μπορείτε να δείτε τα εγχειρίδια εγκατεστημένα τοπικά + με κάθε κατάλληλο HTML browser χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες + URLs: + + + + Το Εγκειρίδιο Χρήσης &os; + + + /usr/share/doc/handbook/index.html + + + + + Συνήθεις ερωτήσεις στο &os; (FAQ) + + + /usr/share/doc/faq/index.html + + + + + Μπορείτε επίσης να δείτε τα αυθεντικά (και πιο συχνά αναβαθμισμένα) + αντίγραφα στο . + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/jails/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/jails/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..81fe43a791 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/jails/chapter.sgml @@ -0,0 +1,943 @@ + + + + + + Matteo + Riondato + Συνεισφορά από τον + + + + + Jails + + jails + + + Σύνοψη + + Το κεφάλαιο αυτό εξηγεί τι είναι τα jails (φυλακές) στο &os; και + πως χρησιμοποιούνται. Τα jails, που ορισμένες φορές αναφέρονται σαν + μια ενισχυμένη εναλλακτική λύση για περιβάλλοντα chroot + , είναι ένα ισχυρό εργαλείο για διαχειριστές συστημάτων, αλλά + η βασική τους χρήση μπορεί να επίσης να είναι χρήσιμη σε προχωρημένους + χρήστες. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Τι είναι το jail και τι σκοπό μπορεί να εξυπηρετήσει σε + εγκαταστάσεις &os;. + + + + Πως να φτιάξετε, να εκκινήσετε, και να σταματήσετε ένα jail. + + + + + Τα βασικά της διαχείρισης του jail, τόσο μέσα, όσο και έξω + από αυτό. + + + + Άλλες πηγές χρήσιμων πληροφοριών σχετικά με τα jails είναι: + + + + Η σελίδα manual του &man.jail.8;. Περιέχει πλήρη αναφορά + του βοηθητικού προγράμματος jail — + του διαχειριστικού εργαλείου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο &os; + για την εκκίνηση, διακοπή και έλεγχο των jails. + + + + Οι λίστες ταχυδρομείου και τα αρχεία τους. Τα αρχεία από την + &a.questions.name; και άλλες λίστες που εξυπηρετούνται από τον + &a.mailman.lists; περιέχουν πλήρη οδηγό για τα jails. Είναι πάντοτε + ενδιαφέρον να ψάχνετε τα αρχεία ή να δημοσιεύετε νέες ερωτήσεις + στη λίστα &a.questions.name;. + + + + + + + Terms Related to Jails + + To facilitate better understanding of parts of the &os; system + related to jails, their internals and the way they interact with + the rest of &os;, the following terms are used further in this + chapter: + + + + &man.chroot.2; (command) + + A system call of &os;, which changes the root directory of a + process and all its descendants. + + + + + &man.chroot.2; (environment) + + The environment of processes running in + a chroot. This includes resources such as the part + of the file system which is visible, user and group IDs which are + available, network interfaces and other IPC mechanisms, + etc. + + + + + &man.jail.8; (command) + + The system administration utility which allows launching of + processes within a jail environment. + + + + + host (system, process, user, etc.) + + The controlling system of a jail environment. The host system + has access to all the hardware resources available, and can + control processes both outside of and inside a jail environment. + One of the important differences of the host system from a jail is + that the limitations which apply to superuser processes inside a + jail are not enforced for processes of the host system. + + + + + hosted (system, process, user, etc.) + + A process, user or other entity, whose access to resources is + restricted by an &os; jail. + + + + + + + Introduction + + Since system administration is a difficult and perplexing + task, many powerful tools were developed to make life easier for + the administrator. These tools mostly provide enhancements of some sort + to the way systems are installed, configured and maintained. + Part of the tasks which an administrator is + expected to do is to properly configure the security of a system, + so that it can continue serving its real purpose, without allowing + security violations. + + One of the tools which can be used to enhance the security of + a &os; system are jails. Jails were + introduced in &os; 4.X by &a.phk;, but were greatly improved in + &os; 5.X to make them a powerful and flexible subsystem. Their + development still goes on, enhancing their usefulness, performance, reliability, + and security. + + + What is a Jail + + BSD-like operating systems have had &man.chroot.2; since the + time of 4.2BSD. The &man.chroot.8; utility can be used to + change the root directory + of a set of processes, creating a safe environment, separate + from the rest of the system. Processes created in the chrooted + environment can not access files or resources outside of it. + For that reason, compromising a service running in a chrooted + environment should not allow the attacker to compromise the + entire system. The &man.chroot.8; utility is good for easy + tasks, which do not require a lot of flexibility or complex and + advanced features. Since the inception of the + chroot concept, however, many ways have been found to escape from a + chrooted environment and, although they have been fixed in + modern versions of the &os; kernel, it was clear that + &man.chroot.2; was not the ideal solution for securing services. + A new subsystem had to be implemented. + + This is one of the main reasons why + jails were developed. + + Jails improve on the concept of the traditional + &man.chroot.2; environment, in several ways. In a traditional + &man.chroot.2; environment, processes are only limited in the + part of the file system they can access. The rest of the system + resources (like the set of system users, the running processes, + or the networking subsystem) are shared by the chrooted + processes and the processes of the host system. Jails expand + this model by virtualizing not only access to the file system, + but also the set of users, the networking subsystem of the &os; + kernel and a few other things. A more complete set of + fine-grained controls available for tuning the access of a + jailed environment is described in . + + A jail is characterized by four elements: + + + + A directory subtree — the starting point from + which a jail is entered. Once inside the jail, a process + is not permitted to escape outside of this subtree. + Traditional security issues which plagued the original + &man.chroot.2; design will not affect &os; jails. + + + + A hostname — the hostname which will be used + within the jail. Jails are mainly used for hosting network + services, therefore having a descriptive hostname for each + jail can really help the system administrator. + + + + An IP address — this will be + assigned to the jail and cannot be changed in any way during + the jail's life span. The IP address of a jail is usually an alias address + for an existing network interface, but this is not strictly necessary. + + + + A command — the path name of an executable to run + inside the jail. This is relative to the root directory of + the jail environment, and may vary a lot, depending on the + type of the specific jail environment. + + + + Apart from these, jails can have their own set of users and + their own root user. Naturally, the powers + of the root user are limited within the + jail environment and, from the point of view of the host system, + the jail root user is not an omnipotent user. + In addition, the root user of a jail is not + allowed to perform critical operations to the system outside of + the associated &man.jail.8; environment. More information + about capabilities and restrictions of the + root user will be discussed in below. + + + + + Creating and Controlling Jails + + Some administrators divide jails into the following two types: + complete jails, which resemble a real &os; system, + and service jails, dedicated to one application or + service, possibly running with privileges. This is only a + conceptual division and the process of building a jail is not + affected by it. The &man.jail.8; manual page is quite clear about + the procedure for building a jail: + + &prompt.root; setenv D /here/is/the/jail +&prompt.root; mkdir -p $D +&prompt.root; cd /usr/src +&prompt.root; make world DESTDIR=$D +&prompt.root; cd etc/ This step +is not required on &os; 6.0 and later. +&prompt.root; make distribution DESTDIR=$D +&prompt.root; mount_devfs devfs $D/dev + + + + Selecting a location for a jail is the best starting point. + This is where the jail will physically reside within the file system of the jail's host. + A good choice can be /usr/jail/jailname, + where jailname is the hostname + identifying the jail. The /usr/ file system usually has + enough space for the jail file system, which for complete jails is, essentially, + a replication of every file present in a default installation + of the &os; base system. + + + + This command will populate the directory subtree chosen + as jail's physical location on the file system with the + necessary binaries, libraries, manual pages and so on. + Everything is done in the typical &os; style — first + everything is built/compiled, then installed to the + destination path. + + + + The distribution target for + make installs every needed + configuration file. In simple words, it installs every installable file of + /usr/src/etc/ to the + /etc directory of the jail + environment: + $D/etc/. + + + + Mounting the &man.devfs.8; file system inside a jail is + not required. On the other hand, any, or almost any + application requires access to at least one device, depending + on the purpose of the given application. It is very important + to control access to devices from inside a jail, as improper + settings could permit an attacker to do nasty things in the + jail. Control over &man.devfs.8; is managed through rulesets + which are described in the &man.devfs.8; and + &man.devfs.conf.5; manual pages. + + + + Once a jail is installed, it can be started by using the + &man.jail.8; utility. The &man.jail.8; utility takes four + mandatory arguments which are described in the . Other arguments may be + specified too, e.g., to run the jailed process with the credentials of a specific + user. The argument depends on + the type of the jail; for a virtual system, + /etc/rc is a good choice, since it will + replicate the startup sequence of a real &os; system. For a + service jail, it depends on the service or + application that will run within the jail. + + Jails are often started at boot time and the &os; + rc mechanism provides an easy way to do + this. + + + + A list of the jails which are enabled to start at boot + time should be added to the &man.rc.conf.5; file: + + jail_enable="YES" # Set to NO to disable starting of any jails +jail_list="www" # Space separated list of names of jails + + + + For each jail listed in jail_list, a + group of &man.rc.conf.5; settings, which describe the + particular jail, should be added: + + jail_www_rootdir="/usr/jail/www" # jail's root directory +jail_www_hostname="www.example.org" # jail's hostname +jail_www_ip="192.168.0.10" # jail's IP address +jail_www_devfs_enable="YES" # mount devfs in the jail +jail_www_devfs_ruleset="www_ruleset" # devfs ruleset to apply to jail + + The default startup of jails configured in + &man.rc.conf.5;, will run the /etc/rc + script of the jail, which assumes the jail is a complete + virtual system. For service jails, the default startup + command of the jail should be changed, by setting the + jail_jailname_exec_start + option appropriately. + + + For a full list of available options, please see the + &man.rc.conf.5; manual page. + + + + The /etc/rc.d/jail script can be used to + start or stop a jail by hand, if an entry for it exists in + rc.conf: + + &prompt.root; /etc/rc.d/jail start www +&prompt.root; /etc/rc.d/jail stop www + + A clean way to shut down a &man.jail.8; is not available at + the moment. This is because commands normally used to accomplish + a clean system shutdown cannot be used inside a jail. The best + way to shut down a jail is to run the following command from + within the jail itself or using the &man.jexec.8; utility from + outside the jail: + + &prompt.root; sh /etc/rc.shutdown + + More information about this can be found in the &man.jail.8; + manual page. + + + + Fine Tuning and Administration + + There are several options which can be set for any jail, and + various ways of combining a host &os; system with jails, to produce + higher level applications. This section presents: + + + + Some of the options available for tuning the behavior and + security restrictions implemented by a jail + installation. + + + + Some of the high-level applications for jail management, + which are available through the &os; Ports Collection, and can + be used to implement overall jail-based solutions. + + + + System tools for jail tuning in &os; + + Fine tuning of a jail's configuration is mostly done by + setting &man.sysctl.8; variables. A special subtree of sysctl + exists as a basis for organizing all the relevant options: the + security.jail.* hierarchy of &os; kernel + options. Here is a list of the main jail-related sysctls, + complete with their default value. Names should be + self-explanatory, but for more information about them, please + refer to the &man.jail.8; and &man.sysctl.8; manual + pages. + + + + security.jail.set_hostname_allowed: + 1 + + + + security.jail.socket_unixiproute_only: + 1 + + + + security.jail.sysvipc_allowed: + 0 + + + + security.jail.enforce_statfs: + 2 + + + + security.jail.allow_raw_sockets: + 0 + + + + security.jail.chflags_allowed: + 0 + + + + security.jail.jailed: 0 + + + + These variables can be used by the system administrator of + the host system to add or remove some of + the limitations imposed by default on the + root user. Note that there are some + limitations which cannot be removed. The + root user is not allowed to mount or + unmount file systems from within a &man.jail.8;. The + root inside a jail may not load or unload + &man.devfs.8; rulesets, set firewall rules, or do many other + administrative tasks which require modifications of in-kernel + data, such as setting the securelevel of the + kernel. + + The base system of &os; contains a basic set of tools for + viewing information about the active jails, and attaching to a + jail to run administrative commands. The &man.jls.8; and + &man.jexec.8; commands are part of the base &os; system, and can be used + to perform the following simple tasks: + + + + Print a list of active jails and their corresponding + jail identifier (JID), + IP address, hostname and path. + + + + Attach to a running jail, from its host system, and run + a command inside the jail or perform administrative tasks inside the + jail itself. This is especially useful when the + root user wants to cleanly shut down a + jail. The &man.jexec.8; utility can also be used to start a + shell in a jail to do administration in it; for + example: + + &prompt.root; jexec 1 tcsh + + + + + + High-level administrative tools in &os; Ports + Collection + + Among the many third-party utilities for jail administration, + one of the most complete and useful is sysutils/jailutils. It is a set of + small applications that contribute to &man.jail.8; management. + Please refer to its web page for more information. + + + + + Application of Jails + + + + + + Daniel + Gerzo + Contributed by + + + + + + Service Jails + + This section is based upon an idea originally presented by + &a.simon; at , and an + updated article written by Ken Tom + locals@gmail.com. This section illustrates how + to set up a &os; system that adds an additional layer of + security, using the &man.jail.8; feature. It is also assumed + that the given system is at least running RELENG_6_0 and the + information provided earlier in this chapter has been well + understood. + + + Design + + One of the major problems with jails is the management of + their upgrade process. This tends to be a problem because + every jail has to be rebuilt from scratch whenever it is + updated. This is usually not a problem for a single jail, + since the update process is fairly simple, but can be quite + time consuming and tedious if a lot of jails are + created. + + + This setup requires advanced experience with &os; and + usage of its features. If the presented steps below look + too complicated, it is advised to take a look at a simpler + system such as sysutils/ezjail, which provides + an easier method of administering &os; jails and is not as + sophisticated as this setup. + + + This idea has been presented to resolve such issues by + sharing as much as is possible between jails, in a safe way + — using read-only &man.mount.nullfs.8; mounts, so that + updating will be be simpler, and putting single services into + individual jails will become more attractive. Additionally, + it provides a simple way to add or remove jails as well as a + way to upgrade them. + + + Examples of services in this context are: an + HTTP server, a DNS + server, a SMTP server, and so forth. + + + The goals of the setup described in this section + are: + + + + Create a simple and easy to understand jail structure. + This implies not having to run a full + installworld on each and every jail. + + + Make it easy to add new jails or remove existing + ones. + + + Make it easy to update or upgrade existing + jails. + + + Make it possible to run a customized &os; + branch. + + + Be paranoid about security, reducing as much as + possible the possibility of compromise. + + + Save space and inodes, as much as possible. + + + + As it has been already mentioned, this design relies + heavily on having a single master template which is read-only + (known as nullfs) mounted into each + jail and one read-write device per jail. A device can be a + separate physical disc, a partition, or a vnode backed + &man.md.4; device. In this example, we will use read-write + nullfs mounts. + + The file system layout is described in the following + list: + + + + Each jail will be mounted under the /home/j directory. + + + /home/j/mroot is + the template for each jail and the read-only partition for + all of the jails. + + + A blank directory will be created for each jail under + the /home/j + directory. + + + Each jail will have a /s directory, that will be + linked to the read-write portion of the system. + + + Each jail shall have its own read-write system that is + based upon /home/j/skel. + + + Each jailspace (read-write portion of each jail) shall + be created in /home/js. + + + + + This assumes that the jails are based under the + /home partition. This + can, of course, be changed to anything else, but this change + will have to be reflected in each of the examples + below. + + + + + + Creating the Template + + This section will describe the steps needed to create the + master template that will be the read-only portion for the + jails to use. + + It is always a good idea to update the &os; system to the + latest -RELEASE branch. Check the corresponding Handbook + Chapter + to accomplish this task. In the case the update is not + feasible, the buildworld will be required in order to be able + to proceed. Additionally, the sysutils/cpdup package will be + required. We will use the &man.portsnap.8; utility to + download the &os; Ports Collection. The Handbook Portsnap Chapter + is always good reading for newcomers. + + + + First, create a directory structure for the read-only + file system which will contain the &os; binaries for our + jails, then change directory to the &os; source tree and + install the read-only file system to the jail + template: + + &prompt.root; mkdir /home/j /home/j/mroot +&prompt.root; cd /usr/src +&prompt.root; make installworld DESTDIR=/home/j/mroot + + + Next, prepare a &os; Ports Collection for the jails as + well as a &os; source tree, which is required for + mergemaster: + + &prompt.root; cd /home/j/mroot +&prompt.root; mkdir usr/ports +&prompt.root; portsnap -p /home/j/mroot/usr/ports fetch extract +&prompt.root; cpdup /usr/src /home/j/mroot/usr/src + + + Create a skeleton for the read-write portion of the + system: + + &prompt.root; mkdir /home/j/skel /home/j/skel/home /home/j/skel/usr-X11R6 /home/j/skel/distfiles +&prompt.root; mv etc /home/j/skel +&prompt.root; mv usr/local /home/j/skel/usr-local +&prompt.root; mv tmp /home/j/skel +&prompt.root; mv var /home/j/skel +&prompt.root; mv root /home/j/skel + + + Use mergemaster to install + missing configuration files. Then get rid of the extra + directories that mergemaster + creates: + + &prompt.root; mergemaster -t /home/j/skel/var/tmp/temproot -D /home/j/skel -i +&prompt.root; cd /home/j/skel +&prompt.root; rm -R bin boot lib libexec mnt proc rescue sbin sys usr dev + + + Now, symlink the read-write file system to the + read-only file system. Please make sure that the symlinks + are created in the correct s/ locations. Real + directories or the creation of directories in the wrong + locations will cause the installation to fail. + + &prompt.root; cd /home/j/mroot +&prompt.root; mkdir s +&prompt.root; ln -s s/etc etc +&prompt.root; ln -s s/home home +&prompt.root; ln -s s/root root +&prompt.root; ln -s ../s/usr-local usr/local +&prompt.root; ln -s ../s/usr-X11R6 usr/X11R6 +&prompt.root; ln -s ../../s/distfiles usr/ports/distfiles +&prompt.root; ln -s s/tmp tmp +&prompt.root; ln -s s/var var + + + As a last step, create a generic + /home/j/skel/etc/make.conf with its + contents as shown below: + + WRKDIRPREFIX?= /s/portbuild + + + Having WRKDIRPREFIX set up this + way will make it possible to compile &os; ports inside + each jail. Remember that the ports directory is part of + the read-only system. The custom path for + WRKDIRPREFIX allows builds to be done + in the read-write portion of every jail. + + + + + + Creating Jails + + Now that we have a complete &os; jail template, we can + setup and configure the jails in + /etc/rc.conf. This example demonstrates + the creation of 3 jails: NS, + MAIL and WWW. + + + + Put the following lines into the + /etc/fstab file, so that the + read-only template for the jails and the read-write space + will be available in the respective jails: + + /home/j/mroot /home/j/ns nullfs ro 0 0 +/home/j/mroot /home/j/mail nullfs ro 0 0 +/home/j/mroot /home/j/www nullfs ro 0 0 +/home/js/ns /home/j/ns/s nullfs rw 0 0 +/home/js/mail /home/j/mail/s nullfs rw 0 0 +/home/js/www /home/j/www/s nullfs rw 0 0 + + + Partitions marked with a 0 pass number are not + checked by &man.fsck.8; during boot, and partitions + marked with a 0 dump number are not backed up by + &man.dump.8;. We do not want + fsck to check + nullfs mounts or + dump to back up the read-only + nullfs mounts of the jails. This is why they are marked + with 0 0 in the last two columns of + each fstab entry above. + + + + Configure the jails in + /etc/rc.conf: + + jail_enable="YES" +jail_set_hostname_allow="NO" +jail_list="ns mail www" +jail_ns_hostname="ns.example.org" +jail_ns_ip="192.168.3.17" +jail_ns_rootdir="/home/j/ns" +jail_ns_devfs_enable="YES" +jail_mail_hostname="mail.example.org" +jail_mail_ip="192.168.3.18" +jail_mail_rootdir="/home/j/mail" +jail_mail_devfs_enable="YES" +jail_www_hostname="www.example.org" +jail_www_ip="62.123.43.14" +jail_www_rootdir="/home/j/www" +jail_www_devfs_enable="YES" + + + Create the required mount points for the read-only + file system of each jail: + + &prompt.root; mkdir /home/j/ns /home/j/mail /home/j/www + + + Install the read-write template into each jail. Note + the use of sysutils/cpdup, which helps to + ensure that a correct copy is done of each + directory: + + + &prompt.root; mkdir /home/js +&prompt.root; cpdup /home/j/skel /home/js/ns +&prompt.root; cpdup /home/j/skel /home/js/mail +&prompt.root; cpdup /home/j/skel /home/js/www + + + In this phase, the jails are built and prepared to + run. First, mount the required file systems for each + jail, and then start them using the + /etc/rc.d/jail script: + + &prompt.root; mount -a +&prompt.root; /etc/rc.d/jail start + + + + The jails should be running now. To check if they have + started correctly, use the &man.jls.8; command. Its output + should be similar to the following: + + &prompt.root; jls + JID IP Address Hostname Path + 3 192.168.3.17 ns.example.org /home/j/ns + 2 192.168.3.18 mail.example.org /home/j/mail + 1 62.123.43.14 www.example.org /home/j/www + + At this point, it should be possible to log onto each + jail, add new users or configure daemons. The + JID column indicates the jail + identification number of each running jail. Use the + following command in order to perform administrative tasks in + the jail whose JID is 3: + + &prompt.root; jexec 3 tcsh + + + + Upgrading + + In time, there will be a need to upgrade the system to a + newer version of &os;, either because of a security issue, or + because new features have been implemented which are useful + for the existing jails. The design of this setup provides an + easy way to upgrade existing jails. Additionally, it + minimizes their downtime, as the jails will be brought down + only in the very last minute. Also, it provides a way to roll + back to the older versions should any problems occur. + + + + The first step is to upgrade the host system in the + usual manner. Then create a new temporary read-only + template in /home/j/mroot2. + + &prompt.root; mkdir /home/j/mroot2 +&prompt.root; cd /usr/src +&prompt.root; make installworld DESTDIR=/home/j/mroot2 +&prompt.root; cd /home/j/mroot2 +&prompt.root; cpdup /usr/src usr/src +&prompt.root; mkdir s + + The installworld run creates + a few unnecessary directories, which should be + removed: + + &prompt.root; chflags -R 0 var +&prompt.root; rm -R etc var root usr/local tmp + + + Recreate the read-write symlinks for the master file + system: + + &prompt.root; ln -s s/etc etc +&prompt.root; ln -s s/root root +&prompt.root; ln -s s/home home +&prompt.root; ln -s ../s/usr-local usr/local +&prompt.root; ln -s ../s/usr-X11R6 usr/X11R6 +&prompt.root; ln -s s/tmp tmp +&prompt.root; ln -s s/var var + + + The right time to stop the jails is now: + + &prompt.root; /etc/rc.d/jail stop + + + Unmount the original file systems: + + + &prompt.root; umount /home/j/ns/s +&prompt.root; umount /home/j/ns +&prompt.root; umount /home/j/mail/s +&prompt.root; umount /home/j/mail +&prompt.root; umount /home/j/www/s +&prompt.root; umount /home/j/www + + + The read-write systems are attached to the read-only + system (/s) and + must be unmounted first. + + + + Move the old read-only file system and replace it with + the new one. This will serve as a backup and archive of the + old read-only file system should something go wrong. The + naming convention used here corresponds to when a new + read-only file system has been created. Move the original + &os; Ports Collection over to the new file system to save + some space and inodes: + + &prompt.root; cd /home/j +&prompt.root; mv mroot mroot.20060601 +&prompt.root; mv mroot2 mroot +&prompt.root; mv mroot.20060601/usr/ports mroot/usr + + + At this point the new read-only template is ready, so + the only remaining task is to remount the file systems and + start the jails: + + &prompt.root; mount -a +&prompt.root; /etc/rc.d/jail start + + + + Use &man.jls.8; to check if the jails started correctly. + Do not forget to run mergemaster in each jail. The + configuration files will need to be updated as well as the + rc.d scripts. + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/kernelconfig/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/kernelconfig/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..2dffee248a --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/kernelconfig/chapter.sgml @@ -0,0 +1,1448 @@ + + + + + + + Jim + Mock + Ανανεώθηκε και αναδομήθηκε από τον + + + + + + Jake + Hamby + Αρχική συνεισφορά από τον + + + + + + Ρυθμίζοντας τον Πυρήνα του &os; + + + Σύνοψη + + + πυρήνας + δημιουργία προσαρμοσμένου πυρήνα + + + Ο πυρήνας είναι η καρδιά του λειτουργικού συστήματος &os;. Είναι + υπεύθυνος για τη διαχείριση της μνήμης, την επιβολή των ρυθμίσεων + ασφαλείας, τη δικτύωση, την πρόσβαση στο δίσκο, και πολλά άλλα. Ένα + συνεχώς αυξανόμενο μέρος του &os; μπορεί να ρυθμιστεί δυναμικά, αλλά + υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις οι οποίες απαιτούν ρυθμίσεις και μεταγλώττιση + του πυρήνα του &os; με προσαρμοσμένες παραμέτρους. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Για ποιούς λόγους μπορεί να χρειαστεί na φτιάξετε ένα + προσαρμοσμένο πυρήνα. + + + + Πως να γράψετε ένα αρχείο ρυθμίσεων πυρήνα, ή να αλλάξετε ένα + υπάρχον αρχείο ρυθμίσεων. + + + + Πως να χρησιμοποιήσετε το αρχείο ρυθμίσεων του πυρήνα για να + φτιάξετε και να μεταγλωττίσετε ένα νέο πυρήνα. + + + + Πως να εγκαταστήσετε το νέο πυρήνα. + + + + Πως να επιλύσετε τυχόν προβλήματα με το νέο πυρήνα. + + + + Όλες οι εντολές που εμφανίζονται σε αυτό το κεφάλαιο ως παραδείγματα + πρέπει να εκτελεστούν ως root για να είναι + επιτυχείς. + + + + Γιατί να Φτιάξετε Προσαρμοσμένο Πυρήνα; + + Κατά παράδοση, το &os; είχε αυτό που αποκαλούμε + μονολιθικό πυρήνα. Αυτό σημαίνει ότι ο πυρήνας ήταν ένα + μεγάλο πρόγραμμα, υποστήριζε ένα σταθερό αριθμό συσκευών, και αν θέλατε + να αλλάξετε τη συμπεριφορά του, θα έπρεπε να μεταγλωττίσετε καινούριο + και να επανεκκινήσετε τον υπολογιστή σας με αυτόν. + + Σήμερα, το &os; κινείται ταχύτατα προς ένα μοντέλο οπου οι + περισσότερες λειτουργίες του πυρήνα περιέχονται σε modules (αρθρώματα) + τα οποία μπορούν να φορτωθούν και να αποφορτωθούν κατά απαίτηση, + δυναμικά στον πυρήνα. Αυτό επιτρέπει στον πυρήνα να προσαρμόζεται + σε υλικό το οποίο ενεργοποιείται τη δεδομένη στιγμή (όπως για + παράδειγμα όταν εισέρχεται μια κάρτα PCMCIA σε ένα φορητό υπολογιστή). + Επίσης επιτρέπει στον πυρήνα να επεκτείνει δυναμικά τη λειτουργικότητά + του, προσθέτοντας χαρακτηριστικά τα οποία δεν ήταν απαραίτητα όταν + είχε μεταγλωττιστεί αρχικά. Αυτού του είδους ο πυρήνας είναι γνωστός ως + modular (αρθρωτός). + + Παρ' όλα αυτά, είναι ακόμα απαραίτητο να γίνουν κάποιες στατικές + ρυθμίσεις στον πυρήνα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό συμβαίνει επειδή + η συγκεκριμένη λειτουργία είναι τόσο στενά συνδεμένη με τον πυρήνα + ώστε δεν μπορεί να φορτωθεί δυναμικά. Σε άλλες, συμβαίνει επειδή απλά + κανείς δεν έχει ακόμα ασχοληθεί να γράψει ένα δυναμικό module που να + παρέχει αυτή τη λειτουργικότητα. + + Η δημιουργία προσαρμοσμένου πυρήνα είναι από τις πλέον σημαντικές + τελετουργίες που πρέπει να υποστεί κάθε χρήστης του BSD. Η διαδικασία + αυτή, αν και χρονοβόρα, θα αποβεί ιδιαίτερα ωφέλιμη για το &os; σύστημα + σας. Σε αντίθεση με τον GENERIC πυρήνα, ο οποίος + πρέπει να υποστηρίξει μεγάλο εύρος συσκευών, ένας προσαρμοσμένος πυρήνας + περιέχει υποστήριξη μόνο για το υλικό του δικού σας + υπολογιστή. Έτσι έχετε κάποια οφέλη, όπως: + + + + Ταχύτερη εκκίνηση. Καθώς ο πυρήνας θα ανιχνεύει μόνο το υλικό + που έχετε στο σύστημα σας, ο χρόνος που χρειάζεται για την εκκίνηση + του συστήματος σας θα μειωθεί δραματικά. + + + + Χαμηλότερη κατανάλωση μνήμης. Ένας προσαρμοσμένος πυρήνας, συχνά + χρησιμοποιεί λιγότερη μνήμη από τον GENERIC πυρήνα, + το οποίο είναι σημαντικό, καθώς ο πυρήνας πρέπει να βρίσκεται πάντα + φορτωμένος στη φυσική μνήμη. Για το λόγο αυτό, ένας προσαρμοσμένος + πυρήνας είναι ιδιαίτερα χρήσιμος σε συστήματα με μικρό μέγεθος + φυσικής μνήμης (RAM). + + + + Επιπρόσθετη υποστήριξη συσκευών. Ο προσαρμοσμένος πυρήνας σας + επιτρέπει να προσθέσετε υποστήριξη για συσκευές οι οποίες δεν + υπάρχουν στον GENERIC πυρήνα, όπως για παράδειγμα για + κάρτες ήχου. + + + + + + Δημιουργία και Εγκατάσταση Προσαρμοσμένου Πυρήνα + + kernel + building / installing + + + Αρχικά, θα κάνουμε μια γρήγορη παρουσίαση του καταλόγου στον οποίο + γίνεται η μεταγλώττιση του πυρήνα. Όλοι οι κατάλογοι που θα αναφέρουμε + βρίσκονται κάτω από τον κατάλογο /usr/src/sys ο + οποίος είναι επίσης προσβάσιμος μέσω της διαδρομής + /sys. Υπάρχει εδώ ένας αριθμός υποκαταλόγων ο + οποίος αντιπροσωπεύει διαφορετικά τμήματα του πυρήνα αλλά οι πλέον + σημαντικοί για το σκοπό μας είναι οι + arch/conf, όπου θα + επεξεργαστείτε τις ρυθμίσεις για τον προσαρμοσμένο πυρήνα σας, και ο + compile, που είναι ο χώρος εργασίας στον οποίο θα + γίνει η μεταγλώττιση του πυρήνα σας. Ο arch + αντιπροσωπεύει ένα από τα i386, + alpha, amd64, + ia64, powerpc, + sparc64, ή pc98 + (ένας εναλλακτικός τύπος PC, διαδεδομένος στην Ιαπωνία). Οτιδήποτε + βρίσκεται μέσα στον συγκεκριμένο κατάλογο μιας αρχιτεκτονικής, + σχετίζεται μόνο με την αρχιτεκτονική αυτή. Το υπόλοιπο του κώδικα, + είναι ανεξάρτητο από την αρχιτεκτονική και κοινό σε κάθε πλατφόρμα όπου + θα μπορούσε να μεταγλωττιστεί το &os;. Παρατηρήστε τη λογική οργάνωση + της δομής των καταλόγων, όπου κάθε υποστηριζόμενη συσκευή, σύστημα + αρχείων και επιλογή βρίσκεται στο δικό της κατάλογο. + + Στα παραδείγματα αυτού του κεφαλαίου υποθέτουμε ότι χρησιμοποιείτε + την αρχιτεκτονική i386. Αν δεν συμβαίνει αυτό, κάντε τις αντίστοιχες + ρυθμίσεις στα ονόματα των καταλόγων και διαδρομών ώστε να συμβαδίζουν + με την αρχιτεκτονική του μηχανήματος σας. + + + Αν δεν υπάρχει ο κατάλογος + /usr/src/sys στο σύστημα σας, τότε δεν έχετε + εγκαταστήσει τον πηγαίο κώδικα του πυρήνα. Ο ευκολότερος τρόπος για + να τον εγκαταστήσετε είναι εκτελώντας το sysinstall + ως root, επιλέγοντας + Configure, μετά + Distributions, έπειτα + src, μετά + base και + sys. Αν αντιπαθείτε το + sysinstall αλλά έχετε πρόσβαση σε ένα + επίσημο CDROM του &os; μπορείτε να + εγκαταστήσετε τον πηγαίο κώδικα μέσω της γραμμής εντολών: + + &prompt.root; mount /cdrom +&prompt.root; mkdir -p /usr/src/sys +&prompt.root; ln -s /usr/src/sys /sys +&prompt.root; cat /cdrom/src/ssys.[a-d]* | tar -xzvf - +&prompt.root; cat /cdrom/src/sbase.[a-d]* | tar -xzvf - + + + Έπειτα, μετακινηθείτε στον κατάλογο + arch/conf + και αντιγράψτε το αρχείο ρυθμίσεων GENERIC στο + όνομα το οποίο θέλετε να δώσετε στο νέο σας πυρήνα. Για παράδειγμα: + + + &prompt.root; cd /usr/src/sys/i386/conf +&prompt.root; cp GENERIC MYKERNEL + + Κατά παράδοση, το όνομα αυτό γράφεται εξ'ολοκλήρου με κεφαλαία + γράμματα και αν έχετε πολλά μηχανήματα &os; με διαφορετικό υλικό, + είναι καλή ιδέα να του δώσετε το όνομα του μηχανήματος. Για το + παράδειγμα μας, θα το αποκαλούμε MYKERNEL. + + + Δεν είναι γενικά καλή ιδέα να αποθηκεύσετε το αρχείο ρυθμίσεων σας + απευθείας στον κατάλογο /usr/src. Αν + αντιμετωπίσετε προβλήματα, ίσως μπείτε στον πειρασμό να διαγράψετε + απλώς τον κατάλογο /usr/src και να ξεκινήσετε + από την αρχή. Συνήθως λίγα δευτερόλεπτα μετά από αυτό θα + συνειδητοποιήσετε ότι έχετε επίσης διαγράψει το αρχείο ρυθμίσεων + του πυρήνα σας. Επίσης, μην επεξεργάζεστε απευθείας το αρχείο + GENERIC, καθώς μπορεί οι αλλαγές σας να χαθούν + την επόμενη φορά που θα + ανανεώσετε τον πηγαίο σας κώδικα. + + + Καλό θα είναι να αποθηκεύσετε το αρχείο ρυθμίσεων σε άλλο κατάλογο + και να δημιουργήσετε ένα συμβολικό δεσμό προς το αρχείο, στον κατάλογο + i386. + + Για παράδειγμα: + + &prompt.root; cd /usr/src/sys/i386/conf +&prompt.root; mkdir /root/kernels +&prompt.root; cp GENERIC /root/kernels/MYKERNEL +&prompt.root; ln -s /root/kernels/MYKERNEL + + + Τώρα, τροποποιήστε το αρχείο MYKERNEL με τον + επεξεργαστή κειμένου που προτιμάτε. Αν ξεκινάτε μόλις τώρα, πιθανόν ο + μόνος διαθέσιμος επεξεργαστής κειμένου να είναι το + vi, ο οποίος είναι αρκετά πολύπλοκος για να + τον εξηγήσουμε εδώ, αλλά καλύπτεται αρκετά καλά από πλήθος βιβλίων στην + βιβλιογραφία. Ωστόσο, το &os; + διαθέτει επίσης ένα ευκολότερο επεξεργαστή κειμένου, τον + ee ο οποίος είναι η κατάλληλη επιλογή αν + είστε αρχάριος. Αλλάξτε κατά βούληση τα σχόλια στην αρχή του αρχείου + ρυθμίσεων ώστε να αντανακλούν τις αλλαγές που έχετε κάνει και οι οποίες + το διαχωρίζουν από το GENERIC. + SunOS + + Αν έχετε δημιουργήσει πυρήνα στο &sunos; ή σε κάποιο άλλο + λειτουργικό σύστημα τύπου BSD, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του αρχείου + θα σας φανεί γνωστό. Από την άλλη, αν έρχεστε από κάποιο άλλο + λειτουργικό, όπως το DOS το αρχείο ρυθμίσεων + GENERIC ίσως να σας είναι δύσκολο στην κατανόηση, + για το λόγο αυτό ακολουθήστε αργά και προσεκτικά τις περιγραφές του + τμήματος + Αρχείο Ρυθμίσεων. + + + Αν συγχρονίσετε τον πηγαίο κώδικα με τις + τελευταίες αλλαγές του &os; project, να διαβάσετε το αρχείο + /usr/src/UPDATING πριν προχωρήσετε σε οποιοδήποτε + βήμα αναβάθμισης. Το αρχείο αυτό περιγράφει πιθανά σημαντικά + προβλήματα ή περιοχές που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή όσο αφορά τον + ανανεωμένο πηγαίο κώδικα. Το αρχείο + /usr/src/UPDATING ταιριάζει πάντα με την έκδοση + του πηγαίου κώδικα του &os; που έχετε, και είναι για αυτό το λόγο + πιο ενημερωμένο σε σχέση με ότι διαβάσετε στο παρόν βιβλίο. + + + Θα πρέπει τώρα να μεταγλωττίσετε τον πηγαίο κώδικα του πυρήνα. + + + + Δημιουργώντας τον Πυρήνα + + + Μετακινηθείτε στον κατάλογο /usr/src: + + &prompt.root; cd /usr/src + + + + Μεταγλωττίστε τον πυρήνα: + + &prompt.root; make buildkernel KERNCONF=MYKERNEL + + + + Εγκαταστήστε το νέο πυρήνα: + + &prompt.root; make installkernel KERNCONF=MYKERNEL + + + + + Είναι απαραίτητο να έχετε όλο τον πηγαίο κώδικα (source tree) του + &os; για να δημιουργήσετε πυρήνα. + + + + Απο προεπιλογή, όταν δημιουργείτε ένα προσαρμοσμένο πυρήνα, + δημιουργούνται επίσης και όλα τα modules + (αρθρώματα) πυρήνα. Αν θέλετε να κάνετε πιο γρήγορη ανανέωση του + πυρήνα ή να δημιουργήσετε μόνο συγκεκριμένα modules, θα πρέπει να + τροποποιήσετε το αρχείο /etc/make.conf πριν + ξεκινήσετε τη δημιουργία του πυρήνα: + + MODULES_OVERRIDE = linux acpi sound/sound sound/driver/ds1 ntfs + + Στη μεταβλητή αυτή δίνετε μια λίστα των modules που θέλετε να + δημιουργηθούν, αντί να δημιουργηθούν όλα. + + WITHOUT_MODULES = linux acpi sound/sound sound/driver/ds1 ntfs + + Στη μεταβλητή αυτή δίνετε μια λίστα modules που θέλετε να + παραλείψετε κατά τη διαδικασία δημιουργίας. Για άλλες μεταβλητές που + ίσως είναι χρήσιμες στη διαδικασία δημιουργίας πυρήνα, δείτε τη σελίδα + manual του &man.make.conf.5;. + + + + /boot/kernel.old + + + Ο νέος πυρήνας θα αντιγραφεί στον κατάλογο + /boot/kernel με το όνομα + /boot/kernel/kernel ενώ ο παλιός πυρήνας θα + μετακινηθεί στο /boot/kernel.old/kernel. Τερματίστε + τώρα το σύστημα σας και επανεκκινήστε για να χρησιμοποιήσετε το νέο + πυρήνα. Αν κάτι πάει στραβά, υπάρχουν κάποιες πληροφορίες για + Αντιμετώπιση Προβλημάτων που + ίσως σας φανούν χρήσιμες, στο τέλος αυτού του κεφαλαίου. Βεβαιωθείτε ότι + διαβάσατε το τμήμα που εξηγεί πως να επαναφέρετε το σύστημα σας σε + περίπτωση που ο νέος πυρήνας + δεν εκκινεί. + + + Άλλα αρχεία που σχετίζονται με τη διαδικασία εκκίνησης, όπως ο + &man.loader.8; και οι ρυθμίσεις του, βρίσκονται στον κατάλογο + /boot. Εξειδικευμένα modules ή modules τρίτων + κατασκευαστών μπορούν να τοποθετηθούν στον κατάλογο + /boot/kernel, αν και οι χρήστες + θα πρέπει να γνωρίζουν ότι είναι σημαντικό τα modules να είναι σε + συγχρονισμό με τον πυρήνα. Modules τα οποία δεν προορίζονται για + εκτέλεση με τον τρέχοντα πυρήνα, μπορούν να προκαλέσουν αστάθεια + ή εσφαλμένη λειτουργία του συστήματος σας. + + + + + + + + Joel + Dahl + Ανανεώθηκε για το &os; 6.X από τον + + + + Το Αρχείο Ρυθμίσεων + + kernel + NOTES + + NOTES + + kernel + configuration file + + + Η γενική μορφή ενός αρχείου ρυθμίσεων πυρήνα, είναι αρκετά απλή. + Κάθε γραμμή περιέχει μια λέξη-κλειδί και ένα ή περισσότερα ορίσματα. Για + λόγους απλότητας, οι περισσότερες γραμμές περιέχουν μόνο ένα όρισμα. + Οτιδήποτε βρίσκεται μετά το σύμβολο # θεωρείται + σχόλιο και αγνοείται. Στα επόμενα τμήματα θα βρείτε περιγραφή για τις + λέξεις-κλειδιά, με τη σειρά που εμφανίζονται στο αρχείο ρυθμίσεων + GENERIC. + Για εξαντλητική λίστα των παραμέτρων και + συσκευών που εξαρτώνται από την αρχιτεκτονική, δείτε το αρχείο + NOTES το οποίο βρίσκεται στον ίδιο κατάλογο με το + αρχείο GENERIC. Για επιλογές και ρυθμίσεις που + είναι ανεξάρτητες από την αρχιτεκτονική, δείτε το αρχείο + /usr/src/sys/conf/NOTES. + + + Για να δημιουργήσετε ένα αρχείο το οποίο να περιέχει όλες τις + διαθέσιμες επιλογές, όπως γίνεται συνήθως για δοκιμές, εκτελέστε την + ακόλουθη εντολή ως root: + + &prompt.root; cd /usr/src/sys/i386/conf && make LINT + + + + kernel + configuration file + + + Το παρακάτω είναι ένα παράδειγμα του αρχείου ρυθμίσεων + GENERIC με επιπρόσθετα διευκρινιστικά σχόλια όπου + είναι απαραίτητο. Το παράδειγμα θα πρέπει να ταιριάζει αρκετά καλά + με το αντίγραφο του αρχείου πού έχετε στο + /usr/src/sys/i386/conf/GENERIC. + + + kernel options + machine + + + machine i386 + + Πρόκειται για την αρχιτεκτονική του μηχανήματος. Πρέπει να είναι + alpha, amd64, + i386, ia64, + pc98, powerpc, ή + sparc64. + + + kernel options + cpu + + cpu I486_CPU +cpu I586_CPU +cpu I686_CPU + + Η παραπάνω επιλογή καθορίζει τον τύπο της CPU που έχετε στο σύστημα + σας. Μπορεί να έχετε παραπάνω από μια τέτοιες γραμμές (αν για παράδειγμα + δεν είστε σίγουρος αν θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε + I586_CPU ή I686_CPU), + αλλά για ένα προσαρμοσμένο πυρήνα είναι καλύτερα να καθορίσετε μόνο τη CPU + που έχετε. Αν δεν είστε σίγουρος για τον τύπο της CPU μπορείτε να + ελέγξετε το αρχείο /var/run/dmesg.boot για να δείτε + τα μηνύματα εκκίνησης του συστήματος σας. + + + kernel options + ident + + + ident GENERIC + + Αυτό είναι το αναγνωριστικό όνομα του πυρήνα. Θα πρέπει να το + αλλάξετε στο όνομα που δώσατε στον πυρήνα σας, π.χ. + MYKERNEL αν έχετε ακολουθήσει τις οδηγίες από το + προηγούμενο μας παράδειγμα. Η τιμή που θα βάλετε στο αλφαριθμητικό + ident θα εκτυπώνεται όταν εκκινείτε με τον + συγκεκριμένο πυρήνα, και έτσι είναι χρήσιμο να δώσετε στο νέο πυρήνα ένα + διαφορετικό όνομα αν θέλετε να το ξεχωρίζετε από το συνηθισμένο πυρήνα + σας (αν π.χ. θέλετε να φτιάξετε ένα πειραματικό πυρήνα). + + #To statically compile in device wiring instead of /boot/device.hints +#hints "GENERIC.hints" # Default places to look for devices. + + Το αρχείο &man.device.hints.5; χρησιμοποιείται για τον καθορισμό + επιλογών που σχετίζονται με τους οδηγούς συσκευών. Η προεπιλεγμένη θέση + την οποία ελέγχει ο &man.loader.8; κατά την εκκίνηση είναι το + /boot/device.hints. Χρησιμοποιώντας την επιλογή + hints μπορείτε να ενσωματώσετε στατικά τις οδηγίες + αυτές μέσα στον πυρήνα. Στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει λόγος να + δημιουργήσετε το αρχείο device.hints στον κατάλογο + /boot. + + + + makeoptions DEBUG=-g # Build kernel with gdb(1) debug symbols + + Η φυσιολογική διαδικασία δημιουργίας του &os; περιλαμβάνει + πληροφορίες εκσφαλμάτωσης (debugging) όταν ο πυρήνας δημιουργείται με + την επιλογή , επιτρέποντας έτσι την χρήση τους όταν + δοθούν στο &man.gcc.1;. + + options SCHED_4BSD # 4BSD scheduler + + Ο παραδοσιακός και προεπιλεγμένος scheduler του &os;. Κρατήστε την + επιλογή αυτή. + + options PREEMPTION # Enable kernel thread preemption + + Επιτρέπει σε νήματα του πυρήνα να προσπεραστούν από άλλα, + υψηλότερης προτεραιότητας. Βοηθάει στην αύξηση απόκρισης του + συστήματος και επιτρέπει σε νήματα διακοπών (interrupts) να εκτελεστούν + πιο γρήγορα, αντί να μένουν σε αναμονή. + + options INET # InterNETworking + + Υποστήριξη δικτύου. Αφήστε την επιλογή αυτή ενεργοποιημένη, ακόμα + και αν δεν σκοπεύετε να συνδεθείτε σε κάποιο δίκτυο. Τα περισσότερα + προγράμματα χρειάζονται έστω και την εσωτερική (loopback) δικτύωση + (τη δυνατότητα δηλ. να κάνουν συνδέσεις δικτύου μέσα στο ίδιο σας το + μηχάνημα), καθιστώντας την επιλογή αυτή ουσιαστικά υποχρεωτική. + + options INET6 # IPv6 communications protocols + + Η επιλογή αυτή ενεργοποιεί τα πρωτόκολλα επικοινωνίας IPv6. + + options FFS # Berkeley Fast Filesystem + + Πρόκειται για το βασικό σύστημα αρχείων του σκληρού δίσκου. Αφήστε + την επιλογή αυτή ενεργοποιημένη, αν ξεκινάτε από το σκληρό δίσκο. + + + options SOFTUPDATES # Enable FFS Soft Updates support + + Η επιλογή αυτή ενεργοποιεί τα Soft Updates στον πυρήνα, το οποίο + βοηθάει την επιτάχυνση της εγγραφής στους δίσκους. Ακόμα και αν η + λειτουργία αυτή παρέχεται από τον πυρήνα, θα πρέπει επίσης να + ενεργοποιηθεί για συγκεκριμένους δίσκους. Δείτε την έξοδο της εντολής + &man.mount.8; για να δείτε αν είναι ενεργοποιημένα τα Soft Updates + στους δίσκους του συστήματος σας. Αν δεν δείτε την επιλογή + soft-updates θα χρειαστεί να την ενεργοποιήσετε με + την εντολή &man.tunefs.8; (για υπάρχοντα συστήματα αρχείων) ή + &man.newfs.8; (για νέα συστήματα αρχείων). + + options UFS_ACL # Support for access control lists + + Με την επιλογή αυτή, ενεργοποιείται η υποστήριξη του πυρήνα για + λίστες ελέγχου πρόσβασης (access control lists). Τα + ACLs εξαρτούνται από τη χρήση εκτεταμένων ιδιοτήτων + και από το σύστημα αρχείων UFS2, και περιγράφονται + με λεπτομέρεια στο . Τα ACLs + είναι ενεργοποιημένα από προεπιλογή, και δεν θα πρέπει να τα + απενεργοποιήσετε από τον πυρήνα αν έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν σε + κάποιο σύστημα αρχείων, καθώς αυτό θα τα αφαιρέσει από τα αρχεία, + αλλάζοντας έτσι τον τρόπο προστασίας τους με απρόβλεπτους τρόπους. + + + options UFS_DIRHASH # Improve performance on big directories + + Με την επιλογή αυτή, περιλαμβάνονται λειτουργίες που αυξάνουν την + ταχύτητα πρόσβασης του δίσκου σε μεγάλους καταλόγους, με κόστος τη χρήση + επιπρόσθετης μνήμης. Φυσιολογικά, θα θέλετε να κρατήσετε την επιλογή + αυτή σε ένα μεγάλο εξυπηρετητή ή σταθμό εργασίας, και να την αφαιρέσετε + όταν χρησιμοποιείτε το &os; σε ένα μικρό σύστημα όπου η μνήμη είναι + περιορισμένη και η ταχύτητα πρόσβασης στο δίσκο είναι λιγότερο + σημαντική, όπως για παράδειγμα σε ένα firewall. + + options MD_ROOT # MD is a potential root device + + Με την επιλογή αυτή ενεργοποιείται η υποστήριξη χρήσης ενός + εικονικού δίσκου στη μνήμη RAM (ramdrive) για χρήση ως συσκευή root. + + + + kernel options + NFS + + + kernel options + NFS_ROOT + + options NFSCLIENT # Network Filesystem Client +options NFSSERVER # Network Filesystem Server +options NFS_ROOT # NFS usable as /, requires NFSCLIENT + + Το δικτυακό σύστημα αρχείων. Αν δεν έχετε σκοπό να προσαρτήσετε + συστήματα αρχείων από άλλο εξυπηρετητή αρχείων &unix; μέσω TCP/IP, + μπορείτε να μετατρέψετε αυτές τις γραμμές σε σχόλια. + + + kernel options + MSDOSFS + + options MSDOSFS # MSDOS Filesystem + + Το σύστημα αρχείων του &ms-dos;. Αν δεν σκοπεύετε να προσαρτήσετε + δίσκο DOS κατά την εκκίνηση, μπορείτε με ασφάλεια να μετατρέψετε την + επιλογή αυτή σε σχόλιο. Η υποστήριξη θα φορτωθεί αυτόματα την πρώτη + φορά που θα προσαρτήσετε κατάτμηση DOS όπως περιγράψαμε παραπάνω. + Επίσης, το εξαιρετικό πρόγραμμα + emulators/mtools σας επιτρέπει να + έχετε πρόσβαση σε δισκέτες DOS χωρίς να χρειάζεται να τις προσαρτήσετε + και να αποπροσαρτήσετε (και επίσης δεν απαιτεί τη χρήση του + MSDOSFS). + + options CD9660 # ISO 9660 Filesystem + + Το σύστημα αρχείων ISO 9660 για CDROM. Μετατρέψτε το σε σχόλιο αν + δεν έχετε οδηγό CDROM ή αν σπάνια προσαρτάτε CD δεδομένων (καθώς θα + φορτωθεί δυναμικά την πρώτη φορά που θα προσαρτήσετε τέτοιο CD ). Τα + μουσικά CD δεν χρειάζονται αυτό το σύστημα αρχείων. + + options PROCFS # Process filesystem (requires PSEUDOFS) + + Αυτό το σύστημα αρχείων περιέχει τις διεργασίες του συστήματος. + Πρόκειται για ένα εικονικό σύστημα αρχείων το οποίο + προσαρτάται στον κατάλογο /proc και επιτρέπει σε + προγράμματα όπως το &man.ps.1; να δίνουν περισσότερες πληροφορίες για + τις διεργασίες που εκτελούνται. Η χρήση του PROCFS + δεν απαιτείται στις περισσότερες περιπτώσεις, καθώς τα περισσότερα + εργαλείας παρακολούθησης και εκσφαλμάτωσης έχουν προσαρμοστεί να + εκτελούνται χωρίς το PROCFS. Στις νέες εγκαταστάσεις, + αυτό το σύστημα αρχείων δεν προσαρτάται από προεπιλογή. + + options PSEUDOFS # Pseudo-filesystem framework + + Πυρήνες της σειράς 6.Χ που χρησιμοποιούν το + PROCFS πρέπει επίσης να παρέχουν υποστήριξη για το + PSEUDOFS. + + options GEOM_GPT # GUID Partition Tables. + + Με την επιλογή αυτή δίνεται η δυνατότητα ύπαρξης μεγάλου αριθμού + κατατμήσεων σε ένα μόνο δίσκο. + + options COMPAT_43 # Compatible with BSD 4.3 [KEEP THIS!] + + Συμβατότητα με το 4.3BSD. Αφήστε την επιλογή αυτή ενεργή: κάποια + προγράμματα θα συμπεριφέρονται παράξενα αν την απενεργοποιήσετε. + + options COMPAT_FREEBSD4 # Compatible with &os;4 + + Η επιλογή αυτή απαιτείται σε συστήματα &os; 5.X &i386; και + Alpha για την υποστήριξη εφαρμογών που έχουν μεταγλωττιστεί σε + παλιότερες εκδόσεις του &os; και οι οποίες χρησιμοποιούν παλιές + διεπαφές και κλήσεις συστήματος. Συνίσταται να υπάρχει αυτή η επιλογή + σε όλα τα συστήματα &i386; και Alpha τα οποία εκτελούν παλιότερες + εφαρμογές. Αρχιτεκτονικές όπως η ia64 και η &sparc64; που άρχισαν να + υποστηρίζονται από την έκδοση 5.Χ και μετά δεν χρειάζονται αυτή την + επιλογή. + + options COMPAT_FREEBSD5 # Compatible with &os;5 + + Η επιλογή αυτή απαιτείται στο &os; 6.X και άνω για την + υποστήριξη εφαρμογών που έχουν μεταγλωττιστεί στο &os; 5.X και + χρησιμοποιούν τις αντίστοιχες κλήσεις συστήματος. + + options SCSI_DELAY=5000 # Delay (in ms) before probing SCSI + + Με την επιλογή αυτή ο πυρήνας περιμένει 5 δευτερόλεπτα πριν + ανιχνεύσει κάθε συσκευή SCSI στο σύστημα σας. Αν έχετε μόνο IDE δίσκους + μπορείτε να την αγνοήσετε, διαφορετικά μπορείτε να δοκιμάσετε να + μειώσετε τον αριθμό αυτό, για να επιταχύνετε την εκκίνηση. Φυσικά, αν το + κάνετε αυτό και ανακαλύψετε ότι το &os; έχει πρόβλημα στην αναγνώριση + των συσκευών σας, θα πρέπει να την ανεβάσετε ξανά. + + options KTRACE # ktrace(1) support + + Η επιλογή αυτή ενεργοποιεί το tracing των διεργασιών του πυρήνα, το + οποίο είναι χρήσιμο στην εκσφαλμάτωση. + + options SYSVSHM # SYSV-style shared memory + + Η επιλογή αυτή ενεργοποιεί την κοινόχρηστη μνήμη σύμφωνα με το + πρότυπο του System V. Η πλέον κοινή χρήση της, είναι η + επέκταση XSHM στα Χ η οποία χρησιμοποιείται αυτόματα από πολλές βαριές + εφαρμογές γραφικών για καλύτερη ταχύτητα. Αν χρησιμοποιείτε Χ, + σίγουρα θέλετε να περιλάβετε αυτή την επιλογή. + + options SYSVMSG # SYSV-style message queues + + Υποστήριξη για μηνύματα του System V. Η επιλογή αυτή προσθέτει + μόνο μερικές εκατοντάδες bytes στον πυρήνα. + + options SYSVSEM # SYSV-style semaphores + + Υποστήριξη σηματοφορέων του System V. Χρησιμοποιείται λιγότερο + συχνά, αλλά προσθέτει μόνο μερικές εκατοντάδες bytes στον πυρήνα. + + + + Η επιλογή της εντολής &man.ipcs.1; θα σας + δείξει ποιες διεργασίες χρησιμοποιούν κάθε μια από αυτές τις + λειτουργίες του System V. + + + options _KPOSIX_PRIORITY_SCHEDULING # POSIX P1003_1B real-time extensions + + Επεκτάσεις πραγματικού χρόνου (Real-time) που προστέθηκαν στο + &posix; το 1993. Χρησιμοποιείται από κάποιες εφαρμογές στη συλλογή των + ports (όπως το &staroffice;). + + options KBD_INSTALL_CDEV # install a CDEV entry in /dev + + Η επιλογή αυτή σχετίζεται με το πληκτρολόγιο. Δημιουργεί ένα αρχείο + συσκευής CDEV στον κατάλογο /dev. + + options ADAPTIVE_GIANT # Giant mutex is adaptive. + + Το Giant είναι το όνομα ενός συστήματος αμοιβαίου αποκλεισμού + (sleep mutex) το οποίο προστατεύει ένα μεγάλο αριθμό πόρων του πυρήνα. + Στις μέρες μας, αυτό θεωρείται ανεπίτρεπτο από πλευράς απόδοσης και + αντικαθίσταται με κλειδώματα τα οποία προστατεύουν συγκεκριμένους + πόρους. Η επιλογή ADAPTIVE_GIANT επιτρέπει στο Giant + να συμπεριληφθεί στο σετ των mutexes που μπορούν να εκτελεστούν + επιλεκτικά. Έτσι, αν ένα νήμα θέλει να κλειδώσει το Giant mutex, αλλά + αυτό είναι ήδη κλειδωμένο από ένα νήμα σε μια άλλη CPU, το πρώτο νήμα + θα συνεχίσει να εκτελείται, και θα περιμένει για την απελευθέρωση του + κλειδώματος. Φυσιολογικά, το νήμα θα επέστρεφε στην κατάσταση ύπνου + (sleep) και θα περίμενε για την επόμενη ευκαιρία εκτέλεσης του. Αν δεν + είστε σίγουρος, αφήστε αυτή την επιλογή ενεργή. + + + kernel options + SMP + + device apic # I/O APIC + + Η συσκευή apic επιτρέπει τη χρήση του I/O APIC για την παράδοση των + interrupts (διακοπών). Η συσκευή apic μπορεί να χρήσιμοποιηθεί τόσο σε + πυρήνες για ένα επεξεργαστή (UP) όσο και για πολλαπλούς (SMP), αλλά στη + δεύτερη περίπτωση είναι απαραίτητη. Προσθέστε την επιλογή + options SMP για να έχετε υποστήριξη πολλαπλών + επεξεργαστών. + + + Η συσκευή apic υπάρχει μόνο στην αρχιτεκτονική i386, η γραμμή αυτή + δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σε άλλες αρχιτεκτονικές. + + + device eisa + + Θα πρέπει να συμπεριλάβετε την επιλογή αυτή αν έχετε μητρική με + δίαυλο τύπου EISA. Ενεργοποιείται έτσι η αυτόματη ανίχνευση και ρύθμιση + όλων των συσκευών στο δίαυλο EISA. + + device pci + + Θα πρέπει να συμπεριλάβετε αυτή την επιλογή αν έχετε μητρική με + δίαυλο PCI. Ενεργοποιείται έτσι η αυτόματη ανίχνευση των καρτών PCI και + η επικοινωνία μεταξύ των διαύλων PCI και ISA. + + # Floppy drives +device fdc + + Πρόκειται για τον ελεγκτή μονάδας δισκέτας. + + # ATA and ATAPI devices +device ata + + Αυτός ο οδηγός υποστηρίζει όλες τις συσκευές τύπου ATA και ATAPI. + Χρειάζεστε μόνο μια καταχώρηση device ata για να + ανιχνεύσει ο πυρήνας όλες τις συσκευές ATA/ATAPI τύπου PCI στα σύγχρονα + μηχανήματα. + + device atadisk # ATA disk drives + + Η επιλογή αυτή απαιτείται μαζί με το device ata + για την υποστήριξη δίσκων ATA. + + device ataraid # ATA RAID drives + + Η επιλογή αυτή απαιτείται μαζί με τοdevice ata + για την υποστήριξη δίσκων ATA RAID. + + +device atapicd # ATAPI CDROM drives + + Η επιλογή αυτή απαιτείται μαζί με το device ata + για την υποστήριξη οδηγών ATAPI CDROM. + + device atapifd # ATAPI floppy drives + + Η επιλογή αυτή απαιτείται μαζί με το device ata + για την υποστήριξη οδηγών δισκέτας ATAPI. + + device atapist # ATAPI tape drives + + Η επιλογή αυτή απαιτείται μαζί με το device ata + για την υποστήριξη μονάδων ταινίας ATAPI. + + options ATA_STATIC_ID # Static device numbering + + Με την επιλογή αυτή, ο αριθμός του ελεγκτή γίνεται στατικός. Χωρίς + αυτή, οι αριθμοί συσκευών αποδίδονται δυναμικά. + + # SCSI Controllers +device ahb # EISA AHA1742 family +device ahc # AHA2940 and onboard AIC7xxx devices +options AHC_REG_PRETTY_PRINT # Print register bitfields in debug + # output. Adds ~128k to driver. +device ahd # AHA39320/29320 and onboard AIC79xx devices +options AHD_REG_PRETTY_PRINT # Print register bitfields in debug + # output. Adds ~215k to driver. +device amd # AMD 53C974 (Teckram DC-390(T)) +device isp # Qlogic family +#device ispfw # Firmware for QLogic HBAs- normally a module +device mpt # LSI-Logic MPT-Fusion +#device ncr # NCR/Symbios Logic +device sym # NCR/Symbios Logic (newer chipsets + those of `ncr') +device trm # Tekram DC395U/UW/F DC315U adapters + +device adv # Advansys SCSI adapters +device adw # Advansys wide SCSI adapters +device aha # Adaptec 154x SCSI adapters +device aic # Adaptec 15[012]x SCSI adapters, AIC-6[23]60. +device bt # Buslogic/Mylex MultiMaster SCSI adapters + +device ncv # NCR 53C500 +device nsp # Workbit Ninja SCSI-3 +device stg # TMC 18C30/18C50 + + Ελεγκτές SCSI. Μπορείτε να μετατρέψετε σε σχόλιο οποιονδήποτε δεν + έχετε στο σύστημα σας. Αν το σύστημα σας έχει μόνο συσκευές IDE, + μπορείτε να αφαιρέσετε όλες τις γραμμές. Οι γραμμές τύπου + *_REG_PRETTY_PRINT χρησιμοποιούνται για να δίνουν + περισσότερες διαγνωστικές πληροφορίες για τους αντίστοιχους οδηγούς. + + + # SCSI peripherals +device scbus # SCSI bus (required for SCSI) +device ch # SCSI media changers +device da # Direct Access (disks) +device sa # Sequential Access (tape etc) +device cd # CD +device pass # Passthrough device (direct SCSI access) +device ses # SCSI Environmental Services (and SAF-TE) + + Περιφερειακά SCSI. Μπορείτε και πάλι να μετατρέψετε σε σχόλιο όσες + συσκευές δεν έχετε, ή αν έχετε μόνο συσκευές IDE, μπορείτε να + αφαιρέσετε εντελώς αυτές τις γραμμές. + + + Ο οδηγός USB &man.umass.4; και κάποιοι άλλοι οδηγοί χρησιμοποιούν + το υποσύστημα SCSI αν και δεν είναι πραγματικές SCSI συσκευές. Για το + λόγο αυτό, σιγουρευτείτε ότι δεν αφαιρέσατε την υποστήριξη SCSI αν + περιλαμβάνονται τέτοιοι οδηγοί στο αρχείο ρύθμισης του πυρήνα σας. + + + + # RAID controllers interfaced to the SCSI subsystem +device amr # AMI MegaRAID +device arcmsr # Areca SATA II RAID +device asr # DPT SmartRAID V, VI and Adaptec SCSI RAID +device ciss # Compaq Smart RAID 5* +device dpt # DPT Smartcache III, IV - See NOTES for options +device hptmv # Highpoint RocketRAID 182x +device rr232x # Highpoint RocketRAID 232x +device iir # Intel Integrated RAID +device ips # IBM (Adaptec) ServeRAID +device mly # Mylex AcceleRAID/eXtremeRAID +device twa # 3ware 9000 series PATA/SATA RAID + +# RAID controllers +device aac # Adaptec FSA RAID +device aacp # SCSI passthrough for aac (requires CAM) +device ida # Compaq Smart RAID +device mfi # LSI MegaRAID SAS +device mlx # Mylex DAC960 family +device pst # Promise Supertrak SX6000 +device twe # 3ware ATA RAID + + Υποστηριζόμενοι ελεγκτές RAID. Αν δεν έχετε κανένα από αυτούς, + μπορείτε να τους μετατρέψετε σε σχόλια ή να τους αφαιρέσετε εντελώς. + + + # atkbdc0 controls both the keyboard and the PS/2 mouse +device atkbdc # AT keyboard controller + + Ο ελεγκτής πληκτρολογίου (atkbdc) παρέχει + υπηρεσίες I/O για πληκτρολόγια τύπου AT και συσκευές κατάδειξης + (ποντίκια) τύπου PS/2. Ο έλεγκτης απαιτείται για τη λειτουργία του + οδηγού πληκτρολογίου (atkbd) και του οδηγού + συσκευής κατάδειξης PS/2 (psm). + + device atkbd # AT keyboard + + Ο οδηγός atkbd, μαζί με τον ελεγκτή + atkbdc, παρέχει πρόσβαση σε πληκτρολόγιο τύπου AT 84 + ή εκτεταμένου AT το οποίο συνδέεται στον ελεγκτή πληκτρολογίου. + + device psm # PS/2 mouse + + Χρησιμοποιήστε αυτή τη συσκευή αν το ποντίκι σας συνδέεται στην + θύρα PS/2. + + device kbdmux # keyboard multiplexer + + Βασική υποστήριξη πολυπλεξίας πληκτρολογίων. Αν δε σκοπεύετε να + χρησιμοποίησετε περισσότερα από ένα πληκτρολόγια στο σύστημα σας, + μπορείτε με ασφάλεια να αφαιρέσετε αυτή τη γραμμή. + + device vga # VGA video card driver + + Το πρόγραμμα οδήγησης της κάρτας γραφικών. + + +device splash # Splash screen and screen saver support + + Γραφική οθόνη (splash) κατά την εκκίνηση! Η συσκευή αυτή + χρησιμοποιείται επίσης από τα προγράμματα προφύλαξης οθόνης (κονσόλας). + + + # syscons is the default console driver, resembling an SCO console +device sc + + Ο οδηγός sc είναι ο προεπιλεγμένος οδηγός + κονσόλας και προσομοιώνει κονσόλα τύπου SCO. Καθώς τα περισσότερα + προγράμματα πλήρους οθόνης αποκτούν πρόσβαση στην κονσόλα μέσω κάποιας + βιβλιοθήκης βάσης δεδομένων τερματικών όπως το + termcap, δεν θα πρέπει να έχει σημασία αν + χρησιμοποιήσετε αυτόν τον οδηγό ή τον vt ο οποίος + είναι συμβατός με κονσόλα VT220. Μετά την είσοδο σας + στο σύστημα, θέστε την μεταβλητή TERM στην τιμή + scoansi αν κάποια προγράμματα πλήρους οθόνης έχουν + πρόβλημα όταν χρησιμοποιείται αυτή η κονσόλα. + + # Enable this for the pcvt (VT220 compatible) console driver +#device vt +#options XSERVER # support for X server on a vt console +#options FAT_CURSOR # start with block cursor + + Πρόκειται για ένα οδηγό κονσόλας συμβατό με VT220, και με προς τα + πίσω συμβατότητα με VT100/102. Λειτουργεί καλά σε κάποιους φορητούς + υπολογιστές που έχουν ασυμβατότητα υλικού με τον sc. + Μετά την είσοδο σας στο σύστημα, θέστε την μεταβλητή TERM + σε vt100 ή vt220. Ο οδηγός μπορεί + επίσης να αποδειχθεί χρήσιμος όταν συνδέεστε σε μεγάλο αριθμό από + διαφορετικά μηχανήματα μέσω δικτύου, όπου δεν υπάρχουν καταχωρήσεις για + τη συσκευή sc στο termcap ή + terminfo — το vt100 + θα πρέπει να είναι διαθέσιμο πρακτικά σε κάθε πλατφόρμα. + + device agp + + Συμπεριλάβετε τη συσκευή αυτή αν έχετε AGP κάρτα στο σύστημα σας. + Θα ενεργοποιήσετε με αυτό τον τρόπο την υποστήριξη για AGP και AGP GART + για μητρικές που υποστηρίζουν αυτές τις λειτουργίες. + + + APM + + + # Power management support (see NOTES for more options) +#device apm + + Υποστήριξη Advanced Power Management (προχωρημένης διαχείρισης + ισχύος). Χρήσιμο για φορητά, αν και στις εκδόσεις του &os; από την 5.X + και άνω, η επιλογή αυτή είναι ανενεργή στον πυρήνα + GENERIC από προεπιλογή. + + # Add suspend/resume support for the i8254. +device pmtimer + + Πρόγραμμα οδήγησης μετρητή χρόνου (Timer) για συμβάντα που + σχετίζονται με διαχείριση ενέργειας όπως το APM και το ACPI. + + # PCCARD (PCMCIA) support +# PCMCIA and cardbus bridge support +device cbb # cardbus (yenta) bridge +device pccard # PC Card (16-bit) bus +device cardbus # CardBus (32-bit) bus + + Υποστήριξη PCMCIA. Την χρειάζεστε αν χρησιμοποιείτε φορητό + υπολογιστή. + + # Serial (COM) ports +device sio # 8250, 16[45]50 based serial ports + + Πρόκειται για τις σειριακές θύρες οι οποίες είναι γνωστές στον κόσμο + του &ms-dos;/&windows; ως θύρες COM. + + + Αν έχετε εσωτερικό μόντεμ στη θύρα COM4 + και έχετε και σειριακή θύρα COM2, θα πρέπει + να αλλάξετε το IRQ του μόντεμ στο 2 (για περίεργους τεχνικούς λόγους, + IRQ2 = IRQ 9) για να μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε από το &os;. Αν + έχετε κάρτα πολλαπλών σειριακών εξόδων, ελέγξτε τη σελίδα manual του + &man.sio.4; για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις σωστές τιμές + που πρέπει να προσθέσετε στο /boot/device.hints. + Κάποιες κάρτες γραφικών (ειδικά αυτές που βασίζονται σε ολοκληρωμένα + S3) χρησιμοποιούν διευθύνσεις IO μορφής 0x*2e8, + και καθώς πολλές φτηνές σειριακές κάρτες δεν αποκωδικοποιούν πλήρως + τη 16 bit περιοχή διευθύνσεων, συγκρούονται με τις κάρτες αυτές + καθιστώντας έτσι πρακτικά άχρηστη τη θύρα + COM4. + + Κάθε σειριακή πόρτα χρειάζεται να έχει μια μοναδική IRQ (εκτός + αν χρησιμοποιείτε κάρτα πολλαπλών σειριακών που υποστηρίζει + κοινή χρήση interrupts), και έτσι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα + προεπιλεγμένα interrupts για την COM3 και την + COM4. + + + # Parallel port +device ppc + + Πρόκειται για την παράλληλη θύρα στο δίαυλο ISA. + + device ppbus # Parallel port bus (required) + + Παρέχει υποστήριξη για το δίαυλο της παράλληλης θύρας. + + device lpt # Printer + + Παρέχει υποστήριξη για εκτυπωτές παράλληλης θύρας. + + + Χρειάζεστε και τα τρία παραπάνω για να ενεργοποιήσετε την + υποστήριξη εκτυπωτή παράλληλης θύρας. + + + device plip # TCP/IP over parallel + + Πρόκειται για το πρόγραμμα οδήγησης δικτύου μέσω παράλληλης θύρας. + + + device ppi # Parallel port interface device + + Πρόγραμμα I/O γενικής χρήσης (geek port) + IEEE1284 + I/O. + + #device vpo # Requires scbus and da + + zip drive + Χρησιμοποιείται για μονάδα δισκέτας Iomega Zip. Απαιτεί υποστήριξη + από τους οδηγούς scbus και da. + Η καλύτερη απόδοση επιτυγχάνεται με θύρα σε κατάσταση λειτουργίας + EPP 1.9. + + #device puc + + Ενεργοποιήστε αυτή τη συσκευή αν έχετε μια χαζή + σειριακή ή παράλληλη PCI κάρτα η οποία υποστηρίζεται από το πρόγραμμα + οδήγησης &man.puc.4; (glue driver). + + # PCI Ethernet NICs. +device de # DEC/Intel DC21x4x (Tulip) +device em # Intel PRO/1000 adapter Gigabit Ethernet Card +device ixgb # Intel PRO/10GbE Ethernet Card +device txp # 3Com 3cR990 (Typhoon) +device vx # 3Com 3c590, 3c595 (Vortex) + + Διάφορα προγράμματα οδήγησης για PCI κάρτες δικτύου. Μετατρέψτε σε + σχόλιο ή αφαιρέστε τελειώς όσες δεν υπάρχουν στο σύστημα σας. + + # PCI Ethernet NICs that use the common MII bus controller code. +# NOTE: Be sure to keep the 'device miibus' line in order to use these NICs! +device miibus # MII bus support + + Η υποστήριξη διαύλου MII απαιτείται για κάποιες κάρτες δικτύου + Ethernet PCI 10/100, ειδικά για αυτές που χρησιμοποιούν πομποδέκτη + συμβατό με MII ή έχουν διεπαφή ελέγχου που λειτουργεί παρόμοια με τον + MII. Προσθέτοντας device miibus στο αρχείο ρύθμισης + του πυρήνα, θα έχετε υποστήριξη για το γενικό API του miibus και για + όλους τους οδηγούς PHY, συμπεριλαμβανομένου και ενός γενικού για PHYs + που δεν υποστηρίζονται από κάποιο συγκεκριμένο οδηγό. + + device bce # Broadcom BCM5706/BCM5708 Gigabit Ethernet +device bfe # Broadcom BCM440x 10/100 Ethernet +device bge # Broadcom BCM570xx Gigabit Ethernet +device dc # DEC/Intel 21143 and various workalikes +device fxp # Intel EtherExpress PRO/100B (82557, 82558) +device lge # Level 1 LXT1001 gigabit ethernet +device msk # Marvell/SysKonnect Yukon II Gigabit Ethernet +device nge # NatSemi DP83820 gigabit ethernet +device nve # nVidia nForce MCP on-board Ethernet Networking +device pcn # AMD Am79C97x PCI 10/100 (precedence over 'lnc') +device re # RealTek 8139C+/8169/8169S/8110S +device rl # RealTek 8129/8139 +device sf # Adaptec AIC-6915 (Starfire) +device sis # Silicon Integrated Systems SiS 900/SiS 7016 +device sk # SysKonnect SK-984x & SK-982x gigabit Ethernet +device ste # Sundance ST201 (D-Link DFE-550TX) +device stge # Sundance/Tamarack TC9021 gigabit Ethernet +device ti # Alteon Networks Tigon I/II gigabit Ethernet +device tl # Texas Instruments ThunderLAN +device tx # SMC EtherPower II (83c170 EPIC) +device vge # VIA VT612x gigabit ethernet +device vr # VIA Rhine, Rhine II +device wb # Winbond W89C840F +device xl # 3Com 3c90x (Boomerang, Cyclone) + + Προγράμματα οδήγησης που χρησιμοποιούν τον κώδικα του διαύλου + ελέγχου MII. + + # ISA Ethernet NICs. pccard NICs included. +device cs # Crystal Semiconductor CS89x0 NIC +# 'device ed' requires 'device miibus' +device ed # NE[12]000, SMC Ultra, 3c503, DS8390 cards +device ex # Intel EtherExpress Pro/10 and Pro/10+ +device ep # Etherlink III based cards +device fe # Fujitsu MB8696x based cards +device ie # EtherExpress 8/16, 3C507, StarLAN 10 etc. +device lnc # NE2100, NE32-VL Lance Ethernet cards +device sn # SMC's 9000 series of Ethernet chips +device xe # Xircom pccard Ethernet + +# ISA devices that use the old ISA shims +#device le + + Προγράμματα οδήγησης καρτών Ethernet τύπου ISA. Δείτε το αρχείο + /usr/src/sys/i386/conf/NOTES για λεπτομέρειες σχετικά με το ποιες κάρτες υποστηρίζονται από ποιον + οδηγό. + + # Wireless NIC cards +device wlan # 802.11 support + + Γενική υποστήριξη του 802.11. Η γραμμή αυτή απαιτείται για ασύρματη + δικτύωση. + + device wlan_wep # 802.11 WEP support +device wlan_ccmp # 802.11 CCMP support +device wlan_tkip # 802.11 TKIP support + + Υποστήριξη κρυπτογράφησης για συσκευές 802.11. Οι γραμμές αυτές + χρειάζονται αν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε κρυπτογράφηση και πρωτόκολλα + ασφαλείας 802.11i. + + device an # Aironet 4500/4800 802.11 wireless NICs. +device ath # Atheros pci/cardbus NIC's +device ath_hal # Atheros HAL (Hardware Access Layer) +device ath_rate_sample # SampleRate tx rate control for ath +device awi # BayStack 660 and others +device ral # Ralink Technology RT2500 wireless NICs. +device wi # WaveLAN/Intersil/Symbol 802.11 wireless NICs. +#device wl # Older non 802.11 Wavelan wireless NIC. + + Υποστήριξη για διάφορες ασύρματες κάρτες. + + # Pseudo devices +device loop # Network loopback + + Πρόκειται για τη γενική συσκευή εσωτερικού δικτύου (loopback) του + TCP/IP. Αν κάνετε telnet ή FTP στο localhost (γνωστό + επίσης και ως 127.0.0.1) θα γίνει + διαμέσου αυτής της συσκευής. Η ύπαρξη αυτής της συσκευής είναι + υποχρεωτική. + + device random # Entropy device + + Κρυπτογραφικά ασφαλής γεννήτρια τυχαίων αριθμών. + + device ether # Ethernet support + + Η γραμμή ether απαιτείται μόνο αν έχετε κάρτα + δικτύου Ethernet. Περιέχει γενικό κώδικα για το πρωτόκολλο Ethernet. + + + device sl # Kernel SLIP + + Η γραμμή sl παρέχει υποστήριξη SLIP. Η υποστήριξη + αυτή έχει σχεδόν ολοκληρωτικά ξεπεραστεί από το PPP, το οποίο είναι + ευκολότερο στη ρύθμιση, υποστηρίζει καλύτερα τις συνδέσεις μέσω μόντεμ, + και παρέχει καλύτερες δυνατότητες. + + device ppp # Kernel PPP + + Η γραμμή αυτή είναι για υποστήριξη PPP μέσω του πυρήνα για + επιλογικές (dial-up) συνδέσεις. Υπάρχει επίσης μια έκδοση PPP η οποία + υλοποιείται ως εφαρμογή χρήστη (userland), χρησιμοποιεί το + tun και προσφέρει περισσότερη ευελιξία και + λειτουργίες όπως κλήση κατά απαίτηση (demand dialing). + + device tun # Packet tunnel. + + Η συσκευή αυτή χρησιμοποιείται από το πρόγραμμα PPP χρήστη + (userland). Δείτε το τμήμα PPP + αυτού του βιβλίου για περισσότερες πληροφορίες. + + +device pty # Pseudo-ttys (telnet etc) + + Πρόκειται για συσκευή ψευδό-τερματικού ή προσομοίωσης + θύρας login. Χρησιμοποιείται για εισερχόμενες συνδέσεις + telnet και rlogin, από το + xterm, και από κάποιες άλλες εφαρμογές όπως + το Emacs. + + device md # Memory disks + + Ψευτό-συσκευές δίσκου με χρήση μνήμης (ramdrives). + + device gif # IPv6 and IPv4 tunneling + + Η συσκευή αυτή υλοποιεί IPv6 σε IPv4 tunneling, IPv4 σε IPv6 + tunneling, IPv4 σε IPv4 tunneling, και IPv6 σε IPv6 tunneling. Η συσκευή + gif αυτό-κλωνοποιείται, και δημιουργεί + τα αντίστοιχα αρχεία συσκευών όπως απαιτούνται. + + device faith # IPv6-to-IPv4 relaying (translation) + + Αυτή η ψεύδο-συσκευή συλλαμβάνει πακέτα που στέλνονται προς αυτήν + και τα ανακατευθύνει προς το δαίμονα μετάφρασης του IPv4/IPv6. + + # The `bpf' device enables the Berkeley Packet Filter. +# Be aware of the administrative consequences of enabling this! +# Note that 'bpf' is required for DHCP. +device bpf # Berkeley packet filter + + Πρόκειται για το φίλτρο πακέτων Berkeley. Αυτή η ψεύδο-συσκευή + επιτρέπει σε κάρτες δικτύου να λειτουργούν σε κατάσταση promiscuous + (πλήρους ακρόασης), συλλαμβάνοντας με αυτό τον τρόπο κάθε πακέτο ενός + δικτύου (π.χ. Ethernet). Τα πακέτα αυτά μπορεί να αποθηκεύονται στο + δίσκο ή να εξετάζονται με τη βοήθεια του προγράμματος &man.tcpdump.1;. + + + + Η συσκευή &man.bpf.4; χρησιμοποιείται επίσης από το + &man.dhclient.8; για την ανάκτηση της διεύθυνσης IP της προεπιλεγμένης + πύλης κ.ο.κ. Αν χρησιμοποιείτε DHCP, αφήστε αυτή την επιλογή + ενεργοποιημένη. + + + # USB support +device uhci # UHCI PCI->USB interface +device ohci # OHCI PCI->USB interface +device ehci # EHCI PCI->USB interface (USB 2.0) +device usb # USB Bus (required) +#device udbp # USB Double Bulk Pipe devices +device ugen # Generic +device uhid # Human Interface Devices +device ukbd # Keyboard +device ulpt # Printer +device umass # Disks/Mass storage - Requires scbus and da +device ums # Mouse +device ural # Ralink Technology RT2500USB wireless NICs +device urio # Diamond Rio 500 MP3 player +device uscanner # Scanners +# USB Ethernet, requires mii +device aue # ADMtek USB Ethernet +device axe # ASIX Electronics USB Ethernet +device cdce # Generic USB over Ethernet +device cue # CATC USB Ethernet +device kue # Kawasaki LSI USB Ethernet +device rue # RealTek RTL8150 USB Ethernet + + Υποστήριξη για διάφορες συσκευές USB. + + # FireWire support +device firewire # FireWire bus code +device sbp # SCSI over FireWire (Requires scbus and da) +device fwe # Ethernet over FireWire (non-standard!) + + Υποστήριξη για διάφορες συσκευές Firewire. + + Για περισσότερες πληροφορίες και επιπλέον συσκευές που + υποστηρίζονται από το &os;, δείτε το αρχείο + /usr/src/sys/i386/conf/NOTES + . + + + Λειτουργία με Μεγάλη Ποσότητα Μνήμης (<acronym>PAE</acronym>) + + + Physical Address Extensions + (PAE) + large memory + + + Μηχανήματα με μεγάλη ποσότητα μνήμης, χρειάζονται πρόσβαση σε + μνήμη που υπερβαίνει το όριο των 4 gigabytes των Εικονικών + Διευθύνσεων Χρήστη+Πυρήνα (User+Kernel Virtual Address, + KVA). Εξαιτίας αυτού του περιορισμού, η Intel + πρόσθεσε υποστήριξη για 36bit φυσικών διευθύνσεων, από τον + επεξεργαστή &pentium; Pro και μετά. + + Η δυνατότητα Επέκτασης Φυσικών Διευθύνσεων, (Physical Address + Extension, PAE) των &intel; &pentium; Pro και + μεταγενέστερων CPU, επιτρέπει χρήση μνήμης ως 64 gigabytes. To &os; + παρέχει υποστήριξη για τη δυνατότητα αυτή μέσω της ρύθμίσης πυρήνα + , η οποία διατίθεται για όλες τις τρέχουσες + σταθερές εκδόσεις του &os;. Λόγω περιορισμών στην αρχιτεκτονική του + συστήματος μνήμης της Intel, δεν γίνεται διάκριση για τη μνήμη που + βρίσκεται πάνω ή κάτω από τα 4 gigabytes. Η μνήμη που εκχωρείται + πάνω από τα 4 gigabytes, απλώς προστίθεται στο μέγεθος της + διαθέσιμης μνήμης. + + Για να ενεργοποιήσετε την υποστήριξη PAE + στον πυρήνα, απλώς προσθέστε την ακόλουθη γραμμή στο αρχείο + των ρυθμίσεων σας: + + options PAE + + + Η υποστήριξη PAE στο &os; είναι διαθέσιμη + μόνο για επεξεργαστές αρχιτεκτονικής &intel; IA-32. Θα πρέπει + επίσης να σημειώσουμε ότι η υποστήριξη PAE στο + &os; δεν έχει δοκιμαστεί εκτεταμένα, και θα πρέπει να θεωρείται + ποιότητας beta σε σχέση με τα άλλα σταθερά χαρακτηριστικά του &os; + + + + Η υποστήριξη PAE στο &os; υπόκειται σε + κάποιους περιορισμούς: + + + + Μια διαδικασία δεν έχει πρόσβαση σε περισσότερα από 4 + gigabytes χώρου VM. + + + + Δεν μπορούν να φορτωθούν αρθρώματα (modules) + KLD σε ένα πυρήνα PAE + εξαιτίας των διαφορών στο πλαίσιο μεταγλώττισης (build + framework) των modules και του πυρήνα. + + + + Οδηγοί συσκευών που δεν χρησιμοποιούν τη διεπαφή + &man.bus.dma.9; ίσως προκαλέσουν καταστροφή δεδομένων σε ένα + PAE πυρήνα και για το λόγο αυτό δεν + συνίσταται η χρήση τους. Στο &os; παρέχεται ένα αρχείο + ρυθμίσεων PAE στο οποίο έχουν εξαιρεθεί + όλα τα προγράμματα οδήγησης που είναι γνωστό ότι δεν δουλεύουν + σε πυρήνα τύπου PAE. + + + + Κάποιες μεταβλητές συστήματος (system tunables) εξακριβώνουν + τη χρήση της μνήμης, βλέποντας το ποσό της διαθέσιμης φυσικής + μνήμης. Αυτές οι μεταβλητές μπορεί να χρησιμοποιήσουν + αδικαιολόγητα μεγάλη ποσότητα μνήμης, λόγω της φύσης του + συστήματος PAE. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η + ρύθμιση sysctl η οποία ελέγχει + το μέγιστο αριθμό vnodes που επιτρέπονται στον πυρήνα. Είναι + σκόπιμο να ρυθμίσετε αυτή και άλλες παρόμοιες παραμέτρους σε + λογικές τιμές. + + + + Ισως χρειαστεί να ρυθμίσετε τις εικονικές διευθύνσεις του + πυρήνα (KVA) ή να μειώσετε την ποσότητα + κάποιου συγκεκριμένου πόρου που έχει μεγάλη χρήση (δείτε + παραπάνω) για να αποφύγετε την εξάντληση του + KVA. Μπορείτε να αυξήσετε το μέγεθος του + KVA μέσω της επιλογής + . + + + + Για λόγους σταθερότητας και απόδοσης, σας συμβουλεύουμε να + διαβάσετε τη σελίδα manual &man.tuning.7;. Επίσης η σελίδα + &man.pae.4; περιέχει ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με την + υποστήριξη PAE στο &os;. + + + + + Αν Κάτι Πάει Λάθος + + Υπάρχουν πέντε κατηγορίες προβλημάτων που μπορούν να παρουσιαστούν + όταν δημιουργείτε ένα προσαρμοσμένο πυρήνα: + + + + Αποτυχία της εντολής config: + + + Αν η εντολή &man.config.8; αποτυγχάνει όταν της δίνετε την + περιγραφή του πυρήνα σας, έχετε κατά πάσα πιθανότητα, κάνει + κάποιο απλό λάθος. Ευτυχώς, η &man.config.8; θα σας δείξει τον + αριθμό γραμμής στον οποίο συνάντησε το πρόβλημα, και έτσι θα + μπορέσετε εύκολα να το εντοπίσετε. Για παράδειγμα, αν δείτε: + + + config: line 17: syntax error + + Βεβαιωθείτε ότι η λέξη-κλειδί στη γραμμή αυτή είναι σωστή, + συγκρίνοντας τη με την αντίστοιχη στο αρχείο + GENERIC ή σε άλλο αρχείο αναφοράς. + + + + + Αποτυχία της εντολής make: + + + Αν αποτυγχάνει η εντολή make, συνήθως αυτό + σημαίνει κάποιο λάθος στο αρχείο ρυθμίσεων το οποίο δεν είναι + αρκετά σοβαρό για να το καταλάβει η &man.config.8;. Κοιτάξτε ξανά + το αρχείο ρυθμίσεων σας και αν ακόμα δεν μπορείτε να εντοπίσετε το + πρόβλημα, στείλτε το μαζί με το αρχείο με mail στη λίστα + &a.questions; και θα εντοπιστεί πολύ γρήγορα. + + + + + Ο πυρήνας δεν εκκινεί: + + + Αν ο νέος σας πυρήνας δεν εκκινεί ή αποτυγχάνει να αναγνωρίσει + τις συσκευές σας, μην πανικοβάλλεστε! Ευτυχώς, το &os; έχει ένα + εξαιρετικό μηχανισμό για να επανέλθετε από μη-συμβατούς πυρήνες. + Απλώς επιλέξτε τον πυρήνα από τον οποίο θέλετε να ξεκινήσετε μέσω + του συστήματος εκκίνησης (boot loader) του &os;. Έχετε πρόσβαση + σε αυτό την ώρα που εμφανίζεται το μενού επιλογών εκκίνησης. + Επιλέξτε Escape to a loader prompt, αριθμός έξι. + Στην προτροπή που εμφανίζεται, γράψτε την εντολή + unload kernel και έπειτα γράψτε + boot /boot/kernel.old/kernel + , ή το όνομα αρχείου ενός άλλου πυρήνα που ξεκινάει + κανονικά. Όταν φτιάχνετε ένα νέο πυρήνα, είναι πάντα καλή ιδέα + να έχετε πρόχειρο ένα πυρήνα που ξέρετε ότι δουλεύει. + + Αφού εκκινήσετε με ένα καλό πυρήνα, μπορείτε να ελέγξετε το + αρχείο ρυθμίσεων σας από την αρχή, και να προσπαθήσετε ξανά. + Μια χρήσιμη πηγή πληροφοριών είναι το αρχείο + /var/log/messages το οποίο μεταξύ άλλων + καταγράφει όλα τα μηνύματα του πυρήνα από κάθε επιτυχημένη + εκκίνηση. Επίσης η εντολή &man.dmesg.8; θα σας δείξει όλα τα + μηνύματα του πυρήνα της τρέχουσας εκκίνησης. + + + Αν έχετε πρόβλημα στη δημιουργία πυρήνα, βεβαιωθείτε ότι + έχετε κρατήσει ένα πυρήνα GENERIC, ή + κάποιο άλλο που γνωρίζετε ότι λειτουργεί, χρησιμοποιώντας ένα + διαφορετικό όνομα ώστε να μη διαγραφεί στην επόμενη + μεταγλώττιση. Δεν μπορείτε να βασιστείτε στον πυρήνα + kernel.old, γιατί κάθε φορά που + εγκαθιστάτε νέο πυρήνα, το kernel.old + αντικαθίσταται με τον τελευταίο εγκατεστημένο πυρήνα, ο οποίος + μπορεί να μην λειτουργεί. Επίσης, όσο το δυνατόν πιο σύντομα, + μετακινήστε τον πυρήνα που λειτουργεί στην σωστή θέση, + /boot/kernel, διαφορετικά + εντολές όπως η &man.ps.1; ίσως να μη λειτουργούν σωστά. Για να + το κάνετε αυτό, απλώς μετονομάστε τον κατάλογο που περιέχει τον + καλό πυρήνα, π.χ: + + &prompt.root; mv /boot/kernel /boot/kernel.bad +&prompt.root; mv /boot/kernel.good /boot/kernel + + + + + + + Ο νέος πυρήνας λειτουργεί, αλλά η &man.ps.1; δεν λειτουργεί + πλέον: + + + Αν εγκαταστήσετε πυρήνα διαφορετικής έκδοσης από αυτόν με τον + οποίο έχουν φτιαχτεί τα εργαλεία συστήματος, για παράδειγμα εάν + βάλετε ένα πυρήνα της σειράς -CURRENT σε ένα σύστημα -RELEASE, + πολλές από τις εντολές που σχετίζονται με την κατάσταση του + συστήματος όπως ή &man.ps.1; και η &man.vmstat.8; δεν θα + λειτουργούν πλέον. Θα πρέπει να + μεταγλωττίσετε και να εγκαταστήσετε + world χρησιμοποιώντας την ίδια έκδοση του πηγαίου κώδικα με + τον πυρήνα σας. Αυτός είναι και ένας λόγος για τον οποίο δεν είναι + συνήθως καλή ιδέα να χρησιμοποιείτε διαφορετική έκδοση πυρήνα από + το υπόλοιπο του λειτουργικού συστήματος. + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/l10n/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/l10n/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..811957e720 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/l10n/chapter.sgml @@ -0,0 +1,946 @@ + + + + + + + Andrey + Chernov + Συνεισφορά από τον + + + + + Michael C. + Wu + Γράφτηκε ξανά από τον + + + + + + Τοπικές Ρυθμίσεις - Χρήση και ρύθμιση I18N/L10N + + + Σύνοψη + + Το &os; είναι ένα ιδιαίτερα αποκεντρωμένο έργο με χρήστες και + εθελοντές σε ολόκληρο τον κόσμο. Το κεφάλαιο αυτό συζητάει + τις δυνατότητες τοπικών και διεθνών ρυθμίσεων του &os; οι οποίες + επιτρέπουν σε χρήστες γλωσσών εκτός της Αγγλικής να εκτελέσουν + πραγματική εργασία. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες στην υλοποίηση του + πλαισίου i18n, τόσο σε επίπεδο συστήματος, όσο και εφαρμογών, και για το + λόγο αυτό, όπου χρειάζεται, παραπέμπουμε τον αναγνώστη σε πιο + συγκεκριμένες πηγές τεκμηρίωσης. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + Πως κωδικοποιούνται οι γλώσσες και οι τοπικές ρυθμίσεις + στα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα. + Πως να βάλετε τοπικές ρυθμίσεις στο κέλυφος σας (login + shell). + Πως να ρυθμίσετε την κονσόλα για γλώσσες εκτός της + Αγγλικής. + Πως να χρησιμοποιήσετε αποτελεσματικά το σύστημα X + Windows με διαφορετικές γλώσσες. + Που να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τη συγγραφή + εφαρμογών συμβατών με το πρότυπο i18n. + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + Να γνωρίζετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό + τρίτου κατασκευαστή (). + + + + + The Basics + + + What Is I18N/L10N? + + internationalization + localization + + localization + + Developers shortened internationalization into the term I18N, + counting the number of letters between the first and the last + letters of internationalization. L10N uses the same naming + scheme, coming from localization. Combined + together, I18N/L10N methods, protocols, and applications allow + users to use languages of their choice. + + I18N applications are programmed using I18N kits under + libraries. It allows for developers to write a simple file and + translate displayed menus and texts to each language. We strongly + encourage programmers to follow this convention. + + + + Why Should I Use I18N/L10N? + + I18N/L10N is used whenever you wish to either view, input, or + process data in non-English languages. + + + + What Languages Are Supported in the I18N Effort? + + I18N and L10N are not FreeBSD specific. Currently, one can + choose from most of the major languages of the World, including + but not limited to: Chinese, German, Japanese, Korean, French, + Russian, Vietnamese and others. + + + + + Using Localization + + In all its splendor, I18N is not FreeBSD-specific and is a + convention. We encourage you to help FreeBSD in following this + convention. + locale + + Localization settings are based on three main terms: + Language Code, Country Code, and Encoding. Locale names are + constructed from these parts as follows: + + LanguageCode_CountryCode.Encoding + + + Language and Country Codes + language codes + country codes + + In order to localize a FreeBSD system to a specific language + (or any other I18N-supporting &unix; like systems), the user needs to find out + the codes for the specify country and language (country + codes tell applications what variation of given + language to use). In addition, web + browsers, SMTP/POP servers, web servers, etc. make decisions based on + them. The following are examples of language/country codes: + + + + + + Language/Country Code + Description + + + + + + en_US + English - United States + + + + ru_RU + Russian for Russia + + + + zh_TW + Traditional Chinese for Taiwan + + + + + + + + + Encodings + encodings + ASCII + + Some languages use non-ASCII encodings that are 8-bit, wide + or multibyte characters, see &man.multibyte.3; for more + details. Older applications do not recognize them + and mistake them for control characters. Newer applications + usually do recognize 8-bit characters. Depending on the + implementation, users may be required to compile an application + with wide or multibyte characters support, or configure it correctly. + To be able to input and process wide or multibyte characters, the FreeBSD Ports Collection has provided + each language with different programs. Refer to the I18N + documentation in the respective FreeBSD Port. + + Specifically, the user needs to look at the application + documentation to decide on how to configure it correctly or to + pass correct values into the configure/Makefile/compiler. + + Some things to keep in mind are: + + + + Language specific single C chars character sets + (see &man.multibyte.3;), e.g. + ISO8859-1, ISO8859-15, KOI8-R, CP437. + + + + Wide or multibyte encodings, e.g. EUC, Big5. + + + + You can check the active list of character sets at the + IANA Registry. + + + &os; use X11-compatible locale encodings instead. + + + + + + I18N Applications + + In the FreeBSD Ports and Package system, I18N applications + have been named with I18N in their names for + easy identification. However, they do not always support the + language needed. + + + + Setting Locale + + Usually it is sufficient to export the value of the locale name + as LANG in the login shell. This could be done in + the user's ~/.login_conf file or in the + startup file of the user's shell (~/.profile, + ~/.bashrc, ~/.cshrc). + There is no need to set the locale subsets such as + LC_CTYPE, LC_CTIME. Please + refer to language-specific FreeBSD documentation for more + information. + + You should set the following two environment variables in your configuration + files: + + + POSIX + + LANG for &posix; &man.setlocale.3; family + functions + + + MIME + + MM_CHARSET for applications' MIME character + set + + + + This includes the user shell configuration, the specific application + configuration, and the X11 configuration. + + + Setting Locale Methods + locale + login class + + There are two methods for setting locale, and both are + described below. The first (recommended one) is by assigning + the environment variables in login + class, and the second is by adding the environment + variable assignments to the system's shell startup file. + + + Login Classes Method + + This method allows environment variables needed for locale + name and MIME character sets to be assigned once for every + possible shell instead of adding specific shell assignments to + each shell's startup file. User + Level Setup can be done by an user himself and Administrator Level Setup require + superuser privileges. + + + User Level Setup + + Here is a minimal example of a + .login_conf file in user's home + directory which has both variables set for Latin-1 + encoding: + + me:\ + :charset=ISO-8859-1:\ + :lang=de_DE.ISO8859-1: + + Traditional ChineseBIG-5 encoding + Here is an example of a + .login_conf that sets the variables + for Traditional Chinese in BIG-5 encoding. Notice the many + more variables set because some software does not respect + locale variables correctly for Chinese, Japanese, and Korean. + + #Users who do not wish to use monetary units or time formats +#of Taiwan can manually change each variable +me:\ + :lang=zh_TW.Big5:\ + :setenv=LC_ALL=zh_TW.Big:\ + :setenv=LC_COLLATE=zh_TW.Big5:\ + :setenv=LC_CTYPE=zh_TW.Big5:\ + :setenv=LC_MESSAGES=zh_TW.Big5:\ + :setenv=LC_MONETARY=zh_TW.Big5:\ + :setenv=LC_NUMERIC=zh_TW.Big5:\ + :setenv=LC_TIME=zh_TW.Big5:\ + :charset=big5:\ + :xmodifiers="@im=gcin": #Set gcin as the XIM Input Server + + See Administrator Level + Setup and &man.login.conf.5; for more details. + + + + Administrator Level Setup + + Verify that the user's login class in + /etc/login.conf sets the correct + language. Make sure these settings + appear in /etc/login.conf: + + language_name:accounts_title:\ + :charset=MIME_charset:\ + :lang=locale_name:\ + :tc=default: + + So sticking with our previous example using Latin-1, it + would look like this: + + german:German Users Accounts:\ + :charset=ISO-8859-1:\ + :lang=de_DE.ISO8859-1:\ + :tc=default: + + Before changing users Login Classes execute + the following command: + + &prompt.root; cap_mkdb /etc/login.conf + + to make new configuration in + /etc/login.conf visible to the system. + + Changing Login Classes with &man.vipw.8; + + + vipw + + Use vipw to add new users, and make + the entry look like this: + + user:password:1111:11:language:0:0:User Name:/home/user:/bin/sh + + Changing Login Classes with &man.adduser.8; + + + adduser + + login class + Use adduser to add new users, and do + the following: + + + + Set defaultclass = + language in + /etc/adduser.conf. Keep in mind + you must enter a default class for + all users of other languages in this case. + + + + An alternative variant is answering the specified + language each time that +Enter login class: default []: + appears from &man.adduser.8;. + + + + Another alternative is to use the following for each + user of a different language that you wish to + add: + + &prompt.root; adduser -class language + + + + Changing Login Classes with &man.pw.8; + + pw + + If you use &man.pw.8; for adding new users, call it in + this form: + + &prompt.root; pw useradd user_name -L language + + + + + Shell Startup File Method + + + This method is not recommended because it requires a + different setup for each possible shell program chosen. Use + the Login Class Method + instead. + + + MIME + locale + To add the locale name and MIME character set, just set + the two environment variables shown below in the + /etc/profile and/or + /etc/csh.login shell startup files. We + will use the German language as an example below: + + In /etc/profile: + + LANG=de_DE.ISO8859-1; export LANG +MM_CHARSET=ISO-8859-1; export MM_CHARSET + + Or in /etc/csh.login: + + setenv LANG de_DE.ISO8859-1 +setenv MM_CHARSET ISO-8859-1 + + Alternatively, you can add the above instructions to + /usr/share/skel/dot.profile (similar to + what was used in /etc/profile above), or + /usr/share/skel/dot.login (similar to + what was used in /etc/csh.login + above). + + For X11: + + In $HOME/.xinitrc: + + LANG=de_DE.ISO8859-1; export LANG + + Or: + + setenv LANG de_DE.ISO8859-1 + + Depending on your shell (see above). + + + + + + + Console Setup + + For all single C chars character sets, set the correct + console fonts in /etc/rc.conf for the + language in question with: + + font8x16=font_name +font8x14=font_name +font8x8=font_name + + The font_name here is taken from + the /usr/share/syscons/fonts directory, + without the .fnt suffix. + + + sysinstall + + keymap + screenmap + Also be sure to set the correct keymap and screenmap for your + single C chars character set through + sysinstall (/stand/sysinstall + in &os; versions older than 5.2). + Once inside sysinstall, choose Configure, then + Console. Alternatively, you can add the + following to /etc/rc.conf: + + scrnmap=screenmap_name +keymap=keymap_name +keychange="fkey_number sequence" + + The screenmap_name here is taken + from the /usr/share/syscons/scrnmaps + directory, without the .scm suffix. A + screenmap with a corresponding mapped font is usually needed as a + workaround for expanding bit 8 to bit 9 on a VGA adapter's font + character matrix in pseudographics area, i.e., to move letters out + of that area if screen font uses a bit 8 column. + + If you have the moused daemon + enabled by setting the following + in your /etc/rc.conf: + +moused_enable="YES" + + then examine the mouse cursor information in the next + paragraph. + + + moused + + By default the mouse cursor of the &man.syscons.4; driver occupies the + 0xd0-0xd3 range in the character set. If your language uses this + range, you need to move the cursor's range outside of it. To enable + the workaround for &os;, add the following line to + /etc/rc.conf: + + mousechar_start=3 + + The keymap_name here is taken from + the /usr/share/syscons/keymaps directory, + without the .kbd suffix. If you are + uncertain which keymap to use, you use can &man.kbdmap.1; to test + keymaps without rebooting. + + The keychange is usually needed to program + function keys to match the selected terminal type because + function key sequences cannot be defined in the key map. + + Also be sure to set the correct console terminal type in + /etc/ttys for all ttyv* + entries. Current pre-defined correspondences are: + + + + + + Character Set + Terminal Type + + + + + + ISO8859-1 or ISO8859-15 + cons25l1 + + + + ISO8859-2 + cons25l2 + + + + ISO8859-7 + cons25l7 + + + + KOI8-R + cons25r + + + + KOI8-U + cons25u + + + + CP437 (VGA default) + cons25 + + + + US-ASCII + cons25w + + + + + + For wide or multibyte characters languages, use the correct + FreeBSD port in your + /usr/ports/language + directory. Some ports appear as console while the system sees it + as serial vtty's, hence you must reserve enough vtty's for both + X11 and the pseudo-serial console. Here is a partial list of + applications for using other languages in console: + + + + + + Language + Location + + + + + + Traditional Chinese (BIG-5) + chinese/big5con + + + + Japanese + japanese/kon2-16dot or + japanese/mule-freewnn + + + + Korean + korean/han + + + + + + + + X11 Setup + + Although X11 is not part of the FreeBSD Project, we have + included some information here for FreeBSD users. For more + details, refer to the &xorg; + web site or whichever X11 Server you use. + + In ~/.Xresources, you can additionally + tune application specific I18N settings (e.g., fonts, menus, + etc.). + + + Displaying Fonts + X11 True Type font server + Install &xorg; server + (x11-servers/xorg-server) + or &xfree86; server + (x11-servers/XFree86-4-Server), + then install the language &truetype; fonts. Setting the correct + locale should allow you to view your selected language in menus + and such. + + + + Inputting Non-English Characters + X11 Input Method (XIM) + The X11 Input Method (XIM) Protocol is a new standard for + all X11 clients. All X11 applications should be written as XIM + clients that take input from XIM Input servers. There are + several XIM servers available for different languages. + + + + + Printer Setup + + Some single C chars character sets are usually hardware + coded into printers. Wide or multibyte + character sets require special setup and we recommend using + apsfilter. You may also convert the + document to &postscript; or PDF formats using language specific + converters. + + + + Kernel and File Systems + + The FreeBSD fast filesystem (FFS) is 8-bit clean, so it can be used + with any single C chars character set (see &man.multibyte.3;), + but there is no character set + name stored in the filesystem; i.e., it is raw 8-bit and does not + know anything about encoding order. Officially, FFS does not + support any form of wide or multibyte character sets yet. However, some + wide or multibyte character sets have independent patches for FFS + enabling such support. They are only temporary unportable + solutions or hacks and we have decided to not include them in the + source tree. Refer to respective languages' web sites for more + information and the patch files. + + DOS + Unicode + The FreeBSD &ms-dos; filesystem has the configurable ability to + convert between &ms-dos;, Unicode character sets and chosen + FreeBSD filesystem character sets. See &man.mount.msdosfs.8; for + details. + + + + + Compiling I18N Programs + + Many FreeBSD Ports have been ported with I18N support. Some + of them are marked with -I18N in the port name. These and many + other programs have built in support for I18N and need no special + consideration. + + + MySQL + + However, some applications such as + MySQL need to be have the + Makefile configured with the specific + charset. This is usually done in the + Makefile or done by passing a value to + configure in the source. + + + + Localizing FreeBSD to Specific Languages + + + + + + Andrey + Chernov + Originally contributed by + + + + Russian Language (KOI8-R Encoding) + + localization + Russian + + + For more information about KOI8-R encoding, see the KOI8-R References + (Russian Net Character Set). + + + Locale Setup + + Put the following lines into your + ~/.login_conf file: + + me:My Account:\ + :charset=KOI8-R:\ + :lang=ru_RU.KOI8-R: + + See earlier in this chapter for examples of setting up the + locale. + + + + Console Setup + + + + Add the following line + to your /etc/rc.conf file: + + mousechar_start=3 + + + + Also, use following settings in + /etc/rc.conf: + + keymap="ru.koi8-r" +scrnmap="koi8-r2cp866" +font8x16="cp866b-8x16" +font8x14="cp866-8x14" +font8x8="cp866-8x8" + + + + + For each ttyv* entry in + /etc/ttys, use + cons25r as the terminal type. + + + + See earlier in this chapter for examples of setting up the + console. + + + + Printer Setup + printers + Since most printers with Russian characters come with + hardware code page CP866, a special output filter is needed + to convert from KOI8-R to CP866. Such a filter is installed by + default as /usr/libexec/lpr/ru/koi2alt. + A Russian printer /etc/printcap entry + should look like: + + lp|Russian local line printer:\ + :sh:of=/usr/libexec/lpr/ru/koi2alt:\ + :lp=/dev/lpt0:sd=/var/spool/output/lpd:lf=/var/log/lpd-errs: + + See &man.printcap.5; for a detailed description. + + + + &ms-dos; FS and Russian Filenames + + The following example &man.fstab.5; entry enables support + for Russian filenames in mounted &ms-dos; filesystems: + + /dev/ad0s2 /dos/c msdos rw,-Wkoi2dos,-Lru_RU.KOI8-R 0 0 + + The option selects the locale name + used, and sets the character conversion + table. To use the option, be sure to + mount /usr before the &ms-dos; partition + because the conversion tables are located in + /usr/libdata/msdosfs. For more + information, see the &man.mount.msdosfs.8; manual + page. + + + + X11 Setup + + + + Do non-X locale + setup first as described. + + + + If you use &xorg;, + install + x11-fonts/xorg-fonts-cyrillic + package. + + Check the "Files" section + in your /etc/X11/xorg.conf file. + The following + lines must be added before any other + FontPath entries: + + FontPath "/usr/X11R6/lib/X11/fonts/cyrillic/misc" +FontPath "/usr/X11R6/lib/X11/fonts/cyrillic/75dpi" +FontPath "/usr/X11R6/lib/X11/fonts/cyrillic/100dpi" + + If you use a high resolution video mode, swap the 75 dpi + and 100 dpi lines. + + + See ports for more cyrillic fonts. + + + + To activate a Russian keyboard, add the following to the + "Keyboard" section of your + xorg.conf file: + + Option "XkbLayout" "us,ru" +Option "XkbOptions" "grp:toggle" + + Also make sure that XkbDisable is + turned off (commented out) there. + + For grp:caps_toggle + the RUS/LAT switch will be Right Alt, + for grp:ctrl_shift_toggle switch will be + CtrlShift. + The old CapsLock function is still + available via ShiftCapsLock (in LAT mode + only). For grp:toggle + the RUS/LAT switch will be Right Alt. + grp:caps_toggle does not work in + &xorg; for unknown reason. + + If you have &windows; keys on your keyboard, + and notice that some non-alphabetical keys are mapped + incorrectly in RUS mode, add the following line in your + xorg.conf file: + + Option "XkbVariant" ",winkeys" + + + The Russian XKB keyboard may not work with non-localized + applications. + + + + + Minimally localized applications + should call a XtSetLanguageProc (NULL, NULL, + NULL); function early in the program. + See + KOI8-R for X Window for more instructions on + localizing X11 applications. + + + + + + Traditional Chinese Localization for Taiwan + + localization + Traditional Chinese + + The FreeBSD-Taiwan Project has an Chinese HOWTO for + FreeBSD at + using many Chinese ports. + Current editor for the FreeBSD Chinese HOWTO is + Shen Chuan-Hsing statue@freebsd.sinica.edu.tw. + + + Chuan-Hsing Shen statue@freebsd.sinica.edu.tw has + created the + Chinese FreeBSD Collection (CFC) using FreeBSD-Taiwan's + zh-L10N-tut. The packages and the script files + are available at . + + + + German Language Localization (for All ISO 8859-1 + Languages) + + localization + German + + + Slaven Rezic eserte@cs.tu-berlin.de wrote a + tutorial how to use umlauts on a FreeBSD machine. The tutorial + is written in German and available at + . + + + + Japanese and Korean Language Localization + + localization + Japanese + + + localization + Korean + + For Japanese, refer to + , + and for Korean, refer to + . + + + + Non-English FreeBSD Documentation + + Some FreeBSD contributors have translated parts of FreeBSD to + other languages. They are available through links on the main site or in + /usr/share/doc. + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/linuxemu/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/linuxemu/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..0d047caf8c --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/linuxemu/chapter.sgml @@ -0,0 +1,3365 @@ + + + + + + + Jim + Mock + Αναδομήθηκε και μέρη του ανανεώθηκαν από τον + + + + + + Brian N. + Handy + Αρχική συνεισφορά από τον + + + Rich + Murphey + + + + + Συμβατότητα με Εκτελέσιμα του Linux + + + Σύνοψη + + Linux binary συμβατότητα + + + binary συμβατότητα + Linux + + + συμβατότητα εκτελέσιμων Linux + + + συμβατότητα εκτελέσιμων + Linux + + + Το &os; παρέχει binary συμβατότητα με αρκετά άλλα λειτουργικά τύπου + &unix;, συμπεριλαμβανομένου και του Linux. Σε αυτό το σημείο, + μπορεί να αναρωτιέστε γιατί ακριβώς χρειάζεται το + &os; να μπορεί να τρέξει εκτελέσιμα Linux; H απάντηση σε αυτή την + ερώτηση είναι αρκετά απλή. Πολλές εταιρίες και developers αναπτύσσουν εφαρμογές + μόνο για Linux, μια και είναι το τελευταίο hot thing στο κόσμο + των υπολογιστών. Αυτό αφήνει εμάς τους υπόλοιπους &os; χρήστες να + ενοχλούμε αυτές τις ίδιες εταιρίες και developers να δημιουργήσουν κανονικές εκδόσεις + των εφαρμογών τους για &os;. Το πρόβλημα είναι, ότι οι περισσότερες από + αυτές τις εταιρίες δεν αντιλαμβάνονται πραγματικά πόσοι περισσότεροι άνθρωποι θα χρησιμοποιούσαν + το προϊόν τους αν είχαν επίσης εκδόσεις για &os;, και οι περισσότερες συνεχίζουν να + αναπτύσσουν μόνο για Linux. ’ρα τι μπορεί να κάνει ένας χρήστης του &os;; Εδώ έρχεται + να βοηθήσει η binary συμβατότητα του &os; με το Linux + + + Εν συντομία, η συμβατότητα επιτρέπει στους χρήστες του &os; να εκτελέσουν + περίπου το 90% όλων των Linux εφαρμογών χωρίς μετατροπές. Αυτό περιλαμβάνει + εφαρμογές όπως το &staroffice;, + την Linux έκδοση του &netscape;, + &adobe; &acrobat;, + RealPlayer, + VMware, + &oracle;, + WordPerfect, Doom, + Quake, και περισσότερα. Έχει επίσης αναφερθεί ότι + σε κάποιες περιπτώσεις, τα εκτελέσιμα του Linux έχουν καλύτερη απόδοση στο &os; + από ότι στο Linux. + + Υπάρχουν ωστόσο κάποια συγκεκριμένα για το Linux στοιχεία του λειτουργικού + που δεν υποστηρίζονται στο &os;. Τα εκτελέσιμα του Linux δεν θα δουλέψουν στο + &os; αν χρησιμοποιούν υπερβολικά πολλές εξειδικευμένες κλήσεις &i386;, + όπως για παράδειγμα την ενεργοποίηση της εικονικής κατάστασης 8086. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + Πως να ενεργοποιήσετε την binary συμβατότητα με το Linux στο σύστημα σας. + + + + Πως να εγκαταστήσετε πρόσθετες κοινόχρηστες βιβλιοθήκες του Linux. + + + + Πως να εγκαταστήσετε εφαρμογές του Linux στο &os; σύστημα σας. + + + + Τις λεπτομέρειες της υλοποίησης της συμβατότητας με το Linux στο &os;. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να γνωρίζετε πως θα εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό + τρίτου κατασκευαστή (). + + + + + + + Installation + + KLD (kernel loadable object) + + Linux binary compatibility is not turned on by default. The + easiest way to enable this functionality is to load the + linux KLD object (Kernel LoaDable + object). You can load this module by typing the + following as root: + + &prompt.root; kldload linux + + If you would like Linux compatibility to always be enabled, + then you should add the following line to + /etc/rc.conf: + + linux_enable="YES" + + The &man.kldstat.8; command can be used to verify that the + KLD is loaded: + + &prompt.user; kldstat +Id Refs Address Size Name + 1 2 0xc0100000 16bdb8 kernel + 7 1 0xc24db000 d000 linux.ko + + kernel options + COMPAT_LINUX + + + If for some reason you do not want to or cannot load the KLD, + then you may statically link Linux binary compatibility into the kernel + by adding options COMPAT_LINUX to your kernel + configuration file. Then install your new kernel as described in + . + + + Installing Linux Runtime Libraries + + Linux + installing Linux libraries + + + This can be done one of two ways, either by using the + linux_base port, or + by installing them manually. + + + Installing Using the linux_base Port + Ports Collection + + This is by far the easiest method to use when installing the + runtime libraries. It is just like installing any other port + from the Ports Collection. + Simply do the following: + + &prompt.root; cd /usr/ports/emulators/linux_base-fc4 +&prompt.root; make install distclean + + You should now have working Linux binary compatibility. + Some programs may complain about incorrect minor versions of the + system libraries. In general, however, this does not seem to be + a problem. + + There may be multiple versions of the emulators/linux_base port available, + corresponding to different versions of various Linux distributions. + You should install the port most closely resembling the + requirements of the Linux applications you would like to + install. + + + + + Installing Libraries Manually + + If you do not have the ports collection + installed, you can install the libraries by hand instead. You + will need the Linux shared libraries that the program depends on + and the runtime linker. Also, you will need to create a + shadow root directory, + /compat/linux, for Linux libraries on your + FreeBSD system. Any shared libraries opened by Linux programs + run under FreeBSD will look in this tree first. So, if a Linux + program loads, for example, /lib/libc.so, + FreeBSD will first try to open + /compat/linux/lib/libc.so, and if that does + not exist, it will then try /lib/libc.so. + Shared libraries should be installed in the shadow tree + /compat/linux/lib rather than the paths + that the Linux ld.so reports. + + Generally, you will need to look for the shared libraries + that Linux binaries depend on only the first few times that you + install a Linux program on your FreeBSD system. After a while, + you will have a sufficient set of Linux shared libraries on your + system to be able to run newly imported Linux binaries without + any extra work. + + + + How to Install Additional Shared Libraries + shared libraries + + What if you install the linux_base port + and your application still complains about missing shared + libraries? How do you know which shared libraries Linux + binaries need, and where to get them? Basically, there are 2 + possibilities (when following these instructions you will need + to be root on your FreeBSD system). + + If you have access to a Linux system, see what shared + libraries the application needs, and copy them to your FreeBSD + system. Look at the following example: + + + Let us assume you used FTP to get the Linux binary of + Doom, and put it on a Linux system you have access to. You + then can check which shared libraries it needs by running + ldd linuxdoom, like so: + + &prompt.user; ldd linuxdoom +libXt.so.3 (DLL Jump 3.1) => /usr/X11/lib/libXt.so.3.1.0 +libX11.so.3 (DLL Jump 3.1) => /usr/X11/lib/libX11.so.3.1.0 +libc.so.4 (DLL Jump 4.5pl26) => /lib/libc.so.4.6.29 + + symbolic links + You would need to get all the files from the last column, + and put them under /compat/linux, with + the names in the first column as symbolic links pointing to + them. This means you eventually have these files on your + FreeBSD system: + + /compat/linux/usr/X11/lib/libXt.so.3.1.0 +/compat/linux/usr/X11/lib/libXt.so.3 -> libXt.so.3.1.0 +/compat/linux/usr/X11/lib/libX11.so.3.1.0 +/compat/linux/usr/X11/lib/libX11.so.3 -> libX11.so.3.1.0 +/compat/linux/lib/libc.so.4.6.29 +/compat/linux/lib/libc.so.4 -> libc.so.4.6.29 + +
+ + Note that if you already have a Linux shared library + with a matching major revision number to the first column + of the ldd output, you will not need to + copy the file named in the last column to your system, the + one you already have should work. It is advisable to copy + the shared library anyway if it is a newer version, + though. You can remove the old one, as long as you make + the symbolic link point to the new one. So, if you have + these libraries on your system: + + /compat/linux/lib/libc.so.4.6.27 +/compat/linux/lib/libc.so.4 -> libc.so.4.6.27 + + and you find a new binary that claims to require a + later version according to the output of + ldd: + + libc.so.4 (DLL Jump 4.5pl26) -> libc.so.4.6.29 + + If it is only one or two versions out of date in the + trailing digit then do not worry about copying + /lib/libc.so.4.6.29 too, because the + program should work fine with the slightly older version. + However, if you like, you can decide to replace the + libc.so anyway, and that should leave + you with: + + /compat/linux/lib/libc.so.4.6.29 +/compat/linux/lib/libc.so.4 -> libc.so.4.6.29 + +
+ +
+ + The symbolic link mechanism is + only needed for Linux binaries. The + FreeBSD runtime linker takes care of looking for matching + major revision numbers itself and you do not need to worry + about it. + +
+ + + + + + Installing Linux ELF Binaries + + Linux + ELF binaries + + + ELF binaries sometimes require an extra step of + branding. If you attempt to run an unbranded ELF + binary, you will get an error message like the following: + + &prompt.user; ./my-linux-elf-binary +ELF binary type not known +Abort + + To help the FreeBSD kernel distinguish between a FreeBSD ELF + binary from a Linux binary, use the &man.brandelf.1; + utility. + + &prompt.user; brandelf -t Linux my-linux-elf-binary + + GNU toolchain + The GNU toolchain now places the appropriate branding + information into ELF binaries automatically, so this step + should become increasingly unnecessary in the future. + + + + Configuring the Hostname Resolver + + If DNS does not work or you get this message: + + resolv+: "bind" is an invalid keyword resolv+: +"hosts" is an invalid keyword + + You will need to configure a + /compat/linux/etc/host.conf file + containing: + + order hosts, bind +multi on + + The order here specifies that /etc/hosts + is searched first and DNS is searched second. When + /compat/linux/etc/host.conf is not + installed, Linux applications find FreeBSD's + /etc/host.conf and complain about the + incompatible FreeBSD syntax. You should remove + bind if you have not configured a name server + using the /etc/resolv.conf file. + + + + + + + + Boris + Hollas + Updated for Mathematica 5.X by + + + + Installing &mathematica; + + + applications + Mathematica + + + This document describes the process of installing the Linux + version of &mathematica; 5.X onto + a FreeBSD system. + + The Linux version of &mathematica; + or &mathematica; for Students can + be ordered directly from Wolfram at + . + + + Running the &mathematica; Installer + + First, you have to tell &os; that + &mathematica;'s Linux + binaries use the Linux ABI. The easiest way to do so is to + set the default ELF brand + to Linux for all unbranded binaries with the command: + + &prompt.root; sysctl kern.fallback_elf_brand=3 + + This will make &os; assume that unbranded ELF binaries + use the Linux ABI and so you should be able to run the + installer straight from the CDROM. + + Now, copy the file MathInstaller to + your hard drive: + + &prompt.root; mount /cdrom +&prompt.root; cp /cdrom/Unix/Installers/Linux/MathInstaller /localdir/ + + and in this file, replace /bin/sh in + the first line by /compat/linux/bin/sh. + This makes sure that the installer is executed by the Linux + version of &man.sh.1;. Next, replace all occurrences of + Linux) by FreeBSD) with + a text editor or the script below in the next section. This + tells the &mathematica; installer, + who calls uname -s to determine the + operating system, to treat &os; as a Linux-like operating + system. Invoking MathInstaller will now + install &mathematica;. + + + + Modifying the &mathematica; Executables + + The shell scripts that + &mathematica; created during + installation have to be modified before you can use them. If + you chose /usr/local/bin + as the directory to place the + &mathematica; executables in, you + will find symlinks in this directory to files called + math, mathematica, + Mathematica, and + MathKernel. In each of these, replace + Linux) by FreeBSD) with + a text editor or the following shell script: + + #!/bin/sh +cd /usr/local/bin +for i in math mathematica Mathematica MathKernel + do sed 's/Linux)/FreeBSD)/g' $i > $i.tmp + sed 's/\/bin\/sh/\/compat\/linux\/bin\/sh/g' $i.tmp > $i + rm $i.tmp + chmod a+x $i +done + + + + Obtaining Your &mathematica; Password + + + Ethernet + MAC address + + + When you start &mathematica; + for the first time, you will be asked for a password. If you + have not yet obtained a password from Wolfram, run the program + mathinfo in the installation directory to + obtain your machine ID. This machine ID is + based solely on the MAC address of your first Ethernet card, + so you cannot run your copy of + &mathematica; on different + machines. + + When you register with Wolfram, either by email, phone or fax, + you will give them the machine ID and they will + respond with a corresponding password consisting of groups of + numbers. + + + + Running the &mathematica; Frontend over a Network + + &mathematica; uses some special + fonts to display characters not + present in any of the standard font sets (integrals, sums, Greek + letters, etc.). The X protocol requires these fonts to be install + locally. This means you will have to copy + these fonts from the CDROM or from a host with + &mathematica; + installed to your local machine. These fonts are normally stored + in /cdrom/Unix/Files/SystemFiles/Fonts on the + CDROM, or + /usr/local/mathematica/SystemFiles/Fonts on + your hard drive. The actual fonts are in the subdirectories + Type1 and X. There are + several ways to use them, as described below. + + The first way is to copy them into one of the existing font + directories in /usr/X11R6/lib/X11/fonts. + This will require editing the fonts.dir file, + adding the font names to it, and changing the number of fonts on + the first line. Alternatively, you should also just be able to + run &man.mkfontdir.1; in the directory you have copied + them to. + + The second way to do this is to copy the directories to + /usr/X11R6/lib/X11/fonts: + + &prompt.root; cd /usr/X11R6/lib/X11/fonts +&prompt.root; mkdir X +&prompt.root; mkdir MathType1 +&prompt.root; cd /cdrom/Unix/Files/SystemFiles/Fonts +&prompt.root; cp X/* /usr/X11R6/lib/X11/fonts/X +&prompt.root; cp Type1/* /usr/X11R6/lib/X11/fonts/MathType1 +&prompt.root; cd /usr/X11R6/lib/X11/fonts/X +&prompt.root; mkfontdir +&prompt.root; cd ../MathType1 +&prompt.root; mkfontdir + + Now add the new font directories to your font path: + + &prompt.root; xset fp+ /usr/X11R6/lib/X11/fonts/X +&prompt.root; xset fp+ /usr/X11R6/lib/X11/fonts/MathType1 +&prompt.root; xset fp rehash + + If you are using the &xorg; server, you can have these font + directories loaded automatically by adding them to your + xorg.conf file. + + For &xfree86; servers, + the configuration file is XF86Config. + fonts + + If you do not already have a directory + called /usr/X11R6/lib/X11/fonts/Type1, you + can change the name of the MathType1 + directory in the example above to + Type1. + + + + + + + + Aaron + Kaplan + + Contributed by + + + + + Robert + Getschmann + + Thanks to + + + + Installing &maple; + + + applications + Maple + + + &maple; is a commercial mathematics program similar to + &mathematica;. You must purchase this software from and then register there + for a license file. To install this software on FreeBSD, please + follow these simple steps. + + + Execute the INSTALL shell + script from the product distribution. Choose the + RedHat option when prompted by the + installation program. A typical installation directory + might be /usr/local/maple. + + If you have not done so, order a license for &maple; + from Maple Waterloo Software () + and copy it to + /usr/local/maple/license/license.dat. + + Install the FLEXlm + license manager by running the + INSTALL_LIC install shell script that + comes with &maple;. Specify the + primary hostname for your machine for the license + server. + + Patch the + /usr/local/maple/bin/maple.system.type + file with the following: + ----- snip ------------------ +*** maple.system.type.orig Sun Jul 8 16:35:33 2001 +--- maple.system.type Sun Jul 8 16:35:51 2001 +*************** +*** 72,77 **** +--- 72,78 ---- + # the IBM RS/6000 AIX case + MAPLE_BIN="bin.IBM_RISC_UNIX" + ;; ++ "FreeBSD"|\ + "Linux") + # the Linux/x86 case + # We have two Linux implementations, one for Red Hat and + ----- snip end of patch ----- + + Please note that after the "FreeBSD"|\ no other + whitespace should be present. + + This patch instructs &maple; to + recognize FreeBSD as a type of Linux system. + The bin/maple shell script calls the + bin/maple.system.type shell script + which in turn calls uname -a to find out the operating + system name. Depending on the OS name it will find out which + binaries to use. + + Start the license server. + + The following script, installed as + /usr/local/etc/rc.d/lmgrd.sh is a + convenient way to start up lmgrd: + + ----- snip ------------ + +#! /bin/sh +PATH=/usr/local/sbin:/usr/local/bin:/sbin:/bin:/usr/sbin:/usr/bin:/usr/X11R6/bin +PATH=${PATH}:/usr/local/maple/bin:/usr/local/maple/FLEXlm/UNIX/LINUX +export PATH + +LICENSE_FILE=/usr/local/maple/license/license.dat +LOG=/var/log/lmgrd.log + +case "$1" in +start) + lmgrd -c ${LICENSE_FILE} 2>> ${LOG} 1>&2 + echo -n " lmgrd" + ;; +stop) + lmgrd -c ${LICENSE_FILE} -x lmdown 2>> ${LOG} 1>&2 + ;; +*) + echo "Usage: `basename $0` {start|stop}" 1>&2 + exit 64 + ;; +esac + +exit 0 + ----- snip ------------ + + + Test-start &maple;: + &prompt.user; cd /usr/local/maple/bin +&prompt.user; ./xmaple + + You should be up and running. Make sure to write + Maplesoft to let them know you would like a native FreeBSD + version! + + + + Common Pitfalls + + + The FLEXlm license manager can be a difficult + tool to work with. Additional documentation on the subject + can be found at . + + lmgrd is known to be very picky + about the license file and to core dump if there are any + problems. A correct license file should look like this: + +# ======================================================= +# License File for UNIX Installations ("Pointer File") +# ======================================================= +SERVER chillig ANY +#USE_SERVER +VENDOR maplelmg + +FEATURE Maple maplelmg 2000.0831 permanent 1 XXXXXXXXXXXX \ + PLATFORMS=i86_r ISSUER="Waterloo Maple Inc." \ + ISSUED=11-may-2000 NOTICE=" Technische Universitat Wien" \ + SN=XXXXXXXXX + + Serial number and key 'X''ed out. chillig is a + hostname. + + Editing the license file works as long as you do not + touch the FEATURE line (which is protected by the + license key). + + + + + + + + + Dan + Pelleg + Contributed by + + + + + Installing &matlab; + + + applications + MATLAB + + + This document describes the process of installing the Linux + version of &matlab; version 6.5 onto + a &os; system. It works quite well, with the exception of the + &java.virtual.machine; (see + ). + + The Linux version of &matlab; can be + ordered directly from The MathWorks at . Make sure you also get + the license file or instructions how to create it. While you + are there, let them know you would like a native &os; + version of their software. + + + Installing &matlab; + + To install &matlab;, do the + following: + + + + Insert the installation CD and mount it. + Become root, as recommended by the + installation script. To start the installation script + type: + + &prompt.root; /compat/linux/bin/sh /cdrom/install + + + The installer is graphical. If you get errors about + not being able to open a display, type + setenv HOME ~USER, + where USER is the user you did a + &man.su.1; as. + + + + + + When asked for the &matlab; root + directory, type: + /compat/linux/usr/local/matlab. + + + For easier typing on the rest of the installation + process, type this at your shell prompt: + set MATLAB=/compat/linux/usr/local/matlab + + + + + Edit the license file as instructed when + obtaining the &matlab; license. + + + You can prepare this file in advance using your + favorite editor, and copy it to + $MATLAB/license.dat before the + installer asks you to edit it. + + + + + Complete the installation process. + + + + At this point your &matlab; + installation is complete. The following steps apply + glue to connect it to your &os; system. + + + + License Manager Startup + + + Create symlinks for the license manager scripts: + + &prompt.root; ln -s $MATLAB/etc/lmboot /usr/local/etc/lmboot_TMW +&prompt.root; ln -s $MATLAB/etc/lmdown /usr/local/etc/lmdown_TMW + + + + Create a startup file at + /usr/local/etc/rc.d/flexlm.sh. The + example below is a modified version of the distributed + $MATLAB/etc/rc.lm.glnx86. The changes + are file locations, and startup of the license manager + under Linux emulation. + + #!/bin/sh +case "$1" in + start) + if [ -f /usr/local/etc/lmboot_TMW ]; then + /compat/linux/bin/sh /usr/local/etc/lmboot_TMW -u username && echo 'MATLAB_lmgrd' + fi + ;; + stop) + if [ -f /usr/local/etc/lmdown_TMW ]; then + /compat/linux/bin/sh /usr/local/etc/lmdown_TMW > /dev/null 2>&1 + fi + ;; + *) + echo "Usage: $0 {start|stop}" + exit 1 + ;; +esac + +exit 0 + + + The file must be made executable: + + &prompt.root; chmod +x /usr/local/etc/rc.d/flexlm.sh + + You must also replace + username above with the name + of a valid user on your system (and not + root). + + + + + Start the license manager with the command: + + &prompt.root; /usr/local/etc/rc.d/flexlm.sh start + + + + + + Linking the &java; Runtime Environment + + Change the &java; Runtime + Environment (JRE) link to one working under &os;: + + &prompt.root; cd $MATLAB/sys/java/jre/glnx86/ +&prompt.root; unlink jre; ln -s ./jre1.1.8 ./jre + + + + Creating a &matlab; Startup Script + + + + Place the following startup script in + /usr/local/bin/matlab: + + + #!/bin/sh +/compat/linux/bin/sh /compat/linux/usr/local/matlab/bin/matlab "$@" + + + + Then type the command + chmod +x /usr/local/bin/matlab. + + + + + Depending on your version of + emulators/linux_base, you + may run into errors when running this script. To avoid that, + edit the file + /compat/linux/usr/local/matlab/bin/matlab, + and change the line that says: + + if [ `expr "$lscmd" : '.*->.*'` -ne 0 ]; then + + (in version 13.0.1 it is on line 410) to this + line: + + if test -L $newbase; then + + + + + Creating a &matlab; Shutdown Script + + The following is needed to solve a problem with &matlab; + not exiting correctly. + + + + Create a file + $MATLAB/toolbox/local/finish.m, and + in it put the single line: + + ! $MATLAB/bin/finish.sh + + The $MATLAB is + literal. + + + In the same directory, you will find the files + finishsav.m and + finishdlg.m, which let you save + your workspace before quitting. If you use either of + them, insert the line above immediately after the + save command. + + + + Create a file + $MATLAB/bin/finish.sh, which will + contain the following: + + #!/usr/compat/linux/bin/sh +(sleep 5; killall -1 matlab_helper) & +exit 0 + + + + Make the file executable: + + &prompt.root; chmod +x $MATLAB/bin/finish.sh + + + + + + Using &matlab; + + At this point you are ready to type + matlab and start using it. + + + + + + + + Marcel + Moolenaar + Contributed by + + + + + Installing &oracle; + + + applications + Oracle + + + + Preface + This document describes the process of installing &oracle; 8.0.5 and + &oracle; 8.0.5.1 Enterprise Edition for Linux onto a FreeBSD + machine. + + + + Installing the Linux Environment + + Make sure you have both emulators/linux_base and + devel/linux_devtools from the Ports Collection + installed. If you run into difficulties with these ports, + you may have to use + the packages or older versions available in the Ports Collection. + + If you want to run the intelligent agent, you will + also need to install the Red Hat Tcl package: + tcl-8.0.3-20.i386.rpm. The general command + for installing packages with the official RPM port (archivers/rpm) is: + + &prompt.root; rpm -i --ignoreos --root /compat/linux --dbpath /var/lib/rpm package + + Installation of the package should not generate any errors. + + + + Creating the &oracle; Environment + + Before you can install &oracle;, you need to set up a proper + environment. This document only describes what to do + specially to run &oracle; for Linux on FreeBSD, not + what has been described in the &oracle; installation guide. + + + Kernel Tuning + kernel tuning + + As described in the &oracle; installation guide, you need to set + the maximum size of shared memory. Do not use + SHMMAX under FreeBSD. SHMMAX + is merely calculated out of SHMMAXPGS and + PGSIZE. Therefore define + SHMMAXPGS. All other options can be used as + described in the guide. For example: + + options SHMMAXPGS=10000 +options SHMMNI=100 +options SHMSEG=10 +options SEMMNS=200 +options SEMMNI=70 +options SEMMSL=61 + + Set these options to suit your intended use of &oracle;. + + Also, make sure you have the following options in your kernel + configuration file: + +options SYSVSHM #SysV shared memory +options SYSVSEM #SysV semaphores +options SYSVMSG #SysV interprocess communication + + + + + &oracle; Account + + Create an oracle account just as you would create any other + account. The oracle account is special only that you need to give + it a Linux shell. Add /compat/linux/bin/bash to + /etc/shells and set the shell for the oracle + account to /compat/linux/bin/bash. + + + + Environment + + Besides the normal &oracle; variables, such as + ORACLE_HOME and ORACLE_SID you must + set the following environment variables: + + + + + + + + Variable + + Value + + + + + LD_LIBRARY_PATH + + $ORACLE_HOME/lib + + + + CLASSPATH + + $ORACLE_HOME/jdbc/lib/classes111.zip + + + + PATH + + /compat/linux/bin +/compat/linux/sbin +/compat/linux/usr/bin +/compat/linux/usr/sbin +/bin +/sbin +/usr/bin +/usr/sbin +/usr/local/bin +$ORACLE_HOME/bin + + + + + + It is advised to set all the environment variables in + .profile. A complete example is: + +ORACLE_BASE=/oracle; export ORACLE_BASE +ORACLE_HOME=/oracle; export ORACLE_HOME +LD_LIBRARY_PATH=$ORACLE_HOME/lib +export LD_LIBRARY_PATH +ORACLE_SID=ORCL; export ORACLE_SID +ORACLE_TERM=386x; export ORACLE_TERM +CLASSPATH=$ORACLE_HOME/jdbc/lib/classes111.zip +export CLASSPATH +PATH=/compat/linux/bin:/compat/linux/sbin:/compat/linux/usr/bin +PATH=$PATH:/compat/linux/usr/sbin:/bin:/sbin:/usr/bin:/usr/sbin +PATH=$PATH:/usr/local/bin:$ORACLE_HOME/bin +export PATH + + + + + Installing &oracle; + + Due to a slight inconsistency in the Linux emulator, you need to + create a directory named .oracle in + /var/tmp before you start the installer. + Let it be owned by the oracle user. You + should be able to install &oracle; without any problems. If you have + problems, check your &oracle; distribution and/or configuration first! + After you have installed &oracle;, apply the patches described in the + next two subsections. + + A frequent problem is that the TCP protocol adapter is not + installed right. As a consequence, you cannot start any TCP listeners. + The following actions help solve this problem: + + &prompt.root; cd $ORACLE_HOME/network/lib +&prompt.root; make -f ins_network.mk ntcontab.o +&prompt.root; cd $ORACLE_HOME/lib +&prompt.root; ar r libnetwork.a ntcontab.o +&prompt.root; cd $ORACLE_HOME/network/lib +&prompt.root; make -f ins_network.mk install + + Do not forget to run root.sh again! + + + Patching root.sh + + When installing &oracle;, some actions, which need to be performed + as root, are recorded in a shell script called + root.sh. This script is + written in the orainst directory. Apply the + following patch to root.sh, to have it use to proper location of + chown or alternatively run the script under a + Linux native shell. + + *** orainst/root.sh.orig Tue Oct 6 21:57:33 1998 +--- orainst/root.sh Mon Dec 28 15:58:53 1998 +*************** +*** 31,37 **** +# This is the default value for CHOWN +# It will redefined later in this script for those ports +# which have it conditionally defined in ss_install.h +! CHOWN=/bin/chown +# +# Define variables to be used in this script +--- 31,37 ---- +# This is the default value for CHOWN +# It will redefined later in this script for those ports +# which have it conditionally defined in ss_install.h +! CHOWN=/usr/sbin/chown +# +# Define variables to be used in this script + + When you do not install &oracle; from CD, you can patch the source + for root.sh. It is called + rthd.sh and is located in the + orainst directory in the source tree. + + + + Patching genclntsh + + The script genclntsh is used to create + a single shared client + library. It is used when building the demos. Apply the following + patch to comment out the definition of PATH: + + *** bin/genclntsh.orig Wed Sep 30 07:37:19 1998 +--- bin/genclntsh Tue Dec 22 15:36:49 1998 +*************** +*** 32,38 **** +# +# Explicit path to ensure that we're using the correct commands +#PATH=/usr/bin:/usr/ccs/bin export PATH +! PATH=/usr/local/bin:/bin:/usr/bin:/usr/X11R6/bin export PATH +# +# each product MUST provide a $PRODUCT/admin/shrept.lst +--- 32,38 ---- +# +# Explicit path to ensure that we're using the correct commands +#PATH=/usr/bin:/usr/ccs/bin export PATH +! #PATH=/usr/local/bin:/bin:/usr/bin:/usr/X11R6/bin export PATH +# +# each product MUST provide a $PRODUCT/admin/shrept.lst + + + + + Running &oracle; + + When you have followed the instructions, you should be able to run + &oracle; as if it was run on Linux + itself. + + + + + + + + Holger + Kipp + Contributed by + + + + + + Valentino + Vaschetto + Original version converted to SGML by + + + + + Installing &sap.r3; + + + applications + SAP R/3 + + + Installations of &sap; Systems using FreeBSD will not be + supported by the &sap; support team — they only offer support + for certified platforms. + + + Preface + + This document describes a possible way of installing a + &sap.r3; System + with &oracle; Database + for Linux onto a FreeBSD machine, including the installation + of FreeBSD and &oracle;. Two different + configurations will be described: + + + + &sap.r3; 4.6B (IDES) with + &oracle; 8.0.5 on FreeBSD 4.3-STABLE + + + + &sap.r3; 4.6C with + &oracle; 8.1.7 on FreeBSD 4.5-STABLE + + + + Even though this document tries to describe all important + steps in a greater detail, it is not intended as a replacement + for the &oracle; and + &sap.r3; installation guides. + + Please see the documentation that comes with the + &sap.r3; + Linux edition for &sap; and + &oracle; specific questions, as well + as resources from &oracle; and + &sap; OSS. + + + + Software + + The following CD-ROMs have been used for &sap; installations: + + + &sap.r3; 4.6B, &oracle; 8.0.5 + + + + + + Name Number Description + + + + + KERNEL 51009113 SAP Kernel Oracle / + Installation / AIX, Linux, Solaris + + + + RDBMS 51007558 Oracle / RDBMS 8.0.5.X / + Linux + + + + EXPORT1 51010208 IDES / DB-Export / + Disc 1 of 6 + + + + EXPORT2 51010209 IDES / DB-Export / + Disc 2 of 6 + + + + EXPORT3 51010210 IDES / DB-Export / + Disc 3 of 6 + + + + EXPORT4 51010211 IDES / DB-Export / + Disc 4 of 6 + + + + EXPORT5 51010212 IDES / DB-Export / + Disc 5 of 6 + + + + EXPORT6 51010213 IDES / DB-Export / + Disc 6 of 6 + + + + + + Additionally, we used the &oracle; 8 + Server (Pre-production version 8.0.5 for Linux, + Kernel Version 2.0.33) CD which is not really necessary, and + FreeBSD 4.3-STABLE (it was only a few days past 4.3 + RELEASE). + + + + &sap.r3; 4.6C SR2, &oracle; 8.1.7 + + + + + + Name Number Description + + + + + + KERNEL 51014004 SAP Kernel Oracle / + SAP Kernel Version 4.6D / DEC, Linux + + + + RDBMS 51012930 Oracle 8.1.7/ RDBMS / + Linux + + + + EXPORT1 51013953 Release 4.6C SR2 / Export + / Disc 1 of 4 + + + + EXPORT1 51013953 Release 4.6C SR2 / Export + / Disc 2 of 4 + + + + EXPORT1 51013953 Release 4.6C SR2 / Export + / Disc 3 of 4 + + + + EXPORT1 51013953 Release 4.6C SR2 / Export + / Disc 4 of 4 + + + + LANG1 51013954 Release 4.6C SR2 / + Language / DE, EN, FR / Disc 1 of 3 + + + + + + Depending on the languages you would like to install, additional + language CDs might be necessary. Here we are just using DE and EN, so + the first language CD is the only one needed. As a little note, the + numbers for all four EXPORT CDs are identical. All three language CDs + also have the same number (this is different from the 4.6B IDES + release CD numbering). At the time of writing this installation is + running on FreeBSD 4.5-STABLE (20.03.2002). + + + + + &sap; Notes + + The following notes should be read before installing + &sap.r3; and proved to be useful + during installation: + + + &sap.r3; 4.6B, &oracle; 8.0.5 + + + + + + Number + Title + + + + + + 0171356 SAP Software on Linux: Essential + Comments + + + + 0201147 INST: 4.6C R/3 Inst. on UNIX - + Oracle + + + + 0373203 Update / Migration Oracle 8.0.5 --> + 8.0.6/8.1.6 LINUX + + + + 0072984 Release of Digital UNIX 4.0B for + Oracle + + + + 0130581 R3SETUP step DIPGNTAB terminates + + + + 0144978 Your system has not been installed + correctly + + + + 0162266 Questions and tips for R3SETUP on Windows + NT / W2K + + + + + + + + &sap.r3; 4.6C, &oracle; 8.1.7 + + + + + + Number + Title + + + + + 0015023 Initializing table TCPDB (RSXP0004) + (EBCDIC) + + + + 0045619 R/3 with several languages or + typefaces + + + + 0171356 SAP Software on Linux: Essential + Comments + + + + 0195603 RedHat 6.1 Enterprise version: + Known problems + + + + 0212876 The new archiving tool SAPCAR + + + + 0300900 Linux: Released DELL Hardware + + + + 0377187 RedHat 6.2: important remarks + + + + 0387074 INST: R/3 4.6C SR2 Installation on + UNIX + + + + 0387077 INST: R/3 4.6C SR2 Inst. on UNIX - + Oracle + + + + 0387078 SAP Software on UNIX: OS Dependencies + 4.6C SR2 + + + + + + + + + Hardware Requirements + + The following equipment is sufficient for the installation + of a &sap.r3; System. For production + use, a more exact sizing is of course needed: + + + + + + Component + 4.6B + 4.6C + + + + + Processor + 2 x 800MHz &pentium; III + 2 x 800MHz &pentium; III + + + + Memory + 1GB ECC + 2GB ECC + + + + Hard Disk Space + 50-60GB (IDES) + 50-60GB (IDES) + + + + + + For use in production, &xeon; Processors with large cache, + high-speed disk access (SCSI, RAID hardware controller), USV + and ECC-RAM is recommended. The large amount of hard disk + space is due to the preconfigured IDES System, which creates + 27 GB of database files during installation. This space is + also sufficient for initial production systems and application + data. + + + &sap.r3; 4.6B, &oracle; 8.0.5 + + The following off-the-shelf hardware was used: a dual processor + board with 2 800 MHz &pentium; III processors, &adaptec; 29160 Ultra160 + SCSI adapter (for accessing a 40/80 GB DLT tape drive and CDROM), + &mylex; &acceleraid; (2 channels, firmware 6.00-1-00 with 32 MB RAM). + To the &mylex; RAID controller are attached two 17 GB hard disks + (mirrored) and four 36 GB hard disks (RAID level 5). + + + + &sap.r3; 4.6C, &oracle; 8.1.7 + + For this installation a &dell; &poweredge; 2500 was used: a + dual processor board with two 1000 MHz &pentium; III processors + (256 kB Cache), 2 GB PC133 ECC SDRAM, PERC/3 DC PCI RAID Controller + with 128 MB, and an EIDE DVD-ROM drive. To the RAID controller are + attached two 18 GB hard disks (mirrored) and four 36 GB hard disks + (RAID level 5). + + + + + Installation of FreeBSD + + First you have to install FreeBSD. There are several ways to do + this, for more information read the . + + + Disk Layout + + To keep it simple, the same disk layout both for the + &sap.r3; 46B and &sap.r3; 46C + SR2 installation was used. Only the device names + changed, as the installations were on different hardware (/dev/da + and /dev/amr respectively, so if using an AMI &megaraid;, one will see + /dev/amr0s1a instead of /dev/da0s1a): + + + + + + File system + Size (1k-blocks) + Size (GB) + Mounted on + + + + + /dev/da0s1a + 1.016.303 + 1 + / + + + + /dev/da0s1b + + 6 + swap + + + + /dev/da0s1e + 2.032.623 + 2 + /var + + + + /dev/da0s1f + 8.205.339 + 8 + /usr + + + + /dev/da1s1e + 45.734.361 + 45 + /compat/linux/oracle + + + + /dev/da1s1f + 2.032.623 + 2 + /compat/linux/sapmnt + + + + /dev/da1s1g + 2.032.623 + 2 + /compat/linux/usr/sap + + + + + + Configure and initialize the two logical drives + with the &mylex; or PERC/3 RAID software beforehand. + The software can be started during the + BIOS boot phase. + + Please note that this disk layout differs slightly from + the &sap; recommendations, as &sap; suggests mounting the + &oracle; subdirectories (and some others) separately — we + decided to just create them as real subdirectories for + simplicity. + + + + <command>make world</command> and a New Kernel + + Download the latest -STABLE sources. Rebuild world and your + custom kernel after configuring your kernel configuration file. + Here you should also include the + kernel parameters + which are required for both &sap.r3; + and &oracle;. + + + + + Installing the Linux Environment + + + Installing the Linux Base System + + First the linux_base + port needs to be installed (as root): + + &prompt.root; cd /usr/ports/emulators/linux_base +&prompt.root; make install distclean + + + + + + Installing Linux Development Environment + + The Linux development environment is needed, if you want to install + &oracle; on FreeBSD according to the + : + + &prompt.root; cd /usr/ports/devel/linux_devtools +&prompt.root; make install distclean + + The Linux development environment has only been installed for the &sap.r3; + 46B IDES installation. It is not needed, if + the &oracle; DB is not relinked on the + FreeBSD system. This is the case if you are using the + &oracle; tarball from a Linux system. + + + + + + Installing the Necessary RPMs + RPMs + + To start the R3SETUP program, PAM support is needed. + During the first &sap; Installation on FreeBSD 4.3-STABLE we + tried to install PAM with all the required packages and + finally forced the installation of the PAM package, which + worked. For &sap.r3; 4.6C SR2 we + directly forced the installation of the PAM RPM, which also + works, so it seems the dependent packages are not needed: + + +&prompt.root; rpm -i --ignoreos --nodeps --root /compat/linux --dbpath /var/lib/rpm \ +pam-0.68-7.i386.rpm + + For &oracle; 8.0.5 to run the + intelligent agent, we also had to install the RedHat Tcl package + tcl-8.0.5-30.i386.rpm (otherwise the + relinking during &oracle; installation + will not work). There are some other issues regarding + relinking of &oracle;, but that is + a &oracle; Linux issue, not FreeBSD specific. + + + + + Some Additional Hints + + It might also be a good idea to add linprocfs + to /etc/fstab, for more information, see the &man.linprocfs.5; manual page. + Another parameter to set is kern.fallback_elf_brand=3 + which is done in the file /etc/sysctl.conf. + + + + + Creating the &sap.r3; Environment + + + Creating the Necessary File Systems and Mountpoints + + For a simple installation, it is sufficient to create the + following file systems: + + + + + + mount point + size in GB + + + + + /compat/linux/oracle + 45 GB + + + + /compat/linux/sapmnt + 2 GB + + + + /compat/linux/usr/sap + 2 GB + + + + + + It is also necessary to created some links. Otherwise + the &sap; Installer will complain, as it is checking the + created links: + + &prompt.root; ln -s /compat/linux/oracle /oracle +&prompt.root; ln -s /compat/linux/sapmnt /sapmnt +&prompt.root; ln -s /compat/linux/usr/sap /usr/sap + + Possible error message during installation (here with + System PRD and the + &sap.r3; 4.6C SR2 + installation): + + INFO 2002-03-19 16:45:36 R3LINKS_IND_IND SyLinkCreate:200 + Checking existence of symbolic link /usr/sap/PRD/SYS/exe/dbg to + /sapmnt/PRD/exe. Creating if it does not exist... + +WARNING 2002-03-19 16:45:36 R3LINKS_IND_IND SyLinkCreate:400 + Link /usr/sap/PRD/SYS/exe/dbg exists but it points to file + /compat/linux/sapmnt/PRD/exe instead of /sapmnt/PRD/exe. The + program cannot go on as long as this link exists at this + location. Move the link to another location. + +ERROR 2002-03-19 16:45:36 R3LINKS_IND_IND Ins_SetupLinks:0 + can not setup link '/usr/sap/PRD/SYS/exe/dbg' with content + '/sapmnt/PRD/exe' + + + + Creating Users and Directories + + &sap.r3; needs two users and + three groups. The user names depend on the + &sap; system ID (SID) which consists + of three letters. Some of these SIDs are reserved + by &sap; (for example + SAP and NIX. For a + complete list please see the &sap; documentation). For the IDES + installation we used IDS, for the + 4.6C SR2 installation PRD, as that system + is intended for production use. We have + therefore the following groups (group IDs might differ, these + are just the values we used with our installation): + + + + + + group ID + group name + description + + + + + 100 + dba + Data Base Administrator + + + 101 + sapsys + &sap; System + + + 102 + oper + Data Base Operator + + + + + + For a default &oracle; installation, only group + dba is used. As + oper group, one also uses group + dba (see &oracle; and + &sap; documentation for further information). + + We also need the following users: + + + + + + user ID + user name + generic name + group + additional groups + description + + + + + 1000 + idsadm/prdadm + sidadm + sapsys + oper + &sap; Administrator + + + 1002 + oraids/oraprd + orasid + dba + oper + &oracle; Administrator + + + + + + Adding the users with &man.adduser.8; + requires the following (please note shell and home + directory) entries for &sap; Administrator: + + Name: sidadm +Password: ****** +Fullname: SAP Administrator SID +Uid: 1000 +Gid: 101 (sapsys) +Class: +Groups: sapsys dba +HOME: /home/sidadm +Shell: bash (/compat/linux/bin/bash) + + and for &oracle; Administrator: + + Name: orasid +Password: ****** +Fullname: Oracle Administrator SID +Uid: 1002 +Gid: 100 (dba) +Class: +Groups: dba +HOME: /oracle/sid +Shell: bash (/compat/linux/bin/bash) + + This should also include group + oper in case you are using both + groups dba and + oper. + + + + + Creating Directories + + These directories are usually created as separate + file systems. This depends entirely on your requirements. We + choose to create them as simple directories, as they are all + located on the same RAID 5 anyway: + + First we will set owners and rights of some directories (as + user root): + + &prompt.root; chmod 775 /oracle +&prompt.root; chmod 777 /sapmnt +&prompt.root; chown root:dba /oracle +&prompt.root; chown sidadm:sapsys /compat/linux/usr/sap +&prompt.root; chmod 775 /compat/linux/usr/sap + + Second we will create directories as user + orasid. These + will all be subdirectories of + /oracle/SID: + + &prompt.root; su - orasid +&prompt.root; cd /oracle/SID +&prompt.root; mkdir mirrlogA mirrlogB origlogA origlogB +&prompt.root; mkdir sapdata1 sapdata2 sapdata3 sapdata4 sapdata5 sapdata6 +&prompt.root; mkdir saparch sapreorg +&prompt.root; exit + + For the &oracle; 8.1.7 installation + some additional directories are needed: + + &prompt.root; su - orasid +&prompt.root; cd /oracle +&prompt.root; mkdir 805_32 +&prompt.root; mkdir client stage +&prompt.root; mkdir client/80x_32 +&prompt.root; mkdir stage/817_32 +&prompt.root; cd /oracle/SID +&prompt.root; mkdir 817_32 + + The directory client/80x_32 is used + with exactly this name. Do not replace the x + with some number or anything. + + In the third step we create directories as user + sidadm: + + &prompt.root; su - sidadm +&prompt.root; cd /usr/sap +&prompt.root; mkdir SID +&prompt.root; mkdir trans +&prompt.root; exit + + + + Entries in <filename>/etc/services</filename> + + &sap.r3; requires some entries in file + /etc/services, which will not be set + correctly during installation under FreeBSD. Please add the + following entries (you need at least those entries + corresponding to the instance number — in this case, + 00. It will do no harm adding all + entries from 00 to + 99 for dp, + gw, sp and + ms). If you are going to use a SAProuter + or need to access &sap; OSS, you also need 99, + as port 3299 is usually used for the SAProuter process on the + target system: + + +sapdp00 3200/tcp # SAP Dispatcher. 3200 + Instance-Number +sapgw00 3300/tcp # SAP Gateway. 3300 + Instance-Number +sapsp00 3400/tcp # 3400 + Instance-Number +sapms00 3500/tcp # 3500 + Instance-Number +sapmsSID 3600/tcp # SAP Message Server. 3600 + Instance-Number +sapgw00s 4800/tcp # SAP Secure Gateway 4800 + Instance-Number + + + + Necessary Locales + locale + + &sap; requires at least two locales that are not part of + the default RedHat installation. &sap; offers the required + RPMs as download from their FTP server (which is only + accessible if you are a customer with OSS access). See note + 0171356 for a list of RPMs you need. + + It is also possible to just create appropriate links + (for example from de_DE and + en_US ), but we would not recommend this + for a production system (so far it worked with the IDES + system without any problems, though). The following locales + are needed: + + de_DE.ISO-8859-1 +en_US.ISO-8859-1 + + Create the links like this: + + &prompt.root; cd /compat/linux/usr/share/locale +&prompt.root; ln -s de_DE de_DE.ISO-8859-1 +&prompt.root; ln -s en_US en_US.ISO-8859-1 + + If they are not present, there will be some problems + during the installation. If these are then subsequently + ignored (by setting the STATUS of the offending steps to + OK in file CENTRDB.R3S), it will be impossible to log onto + the &sap; system without some additional effort. + + + + Kernel Tuning + kernel tuning + + &sap.r3; systems need a lot of resources. We therefore + added the following parameters to the kernel configuration file: + + # Set these for memory pigs (SAP and Oracle): +options MAXDSIZ="(1024*1024*1024)" +options DFLDSIZ="(1024*1024*1024)" +# System V options needed. +options SYSVSHM #SYSV-style shared memory +options SHMMAXPGS=262144 #max amount of shared mem. pages +#options SHMMAXPGS=393216 #use this for the 46C inst.parameters +options SHMMNI=256 #max number of shared memory ident if. +options SHMSEG=100 #max shared mem.segs per process +options SYSVMSG #SYSV-style message queues +options MSGSEG=32767 #max num. of mes.segments in system +options MSGSSZ=32 #size of msg-seg. MUST be power of 2 +options MSGMNB=65535 #max char. per message queue +options MSGTQL=2046 #max amount of msgs in system +options SYSVSEM #SYSV-style semaphores +options SEMMNU=256 #number of semaphore UNDO structures +options SEMMNS=1024 #number of semaphores in system +options SEMMNI=520 #number of semaphore identifiers +options SEMUME=100 #number of UNDO keys + + The minimum values are specified in the documentation that + comes from &sap;. As there is no description for Linux, see the + HP-UX section (32-bit) for further information. As the system + for the 4.6C SR2 installation has more main memory, the shared + segments can be larger both for &sap; + and &oracle;, therefore choose a larger + number of shared memory pages. + + With the default installation of FreeBSD on &i386;, + leave MAXDSIZ and DFLDSIZ at 1 GB maximum. Otherwise, strange + errors like ORA-27102: out of memory and + Linux Error: 12: Cannot allocate memory + might happen. + + + + + Installing &sap.r3; + + + Preparing &sap; CDROMs + + There are many CDROMs to mount and unmount during the + installation. Assuming you have enough CDROM drives, you + can just mount them all. We decided to copy the CDROMs + contents to corresponding directories: + + /oracle/SID/sapreorg/cd-name + + where cd-name was one of KERNEL, + RDBMS, EXPORT1, + EXPORT2, EXPORT3, + EXPORT4, EXPORT5 and + EXPORT6 for the 4.6B/IDES installation, and + KERNEL, RDBMS, + DISK1, DISK2, + DISK3, DISK4 and + LANG for the 4.6C SR2 installation. All the + filenames on the mounted CDs should be in capital letters, + otherwise use the option for mounting. So use the following + commands: + + &prompt.root; mount_cd9660 -g /dev/cd0a /mnt +&prompt.root; cp -R /mnt/* /oracle/SID/sapreorg/cd-name +&prompt.root; umount /mnt + + + + Running the Installation Script + + First you have to prepare an install directory: + + &prompt.root; cd /oracle/SID/sapreorg +&prompt.root; mkdir install +&prompt.root; cd install + + Then the installation script is started, which will copy nearly + all the relevant files into the install directory: + + &prompt.root; /oracle/SID/sapreorg/KERNEL/UNIX/INSTTOOL.SH + + The IDES installation (4.6B) comes with a fully customized + &sap.r3; demonstration system, so there are six instead of just three + EXPORT CDs. At this point the installation template + CENTRDB.R3S is for installing a standard + central instance (&r3; and database), not the IDES central + instance, so one needs to copy the corresponding CENTRDB.R3S + from the EXPORT1 directory, otherwise R3SETUP will only ask + for three EXPORT CDs. + + The newer &sap; 4.6C SR2 release + comes with four EXPORT CDs. The parameter file that controls + the installation steps is CENTRAL.R3S. + Contrary to earlier releases there are no separate installation + templates for a central instance with or without database. + &sap; is using a separate template for database installation. To restart + the installation later it is however sufficient to restart with + the original file. + + During and after installation, &sap; requires + hostname to return the computer name + only, not the fully qualified domain name. So either + set the hostname accordingly, or set an alias with + alias hostname='hostname -s' for + both orasid and + sidadm (and for + root at least during installation + steps performed as root). It is also + possible to adjust the installed .profile and .login files of + both users that are installed during + &sap; installation. + + + + Start <command>R3SETUP</command> 4.6B + + Make sure LD_LIBRARY_PATH is set correctly: + + &prompt.root; export LD_LIBRARY_PATH=/oracle/IDS/lib:/sapmnt/IDS/exe:/oracle/805_32/lib + + Start R3SETUP as root from + installation directory: + + &prompt.root; cd /oracle/IDS/sapreorg/install +&prompt.root; ./R3SETUP -f CENTRDB.R3S + + The script then asks some questions (defaults in brackets, + followed by actual input): + + + + + + Question + Default + Input + + + + + Enter SAP System ID + [C11] + IDSEnter + + + Enter SAP Instance Number + [00] + Enter + + + Enter SAPMOUNT Directory + [/sapmnt] + Enter + + + Enter name of SAP central host + [troubadix.domain.de] + Enter + + + Enter name of SAP db host + [troubadix] + Enter + + + Select character set + [1] (WE8DEC) + Enter + + + Enter Oracle server version (1) Oracle 8.0.5, (2) Oracle 8.0.6, (3) Oracle 8.1.5, (4) Oracle 8.1.6 + + 1Enter + + + Extract Oracle Client archive + [1] (Yes, extract) + Enter + + + Enter path to KERNEL CD + [/sapcd] + /oracle/IDS/sapreorg/KERNEL + + + Enter path to RDBMS CD + [/sapcd] + /oracle/IDS/sapreorg/RDBMS + + + Enter path to EXPORT1 CD + [/sapcd] + /oracle/IDS/sapreorg/EXPORT1 + + + Directory to copy EXPORT1 CD + [/oracle/IDS/sapreorg/CD4_DIR] + Enter + + + Enter path to EXPORT2 CD + [/sapcd] + /oracle/IDS/sapreorg/EXPORT2 + + + Directory to copy EXPORT2 CD + [/oracle/IDS/sapreorg/CD5_DIR] + Enter + + + Enter path to EXPORT3 CD + [/sapcd] + /oracle/IDS/sapreorg/EXPORT3 + + + Directory to copy EXPORT3 CD + [/oracle/IDS/sapreorg/CD6_DIR] + Enter + + + Enter path to EXPORT4 CD + [/sapcd] + /oracle/IDS/sapreorg/EXPORT4 + + + Directory to copy EXPORT4 CD + [/oracle/IDS/sapreorg/CD7_DIR] + Enter + + + Enter path to EXPORT5 CD + [/sapcd] + /oracle/IDS/sapreorg/EXPORT5 + + + Directory to copy EXPORT5 CD + [/oracle/IDS/sapreorg/CD8_DIR] + Enter + + + Enter path to EXPORT6 CD + [/sapcd] + /oracle/IDS/sapreorg/EXPORT6 + + + Directory to copy EXPORT6 CD + [/oracle/IDS/sapreorg/CD9_DIR] + Enter + + + Enter amount of RAM for SAP + DB + + 850Enter (in Megabytes) + + + Service Entry Message Server + [3600] + Enter + + + Enter Group-ID of sapsys + [101] + Enter + + + Enter Group-ID of oper + [102] + Enter + + + Enter Group-ID of dba + [100] + Enter + + + Enter User-ID of sidadm + [1000] + Enter + + + Enter User-ID of orasid + [1002] + Enter + + + Number of parallel procs + [2] + Enter + + + + + + If you had not copied the CDs to the different locations, + then the &sap; installer cannot find the CD needed (identified + by the LABEL.ASC file on the CD) and would + then ask you to insert and mount the CD and confirm or enter + the mount path. + + The CENTRDB.R3S might not be + error free. In our case, it requested EXPORT4 CD again but + indicated the correct key (6_LOCATION, then 7_LOCATION + etc.), so one can just continue with entering the correct + values. + + Apart from some problems mentioned below, everything + should go straight through up to the point where the &oracle; + database software needs to be installed. + + + + Start <command>R3SETUP</command> 4.6C SR2 + + Make sure LD_LIBRARY_PATH is set correctly. This is a + different value from the 4.6B installation with + &oracle; 8.0.5: + + &prompt.root; export LD_LIBRARY_PATH=/sapmnt/PRD/exe:/oracle/PRD/817_32/lib + + Start R3SETUP as user root from installation directory: + + &prompt.root; cd /oracle/PRD/sapreorg/install +&prompt.root; ./R3SETUP -f CENTRAL.R3S + + The script then asks some questions (defaults in brackets, + followed by actual input): + + + + + + Question + Default + Input + + + + + Enter SAP System ID + [C11] + PRDEnter + + + Enter SAP Instance Number + [00] + Enter + + + Enter SAPMOUNT Directory + [/sapmnt] + Enter + + + Enter name of SAP central host + [majestix] + Enter + + + Enter Database System ID + [PRD] + PRDEnter + + + Enter name of SAP db host + [majestix] + Enter + + + Select character set + [1] (WE8DEC) + Enter + + + Enter Oracle server version (2) Oracle 8.1.7 + + 2Enter + + + Extract Oracle Client archive + [1] (Yes, extract) + Enter + + + Enter path to KERNEL CD + [/sapcd] + /oracle/PRD/sapreorg/KERNEL + + + Enter amount of RAM for SAP + DB + 2044 + 1800Enter (in Megabytes) + + + Service Entry Message Server + [3600] + Enter + + + Enter Group-ID of sapsys + [100] + Enter + + + Enter Group-ID of oper + [101] + Enter + + + Enter Group-ID of dba + [102] + Enter + + + Enter User-ID of oraprd + [1002] + Enter + + + Enter User-ID of prdadm + [1000] + Enter + + + LDAP support + + 3Enter (no support) + + + Installation step completed + [1] (continue) + Enter + + + Choose installation service + [1] (DB inst,file) + Enter + + + + + + So far, creation of users gives an error during + installation in phases OSUSERDBSID_IND_ORA (for creating + user orasid) and + OSUSERSIDADM_IND_ORA (creating user + sidadm). + + Apart from some problems mentioned below, everything + should go straight through up to the point where the &oracle; + database software needs to be installed. + + + + + Installing &oracle; 8.0.5 + + Please see the corresponding &sap; Notes and &oracle; Readmes + regarding Linux and &oracle; DB for possible problems. Most if + not all problems stem from incompatible libraries. + + For more information on installing &oracle;, refer to the Installing &oracle; + chapter. + + + + Installing the &oracle; 8.0.5 with <command>orainst</command> + + If &oracle; 8.0.5 is to be + used, some additional libraries are needed for successfully + relinking, as &oracle; 8.0.5 was linked with an old glibc + (RedHat 6.0), but RedHat 6.1 already uses a new glibc. So + you have to install the following additional packages to + ensure that linking will work: + + compat-libs-5.2-2.i386.rpm + compat-glibc-5.2-2.0.7.2.i386.rpm + compat-egcs-5.2-1.0.3a.1.i386.rpm + compat-egcs-c++-5.2-1.0.3a.1.i386.rpm + compat-binutils-5.2-2.9.1.0.23.1.i386.rpm + + See the corresponding &sap; Notes or &oracle; Readmes for + further information. If this is no option (at the time of + installation we did not have enough time to check this), one + could use the original binaries, or use the relinked + binaries from an original RedHat system. + + For compiling the intelligent agent, the RedHat Tcl + package must be installed. If you cannot get + tcl-8.0.3-20.i386.rpm, a newer one like + tcl-8.0.5-30.i386.rpm for RedHat 6.1 + should also do. + + Apart from relinking, the installation is + straightforward: + + &prompt.root; su - oraids +&prompt.root; export TERM=xterm +&prompt.root; export ORACLE_TERM=xterm +&prompt.root; export ORACLE_HOME=/oracle/IDS +&prompt.root; cd $ORACLE_HOME/orainst_sap +&prompt.root; ./orainst + + Confirm all screens with Enter until the software is + installed, except that one has to deselect the + &oracle; On-Line Text Viewer, as this is + not currently available for Linux. &oracle; then wants to + relink with i386-glibc20-linux-gcc + instead of the available gcc, + egcs or i386-redhat-linux-gcc + . + + Due to time constrains we decided to use the binaries + from an &oracle; 8.0.5 PreProduction + release, after the first + attempt at getting the version from the RDBMS CD working, + failed, and finding and accessing the correct RPMs was a + nightmare at that time. + + + + + Installing the &oracle; 8.0.5 Pre-production Release for + Linux (Kernel 2.0.33) + + This installation is quite easy. Mount the CD, start the + installer. It will then ask for the location of the &oracle; + home directory, and copy all binaries there. We did not + delete the remains of our previous RDBMS installation tries, + though. + + Afterwards, &oracle; Database could be started with no + problems. + + + + + Installing the &oracle; 8.1.7 Linux Tarball + Take the tarball oracle81732.tgz you + produced from the installation directory on a Linux system + and untar it to /oracle/SID/817_32/. + + + + Continue with &sap.r3; Installation + + First check the environment settings of users + idsamd + (sidadm) and + oraids (orasid). They should now + both have the files .profile, + .login and .cshrc + which are all using hostname. In case the + system's hostname is the fully qualified name, you need to + change hostname to hostname + -s within all three files. + + + Database Load + + Afterwards, R3SETUP can either be restarted or continued + (depending on whether exit was chosen or not). R3SETUP then + creates the tablespaces and loads the data (for 46B IDES, from + EXPORT1 to EXPORT6, for 46C from DISK1 to DISK4) with R3load + into the database. + + When the database load is finished (might take a few + hours), some passwords are requested. For test + installations, one can use the well known default passwords + (use different ones if security is an issue!): + + + + + + Question + Input + + + + + Enter Password for sapr3 + sapEnter + + + Confirum Password for sapr3 + sapEnter + + + Enter Password for sys + change_on_installEnter + + + Confirm Password for sys + change_on_installEnter + + + Enter Password for system + managerEnter + + + Confirm Password for system + managerEnter + + + + + + At this point We had a few problems with + dipgntab during the 4.6B + installation. + + + + Listener + + Start the &oracle; Listener as user + orasid as follows: + + &prompt.user; umask 0; lsnrctl start + + Otherwise you might get the error ORA-12546 as the sockets will not + have the correct permissions. See &sap; Note 072984. + + + + Updating MNLS Tables + If you plan to import non-Latin-1 languages into the &sap; system, + you have to update the Multi National Language Support tables. + This is described in the &sap; OSS Notes 15023 and 45619. Otherwise, + you can skip this question during &sap; installation. + If you do not need MNLS, it is still necessary to check + the table TCPDB and initializing it if this has not been done. See + &sap; note 0015023 and 0045619 for further information. + + + + + Post-installation Steps + + + Request &sap.r3; License Key + + You have to request your &sap.r3; License Key. This is needed, + as the temporary license that was installed during installation + is only valid for four weeks. First get the hardware key. Log + on as user idsadm and call + saplicense: + + &prompt.root; /sapmnt/IDS/exe/saplicense -get + + Calling saplicense without parameters gives + a list of options. Upon receiving the license key, it can be + installed using: + + &prompt.root; /sapmnt/IDS/exe/saplicense -install + + You are then required to enter the following values: + + SAP SYSTEM ID = SID, 3 chars +CUSTOMER KEY = hardware key, 11 chars +INSTALLATION NO = installation, 10 digits +EXPIRATION DATE = yyyymmdd, usually "99991231" +LICENSE KEY = license key, 24 chars + + + + Creating Users + + Create a user within client 000 (for some tasks required + to be done within client 000, but with a user different from + users sap* and + ddic). As a user name, We usually choose + wartung (or + service in English). Profiles + required are sap_new and + sap_all. For additional safety the + passwords of default users within all clients should be + changed (this includes users sap* and + ddic). + + + + Configure Transport System, Profile, Operation Modes, Etc. + + Within client 000, user different from ddic + and sap*, do at least the following: + + + + + + Task + Transaction + + + + + Configure Transport System, e.g. as Stand-Alone + Transport Domain Entity + STMS + + + Create / Edit Profile for System + RZ10 + + + Maintain Operation Modes and Instances + RZ04 + + + + + + These and all the other post-installation steps are + thoroughly described in &sap; installation guides. + + + + Edit <filename>init<replaceable>sid</replaceable>.sap</filename> (<filename>initIDS.sap</filename>) + + The file /oracle/IDS/dbs/initIDS.sap + contains the &sap; backup profile. Here the size of the tape to + be used, type of compression and so on need to be defined. To + get this running with sapdba / + brbackup, we changed the following values: + + compress = hardware +archive_function = copy_delete_save +cpio_flags = "-ov --format=newc --block-size=128 --quiet" +cpio_in_flags = "-iuv --block-size=128 --quiet" +tape_size = 38000M +tape_address = /dev/nsa0 +tape_address_rew = /dev/sa0 + + Explanations: + + compress: The tape we use is a HP DLT1 + which does hardware compression. + + archive_function: This defines the + default behavior for saving &oracle; archive logs: new logfiles + are saved to tape, already saved logfiles are saved again and + are then deleted. This prevents lots of trouble if you need to + recover the database, and one of the archive-tapes has gone + bad. + + cpio_flags: Default is to use which + sets block size to 5120 Bytes. For DLT Tapes, HP recommends at + least 32 K block size, so we used for + 64 K. is needed because we have inode numbers greater than + 65535. The last option is needed as otherwise + brbackup + complains as soon as cpio outputs the + numbers of blocks saved. + + cpio_in_flags: Flags needed for + loading data back from tape. Format is recognized + automatically. + + tape_size: This usually gives the raw + storage capability of the tape. For security reason (we use + hardware compression), the value is slightly lower than the + actual value. + + tape_address: The non-rewindable + device to be used with cpio. + + tape_address_rew: The rewindable device to be + used with cpio. + + + + Configuration Issues after Installation + + The following &sap; parameters should be tuned after + installation (examples for IDES 46B, 1 GB memory): + + + + + + Name + Value + + + + + ztta/roll_extension + 250000000 + + + abap/heap_area_dia + 300000000 + + + abap/heap_area_nondia + 400000000 + + + em/initial_size_MB + 256 + + + em/blocksize_kB + 1024 + + + ipc/shm_psize_40 + 70000000 + + + + + + &sap; Note 0013026: + + + + + + Name + Value + + + + + ztta/dynpro_area + 2500000 + + + + + + &sap; Note 0157246: + + + + + + Name + Value + + + + + rdisp/ROLL_MAXFS + 16000 + + + rdisp/PG_MAXFS + 30000 + + + + + + + With the above parameters, on a system with 1 gigabyte + of memory, one may find memory consumption similar to: + + Mem: 547M Active, 305M Inact, 109M Wired, 40M Cache, 112M Buf, 3492K Free + + + + + + Problems during Installation + + + Restart <command>R3SETUP</command> after Fixing a Problem + + R3SETUP stops if it encounters an error. If you have + looked at the corresponding logfiles and fixed the error, + you have to start R3SETUP again, usually selecting REPEAT + as option for the last step R3SETUP complained about. + + To restart R3SETUP, just start it with the corresponding + R3S file: + + &prompt.root; ./R3SETUP -f CENTRDB.R3S + + for 4.6B, or with + + &prompt.root; ./R3SETUP -f CENTRAL.R3S + + for 4.6C, no matter whether the error occurred + with CENTRAL.R3S or + DATABASE.R3S. + + At some stages, R3SETUP assumes that both database + and &sap; processes are up and running (as those were steps it + already completed). Should errors occur and for example the + database could not be started, you have to start both database + and &sap; by hand after you fixed the errors and before starting + R3SETUP again. + Do not forget to also start the &oracle; listener again (as + orasid with + umask 0; lsnrctl start) if it was also + stopped (for example due to a necessary reboot of the + system). + + + + + OSUSERSIDADM_IND_ORA during <command>R3SETUP</command> + + If R3SETUP complains at this stage, edit the + template file R3SETUP used at that time + (CENTRDB.R3S (4.6B) or either + CENTRAL.R3S or + DATABASE.R3S (4.6C)). + Locate [OSUSERSIDADM_IND_ORA] or search for the + only STATUS=ERROR entry + and edit the following values: + + HOME=/home/sidadm (was empty) +STATUS=OK (had status ERROR) + + + Then you can restart R3SETUP again. + + + + OSUSERDBSID_IND_ORA during <command>R3SETUP</command> + + Possibly R3SETUP also complains at this stage. The error + here is similar to the one in phase OSUSERSIDADM_IND_ORA. + Just edit + the template file R3SETUP used at that time + (CENTRDB.R3S (4.6B) or either + CENTRAL.R3S or + DATABASE.R3S (4.6C)). + Locate [OSUSERDBSID_IND_ORA] or search for the + only STATUS=ERROR entry + and edit the following value in that section: + + STATUS=OK + + Then restart R3SETUP. + + + + <errorname>oraview.vrf FILE NOT FOUND</errorname> during &oracle; Installation + + You have not deselected &oracle; On-Line Text Viewer + before starting the installation. This is marked for installation even + though this option is currently not available for Linux. Deselect this + product inside the &oracle; installation menu and restart installation. + + + + <errorname>TEXTENV_INVALID</errorname> during <command>R3SETUP</command>, RFC or SAPgui Start + + If this error is encountered, the correct locale is + missing. &sap; Note 0171356 lists the necessary RPMs that need + be installed (e.g. saplocales-1.0-3, + saposcheck-1.0-1 for RedHat 6.1). In case + you ignored all the related errors and set the corresponding + STATUS from ERROR to OK (in CENTRDB.R3S) every time R3SETUP + complained and just restarted R3SETUP, the &sap; system will not + be properly configured and you will then not be able to + connect to the system with a + SAPgui, even though the system + can be started. Trying to connect with the old Linux + SAPgui gave the following + messages: + + Sat May 5 14:23:14 2001 +*** ERROR => no valid userarea given [trgmsgo. 0401] +Sat May 5 14:23:22 2001 +*** ERROR => ERROR NR 24 occured [trgmsgi. 0410] +*** ERROR => Error when generating text environment. [trgmsgi. 0435] +*** ERROR => function failed [trgmsgi. 0447] +*** ERROR => no socket operation allowed [trxio.c 3363] +Speicherzugriffsfehler + + This behavior is due to &sap.r3; being unable to correctly + assign a locale and also not being properly configured itself + (missing entries in some database tables). To be able to connect + to &sap;, add the following entries to file + DEFAULT.PFL (see Note 0043288): + + abap/set_etct_env_at_new_mode = 0 +install/collate/active = 0 +rscp/TCP0B = TCP0B + + Restart the &sap; system. Now you can connect to the + system, even though country-specific language settings might + not work as expected. After correcting country settings + (and providing the correct locales), these entries can be + removed from DEFAULT.PFL and the &sap; + system can be restarted. + + + + + <errorcode>ORA-00001</errorcode> + This error only happened with + &oracle; 8.1.7 on FreeBSD. + The reason was that the &oracle; database could not initialize itself + properly and crashed, leaving semaphores and shared memory on the + system. The next try to start the database then returned + ORA-00001. + + Find them with ipcs -a and remove them + with ipcrm. + + + + <errorcode>ORA-00445</errorcode> (Background Process PMON Did Not Start) + This error happened with &oracle; 8.1.7. + This error is reported if the database is started with + the usual startsap script (for example + startsap_majestix_00) as user + prdadm. + + A possible workaround is to start the database as user + oraprd instead + with svrmgrl: + + &prompt.user; svrmgrl +SVRMGR> connect internal; +SVRMGR> startup; +SVRMGR> exit + + + + + <errorcode>ORA-12546</errorcode> (Start Listener with Correct Permissions) + + Start the &oracle; listener as user + oraids with the following commands: + + &prompt.root; umask 0; lsnrctl start + + Otherwise you might get ORA-12546 as the sockets will not + have the correct permissions. See &sap; Note 0072984. + + + + <errorcode>ORA-27102</errorcode> (Out of Memory) + + This error happened whilst trying to use values for + MAXDSIZ and DFLDSIZ + greater than 1 GB (1024x1024x1024). Additionally, we got + Linux Error 12: Cannot allocate memory. + + + + [DIPGNTAB_IND_IND] during <command>R3SETUP</command> + + In general, see &sap; Note 0130581 (R3SETUP step + DIPGNTAB terminates). During the + IDES-specific installation, for some reason the installation + process was not using the proper &sap; system name IDS, but + the empty string "" instead. This leads to some minor problems + with accessing directories, as the paths are generated + dynamically using SID (in this case IDS). So instead + of accessing: + + /usr/sap/IDS/SYS/... +/usr/sap/IDS/DVMGS00 + + the following paths were used: + + /usr/sap//SYS/... +/usr/sap/D00 + + To continue with the installation, we created a link and an + additional directory: + + &prompt.root; pwd +/compat/linux/usr/sap +&prompt.root; ls -l +total 4 +drwxr-xr-x 3 idsadm sapsys 512 May 5 11:20 D00 +drwxr-x--x 5 idsadm sapsys 512 May 5 11:35 IDS +lrwxr-xr-x 1 root sapsys 7 May 5 11:35 SYS -> IDS/SYS +drwxrwxr-x 2 idsadm sapsys 512 May 5 13:00 tmp +drwxrwxr-x 11 idsadm sapsys 512 May 4 14:20 trans + + We also found &sap; Notes (0029227 and 0008401) describing + this behavior. We did not encounter any of these problems with + the &sap; 4.6C installation. + + + + [RFCRSWBOINI_IND_IND] during <command>R3SETUP</command> + + During installation of &sap; 4.6C, + this error was just the result of another error happening + earlier during installation. In this case, you have to look + through the corresponding logfiles and correct the real + problem. + + If after looking through the logfiles this error is + indeed the correct one (check the &sap; Notes), you can set + STATUS of the offending step from ERROR to OK (file + CENTRDB.R3S) and restart R3SETUP. After + installation, you have to execute the report + RSWBOINS from transaction SE38. See &sap; + Note 0162266 for additional information about phase + RFCRSWBOINI and + RFCRADDBDIF. + + + + [RFCRADDBDIF_IND_IND] during <command>R3SETUP</command> + Here the same restrictions apply: make sure by looking + through the logfiles, that this error is not caused by some + previous problems. + + If you can confirm that &sap; Note 0162266 applies, just + set STATUS of the offending step from ERROR to OK (file + CENTRDB.R3S) and restart R3SETUP. After + installation, you have to execute the report + RADDBDIF from transaction SE38. + + + + <errorcode>sigaction sig31: File size limit exceeded</errorcode> + + This error occurred during start of &sap; processes + disp+work. If starting &sap; with the + startsap script, subprocesses are then started which + detach and do the dirty work of starting all other &sap; + processes. As a result, the script itself will not notice + if something goes wrong. + + To check whether the &sap; processes did start properly, + have a look at the process status with + ps ax | grep SID, which will give + you a list of all &oracle; and &sap; processes. If it looks like + some processes are missing or if you cannot connect to the &sap; system, + look at the corresponding logfiles which can be found + at /usr/sap/SID/DVEBMGSnr/work/. + The files to look at are dev_ms and + dev_disp. + + Signal 31 happens here if the amount of shared memory used by + &oracle; and &sap; exceed the one defined within the kernel configuration + file and could be resolved by using a larger value: + + # larger value for 46C production systems: +options SHMMAXPGS=393216 +# smaller value sufficient for 46B: +#options SHMMAXPGS=262144 + + + + + Start of <command>saposcol</command> Failed + There are some problems with the program saposcol (version 4.6D). + The &sap; system is using saposcol to collect data about the + system performance. This program is not needed to use the &sap; system, + so this problem can be considered a minor one. The older versions + (4.6B) does work, but does not collect all the data (many calls will + just return 0, for example for CPU usage). + + + + + + Advanced Topics + + If you are curious as to how the Linux binary compatibility + works, this is the section you want to read. Most of what follows + is based heavily on an email written to &a.chat; by Terry Lambert + tlambert@primenet.com (Message ID: + <199906020108.SAA07001@usr09.primenet.com>). + + + How Does It Work? + execution class loader + + FreeBSD has an abstraction called an execution class + loader. This is a wedge into the &man.execve.2; system + call. + + What happens is that FreeBSD has a list of loaders, instead of + a single loader with a fallback to the #! + loader for running any shell interpreters or shell scripts. + + Historically, the only loader on the &unix; platform examined + the magic number (generally the first 4 or 8 bytes of the file) to + see if it was a binary known to the system, and if so, invoked the + binary loader. + + If it was not the binary type for the system, the + &man.execve.2; call returned a failure, and the shell attempted to + start executing it as shell commands. + + The assumption was a default of whatever the current + shell is. + + Later, a hack was made for &man.sh.1; to examine the first two + characters, and if they were :\n, then it + invoked the &man.csh.1; shell instead (we believe SCO first made + this hack). + + What FreeBSD does now is go through a list of loaders, with a + generic #! loader that knows about interpreters + as the characters which follow to the next whitespace next to + last, followed by a fallback to + /bin/sh. + ELF + + For the Linux ABI support, FreeBSD sees the magic number as an + ELF binary (it makes no distinction between FreeBSD, &solaris;, + Linux, or any other OS which has an ELF image type, at this + point). + Solaris + + The ELF loader looks for a specialized + brand, which is a comment section in the ELF + image, and which is not present on SVR4/&solaris; ELF + binaries. + + For Linux binaries to function, they must be + branded as type Linux + from &man.brandelf.1;: + + &prompt.root; brandelf -t Linux file + + When this is done, the ELF loader will see the + Linux brand on the file. + + ELF + branding + + + When the ELF loader sees the Linux brand, + the loader replaces a pointer in the proc + structure. All system calls are indexed through this pointer (in + a traditional &unix; system, this would be the + sysent[] structure array, containing the system + calls). In addition, the process is flagged for special handling of + the trap vector for the signal trampoline code, and several other + (minor) fix-ups that are handled by the Linux kernel + module. + + The Linux system call vector contains, among other things, a + list of sysent[] entries whose addresses reside + in the kernel module. + + When a system call is called by the Linux binary, the trap + code dereferences the system call function pointer off the + proc structure, and gets the Linux, not the + FreeBSD, system call entry points. + + In addition, the Linux mode dynamically + reroots lookups; this is, in effect, what the + option to file system mounts + (not the unionfs file system type!) does. First, an attempt + is made to lookup the file in the + /compat/linux/original-path + directory, then only if that fails, the + lookup is done in the + /original-path + directory. This makes sure that binaries that require other + binaries can run (e.g., the Linux toolchain can all run under + Linux ABI support). It also means that the Linux binaries can + load and execute FreeBSD binaries, if there are no corresponding + Linux binaries present, and that you could place a &man.uname.1; + command in the /compat/linux directory tree + to ensure that the Linux binaries could not tell they were not + running on Linux. + + In effect, there is a Linux kernel in the FreeBSD kernel; the + various underlying functions that implement all of the services + provided by the kernel are identical to both the FreeBSD system + call table entries, and the Linux system call table entries: file + system operations, virtual memory operations, signal delivery, + System V IPC, etc… The only difference is that FreeBSD + binaries get the FreeBSD glue functions, and + Linux binaries get the Linux glue functions + (most older OS's only had their own glue + functions: addresses of functions in a static global + sysent[] structure array, instead of addresses + of functions dereferenced off a dynamically initialized pointer in + the proc structure of the process making the + call). + + Which one is the native FreeBSD ABI? It does not matter. + Basically the only difference is that (currently; this could + easily be changed in a future release, and probably will be after + this) the FreeBSD glue functions are + statically linked into the kernel, and the Linux glue functions + can be statically linked, or they can be accessed via a kernel + module. + + Yeah, but is this really emulation? No. It is an ABI + implementation, not an emulation. There is no emulator (or + simulator, to cut off the next question) involved. + + So why is it sometimes called Linux emulation? + To make it hard to sell FreeBSD! Really, it + is because the historical implementation was done at a time when + there was really no word other than that to describe what was + going on; saying that FreeBSD ran Linux binaries was not true, if + you did not compile the code in or load a module, and there needed + to be a word to describe what was being loaded—hence + the Linux emulator. + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/mac/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/mac/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..374bb3a48f --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/mac/chapter.sgml @@ -0,0 +1,2099 @@ + + + + + + + Tom + Rhodes + Γράφτηκε από τον + + + + + Υποχρεωτικός Έλεγχος Πρόσβασης + + + Σύνοψη + + MAC + + Υποχρεωτικός Έλεγχος Πρόσβασης + MAC + + + Το &os; 5.X εισήγαγε νέες επεκτάσεις ασφαλείας από το + TrustedBSD project, που βασίζονται στο προσχέδιο &posix;.1e. Δύο από + τους πιο σημαντικούς νέους μηχανισμούς ασφαλείας, είναι οι Λίστες + Ελέγχου Πρόσβασης (Access Control Lists, ACLs) στο + σύστημα αρχείων και ο Υποχρεωτικός Έλεγχος Πρόσβασης (Mandatory Access + Control, MAC). Ο Υποχρεωτικός Έλεγχος Πρόσβασης + δίνει την δυνατότητας φόρτωσης αρθρωμάτων (modules) ελέγχου τα οποία + υλοποιούν νέες πολιτικές ασφαλείας. Μερικά παρέχουν προστασία σε ένα + στενό υποσύνολο του συστήματος, ενδυναμώνοντας την ασφάλεια μιας + συγκεκριμένης υπηρεσίας. Άλλα παρέχουν συνοπτική ασφάλεια προς όλες + τις υπηρεσίες και το σύστημα. Ο έλεγχος ονομάζεται υποχρεωτικός από + το γεγονός ότι η επιβολή γίνεται από τους διαχειριστές και το σύστημα, + και δεν αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια των χρηστών όπως γίνεται με το + διακριτικό έλεγχο πρόσβασης (Discretionary Access Control, + DAC, τις τυποποιημένες άδειες αρχείων και IPC + του System V στο &os;). + + Το κεφάλαιο αυτό εστιάζει στο πλαίσιο του Υποχρεωτικού Ελέγχου + Πρόσβασης (MAC Framework), και σε ένα σύνολο + πρόσθετων αρθρωμάτων για πολιτικές ασφάλειας, που ενεργοποιούν διάφορους + μηχανισμούς ασφάλειας. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Τι MAC αρθρώματα πολιτικών ασφαλείας + περιλαμβάνονται αυτή τη στιγμή στο &os; και τους σχετικούς + μηχανισμούς τους. + + + + Τι υλοποιούν τα MAC αρθρώματα πολιτικών + ασφαλείας καθώς και τη διαφορά μεταξύ μια χαρακτηρισμένης (labeled) + και μη χαρακτηρισμένης (non-labeled) πολιτικής. + + + + Πως να ρυθμίσετε αποδοτικά ένα σύστημα για χρήση του + πλαισίου λειτουργιών MAC. + + + + Πως να ρυθμίσετε τα διαφορετικά αρθρώματα πολιτικών ασφάλειας + τα οποία περιλαμβάνονται στο πλαίσιο λειτουργιών MAC + . + + + + Πως να υλοποιήσετε ένα πιο ασφαλές περιβάλλον, χρησιμοποιώντας + το πλαίσιο λειτουργιών MAC και τα παραδείγματα + που φαίνονται. + + + + Πως να ελέγξετε τη ρύθμιση του MAC για να + εξασφαλίσετε ότι έχει γίνει σωστή υλοποίηση του πλαισίου + λειτουργιών. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να κατανοείτε τις βασικές έννοιες του &unix; και του &os;. + (). + + + + Να είστε εξοικειωμένος με τις βασικές έννοιες της ρύθμισης + και μεταγλώττισης του πυρήνα (). + + + + Να έχετε κάποια εξοικείωση με την ασφάλεια και πως αυτή + σχετίζεται με το &os; (). + + + + + Η κακή χρήση των πληροφοριών που παρέχονται εδώ μπορεί να + προκαλέσει απώλεια πρόσβασης στο σύστημα, εκνευρισμό στους χρήστες + ή αδυναμία πρόσβασης στις υπηρεσίες που παρέχονται από το Χ11. + Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι δεν πρέπει να βασίζεστε στο + MAC για την πλήρη ασφάλιση ενός συστήματος. Το πλαίσιο + λειτουργιών MAC παρέχει απλώς επιπλέον υποστήριξη + σε μια υπάρχουσα πολιτική ασφαλείας. Χωρίς σωστές πρακτικές και + τακτικούς ελέγχους ασφαλείας, το σύστημα δεν θα είναι ποτέ απόλυτα + ασφαλές. + + Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα παραδείγματα που περιέχονται + σε αυτό το κεφάλαιο είναι ακριβώς και μόνο αυτό: παραδείγματα. Δεν + συνίσταται να χρησιμοποιηθούν ακριβώς αυτές οι ρυθμίσεις σε ένα + σύστημα παραγωγής. Η υλοποίηση των διάφορων αρθρωμάτων πολιτικών + ασφαλείας απαιτεί αρκετή σκέψη και δοκιμές. Αν δεν κατανοείτε + την ακριβή λειτουργία τους, μπορεί να βρεθείτε στη θέση να ελέγχετε + ξανά ολόκληρο το σύστημα και να αλλάζετε ρυθμίσεις σε πολλά αρχεία και + καταλόγους. + + + + Τι δεν Περιλαμβάνεται στο Κεφάλαιο + + Το κεφάλαιο αυτό καλύπτει μια ευρεία περιοχή προβλημάτων ασφαλείας + που σχετίζονται με το πλαίσιο λειτουργιών MAC. Δεν + θα καλυφθεί η ανάπτυξη νέων αρθρωμάτων πολιτικών ασφαλείας + MAC. Ένας αριθμός από αρθρώματα που περιλαμβάνονται στο + πλαίσιο MAC, έχουν ειδικά χαρακτηριστικά που + παρέχονται τόσο για δοκιμές όσο και για ανάπτυξη νέων αρθρωμάτων. Αυτά + περιλαμβάνουν τα &man.mac.test.4;, &man.mac.stub.4; και + &man.mac.none.4;. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτά τα + αρθρώματα και τους διάφορους μηχανισμούς που παρέχουν, παρακαλούμε + ανατρέξτε στις αντίστοιχες σελίδες manual. + + + + + Key Terms in this Chapter + + Before reading this chapter, a few key terms must be + explained. This will hopefully clear up any confusion that + may occur and avoid the abrupt introduction of new terms + and information. + + + + compartment: A compartment is a + set of programs and data to be partitioned or separated, + where users are given explicit access to specific components + of a system. Also, a compartment represents a grouping, + such as a work group, department, project, or topic. Using + compartments, it is possible to implement a need-to-know + security policy. + + + + high water mark: A high water mark + policy is one which permits the raising of security levels + for the purpose of accessing higher level information. In + most cases, the original level is restored after the process + is complete. Currently, the &os; MAC + framework does not have a policy for this, but the definition + is included for completeness. + + + + integrity: Integrity, as a key + concept, is the level of trust which can be placed on data. + As the integrity of the data is elevated, so does the ability + to trust that data. + + + + label: A label is a security + attribute which can be applied to files, directories, or + other items in the system. It could be considered + a confidentiality stamp; when a label is placed on + a file it describes the security properties for that specific + file and will only permit access by files, users, resources, + etc. with a similar security setting. The meaning and + interpretation of label values depends on the policy configuration: while + some policies might treat a label as representing the + integrity or secrecy of an object, other policies might use + labels to hold rules for access. + + + + level: The increased or decreased + setting of a security attribute. As the level increases, + its security is considered to elevate as well. + + + + low water mark: A low water mark + policy is one which permits lowering of the security levels + for the purpose of accessing information which is less + secure. In most cases, the original security level of the + user is restored after the process is complete. The only + security policy module in &os; to use this is + &man.mac.lomac.4;. + + + + multilabel: The + property is a file system option + which can be set in single user mode using the + &man.tunefs.8; utility, during the boot operation + using the &man.fstab.5; file, or during the creation of + a new file system. This option will permit an administrator + to apply different MAC labels on different + objects. This option + only applies to security policy modules which support labeling. + + + + object: An object or system + object is an entity through which information flows + under the direction of a subject. + This includes directories, files, fields, screens, keyboards, + memory, magnetic storage, printers or any other data + storage/moving device. Basically, an object is a data container or + a system resource; access to an object + effectively means access to the data. + + + + policy: A collection of rules + which defines how objectives are to be achieved. A + policy usually documents how certain + items are to be handled. This chapter will + consider the term policy in this + context as a security policy; i.e. + a collection of rules which will control the flow of data + and information and define whom will have access to that + data and information. + + + + sensitivity: Usually used when + discussing MLS. A sensitivity level is + a term used to describe how important or secret the data + should be. As the sensitivity level increases, so does the + importance of the secrecy, or confidentiality of the data. + + + + single label: A single label is + when the entire file system uses one label to + enforce access control over the flow of data. When a file + system has this set, which is any time when the + option is not set, all + files will conform to the same label setting. + + + + subject: a subject is any + active entity that causes information to flow between + objects; e.g. a user, user processor, + system process, etc. On &os;, this is almost always a thread + acting in a process on behalf of a user. + + + + + + Explanation of MAC + + With all of these new terms in mind, consider how the + MAC framework augments the security of + the system as a whole. The various security policy modules provided by + the MAC framework could be used to + protect the network and file systems, block users from + accessing certain ports and sockets, and more. Perhaps + the best use of the policy modules is to blend them together, by loading + several security policy modules at a time for a multi-layered + security environment. In a multi-layered security environment, + multiple policy modules are in effect to keep security in check. This + is different to a hardening policy, which typically hardens + elements of a system that is used only for specific purposes. + The only downside is administrative overhead in cases of + multiple file system labels, setting network access control + user by user, etc. + + These downsides are minimal when compared to the lasting + effect of the framework; for instance, the ability to pick and choose + which policies are required for a specific configuration keeps + performance overhead down. The reduction of support for unneeded + policies can increase the overall performance of the system as well as + offer flexibility of choice. A good implementation would + consider the overall security requirements and effectively implement + the various security policy modules offered by the framework. + + Thus a system utilizing MAC features + should at least guarantee that a user will not be permitted + to change security attributes at will; all user utilities, + programs and scripts must work within the constraints of + the access rules provided by the selected security policy modules; and + that total control of the MAC access + rules are in the hands of the system administrator. + + It is the sole duty of the system administrator to + carefully select the correct security policy modules. Some environments + may need to limit access control over the network; in these + cases, the &man.mac.portacl.4;, &man.mac.ifoff.4; and even + &man.mac.biba.4; policy modules might make good starting points. In other + cases, strict confidentiality of file system objects might + be required. Policy modules such as &man.mac.bsdextended.4; + and &man.mac.mls.4; exist for this purpose. + + Policy decisions could be made based on network + configuration. Perhaps only certain users should be permitted + access to facilities provided by &man.ssh.1; to access the + network or the Internet. The &man.mac.portacl.4; would be + the policy module of choice for these situations. But what should be + done in the case of file systems? Should all access to certain + directories be severed from other groups or specific + users? Or should we limit user or utility access to specific + files by setting certain objects as classified? + + In the file system case, access to objects might be + considered confidential to some users, but not to others. + For an example, a large development team might be broken + off into smaller groups of individuals. Developers in + project A might not be permitted to access objects written + by developers in project B. Yet they might need to access + objects created by developers in project C; that is quite a + situation indeed. Using the different security policy modules provided by + the MAC framework; users could + be divided into these groups and then given access to the + appropriate areas without fear of information + leakage. + + Thus, each security policy module has a unique way of dealing with + the overall security of a system. Module selection should be based + on a well thought out security policy. In many cases, the + overall policy may need to be revised and reimplemented on + the system. Understanding the different security policy modules offered by + the MAC framework will help administrators + choose the best policies for their situations. + + The default &os; kernel does not include the option for + the MAC framework; thus the following + kernel option must be added before trying any of the examples or + information in this chapter: + + options MAC + + And the kernel will require a rebuild and a reinstall. + + + While the various manual pages for MAC + policy modules state that they may be built into the kernel, + it is possible to lock the system out of + the network and more. Implementing MAC + is much like implementing a firewall, care must be taken + to prevent being completely locked out of the system. The + ability to revert back to a previous configuration should be + considered while the implementation of MAC + remotely should be done with extreme caution. + + + + + Understanding MAC Labels + + A MAC label is a security attribute + which may be applied to subjects and objects throughout + the system. + + When setting a label, the user must be able to comprehend + what it is, exactly, that is being done. The attributes + available on an object depend on the policy module loaded, and that + policy modules interpret their attributes in different + ways. If improperly configured due to lack of comprehension, or + the inability to understand the implications, the result will + be the unexpected and perhaps, undesired, behavior of the + system. + + The security label on an object is used as a part of a + security access control decision by a policy. With some + policies, the label by itself contains all information necessary + to make a decision; in other models, the labels may be processed + as part of a larger rule set, etc. + + For instance, setting the label of biba/low + on a file will represent a label maintained by the Biba security policy module, + with a value of low. + + A few policy modules which support the labeling feature in + &os; offer three specific predefined labels. These + are the low, high, and equal labels. Although they enforce + access control in a different manner with each policy module, you + can be sure that the low label will be the lowest setting, + the equal label will set the subject or object to be disabled + or unaffected, and the high label will enforce the highest + setting available in the Biba and MLS + policy modules. + + Within single label file system environments, only one label may be + used on objects. This will enforce one set of + access permissions across the entire system and in many + environments may be all that is required. There are a few + cases where multiple labels may be set on objects + or subjects in the file system. For those cases, the + option may be passed to + &man.tunefs.8;. + + In the case of Biba and MLS, a numeric + label may be set to indicate the precise level of hierarchical + control. This numeric level is used to partition or sort + information into different groups of say, classification only + permitting access to that group or a higher group level. + + In most cases the administrator will only be setting up a + single label to use throughout the file system. + + Hey wait, this is similar to DAC! + I thought MAC gave control strictly to the + administrator. That statement still holds true, to some + extent as root is the one in control and who + configures the policies so that users are placed in the + appropriate categories/access levels. Alas, many policy modules can + restrict the root user as well. Basic + control over objects will then be released to the group, but + root may revoke or modify the settings + at any time. This is the hierarchal/clearance model covered + by policies such as Biba and MLS. + + + Label Configuration + + Virtually all aspects of label policy module configuration + will be performed using the base system utilities. These + commands provide a simple interface for object or subject + configuration or the manipulation and verification of + the configuration. + + All configuration may be done by use of the + &man.setfmac.8; and &man.setpmac.8; utilities. + The setfmac command is used to set + MAC labels on system objects while the + setpmac command is used to set the labels + on system subjects. Observe: + + &prompt.root; setfmac biba/high test + + If no errors occurred with the command above, a prompt + will be returned. The only time these commands are not + quiescent is when an error occurred; similarly to the + &man.chmod.1; and &man.chown.8; commands. In some cases this + error may be a Permission denied and + is usually obtained when the label is being set or modified + on an object which is restricted.Other conditions + may produce different failures. For instance, the file may not + be owned by the user attempting to relabel the object, the + object may not exist or may be read only. A mandatory policy + will not allow the process to relabel the file, maybe because + of a property of the file, a property of the process, or a + property of the proposed new label value. For example: a user + running at low integrity tries to change the label of a high + integrity file. Or perhaps a user running at low integrity + tries to change the label of a low integrity file to a high + integrity label. The system administrator + may use the following commands to overcome this: + + &prompt.root; setfmac biba/high test +Permission denied +&prompt.root; setpmac biba/low setfmac biba/high test +&prompt.root; getfmac test +test: biba/high + + As we see above, setpmac + can be used to override the policy module's settings by assigning + a different label to the invoked process. The + getpmac utility is usually used with currently + running processes, such as sendmail: + although it takes a process ID in place of + a command the logic is extremely similar. If users + attempt to manipulate a file not in their access, subject to the + rules of the loaded policy modules, the + Operation not permitted error + will be displayed by the mac_set_link + function. + + + Common Label Types + + For the &man.mac.biba.4;, &man.mac.mls.4; and + &man.mac.lomac.4; policy modules, the ability to assign + simple labels is provided. These take the form of high, + equal and low, what follows is a brief description of + what these labels provide: + + + + The low label is considered the + lowest label setting an object or subject may have. + Setting this on objects or subjects will block their + access to objects or subjects marked high. + + + + The equal label should only be + placed on objects considered to be exempt from the + policy. + + + + The high label grants an object or + subject the highest possible setting. + + + + With respect to each policy module, each of those settings + will instate a different information flow directive. Reading + the proper manual pages will further explain the traits of + these generic label configurations. + + + Advanced Label Configuration + + Numeric grade labels are used for + comparison:compartment+compartment; thus + the following: + + biba/10:2+3+6(5:2+3-20:2+3+4+5+6) + + May be interpreted as: + + Biba Policy Label/Grade 10 + :Compartments 2, 3 and 6: + (grade 5 ...) + + In this example, the first grade would be considered + the effective grade with + effective compartments, the second grade + is the low grade and the last one is the high grade. + In most configurations these settings will not be used; + indeed, they offered for more advanced + configurations. + + When applied to system objects, they will only have a + current grade/compartments as opposed to system subjects + as they reflect the range of available rights in the system, + and network interfaces, where they are used for access + control. + + The grade and compartments in a subject and object pair + are used to construct a relationship referred to as + dominance, in which a subject dominates an + object, the object dominates the subject, neither dominates + the other, or both dominate each other. The + both dominate case occurs when the two labels + are equal. Due to the information flow nature of Biba, you + have rights to a set of compartments, + need to know, that might correspond to + projects, but objects also have a set of compartments. + Users may have to subset their rights using + su or setpmac in order + to access objects in a compartment from which they are not + restricted. + + + + + Users and Label Settings + + Users themselves are required to have labels so that + their files and processes may properly interact with the + security policy defined on the system. This is + configured through the login.conf file + by use of login classes. Every policy module that uses labels + will implement the user class setting. + + An example entry containing every policy module setting is displayed + below: + + default:\ + :copyright=/etc/COPYRIGHT:\ + :welcome=/etc/motd:\ + :setenv=MAIL=/var/mail/$,BLOCKSIZE=K:\ + :path=~/bin:/sbin:/bin:/usr/sbin:/usr/bin:/usr/local/sbin:/usr/local/bin:\ + :manpath=/usr/share/man /usr/local/man:\ + :nologin=/usr/sbin/nologin:\ + :cputime=1h30m:\ + :datasize=8M:\ + :vmemoryuse=100M:\ + :stacksize=2M:\ + :memorylocked=4M:\ + :memoryuse=8M:\ + :filesize=8M:\ + :coredumpsize=8M:\ + :openfiles=24:\ + :maxproc=32:\ + :priority=0:\ + :requirehome:\ + :passwordtime=91d:\ + :umask=022:\ + :ignoretime@:\ + :label=partition/13,mls/5,biba/10(5-15),lomac/10[2]: + + The label option is used to set the + user class default label which will be enforced by + MAC. Users will never be permitted to + modify this value, thus it can be considered not optional + in the user case. In a real configuration, however, the + administrator will never wish to enable every policy module. + It is recommended that the rest of this chapter be reviewed + before any of this configuration is implemented. + + + Users may change their label after the initial login; + however, this change is subject constraints of the policy. + The example above tells the Biba policy that a process's + minimum integrity is 5, its maximum is 15, but the default + effective label is 10. The process will run at 10 until + it chooses to change label, perhaps due to the user using + the setpmac command, which will be constrained by Biba to + the range set at login. + + + In all cases, after a change to + login.conf, the login class capability + database must be rebuilt using cap_mkdb + and this will be reflected throughout every forthcoming + example or discussion. + + It is useful to note that many sites may have a + particularly large number of users requiring several + different user classes. In depth planning is required + as this may get extremely difficult to manage. + + Future versions of &os; will include a new way to + deal with mapping users to labels; however, this will + not be available until some time after &os; 5.3. + + + + Network Interfaces and Label Settings + + Labels may also be set on network interfaces to help + control the flow of data across the network. In all cases + they function in the same way the policies function with + respect to objects. Users at high settings in + biba, for example, will not be permitted + to access network interfaces with a label of low. + + The may be passed to + ifconfig when setting the + MAC label on network interfaces. For + example: + + &prompt.root; ifconfig bge0 maclabel biba/equal + + will set the MAC label of + biba/equal on the &man.bge.4; interface. + When using a setting similar to + biba/high(low-high) the entire label should + be quoted; otherwise an error will be returned. + + Each policy module which supports labeling has a tunable + which may be used to disable the MAC + label on network interfaces. Setting the label to + will have a similar effect. Review + the output from sysctl, the policy manual + pages, or even the information found later in this chapter + for those tunables. + + + + + Singlelabel or Multilabel? + + By default the system will use the + option. But what does this + mean to the administrator? There are several differences + which, in their own right, offer pros and cons to the + flexibility in the systems security model. + + The only permits for one + label, for instance biba/high to be used + for each subject or object. It provides for lower + administration overhead but decreases the flexibility of + policies which support labeling. Many administrators may + want to use the option in + their security policy. + + The option will permit each + subject or object to have its own independent + MAC label in + place of the standard option + which will allow only one label throughout the partition. + The and + label options are only required for the policies which + implement the labeling feature, including the Biba, Lomac, + MLS and SEBSD + policies. + + In many cases, the may not need + to be set at all. Consider the following situation and + security model: + + + + &os; web-server using the MAC + framework and a mix of the various policies. + + + + This machine only requires one label, + biba/high, for everything in the system. + Here the file system would not require the + option as a single label + will always be in effect. + + + + But, this machine will be a web server and should have + the web server run at biba/low to prevent + write up capabilities. The Biba policy and how it works + will be discussed later, so if the previous comment was + difficult to interpret just continue reading and return. + The server could use a separate partition set at + biba/low for most if not all of its + runtime state. Much is lacking from this example, for + instance the restrictions on data, configuration and user + settings; however, this is just a quick example to prove the + aforementioned point. + + + + If any of the non-labeling policies are to be used, + then the option would never + be required. These include the seeotheruids, + portacl and partition + policies. + + It should also be noted that using + with a partition and establishing + a security model based on + functionality could open the doors for higher administrative + overhead as everything in the file system would have a label. + This includes directories, files, and even device + nodes. + + The following command will set + on the file systems to have multiple labels. This may only be + done in single user mode: + + &prompt.root; tunefs -l enable / + + This is not a requirement for the swap file + system. + + + Some users have experienced problems with setting the + flag on the root partition. + If this is the case, please review the + of this chapter. + + + + + + Planning the Security Configuration + + Whenever a new technology is implemented, a planning phase is + always a good idea. During the planning stages, an administrator + should in general look at the big picture, trying + to keep in view at least the following: + + + + The implementation requirements; + + + + The implementation goals; + + + + For MAC installations, these include: + + + + How to classify information and resources available on + the target systems. + + + + What sorts of information or resources to restrict + access to along with the type of restrictions that should be + applied. + + + + Which MAC module or modules will be + required to achieve this goal. + + + + It is always possible to reconfigure and change the + system resources and security settings, it is quite often very inconvenient to + search through the system and fix existing files and user + accounts. Planning helps to ensure a trouble-free and efficient + trusted system implementation. A trial run of the trusted system, + including the configuration, is often vital and definitely + beneficial before a MAC + implementation is used on production systems. The idea of just + letting loose on a system + with MAC is like setting up for failure. + + Different environments may have explicit needs and + requirements. Establishing an in depth and complete security + profile will decrease the need of changes once the system + goes live. As such, the future sections will cover the + different modules available to administrators; describe their + use and configuration; and in some cases provide insight on + what situations they would be most suitable for. For instance, + a web server might roll out the &man.mac.biba.4; and + &man.mac.bsdextended.4; policies. In other cases, a machine + with very few local users, the &man.mac.partition.4; might + be a good choice. + + + + Module Configuration + + Every module included with the MAC + framework may be either compiled into the kernel as noted above + or loaded as a run-time kernel module. + The recommended method is to add the module name to the + /boot/loader.conf file so that it will load + during the initial boot operation. + + The following sections will discuss the various + MAC modules and cover their features. + Implementing them into a specific environment will also + be a consideration of this chapter. Some modules support + the use of labeling, which is controlling access by enforcing + a label such as this is allowed and this is not. + A label configuration file may control how files may be accessed, + network communication can be exchanged, and more. The previous + section showed how the flag could + be set on file systems to enable per-file or per-partition + access control. + + A single label configuration would enforce only one label + across the system, that is why the tunefs + option is called . + + + The MAC seeotheruids Module + + + MAC See Other UIDs Policy + + Module name: mac_seeotheruids.ko + + Kernel configuration line: + options MAC_SEEOTHERUIDS + + Boot option: + mac_seeotheruids_load="YES" + + The &man.mac.seeotheruids.4; module mimics and extends + the security.bsd.see_other_uids and + security.bsd.see_other_gids + sysctl tunables. This option does + not require any labels to be set before configuration and + can operate transparently with the other modules. + + After loading the module, the following + sysctl tunables may be used to control + the features: + + + + security.mac.seeotheruids.enabled + will enable the module's features and use the default + settings. These default settings will deny users the + ability to view processes and sockets owned by other + users. + + + + + security.mac.seeotheruids.specificgid_enabled + will allow a certain group to be exempt from this policy. + To exempt specific groups from this policy, use the + security.mac.seeotheruids.specificgid=XXX + sysctl tunable. In the above example, + the XXX should be replaced with the + numeric group ID to be exempted. + + + + + security.mac.seeotheruids.primarygroup_enabled + is used to exempt specific primary groups from this policy. + When using this tunable, the + security.mac.seeotheruids.specificgid_enabled + may not be set. + + + + + + + The MAC bsdextended Module + + + MAC + File System Firewall Policy + + Module name: mac_bsdextended.ko + + Kernel configuration line: + options MAC_BSDEXTENDED + + Boot option: + mac_bsdextended_load="YES" + + The &man.mac.bsdextended.4; module enforces the file system + firewall. This module's policy provides an extension to the + standard file system permissions model, permitting an + administrator to create a firewall-like ruleset to protect files, + utilities, and directories in the file system hierarchy. When + access to a file system object is attempted, the list of rules + is iterated until either a matching rule is located or the end + is reached. This behavior may be changed by the use of a + &man.sysctl.8; parameter, + security.mac.bsdextended.firstmatch_enabled. Similar to + other firewall modules in &os;, a file containing access control + rules can be created and read by the system at boot time using + an &man.rc.conf.5; variable. + + The rule list may be entered using a utility, &man.ugidfw.8;, + that has a syntax similar to that of &man.ipfw.8;. More tools + can be written by using the functions in the + &man.libugidfw.3; library. + + Extreme caution should be taken when working with this + module; incorrect use could block access to certain parts of + the file system. + + + Examples + + After the &man.mac.bsdextended.4; module has + been loaded, the following command may be used to list the + current rule configuration: + + &prompt.root; ugidfw list +0 slots, 0 rules + + As expected, there are no rules defined. This means that + everything is still completely accessible. To create a rule + which will block all access by users but leave + root unaffected, simply run the + following command: + + &prompt.root; ugidfw add subject not uid root new object not uid root mode n + + + In releases prior to &os; 5.3, the + add parameter did not exist. In those + cases the set should be used + instead. See below for a command example. + + This is a very bad idea as it will block all users from + issuing even the most simple commands, such as + ls. A more patriotic list of rules + might be: + + &prompt.root; ugidfw set 2 subject uid user1 object uid user2 mode n +&prompt.root; ugidfw set 3 subject uid user1 object gid user2 mode n + + This will block any and all access, including directory + listings, to user2's home + directory from the username user1. + + In place of user1, the + could + be passed. This will enforce the same access restrictions + above for all users in place of just one user. + + + The root user will be unaffected + by these changes. + + + This should provide a general idea of how the + &man.mac.bsdextended.4; module may be used to help fortify + a file system. For more information, see the + &man.mac.bsdextended.4; and the &man.ugidfw.8; manual + pages. + + + + + The MAC ifoff Module + + + MAC Interface Silencing Policy + + Module name: mac_ifoff.ko + + Kernel configuration line: + options MAC_IFOFF + + Boot option: mac_ifoff_load="YES" + + The &man.mac.ifoff.4; module exists solely to disable network + interfaces on the fly and keep network interfaces from being + brought up during the initial system boot. It does not require + any labels to be set up on the system, nor does it have a + dependency on other MAC modules. + + Most of the control is done through the + sysctl tunables listed below. + + + + security.mac.ifoff.lo_enabled will + enable/disable all traffic on the loopback (&man.lo.4;) + interface. + + + + security.mac.ifoff.bpfrecv_enabled will + enable/disable all traffic on the Berkeley Packet Filter + interface (&man.bpf.4;) + + + + security.mac.ifoff.other_enabled will + enable/disable traffic on all other interfaces. + + + + One of the most common uses of &man.mac.ifoff.4; is network + monitoring in an environment where network traffic should not + be permitted during the boot sequence. Another suggested use + would be to write a script which uses + security/aide to automatically + block network traffic if it finds new or altered files in + protected directories. + + + + The MAC portacl Module + + + MAC Port Access Control List Policy + + Module name: mac_portacl.ko + + Kernel configuration line: + MAC_PORTACL + + Boot option: mac_portacl_load="YES" + + The &man.mac.portacl.4; module is used to limit binding to + local TCP and UDP ports + using a variety of sysctl variables. In + essence &man.mac.portacl.4; makes it possible to allow + non-root users to bind to specified + privileged ports, i.e. ports fewer than 1024. + + Once loaded, this module will enable the + MAC policy on all sockets. The following + tunables are available: + + + + security.mac.portacl.enabled will + enable/disable the policy completely.Due to + a bug the security.mac.portacl.enabled + sysctl variable will not work on + &os; 5.2.1 or previous releases. + + + + security.mac.portacl.port_high will set + the highest port number that &man.mac.portacl.4; + will enable protection for. + + + + security.mac.portacl.suser_exempt will, + when set to a non-zero value, exempt the + root user from this policy. + + + + security.mac.portacl.rules will + specify the actual mac_portacl policy; see below. + + + + The actual mac_portacl policy, as + specified in the security.mac.portacl.rules + sysctl, is a text string of the form: + rule[,rule,...] with as many rules as + needed. Each rule is of the form: + idtype:id:protocol:port. The + idtype parameter can be + uid or gid and used to + interpret the id parameter as either a + user id or group id, respectively. The + protocol parameter is used to determine if + the rule should apply to TCP or + UDP by setting the parameter to + tcp or udp. The final + port parameter is the port number to allow + the specified user or group to bind to. + + + Since the ruleset is interpreted directly by the kernel + only numeric values can be used for the user ID, group ID, and + port parameters. I.e. user, group, and port service names + cannot be used. + + + By default, on &unix;-like systems, ports fewer than 1024 + can only be used by/bound to privileged processes, + i.e. those run as root. For + &man.mac.portacl.4; to allow non-privileged processes to bind + to ports below 1024 this standard &unix; restriction has to be + disabled. This can be accomplished by setting the &man.sysctl.8; + variables net.inet.ip.portrange.reservedlow and + net.inet.ip.portrange.reservedhigh + to zero. + + See the examples below or review the &man.mac.portacl.4; + manual page for further information. + + + Examples + + The following examples should illuminate the above + discussion a little better: + + &prompt.root; sysctl security.mac.portacl.port_high=1023 +&prompt.root; sysctl net.inet.ip.portrange.reservedlow=0 net.inet.ip.portrange.reservedhigh=0 + + First we set &man.mac.portacl.4; to cover the standard + privileged ports and disable the normal &unix; bind + restrictions. + + &prompt.root; sysctl security.mac.portacl.suser_exempt=1 + + The root user should not be crippled + by this policy, thus set the + security.mac.portacl.suser_exempt to a + non-zero value. The &man.mac.portacl.4; module + has now been set up to behave the same way &unix;-like systems + behave by default. + + &prompt.root; sysctl security.mac.portacl.rules=uid:80:tcp:80 + + Allow the user with UID 80 (normally + the www user) to bind to port 80. + This can be used to allow the www + user to run a web server without ever having + root privilege. + + &prompt.root; sysctl security.mac.portacl.rules=uid:1001:tcp:110,uid:1001:tcp:995 + + Permit the user with the UID of + 1001 to bind to the TCP ports 110 + (pop3) and 995 (pop3s). + This will permit this user to start a server that accepts + connections on ports 110 and 995. + + + + + The MAC partition Module + + + MAC Process Partition Policy + + Module name: mac_partition.ko + + Kernel configuration line: + options MAC_PARTITION + + Boot option: + mac_partition_load="YES" + + The &man.mac.partition.4; policy will drop processes into + specific partitions based on their + MAC label. Think of it as a special + type of &man.jail.8;, though that is hardly a worthy + comparison. + + This is one module that should be added to the + &man.loader.conf.5; file so that it loads + and enables the policy during the boot process. + + Most configuration for this policy is done using + the &man.setpmac.8; utility which will be explained below. + The following sysctl tunable is + available for this policy: + + + + security.mac.partition.enabled will + enable the enforcement of MAC process + partitions. + + + + When this policy is enabled, users will only be permitted + to see their processes, and any others within their partition, + but will not be permitted to work with + utilities outside the scope of this partition. For instance, a user in the + insecure class above will not be permitted + to access the top command as well as many + other commands that must spawn a process. + + To set or drop utilities into a partition label, use the + setpmac utility: + + &prompt.root; setpmac partition/13 top + + This will add the top command to the + label set on users in the insecure class. + Note that all processes spawned by users + in the insecure class will stay in the + partition/13 label. + + + Examples + + The following command will show you the partition label + and the process list: + + &prompt.root; ps Zax + + This next command will allow the viewing of another + user's process partition label and that user's currently + running processes: + + &prompt.root; ps -ZU trhodes + + + Users can see processes in root's + label unless the &man.mac.seeotheruids.4; policy is + loaded. + + + A really crafty implementation could have all of the + services disabled in /etc/rc.conf and + started by a script that starts them with the proper + labeling set. + + + The following policies support integer settings + in place of the three default labels offered. These options, + including their limitations, are further explained in + the module manual pages. + + + + + + The MAC Multi-Level Security Module + + + MAC Multi-Level Security Policy + + Module name: mac_mls.ko + + Kernel configuration line: + options MAC_MLS + + Boot option: mac_mls_load="YES" + + The &man.mac.mls.4; policy controls access between subjects + and objects in the system by enforcing a strict information + flow policy. + + In MLS environments, a + clearance level is set in each subject or objects + label, along with compartments. Since these clearance or + sensibility levels can reach numbers greater than six thousand; + it would be a daunting task for any system administrator to + thoroughly configure each subject or object. Thankfully, three + instant labels are already included in this + policy. + + These labels are mls/low, + mls/equal and mls/high. + Since these labels are described in depth in the manual page, + they will only get a brief description here: + + + + The mls/low label contains a low + configuration which permits it to be dominated by all other + objects. Anything labeled with mls/low + will have a low clearance level and not be permitted to access + information of a higher level. In addition, this label will + prevent objects of a higher clearance level from writing or + passing information on to them. + + + + The mls/equal label should be + placed on objects considered to be exempt from the + policy. + + + + The mls/high label is the highest level + of clearance possible. Objects assigned this label will + hold dominance over all other objects in the system; however, + they will not permit the leaking of information to objects + of a lower class. + + + + MLS provides for: + + + + A hierarchical security level with a set of non + hierarchical categories; + + + + Fixed rules: no read up, no write down (a subject can + have read access to objects on its own level or below, but + not above. Similarly, a subject can have write access to + objects on its own level or above but not beneath.); + + + + Secrecy (preventing inappropriate disclosure + of data); + + + + Basis for the design of systems that concurrently handle + data at multiple sensitivity levels (without leaking + information between secret and confidential). + + + + The following sysctl tunables are + available for the configuration of special services and + interfaces: + + + + security.mac.mls.enabled is used to + enable/disable the MLS policy. + + + + security.mac.mls.ptys_equal will label + all &man.pty.4; devices as mls/equal during + creation. + + + + security.mac.mls.revocation_enabled is + used to revoke access to objects after their label changes + to a label of a lower grade. + + + + security.mac.mls.max_compartments is + used to set the maximum number of compartment levels with + objects; basically the maximum compartment number allowed + on a system. + + + + To manipulate the MLS labels, the + &man.setfmac.8; command has been provided. To assign a label + to an object, issue the following command: + + &prompt.root; setfmac mls/5 test + + To get the MLS label for the file + test issue the following command: + + &prompt.root; getfmac test + + This is a summary of the MLS + policy's features. Another approach is to create a master policy + file in /etc which + specifies the MLS policy information and to + feed that file into the setfmac command. This + method will be explained after all policies are covered. + + + Planning Mandatory Sensitivity + + With the Multi-Level Security Policy Module, an + administrator plans for controlling the flow of sensitive + information. By default, with its block read up block write + down nature, the system defaults everything to a low state. + Everything is accessible and an administrator + slowly changes this during the configuration stage; augmenting + the confidentiality of the information. + + Beyond the three basic label options above, an administrator + may group users and groups as required to block the information + flow between them. It might be easier to look at the + information in clearance levels familiarized with words, for + instance classifications such as + Confidential, Secret, + and Top Secret. Some administrators might + just create different groups based on project levels. + Regardless of classification method, a well thought out plan + must exist before implementing such a restrictive policy. + + Some example situations for this security policy module + could be an e-commerce web server, a file server holding critical + company information, and financial institution environments. + The most unlikely place would be a personal workstation with + only two or three users. + + + + The MAC Biba Module + + + MAC Biba Integrity Policy + + Module name: mac_biba.ko + + Kernel configuration line: options MAC_BIBA + + Boot option: mac_biba_load="YES" + + The &man.mac.biba.4; module loads the MAC + Biba policy. This policy works much like that of the + MLS policy with the exception that the rules + for information flow + are slightly reversed. This is said to prevent the downward + flow of sensitive information whereas the MLS + policy prevents the upward flow of sensitive information; thus, + much of this section can apply to both policies. + + In Biba environments, an integrity label is + set on each subject or object. These labels are made up of + hierarchal grades, and non-hierarchal components. As an object's + or subject's grade ascends, so does its integrity. + + Supported labels are biba/low, + biba/equal, and biba/high; + as explained below: + + + + The biba/low label is considered the + lowest integrity an object or subject may have. Setting + this on objects or subjects will block their write access + to objects or subjects marked high. They still have read + access though. + + + + The biba/equal label should only be + placed on objects considered to be exempt from the + policy. + + + + The biba/high label will permit + writing to objects set at a lower label, but not + permit reading that object. It is recommended that this + label be placed on objects that affect the integrity of + the entire system. + + + + Biba provides for: + + + + Hierarchical integrity level with a set of non + hierarchical integrity categories; + + + + Fixed rules: no write up, no read down (opposite of + MLS). A subject can have write access + to objects on its own level or below, but not above. Similarly, a + subject can have read access to objects on its own level + or above, but not below; + + + + Integrity (preventing inappropriate modification of + data); + + + + Integrity levels (instead of MLS sensitivity + levels). + + + + The following sysctl tunables can + be used to manipulate the Biba policy. + + + + security.mac.biba.enabled may be used + to enable/disable enforcement of the Biba policy on the + target machine. + + + + security.mac.biba.ptys_equal may be + used to disable the Biba policy on &man.pty.4; + devices. + + + + security.mac.biba.revocation_enabled + will force the revocation of access to objects if the label + is changed to dominate the subject. + + + + To access the Biba policy setting on system objects, use + the setfmac and getfmac + commands: + + &prompt.root; setfmac biba/low test +&prompt.root; getfmac test +test: biba/low + + + Planning Mandatory Integrity + + Integrity, different from sensitivity, guarantees that the + information will never be manipulated by untrusted parties. + This includes information passed between subjects, objects, + and both. It ensures that users will only be able to modify + and in some cases even access information they explicitly need + to. + + The &man.mac.biba.4; security policy module permits an + administrator to address which files and programs a user or + users may see and invoke while assuring that the programs and + files are free from threats and trusted by the system for that + user, or group of users. + + During the initial planning phase, an administrator must be + prepared to partition users into grades, levels, and areas. + Users will be blocked access not only to data but programs + and utilities both before and after they start. The system will + default to a high label once this policy module is enabled, and + it is up to the administrator to configure the different grades + and levels for users. Instead of using clearance levels as + described above, a good planning method could include topics. + For instance, only allow developers modification access to the source code + repository, source code compiler, and other development + utilities. While other users would be grouped into other + categories such as testers, designers, or just ordinary + users and would only be permitted read access. + + With its natural security control, a lower integrity subject + is unable to write to a higher integrity subject; a higher + integrity subject cannot observe or read a lower integrity + object. Setting a label at the lowest possible grade could make + it inaccessible to subjects. Some prospective environments for + this security policy module would include a constrained web + server, development and test machine, and source code + repository. A less useful implementation would be a personal + workstation, a machine used as a router, or a network + firewall. + + + + + The MAC LOMAC Module + + + MAC LOMAC + + Module name: mac_lomac.ko + + Kernel configuration line: options MAC_LOMAC + Boot option: mac_lomac_load="YES" + + Unlike the MAC Biba policy, the + &man.mac.lomac.4; policy permits access to lower integrity + objects only after decreasing the integrity level to not disrupt + any integrity rules. + + The MAC version of the Low-watermark + integrity policy, not to be confused with the older &man.lomac.4; + implementation, works almost identically to Biba, but with the + exception of using floating labels to support subject + demotion via an auxiliary grade compartment. This secondary + compartment takes the form of [auxgrade]. + When assigning a lomac policy with an auxiliary grade, it + should look a little bit like: lomac/10[2] + where the number two (2) is the auxiliary grade. + + The MAC LOMAC policy relies on the + ubiquitous labeling of all system objects with integrity labels, + permitting subjects to read from low integrity objects and then + downgrading the label on the subject to prevent future writes to + high integrity objects. This is the + [auxgrade] option discussed above, thus the + policy may provide for greater compatibility and require less + initial configuration than Biba. + + + Examples + + Like the Biba and MLS policies; + the setfmac and setpmac + utilities may be used to place labels on system objects: + + &prompt.root; setfmac /usr/home/trhodes lomac/high[low] +&prompt.root; getfmac /usr/home/trhodes lomac/high[low] + + Notice the auxiliary grade here is low, + this is a feature provided only by the MAC + LOMAC policy. + + + + + Nagios in a MAC Jail + + + Nagios in a MAC Jail + + + The following demonstration will implement a secure + environment using various MAC modules + with properly configured policies. This is only a test and + should not be considered the complete answer to everyone's + security woes. Just implementing a policy and ignoring it + never works and could be disastrous in a production + environment. + + Before beginning this process, the + multilabel option must be set on each file + system as stated at the beginning of this chapter. Not doing + so will result in errors. While at it, ensure that the + net-mngt/nagios-plugins, + net-mngt/nagios, and + www/apache13 ports are all + installed, configured, and working correctly. + + + Create an insecure User Class + + Begin the procedure by adding the following user class + to the /etc/login.conf file: + + insecure:\ +:copyright=/etc/COPYRIGHT:\ +:welcome=/etc/motd:\ +:setenv=MAIL=/var/mail/$,BLOCKSIZE=K:\ +:path=~/bin:/sbin:/bin:/usr/sbin:/usr/bin:/usr/local/sbin:/usr/local/bin +:manpath=/usr/share/man /usr/local/man:\ +:nologin=/usr/sbin/nologin:\ +:cputime=1h30m:\ +:datasize=8M:\ +:vmemoryuse=100M:\ +:stacksize=2M:\ +:memorylocked=4M:\ +:memoryuse=8M:\ +:filesize=8M:\ +:coredumpsize=8M:\ +:openfiles=24:\ +:maxproc=32:\ +:priority=0:\ +:requirehome:\ +:passwordtime=91d:\ +:umask=022:\ +:ignoretime@:\ +:label=biba/10(10-10): + + And adding the following line to the default user + class: + + :label=biba/high: + + Once this is completed, the following command must be + issued to rebuild the database: + + &prompt.root; cap_mkdb /etc/login.conf + + + + Boot Configuration + + Do not reboot yet, just add the following lines to + /boot/loader.conf so the required + modules will load during system initialization: + + mac_biba_load="YES" +mac_seeotheruids_load="YES" + + + + Configure Users + + Set the root user to the default + class using: + + &prompt.root; pw usermod root -L default + + All user accounts that are not root + or system users will now require a login class. The login + class is required otherwise users will be refused access + to common commands such as &man.vi.1;. + The following sh script should do the + trick: + + &prompt.root; for x in `awk -F: '($3 >= 1001) && ($3 != 65534) { print $1 }' \ + /etc/passwd`; do pw usermod $x -L default; done; + + Drop the nagios and + www users into the insecure class: + + &prompt.root; pw usermod nagios -L insecure + &prompt.root; pw usermod www -L insecure + + + + Create the Contexts File + + A contexts file should now be created; the following example + file should be placed in + /etc/policy.contexts. + + # This is the default BIBA policy for this system. + +# System: +/var/run biba/equal +/var/run/* biba/equal + +/dev biba/equal +/dev/* biba/equal + +/var biba/equal +/var/spool biba/equal +/var/spool/* biba/equal + +/var/log biba/equal +/var/log/* biba/equal + +/tmp biba/equal +/tmp/* biba/equal +/var/tmp biba/equal +/var/tmp/* biba/equal + +/var/spool/mqueue biba/equal +/var/spool/clientmqueue biba/equal + +# For Nagios: +/usr/local/etc/nagios +/usr/local/etc/nagios/* biba/10 + +/var/spool/nagios biba/10 +/var/spool/nagios/* biba/10 + +# For apache +/usr/local/etc/apache biba/10 +/usr/local/etc/apache/* biba/10 + + This policy will enforce security by setting restrictions + on the flow of information. In this specific configuration, + users, root and others, should never be + allowed to access Nagios. + Configuration files and processes that are a part of + Nagios will be completely self + contained or jailed. + + This file may now be read into our system by issuing the + following command: + + &prompt.root; setfsmac -ef /etc/policy.contexts / +&prompt.root; setfsmac -ef /etc/policy.contexts / + + + The above file system layout may be different depending + on environment; however, it must be run on every single file + system. + + + The /etc/mac.conf file requires + the following modifications in the main section: + + default_labels file ?biba +default_labels ifnet ?biba +default_labels process ?biba +default_labels socket ?biba + + + + Enable Networking + + Add the following line to + /boot/loader.conf: + + security.mac.biba.trust_all_interfaces=1 + + And the following to the network card configuration stored + in rc.conf. If the primary Internet + configuration is done via DHCP, this may + need to be configured manually after every system boot: + + maclabel biba/equal + + + + Testing the Configuration + + + MAC Configuration Testing + + + Ensure that the web server and + Nagios will not be started + on system initialization, and reboot. Ensure the + root user cannot access any of the files + in the Nagios configuration + directory. If root can issue an &man.ls.1; + command on /var/spool/nagios, then something + is wrong. Otherwise a permission denied error + should be returned. + + If all seems well, Nagios, + Apache, and + Sendmail can now be started in a way + fitting of the security policy. The following commands will + make this happen: + + &prompt.root; cd /etc/mail && make stop && \ +setpmac biba/equal make start && setpmac biba/10\(10-10\) apachectl start && \ +setpmac biba/10\(10-10\) /usr/local/etc/rc.d/nagios.sh forcestart + + Double check to ensure that everything is working + properly. If not, check the log files or error messages. Use + the &man.sysctl.8; utility to disable the &man.mac.biba.4; + security policy module enforcement and try starting everything + again, like normal. + + + The root user can change the security + enforcement and edit the configuration files without fear. + The following command will permit the degradation of the + security policy to a lower grade for a newly spawned + shell: + + &prompt.root; setpmac biba/10 csh + + To block this from happening, force the user into a range + via &man.login.conf.5;. If &man.setpmac.8; attempts to run + a command outside of the compartment's range, an error will + be returned and the command will not be executed. In this + case, setting root to + biba/high(high-high). + + + + + + User Lock Down + + This example considers a relatively small, fewer than fifty + users, storage system. Users would have login capabilities, and + be permitted to not only store data but access resources as + well. + + For this scenario, the &man.mac.bsdextended.4; mixed with + &man.mac.seeotheruids.4; could co-exist and block access not + only to system objects but to hide user processes as well. + + Begin by adding the following lines to + /boot/loader.conf: + + mac_seeotheruids_enabled="YES" + + The &man.mac.bsdextended.4; security policy module may be + activated through the use of the following rc.conf + variable: + + ugidfw_enable="YES" + + Default rules stored in + /etc/rc.bsdextended will be loaded at system + initialization; however, the default entries may need + modification. Since this machine is expected only to service + users, everything may be left commented out except the last + two. These will force the loading of user owned system objects + by default. + + Add the required users to this machine and reboot. For + testing purposes, try logging in as a different user across two + consoles. Run the ps aux command to see if + processes of other users are visible. Try to run &man.ls.1; on + another users home directory, it should fail. + + Do not try to test with the root user + unless the specific sysctls have been modified + to block super user access. + + + When a new user is added, their &man.mac.bsdextended.4; + rule will not be in the ruleset list. To update the ruleset + quickly, simply unload the security policy module and reload + it again using the &man.kldunload.8; and &man.kldload.8; + utilities. + + + + + Troubleshooting the MAC Framework + + + MAC Troubleshooting + + + During the development stage, a few users reported problems + with normal configuration. Some of these problems + are listed below: + + + The <option>multilabel</option> option cannot be enabled on + <filename>/</filename> + + The flag does not stay + enabled on my root (/) partition! + + + It seems that one out of every fifty users has this + problem, indeed, we had this problem during our initial + configuration. Further observation of this so called + bug has lead me to believe that it is a + result of either incorrect documentation or misinterpretation + of the documentation. Regardless of why it happened, the + following steps may be taken to resolve it: + + + + Edit /etc/fstab and set the root + partition at for read-only. + + + + Reboot into single user mode. + + + + Run tunefs + on /. + + + + Reboot the system into normal mode. + + + + Run mount + / and change the + back to in /etc/fstab + and reboot the system again. + + + + Double-check the output from the + mount to ensure that + has been properly set on the + root file system. + + + + + + Cannot start a X11 server after <acronym>MAC</acronym> + + After establishing a secure environment with + MAC, I am no longer able to start + X! + + This could be caused by the MAC + partition policy or by a mislabeling in + one of the MAC labeling policies. To + debug, try the following: + + + + Check the error message; if the user is in the + insecure class, the + partition policy may be the culprit. + Try setting the user's class back to the + default class and rebuild the database + with the cap_mkdb command. If this + does not alleviate the problem, go to step two. + + + + Double-check the label policies. Ensure that the + policies are set correctly for the user in question, the + X11 application, and + the /dev + entries. + + + + If neither of these resolve the problem, send the + error message and a description of your environment to + the TrustedBSD discussion lists located at the + TrustedBSD + website or to the &a.questions; + mailing list. + + + + + + Error: &man..secure.path.3; cannot stat <filename>.login_conf</filename> + + When I attempt to switch from the root + to another user in the system, the error message + _secure_path: unable to state .login_conf. + + This message is usually shown when the user has a higher + label setting then that of the user whom they are attempting to + become. For instance a user on the system, + joe, has a default label of + . The root user, + who has a label of , cannot view + joe's home directory. This will happen + regardless if root has used the + su command to become joe, + or not. In this scenario, the Biba integrity model will not + permit root to view objects set at a lower + integrity level. + + + + The <username>root</username> username is broken! + + In normal or even single user mode, the + root is not recognized. The + whoami command returns 0 (zero) and + su returns who are you?. + What could be going on? + + This can happen if a labeling policy has been disabled, + either by a &man.sysctl.8; or the policy module was unloaded. + If the policy is being disabled or has been temporarily + disabled, then the login capabilities database needs to be + reconfigured with the option being + removed. Double check the login.conf + file to ensure that all options have + been removed and rebuild the database with the + cap_mkdb command. + + This may also happen if a policy restricts access to the + master.passwd file or database. Usually + caused by an administrator altering the file under a label + which conflicts with the general policy being used by the + system. In these cases, the user information would be read + by the system and access would be blocked as the file has + inherited the new label. Disable the policy via a + &man.sysctl.8; and everything should return to normal. + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/mail/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/mail/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..6b7903c531 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/mail/chapter.sgml @@ -0,0 +1,2329 @@ + + + + + + + Bill + Lloyd + Αρχική συνεισφορά από τον + + + + + Jim + Mock + Γράφτηκε ξανά από τον + + + + + + Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο + + + Σύνοψη + email + + Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, ευρύτερα γνωστό ως + email, είναι στις μέρες μας μια από τις πλέον διαδεδομένες μορφές + επικοινωνίας. Το κεφάλαιο αυτό παρέχει μια βασική εισαγωγή στη + λειτουργία ενός διακομιστή email στο &os;, καθώς και μια εισαγωγή στη + διαδικασία αποστολής και λήψης email στο &os;. Ωστόσο η αναφορά αυτή + δεν πρέπει να θεωρηθεί πλήρης, καθώς υπάρχουν ακόμα αρκετοί παράγοντες + που πρέπει να ληφθούν υπόψιν και έχουν εδώ παραλειφθεί. Για πιο πλήρη + ανάλυση του θέματος, ο αναγνώστης παραπέμπεται στα πολλά εξαιρετικά + βιβλία που αναφέρονται στο . + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Το λογισμικό που χρησιμοποιείται στην αποστολή και λήψη + ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. + + + + Που βρίσκονται τα βασικά αρχεία ρυθμίσεων του + sendmail στο &os;. + + + + Τη διαφορά μεταξύ απομακρυσμένων και τοπικών θυρίδων + ταχυδρομείου (mailboxes). + + + + Πως να εμποδίσετε ανεπιθύμητους spammers από το να + χρησιμοποιήσουν τον δικό σας εξυπηρετητή email ως αναμεταδότη. + + + + + Πως να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε ένα εναλλακτικό πρόγραμμα + διακίνησης ταχυδρομείου (Mail Transfer Agent) στο σύστημα σας, + αντικαθιστώντας έτσι το sendmail. + + + + Πως να αντιμετωπίσετε συνηθισμένα προβλήματα στον + διακομιστή ταχυδρομείου. + + + + Πως να χρησιμοποιήσετε το SMTP με το UUCP. + + + + Πως να ρυθμίσετε το σύστημα σας μόνο για αποστολή email. + + + + Πως να χρησιμοποιήσετε το email μέσω επιλογικής (dialup) + σύνδεσης. + + + + Πως να ρυθμίσετε αυθεντικοποίηση στο SMTP για πρόσθετη ασφάλεια. + + + + + Πως να εγκαταστήσετε και να χρησιμοποιήσετε μια εφαρμογή + αποστολής και λήψης email για χρήστες, όπως το mutt + . + + + + + Πως να κατεβάσετε το email σας από ένα απομακρυσμένο διακομιστή + POP ή IMAP. + + + + Πως να εφαρμόσετε φίλτρα και κανόνες στην εισερχόμενη + αλληλογραφία σας, με αυτόματο τρόπο. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να ρυθμίσετε σωστά τη σύνδεση του δικτύου σας + (). + + + + Να ρυθμίσετε σωστά τις πληροφορίες DNS για τον διακομιστή + αλληλογραφίας σας (). + + + + Να γνωρίζετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό τρίτου + κατασκευαστή (). + + + + + Using Electronic Mail + POP + IMAP + DNS + + There are five major parts involved in an email exchange. They + are: the user program, the server daemon, DNS, a + remote or local mailbox, and of course, the + mailhost itself. + + + The User Program + + This includes command line programs such as + mutt, + pine, elm, + and mail, and GUI programs such as + balsa, + xfmail to name a few, and something + more sophisticated like a WWW browser. These + programs simply pass off the email transactions to the local + mailhost, either + by calling one of the server + daemons available, or delivering it over TCP. + + + + Mailhost Server Daemon + + mail server daemons + sendmail + + + mail server daemons + postfix + + + mail server daemons + qmail + + + mail server daemons + exim + + + &os; ships with sendmail by + default, but also support numerous other mail server daemons, + just some of which include: + + + + exim; + + + + postfix; + + + + qmail. + + + + The server daemon usually has two functions—it is responsible + for receiving incoming mail as well as delivering outgoing mail. It is + not responsible for the collection of mail using protocols + such as POP or IMAP to + read your email, nor does it allow connecting to local + mbox or Maildir mailboxes. You may require + an additional daemon for + that. + + + Older versions of sendmail + have some serious security issues which may result in an + attacker gaining local and/or remote access to your machine. + Make sure that you are running a current version to avoid + these problems. Optionally, install an alternative + MTA from the &os; + Ports Collection. + + + + + Email and DNS + + The Domain Name System (DNS) and its daemon + named play a large role in the delivery of + email. In order to deliver mail from your site to another, the + server daemon will look up the remote site in the DNS to determine the + host that will receive mail for the destination. This process + also occurs when mail is sent from a remote host to your mail + server. + + + MX record + + + DNS is responsible for mapping + hostnames to IP addresses, as well as for storing information + specific to mail delivery, known as MX records. The MX (Mail + eXchanger) record specifies which host, or hosts, will receive + mail for a particular domain. If you do not have an MX record + for your hostname or domain, the mail will be delivered + directly to your host provided you have an A record pointing + your hostname to your IP address. + + You may view the MX records for any domain by using the + &man.host.1; command, as seen in the example below: + + &prompt.user; host -t mx FreeBSD.org +FreeBSD.org mail is handled (pri=10) by mx1.FreeBSD.org + + + + Receiving Mail + + email + receiving + + + Receiving mail for your domain is done by the mail host. It + will collect all mail sent to your domain and store it + either in mbox (the default method for storing mail) or Maildir format, depending + on your configuration. + Once mail has been stored, it may either be read locally using + applications such as &man.mail.1; or + mutt, or remotely accessed and + collected using protocols such as + POP or IMAP. + This means that should you only + wish to read mail locally, you are not required to install a + POP or IMAP server. + + + Accessing remote mailboxes using <acronym>POP</acronym> and <acronym>IMAP</acronym> + + POP + IMAP + In order to access mailboxes remotely, you are required to + have access to a POP or IMAP + server. These protocols allow users to connect to their mailboxes from + remote locations with ease. Though both + POP and IMAP allow users + to remotely access mailboxes, IMAP offers + many advantages, some of which are: + + + + IMAP can store messages on a remote + server as well as fetch them. + + + + IMAP supports concurrent updates. + + + + IMAP can be extremely useful over + low-speed links as it allows users to fetch the structure + of messages without downloading them; it can also + perform tasks such as searching on the server in + order to minimize data transfer between clients and + servers. + + + + + In order to install a POP or + IMAP server, the following steps should be + performed: + + + + Choose an IMAP or + POP server that best suits your needs. + The following POP and + IMAP servers are well known and serve + as some good examples: + + + + qpopper; + + + + teapop; + + + + imap-uw; + + + + courier-imap; + + + + + + + Install the POP or + IMAP daemon of your choosing from the + ports + collection. + + + + Where required, modify /etc/inetd.conf + to load the POP or + IMAP server. + + + + + It should be noted that both POP and + IMAP transmit information, including + username and password credentials in clear-text. This means + that if you wish to secure the transmission of information + across these protocols, you should consider tunneling + sessions over &man.ssh.1;. Tunneling sessions is + described in . + + + + + Accessing local mailboxes + + Mailboxes may be accessed locally by directly utilizing + MUAs on the server on which the mailbox + resides. This can be done using applications such as + mutt or &man.mail.1;. + + + + + + The Mail Host + mail host + + The mail host is the name given to a server that is + responsible for delivering and receiving mail for your host, and + possibly your network. + + + + + + + + Christopher + Shumway + Contributed by + + + + <application>sendmail</application> Configuration + + + sendmail + + + &man.sendmail.8; is the default Mail Transfer Agent (MTA) in + FreeBSD. sendmail's job is to accept + mail from Mail User Agents (MUA) and deliver it + to the appropriate mailer as defined by its configuration file. + sendmail can also accept network + connections and deliver mail to local mailboxes or deliver it to + another program. + + sendmail uses the following + configuration files: + + + /etc/mail/access + + + /etc/mail/aliases + + + /etc/mail/local-host-names + + + /etc/mail/mailer.conf + + + /etc/mail/mailertable + + + /etc/mail/sendmail.cf + + + /etc/mail/virtusertable + + + + + + Filename + Function + + + + + + /etc/mail/access + + sendmail access database + file + + + + /etc/mail/aliases + + Mailbox aliases + + + + /etc/mail/local-host-names + + Lists of hosts sendmail + accepts mail for + + + + /etc/mail/mailer.conf + + Mailer program configuration + + + + /etc/mail/mailertable + + Mailer delivery table + + + + /etc/mail/sendmail.cf + + sendmail master + configuration file + + + + /etc/mail/virtusertable + + Virtual users and domain tables + + + + + + + <filename>/etc/mail/access</filename> + + The access database defines what host(s) or IP addresses + have access to the local mail server and what kind of access + they have. Hosts can be listed as , + , or simply passed + to sendmail's error handling routine with a given mailer error. + Hosts that are listed as , which is the + default, are allowed to send mail to this host as long as the + mail's final destination is the local machine. Hosts that are + listed as are rejected for all mail + connections. Hosts that have the option + for their hostname are allowed to send mail for any destination + through this mail server. + + + Configuring the <application>sendmail</application> + Access Database + + cyberspammer.com 550 We do not accept mail from spammers +FREE.STEALTH.MAILER@ 550 We do not accept mail from spammers +another.source.of.spam REJECT +okay.cyberspammer.com OK +128.32 RELAY + + + In this example we have five entries. Mail senders that + match the left hand side of the table are affected by the action + on the right side of the table. The first two examples give an + error code to sendmail's error + handling routine. The message is printed to the remote host when + a mail matches the left hand side of the table. The next entry + rejects mail from a specific host on the Internet, + another.source.of.spam. The next entry accepts + mail connections from a host + okay.cyberspammer.com, which is more exact than + the cyberspammer.com line above. More specific + matches override less exact matches. The last entry allows + relaying of electronic mail from hosts with an IP address that + begins with 128.32. These hosts would be able + to send mail through this mail server that are destined for other + mail servers. + + When this file is updated, you need to run + make in /etc/mail/ to + update the database. + + + + <filename>/etc/mail/aliases</filename> + + The aliases database contains a list of virtual mailboxes + that are expanded to other user(s), files, programs or other + aliases. Here are a few examples that can be used in + /etc/mail/aliases: + + + Mail Aliases + root: localuser +ftp-bugs: joe,eric,paul +bit.bucket: /dev/null +procmail: "|/usr/local/bin/procmail" + + + The file format is simple; the mailbox name on the left + side of the colon is expanded to the target(s) on the right. + The + first example simply expands the mailbox root + to the mailbox localuser, which is then + looked up again in the aliases database. If no match is found, + then the message is delivered to the local user + localuser. The next example shows a mail + list. Mail to the mailbox ftp-bugs is + expanded to the three local mailboxes joe, + eric, and paul. Note + that a remote mailbox could be specified as user@example.com. The + next example shows writing mail to a file, in this case + /dev/null. The last example shows sending + mail to a program, in this case the mail message is written to the + standard input of /usr/local/bin/procmail + through a &unix; pipe. + + When this file is updated, you need to run + make in /etc/mail/ to + update the database. + + + <filename>/etc/mail/local-host-names</filename> + + This is a list of hostnames &man.sendmail.8; is to accept as + the local host name. Place any domains or hosts that + sendmail is to be receiving mail for. + For example, if this mail server was to accept mail for the + domain example.com and the host + mail.example.com, its + local-host-names might look something like + this: + + example.com +mail.example.com + + When this file is updated, &man.sendmail.8; needs to be + restarted to read the changes. + + + + + <filename>/etc/mail/sendmail.cf</filename> + + sendmail's master configuration + file, sendmail.cf controls the overall + behavior of sendmail, including everything + from rewriting e-mail addresses to printing rejection messages to + remote mail servers. Naturally, with such a diverse role, this + configuration file is quite complex and its details are a bit + out of the scope of this section. Fortunately, this file rarely + needs to be changed for standard mail servers. + + The master sendmail configuration + file can be built from &man.m4.1; macros that define the features + and behavior of sendmail. Please see + /usr/src/contrib/sendmail/cf/README for + some of the details. + + When changes to this file are made, + sendmail needs to be restarted for + the changes to take effect. + + + + <filename>/etc/mail/virtusertable</filename> + + The virtusertable maps mail addresses for + virtual domains and + mailboxes to real mailboxes. These mailboxes can be local, + remote, aliases defined in + /etc/mail/aliases or files. + + + Example Virtual Domain Mail Map + + root@example.com root +postmaster@example.com postmaster@noc.example.net +@example.com joe + + + In the above example, we have a mapping for a domain + example.com. This file is processed in a + first match order down the file. The first item maps + root@example.com to the local mailbox root. The next entry maps + postmaster@example.com to the mailbox postmaster on the host + noc.example.net. Finally, if nothing from example.com has + matched so far, it will match the last mapping, which matches + every other mail message addressed to someone at + example.com. + This will be mapped to the local mailbox joe. + + + + + + + + + Andrew + Boothman + Written by + + + + + Gregory + Neil Shapiro + Information taken from e-mails written by + + + + Changing Your Mail Transfer Agent + + email + change mta + + + As already mentioned, FreeBSD comes with + sendmail already installed as your + MTA (Mail Transfer Agent). Therefore by default it is + in charge of your outgoing and incoming mail. + + However, for a variety of reasons, some system + administrators want to change their system's MTA. These + reasons range from simply wanting to try out another MTA to + needing a specific feature or package which relies on another + mailer. Fortunately, whatever the reason, FreeBSD makes it + easy to make the change. + + + Install a New MTA + + You have a wide choice of MTAs available. A good + starting point is the + FreeBSD Ports Collection where + you will be able to find many. Of course you are free to use + any MTA you want from any location, as long as you can make + it run under FreeBSD. + + Start by installing your new MTA. Once it is installed + it gives you a chance to decide if it really fulfills your + needs, and also gives you the opportunity to configure your + new software before getting it to take over from + sendmail. When doing this, you + should be sure that installing the new software will not attempt + to overwrite system binaries such as + /usr/bin/sendmail. Otherwise, your new + mail software has essentially been put into service before + you have configured it. + + Please refer to your chosen MTA's documentation for + information on how to configure the software you have + chosen. + + + + Disable <application>sendmail</application> + + The procedure used to start + sendmail changed significantly + between 4.5-RELEASE, 4.6-RELEASE, and later releases. + Therefore, the procedure used to disable it is subtly + different. + + + If you disable sendmail's + outgoing mail service, it is important that you replace it + with an alternative mail delivery system. If + you choose not to, system functions such as &man.periodic.8; + will be unable to deliver their results by e-mail as they + would normally expect to. Many parts of your system may + expect to have a functional + sendmail-compatible system. If + applications continue to use + sendmail's binaries to try to send + e-mail after you have disabled them, mail could go into an + inactive sendmail queue, and + never be delivered. + + + + FreeBSD 4.5-STABLE before 2002/4/4 and Earlier + (Including 4.5-RELEASE and Earlier) + + Enter: + + sendmail_enable="NO" + + into /etc/rc.conf. This will disable + sendmail's incoming mail service, + but if /etc/mail/mailer.conf (see below) + is not changed, sendmail will + still be used to send e-mail. + + + + FreeBSD 4.5-STABLE after 2002/4/4 + (Including 4.6-RELEASE and Later) + + In order to completely disable + sendmail, including the outgoing + mail service, you must use + + sendmail_enable="NONE" + + in /etc/rc.conf. + + If you only want to disable + sendmail's incoming mail service, + you should set + + sendmail_enable="NO" + + in /etc/rc.conf. However, if + incoming mail is disabled, local delivery will still + function. More information on + sendmail's startup options is + available from the &man.rc.sendmail.8; manual page. + + + + FreeBSD 5.0-STABLE and Later + + In order to completely disable + sendmail, including the outgoing + mail service, you must use + + sendmail_enable="NO" +sendmail_submit_enable="NO" +sendmail_outbound_enable="NO" +sendmail_msp_queue_enable="NO" + + in /etc/rc.conf. + + If you only want to disable + sendmail's incoming mail service, + you should set + + sendmail_enable="NO" + + in /etc/rc.conf. More information on + sendmail's startup options is + available from the &man.rc.sendmail.8; manual page. + + + + + Running Your New MTA on Boot + + You may have a choice of two methods for running your + new MTA on boot, again depending on what version of FreeBSD + you are running. + + + FreeBSD 4.5-STABLE before 2002/4/11 + (Including 4.5-RELEASE and Earlier) + + Add a script to + /usr/local/etc/rc.d/ that + ends in .sh and is executable by + root. The script should accept start and + stop parameters. At startup time the + system scripts will execute the command + + /usr/local/etc/rc.d/supermailer.sh start + + which you can also use to manually start the server. At + shutdown time, the system scripts will use the + stop option, running the command + + /usr/local/etc/rc.d/supermailer.sh stop + + which you can also use to manually stop the server + while the system is running. + + + + + FreeBSD 4.5-STABLE after 2002/4/11 + (Including 4.6-RELEASE and Later) + + With later versions of FreeBSD, you can use the + above method or you can set + + mta_start_script="filename" + + in /etc/rc.conf, where + filename is the name of some + script that you want executed at boot to start your + MTA. + + + + + + Replacing <application>sendmail</application> as + the System's Default Mailer + + The program sendmail is so ubiquitous + as standard software on &unix; systems that some software + just assumes it is already installed and configured. + For this reason, many alternative MTA's provide their own compatible + implementations of the sendmail + command-line interface; this facilitates using them as + drop-in replacements for sendmail. + + Therefore, if you are using an alternative mailer, + you will need to make sure that software trying to execute + standard sendmail binaries such as + /usr/bin/sendmail actually executes + your chosen mailer instead. Fortunately, FreeBSD provides + a system called &man.mailwrapper.8; that does this job for + you. + + When sendmail is operating as installed, you will + find something like the following + in /etc/mail/mailer.conf: + +sendmail /usr/libexec/sendmail/sendmail +send-mail /usr/libexec/sendmail/sendmail +mailq /usr/libexec/sendmail/sendmail +newaliases /usr/libexec/sendmail/sendmail +hoststat /usr/libexec/sendmail/sendmail +purgestat /usr/libexec/sendmail/sendmail + + This means that when any of these common commands + (such as sendmail itself) are run, + the system actually invokes a copy of mailwrapper named sendmail, which + checks mailer.conf and + executes /usr/libexec/sendmail/sendmail + instead. This system makes it easy to change what binaries + are actually executed when these default sendmail functions + are invoked. + + Therefore if you wanted + /usr/local/supermailer/bin/sendmail-compat + to be run instead of sendmail, you could change + /etc/mail/mailer.conf to read: + +sendmail /usr/local/supermailer/bin/sendmail-compat +send-mail /usr/local/supermailer/bin/sendmail-compat +mailq /usr/local/supermailer/bin/mailq-compat +newaliases /usr/local/supermailer/bin/newaliases-compat +hoststat /usr/local/supermailer/bin/hoststat-compat +purgestat /usr/local/supermailer/bin/purgestat-compat + + + + + Finishing + + Once you have everything configured the way you want it, you should + either kill the sendmail processes that + you no longer need and start the processes belonging to your new + software, or simply reboot. Rebooting will also + give you the opportunity to ensure that you have correctly + configured your system to start your new MTA automatically on boot. + + + + + + Troubleshooting + + email + troubleshooting + + + + + + Why do I have to use the FQDN for hosts on my site? + + + + You will probably find that the host is actually in a + different domain; for example, if you are in + foo.bar.edu and you wish to reach + a host called mumble in the bar.edu domain, you will have to + refer to it by the fully-qualified domain name, mumble.bar.edu, instead of just + mumble. + + BIND + Traditionally, this was allowed by BSD BIND resolvers. + However the current version of BIND + that ships with FreeBSD no longer provides default abbreviations + for non-fully qualified domain names other than the domain you + are in. So an unqualified host mumble must + either be found as mumble.foo.bar.edu, or it will be searched + for in the root domain. + + This is different from the previous behavior, where the + search continued across mumble.bar.edu, and mumble.edu. Have a look at RFC 1535 + for why this was considered bad practice, or even a security + hole. + + As a good workaround, you can place the line: + + search foo.bar.edu bar.edu + + instead of the previous: + + domain foo.bar.edu + + into your /etc/resolv.conf. However, make + sure that the search order does not go beyond the + boundary between local and public administration, + as RFC 1535 calls it. + + + + + MX record + + + + + sendmail says mail + loops back to myself + + + + This is answered in the + sendmail FAQ as follows: + + I'm getting these error messages: + +553 MX list for domain.net points back to relay.domain.net +554 <user@domain.net>... Local configuration error + +How can I solve this problem? + +You have asked mail to the domain (e.g., domain.net) to be +forwarded to a specific host (in this case, relay.domain.net) +by using an MX record, but the relay machine does not recognize +itself as domain.net. Add domain.net to /etc/mail/local-host-names +[known as /etc/sendmail.cw prior to version 8.10] +(if you are using FEATURE(use_cw_file)) or add Cw domain.net +to /etc/mail/sendmail.cf. + + The sendmail FAQ can be found at + and is + recommended reading if you want to do any + tweaking of your mail setup. + + + + PPP + + + How can I run a mail server on a dial-up PPP host? + + + + You want to connect a FreeBSD box on a LAN to the + Internet. The FreeBSD box will be a mail gateway for the LAN. + The PPP connection is non-dedicated. + + UUCP + + MX record + + + There are at least two ways to do this. One way is to use + UUCP. + + Another way is to get a full-time Internet server to provide secondary MX + services for your domain. For example, if your company's domain is + example.com and your Internet service provider has + set example.net up to provide secondary MX services + to your domain: + + example.com. MX 10 example.com. + MX 20 example.net. + + Only one host should be specified as the final recipient + (add Cw example.com in + /etc/mail/sendmail.cf on example.com). + + When the sending sendmail is trying to + deliver the mail it will try to connect to you (example.com) over the modem + link. It will most likely time out because you are not online. + The program sendmail will automatically deliver it to the + secondary MX site, i.e. your Internet provider (example.net). The secondary MX + site will then periodically try to connect to + your host and deliver the mail to the primary MX host (example.com). + + You might want to use something like this as a login + script: + + #!/bin/sh +# Put me in /usr/local/bin/pppmyisp +( sleep 60 ; /usr/sbin/sendmail -q ) & +/usr/sbin/ppp -direct pppmyisp + + If you are going to create a separate login script for a + user you could use sendmail -qRexample.com + instead in the script above. This will force all mail in your + queue for example.com to be processed immediately. + + A further refinement of the situation is as follows: + + Message stolen from the &a.isp;. + + > we provide the secondary MX for a customer. The customer connects to +> our services several times a day automatically to get the mails to +> his primary MX (We do not call his site when a mail for his domains +> arrived). Our sendmail sends the mailqueue every 30 minutes. At the +> moment he has to stay 30 minutes online to be sure that all mail is +> gone to the primary MX. +> +> Is there a command that would initiate sendmail to send all the mails +> now? The user has not root-privileges on our machine of course. + +In the privacy flags section of sendmail.cf, there is a +definition Opgoaway,restrictqrun + +Remove restrictqrun to allow non-root users to start the queue processing. +You might also like to rearrange the MXs. We are the 1st MX for our +customers like this, and we have defined: + +# If we are the best MX for a host, try directly instead of generating +# local config error. +OwTrue + +That way a remote site will deliver straight to you, without trying +the customer connection. You then send to your customer. Only works for +hosts, so you need to get your customer to name their mail +machine customer.com as well as +hostname.customer.com in the DNS. Just put an A record in +the DNS for customer.com. + + + + + + Why do I keep getting Relaying + Denied errors when sending mail from other + hosts? + + + + In default FreeBSD installations, + sendmail is configured to only + send mail from the host it is running on. For example, if + a POP server is available, then users + will be able to check mail from school, work, or other + remote locations but they still will not be able to send + outgoing emails from outside locations. Typically, a few + moments after the attempt, an email will be sent from + MAILER-DAEMON with a + 5.7 Relaying Denied error + message. + + There are several ways to get around this. The most + straightforward solution is to put your ISP's address in + a relay-domains file at + /etc/mail/relay-domains. A quick way + to do this would be: + + &prompt.root; echo "your.isp.example.com" > /etc/mail/relay-domains + + After creating or editing this file you must restart + sendmail. This works great if + you are a server administrator and do not wish to send mail + locally, or would like to use a point and click + client/system on another machine or even another ISP. It + is also very useful if you only have one or two email + accounts set up. If there is a large number of addresses + to add, you can simply open this file in your favorite + text editor and then add the domains, one per line: + + your.isp.example.com +other.isp.example.net +users-isp.example.org +www.example.org + + Now any mail sent through your system, by any host in + this list (provided the user has an account on your + system), will succeed. This is a very nice way to allow + users to send mail from your system remotely without + allowing people to send SPAM through your system. + + + + + + + + Advanced Topics + + The following section covers more involved topics such as mail + configuration and setting up mail for your entire domain. + + + Basic Configuration + + email + configuration + + + Out of the box, you should be able to send email to external + hosts as long as you have set up + /etc/resolv.conf or are running your own + name server. If you would like to have mail for your host + delivered to the MTA (e.g., sendmail) on your own FreeBSD host, there are two methods: + + + + Run your own name server and have your own domain. For + example, FreeBSD.org + + + + Get mail delivered directly to your host. This is done by + delivering mail directly to the current DNS name for your + machine. For example, example.FreeBSD.org. + + + + SMTP + Regardless of which of the above you choose, in order to have + mail delivered directly to your host, it must have a permanent + static IP address (not a dynamic address, as with most PPP dial-up configurations). If you are behind a + firewall, it must pass SMTP traffic on to you. If you want to + receive mail directly at your host, you need to be sure of either of two + things: + + + MX record + + Make sure that the (lowest-numbered) MX record in your DNS points to your + host's IP address. + + + + Make sure there is no MX entry in your DNS for your + host. + + + + Either of the above will allow you to receive mail directly at + your host. + + Try this: + + &prompt.root; hostname +example.FreeBSD.org +&prompt.root; host example.FreeBSD.org +example.FreeBSD.org has address 204.216.27.XX + + If that is what you see, mail directly to + yourlogin@example.FreeBSD.org should work without + problems (assuming sendmail is + running correctly on example.FreeBSD.org). + + If instead you see something like this: + + &prompt.root; host example.FreeBSD.org +example.FreeBSD.org has address 204.216.27.XX +example.FreeBSD.org mail is handled (pri=10) by hub.FreeBSD.org + + All mail sent to your host (example.FreeBSD.org) will end up being + collected on hub under the same username instead + of being sent directly to your host. + + The above information is handled by your DNS server. The DNS + record that carries mail routing information is the + Mail eXchange entry. If + no MX record exists, mail will be delivered directly to the host by + way of its IP address. + + The MX entry for freefall.FreeBSD.org at one time looked like + this: + + freefall MX 30 mail.crl.net +freefall MX 40 agora.rdrop.com +freefall MX 10 freefall.FreeBSD.org +freefall MX 20 who.cdrom.com + + As you can see, freefall had many MX entries. + The lowest MX number is the host that receives mail directly if + available; if it is not accessible for some reason, the others + (sometimes called backup MXes) accept messages + temporarily, and pass it along when a lower-numbered host becomes + available, eventually to the lowest-numbered host. + + Alternate MX sites should have separate Internet connections + from your own in order to be most useful. Your ISP or another + friendly site should have no problem providing this service for + you. + + + + Mail for Your Domain + + In order to set up a mailhost (a.k.a. mail + server) you need to have any mail sent to various workstations + directed to it. Basically, you want to claim any + mail for any hostname in your domain (in this case *.FreeBSD.org) and divert it to your mail + server so your users can receive their mail on + the master mail server. + + DNS + To make life easiest, a user account with the same + username should exist on both machines. Use + &man.adduser.8; to do this. + + The mailhost you will be using must be the designated mail + exchanger for each workstation on the network. This is done in + your DNS configuration like so: + + example.FreeBSD.org A 204.216.27.XX ; Workstation + MX 10 hub.FreeBSD.org ; Mailhost + + This will redirect mail for the workstation to the mailhost no + matter where the A record points. The mail is sent to the MX + host. + + You cannot do this yourself unless you are running a DNS + server. If you are not, or cannot run your own DNS server, talk + to your ISP or whoever provides your DNS. + + If you are doing virtual email hosting, the following + information will come in handy. For this example, we + will assume you have a customer with his own domain, in this + case customer1.org, and you want + all the mail for customer1.org + sent to your mailhost, mail.myhost.com. The entry in your DNS + should look like this: + + customer1.org MX 10 mail.myhost.com + + You do not need an A record for customer1.org if you only + want to handle email for that domain. + + + Be aware that pinging customer1.org will not work unless + an A record exists for it. + + + The last thing that you must do is tell + sendmail on your mailhost what domains + and/or hostnames it should be accepting mail for. There are a few + different ways this can be done. Either of the following will + work: + + + + Add the hosts to your + /etc/mail/local-host-names file if you are using the + FEATURE(use_cw_file). If you are using + a version of sendmail earlier than 8.10, the file is + /etc/sendmail.cw. + + + + Add a Cwyour.host.com line to your + /etc/sendmail.cf or + /etc/mail/sendmail.cf if you are using + sendmail 8.10 or higher. + + + + + + + SMTP with UUCP + + The sendmail configuration that ships with FreeBSD is + designed for sites that connect directly to the Internet. Sites + that wish to exchange their mail via UUCP must install another + sendmail configuration file. + + Tweaking /etc/mail/sendmail.cf manually + is an advanced topic. sendmail version 8 generates config files + via &man.m4.1; preprocessing, where the actual configuration + occurs on a higher abstraction level. The &man.m4.1; + configuration files can be found under + /usr/share/sendmail/cf. The file + README in the cf + directory can serve as a basic introduction to &man.m4.1; + configuration. + + The best way to support UUCP delivery is to use the + mailertable feature. This creates a database + that sendmail can use to make routing decisions. + + First, you have to create your .mc + file. The directory + /usr/share/sendmail/cf/cf contains a + few examples. Assuming you have named your file + foo.mc, all you need to do in order to + convert it into a valid sendmail.cf + is: + + &prompt.root; cd /etc/mail +&prompt.root; make foo.cf +&prompt.root; cp foo.cf /etc/mail/sendmail.cf + + A typical .mc file might look + like: + + VERSIONID(`Your version number') OSTYPE(bsd4.4) + +FEATURE(accept_unresolvable_domains) +FEATURE(nocanonify) +FEATURE(mailertable, `hash -o /etc/mail/mailertable') + +define(`UUCP_RELAY', your.uucp.relay) +define(`UUCP_MAX_SIZE', 200000) +define(`confDONT_PROBE_INTERFACES') + +MAILER(local) +MAILER(smtp) +MAILER(uucp) + +Cw your.alias.host.name +Cw youruucpnodename.UUCP + + The lines containing + accept_unresolvable_domains, + nocanonify, and + confDONT_PROBE_INTERFACES features will + prevent any usage of the DNS during mail delivery. The + UUCP_RELAY clause is needed to support UUCP + delivery. Simply put an Internet hostname there that is able to + handle .UUCP pseudo-domain addresses; most likely, you will + enter the mail relay of your ISP there. + + Once you have this, you need an + /etc/mail/mailertable file. If you have + only one link to the outside that is used for all your mails, + the following file will suffice: + + # +# makemap hash /etc/mail/mailertable.db < /etc/mail/mailertable +. uucp-dom:your.uucp.relay + + A more complex example might look like this: + + # +# makemap hash /etc/mail/mailertable.db < /etc/mail/mailertable +# +horus.interface-business.de uucp-dom:horus +.interface-business.de uucp-dom:if-bus +interface-business.de uucp-dom:if-bus +.heep.sax.de smtp8:%1 +horus.UUCP uucp-dom:horus +if-bus.UUCP uucp-dom:if-bus +. uucp-dom: + + + The first three lines handle special cases where + domain-addressed mail should not be sent out to the default + route, but instead to some UUCP neighbor in order to + shortcut the delivery path. The next line handles + mail to the local Ethernet domain that can be delivered using + SMTP. Finally, the UUCP neighbors are mentioned in the .UUCP + pseudo-domain notation, to allow for a + uucp-neighbor + !recipient + override of the default rules. The last line is always a single + dot, matching everything else, with UUCP delivery to a UUCP + neighbor that serves as your universal mail gateway to the + world. All of the node names behind the + uucp-dom: keyword must be valid UUCP + neighbors, as you can verify using the command + uuname. + + As a reminder that this file needs to be converted into a + DBM database file before use. The command line to accomplish + this is best placed as a comment at the top of the mailertable file. + You always have to execute this command each time you change + your mailertable file. + + Final hint: if you are uncertain whether some particular + mail routing would work, remember the + option to sendmail. It starts sendmail in address test + mode; simply enter 3,0, followed + by the address you wish to test for the mail routing. The last + line tells you the used internal mail agent, the destination + host this agent will be called with, and the (possibly + translated) address. Leave this mode by typing CtrlD. + + &prompt.user; sendmail -bt +ADDRESS TEST MODE (ruleset 3 NOT automatically invoked) +Enter <ruleset> <address> +> 3,0 foo@example.com +canonify input: foo @ example . com +... +parse returns: $# uucp-dom $@ your.uucp.relay $: foo < @ example . com . > +> ^D + + + + + + + Bill + Moran + Contributed by + + + + + Setting Up to Send Only + + There are many instances where you may only want to send + mail through a relay. Some examples are: + + + + Your computer is a desktop machine, but you want + to use programs such as &man.send-pr.1;. To do so, you should use + your ISP's mail relay. + + + + The computer is a server that does not handle mail + locally, but needs to pass off all mail to a relay for + processing. + + + + Just about any MTA is capable of filling + this particular niche. Unfortunately, it can be very difficult + to properly configure a full-featured MTA + just to handle offloading mail. Programs such as + sendmail and + postfix are largely overkill for + this use. + + Additionally, if you are using a typical Internet access + service, your agreement may forbid you from running a + mail server. + + The easiest way to fulfill those needs is to install the + mail/ssmtp port. Execute + the following commands as root: + + &prompt.root; cd /usr/ports/mail/ssmtp +&prompt.root; make install replace clean + + Once installed, + mail/ssmtp can be configured + with a four-line file located at + /usr/local/etc/ssmtp/ssmtp.conf: + + root=yourrealemail@example.com +mailhub=mail.example.com +rewriteDomain=example.com +hostname=_HOSTNAME_ + + Make sure you use your real email address for + root. Enter your ISP's outgoing mail relay + in place of mail.example.com (some ISPs call + this the outgoing mail server or + SMTP server). + + Make sure you disable sendmail, + including the outgoing mail service. See + for details. + + mail/ssmtp has some + other options available. See the example configuration file in + /usr/local/etc/ssmtp or the manual page of + ssmtp for some examples and more + information. + + Setting up ssmtp in this manner + will allow any software on your computer that needs to send + mail to function properly, while not violating your ISP's usage + policy or allowing your computer to be hijacked for spamming. + + + + Using Mail with a Dialup Connection + + If you have a static IP address, you should not need to + adjust anything from the defaults. Set your host name to your + assigned Internet name and sendmail will do the rest. + + If you have a dynamically assigned IP number and use a + dialup PPP connection to the Internet, you will probably have a + mailbox on your ISPs mail server. Let's assume your ISP's domain + is example.net, and that your + user name is user, you have called your + machine bsd.home, and your ISP has + told you that you may use relay.example.net as a mail relay. + + In order to retrieve mail from your mailbox, you must + install a retrieval agent. The + fetchmail utility is a good choice as + it supports many different protocols. This program is available + as a package or from the Ports Collection (mail/fetchmail). Usually, your ISP will + provide POP. If you are using user PPP, you can + automatically fetch your mail when an Internet connection is + established with the following entry in + /etc/ppp/ppp.linkup: + + MYADDR: +!bg su user -c fetchmail + + If you are using sendmail (as + shown below) to deliver mail to non-local accounts, you probably + want to have sendmail process your + mailqueue as soon as your Internet connection is established. + To do this, put this command after the + fetchmail command in + /etc/ppp/ppp.linkup: + + !bg su user -c "sendmail -q" + + Assume that you have an account for + user on bsd.home. In the home directory of + user on bsd.home, create a + .fetchmailrc file: + + poll example.net protocol pop3 fetchall pass MySecret + + This file should not be readable by anyone except + user as it contains the password + MySecret. + + In order to send mail with the correct + from: header, you must tell + sendmail to use + user@example.net rather than + user@bsd.home. You may also wish to tell + sendmail to send all mail via relay.example.net, allowing quicker mail + transmission. + + The following .mc file should + suffice: + + VERSIONID(`bsd.home.mc version 1.0') +OSTYPE(bsd4.4)dnl +FEATURE(nouucp)dnl +MAILER(local)dnl +MAILER(smtp)dnl +Cwlocalhost +Cwbsd.home +MASQUERADE_AS(`example.net')dnl +FEATURE(allmasquerade)dnl +FEATURE(masquerade_envelope)dnl +FEATURE(nocanonify)dnl +FEATURE(nodns)dnl +define(`SMART_HOST', `relay.example.net') +Dmbsd.home +define(`confDOMAIN_NAME',`bsd.home')dnl +define(`confDELIVERY_MODE',`deferred')dnl + + Refer to the previous section for details of how to turn + this .mc file into a + sendmail.cf file. Also, do not forget to + restart sendmail after updating + sendmail.cf. + + + + + + + James + Gorham + Written by + + + + + SMTP Authentication + + Having SMTP Authentication in place on + your mail server has a number of benefits. + SMTP Authentication can add another layer + of security to sendmail, and has the benefit of giving mobile + users who switch hosts the ability to use the same mail server + without the need to reconfigure their mail client settings + each time. + + + + Install security/cyrus-sasl2 + from the ports. You can find this port in + security/cyrus-sasl2. The + security/cyrus-sasl2 port + supports a number of compile-time options. For the SMTP + Authentication method we will be using here, make sure that + the option is not disabled. + + + + + After installing security/cyrus-sasl2, + edit /usr/local/lib/sasl2/Sendmail.conf + (or create it if it does not exist) and add the following + line: + + pwcheck_method: saslauthd + + + + Next, install security/cyrus-sasl2-saslauthd, + edit /etc/rc.conf to add the following + line: + + saslauthd_enable="YES" + + and finally start the saslauthd daemon: + + &prompt.root; /usr/local/etc/rc.d/saslauthd start + + This daemon serves as a broker for sendmail to + authenticate against your FreeBSD passwd + database. This saves the trouble of creating a new set of usernames + and passwords for each user that needs to use + SMTP authentication, and keeps the login + and mail password the same. + + + + Now edit /etc/make.conf and add the + following lines: + + SENDMAIL_CFLAGS=-I/usr/local/include/sasl -DSASL +SENDMAIL_LDFLAGS=-L/usr/local/lib +SENDMAIL_LDADD=-lsasl2 + + These lines will give sendmail + the proper configuration options for linking + to cyrus-sasl2 at compile time. + Make sure that cyrus-sasl2 + has been installed before recompiling + sendmail. + + + + Recompile sendmail by executing the following commands: + + &prompt.root; cd /usr/src/lib/libsmutil +&prompt.root; make cleandir && make obj && make +&prompt.root; cd /usr/src/lib/libsm +&prompt.root; make cleandir && make obj && make +&prompt.root; cd /usr/src/usr.sbin/sendmail +&prompt.root; make cleandir && make obj && make && make install + + The compile of sendmail should not have any problems + if /usr/src has not been changed extensively + and the shared libraries it needs are available. + + + + After sendmail has been compiled + and reinstalled, edit your /etc/mail/freebsd.mc + file (or whichever file you use as your .mc file. Many administrators + choose to use the output from &man.hostname.1; as the .mc file for + uniqueness). Add these lines to it: + + dnl set SASL options +TRUST_AUTH_MECH(`GSSAPI DIGEST-MD5 CRAM-MD5 LOGIN')dnl +define(`confAUTH_MECHANISMS', `GSSAPI DIGEST-MD5 CRAM-MD5 LOGIN')dnl + + These options configure the different methods available to + sendmail for authenticating users. + If you would like to use a method other than + pwcheck, please see the + included documentation. + + + + Finally, run &man.make.1; while in /etc/mail. + That will run your new .mc file and create a .cf file named + freebsd.cf (or whatever name you have used + for your .mc file). Then use the + command make install restart, which will + copy the file to sendmail.cf, and will + properly restart sendmail. + For more information about this process, you should refer + to /etc/mail/Makefile. + + + + If all has gone correctly, you should be able to enter your login + information into the mail client and send a test message. + For further investigation, set the of + sendmail to 13 and watch + /var/log/maillog for any errors. + + For more information, please see the sendmail + page regarding + + SMTP authentication. + + + + + + + + Marc + Silver + Contributed by + + + + Mail User Agents + + + Mail User Agents + + + A Mail User Agent (MUA) is an application + that is used to send and receive email. Furthermore, as email + evolves and becomes more complex, + MUA's are becoming increasingly powerful in the + way they interact with email; this gives users increased + functionality and flexibility. &os; contains support for + numerous mail user agents, all of which can be easily installed + using the FreeBSD Ports Collection. + Users may choose between graphical email clients such as + evolution or + balsa, console based clients such as + mutt, pine + or mail, or the web interfaces used by some + large organizations. + + + mail + + &man.mail.1; is the default Mail User Agent + (MUA) in &os;. It is a + console based MUA that offers all the basic + functionality required to send and receive text-based email, + though it is limited in interaction abilities with attachments + and can only support local mailboxes. + + Although mail does not natively support + interaction with POP or + IMAP servers, these mailboxes may be + downloaded to a local mbox file using an + application such as fetchmail, which + will be discussed later in this chapter (). + + In order to send and receive email, simply invoke the + mail command as per the following + example: + + &prompt.user; mail + + The contents of the user mailbox in + /var/mail are + automatically read by the mail utility. + Should the mailbox be empty, the utility exits with a + message indicating that no mails could be found. Once the + mailbox has been read, the application interface is started, and + a list of messages will be displayed. Messages are automatically + numbered, as can be seen in the following example: + + Mail version 8.1 6/6/93. Type ? for help. +"/var/mail/marcs": 3 messages 3 new +>N 1 root@localhost Mon Mar 8 14:05 14/510 "test" + N 2 root@localhost Mon Mar 8 14:05 14/509 "user account" + N 3 root@localhost Mon Mar 8 14:05 14/509 "sample" + + Messages can now be read by using the t + mail command, suffixed by the message number + that should be displayed. In this example, we will read the + first email: + + & t 1 +Message 1: +From root@localhost Mon Mar 8 14:05:52 2004 +X-Original-To: marcs@localhost +Delivered-To: marcs@localhost +To: marcs@localhost +Subject: test +Date: Mon, 8 Mar 2004 14:05:52 +0200 (SAST) +From: root@localhost (Charlie Root) + +This is a test message, please reply if you receive it. + + As can be seen in the example above, the t + key will cause the message to be displayed with full headers. + To display the list of messages again, the h + key should be used. + + If the email requires a response, you may use + mail to reply, by using either the + R or r mail + keys. The R key instructs + mail to reply only to the sender of the + email, while r replies not only to the sender, + but also to other recipients of the message. You may also + suffix these commands with the mail number which you would like + make a reply to. Once this has been done, the response should + be entered, and the end of the message should be marked by a + single . on a new line. An example can be seen + below: + + & R 1 +To: root@localhost +Subject: Re: test + +Thank you, I did get your email. +. +EOT + + In order to send new email, the m + key should be used, followed by the + recipient email address. Multiple recipients may also be + specified by separating each address with the , + delimiter. The subject of the message may then be entered, + followed by the message contents. The end of the message should + be specified by putting a single . on a new + line. + + & mail root@localhost +Subject: I mastered mail + +Now I can send and receive email using mail ... :) +. +EOT + + While inside the mail utility, the + ? command may be used to display help at any + time, the &man.mail.1; manual page should also be consulted for + more help with mail. + + + As previously mentioned, the &man.mail.1; command was not + originally designed to handle attachments, and thus deals with + them very poorly. Newer MUAs such as + mutt handle attachments in a much + more intelligent way. But should you still wish to use the + mail command, the converters/mpack port may be of + considerable use. + + + + + mutt + + mutt is a small yet very + powerful Mail User Agent, with excellent features, + just some of which include: + + + + The ability to thread messages; + + + + PGP support for digital signing and encryption of + email; + + + + MIME Support; + + + + Maildir Support; + + + + Highly customizable. + + + + All of these features help to make + mutt one of the most advanced mail + user agents available. See for more + information on mutt. + + The stable version of mutt may be + installed using the mail/mutt port, while the current + development version may be installed via the mail/mutt-devel port. After the port + has been installed, mutt can be + started by issuing the following command: + + &prompt.user; mutt + + mutt will automatically read the + contents of the user mailbox in /var/mail and display the contents + if applicable. If no mails are found in the user mailbox, then + mutt will wait for commands from the + user. The example below shows mutt + displaying a list of messages: + + + + + + + + In order to read an email, simply select it using the cursor + keys, and press the Enter key. An example of + mutt displaying email can be seen + below: + + + + + + + + As with the &man.mail.1; command, + mutt allows users to reply only to + the sender of the message as well as to all recipients. To + reply only to the sender of the email, use the + r keyboard shortcut. To send a group reply, + which will be sent to the original sender as well as all the + message recipients, use the g shortcut. + + + mutt makes use of the + &man.vi.1; command as an editor for creating and replying to + emails. This may be customized by the user by creating or + editing their own .muttrc file in their home directory and setting the + editor variable or by setting the + EDITOR environment variable. See + for more + information about configuring + mutt. + + + In order to compose a new mail message, press + m. After a valid subject has been given, + mutt will start &man.vi.1; and the + mail can be written. Once the contents of the mail are + complete, save and quit from vi and + mutt will resume, displaying a + summary screen of the mail that is to be delivered. In order to + send the mail, press y. An example of the + summary screen can be seen below: + + + + + + + + mutt also contains extensive + help, which can be accessed from most of the menus by pressing + the ? key. The top line also displays the + keyboard shortcuts where appropriate. + + + + + pine + + pine is aimed at a beginner + user, but also includes some advanced features. + + + The pine software has had several remote vulnerabilities + discovered in the past, which allowed remote attackers to + execute arbitrary code as users on the local system, by the + action of sending a specially-prepared email. All such + known problems have been fixed, but the + pine code is written in a very insecure style and the &os; + Security Officer believes there are likely to be other + undiscovered vulnerabilities. You install + pine at your own risk. + + + The current version of pine may + be installed using the mail/pine4 port. Once the port has + installed, pine can be started by + issuing the following command: + + &prompt.user; pine + + The first time that pine is run + it displays a greeting page with a brief introduction, as well + as a request from the pine + development team to send an anonymous email message allowing + them to judge how many users are using their client. To send + this anonymous message, press Enter, or + alternatively press E to exit the greeting + without sending an anonymous message. An example of the + greeting page can be seen below: + + + + + + + + Users are then presented with the main menu, which can be + easily navigated using the cursor keys. This main menu provides + shortcuts for the composing new mails, browsing of mail directories, + and even the administration of address book entries. Below the + main menu, relevant keyboard shortcuts to perform functions + specific to the task at hand are shown. + + The default directory opened by pine + is the inbox. To view the message index, press + I, or select the MESSAGE INDEX + option as seen below: + + + + + + + + The message index shows messages in the current directory, + and can be navigated by using the cursor keys. Highlighted + messages can be read by pressing the + Enter key. + + + + + + + + In the screenshot below, a sample message is displayed by + pine. Keyboard shortcuts are + displayed as a reference at the bottom of the screen. An + example of one of these shortcuts is the r key, + which tells the MUA to reply to the current + message being displayed. + + + + + + + + Replying to an email in pine is + done using the pico editor, which is + installed by default with pine. + The pico utility makes it easy to + navigate around the message and is slightly more forgiving on + novice users than &man.vi.1; or &man.mail.1;. Once the reply + is complete, the message can be sent by pressing + CtrlX + . The pine application + will ask for confirmation. + + + + + + + + The pine application can be + customized using the SETUP option from the main + menu. Consult + for more information. + + + + + + + + + Marc + Silver + Contributed by + + + + Using fetchmail + + + fetchmail + + + fetchmail is a full-featured + IMAP and POP client which + allows users to automatically download mail from remote + IMAP and POP servers and + save it into local mailboxes; there it can be accessed more easily. + fetchmail can be installed using the + mail/fetchmail port, and + offers various features, some of which include: + + + + Support of POP3, + APOP, KPOP, + IMAP, ETRN and + ODMR protocols. + + + + Ability to forward mail using SMTP, which + allows filtering, forwarding, and aliasing to function + normally. + + + + May be run in daemon mode to check periodically for new + messages. + + + + Can retrieve multiple mailboxes and forward them based + on configuration, to different local users. + + + + While it is outside the scope of this document to explain + all of fetchmail's features, some + basic features will be explained. The + fetchmail utility requires a + configuration file known as .fetchmailrc, + in order to run correctly. This file includes server information + as well as login credentials. Due to the sensitive nature of the + contents of this file, it is advisable to make it readable only by the owner, + with the following command: + + &prompt.user; chmod 600 .fetchmailrc + + The following .fetchmailrc serves as an + example for downloading a single user mailbox using + POP. It tells + fetchmail to connect to example.com using a username of + joesoap and a password of + XXX. This example assumes that the user + joesoap is also a user on the local + system. + + poll example.com protocol pop3 username "joesoap" password "XXX" + + The next example connects to multiple POP + and IMAP servers and redirects to different + local usernames where applicable: + + poll example.com proto pop3: +user "joesoap", with password "XXX", is "jsoap" here; +user "andrea", with password "XXXX"; +poll example2.net proto imap: +user "john", with password "XXXXX", is "myth" here; + + The fetchmail utility can be run in daemon + mode by running it with the flag, followed + by the interval (in seconds) that + fetchmail should poll servers listed + in the .fetchmailrc file. The following + example would cause fetchmail to poll + every 600 seconds: + + &prompt.user; fetchmail -d 600 + + More information on fetchmail can + be found at . + + + + + + + Marc + Silver + Contributed by + + + + Using procmail + + + procmail + + + The procmail utility is an + incredibly powerful application used to filter incoming mail. + It allows users to define rules which can be + matched to incoming mails to perform specific functions or to + reroute mail to alternative mailboxes and/or email addresses. + procmail can be installed using the + mail/procmail port. Once + installed, it can be directly integrated into most + MTAs; consult your MTA + documentation for more information. Alternatively, + procmail can be integrated by adding + the following line to a .forward in the home + directory of the user utilizing + procmail features: + + "|exec /usr/local/bin/procmail || exit 75" + + The following section will display some basic + procmail rules, as well as brief + descriptions on what they do. These rules, and others must be + inserted into a .procmailrc file, which + must reside in the user's home directory. + + The majority of these rules can also be found in the + &man.procmailex.5; manual page. + + Forward all mail from user@example.com to an + external address of goodmail@example2.com: + + :0 +* ^From.*user@example.com +! goodmail@example2.com + + Forward all mails shorter than 1000 bytes to an external + address of goodmail@example2.com: + + :0 +* < 1000 +! goodmail@example2.com + + Send all mail sent to alternate@example.com + into a mailbox called alternate: + + :0 +* ^TOalternate@example.com +alternate + + Send all mail with a subject of Spam to + /dev/null: + + :0 +^Subject:.*Spam +/dev/null + + A useful recipe that parses incoming &os;.org mailing lists + and places each list in its own mailbox: + + :0 +* ^Sender:.owner-freebsd-\/[^@]+@FreeBSD.ORG +{ + LISTNAME=${MATCH} + :0 + * LISTNAME??^\/[^@]+ + FreeBSD-${MATCH} +} + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/mirrors/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/mirrors/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..6f89a78598 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/mirrors/chapter.sgml @@ -0,0 +1,3317 @@ + + + + Που θα Βρείτε το &os; + + + Εκδόσεις σε CDROM και DVD + + + Retail Εκδόσεις + + Το &os; είναι διαθέσιμο ως εμπορικό προϊόν (&os; CD, επιπρόσθετο + λογισμικό, και τυπωμένη τεκμηρίωση) από διάφορους προμηθευτές: + + + +
+ CompUSA + WWW: +
+ + + +
+ Frys Electronics + WWW: +
+ + + + + + CD και DVD διανομές + + Το &os; είναι διαθέσιμο σε CD και DVD για αγορά μέσω δικτύου από + τους παρακάτω προμηθευτές: + + + +
+ BSD Mall by Daemon News + PO Box 161 + Nauvoo, IL 62354 + USA + Phone: +1 866 273-6255 + Fax: +1 217 453-9956 + Email: sales@bsdmall.com + WWW: +
+ + + +
+ BSD-Systems + Email: info@bsd-systems.co.uk + WWW: +
+ + + +
+ FreeBSD Mall, Inc. + 3623 Sanford Street + Concord, CA 94520-1405 + USA + Phone: +1 925 674-0783 + Fax: +1 925 674-0821 + Email: info@freebsdmall.com + WWW: +
+ + + +
+ Dr. Hinner EDV + St. Augustinus-Str. 10 + D-81825 München + Germany + Phone: (089) 428 419 + WWW: +
+ + + +
+ Ikarios + 22-24 rue Voltaire + 92000 Nanterre + France + WWW: +
+ + + +
+ JMC Software + Ireland + Phone: 353 1 6291282 + WWW: +
+ + + +
+ Linux CD Mall + Private Bag MBE N348 + Auckland 1030 + New Zealand + Phone: +64 21 866529 + WWW: +
+ + + +
+ The Linux Emporium + Hilliard House, Lester Way + Wallingford + OX10 9TA + United Kingdom + Phone: +44 1491 837010 + Fax: +44 1491 837016 + WWW: +
+ + + +
+ Linux+ DVD Magazine + Lewartowskiego 6 + Warsaw + 00-190 + Poland + Phone: +48 22 860 18 18 + Email: editors@lpmagazine.org + WWW: +
+ + + +
+ Linux System Labs Australia + 21 Ray Drive + Balwyn North + VIC - 3104 + Australia + Phone: +61 3 9857 5918 + Fax: +61 3 9857 8974 + WWW: +
+ + + +
+ LinuxCenter.Ru + Galernaya Street, 55 + Saint-Petersburg + 190000 + Russia + Phone: +7-812-3125208 + Email: info@linuxcenter.ru + WWW: +
+ + + + + + + Διανομείς + + Αν είστε μεταπωλητής και μπορείτε να διανείμετε σε CD-ROM προϊόντα + βασισμένα στο &os;, παρακαλούμε επικοινωνήστε με κάποιον από τους + διανομείς: + + + +
+ Cylogistics + 809B Cuesta Dr., #2149 + Mountain View, CA 94040 + USA + Phone: +1 650 694-4949 + Fax: +1 650 694-4953 + Email: sales@cylogistics.com + WWW: +
+ + + +
+ Ingram Micro + 1600 E. St. Andrew Place + Santa Ana, CA 92705-4926 + USA + Phone: 1 (800) 456-8000 + WWW: +
+ + + +
+ Kudzu, LLC + 7375 Washington Ave. S. + Edina, MN 55439 + USA + Phone: +1 952 947-0822 + Fax: +1 952 947-0876 + Email: sales@kudzuenterprises.com +
+ + + +
+ LinuxCenter.Ru + Galernaya Street, 55 + Saint-Petersburg + 190000 + Russia + Phone: +7-812-3125208 + Email: info@linuxcenter.ru + WWW: +
+ + + +
+ Navarre Corp + 7400 49th Ave South + New Hope, MN 55428 + USA + Phone: +1 763 535-8333 + Fax: +1 763 535-0341 + WWW: +
+ + + + + + + Εξυπηρετητές FTP + + Οι επίσημες εκδόσεις του &os; είναι διαθέσιμες μέσω ανώνυμης FTP + σύνδεσης από διάφορους εξυπηρετητές FTP σε όλο τον κόσμο. Ο κεντρικός + εξυπηρετητής + έχει πολύ καλή σύνδεση με τον υπόλοιπο κόσμο, και επιτρέπει ένα μεγάλο + αριθμό ταυτόχρονων συνδέσεων. Ακόμα κι έτσι όμως, είναι μάλλον καλή + ιδέα να βρείτε κάποιο εξυπηρετητή FTP που είναι πιο κοντά + σας (ειδικά αν θέλετε να στήσετε κάποιο τοπικό mirror site). + + Η + βάση των mirror sites του + &os; είναι πιο ενημερωμένη και έγκυρη από την αντίστοιχη λίστα + στο Εγχειρίδιο του &os;, κυρίως επειδή παίρνει τις πληροφορίες της από + το DNS κι όχι από μια στατική λίστα από ονόματα εξυπηρετητών. + + Το &os; είναι επίσης διαθέσιμο μέσω σύνδεσης ανώνυμου FTP από τα + παρακάτω mirror sites. Αν επιλέξετε να κατεβάσετε το &os; μέσω ανώνυμου + FTP, σας παρακαλούμε να διαλέξετε κάποιο εξυπηρετητή ο οποίος είναι + κοντά σας. Τα mirror sites που αναφέρονται ως Κύρια Mirror + Sites έχουν συνήθως την πλήρη συλλογή αρχείων του &os; (όλες τις + διαθέσιμες εκδόσεις, για κάθε διαθέσιμη αρχιτεκτονική συστήματος), αλλά + είναι πιθανόν να πετύχετε καλύτερες ταχύτητες εξυπηρέτησης με κάποιο + εξυπηρετητή που είναι στη δική σας χώρα ή περιοχή. Τα τοπικά sites + έχουν συνήθως τις πιο πρόσφατες εκδόσεις για τις πιο δημοφιλείς + αρχιτεκτονικές συστήματος, οπότε μπορεί να μην έχουν όλες τις πιθανές + εκδόσεις του &os;. Όλα τα sites δέχονται συνδέσεις μέσω ανώνυμου FTP. + Μερικά από αυτά μπορεί να υποστηρίζουν και άλλης μορφής συνδέσεις. Οι + εναλλακτικές μορφές σύνδεσης αναφέρονται ξεχωριστά για κάθε site + παρακάτω: + + &chap.mirrors.ftp.inc; + + + + Ανώνυμο CVS + + + <anchor id="anoncvs-intro">Εισαγωγή + + + CVS + anonymous + + + Η σύνδεση ανώνυμου CVS (ή όπως λέγεται μερικές φορές + anoncvs) υποστηρίζεται από τα εργαλεία CVS που + διανέμονται με το ίδιο το &os; για συγχρονισμό τοπικών αρχείων με + ένα απομακρυσμένο repository. Ένα από τα χαρακτηριστικά του CVS + είναι ότι επιτρέπει στους χρήστες του &os; να συγχρονίζουν, χωρίς + ιδιαίτερα δικαιώματα χρήστη, τα τοπικά αντίγραφα πηγαίου κώδικα που + έχουν με τους κεντρικούς, επίσημους εξυπηρετητές CVS του &os + project. Για να χρησιμοποιήσει κανείς το CVS αρκεί: (α) να ορίσει + την τιμή της μεταβλητής περιβάλλοντος CVSROOT έτσι + ώστε να δείχνει προς έναν από τους επίσημους εξυπηρετητές, και (β) + να δώσει τον κωδικό anoncvs στην προτροπή της + εντολής cvs login. Τότε μπορεί να χρησιμοποιήσει + το εργαλείο &man.cvs.1; για να προσπελάσει το απομακρυσμένο CVS + repository του &os; σαν ένα οποιοδήποτε τοπικό repository. + + + Η εντολή cvs login αποθηκεύει τους κωδικούς + που χρησιμοποιούνται για πιστοποίησης της ταυτότητάς σας στον + εξυπηρετητή CVS σε ένα αρχείο με + όνομα .cvspass στον HOME + κατάλογο του τοπικού σας λογαριασμού. Αν αυτό το αρχείο δεν + υπάρχει ήδη, μπορεί να αποτύχει η εντολή cvs + login την πρώτη φορά. Μπορείτε απλά να δημιουργήσετε + ένα άδειο αρχείο .cvspass και να ξανατρέξετε + την εντολή cvs login. + + + Μπορεί να πει κανείς ότι το CVSup + και το anoncvs είναι ουσιαστικά παρόμοιοι + τρόποι συγχρονισμού αρχείων και υποστηρίζουν την ίδια + λειτουργικότητα, αλλά υπάρχουν κάποιες διαφορές οι οποίες μπορεί να + παίξουν σημαντικό ρόλο στην επιλογή μεταξύ αυτών των δύο μεθόδων. + Γενικά, το CVSup κάνει πολύ πιο αποδοτική + χρήση της σύνδεσης που έχετε και χρησιμοποιεί ένα πολύ πιο έξυπνο + πρωτόκολο επικοινωνίας, αλλά έχει και ένα μη αμελητέο κόστος. Για + να χρησιμοποιήσετε το CVSup πρέπει να + εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε ένα ειδικό πρόγραμμα πελάτη, και τότε + μπορείτε να συγχρονίσετε μόνο μεγάλες συλλογές αρχείων — τις + οποίες αποκαλεί συλλογές (collections) + το CVSup. + + Το anoncvs, από την άλλη, μπορεί να + χρησιμοποιηθεί για να εξετάσει κανείς τις αλλαγές ενός και μόνο + αρχείου ή ενός μόνο προγράμματος και των συνοδευτικών του αρχείων + (π.χ. τον πηγαίο κώδικα της εντολής ls ή + της grep), με χρήση του ονόματος του κατάλληλου + module. Το anoncvs είναι πιο βολικό για + εργασίες που απαιτούν μόνο ανάγνωση βέβαια. Οπότε, αν θέλετε να + υποστηρίξετε την ανάπτυξη προγραμμάτων τοπικά, τότε μάλλον + το CVSup είναι μονόδρομος. + + + + <anchor id="anoncvs-usage">Using Anonymous CVS + + Configuring &man.cvs.1; to use an Anonymous CVS repository + is a simple matter of setting the CVSROOT + environment variable to point to one of the FreeBSD project's + anoncvs servers. At the time of this + writing, the following servers are available: + + + + Austria: + :pserver:anoncvs@anoncvs.at.FreeBSD.org:/home/ncvs + (Use cvs login and enter any + password when prompted.) + + + France: + :pserver:anoncvs@anoncvs.fr.FreeBSD.org:/home/ncvs + (pserver (password anoncvs), ssh (no password)) + + + + Germany: + :pserver:anoncvs@anoncvs.de.FreeBSD.org:/home/ncvs + (rsh, pserver, ssh, ssh/2022) + + + + Japan: + :pserver:anoncvs@anoncvs.jp.FreeBSD.org:/home/ncvs + (Use cvs login and enter the password + anoncvs when prompted.) + + + Taiwan: + :pserver:anoncvs@anoncvs.tw.FreeBSD.org:/home/ncvs + (Use cvs login and enter any + password when prompted.) + + + USA: + freebsdanoncvs@anoncvs.FreeBSD.org:/home/ncvs + (ssh only - no password) + + SSH HostKey: 1024 a1:e7:46:de:fb:56:ef:05:bc:73:aa:91:09:da:f7:f4 root@sanmateo.ecn.purdue.edu +SSH2 HostKey: 1024 52:02:38:1a:2f:a8:71:d3:f5:83:93:8d:aa:00:6f:65 ssh_host_dsa_key.pub + + + + USA: + anoncvs@anoncvs1.FreeBSD.org:/home/ncvs (ssh2 only - no + password) + + SSH2 HostKey: 2048 53:1f:15:a3:72:5c:43:f6:44:0e:6a:e9:bb:f8:01:62 /etc/ssh/ssh_host_dsa_key.pub + + + + + Since CVS allows one to check out virtually + any version of the FreeBSD sources that ever existed (or, in + some cases, will exist), you need to be + familiar with the revision () flag to + &man.cvs.1; and what some of the permissible values for it in + the FreeBSD Project repository are. + + There are two kinds of tags, revision tags and branch tags. + A revision tag refers to a specific revision. Its meaning stays + the same from day to day. A branch tag, on the other hand, + refers to the latest revision on a given line of development, at + any given time. Because a branch tag does not refer to a + specific revision, it may mean something different tomorrow than + it means today. + + contains revision tags that users + might be interested + in. Again, none of these are valid for the Ports Collection + since the Ports Collection does not have multiple + revisions. + + When you specify a branch tag, you normally receive the + latest versions of the files on that line of development. If + you wish to receive some past version, you can do so by + specifying a date with the flag. + See the &man.cvs.1; manual page for more details. + + + + Examples + + While it really is recommended that you read the manual page + for &man.cvs.1; thoroughly before doing anything, here are some + quick examples which essentially show how to use Anonymous + CVS: + + + Checking Out Something from -CURRENT (&man.ls.1;): + + &prompt.user; setenv CVSROOT :pserver:anoncvs@anoncvs.jp.FreeBSD.org:/home/ncvs +&prompt.user; cvs login +At the prompt, enter the password anoncvs. +&prompt.user; cvs co ls + + + + + Using SSH to check out the <filename>src/</filename> + tree: + &prompt.user; cvs -d freebsdanoncvs@anoncvs.FreeBSD.org:/home/ncvs co src +The authenticity of host 'anoncvs.freebsd.org (128.46.156.46)' can't be established. +DSA key fingerprint is 52:02:38:1a:2f:a8:71:d3:f5:83:93:8d:aa:00:6f:65. +Are you sure you want to continue connecting (yes/no)? yes +Warning: Permanently added 'anoncvs.freebsd.org' (DSA) to the list of known hosts. + + + + Checking Out the Version of &man.ls.1; in the 6-STABLE + Branch: + + &prompt.user; setenv CVSROOT :pserver:anoncvs@anoncvs.jp.FreeBSD.org:/home/ncvs +&prompt.user; cvs login +At the prompt, enter the password anoncvs. +&prompt.user; cvs co -rRELENG_6 ls + + + + + Creating a List of Changes (as Unified Diffs) to &man.ls.1; + + &prompt.user; setenv CVSROOT :pserver:anoncvs@anoncvs.jp.FreeBSD.org:/home/ncvs +&prompt.user; cvs login +At the prompt, enter the password anoncvs. +&prompt.user; cvs rdiff -u -rRELENG_5_3_0_RELEASE -rRELENG_5_4_0_RELEASE ls + + + + + Finding Out What Other Module Names Can Be Used: + + &prompt.user; setenv CVSROOT :pserver:anoncvs@anoncvs.jp.FreeBSD.org:/home/ncvs +&prompt.user; cvs login +At the prompt, enter the password anoncvs. +&prompt.user; cvs co modules +&prompt.user; more modules/modules + + + + + + Other Resources + + The following additional resources may be helpful in learning + CVS: + + + + CVS Tutorial from Cal Poly. + + + + CVS Home, + the CVS development and support community. + + + + CVSweb is + the FreeBSD Project web interface for CVS. + + + + + + + + Using CTM + + + CTM + + + CTM is a method for keeping a + remote directory tree in sync with a central one. It has been + developed for usage with FreeBSD's source trees, though other + people may find it useful for other purposes as time goes by. + Little, if any, documentation currently exists at this time on the + process of creating deltas, so contact the &a.ctm-users.name; mailing list for more + information and if you wish to use CTM + for other things. + + + Why Should I Use <application>CTM</application>? + + CTM will give you a local copy of + the FreeBSD source trees. There are a number of + flavors of the tree available. Whether you wish + to track the entire CVS tree or just one of the branches, + CTM can provide you the information. + If you are an active developer on FreeBSD, but have lousy or + non-existent TCP/IP connectivity, or simply wish to have the + changes automatically sent to you, + CTM was made for you. You will need + to obtain up to three deltas per day for the most active + branches. However, you should consider having them sent by + automatic email. The sizes of the updates are always kept as + small as possible. This is typically less than 5K, with an + occasional (one in ten) being 10-50K and every now and then a + large 100K+ or more coming around. + + You will also need to make yourself aware of the various + caveats related to working directly from the development sources + rather than a pre-packaged release. This is particularly true + if you choose the current sources. It is + recommended that you read Staying + current with FreeBSD. + + + + What Do I Need to Use + <application>CTM</application>? + + You will need two things: The CTM + program, and the initial deltas to feed it (to get up to + current levels). + + The CTM program has been part of + FreeBSD ever since version 2.0 was released, and lives in + /usr/src/usr.sbin/ctm if you have a copy + of the source available. + + The deltas you feed + CTM can be had two ways, FTP or + email. If you have general FTP access to the Internet then the + following FTP sites support access to + CTM: + + + + or see section mirrors. + + FTP the relevant directory and fetch the + README file, starting from there. + + If you wish to get your deltas via email: + + Subscribe to one of the + CTM distribution lists. + &a.ctm-cvs-cur.name; supports the entire CVS tree. + &a.ctm-src-cur.name; supports the head of the development + branch. &a.ctm-src-4.name; supports the 4.X release + branch, etc.. (If you do not know how to subscribe yourself + to a list, click on the list name above or go to + &a.mailman.lists.link; and click on the list that you + wish to subscribe to. The list page should contain all of + the necessary subscription instructions.) + + When you begin receiving your CTM + updates in the mail, you may use the + ctm_rmail program to unpack and apply them. + You can actually use the ctm_rmail program + directly from a entry in /etc/aliases if + you want to have the process run in a fully automated fashion. + Check the ctm_rmail manual page for more + details. + + + No matter what method you use to get the + CTM deltas, you should subscribe to + the &a.ctm-announce.name; mailing list. In + the future, this will be the only place where announcements + concerning the operations of the + CTM system will be posted. Click + on the list name above and follow the instructions + to subscribe to the + list. + + + + + Using <application>CTM</application> for the First + Time + + Before you can start using CTM + deltas, you will need to get to a starting point for the deltas + produced subsequently to it. + + First you should determine what you already have. Everyone + can start from an empty directory. You must use + an initial Empty delta to start off your + CTM supported tree. At some point it + is intended that one of these started deltas be + distributed on the CD for your convenience, however, this does + not currently happen. + + Since the trees are many tens of megabytes, you should + prefer to start from something already at hand. If you have a + -RELEASE CD, you can copy or extract an initial source from it. + This will save a significant transfer of data. + + You can recognize these starter deltas by the + X appended to the number + (src-cur.3210XEmpty.gz for instance). The + designation following the X corresponds to + the origin of your initial seed. + Empty is an empty directory. As a rule a + base transition from Empty is produced + every 100 deltas. By the way, they are large! 70 to 80 + Megabytes of gzip'd data is common for the + XEmpty deltas. + + Once you have picked a base delta to start from, you will also + need all deltas with higher numbers following it. + + + + Using <application>CTM</application> in Your Daily + Life + + To apply the deltas, simply say: + + &prompt.root; cd /where/ever/you/want/the/stuff +&prompt.root; ctm -v -v /where/you/store/your/deltas/src-xxx.* + + CTM understands deltas which have + been put through gzip, so you do not need to + gunzip them first, this saves disk space. + + Unless it feels very secure about the entire process, + CTM will not touch your tree. To + verify a delta you can also use the flag and + CTM will not actually touch your + tree; it will merely verify the integrity of the delta and see + if it would apply cleanly to your current tree. + + There are other options to CTM + as well, see the manual pages or look in the sources for more + information. + + That is really all there is to it. Every time you get a new + delta, just run it through CTM to + keep your sources up to date. + + Do not remove the deltas if they are hard to download again. + You just might want to keep them around in case something bad + happens. Even if you only have floppy disks, consider using + fdwrite to make a copy. + + + + Keeping Your Local Changes + + As a developer one would like to experiment with and change + files in the source tree. CTM + supports local modifications in a limited way: before checking + for the presence of a file foo, it first + looks for foo.ctm. If this file exists, + CTM will operate on it instead of + foo. + + This behavior gives us a simple way to maintain local + changes: simply copy the files you plan to modify to the + corresponding file names with a .ctm + suffix. Then you can freely hack the code, while CTM keeps the + .ctm file up-to-date. + + + + Other Interesting <application>CTM</application> Options + + + Finding Out Exactly What Would Be Touched by an + Update + + You can determine the list of changes that + CTM will make on your source + repository using the option to + CTM. + + This is useful if you would like to keep logs of the + changes, pre- or post- process the modified files in any + manner, or just are feeling a tad paranoid. + + + + Making Backups Before Updating + + Sometimes you may want to backup all the files that would + be changed by a CTM update. + + Specifying the option + causes CTM to backup all files that + would be touched by a given CTM + delta to backup-file. + + + + Restricting the Files Touched by an Update + + Sometimes you would be interested in restricting the scope + of a given CTM update, or may be + interested in extracting just a few files from a sequence of + deltas. + + You can control the list of files that + CTM would operate on by specifying + filtering regular expressions using the + and options. + + For example, to extract an up-to-date copy of + lib/libc/Makefile from your collection of + saved CTM deltas, run the commands: + + &prompt.root; cd /where/ever/you/want/to/extract/it/ +&prompt.root; ctm -e '^lib/libc/Makefile' ~ctm/src-xxx.* + + For every file specified in a + CTM delta, the + and options are applied in the order given + on the command line. The file is processed by + CTM only if it is marked as + eligible after all the and + options are applied to it. + + + + + Future Plans for <application>CTM</application> + + Tons of them: + + + + Use some kind of authentication into the CTM system, so + as to allow detection of spoofed CTM updates. + + + + Clean up the options to CTM, + they became confusing and counter intuitive. + + + + + + Miscellaneous Stuff + + There is a sequence of deltas for the + ports collection too, but interest has not + been all that high yet. + + + + CTM Mirrors + + CTM/FreeBSD is available via anonymous + FTP from the following mirror sites. If you choose to obtain CTM via + anonymous FTP, please try to use a site near you. + + In case of problems, please contact the &a.ctm-users.name; + mailing list. + + + + California, Bay Area, official source + + + + + + + + + + + + South Africa, backup server for old deltas + + + + + + + + + + + + Taiwan/R.O.C. + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + If you did not find a mirror near to you or the mirror is + incomplete, try to use a search engine such as + alltheweb. + + + + Using CVSup + + + Introduction + + CVSup is a software package for + distributing and updating source trees from a master CVS + repository on a remote server host. The FreeBSD sources are + maintained in a CVS repository on a central development machine + in California. With CVSup, FreeBSD + users can easily keep their own source trees up to date. + + CVSup uses the so-called + pull model of updating. Under the pull + model, each client asks the server for updates, if and when they + are wanted. The server waits passively for update requests from + its clients. Thus all updates are instigated by the client. + The server never sends unsolicited updates. Users must either + run the CVSup client manually to get + an update, or they must set up a cron job to + run it automatically on a regular basis. + + The term CVSup, capitalized just + so, refers to the entire software package. Its main components + are the client cvsup which runs on each + user's machine, and the server cvsupd which + runs at each of the FreeBSD mirror sites. + + As you read the FreeBSD documentation and mailing lists, you + may see references to sup. + Sup was the predecessor of + CVSup, and it served a similar + purpose. CVSup is used much in the + same way as sup and, in fact, uses configuration files which are + backward-compatible with sup's. + Sup is no longer used in the FreeBSD + project, because CVSup is both faster + and more flexible. + + + The csup utility is a rewrite of the + CVSup software in C. Its biggest + advantage is, that it is faster and does not depend on the + Modula-3 language, thus you do not need to install it as a + requirement. Moreover, if you are using &os; 6.2 or later, + you can use it out-of-the-box, since it is included in the base + system. Older &os; versions do not have &man.csup.1; in their + base system but you can easily install the + net/csup port, or a precompiled + package. The csup utility does not + support CVS mode, though. If you want to mirror complete + repositories, you will still need to use + CVSup. If you decided to use + csup, just skip the steps on the + installation of CVSup and + substitute the references of CVSup with + csup while following the remainder of + this article. + + + + + Installation + + The easiest way to install CVSup + is to use the precompiled net/cvsup package + from the FreeBSD packages collection. + If you prefer to build CVSup from + source, you can use the net/cvsup + port instead. But be forewarned: the + net/cvsup port depends on the Modula-3 + system, which takes a substantial amount of time and + disk space to download and build. + + + If you are going to be using + CVSup on a machine which will not have + &xfree86; or &xorg; installed, such as a server, be + sure to use the port which does not include the + CVSup GUI, + net/cvsup-without-gui. + + + If you want to install csup on + FreeBSD 6.1 or earlier, you can use the precompiled + net/csup package + from the FreeBSD packages collection. + If you prefer to build csup from source, + you can use the net/csup + port instead. + + + + CVSup Configuration + + CVSup's operation is controlled + by a configuration file called the supfile. + There are some sample supfiles in the + directory /usr/share/examples/cvsup/. + + The information in a supfile answers + the following questions for CVSup: + + + + Which files do you + want to receive? + + + + Which versions of them + do you want? + + + + Where do you want to + get them from? + + + + Where do you want to + put them on your own machine? + + + + Where do you want to + put your status files? + + + + In the following sections, we will construct a typical + supfile by answering each of these + questions in turn. First, we describe the overall structure of + a supfile. + + A supfile is a text file. Comments + begin with # and extend to the end of the + line. Lines that are blank and lines that contain only + comments are ignored. + + Each remaining line describes a set of files that the user + wishes to receive. The line begins with the name of a + collection, a logical grouping of files defined by + the server. The name of the collection tells the server which + files you want. After the collection name come zero or more + fields, separated by white space. These fields answer the + questions listed above. There are two types of fields: flag + fields and value fields. A flag field consists of a keyword + standing alone, e.g., delete or + compress. A value field also begins with a + keyword, but the keyword is followed without intervening white + space by = and a second word. For example, + release=cvs is a value field. + + A supfile typically specifies more than + one collection to receive. One way to structure a + supfile is to specify all of the relevant + fields explicitly for each collection. However, that tends to + make the supfile lines quite long, and it + is inconvenient because most fields are the same for all of the + collections in a supfile. + CVSup provides a defaulting mechanism + to avoid these problems. Lines beginning with the special + pseudo-collection name *default can be used + to set flags and values which will be used as defaults for the + subsequent collections in the supfile. A + default value can be overridden for an individual collection, by + specifying a different value with the collection itself. + Defaults can also be changed or augmented in mid-supfile by + additional *default lines. + + With this background, we will now proceed to construct a + supfile for receiving and updating the main + source tree of FreeBSD-CURRENT. + + + + Which files do you want + to receive? + + The files available via CVSup + are organized into named groups called + collections. The collections that are + available are described in the following section. In this + example, we + wish to receive the entire main source tree for the FreeBSD + system. There is a single large collection + src-all which will give us all of that. + As a first step toward constructing our + supfile, we + simply list the collections, one per line (in this case, + only one line): + + src-all + + + + Which version(s) of them + do you want? + + With CVSup, you can receive + virtually any version of the sources that ever existed. + That is possible because the + cvsupd server works directly from + the CVS repository, which contains all of the versions. You + specify which one of them you want using the + tag= and value + fields. + + + Be very careful to specify any tag= + fields correctly. Some tags are valid only for certain + collections of files. If you specify an incorrect or + misspelled tag, CVSup + will delete files which you probably + do not want deleted. In particular, use only + tag=. for the + ports-* collections. + + + The tag= field names a symbolic tag + in the repository. There are two kinds of tags, revision + tags and branch tags. A revision tag refers to a specific + revision. Its meaning stays the same from day to day. A + branch tag, on the other hand, refers to the latest revision + on a given line of development, at any given time. Because + a branch tag does not refer to a specific revision, it may + mean something different tomorrow than it means + today. + + contains branch tags that + users might be interested in. When specifying a tag in + CVSup's configuration file, it + must be preceded with tag= + (RELENG_4 will become + tag=RELENG_4). + Keep in mind that only the tag=. is + relevant for the Ports Collection. + + + Be very careful to type the tag name exactly as shown. + CVSup cannot distinguish + between valid and invalid tags. If you misspell the tag, + CVSup will behave as though you + had specified a valid tag which happens to refer to no + files at all. It will delete your existing sources in + that case. + + + When you specify a branch tag, you normally receive the + latest versions of the files on that line of development. + If you wish to receive some past version, you can do so by + specifying a date with the value + field. The &man.cvsup.1; manual page explains how to do + that. + + For our example, we wish to receive FreeBSD-CURRENT. We + add this line at the beginning of our + supfile: + + *default tag=. + + There is an important special case that comes into play + if you specify neither a tag= field nor a + date= field. In that case, you receive + the actual RCS files directly from the server's CVS + repository, rather than receiving a particular version. + Developers generally prefer this mode of operation. By + maintaining a copy of the repository itself on their + systems, they gain the ability to browse the revision + histories and examine past versions of files. This gain is + achieved at a large cost in terms of disk space, + however. + + + + Where do you want to get + them from? + + We use the host= field to tell + cvsup where to obtain its updates. Any + of the CVSup mirror + sites will do, though you should try to select one + that is close to you in cyberspace. In this example we will + use a fictional FreeBSD distribution site, + cvsup99.FreeBSD.org: + + *default host=cvsup99.FreeBSD.org + + You will need to change the host to one that actually + exists before running CVSup. + On any particular run of + cvsup, you can override the host setting + on the command line, with . + + + + Where do you want to put + them on your own machine? + + The prefix= field tells + cvsup where to put the files it receives. + In this example, we will put the source files directly into + our main source tree, /usr/src. The + src directory is already implicit in + the collections we have chosen to receive, so this is the + correct specification: + + *default prefix=/usr + + + + Where should + cvsup maintain its status files? + + The CVSup client maintains + certain status files in what + is called the base directory. These files + help CVSup to work more + efficiently, by keeping track of which updates you have + already received. We will use the standard base directory, + /var/db: + + *default base=/var/db + + If your base directory does not already exist, now would + be a good time to create it. The cvsup + client will refuse to run if the base directory does not + exist. + + + + Miscellaneous supfile + settings: + + There is one more line of boiler plate that normally + needs to be present in the + supfile: + + *default release=cvs delete use-rel-suffix compress + + release=cvs indicates that the server + should get its information out of the main FreeBSD CVS + repository. This is virtually always the case, but there + are other possibilities which are beyond the scope of this + discussion. + + delete gives + CVSup permission to delete files. + You should always specify this, so that + CVSup can keep your source tree + fully up-to-date. CVSup is + careful to delete only those files for which it is + responsible. Any extra files you happen to have will be + left strictly alone. + + use-rel-suffix is ... arcane. If you + really want to know about it, see the &man.cvsup.1; manual + page. Otherwise, just specify it and do not worry about + it. + + compress enables the use of + gzip-style compression on the communication channel. If + your network link is T1 speed or faster, you probably should + not use compression. Otherwise, it helps + substantially. + + + + Putting it all together: + + Here is the entire supfile for our + example: + + *default tag=. +*default host=cvsup99.FreeBSD.org +*default prefix=/usr +*default base=/var/db +*default release=cvs delete use-rel-suffix compress + +src-all + + + + The <filename>refuse</filename> File + + As mentioned above, CVSup uses + a pull method. Basically, this means that + you connect to the CVSup server, and + it says, Here is what you can download from + me..., and your client responds OK, I will take + this, this, this, and this. In the default + configuration, the CVSup client will + take every file associated with the collection and tag you + chose in the configuration file. However, this is not always + what you want, especially if you are synching the doc, ports, or + www trees — most people cannot read four or five + languages, and therefore they do not need to download the + language-specific files. If you are + CVSuping the Ports Collection, you + can get around this by specifying each collection individually + (e.g., ports-astrology, + ports-biology, etc instead of simply + saying ports-all). However, since the doc + and www trees do not have language-specific collections, you + must use one of CVSup's many nifty + features: the refuse file. + + The refuse file essentially tells + CVSup that it should not take every + single file from a collection; in other words, it tells the + client to refuse certain files from the + server. The refuse file can be found (or, if you do not yet + have one, should be placed) in + base/sup/. + base is defined in your supfile; + our defined base is + /var/db, + which means that by default the refuse file is + /var/db/sup/refuse. + + The refuse file has a very simple format; it simply + contains the names of files or directories that you do not wish + to download. For example, if you cannot speak any languages other + than English and some German, and you do not feel the need to read + the German translation of documentation, you can put the following in your + refuse file: + + doc/bn_* +doc/da_* +doc/de_* +doc/el_* +doc/es_* +doc/fr_* +doc/it_* +doc/ja_* +doc/nl_* +doc/no_* +doc/pl_* +doc/pt_* +doc/ru_* +doc/sr_* +doc/tr_* +doc/zh_* + + and so forth for the other languages (you can find the + full list by browsing the FreeBSD + CVS repository). + + With this very useful feature, those users who are on + slow links or pay by the minute for their Internet connection + will be able to save valuable time as they will no longer need + to download files that they will never use. For more + information on refuse files and other neat + features of CVSup, please view its + manual page. + + + + + Running <application>CVSup</application> + + You are now ready to try an update. The command line for + doing this is quite simple: + + &prompt.root; cvsup supfile + + where supfile + is of course the name of the supfile you have just created. + Assuming you are running under X11, cvsup + will display a GUI window with some buttons to do the usual + things. Press the go button, and watch it + run. + + Since you are updating your actual + /usr/src tree in this example, you will + need to run the program as root so that + cvsup has the permissions it needs to update + your files. Having just created your configuration file, and + having never used this program before, that might + understandably make you nervous. There is an easy way to do a + trial run without touching your precious files. Just create an + empty directory somewhere convenient, and name it as an extra + argument on the command line: + + &prompt.root; mkdir /var/tmp/dest +&prompt.root; cvsup supfile /var/tmp/dest + + The directory you specify will be used as the destination + directory for all file updates. + CVSup will examine your usual files + in /usr/src, but it will not modify or + delete any of them. Any file updates will instead land in + /var/tmp/dest/usr/src. + CVSup will also leave its base + directory status files untouched when run this way. The new + versions of those files will be written into the specified + directory. As long as you have read access to + /usr/src, you do not even need to be + root to perform this kind of trial run. + + If you are not running X11 or if you just do not like GUIs, + you should add a couple of options to the command line when you + run cvsup: + + &prompt.root; cvsup -g -L 2 supfile + + The tells + CVSup not to use its GUI. This is + automatic if you are not running X11, but otherwise you have to + specify it. + + The tells + CVSup to print out the + details of all the file updates it is doing. There are three + levels of verbosity, from to + . The default is 0, which means total + silence except for error messages. + + There are plenty of other options available. For a brief + list of them, type cvsup -H. For more + detailed descriptions, see the manual page. + + Once you are satisfied with the way updates are working, you + can arrange for regular runs of CVSup + using &man.cron.8;. + Obviously, you should not let CVSup + use its GUI when running it from &man.cron.8;. + + + + <application>CVSup</application> File Collections + + The file collections available via + CVSup are organized hierarchically. + There are a few large collections, and they are divided into + smaller sub-collections. Receiving a large collection is + equivalent to receiving each of its sub-collections. The + hierarchical relationships among collections are reflected by + the use of indentation in the list below. + + The most commonly used collections are + src-all, and + ports-all. The other collections are used + only by small groups of people for specialized purposes, and + some mirror sites may not carry all of them. + + + + cvs-all release=cvs + + + The main FreeBSD CVS repository, including the + cryptography code. + + + + distrib release=cvs + + + Files related to the distribution and mirroring + of FreeBSD. + + + + + doc-all release=cvs + + Sources for the FreeBSD Handbook and other + documentation. This does not include files for + the FreeBSD web site. + + + + + ports-all release=cvs + + + The FreeBSD Ports Collection. + + + If you do not want to update the whole of + ports-all (the whole ports tree), + but use one of the subcollections listed below, + make sure that you always update + the ports-base subcollection! + Whenever something changes in the ports build + infrastructure represented by + ports-base, it is virtually certain + that those changes will be used by real + ports real soon. Thus, if you only update the + real ports and they use some of the new + features, there is a very high chance that their build + will fail with some mysterious error message. The + very first thing to do in this + case is to make sure that your + ports-base subcollection is up to + date. + + + + If you are going to be building your own local + copy of ports/INDEX, you + must accept + ports-all (the whole ports tree). + Building ports/INDEX with + a partial tree is not supported. See the + + FAQ. + + + + + ports-accessibility + release=cvs + + + Software to help disabled users. + + + + + ports-arabic + release=cvs + + + Arabic language support. + + + + + ports-archivers + release=cvs + + + Archiving tools. + + + + + ports-astro + release=cvs + + + Astronomical ports. + + + + + ports-audio + release=cvs + + + Sound support. + + + + + ports-base + release=cvs + + + The Ports Collection build infrastructure - + various files located in the + Mk/ and + Tools/ subdirectories of + /usr/ports. + + + Please see the important + warning above: you should + always update this + subcollection, whenever you update any part of + the FreeBSD Ports Collection! + + + + + + ports-benchmarks + release=cvs + + + Benchmarks. + + + + + ports-biology + release=cvs + + + Biology. + + + + + ports-cad + release=cvs + + + Computer aided design tools. + + + + + ports-chinese + release=cvs + + + Chinese language support. + + + + + ports-comms + release=cvs + + + Communication software. + + + + + ports-converters + release=cvs + + + character code converters. + + + + + ports-databases + release=cvs + + + Databases. + + + + + ports-deskutils + release=cvs + + + Things that used to be on the desktop + before computers were invented. + + + + + ports-devel + release=cvs + + + Development utilities. + + + + + ports-dns + release=cvs + + + DNS related software. + + + + + ports-editors + release=cvs + + + Editors. + + + + + ports-emulators + release=cvs + + + Emulators for other operating + systems. + + + + + ports-finance + release=cvs + + + Monetary, financial and related applications. + + + + + ports-ftp + release=cvs + + + FTP client and server utilities. + + + + + ports-games + release=cvs + + + Games. + + + + + ports-german + release=cvs + + + German language support. + + + + + ports-graphics + release=cvs + + + Graphics utilities. + + + + + ports-hebrew + release=cvs + + + Hebrew language support. + + + + + ports-hungarian + release=cvs + + + Hungarian language support. + + + + + ports-irc + release=cvs + + + Internet Relay Chat utilities. + + + + + ports-japanese + release=cvs + + + Japanese language support. + + + + + ports-java + release=cvs + + + &java; utilities. + + + + + ports-korean + release=cvs + + + Korean language support. + + + + + ports-lang + release=cvs + + + Programming languages. + + + + + ports-mail + release=cvs + + + Mail software. + + + + + ports-math + release=cvs + + + Numerical computation software. + + + + + ports-mbone + release=cvs + + + MBone applications. + + + + + ports-misc + release=cvs + + + Miscellaneous utilities. + + + + + ports-multimedia + release=cvs + + + Multimedia software. + + + + + ports-net + release=cvs + + + Networking software. + + + + + ports-net-im + release=cvs + + + Instant messaging software. + + + + + ports-net-mgmt + release=cvs + + + Network management software. + + + + + ports-net-p2p + release=cvs + + + Peer to peer networking. + + + + + ports-news + release=cvs + + + USENET news software. + + + + + ports-palm + release=cvs + + + Software support for Palm + series. + + + + + ports-polish + release=cvs + + + Polish language support. + + + + + ports-ports-mgmt + release=cvs + + + Utilities to manage ports and packages. + + + + + ports-portuguese + release=cvs + + + Portuguese language support. + + + + + ports-print + release=cvs + + + Printing software. + + + + + ports-russian + release=cvs + + + Russian language support. + + + + + ports-science + release=cvs + + + Science. + + + + + ports-security + release=cvs + + + Security utilities. + + + + + ports-shells + release=cvs + + + Command line shells. + + + + + ports-sysutils + release=cvs + + + System utilities. + + + + + ports-textproc + release=cvs + + + text processing utilities (does not + include desktop publishing). + + + + + ports-ukrainian + release=cvs + + + Ukrainian language support. + + + + + ports-vietnamese + release=cvs + + + Vietnamese language support. + + + + + ports-www + release=cvs + + + Software related to the World Wide + Web. + + + + + ports-x11 + release=cvs + + + Ports to support the X window + system. + + + + + ports-x11-clocks + release=cvs + + + X11 clocks. + + + + + ports-x11-drivers + release=cvs + + + X11 drivers. + + + + + ports-x11-fm + release=cvs + + + X11 file managers. + + + + + ports-x11-fonts + release=cvs + + + X11 fonts and font utilities. + + + + + ports-x11-toolkits + release=cvs + + + X11 toolkits. + + + + + ports-x11-servers + release=cvs + + + X11 servers. + + + + + ports-x11-themes + release=cvs + + + X11 themes. + + + + + ports-x11-wm + release=cvs + + + X11 window managers. + + + + + + + + projects-all release=cvs + + Sources for the FreeBSD projects repository. + + + + + src-all release=cvs + + + The main FreeBSD sources, including the + cryptography code. + + + + src-base + release=cvs + + + Miscellaneous files at the top of + /usr/src. + + + + + src-bin + release=cvs + + + User utilities that may be needed in + single-user mode + (/usr/src/bin). + + + + + src-cddl + release=cvs + + + Utilities and libraries covered by the + CDDL license + (/usr/src/cddl). + + + + + src-contrib + release=cvs + + + Utilities and libraries from outside the + FreeBSD project, used relatively unmodified + (/usr/src/contrib). + + + + + src-crypto release=cvs + + + Cryptography utilities and libraries from + outside the FreeBSD project, used relatively + unmodified + (/usr/src/crypto). + + + + + src-eBones release=cvs + + + Kerberos and DES + (/usr/src/eBones). Not + used in current releases of FreeBSD. + + + + + src-etc + release=cvs + + + System configuration files + (/usr/src/etc). + + + + + src-games + release=cvs + + + Games + (/usr/src/games). + + + + + src-gnu + release=cvs + + + Utilities covered by the GNU Public + License (/usr/src/gnu). + + + + + src-include + release=cvs + + + Header files + (/usr/src/include). + + + + + src-kerberos5 + release=cvs + + + Kerberos5 security package + (/usr/src/kerberos5). + + + + + src-kerberosIV + release=cvs + + + KerberosIV security package + (/usr/src/kerberosIV). + + + + + src-lib + release=cvs + + + Libraries + (/usr/src/lib). + + + + + src-libexec + release=cvs + + + System programs normally executed by other + programs + (/usr/src/libexec). + + + + + src-release + release=cvs + + + Files required to produce a FreeBSD + release + (/usr/src/release). + + + + + src-rescue + release=cvs + + + Statically linked programs for emergency + recovery; see &man.rescue.8; + (/usr/src/rescue). + + + + + src-sbin release=cvs + + + System utilities for single-user mode + (/usr/src/sbin). + + + + + src-secure + release=cvs + + + Cryptographic libraries and commands + (/usr/src/secure). + + + + + src-share + release=cvs + + + Files that can be shared across multiple + systems + (/usr/src/share). + + + + + src-sys + release=cvs + + + The kernel + (/usr/src/sys). + + + + + src-sys-crypto + release=cvs + + + Kernel cryptography code + (/usr/src/sys/crypto). + + + + + src-tools + release=cvs + + + Various tools for the maintenance of + FreeBSD + (/usr/src/tools). + + + + + src-usrbin + release=cvs + + + User utilities + (/usr/src/usr.bin). + + + + + src-usrsbin + release=cvs + + + System utilities + (/usr/src/usr.sbin). + + + + + + + + www release=cvs + + + The sources for the FreeBSD WWW site. + + + + + + + + distrib release=self + + + The CVSup server's own + configuration files. Used by CVSup + mirror sites. + + + + + gnats release=current + + + The GNATS bug-tracking database. + + + + + mail-archive release=current + + + FreeBSD mailing list archive. + + + + + www release=current + + + The pre-processed FreeBSD WWW site files (not the + source files). Used by WWW mirror sites. + + + + + + + For More Information + + For the CVSup FAQ and other + information about CVSup, see + The + CVSup Home Page. + + Most FreeBSD-related discussion of + CVSup takes place on the + &a.hackers;. New versions of the software are announced there, + as well as on the &a.announce;. + + For questions or bug reports about + CVSup take a look at the + + CVSup FAQ. + + + + CVSup Sites + + CVSup servers for FreeBSD are running + at the following sites: + + &chap.mirrors.cvsup.inc; + + + + + Using Portsnap + + + Introduction + + Portsnap is a system for securely + distributing the &os; ports tree. Approximately once an hour, + a snapshot of the ports tree is generated, + repackaged, and cryptographically signed. The resulting files + are then distributed via HTTP. + + Like CVSup, + Portsnap uses a + pull model of updating: The packaged and + signed ports trees are placed on a web server which waits + passively for clients to request files. Users must either run + &man.portsnap.8; manually to download updates + or set up a &man.cron.8; job to download updates + automatically on a regular basis. + + For technical reasons, Portsnap + does not update the live ports tree in + /usr/ports/ directly; instead, it works + via a compressed copy of the ports tree stored in + /var/db/portsnap/ by default. This + compressed copy is then used to update the live ports tree. + + + If Portsnap is installed from + the &os; Ports Collection, then the default location for its + compressed snapshot will be /usr/local/portsnap/ + instead of /var/db/portsnap/. + + + + + Installation + + On &os; 6.0 and more recent versions, + Portsnap is contained in the &os; + base system. On older versions of &os;, it can be installed + using the ports-mgmt/portsnap + port. + + + + Portsnap Configuration + + Portsnap's operation is controlled + by the /etc/portsnap.conf configuration + file. For most users, the default configuration file will + suffice; for more details, consult the &man.portsnap.conf.5; + manual page. + + + If Portsnap is installed from + the &os; Ports Collection, it will use the configuration file + /usr/local/etc/portsnap.conf instead of + /etc/portsnap.conf. This configuration + file is not created when the port is installed, but a sample + configuration file is distributed; to copy it into place, run + the following command: + + &prompt.root; cd /usr/local/etc && cp portsnap.conf.sample portsnap.conf + + + + + Running <application>Portsnap</application> for the First + Time + + The first time &man.portsnap.8; is run, + it will need to download a compressed snapshot of the entire + ports tree into /var/db/portsnap/ (or + /usr/local/portsnap/ if + Portsnap was installed from the + Ports Collection). For the beginning of 2006 this is approximately a 41 MB + download. + + &prompt.root; portsnap fetch + + Once the compressed snapshot has been downloaded, a + live copy of the ports tree can be extracted into + /usr/ports/. This is necessary even if a + ports tree has already been created in that directory (e.g., by + using CVSup), since it establishes a + baseline from which portsnap can + determine which parts of the ports tree need to be updated + later. + + &prompt.root; portsnap extract + + + In the default installation + /usr/ports is not + created. If you run &os; 6.0-RELEASE, it should be created before + portsnap is used. On more recent + versions of &os; or Portsnap, + this operation will be done automatically at first use + of the portsnap command. + + + + + Updating the Ports Tree + + After an initial compressed snapshot of the ports tree has + been downloaded and extracted into /usr/ports/, + updating the ports tree consists of two steps: + fetching updates to the compressed + snapshot, and using them to update the + live ports tree. These two steps can be specified to + portsnap as a single command: + + &prompt.root; portsnap fetch update + + + Some older versions of portsnap + do not support this syntax; if it fails, try instead the + following: + + &prompt.root; portsnap fetch +&prompt.root; portsnap update + + + + + Running Portsnap from cron + + In order to avoid problems with flash crowds + accessing the Portsnap servers, + portsnap fetch will not run from + a &man.cron.8; job. Instead, a special + portsnap cron command exists, which + waits for a random duration up to 3600 seconds before fetching + updates. + + In addition, it is strongly recommended that + portsnap update not be run from a + cron job, since it is liable to cause + major problems if it happens to run at the same time as a port + is being built or installed. However, it is safe to update + the ports' INDEX files, and this can be done by passing the + flag to + portsnap. (Obviously, if + portsnap -I update is run from + cron, then it will be necessary to run + portsnap update without the + flag at a later time in order to update the rest of the tree.) + + Adding the following line to /etc/crontab + will cause portsnap to update its + compressed snapshot and the INDEX files in + /usr/ports/, and will send an email if any + installed ports are out of date: + + 0 3 * * * root portsnap -I cron update && pkg_version -vIL= + + + If the system clock is not set to the local time zone, + please replace 3 with a random + value between 0 and 23, in order to spread the load on the + Portsnap servers more evenly. + + + Some older versions of portsnap + do not support listing multiple commands (e.g., cron update) + in the same invocation of portsnap. If + the line above fails, try replacing + portsnap -I cron update with + portsnap cron && portsnap -I update. + + + + + + CVS Tags + + When obtaining or updating sources using + cvs or + CVSup, a revision tag must be specified. + A revision tag refers to either a particular line of &os; + development, or a specific point in time. The first type are called + branch tags, and the second type are called + release tags. + + + Branch Tags + + All of these, with the exception of HEAD (which + is always a valid tag), only apply to the src/ + tree. The ports/, doc/, and + www/ trees are not branched. + + + + HEAD + + + Symbolic name for the main line, or FreeBSD-CURRENT. + Also the default when no revision is specified. + + In CVSup, this tag is represented + by a . (not punctuation, but a literal + . character). + + + In CVS, this is the default when no revision tag is + specified. It is usually not + a good idea to checkout or update to CURRENT sources + on a STABLE machine, unless that is your intent. + + + + + + RELENG_6 + + + The line of development for FreeBSD-6.X, also known + as FreeBSD 6-STABLE + + + + + RELENG_6_2 + + + The release branch for FreeBSD-6.2, used only for + security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_6_1 + + + The release branch for FreeBSD-6.1, used only for + security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_6_0 + + + The release branch for FreeBSD-6.0, used only for + security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_5 + + + The line of development for FreeBSD-5.X, also known + as FreeBSD 5-STABLE. + + + + + RELENG_5_5 + + + The release branch for FreeBSD-5.5, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_5_4 + + + The release branch for FreeBSD-5.4, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_5_3 + + + The release branch for FreeBSD-5.3, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_5_2 + + + The release branch for FreeBSD-5.2 and FreeBSD-5.2.1, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_5_1 + + + The release branch for FreeBSD-5.1, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_5_0 + + + The release branch for FreeBSD-5.0, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_4 + + + The line of development for FreeBSD-4.X, also known + as FreeBSD 4-STABLE. + + + + + RELENG_4_11 + + + The release branch for FreeBSD-4.11, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_4_10 + + + The release branch for FreeBSD-4.10, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_4_9 + + + The release branch for FreeBSD-4.9, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_4_8 + + + The release branch for FreeBSD-4.8, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_4_7 + + + The release branch for FreeBSD-4.7, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_4_6 + + + The release branch for FreeBSD-4.6 and FreeBSD-4.6.2, + used only for security advisories and other + critical fixes. + + + + + RELENG_4_5 + + + The release branch for FreeBSD-4.5, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_4_4 + + + The release branch for FreeBSD-4.4, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_4_3 + + + The release branch for FreeBSD-4.3, used only + for security advisories and other critical fixes. + + + + + RELENG_3 + + + The line of development for FreeBSD-3.X, also known + as 3.X-STABLE. + + + + + RELENG_2_2 + + + The line of development for FreeBSD-2.2.X, also known + as 2.2-STABLE. This branch is mostly obsolete. + + + + + + + Release Tags + + These tags refer to a specific point in time when a particular + version of &os; was released. The release engineering process is + documented in more detail by the + Release Engineering + Information and + Release + Process documents. + The src tree uses tag names that + start with RELENG_ tags. + The ports and + doc trees use tags whose names + begin with RELEASE tags. + Finally, the www tree is not + tagged with any special name for releases. + + + + RELENG_6_2_0_RELEASE + + + FreeBSD 6.2 + + + + + RELENG_6_1_0_RELEASE + + + FreeBSD 6.1 + + + + + RELENG_6_0_0_RELEASE + + + FreeBSD 6.0 + + + + + RELENG_5_5_0_RELEASE + + + FreeBSD 5.5 + + + + + RELENG_5_4_0_RELEASE + + + FreeBSD 5.4 + + + + + RELENG_4_11_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.11 + + + + + RELENG_5_3_0_RELEASE + + + FreeBSD 5.3 + + + + + RELENG_4_10_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.10 + + + + + RELENG_5_2_1_RELEASE + + + FreeBSD 5.2.1 + + + + + RELENG_5_2_0_RELEASE + + + FreeBSD 5.2 + + + + + RELENG_4_9_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.9 + + + + + RELENG_5_1_0_RELEASE + + + FreeBSD 5.1 + + + + + RELENG_4_8_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.8 + + + + + RELENG_5_0_0_RELEASE + + + FreeBSD 5.0 + + + + + RELENG_4_7_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.7 + + + + + RELENG_4_6_2_RELEASE + + + FreeBSD 4.6.2 + + + + + RELENG_4_6_1_RELEASE + + + FreeBSD 4.6.1 + + + + + RELENG_4_6_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.6 + + + + + RELENG_4_5_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.5 + + + + + RELENG_4_4_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.4 + + + + + RELENG_4_3_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.3 + + + + + RELENG_4_2_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.2 + + + + + RELENG_4_1_1_RELEASE + + + FreeBSD 4.1.1 + + + + + RELENG_4_1_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.1 + + + + + RELENG_4_0_0_RELEASE + + + FreeBSD 4.0 + + + + + RELENG_3_5_0_RELEASE + + + FreeBSD-3.5 + + + + + RELENG_3_4_0_RELEASE + + + FreeBSD-3.4 + + + + + RELENG_3_3_0_RELEASE + + + FreeBSD-3.3 + + + + + RELENG_3_2_0_RELEASE + + + FreeBSD-3.2 + + + + + RELENG_3_1_0_RELEASE + + + FreeBSD-3.1 + + + + + RELENG_3_0_0_RELEASE + + + FreeBSD-3.0 + + + + + RELENG_2_2_8_RELEASE + + + FreeBSD-2.2.8 + + + + + RELENG_2_2_7_RELEASE + + + FreeBSD-2.2.7 + + + + + RELENG_2_2_6_RELEASE + + + FreeBSD-2.2.6 + + + + + RELENG_2_2_5_RELEASE + + + FreeBSD-2.2.5 + + + + + RELENG_2_2_2_RELEASE + + + FreeBSD-2.2.2 + + + + + RELENG_2_2_1_RELEASE + + + FreeBSD-2.2.1 + + + + + RELENG_2_2_0_RELEASE + + + FreeBSD-2.2.0 + + + + + + + + AFS Sites + + AFS servers for FreeBSD are running at the following sites: + + + + Sweden + + + The path to the files are: + /afs/stacken.kth.se/ftp/pub/FreeBSD/ + + stacken.kth.se # Stacken Computer Club, KTH, Sweden +130.237.234.43 #hot.stacken.kth.se +130.237.237.230 #fishburger.stacken.kth.se +130.237.234.3 #milko.stacken.kth.se + + Maintainer ftp@stacken.kth.se + + + + + + + rsync Sites + + The following sites make FreeBSD available through the rsync + protocol. The rsync utility works in + much the same way as the &man.rcp.1; command, + but has more options and uses the rsync remote-update protocol + which transfers only the differences between two sets of files, + thus greatly speeding up the synchronization over the network. + This is most useful if you are a mirror site for the + FreeBSD FTP server, or the CVS repository. The + rsync suite is available for many + operating systems, on FreeBSD, see the + net/rsync + port or use the package. + + + + Czech Republic + + + rsync://ftp.cz.FreeBSD.org/ + + Available collections: + + ftp: A partial mirror of the FreeBSD FTP + server. + FreeBSD: A full mirror of the FreeBSD FTP + server. + + + + + + Germany + + + rsync://grappa.unix-ag.uni-kl.de/ + + Available collections: + + freebsd-cvs: The full FreeBSD CVS + repository. + + This machine also mirrors the CVS repositories of the + NetBSD and the OpenBSD projects, among others. + + + + + Netherlands + + + rsync://ftp.nl.FreeBSD.org/ + + Available collections: + + vol/4/freebsd-core: A full mirror of the + FreeBSD FTP server. + + + + + + Taiwan + + + rsync://ftp.tw.FreeBSD.org/ + rsync://ftp2.tw.FreeBSD.org/ + rsync://ftp6.tw.FreeBSD.org/ + + Available collections: + + FreeBSD: A full mirror of the FreeBSD FTP + server. + + + + + + United Kingdom + + + rsync://rsync.mirror.ac.uk/ + + Available collections: + + ftp.FreeBSD.org: A full mirror of the + FreeBSD FTP server. + + + + + + United States of America + + + rsync://ftp-master.FreeBSD.org/ + + This server may only be used by FreeBSD primary mirror + sites. + Available collections: + + FreeBSD: The master archive of the FreeBSD + FTP server. + acl: The FreeBSD master ACL + list. + + + rsync://ftp13.FreeBSD.org/ + + Available collections: + + FreeBSD: A full mirror of the FreeBSD FTP + server. + + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/multimedia/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/multimedia/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..e6105fef31 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/multimedia/chapter.sgml @@ -0,0 +1,1852 @@ + + + + + + + Ross + Lippert + Επεξεργασία από τον + + + + + Πολυμέσα + + Σύνοψη + + Το &os; υποστηρίζει μεγάλη ποικιλία από κάρτες ήχου, επιτρέποντας + σας έτσι να απολαύσετε υψηλής πιστότητας ήχο από τον υπολογιστή σας. + Περιλαμβάνεται η δυνατότητα να εγγράψετε και να αναπαράγετε ήχο MPEG + Audio Layer 3 (MP3), WAV, και Ogg Vorbis καθώς και πολλά άλλα + formats. Το &os; Ports Collection επίσης περιέχει + εφαρμογές που σας επιτρέπουν να επεξεργαστείτε τον ηχογραφημένο σας ήχο, + να προσθέσετε ηχητικά εφέ, και να ελέγξετε συσκευές MIDI. + + Με κάποια θέληση για πειραματισμό, το &os; μπορεί να υποστηρίξει + αναπαραγωγή αρχείων video και DVD. Ο αριθμός των εφαρμογών που + κωδικοποιούν, μετατρέπουν, και αναπαράγουν διάφορους τύπους video είναι + πιο περιορισμένος από τον αριθμό των εφαρμογών ήχου. Για παράδειγμα, + όταν γράφηκε αυτό το κείμενο, δεν υπήρχε καμιά καλή εφαρμογή + επανακωδικοποίησης στη συλλογή των Ports του &os;, που θα μπορούσε + να χρησιμοποιηθεί για μετατροπή μεταξύ formats, όπως το + audio/sox. Παρ' όλα αυτά, το τοπίο + σε αυτό τον τομέα, και όσο αφορά το λογισμικό, αλλάζει ραγδαία. + + Το κεφάλαιο αυτό θα περιγράψει τα απαραίτητα βήματα για τη ρύθμιση + της κάρτας ήχου σας. Η ρύθμιση και εγκατάσταση του X11 + () έχει ήδη φροντίσει για τα πιθανά προβλήματα + υλικού της κάρτας γραφικών σας, αν και μπορεί να χρειάζεται να + εφαρμόσετε κάποιες ακόμα μικρορυθμίσεις για καλύτερη αναπαραγωγή. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Πως να ρυθμίσετε το σύστημα σας ώστε να αναγνωρίζεται η + κάρτα ήχου σας. + + + + Μεθόδους για να ελέγξετε τη λειτουργία της κάρτας σας με τη + βοήθεια δοκιμαστικών εφαρμογών. + + + + Πως να επιλύσετε προβλήματα σχετικά με τις ρυθμίσεις ήχου. + + + + + Πως να αναπαράγετε και να κωδικοποιήσετε MP3 και άλλους τύπους + αρχείων ήχου. + + + + Πως υποστηρίζεται το video από τον X server. + + + + Κάποια ports αναπαραγωγής/κωδικοποίησης video που δίνουν καλά + αποτελέσματα. + + + + Πως να αναπαράγετε DVD, .mpg και + .avi αρχεία. + + + + Πως να κάνετε rip πληροφορίες από CD και DVD σε αρχεία. + + + + Πως να ρυθμίσετε μια κάρτα τηλεόρασης. + + + + Πως να ρυθμίσετε ένα σαρωτή εικόνων. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + Να ξέρετε πως θα ρυθμίσετε και θα εγκαταστήσετε νέο + πυρήνα (). + + + + Αν προσπαθήσετε να προσαρτήσετε μουσικά CD + με την εντολή &man.mount.8; θα προκληθεί κατ' ελάχιστον + σφάλμα, ή, στη χειρότερη περίπτωση kernel + panic. Τέτοια μέσα έχουν εξειδικευμένες κωδικοποιήσεις + που διαφέρουν από το συνηθισμένο σύστημα αρχείων ISO. + + + + + + + + Moses + Moore + Συνεισφορά από τον + + + + + + Marc + Fonvieille + Βελτιώθηκε για το &os; 5.X από τον + + + + + + Ρύθμιση της Κάρτας Ήχου + + + Ρυθμίζοντας το Σύστημα + + PCI + ISA + sound cards + Πριν ξεκινήσετε, θα πρέπει να ξέρετε το μοντέλο της κάρτας που + έχετε, το ολοκληρωμένο κύκλωμα που χρησιμοποιεί, καθώς και αν είναι PCI + ή ISA. Το &os; υποστηρίζει μεγάλη ποικιλία καρτών ήχου, τόσο PCI όσο + και ISA. Ελέγξτε τις υποστηριζόμενες συσκευές ήχου στις + Σημειώσεις Υλικού για να + δείτε αν η κάρτα σας υποστηρίζεται. Στις Σημειώσεις Υλικού αναφέρεται + επίσης ποιο πρόγραμμα οδήγησης υποστηρίζει την κάρτα σας. + + + kernel + configuration + + + Για να χρησιμοποιήσετε την συσκευή ήχου που διαθέτετε, θα πρέπει να + φορτώσετε τον κατάλληλο οδηγό συσκευής. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με δύο + τρόπους. Ο ευκολότερος είναι απλώς να φορτώσετε ένα module (άρθρωμα) + για την κάρτα ήχου στον πυρήνα, χρησιμοποιώντας την εντολή + &man.kldload.8;, με τη βοήθεια της γραμμής εντολών: + + + &prompt.root; kldload snd_emu10k1 + + ή προσθέτοντας την κατάλληλη γραμμή στο αρχείο + /boot/loader.conf όπως παρακάτω: + + snd_emu10k1_load="YES" + + Τα παραπάνω παραδείγματα είναι για μια κάρτα ήχου Creative + &soundblaster; Live!. Υπάρχουν διαθέσιμα και άλλα modules για κάρτες + ήχου και μπορείτε να τα δείτε στο αρχείο + /boot/defaults/loader.conf. + Αν δεν είστε σίγουρος για το πρόγραμμα οδήγησης που πρέπει να + χρησιμοποιήσετε, μπορείτε να προσπαθήσετε να φορτώσετε το module + snd_driver: + + &prompt.root; kldload snd_driver + + Πρόκειται για ένα μετα-πρόγραμμα οδήγησης, το οποίο φορτώνει με + μιας όλα τα κοινά προγράμματα οδήγησης για κάρτες ήχου. Με τον τρόπο + αυτό μπορείτε να επιταχύνετε την ανίχνευση για το σωστό οδηγό. Μπορείτε + επίσης να φορτώσετε όλα τα προγράμματα οδήγησης μέσω του αρχείου + /boot/loader.conf. + + Αν επιθυμείτε να βρείτε το επιλεγμένο πρόγραμμα οδήγησης της κάρτας + σας μετά τη φόρτωση του snd_driver, μπορείτε να + ελέγξετε το αρχείο /dev/sndstat με την βοήθεια της + εντολής cat /dev/sndstat. + + Μια δεύτερη μέθοδος είναι να μεταγλωττίσετε την υποστήριξη της + κάρτας ήχου σας, στατικά, απευθείας στον πυρήνα. Το παρακάτω τμήμα + παρέχει τις πληροφορίες που χρειάζεστε για να προσθέσετε υποστήριξη για + το υλικό σας με αυτό τον τρόπο. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με + την μεταγλώττιση του πυρήνα, δείτε το . + + + + Δημιουργώντας Εξειδικευμένο Πυρήνα με Υποστήριξη Ήχου + + Αρχικά, πρέπει να προσθέσετε το γενικό πρόγραμμα οδήγησης ήχου + (audio framework driver) &man.sound.4; στον πυρήνα σας. Θα χρειαστεί + να προσθέσετε την ακόλουθη γραμμή στο αρχείο ρυθμίσεων του πυρήνα: + + + device sound + + Έπειτα, θα πρέπει να προσθέσετε υποστήριξη για την κάρτα ήχου σας. + Πρέπει να γνωρίζετε από πριν ποιο πρόγραμμα οδήγησης την υποστηρίζει. + Ελέγξτε τη λίστα των υποστηριζόμενων καρτών στις + Σημειώσεις Υλικού, + για να καθορίσετε το σωστό οδηγό για την δική σας. Για παράδειγμα, + ή Creative &soundblaster; Live!, υποστηρίζεται από τον οδηγό + &man.snd.emu10k1.4;. Για να προσθέσετε υποστήριξη για αυτή την κάρτα, + χρησιμοποιήστε την ακόλουθη γραμμή: + + device snd_emu10k1 + + Βεβαιωθείτε ότι διαβάσατε την σελίδα του manual για το πρόγραμμα + οδήγησης, ώστε να χρησιμοποιήσετε τη σωστή σύνταξη. Η ακριβής σύνταξη + για κάθε υποστηριζόμενη κάρτα ήχου στο αρχείο ρυθμίσεων πυρήνα, μπορεί + να βρεθεί επίσης στο αρχείο + /usr/src/sys/conf/NOTES. + + Για κάρτα ήχου τύπου ISA που δεν είναι Plug'N'Play μπορεί να + χρειαστεί να δώσετε στον πυρήνα πληροφορίες σχετικά με τις ρυθμίσεις + της (όπως το IRQ, θύρα I/O κλπ), όπως γίνεται τυπικά σε αυτές τις + περιπτώσεις. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω του αρχείου + /boot/device.hints. Κατά τη διαδικασία της + εκκίνησης, ο &man.loader.8; θα διαβάσει το αρχείο και θα μεταβιβάσει + τις ρυθμίσεις στον πυρήνα. Για παράδειγμα, μια παλιά Creative + &soundblaster; 16 ISA μη-PnP κάρτα χρησιμοποιεί το πρόγραμμα οδήγησης + &man.snd.sbc.4; σε συνδυασμό με το snd_sb16. Για + την κάρτα αυτή πρέπει να προστεθούν οι παρακάτω γραμμές στο αρχείο + ρυθμίσεων πυρήνα: + + device snd_sbc +device snd_sb16 + + και οι παρακάτω γραμμές στο αρχείο + /boot/device.hints: + + hint.sbc.0.at="isa" +hint.sbc.0.port="0x220" +hint.sbc.0.irq="5" +hint.sbc.0.drq="1" +hint.sbc.0.flags="0x15" + + Στην περίπτωση αυτή, η κάρτα χρησιμοποιεί τη θύρα I/O + 0x220 και το IRQ 5. + + Η σύνταξη που χρησιμοποιείται στο αρχείο + /boot/device.hints εξηγείται στη σελίδα manual + του &man.sound.4; καθώς και στη σελίδα manual του αντίστοιχου + προγράμματος οδήγησης. + + Οι ρυθμίσεις που φαίνονται παραπάνω είναι οι προεπιλεγμένες. Σε + ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να αλλάξετε το IRQ ή άλλες + ρυθμίσεις ώστε να ταιριάζουν με τις ρυθμίσεις της κάρτας σας. Δείτε τη + σελίδα manual της &man.snd.sbc.4; για περισσότερες πληροφορίες σχετικά + με την κάρτα αυτή. + + + + + Δοκιμάζοντας την Κάρτα Ήχου + + Αφού κάνετε επανεκκίνηση με τον νέο πυρήνα (ή αφού φορτώσετε το + απαραίτητο module), Θα πρέπει να δείτε μηνύματα σχετικά με την κάρτα + ήχου στην προσωρινή μνήμη (buffer) καταγραφής του συστήματος + (&man.dmesg.8;) αντίστοιχα με τα παρακάτω: + + pcm0: <Intel ICH3 (82801CA)> port 0xdc80-0xdcbf,0xd800-0xd8ff irq 5 at device 31.5 on pci0 +pcm0: [GIANT-LOCKED] +pcm0: <Cirrus Logic CS4205 AC97 Codec> + + Η κατάσταση της κάρτας ήχου μπορεί να ελεγχθεί μέσω του αρχείου + /dev/sndstat: + + &prompt.root; cat /dev/sndstat +FreeBSD Audio Driver (newpcm) +Installed devices: +pcm0: <Intel ICH3 (82801CA)> at io 0xd800, 0xdc80 irq 5 bufsz 16384 +kld snd_ich (1p/2r/0v channels duplex default) + + Τα μηνύματα στο σύστημα σας μπορεί να είναι διαφορετικά. Αν δεν + δείτε συσκευές τύπου pcm, επιστρέψτε και + ελέγξτε τα βήματα που κάνατε προηγουμένως. Κοιτάξτε το αρχείο + ρυθμίσεων πυρήνα και βεβαιωθείτε ότι έχετε επιλέξει το σωστό πρόγραμμα + οδήγησης. Για συνήθη προβλήματα και την αντιμετώπιση τους, δείτε το + τμήμα . + + Αν όλα πάνε καλά, η κάρτα ήχου σας θα λειτουργεί. Αν ο οδηγός CD ή + DVD που διαθέτετε είναι συνδεμένος με την κάρτα ήχου μέσω της αναλογικής + του εξόδου, μπορείτε να βάλετε ένα μουσικό CD και να το αναπαράγετε με + το πρόγραμμα &man.cdcontrol.1;: + + &prompt.user; cdcontrol -f /dev/acd0 play 1 + + Άλλες εφαρμογές, όπως το audio/workman παρέχουν φιλικότερο περιβάλλον + εργασίας. Ίσως θέλετε να εγκαταστήσετε μια εφαρμογή όπως το + audio/mpg123 για να αναπαράγετε + αρχεία ήχου MP3. + + Ένας άλλος γρήγορος τρόπος για να ελέγξετε την κάρτα ήχου σας, είναι + να στείλετε δεδομένα στην συσκευή /dev/dsp, όπως + παρακάτω: + + &prompt.user; cat filename > /dev/dsp + + όπου το filename μπορεί να είναι + οποιοδήποτε αρχείο. Η παραπάνω εντολή θα πρέπει να παράγει κάποιο ήχο + (θόρυβο) επιβεβαιώνοντας τη σωστή λειτουργία της κάρτας ήχου. + + Η ένταση ήχου της κάρτας μπορεί να αλλάξει μέσω της εντολής + &man.mixer.8;. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην σελίδα + του manual της &man.mixer.8;. + + + Συνηθισμένα Προβλήματα + + device nodes + I/O port + IRQ + DSP + + + + + + Πρόβλημα + Λύση + + + + + + sb_dspwr(XX) timed out + Δεν είναι σωστά ρυθμισμένη η θύρα I/O. + + + + bad irq XX + Το IRQ δεν είναι σωστά ρυθμισμένο. Βεβαιωθείτε ότι + το IRQ που έχετε δηλώσει είναι το ίδιο με αυτό που έχει + ρυθμιστεί στην κάρτα. + + + + xxx: gus pcm not attached, out of memory + Δεν υπάρχει αρκετή διαθέσιμη μνήμη για να + γίνει χρήση της συσκευής. + + + + xxx: can't open /dev/dsp! + Ελέγξτε με την βοήθεια της εντολής + fstat | grep dsp αν κάποια άλλη εφαρμογή + απασχολεί τη συγκεκριμένη συσκευή. Συνήθεις ύποπτοι είναι + η εφαρμογή esound καθώς και το + σύστημα υποστήριξης ήχου του περιβάλλοντος + KDE. + + + + + + + + + + + + Munish + Chopra + Συνεισφορά από τον + + + + Χρησιμοποιώντας Πολλαπλές Πηγές Ήχου + + Είναι πολλές φορές επιθυμητό να έχουμε πολλαπλές πηγές ήχου που να + αναπαράγονται ταυτόχρονα, όπως όταν για παράδειγμα το + esound ή το + artsd δεν επιτρέπουν κοινή χρήση της συσκευής + ήχου σε κάποια συγκεκριμένη εφαρμογή. + + Το &os; επιτρέπει αυτή τη λειτουργία μέσω των Εικονικών + Καναλιών Ήχου (Virtual Sound Channels), τα οποία μπορούν να + ενεργοποιηθούν μέσω των δυνατοτήτων που παρέχονται από το + &man.sysctl.8;. Τα Εικονικά Κανάλια σας επιτρέπουν να πολυπλέξετε τους + ήχους που αναπαράγει η κάρτα σας, αναμιγνύοντας τον ήχο στον πυρήνα. + + + Για να ρυθμίσετε το πλήθος των εικονικών καναλιών, υπάρχουν δύο + ρυθμίσεις sysctl που μπορούν να γίνουν αν είστε ο χρήστης + root, όπως φαίνεται παρακάτω: + + &prompt.root; sysctl hw.snd.pcm0.vchans=4 +&prompt.root; sysctl hw.snd.maxautovchans=4 + + Το παραπάνω παράδειγμα παραχωρεί τέσσερα εικονικά κανάλια, τα οποία + άνετα επαρκούν για καθημερινή χρήση. Η μεταβλητή + hw.snd.pcm0.vchans είναι ο αριθμός των εικονικών + καναλιών για την συσκευή pcm0, και μπορεί να + ρυθμιστεί εφόσον έχει προσαρτηθεί συσκευή. Η μεταβλητή + hw.snd.maxautovchans είναι ο αριθμός των εικονικών + καναλιών που παραχωρούνται σε μια νέα συσκευή ήχου όταν αυτή + προσαρτάται μέσω της εντολής &man.kldload.8;. Καθώς το module + pcm μπορεί να φορτωθεί ανεξάρτητα από τα + προγράμματα οδήγησης του υλικού, το + hw.snd.maxautovchans μπορεί να αποθηκεύσει το + μέγιστο πλήθος των εικονικών καναλιών που θα παραχωρηθούν σε όσες + συσκευές ήχου προσαρτηθούν αργότερα. + + + Δεν μπορείτε να αλλάξετε τον αριθμό των εικονικών καναλιών μιας + συσκευής όσο αυτή είναι σε χρήση. Πρώτα κλείστε όσα προγράμματα + χρησιμοποιούν τη συσκευή, όπως προγράμματα αναπαραγωγής μουσικής ή + δαίμονες ήχου. + + + Αν δεν χρησιμοποιείτε το &man.devfs.5;, θα πρέπει να κατευθύνετε τις + εφαρμογές σας στο + /dev/dsp0.x, + όπου x είναι από 0 ως 3 αν + το hw.snd.pcm.0.vchans είναι ρυθμισμένο στο 4 όπως + στο παραπάνω παράδειγμα. Σε ένα σύστημα που χρησιμοποιεί την + &man.devfs.5;, η παραπάνω ρύθμιση θα γίνεται αυτόματα και διάφανα σε + κάθε πρόγραμμα που ζητά να χρησιμοποιήσει το + /dev/dsp0. + + + + + + + Josef + El-Rayes + Συνεισφορά από τον + + + + + Ρυθμίζοντας Προεπιλεγμένες Τιμές για τα Κανάλια του Μίκτη + + Οι προεπιλεγμένες τιμές για τα διάφορα κανάλια του μίκτη, είναι + ενσωματωμένες στον πηγαίο κώδικα του προγράμματος οδήγησης &man.pcm.4;. + Υπάρχουν πολλές διαφορετικές εφαρμογές και δαίμονες που σας επιτρέπουν + να αλλάξετε τιμές στο μίκτη, απομνημονεύοντας τις μεταξύ διαδοχικών + κλήσεων, αλλά ή λύση αυτή δεν είναι και η καλύτερη. Είναι δυνατόν να + ορίσετε προεπιλεγμένες τιμές μίξης σε επίπεδο προγράμματος οδήγησης + — και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την ρύθμιση κατάλληλων τιμών + στο αρχείο /boot/device.hints, π.χ.: + +hint.pcm.0.vol="50" + + Το παραπάνω ρυθμίζει την ένταση του ήχου στην προεπιλεγμένη τιμή + 50, όταν φορτωθεί το module &man.pcm.4;. + + + + + + + + Chern + Lee + Συνεισφορά από τον + + + + + + Ήχος MP3 + + Τα αρχεία ήχου MP3 (MPEG Layer 3 Audio) επιτυγχάνουν ποιότητα ήχου + πολύ κοντά στο μουσικό CD, και είναι καλό να έχετε δυνατότητα + αναπαραγωγής τους στο &os; σύστημα σας. + + + Προγράμματα Αναπαραγωγής MP3 + + Το πιο δημοφιλές, με μεγάλη διαφορά, πρόγραμμα αναπαραγωγής MP3 + είναι η εφαρμογή XMMS + (X Multimedia System). Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα skins του + Winamp με το + XMMS καθώς το γραφικό του περιβάλλον είναι + σχεδόν όμοιο με το Winamp της Nullsoft. + Το XMMS έχει επίσης ενσωματωμένη δυνατότητα + χρήσης plug-ins. + + Το XMMS μπορεί να εγκατασταθεί από το + port multimedia/xmms ή από + πακέτο. + + Το περιβάλλον του XMMS το καθιστά + εύκολο στη χρήση, καθώς διαθέτει λίστα αναπαραγωγής (playlist), + γραφικό ισοσταθμιστή και άλλες λειτουργίες. Όσοι είναι εξοικειωμένοι + με το Winamp θα βρουν το + XMMS απλό στη χρήση του. + + Το port audio/mpg123 είναι + ένα εναλλακτικό πρόγραμμα αναπαραγωγής MP3 μέσω της γραμμής εντολών. + + + Το mpg123 μπορεί να εκτελεστεί + καθορίζοντας τη συσκευή ήχου και το αρχείο MP3 από τη γραμμή εντολών + όπως φαίνεται παρακάτω: + + &prompt.root; mpg123 -a /dev/dsp1.0 Foobar-GreatestHits.mp3 +High Performance MPEG 1.0/2.0/2.5 Audio Player for Layer 1, 2 and 3. +Version 0.59r (1999/Jun/15). Written and copyrights by Michael Hipp. +Uses code from various people. See 'README' for more! +THIS SOFTWARE COMES WITH ABSOLUTELY NO WARRANTY! USE AT YOUR OWN RISK! + + + + + +Playing MPEG stream from Foobar-GreatestHits.mp3 ... +MPEG 1.0 layer III, 128 kbit/s, 44100 Hz joint-stereo + + + Το /dev/dsp1.0 πρέπει να αντικατασταθεί με το + αντίστοιχο αρχείο συσκευής dsp για το + σύστημα σας. + + + + + Αποθήκευση (Rip) Αρχείων από Μουσικά CD + + Πριν κωδικοποιήσετε ένα ολόκληρο CD ή ένα κομμάτι από CD σε αρχείο + MP3, θα πρέπει να αντιγράψετε τα μουσικά δεδομένα από το CD στο σκληρό + σας δίσκο. Αυτό γίνεται γράφοντας τα δεδομένα τύπου CDDA (CD Digital + Audio) σε αρχεία WAV. + + Το εργαλείο cdda2wav, το οποίο ανήκει στη + συλλογή εργαλείων + sysutils/cdrtools μπορεί να + χρησιμοποιηθεί τόσο για την ανάκτηση των δεδομένων ήχου από μουσικά + CD, όσο και πληροφοριών που σχετίζονται με αυτά. + + Έχοντας το μουσικό CD στον οδηγό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την + ακόλουθη εντολή (ως root) για να αποθηκεύσετε ένα + ολόκληρο CD σε χωριστά (ανά κομμάτι) αρχεία WAV: + + &prompt.root; cdda2wav -D 0,1,0 -B + + Το cdda2wav υποστηρίζει οδηγούς CDROM + τύπου ATAPI (IDE). Για να διαβάσετε δεδομένα από μια συσκευή IDE, + χρησιμοποιήστε το όνομα συσκευής αντί για τον αριθμό μονάδας SCSI. Για + παράδειγμα, για να αποθηκεύσετε το κομμάτι 7 από ένα οδηγό IDE: + &prompt.root; cdda2wav -D /dev/acd0 -t 7 + + Το + δείχνει τη συσκευή SCSI 0,1,0, + που αντιστοιχεί στην έξοδο της εντολής cdrecord + -scanbus. + + Για να διαβάσετε μεμονωμένα κομμάτια, χρησιμοποιήστε την επιλογή + όπως φαίνεται παρακάτω: + + &prompt.root; cdda2wav -D 0,1,0 -t 7 + + Το παράδειγμα αυτό διαβάζει το κομμάτι επτά του μουσικού CD. Για + να διαβάσετε μια σειρά από κομμάτια, για παράδειγμα από το ένα ως το + επτά, καθορίστε μια περιοχή: + + &prompt.root; cdda2wav -D 0,1,0 -t 1+7 + + Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το βοηθητικό πρόγραμμα + &man.dd.1; για να διαβάσετε μουσικά κομμάτια από οδηγούς ATAPI. + Διαβάστε το για περισσότερες + πληροφορίες σχετικά με αυτή τη δυνατότητα. + + + + + Κωδικοποιώντας MP3 + + Στις μέρες μας, το προτιμώμενο πρόγραμμα κωδικοποίησης είναι το + Lame. + Μπορείτε να το βρείτε στη συλλογή των ports, στο + audio/lame. + + Χρησιμοποιώντας τα αρχεία WAV που έχετε αποθηκεύσει, μπορείτε να + μετατρέψετε το αρχείο audio01.wav σε + audio01.mp3 με την εντολή: + + &prompt.root; lame -h -b 128 \ +--tt "Foo Song Title" \ +--ta "FooBar Artist" \ +--tl "FooBar Album" \ +--ty "2001" \ +--tc "Ripped and encoded by Foo" \ +--tg "Genre" \ +audio01.wav audio01.mp3 + + Τα 128 kbits είναι η τυπικά χρησιμοποιούμενη ποιότητα για + αρχεία MP3. Ωστόσο, πολλοί προτιμούν μεγαλύτερη ποιότητα όπως 160 ή + 192. Όσο μεγαλύτερος είναι ο ρυθμός δεδομένων (bitrate), τόσο + περισσότερο χώρο αποθήκευσης θα χρειάζεται το αρχείο MP3 που θα + προκύψει, ωστόσο και η ποιότητα θα είναι υψηλότερη. Η επιλογή + ενεργοποιεί τη δυνατότητα υψηλότερης + ποιότητας αλλά ελαφρά πιο αργής κωδικοποίησης. Οι επιλογές που + ξεκινούν με δείχνουν ετικέτες (tags) ID3, οι + οποίες συνήθως περιέχουν πληροφορίες σχετικές με το τραγούδι και οι + οποίες μπορούν να ενσωματωθούν μέσα σε αρχεία MP3. Μπορείτε να βρείτε + περισσότερες επιλογές σχετικά με την κωδικοποίηση, αν συμβουλευτείτε + τη σελίδα manual του προγράμματος lame. + + + + Αποκωδικοποιώντας MP3 + + Για να μπορέσετε να γράψετε μουσικό CD από αρχεία MP3, θα πρέπει + να τα μετατρέψετε ξανά σε μορφή ασυμπίεστου αρχείου WAV. Τόσο το + XMMS όσο και το + mpg123 υποστηρίζουν εξαγωγή αρχείου MP3 σε + ασυμπίεστη μορφή αρχείου. + + Γράφοντας στο Δίσκο μέσω του XMMS: + + + + + Ξεκινήστε το XMMS. + + + + Κάντε δεξί κλικ στο παράθυρο της εφαρμογής για να ανοίξετε το + μενού του XMMS. + + + + Επιλέξτε Preferences από τα + Options. + + + + Αλλάξτε το Output Plugin σε Disk Writer + Plugin. + + + + Πιέστε Configure. + + + + Γράψτε (ή επιλέξτε browse) ένα κατάλογο για να αποθηκεύσετε + τα αποσυμπιεσμένα αρχεία. + + + + Φορτώστε το αρχείο MP3 στο XMMS + όπως συνήθως, με την ένταση στο 100% και τις ρυθμίσεις EQ + ανενεργές. + + + + Πιέστε το Play. Το + XMMS θα φαίνεται ότι αναπαράγει το + MP3, αλλά δεν θα ακούγεται κανείς ήχος. Στην πραγματικότητα + αναπαράγει το MP3 σε αρχείο. + + + + Όταν τελειώσετε, βεβαιωθείτε ότι επαναφέρατε τη ρύθμιση του + προεπιλεγμένου Output Plugin στην προηγούμενη επιλογή της, για να + μπορέσετε να ακούσετε ξανά αρχεία MP3. + + + + Γράφοντας στην έξοδο μέσω του mpg123: + + + + + Εκτελέστε + mpg123 -s audio01.mp3 + > audio01.pcm + + + + Το XMMS γράφει αρχεία σε μορφή WAV, + ενώ το mpg123 μετατρέπει το MP3 σε μη- + επεξεργασμένα (raw) δεδομένα ήχου PCM. Και οι δύο αυτές μορφές μπορούν + να χρησιμοποιηθούν με την εφαρμογή cdrecord + για τη δημιουργία μουσικών CD. Για την εφαρμογή &man.burncd.8; θα + πρέπει να χρησιμοποιήσετε δεδομένα PCM. Αν χρησιμοποιήσετε αρχεία WAV + θα παρατηρήσετε ένα μικρό ήχο (tick) στην αρχή κάθε κομματιού. Ο + ήχος αυτός προέρχεται από την επικεφαλίδα (header) του αρχείου WAV. + Μπορείτε να αφαιρέσετε την επικεφαλίδα με τη βοήθεια του προγράμματος + Sox (μπορείτε να το εγκαταστήσετε από το + port audio/sox ή το αντίστοιχο + πακέτο): + + &prompt.user; sox -t wav -r 44100 -s -w -c 2 track.wav track.raw + + Διαβάστε το για περισσότερες + πληροφορίες σχετικά με τη χρήση CD εγγραφής στο &os; + + + + + + + + Ross + Lippert + Συνεισφορά από τον + + + + + + Αναπαραγωγή Video + + Η αναπαραγωγή video είναι μια καινούρια και ραγδαία αναπτυσσόμενη + περιοχή εφαρμογών. Θα χρειαστεί να δείξετε υπομονή. Δεν πρόκειται να + λειτουργήσουν όλα τόσο ομαλά όπως στον ήχο. + + Πριν ξεκινήσετε, θα πρέπει να γνωρίζετε το μοντέλο της κάρτας + γραφικών που έχετε καθώς και το ολοκληρωμένο κύκλωμα που χρησιμοποιεί. + Αν και το &xorg; και το + &xfree86; υποστηρίζουν μεγάλη γκάμα από + κάρτες γραφικών, αυτές που παρέχουν καλή απόδοση είναι λιγότερες. + Για να πάρετε μια λίστα των εκτεταμένων δυνατοτήτων που + υποστηρίζονται από την κάρτα σας, χρησιμοποιήστε την εντολή + &man.xdpyinfo.1; την ώρα που εκτελούνται τα X11. + + Είναι γενικά καλή ιδέα να έχετε ένα μικρό αρχείο MPEG το οποίο + μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δοκιμές διαφορετικών επιλογών και + προγραμμάτων αναπαραγωγής. Κάποια προγράμματα αναπαραγωγής DVD αναζητούν + από προεπιλογή το δίσκο DVD στη συσκευή /dev/dvd. + Σε ορισμένα το όνομα της συσκευής είναι ενσωματωμένο στον κώδικα του + προγράμματος. Για το λόγο αυτό, ίσως είναι χρήσιμο να φτιάξετε + συμβολικές συνδέσεις προς τις πραγματικές συσκευές: + + &prompt.root; ln -sf /dev/acd0 /dev/dvd +&prompt.root; ln -sf /dev/acd0 /dev/rdvd + + Σημειώστε ότι λόγω της φύσης του συστήματος &man.devfs.5;, + αυτού του είδους οι συνδέσεις δεν παραμένουν μετά την επανεκκίνηση του + συστήματος σας. Για να δημιουργούνται οι συμβολικές συνδέσεις αυτόματα + σε κάθε εκκίνηση του συστήματος σας, προσθέστε τις ακόλουθες γραμμές + στο αρχείο /etc/devfs.conf: + + + link acd0 dvd +link acd0 rdvd + + Επιπρόσθετα, η αποκωδικοποίηση DVD, η οποία χρειάζεται κλήση ειδικών + λειτουργιών του DVD-ROM, απαιτεί και άδεια εγγραφής (write permission) + στις συσκευές DVD. + + Για τη βελτίωση της λειτουργίας της κοινόχρηστης μνήμης του + συστήματος X11, συνίσταται να αυξήσετε τις τιμές κάποιων μεταβλητών + &man.sysctl.8;: + + kern.ipc.shmmax=67108864 +kern.ipc.shmall=32768 + + + Προσδιορισμός Δυνατοτήτων Κάρτας Γραφικών + + XVideo + SDL + DGA + + Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τρόποι για την απεικόνιση video στο + X11. Το τι θα δουλέψει τελικά, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το υλικό + σας. Κάθε μέθοδος που περιγράφουμε παρακάτω θα δώσει διαφορετική + ποιότητα σε διαφορετικό υλικό. Επίσης, η αναπαραγωγή video στο X11 είναι + ένα θέμα στο οποίο πρόσφατα δίνεται μεγάλη σημασία, και πιθανόν θα + υπάρχουν αρκετές βελτιώσεις σε κάθε νέα έκδοση του + &xorg;, ή του + &xfree86;. + + Κατάλογος κοινών διεπαφών video: + + + + X11: Συνηθισμένη έξοδος του X11 με χρήση κοινόχρηστης μνήμης. + + + + XVideo: μια επέκταση της διεπαφής X11 που υποστηρίζει αναπαραγωγή + video σε οποιαδήποτε σχεδιάσιμη επιφάνεια του X11. + + + SDL: Simple Directmedia Layer. + + + DGA: Direct Graphics Access. + + + SVGAlib: Επίπεδο γραφικών χαμηλού επιπέδου για κονσόλα. + + + + + XVideo + + Το &xorg; και το + &xfree86; 4.X διαθέτουν μια επέκταση που + ονομάζεται XVideo (γνωστή και ως Xvideo, Xv, + xv) και το οποίο επιτρέπει την απευθείας απεικόνιση video σε + σχεδιάσιμα αντικείμενα μέσω ειδικής επιτάχυνσης. Η επέκταση αυτή + παρέχει αναπαραγωγή πολύ καλής ποιότητας, ακόμα και σε μηχανήματα + χαμηλών προδιαγραφών. + + Για να δείτε αν χρησιμοποιείται η επέκταση, χρησιμοποιήστε την + εντολή xvinfo: + + &prompt.user; xvinfo + + Το XVideo υποστηρίζεται από την κάρτα σας αν το αποτέλεσμα δείχνει + όπως παρακάτω: +X-Video Extension version 2.2 +screen #0 + Adaptor #0: "Savage Streams Engine" + number of ports: 1 + port base: 43 + operations supported: PutImage + supported visuals: + depth 16, visualID 0x22 + depth 16, visualID 0x23 + number of attributes: 5 + "XV_COLORKEY" (range 0 to 16777215) + client settable attribute + client gettable attribute (current value is 2110) + "XV_BRIGHTNESS" (range -128 to 127) + client settable attribute + client gettable attribute (current value is 0) + "XV_CONTRAST" (range 0 to 255) + client settable attribute + client gettable attribute (current value is 128) + "XV_SATURATION" (range 0 to 255) + client settable attribute + client gettable attribute (current value is 128) + "XV_HUE" (range -180 to 180) + client settable attribute + client gettable attribute (current value is 0) + maximum XvImage size: 1024 x 1024 + Number of image formats: 7 + id: 0x32595559 (YUY2) + guid: 59555932-0000-0010-8000-00aa00389b71 + bits per pixel: 16 + number of planes: 1 + type: YUV (packed) + id: 0x32315659 (YV12) + guid: 59563132-0000-0010-8000-00aa00389b71 + bits per pixel: 12 + number of planes: 3 + type: YUV (planar) + id: 0x30323449 (I420) + guid: 49343230-0000-0010-8000-00aa00389b71 + bits per pixel: 12 + number of planes: 3 + type: YUV (planar) + id: 0x36315652 (RV16) + guid: 52563135-0000-0000-0000-000000000000 + bits per pixel: 16 + number of planes: 1 + type: RGB (packed) + depth: 0 + red, green, blue masks: 0x1f, 0x3e0, 0x7c00 + id: 0x35315652 (RV15) + guid: 52563136-0000-0000-0000-000000000000 + bits per pixel: 16 + number of planes: 1 + type: RGB (packed) + depth: 0 + red, green, blue masks: 0x1f, 0x7e0, 0xf800 + id: 0x31313259 (Y211) + guid: 59323131-0000-0010-8000-00aa00389b71 + bits per pixel: 6 + number of planes: 3 + type: YUV (packed) + id: 0x0 + guid: 00000000-0000-0000-0000-000000000000 + bits per pixel: 0 + number of planes: 0 + type: RGB (packed) + depth: 1 + red, green, blue masks: 0x0, 0x0, 0x0 + + Παρατηρήστε επίσης ότι τα formats που εμφανίζονται (YUV2, YUV12, + κ.λ.π.) δεν διατίθενται σε όλες τις εκδόσεις του XVideo, και η απουσία + τους μπορεί να επηρεάσει κάποια προγράμματα αναπαραγωγής. + + Αν το αποτέλεσμα δείχνει κάπως έτσι: +X-Video Extension version 2.2 +screen #0 +no adaptors present + + Τότε πιθανώς το XVideo δεν υποστηρίζεται από την κάρτα σας. + + Αν το XVideo δεν υποστηρίζεται από την κάρτα σας, αυτό σημαίνει απλά + ότι θα είναι πιο δύσκολο ο υπολογιστής σας να ανταποκριθεί στις + υπολογιστικές απαιτήσεις της απεικόνισης video. Ωστόσο, ανάλογα με την + κάρτα γραφικών και τον επεξεργαστή σας, είναι ακόμα πιθανόν να έχετε + ικανοποιητική αναπαραγωγή. Ίσως πρέπει να διαβάσετε μεθόδους για + τη βελτίωση της απόδοσης, στα προχωρημένα θέματα, + . + + + + + Το Επίπεδο Simple Directmedia Layer + + Το Simple Directmedia Layer, SDL, προορίζονταν να γίνει ένα επίπεδο + συμβατότητας μεταξύ των µsoft.windows;, BeOS, και του &unix;, + επιτρέποντας ανάπτυξη εφαρμογών ήχου και εικόνας, κατάλληλες για κάθε + μια από αυτές τις πλατφόρμες (cross-platform). Το επίπεδο SDL παρέχει + χαμηλού επιπέδου πρόσβαση στο υλικό, και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί + να είναι πιο αποδοτικό από την διεπαφή X11. + + Το SDL μπορεί να βρεθεί στο + devel/sdl12. + + + + + Το Επίπεδο Direct Graphics Access + + Το Direct Graphics Access είναι μια επέκταση του X11 που επιτρέπει + σε ένα πρόγραμμα να προσπεράσει τον X server και να αλλάξει απευθείας + τα περιεχόμενα του framebuffer (μνήμης γραφικών). Δεδομένου ότι + βασίζεται σε διαχείριση μνήμης χαμηλού επιπέδου, τα προγράμματα που το + χρησιμοποιούν πρέπει να εκτελούνται ως root. + + Η επέκταση DGA μπορεί να ελεγχθεί και να μετρηθεί ως προς την + απόδοση της με το πρόγραμμα &man.dga.1;. Όταν εκτελείται η εντολή + dga, αλλάζει τα χρώματα της οθόνης σε κάθε πίεση + ενός πλήκτρου. Για να ακυρώσετε την εκτέλεση, πιέστε q. + + + + + + + + Πακέτα και Ports που Σχετίζονται με Video + + video ports + video packages + + Το τμήμα αυτό περιγράφει το λογισμικό που διατίθεται στη συλλογή + των ports του &os; και το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αναπαραγωγή + video. Ο τομέας της αναπαραγωγής video είναι ιδιαίτερα ενεργός όσο αφορά + την ανάπτυξη λογισμικού, και έτσι οι δυνατότητες των εφαρμογών πιθανώς + να αποκλίνουν κάπως από αυτές που περιγράφονται εδώ. + + Είναι αρχικά σημαντικό να γνωρίζετε ότι αρκετές από τις εφαρμογές + video που εκτελούνται στο &os; αναπτύχθηκαν αρχικά ως εφαρμογές Linux. + Πολλές από αυτές τις εφαρμογές είναι ακόμα ποιότητας beta. Κάποια από τα + προβλήματα που μπορεί να συναντήσετε στις εφαρμογές video του &os; + περιλαμβάνουν: + + + + + Μια εφαρμογή δεν μπορεί να αναπαράγει ένα αρχείο που + δημιουργήθηκε από κάποια άλλη. + + + + Μια εφαρμογή δεν μπορεί να αναπαράγει ένα αρχείο που δημιούργησε + η ίδια. + + + + Η ίδια εφαρμογή, σε δυο διαφορετικά μηχανήματα, και αφού έχει + μεταγλωττιστεί σε κάθε μηχάνημα ειδικά για αυτό, αναπαράγει το ίδιο + αρχείο με διαφορετικό τρόπο. + + + + Κάποιο φαινομενικά απλό φίλτρο, όπως αυτό της αλλαγής μεγέθους + εικόνας (rescaling), έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία κακής + ποιότητας video (τεχνουργημάτων) εξαιτίας προβληματικής ρουτίνας + μεγέθυνσης + + + + Κάποια εφαρμογή τερματίζεται απότομα συχνά. + + + + Δεν εγκαθίσταται η τεκμηρίωση του προγράμματος κατά την + εγκατάσταση του port, ενώ μπορεί να βρεθεί είτε στο δικτυακό τόπο + του προγράμματος είτε στον κατάλογο work + του port. + + + + + Πολλές από τις εφαρμογές αυτές μπορεί επίσης να παρουσιάσουν + συμπτώματα Linux-ισμού. Μπορεί δηλ. να εμφανίζουν + προβλήματα που οφείλονται στον τρόπο με τον οποίο υλοποιούνται κάποιες + στάνταρ βιβλιοθήκες στις διανομές του Linux, ή ίσως οι συγγραφείς να + έχουν θεωρήσει ως δεδομένες κάποιες δυνατότητες του πυρήνα όπως + υπάρχουν στο Linux. Τα προβλήματα αυτά δεν είναι σίγουρο ότι + ανακαλύπτονται και διορθώνονται πάντα από τους συντηρητές του port, το + οποίο μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα όπως τα παρακάτω: + + + + + Χρήση του αρχείου /proc/cpuinfo για την + ανίχνευση των δυνατοτήτων του επεξεργαστή. + + + + Κακή χρήση των threads (νημάτων) το οποίο οδηγεί το πρόγραμμα + σε κόλλημα αντί για κανονικό τερματισμό στο τέλος της εκτέλεσης. + + + + + Χρήση λογισμικού που δεν υπάρχει ακόμα στη συλλογή των ports του + &os; σε συνδυασμό με την εφαρμογή. + + + + + Μέχρι στιγμής οι συγγραφείς των εφαρμογών αυτών έχουν αποδειχθεί + συνεργάσιμοι με τους συντηρητές των ports, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι + επεμβάσεις που χρειάζονται για την μετατροπή (porting) των εφαρμογών. + + + + MPlayer + + Ο MPlayer είναι μια εφαρμογή + αναπαραγωγής video που αναπτύχθηκε πρόσφατα και εξελίσσεται ταχύτατα. + Οι στόχοι της ομάδας ανάπτυξης του MPlayer + είναι η ταχύτητα και η ευελιξία στο Linux και στα άλλα Unix. Η + δημιουργία του ξεκίνησε όταν ο αρχηγός της ομάδας ανάπτυξης κουράστηκε + να αντιμετωπίζει τα προβλήματα αναπαραγωγής των μέχρι τότε διαθέσιμων + προγραμμάτων. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το γραφικό περιβάλλον + θυσιάστηκε για να δημιουργηθεί μια ομοιόμορφη σχεδίαση. Ωστόσο, μόλις + συνηθίσετε τις επιλογές που δίνονται από τη γραμμή εντολών και τα + αντίστοιχα πλήκτρα, θα μπορέσετε να τον χρησιμοποιήσετε αρκετά καλά. + + + + Μεταγλώττιση του MPlayer + MPlayer + making + + Ο MPlayer βρίσκεται στο multimedia/mplayer. + Ο MPlayer κάνει πλήθος ελέγχων του υλικού + κατά τη διαδικασία της μεταγλώττισης, φτιάχνοντας έτσι ένα + εκτελέσιμο το οποίο δεν έχει φορητότητα από ένα σύστημα σε ένα άλλο. + Για το σκοπό αυτό, είναι σημαντικό να τον εγκαταστήσετε από τα ports + και όχι από έτοιμο πακέτο. Επιπρόσθετα, μπορείτε να καθορίσετε + πλήθος επιλογών στην γραμμή εντολών του make + όπως περιγράφεται στο Makefile και κατά την + έναρξη της διαδικασίας μεταγλώττισης: + + &prompt.root; cd /usr/ports/multimedia/mplayer +&prompt.root; make +N - O - T - E + +Take a careful look into the Makefile in order +to learn how to tune mplayer towards you personal preferences! +For example, +make WITH_GTK1 +builds MPlayer with GTK1-GUI support. +If you want to use the GUI, you can either install +/usr/ports/multimedia/mplayer-skins +or download official skin collections from +http://www.mplayerhq.hu/homepage/dload.html + + + Οι προεπιλεγμένες επιλογές μάλλον είναι κατάλληλες για + τους περισσότερους χρήστες. Αν ωστόσο χρειάζεστε τον αποκωδικοποιητή + XviD, θα πρέπει να καθορίσετε την επιλογή + WITH_XVID στην γραμμή εντολών. Μπορείτε επίσης + να ορίσετε την προεπιλεγμένη συσκευή DVD χρησιμοποιώντας την επιλογή + WITH_DVD_DEVICE, διαφορετικά θα χρησιμοποιηθεί η + προεπιλεγμένη συσκευή /dev/acd0. + + Όταν γράφονταν αυτό το κείμενο, το port του + MPlayer δημιουργούσε επίσης την + τεκμηρίωση του προγράμματος και δύο εκτελέσιμα, τον + mplayer, και τον + mencoder, το οποίο είναι ένα εργαλείο για + επανακωδικοποίηση video. + + Η HTML τεκμηρίωση του MPlayer + είναι ιδιαίτερα πληροφοριακή. Αν ο αναγνώστης βρει ότι οι + πληροφορίες αυτού του κεφαλαίου όσο αφορά το υλικό και τις διεπαφές + video είναι ελλιπείς, η τεκμηρίωση του + MPlayer αποτελεί ένα ιδιαίτερα + αναλυτικό συμπλήρωμα. Θα πρέπει σίγουρα να διαθέσετε χρόνο για να + διαβάσετε την τεκμηρίωση του MPlayer + αν αναζητάτε πληροφορίες σχετικά με την υποστήριξη video στο &unix;. + + + + + + Χρησιμοποιώντας τον MPlayer + MPlayer + use + + Κάθε χρήστης του MPlayer πρέπει να + δημιουργήσει ένα υποκατάλογο .mplayer μέσα στον + προσωπικό του κατάλογο. Για να δημιουργήσετε τον απαραίτητο + υποκατάλογο, μπορείτε να γράψετε το παρακάτω: + +&prompt.user; cd /usr/ports/multimedia/mplayer +&prompt.user; make install-user + + Οι επιλογές της γραμμής εντολών του mplayer + περιγράφονται στη σελίδα του manual. Για ακόμα περισσότερες + λεπτομέρειες, υπάρχει τεκμηρίωση σε μορφή HTML. Στο τμήμα αυτό θα + περιγράψουμε μερικές μόνο κοινές χρήσεις. + + Για να αναπαράγετε ένα αρχείο, όπως το + testfile.avi, + μέσω ενός από τα αρκετά video interfaces χρησιμοποιήστε την επιλογή + : + + &prompt.user; mplayer -vo xv testfile.avi + &prompt.user; mplayer -vo sdl testfile.avi + &prompt.user; mplayer -vo x11 testfile.avi + &prompt.root; mplayer -vo dga testfile.avi + &prompt.root; mplayer -vo 'sdl:dga' testfile.avi + + Αξίζει τον κόπο να δοκιμάσετε όλες αυτές τις επιλογές, καθώς η + απόδοση τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και διαφοροποιείται + αρκετά ανάλογα με το υλικό του υπολογιστή σας. + + Για αναπαραγωγή από DVD, αντικαταστήστε το + testfile.avi με + όπου το + N είναι ο αριθμός του τίτλου + (title number) που επιθυμείτε να αναπαράγετε και + DEVICE είναι το όνομα + συσκευής του DVD-ROM. Για παράδειγμα, για να αναπαράγετε τον τίτλο 3 + από τη συσκευή /dev/dvd: + + &prompt.root; mplayer -vo xv dvd://3 -dvd-device /dev/dvd + + + Η προεπιλεγμένη συσκευή DVD μπορεί να καθοριστεί κατά τη + διάρκεια της μεταγλώττισης του MPlayer + port μέσω της επιλογής WITH_DVD_DEVICE. Από + προεπιλογή, η συσκευή αυτή είναι η /dev/acd0. + Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στο αρχείο + Makefile του port. + + + Για τα πλήκτρα που χρησιμοποιούνται για παύση, διακοπή, + μετακίνηση κλπ. κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής, συμβουλευτείτε + την βοήθεια που μπορείτε να δείτε εκτελώντας + mplayer -h ή διαβάστε τη σελίδα του manual. + + + Επιπρόσθετα, σημαντικές επιλογές αναπαραγωγής είναι: + το οποίο ενεργοποιεί απεικόνιση σε πλήρη + οθόνη και το το οποίο βοηθάει στην + αύξηση της απόδοσης. + + Για να μείνει το μέγεθος της γραμμής εντολών το δυνατόν μικρό, + ο χρήστης μπορεί να δημιουργήσει ένα αρχείο + .mplayer/config και να ορίσει εκεί τις + προεπιλεγμένες επιλογές: +vo=xv +fs=yes +zoom=yes + + Τέλος, ο mplayer μπορεί να χρησιμοποιηθεί για + την εξαγωγή (rip) ενός τίτλου DVD σε ένα αρχείο + .vob file. Για την εξαγωγή του δεύτερου τίτλου + από ένα DVD, γράψτε: + + &prompt.root; mplayer -dumpstream -dumpfile out.vob dvd://2 -dvd-device /dev/dvd + + Το αρχείο εξόδου, out.vob, θα είναι τύπου + MPEG και μπορείτε να το μεταχειριστείτε μέσω άλλων πακέτων video που + περιγράφονται σε αυτό το τμήμα. + + + + mencoder + + mencoder + + + Πριν χρησιμοποιήσετε το mencoder + είναι καλή ιδέα να εξοικειωθείτε με τις επιλογές που αναφέρονται + στην τεκμηρίωση HTML. Υπάρχει σελίδα manual, αλλά δεν είναι πολύ + χρήσιμη χωρίς την HTML τεκμηρίωση. Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για + να βελτιώσετε την ποιότητα, να μειώσετε το ρυθμό δεδομένων (bitrate) + να αλλάξετε μορφή αρχείου, και κάποια από αυτά τα κόλπα μπορεί να + κάνουν τη διαφορά μεταξύ καλής και κακής απόδοσης. Εδώ θα δείτε + μερικά παραδείγματα για να ξεκινήσετε. Πρώτα μια απλή αντιγραφή: + + + &prompt.user; mencoder input.avi -oac copy -ovc copy -o output.avi + + Λανθασμένοι συνδυασμοί στη γραμμή εντολών, μπορεί να δώσουν + αρχεία εξόδου τα οποία δεν μπορεί να αναπαράγει ούτε ο ίδιος ο + mplayer. Έτσι, αν απλώς θέλετε να κάνετε rip + ένα αρχείο, μείνετε στην επιλογή του + mplayer. + + Για να μετατρέψετε το input.avi σε codec + MPEG4 με ήχο MPEG3 (απαιτείται το audio/lame): + + &prompt.user; mencoder input.avi -oac mp3lame -lameopts br=192 \ + -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4:vhq -o output.avi + + Με τον τρόπο αυτό παράγεται έξοδος που μπορεί να αναπαραχθεί + από τον mplayer και το xine. + + + Μπορείτε να αντικαταστήσετε το input.avi + με την επιλογή και + να το εκτελέσετε ως root για να + επανακωδικοποιήσετε απευθείας ένα τίτλο DVD. Μια και πιθανώς + δεν θα μείνετε ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα από την πρώτη φορά, + σας συνιστούμε να κατεβάσετε τον τίτλο σε ένα αρχείο + και να δουλέψετε σε αυτό. + + + + + + Το Πρόγραμμα Αναπαραγωγής xine + + Το xine είναι ένα project με ευρύ + σκοπό, το οποίο προορίζεται όχι μόνο να γίνει ένα πρόγραμμα όλα + σε ένα όσο αφορά το video, αλλά επίσης στο να παράγει μια + επαναχρησιμοποιήσιμη βασική βιβλιοθήκη και ένα αρθρωτό εκτελέσιμο το + οποίο μπορεί να επεκταθεί με πρόσθετα (plugins). Μπορείτε να το + εγκαταστήσετε τόσο από πακέτο, όσο και από το port, multimedia/xine. + + Το xine είναι ακόμα κάπως + χοντροκομμένο, αλλά σίγουρα έχει ξεκινήσει καλά. Στην πράξη, το xine + χρειάζεται είτε γρήγορο επεξεργαστή και κάρτα γραφικών, ή υποστήριξη της + επέκτασης XVideo. Το γραφικό περιβάλλον είναι χρησιμοποιήσιμο, αλλά + κάπως αδέξια φτιαγμένο. + + Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν διανέμονταν module + μαζί με την εφαρμογή xine, ικανό να + αναπαράγει DVD με CSS κωδικοποίηση. Υπάρχουν εκδόσεις από τρίτους + κατασκευαστές οι οποίες έχουν ενσωματωμένο το παραπάνω module αλλά + καμιά από αυτές δεν βρίσκεται στην συλλογή των ports του &os;. + + Σε σύγκριση με τον MPlayer, το + xine κάνει περισσότερα για το χρήστη, αλλά + την ίδια στιγμή, δεν επιτρέπει τόσο λεπτομερειακό έλεγχο. Το + xine αποδίδει καλύτερα σε λειτουργία XVideo. + + + Από προεπιλογή, το xine θα ξεκινήσει σε + γραφικό περιβάλλον (GUI). Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το μενού για να + ανοίξετε ένα συγκεκριμένο αρχείο: + + &prompt.user; xine + + Εναλλακτικά, μπορείτε να το καλέσετε να αναπαράγει ένα αρχείο + απευθείας από την γραμμή εντολών, χωρίς τη χρήση του GUI: + + &prompt.user; xine -g -p mymovie.avi + + + + + Τα Βοηθητικά Προγράμματα transcode + + Η εφαρμογή transcode δεν είναι πρόγραμμα + αναπαραγωγής, αλλά μια σουίτα εργαλείων για επανακωδικοποίηση αρχείων + video και ήχου. Με την εφαρμογή transcode, + έχετε την δυνατότητα να αναμίξετε αρχεία video, να επισκευάσετε + χαλασμένα αρχεία, χρησιμοποιώντας εργαλεία της γραμμής εντολών τα οποία + χειρίζονται δεδομένα από τα κανάλια stdin/stdout. + + + Μεγάλο πλήθος εφαρμογών μπορούν να καθοριστούν κατά τη διάρκεια της + μεταγλώττισης του port + multimedia/transcode και συνιστούμε + την ακόλουθη γραμμή εντολών για τη μεταγλώττιση του + transcode: + + &prompt.root; make WITH_OPTIMIZED_CFLAGS=yes WITH_LIBA52=yes WITH_LAME=yes WITH_OGG=yes \ +WITH_MJPEG=yes -DWITH_XVID=yes + + Οι προτεινόμενες επιλογές είναι κατάλληλες για τους περισσότερους + χρήστες. + + Για να σας δείξουμε τις ικανότητες του transcode, + δείτε ένα παράδειγμα μετατροπής αρχείου DivX σε PAL MPEG-1 (PAL VCD): + + + &prompt.user; transcode -i input.avi -V --export_prof vcd-pal -o output_vcd +&prompt.user; mplex -f 1 -o output_vcd.mpg output_vcd.m1v output_vcd.mpa + + Το αρχείο MPEG που προκύπτει, το + output_vcd.mpg, μπορεί να αναπαραχθεί από τον + MPlayer. Μπορείτε επίσης να γράψετε το + αρχείο σε ένα CD-R για να δημιουργήσετε ένα Video CD, και στην περίπτωση + αυτή θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε τα προγράμματα + multimedia/vcdimager και + sysutils/cdrdao. + + Υπάρχει σελίδα manual για το transcode, αλλά + πρέπει επίσης να συμβουλευτείτε το + transcode + wiki για περισσότερες πληροφορίες και παραδείγματα. + + + + + + Επιπλέον Διάβασμα + + Υπάρχει ραγδαία εξέλιξη στα διαθέσιμα πακέτα video για το &os;. + Είναι αρκετά πιθανό ότι στο άμεσο μέλλον πολλά από τα προβλήματα που + αναφέρονται εδώ θα έχουν επιλυθεί. Στο ενδιάμεσο διάστημα, όσοι + ενδιαφέρονται να χρησιμοποιήσουν τις δυνατότητες A/V του &os; στο έπακρο + θα πρέπει να συνδυάσουν γνώσεις από διάφορα FAQ και tutorials και να + χρησιμοποιήσουν αρκετές διαφορετικές εφαρμογές. Το τμήμα αυτό υπάρχει + ακριβώς για να δείξει στον αναγνώστη που μπορεί να βρει τέτοιες + πρόσθετες πληροφορίες. + + Η + Τεκμηρίωση του Mplayer + είναι αρκετά πληροφοριακή όσο αφορά το τεχνικό επίπεδο. + Αν έχετε σκοπό να αποκτήσετε υψηλό ποσοστό εμπειρίας σε σχέση με το + video στο &unix;, θα πρέπει οπωσδήποτε να την συμβουλευτείτε. Η λίστα + αλληλογραφίας του MPlayer είναι εχθρική σε + όποιον δεν έχει κάνει τον κόπο να διαβάσει την τεκμηρίωση, έτσι αν + σκοπεύετε να κάνετε αναφορές σφαλμάτων, βεβαιωθείτε ότι την έχετε + διαβάσει. + + Το + + xine HOWTO + περιέχει ένα κεφάλαιο σχετικά με την βελτίωση της απόδοσης, το οποίο + είναι κοινό για όλα τα προγράμματα αναπαραγωγής. + + Τέλος, υπάρχουν κάποιες άλλες πολλά υποσχόμενες εφαρμογές που ίσως + επιθυμείτε να δοκιμάσετε: + + + + + Το Avifile το οποίο + είναι επίσης port, + multimedia/avifile. + + + + Το Ogle + το οποίο είναι επίσης port, + multimedia/ogle. + + + + Το Xtheater + + + + Το multimedia/dvdauthor, το οποίο είναι + εφαρμογή DVD authoring ανοικτού κώδικα. + + + + + + + + + + + + Josef + El-Rayes + Αρχική συνεισφορά από τον + + + + + Marc + Fonvieille + Βελτιώθηκε και προσαρμόστηκε από τον + + + + + + Ρύθμιση Κάρτας Τηλεόρασης + + TV cards + + + + Εισαγωγή + + Οι κάρτες τηλεόρασης σας επιτρέπουν να βλέπετε τηλεόραση, κανονική + ή καλωδιακή, στον υπολογιστή σας. Οι περισσότερες από αυτές δέχονται + επίσης σήμα σύνθετου (composite) video, μέσω εισόδου RCA ή S-video, + και κάποιες από αυτές διαθέτουν και ραδιοφωνικό δέκτη FM. + + Το &os; παρέχει υποστήριξη για κάρτες TV τύπου PCI που + χρησιμοποιούν τα ολοκληρωμένα κυκλώματα σύλληψης video, + Brooktree Bt848/849/878/879 ή Conexant CN-878/Fusion 878a με το + πρόγραμμα οδήγησης &man.bktr.4;. Θα πρέπει επίσης να βεβαιωθείτε ότι + η κάρτα έρχεται με δέκτη που υποστηρίζεται. Συμβουλευτείτε τη σελίδα + manual του &man.bktr.4; για να δείτε τη λίστα των υποστηριζόμενων + δεκτών. + + + + Εγκαθιστώντας το Πρόγραμμα Οδήγησης + + Για να χρησιμοποιήσετε την κάρτα θα πρέπει να φορτώσετε το + πρόγραμμα οδήγησης &man.bktr.4;, προσθέτοντας την ακόλουθη γραμμή στο + αρχείο /boot/loader.conf: + + bktr_load="YES" + + Εναλλακτικά, μπορείτε να προσθέσετε στατική υποστήριξη για την + κάρτα στο πυρήνα σας, και για το σκοπό αυτό προσθέστε τις ακόλουθες + γραμμές στο αρχείο ρυθμίσεων του πυρήνα: + + device bktr +device iicbus +device iicbb +device smbus + + Οι επιπρόσθετοι οδηγοί συσκευών είναι απαραίτητοι, επειδή τα + εξαρτήματα της κάρτας επικοινωνούν μεταξύ τους διαμέσου ενός διαύλου + I2C. Αφού κάνετε τις απαραίτητες αλλαγές στο αρχείο, μεταγλωττίστε και + εγκαταστήστε το νέο πυρήνα. + + Μόλις προσθέσετε την υποστήριξη στο σύστημα σας, θα πρέπει να + επανεκκινήσετε το σύστημα σας. Κατά τη διάρκεια της εκκίνησης, θα + πρέπει να δείτε κάποια μηνύματα από την κάρτα σας, όπως τα παρακάτω: + + + bktr0: <BrookTree 848A> mem 0xd7000000-0xd7000fff irq 10 at device 10.0 on pci0 +iicbb0: <I2C bit-banging driver> on bti2c0 +iicbus0: <Philips I2C bus> on iicbb0 master-only +iicbus1: <Philips I2C bus> on iicbb0 master-only +smbus0: <System Management Bus> on bti2c0 +bktr0: Pinnacle/Miro TV, Philips SECAM tuner. + + Φυσικά, τα μηνύματα αυτά θα διαφέρουν ανάλογα με το υλικό σας. + Ωστόσο θα πρέπει να ελέγξετε ότι ανιχνεύθηκε σωστά ο δέκτης. Είναι + δυνατόν να αλλάξετε κάποιες από τις παραμέτρους που ανιχνεύθηκαν + χρησιμοποιώντας MIBs του &man.sysctl.8; καθώς και επιλογές στο αρχείο + ρυθμίσεων πυρήνα. Για παράδειγμα, να θέλετε να επιβάλετε ο δέκτης να + είναι τύπου Philips SECAM, θα πρέπει να προσθέσετε την ακόλουθη γραμμή + στο αρχείο ρυθμίσεων του πυρήνα σας: + + options OVERRIDE_TUNER=6 + + ή μπορείτε να χρησιμοποιήσετε απευθείας το &man.sysctl.8;: + + &prompt.root; sysctl hw.bt848.tuner=6 + + Δείτε τη σελίδα manual του &man.bktr.4; καθώς και το αρχείο + /usr/src/sys/conf/NOTES για περισσότερες + λεπτομέρειες σχετικά με τις διαθέσιμες επιλογές. + + + + Χρήσιμες Εφαρμογές + + Για να χρησιμοποιήσετε την κάρτα τηλεόρασης, θα πρέπει να + εγκαταστήσετε μια από τις παρακάτω εφαρμογές: + + + + Το multimedia/fxtv + παρέχει δυνατότητα να δείτε τηλεόραση σε παράθυρο, καθώς και + την δυνατότητα σύλληψης εικόνας / ήχου / video. + + + Το multimedia/xawtv + είναι επίσης εφαρμογή τηλεόρασης, με δυνατότητες όμοιες με το + fxtv. + + + Το misc/alevt + αποκωδικοποιεί και απεικονίζει Videotext/Teletext. + + + Το audio/xmradio είναι μια + εφαρμογή για να χρησιμοποιήσετε το δέκτη FM που είναι + ενσωματωμένος σε κάποιες κάρτες τηλεόρασης. + + + Το audio/wmtune είναι μια + βολική desktop εφαρμογή για ραδιοφωνικούς δέκτες. + + + + Μπορείτε να βρείτε περισσότερες εφαρμογές στη συλλογή των Ports + του &os;. + + + + Αντιμετώπιση Προβλημάτων + + Αν αντιμετωπίσετε κάποιο πρόβλημα με την κάρτα τηλεόρασης, θα + πρέπει πρώτα να ελέγξετε αν το ολοκληρωμένο σύλληψης video καθώς και + ο δέκτης υποστηρίζονται από το πρόγραμμα οδήγησης &man.bktr.4; και + αν έχετε χρησιμοποιήσει τις σωστές ρυθμίσεις στις επιλογές σας. Για + επιπλέον υποστήριξη καθώς και διάφορες ερωτήσεις σχετικά με την κάρτα + σας, ίσως θέλετε να επικοινωνήσετε με τη λίστα &a.multimedia.name; και + να διαβάσετε τις παλιότερες δημοσιεύσεις από τα αρχεία της λίστας. + + + + + + + + + Marc + Fonvieille + Γράφηκε από τον + + + + + + Σαρωτές Εικόνας + + image scanners + + + + Εισαγωγή + + Στο &os; η πρόσβαση σε σαρωτές παρέχεται από το + SANE (Scanner Access Now + Easy) API το οποίο διατίθεται μέσα από την συλλογή των + Ports του &os;. Το SANE χρησιμοποιεί επίσης + κάποιους οδηγούς συσκευών του &os; για να αποκτήσει πρόσβαση στο υλικό + του σαρωτή. + + Το &os; υποστηρίζει σαρωτές SCSI και USB. Βεβαιωθείτε ότι ο + σαρωτής σας υποστηρίζεται από το SANE πριν + ξεκινήσετε οποιαδήποτε εγκατάσταση και ρύθμιση. Το + SANE διαθέτει μια λίστα + υποστηριζόμενων συσκευών η οποία παρέχει πληροφορίες για την + υποστήριξη κάθε σαρωτή και την εξέλιξη της. Επίσης, στη σελίδα manual + του &man.uscanner.4; θα βρείτε λίστα των υποστηριζόμενων USB σαρωτών. + + + + + Ρύθμιση του Πυρήνα + + Όπως είπαμε παραπάνω, υποστηρίζονται σαρωτές τόσο SCSI όσο και + USB. Ανάλογα με το τρόπο διασύνδεσης του σαρωτή σας, θα χρειαστείτε + διαφορετικούς οδηγούς συσκευών. + + + Διασύνδεση USB + + Ο πυρήνας GENERIC, από προεπιλογή, περιέχει + τους οδηγούς συσκευών που απαιτούνται για την υποστήριξη σαρωτών + USB. Αν αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε εξειδικευμένο πυρήνα, + βεβαιωθείτε ότι έχετε τις ακόλουθες γραμμές στο αρχείο ρυθμίσεων + σας: + + device usb +device uhci +device ohci +device uscanner + + Ανάλογα με τα κυκλώματα υποστήριξης USB στη μητρική σας, θα + χρειαστείτε το device uhci ή το + device ohci, ωστόσο δεν υπάρχει πρόβλημα αν + έχετε και τα δύο στο αρχείο ρυθμίσεων. + + Αν δεν θέλετε να δημιουργήσετε τον πυρήνα από την αρχή, και + δεν χρησιμοποιείτε τον GENERIC μπορείτε να + φορτώσετε απευθείας τον οδηγό συσκευής &man.uscanner.4; + χρησιμοποιώντας την εντολή &man.kldload.8;: + + &prompt.root; kldload uscanner + + Για να φορτώνεται το module σε κάθε εκκίνηση του συστήματος + σας, προσθέστε την ακόλουθη γραμμή στο αρχείο + /boot/loader.conf: + + uscanner_load="YES" + + Αφού επανεκκινήσετε με το σωστό πυρήνα, ή αφού φορτώσετε το + απαραίτητο module, συνδέστε το USB σαρωτή σας. Θα πρέπει να δείτε + μια γραμμή σχετική με την ανίχνευση του σαρωτή στην προσωρινή μνήμη + μηνυμάτων του συστήματος (&man.dmesg.8;): + + uscanner0: EPSON EPSON Scanner, rev 1.10/3.02, addr 2 + + Η γραμμή αυτή δείχνει ότι ο σαρωτής μας χρησιμοποιεί το όνομα + συσκευής /dev/uscanner0. + + + + Διασύνδεση Τύπου SCSI + + Αν ο σαρωτής σας έρχεται με διασύνδεση τύπου SCSI, είναι + σημαντικό να γνωρίζετε τι κάρτα ελεγκτή SCSI θα χρησιμοποιήσετε. + Ανάλογα με το ολοκληρωμένο κύκλωμα της κάρτας SCSI που + χρησιμοποιείται, θα πρέπει να ρυθμίσετε κατάλληλα το αρχείο + ρυθμίσεων πυρήνα. Ο πυρήνας GENERIC υποστηρίζει + τους πιο κοινούς ελεγκτές SCSI. Βεβαιωθείτε ότι διαβάσατε το αρχείο + NOTES και προσθέστε τη σωστή γραμμή στο αρχείο + ρυθμίσεων πυρήνα. Εκτός από το πρόγραμμα οδήγησης του ελεγκτή SCSI, + θα πρέπει ακόμα να έχετε τις ακόλουθες γραμμές στο αρχείο ρυθμίσεων + του πυρήνα σας: + + device scbus +device pass + + Μόλις μεταγλωττίσετε και εγκαταστήσετε τον πυρήνα, θα μπορέσετε + να δείτε τις συσκευές στην προσωρινή μνήμη μηνυμάτων συστήματος, + κατά τη διάρκεια της εκκίνησης: + + pass2 at aic0 bus 0 target 2 lun 0 +pass2: <AGFA SNAPSCAN 600 1.10> Fixed Scanner SCSI-2 device +pass2: 3.300MB/s transfers + + Αν ο σαρωτής σας δεν ήταν ενεργοποιημένος κατά την εκκίνηση του + συστήματος σας, είναι ακόμα δυνατόν να εξαναγκάσετε τον εντοπισμό + του, εκτελώντας ανίχνευση του διαύλου SCSI με την βοήθεια της + εντολής &man.camcontrol.8;: + + &prompt.root; camcontrol rescan all +Re-scan of bus 0 was successful +Re-scan of bus 1 was successful +Re-scan of bus 2 was successful +Re-scan of bus 3 was successful + + Ο σαρωτής θα εμφανιστεί τότε στη λίστα των συσκευών SCSI: + + &prompt.root; camcontrol devlist +<IBM DDRS-34560 S97B> at scbus0 target 5 lun 0 (pass0,da0) +<IBM DDRS-34560 S97B> at scbus0 target 6 lun 0 (pass1,da1) +<AGFA SNAPSCAN 600 1.10> at scbus1 target 2 lun 0 (pass3) +<PHILIPS CDD3610 CD-R/RW 1.00> at scbus2 target 0 lun 0 (pass2,cd0) + + Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις συσκευές SCSI είναι + διαθέσιμες στις σελίδες manual &man.scsi.4; και &man.camcontrol.8;. + + + + + + Ρύθμιση του SANE + + Το σύστημα SANE χωρίζεται σε δύο + κομμάτια: στο backend + (graphics/sane-backends) και στο + frontend + (graphics/sane-frontends). Το + backend παρέχει πρόσβαση στον ίδιο το σαρωτή. Στη λίστα + + υποστηριζόμενων συσκευών του SANE + μπορείτε να βρείτε ποιο backend υποστηρίζει τον σαρωτή σας. Είναι + υποχρεωτικό να βρείτε το σωστό backend για να μπορέσετε να + χρησιμοποιήσετε το σαρωτή σας. Το τμήμα του frontend παρέχει το + γραφικό περιβάλλον εργασίας για τη σάρωση + (xscanimage). + + Το πρώτο βήμα είναι να εγκαταστήσετε το port ή το πακέτο + graphics/sane-backends. Μετά + χρησιμοποιήστε την εντολή sane-find-scanner για να + ελέγξετε την ανίχνευση του σαρωτή σας από το σύστημα + SANE: + + &prompt.root; sane-find-scanner -q +found SCSI scanner "AGFA SNAPSCAN 600 1.10" at /dev/pass3 + + Η έξοδος θα σας δείξει το είδος σύνδεσης του σαρωτή καθώς και το + όνομα συσκευής που χρησιμοποιείται για τη σύνδεση με το σύστημα σας. + Το όνομα του κατασκευαστή και του μοντέλου ίσως να μην εμφανιστούν, + αλλά αυτό δεν είναι σημαντικό. + + + Ορισμένοι USB σαρωτές απαιτούν τη φόρτωση firmware. Η διαδικασία + εξηγείται στη σελίδα manual του backend. Θα πρέπει επίσης να + διαβάσετε τις σελίδες manual &man.sane-find-scanner.1; και + &man.sane.7;. + + + Πρέπει τώρα να ελέγξουμε αν ο σαρωτής θα αναγνωριστεί από το + frontend πρόγραμμα σάρωσης. Από προεπιλογή, το + SANE backend έρχεται με ένα εργαλείο + γραμμής εντολών, το &man.scanimage.1;. Η εντολή αυτή σας επιτρέπει + την απαρίθμηση των συσκευών και τη σάρωσης εικόνας από τη γραμμή + εντολών. Η επιλογή χρησιμοποιείται για την + απαρίθμηση των συσκευών σάρωσης: + + &prompt.root; scanimage -L +device `snapscan:/dev/pass3' is a AGFA SNAPSCAN 600 flatbed scanner + + Αν δεν δείτε έξοδο, ή δείτε ένα μήνυμα ότι δεν ανιχνεύθηκε + σαρωτής, σημαίνει ότι το &man.scanimage.1; δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει + το σαρωτή. Αν συμβεί αυτό, θα χρειαστεί να επεξεργαστείτε το αρχείο + ρυθμίσεων του backend και να ορίσετε το σαρωτή που θα χρησιμοποιηθεί. + Ο κατάλογος + /usr/local/etc/sane.d/ περιέχει + όλα τα αρχεία ρυθμίσεων του backend. Το πρόβλημα αναγνώρισης + εμφανίζεται σε ορισμένα μοντέλα USB σαρωτών. + + Για παράδειγμα, με το σαρωτή USB που χρησιμοποιείται στο + , η εντολή + sane-find-scanner δίνει τις ακόλουθες πληροφορίες: + + + &prompt.root; sane-find-scanner -q +found USB scanner (UNKNOWN vendor and product) at device /dev/uscanner0 + Ο σαρωτής βρέθηκε, χρησιμοποιεί διασύνδεση USB + και το όνομα συσκευής του είναι /dev/uscanner0. + Τώρα πρέπει να δούμε αν αναγνωρίζεται και σωστά: + + &prompt.root; scanimage -L + +No scanners were identified. If you were expecting something different, +check that the scanner is plugged in, turned on and detected by the +sane-find-scanner tool (if appropriate). Please read the documentation +which came with this software (README, FAQ, manpages). + + Αφού ο σαρωτής δεν αναγνωρίστηκε, θα χρειαστεί να επεξεργαστούμε + το αρχείο /usr/local/etc/sane.d/epson.conf. + Το μοντέλο σαρωτή που χρησιμοποιήθηκε ήταν το &epson.perfection; 1650, + έτσι ξέρουμε ότι ο σαρωτής θα χρησιμοποιεί το backend + epson. Βεβαιωθείτε ότι διαβάσατε τα βοηθητικά + σχόλια στα αρχεία ρυθμίσεων του backend. Είναι αρκετά απλό να αλλάξετε + γραμμές: Μετατρέψτε σε σχόλια όσες γραμμές δείχνουν λάθος τύπο + διασύνδεσης για το σαρωτή σας (στην περίπτωση μας θα μετατρέψουμε σε + σχόλια όλες τις γραμμές που ξεκινάνε με τη λέξη + scsi καθώς ο σαρωτής μας χρησιμοποιεί διασύνδεση + USB), και προσθέστε στο τέλος του αρχείου μια γραμμή που να ορίζει το + είδος διασύνδεσης και το όνομα συσκευής που χρησιμοποιείτε. Στην + περίπτωση μας προσθέσαμε την ακόλουθη γραμμή: + + usb /dev/uscanner0 + + Σας παρακαλούμε να βεβαιωθείτε ότι διαβάσατε τα σχόλια που + παρέχονται στο αρχείο ρυθμίσεων του backend καθώς και στις αντίστοιχες + σελίδες manual για περισσότερες λεπτομέρειες καθώς και για τη σύνταξη + που πρέπει να χρησιμοποιήσετε. Μπορούμε τώρα να επιβεβαιώσουμε ότι ο + σαρωτής αναγνωρίζεται: + + &prompt.root; scanimage -L +device `epson:/dev/uscanner0' is a Epson GT-8200 flatbed scanner + + Ο USB σαρωτής μας αναγνωρίστηκε. Δεν είναι σημαντικό ότι η μάρκα + και το μοντέλο δεν ταιριάζουν ακριβώς με το δικό μας. Το βασικό σημείο + είναι το πεδίο `epson:/dev/uscanner0', το οποίο + δείχνει το σωστό backend και όνομα συσκευής. + + Μόλις η εντολή scanimage -L μπορέσει να δει το + σαρωτή, η ρύθμιση έχει ολοκληρωθεί. Η συσκευή είναι έτοιμη να + χρησιμοποιηθεί. + + Αν και η &man.scanimage.1; μας επιτρέπει να σαρώσουμε εικόνα από + τη γραμμή εντολών, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσουμε κάποιο + πρόγραμμα σε γραφικό περιβάλλον για την εργασία αυτή. Το + SANE μας προσφέρει ένα απλό αλλά αποδοτικό + γραφικό περιβάλλον: το xscanimage + (graphics/sane-frontends). + + Το Xsane (graphics/xsane) είναι επίσης ένα δημοφιλές + frontend πρόγραμμα σάρωσης. To frontend αυτό προσφέρει προχωρημένες + δυνατότητες, όπως διαφορετικούς τρόπους σάρωσης (φωτοτυπία, fax, κλπ) + διόρθωση χρωμάτων, πολλαπλή σάρωση κ.α. Και οι δύο αυτές εφαρμογές + διατίθενται επίσης σαν πρόσθετο (plugin) πρόγραμμα για χρήση με το + GIMP. + + + + Δίνοντας σε άλλους χρήστες πρόσβαση στο σαρωτή σας + + Όλες οι παραπάνω λειτουργίες έγιναν με τα προνόμια του χρήστη + root. Μπορεί ωστόσο, να θέλετε να δώσετε πρόσβαση + στο σαρωτή σας και σε άλλους χρήστες. Ο χρήστης χρειάζεται άδεια + ανάγνωσης και εγγραφής στο αρχείο συσκευής που χρησιμοποιείται από το + σαρωτή. Σαν παράδειγμα, ο σαρωτής μας χρησιμοποιεί το αρχείο συσκευής + /dev/uscanner0 το οποίο ανήκει στην ομάδα + operator. Αν προσθέσετε το χρήστη + joe στην ομάδα operator + θα του επιτρέψετε να χρησιμοποιήσει το σαρωτή: + + &prompt.root; pw groupmod operator -m joe + + Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε τη σελίδα του manual + &man.pw.8;. Θα πρέπει επίσης να ρυθμίσετε τις σωστές άδειες για + εγγραφή (0660 ή 0664) στο αρχείο συσκευής + /dev/uscanner0. Από προεπιλογή, η ομάδα + operator μπορεί μόνο να διαβάσει το αρχείο + συσκευής. Αυτό μπορεί να γίνει προσθέτοντας τις ακόλουθες γραμμές + στο αρχείο /etc/devfs.rules: + + [system=5] +add path uscanner0 mode 660 + + Έπειτα, προσθέστε την ακόλουθη γραμμή στο αρχείο + /etc/rc.conf και επανεκκινήστε το μηχάνημα: + + + devfs_system_ruleset="system" + + Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτές τις γραμμές, μπορείτε να + βρείτε στη σελίδα manual του &man.devfs.8;. + + + Φυσικά, για λόγους ασφαλείας, θα πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά πριν + προσθέσετε ένα χρήστη σε μια ομάδα, ειδικά αν πρόκειται για την + ομάδα operator. + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/network-servers/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/network-servers/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..20368688f5 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/network-servers/chapter.sgml @@ -0,0 +1,4834 @@ + + + + + + + Murray + Stokely + Αναδιοργανώθηκε από τον + + + + + + Εξυπηρετητές Δικτύου + + + Σύνοψη + + Το κεφάλαιο αυτό καλύπτει ορισμένες από τις πιο συχνά + χρησιμοποιούμενες δικτυακές υπηρεσίες των συστημάτων &unix;. Θα + παρουσιάσουμε την εγκατάσταση, ρύθμιση, έλεγχο και συντήρηση πολλών + διαφορετικών τύπων δικτυακών υπηρεσιών. Σε όλο το κεφάλαιο, για τη + δική σας διευκόλυνση, υπάρχουν παραδείγματα διαφόρων αρχείων ρυθμίσεων. + + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + + Πως να διαχειρίζεστε την υπηρεσία inetd + . + + + + Πως να ρυθμίσετε ένα δικτυακό σύστημα αρχείων. + + + + Πως να ρυθμίσετε ένα εξυπηρετητή δικτυακών πληροφοριών για το + διαμοιρασμό λογαριασμών χρηστών. + + + + Πως να χρησιμοποιήσετε το DHCP για την αυτόματη ρύθμιση των + παραμέτρων του δικτύου. + + + + Πως να ρυθμίσετε ένα εξυπηρετητή ονομασίας περιοχών (DNS). + + + + + Πως να ρυθμίσετε τον εξυπηρετητή ιστοσελίδων + Apache. + + + + Πως να ρυθμίσετε ένα εξυπηρετητή μεταφοράς αρχείων (FTP). + + + + Πως να ρυθμίσετε ένα εξυπηρετητή αρχείων και εκτυπωτών για + πελάτες &windows; με χρήση της εφαρμογής Samba + . + + + + Πως να συγχρονίσετε την ημερομηνία και την ώρα, και να ρυθμίσετε + ένα εξυπηρετητή ώρας με τη βοήθεια του NTP πρωτοκόλλου. + + + + + Πριν διαβάσετε αυτό κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να κατανοείτε τις βασικές έννοιες των αρχείων script + /etc/rc. + + + + Να είστε εξοικειωμένοι με τη βασική ορολογία των δικτύων. + + + + Να γνωρίζετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό τρίτου + κατασκευαστή (). + + + + + + + + + + Chern + Lee + Contributed by + + + + + Updated for &os; 6.1-RELEASE by + The &os; Documentation Project + + + + + The <application>inetd</application> <quote>Super-Server</quote> + + + Overview + + &man.inetd.8; is sometimes referred to as the Internet + Super-Server because it manages connections for + several services. When a + connection is received by inetd, it + determines which program the connection is destined for, spawns + the particular process and delegates the socket to it (the program + is invoked with the service socket as its standard input, output + and error descriptors). Running + inetd for servers that are not heavily used can reduce the + overall system load, when compared to running each daemon + individually in stand-alone mode. + + Primarily, inetd is used to + spawn other daemons, but several trivial protocols are handled + directly, such as chargen, + auth, and + daytime. + + This section will cover the basics in configuring + inetd through its command-line + options and its configuration file, + /etc/inetd.conf. + + + + Settings + + inetd is initialized through + the &man.rc.8; system. The + inetd_enable option is set to + NO by default, but may be turned on + by sysinstall during installation, + depending on the configuration chosen by the user. + Placing: + inetd_enable="YES" or + inetd_enable="NO" into + /etc/rc.conf will enable or disable + inetd starting at boot time. + The command: + /etc/rc.d/inetd rcvar + can be run to display the current effective setting. + + Additionally, different command-line options can be passed + to inetd via the + inetd_flags option. + + + + Command-Line Options + + Like most server daemons, inetd + has a number of options that it can be passed in order to + modify its behaviour. The full list of options reads: + + inetd + + Options can be passed to inetd using the + inetd_flags option in + /etc/rc.conf. By default, + inetd_flags is set to + -wW -C 60, which turns on TCP wrapping for + inetd's services, and prevents any + single IP address from requesting any service more than 60 times + in any given minute. + + Novice users may be pleased to note that + these parameters usually do not need to be modified, + although we mention the rate-limiting options below as + they be useful should you find that you are receiving an + excessive amount of connections. A full list of options + can be found in the &man.inetd.8; manual. + + + + -c maximum + + + Specify the default maximum number of simultaneous + invocations of each service; the default is unlimited. + May be overridden on a per-service basis with the + parameter. + + + + + -C rate + + + Specify the default maximum number of times a + service can be invoked from a single IP address in one + minute; the default is unlimited. May be overridden on a + per-service basis with the + + parameter. + + + + + -R rate + + + Specify the maximum number of times a service can be + invoked in one minute; the default is 256. A rate of 0 + allows an unlimited number of invocations. + + + + + -s maximum + + + Specify the maximum number of times a service can be + invoked from a single IP address at any one time; the + default is unlimited. May be overridden on a per-service + basis with the + parameter. + + + + + + + + <filename>inetd.conf</filename> + + Configuration of inetd is + done via the file /etc/inetd.conf. + + When a modification is made to + /etc/inetd.conf, + inetd can be forced to re-read its + configuration file by running the command: + + + Reloading the <application>inetd</application> + configuration file + + &prompt.root; /etc/rc.d/inetd reload + + + Each line of the configuration file specifies an + individual daemon. Comments in the file are preceded by a + #. The format of each entry in + /etc/inetd.conf is as follows: + + service-name +socket-type +protocol +{wait|nowait}[/max-child[/max-connections-per-ip-per-minute[/max-child-per-ip]]] +user[:group][/login-class] +server-program +server-program-arguments + + An example entry for the &man.ftpd.8; daemon + using IPv4 might read: + + ftp stream tcp nowait root /usr/libexec/ftpd ftpd -l + + + + service-name + + + This is the service name of the particular daemon. + It must correspond to a service listed in + /etc/services. This determines + which port inetd must listen + to. If a new service is being created, it must be + placed in /etc/services + first. + + + + + socket-type + + + Either stream, + dgram, raw, or + seqpacket. stream + must be used for connection-based, TCP daemons, while + dgram is used for daemons utilizing + the UDP transport protocol. + + + + + protocol + + + One of the following: + + + + + + Protocol + Explanation + + + + + tcp, tcp4 + TCP IPv4 + + + udp, udp4 + UDP IPv4 + + + tcp6 + TCP IPv6 + + + udp6 + UDP IPv6 + + + tcp46 + Both TCP IPv4 and v6 + + + udp46 + Both UDP IPv4 and v6 + + + + + + + + + {wait|nowait}[/max-child[/max-connections-per-ip-per-minute[/max-child-per-ip]]] + + + indicates whether the + daemon invoked from inetd is + able to handle its own socket or not. + socket types must use the + option, while stream socket + daemons, which are usually multi-threaded, should use + . usually + hands off multiple sockets to a single daemon, while + spawns a child daemon for each + new socket. + + The maximum number of child daemons + inetd may spawn can be set + using the option. If a limit + of ten instances of a particular daemon is needed, a + /10 would be placed after + . Specifying /0 + allows an unlimited number of children + + In addition to , two other + options which limit the maximum connections from a single + place to a particular daemon can be enabled. + limits + the number of connections from any particular IP address + per minutes, e.g. a value of ten would limit any particular + IP address connecting to a particular service to ten + attempts per minute. + limits the number of children that can be started on + behalf on any single IP address at any moment. These + options are useful to prevent intentional or unintentional + excessive resource consumption and Denial of Service (DoS) + attacks to a machine. + + In this field, either of or + is mandatory. + , + and + are + optional. + + A stream-type multi-threaded daemon without any + , + or + limits + would simply be: nowait. + + The same daemon with a maximum limit of ten daemons + would read: nowait/10. + + The same setup with a limit of twenty + connections per IP address per minute and a maximum + total limit of ten child daemons would read: + nowait/10/20. + + These options are utilized by the default + settings of the &man.fingerd.8; daemon, + as seen here: + + finger stream tcp nowait/3/10 nobody /usr/libexec/fingerd fingerd -s + + Finally, an example of this field with a maximum of + 100 children in total, with a maximum of 5 for any one + IP address would read: + nowait/100/0/5. + + + + + user + + + This is the username that the particular daemon + should run as. Most commonly, daemons run as the + root user. For security purposes, it is + common to find some servers running as the + daemon user, or the least privileged + nobody user. + + + + + server-program + + + The full path of the daemon to be executed when a + connection is received. If the daemon is a service + provided by inetd internally, + then should be + used. + + + + + server-program-arguments + + + This works in conjunction with + by specifying the + arguments, starting with argv[0], + passed to the daemon on invocation. If + mydaemon -d is the command line, + mydaemon -d would be the value of + . Again, if + the daemon is an internal service, use + here. + + + + + + + Security + + Depending on the choices made at install time, many + of inetd's services may be enabled + by default. If there is no apparent need for a particular + daemon, consider disabling it. Place a # in front of the + daemon in question in /etc/inetd.conf, + and then reload the + inetd configuration. Some daemons, such as + fingerd, may not be desired at all + because they provide + information that may be useful to an attacker. + + Some daemons are not security-conscious and have long, or + non-existent, timeouts for connection attempts. This allows an + attacker to slowly send connections to a particular daemon, + thus saturating available resources. It may be a good idea to + place , + or limitations on certain + daemons if you find that you have too many connections. + + By default, TCP wrapping is turned on. Consult the + &man.hosts.access.5; manual page for more information on placing + TCP restrictions on various inetd + invoked daemons. + + + + Miscellaneous + + daytime, + time, + echo, + discard, + chargen, and + auth are all internally provided + services of inetd. + + The auth service provides + identity + network services, and is + configurable to a certain degree, whilst the others are simply on or off. + + Consult the &man.inetd.8; manual page for more in-depth + information. + + + + + + + + Tom + Rhodes + Reorganized and enhanced by + + + + + Bill + Swingle + Written by + + + + Network File System (NFS) + + NFS + Among the many different file systems that FreeBSD supports + is the Network File System, also known as NFS. NFS allows a system to share directories and + files with others over a network. By using NFS, users and programs can + access files on remote systems almost as if they were local + files. + + Some of the most notable benefits that + NFS can provide are: + + + + Local workstations use less disk space because commonly + used data can be stored on a single machine and still remain + accessible to others over the network. + + + + There is no need for users to have separate home + directories on every network machine. Home directories + could be set up on the NFS server and + made available throughout the network. + + + + Storage devices such as floppy disks, CDROM drives, and + &iomegazip; drives can be used by other machines on the network. + This may reduce the number of removable media drives + throughout the network. + + + + + How <acronym>NFS</acronym> Works + + NFS consists of at least two main + parts: a server and one or more clients. The client remotely + accesses the data that is stored on the server machine. In + order for this to function properly a few processes have to be + configured and running. + + The server has to be running the following daemons: + + NFS + server + + + file server + UNIX clients + + + + rpcbind + + + mountd + + + nfsd + + + + + + + + + + Daemon + Description + + + + + nfsd + The NFS daemon which services + requests from the NFS + clients. + + + mountd + The NFS mount daemon which carries out + the requests that &man.nfsd.8; passes on to it. + + + rpcbind + This daemon allows + NFS clients to discover which port + the NFS server is using. + + + + + + The client can also run a daemon, known as + nfsiod. The + nfsiod daemon services the requests + from the NFS server. This is optional, and + improves performance, but is not required for normal and + correct operation. See the &man.nfsiod.8; manual page for + more information. + + + + + Configuring <acronym>NFS</acronym> + + NFS + configuration + + + NFS configuration is a relatively + straightforward process. The processes that need to be + running can all start at boot time with a few modifications to + your /etc/rc.conf file. + + On the NFS server, make sure that the + following options are configured in the + /etc/rc.conf file: + + rpcbind_enable="YES" +nfs_server_enable="YES" +mountd_flags="-r" + + mountd runs automatically + whenever the NFS server is enabled. + + On the client, make sure this option is present in + /etc/rc.conf: + + nfs_client_enable="YES" + + The /etc/exports file specifies which + file systems NFS should export (sometimes + referred to as share). Each line in + /etc/exports specifies a file system to be + exported and which machines have access to that file system. + Along with what machines have access to that file system, + access options may also be specified. There are many such + options that can be used in this file but only a few will be + mentioned here. You can easily discover other options by + reading over the &man.exports.5; manual page. + + Here are a few example /etc/exports + entries: + + + NFS + export examples + + + The following examples give an idea of how to export + file systems, although the settings may be different depending + on your environment and network configuration. For instance, + to export the /cdrom directory to three + example machines that have the same domain name as the server + (hence the lack of a domain name for each) or have entries in + your /etc/hosts file. The + flag makes the exported file system + read-only. With this flag, the remote system will not be able + to write any changes to the exported file system. + + /cdrom -ro host1 host2 host3 + + The following line exports /home to + three hosts by IP address. This is a useful setup if you have + a private network without a DNS server + configured. Optionally the /etc/hosts + file could be configured for internal hostnames; please review + &man.hosts.5; for more information. The + flag allows the subdirectories to be + mount points. In other words, it will not mount the + subdirectories but permit the client to mount only the + directories that are required or needed. + + /home -alldirs 10.0.0.2 10.0.0.3 10.0.0.4 + + The following line exports /a so that + two clients from different domains may access the file system. + The flag allows the + root user on the remote system to write + data on the exported file system as root. + If the -maproot=root flag is not specified, + then even if a user has root access on + the remote system, he will not be able to modify files on + the exported file system. + + /a -maproot=root host.example.com box.example.org + + In order for a client to access an exported file system, + the client must have permission to do so. Make sure the + client is listed in your /etc/exports + file. + + In /etc/exports, each line represents + the export information for one file system to one host. A + remote host can only be specified once per file system, and may + only have one default entry. For example, assume that + /usr is a single file system. The + following /etc/exports would be + invalid: + + # Invalid when /usr is one file system +/usr/src client +/usr/ports client + + One file system, /usr, has two lines + specifying exports to the same host, client. + The correct format for this situation is: + + /usr/src /usr/ports client + + The properties of one file system exported to a given host + must all occur on one line. Lines without a client specified + are treated as a single host. This limits how you can export + file systems, but for most people this is not an issue. + + The following is an example of a valid export list, where + /usr and /exports + are local file systems: + + # Export src and ports to client01 and client02, but only +# client01 has root privileges on it +/usr/src /usr/ports -maproot=root client01 +/usr/src /usr/ports client02 +# The client machines have root and can mount anywhere +# on /exports. Anyone in the world can mount /exports/obj read-only +/exports -alldirs -maproot=root client01 client02 +/exports/obj -ro + + The mountd daemon must be forced to + recheck the /etc/exports file whenever it has + been modified, so the changes can take effect. This can be + accomplished either by sending a HUP signal to the running daemon: + + &prompt.root; kill -HUP `cat /var/run/mountd.pid` + + or by invoking the mountd &man.rc.8; script + with the appropriate parameter: + + &prompt.root; /etc/rc.d/mountd onereload + + Please refer to for more + information about using rc scripts. + + Alternatively, a reboot will make FreeBSD set everything + up properly. A reboot is not necessary though. + Executing the following commands as root + should start everything up. + + On the NFS server: + + &prompt.root; rpcbind +&prompt.root; nfsd -u -t -n 4 +&prompt.root; mountd -r + + On the NFS client: + + &prompt.root; nfsiod -n 4 + + Now everything should be ready to actually mount a remote file + system. In these examples the + server's name will be server and the client's + name will be client. If you only want to + temporarily mount a remote file system or would rather test the + configuration, just execute a command like this as root on the + client: + + NFS + mounting + + &prompt.root; mount server:/home /mnt + + This will mount the /home directory + on the server at /mnt on the client. If + everything is set up correctly you should be able to enter + /mnt on the client and see all the files + that are on the server. + + If you want to automatically mount a remote file system + each time the computer boots, add the file system to the + /etc/fstab file. Here is an example: + + server:/home /mnt nfs rw 0 0 + + The &man.fstab.5; manual page lists all the available + options. + + + + Locking + + Some applications (e.g. mutt) + require file locking to operate correctly. In the case of + NFS, rpc.lockd + can be used for file locking. To enable it, add the following + to the /etc/rc.conf file on both client + and server (it is assumed that the NFS + client and server are configured already): + + rpc_lockd_enable="YES" +rpc_statd_enable="YES" + + Start the application by using: + + &prompt.root; /etc/rc.d/nfslocking start + + If real locking between the NFS clients + and NFS server is not required, it is + possible to let the NFS client do locking + locally by passing to &man.mount.nfs.8;. + Refer to the &man.mount.nfs.8; manual page for further details. + + + + + Practical Uses + + NFS has many practical uses. Some of + the more common ones are listed below: + + + NFS + uses + + + + Set several machines to share a CDROM or other media + among them. This is cheaper and often a more convenient + method to install software on multiple machines. + + + + On large networks, it might be more convenient to + configure a central NFS server in which + to store all the user home directories. These home + directories can then be exported to the network so that + users would always have the same home directory, + regardless of which workstation they log in to. + + + + Several machines could have a common + /usr/ports/distfiles directory. That + way, when you need to install a port on several machines, + you can quickly access the source without downloading it + on each machine. + + + + + + + + + Wylie + Stilwell + Contributed by + + + + + Chern + Lee + Rewritten by + + + + Automatic Mounts with <application>amd</application> + + amd + automatic mounter daemon + + &man.amd.8; (the automatic mounter daemon) + automatically mounts a + remote file system whenever a file or directory within that + file system is accessed. Filesystems that are inactive for a + period of time will also be automatically unmounted by + amd. Using + amd provides a simple alternative + to permanent mounts, as permanent mounts are usually listed in + /etc/fstab. + + amd operates by attaching + itself as an NFS server to the /host and + /net directories. When a file is accessed + within one of these directories, amd + looks up the corresponding remote mount and automatically mounts + it. /net is used to mount an exported + file system from an IP address, while /host + is used to mount an export from a remote hostname. + + An access to a file within + /host/foobar/usr would tell + amd to attempt to mount the + /usr export on the host + foobar. + + + Mounting an Export with <application>amd</application> + + You can view the available mounts of a remote host with + the showmount command. For example, to + view the mounts of a host named foobar, you + can use: + + &prompt.user; showmount -e foobar +Exports list on foobar: +/usr 10.10.10.0 +/a 10.10.10.0 +&prompt.user; cd /host/foobar/usr + + + As seen in the example, the showmount shows + /usr as an export. When changing directories to + /host/foobar/usr, amd + attempts to resolve the hostname foobar and + automatically mount the desired export. + + amd can be started by the + startup scripts by placing the following lines in + /etc/rc.conf: + + amd_enable="YES" + + Additionally, custom flags can be passed to + amd from the + amd_flags option. By default, + amd_flags is set to: + + amd_flags="-a /.amd_mnt -l syslog /host /etc/amd.map /net /etc/amd.map" + + The /etc/amd.map file defines the + default options that exports are mounted with. The + /etc/amd.conf file defines some of the more + advanced features of amd. + + Consult the &man.amd.8; and &man.amd.conf.5; manual pages for more + information. + + + + + + + John + Lind + Contributed by + + + + Problems Integrating with Other Systems + + Certain Ethernet adapters for ISA PC systems have limitations + which can lead to serious network problems, particularly with NFS. + This difficulty is not specific to FreeBSD, but FreeBSD systems + are affected by it. + + The problem nearly always occurs when (FreeBSD) PC systems are + networked with high-performance workstations, such as those made + by Silicon Graphics, Inc., and Sun Microsystems, Inc. The NFS + mount will work fine, and some operations may succeed, but + suddenly the server will seem to become unresponsive to the + client, even though requests to and from other systems continue to + be processed. This happens to the client system, whether the + client is the FreeBSD system or the workstation. On many systems, + there is no way to shut down the client gracefully once this + problem has manifested itself. The only solution is often to + reset the client, because the NFS situation cannot be + resolved. + + Though the correct solution is to get a + higher performance and capacity Ethernet adapter for the + FreeBSD system, there is a simple workaround that will allow + satisfactory operation. If the FreeBSD system is the + server, include the option + on the mount from the client. If the + FreeBSD system is the client, then mount + the NFS file system with the option . + These options may be specified using the fourth field of the + fstab entry on the client for automatic + mounts, or by using the parameter of the + &man.mount.8; command for manual mounts. + + It should be noted that there is a different problem, + sometimes mistaken for this one, when the NFS servers and + clients are on different networks. If that is the case, make + certain that your routers are routing the + necessary UDP information, or you will not get anywhere, no + matter what else you are doing. + + In the following examples, fastws is the host + (interface) name of a high-performance workstation, and + freebox is the host (interface) name of a FreeBSD + system with a lower-performance Ethernet adapter. Also, + /sharedfs will be the exported NFS + file system (see &man.exports.5;), and + /project will be the mount point on the + client for the exported file system. In all cases, note that + additional options, such as or + and may be desirable in + your application. + + Examples for the FreeBSD system (freebox) + as the client in /etc/fstab on + freebox: + + fastws:/sharedfs /project nfs rw,-r=1024 0 0 + + As a manual mount command on freebox: + + &prompt.root; mount -t nfs -o -r=1024 fastws:/sharedfs /project + + Examples for the FreeBSD system as the server in + /etc/fstab on + fastws: + + freebox:/sharedfs /project nfs rw,-w=1024 0 0 + + As a manual mount command on fastws: + + &prompt.root; mount -t nfs -o -w=1024 freebox:/sharedfs /project + + Nearly any 16-bit Ethernet adapter will allow operation + without the above restrictions on the read or write size. + + For anyone who cares, here is what happens when the + failure occurs, which also explains why it is unrecoverable. + NFS typically works with a block size of + 8 K (though it may do fragments of smaller sizes). Since + the maximum Ethernet packet is around 1500 bytes, the NFS + block gets split into multiple Ethernet + packets, even though it is still a single unit to the + upper-level code, and must be received, assembled, and + acknowledged as a unit. The + high-performance workstations can pump out the packets which + comprise the NFS unit one right after the other, just as close + together as the standard allows. On the smaller, lower + capacity cards, the later packets overrun the earlier packets + of the same unit before they can be transferred to the host + and the unit as a whole cannot be reconstructed or + acknowledged. As a result, the workstation will time out and + try again, but it will try again with the entire 8 K + unit, and the process will be repeated, ad infinitum. + + By keeping the unit size below the Ethernet packet size + limitation, we ensure that any complete Ethernet packet + received can be acknowledged individually, avoiding the + deadlock situation. + + Overruns may still occur when a high-performance + workstations is slamming data out to a PC system, but with the + better cards, such overruns are not guaranteed on NFS + units. When an overrun occurs, the units + affected will be retransmitted, and there will be a fair + chance that they will be received, assembled, and + acknowledged. + + + + + + + + Bill + Swingle + Written by + + + + + Eric + Ogren + Enhanced by + + + Udo + Erdelhoff + + + + Network Information System (NIS/YP) + + + What Is It? + NIS + Solaris + HP-UX + AIX + Linux + NetBSD + OpenBSD + + NIS, + which stands for Network Information Services, was developed + by Sun Microsystems to centralize administration of &unix; + (originally &sunos;) systems. It has now essentially become + an industry standard; all major &unix; like systems + (&solaris;, HP-UX, &aix;, Linux, NetBSD, OpenBSD, FreeBSD, + etc) support NIS. + + yellow pagesNIS + + NIS + was formerly known as Yellow Pages, but because of trademark + issues, Sun changed the name. The old term (and yp) is still + often seen and used. + + + NIS + domains + + + It is a RPC-based client/server system that allows a group + of machines within an NIS domain to share a common set of + configuration files. This permits a system administrator to + set up NIS client systems with only minimal configuration data + and add, remove or modify configuration data from a single + location. + + Windows NT + + It is similar to the &windowsnt; domain system; although + the internal implementation of the two are not at all similar, + the basic functionality can be compared. + + + + Terms/Processes You Should Know + + There are several terms and several important user + processes that you will come across when attempting to + implement NIS on FreeBSD, whether you are trying to create an + NIS server or act as an NIS client: + + + rpcbind + + + portmap + + + + + + + + + + Term + Description + + + + + NIS domainname + + An NIS master server and all of its clients + (including its slave servers) have a NIS domainname. + Similar to an &windowsnt; domain name, the NIS + domainname does not have anything to do with + DNS. + + + rpcbind + + Must be running in order to enable + RPC (Remote Procedure Call, a + network protocol used by NIS). If + rpcbind is not running, it + will be impossible to run an NIS server, or to act as + an NIS client. + + + ypbind + + Binds an NIS client to its NIS + server. It will take the NIS domainname from the + system, and using RPC, connect to + the server. ypbind is the + core of client-server communication in an NIS + environment; if ypbind dies + on a client machine, it will not be able to access the + NIS server. + + + ypserv + Should only be running on NIS servers; this is + the NIS server process itself. If &man.ypserv.8; + dies, then the server will no longer be able to + respond to NIS requests (hopefully, there is a slave + server to take over for it). There are some + implementations of NIS (but not the FreeBSD one), that + do not try to reconnect to another server if the + server it used before dies. Often, the only thing + that helps in this case is to restart the server + process (or even the whole server) or the + ypbind process on the + client. + + + + rpc.yppasswdd + Another process that should only be running on + NIS master servers; this is a daemon that will allow NIS + clients to change their NIS passwords. If this daemon + is not running, users will have to login to the NIS + master server and change their passwords there. + + + + + + + + + + How Does It Work? + + There are three types of hosts in an NIS environment: + master servers, slave servers, and clients. Servers act as a + central repository for host configuration information. Master + servers hold the authoritative copy of this information, while + slave servers mirror this information for redundancy. Clients + rely on the servers to provide this information to + them. + + Information in many files can be shared in this manner. + The master.passwd, + group, and hosts + files are commonly shared via NIS. Whenever a process on a + client needs information that would normally be found in these + files locally, it makes a query to the NIS server that it is + bound to instead. + + + Machine Types + + + + NIS + master server + + + A NIS master server. This + server, analogous to a &windowsnt; primary domain + controller, maintains the files used by all of the NIS + clients. The passwd, + group, and other various files used + by the NIS clients live on the master server. + + It is possible for one machine to be an NIS + master server for more than one NIS domain. However, + this will not be covered in this introduction, which + assumes a relatively small-scale NIS + environment. + + + NIS + slave server + + + NIS slave servers. Similar to + the &windowsnt; backup domain controllers, NIS slave + servers maintain copies of the NIS master's data files. + NIS slave servers provide the redundancy, which is + needed in important environments. They also help to + balance the load of the master server: NIS Clients + always attach to the NIS server whose response they get + first, and this includes slave-server-replies. + + + NIS + client + + + NIS clients. NIS clients, like + most &windowsnt; workstations, authenticate against the + NIS server (or the &windowsnt; domain controller in the + &windowsnt; workstations case) to log on. + + + + + + + Using NIS/YP + + This section will deal with setting up a sample NIS + environment. + + + Planning + + Let us assume that you are the administrator of a small + university lab. This lab, which consists of 15 FreeBSD + machines, currently has no centralized point of + administration; each machine has its own + /etc/passwd and + /etc/master.passwd. These files are + kept in sync with each other only through manual + intervention; currently, when you add a user to the lab, you + must run adduser on all 15 machines. + Clearly, this has to change, so you have decided to convert + the lab to use NIS, using two of the machines as + servers. + + Therefore, the configuration of the lab now looks something + like: + + + + + + Machine name + IP address + Machine role + + + + + ellington + 10.0.0.2 + NIS master + + + coltrane + 10.0.0.3 + NIS slave + + + basie + 10.0.0.4 + Faculty workstation + + + bird + 10.0.0.5 + Client machine + + + cli[1-11] + 10.0.0.[6-17] + Other client machines + + + + + + If you are setting up a NIS scheme for the first time, it + is a good idea to think through how you want to go about it. No + matter what the size of your network, there are a few decisions + that need to be made. + + + Choosing a NIS Domain Name + + + NIS + domainname + + This might not be the domainname that + you are used to. It is more accurately called the + NIS domainname. When a client broadcasts + its requests for info, it includes the name of the NIS + domain that it is part of. This is how multiple servers + on one network can tell which server should answer which + request. Think of the NIS domainname as the name for a + group of hosts that are related in some way. + + Some organizations choose to use their Internet + domainname for their NIS domainname. This is not + recommended as it can cause confusion when trying to debug + network problems. The NIS domainname should be unique + within your network and it is helpful if it describes the + group of machines it represents. For example, the Art + department at Acme Inc. might be in the + acme-art NIS domain. For this example, + assume you have chosen the name + test-domain. + + SunOS + However, some operating systems (notably &sunos;) use + their NIS domain name as their Internet domain name. If one + or more machines on your network have this restriction, you + must use the Internet domain name as + your NIS domain name. + + + + Physical Server Requirements + + There are several things to keep in mind when choosing + a machine to use as a NIS server. One of the unfortunate + things about NIS is the level of dependency the clients + have on the server. If a client cannot contact the server + for its NIS domain, very often the machine becomes + unusable. The lack of user and group information causes + most systems to temporarily freeze up. With this in mind + you should make sure to choose a machine that will not be + prone to being rebooted regularly, or one that might be + used for development. The NIS server should ideally be a + stand alone machine whose sole purpose in life is to be an + NIS server. If you have a network that is not very + heavily used, it is acceptable to put the NIS server on a + machine running other services, just keep in mind that if + the NIS server becomes unavailable, it will affect + all of your NIS clients + adversely. + + + + + NIS Servers + + The canonical copies of all NIS information are stored + on a single machine called the NIS master server. The + databases used to store the information are called NIS maps. + In FreeBSD, these maps are stored in + /var/yp/[domainname] where + [domainname] is the name of the NIS + domain being served. A single NIS server can support + several domains at once, therefore it is possible to have + several such directories, one for each supported domain. + Each domain will have its own independent set of + maps. + + NIS master and slave servers handle all NIS requests + with the ypserv daemon. + ypserv is responsible for receiving + incoming requests from NIS clients, translating the + requested domain and map name to a path to the corresponding + database file and transmitting data from the database back + to the client. + + + Setting Up a NIS Master Server + + NIS + server configuration + + Setting up a master NIS server can be relatively + straight forward, depending on your needs. FreeBSD comes + with support for NIS out-of-the-box. All you need is to + add the following lines to + /etc/rc.conf, and FreeBSD will do the + rest for you. + + + + nisdomainname="test-domain" + This line will set the NIS domainname to + test-domain + upon network setup (e.g. after reboot). + + + nis_server_enable="YES" + This will tell FreeBSD to start up the NIS server processes + when the networking is next brought up. + + + nis_yppasswdd_enable="YES" + This will enable the rpc.yppasswdd + daemon which, as mentioned above, will allow users to + change their NIS password from a client machine. + + + + + Depending on your NIS setup, you may need to add + further entries. See the section about NIS + servers that are also NIS clients, below, for + details. + + + Now, all you have to do is to run the command + /etc/netstart as superuser. It will + set up everything for you, using the values you defined in + /etc/rc.conf. + + + + Initializing the NIS Maps + + NIS + maps + + The NIS maps are database files, + that are kept in the /var/yp + directory. They are generated from configuration files in + the /etc directory of the NIS master, + with one exception: the + /etc/master.passwd file. This is for + a good reason, you do not want to propagate passwords to + your root and other administrative + accounts to all the servers in the NIS domain. Therefore, + before we initialize the NIS maps, you should: + + &prompt.root; cp /etc/master.passwd /var/yp/master.passwd +&prompt.root; cd /var/yp +&prompt.root; vi master.passwd + + You should remove all entries regarding system + accounts (bin, + tty, kmem, + games, etc), as well as any accounts + that you do not want to be propagated to the NIS clients + (for example root and any other UID 0 + (superuser) accounts). + + Make sure the + /var/yp/master.passwd is neither group + nor world readable (mode 600)! Use the + chmod command, if appropriate. + + Tru64 UNIX + + When you have finished, it is time to initialize the + NIS maps! FreeBSD includes a script named + ypinit to do this for you (see its + manual page for more information). Note that this script + is available on most &unix; Operating Systems, but not on + all. On Digital UNIX/Compaq Tru64 UNIX it is called + ypsetup. Because we are generating + maps for an NIS master, we are going to pass the + option to ypinit. + To generate the NIS maps, assuming you already performed + the steps above, run: + + ellington&prompt.root; ypinit -m test-domain +Server Type: MASTER Domain: test-domain +Creating an YP server will require that you answer a few questions. +Questions will all be asked at the beginning of the procedure. +Do you want this procedure to quit on non-fatal errors? [y/n: n] n +Ok, please remember to go back and redo manually whatever fails. +If you don't, something might not work. +At this point, we have to construct a list of this domains YP servers. +rod.darktech.org is already known as master server. +Please continue to add any slave servers, one per line. When you are +done with the list, type a <control D>. +master server : ellington +next host to add: coltrane +next host to add: ^D +The current list of NIS servers looks like this: +ellington +coltrane +Is this correct? [y/n: y] y + +[..output from map generation..] + +NIS Map update completed. +ellington has been setup as an YP master server without any errors. + + ypinit should have created + /var/yp/Makefile from + /var/yp/Makefile.dist. + When created, this file assumes that you are operating + in a single server NIS environment with only FreeBSD + machines. Since test-domain has + a slave server as well, you must edit + /var/yp/Makefile: + + ellington&prompt.root; vi /var/yp/Makefile + + You should comment out the line that says + + NOPUSH = "True" + + (if it is not commented out already). + + + + Setting up a NIS Slave Server + + NIS + slave server + + Setting up an NIS slave server is even more simple than + setting up the master. Log on to the slave server and edit the + file /etc/rc.conf as you did before. + The only difference is that we now must use the + option when running ypinit. + The option requires the name of the NIS + master be passed to it as well, so our command line looks + like: + + coltrane&prompt.root; ypinit -s ellington test-domain + +Server Type: SLAVE Domain: test-domain Master: ellington + +Creating an YP server will require that you answer a few questions. +Questions will all be asked at the beginning of the procedure. + +Do you want this procedure to quit on non-fatal errors? [y/n: n] n + +Ok, please remember to go back and redo manually whatever fails. +If you don't, something might not work. +There will be no further questions. The remainder of the procedure +should take a few minutes, to copy the databases from ellington. +Transferring netgroup... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring netgroup.byuser... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring netgroup.byhost... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring master.passwd.byuid... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring passwd.byuid... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring passwd.byname... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring group.bygid... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring group.byname... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring services.byname... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring rpc.bynumber... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring rpc.byname... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring protocols.byname... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring master.passwd.byname... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring networks.byname... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring networks.byaddr... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring netid.byname... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring hosts.byaddr... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring protocols.bynumber... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring ypservers... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred +Transferring hosts.byname... +ypxfr: Exiting: Map successfully transferred + +coltrane has been setup as an YP slave server without any errors. +Don't forget to update map ypservers on ellington. + + You should now have a directory called + /var/yp/test-domain. Copies of the NIS + master server's maps should be in this directory. You will + need to make sure that these stay updated. The following + /etc/crontab entries on your slave + servers should do the job: + + 20 * * * * root /usr/libexec/ypxfr passwd.byname +21 * * * * root /usr/libexec/ypxfr passwd.byuid + + These two lines force the slave to sync its maps with + the maps on the master server. Although these entries are + not mandatory, since the master server attempts to ensure + any changes to its NIS maps are communicated to its slaves + and because password information is vital to systems + depending on the server, it is a good idea to force the + updates. This is more important on busy networks where map + updates might not always complete. + + Now, run the command /etc/netstart on the + slave server as well, which again starts the NIS server. + + + + + NIS Clients + + An NIS client establishes what is called a binding to a + particular NIS server using the + ypbind daemon. + ypbind checks the system's default + domain (as set by the domainname command), + and begins broadcasting RPC requests on the local network. + These requests specify the name of the domain for which + ypbind is attempting to establish a binding. + If a server that has been configured to serve the requested + domain receives one of the broadcasts, it will respond to + ypbind, which will record the server's + address. If there are several servers available (a master and + several slaves, for example), ypbind will + use the address of the first one to respond. From that point + on, the client system will direct all of its NIS requests to + that server. ypbind will + occasionally ping the server to make sure it is + still up and running. If it fails to receive a reply to one of + its pings within a reasonable amount of time, + ypbind will mark the domain as unbound and + begin broadcasting again in the hopes of locating another + server. + + + Setting Up a NIS Client + + NIS + client configuration + + Setting up a FreeBSD machine to be a NIS client is fairly + straightforward. + + + + Edit the file /etc/rc.conf and + add the following lines in order to set the NIS domainname + and start ypbind upon network + startup: + + nisdomainname="test-domain" +nis_client_enable="YES" + + + + To import all possible password entries from the NIS + server, remove all user accounts from your + /etc/master.passwd file and use + vipw to add the following line to + the end of the file: + + +::::::::: + + + This line will afford anyone with a valid account in + the NIS server's password maps an account. There are + many ways to configure your NIS client by changing this + line. See the netgroups + section below for more information. + For more detailed reading see O'Reilly's book on + Managing NFS and NIS. + + + + You should keep at least one local account (i.e. + not imported via NIS) in your + /etc/master.passwd and this + account should also be a member of the group + wheel. If there is something + wrong with NIS, this account can be used to log in + remotely, become root, and fix things. + + + + + To import all possible group entries from the NIS + server, add this line to your + /etc/group file: + + +:*:: + + + + After completing these steps, you should be able to run + ypcat passwd and see the NIS server's + passwd map. + + + + + + NIS Security + + In general, any remote user can issue an RPC to + &man.ypserv.8; and retrieve the contents of your NIS maps, + provided the remote user knows your domainname. To prevent + such unauthorized transactions, &man.ypserv.8; supports a + feature called securenets which can be used to + restrict access to a given set of hosts. At startup, + &man.ypserv.8; will attempt to load the securenets information + from a file called + /var/yp/securenets. + + + This path varies depending on the path specified with the + option. This file contains entries that + consist of a network specification and a network mask separated + by white space. Lines starting with # are + considered to be comments. A sample securenets file might look + like this: + + + # allow connections from local host -- mandatory +127.0.0.1 255.255.255.255 +# allow connections from any host +# on the 192.168.128.0 network +192.168.128.0 255.255.255.0 +# allow connections from any host +# between 10.0.0.0 to 10.0.15.255 +# this includes the machines in the testlab +10.0.0.0 255.255.240.0 + + If &man.ypserv.8; receives a request from an address that + matches one of these rules, it will process the request + normally. If the address fails to match a rule, the request + will be ignored and a warning message will be logged. If the + /var/yp/securenets file does not exist, + ypserv will allow connections from any + host. + + The ypserv program also has support for + Wietse Venema's TCP Wrapper package. + This allows the administrator to use the + TCP Wrapper configuration files for + access control instead of + /var/yp/securenets. + + + While both of these access control mechanisms provide some + security, they, like the privileged port test, are + vulnerable to IP spoofing attacks. All + NIS-related traffic should be blocked at your firewall. + + Servers using /var/yp/securenets + may fail to serve legitimate NIS clients with archaic TCP/IP + implementations. Some of these implementations set all + host bits to zero when doing broadcasts and/or fail to + observe the subnet mask when calculating the broadcast + address. While some of these problems can be fixed by + changing the client configuration, other problems may force + the retirement of the client systems in question or the + abandonment of /var/yp/securenets. + + Using /var/yp/securenets on a + server with such an archaic implementation of TCP/IP is a + really bad idea and will lead to loss of NIS functionality + for large parts of your network. + + TCP Wrappers + The use of the TCP Wrapper + package increases the latency of your NIS server. The + additional delay may be long enough to cause timeouts in + client programs, especially in busy networks or with slow + NIS servers. If one or more of your client systems + suffers from these symptoms, you should convert the client + systems in question into NIS slave servers and force them + to bind to themselves. + + + + + Barring Some Users from Logging On + + In our lab, there is a machine basie that + is supposed to be a faculty only workstation. We do not want + to take this machine out of the NIS domain, yet the + passwd file on the master NIS server + contains accounts for both faculty and students. What can we + do? + + There is a way to bar specific users from logging on to a + machine, even if they are present in the NIS database. To do + this, all you must do is add + -username to the + end of the /etc/master.passwd file on the + client machine, where username is + the username of the user you wish to bar from logging in. + This should preferably be done using vipw, + since vipw will sanity check your changes + to /etc/master.passwd, as well as + automatically rebuild the password database when you finish + editing. For example, if we wanted to bar user + bill from logging on to + basie we would: + + basie&prompt.root; vipw +[add -bill to the end, exit] +vipw: rebuilding the database... +vipw: done + +basie&prompt.root; cat /etc/master.passwd + +root:[password]:0:0::0:0:The super-user:/root:/bin/csh +toor:[password]:0:0::0:0:The other super-user:/root:/bin/sh +daemon:*:1:1::0:0:Owner of many system processes:/root:/sbin/nologin +operator:*:2:5::0:0:System &:/:/sbin/nologin +bin:*:3:7::0:0:Binaries Commands and Source,,,:/:/sbin/nologin +tty:*:4:65533::0:0:Tty Sandbox:/:/sbin/nologin +kmem:*:5:65533::0:0:KMem Sandbox:/:/sbin/nologin +games:*:7:13::0:0:Games pseudo-user:/usr/games:/sbin/nologin +news:*:8:8::0:0:News Subsystem:/:/sbin/nologin +man:*:9:9::0:0:Mister Man Pages:/usr/share/man:/sbin/nologin +bind:*:53:53::0:0:Bind Sandbox:/:/sbin/nologin +uucp:*:66:66::0:0:UUCP pseudo-user:/var/spool/uucppublic:/usr/libexec/uucp/uucico +xten:*:67:67::0:0:X-10 daemon:/usr/local/xten:/sbin/nologin +pop:*:68:6::0:0:Post Office Owner:/nonexistent:/sbin/nologin +nobody:*:65534:65534::0:0:Unprivileged user:/nonexistent:/sbin/nologin ++::::::::: +-bill + +basie&prompt.root; + + + + + + + Udo + Erdelhoff + Contributed by + + + + + Using Netgroups + netgroups + + The method shown in the previous section works reasonably + well if you need special rules for a very small number of + users and/or machines. On larger networks, you + will forget to bar some users from logging + onto sensitive machines, or you may even have to modify each + machine separately, thus losing the main benefit of NIS: + centralized administration. + + The NIS developers' solution for this problem is called + netgroups. Their purpose and semantics + can be compared to the normal groups used by &unix; file + systems. The main differences are the lack of a numeric ID + and the ability to define a netgroup by including both user + accounts and other netgroups. + + Netgroups were developed to handle large, complex networks + with hundreds of users and machines. On one hand, this is + a Good Thing if you are forced to deal with such a situation. + On the other hand, this complexity makes it almost impossible to + explain netgroups with really simple examples. The example + used in the remainder of this section demonstrates this + problem. + + Let us assume that your successful introduction of NIS in + your laboratory caught your superiors' interest. Your next + job is to extend your NIS domain to cover some of the other + machines on campus. The two tables contain the names of the + new users and new machines as well as brief descriptions of + them. + + + + + + User Name(s) + Description + + + + + + alpha, beta + Normal employees of the IT department + + + + charlie, delta + The new apprentices of the IT department + + + + echo, foxtrott, golf, ... + Ordinary employees + + + + able, baker, ... + The current interns + + + + + + + + + + Machine Name(s) + Description + + + + + + + + war, death, + famine, + pollution + Your most important servers. Only the IT + employees are allowed to log onto these + machines. + + + + + pride, greed, + envy, wrath, + lust, sloth + Less important servers. All members of the IT + department are allowed to login onto these + machines. + + + + one, two, + three, four, + ... + + Ordinary workstations. Only the + real employees are allowed to use + these machines. + + + + trashcan + A very old machine without any critical data. + Even the intern is allowed to use this box. + + + + + + If you tried to implement these restrictions by separately + blocking each user, you would have to add one + -user line to + each system's passwd for each user who is + not allowed to login onto that system. If you forget just one + entry, you could be in trouble. It may be feasible to do this + correctly during the initial setup, however you + will eventually forget to add the lines + for new users during day-to-day operations. After all, Murphy + was an optimist. + + Handling this situation with netgroups offers several + advantages. Each user need not be handled separately; you + assign a user to one or more netgroups and allow or forbid + logins for all members of the netgroup. If you add a new + machine, you will only have to define login restrictions for + netgroups. If a new user is added, you will only have to add + the user to one or more netgroups. Those changes are + independent of each other: no more for each combination + of user and machine do... If your NIS setup is planned + carefully, you will only have to modify exactly one central + configuration file to grant or deny access to machines. + + The first step is the initialization of the NIS map + netgroup. FreeBSD's &man.ypinit.8; does not create this map by + default, but its NIS implementation will support it once it has + been created. To create an empty map, simply type + + ellington&prompt.root; vi /var/yp/netgroup + + and start adding content. For our example, we need at + least four netgroups: IT employees, IT apprentices, normal + employees and interns. + + IT_EMP (,alpha,test-domain) (,beta,test-domain) +IT_APP (,charlie,test-domain) (,delta,test-domain) +USERS (,echo,test-domain) (,foxtrott,test-domain) \ + (,golf,test-domain) +INTERNS (,able,test-domain) (,baker,test-domain) + + IT_EMP, IT_APP etc. + are the names of the netgroups. Each bracketed group adds + one or more user accounts to it. The three fields inside a + group are: + + + + The name of the host(s) where the following items are + valid. If you do not specify a hostname, the entry is + valid on all hosts. If you do specify a hostname, you + will enter a realm of darkness, horror and utter confusion. + + + + The name of the account that belongs to this + netgroup. + + + + The NIS domain for the account. You can import + accounts from other NIS domains into your netgroup if you + are one of the unlucky fellows with more than one NIS + domain. + + + + Each of these fields can contain wildcards. See + &man.netgroup.5; for details. + + + netgroups + Netgroup names longer than 8 characters should not be + used, especially if you have machines running other + operating systems within your NIS domain. The names are + case sensitive; using capital letters for your netgroup + names is an easy way to distinguish between user, machine + and netgroup names. + + Some NIS clients (other than FreeBSD) cannot handle + netgroups with a large number of entries. For example, some + older versions of &sunos; start to cause trouble if a netgroup + contains more than 15 entries. You can + circumvent this limit by creating several sub-netgroups with + 15 users or less and a real netgroup that consists of the + sub-netgroups: + + BIGGRP1 (,joe1,domain) (,joe2,domain) (,joe3,domain) [...] +BIGGRP2 (,joe16,domain) (,joe17,domain) [...] +BIGGRP3 (,joe31,domain) (,joe32,domain) +BIGGROUP BIGGRP1 BIGGRP2 BIGGRP3 + + You can repeat this process if you need more than 225 + users within a single netgroup. + + + Activating and distributing your new NIS map is + easy: + + ellington&prompt.root; cd /var/yp +ellington&prompt.root; make + + This will generate the three NIS maps + netgroup, + netgroup.byhost and + netgroup.byuser. Use &man.ypcat.1; to + check if your new NIS maps are available: + + ellington&prompt.user; ypcat -k netgroup +ellington&prompt.user; ypcat -k netgroup.byhost +ellington&prompt.user; ypcat -k netgroup.byuser + + The output of the first command should resemble the + contents of /var/yp/netgroup. The second + command will not produce output if you have not specified + host-specific netgroups. The third command can be used to + get the list of netgroups for a user. + + The client setup is quite simple. To configure the server + war, you only have to start + &man.vipw.8; and replace the line + + +::::::::: + + with + + +@IT_EMP::::::::: + + Now, only the data for the users defined in the netgroup + IT_EMP is imported into + war's password database and only + these users are allowed to login. + + Unfortunately, this limitation also applies to the + ~ function of the shell and all routines + converting between user names and numerical user IDs. In + other words, cd + ~user will not work, + ls -l will show the numerical ID instead of + the username and find . -user joe -print + will fail with No such user. To fix + this, you will have to import all user entries + without allowing them to login onto your + servers. + + This can be achieved by adding another line to + /etc/master.passwd. This line should + contain: + + +:::::::::/sbin/nologin, meaning + Import all entries but replace the shell with + /sbin/nologin in the imported + entries. You can replace any field in the + passwd entry by placing a default value in + your /etc/master.passwd. + + + + Make sure that the line + +:::::::::/sbin/nologin is placed after + +@IT_EMP:::::::::. Otherwise, all user + accounts imported from NIS will have /sbin/nologin as their + login shell. + + + After this change, you will only have to change one NIS + map if a new employee joins the IT department. You could use + a similar approach for the less important servers by replacing + the old +::::::::: in their local version + of /etc/master.passwd with something like + this: + + +@IT_EMP::::::::: ++@IT_APP::::::::: ++:::::::::/sbin/nologin + + The corresponding lines for the normal workstations + could be: + + +@IT_EMP::::::::: ++@USERS::::::::: ++:::::::::/sbin/nologin + + And everything would be fine until there is a policy + change a few weeks later: The IT department starts hiring + interns. The IT interns are allowed to use the normal + workstations and the less important servers; and the IT + apprentices are allowed to login onto the main servers. You + add a new netgroup IT_INTERN, add the new + IT interns to this netgroup and start to change the + configuration on each and every machine... As the old saying + goes: Errors in centralized planning lead to global + mess. + + NIS' ability to create netgroups from other netgroups can + be used to prevent situations like these. One possibility + is the creation of role-based netgroups. For example, you + could create a netgroup called + BIGSRV to define the login + restrictions for the important servers, another netgroup + called SMALLSRV for the less + important servers and a third netgroup called + USERBOX for the normal + workstations. Each of these netgroups contains the netgroups + that are allowed to login onto these machines. The new + entries for your NIS map netgroup should look like this: + + BIGSRV IT_EMP IT_APP +SMALLSRV IT_EMP IT_APP ITINTERN +USERBOX IT_EMP ITINTERN USERS + + This method of defining login restrictions works + reasonably well if you can define groups of machines with + identical restrictions. Unfortunately, this is the exception + and not the rule. Most of the time, you will need the ability + to define login restrictions on a per-machine basis. + + Machine-specific netgroup definitions are the other + possibility to deal with the policy change outlined above. In + this scenario, the /etc/master.passwd of + each box contains two lines starting with +. + The first of them adds a netgroup with the accounts allowed to + login onto this machine, the second one adds all other + accounts with /sbin/nologin as shell. It + is a good idea to use the ALL-CAPS version of + the machine name as the name of the netgroup. In other words, + the lines should look like this: + + +@BOXNAME::::::::: ++:::::::::/sbin/nologin + + Once you have completed this task for all your machines, + you will not have to modify the local versions of + /etc/master.passwd ever again. All + further changes can be handled by modifying the NIS map. Here + is an example of a possible netgroup map for this + scenario with some additional goodies: + + # Define groups of users first +IT_EMP (,alpha,test-domain) (,beta,test-domain) +IT_APP (,charlie,test-domain) (,delta,test-domain) +DEPT1 (,echo,test-domain) (,foxtrott,test-domain) +DEPT2 (,golf,test-domain) (,hotel,test-domain) +DEPT3 (,india,test-domain) (,juliet,test-domain) +ITINTERN (,kilo,test-domain) (,lima,test-domain) +D_INTERNS (,able,test-domain) (,baker,test-domain) +# +# Now, define some groups based on roles +USERS DEPT1 DEPT2 DEPT3 +BIGSRV IT_EMP IT_APP +SMALLSRV IT_EMP IT_APP ITINTERN +USERBOX IT_EMP ITINTERN USERS +# +# And a groups for a special tasks +# Allow echo and golf to access our anti-virus-machine +SECURITY IT_EMP (,echo,test-domain) (,golf,test-domain) +# +# machine-based netgroups +# Our main servers +WAR BIGSRV +FAMINE BIGSRV +# User india needs access to this server +POLLUTION BIGSRV (,india,test-domain) +# +# This one is really important and needs more access restrictions +DEATH IT_EMP +# +# The anti-virus-machine mentioned above +ONE SECURITY +# +# Restrict a machine to a single user +TWO (,hotel,test-domain) +# [...more groups to follow] + + If you are using some kind of database to manage your user + accounts, you should be able to create the first part of the + map with your database's report tools. This way, new users + will automatically have access to the boxes. + + One last word of caution: It may not always be advisable + to use machine-based netgroups. If you are deploying a couple of + dozen or even hundreds of identical machines for student labs, + you should use role-based netgroups instead of machine-based + netgroups to keep the size of the NIS map within reasonable + limits. + + + + Important Things to Remember + + There are still a couple of things that you will need to do + differently now that you are in an NIS environment. + + + + Every time you wish to add a user to the lab, you + must add it to the master NIS server only, + and you must remember to rebuild the NIS + maps. If you forget to do this, the new user will + not be able to login anywhere except on the NIS master. + For example, if we needed to add a new user + jsmith to the lab, we would: + + &prompt.root; pw useradd jsmith +&prompt.root; cd /var/yp +&prompt.root; make test-domain + + You could also run adduser jsmith instead + of pw useradd jsmith. + + + Keep the administration accounts out of the + NIS maps. You do not want to be propagating + administrative accounts and passwords to machines that + will have users that should not have access to those + accounts. + + + Keep the NIS master and slave secure, and + minimize their downtime. If somebody either + hacks or simply turns off these machines, they have + effectively rendered many people without the ability to + login to the lab. + + This is the chief weakness of any centralized administration + system. If you do + not protect your NIS servers, you will have a lot of angry + users! + + + + + + NIS v1 Compatibility + + FreeBSD's ypserv has some + support for serving NIS v1 clients. FreeBSD's NIS + implementation only uses the NIS v2 protocol, however other + implementations include support for the v1 protocol for + backwards compatibility with older systems. The + ypbind daemons supplied with these + systems will try to establish a binding to an NIS v1 server + even though they may never actually need it (and they may + persist in broadcasting in search of one even after they + receive a response from a v2 server). Note that while support + for normal client calls is provided, this version of + ypserv does not handle v1 map + transfer requests; consequently, it cannot be used as a master + or slave in conjunction with older NIS servers that only + support the v1 protocol. Fortunately, there probably are not + any such servers still in use today. + + + + NIS Servers That Are Also NIS Clients + + Care must be taken when running + ypserv in a multi-server domain + where the server machines are also NIS clients. It is + generally a good idea to force the servers to bind to + themselves rather than allowing them to broadcast bind + requests and possibly become bound to each other. Strange + failure modes can result if one server goes down and others + are dependent upon it. Eventually all the clients will time + out and attempt to bind to other servers, but the delay + involved can be considerable and the failure mode is still + present since the servers might bind to each other all over + again. + + You can force a host to bind to a particular server by running + ypbind with the + flag. If you do not want to do this manually each time you + reboot your NIS server, you can add the following lines to + your /etc/rc.conf: + + nis_client_enable="YES" # run client stuff as well +nis_client_flags="-S NIS domain,server" + + See &man.ypbind.8; for further information. + + + + Password Formats + + NIS + password formats + + One of the most common issues that people run into when trying + to implement NIS is password format compatibility. If your NIS + server is using DES encrypted passwords, it will only support + clients that are also using DES. For example, if you have + &solaris; NIS clients in your network, then you will almost certainly + need to use DES encrypted passwords. + + To check which format your servers + and clients are using, look at /etc/login.conf. + If the host is configured to use DES encrypted passwords, then the + default class will contain an entry like this: + + default:\ + :passwd_format=des:\ + :copyright=/etc/COPYRIGHT:\ + [Further entries elided] + + Other possible values for the passwd_format + capability include blf and md5 + (for Blowfish and MD5 encrypted passwords, respectively). + + If you have made changes to + /etc/login.conf, you will also need to + rebuild the login capability database, which is achieved by + running the following command as + root: + + &prompt.root; cap_mkdb /etc/login.conf + + The format of passwords already in + /etc/master.passwd will not be updated + until a user changes his password for the first time + after the login capability database is + rebuilt. + + Next, in order to ensure that passwords are encrypted with + the format that you have chosen, you should also check that + the crypt_default in + /etc/auth.conf gives precedence to your + chosen password format. To do this, place the format that you + have chosen first in the list. For example, when using DES + encrypted passwords, the entry would be: + + crypt_default = des blf md5 + + Having followed the above steps on each of the &os; based + NIS servers and clients, you can be sure that they all agree + on which password format is used within your network. If you + have trouble authenticating on an NIS client, this is a pretty + good place to start looking for possible problems. Remember: + if you want to deploy an NIS server for a heterogenous + network, you will probably have to use DES on all systems + because it is the lowest common standard. + + + + + + + + Greg + Sutter + Written by + + + + Automatic Network Configuration (DHCP) + + + What Is DHCP? + + Dynamic Host Configuration Protocol + DHCP + + + Internet Software Consortium (ISC) + + + DHCP, the Dynamic Host Configuration Protocol, describes + the means by which a system can connect to a network and obtain the + necessary information for communication upon that network. FreeBSD + versions prior to 6.0 use the ISC (Internet Software + Consortium) DHCP client (&man.dhclient.8;) implementation. + Later versions use the OpenBSD dhclient + taken from OpenBSD 3.7. All + information here regarding dhclient is for + use with either of the ISC or OpenBSD DHCP clients. The DHCP + server is the one included in the ISC distribution. + + + + What This Section Covers + + This section describes both the client-side components of the ISC and OpenBSD DHCP client and + server-side components of the ISC DHCP system. The + client-side program, dhclient, comes + integrated within FreeBSD, and the server-side portion is + available from the net/isc-dhcp3-server port. The + &man.dhclient.8;, &man.dhcp-options.5;, and + &man.dhclient.conf.5; manual pages, in addition to the + references below, are useful resources. + + + + How It Works + UDP + When dhclient, the DHCP client, is + executed on the client machine, it begins broadcasting + requests for configuration information. By default, these + requests are on UDP port 68. The server replies on UDP 67, + giving the client an IP address and other relevant network + information such as netmask, router, and DNS servers. All of + this information comes in the form of a DHCP + lease and is only valid for a certain time + (configured by the DHCP server maintainer). In this manner, + stale IP addresses for clients no longer connected to the + network can be automatically reclaimed. + + DHCP clients can obtain a great deal of information from + the server. An exhaustive list may be found in + &man.dhcp-options.5;. + + + + FreeBSD Integration + + &os; fully integrates the ISC or OpenBSD DHCP client, + dhclient (according to the &os; version you run). DHCP client support is provided + within both the installer and the base system, obviating the need + for detailed knowledge of network configurations on any network + that runs a DHCP server. dhclient has been + included in all FreeBSD distributions since 3.2. + + sysinstall + + + DHCP is supported by + sysinstall. When configuring a + network interface within + sysinstall, the second question + asked is: Do you want to try DHCP configuration of + the interface?. Answering affirmatively will + execute dhclient, and if successful, will + fill in the network configuration information + automatically. + + There are two things you must do to have your system use + DHCP upon startup: + + DHCP + requirements + + + + Make sure that the bpf + device is compiled into your kernel. To do this, add + device bpf to your kernel + configuration file, and rebuild the kernel. For more + information about building kernels, see . The + bpf device is already part of + the GENERIC kernel that is supplied + with FreeBSD, so if you do not have a custom kernel, you + should not need to create one in order to get DHCP + working. + + For those who are particularly security conscious, + you should be warned that bpf + is also the device that allows packet sniffers to work + correctly (although they still have to be run as + root). bpf + is required to use DHCP, but if + you are very sensitive about security, you probably + should not add bpf to your + kernel in the expectation that at some point in the + future you will be using DHCP. + + + + Edit your /etc/rc.conf to + include the following: + + ifconfig_fxp0="DHCP" + + + Be sure to replace fxp0 with the + designation for the interface that you wish to dynamically + configure, as described in + . + + + If you are using a different location for + dhclient, or if you wish to pass additional + flags to dhclient, also include the + following (editing as necessary): + + dhcp_program="/sbin/dhclient" +dhcp_flags="" + + + + + DHCP + server + + The DHCP server, dhcpd, is included + as part of the net/isc-dhcp3-server port in the ports + collection. This port contains the ISC DHCP server and + documentation. + + + + Files + + DHCP + configuration files + + + /etc/dhclient.conf + dhclient requires a configuration file, + /etc/dhclient.conf. Typically the file + contains only comments, the defaults being reasonably sane. This + configuration file is described by the &man.dhclient.conf.5; + manual page. + + + /sbin/dhclient + dhclient is statically linked and + resides in /sbin. The &man.dhclient.8; + manual page gives more information about + dhclient. + + + /sbin/dhclient-script + dhclient-script is the FreeBSD-specific + DHCP client configuration script. It is described in + &man.dhclient-script.8;, but should not need any user + modification to function properly. + + + /var/db/dhclient.leases + The DHCP client keeps a database of valid leases in this + file, which is written as a log. &man.dhclient.leases.5; + gives a slightly longer description. + + + + + + Further Reading + + The DHCP protocol is fully described in + RFC 2131. + An informational resource has also been set up at + . + + + + Installing and Configuring a DHCP Server + + + What This Section Covers + + This section provides information on how to configure + a FreeBSD system to act as a DHCP server using the ISC + (Internet Software Consortium) implementation of the DHCP + server. + + The server is not provided as part of + FreeBSD, and so you will need to install the + net/isc-dhcp3-server + port to provide this service. See for + more information on using the Ports Collection. + + + + DHCP Server Installation + + DHCP + installation + + In order to configure your FreeBSD system as a DHCP + server, you will need to ensure that the &man.bpf.4; + device is compiled into your kernel. To do this, add + device bpf to your kernel + configuration file, and rebuild the kernel. For more + information about building kernels, see . + + The bpf device is already + part of the GENERIC kernel that is + supplied with FreeBSD, so you do not need to create a custom + kernel in order to get DHCP working. + + + Those who are particularly security conscious + should note that bpf + is also the device that allows packet sniffers to work + correctly (although such programs still need privileged + access). bpf + is required to use DHCP, but if + you are very sensitive about security, you probably + should not include bpf in your + kernel purely because you expect to use DHCP at some + point in the future. + + + The next thing that you will need to do is edit the sample + dhcpd.conf which was installed by the + net/isc-dhcp3-server port. + By default, this will be + /usr/local/etc/dhcpd.conf.sample, and you + should copy this to + /usr/local/etc/dhcpd.conf before proceeding + to make changes. + + + + Configuring the DHCP Server + + DHCP + dhcpd.conf + + dhcpd.conf is + comprised of declarations regarding subnets and hosts, and is + perhaps most easily explained using an example : + + option domain-name "example.com"; +option domain-name-servers 192.168.4.100; +option subnet-mask 255.255.255.0; + +default-lease-time 3600; +max-lease-time 86400; +ddns-update-style none; + +subnet 192.168.4.0 netmask 255.255.255.0 { + range 192.168.4.129 192.168.4.254; + option routers 192.168.4.1; +} + +host mailhost { + hardware ethernet 02:03:04:05:06:07; + fixed-address mailhost.example.com; +} + + + + This option specifies the domain that will be provided + to clients as the default search domain. See + &man.resolv.conf.5; for more information on what this + means. + + + + This option specifies a comma separated list of DNS + servers that the client should use. + + + + The netmask that will be provided to clients. + + + + A client may request a specific length of time that a + lease will be valid. Otherwise the server will assign + a lease with this expiry value (in seconds). + + + + This is the maximum length of time that the server will + lease for. Should a client request a longer lease, a lease + will be issued, although it will only be valid for + max-lease-time seconds. + + + + This option specifies whether the DHCP server should + attempt to update DNS when a lease is accepted or released. + In the ISC implementation, this option is + required. + + + + This denotes which IP addresses should be used in + the pool reserved for allocating to clients. IP + addresses between, and including, the ones stated are + handed out to clients. + + + + Declares the default gateway that will be provided to + clients. + + + + The hardware MAC address of a host (so that the DHCP server + can recognize a host when it makes a request). + + + + Specifies that the host should always be given the + same IP address. Note that using a hostname is + correct here, since the DHCP server will resolve the + hostname itself before returning the lease + information. + + + + Once you have finished writing your + dhcpd.conf, + you should enable the DHCP server in + /etc/rc.conf, i.e. by adding: + + dhcpd_enable="YES" +dhcpd_ifaces="dc0" + + Replace the dc0 interface name with the + interface (or interfaces, separated by whitespace) that your DHCP + server should listen on for DHCP client requests. + + Then, you can proceed to start the server by issuing the + following command: + + &prompt.root; /usr/local/etc/rc.d/isc-dhcpd.sh start + + Should you need to make changes to the configuration of your + server in the future, it is important to note that sending a + SIGHUP signal to + dhcpd does not + result in the configuration being reloaded, as it does with most + daemons. You will need to send a SIGTERM + signal to stop the process, and then restart it using the command + above. + + + + Files + + DHCP + configuration files + + + /usr/local/sbin/dhcpd + dhcpd is statically linked and + resides in /usr/local/sbin. The + &man.dhcpd.8; manual page installed with the + port gives more information about + dhcpd. + + + /usr/local/etc/dhcpd.conf + dhcpd requires a configuration + file, /usr/local/etc/dhcpd.conf before it + will start providing service to clients. This file needs to + contain all the information that should be provided to clients + that are being serviced, along with information regarding the + operation of the server. This configuration file is described + by the &man.dhcpd.conf.5; manual page installed + by the port. + + + /var/db/dhcpd.leases + The DHCP server keeps a database of leases it has issued + in this file, which is written as a log. The manual page + &man.dhcpd.leases.5;, installed by the port + gives a slightly longer description. + + + /usr/local/sbin/dhcrelay + dhcrelay is used in advanced + environments where one DHCP server forwards a request from a + client to another DHCP server on a separate network. If you + require this functionality, then install the net/isc-dhcp3-relay port. The + &man.dhcrelay.8; manual page provided with the + port contains more detail. + + + + + + + + + + + + + Chern + Lee + Contributed by + + + + Tom + Rhodes + + + + Daniel + Gerzo + + + + Domain Name System (<acronym>DNS</acronym>) + + + Overview + BIND + + &os; utilizes, by default, a version of BIND (Berkeley + Internet Name Domain), which is the most common implementation + of the DNS protocol. DNS + is the protocol through which names are mapped to + IP addresses, and vice versa. For example, a + query for www.FreeBSD.org will + receive a reply with the IP address of The + &os; Project's web server, whereas, a query for ftp.FreeBSD.org will return the + IP address of the corresponding + FTP machine. Likewise, the opposite can + happen. A query for an IP address can + resolve its hostname. It is not necessary to run a name server + to perform DNS lookups on a system. + + &os; currently comes with BIND9 + DNS server software by default. Our + installation provides enhanced security features, a new file + system layout and automated &man.chroot.8; configuration. + + DNS + DNS is coordinated across the Internet + through a somewhat complex system of authoritative root, Top + Level Domain (TLD), and other smaller-scale + name servers which host and cache individual domain + information. + + Currently, BIND is maintained by the + Internet Software Consortium + . + + + + Terminology + + To understand this document, some terms related to + DNS must be understood. + + resolver + reverse DNS + root zone + + + + + + + + + Term + Definition + + + + + + Forward DNS + Mapping of hostnames to IP addresses. + + + + Origin + Refers to the domain covered in a particular zone + file. + + + + named, BIND, name server + Common names for the BIND name server package within + &os;. + + + + Resolver + A system process through which a + machine queries a name server for zone information. + + + + Reverse DNS + The opposite of forward DNS; + mapping of IP addresses to + hostnames. + + + + Root zone + + The beginning of the Internet zone hierarchy. + All zones fall under the root zone, similar to how + all files in a file system fall under the root + directory. + + + + Zone + An individual domain, subdomain, or portion of the + DNS administered by the same + authority. + + + + + + + zones + examples + + + Examples of zones: + + + + . is the root zone. + + + + org. is a Top Level Domain + (TLD) under the root zone. + + + + example.org. is a + zone under the org. + TLD. + + + + 1.168.192.in-addr.arpa is a zone + referencing all IP addresses which fall + under the 192.168.1.* + IP space. + + + + As one can see, the more specific part of a hostname appears + to its left. For example, example.org. is more specific than + org., as org. is more specific + than the root zone. The layout of each part of a hostname is + much like a file system: the + /dev directory falls + within the root, and so on. + + + + Reasons to Run a Name Server + + Name servers usually come in two forms: an authoritative + name server, and a caching name server. + + An authoritative name server is needed when: + + + + One wants to serve DNS information to + the world, replying authoritatively to queries. + + + + A domain, such as example.org, is registered and + IP addresses need to be assigned to + hostnames under it. + + + + An IP address block requires reverse + DNS entries (IP to + hostname). + + + + A backup or second name server, called a slave, will + reply to queries. + + + + A caching name server is needed when: + + + + A local DNS server may cache and + respond more quickly than querying an outside name + server. + + + + When one queries for www.FreeBSD.org, the resolver usually + queries the uplink ISP's name server, and + retrieves the reply. With a local, caching + DNS server, the query only has to be made + once to the outside world by the caching DNS + server. Every additional query will not have to look to the + outside of the local network, since the information is cached + locally. + + + + How It Works + In &os;, the BIND daemon is called + named for obvious reasons. + + + + + + File + Description + + + + + + &man.named.8; + The BIND daemon. + + + + &man.rndc.8; + Name server control utility. + + + + /etc/namedb + Directory where BIND zone information resides. + + + + /etc/namedb/named.conf + Configuration file of the daemon. + + + + + + Depending on how a given zone is configured on the server, + the files related to that zone can be found in the master, slave, or dynamic subdirectories of the + /etc/namedb directory. + These files contain the DNS information that + will be given out by the name server in response to queries. + + + + Starting BIND + + BIND + starting + + + Since BIND is installed by default, configuring it all is + relatively simple. + + The default named configuration + is that of a basic resolving name server, ran in a + &man.chroot.8; environment. To start the server one time with + this configuration, use the following command: + + &prompt.root; /etc/rc.d/named forcestart + + To ensure the named daemon is + started at boot each time, put the following line into the + /etc/rc.conf: + + named_enable="YES" + + There are obviously many configuration options for + /etc/namedb/named.conf that are beyond the + scope of this document. However, if you are interested in the + startup options for named on &os;, + take a look at the + named_* flags in + /etc/defaults/rc.conf and consult the + &man.rc.conf.5; manual page. The + section is also a good read. + + + + Configuration Files + + BIND + configuration files + + + Configuration files for named + currently reside in + /etc/namedb directory and + will need modification before use, unless all that is needed is + a simple resolver. This is where most of the configuration will + be performed. + + + Using <command>make-localhost</command> + + To configure a master zone for the localhost visit the + /etc/namedb directory + and run the following command: + + &prompt.root; sh make-localhost + + If all went well, a new file should exist in the + master subdirectory. + The filenames should be localhost.rev for + the local domain name and localhost-v6.rev + for IPv6 configurations. As the default + configuration file, required information will + be present in the named.conf file. + + + + <filename>/etc/namedb/named.conf</filename> + + // $FreeBSD$ +// +// Refer to the named.conf(5) and named(8) man pages, and the documentation +// in /usr/share/doc/bind9 for more details. +// +// If you are going to set up an authoritative server, make sure you +// understand the hairy details of how DNS works. Even with +// simple mistakes, you can break connectivity for affected parties, +// or cause huge amounts of useless Internet traffic. + +options { + directory "/etc/namedb"; + pid-file "/var/run/named/pid"; + dump-file "/var/dump/named_dump.db"; + statistics-file "/var/stats/named.stats"; + +// If named is being used only as a local resolver, this is a safe default. +// For named to be accessible to the network, comment this option, specify +// the proper IP address, or delete this option. + listen-on { 127.0.0.1; }; + +// If you have IPv6 enabled on this system, uncomment this option for +// use as a local resolver. To give access to the network, specify +// an IPv6 address, or the keyword "any". +// listen-on-v6 { ::1; }; + +// In addition to the "forwarders" clause, you can force your name +// server to never initiate queries of its own, but always ask its +// forwarders only, by enabling the following line: +// +// forward only; + +// If you've got a DNS server around at your upstream provider, enter +// its IP address here, and enable the line below. This will make you +// benefit from its cache, thus reduce overall DNS traffic in the Internet. +/* + forwarders { + 127.0.0.1; + }; +*/ + + Just as the comment says, to benefit from an uplink's + cache, forwarders can be enabled here. + Under normal circumstances, a name server will recursively + query the Internet looking at certain name servers until it + finds the answer it is looking for. Having this enabled will + have it query the uplink's name server (or name server + provided) first, taking advantage of its cache. If the uplink + name server in question is a heavily trafficked, fast name + server, enabling this may be worthwhile. + + + 127.0.0.1 will + not work here. Change this + IP address to a name server at your + uplink. + + + /* + * If there is a firewall between you and nameservers you want + * to talk to, you might need to uncomment the query-source + * directive below. Previous versions of BIND always asked + * questions using port 53, but BIND versions 8 and later + * use a pseudo-random unprivileged UDP port by default. + */ + // query-source address * port 53; +}; + +// If you enable a local name server, don't forget to enter 127.0.0.1 +// first in your /etc/resolv.conf so this server will be queried. +// Also, make sure to enable it in /etc/rc.conf. + +zone "." { + type hint; + file "named.root"; +}; + +zone "0.0.127.IN-ADDR.ARPA" { + type master; + file "master/localhost.rev"; +}; + +// RFC 3152 +zone "1.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.0.IP6.ARPA" { + type master; + file "master/localhost-v6.rev"; +}; + +// NB: Do not use the IP addresses below, they are faked, and only +// serve demonstration/documentation purposes! +// +// Example slave zone config entries. It can be convenient to become +// a slave at least for the zone your own domain is in. Ask +// your network administrator for the IP address of the responsible +// primary. +// +// Never forget to include the reverse lookup (IN-ADDR.ARPA) zone! +// (This is named after the first bytes of the IP address, in reverse +// order, with ".IN-ADDR.ARPA" appended.) +// +// Before starting to set up a primary zone, make sure you fully +// understand how DNS and BIND works. There are sometimes +// non-obvious pitfalls. Setting up a slave zone is simpler. +// +// NB: Don't blindly enable the examples below. :-) Use actual names +// and addresses instead. + +/* An example master zone +zone "example.net" { + type master; + file "master/example.net"; +}; +*/ + +/* An example dynamic zone +key "exampleorgkey" { + algorithm hmac-md5; + secret "sf87HJqjkqh8ac87a02lla=="; +}; +zone "example.org" { + type master; + allow-update { + key "exampleorgkey"; + }; + file "dynamic/example.org"; +}; +*/ + +/* Examples of forward and reverse slave zones +zone "example.com" { + type slave; + file "slave/example.com"; + masters { + 192.168.1.1; + }; +}; +zone "1.168.192.in-addr.arpa" { + type slave; + file "slave/1.168.192.in-addr.arpa"; + masters { + 192.168.1.1; + }; +}; +*/ + + In named.conf, these are examples of + slave entries for a forward and reverse zone. + + For each new zone served, a new zone entry must be added + to named.conf. + + For example, the simplest zone entry for + example.org can look + like: + + zone "example.org" { + type master; + file "master/example.org"; +}; + + The zone is a master, as indicated by the + statement, holding its zone information + in /etc/namedb/master/example.org + indicated by the statement. + + zone "example.org" { + type slave; + file "slave/example.org"; +}; + + In the slave case, the zone information is transferred + from the master name server for the particular zone, and saved + in the file specified. If and when the master server dies or + is unreachable, the slave name server will have the + transferred zone information and will be able to serve + it. + + + + Zone Files + + BIND + zone files + + + An example master zone file for example.org (existing within + /etc/namedb/master/example.org) is as + follows: + + $TTL 3600 ; 1 hour +example.org. IN SOA ns1.example.org. admin.example.org. ( + 2006051501 ; Serial + 10800 ; Refresh + 3600 ; Retry + 604800 ; Expire + 86400 ; Minimum TTL + ) + +; DNS Servers + IN NS ns1.example.org. + IN NS ns2.example.org. + +; MX Records + IN MX 10 mx.example.org. + IN MX 20 mail.example.org. + + IN A 192.168.1.1 + +; Machine Names +localhost IN A 127.0.0.1 +ns1 IN A 192.168.1.2 +ns2 IN A 192.168.1.3 +mx IN A 192.168.1.4 +mail IN A 192.168.1.5 + +; Aliases +www IN CNAME @ + + + Note that every hostname ending in a . is an + exact hostname, whereas everything without a trailing + . is referenced to the origin. For example, + www is translated into + www.origin. + In our fictitious zone file, our origin is + example.org., so www + would translate to www.example.org. + + + + The format of a zone file follows: + + recordname IN recordtype value + + + DNS + records + + + The most commonly used DNS records: + + + + + SOA + + start of zone authority + + + + NS + + an authoritative name server + + + + A + + a host address + + + + CNAME + + the canonical name for an alias + + + + MX + + mail exchanger + + + + PTR + + a domain name pointer (used in reverse DNS) + + + + + +example.org. IN SOA ns1.example.org. admin.example.org. ( + 2006051501 ; Serial + 10800 ; Refresh after 3 hours + 3600 ; Retry after 1 hour + 604800 ; Expire after 1 week + 86400 ) ; Minimum TTL of 1 day + + + + + + example.org. + + the domain name, also the origin for this + zone file. + + + + ns1.example.org. + + the primary/authoritative name server for this + zone. + + + + admin.example.org. + + the responsible person for this zone, + email address with @ + replaced. (admin@example.org becomes + admin.example.org) + + + + + 2006051501 + + the serial number of the file. This + must be incremented each time the zone file is + modified. Nowadays, many admins prefer a + yyyymmddrr format for the serial + number. 2006051501 would mean + last modified 05/15/2006, the latter + 01 being the first time the zone + file has been modified this day. The serial number + is important as it alerts slave name servers for a + zone when it is updated. + + + + + + IN NS ns1.example.org. + + + This is an NS entry. Every name server that is going to reply + authoritatively for the zone must have one of these entries. + + + +localhost IN A 127.0.0.1 +ns1 IN A 192.168.1.2 +ns2 IN A 192.168.1.3 +mx IN A 192.168.1.4 +mail IN A 192.168.1.5 + + + The A record indicates machine names. As seen above, + ns1.example.org would resolve + to 192.168.1.2. + + + + IN A 192.168.1.1 + + This line assigns IP address + 192.168.1.1 to the current origin, + in this case example.org. + + +www IN CNAME @ + + + The canonical name record is usually used for giving aliases + to a machine. In the example, www is + aliased to the master machine which name equals + to domain name example.org + (192.168.1.1). + CNAMEs can be used to provide alias + hostnames, or round robin one hostname among multiple + machines. + + + + MX record + + + + IN MX 10 mail.example.org. + + + The MX record indicates which mail + servers are responsible for handling incoming mail for the + zone. mail.example.org is the + hostname of the mail server, and 10 being the priority of + that mail server. + + + + One can have several mail servers, with priorities of 10, + 20 and so on. A mail server attempting to deliver to example.org would first try the + highest priority MX (the record with the lowest priority + number), then the second highest, etc, until the mail can be + properly delivered. + + + + For in-addr.arpa zone files (reverse DNS), the same format is + used, except with PTR entries instead of + A or CNAME. + + + $TTL 3600 + +1.168.192.in-addr.arpa. IN SOA ns1.example.org. admin.example.org. ( + 2006051501 ; Serial + 10800 ; Refresh + 3600 ; Retry + 604800 ; Expire + 3600 ) ; Minimum + + IN NS ns1.example.org. + IN NS ns2.example.org. + +1 IN PTR example.org. +2 IN PTR ns1.example.org. +3 IN PTR ns2.example.org. +4 IN PTR mx.example.org. +5 IN PTR mail.example.org. + + This file gives the proper IP address to hostname + mappings of our above fictitious domain. + + + + + Caching Name Server + + BIND + caching name server + + + A caching name server is a name server that is not + authoritative for any zones. It simply asks queries of its + own, and remembers them for later use. To set one up, just + configure the name server as usual, omitting any inclusions of + zones. + + + + Security + + Although BIND is the most common implementation of DNS, + there is always the issue of security. Possible and + exploitable security holes are sometimes found. + + + While &os; automatically drops + named into a &man.chroot.8; + environment; there are several other security mechanisms in + place which could help to lure off possible + DNS service attacks. + + It is always good idea to read CERT's security advisories + and to subscribe to the &a.security-notifications; to stay up to + date with the current Internet and &os; security issues. + + + If a problem arises, keeping sources up to date and + having a fresh build of named would + not hurt. + + + + + Further Reading + + BIND/named manual pages: + &man.rndc.8; &man.named.8; &man.named.conf.5; + + + + Official ISC BIND + Page + + + + Official ISC BIND + Forum + + + + + BIND FAQ + + + + O'Reilly + DNS and BIND 5th Edition + + + + RFC1034 + - Domain Names - Concepts and Facilities + + + + RFC1035 + - Domain Names - Implementation and Specification + + + + + + + + + + Murray + Stokely + Contributed by + + + + Apache HTTP Server + + web servers + setting up + Apache + + + Overview + + &os; is used to run some of the busiest web sites in the + world. The majority of web servers on the Internet are using + the Apache HTTP Server. + Apache software packages should be + included on your FreeBSD installation media. If you did not + install Apache when you first + installed FreeBSD, then you can install it from the www/apache13 or www/apache20 port. + + Once Apache has been installed + successfully, it must be configured. + + This section covers version 1.3.X of the + Apache HTTP Server as that is the + most widely used version for &os;. Apache 2.X introduces many + new technologies but they are not discussed here. For more + information about Apache 2.X, please see . + + + + + Configuration + + Apache + configuration file + + The main Apache HTTP Server configuration file is + installed as + /usr/local/etc/apache/httpd.conf on &os;. + This file is a typical &unix; text configuration file with + comment lines beginning with the # + character. A comprehensive description of all possible + configuration options is outside the scope of this book, so + only the most frequently modified directives will be described + here. + + + + ServerRoot "/usr/local" + + + This specifies the default directory hierarchy for + the Apache installation. Binaries are stored in the + bin and + sbin subdirectories + of the server root, and configuration files are stored in + etc/apache. + + + + + ServerAdmin you@your.address + + + The address to which problems with the server should + be emailed. This address appears on some + server-generated pages, such as error documents. + + + + + ServerName www.example.com + + + ServerName allows you to set a host name which is + sent back to clients for your server if it is different + to the one that the host is configured with (i.e., use www + instead of the host's real name). + + + + + DocumentRoot "/usr/local/www/data" + + + DocumentRoot: The directory out of which you will + serve your documents. By default, all requests are taken + from this directory, but symbolic links and aliases may + be used to point to other locations. + + + + + It is always a good idea to make backup copies of your + Apache configuration file before making changes. Once you are + satisfied with your initial configuration you are ready to + start running Apache. + + + + + + + + + + Running <application>Apache</application> + + Apache + starting or stopping + + Apache does not run from the + inetd super server as many other + network servers do. It is configured to run standalone for + better performance for incoming HTTP requests from client web + browsers. A shell script wrapper is included to make + starting, stopping, and restarting the server as simple as + possible. To start up Apache for + the first time, just run: + + &prompt.root; /usr/local/sbin/apachectl start + + You can stop the server at any time by typing: + + &prompt.root; /usr/local/sbin/apachectl stop + + After making changes to the configuration file for any + reason, you will need to restart the server: + + &prompt.root; /usr/local/sbin/apachectl restart + + To restart Apache without + aborting current connections, run: + + &prompt.root; /usr/local/sbin/apachectl graceful + + Additional information available at + &man.apachectl.8; manual page. + + To launch Apache at system + startup, add the following line to + /etc/rc.conf: + + apache_enable="YES" + + If you would like to supply additional command line + options for the Apache + httpd program started at system boot, you + may specify them with an additional line in + rc.conf: + + apache_flags="" + + Now that the web server is running, you can view your web + site by pointing a web browser to + http://localhost/. The default web page + that is displayed is + /usr/local/www/data/index.html. + + + + + Virtual Hosting + + Apache supports two different + types of Virtual Hosting. The first method is Name-based + Virtual Hosting. Name-based virtual hosting uses the clients + HTTP/1.1 headers to figure out the hostname. This allows many + different domains to share the same IP address. + + To setup Apache to use + Name-based Virtual Hosting add an entry like the following to + your httpd.conf: + + NameVirtualHost * + + If your webserver was named www.domain.tld and + you wanted to setup a virtual domain for + www.someotherdomain.tld then you would add + the following entries to + httpd.conf: + + <VirtualHost *> +ServerName www.domain.tld +DocumentRoot /www/domain.tld +</VirtualHost> + +<VirtualHost *> +ServerName www.someotherdomain.tld +DocumentRoot /www/someotherdomain.tld +</VirtualHost> + + Replace the addresses with the addresses you want to use + and the path to the documents with what you are using. + + For more information about setting up virtual hosts, + please consult the official Apache + documentation at: . + + + + + Apache Modules + + Apache + modules + + There are many different Apache modules available to add + functionality to the basic server. The FreeBSD Ports + Collection provides an easy way to install + Apache together with some of the + more popular add-on modules. + + + mod_ssl + + web servers + secure + SSL + cryptography + + The mod_ssl module uses the OpenSSL library to provide + strong cryptography via the Secure Sockets Layer (SSL v2/v3) + and Transport Layer Security (TLS v1) protocols. This + module provides everything necessary to request a signed + certificate from a trusted certificate signing authority so + that you can run a secure web server on &os;. + + If you have not yet installed + Apache, then a version of Apache + 1.3.X that includes mod_ssl may be installed with the www/apache13-modssl port. SSL + support is also available for Apache 2.X in the + www/apache20 port, + where it is enabled by default. + + + + + + + + Dynamic Websites with Perl & PHP + In the past few years, more businesses have turned to the + Internet in order to enhance their revenue and increase + exposure. This has also increased the need for interactive + web content. While some companies, such as µsoft;, have + introduced solutions into their proprietary products, the + open source community answered the call. Two options for + dynamic web content include + mod_perl & + mod_php. + + + mod_perl + + + mod_perl + Perl + + + The Apache/Perl integration project brings together the + full power of the Perl programming language and the Apache + HTTP Server. With the mod_perl module it is possible to + write Apache modules entirely in Perl. In addition, the + persistent interpreter embedded in the server avoids the + overhead of starting an external interpreter and the penalty + of Perl start-up time. + + mod_perl is available a few + different ways. To use mod_perl + remember that mod_perl 1.0 only + works with Apache 1.3 and + mod_perl 2.0 only works with + Apache 2. + mod_perl 1.0 is available in + www/mod_perl and a + statically compiled version is available in + www/apache13-modperl. + mod_perl 2.0 is avaliable in + www/mod_perl2. + + + + + + + Tom + Rhodes + Written by + + + + mod_php + + + mod_php + PHP + + + PHP, also known as PHP: + Hypertext Preprocessor is a general-purpose scripting + language that is especially suited for Web development. + Capable of being embedded into HTML its + syntax draws upon C, &java;, and Perl with the intention of + allowing web developers to write dynamically generated + webpages quickly. + + To gain support for PHP5 for the + Apache web server, begin by + installing the + lang/php5 + port. + + If the lang/php5 port + is being installed for the first time, available + OPTIONS will be displayed automatically. + If a menu is not displayed, i.e. because the lang/php5 port has been installed + some time in the past, it is always possible to bring the + options dialog up again by running: + + &prompt.root; make config + + in the port directory. + + In the options dialog, check the + APACHE option to build + mod_php5 as a loadable module for + the Apache web server. + + + A lot of sites are still using PHP4 + for various reasons (i.e. compatibility issues or already + deployed web applications). If the + mod_php4 is needed instead of + mod_php5, then please use the + lang/php4 port. The + lang/php4 port supports + many of the configuration and build-time options of the + lang/php5 port. + + + This will install and configure the modules required + to support dynamic PHP applications. Check + to ensure the following sections have been added to + /usr/local/etc/apache/httpd.conf: + + LoadModule php5_module libexec/apache/libphp5.so + + AddModule mod_php5.c + <IfModule mod_php5.c> + DirectoryIndex index.php index.html + </IfModule> + <IfModule mod_php5.c> + AddType application/x-httpd-php .php + AddType application/x-httpd-php-source .phps + </IfModule> + + Once completed, a simple call to the + apachectl command for a graceful + restart is needed to load the PHP + module: + + &prompt.root; apachectl graceful + + For future upgrades of PHP, the + make config command will not be required; + the selected OPTIONS are saved + automatically by the &os; Ports framework. + + The PHP support in &os; is extremely + modular so the base install is very limited. It is very easy + to add support using the + lang/php5-extensions port. + This port provides a menu driven interface to + PHP extension installation. + Alternatively, individual extensions can be installed using + the appropriate port. + + For instance, to add support for the + MySQL database server to + PHP5, simply install the + databases/php5-mysql + port. + + After installing an extension, the + Apache server must be reloaded to + pick up the new configuration changes: + + &prompt.root; apachectl graceful + + + + + + + + + + Murray + Stokely + Contributed by + + + + File Transfer Protocol (FTP) + + FTP servers + + + Overview + + The File Transfer Protocol (FTP) provides users with a + simple way to transfer files to and from an FTP server. &os; + includes FTP + server software, ftpd, in the base + system. This makes setting up and administering an FTP server on FreeBSD + very straightforward. + + + + Configuration + + The most important configuration step is deciding which + accounts will be allowed access to the FTP server. A normal + FreeBSD system has a number of system accounts used for + various daemons, but unknown users should not be allowed to + log in with these accounts. The + /etc/ftpusers file is a list of users + disallowed any FTP access. By default, it includes the + aforementioned system accounts, but it is possible to add + specific users here that should not be allowed access to + FTP. + + You may want to restrict the access of some users without + preventing them completely from using FTP. This can be + accomplished with the /etc/ftpchroot + file. This file lists users and groups subject to FTP access + restrictions. The &man.ftpchroot.5; manual page has all of + the details so it will not be described in detail here. + + + FTP + anonymous + + + If you would like to enable anonymous FTP access to your + server, then you must create a user named + ftp on your &os; system. Users will then + be able to log on to your FTP server with a username of + ftp or anonymous and + with any password (by convention an email address for the user + should be used as the password). The FTP server will call + &man.chroot.2; when an anonymous user logs in, to restrict + access to only the home directory of the + ftp user. + + There are two text files that specify welcome messages to + be displayed to FTP clients. The contents of the file + /etc/ftpwelcome will be displayed to + users before they reach the login prompt. After a successful + login, the contents of the file + /etc/ftpmotd will be displayed. Note + that the path to this file is relative to the login environment, so the + file ~ftp/etc/ftpmotd would be displayed + for anonymous users. + + Once the FTP server has been configured properly, it must + be enabled in /etc/inetd.conf. All that + is required here is to remove the comment symbol + # from in front of the existing + ftpd line : + + ftp stream tcp nowait root /usr/libexec/ftpd ftpd -l + + As explained in , + the inetd configuration must be reloaded + after this configuration file is changed. + + You can now log on to your FTP server by typing: + + &prompt.user; ftp localhost + + + + + Maintaining + + syslog + log files + FTP + + The ftpd daemon uses + &man.syslog.3; to log messages. By default, the system log + daemon will put messages related to FTP in the + /var/log/xferlog file. The location of + the FTP log can be modified by changing the following line in + /etc/syslog.conf: + + ftp.info /var/log/xferlog + + + FTP + anonymous + + + Be aware of the potential problems involved with running + an anonymous FTP server. In particular, you should think + twice about allowing anonymous users to upload files. You may + find that your FTP site becomes a forum for the trade of + unlicensed commercial software or worse. If you do need to + allow anonymous FTP uploads, then you should set up the + permissions so that these files can not be read by other + anonymous users until they have been reviewed. + + + + + + + + + Murray + Stokely + Contributed by + + + + File and Print Services for µsoft.windows; clients (Samba) + + Samba server + Microsoft Windows + + file server + Windows clients + + + print server + Windows clients + + + + Overview + + Samba is a popular open source + software package that provides file and print services for + µsoft.windows; clients. Such clients can connect to and + use FreeBSD filespace as if it was a local disk drive, or + FreeBSD printers as if they were local printers. + + Samba software packages should + be included on your FreeBSD installation media. If you did + not install Samba when you first + installed FreeBSD, then you can install it from the net/samba3 port or package. + + + + + + + Configuration + + A default Samba configuration + file is installed as + /usr/local/etc/smb.conf.default. This + file must be copied to + /usr/local/etc/smb.conf and customized + before Samba can be used. + + The smb.conf file contains runtime + configuration information for + Samba, such as definitions of the + printers and file system shares that you would + like to share with &windows; clients. The + Samba package includes a web based + tool called swat which provides a + simple way of configuring the smb.conf + file. + + + Using the Samba Web Administration Tool (SWAT) + + The Samba Web Administration Tool (SWAT) runs as a + daemon from inetd. Therefore, the + following line in /etc/inetd.conf + should be uncommented before swat can be + used to configure Samba: + + swat stream tcp nowait/400 root /usr/local/sbin/swat + As explained in , + the inetd must be reloaded after this configuration + file is changed. + + Once swat has been enabled in + inetd.conf, you can use a browser to + connect to . You will + first have to log on with the system root account. + + + + Once you have successfully logged on to the main + Samba configuration page, you can + browse the system documentation, or begin by clicking on the + Globals tab. The Globals section corresponds to the + variables that are set in the [global] + section of + /usr/local/etc/smb.conf. + + + + Global Settings + + Whether you are using swat or + editing /usr/local/etc/smb.conf + directly, the first directives you are likely to encounter + when configuring Samba + are: + + + + workgroup + + + NT Domain-Name or Workgroup-Name for the computers + that will be accessing this server. + + + + + netbios name + NetBIOS + + + This sets the NetBIOS name by which a Samba server + is known. By default it is the same as the first + component of the host's DNS name. + + + + + server string + + + This sets the string that will be displayed with + the net view command and some other + networking tools that seek to display descriptive text + about the server. + + + + + + + Security Settings + + Two of the most important settings in + /usr/local/etc/smb.conf are the + security model chosen, and the backend password format for + client users. The following directives control these + options: + + + + security + + + The two most common options here are + security = share and security + = user. If your clients use usernames that + are the same as their usernames on your &os; machine + then you will want to use user level security. This + is the default security policy and it requires clients + to first log on before they can access shared + resources. + + In share level security, client do not need to log + onto the server with a valid username and password + before attempting to connect to a shared resource. + This was the default security model for older versions + of Samba. + + + + + passdb backend + + NIS+ + LDAP + SQL database + + + Samba has several + different backend authentication models. You can + authenticate clients with LDAP, NIS+, a SQL database, + or a modified password file. The default + authentication method is smbpasswd, + and that is all that will be covered here. + + + + + Assuming that the default smbpasswd + backend is used, the + /usr/local/private/smbpasswd file must + be created to allow Samba to + authenticate clients. If you would like to give + your &unix; user accounts access from &windows; clients, use the + following command: + + &prompt.root; smbpasswd -a username + + Please see the + Official Samba HOWTO + for additional information about configuration + options. With the basics outlined here, you should have + everything you need to start running + Samba. + + + + + Starting <application>Samba</application> + + The net/samba3 port adds + a new startup script, which can be used to control + Samba. To enable this script, so + that it can be used for example to start, stop or restart + Samba, add the following line to the + /etc/rc.conf file: + + samba_enable="YES" + + + This will also configure Samba + to automatically start at system boot time. + + + It is possible then to start + Samba at any time by typing: + + &prompt.root; /usr/local/etc/rc.d/samba start +Starting SAMBA: removing stale tdbs : +Starting nmbd. +Starting smbd. + + Please refer to for more + information about using rc scripts. + + Samba actually consists of + three separate daemons. You should see that both the + nmbd and smbd daemons + are started by the samba.sh script. If + you enabled winbind name resolution services in + smb.conf, then you will also see that + the winbindd daemon is started. + + You can stop Samba at any time + by typing : + + &prompt.root; /usr/local/etc/rc.d/samba.sh stop + + Samba is a complex software + suite with functionality that allows broad integration with + µsoft.windows; networks. For more information about + functionality beyond the basic installation described here, + please see . + + + + + + + + + Tom + Hukins + Contributed by + + + + Clock Synchronization with NTP + + NTP + + + Overview + + Over time, a computer's clock is prone to drift. The + Network Time Protocol (NTP) is one way to ensure your clock stays + accurate. + + Many Internet services rely on, or greatly benefit from, + computers' clocks being accurate. For example, a web server + may receive requests to send a file if it has been modified since a + certain time. In a local area network environment, it is + essential that computers sharing files from the same file + server have synchronized clocks so that file timestamps stay + consistent. Services such as &man.cron.8; also rely on + an accurate system clock to run commands at the specified + times. + + + NTP + ntpd + + FreeBSD ships with the &man.ntpd.8; NTP server which can be used to query + other NTP + servers to set the clock on your machine or provide time + services to others. + + + + Choosing Appropriate NTP Servers + + + NTP + choosing servers + + + In order to synchronize your clock, you will need to find + one or more NTP servers to use. Your network + administrator or ISP may have set up an NTP server for this + purpose—check their documentation to see if this is the + case. There is an online + list of publicly accessible NTP servers which you can + use to find an NTP server near to you. Make sure you are + aware of the policy for any servers you choose, and ask for + permission if required. + + Choosing several unconnected NTP servers is a good idea in + case one of the servers you are using becomes unreachable or + its clock is unreliable. &man.ntpd.8; uses the responses it + receives from other servers intelligently—it will favor + unreliable servers less than reliable ones. + + + + Configuring Your Machine + + + NTP + configuration + + + + Basic Configuration + ntpdate + + If you only wish to synchronize your clock when the + machine boots up, you can use &man.ntpdate.8;. This may be + appropriate for some desktop machines which are frequently + rebooted and only require infrequent synchronization, but + most machines should run &man.ntpd.8;. + + Using &man.ntpdate.8; at boot time is also a good idea + for machines that run &man.ntpd.8;. The &man.ntpd.8; + program changes the clock gradually, whereas &man.ntpdate.8; + sets the clock, no matter how great the difference between a + machine's current clock setting and the correct time. + + To enable &man.ntpdate.8; at boot time, add + ntpdate_enable="YES" to + /etc/rc.conf. You will also need to + specify all servers you wish to synchronize with and any + flags to be passed to &man.ntpdate.8; in + ntpdate_flags. + + + + + NTP + ntp.conf + + + General Configuration + + NTP is configured by the + /etc/ntp.conf file in the format + described in &man.ntp.conf.5;. Here is a simple + example: + + server ntplocal.example.com prefer +server timeserver.example.org +server ntp2a.example.net + +driftfile /var/db/ntp.drift + + The server option specifies which + servers are to be used, with one server listed on each line. + If a server is specified with the prefer + argument, as with ntplocal.example.com, that server is + preferred over other servers. A response from a preferred + server will be discarded if it differs significantly from + other servers' responses, otherwise it will be used without + any consideration to other responses. The + prefer argument is normally used for NTP + servers that are known to be highly accurate, such as those + with special time monitoring hardware. + + The driftfile option specifies which + file is used to store the system clock's frequency offset. + The &man.ntpd.8; program uses this to automatically + compensate for the clock's natural drift, allowing it to + maintain a reasonably correct setting even if it is cut off + from all external time sources for a period of time. + + The driftfile option specifies which + file is used to store information about previous responses + from the NTP servers you are using. This file contains + internal information for NTP. It should not be modified by + any other process. + + + + Controlling Access to Your Server + + By default, your NTP server will be accessible to all + hosts on the Internet. The restrict + option in /etc/ntp.conf allows you to + control which machines can access your server. + + If you want to deny all machines from accessing your NTP + server, add the following line to + /etc/ntp.conf: + + restrict default ignore + + If you only want to allow machines within your own + network to synchronize their clocks with your server, but + ensure they are not allowed to configure the server or used + as peers to synchronize against, add + + restrict 192.168.1.0 mask 255.255.255.0 nomodify notrap + + instead, where 192.168.1.0 is + an IP address on your network and 255.255.255.0 is your network's + netmask. + + /etc/ntp.conf can contain multiple + restrict options. For more details, see + the Access Control Support subsection of + &man.ntp.conf.5;. + + + + + Running the NTP Server + + To ensure the NTP server is started at boot time, add the + line ntpd_enable="YES" to + /etc/rc.conf. If you wish to pass + additional flags to &man.ntpd.8;, edit the + ntpd_flags parameter in + /etc/rc.conf. + + To start the server without rebooting your machine, run + ntpd being sure to specify any additional + parameters from ntpd_flags in + /etc/rc.conf. For example: + + &prompt.root; ntpd -p /var/run/ntpd.pid + + + + Using ntpd with a Temporary Internet + Connection + + The &man.ntpd.8; program does not need a permanent + connection to the Internet to function properly. However, if + you have a temporary connection that is configured to dial out + on demand, it is a good idea to prevent NTP traffic from + triggering a dial out or keeping the connection alive. If you + are using user PPP, you can use filter + directives in /etc/ppp/ppp.conf. For + example: + + set filter dial 0 deny udp src eq 123 + # Prevent NTP traffic from initiating dial out + set filter dial 1 permit 0 0 + set filter alive 0 deny udp src eq 123 + # Prevent incoming NTP traffic from keeping the connection open + set filter alive 1 deny udp dst eq 123 + # Prevent outgoing NTP traffic from keeping the connection open + set filter alive 2 permit 0/0 0/0 + + For more details see the PACKET + FILTERING section in &man.ppp.8; and the examples in + /usr/share/examples/ppp/. + + + Some Internet access providers block low-numbered ports, + preventing NTP from functioning since replies never + reach your machine. + + + + + Further Information + + Documentation for the NTP server can be found in + /usr/share/doc/ntp/ in HTML + format. + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/pgpkeys/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/pgpkeys/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..925a0ecd29 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/pgpkeys/chapter.sgml @@ -0,0 +1,57 @@ + + + + PGP Keys + + pgp keys + Μια ομάδα PGP κλειδιών διατίθεται από την ομάδα ανάπτυξης του + &os;, για να μπορείτε να επιβεβαιώσετε μια ηλεκτρονική υπογραφή ή να + στείλετε ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, είτε + σε κάποιον από τους officers του &os; ή σε κάποιο άλλο μέλος της + ομάδας ανάπτυξης. Μια πιο ολοκληρωμένη λίστα από κλειδιά χρηστών + του FreeBSD.org διατίθεται + για κατέβασμα στη διεύθυνση + http://www.FreeBSD.org/doc/pgpkeyring.txt. + + + Officers + + §ion.pgpkeys-officers; + + + + Μέλη της Core Ομάδας + + §ion.pgpkeys-core; + + + + Μέλη της Ομάδας Ανάπτυξης + + §ion.pgpkeys-developers; + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/ports/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/ports/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..e209d3fea8 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/ports/chapter.sgml @@ -0,0 +1,1439 @@ + + + + Εγκατάσταση Εφαρμογών: Packages και Ports + + + Σύνοψη + + ports + Packages + Το FreeBSD συνοδεύεται με μία πλούσια συλλογή από προγράμματα σαν μέρος του + βασικού συστήματος. Όμως, λίγα μπορεί να κάνει κάποιος πριν βρεθεί στην ανάγκη να + εγκαταστήσει μια πρόσθετη εφαρμογή για να υλοποιήσει μια πραγματική εργασία. + Το FreeBSD παρέχει δυο συμπληρωματικές τεχνολογίες για να εγκαταστήσεις πρόσθετες + εφαρμογές στο σύστημα σου: τη FreeBSD Ports Collection (για εγκατάσταση από τον + πηγαίο κώδικα), και τα packages (για εγκατάσταση από προ-μεταγλωττισμένα εκτελέσιμα + πακέτα). Καθεμία από τις δυο μεθόδους μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εγκαταστήσετε + τις νεώτερες εκδόσεις από τις αγαπημένες σας εφαρμογές από τοπικά αποθηκευτικά μέσα + ή απευθείας από το δίκτυο . + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Πως να εγκαθιστάτε προ-μεταγλωττισμένα πακέτα λογισμικού. + + + Πως να μεταγλωττίζετε πρόσθετο λογισμικό από τον πηγαίο κώδικα + χρησιμοποιώντας την συλλογή των ports. + + + Πως να κάνετε απεγκατάσταση εγκαταστημένων packages ή ports. + + + Πως να αλλάζετε τις προκαθορισμένες ρυθμίσεις που η συλλογή των ports + χρησιμοποιεί. + + + Πως να βρίσκετε τα κατάλληλα πακέτα λογισμικού. + + + Πως να αναβαθμίζετε τις εφαρμογές σας. + + + + + + Επισκόπησή της εγκατάστασης λογισμικού + + Αν έχεις χρησιμοποιήσει ένα &unix; σύστημα παλαιότερα θα γνωρίζεις ότι + η συνηθισμένη διαδικασία για την εγκατάσταση πρόσθετου λογισμικού γίνεται κάπως + έτσι: + + + + Κατέβασμα του λογισμικού, που μπορεί να διανέμεται σε μορφή πηγαίου + κώδικα, ή σαν εκτελέσιμο. + + + + Αποσυμπίεση του λογισμικού από την μορφή της διανομής του + (συνήθως ένα tarball συμπιεσμένο με το &man.compress.1;, + &man.gzip.1;, ή &man.bzip2.1;). + + + + Εντοπισμός της τεκμηρίωσης (πιθανώς ένα + INSTALL ή README + αρχείο, ή μερικά αρχεία μέσα σε ένα doc/ + υποκατάλογο) και ανάγνωσή τους για το πως θα εγκατασταθεί το λογισμικό. + + + + Αν το λογισμικό διανέμεται με τη μορφή πηγαίου κώδικα, μεταγλώττιση του. + Αυτό μπορεί να εμπλέκει την επεξεργασία ενός + Makefile, ή να εκτελεστεί ένα + configure script, και άλλες εργασίες. + + + + Δοκιμή και εγκατάσταση του λογισμικού. + + + + Και αυτά μόνο αν όλα πάνε καλά. Αν εγκαθιστάς ένα λογισμικό που δεν έχει + μεταφερθεί στο FreeBSD ίσως να πρέπει να τροποποιήσεις τον πηγαίο κώδικα για να + δουλέψει καλά. + + Αν το θέλεις, μπορείς να συνεχίσεις να εγκαθιστάς λογισμικό με τον + παραδοσιακό τρόπο στο FreeBSD. Όμως, το FreeBSD + παρέχει δυο τεχνολογίες που μπορούν να σε γλιτώσουν από πολύ κόπο: + τα packages και τα ports. Την στιγμή που γράφτηκε αυτό το κείμενο , + πάνω από &os.numports; πρόσθετες εφαρμογές διατίθονταν με αυτόν τον τρόπο. + + + Για οποιαδήποτε εφαρμογή, το FreeBSD package για αυτή την εφαρμογή + είναι ένα μοναδικό αρχείο που πρέπει εσύ να "κατεβάσεις". Το package + περιέχει προ-μεταγλωττισμένα αντίγραφα από όλες τις εντολές για την + εφαρμογή, όπως επίσης αρχεία παραμετροποίησης ή τεκμηρίωση. Ένα + κατεβασμένο αρχείο package μπορεί να χειριστεί με τις εντολές + διαχείρισής packages FreeBSD, όπως οι &man.pkg.add.1;, + &man.pkg.delete.1;, &man.pkg.info.1;, και πάει λέγοντας. + Η εγκατάσταση μιας νέας εφαρμογής μπορεί να γίνει με μία μόνο εντολή. + + Ένα FreeBSD port για μία εφαρμογή είναι μια συλλογή από αρχεία + σχεδιασμένα για να αυτοματοποιήσουν την διαδικασία μεταγλώττισης μιας εφαρμογής + από τον πηγαίο κώδικα. + + Θυμήσου ότι υπάρχουν μερικά βήματα που θα πρέπει λογικά να κάνεις + αν μεταγλωττίσεις ένα πρόγραμμα μόνος σου (κατέβασμα, + αποσυμπίεση, μπάλωμα, μεταγλώττιση, εγκατάσταση). Τα αρχεία που + αποτελούν ένα port περιέχουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για να επιτρέψουν + το σύστημα να κάνει αυτά για εσένα. Εσύ εκτελείς μερικές απλές + εντολές και ο πηγαίος κώδικας για την εφαρμογή αυτόματα + κατεβαίνει, αποσυμπιέζεται, μπαλώνεται, μεταγλωττίζεται, και + εγκαθίσταται για εσένα. + + Στην πραγματικότητα, το σύστημα ports μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί + για να δημιουργηθούν packages που μπορούν αργότερα να χειριστούν με το + pkg_add και τις άλλες εντολές διαχείρισής package + που θα αναφερθούν σε λίγο. + + Και τα packages και τα ports κατανοούν τις + εξαρτήσεις. Ας υποθέσουμε ότι θέλεις να εγκαταστήσεις + μία εφαρμογή που εξαρτάται σε μία συγκεκριμένη βιβλιοθήκη για να + λειτουργήσει. Και η εφαρμογή και η βιβλιοθήκη διατίθεται ως + FreeBSD ports και packages. Αν χρησιμοποιήσεις την εντολή + pkg_add ή το σύστημα ports για να εγκαταστήσεις + την εφαρμογή, αμφότερα θα παρατηρήσουν ότι η βιβλιοθήκη δεν είναι + εγκαταστημένη, και αυτόματα θα εγκαταστήσουν την βιβλιοθήκη πρώτα. + + Έχοντας αναφέρει ότι οι δύο τεχνολογίες είναι αρκετά όμοιες, ίσως να + αναρωτιέσαι γιατί το FreeBSD προσφέρει και τις δύο. Τα Packages και τα ports + αμφότερα έχουν τα δικά τους πλεονεκτήματα, και το ποία θα χρησιμοποιήσεις εξαρτάται + από την δική σου προτίμηση. + + + Πλεονεκτήματα του Package + + + Ένα συμπιεσμένο package tarball είναι συνήθως μικρότερο από + το συμπιεσμένο tarball που περιέχει τον πηγαίο κώδικα για την + εφαρμογή. + + + + Τα Packages δεν χρειάζονται μεταγλώττιση. Για + μεγάλες εφαρμογές, όπως είναι ο + Mozilla, + KDE, ή το + GNOME αυτό μπορεί να είναι σημαντικό, + ιδιαίτερα αν βρίσκεσαι σε ένα αργό μηχάνημα. + + + + Τα Packages δεν απαιτούν να κατανοήσεις την διαδικασία + που σχετίζεται με την μεταγλώττιση λογισμικού στο FreeBSD. + + + + + Πλεονεκτήματα των Ports + + + Τα Packages συνήθως είναι μεταγλωττισμένα με συντηρητικές επιλογές, + επειδή πρέπει να λειτουργούν στον μέγιστο αριθμό συστημάτων. Με + εγκατάσταση από το port, μπορείς να ρυθμίσεις τις επιλογές μεταγλώττισης να + (για παράδειγμα) δημιουργήσουν εκτελέσιμο κώδικα που είναι ειδικευμένος για έναν Pentium + IV ή Athlon επεξεργαστή. + + + + Μερικές εφαρμογές έχουν επιλογές μεταγλώττισης που σχετίζονται + με το τι μπορούν να κάνουν και τι όχι. Για παράδειγμα, ο + Apache μπορεί να μεταγλωττιστεί με ένα + ευρύ φάσμα από επιλογές. Μεταγλωττίζοντας τον + με το port δεν είναι ανάγκη να δεχτείς τις προεπιλεγμένες επιλογές, + και να τον ρυθμίσεις μόνος σου. + + Σε μερικές περιπτώσεις, πολλαπλά πακέτα υπάρχουν για την ίδια εφαρμογή + με διαφορετικές ρυθμίσεις. Για παράδειγμα, το + Ghostscript διατίθεται ως ένα + ghostscript package και ένα + ghostscript-nox11 package, αναλόγως αν + θα εγκαταστήσεις ή όχι έναν X11 server. Αυτού του τύπου + οι άξεστες ρυθμίσεις είναι δυνατές με τα packages, αλλά γρήγορα + γίνονται αδύνατες αν μία εφαρμογή έχει περισσότερες από μία ή δύο + διαφορετικές ρυθμίσεις μεταγλώττισης. + + + + Οι συνθήκες των αδειών διανομής από μερικές διανομές λογισμικού απαγορεύουν + την διανομή δυαδικού κώδικα. Πρέπει να διανεμηθούν με την μορφή πηγαίου κώδικα. + + + + + Μερικά άτομα δεν εμπιστεύονται τις δυαδικές επιλογές. Τουλάχιστον + με τον πηγαίο κώδικα, μπορείς (θεωρητικά) να τον διαβάσεις και + ψάξεις για πιθανά προβλήματα μόνος σου. + + + + Αν έχεις τοπικά μπαλώματα, θα χρειαστείς τον πηγαίο κώδικα για να τους + εφαρμόσεις. + + + + Μερικά άτομα γουστάρουν να έχουν τον πηγαίο κώδικα, ώστε να τον διαβάσουν + αν βαρεθούνε, hack it, να δανειστούν από αυτόν (αν το επιτρέπει + η άδεια, βεβαίως), και τα λοιπά + + + + Για να είσαι ενήμερος για τα ανανεωμένα ports, εγγράψου στην + &a.ports; και στην &a.ports-bugs;. + + + Πριν εγκαταστήσεις οποιοδήποτε εφαρμογή, πρέπει να ελέγχεις το για θέματα ασφαλείας + που σχετίζονται με την εφαρμογή σου. + + Μπορείς επίσης να εγκαταστήσεις το ports-mgmt/portaudit το οποίο αυτόματα + θα ελέγχει όλες τις εγκαταστημένες εφαρμογές για γνωστά τρωτά + σημεία; ένας έλεγχος θα πραγματοποιείται επίσης πριν να μεταγλωττιστεί + οποιαδήποτε port. Εν το μεταξύ, μπορείς να χρησιμοποιείς την εντολή portaudit + -F -a αφότου έχεις εγκαταστήσει μερικά + packages. + + + Το υπόλοιπο αυτού του κεφαλαίου θα αναλύσει πως να χρησιμοποιείς τα + packages και τα ports για να εγκαταστήσεις και να διαχειριστείς πρόσθετο λογισμικό στο + FreeBSD. + + + + Βρίσκοντας την εφαρμογή σου + + Πριν εγκαταστήσεις οποιαδήποτε εφαρμογή πρέπει να γνωρίζεις τι + θέλεις, και πως ονομάζεται η εφαρμογή. + + Η λίστα των διαθέσιμων εφαρμογών στο FreeBSD μεγαλώνει συνεχώς. + Ευτυχώς, υπάρχουν πολλοί τρόποι να βρεις αυτό που θέλεις: + + + + + Το FreeBSD web site διατηρεί μία ανανεώσιμη αναζητήσιμη + λίστα από όλε τις διαθέσιμες εφαρμογές, στο http://www.FreeBSD.org/ports/. + Τα ports είναι χωρισμένες σε κατηγορίες, και μπορείς να αναζητήσεις + μία εφαρμογή είτε με το όνομα (αν το ξέρεις), ή να δεις + όλες τις εφαρμογές που είναι διαθέσιμες σε μία κατηγορία. + + + FreshPorts + + + Ο Dan Langille διατηρεί το FreshPorts, στο . Το FreshPorts + καταγράφει αλλαγές στις εφαρμογές στο δέντρο των ports όταν συμβαίνουν, + επιτρέποντάς σου να παρακολουθείς ένα ή περισσότερε + ports, και μπορεί να σου στείλει email όταν αυτά ανανεώνονται. + + + FreshMeat + + + Αν δεν γνωρίζεις το όνομα της εφαρμογής που θέλεις, + δοκίμασε να χρησιμοποιήσεις ένα site σαν το FreshMeat () για να βρεις μία + εφαρμογή, και μετά μπορείς να ελέγξεις ξανά το FreeBSD site για να δεις αν + η εφαρμογή έχει γίνει port. + + + + Αν ξέρεις το ακριβές όνομα του port, και θέλεις μόνο να + βρεις σε ποία κατηγορία είναι, μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη εντολή + &man.whereis.1; . + Απλά γράψε whereis + αρχείο, όπου + αρχείο είναι το πρόγραμμα που θέλεις να + εγκαταστήσεις. Αν αυτό βρίσκεται στο σύστημα σου, θα σου πει + που είναι, όπως παρακάτω: + + &prompt.root; whereis lsof +lsof: /usr/ports/sysutils/lsof + + Αυτό μας λέει ότι το lsof (ένα εργαλείο + συστήματος) μπορεί να βρεθεί στον κατάλογο + /usr/ports/sysutils/lsof + . + + + Ακόμη ένας τρόπος να βρεις ένα συγκεκριμένο port είναι χρησιμοποιώντας + τον εσωτερικό μηχανισμό αναζήτησης της Ports Collection. Γα να χρησιμοποιήσεις το + στοιχείο της αναζήτησης, Θα χρειαστεί αν βρίσκεσαι στον κατάλογο + /usr/ports. Όταν βρεθείς σε αυτόν τον κατάλογο, + τρέξε το make search + name=όνομα--προγράμματος όπου + όνομα--προγράμματος είναι το όνομα + του προγράμματος που θέλεις να βρεις Για παράδειγμα, αν αναζητείς + για το lsof: + + &prompt.root; cd /usr/ports +&prompt.root; make search name=lsof +Port: lsof-4.56.4 +Path: /usr/ports/sysutils/lsof +Info: Lists information about open files (similar to fstat(1)) +Maint: obrien@FreeBSD.org +Index: sysutils +B-deps: +R-deps: + + Το τμήμα της εξόδου που πρέπει να προσέξεις ιδιαίτερα + είναι η γραμμή Path: , αφού αυτή σου + λέει που να βρεις το port. Οι υπόλοιπες πληροφορίες που + παρέχονται δεν χρειάζονται για να εγκατασταθεί το port, για αυτό + δεν θα αναλυθούν εδώ. + + Για ποιο ενδελεχή αναζήτηση μπορείς να χρησιμοποιήσεις επίσης make + search key=φράση όπου + φράση είναι κάποιο κείμενο προς αναζήτηση. + Αυτό αναζητά ονόματα port, σχόλια, περιγραφές και + εξαρτήσεις και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βρεθούν ports που σχετίζονται + με ένα συγκεκριμένο θέμα εάν δεν γνωρίζεις το όνομα του προγράμματος + που αναζητάς. + + Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, η φράση προς αναζήτηση είναι case-insensitive. + Αναζητώντας για το LSOF θα δώσει τα ίδια αποτελέσματα που θα έδινε + αναζητώντας για το lsof. + + + + + + + + + + Chern + Lee + Συνεισφορά του + + + + + + Χρησιμοποιώντας το σύστημα Packages + + + Εγκαθιστώντας ένα Package + + packages + installing + + + + pkg_add + + Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το εργαλείο &man.pkg.add.1; για να εγκαταστήσεις ένα + FreeBSD package λογισμικού από ένα τοπικό αρχείο ή από έναν διακομιστή στο + δίκτυο. + + + <quote>Κατέβασμα</quote> ενός Package χειροκίνητα και εγκατάσταση του τοπικά + + &prompt.root; ftp -a ftp2.FreeBSD.org +Connected to ftp2.FreeBSD.org. +220 ftp2.FreeBSD.org FTP server (Version 6.00LS) ready. +331 Guest login ok, send your email address as password. +230- +230- This machine is in Vienna, VA, USA, hosted by Verio. +230- Questions? E-mail freebsd@vienna.verio.net. +230- +230- +230 Guest login ok, access restrictions apply. +Remote system type is UNIX. +Using binary mode to transfer files. +ftp> cd /pub/FreeBSD/ports/packages/sysutils/ +250 CWD command successful. +ftp> get lsof-4.56.4.tgz +local: lsof-4.56.4.tgz remote: lsof-4.56.4.tgz +200 PORT command successful. +150 Opening BINARY mode data connection for 'lsof-4.56.4.tgz' (92375 bytes). +100% |**************************************************| 92375 00:00 ETA +226 Transfer complete. +92375 bytes received in 5.60 seconds (16.11 KB/s) +ftp> exit +&prompt.root; pkg_add lsof-4.56.4.tgz + + + Εάν δεν έχεις μία τοπική πηγή packages (όπως είναι ένα + FreeBSD CD-ROM set) τότε ίσως είναι ευκολότερο να χρησιμοποιήσεις + την επιλογή για το &man.pkg.add.1;. Αυτό θα + κάνει το εργαλείο να καθορίσει αυτόματα το σωστή μορφή και έκδοση + και έπειτα να ανακτήσει και να εγκαταστήσει το package από ένα FTP site. + + + + pkg_add + &prompt.root; pkg_add -r lsof + + Το παραπάνω παράδειγμα θα κατέβαζε το σωστό package και θα + εγκαθιστούσε χωρίς περαιτέρω επέμβαση του χρήστη. + Αν θέλεις να καθορίσεις ένα εναλλακτικό &os; Packages Mirror, + αντί του κύριου site διανομής, πρέπει να ρυθμίσεις το + PACKAGESITE σωστά, για να + παρακάμψουν τις αρχικές ρυθμίσεις. Το &man.pkg.add.1; + χρησιμοποιεί το &man.fetch.3; για να "κατεβάσει" τα αρχεία, + το οποίο χρησιμοποιεί διάφορες μεταβλητές περιβάλλοντος, περιλαμβάνοντας τις + FTP_PASSIVE_MODE, FTP_PROXY, και + FTP_PASSWORD. Ίσως χρειαστεί να ρυθμίσεις μία ή περισσότερες + αν βρίσκεσαι πίσω από ένα firewall, ή ίσως να χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις έναν + FTP/HTTP proxy. Δες το &man.fetch.3; για πλήρη λίστα. + Πρόσεξε ότι στο παραπάνω παράδειγμα το + lsof χρησιμοποιείται αντί του + lsof-4.56.4. Όταν γίνεται απομακρυσμένη λήψη, + ο αριθμός έκδοσης του package πρέπει να αφαιρεθεί. + Το &man.pkg.add.1; αυτόματα θα κατεβάσει την τελευταία + έκδοση της εφαρμογής. + + + Το &man.pkg.add.1; θα κατεβάσει την τελευταία έκδοση της + εφαρμογής αν χρησιμοποιείς &os.current; ή + &os.stable;. Αν τρέχεις μια -RELEASE έκδοση, θα κατεβάσει + την έκδοση του package που έχει μεταγλωττιστεί με την εκδοσή + σου. Είναι δυνατό να το αλλάξεις αυτό αλλάζοντας + την μεταβλητή περιβάλλοντος PACKAGESITE . + Για παράδειγμα, αν τρέχεις ένα &os; 5.4-RELEASE + σύστημα, προκαθορισμένα το &man.pkg.add.1; θα προσπαθήσει να κατεβάσει + packages από το + ftp://ftp.freebsd.org/pub/FreeBSD/ports/i386/packages-5.4-release/Latest/. + Αν θέλεις να αναγκάσεις το &man.pkg.add.1; να κατεβάσει + &os; 5-STABLE packages, θέσε την PACKAGESITE + ως + ftp://ftp.freebsd.org/pub/FreeBSD/ports/i386/packages-5-stable/Latest/. + + + + Τα αρχεία Package διανέμονται με τις μορφές .tgz + και .tbz. Μπορείς να τα βρεις στο , + ή στα FreeBSD CD-ROM διανομής. Κάθε CD στο + FreeBSD 4-CD set (και στο PowerPak, κλπ.) περιέχει packages + στον κατάλογο /packages. Η κατανομή + των packages είναι παρόμοια με αυτή του + /usr/ports δέντρου. Κάθε κατηγορία έχει + το δικό της κατάλογο, και κάθε package μπορεί να βρεθεί στον + All κατάλογο. + + + Η μορφή του καταλόγου του package system ταιριάζει με την + κατανομή των ports; συνεργάζονται για να δημιουργήσουν ολόκληρο το σύστημα + package/port. + + + + + + Διαχειρίζοντας τα Packages + + + packages + managing + + Το &man.pkg.info.1; είναι ένα εργαλείο που παραθέτει και περιγράφει + τα διάφορα packages που είναι εγκαταστημένα. + + + + pkg_info + + &prompt.root; pkg_info +cvsup-16.1 A general network file distribution system optimized for CV +docbook-1.2 Meta-port for the different versions of the DocBook DTD +... + Το &man.pkg.version.1; είναι ένα εργαλείο που συνοψίζει τις + εκδόσεις όλων των εγκαταστημένων packages. Συγκρίνει την εκδόσεις του package + με την τρέχουσα έκδοση που βρίσκεται στο δέντρο των ports. + + + pkg_version + + &prompt.root; pkg_version +cvsup = +docbook = +... + + Τα σύμβολα στην δεύτερη στήλη δηλώνουν την σχετική ηλικία + των εγκατεστημένων εκδόσεων και των εκδόσεων που βρίσκονται διαθέσιμες + στο τοπικό δέντρο των ports. + + + + + + Σύμβολο + Σημασία + + + + + + = Η έκδοση του εγκατεστημένου + package ταιριάζει με αυτή που βρίσκεται διαθέσιμη στο τοπικό δέντρο + των ports. + + + < + Η εγκατεστημένη έκδοση είναι παλαιότερη από αυτή που βρίσκεται διαθέσιμη + στο δέντρο των ports. + + + >Η εγκατεστημένη έκδοση είναι νεότερη + από αυτή που βρίσκεται διαθέσιμη στο τοπικό δέντρο των ports. (Το τοπικό δέντρο των ports + είναι πιθανότατα απαρχαιωμένο.) + + ?Το εγκατεστημένο package δεν βρίσκεται στα + περιεχόμενα των ports. (Αυτό μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, αν ένα + εγκατεστημένο port αφαιρείται από το Ports Collection ή + μετονομάζεται.) + + *Υπάρχουν πολλαπλές εκδόσεις του + package. + + + + + + + + Αφαιρώντας ένα Package + + pkg_delete + + + packages + deleting + + Για να αφαιρέσεις ένα εγκατεστημένο πακέτο λογισμικού, χρησιμοποίησε το εργαλείο + &man.pkg.delete.1; . + + + &prompt.root; pkg_delete xchat-1.7.1 + + + + Διάφορα + Όλες οι πληροφορίες για τα packages είναι αποθηκευμένες στον κατάλογο + /var/db/pkg . Το αρχείο με την λίστα των εγκατεστημένων + και περιγραφή για κάθε package μπορεί να βρεθεί σε αρχεία + μέσα σε αυτόν τον κατάλογο. + + + + + + Χρησιμοποιώντας την Ports Collection + + Τα παρακάτω τμήματα δίνουν βασικές οδηγίες για την χρήση του + Ports Collection για εγκατάσταση ή διαγραφή προγραμμάτων στο + σύστημα σου. Η λεπτομερής περιγραφή των διαθέσιμων επιλογών του make + και των μεταβλητών περιβάλλοντος διατίθεται στο &man.ports.7;. + + + Αποκτώντας την Ports Collection + + Πριν μπορέσεις να εγκαταστήσεις τα ports, πρέπει πρώτα να αποκτήσεις την + Ports Collection—που είναι ουσιαστικά μία συλλογή από + Makefiles, μπαλώματα, και αρχείων περιγραφής + τοποθετημένα στο /usr/ports. + + + Όταν εγκατέστησες το FreeBSD σύστημα σου, + το sysinstall σε ρώτησε αν ήθελες + να εγκαταστήσεις την Ports Collection. Αν επίλεξες όχι, μπορείς να + ακολουθήσεις αυτές τις οδηγίες για να αποκτήσεις την ports + collection: + + + Μέθοδος CVSup + + Αυτή είναι μια γρήγορη μέθοδος για να αποκτήσεις και να διατηρήσεις το αντίγραφο σου + του Ports Collection ανανεωμένο χρησιμοποιώντας το CVSup. + Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα για το CVSup, δες το + Χρησιμοποιώντας το CVSup. + + + Το εργαλείο csup μία υλοποίηση + του λογισμικού CVSup στην C και + διατίθεται από το &os; 6.2 και έπειτα. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το + csup που διατίθεται στην βασική εγκατάσταση + και να παραλείψεις το βήμα #1 και έπειτα να αντικαταστήσεις την εντολή + cvsup με την + csup. Σε παλαιότερες εκδόσεις, μπορείς + να εγκαταστήσεις το csup + με το net/csup + port/package. + + + Σιγουρέψου ότι το /usr/ports + είναι άδειο πριν εκτελέσεις το CVSup για + πρώτη φορά! Εάν ήδη υπάρχει το Ports Collection, + αποκτημένο από μια άλλη πηγή, το CVSup + δεν θα διαγράψει αφηρημένα μπαλώματα. + + + Εγκαθιστώντας τοnet/cvsup-without-gui package: + + &prompt.root; pkg_add -r cvsup-without-gui + + Δες το Εγκατάσταση του CVSup () για περισσότερες λεπτομέρειες. + + + + Τρέξε το cvsup: + + &prompt.root; cvsup -L 2 -h cvsup.FreeBSD.org /usr/share/examples/cvsup/ports-supfile + + Άλλαξε το + cvsup.FreeBSD.org με έναν + CVSup διακομιστή κοντά σου. Δες το + CVSup Mirrors () για μία πλήρη λίστα από mirror + sites. + + + Κάποιος ίσως να θέλει να χρησιμοποιήσει το δικό του + ports-supfile, για παράδειγμα για να αποφύγει + να δώσει τον CVSup + διακομιστή στην γραμμή εντολών. + + + + Σε αυτή την περίπτωση, ως root, αντέγραψε το + /usr/share/examples/cvsup/ports-supfile + σε μία νέα τοποθεσία, όπως το + /root ή ο δικός σου + home κατάλογος. + + + + Τροποποίησε ports-supfile. + + + + Άλλαξε το + CHANGE_THIS.FreeBSD.org + με έναν CVSup διακομιστή κοντά + σου. Δες το CVSup + Mirrors () για μία + πλήρη λίστα από mirror sites. + + + + Και τώρα τρέξε το cvsup, χρησιμοποιώντας τα + ακόλουθα: + + &prompt.root; cvsup -L 2 /root/ports-supfile + + + + + + + Εκτελώντας την εντολή &man.cvsup.1; αργότερα θα κατεβάσει και θα εφαρμόσει όλες + τις πρόσφατες αλλαγές στην Ports Collection, εκτός από το να + επανα-μεταγλωττίσει τα ports για το σύστημα σου. + + + + + Μέθοδος Portsnap + + Το Portsnap είναι ένα εναλλακτικό σύστημα για την διανομή της + Ports Collection. Διατέθηκε πρώτη φορά στο &os; 6.0. Σε παλαιότερα + συστήματα, μπορείς να το εγκαταστήσεις από το ports-mgmt/portsnap package: + + &prompt.root; pkg_add -r portsnap + + Παρακαλώ έλεγξε το Χρησιμοποιώντας το Portsnap + για μία λεπτομερή περιγραφή όλων των χαρακτηριστικών τουPortsnap + . + + + Από την &os; 6.1-REALESE και με τις νεότερες εκδόσεις + του Portsnap port ή package, μπορείς + να αποφύγεις αυτό το βήμα με ασφάλεια. Το /usr/ports θα δημιουργηθεί + αυτόματα με την πρώτη χρήση της εντολής &man.portsnap.8;. + Με παλαιότερες εκδόσεις του + Portsnap, πρέπει + να δημιουργήσεις έναν άδειο κατάλογο /usr/ports αν δεν υπάρχει: + + &prompt.root; mkdir /usr/ports + + + + "Κατέβασε" ένα συμπιεσμένο snapshot της Ports Collection στο + /var/db/portsnap. Μπορείς να + αποσυνδεθείς από το Διαδίκτυο μετά από αυτό το βήμα, αν το θέλεις. + + &prompt.root; portsnap fetch + + + + Αν εκτελείς το Portsnap για + πρώτη φορά, εξήγαγε το snapshot μέσα στο /usr/ports: + + + &prompt.root; portsnap extract + + Εάν ήδη έχεις ένα γεμάτο /usr/ports και απλώς το ανανεώνεις, + τρέξε την ακόλουθη εντολή: + + &prompt.root; portsnap update + + + + + + Μέθοδος Sysinstall + + Αυτή η μέθοδος εμπλέκει την χρήση του sysinstall + για την εγκατάσταση της Ports Collection από το μέσο εγκατάστασης. Σημείωσε + ότι το παλαιό αντίγραφο του Ports Collection από την ημέρα διάθεσης + θα εγκατασταθεί Εάν έχεις πρόσβαση στο Διαδίκτυο, πρέπει πάντα να + χρησιμοποιείς μία από τις μεθόδους που αναφέρθηκαν πιο πάνω. + + + Ως root, εκτέλεσε το + sysinstall + (/stand/sysinstall σε &os; + παλαιότερες από την 5.2) όπως φαίνεται παρακάτω: + + &prompt.root; sysinstall + + + + Επίλεξε το Configure, + και πάτησε Enter. + + + + Επίλεξε το + Distributions, και πάτησε + Enter. + + + + Πήγαινε στο ports, και πάτησε + Space. + + + + Πήγαινε στο Exit, και πάτησε + Enter. + + + + Επίλεξε το μέσο εγκατάστασης της επιθυμίας σου, όπως CDROM, + FTP, και πάει λέγοντας. + + + + Πήγαινε στο Exit και πάτησε + Enter. + + + + Πάτησε X για να βγεις από το + sysinstall. + + + + + + Εγκαθιστώντας Ports + + + ports + installing + + Το πρώτο πράγμα που πρέπει να διευκρινιστεί όταν έρχεσαι σε επαφή + με την Ports Collection είναι το τι πραγματικά εννοείται με τον όρο + skeleton. Με λίγα λόγια, ένα port skeleton είναι η + ελάχιστη συλλογή αρχείων που καθοδηγούν το FreeBSD σύστημα πως να + μεταγλωττίσουν και να εγκαταστήσουν σωστά ένα πρόγραμμά Κάθε port skeleton + Περιέχει: + + + + Ένα Makefile. Το + Makefile περιέχει διάφορες δηλώσεις + που ορίζουν πως πρέπει να μεταγλωττιστεί η εφαρμογή και που + πρέπει να εγκατασταθεί στο σύστημά σου. + + + + Ένα αρχείο distinfo. Αυτό το αρχείο + περιέχει πληροφορίες για τα αρχεία που πρέπει να + κατεβαστούν για την μεταγλώττιση του port και τα checksums τους, + για να επιβεβαιωθεί ότι τα αρχεία δεν έχουν αλλοιωθεί κατά την διάρκεια + του κατεβάσματος χρησιμοποιώντας το &man.md5.1;. + + + + Έναν κατάλογο files. Αυτός ο + κατάλογος περιέχει μπαλώματα που επιτρέπουν το πρόγραμμα να μεταγλωττιστεί και + εγκατασταθεί στο FreeBSD σύστημα σου. Τα μπαλώματα βασικά είναι + μικρά αρχεία που ορίζουν αλλαγές σε συγκεκριμένα αρχεία. + Είναι σε μορφή κοινού κειμένου, και βασικά λένε + Αφαίρεσε την γραμμή 10 ή Μετέτρεψε τη γραμμή 26 σε + αυτό .... Τα μπαλώματα είναι επίσης γνωστά ως + diffs επειδή δημιουργούνται με το πρόγραμμα + &man.diff.1; . + + Αυτός ο κατάλογος μπορεί να περιέχει και άλλα αρχεία που χρησιμοποιούνται + για να μεταγλωττιστεί το port. + + + + Ένα pkg-descr αρχείο. Αυτό είναι μία ποιο + λεπτομερής, συχνά πολλών γραμμών, περιγραφή του προγράμματος. + + + + Ένα pkg-plist αρχείο. Αυτό αποτελεί μια + λίστα από όλα τα αρχεία που θα εγκατασταθούν από το port. + Επίσης καθοδηγεί το σύστημα των ports τι αρχεία θα αφαιρέσει κατά την + απεγκατάσταση. + + + + Μερικά ports έχουν και άλλα αρχεία, όπως το + pkg-message. Το σύστημα των ports χρησιμοποιεί + αυτά τα αρχεία για να χειριστεί ειδικές περιστάσεις. Αν θέλεις περισσότερες λεπτομέρειες + για αυτά τα αρχεία, και τα ports γενικότερα, δες το FreeBSD Porter's + Handbook. + + Το port περιέχει οδηγίες για το πως να μεταγλωττιστεί ο πηγαίος + κώδικας, αλλά δεν περιέχει τον πηγαίο κώδικα. Μπορείς να + προμηθευτείς τον πηγαίο κώδικα από ένα CD-ROM ή από το Διαδίκτυο. + Ο πηγαίος κώδικας διανέμεται με οποιοδήποτε τρόπο επιθυμεί ο + δημιουργός του. Συχνά είναι ένα tarred και gzipped αρχείο, + μα μπορεί να είναι συμπιεσμένος με κάποιο άλλο εργαλείο ή ακόμα και + ασυμπίεστο. Ο πηγαίος κώδικας του προγράμματος, σε οποιαδήποτε μορφή κι αν + διατίθεται, λέγετε distfile. Οι δύο μέθοδοι για να + εγκαταστήσεις ένα &os; port περιγράφονται παρακάτω. + + + Πρέπει να συνδεθείς ως root για να + εγκαταστήσεις ports. + + + + Πριν εγκαταστήσεις οποιαδήποτε port, πρέπει να σιγουρευτείς ότι έχεις + μία ανανεωμένη Ports Collection και πρέπει να ελέγξεις το για θέματα ασφαλείας + σχετικά με το port που ενδιαφέρεσαι. + + Ένας έλεγχος για τρωτά σημεία ασφαλείας μπορεί αυτόματα να + γίνει με το portaudit πριν κάθε εγκατάσταση + νέας εφαρμογής. Αυτό το εργαλείο μπορεί να βρεθεί στην + Ports Collection (ports-mgmt/portaudit). Μπορείς να + εκτελείς το portaudit -F πριν εγκαταστήσεις ένα + νέο port, για να αποκτήσεις την τρέχουσα βάση δεδομένων τρωτών σημείων. Ένας + έλεγχος ασφαλείας και μία ανανέωση της βάσης δεδομένων θα εκτελείται + κατά τον καθημερινό έλεγχο ασφαλείας του συστήματος. Για περισσότερες + πληροφορίες διάβασε τις &man.portaudit.1; και &man.periodic.8; + manual pages. + + + Η Ports Collection ότι έχεις λειτουργική σύνδεση με το Διαδίκτυο. + 'Εάν δεν έχεις, θα χρειαστεί να βάλεις ένα αντίγραφο του + distfile μέσα στο /usr/ports/distfiles + μόνος σου. + + Αρχικά, πήγαινε στον κατάλογο του port που θέλεις να + εγκαταστήσεις: + + &prompt.root; cd /usr/ports/sysutils/lsof + + Μόλις βρεθείς στον lsof κατάλογο, θα + δεις τον port skeleton. Το επόμενο βήμα είναι να μεταγλωττίσεις, ή να + κτίσεις, το port. Αυτό γίνεται απλά + πληκτρολογώντας make στην γραμμή εντολών. Όταν το κάνεις + αυτό, θα δεις κάτι όπως αυτό: + + &prompt.root; make +>> lsof_4.57D.freebsd.tar.gz doesn't seem to exist in /usr/ports/distfiles/. +>> Attempting to fetch from ftp://lsof.itap.purdue.edu/pub/tools/unix/lsof/. +===> Extracting for lsof-4.57 +... +[extraction output snipped] +... +>> Checksum OK for lsof_4.57D.freebsd.tar.gz. +===> Patching for lsof-4.57 +===> Applying FreeBSD patches for lsof-4.57 +===> Configuring for lsof-4.57 +... +[configure output snipped] +... +===> Building for lsof-4.57 +... +[compilation output snipped] +... +&prompt.root; + + Πρόσεξε ότι μόλις η μεταγλώττιση ολοκληρωθεί θα επιστρέψεις + στην γραμμή εντολών. Το επόμενο βήμα είναι να εγκαταστήσεις το + port. Για να το εγκαταστήσεις, χρειάζεται απλώς να προσθέσεις μια λέξη + στην εντολή make, και αυτή η λέξη είναι + install: + + &prompt.root; make install +===> Installing for lsof-4.57 +... +[installation output snipped] +... +===> Generating temporary packing list +===> Compressing manual pages for lsof-4.57 +===> Registering installation for lsof-4.57 +===> SECURITY NOTE: + This port has installed the following binaries which execute with + increased privileges. +&prompt.root; + + Μόλις επιστρέψεις στην γραμμή εντολών, θα πρέπει να μπορείς + να εκτελείς την εφαρμογή που μόλις εγκατέστησες Αφού το + lsof είναι ένα + πρόγραμμα που τρέχει με αυξημένα προνόμια, μια προειδοποίηση + ασφαλείας εμφανίζεται. Κατά την μεταγλώττιση και εγκατάσταση των + ports, θα πρέπει να προσέχεις οποιαδήποτε προειδοποίησή + εμφανιστεί. + + Μια καλή ιδέα είναι να διαγράψεις τον υποκατάλογο, + που περιέχει όλα τα προσωρινά αρχεία που χρησιμοποιήθηκαν κατά την μεταγλώττιση. + Όχι μόνο καταναλώνουν πολύτιμο χώρο, άλλα μπορεί να προκαλέσει + προβλήματα αργότερα όταν θα θελήσεις να εγκαταστήσεις μια νεότερη έκδοση + του port. + + &prompt.root; make clean +===> Cleaning for lsof-4.57 +&prompt.root; + + + Μπορείς να γλιτώσεις δύο πρόσθετα βήματα απλώς εκτελώντας make + install clean αντί για make, + make install και make clean + ως τρία ξεχωριστά βήματα. + + + + Μερικά κελύφη κρατάνε μια λίστα από τις εντολές που βρίσκονται + διαθέσιμες στους καταλόγους που αναφέρονται στην μεταβλητή περιβάλλοντος + PATH, για να επιταχύνουν τις + αναζητήσεις για τα εκτελέσιμα αρχεία αυτών των εντολών. + Αν χρησιμοποιείς ένα από αυτά τα κελύφη, θα πρέπει + να χρησιμοποιήσεις την εντολή rehash μετά + την εγκατάσταση ενός port, πριν οι φρεσκοεγκαταστημένες εντολές μπορέσουν + να χρησιμοποιηθούν Αυτή η εντολή λειτουργεί σε κελύφη όπως το + tcsh. Χρησιμοποίησε την εντολή hash -r + για κελύφη όπως το sh. Δες την τεκμηρίωση + του κελύφους σου για περισσότερες πληροφορίες. + + + Μερικά DVD-ROM προϊόντα όπως το FreeBSD Toolkit + από το FreeBSD + Mall περιέχουν distfiles. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν με την Ports + Collection. Προσάρτησε το DVD-ROM στο /cdrom. Αν + χρησιμοποιείς κάποιο διαφορετικό σημείο προσάρτησης, ρύθμισε την CD_MOUNTPTS + make μεταβλητή. Τα αναγκαία distfiles θα χρησιμοποιηθούν αυτόματα + αν υπάρχουν στο δισκάκι. + + + Να είσαι ενήμερος ότι οι άδειες από μερικά ports δεν + δεν επιτρέπουν την διανομή τους σε CD-ROM. Αυτό μπορεί να οφείλεται + στο ότι μία φόρμα καταγραφής πρέπει να συμπληρωθεί πριν το + κατέβασμα ή στο ότι η επαναδιανομή δεν επιτρέπεται, ή για + κάποιον άλλο λόγο. Εάν θέλεις να εγκαταστήσεις ένα port που δεν + περιλαμβάνεται στο CD-ROM, θα χρειαστεί να είσαι συνδεδεμένος στο Διαδίκτυο + για να το εγκαταστήσεις. + + + Το σύστημα των ports χρησιμοποιεί το &man.fetch.3; για να "κατεβάσει" τα αρχεία, + το οποίο χρησιμοποιεί διάφορες μεταβλητές περιβάλλοντος, περιλαμβάνοντας τις + FTP_PASSIVE_MODE, FTP_PROXY, και + FTP_PASSWORD. Ίσως χρειαστεί να ρυθμίσεις μία ή περισσότερες + αν βρίσκεσαι πίσω από ένα firewall, ή ίσως να χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις έναν + FTP/HTTP proxy. Δες το &man.fetch.3; για πλήρη λίστα. + + Για χρήστες που δεν μπορούν να είναι συνδεδεμένοι όλη την ώρα, η επιλογή + make fetch διατίθεται. + Απλώς εκτέλεσε την εντολή στον κατάλογο + (/usr/ports) και τα απαραίτητα αρχεία + θα kατεβαστουν για εσένα. Αυτή η εντολή θα λειτουργήσει + και σε χαμηλότερες κατηγορίες, όπως για παράδειγμα: + /usr/ports/net. + Πρόσεξε ότι αν ένα port εξαρτάται σε βιβλιοθήκες ή άλλα ports αυτή + δεν θα αποκτήσει τα distfiles αυτών των ports επίσης. + Αντικατέστησε το fetch με το + fetch-recursive + αν θέλεις να αποκτήσει όλες τις εξαρτήσεις του port επίσης. + + Μπορείς να μεταγλωττίσεις όλα τα ports σε μία κατηγορία ή + σε όλες εκτελώντας το make στον αρχικό + κατάλογο, όπως με την προαναφερθείσα make + fetch μέθοδο. Αυτό όμως + είναι επικίνδυνο γιατί μερικά ports δεν μπορούν να συνυπάρχουν. Σε άλλες + περιπτώσεις, μερικά ports μπορεί να εγκαταστήσουν δυο διαφορετικά αρχεία με το + με το ίδιο όνομα. + + Σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις, οι χρήστες μπορεί να θέλουν να αποκτήσουν τα + tarballs από ένα site διαφορετικό από τα + MASTER_SITES (η τοποθεσία από όπου + τα αρχεία κατεβάζονται). Μπορείς να αλλάξεις την επιλογή + MASTER_SITES με την ακόλουθη + εντολή: + + &prompt.root; cd /usr/ports/directory +&prompt.root; make MASTER_SITE_OVERRIDE= \ +ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/ports/distfiles/ fetch + + Σε αυτό το παράδειγμα αλλάξαμε την επιλογή + MASTER_SITES σε ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/ports/distfiles/. + + Μερικά ports επιτρέπουν (ή απαιτούν) να δώσεις + επιλογές μεταγλώττισης που μπορούν να ενεργοποιήσουν/απενεργοποιήσουν τμήματα της εφαρμογής + που είναι αχρείαστα, συγκεκριμένες επιλογές ασφαλείας, + και άλλες τροποποιήσεις. Μερικά που μου έρχονται στο μυαλό είναι τα + www/mozilla, security/gpgme, και το mail/sylpheed-claws. Ένα μήνυμα + θα εμφανιστεί όταν επιλογές όπως αυτές είναι + διαθέσιμες. + + + Παρακάμπτοντας τα προκαθορισμένα Ports Directories + + Μερικές φορές είναι χρήσιμο (ή επιτακτικό) να χρησιμοποιήσεις ένα διαφορετικό + κατάλογο εργασίας και εγκατάστασης. Οι μεταβλητές + WRKDIRPREFIX και PREFIX + μπορούν να παρακάμψουν τους προκαθορισμένους καταλόγους. Για + παράδειγμα: + + &prompt.root; make WRKDIRPREFIX=/usr/home/example/ports install + + θα μεταγλωττίσει το port στο + /usr/home/example/ports και θα εγκαταστήσει + τα πάντα στο /usr/local. + + &prompt.root; make PREFIX=/usr/home/example/local install + + Θα το μεταγλωττίσει στο /usr/ports και + θα το εγκαταστήσει στο + /usr/home/example/local. + + Και φυσικά το, + + &prompt.root; make WRKDIRPREFIX=../ports PREFIX=../local install + + θα συνδυάσει και τα δυο (είναι πολύ μεγάλο για αν γραφτεί + σε αυτή την σελίδα, άλλα πρέπει να σου έδωσε την γενική ιδέα + ). + + Εναλλακτικά, αυτές οι μεταβλητές μπορούν να ρυθμιστούν ως μέρος + του περιβάλλοντος σου. Διάβασε την manual page για το κέλυφος σου + για οδηγίες πως θα το κάνεις αυτό. + + + + Αντιμετωπίζοντας το <command>imake</command> + + Μερικά ports που χρησιμοποιούν το imake (μέρος + του X Window System) δεν συνεργάζονται σωστά με το + PREFIX, και επιμένουν να εγκατασταθούν + στο /usr/X11R6. Όμοια, μερικά Perl + ports αγνοούν το PREFIX και εγκαθιστώνται στο + δέντρο Perl. Το να κάνεις αυτά τα ports να σέβονται το + PREFIX είναι μία δύσκολη ή αδύνατη + δουλεία. + + + + + + Αφαιρώντας εγκαταστημένα Ports + + + ports + removing + + Τώρα που γνωρίσεις πως να εγκαθιστάς ports, πιθανώς θα αναρωτιέσαι + πως αφαιρούνται, στην περίπτωση που εγκατέστησες ένα και + και αργότερα αποφάσισες ότι εγκατέστησες το λάθος port. + Θα αφαιρέσουμε το προηγούμενο παράδειγμα (που ήταν το + lsof για + όσους δεν το πρόσεξαν). Τα ports αφαιρούνται όπως + και τα packages (αναλύθηκε στο Packages section), χρησιμοποιώντας την + εντολή &man.pkg.delete.1;: + + &prompt.root; pkg_delete lsof-4.57 + + + + + Αναβαθμίζοντας τα Ports + + + ports + upgrading + + Αρχικά, δες τα παρωχημένα ports για τα οποία υπάρχουν νεώτερες εκδόσεις διαθέσιμες στην + Ports Collection με την εντολή &man.pkg.version.1;: + + &prompt.root; pkg_version -v + + + <filename>/usr/ports/UPDATING</filename> + + Μόλις ανανεώσεις την Ports Collection, πριν + προσπαθήσεις μια αναβάθμιση ενός port, πρέπει να ελέγξεις το + /usr/ports/UPDATING. Αυτό το αρχείο + περιγράφει διάφορα θέματα και πρόσθετα βήματα που οι χρήστες ίσως + συναντήσουν και χρειαστεί να εκτελέσουν όταν ανανεώσουν ένα port, συμπεριλαμβάνοντας + πράγματα όπως αλλαγή μορφής αρχείων, αλλαγές σε τοποθεσίες + αρχείων ρυθμίσεων, ή άλλες ασυμβατότητες + με παλαιότερες εκδόσεις. + + Αν το UPDATING αναιρεί κάτι που ειπώθηκε εδώ, + το UPDATING ισχύει. + + + + Αναβαθμίζοντας Ports με το Portupgrade + + + portupgrade + + + Το εργαλείο portupgrade είναι σχεδιασμένο + για να αναβαθμίζει εύκολα εγκαταστημένα ports. Διατίθεται από το ports-mgmt/portupgrade port. Εγκατέστησε το + όπως κάθε port, χρησιμοποιώντας την εντολή make install + clean: + + &prompt.root; cd /usr/ports/ports-mgmt/portupgrade +&prompt.root; make install clean + + Έλεγξε την λίστα των εγκαταστημένων ports με την εντολή pkgdb + -F και διόρθωσε όλες τις ασυνέπειες εμφανίσει. Μια καλή + ιδέα είναι να το κάνεις συχνά, πριν κάθε αναβάθμιση. + + ταν εκτελείς το portupgrade -a, το + portupgrade θα αρχίσει να αναβαθμίζει όλα τα + παρωχημένα ports που είναι εγκατεστημένα στο σύστημα σου. Χρησιμοποίησε την επιλογή + αν θέλεις να ερωτά σε για επιβεβαίωση για κάθε ξεχωριστή αναβάθμιση + . + + &prompt.root; portupgrade -ai + + Αν θέλεις να αναβαθμίσεις μόνο μία + συγκεκριμένη εφαρμογή, και όχι όλα τα διαθέσιμα ports, χρησιμοποίησε το portupgrade + pkgname. Συμπεριέλαβε την επιλογή + αν το portupgrade + πρέπει πρώτα να αναβαθμίσει όλα τα ports που απαιτούνται για την συγκεκριμένη + εφαρμογή. + + &prompt.root; portupgrade -R firefox + + Για να χρησιμοποιήσεις packages αντί για ports στην εγκατάσταση, δώσε την + επιλογή . Με αυτή την επιλογή το + portupgrade αναζητά + τους τοπικούς καταλόγους που ορίζονται στο PKG_PATH, ή + ανακτά packages από απομακρυσμένα site εάν δεν βρεθούν. + Αν τα packages δεν βρεθούν τοπικά ή δεν ανακτηθούν, το + portupgrade θα χρησιμοποιήσει τα ports. + Για να αποφυγή την χρήση των ports, όρισε το . + + &prompt.root; portupgrade -PR gnome2 + + Για να ανακτήσει απλώς τα distfiles (ή τα packages, αν το + έχει οριστεί) χωρίς να μεταγλωττίσει ή να + εγκαταστήσει τίποτα, χρησιμοποίησε το . + Για περισσότερες πληροφορίες δες το &man.portupgrade.1;. + + + + Αναβαθμίζοντας Ports με το Portmanager + + + portmanager + + + Το Portmanager είναι ακόμα ένα εργαλείο για + εύκολη αναβάθμιση εγκατεστημένων ports. Διατίθεται από το + ports-mgmt/portmanager port: + + &prompt.root; cd /usr/ports/ports-mgmt/portmanager +&prompt.root; make install clean + + Όλα τα εγκατεστημένα ports μπορούν να αναβαθμιστούν χρησιμοποιώντας αυτή την απλή + εντολή: + + &prompt.root; portmanager -u + + Μπορείς να προσθέσεις την επιλογή για να ερωτηθείς + να επιβεβαιώσεις κάθε βήμα το Portmanager + θα εκτελέσει. Το Portmanager μπορεί επίσης + να χρησιμοποιηθεί για να εγκαταστήσεις νέα ports στο σύστημα. Αντίθετα + με την εντολή make install clean, θα αναβαθμίσει όλες + τις εξαρτήσεις πριν την μεταγλώττιση και εγκατάσταση του + επιλεγμένου port. + + &prompt.root; portmanager x11/gnome2 + + Αν υπάρχουν προβλήματα σχετικά με τις εξαρτήσεις για ένα + επιλεγμένο port, μπορείς να χρησιμοποιήσεις το Portmanager για + να επανα-μεταγλωττίσει όλα αυτά με την σωστή σειρά. Μόλις τελειώσει, το + προβληματικό port θα επανα-μεταγλωττίσει και αυτό. + + &prompt.root; portmanager graphics/gimp -f + + Για περισσότερες πληροφορίες δες το + Portmanager's manual page. + + + + + Ports και αποθηκευτικός χώρος + + + ports + disk-space + + Χρησιμοποιώντας τη Ports Collection θα καταναλώσεις αποθηκευτικό + χώρο με την πάροδο του χρόνου. Μετά την μεταγλώττιση και εγκατάσταση λογισμικού από τα + ports, πρέπει πάντα να θυμάσαι να καθαρίζεις τους + προσωρινούς εργάσιμους χρησιμοποιώντας την εντολή make + clean. μπορείς να καθαρίσεις όλη την + Ports Collection με την ακόλουθη εντολή: + + &prompt.root; portsclean -C + + Θα συσσωρευτούν πολλά αρχεία διανομής πηγαίου κώδικα στον + distfiles κατάλογο με την πάροδο του χρόνο. + Μπορείς να τα αφαιρέσεις με το χέρι, ή μπορείς να χρησιμοποιήσεις την ακόλουθη εντολή + για να διαγράψεις όλα τα distfiles που δεν σχετίζονται πλέον με κανένα + port: + + &prompt.root; portsclean -D + + Ή για να αφαιρέσεις όλα τα distfiles που δεν σχετίζονται με κανένα port + που βρίσκεται εγκατεστημένο στο σύστημά σου: + + &prompt.root; portsclean -DD + + + Το εργαλείο portsclean είναι μέρος της σειράς + portupgrade. + + + Μην ξεχνάς να αφαιρείς τα εγκατεστημένα ports όταν δεν τα χρειάζεσαι πλέον + . Ένα καλό εργαλείο για να αυτοματοποιηθεί αυτή η εργασία διατίθεται από το + ports-mgmt/pkg_cutleaves port. + + + + + + Ενέργειες μετά την εγκατάσταση + + Μετά την εγκατάσταση μιας νέας εφαρμογής λογικά θα θέλεις + να διαβάσεις ότι τεκμηρίωση υπάρχει, να τροποποιήσεις τα + αρχεία ρυθμίσεων που χρειάζεται, να βεβαιωθείς ότι η + εφαρμογή ξεκινάει κατά την εκκίνηση (αν είναι daemon), και τα + λοιπά. + + Τα ακριβή βήματα που θα χρειαστούν για να ρυθμίσεις κάθε + εφαρμογή θα είναι προφανώς διαφορετικά. Όμως, αν μόλις + εγκατέστησες μια νέα εφαρμογή και αναρωτιέσαι Τώρα + τι? αυτές οι συμβουλές μπορεί να βοηθήσουν: + + + + Χρησιμοποίησε το &man.pkg.info.1; για να δεις τι αρχεία εγκαταστάθηκαν, + και που. Για παράδειγμα, αν μόλις εγκατέστησες το + FooPackage version 1.0.0, τότε αυτή η εντολή + + &prompt.root; pkg_info -L foopackage-1.0.0 | less + + θα δείξει όλα τα αρχεία που εγκαταστάθηκαν από αυτό το package. Πρόσεξε + τα αρχεία στον κατάλογο man/ + , που θα είναι manual pages, + τους κατάλογουςetc/ , όπου θα είναι τα + αρχεία ρυθμίσεων, και το doc/, όπου + θα βρίσκεται ποίο περιεκτική τεκμηρίωση. + + Αν δεν είσαι σιγουρος ποια έκδοση της εφαρμογής + εγκατέστησες, μια εντολή όπως αυτή + + &prompt.root; pkg_info | grep -i foopackage + + θα βρει όλα τα εγκατεστημένα packages που έχουν το + foopackage στο όνομα του package. + Αντικατάστησε το foopackage στην γραμμή εντολών + όπως πρέπει. + + + + Μόλις δεις που βρίσκονται τα manual + pages της εφαρμογής, δες τα με την &man.man.1;. + Όμοια, δες δείγματα αρχείων ρύθμισης, και + ότι άλλη τεκμηρίωση διατίθεται. + + + + Αν η εφαρμογή έχει ένα web site, έλεγξε το για + πρόσθετη τεκμηρίωση, frequently asked questions, και άλλα. + Αν δεν είσαι σίγουρος για την διεύθυνσή του web site μπορεί να + παρατεθεί στην έξοδο από το + + &prompt.root; pkg_info foopackage-1.0.0 + + Μια WWW: γραμμή, αν υπάρχει, θα πρέπει να έχει το URL + για το web site της εφαρμογής. + + + + Ports που πρέπει να ξεκινούν κατά την εκκίνηση (όπως διακομιστές Internet + ) πιθανότατα θα εγκαταστήσουν ένα script στο + /usr/local/etc/rc.d. Πρέπει να ελέγξεις το + script για την ορθότητα του και να το τροποποιήσεις ή να το μετονομάσεις + αν χρειαστεί. Δες το Εκκινώντας + Υπηρεσίες για περισσότερες πληροφορίες. + + + + + + Αντιμετωπίζοντας χαλασμένα Ports + + Αν έρθεις αντιμέτωπος με ένα port το οποίο δεν λειτουργεί, + μπορείς να κάνεις κάποιες ενέργειες, συμπεριλαμβάνοντας: + + + + Δες αν εκκρεμεί κάποια διόρθωση για το port στο + Problem Report + database. Εάν ναι, μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη + προτεινόμενη διόρθωση. + + + + Ζήτα βοήθεια από τον διαχειριστή του port. Πληκτρολόγησε + make maintainer ή διάβασε το + Makefile για να βρεις την διεύθυνσή + email του διαχειριστή. Θυμήσου να αναφέρεις το όνομα και την έκδοση + του port (στείλε $FreeBSD: + γραμμή από το Makefile) και + την έξοδο του σφάλματος όταν επικοινωνήσεις με τον + διαχειριστή. + + + Μερικά ports δεν διαχειρίζονται από έναν ιδιώτη + αλλά από την mailing + list. Πολλές, αν όχι όλες, από αυτές τις διευθύνσεις έχουν την μορφή + freebsd-listname@FreeBSD.org. Παρακαλώ πρόσεξε το + όταν θέτεις τις ερωτήσεις σου. + + Συγκεκριμένα, τα ports που διαχειρίζονται από την + freebsd-ports@FreeBSD.org δεν + δεν διαχειρίζονται από κανέναν. Διορθώσεις και υποστήριξη, αν + υπάρχουν, έρχονται από την κοινότητα που συμμετέχει στην + mailing list. Περισσότεροι εθελοντές είναι ευπρόσδεκτοι! + + + Αν δεν λάβεις απάντηση, + μπορείς να χρησιμοποιήσεις το &man.send-pr.1; για να στείλεις + μια αναφορά σφάλματος (δες το Writing + FreeBSD Problem Reports). + + + + Διόρθωσε το! Το Porter's + Handbook Περιέχει λεπτομερείς πληροφορίες για την υποδομή των + Ports ώστε να μπορείς να φτιάξεις ένα τυχαίο + χαλασμένο port ή να φτιάξεις ένα δικό σου! + + + + Απόκτησε το package από ένα FTP site κοντά σου. Η + κύρια συλλογή packages βρίσκεται στο ftp.FreeBSD.org στο packages + directory, βεβαιώσου ότι έλεγξες το τοπικό mirror + πρώτα! Είναι σιγουρότερο ότι θα λειτουργήσουν + από το να προσπαθείς να μεταγλωττίσεις από τον πηγαίο κώδικα και είναι πολύ γρήγορα + και αυτά. Χρησιμοποίησε το πρόγραμμα &man.pkg.add.1; για να εγκαταστήσεις το + package στο σύστημα σου. + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/ppp-and-slip/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/ppp-and-slip/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..600b2921ed --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/ppp-and-slip/chapter.sgml @@ -0,0 +1,3177 @@ + + + + + + + Jim + Mock + Αναδομήθηκε, αναδιοργανώθηκε, και ανανεώθηκε από τον + + + + + + + PPP και SLIP + + + Σύνοψη + + PPP + + + SLIP + + + Το &os; διαθέτει πλήθος τρόπων για τη σύνδεση ενός υπολογιστή με + ένα άλλο. Για να επιτύχετε σύνδεση μέσω modem στο Internet ή σε ένα + άλλο δίκτυο, ή για να επιτρέψετε σε άλλους να συνδεθούν μέσω + του συστήματος σας, απαιτείται η χρήση PPP ή SLIP. Το κεφάλαιο αυτό + περιγράφει λεπτομερώς τον τρόπο ρύθμισης των παραπάνω υπηρεσιών για + χρήση μέσω modem. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Πως να ρυθμίσετε το PPP χρηστών (User PPP). + + + Πως να ρυθμίσετε το PPP πυρήνα (Kernel PPP). + + + Πως να ρυθμίσετε το PPPoE (PPP μέσω + Ethernet). + + + Πως να ρυθμίσετε το PPPoA (PPP μέσω + ATM). + + + Πως να ρυθμίσετε πελάτη και εξυπηρετητή SLIP. + + + + + PPP + user PPP + + + PPP + kernel PPP + + + PPP + over Ethernet + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να είστε εξοικειωμένος με τη βασική ορολογία των δικτύων. + + + Να κατανοείτε τις βασικές έννοιες και το σκοπό των επιλογικών + συνδέσεων και του PPP και/ή SLIP. + + + + Μπορεί να αναρωτιέστε ποια είναι η βασική διαφορά μεταξύ του PPP + χρήστη και του PPP πυρήνα. Η απάντηση είναι απλή: το PPP χρήστη + επεξεργάζεται τα δεδομένα εισόδου και εξόδου μέσω προγραμμάτων χρήστη + (userland) αντί διαμέσου του πυρήνα του λειτουργικού. Αυτό προκαλεί + κάποιες επιβαρύνσεις λόγω της αντιγραφής δεδομένων μεταξύ του πυρήνα + και της εφαρμογής χρήστη, αλλά επιτρέπει κατά πολύ πιο πλούσια (από + άποψη δυνατοτήτων) υλοποίηση του PPP πρωτοκόλλου. Το PPP χρήστη + χρησιμοποιεί τη συσκευή tun για την + επικοινωνία με τον έξω κόσμο, ενώ το PPP πυρήνα χρησιμοποιεί την + συσκευή ppp. + + + Σε όλο το κεφάλαιο, το PPP χρήστη θα αναφέρεται απλά ως + ppp εκτός και αν χρειάζεται να γίνει + διάκριση σε σχέση με άλλο λογισμικό PPP όπως το pppd + . Εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά, όλες οι εντολές που + εξηγούνται στο κεφάλαιο θα πρέπει να εκτελούνται ως root + . + + + + + + + + Tom + Rhodes + Updated and enhanced by + + + + + Brian + Somers + Originally contributed by + + + + + Nik + Clayton + With input from + + + Dirk + Frömberg + + + Peter + Childs + + + + + Using User PPP + + + User PPP + + + Assumptions + + This document assumes you have the following: + + + + ISP + + + PPP + + + An account with an Internet Service Provider (ISP) which + you connect to using PPP. + + + + You have a modem or + other device connected to your system and configured + correctly which allows you to connect to your ISP. + + + + The dial-up number(s) of your ISP. + + + + PAP + + + CHAP + + + UNIX + + + login name + + + password + + + Your login name and password. (Either a + regular &unix; style login and password pair, or a PAP or CHAP + login and password pair.) + + + + nameserver + + + The IP address of one or more name servers. + Normally, you will be given two IP addresses by your ISP to + use for this. If they have not given you at least one, then + you can use the enable dns command in + ppp.conf and + ppp will set the name servers for + you. This feature depends on your ISPs PPP implementation + supporting DNS negotiation. + + + + The following information may be supplied by your ISP, but + is not completely necessary: + + + + The IP address of your ISP's gateway. The gateway is + the machine to which you will connect and will be set up as + your default route. If you do not have + this information, we can make one up and your ISP's PPP + server will tell us the correct value when we connect. + + This IP number is referred to as + HISADDR by + ppp. + + + + The netmask you should use. If your ISP has not + provided you with one, you can safely use 255.255.255.255. + + + + static IP address + + + If your ISP provides you with a static IP address and + hostname, you can enter it. Otherwise, we simply let the + peer assign whatever IP address it sees fit. + + + + If you do not have any of the required information, contact + your ISP. + + + Throughout this section, many of the examples showing + the contents of configuration files are numbered by line. + These numbers serve to aid in the presentation and + discussion only and are not meant to be placed in the actual + file. Proper indentation with tab and space characters is + also important. + + + + + + Automatic <application>PPP</application> Configuration + + PPPconfiguration + Both ppp and pppd + (the kernel level implementation of PPP) use the configuration + files located in the /etc/ppp directory. + Examples for user ppp can be found in + /usr/share/examples/ppp/. + + Configuring ppp requires that you edit a + number of files, depending on your requirements. What you put + in them depends to some extent on whether your ISP allocates IP + addresses statically (i.e., you get given one IP address, and + always use that one) or dynamically (i.e., your IP address + changes each time you connect to your ISP). + + + PPP and Static IP Addresses + + PPPwith static IP addresses + You will need to edit the + /etc/ppp/ppp.conf configuration file. It + should look similar to the example below. + + + Lines that end in a : start in + the first column (beginning of the line)— all other + lines should be indented as shown using spaces or + tabs. + + + 1 default: +2 set log Phase Chat LCP IPCP CCP tun command +3 ident user-ppp VERSION (built COMPILATIONDATE) +4 set device /dev/cuaa0 +5 set speed 115200 +6 set dial "ABORT BUSY ABORT NO\\sCARRIER TIMEOUT 5 \ +7 \"\" AT OK-AT-OK ATE1Q0 OK \\dATDT\\T TIMEOUT 40 CONNECT" +8 set timeout 180 +9 enable dns +10 +11 provider: +12 set phone "(123) 456 7890" +13 set authname foo +14 set authkey bar +15 set login "TIMEOUT 10 \"\" \"\" gin:--gin: \\U word: \\P col: ppp" +16 set timeout 300 +17 set ifaddr x.x.x.x y.y.y.y 255.255.255.255 0.0.0.0 +18 add default HISADDR + + + + Line 1: + + + Identifies the default entry. Commands in this + entry are executed automatically when ppp is run. + + + + + Line 2: + + + Enables logging parameters. When the configuration + is working satisfactorily, this line should be reduced + to saying + + set log phase tun + + in order to avoid excessive log file sizes. + + + + + Line 3: + + + Tells PPP how to identify itself to the peer. + PPP identifies itself to the peer if it has any trouble + negotiating and setting up the link, providing information + that the peers administrator may find useful when + investigating such problems. + + + + + Line 4: + + + Identifies the device to which the modem is + connected. COM1 is + /dev/cuaa0 and + COM2 is + /dev/cuaa1. + + + + + Line 5: + + + Sets the speed you want to connect at. If 115200 + does not work (it should with any reasonably new modem), + try 38400 instead. + + + + + Line 6 & 7: + + PPPuser PPP + + The dial string. User PPP uses an expect-send + syntax similar to the &man.chat.8; program. Refer to + the manual page for information on the features of this + language. + + Note that this command continues onto the next line + for readability. Any command in + ppp.conf may do this if the last + character on the line is a ``\'' character. + + + + + Line 8: + + + Sets the idle timeout for the link. 180 seconds + is the default, so this line is purely cosmetic. + + + + + Line 9: + + + Tells PPP to ask the peer to confirm the local + resolver settings. If you run a local name server, this + line should be commented out or removed. + + + + + Line 10: + + + A blank line for readability. Blank lines are ignored + by PPP. + + + + + Line 11: + + + Identifies an entry for a provider called + provider. This could be changed + to the name of your ISP so + that later you can use the + to start the connection. + + + + + Line 12: + + + Sets the phone number for this provider. Multiple + phone numbers may be specified using the colon + (:) or pipe character + (|)as a separator. The difference + between the two separators is described in &man.ppp.8;. + To summarize, if you want to rotate through the numbers, + use a colon. If you want to always attempt to dial the + first number first and only use the other numbers if the + first number fails, use the pipe character. Always + quote the entire set of phone numbers as shown. + + You must enclose the phone number in quotation marks + (") if there is any intention on using + spaces in the phone number. This can cause a simple, yet + subtle error. + + + + + Line 13 & 14: + + + Identifies the user name and password. When + connecting using a &unix; style login prompt, these + values are referred to by the set + login command using the \U and \P + variables. When connecting using PAP or CHAP, these + values are used at authentication time. + + + + + Line 15: + + + PAP + CHAP + If you are using PAP or CHAP, there will be no login + at this point, and this line should be commented out or + removed. See PAP and CHAP + authentication for further details. + + The login string is of the same chat-like syntax as + the dial string. In this example, the string works for + a service whose login session looks like this: + + J. Random Provider +login: foo +password: bar +protocol: ppp + + You will need to alter this script to suit your + own needs. When you write this script for the first + time, you should ensure that you have enabled + chat logging so you can determine if + the conversation is going as expected. + + + + + Line 16: + + timeout + + Sets the default idle timeout (in seconds) for the + connection. Here, the connection will be closed + automatically after 300 seconds of inactivity. If you + never want to timeout, set this value to zero or use + the command line switch. + + + + + Line 17: + ISP + + Sets the interface addresses. The string + x.x.x.x should be + replaced by the IP address that your provider has + allocated to you. The string + y.y.y.y should be + replaced by the IP address that your ISP indicated + for their gateway (the machine to which you + connect). If your ISP has not given you a gateway + address, use 10.0.0.2/0. If you need to + use a guessed address, make sure that + you create an entry in + /etc/ppp/ppp.linkup as per the + instructions for PPP and Dynamic IP + addresses. If this line is omitted, + ppp cannot run in + mode. + + + + + Line 18: + + + Adds a default route to your ISP's gateway. The + special word HISADDR is replaced with + the gateway address specified on line 17. It is + important that this line appears after line 17, + otherwise HISADDR will not yet be + initialized. + + If you do not wish to run ppp in , + this line should be moved to the + ppp.linkup file. + + + + + It is not necessary to add an entry to + ppp.linkup when you have a static IP + address and are running ppp in mode as your + routing table entries are already correct before you connect. + You may however wish to create an entry to invoke programs after + connection. This is explained later with the sendmail + example. + + Example configuration files can be found in the + /usr/share/examples/ppp/ directory. + + + + PPP and Dynamic IP Addresses + PPPwith dynamic IP addresses + IPCP + If your service provider does not assign static IP + addresses, ppp can be configured to + negotiate the local and remote addresses. This is done by + guessing an IP address and allowing + ppp to set it up correctly using the IP + Configuration Protocol (IPCP) after connecting. The + ppp.conf configuration is the same as + PPP and Static IP + Addresses, with the following change: + + 17 set ifaddr 10.0.0.1/0 10.0.0.2/0 255.255.255.255 + + Again, do not include the line number, it is just for + reference. Indentation of at least one space is + required. + + + + Line 17: + + + The number after the / character + is the number of bits of the address that ppp will + insist on. You may wish to use IP numbers more + appropriate to your circumstances, but the above example + will always work. + + The last argument (0.0.0.0) tells + PPP to start negotiations using address 0.0.0.0 rather than 10.0.0.1 and is necessary for some + ISPs. Do not use 0.0.0.0 as the first + argument to set ifaddr as it prevents + PPP from setting up an initial route in + mode. + + + + + If you are not running in mode, you + will need to create an entry in + /etc/ppp/ppp.linkup. + ppp.linkup is used after a connection has + been established. At this point, ppp will + have assigned the interface addresses and it will now be + possible to add the routing table entries: + + 1 provider: +2 add default HISADDR + + + + Line 1: + + + On establishing a connection, + ppp will look for an entry in + ppp.linkup according to the + following rules: First, try to match the same label + as we used in ppp.conf. If + that fails, look for an entry for the IP address of + our gateway. This entry is a four-octet IP style + label. If we still have not found an entry, look + for the MYADDR entry. + + + + + Line 2: + + + This line tells ppp to add a + default route that points to + HISADDR. + HISADDR will be replaced with the + IP number of the gateway as negotiated by the + IPCP. + + + + + See the pmdemand entry in the files + /usr/share/examples/ppp/ppp.conf.sample + and + /usr/share/examples/ppp/ppp.linkup.sample + for a detailed example. + + + + Receiving Incoming Calls + PPPreceiving + incoming calls + When you configure ppp to + receive incoming calls on a machine connected to a LAN, you + must decide if you wish to forward packets to the LAN. If you + do, you should allocate the peer an IP number from your LAN's + subnet, and use the command enable proxy in + your /etc/ppp/ppp.conf file. You should + also confirm that the /etc/rc.conf file + contains the following: + + gateway_enable="YES" + + + + Which getty? + + Configuring FreeBSD for Dial-up + Services provides a good description on enabling + dial-up services using &man.getty.8;. + + An alternative to getty is mgetty, + a smarter version of getty designed + with dial-up lines in mind. + + The advantages of using mgetty is + that it actively talks to modems, + meaning if port is turned off in + /etc/ttys then your modem will not answer + the phone. + + Later versions of mgetty (from + 0.99beta onwards) also support the automatic detection of + PPP streams, allowing your clients script-less access to + your server. + + Refer to Mgetty and + AutoPPP for more information on + mgetty. + + + + <application>PPP</application> Permissions + + The ppp command must normally be + run as the root user. If however, + you wish to allow ppp to run in + server mode as a normal user by executing + ppp as described below, that user + must be given permission to run ppp + by adding them to the network group + in /etc/group. + + You will also need to give them access to one or more + sections of the configuration file using the + allow command: + + allow users fred mary + + If this command is used in the default + section, it gives the specified users access to + everything. + + + + PPP Shells for Dynamic-IP Users + PPP shells + + Create a file called + /etc/ppp/ppp-shell containing the + following: + + #!/bin/sh +IDENT=`echo $0 | sed -e 's/^.*-\(.*\)$/\1/'` +CALLEDAS="$IDENT" +TTY=`tty` + +if [ x$IDENT = xdialup ]; then + IDENT=`basename $TTY` +fi + +echo "PPP for $CALLEDAS on $TTY" +echo "Starting PPP for $IDENT" + +exec /usr/sbin/ppp -direct $IDENT + + This script should be executable. Now make a symbolic + link called ppp-dialup to this script + using the following commands: + + &prompt.root; ln -s ppp-shell /etc/ppp/ppp-dialup + + You should use this script as the + shell for all of your dialup users. + This is an example from /etc/passwd + for a dialup PPP user with username + pchilds (remember do not directly edit + the password file, use &man.vipw.8;). + + pchilds:*:1011:300:Peter Childs PPP:/home/ppp:/etc/ppp/ppp-dialup + + Create a /home/ppp directory that + is world readable containing the following 0 byte + files: + + -r--r--r-- 1 root wheel 0 May 27 02:23 .hushlogin +-r--r--r-- 1 root wheel 0 May 27 02:22 .rhosts + + which prevents /etc/motd from being + displayed. + + + + PPP Shells for Static-IP Users + PPP shells + + Create the ppp-shell file as above, + and for each account with statically assigned IPs create a + symbolic link to ppp-shell. + + For example, if you have three dialup customers, + fred, sam, and + mary, that you route /24 CIDR networks + for, you would type the following: + + &prompt.root; ln -s /etc/ppp/ppp-shell /etc/ppp/ppp-fred +&prompt.root; ln -s /etc/ppp/ppp-shell /etc/ppp/ppp-sam +&prompt.root; ln -s /etc/ppp/ppp-shell /etc/ppp/ppp-mary + + Each of these users dialup accounts should have their + shell set to the symbolic link created above (for example, + mary's shell should be + /etc/ppp/ppp-mary). + + + + Setting Up <filename>ppp.conf</filename> for Dynamic-IP Users + + The /etc/ppp/ppp.conf file should + contain something along the lines of: + + default: + set debug phase lcp chat + set timeout 0 + +ttyd0: + set ifaddr 203.14.100.1 203.14.100.20 255.255.255.255 + enable proxy + +ttyd1: + set ifaddr 203.14.100.1 203.14.100.21 255.255.255.255 + enable proxy + + + The indenting is important. + + + The default: section is loaded for + each session. For each dialup line enabled in + /etc/ttys create an entry similar to + the one for ttyd0: above. Each line + should get a unique IP address from your pool of IP + addresses for dynamic users. + + + + Setting Up <filename>ppp.conf</filename> for Static-IP + Users + + Along with the contents of the sample + /usr/share/examples/ppp/ppp.conf + above you should add a section for each of the + statically assigned dialup users. We will continue with + our fred, sam, + and mary example. + + fred: + set ifaddr 203.14.100.1 203.14.101.1 255.255.255.255 + +sam: + set ifaddr 203.14.100.1 203.14.102.1 255.255.255.255 + +mary: + set ifaddr 203.14.100.1 203.14.103.1 255.255.255.255 + + The file /etc/ppp/ppp.linkup + should also contain routing information for each static + IP user if required. The line below would add a route + for the 203.14.101.0/24 + network via the client's ppp link. + + fred: + add 203.14.101.0 netmask 255.255.255.0 HISADDR + +sam: + add 203.14.102.0 netmask 255.255.255.0 HISADDR + +mary: + add 203.14.103.0 netmask 255.255.255.0 HISADDR + + + + <command>mgetty</command> and AutoPPP + + mgetty + + AutoPPP + LCP + + Configuring and compiling mgetty + with the AUTO_PPP option enabled + allows mgetty to detect the LCP phase + of PPP connections and automatically spawn off a ppp + shell. However, since the default login/password + sequence does not occur it is necessary to authenticate + users using either PAP or CHAP. + + This section assumes the user has successfully + configured, compiled, and installed a version of + mgetty with the + AUTO_PPP option (v0.99beta or + later). + + Make sure your + /usr/local/etc/mgetty+sendfax/login.config + file has the following in it: + + /AutoPPP/ - - /etc/ppp/ppp-pap-dialup + + This will tell mgetty to run the + ppp-pap-dialup script for detected + PPP connections. + + Create a file called + /etc/ppp/ppp-pap-dialup containing the + following (the file should be executable): + + #!/bin/sh +exec /usr/sbin/ppp -direct pap$IDENT + + For each dialup line enabled in + /etc/ttys, create a corresponding entry + in /etc/ppp/ppp.conf. This will + happily co-exist with the definitions we created + above. + + pap: + enable pap + set ifaddr 203.14.100.1 203.14.100.20-203.14.100.40 + enable proxy + + Each user logging in with this method will need to have + a username/password in + /etc/ppp/ppp.secret file, or + alternatively add the following option to authenticate users + via PAP from the /etc/passwd file. + + enable passwdauth + + If you wish to assign some users a static IP number, + you can specify the number as the third argument in + /etc/ppp/ppp.secret. See + /usr/share/examples/ppp/ppp.secret.sample + for examples. + + + + MS Extensions + DNS + NetBIOS + PPPMicrosoft extensions + It is possible to configure PPP to supply DNS and + NetBIOS nameserver addresses on demand. + + To enable these extensions with PPP version 1.x, the + following lines might be added to the relevant section of + /etc/ppp/ppp.conf. + + enable msext +set ns 203.14.100.1 203.14.100.2 +set nbns 203.14.100.5 + + And for PPP version 2 and above: + + accept dns +set dns 203.14.100.1 203.14.100.2 +set nbns 203.14.100.5 + + This will tell the clients the primary and secondary + name server addresses, and a NetBIOS nameserver host. + + In version 2 and above, if the + set dns line is omitted, PPP will use the + values found in /etc/resolv.conf. + + + + PAP and CHAP Authentication + PAP + CHAP + Some ISPs set their system up so that the authentication + part of your connection is done using either of the PAP or + CHAP authentication mechanisms. If this is the case, your ISP + will not give a login: prompt when you + connect, but will start talking PPP immediately. + + PAP is less secure than CHAP, but security is not normally + an issue here as passwords, although being sent as plain text + with PAP, are being transmitted down a serial line only. + There is not much room for crackers to + eavesdrop. + + Referring back to the PPP + and Static IP addresses or PPP and Dynamic IP addresses + sections, the following alterations must be made: + + 13 set authname MyUserName +14 set authkey MyPassword +15 set login + + + + Line 13: + + + This line specifies your PAP/CHAP user name. You + will need to insert the correct value for + MyUserName. + + + + + Line 14: + password + + This line specifies your PAP/CHAP password. You + will need to insert the correct value for + MyPassword. You may want to + add an additional line, such as: + + 16 accept PAP + + or + + 16 accept CHAP + + to make it obvious that this is the intention, but + PAP and CHAP are both accepted by default. + + + + + Line 15: + + + Your ISP will not normally require that you log into + the server if you are using PAP or CHAP. You must + therefore disable your set login + string. + + + + + + + Changing Your <command>ppp</command> Configuration on the + Fly + + It is possible to talk to the ppp + program while it is running in the background, but only if a + suitable diagnostic port has been set up. To do this, add the + following line to your configuration: + + set server /var/run/ppp-tun%d DiagnosticPassword 0177 + + This will tell PPP to listen to the specified + &unix; domain socket, asking clients for the specified + password before allowing access. The + %d in the name is replaced with the + tun device number that is in + use. + + Once a socket has been set up, the &man.pppctl.8; + program may be used in scripts that wish to manipulate the + running program. + + + + + Using PPP Network Address Translation Capability + PPPNAT + + PPP has ability to use internal NAT without kernel diverting + capabilities. This functionality may be enabled by the following + line in /etc/ppp/ppp.conf: + + nat enable yes + + Alternatively, PPP NAT may be enabled by command-line + option -nat. There is also + /etc/rc.conf knob named + ppp_nat, which is enabled by default. + + If you use this feature, you may also find useful + the following /etc/ppp/ppp.conf options + to enable incoming connections forwarding: + + nat port tcp 10.0.0.2:ftp ftp +nat port tcp 10.0.0.2:http http + + or do not trust the outside at all + + nat deny_incoming yes + + + + Final System Configuration + PPPconfiguration + + You now have ppp configured, but there + are a few more things to do before it is ready to work. They + all involve editing the /etc/rc.conf + file. + + Working from the top down in this file, make sure the + hostname= line is set, e.g.: + + hostname="foo.example.com" + + If your ISP has supplied you with a static IP address and + name, it is probably best that you use this name as your host + name. + + Look for the network_interfaces variable. + If you want to configure your system to dial your ISP on demand, + make sure the tun0 device is added to + the list, otherwise remove it. + + network_interfaces="lo0 tun0" +ifconfig_tun0= + + + The ifconfig_tun0 variable should be + empty, and a file called + /etc/start_if.tun0 should be created. + This file should contain the line: + + ppp -auto mysystem + + This script is executed at network configuration time, + starting your ppp daemon in automatic mode. If you have a LAN + for which this machine is a gateway, you may also wish to use + the switch. Refer to the manual page + for further details. + + + Make sure that the router program is set to NO with + the following line in your + /etc/rc.conf: + + router_enable="NO" + + + routed + + It is important that the routed daemon is + not started, as + routed tends to delete the default routing + table entries created by ppp. + + It is probably a good idea to ensure that the + sendmail_flags line does not include the + option, otherwise + sendmail will attempt to do a network lookup + every now and then, possibly causing your machine to dial out. + You may try: + + sendmail_flags="-bd" + + + sendmail + + The downside of this is that you must force + sendmail to re-examine the mail queue + whenever the ppp link is up by typing: + + &prompt.root; /usr/sbin/sendmail -q + + You may wish to use the !bg command in + ppp.linkup to do this automatically: + + 1 provider: +2 delete ALL +3 add 0 0 HISADDR +4 !bg sendmail -bd -q30m + + SMTP + If you do not like this, it is possible to set up a + dfilter to block SMTP traffic. Refer to the + sample files for further details. + + All that is left is to reboot the machine. After rebooting, + you can now either type: + + &prompt.root; ppp + + and then dial provider to start the PPP + session, or, if you want ppp to establish + sessions automatically when there is outbound traffic (and + you have not created the start_if.tun0 + script), type: + + &prompt.root; ppp -auto provider + + + + Summary + + To recap, the following steps are necessary when setting up + ppp for the first time: + + Client side: + + + + Ensure that the tun device is + built into your kernel. + + + + Ensure that the + tunN device + file is available in the /dev + directory. + + + + Create an entry in + /etc/ppp/ppp.conf. The + pmdemand example should suffice for + most ISPs. + + + + If you have a dynamic IP address, create an entry in + /etc/ppp/ppp.linkup. + + + + Update your /etc/rc.conf + file. + + + + Create a start_if.tun0 script if + you require demand dialing. + + + + Server side: + + + + Ensure that the tun device is + built into your kernel. + + + + Ensure that the + tunN device + file is available in the /dev + directory. + + + + Create an entry in /etc/passwd + (using the &man.vipw.8; program). + + + + Create a profile in this users home directory that runs + ppp -direct direct-server or + similar. + + + + Create an entry in + /etc/ppp/ppp.conf. The + direct-server example should + suffice. + + + + Create an entry in + /etc/ppp/ppp.linkup. + + + + Update your /etc/rc.conf + file. + + + + + + + + + + + Gennady B. + Sorokopud + Parts originally contributed by + + + Robert + Huff + + + + + Using Kernel PPP + + + Setting Up Kernel PPP + PPPkernel PPP + + Before you start setting up PPP on your machine, make sure + that pppd is located in + /usr/sbin and the directory + /etc/ppp exists. + + pppd can work in two modes: + + + + As a client — you want to connect your + machine to the outside world via a PPP serial connection or + modem line. + + + PPPserver + + As a server — your machine is located on + the network, and is used to connect other computers using + PPP. + + + + In both cases you will need to set up an options file + (/etc/ppp/options or + ~/.ppprc if you have more than one user on + your machine that uses PPP). + + You will also need some modem/serial software (preferably + comms/kermit), so you can dial and + establish a connection with the remote host. + + + + + + + Trev + Roydhouse + Based on information provided by + + + + + + Using <command>pppd</command> as a Client + PPPclient + Cisco + The following /etc/ppp/options might be + used to connect to a Cisco terminal server PPP line. + + crtscts # enable hardware flow control +modem # modem control line +noipdefault # remote PPP server must supply your IP address + # if the remote host does not send your IP during IPCP + # negotiation, remove this option +passive # wait for LCP packets +domain ppp.foo.com # put your domain name here + +:<remote_ip> # put the IP of remote PPP host here + # it will be used to route packets via PPP link + # if you didn't specified the noipdefault option + # change this line to <local_ip>:<remote_ip> + +defaultroute # put this if you want that PPP server will be your + # default router + + To connect: + + Kermit + modem + + + Dial to the remote host using Kermit (or some other modem + program), and enter your user name and password (or whatever + is needed to enable PPP on the remote host). + + + + Exit Kermit (without + hanging up the line). + + + + Enter the following: + + &prompt.root; /usr/src/usr.sbin/pppd.new/pppd /dev/tty01 19200 + + Be sure to use the appropriate speed and device name. + + + + Now your computer is connected with PPP. If the connection + fails, you can add the option to the + /etc/ppp/options file, and check console messages + to track the problem. + + Following /etc/ppp/pppup script will make + all 3 stages automatic: + + #!/bin/sh +ps ax |grep pppd |grep -v grep +pid=`ps ax |grep pppd |grep -v grep|awk '{print $1;}'` +if [ "X${pid}" != "X" ] ; then + echo 'killing pppd, PID=' ${pid} + kill ${pid} +fi +ps ax |grep kermit |grep -v grep +pid=`ps ax |grep kermit |grep -v grep|awk '{print $1;}'` +if [ "X${pid}" != "X" ] ; then + echo 'killing kermit, PID=' ${pid} + kill -9 ${pid} +fi + +ifconfig ppp0 down +ifconfig ppp0 delete + +kermit -y /etc/ppp/kermit.dial +pppd /dev/tty01 19200 + + Kermit + /etc/ppp/kermit.dial is a Kermit + script that dials and makes all necessary authorization on the + remote host (an example of such a script is attached to the end + of this document). + + Use the following /etc/ppp/pppdown script + to disconnect the PPP line: + + #!/bin/sh +pid=`ps ax |grep pppd |grep -v grep|awk '{print $1;}'` +if [ X${pid} != "X" ] ; then + echo 'killing pppd, PID=' ${pid} + kill -TERM ${pid} +fi + +ps ax |grep kermit |grep -v grep +pid=`ps ax |grep kermit |grep -v grep|awk '{print $1;}'` +if [ "X${pid}" != "X" ] ; then + echo 'killing kermit, PID=' ${pid} + kill -9 ${pid} +fi + +/sbin/ifconfig ppp0 down +/sbin/ifconfig ppp0 delete +kermit -y /etc/ppp/kermit.hup +/etc/ppp/ppptest + + Check to see if pppd is still running by executing + /usr/etc/ppp/ppptest, which should look like + this: + + #!/bin/sh +pid=`ps ax| grep pppd |grep -v grep|awk '{print $1;}'` +if [ X${pid} != "X" ] ; then + echo 'pppd running: PID=' ${pid-NONE} +else + echo 'No pppd running.' +fi +set -x +netstat -n -I ppp0 +ifconfig ppp0 + + To hang up the modem, execute + /etc/ppp/kermit.hup, which should + contain: + + set line /dev/tty01 ; put your modem device here +set speed 19200 +set file type binary +set file names literal +set win 8 +set rec pack 1024 +set send pack 1024 +set block 3 +set term bytesize 8 +set command bytesize 8 +set flow none + +pau 1 +out +++ +inp 5 OK +out ATH0\13 +echo \13 +exit + + Here is an alternate method using chat + instead of kermit: + + The following two files are sufficient to accomplish a + pppd connection. + + /etc/ppp/options: + + /dev/cuaa1 115200 + +crtscts # enable hardware flow control +modem # modem control line +connect "/usr/bin/chat -f /etc/ppp/login.chat.script" +noipdefault # remote PPP serve must supply your IP address + # if the remote host doesn't send your IP during + # IPCP negotiation, remove this option +passive # wait for LCP packets +domain <your.domain> # put your domain name here + +: # put the IP of remote PPP host here + # it will be used to route packets via PPP link + # if you didn't specified the noipdefault option + # change this line to <local_ip>:<remote_ip> + +defaultroute # put this if you want that PPP server will be + # your default router + + /etc/ppp/login.chat.script: + + + The following should go on a single line. + + + ABORT BUSY ABORT 'NO CARRIER' "" AT OK ATDT<phone.number> + CONNECT "" TIMEOUT 10 ogin:-\\r-ogin: <login-id> + TIMEOUT 5 sword: <password> + + Once these are installed and modified correctly, all you need + to do is run pppd, like so: + + &prompt.root; pppd + + + + Using <command>pppd</command> as a Server + + /etc/ppp/options should contain something + similar to the following: + + crtscts # Hardware flow control +netmask 255.255.255.0 # netmask (not required) +192.114.208.20:192.114.208.165 # IP's of local and remote hosts + # local ip must be different from one + # you assigned to the Ethernet (or other) + # interface on your machine. + # remote IP is IP address that will be + # assigned to the remote machine +domain ppp.foo.com # your domain +passive # wait for LCP +modem # modem line + + The following /etc/ppp/pppserv script + will tell pppd to behave as a + server: + + #!/bin/sh +ps ax |grep pppd |grep -v grep +pid=`ps ax |grep pppd |grep -v grep|awk '{print $1;}'` +if [ "X${pid}" != "X" ] ; then + echo 'killing pppd, PID=' ${pid} + kill ${pid} +fi +ps ax |grep kermit |grep -v grep +pid=`ps ax |grep kermit |grep -v grep|awk '{print $1;}'` +if [ "X${pid}" != "X" ] ; then + echo 'killing kermit, PID=' ${pid} + kill -9 ${pid} +fi + +# reset ppp interface +ifconfig ppp0 down +ifconfig ppp0 delete + +# enable autoanswer mode +kermit -y /etc/ppp/kermit.ans + +# run ppp +pppd /dev/tty01 19200 + + Use this /etc/ppp/pppservdown script to + stop the server: + + #!/bin/sh +ps ax |grep pppd |grep -v grep +pid=`ps ax |grep pppd |grep -v grep|awk '{print $1;}'` +if [ "X${pid}" != "X" ] ; then + echo 'killing pppd, PID=' ${pid} + kill ${pid} +fi +ps ax |grep kermit |grep -v grep +pid=`ps ax |grep kermit |grep -v grep|awk '{print $1;}'` +if [ "X${pid}" != "X" ] ; then + echo 'killing kermit, PID=' ${pid} + kill -9 ${pid} +fi +ifconfig ppp0 down +ifconfig ppp0 delete + +kermit -y /etc/ppp/kermit.noans + + The following Kermit script + (/etc/ppp/kermit.ans) will enable/disable + autoanswer mode on your modem. It should look like this: + + set line /dev/tty01 +set speed 19200 +set file type binary +set file names literal +set win 8 +set rec pack 1024 +set send pack 1024 +set block 3 +set term bytesize 8 +set command bytesize 8 +set flow none + +pau 1 +out +++ +inp 5 OK +out ATH0\13 +inp 5 OK +echo \13 +out ATS0=1\13 ; change this to out ATS0=0\13 if you want to disable + ; autoanswer mode +inp 5 OK +echo \13 +exit + + A script named /etc/ppp/kermit.dial is + used for dialing and authenticating on the remote host. You will + need to customize it for your needs. Put your login and password + in this script; you will also need to change the input statement + depending on responses from your modem and remote host. + + ; +; put the com line attached to the modem here: +; +set line /dev/tty01 +; +; put the modem speed here: +; +set speed 19200 +set file type binary ; full 8 bit file xfer +set file names literal +set win 8 +set rec pack 1024 +set send pack 1024 +set block 3 +set term bytesize 8 +set command bytesize 8 +set flow none +set modem hayes +set dial hangup off +set carrier auto ; Then SET CARRIER if necessary, +set dial display on ; Then SET DIAL if necessary, +set input echo on +set input timeout proceed +set input case ignore +def \%x 0 ; login prompt counter +goto slhup + +:slcmd ; put the modem in command mode +echo Put the modem in command mode. +clear ; Clear unread characters from input buffer +pause 1 +output +++ ; hayes escape sequence +input 1 OK\13\10 ; wait for OK +if success goto slhup +output \13 +pause 1 +output at\13 +input 1 OK\13\10 +if fail goto slcmd ; if modem doesn't answer OK, try again + +:slhup ; hang up the phone +clear ; Clear unread characters from input buffer +pause 1 +echo Hanging up the phone. +output ath0\13 ; hayes command for on hook +input 2 OK\13\10 +if fail goto slcmd ; if no OK answer, put modem in command mode + +:sldial ; dial the number +pause 1 +echo Dialing. +output atdt9,550311\13\10 ; put phone number here +assign \%x 0 ; zero the time counter + +:look +clear ; Clear unread characters from input buffer +increment \%x ; Count the seconds +input 1 {CONNECT } +if success goto sllogin +reinput 1 {NO CARRIER\13\10} +if success goto sldial +reinput 1 {NO DIALTONE\13\10} +if success goto slnodial +reinput 1 {\255} +if success goto slhup +reinput 1 {\127} +if success goto slhup +if < \%x 60 goto look +else goto slhup + +:sllogin ; login +assign \%x 0 ; zero the time counter +pause 1 +echo Looking for login prompt. + +:slloop +increment \%x ; Count the seconds +clear ; Clear unread characters from input buffer +output \13 +; +; put your expected login prompt here: +; +input 1 {Username: } +if success goto sluid +reinput 1 {\255} +if success goto slhup +reinput 1 {\127} +if success goto slhup +if < \%x 10 goto slloop ; try 10 times to get a login prompt +else goto slhup ; hang up and start again if 10 failures + +:sluid +; +; put your userid here: +; +output ppp-login\13 +input 1 {Password: } +; +; put your password here: +; +output ppp-password\13 +input 1 {Entering SLIP mode.} +echo +quit + +:slnodial +echo \7No dialtone. Check the telephone line!\7 +exit 1 + +; local variables: +; mode: csh +; comment-start: "; " +; comment-start-skip: "; " +; end: + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + Troubleshooting <acronym>PPP</acronym> Connections + + PPPtroubleshooting + + This section covers a few issues which may arise when + using PPP over a modem connection. For instance, perhaps you + need to know exactly what prompts the system you are dialing + into will present. Some ISPs present the + ssword prompt, and others will present + password; if the ppp + script is not written accordingly, the login attempt will + fail. The most common way to debug ppp + connections is by connecting manually. The following + information will walk you through a manual connection step by + step. + + + Check the Device Nodes + + If you reconfigured your kernel then you recall the + sio device. If you did not + configure your kernel, there is no reason to worry. Just + check the dmesg output for the modem + device with: + + &prompt.root; dmesg | grep sio + + You should get some pertinent output about the + sio devices. These are the COM + ports we need. If your modem acts like a standard serial + port then you should see it listed on + sio1, or COM2. If so, you are not + required to rebuild the kernel. + When matching up sio modem is on sio1 or + COM2 if you are in DOS, then your + modem device would be /dev/cuaa1. + + + + Connecting Manually + + Connecting to the Internet by manually controlling + ppp is quick, easy, and a great way to + debug a connection or just get information on how your + ISP treats ppp client + connections. Lets start PPP from + the command line. Note that in all of our examples we will + use example as the hostname of the + machine running PPP. You start + ppp by just typing + ppp: + + &prompt.root; ppp + + We have now started ppp. + + ppp ON example> set device /dev/cuaa1 + + We set our modem device, in this case it is + cuaa1. + + ppp ON example> set speed 115200 + + Set the connection speed, in this case we + are using 115,200 kbps. + + ppp ON example> enable dns + + Tell ppp to configure our + resolver and add the nameserver lines to + /etc/resolv.conf. If ppp + cannot determine our hostname, we can set one manually later. + + ppp ON example> term + + Switch to terminal mode so that we can manually + control the modem. + + deflink: Entering terminal mode on /dev/cuaa1 +type '~h' for help + + at +OK +atdt123456789 + + Use at to initialize the modem, + then use atdt and the number for your + ISP to begin the dial in process. + + CONNECT + + Confirmation of the connection, if we are going to have + any connection problems, unrelated to hardware, here is where + we will attempt to resolve them. + + ISP Login:myusername + + Here you are prompted for a username, return the + prompt with the username that was provided by the + ISP. + + ISP Pass:mypassword + + This time we are prompted for a password, just + reply with the password that was provided by the + ISP. Just like logging into + &os;, the password will not echo. + + Shell or PPP:ppp + + Depending on your ISP this prompt + may never appear. Here we are being asked if we wish to + use a shell on the provider, or to start + ppp. In this example, we have chosen + to use ppp as we want an Internet + connection. + + Ppp ON example> + + Notice that in this example the first + has been capitalized. This shows that we have successfully + connected to the ISP. + + PPp ON example> + + We have successfully authenticated with our + ISP and are waiting for the + assigned IP address. + + PPP ON example> + + We have made an agreement on an IP + address and successfully completed our connection. + + PPP ON example>add default HISADDR + + Here we add our default route, we need to do this before + we can talk to the outside world as currently the only + established connection is with the peer. If this fails due to + existing routes you can put a bang character + ! in front of the . + Alternatively, you can set this before making the actual + connection and it will negotiate a new route + accordingly. + + If everything went good we should now have an active + connection to the Internet, which could be thrown into the + background using CTRL + z If you notice the + PPP return to ppp then + we have lost our connection. This is good to know because it + shows our connection status. Capital P's show that we have a + connection to the ISP and lowercase p's + show that the connection has been lost for whatever reason. + ppp only has these 2 states. + + + Debugging + + If you have a direct line and cannot seem to make a + connection, then turn hardware flow + CTS/RTS to off with the . This is mainly the case if you are + connected to some PPP capable + terminal servers, where PPP hangs + when it tries to write data to your communication link, so + it would be waiting for a CTS, or Clear + To Send signal which may never come. If you use this option + however, you should also use the + option, which may be required to defeat hardware dependent + on passing certain characters from end to end, most of the + time XON/XOFF. See the &man.ppp.8; manual page for more + information on this option, and how it is used. + + If you have an older modem, you may need to use the + . Parity is set at none + be default, but is used for error checking (with a large + increase in traffic) on older modems and some + ISPs. You may need this option for + the Compuserve ISP. + + PPP may not return to the + command mode, which is usually a negotiation error where + the ISP is waiting for your side to start + negotiating. At this point, using the ~p + command will force ppp to start sending the configuration + information. + + If you never obtain a login prompt, then most likely you + need to use PAP or + CHAP authentication instead of the + &unix; style in the example above. To use + PAP or CHAP just add + the following options to PPP + before going into terminal mode: + + ppp ON example> set authname myusername + + Where myusername should be + replaced with the username that was assigned by the + ISP. + + ppp ON example> set authkey mypassword + + Where mypassword should be + replaced with the password that was assigned by the + ISP. + + If you connect fine, but cannot seem to find any domain + name, try to use &man.ping.8; with an IP + address and see if you can get any return information. If + you experience 100 percent (100%) packet loss, then it is most + likely that you were not assigned a default route. Double + check that the option + was set during the connection. If you can connect to a + remote IP address then it is possible + that a resolver address has not been added to the + /etc/resolv.conf. This file should + look like: + + domain example.com +nameserver x.x.x.x +nameserver y.y.y.y + + Where x.x.x.x and + y.y.y.y should be replaced with + the IP address of your + ISP's DNS servers. This information may + or may not have been provided when you signed up, but a + quick call to your ISP should remedy + that. + + You could also have &man.syslog.3; provide a logging + function for your PPP connection. + Just add: + + !ppp +*.* /var/log/ppp.log + + to /etc/syslog.conf. In most cases, this + functionality already exists. + + + + + + + + + + + + + Jim + Mock + Contributed (from http://node.to/freebsd/how-tos/how-to-freebsd-pppoe.html) by + + + + + + Using PPP over Ethernet (PPPoE) + PPPover Ethernet + + PPPoE + PPP, over Ethernet + + + This section describes how to set up PPP over Ethernet + (PPPoE). + + + Configuring the Kernel + + No kernel configuration is necessary for PPPoE any longer. If + the necessary netgraph support is not built into the kernel, it will + be dynamically loaded by ppp. + + + + Setting Up <filename>ppp.conf</filename> + + Here is an example of a working + ppp.conf: + + default: + set log Phase tun command # you can add more detailed logging if you wish + set ifaddr 10.0.0.1/0 10.0.0.2/0 + +name_of_service_provider: + set device PPPoE:xl1 # replace xl1 with your Ethernet device + set authname YOURLOGINNAME + set authkey YOURPASSWORD + set dial + set login + add default HISADDR + + + + + Running <application>ppp</application> + + As root, you can run: + + &prompt.root; ppp -ddial name_of_service_provider + + + + + Starting <application>ppp</application> at Boot + + Add the following to your /etc/rc.conf + file: + + ppp_enable="YES" +ppp_mode="ddial" +ppp_nat="YES" # if you want to enable nat for your local network, otherwise NO +ppp_profile="name_of_service_provider" + + + + Using a PPPoE Service Tag + + Sometimes it will be necessary to use a service tag to establish + your connection. Service tags are used to distinguish between + different PPPoE servers attached to a given network. + + You should have been given any required service tag information + in the documentation provided by your ISP. If you cannot locate + it there, ask your ISP's tech support personnel. + + As a last resort, you could try the method suggested by the + Roaring Penguin + PPPoE program which can be found in the Ports Collection. Bear in mind however, + this may de-program your modem and render it useless, so + think twice before doing it. Simply install the program shipped + with the modem by your provider. Then, access the + System menu from the program. The name of your + profile should be listed there. It is usually + ISP. + + The profile name (service tag) will be used in the PPPoE + configuration entry in ppp.conf as the provider + part of the set device command (see the &man.ppp.8; + manual page for full details). It should look like this: + + set device PPPoE:xl1:ISP + + Do not forget to change xl1 + to the proper device for your Ethernet card. + Do not forget to change ISP + to the profile you have just found above. + + For additional information, see: + + + + Cheaper + Broadband with FreeBSD on DSL by Renaud + Waldura. + + + + + Nutzung von T-DSL und T-Online mit FreeBSD + by Udo Erdelhoff (in German). + + + + + + + PPPoE with a &tm.3com; <trademark class="registered">HomeConnect</trademark> ADSL Modem Dual Link + + This modem does not follow RFC 2516 + (A Method for transmitting PPP over Ethernet + (PPPoE), written by L. Mamakos, K. Lidl, J. Evarts, + D. Carrel, D. Simone, and R. Wheeler). Instead, different packet + type codes have been used for the Ethernet frames. Please complain + to 3Com if you think it + should comply with the PPPoE specification. + + In order to make FreeBSD capable of communicating with this + device, a sysctl must be set. This can be done automatically at + boot time by updating /etc/sysctl.conf: + + net.graph.nonstandard_pppoe=1 + + or can be done immediately with the command: + + &prompt.root; sysctl net.graph.nonstandard_pppoe=1 + + Unfortunately, because this is a system-wide setting, it is + not possible to talk to a normal PPPoE client or server and a + &tm.3com; HomeConnect ADSL Modem at the same time. + + + + + + Using <application>PPP</application> over ATM (PPPoA) + PPPover ATM + + PPPoA + PPP, over ATM + + + The following describes how to set up PPP over ATM (PPPoA). + PPPoA is a popular choice among European DSL providers. + + + Using PPPoA with the Alcatel &speedtouch; USB + + PPPoA support for this device is supplied as a port in + FreeBSD because the firmware is distributed under Alcatel's + license agreement and can not be redistributed freely + with the base system of FreeBSD. + + To install the software, simply use the Ports Collection. Install the + net/pppoa port and follow the + instructions provided with it. + + Like many USB devices, the Alcatel &speedtouch; USB needs to + download firmware from the host computer to operate properly. + It is possible to automate this process in &os; so that this + transfer takes place whenever the device is plugged into a USB + port. The following information can be added to the + /etc/usbd.conf file to enable this + automatic firmware transfer. This file must be edited as the + root user. + + device "Alcatel SpeedTouch USB" + devname "ugen[0-9]+" + vendor 0x06b9 + product 0x4061 + attach "/usr/local/sbin/modem_run -f /usr/local/libdata/mgmt.o" + + To enable the USB daemon, usbd, + put the following the line into + /etc/rc.conf: + + usbd_enable="YES" + + It is also possible to set up + ppp to dial up at startup. To do + this add the following lines to + /etc/rc.conf. Again, for this procedure + you will need to be logged in as the root + user. + + ppp_enable="YES" +ppp_mode="ddial" +ppp_profile="adsl" + + For this to work correctly you will need to have used the + sample ppp.conf which is supplied with the + net/pppoa port. + + + + + Using mpd + + You can use mpd to connect to a + variety of services, in particular PPTP services. You can find + mpd in the Ports Collection, + net/mpd. Many ADSL modems + require that a PPTP tunnel is created between the modem and + computer, one such modem is the Alcatel &speedtouch; + Home. + + First you must install the port, and then you can + configure mpd to suit your + requirements and provider settings. The port places a set of + sample configuration files which are well documented in + PREFIX/etc/mpd/. + Note here that PREFIX means the directory + into which your ports are installed, this defaults to + /usr/local/. A complete guide to + configure mpd is available in + HTML format once the port has been installed. It is placed in + PREFIX/share/doc/mpd/. + Here is a sample configuration for connecting to an ADSL + service with mpd. The configuration + is spread over two files, first the + mpd.conf: + + default: + load adsl + +adsl: + new -i ng0 adsl adsl + set bundle authname username + set bundle password password + set bundle disable multilink + + set link no pap acfcomp protocomp + set link disable chap + set link accept chap + set link keep-alive 30 10 + + set ipcp no vjcomp + set ipcp ranges 0.0.0.0/0 0.0.0.0/0 + + set iface route default + set iface disable on-demand + set iface enable proxy-arp + set iface idle 0 + + open + + + + The username used to authenticate with your ISP. + + + The password used to authenticate with your ISP. + + + + The mpd.links file contains information about + the link, or links, you wish to establish. An example + mpd.links to accompany the above example is given + beneath: + + adsl: + set link type pptp + set pptp mode active + set pptp enable originate outcall + set pptp self 10.0.0.1 + set pptp peer 10.0.0.138 + + + + The IP address of your &os; computer which you will be + using mpd from. + + + The IP address of your ADSL modem. For the Alcatel + &speedtouch; Home this address defaults to 10.0.0.138. + + + + It is possible to initialize the connection easily by issuing the + following command as root: + + &prompt.root; mpd -b adsl + + You can see the status of the connection with the following + command: + + &prompt.user; ifconfig ng0 +ng0: flags=88d1<UP,POINTOPOINT,RUNNING,NOARP,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 + inet 216.136.204.117 --> 204.152.186.171 netmask 0xffffffff + + Using mpd is the recommended way to + connect to an ADSL service with &os;. + + + + + Using pptpclient + + It is also possible to use FreeBSD to connect to other PPPoA + services using + net/pptpclient. + + To use net/pptpclient to + connect to a DSL service, install the port or package and edit your + /etc/ppp/ppp.conf. You will need to be + root to perform both of these operations. An + example section of ppp.conf is given + below. For further information on ppp.conf + options consult the ppp manual page, + &man.ppp.8;. + + adsl: + set log phase chat lcp ipcp ccp tun command + set timeout 0 + enable dns + set authname username + set authkey password + set ifaddr 0 0 + add default HISADDR + + + + The username of your account with the DSL provider. + + + The password for your account. + + + + + Because you must put your account's password in the + ppp.conf file in plain text form you should + make sure than nobody can read the contents of this file. The + following series of commands will make sure the file is only + readable by the root account. Refer to the + manual pages for &man.chmod.1; and &man.chown.8; for further + information. + &prompt.root; chown root:wheel /etc/ppp/ppp.conf +&prompt.root; chmod 600 /etc/ppp/ppp.conf + + + This will open a tunnel for a PPP session to your DSL router. + Ethernet DSL modems have a preconfigured LAN IP address which you + connect to. In the case of the Alcatel &speedtouch; Home this address is + 10.0.0.138. Your router documentation + should tell you which address your device uses. To open the tunnel and + start a PPP session execute the following + command: + + &prompt.root; pptp address adsl + + + You may wish to add an ampersand (&) to the + end of the previous command because pptp + will not return your prompt to you otherwise. + + + A tun virtual tunnel device will be + created for interaction between the pptp + and ppp processes. Once you have been + returned to your prompt, or the pptp + process has confirmed a connection you can examine the tunnel like + so: + + &prompt.user; ifconfig tun0 +tun0: flags=8051<UP,POINTOPOINT,RUNNING,MULTICAST> mtu 1500 + inet 216.136.204.21 --> 204.152.186.171 netmask 0xffffff00 + Opened by PID 918 + + If you are unable to connect, check the configuration of + your router, which is usually accessible via + telnet or with a web browser. If you still + cannot connect you should examine the output of the + pptp command and the contents of the + ppp log file, + /var/log/ppp.log for clues. + + + + + + + + Satoshi + Asami + Originally contributed by + + + + + Guy + Helmer + With input from + + + Piero + Serini + + + + + Using SLIP + SLIP + + + Setting Up a SLIP Client + SLIPclient + The following is one way to set up a FreeBSD machine for SLIP + on a static host network. For dynamic hostname assignments (your + address changes each time you dial up), you probably need to + have a more complex setup. + + First, determine which serial port your modem is connected to. + Many people set up a symbolic link, such as + /dev/modem, to point to the real device name, + /dev/cuaaN (or /dev/cuadN under &os; 6.X). This allows you to + abstract the actual device name should you ever need to move + the modem to a different port. It can become quite cumbersome when you + need to fix a bunch of files in /etc and + .kermrc files all over the system! + + + /dev/cuaa0 (or /dev/cuad0 under &os; 6.X) is + COM1, cuaa1 (or /dev/cuad1) is + COM2, etc. + + + Make sure you have the following in your kernel configuration + file: + + device sl + + It is included in the GENERIC kernel, so + this should not be a problem unless you have deleted it. + + + Things You Have to Do Only Once + + + + Add your home machine, the gateway and nameservers to + your /etc/hosts file. Ours looks like + this: + + 127.0.0.1 localhost loghost +136.152.64.181 water.CS.Example.EDU water.CS water +136.152.64.1 inr-3.CS.Example.EDU inr-3 slip-gateway +128.32.136.9 ns1.Example.EDU ns1 +128.32.136.12 ns2.Example.EDU ns2 + + + + Make sure you have hosts before + bind in your + /etc/host.conf on FreeBSD versions + prior to 5.0. Since FreeBSD 5.0, the system uses + the file /etc/nsswitch.conf instead, + make sure you have files before + dns in the line + of this file. Without these parameters funny + things may happen. + + + + Edit the /etc/rc.conf file. + + + + Set your hostname by editing the line that + says: + + hostname="myname.my.domain" + + Your machine's full Internet hostname should be + placed here. + + + default route + + Designate the default router by changing the + line: + + defaultrouter="NO" + + to: + + defaultrouter="slip-gateway" + + + + + + Make a file /etc/resolv.conf which + contains: + + domain CS.Example.EDU +nameserver 128.32.136.9 +nameserver 128.32.136.12 + + nameserver + domain name + As you can see, these set up the nameserver hosts. Of + course, the actual domain names and addresses depend on your + environment. + + + + Set the password for root and + toor (and any other + accounts that do not have a password). + + + + Reboot your machine and make sure it comes up with the + correct hostname. + + + + + + Making a SLIP Connection + SLIPconnecting with + + + Dial up, type slip at the prompt, + enter your machine name and password. What is required to + be entered depends on your environment. If you use + Kermit, you can try a script like this: + + # kermit setup +set modem hayes +set line /dev/modem +set speed 115200 +set parity none +set flow rts/cts +set terminal bytesize 8 +set file type binary +# The next macro will dial up and login +define slip dial 643-9600, input 10 =>, if failure stop, - +output slip\x0d, input 10 Username:, if failure stop, - +output silvia\x0d, input 10 Password:, if failure stop, - +output ***\x0d, echo \x0aCONNECTED\x0a + + Of course, you have to change the username and password + to fit yours. After doing so, you can just type + slip from the Kermit prompt to + connect. + + + Leaving your password in plain text anywhere in the + filesystem is generally a bad idea. + Do it at your own risk. + + + + + Leave the Kermit there (you can suspend it by + + Ctrl + z + ) and as root, type: + + &prompt.root; slattach -h -c -s 115200 /dev/modem + + If you are able to ping hosts on the + other side of the router, you are connected! If it does not + work, you might want to try instead of + as an argument to + slattach. + + + + + + How to Shutdown the Connection + + Do the following: + + &prompt.root; kill -INT `cat /var/run/slattach.modem.pid` + + to kill slattach. Keep in mind you must be + root to do the above. Then go back to + kermit (by running fg if you suspended it) and + exit from + it (q). + + The &man.slattach.8; manual page says you have + to use ifconfig sl0 down + to mark the interface down, but this does not + seem to make any difference. + (ifconfig sl0 reports the same thing.) + + Some times, your modem might refuse to drop the carrier. + In that case, simply start kermit and quit + it again. It usually goes out on the second try. + + + + Troubleshooting + + If it does not work, feel free to ask on &a.net.name; mailing list. The things that + people tripped over so far: + + + + Not using or in + slattach (This should not be fatal, + but some users have reported that this solves their + problems.) + + + + Using instead of + (might be hard to see the difference on + some fonts). + + + + Try ifconfig sl0 to see your + interface status. For example, you might get: + + &prompt.root; ifconfig sl0 +sl0: flags=10<POINTOPOINT> + inet 136.152.64.181 --> 136.152.64.1 netmask ffffff00 + + + + If you get no route to host + messages from &man.ping.8;, there may be a problem with your + routing table. You can use the netstat -r + command to display the current routes : + + &prompt.root; netstat -r +Routing tables +Destination Gateway Flags Refs Use IfaceMTU Rtt Netmasks: + +(root node) +(root node) + +Route Tree for Protocol Family inet: +(root node) => +default inr-3.Example.EDU UG 8 224515 sl0 - - +localhost.Exampl localhost.Example. UH 5 42127 lo0 - 0.438 +inr-3.Example.ED water.CS.Example.E UH 1 0 sl0 - - +water.CS.Example localhost.Example. UGH 34 47641234 lo0 - 0.438 +(root node) + + The preceding examples are from a relatively busy system. + The numbers on your system will vary depending on + network activity. + + + + + + + + Setting Up a SLIP Server + SLIPserver + + This document provides suggestions for setting up SLIP Server + services on a FreeBSD system, which typically means configuring + your system to automatically start up connections upon login for + remote SLIP clients. + + + + + Prerequisites + TCP/IP networking + This section is very technical in nature, so background + knowledge is required. It is assumed that you are familiar with + the TCP/IP network protocol, and in particular, network and node + addressing, network address masks, subnetting, routing, and + routing protocols, such as RIP. Configuring SLIP services on a + dial-up server requires a knowledge of these concepts, and if + you are not familiar with them, please read a copy of either + Craig Hunt's TCP/IP Network Administration + published by O'Reilly & Associates, Inc. (ISBN Number + 0-937175-82-X), or Douglas Comer's books on the TCP/IP + protocol. + + modem + It is further assumed that you have already set up your + modem(s) and configured the appropriate system files to allow + logins through your modems. If you have not prepared your + system for this yet, please see for details on dialup services + configuration. + You may also want to check the manual pages for &man.sio.4; for + information on the serial port device driver and &man.ttys.5;, + &man.gettytab.5;, &man.getty.8;, & &man.init.8; for + information relevant to configuring the system to accept logins + on modems, and perhaps &man.stty.1; for information on setting + serial port parameters (such as clocal for + directly-connected serial interfaces). + + + + Quick Overview + + In its typical configuration, using FreeBSD as a SLIP server + works as follows: a SLIP user dials up your FreeBSD SLIP Server + system and logs in with a special SLIP login ID that uses + /usr/sbin/sliplogin as the special user's + shell. The sliplogin program browses the + file /etc/sliphome/slip.hosts to find a + matching line for the special user, and if it finds a match, + connects the serial line to an available SLIP interface and then + runs the shell script + /etc/sliphome/slip.login to configure the + SLIP interface. + + + An Example of a SLIP Server Login + + For example, if a SLIP user ID were + Shelmerg, Shelmerg's + entry in /etc/master.passwd would look + something like this: + + Shelmerg:password:1964:89::0:0:Guy Helmer - SLIP:/usr/users/Shelmerg:/usr/sbin/sliplogin + + When Shelmerg logs in, + sliplogin will search + /etc/sliphome/slip.hosts for a line that + had a matching user ID; for example, there may be a line in + /etc/sliphome/slip.hosts that + reads: + + Shelmerg dc-slip sl-helmer 0xfffffc00 autocomp + + sliplogin will find that matching line, + hook the serial line into the next available SLIP interface, + and then execute /etc/sliphome/slip.login + like this: + + /etc/sliphome/slip.login 0 19200 Shelmerg dc-slip sl-helmer 0xfffffc00 autocomp + + If all goes well, + /etc/sliphome/slip.login will issue an + ifconfig for the SLIP interface to which + sliplogin attached itself (SLIP interface + 0, in the above example, which was the first parameter in the + list given to slip.login) to set the + local IP address (dc-slip), remote IP address + (sl-helmer), network mask for the SLIP + interface (0xfffffc00), and + any additional flags (autocomp). If + something goes wrong, sliplogin usually + logs good informational messages via the + syslogd daemon facility, which usually logs + to /var/log/messages (see the manual + pages for &man.syslogd.8; and &man.syslog.conf.5; and perhaps + check /etc/syslog.conf to see to what + syslogd is logging and where it is + logging to). + + + + + Kernel Configuration + kernelconfiguration + SLIP + + &os;'s default kernel (GENERIC) + comes with SLIP (&man.sl.4;) support; in case of a custom + kernel, you have to add the following line to your kernel + configuration file: + + device sl + + By default, your &os; machine will not forward packets. + If you want your FreeBSD SLIP Server to act as a router, you + will have to edit the /etc/rc.conf file and + change the setting of the gateway_enable variable to + . + + You will then need to reboot for the new settings to take + effect. + + Please refer to on + Configuring the FreeBSD Kernel for help in + reconfiguring your kernel. + + + + Sliplogin Configuration + + As mentioned earlier, there are three files in the + /etc/sliphome directory that are part of + the configuration for /usr/sbin/sliplogin + (see &man.sliplogin.8; for the actual manual page for + sliplogin): slip.hosts, + which defines the SLIP users and their associated IP + addresses; slip.login, which usually just + configures the SLIP interface; and (optionally) + slip.logout, which undoes + slip.login's effects when the serial + connection is terminated. + + + <filename>slip.hosts</filename> Configuration + + /etc/sliphome/slip.hosts contains + lines which have at least four items separated by + whitespace: + + + + SLIP user's login ID + + + + Local address (local to the SLIP server) of the SLIP + link + + + + Remote address of the SLIP link + + + + Network mask + + + + The local and remote addresses may be host names + (resolved to IP addresses by + /etc/hosts or by the domain name + service, depending on your specifications in the file + /etc/nsswitch.conf), and the network mask may be + a name that can be resolved by a lookup into + /etc/networks. On a sample system, + /etc/sliphome/slip.hosts looks like + this: + + # +# login local-addr remote-addr mask opt1 opt2 +# (normal,compress,noicmp) +# +Shelmerg dc-slip sl-helmerg 0xfffffc00 autocomp + + At the end of the line is one or more of the + options: + + + + — no header + compression + + + + — compress + headers + + + + — compress headers if + the remote end allows it + + + + — disable ICMP packets + (so any ping packets will be dropped instead + of using up your bandwidth) + + + + SLIP + TCP/IP networking + Your choice of local and remote addresses for your SLIP + links depends on whether you are going to dedicate a TCP/IP + subnet or if you are going to use proxy ARP on + your SLIP server (it is not true proxy ARP, but + that is the terminology used in this section to describe it). + If you are not sure which method to select or how to assign IP + addresses, please refer to the TCP/IP books referenced in + the SLIP Prerequisites () + and/or consult your IP network manager. + + If you are going to use a separate subnet for your SLIP + clients, you will need to allocate the subnet number out of + your assigned IP network number and assign each of your SLIP + client's IP numbers out of that subnet. Then, you will + probably need to configure a static route to the SLIP + subnet via your SLIP server on your nearest IP router. + + Ethernet + Otherwise, if you will use the proxy ARP + method, you will need to assign your SLIP client's IP + addresses out of your SLIP server's Ethernet subnet, and you + will also need to adjust your + /etc/sliphome/slip.login and + /etc/sliphome/slip.logout scripts to use + &man.arp.8; to manage the proxy-ARP entries in the SLIP + server's ARP table. + + + + <filename>slip.login</filename> Configuration + + The typical /etc/sliphome/slip.login + file looks like this: + + #!/bin/sh - +# +# @(#)slip.login 5.1 (Berkeley) 7/1/90 + +# +# generic login file for a slip line. sliplogin invokes this with +# the parameters: +# 1 2 3 4 5 6 7-n +# slipunit ttyspeed loginname local-addr remote-addr mask opt-args +# +/sbin/ifconfig sl$1 inet $4 $5 netmask $6 + + This slip.login file merely runs + ifconfig for the appropriate SLIP interface + with the local and remote addresses and network mask of the + SLIP interface. + + If you have decided to use the proxy ARP + method (instead of using a separate subnet for your SLIP + clients), your /etc/sliphome/slip.login + file will need to look something like this: + + #!/bin/sh - +# +# @(#)slip.login 5.1 (Berkeley) 7/1/90 + +# +# generic login file for a slip line. sliplogin invokes this with +# the parameters: +# 1 2 3 4 5 6 7-n +# slipunit ttyspeed loginname local-addr remote-addr mask opt-args +# +/sbin/ifconfig sl$1 inet $4 $5 netmask $6 +# Answer ARP requests for the SLIP client with our Ethernet addr +/usr/sbin/arp -s $5 00:11:22:33:44:55 pub + + The additional line in this + slip.login, arp -s + $5 00:11:22:33:44:55 pub, creates an ARP entry + in the SLIP server's ARP table. This ARP entry causes the + SLIP server to respond with the SLIP server's Ethernet MAC + address whenever another IP node on the Ethernet asks to + speak to the SLIP client's IP address. + + EthernetMAC address + When using the example above, be sure to replace the + Ethernet MAC address (00:11:22:33:44:55) with the MAC address of + your system's Ethernet card, or your proxy ARP + will definitely not work! You can discover your SLIP server's + Ethernet MAC address by looking at the results of running + netstat -i; the second line of the output + should look something like: + + ed0 1500 <Link>0.2.c1.28.5f.4a 191923 0 129457 0 116 + + This indicates that this particular system's Ethernet MAC + address is 00:02:c1:28:5f:4a + — the periods in the Ethernet MAC address given by + netstat -i must be changed to colons and + leading zeros should be added to each single-digit hexadecimal + number to convert the address into the form that &man.arp.8; + desires; see the manual page on &man.arp.8; for complete + information on usage. + + + When you create + /etc/sliphome/slip.login and + /etc/sliphome/slip.logout, the + execute bit (i.e., chmod 755 + /etc/sliphome/slip.login /etc/sliphome/slip.logout) + must be set, or sliplogin will be unable + to execute it. + + + + + <filename>slip.logout</filename> Configuration + + /etc/sliphome/slip.logout is not + strictly needed (unless you are implementing proxy + ARP), but if you decide to create it, this is an + example of a basic + slip.logout script: + + #!/bin/sh - +# +# slip.logout + +# +# logout file for a slip line. sliplogin invokes this with +# the parameters: +# 1 2 3 4 5 6 7-n +# slipunit ttyspeed loginname local-addr remote-addr mask opt-args +# +/sbin/ifconfig sl$1 down + + If you are using proxy ARP, you will want to + have /etc/sliphome/slip.logout remove the + ARP entry for the SLIP client: + + #!/bin/sh - +# +# @(#)slip.logout + +# +# logout file for a slip line. sliplogin invokes this with +# the parameters: +# 1 2 3 4 5 6 7-n +# slipunit ttyspeed loginname local-addr remote-addr mask opt-args +# +/sbin/ifconfig sl$1 down +# Quit answering ARP requests for the SLIP client +/usr/sbin/arp -d $5 + + The arp -d $5 removes the ARP entry + that the proxy ARP + slip.login added when the SLIP client + logged in. + + It bears repeating: make sure + /etc/sliphome/slip.logout has the execute + bit set after you create it (i.e., chmod 755 + /etc/sliphome/slip.logout). + + + + + Routing Considerations + + SLIP + routing + + If you are not using the proxy ARP method for + routing packets between your SLIP clients and the rest of your + network (and perhaps the Internet), you will probably + have to add static routes to your closest default router(s) to + route your SLIP clients subnet via your SLIP server. + + + Static Routes + static routes + + Adding static routes to your nearest default routers + can be troublesome (or impossible if you do not have + authority to do so...). If you have a multiple-router + network in your organization, some routers, such as those + made by Cisco and Proteon, may not only need to be + configured with the static route to the SLIP subnet, but + also need to be told which static routes to tell other + routers about, so some expertise and + troubleshooting/tweaking may be necessary to get + static-route-based routing to work. + + + + Running <application>&gated;</application> + + &gated; + + + + &gated; is proprietary software now and + will not be available as source code to the public anymore + (more info on the &gated; website). This + section only exists to ensure backwards compatibility for + those that are still using an older version. + + + An alternative to the headaches of static routes is to + install &gated; on your FreeBSD SLIP server + and configure it to use the appropriate routing protocols + (RIP/OSPF/BGP/EGP) to tell other routers about your SLIP + subnet. + You will need to write a /etc/gated.conf + file to configure your &gated;; here is a sample, similar to + what the author used on a FreeBSD SLIP server: + + # +# gated configuration file for dc.dsu.edu; for gated version 3.5alpha5 +# Only broadcast RIP information for xxx.xxx.yy out the ed Ethernet interface +# +# +# tracing options +# +traceoptions "/var/tmp/gated.output" replace size 100k files 2 general ; + +rip yes { + interface sl noripout noripin ; + interface ed ripin ripout version 1 ; + traceoptions route ; +} ; + +# +# Turn on a bunch of tracing info for the interface to the kernel: +kernel { + traceoptions remnants request routes info interface ; +} ; + +# +# Propagate the route to xxx.xxx.yy out the Ethernet interface via RIP +# + +export proto rip interface ed { + proto direct { + xxx.xxx.yy mask 255.255.252.0 metric 1; # SLIP connections + } ; +} ; + +# +# Accept routes from RIP via ed Ethernet interfaces + +import proto rip interface ed { + all ; +} ; + + RIP + The above sample gated.conf file + broadcasts routing information regarding the SLIP subnet + xxx.xxx.yy via RIP onto the + Ethernet; if you are using a different Ethernet driver than + the ed driver, you will need to + change the references to the ed + interface appropriately. This sample file also sets up + tracing to /var/tmp/gated.output for + debugging &gated;'s activity; you can + certainly turn off the tracing options if + &gated; works correctly for you. You will need to + change the xxx.xxx.yy's into the + network address of your own SLIP subnet (be sure to change the + net mask in the proto direct clause as + well). + + Once you have installed and configured + &gated; on your system, you will need to + tell the FreeBSD startup scripts to run + &gated; in place of + routed. The easiest way to accomplish + this is to set the router and + router_flags variables in + /etc/rc.conf. Please see the manual + page for &gated; for information on + command-line parameters. + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/preface/preface.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/preface/preface.sgml new file mode 100644 index 0000000000..074fac20bc --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/preface/preface.sgml @@ -0,0 +1,690 @@ + + + + Πρόλογος + + Σε Ποιούς Απευθύνεται Αυτό + το Βιβλίο + + Όσοι δεν είχαν ήδη από πριν κάποια επαφή με το &os; μπορούν να + διαβάσουν το πρώτο τμήμα αυτού του βιβλίου, το οποίο αποτελείται από ένα + οδηγό εγκατάστασης του &os; και εισάγει ομαλά τον αναγνώστη στη φιλοσοφία + και τον σχεδιασμό του &unix;. Αυτό το τμήμα δεν έχει ιδιαίτερες + απαιτήσεις. Αρκεί μόνο η διάθεση για εξερεύνηση ενός νέου συστήματος, και + η δυνατότητα αφομοίωσης των γνώσεων για το &os; καθώς αυτές εισάγονται + σταδιακά. + + Αφού διαβάσετε το πρώτο τμήμα, το δεύτερο, κατά πολύ μεγαλύτερο τμήμα, + περιλαμβάνει μια εκτενή αναφορά σε διάφορα θέματα που ενδιαφέρουν + τους διαχειριστές συστημάτων &os;. Μερικά από αυτά τα κεφάλαια είναι + ευκολότερο να τα κατανοήσετε αν έχετε ήδη μελετήσει συγκεκριμένα τμήματα + του βιβλίου. Όπου χρειάζεται κάτι τέτοιο, θα αναφέρεται στη σύνοψη του + κεφαλαίου που μόλις ξεκινήσατε να διαβάζετε. + + Για περισσότερες πηγές πληροφοριών, δείτε την + . + + Αλλαγές από τη Δεύτερη + Έκδοση + + Η τρίτη έκδοση αυτού του βιβλίου είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας + περισσότερων από δύο χρόνων από τα μέλη της Ομάδας Τεκμηρίωσης του &os;. + Οι πιο σημαντικές αλλαγές σε αυτή τη νέα έκδοση είναι οι παρακάτω: + + + + , Το κεφάλαιο Ρύθμισης και + Παραμετροποίησης του &os; έχει επεκταθεί με νέες πληροφορίες για τη + διαχείριση ενέργειας και πηγών συστήματος μέσω ACPI, με περισσότερες + πληροφορίες για το σύστημα cron και με περισσότερες + επιλογές παραμετροποίησης του πυρήνα του &os;. + + + + , Το κεφάλαιο Ασφάλειας, έχει επεκταθεί + με νέες πληροφορίες για Δίκτυα VPN, για λίστες ελέγχου της πρόσβασης + αρχείων (ACLs), και περισσότερες συμβουλές σχετικά με την ασφάλεια του + &os;. + + + + , Ο Υποχρεωτικός Έλεγχος Πρόσβασης (MAC), + είναι ένα νέο κεφάλαιο σε αυτή την έκδοση. Εξηγεί τι είναι ο + μηχανισμός MAC, και πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ενισχυθεί η + ασφάλεια ενός συστήματος &os;. + + + + , Το κεφάλαιο για Αποθηκευτικά Μέσα, έχει + επεκταθεί με νέες πληροφορίες για συσκευές αποθήκευσης USB, στιγμιαίες + εικόνες συστήματος αρχείων (snapshots), περιορισμούς στη χρήση των + συστημάτων αρχείων (quotas), για συστήματα αρχείων βασισμένα σε + υπάρχοντα αρχεία και δικτυακά συστήματα αρχείων, καθώς και για + κρυπτογραφημένες κατατμήσεις δίσκων. + + + + , Το Vinum, είναι ένα νέο κεφάλαιο σε + αυτή την έκδοση. Περιγράφει τον τρόπο χρήσης του Vinum, ενός + συστήματος διαχείρισης αποθηκευτικών μέσων που υλοποιεί την οργάνωση + φυσικών δίσκων του συστήματος σε διάταξη RAID-0, RAID-1 και + RAID-5. + + + + Ένας τμήμα σχετικό με την επίλυση προβλημάτων έχει προστεθεί στο + κεφάλαιο , για τις συνδέσεις μέσω PPP και + SLIP. + + + + , Το κεφάλαιο για την Ηλεκτρονική + Αλληλογραφία έχει επεκταθεί με νέες πληροφορίες για την χρήση + εναλλακτικών MTA, την πιστοποίηση ταυτότητος SMTP, το πρωτόκολο UUCP, + τα εργαλεία fetchmail και + procmail, και με άλλα θέματα για + προχωρημένους. + + + + , Το κεφάλαιο Διακομιστών Δικτύων, + περιλαμβάνεται για πρώτη φορά σε αυτή την έκδοση. Αυτό το κεφάλαιο + περιγράφει πως να εγκαταστήσετε τον Διακομιστή HTTP + Apache, τον εξυπηρετητή ftpd + του &os;, και πως να εγκαταστήσετε έναν διακομιστή για πελάτες + µsoft; &windows; με το Samba. + Κάποιες ενότητες από την , + Δικτύωση για Προχωρημένους, μεταφέρθηκαν για να βελτιωθεί η οργάνωση + του κεφαλαίου. + + + + , Το κεφάλαιο Δικτύωση για + Προχωρημένους έχει επεκταθεί με νέες πληροφορίες για τη χρήση συσκευών + &bluetooth; στο &os;, την εγκατάσταση ασύρματων δικτύων, και την + Μέθοδο Δικτύωσης Ασύγχρονης Μεταφοράς (ATM). + + + + Έχει προστεθεί ένα γλωσσάρι, για να συγκεντρώσει όλους τους + τεχνικούς όρους και τους διάφορους ορισμούς που περιέχονται σε + ολόκληρο το βιβλίο. + + + + Έγιναν αισθητικές βελτιώσεις στους πίνακες και στα γραφήματα σε + ολόκληρο το βιβλίο. + + + + Αλλαγές από την Πρώτη + Έκδοση + + Η δεύτερη έκδοση ήταν το αποτέλεσμα τουλάχιστον δύο χρόνων εργασίας + από τα μέλη της Ομάδας Τεκμηρίωσης του &os;. Οι πιο σημαντικές αλλαγές σε + αυτή την έκδοση ήταν οι παρακάτω: + + + + + + Προστέθηκε ένα ολοκληρωμένο Ευρετήριο. + + + + Όλα τα γραφήματα σε ASCII αντικαταστάθηκαν από γραφικά + διαγράμματα. + + + + Προστέθηκε μια στάνταρ σύνοψη σε κάθε κεφάλαιο, η οποία περιέχει + μια σύντομη ανακεφαλαίωση των πληροφοριών που περιέχει το κεφάλαιο, + και τι περιμένει να μάθει ο αναγνώστης. + + + + Το περιεχόμενο ανασχηματίστηκε λογικά τρία μέρη: + Ξεκινώντας, + Η Διαχείριση του Συστήματος, και + Παραρτήματα. + + + + (Εγκαθιστώντας το &os;) + ξαναγράφτηκε από την αρχή με πολλές εικόνες ώστε να διευκολύνει τους + χρήστες να κατανοήσουν το κείμενο. + + + + (Οι βασικές έννοιες στο + &unix;) έχει επεκταθεί ώστε να συμπεριλαμβάνει πρόσθετες + πληροφορίες για τις διεργασίες (processes), τους δαίμονες (daemons), + και τις σημάνσεις (signals). + + + + (Εγκαθιστώντας Εφαρμογές) + έχει επεκταθεί ώστε να συμπεριλαμβάνει πρόσθετες πληροφορίες για την + διαχείριση προμεταγλωττισμένων πακέτων (packages). + + + + (Το σύστημα X Window) + ξαναγράφτηκε από την αρχή με έμφαση στην χρήση μοντέρνων τεχνολογιών, + όπως τα περιβάλλοντα εργασίας KDE και + GNOME σε &xfree86; 4.X. + + + + (Οι Διεργασίες Εκκίνησης του + Συστήματος &os;) έχει επεκταθεί. + + + + (Αποθηκευτικοί Χώροι) + ξαναγράφτηκε με βάση τα παλαιότερα δύο κεφάλαια Δίσκοι + και Αντίγραφα Ασφαλείας. Αισθανόμαστε ότι τα θέματα + είναι πιο ευκολονόητα όταν παρουσιάζονται μαζί σαν ένα κεφάλαιο. + Προστέθηκε επίσης ένας τομέας για RAID (υλοποίηση είτε μέσω υλικού ή + λογισμικού). + + + + (Σειριακές + Επικοινωνίες) αναδιογανώθηκε από την αρχή και ενημερώθηκε για + τις εκδόσεις FreeBSD 4.X/5.X. + + + + (PPP και SLIP) + ενημερώθηκε σε σημαντικό βαθμό. + + + + Πολλοί νέοι τομείς προστέθηκαν στην + (Δικτύωση για Προχωρημένους). + + + + (Ηλεκτρονική Αλληλογραφία) + έχει επεκταθεί για να συμπεριλαμβάνει περισσότερες πληροφορίες για τις + ρυθμίσεις του Sendmail. + + + + (Συμβατότητα &linux;) + έχει επεκταθεί για να συμπεριλαμβάνει πληροφορίες για την εγκατάσταση + της βάσης δεδομένων &oracle; και του + &sap.r3;. + + + + Τα νέα θέματα που ακολουθούν καλύπτονται στην δεύτερη + έκδοση: + + + + Ρύθμιση και Βελτιστοποίηση + (). + + + + Πολυμέσα () + + + + + + Οργάνωση Αυτού του + Βιβλίου + + Αυτό το βιβλίο είναι διαχωρισμένο σε πέντε ξεχωριστά λογικά τμήματα. + Το πρώτο τμήμα, Ξεκινώντας, περιγράφει την + εγκατάσταση και την βασική χρήση του &os;. Ο προτεινόμενος τρόπος + ανάγνωσης αυτού του τμήματος είναι ένα-ένα κεφάλαιο, με τη σειρά, + προσπερνώντας κεφάλαια με γνωστά θέματα. Το δεύτερο τμήμα, Συνήθεις + Εργασίες, περιγράφει μερικά χαρακτηριστικά του &os; τα οποία + χρησιμοποιούνται συχνά. Αυτό το τμήμα, καθώς και όλα τα τμήματα του + βιβλίου που ακολουθούν, μπορεί να διαβαστεί εκτός σειράς. Κάθε κεφάλαιο + ξεκινά με μια σαφή και σύντομη σύνοψη, η οποία περιγράφει τα περιεχόμενα + του κεφαλαίου καθώς και τι χρειάζεται να κατέχει ήδη ο αναγνώστης. Αυτό + επιτρέπει στον περιστασιακό αναγνώστη να προσπερνά γρήγορα ενότητες, για + να βρει κεφάλαια τα οποία τον ενδιαφέρουν περισσότερο. Το τρίτο τμήμα, + Διαχείριση Συστήματος, περιέχει θέματα σχετικά με τη + διαχείριση συστημάτων &os;. Το τέταρτο τμήμα, Επικοινωνία + Δικτύου, καλύπτει θέματα δικτύωσης και διακομιστών. + Το πέμπτο τμήμα περιέχει παραρτήματα με διάφορες πληροφορίες. + + + + + + + , Εισαγωγή + + Παρουσιάζει το &os; στο νέο χρήστη. Περιγράφει την + ιστορία του &os; Project, τους στόχους του και το μοντέλο ανάπτυξης. + + + + , Εγκατάσταση + + Οδηγεί τον χρήστη στην διαδικασία της πλήρης εγκατάστασης. + Επίσης συμπεριλαμβάνονται μερικά θέματα εγκατάστασης για προχωρημένους, όπως + εγκατάσταση μέσω σειριακής κονσόλας. + + + + , Βασικές Έννοιες ατο &unix; + + Περιέχει τις βασικές εντολές και λειτουργίες του λειτουργικού + συστήματος &os; Εάν είστε εξοικειωμένος με &linux; ή με + άλλο Λ.Σ. τύπου &unix; τότε πιθανώς να μπορείτε να προσπεράσετε + αυτό το κεφάλαιο. + + + + , Εγκαθιστώντας Εφαρμογές + + Περιγράφει τον τρόπο εγκατάστασης λογισμικού τρίτων με την + καινοτόμο Συλλογή Πορτών (Ports Collection) του &os; + και με τα στάνταρ προμεταγλωττισμένα πακέτα (packages). + + + + , Το σύστημα X Window + + Περιγράφει γενικά το σύστημα X Window και ειδικότερα το + X11 του &os;. Επίσης περιγράφει το περιβάλλον επιφάνειας εργασίας + όπως το KDE και το GNOME. + + + + + + + , Εφαρμογές Επιφάνειας Εργασίας + + Ταξινομεί σε λίστες μερικές απ'τις πιο συνήθεις εφαρμογές + επιφάνειας εργασίας, όπως προγράμματα πλοήγησης ιστού και + παραγωγικές πλατφόρμες, και περιγράφει πως να τις εγκαταστήσετε στο + &os;. + + + + , Πολυμέσα + + Υποδεικνύει πως να εγκαταστήσετε δυνατότητες αναπαραγωγήε ήχου και + βίντεο για το σύστημα σας. Επίσης περιλαμβάνει κάποια δείγματα από + εφαρμογές ήχου και βίντεο. + + + + , Ρυθμίζοντας τον πυρήνα + του &os; + + Εξηγεί τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να ρυθμίσετε ένα + νέο πυρήνα και παρέχει λεπτομερείς οδηγίες για την ρύθμιση, + δημιουργία εκτελέσιμου, και εγκατάσταση του νέου προσαρμοσμένου σας + πυρήνα. + + + + , Εκτύπωση + + Περιγράφει πως να διαχειρίζεστε εκτυπωτές στο &os;, + συμπεριλαμβάνοντας πληροφορίες για σελίδες λογότυπων, λογαριασμούς + εκτυπωτών, και αρχικές ρυθμίσεις. + + + + , Συμβατότητα εκτελέσιμων &linux; + + Περιγράφει τις δυνατότητες συμβατότητος με εφαρμογές &linux; του + &os;. Επίσης παρέχει λεπτομερείς οδηγίες εγκατάστασης για πολλές + γνωστές εφαρμογές για &linux; + όπως &oracle;, &sap.r3;, + και &mathematica;. + + + + + + + , Ρύθμιση και Συντονισμός + + Περιγράφει τις παραμέτρους εκείνες που έχουν στη διάθεση τους οι + διαχειριστές του συστήματος, ώστε να συντονίσουν το σύστημα &os; για + βέλτιστη απόδοση. Επίσης περιγράφει τα διάφορα ρυθμιστικά αρχεία + που χρησιμοποιούνται στο &os; και που να τα βρείτε. + + + + , Διαδικασία Εκκίνησης του Συστήματος + + Περιγράφει την διαδικασία εκκίνησης του &os; και εξηγεί πως να + ελέγχουμε αυτήν την διαδικασία με ειδικές επιλογές ρύθμισης. + + + + , Χρήστες και Βασική Διαχείριση + Λογαριασμών + + Περιγράφει την δημιουργία και την διαχείριση των λογαριασμών + χρηστών. Επίσης περιέχει τους τρόπους οριοθέτησης των πόρων που θα + πρέπει να τεθούν στους χρήστες και σε άλλες λειτουργίες διαχείρισης + λογαριασμών. + + + + , Ασφάλεια + + Περιγράφει διάφορα διαθέσιμα εργαλεία που θα σας βοηθήσουνε να + κρατήσετε το &os; σύστημα σας ασφαλές, περιλαμβάνονται Kerberos, + IPsec και OpenSSH. + + + + , Jails + + Περιγράφει το πλαίσιο εργασίας των jails, και τις βελτιώσεις των + jails πέρα απ'την παραδοσιακή chroot υποστήριξη του &os;. + + + + , Υποχρεωτικός Έλεγχος στην Πρόσβαση + + Εξηγεί τι είναι ο Υποχρεωτικός Έλεγχος στην Πρόσβαση (MAC) και + πως ο μηχανισμός αυτός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να ασφαλίσουμε + το &os; σύστημα μας. + + + + , Κριτικός Έλεγχος Συμβάντων Ασφαλείας + + Περιγράφει τι είναι ο Κριτικός Έλεγχος Συμβάντων, πως μπορεί να + εγκατασταθεί, να ρυθμιστεί, και πως τα ίχνη του ελέγχου μπορούν να + διερευνούνται και να παρατηρούνται. + + + + + , Αποθήκευση + + Περιγράφει πως να διαχειρίζεστε μέσα αποθήκευσης και συστήματα + αρχείων με το &os;. Συμπεριλαμβάνονται φυσικοί δίσκοι, συστοιχίες + RAID, οπτικά και μαγνητικά μέσα, εικονικοί δίσκοι μνήμης και + δικτυακά συστήματα αρχείων. + + + + , GEOM + + Περιγράφει τι είναι το πλαίσιο εργασίας GEOM στο &os; και πως να + ρυθμίσετε διάφορα υποστηριζόμενα επίπεδα RAID. + + + + , Vinum + + Περιγράφει πως να χρησιμοποιήσετε το Vinum, ένα λογικό + διαχειριστή χώρου που παρέχει λογικούς δίσκους ανεξαρτήτως συσκευής, + και RAID-0, RAID-1 και RAID-5 λογισμικό. + + + + , Εικονικότητα + + Περιγράφει τι προσφέρουν τα συστήματα εικονικότητος, και πως + μπορεί να χρησιμποιηθεί με το &os;. + + + + , Τοπικότητα + + Περιγράφει πως να χρησιμοποιήσετε το &os; σε γλώσσες εκτός της + Αγγλικής. Καλύπτει την τοπικότητα σε επίπεδο συστήματος όπως και σε + επίπεδο εφαρμογών. + + + + , Στη κόψη του ξυραφιού + + Εξηγεί τις διαφορές μεταξύ των εκδόσεων FreeBSD-STABLE, + FreeBSD-CURRENT, και FreeBSD. Περιγράφει ποιοι χρήστες θα + επωφελούντο από την ιχνηλάτευση ενός συστήματος ανάπτυξης και + σκιαγραφεί αυτή τη διεργασία. + + + + + + + , Σειριακές Επικοινωνίες + + Εξηγεί πως να συνδέσετε τερματικά και μόντεμ στο &os; σύστημα + σας για εισερχόμενες και εξερχόμενες συνδέσεις. + + + + , PPP και SLIP + + Περιγράφει πως να χρησιμοποιήσετε τις τεχνολογίες PPP, SLIP, ή + PPP over Ethernet για να συνδεθείτε σε απομακρυσμένα συστήματα με το + &os;. + + + + , Ηλεκτρονική Αλληλογραφία + + Εξηγεί τα διαφορετικά στοιχεία ενός διακομιστή ηλεκτρονικής + αλληλογραφίας και εμβαθύνει σε θέματα απλών ρυθμίσεων για τα πιο + δημοφιλή λογισμικά διακομιστών ηλεκτρονικής αλληλογραφίας: + sendmail. + + + + , Διακομιστές Δικτύων + + Παρέχει λεπτομερείς οδηγίες και παραδείγματα από ρυθμιστικά + αρχεία για να εγκαταστήσετε στην &os; μηχανή σας ένα διακομιστή + δικτυακού συστήματος αρχείων, ένα διακομιστή ονομάτων χώρου, ένα + διακομιστή δικτυακού συστήματος πληροφοριών, ή ένα διακομιστή + συγχρονισμού ώρας. + + + + , Δικτυακό φίλτρο ασφαλείας + + Εξηγεί την φιλοσοφία που κρύβεται πίσω απ'τα δικτυακά φίλτρα + ασφαλείας βασισμένα σε λογισμικό και παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες + για τις ρυθμίσεις των διαφόρων δικτυακών φίλτρων που είναι διαθέσιμα + για το &os;. + + + + , Δίκτυα για Προχωρημένους + + Περιγράφει πολλά θέματα δικτύωσης, συμπεριλαμβάνοντας + διαμοιρασμό της σύνδεσης σας στο Ίντερνετ με άλλους υπολογιστές στο + τοπικό σας δίκτυο LAN, θέματα δρομολόγησης για προχωρημένους, + ασύρματη δικτύωση, &bluetooth;, ATM, IPv6, και πολλά ακόμη. + + + + + + + , Πως ν'αποκτήσετε το &os; + + Ταξινομεί σε λίστες διάφορες πηγές για ν'αποκτήσετε το &os; σε + CDROM ή DVD όπως επίσης διάφορες τοποθεσίες στο Ίντερνετ απ'όπου + μπορείτε να κατεβάσετε και να εγκαταστήσετε το &os;. + + + + , Βιβλιογραφία + + Αυτό το βιβλίο αγγίζει πολλά διαφορετικά θέματα που μπορεί να + σας κεντρίσει το ενδιαφέρον για μια πιο λεπτομερή εξερεύνηση. Η + βιβλιογραφία ταξινομεί σε κατηγορίες πολλά άριστα βιβλία οποία + αναφέρεται το κείμενο. + + + + , Πηγές στο Ίντερνετ + + Περιγράφει πολλά διαθέσιμα φόρουμ για χρήστες &os; για να θέσετε + ερωτήματα και να ενασχοληθείτε σε τεχνικές συζητήσεις για το + &os;. + + + + , Κλειδιά PGP + + Καταγράφει τα δακτυλικά αποτυπώματα PGP αρκετών μελών της ομάδας + Ανάπτυξης του &os;. + + + + + Συμβάσεις που χρησιμοποιούνται + σε αυτό το βιβλίο + + Στο να παρέχεται με συνέπεια και ευκολία η ανάγνωση του κειμένου, μερικές + συμβάσεις ακολουθούνται σε ολόκληρο το βιβλίο. + + Τυπογραφικές + Συμβάσεις + + + + Πλάγια γραφή + + Η πλάγια γραμματοσειρά χρησιμοποιείται για ονόματα αρχείων, URLs, + κείμενο με έμφαση, και για χρήση πρωτοεμφανιζόμενων τεχνικών όρων. + + + + Γραφή σταθερού πλάτους + + Η σταθερού πλάτους γραμματοσειρά + χρησιμοποιείται για μηνύματα λάθους, εντολές, μεταβλητές περιβάλλοντος, + ονομασίες των ports, ονόματα κεντρικών υπολογιστών, ονόματα χρηστών, ονόματα ομάδων, ονόματα + συσκευών, μεταβλητών, και αποσπάσματα κώδικα. + + + + Έντονη γραφή + + Η έντονη γραμματοσειρά χρησιμοποιείται για + εφαρμογές, εντολές, και πλήκτρα. + + + + + + Εισαγωγή στοιχείων + Χρήστη + + Η πληκτρολόγηση σημειώνεται με έντονη γραφή ώστε να ξεχωρίζει + από το υπόλοιπο κείμενο. Συνδυασμοί πλήκτρων που πρέπει να πατηθούν ταυτόχρονα + σημειώνονται με `+' μεταξύ των πλήκτρων, όπως: + + + + Ctrl + Alt + Del + + + + Το οποίο σημαίνει πως ο χρήστης θα πρέπει να πληκτρολογήσει τα πλήκτρα Ctrl, + Alt, και το πλήκτρο Del ταυτόχρονα. + + Πλήκτρα που πρέπει να πληκτρολογηθούν σε ακολουθία θα πρέπει να είναι χωρισμένα με + κόμμα, για παράδειγμα: + + + + Ctrl + X + , + + Ctrl + S + + + + Το οποίο σημαίνει πως ο χρήστης αναμένεται να πληκτρολογήσει τα + πλήκτρα Ctrl και X ταυτόχρονα + και έπειτα να πληκτρολογήσει τα πλήκτρα Ctrl και S + ταυτόχρονα. + + + Παραδείγματα + + Τα παραδείγματα που ξεκινούν με E:\> + υποδηλώνουν μια εντολή σε &ms-dos;. Αυτές οι εντολές μπορούν να εκτελούνται + από το παράθυρο Προτροπής Εντολών σε σύγχρονο περιβάλλον + µsoft.windows; εκτός αν αναφέρεται κάτι διαφορετικό. + + E:\> tools\fdimage floppies\kern.flp A: + + Τα παραδείγματα που ξεκινούν με &prompt.root; υποδηλώνουν μια εντολή που + θα πρέπει να εκτελεστεί από τον υπερχρήστη (superuser) του συστήματος &os;. Μπορείτε + να συνδεθείτε σαν χρήστης root για να πληκτρολογήσετε την εντολή, ή + να συνδεθείτε σαν κανονικός χρήστης κσι να χρησιμοποιήσετε την εντολή &man.su.1; + ώστε να αποκτήσετε προνόμια υπερχρήστη (superuser). + + &prompt.root; dd if=kern.flp of=/dev/fd0 + + Τα παραδείγματα που ξεκινούν με &prompt.user; υποδηλώνουν μια εντολή που + μπορεί να εκτελεστεί από ένα κανονικό χρήστη. Η σύνταξη C-shell χρησιμοποιείται + για να θέσουμε μεταβλητές περιβάλλοντος και άλλες εντολές κέλυφους, εκτός αν + αναφέρεται κάτι διαφορετικό. + + &prompt.user; top + + Αναγνωρισημότητα + + Το βιβλίο που κρατάτε παρουσιάζει τις προσπάθειες πολλών εκατοντάδων ανθρώπων + απ'όλο τον κόσμο. Είτε αν επρόκειτο για τυπογραφικά λάθη, ή για υποβολή + ολόκληρων κεφαλαίων, η συμβολή όλων ήταν χρήσιμη. + + Μερικές εταιρείες υποστήριξαν την ανάπτυξη αυτού του + εγγράφου μισθώνοντας συντάκτες να εργάζονται σε πλήρη απασχόληση, πληρώνοντας για + την έκδοση, κτλ. Ειδικότερα η , BSDi ( αργότερα αποκτήθηκε από την + Wind River Systems) + μίσθωσε μέλη του FreeBSD Documentation Project να εργάζονται σε πλήρη απασχόληση + για την βελτίωση του βιβλίου οδηγώντας στην πρώτη έντυπη έκδοση στα αγγλικά + τον Μάρτιο του 2000 (ISBN 1-57176-241-8). Η εταιρεία Wind + River Systems τότε μίσθωσε μερικούς επιπρόσθετους συντάκτες ώστε + να κάνει βελτιώσεις στην δομή της έντυπης έκδοσης και να προσθέσει + πρόσθετα κεφάλαια. Η αποκορύφωση αυτής της εργασίας ήταν η παρουσίαση + της δεύτερης έντυπης έκδοσης τον Νοέμβριο του 2001 (ISBN 1-57176-303-1). + 1-57176-303-1). Το 2003-2004, η FreeBSD Mall, Inc, μίσθωσε + μερικούς συνεργάτες να βελτιώσουν το Εγχειρίδιο Χρήσης προς ετοιμασία + της τρίτης έντυπης έκδοσης. + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/printing/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/printing/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..ece398a67c --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/printing/chapter.sgml @@ -0,0 +1,4876 @@ + + + + + + + Sean + Kelly + Συνεισφορά από τον + + + + + + Jim + Mock + Αναδομήθηκε και ανανεώθηκε από τον + + + + + + Εκτυπώσεις + + + Σύνοψη + LPD σύστημα spooling + εκτυπώσεις + + Το FreeBSD μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εκτυπώσει σε μια ευρεία γκάμα εκτυπωτών, από τον + παλαιότερο κρουστικό ως τον πλέον τελευταίο laser εκτυπωτή, και οτιδήποτε + ενδιάμεσα, επιτρέποντας σας να παράγετε εκτυπώσεις υψηλής ποιότητας από τις + εφαρμογές που εκτελείτε. + + Το FreeBSD μπορεί επίσης να ρυθμιστεί να δρα ως εξυπηρετητής εκτυπώσεων σε ένα + δίκτυο; με αυτή τη δυνατότητα το FreeBSD μπορεί να λάβει εργασίες εκτύπωσης από διάφορους + άλλους υπολογιστές, συμπεριλαμβανομένων υπολογιστών FreeBSD, &windows; και &macos;. + Το FreeBSD μπορεί να εξασφαλίσει ότι μόνο μια εργασία θα τυπώνεται κάθε χρονική στιγμή και μπορεί + να τηρεί στατιστικά για το ποιοι χρήστες και μηχανήματα κάνουν τις περισσότερες εκτυπώσεις, + να παράγει banner σελίδες που δείχνουν σε ποιον ανήκει η κάθε εκτύπωση, και πολλά άλλα. + + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο θα ξέρετε: + + + + Πως να ρυθμίσετε τον print spooler του FreeBSD. + + + + Πως να εγκαταστήσετε φίλτρα εκτύπωσης, να χειριστείτε ειδικές εργασίες εκτύπωσης + διαφορετικά, συμπεριλαμβανομένου και της μετατροπής εισερχόμενων κειμένων σε μορφές εκτύπωσης + που είναι κατανοητές από τους εκτυπωτές σας. + + + + Πως να ενεργοποιήσετε, σελίδες τύπου header ή banner στις εκτυπώσεις σας. + + + + Πως να εκτυπώσετε σε εκτυπωτές που είναι συνδεδεμένοι σε άλλους υπολογιστές. + + + + Πως να τυπώσετε σε εκτυπωτές που είναι συνδεδεμένοι απευθείας στο + δίκτυο. + + + + Πως να ελέγχετε τους περιορισμούς εκτύπωσης, συμπεριλαμβανομένου και του περιορισμού του μεγέθους των + εργασιών εκτύπωσης, και απαγόρευση εκτυπώσεων σε συγκεκριμένους χρήστες. + + + + Πως να κρατήσετε στατιστικά για τον εκτυπωτή, και στοιχεία για τη χρήση + του εκτυπωτή. + + + + Πως να αντιμετωπίσετε προβλήματα στις εκτυπώσεις. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να γνωρίζετε πως να ρυθμίσετε και να εγκαταστήσετε ένα νέο πυρήνα + (). + + + + + + Introduction + + In order to use printers with FreeBSD, you may set + them up to work with the Berkeley line printer spooling system, + also known as the LPD spooling system, + or just LPD. + It is the standard printer control system in FreeBSD. This + chapter introduces LPD and + will guide you through its configuration. + + If you are already familiar with + LPD or another printer spooling + system, you may wish to skip to section Basic Setup. + + LPD controls everything about a + host's printers. It is responsible for a number of things: + + + + It controls access to attached printers and printers + attached to other hosts on the network. + + + print jobs + + It enables users to submit files to be printed; these + submissions are known as jobs. + + + + It prevents multiple users from accessing a printer at the + same time by maintaining a queue for each + printer. + + + + It can print header pages (also known + as banner or burst + pages) so users can easily find jobs they have printed in a + stack of printouts. + + + + It takes care of communications parameters for printers + connected on serial ports. + + + + It can send jobs over the network to a + LPD spooler on another host. + + + + It can run special filters to format jobs to be printed for + various printer languages or printer capabilities. + + + + It can account for printer usage. + + + + Through a configuration file + (/etc/printcap), and by providing the special + filter programs, you can enable the LPD + system to do all or some + subset of the above for a great variety of printer hardware. + + + Why You Should Use the Spooler + + If you are the sole user of your system, you may be wondering + why you should bother with the spooler when you do not need access + control, header pages, or printer accounting. While it is + possible to enable direct access to a printer, you should use the + spooler anyway since: + + + + LPD prints jobs in the background; + you do not have to wait + for data to be copied to the printer. + + + &tex; + + LPD can conveniently run a job + to be printed through + filters to add date/time headers or convert a special file + format (such as a &tex; DVI file) into a format the printer will + understand. You will not have to do these steps + manually. + + + + Many free and commercial programs that provide a print + feature usually expect to talk to the spooler on your system. + By setting up the spooling system, you will more easily + support other software you may later add or already + have. + + + + + + + Basic Setup + + To use printers with the LPD spooling + system, you will need to + set up both your printer hardware and the + LPD software. This + document describes two levels of setup: + + + + See section Simple Printer + Setup to learn how to connect a printer, tell + LPD how to + communicate with it, and print plain text files to the + printer. + + + + See section Advanced + Printer Setup to learn how to print a variety of + special file formats, to print header pages, to print across a + network, to control access to printers, and to do printer + accounting. + + + + + Simple Printer Setup + + This section tells how to configure printer hardware and the + LPD software to use the printer. + It teaches the basics: + + + + Section Hardware + Setup gives some hints on connecting the printer to a + port on your computer. + + + + Section Software + Setup shows how to set up the + LPD spooler configuration + file (/etc/printcap). + + + + If you are setting up a printer that uses a network protocol + to accept data to print instead of a computer's local interfaces, + see Printers With + Networked Data Stream Interfaces. + + Although this section is called Simple Printer + Setup, it is actually fairly complex. Getting the printer + to work with your computer and the LPD + spooler is the hardest + part. The advanced options like header pages and accounting are + fairly easy once you get the printer working. + + + Hardware Setup + + This section tells about the various ways you can connect a + printer to your PC. It talks about the kinds of ports and + cables, and also the kernel configuration you may need to enable + FreeBSD to speak to the printer. + + If you have already connected your printer and have + successfully printed with it under another operating system, you + can probably skip to section Software Setup. + + + Ports and Cables + + Printers sold for use on PC's today generally come + with one or more of the following three interfaces: + + + + printers + serial + + + Serial interfaces, also known + as RS-232 or COM ports, use a serial port + on your computer to send data to the printer. Serial + interfaces are common in the computer industry and cables + are readily available and also easy to construct. Serial + interfaces sometimes need special cables and might require + you to configure somewhat complex communications + options. Most PC serial ports have a maximum + transmission rate of 115200 bps, which makes printing + large graphic print jobs with them impractical. + + + + printers + parallel + + + Parallel interfaces use a + parallel port on your computer to send data to the + printer. Parallel interfaces are common in the PC market + and are faster than RS-232 serial. + Cables are readily available but more difficult to + construct by hand. There are usually no communications + options with parallel interfaces, making their + configuration exceedingly simple. + + + centronics + parallel printers + + Parallel interfaces are sometimes known as + Centronics interfaces, named after the + connector type on the printer. + + + + printers + USB + + + USB interfaces, named for the Universal Serial + Bus, can run at even faster speeds than parallel or + RS-232 serial interfaces. Cables are simple and cheap. + USB is superior to RS-232 Serial and to Parallel for + printing, but it is not as well supported under &unix; + systems. A way to avoid this problem is to purchase a + printer that has both a USB interface and a Parallel + interface, as many printers do. + + + + In general, Parallel interfaces usually offer just + one-way communication (computer to printer) while serial + and USB gives you two-way. Newer parallel ports (EPP and + ECP) and printers + can communicate in both directions under FreeBSD when a + IEEE-1284-compliant cable is used. + + PostScript + + Two-way communication to the printer over a parallel + port is generally done in one of two ways. The first method + uses a custom-built printer driver for FreeBSD that speaks + the proprietary language used by the printer. This is + common with inkjet printers and can be used for reporting + ink levels and other status information. The second + method is used when the printer supports + &postscript;. + + &postscript; jobs are + actually programs sent to the printer; they need not produce + paper at all and may return results directly to the computer. + &postscript; also uses two-way communication to tell the + computer about problems, such as errors in the &postscript; + program or paper jams. Your users may be appreciative of such + information. Furthermore, the best way to do effective + accounting with a &postscript; printer requires two-way + communication: you ask the printer for its page count (how + many pages it has printed in its lifetime), then send the + user's job, then ask again for its page count. Subtract the + two values and you know how much paper to charge to the + user. + + + + Parallel Ports + + To hook up a printer using a parallel interface, connect + the Centronics cable between the printer and the computer. + The instructions that came with the printer, the computer, or + both should give you complete guidance. + + Remember which parallel port you used on the computer. + The first parallel port is ppc0 to + FreeBSD; the second is ppc1, and so + on. The printer device name uses the same scheme: + /dev/lpt0 for the printer on the first + parallel ports etc. + + + + Serial Ports + + To hook up a printer using a serial interface, connect the + proper serial cable between the printer and the computer. The + instructions that came with the printer, the computer, or both + should give you complete guidance. + + If you are unsure what the proper serial + cable is, you may wish to try one of the following + alternatives: + + + + A modem cable connects each pin + of the connector on one end of the cable straight through + to its corresponding pin of the connector on the other + end. This type of cable is also known as a + DTE-to-DCE cable. + + + null-modem cable + + A null-modem cable connects some + pins straight through, swaps others (send data to receive + data, for example), and shorts some internally in each + connector hood. This type of cable is also known as a + DTE-to-DTE cable. + + + + A serial printer cable, required + for some unusual printers, is like the null-modem cable, + but sends some signals to their counterparts instead of + being internally shorted. + + + + baud rate + parity + flow control protocol + You should also set up the communications parameters for + the printer, usually through front-panel controls or DIP + switches on the printer. Choose the highest + bps (bits per second, sometimes + baud rate) that both your computer + and the printer can support. Choose 7 or 8 data bits; none, + even, or odd parity; and 1 or 2 stop bits. Also choose a flow + control protocol: either none, or XON/XOFF (also known as + in-band or software) flow control. + Remember these settings for the software configuration that + follows. + + + + + Software Setup + + This section describes the software setup necessary to print + with the LPD spooling system in FreeBSD. + + + Here is an outline of the steps involved: + + + + Configure your kernel, if necessary, for the port you + are using for the printer; section Kernel Configuration tells + you what you need to do. + + + + Set the communications mode for the parallel port, if + you are using a parallel port; section Setting the + Communication Mode for the Parallel Port gives + details. + + + + Test if the operating system can send data to the printer. + Section Checking Printer + Communications gives some suggestions on how to do + this. + + + + Set up LPD for the printer by + modifying the file + /etc/printcap. You will find out how + to do this later in this chapter. + + + + + Kernel Configuration + + The operating system kernel is compiled to work with a + specific set of devices. The serial or parallel interface for + your printer is a part of that set. Therefore, it might be + necessary to add support for an additional serial or parallel + port if your kernel is not already configured for one. + + To find out if the kernel you are currently using supports + a serial interface, type: + + &prompt.root; grep sioN /var/run/dmesg.boot + + Where N is the number of the + serial port, starting from zero. If you see output similar to + the following: + + sio2 at port 0x3e8-0x3ef irq 5 on isa +sio2: type 16550A + + then the kernel supports the port. + + To find out if the kernel supports a parallel interface, + type: + + &prompt.root; grep ppcN /var/run/dmesg.boot + + Where N is the number of the + parallel port, starting from zero. If you see output similar + to the following: + + ppc0: <Parallel port> at port 0x378-0x37f irq 7 on isa0 +ppc0: SMC-like chipset (ECP/EPP/PS2/NIBBLE) in COMPATIBLE mode +ppc0: FIFO with 16/16/8 bytes threshold + + then the kernel supports the port. + + You might have to reconfigure your kernel in order for the + operating system to recognize and use the parallel or serial + port you are using for the printer. + + To add support for a serial port, see the section on + kernel configuration. To add support for a parallel port, see + that section and the section that + follows. + + + + Setting the Communication Mode for the Parallel + Port + + When you are using the parallel interface, you can choose + whether FreeBSD should use interrupt-driven or polled + communication with the printer. The generic printer + device driver (&man.lpt.4;) on FreeBSD + uses the &man.ppbus.4; system, which controls the port + chipset with the &man.ppc.4; driver. + + + + The interrupt-driven method is + the default with the GENERIC kernel. With this method, + the operating system uses an IRQ line to determine when + the printer is ready for data. + + + + The polled method directs the + operating system to repeatedly ask the printer if it is + ready for more data. When it responds ready, the kernel + sends more data. + + + + The interrupt-driven method is usually somewhat faster + but uses up a precious IRQ line. Some newer HP printers + are claimed not to work correctly in interrupt mode, + apparently due to some (not yet exactly understood) timing + problem. These printers need polled mode. You should use + whichever one works. Some printers will work in both + modes, but are painfully slow in interrupt mode. + + You can set the communications mode in two ways: by + configuring the kernel or by using the &man.lptcontrol.8; + program. + + To set the communications mode by configuring + the kernel: + + + + Edit your kernel configuration file. Look for + an ppc0 entry. If you are setting up + the second parallel port, use ppc1 + instead. Use ppc2 for the third port, + and so on. + + + + If you want interrupt-driven mode, edit the following line: + + hint.ppc.0.irq="N" + + in the /boot/device.hints file + and replace N with the right + IRQ number. The kernel configuration file must + also contain the &man.ppc.4; driver: + + device ppc + + + + + If you want polled mode, remove in your + /boot/device.hints file, the + following line: + + hint.ppc.0.irq="N" + + In some cases, this is not enough to put the + port in polled mode under FreeBSD. Most of + time it comes from &man.acpi.4; driver, this latter + is able to probe and attach devices, and therefore, + control the access mode to the printer port. You + should check your &man.acpi.4; configuration to + correct this problem. + + + + + + Save the file. Then configure, build, and install the + kernel, then reboot. See kernel configuration for + more details. + + + + To set the communications mode with + &man.lptcontrol.8;: + + + + Type: + + &prompt.root; lptcontrol -i -d /dev/lptN + + to set interrupt-driven mode for + lptN. + + + + Type: + + &prompt.root; lptcontrol -p -d /dev/lptN + + to set polled-mode for + lptN. + + + + You could put these commands in your + /etc/rc.local file to set the mode each + time your system boots. See &man.lptcontrol.8; for more + information. + + + + Checking Printer Communications + + Before proceeding to configure the spooling system, you + should make sure the operating system can successfully send + data to your printer. It is a lot easier to debug printer + communication and the spooling system separately. + + To test the printer, we will send some text to it. For + printers that can immediately print characters sent to them, + the program &man.lptest.1; is perfect: it generates all 96 + printable ASCII characters in 96 lines. + + PostScript + For a &postscript; (or other language-based) printer, we + will need a more sophisticated test. A small &postscript; + program, such as the following, will suffice: + + %!PS +100 100 moveto 300 300 lineto stroke +310 310 moveto /Helvetica findfont 12 scalefont setfont +(Is this thing working?) show +showpage + + The above &postscript; code can be placed into a file and + used as shown in the examples appearing in the following + sections. + + PCL + + When this document refers to a printer language, it is + assuming a language like &postscript;, and not Hewlett + Packard's PCL. Although PCL has great functionality, you + can intermingle plain text with its escape sequences. + &postscript; cannot directly print plain text, and that is the + kind of printer language for which we must make special + accommodations. + + + + Checking a Parallel Printer + + + printers + parallel + + This section tells you how to check if FreeBSD can + communicate with a printer connected to a parallel + port. + + To test a printer on a parallel + port: + + + + Become root with &man.su.1;. + + + + Send data to the printer. + + + + If the printer can print plain text, then use + &man.lptest.1;. Type: + + &prompt.root; lptest > /dev/lptN + + Where N is the number + of the parallel port, starting from zero. + + + + If the printer understands &postscript; or other + printer language, then send a small program to the + printer. Type: + + &prompt.root; cat > /dev/lptN + + Then, line by line, type the program + carefully as you cannot edit a + line once you have pressed RETURN + or ENTER. When you have finished + entering the program, press + CONTROL+D, or whatever your end + of file key is. + + Alternatively, you can put the program in a file + and type: + + &prompt.root; cat file > /dev/lptN + + Where file is the + name of the file containing the program you want to + send to the printer. + + + + + + You should see something print. Do not worry if the + text does not look right; we will fix such things + later. + + + + Checking a Serial Printer + + + printers + serial + + This section tells you how to check if FreeBSD can + communicate with a printer on a serial port. + + To test a printer on a serial + port: + + + + Become root with &man.su.1;. + + + + Edit the file /etc/remote. Add + the following entry: + + printer:dv=/dev/port:br#bps-rate:pa=parity + + bits-per-second + serial port + parity + Where port is the device + entry for the serial port (ttyd0, + ttyd1, etc.), + bps-rate is the + bits-per-second rate at which the printer communicates, + and parity is the parity + required by the printer (either even, + odd, none, or + zero). + + Here is a sample entry for a printer connected via + a serial line to the third serial port at 19200 bps with + no parity: + + printer:dv=/dev/ttyd2:br#19200:pa=none + + + + Connect to the printer with &man.tip.1;. + Type: + + &prompt.root; tip printer + + If this step does not work, edit the file + /etc/remote again and try using + /dev/cuaaN + instead of + /dev/ttydN. + + + + Send data to the printer. + + + + If the printer can print plain text, then use + &man.lptest.1;. Type: + + &prompt.user; $lptest + + + + If the printer understands &postscript; or other + printer language, then send a small program to the + printer. Type the program, line by line, + very carefully as backspacing + or other editing keys may be significant to the + printer. You may also need to type a special + end-of-file key for the printer so it knows it + received the whole program. For &postscript; + printers, press CONTROL+D. + + Alternatively, you can put the program in a file + and type: + + &prompt.user; >file + + Where file is the + name of the file containing the program. After + &man.tip.1; sends the file, press any required + end-of-file key. + + + + + + You should see something print. Do not worry if the + text does not look right; we will fix that later. + + + + + Enabling the Spooler: the <filename>/etc/printcap</filename> + File + + At this point, your printer should be hooked up, your kernel + configured to communicate with it (if necessary), and you have + been able to send some simple data to the printer. Now, we are + ready to configure LPD to control access + to your printer. + + You configure LPD by editing the file + /etc/printcap. The + LPD spooling system + reads this file each time the spooler is used, so updates to the + file take immediate effect. + + + printers + capabilities + + The format of the &man.printcap.5; file is straightforward. + Use your favorite text editor to make changes to + /etc/printcap. The format is identical to + other capability files like + /usr/share/misc/termcap and + /etc/remote. For complete information + about the format, see the &man.cgetent.3;. + + The simple spooler configuration consists of the following + steps: + + + + Pick a name (and a few convenient aliases) for the + printer, and put them in the + /etc/printcap file; see the + Naming the Printer + section for more information on naming. + + + header pages + + Turn off header pages (which are on by default) by + inserting the sh capability; see the + Suppressing Header + Pages section for more information. + + + + Make a spooling directory, and specify its location with + the sd capability; see the Making the Spooling + Directory section for more information. + + + + Set the /dev entry to use for the + printer, and note it in /etc/printcap + with the lp capability; see the Identifying the Printer + Device for more information. Also, if the printer is + on a serial port, set up the communication parameters with + the ms# capability which is discussed in the Configuring Spooler + Communications Parameters section. + + + + Install a plain text input filter; see the Installing the Text + Filter section for details. + + + + Test the setup by printing something with the + &man.lpr.1; command. More details are available in the + Trying It Out and + Troubleshooting + sections. + + + + + Language-based printers, such as &postscript; printers, + cannot directly print plain text. The simple setup outlined + above and described in the following sections assumes that if + you are installing such a printer you will print only files + that the printer can understand. + + + Users often expect that they can print plain text to any of + the printers installed on your system. Programs that interface + to LPD to do their printing usually + make the same assumption. + If you are installing such a printer and want to be able to + print jobs in the printer language and + print plain text jobs, you are strongly urged to add an + additional step to the simple setup outlined above: install an + automatic plain-text-to-&postscript; (or other printer language) + conversion program. The section entitled Accommodating Plain + Text Jobs on &postscript; Printers tells how to do + this. + + + Naming the Printer + + The first (easy) step is to pick a name for your printer. + It really does not matter whether you choose functional or + whimsical names since you can also provide a number of aliases + for the printer. + + At least one of the printers specified in the + /etc/printcap should have the alias + lp. This is the default printer's name. + If users do not have the PRINTER environment + variable nor specify a printer name on the command line of any + of the LPD commands, + then lp will be the + default printer they get to use. + + Also, it is common practice to make the last alias for a + printer be a full description of the printer, including make + and model. + + Once you have picked a name and some common aliases, put + them in the /etc/printcap file. The name + of the printer should start in the leftmost column. Separate + each alias with a vertical bar and put a colon after the last + alias. + + In the following example, we start with a skeletal + /etc/printcap that defines two printers + (a Diablo 630 line printer and a Panasonic KX-P4455 &postscript; + laser printer): + + # +# /etc/printcap for host rose +# +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer: + +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4: + + In this example, the first printer is named + rattan and has as aliases + line, diablo, + lp, and Diablo 630 Line + Printer. Since it has the alias + lp, it is also the default printer. The + second is named bamboo, and has as aliases + ps, PS, + S, panasonic, and + Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4. + + + + Suppressing Header Pages + + printing + header pages + + + The LPD spooling system will + by default print a + header page for each job. The header + page contains the user name who requested the job, the host + from which the job came, and the name of the job, in nice + large letters. Unfortunately, all this extra text gets in the + way of debugging the simple printer setup, so we will suppress + header pages. + + To suppress header pages, add the sh + capability to the entry for the printer in + /etc/printcap. Here is an example + /etc/printcap with sh + added: + + # +# /etc/printcap for host rose - no header pages anywhere +# +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :sh: + +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :sh: + + Note how we used the correct format: the first line starts + in the leftmost column, and subsequent lines are indented. + Every line in an entry except the last ends in + a backslash character. + + + + Making the Spooling Directory + printer spool + print jobs + + The next step in the simple spooler setup is to make a + spooling directory, a directory where + print jobs reside until they are printed, and where a number + of other spooler support files live. + + Because of the variable nature of spooling directories, it + is customary to put these directories under + /var/spool. It is not necessary to + backup the contents of spooling directories, either. + Recreating them is as simple as running &man.mkdir.1;. + + It is also customary to make the directory with a name + that is identical to the name of the printer, as shown + below: + + &prompt.root; mkdir /var/spool/printer-name + + However, if you have a lot of printers on your network, + you might want to put the spooling directories under a single + directory that you reserve just for printing with + LPD. We + will do this for our two example printers + rattan and + bamboo: + + &prompt.root; mkdir /var/spool/lpd +&prompt.root; mkdir /var/spool/lpd/rattan +&prompt.root; mkdir /var/spool/lpd/bamboo + + + If you are concerned about the privacy of jobs that + users print, you might want to protect the spooling + directory so it is not publicly accessible. Spooling + directories should be owned and be readable, writable, and + searchable by user daemon and group daemon, and no one else. + We will do this for our example printers: + + &prompt.root; chown daemon:daemon /var/spool/lpd/rattan +&prompt.root; chown daemon:daemon /var/spool/lpd/bamboo +&prompt.root; chmod 770 /var/spool/lpd/rattan +&prompt.root; chmod 770 /var/spool/lpd/bamboo + + + Finally, you need to tell LPD + about these directories + using the /etc/printcap file. You + specify the pathname of the spooling directory with the + sd capability: + + # +# /etc/printcap for host rose - added spooling directories +# +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/rattan: + +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/bamboo: + + Note that the name of the printer starts in the first + column but all other entries describing the printer should be + indented and each line end escaped with a + backslash. + + If you do not specify a spooling directory with + sd, the spooling system will use + /var/spool/lpd as a default. + + + + Identifying the Printer Device + + In the + Entries for the Ports + section, we identified which entry in the + /dev directory FreeBSD will use to + communicate with the printer. Now, we tell + LPD that + information. When the spooling system has a job to print, it + will open the specified device on behalf of the filter program + (which is responsible for passing data to the printer). + + List the /dev entry pathname in the + /etc/printcap file using the + lp capability. + + In our running example, let us assume that + rattan is on the first parallel port, and + bamboo is on a sixth serial port; here are + the additions to /etc/printcap: + + # +# /etc/printcap for host rose - identified what devices to use +# +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/rattan:\ + :lp=/dev/lpt0: + +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/bamboo:\ + :lp=/dev/ttyd5: + + If you do not specify the lp capability + for a printer in your /etc/printcap file, + LPD uses /dev/lp + as a default. + /dev/lp currently does not exist in + FreeBSD. + + If the printer you are installing is connected to a + parallel port, skip to the section entitled, Installing the Text + Filter. Otherwise, be sure to follow the instructions + in the next section. + + + + Configuring Spooler Communication Parameters + + printers + serial + + + For printers on serial ports, LPD + can set up the bps rate, + parity, and other serial communication parameters on behalf of + the filter program that sends data to the printer. This is + advantageous since: + + + + It lets you try different communication parameters by + simply editing the /etc/printcap + file; you do not have to recompile the filter + program. + + + + It enables the spooling system to use the same filter + program for multiple printers which may have different + serial communication settings. + + + + The following /etc/printcap + capabilities control serial communication parameters of the + device listed in the lp capability: + + + + br#bps-rate + + + Sets the communications speed of the device to + bps-rate, where + bps-rate can be 50, 75, 110, + 134, 150, 200, 300, 600, 1200, 1800, 2400, 4800, 9600, + 19200, 38400, 57600, or 115200 bits-per-second. + + + + + ms#stty-mode + + + Sets the options for the terminal device after + opening the device. &man.stty.1; explains the + available options. + + + + + When LPD opens the device + specified by the lp capability, it sets + the characteristics of the device to those specified with + the ms# capability. Of particular + interest will be the parenb, + parodd, cs5, + cs6, cs7, + cs8, cstopb, + crtscts, and ixon + modes, which are explained in the &man.stty.1; + manual page. + + Let us add to our example printer on the sixth serial + port. We will set the bps rate to 38400. For the mode, + we will set no parity with -parenb, + 8-bit characters with cs8, + no modem control with clocal and + hardware flow control with crtscts: + + bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/bamboo:\ + :lp=/dev/ttyd5:ms#-parenb cs8 clocal crtscts: + + + + Installing the Text Filter + + printing + filters + + + We are now ready to tell LPD + what text filter to use to + send jobs to the printer. A text filter, + also known as an input filter, is a + program that LPD runs when it + has a job to print. When LPD + runs the text filter for a printer, it sets the filter's + standard input to the job to print, and its standard output to + the printer device specified with the lp + capability. The filter is expected to read the job from + standard input, perform any necessary translation for the + printer, and write the results to standard output, which will + get printed. For more information on the text filter, see + the Filters + section. + + For our simple printer setup, the text filter can be a + small shell script that just executes + /bin/cat to send the job to the printer. + FreeBSD comes with another filter called + lpf that handles backspacing and + underlining for printers that might not deal with such + character streams well. And, of course, you can use any other + filter program you want. The filter lpf is + described in detail in section entitled lpf: a Text + Filter. + + First, let us make the shell script + /usr/local/libexec/if-simple be a simple + text filter. Put the following text into that file with your + favorite text editor: + + #!/bin/sh +# +# if-simple - Simple text input filter for lpd +# Installed in /usr/local/libexec/if-simple +# +# Simply copies stdin to stdout. Ignores all filter arguments. + +/bin/cat && exit 0 +exit 2 + + Make the file executable: + + &prompt.root; chmod 555 /usr/local/libexec/if-simple + + And then tell LPD to use it by specifying it with the + if capability in + /etc/printcap. We will add it to the two + printers we have so far in the example + /etc/printcap: + + # +# /etc/printcap for host rose - added text filter +# +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/rattan:\ :lp=/dev/lpt0:\ + :if=/usr/local/libexec/if-simple: + +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/bamboo:\ + :lp=/dev/ttyd5:ms#-parenb cs8 clocal crtscts:\ + :if=/usr/local/libexec/if-simple: + + + A copy of the if-simple script + can be found in the /usr/share/examples/printing + directory. + + + + + Turn on <application>LPD</application> + + &man.lpd.8; is run from /etc/rc, + controlled by the lpd_enable variable. This + variable defaults to NO. If you have not done + so already, add the line: + + lpd_enable="YES" + + to /etc/rc.conf, and then either restart + your machine, or just run &man.lpd.8;. + + &prompt.root; lpd + + + + Trying It Out + + You have reached the end of the simple + LPD setup. + Unfortunately, congratulations are not quite yet in order, + since we still have to test the setup and correct any + problems. To test the setup, try printing something. To + print with the LPD system, you + use the command &man.lpr.1;, + which submits a job for printing. + + You can combine &man.lpr.1; with the &man.lptest.1; + program, introduced in section Checking Printer + Communications to generate some test text. + + To test the simple LPD + setup: + + Type: + + &prompt.root; lptest 20 5 | lpr -Pprinter-name + + Where printer-name is a the + name of a printer (or an alias) specified in + /etc/printcap. To test the default + printer, type &man.lpr.1; without any + argument. Again, if you are testing a printer that expects + &postscript;, send a &postscript; program in that language instead + of using &man.lptest.1;. You can do so by putting the program + in a file and typing lpr + file. + + For a &postscript; printer, you should get the results of + the program. If you are using &man.lptest.1;, then your + results should look like the following: + + !"#$%&'()*+,-./01234 +"#$%&'()*+,-./012345 +#$%&'()*+,-./0123456 +$%&'()*+,-./01234567 +%&'()*+,-./012345678 + + To further test the printer, try downloading larger + programs (for language-based printers) or running + &man.lptest.1; with different arguments. For example, + lptest 80 60 will produce 60 lines of 80 + characters each. + + If the printer did not work, see the Troubleshooting + section. + + + + + + + Advanced Printer Setup + + This section describes filters for printing specially formatted + files, header pages, printing across networks, and restricting and + accounting for printer usage. + + + Filters + + printing + filters + + + Although LPD handles network protocols, + queuing, access control, + and other aspects of printing, most of the real + work happens in the filters. Filters are + programs that communicate with the printer and handle its device + dependencies and special requirements. In the simple printer setup, + we installed a plain text filter—an extremely simple one that + should work with most printers (section Installing the Text + Filter). + + However, in order to take advantage of format conversion, printer + accounting, specific printer quirks, and so on, you should understand + how filters work. It will ultimately be the filter's responsibility + to handle these aspects. And the bad news is that most of the time + you have to provide filters yourself. The good + news is that many are generally available; when they are not, they are + usually easy to write. + + Also, FreeBSD comes with one, + /usr/libexec/lpr/lpf, that works with many + printers that can print plain text. (It handles backspacing and tabs + in the file, and does accounting, but that is about all it does.) + There are also several filters and filter components in the FreeBSD + Ports Collection. + + Here is what you will find in this section: + + + + Section How Filters + Work, tries to give an overview of a filter's role in the + printing process. You should read this section to get an + understanding of what is happening under the hood + when LPD uses filters. This knowledge + could help you anticipate + and debug problems you might encounter as you install more and + more filters on each of your printers. + + + + LPD expects every printer to be + able to print plain text by + default. This presents a problem for &postscript; (or other + language-based printers) which cannot directly print plain text. + Section Accommodating + Plain Text Jobs on &postscript; Printers tells you what you + should do to overcome this problem. You should read this + section if you have a &postscript; printer. + + + + &postscript; is a popular output format for many programs. + Some people even write &postscript; code directly. Unfortunately, + &postscript; printers are expensive. Section Simulating &postscript; on + Non &postscript; Printers tells how you can further modify + a printer's text filter to accept and print &postscript; data on a + non &postscript; printer. You should read + this section if you do not have a &postscript; printer. + + + + Section Conversion + Filters tells about a way you can automate the conversion + of specific file formats, such as graphic or typesetting data, + into formats your printer can understand. After reading this + section, you should be able to set up your printers such that + users can type lpr -t to print troff data, or + lpr -d to print &tex; DVI data, or lpr + -v to print raster image data, and so forth. I + recommend reading this section. + + + + Section Output + Filters tells all about a not often used feature of + LPD: + output filters. Unless you are printing header pages (see Header Pages), + you can probably skip that section altogether. + + + + Section lpf: a Text + Filter describes lpf, a fairly + complete if simple text filter for line printers (and laser + printers that act like line printers) that comes with FreeBSD. If + you need a quick way to get printer accounting working for plain + text, or if you have a printer which emits smoke when it sees + backspace characters, you should definitely consider + lpf. + + + + + A copy of the various scripts described below can be + found in the /usr/share/examples/printing + directory. + + + + How Filters Work + + As mentioned before, a filter is an executable program started + by LPD to handle the device-dependent part of + communicating with the printer. + + When LPD wants to print a file in a + job, it starts a filter + program. It sets the filter's standard input to the file to print, + its standard output to the printer, and its standard error to the + error logging file (specified in the lf + capability in /etc/printcap, or + /dev/console by default). + + + troff + + Which filter LPD starts and the + filter's arguments depend on + what is listed in the /etc/printcap file and + what arguments the user specified for the job on the + &man.lpr.1; command line. For example, if the user typed + lpr -t, LPD would + start the troff filter, listed + in the tf capability for the destination printer. + If the user wanted to print plain text, it would start the + if filter (this is mostly true: see Output Filters for + details). + + There are three kinds of filters you can specify in + /etc/printcap: + + + + The text filter, confusingly called the + input filter in + LPD documentation, handles + regular text printing. Think of it as the default filter. + LPD + expects every printer to be able to print plain text by default, + and it is the text filter's job to make sure backspaces, tabs, + or other special characters do not confuse the printer. If you + are in an environment where you have to account for printer + usage, the text filter must also account for pages printed, + usually by counting the number of lines printed and comparing + that to the number of lines per page the printer supports. The + text filter is started with the following argument list: + + + filter-name + -c + -wwidth + -llength + -iindent + -n login + -h host + acct-file + + + where + + + + + + + appears if the job is submitted with lpr + -l + + + + + width + + + is the value from the pw (page + width) capability specified in + /etc/printcap, default 132 + + + + + length + + + is the value from the pl (page + length) capability, default 66 + + + + + indent + + + is the amount of the indentation from lpr + -i, default 0 + + + + + login + + + is the account name of the user printing the + file + + + + + host + + + is the host name from which the job was + submitted + + + + + acct-file + + + is the name of the accounting file from the + af capability. + + + + + + + + printing + filters + + + A conversion filter converts a specific + file format into one the printer can render onto paper. For + example, ditroff typesetting data cannot be directly printed, + but you can install a conversion filter for ditroff files to + convert the ditroff data into a form the printer can digest and + print. Section Conversion + Filters tells all about them. Conversion filters also + need to do accounting, if you need printer accounting. + Conversion filters are started with the following arguments: + + + filter-name + -xpixel-width + -ypixel-height + -n login + -h host + acct-file + + + where pixel-width is the value + from the px capability (default 0) and + pixel-height is the value from the + py capability (default 0). + + + + The output filter is used only if there + is no text filter, or if header pages are enabled. In my + experience, output filters are rarely used. Section Output Filters describe + them. There are only two arguments to an output filter: + + + filter-name + -wwidth + -llength + + + which are identical to the text filters and + arguments. + + + + Filters should also exit with the + following exit status: + + + + exit 0 + + + If the filter printed the file successfully. + + + + + exit 1 + + + If the filter failed to print the file but wants + LPD to + try to print the file again. LPD + will restart a filter if it exits with this status. + + + + + exit 2 + + + If the filter failed to print the file and does not want + LPD to try again. + LPD will throw out the file. + + + + + The text filter that comes with the FreeBSD release, + /usr/libexec/lpr/lpf, takes advantage of the + page width and length arguments to determine when to send a form + feed and how to account for printer usage. It uses the login, host, + and accounting file arguments to make the accounting entries. + + If you are shopping for filters, see if they are LPD-compatible. + If they are, they must support the argument lists described above. + If you plan on writing filters for general use, then have them + support the same argument lists and exit codes. + + + + Accommodating Plain Text Jobs on &postscript; Printers + print jobs + + If you are the only user of your computer and &postscript; (or + other language-based) printer, and you promise to never send plain + text to your printer and to never use features of various programs + that will want to send plain text to your printer, then you do not + need to worry about this section at all. + + But, if you would like to send both &postscript; and plain text + jobs to the printer, then you are urged to augment your printer + setup. To do so, we have the text filter detect if the arriving job + is plain text or &postscript;. All &postscript; jobs must start with + %! (for other printer languages, see your printer + documentation). If those are the first two characters in the job, + we have &postscript;, and can pass the rest of the job directly. If + those are not the first two characters in the file, then the filter + will convert the text into &postscript; and print the result. + + How do we do this? + + + printers + serial + + If you have got a serial printer, a great way to do it is to + install lprps. lprps is a + &postscript; printer filter which performs two-way communication with + the printer. It updates the printer's status file with verbose + information from the printer, so users and administrators can see + exactly what the state of the printer is (such as toner + low or paper jam). But more + importantly, it includes a program called psif + which detects whether the incoming job is plain text and calls + textps (another program that comes with + lprps) to convert it to &postscript;. It then uses + lprps to send the job to the printer. + + lprps is part of the FreeBSD Ports Collection + (see The Ports Collection). You can + fetch, build and install it yourself, of course. After installing + lprps, just specify the pathname to the + psif program that is part of + lprps. If you installed lprps + from the Ports Collection, use the following in the serial + &postscript; printer's entry in + /etc/printcap: + + :if=/usr/local/libexec/psif: + + You should also specify the rw capability; + that tells LPD to open the printer in + read-write mode. + + If you have a parallel &postscript; printer (and therefore cannot + use two-way communication with the printer, which + lprps needs), you can use the following shell + script as the text filter: + + #!/bin/sh +# +# psif - Print PostScript or plain text on a PostScript printer +# Script version; NOT the version that comes with lprps +# Installed in /usr/local/libexec/psif +# + +IFS="" read -r first_line +first_two_chars=`expr "$first_line" : '\(..\)'` + +if [ "$first_two_chars" = "%!" ]; then + # + # PostScript job, print it. + # + echo "$first_line" && cat && printf "\004" && exit 0 + exit 2 +else + # + # Plain text, convert it, then print it. + # + ( echo "$first_line"; cat ) | /usr/local/bin/textps && printf "\004" && exit 0 + exit 2 +fi + + In the above script, textps is a program we + installed separately to convert plain text to &postscript;. You can + use any text-to-&postscript; program you wish. The FreeBSD Ports + Collection (see The Ports Collection) + includes a full featured text-to-&postscript; program called + a2ps that you might want to investigate. + + + + Simulating &postscript; on Non &postscript; Printers + + PostScript + emulating + + + Ghostscript + &postscript; is the de facto standard for + high quality typesetting and printing. &postscript; is, however, an + expensive standard. Thankfully, Aladdin + Enterprises has a free &postscript; work-alike called + Ghostscript that runs with FreeBSD. + Ghostscript can read most &postscript; files and can render their + pages onto a variety of devices, including many brands of + non-PostScript printers. By installing Ghostscript and using a + special text filter for your printer, you can make your + non &postscript; printer act like a real &postscript; printer. + + Ghostscript is in the FreeBSD Ports Collection, if you + would like to install it from there. You can fetch, build, and + install it quite easily yourself, as well. + + To simulate &postscript;, we have the text filter detect if it is + printing a &postscript; file. If it is not, then the filter will pass + the file directly to the printer; otherwise, it will use Ghostscript + to first convert the file into a format the printer will + understand. + + Here is an example: the following script is a text filter + for Hewlett Packard DeskJet 500 printers. For other printers, + substitute the argument to the + gs (Ghostscript) command. (Type gs + -h to get a list of devices the current installation of + Ghostscript supports.) + + #!/bin/sh +# +# ifhp - Print Ghostscript-simulated PostScript on a DeskJet 500 +# Installed in /usr/local/libexec/ifhp + +# +# Treat LF as CR+LF (to avoid the "staircase effect" on HP/PCL +# printers): +# +printf "\033&k2G" || exit 2 + +# +# Read first two characters of the file +# +IFS="" read -r first_line +first_two_chars=`expr "$first_line" : '\(..\)'` + +if [ "$first_two_chars" = "%!" ]; then + # + # It is PostScript; use Ghostscript to scan-convert and print it. + # + /usr/local/bin/gs -dSAFER -dNOPAUSE -q -sDEVICE=djet500 \ + -sOutputFile=- - && exit 0 +else + # + # Plain text or HP/PCL, so just print it directly; print a form feed + # at the end to eject the last page. + # + echo "$first_line" && cat && printf "\033&l0H" && +exit 0 +fi + +exit 2 + + Finally, you need to notify LPD of + the filter via the if capability: + + :if=/usr/local/libexec/ifhp: + + That is it. You can type lpr plain.text and + lpr whatever.ps and both should print + successfully. + + + + Conversion Filters + + After completing the simple setup described in Simple Printer Setup, the first + thing you will probably want to do is install conversion filters for + your favorite file formats (besides plain ASCII text). + + + Why Install Conversion Filters? + + &tex; + printing DVI files + + + Conversion filters make printing various kinds of files easy. + As an example, suppose we do a lot of work with the &tex; + typesetting system, and we have a &postscript; printer. Every time + we generate a DVI file from &tex;, we cannot print it directly until + we convert the DVI file into &postscript;. The command sequence + goes like this: + + &prompt.user; dvips seaweed-analysis.dvi +&prompt.user; lpr seaweed-analysis.ps + + By installing a conversion filter for DVI files, we can skip + the hand conversion step each time by having + LPD do it for us. + Now, each time we get a DVI file, we are just one step away from + printing it: + + &prompt.user; lpr -d seaweed-analysis.dvi + + We got LPD to do the DVI file + conversion for us by specifying + the option. Section Formatting and Conversion + Options lists the conversion options. + + For each of the conversion options you want a printer to + support, install a conversion filter and + specify its pathname in /etc/printcap. A + conversion filter is like the text filter for the simple printer + setup (see section Installing + the Text Filter) except that instead of printing plain + text, the filter converts the file into a format the printer can + understand. + + + + Which Conversion Filters Should I Install? + + You should install the conversion filters you expect to use. + If you print a lot of DVI data, then a DVI conversion filter is in + order. If you have got plenty of troff to print out, then you + probably want a troff filter. + + The following table summarizes the filters that + LPD works + with, their capability entries for the + /etc/printcap file, and how to invoke them + with the lpr command: + + + + + + File type + /etc/printcap capability + lpr option + + + + + + cifplot + cf + + + + + DVI + df + + + + + plot + gf + + + + + ditroff + nf + + + + + FORTRAN text + rf + + + + + troff + tf + + + + + raster + vf + + + + + plain text + if + none, , or + + + + + + + In our example, using lpr -d means the + printer needs a df capability in its entry in + /etc/printcap. + + FORTRAN + Despite what others might contend, formats like FORTRAN text + and plot are probably obsolete. At your site, you can give new + meanings to these or any of the formatting options just by + installing custom filters. For example, suppose you would like to + directly print Printerleaf files (files from the Interleaf desktop + publishing program), but will never print plot files. You could + install a Printerleaf conversion filter under the + gf capability and then educate your users that + lpr -g mean print Printerleaf + files. + + + + Installing Conversion Filters + + Since conversion filters are programs you install outside of + the base FreeBSD installation, they should probably go under + /usr/local. The directory + /usr/local/libexec is a popular location, + since they are specialized programs that only + LPD will run; + regular users should not ever need to run them. + + To enable a conversion filter, specify its pathname under the + appropriate capability for the destination printer in + /etc/printcap. + + In our example, we will add the DVI conversion filter to the + entry for the printer named bamboo. Here is + the example /etc/printcap file again, with + the new df capability for the printer + bamboo. + + # +# /etc/printcap for host rose - added df filter for bamboo +# +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/rattan:\ + :lp=/dev/lpt0:\ + :if=/usr/local/libexec/if-simple: + +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/bamboo:\ + :lp=/dev/ttyd5:ms#-parenb cs8 clocal crtscts:rw:\ + :if=/usr/local/libexec/psif:\ + :df=/usr/local/libexec/psdf: + + The DVI filter is a shell script named + /usr/local/libexec/psdf. Here is that + script: + + #!/bin/sh +# +# psdf - DVI to PostScript printer filter +# Installed in /usr/local/libexec/psdf +# +# Invoked by lpd when user runs lpr -d +# +exec /usr/local/bin/dvips -f | /usr/local/libexec/lprps "$@" + + This script runs dvips in filter mode (the + argument) on standard input, which is the job + to print. It then starts the &postscript; printer filter + lprps (see section Accommodating Plain + Text Jobs on &postscript; Printers) with the arguments + LPD + passed to this script. lprps will use those + arguments to account for the pages printed. + + + + More Conversion Filter Examples + + Since there is no fixed set of steps to install conversion + filters, let me instead provide more examples. Use these as + guidance to making your own filters. Use them directly, if + appropriate. + + This example script is a raster (well, GIF file, actually) + conversion filter for a Hewlett Packard LaserJet III-Si + printer: + + #!/bin/sh +# +# hpvf - Convert GIF files into HP/PCL, then print +# Installed in /usr/local/libexec/hpvf + +PATH=/usr/X11R6/bin:$PATH; export PATH +giftopnm | ppmtopgm | pgmtopbm | pbmtolj -resolution 300 \ + && exit 0 \ + || exit 2 + + It works by converting the GIF file into a portable anymap, + converting that into a portable graymap, converting that into a + portable bitmap, and converting that into LaserJet/PCL-compatible + data. + + Here is the /etc/printcap file with an + entry for a printer using the above filter: + + # +# /etc/printcap for host orchid +# +teak|hp|laserjet|Hewlett Packard LaserJet 3Si:\ + :lp=/dev/lpt0:sh:sd=/var/spool/lpd/teak:mx#0:\ + :if=/usr/local/libexec/hpif:\ + :vf=/usr/local/libexec/hpvf: + + The following script is a conversion filter for troff data + from the groff typesetting system for the &postscript; printer named + bamboo: + + #!/bin/sh +# +# pstf - Convert groff's troff data into PS, then print. +# Installed in /usr/local/libexec/pstf +# +exec grops | /usr/local/libexec/lprps "$@" + + The above script makes use of lprps again + to handle the communication with the printer. If the printer were + on a parallel port, we would use this script instead: + + #!/bin/sh +# +# pstf - Convert groff's troff data into PS, then print. +# Installed in /usr/local/libexec/pstf +# +exec grops + + That is it. Here is the entry we need to add to + /etc/printcap to enable the filter: + + :tf=/usr/local/libexec/pstf: + + Here is an example that might make old hands at FORTRAN blush. + It is a FORTRAN-text filter for any printer that can directly + print plain text. We will install it for the printer + teak: + + #!/bin/sh +# +# hprf - FORTRAN text filter for LaserJet 3si: +# Installed in /usr/local/libexec/hprf +# + +printf "\033&k2G" && fpr && printf "\033&l0H" && + exit 0 +exit 2 + + And we will add this line to the + /etc/printcap for the printer + teak to enable this filter: + + :rf=/usr/local/libexec/hprf: + + Here is one final, somewhat complex example. We will add a + DVI filter to the LaserJet printer teak + introduced earlier. First, the easy part: updating + /etc/printcap with the location of the DVI + filter: + + :df=/usr/local/libexec/hpdf: + + Now, for the hard part: making the filter. For that, we need + a DVI-to-LaserJet/PCL conversion program. The FreeBSD Ports + Collection (see The Ports Collection) + has one: dvi2xx is the name of the package. + Installing this package gives us the program we need, + dvilj2p, which converts DVI into LaserJet IIp, + LaserJet III, and LaserJet 2000 compatible codes. + + dvilj2p makes the filter + hpdf quite complex since + dvilj2p cannot read from standard input. It + wants to work with a filename. What is worse, the filename has to + end in .dvi so using + /dev/fd/0 for standard input is problematic. + We can get around that problem by linking (symbolically) a + temporary file name (one that ends in .dvi) + to /dev/fd/0, thereby forcing + dvilj2p to read from standard input. + + The only other fly in the ointment is the fact that we cannot + use /tmp for the temporary link. Symbolic + links are owned by user and group bin. The + filter runs as user daemon. And the + /tmp directory has the sticky bit set. The + filter can create the link, but it will not be able clean up when + done and remove it since the link will belong to a different + user. + + Instead, the filter will make the symbolic link in the current + working directory, which is the spooling directory (specified by + the sd capability in + /etc/printcap). This is a perfect place for + filters to do their work, especially since there is (sometimes) + more free disk space in the spooling directory than under + /tmp. + + Here, finally, is the filter: + + #!/bin/sh +# +# hpdf - Print DVI data on HP/PCL printer +# Installed in /usr/local/libexec/hpdf + +PATH=/usr/local/bin:$PATH; export PATH + +# +# Define a function to clean up our temporary files. These exist +# in the current directory, which will be the spooling directory +# for the printer. +# +cleanup() { + rm -f hpdf$$.dvi +} + +# +# Define a function to handle fatal errors: print the given message +# and exit 2. Exiting with 2 tells LPD to do not try to reprint the +# job. +# +fatal() { + echo "$@" 1>&2 + cleanup + exit 2 +} + +# +# If user removes the job, LPD will send SIGINT, so trap SIGINT +# (and a few other signals) to clean up after ourselves. +# +trap cleanup 1 2 15 + +# +# Make sure we are not colliding with any existing files. +# +cleanup + +# +# Link the DVI input file to standard input (the file to print). +# +ln -s /dev/fd/0 hpdf$$.dvi || fatal "Cannot symlink /dev/fd/0" + +# +# Make LF = CR+LF +# +printf "\033&k2G" || fatal "Cannot initialize printer" + +# +# Convert and print. Return value from dvilj2p does not seem to be +# reliable, so we ignore it. +# +dvilj2p -M1 -q -e- dfhp$$.dvi + +# +# Clean up and exit +# +cleanup +exit 0 + + + + Automated Conversion: an Alternative to Conversion + Filters + + All these conversion filters accomplish a lot for your + printing environment, but at the cost forcing the user to specify + (on the &man.lpr.1; command line) which one to use. + If your users are not particularly computer literate, having to + specify a filter option will become annoying. What is worse, + though, is that an incorrectly specified filter option may run a + filter on the wrong type of file and cause your printer to spew + out hundreds of sheets of paper. + + Rather than install conversion filters at all, you might want + to try having the text filter (since it is the default filter) + detect the type of file it has been asked to print and then + automatically run the right conversion filter. Tools such as + file can be of help here. Of course, it will + be hard to determine the differences between + some file types—and, of course, you can + still provide conversion filters just for them. + + apsfilter + + printing + filters + apsfilter + + The FreeBSD Ports Collection has a text filter that performs + automatic conversion called apsfilter. It can + detect plain text, &postscript;, and DVI files, run the proper + conversions, and print. + + + + + Output Filters + + The LPD spooling system supports one + other type of filter that + we have not yet explored: an output filter. An output filter is + intended for printing plain text only, like the text filter, but + with many simplifications. If you are using an output filter but no + text filter, then: + + + + LPD starts an output filter once + for the entire job instead + of once for each file in the job. + + + + LPD does not make any provision + to identify the start or the + end of files within the job for the output filter. + + + + LPD does not pass the user's + login or host to the filter, so + it is not intended to do accounting. In fact, it gets only two + arguments: + + + filter-name + -wwidth + -llength + + + Where width is from the + pw capability and + length is from the + pl capability for the printer in + question. + + + + Do not be seduced by an output filter's simplicity. If you + would like each file in a job to start on a different page an output + filter will not work. Use a text filter (also + known as an input filter); see section Installing the Text Filter. + Furthermore, an output filter is actually more + complex in that it has to examine the byte stream being + sent to it for special flag characters and must send signals to + itself on behalf of LPD. + + However, an output filter is necessary if + you want header pages and need to send escape sequences or other + initialization strings to be able to print the header page. (But it + is also futile if you want to charge header + pages to the requesting user's account, since + LPD does not give any + user or host information to the output filter.) + + On a single printer, LPD + allows both an output filter and text or other filters. In + such cases, LPD will start the + output filter + to print the header page (see section Header Pages) + only. LPD then expects the + output filter to stop + itself by sending two bytes to the filter: ASCII 031 + followed by ASCII 001. When an output filter sees these two bytes + (031, 001), it should stop by sending SIGSTOP + to itself. When + LPD's + done running other filters, it will restart the output filter by + sending SIGCONT to it. + + If there is an output filter but no text + filter and LPD is working on a plain + text job, LPD uses the output + filter to do the job. As stated before, the output filter will + print each file of the job in sequence with no intervening form + feeds or other paper advancement, and this is probably + not what you want. In almost all cases, you + need a text filter. + + The program lpf, which we introduced earlier + as a text filter, can also run as an output filter. If you need a + quick-and-dirty output filter but do not want to write the byte + detection and signal sending code, try lpf. You + can also wrap lpf in a shell script to handle any + initialization codes the printer might require. + + + + <command>lpf</command>: a Text Filter + + The program /usr/libexec/lpr/lpf that comes + with FreeBSD binary distribution is a text filter (input filter) + that can indent output (job submitted with lpr + -i), allow literal characters to pass (job submitted + with lpr -l), adjust the printing position for + backspaces and tabs in the job, and account for pages printed. It + can also act like an output filter. + + lpf is suitable for many printing + environments. And although it has no capability to send + initialization sequences to a printer, it is easy to write a shell + script to do the needed initialization and then execute + lpf. + + page accounting + + accounting + printer + + In order for lpf to do page accounting + correctly, it needs correct values filled in for the + pw and pl capabilities in the + /etc/printcap file. It uses these values to + determine how much text can fit on a page and how many pages were in + a user's job. For more information on printer accounting, see Accounting for Printer + Usage. + + + + + Header Pages + + If you have lots of users, all of them using + various printers, then you probably want to consider header + pages as a necessary evil. + + + banner pages + header pages + + header pages + Header pages, also known as banner or + burst pages identify to whom jobs belong after + they are printed. They are usually printed in large, bold letters, + perhaps with decorative borders, so that in a stack of printouts they + stand out from the real documents that comprise users' jobs. They + enable users to locate their jobs quickly. The obvious drawback to a + header page is that it is yet one more sheet that has to be printed + for every job, their ephemeral usefulness lasting not more than a few + minutes, ultimately finding themselves in a recycling bin or rubbish + heap. (Note that header pages go with each job, not each file in a + job, so the paper waste might not be that bad.) + + The LPD system can provide header + pages automatically for your + printouts if your printer can directly print + plain text. If you have a &postscript; printer, you will need an + external program to generate the header page; see Header Pages on + &postscript; Printers. + + + Enabling Header Pages + + In the Simple Printer + Setup section, we turned off header pages by specifying + sh (meaning suppress header) in the + /etc/printcap file. To enable header pages for + a printer, just remove the sh capability. + + Sounds too easy, right? + + You are right. You might have to provide + an output filter to send initialization strings to the printer. + Here is an example output filter for Hewlett Packard PCL-compatible + printers: + + #!/bin/sh +# +# hpof - Output filter for Hewlett Packard PCL-compatible printers +# Installed in /usr/local/libexec/hpof + +printf "\033&k2G" || exit 2 +exec /usr/libexec/lpr/lpf + + Specify the path to the output filter in the + of capability. See the Output Filters section for more + information. + + Here is an example /etc/printcap file for + the printer teak that we introduced earlier; we + enabled header pages and added the above output filter: + + # +# /etc/printcap for host orchid +# +teak|hp|laserjet|Hewlett Packard LaserJet 3Si:\ + :lp=/dev/lpt0:sd=/var/spool/lpd/teak:mx#0:\ + :if=/usr/local/libexec/hpif:\ + :vf=/usr/local/libexec/hpvf:\ + :of=/usr/local/libexec/hpof: + + Now, when users print jobs to teak, they get + a header page with each job. If users want to spend time searching + for their printouts, they can suppress header pages by submitting + the job with lpr -h; see the Header Page Options section for + more &man.lpr.1; options. + + + LPD prints a form feed character + after the header page. If + your printer uses a different character or sequence of characters + to eject a page, specify them with the ff + capability in /etc/printcap. + + + + + Controlling Header Pages + + By enabling header pages, LPD will + produce a long + header, a full page of large letters identifying the + user, host, and job. Here is an example (kelly printed the job + named outline from host rose): + + k ll ll + k l l + k l l + k k eeee l l y y + k k e e l l y y + k k eeeeee l l y y + kk k e l l y y + k k e e l l y yy + k k eeee lll lll yyy y + y + y y + yyyy + + + ll + t l i + t l + oooo u u ttttt l ii n nnn eeee + o o u u t l i nn n e e + o o u u t l i n n eeeeee + o o u u t l i n n e + o o u uu t t l i n n e e + oooo uuu u tt lll iii n n eeee + + + + + + + + + + r rrr oooo ssss eeee + rr r o o s s e e + r o o ss eeeeee + r o o ss e + r o o s s e e + r oooo ssss eeee + + + + + + + + Job: outline + Date: Sun Sep 17 11:04:58 1995 + + LPD appends a form feed after this + text so the job starts on a + new page (unless you have sf (suppress form + feeds) in the destination printer's entry in + /etc/printcap). + + If you prefer, LPD can make a + short header; + specify sb (short banner) in the + /etc/printcap file. The header page will look + like this: + + rose:kelly Job: outline Date: Sun Sep 17 11:07:51 1995 + + Also by default, LPD prints the + header page first, then the job. + To reverse that, specify hl (header last) in + /etc/printcap. + + + + Accounting for Header Pages + + Using LPD's built-in header pages + enforces a particular paradigm + when it comes to printer accounting: header pages must be + free of charge. + + Why? + + Because the output filter is the only external program that will + have control when the header page is printed that could do + accounting, and it is not provided with any user or + host information or an accounting file, so it has no + idea whom to charge for printer use. It is also not enough to just + add one page to the text filter or any of the + conversion filters (which do have user and host information) since + users can suppress header pages with lpr -h. + They could still be charged for header pages they did not print. + Basically, lpr -h will be the preferred option of + environmentally-minded users, but you cannot offer any incentive to + use it. + + It is still not enough to have each of the + filters generate their own header pages (thereby being able to + charge for them). If users wanted the option of suppressing the + header pages with lpr -h, they will still get + them and be charged for them since LPD + does not pass any knowledge + of the option to any of the filters. + + So, what are your options? + + You can: + + + + Accept LPD's paradigm and make + header pages free. + + + + Install an alternative to LPD, + such as + LPRng. Section + Alternatives to the + Standard Spooler tells more about other spooling + software you can substitute for LPD. + + + + + Write a smart output filter. Normally, + an output filter is not meant to do anything more than + initialize a printer or do some simple character conversion. It + is suited for header pages and plain text jobs (when there is no + text (input) filter). But, if there is a text filter for the + plain text jobs, then LPD will start + the output filter only for + the header pages. And the output filter can parse the header + page text that LPD generates to + determine what user and host to + charge for the header page. The only other problem with this + method is that the output filter still does not know what + accounting file to use (it is not passed the name of the file + from the af capability), but if you have a + well-known accounting file, you can hard-code that into the + output filter. To facilitate the parsing step, use the + sh (short header) capability in + /etc/printcap. Then again, all that might + be too much trouble, and users will certainly appreciate the + more generous system administrator who makes header pages + free. + + + + + + Header Pages on &postscript; Printers + + As described above, LPD can generate + a plain text header page + suitable for many printers. Of course, &postscript; cannot directly + print plain text, so the header page feature of + LPD is + useless—or mostly so. + + One obvious way to get header pages is to have every conversion + filter and the text filter generate the header page. The filters + should use the user and host arguments to generate a suitable + header page. The drawback of this method is that users will always + get a header page, even if they submit jobs with lpr + -h. + + Let us explore this method. The following script takes three + arguments (user login name, host name, and job name) and makes a + simple &postscript; header page: + + #!/bin/sh +# +# make-ps-header - make a PostScript header page on stdout +# Installed in /usr/local/libexec/make-ps-header +# + +# +# These are PostScript units (72 to the inch). Modify for A4 or +# whatever size paper you are using: +# +page_width=612 +page_height=792 +border=72 + +# +# Check arguments +# +if [ $# -ne 3 ]; then + echo "Usage: `basename $0` <user> <host> <job>" 1>&2 + exit 1 +fi + +# +# Save these, mostly for readability in the PostScript, below. +# +user=$1 +host=$2 +job=$3 +date=`date` + +# +# Send the PostScript code to stdout. +# +exec cat <<EOF +%!PS + +% +% Make sure we do not interfere with user's job that will follow +% +save + +% +% Make a thick, unpleasant border around the edge of the paper. +% +$border $border moveto +$page_width $border 2 mul sub 0 rlineto +0 $page_height $border 2 mul sub rlineto +currentscreen 3 -1 roll pop 100 3 1 roll setscreen +$border 2 mul $page_width sub 0 rlineto closepath +0.8 setgray 10 setlinewidth stroke 0 setgray + +% +% Display user's login name, nice and large and prominent +% +/Helvetica-Bold findfont 64 scalefont setfont +$page_width ($user) stringwidth pop sub 2 div $page_height 200 sub moveto +($user) show + +% +% Now show the boring particulars +% +/Helvetica findfont 14 scalefont setfont +/y 200 def +[ (Job:) (Host:) (Date:) ] { +200 y moveto show /y y 18 sub def } +forall + +/Helvetica-Bold findfont 14 scalefont setfont +/y 200 def +[ ($job) ($host) ($date) ] { + 270 y moveto show /y y 18 sub def +} forall + +% +% That is it +% +restore +showpage +EOF + + Now, each of the conversion filters and the text filter can call + this script to first generate the header page, and then print the + user's job. Here is the DVI conversion filter from earlier in this + document, modified to make a header page: + + #!/bin/sh +# +# psdf - DVI to PostScript printer filter +# Installed in /usr/local/libexec/psdf +# +# Invoked by lpd when user runs lpr -d +# + +orig_args="$@" + +fail() { + echo "$@" 1>&2 + exit 2 +} + +while getopts "x:y:n:h:" option; do + case $option in + x|y) ;; # Ignore + n) login=$OPTARG ;; + h) host=$OPTARG ;; + *) echo "LPD started `basename $0` wrong." 1>&2 + exit 2 + ;; + esac +done + +[ "$login" ] || fail "No login name" +[ "$host" ] || fail "No host name" + +( /usr/local/libexec/make-ps-header $login $host "DVI File" + /usr/local/bin/dvips -f ) | eval /usr/local/libexec/lprps $orig_args + + Notice how the filter has to parse the argument list in order to + determine the user and host name. The parsing for the other + conversion filters is identical. The text filter takes a slightly + different set of arguments, though (see section How Filters + Work). + + As we have mentioned before, the above scheme, though fairly + simple, disables the suppress header page option (the + option) to lpr. If users + wanted to save a tree (or a few pennies, if you charge for header + pages), they would not be able to do so, since every filter's going + to print a header page with every job. + + To allow users to shut off header pages on a per-job basis, you + will need to use the trick introduced in section Accounting for + Header Pages: write an output filter that parses the + LPD-generated header page and produces a &postscript; version. If the + user submits the job with lpr -h, then + LPD will + not generate a header page, and neither will your output filter. + Otherwise, your output filter will read the text from + LPD and send + the appropriate header page &postscript; code to the printer. + + If you have a &postscript; printer on a serial line, you can make + use of lprps, which comes with an output filter, + psof, which does the above. Note that + psof does not charge for header pages. + + + + + Networked Printing + + + printers + network + + network printing + FreeBSD supports networked printing: sending jobs to remote + printers. Networked printing generally refers to two different + things: + + + + Accessing a printer attached to a remote host. You install a + printer that has a conventional serial or parallel interface on + one host. Then, you set up LPD to + enable access to the printer + from other hosts on the network. Section Printers Installed on + Remote Hosts tells how to do this. + + + + Accessing a printer attached directly to a network. The + printer has a network interface in addition (or in place of) a + more conventional serial or parallel interface. Such a printer + might work as follows: + + + + It might understand the LPD + protocol and can even queue + jobs from remote hosts. In this case, it acts just like a + regular host running LPD. Follow + the same procedure in + section Printers + Installed on Remote Hosts to set up such a + printer. + + + + It might support a data stream network connection. In this + case, you attach the printer to one host on the + network by making that host responsible for spooling jobs and + sending them to the printer. Section Printers with + Networked Data Stream Interfaces gives some + suggestions on installing such printers. + + + + + + + Printers Installed on Remote Hosts + + The LPD spooling system has built-in + support for sending jobs to + other hosts also running LPD (or are + compatible with LPD). This + feature enables you to install a printer on one host and make it + accessible from other hosts. It also works with printers that have + network interfaces that understand the + LPD protocol. + + To enable this kind of remote printing, first install a printer + on one host, the printer host, using the simple + printer setup described in the Simple + Printer Setup section. Do any advanced setup in Advanced Printer Setup that you + need. Make sure to test the printer and see if it works with the + features of LPD you have enabled. + Also ensure that the + local host has authorization to use the + LPD + service in the remote host (see Restricting Jobs + from Remote Printers). + + + printers + network + + network printing + If you are using a printer with a network interface that is + compatible with LPD, then the + printer host in + the discussion below is the printer itself, and the + printer name is the name you configured for the + printer. See the documentation that accompanied your printer and/or + printer-network interface. + + + If you are using a Hewlett Packard Laserjet then the printer + name text will automatically perform the LF to + CRLF conversion for you, so you will not require the + hpif script. + + + Then, on the other hosts you want to have access to the printer, + make an entry in their /etc/printcap files with + the following: + + + + Name the entry anything you want. For simplicity, though, + you probably want to use the same name and aliases as on the + printer host. + + + + Leave the lp capability blank, explicitly + (:lp=:). + + + + Make a spooling directory and specify its location in the + sd capability. LPD + will store jobs here + before they get sent to the printer host. + + + + Place the name of the printer host in the + rm capability. + + + + Place the printer name on the printer + host in the rp + capability. + + + + That is it. You do not need to list conversion filters, page + dimensions, or anything else in the + /etc/printcap file. + + Here is an example. The host rose has two + printers, bamboo and rattan. + We will enable users on the host orchid to print + to those printers. + Here is the /etc/printcap file for + orchid (back from section Enabling Header + Pages). It already had the entry for the printer + teak; we have added entries for the two printers + on the host rose: + + # +# /etc/printcap for host orchid - added (remote) printers on rose +# + +# +# teak is local; it is connected directly to orchid: +# +teak|hp|laserjet|Hewlett Packard LaserJet 3Si:\ + :lp=/dev/lpt0:sd=/var/spool/lpd/teak:mx#0:\ + :if=/usr/local/libexec/ifhp:\ + :vf=/usr/local/libexec/vfhp:\ + :of=/usr/local/libexec/ofhp: + +# +# rattan is connected to rose; send jobs for rattan to rose: +# +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :lp=:rm=rose:rp=rattan:sd=/var/spool/lpd/rattan: + +# +# bamboo is connected to rose as well: +# +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :lp=:rm=rose:rp=bamboo:sd=/var/spool/lpd/bamboo: + + Then, we just need to make spooling directories on + orchid: + + &prompt.root; mkdir -p /var/spool/lpd/rattan /var/spool/lpd/bamboo +&prompt.root; chmod 770 /var/spool/lpd/rattan /var/spool/lpd/bamboo +&prompt.root; chown daemon:daemon /var/spool/lpd/rattan /var/spool/lpd/bamboo + + Now, users on orchid can print to + rattan and bamboo. If, for + example, a user on orchid typed + + &prompt.user; lpr -P bamboo -d sushi-review.dvi + + the LPD system on orchid + would copy the job to the spooling + directory /var/spool/lpd/bamboo and note that it was a + DVI job. As soon as the host rose has room in its + bamboo spooling directory, the two + LPDs would transfer the + file to rose. The file would wait in rose's + queue until it was finally printed. It would be converted from DVI to + &postscript; (since bamboo is a &postscript; printer) on + rose. + + + + Printers with Networked Data Stream Interfaces + + Often, when you buy a network interface card for a printer, you + can get two versions: one which emulates a spooler (the more + expensive version), or one which just lets you send data to it as if + you were using a serial or parallel port (the cheaper version). + This section tells how to use the cheaper version. For the more + expensive one, see the previous section Printers Installed on + Remote Hosts. + + The format of the /etc/printcap file lets + you specify what serial or parallel interface to use, and (if you + are using a serial interface), what baud rate, whether to use flow + control, delays for tabs, conversion of newlines, and more. But + there is no way to specify a connection to a printer that is + listening on a TCP/IP or other network port. + + To send data to a networked printer, you need to develop a + communications program that can be called by the text and conversion + filters. Here is one such example: the script + netprint takes all data on standard input and + sends it to a network-attached printer. We specify the hostname of + the printer as the first argument and the port number to which to + connect as the second argument to netprint. Note + that this supports one-way communication only (FreeBSD to printer); + many network printers support two-way communication, and you might + want to take advantage of that (to get printer status, perform + accounting, etc.). + + #!/usr/bin/perl +# +# netprint - Text filter for printer attached to network +# Installed in /usr/local/libexec/netprint +# +$#ARGV eq 1 || die "Usage: $0 <printer-hostname> <port-number>"; + +$printer_host = $ARGV[0]; +$printer_port = $ARGV[1]; + +require 'sys/socket.ph'; + +($ignore, $ignore, $protocol) = getprotobyname('tcp'); +($ignore, $ignore, $ignore, $ignore, $address) + = gethostbyname($printer_host); + +$sockaddr = pack('S n a4 x8', &AF_INET, $printer_port, $address); + +socket(PRINTER, &PF_INET, &SOCK_STREAM, $protocol) + || die "Can't create TCP/IP stream socket: $!"; +connect(PRINTER, $sockaddr) || die "Can't contact $printer_host: $!"; +while (<STDIN>) { print PRINTER; } +exit 0; + + We can then use this script in various filters. Suppose we had + a Diablo 750-N line printer connected to the network. The printer + accepts data to print on port number 5100. The host name of the + printer is scrivener. Here is the text filter for the + printer: + + #!/bin/sh +# +# diablo-if-net - Text filter for Diablo printer `scrivener' listening +# on port 5100. Installed in /usr/local/libexec/diablo-if-net +# +exec /usr/libexec/lpr/lpf "$@" | /usr/local/libexec/netprint scrivener 5100 + + + + + Restricting Printer Usage + + + printers + restricting access to + + This section gives information on restricting printer usage. The + LPD system lets you control who can access + a printer, both locally or + remotely, whether they can print multiple copies, how large their jobs + can be, and how large the printer queues can get. + + + Restricting Multiple Copies + + The LPD system makes it easy for + users to print multiple copies + of a file. Users can print jobs with lpr -#5 + (for example) and get five copies of each file in the job. Whether + this is a good thing is up to you. + + If you feel multiple copies cause unnecessary wear and tear on + your printers, you can disable the option to + &man.lpr.1; by adding the sc capability to the + /etc/printcap file. When users submit jobs + with the option, they will see: + + lpr: multiple copies are not allowed + + + Note that if you have set up access to a printer remotely (see + section Printers + Installed on Remote Hosts), you need the + sc capability on the remote + /etc/printcap files as well, or else users will + still be able to submit multiple-copy jobs by using another + host. + + Here is an example. This is the + /etc/printcap file for the host + rose. The printer rattan is + quite hearty, so we will allow multiple copies, but the laser + printer bamboo is a bit more delicate, so we will + disable multiple copies by adding the sc + capability: + + # +# /etc/printcap for host rose - restrict multiple copies on bamboo +# +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/rattan:\ + :lp=/dev/lpt0:\ + :if=/usr/local/libexec/if-simple: + +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/bamboo:sc:\ + :lp=/dev/ttyd5:ms#-parenb cs8 clocal crtscts:rw:\ + :if=/usr/local/libexec/psif:\ + :df=/usr/local/libexec/psdf: + + Now, we also need to add the sc capability on + the host orchid's + /etc/printcap (and while we are at it, let us + disable multiple copies for the printer + teak): + + # +# /etc/printcap for host orchid - no multiple copies for local +# printer teak or remote printer bamboo +teak|hp|laserjet|Hewlett Packard LaserJet 3Si:\ + :lp=/dev/lpt0:sd=/var/spool/lpd/teak:mx#0:sc:\ + :if=/usr/local/libexec/ifhp:\ + :vf=/usr/local/libexec/vfhp:\ + :of=/usr/local/libexec/ofhp: + +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :lp=:rm=rose:rp=rattan:sd=/var/spool/lpd/rattan: + +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :lp=:rm=rose:rp=bamboo:sd=/var/spool/lpd/bamboo:sc: + + By using the sc capability, we prevent the + use of lpr -#, but that still does not prevent + users from running &man.lpr.1; + multiple times, or from submitting the same file multiple times in + one job like this: + + &prompt.user; lpr forsale.sign forsale.sign forsale.sign forsale.sign forsale.sign + + There are many ways to prevent this abuse (including ignoring + it) which you are free to explore. + + + + Restricting Access to Printers + + You can control who can print to what printers by using the &unix; + group mechanism and the rg capability in + /etc/printcap. Just place the users you want + to have access to a printer in a certain group, and then name that + group in the rg capability. + + Users outside the group (including root) + will be greeted with + + lpr: Not a member of the restricted group + + if they try to print to the controlled printer. + + As with the sc (suppress multiple copies) + capability, you need to specify rg on remote + hosts that also have access to your printers, if you feel it is + appropriate (see section Printers Installed on + Remote Hosts). + + For example, we will let anyone access the printer + rattan, but only those in group + artists can use bamboo. Here + is the familiar /etc/printcap for host + rose: + + # +# /etc/printcap for host rose - restricted group for bamboo +# +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/rattan:\ + :lp=/dev/lpt0:\ + :if=/usr/local/libexec/if-simple: + +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/bamboo:sc:rg=artists:\ + :lp=/dev/ttyd5:ms#-parenb cs8 clocal crtscts:rw:\ + :if=/usr/local/libexec/psif:\ + :df=/usr/local/libexec/psdf: + + Let us leave the other example + /etc/printcap file (for the host + orchid) alone. Of course, anyone on + orchid can print to bamboo. It + might be the case that we only allow certain logins on + orchid anyway, and want them to have access to the + printer. Or not. + + + There can be only one restricted group per printer. + + + + + Controlling Sizes of Jobs Submitted + + print jobs + If you have many users accessing the printers, you probably need + to put an upper limit on the sizes of the files users can submit to + print. After all, there is only so much free space on the + filesystem that houses the spooling directories, and you also need + to make sure there is room for the jobs of other users. + + + print jobs + controlling + + LPD enables you to limit the maximum + byte size a file in a job + can be with the mx capability. The units are in + BUFSIZ blocks, which are 1024 bytes. If you put + a zero for this + capability, there will be no limit on file size; however, if no + mx capability is specified, then a default limit + of 1000 blocks will be used. + + + The limit applies to files in a job, and + not the total job size. + + + LPD will not refuse a file that is + larger than the limit you + place on a printer. Instead, it will queue as much of the file up + to the limit, which will then get printed. The rest will be + discarded. Whether this is correct behavior is up for + debate. + + Let us add limits to our example printers + rattan and bamboo. Since + those artists' &postscript; files tend to be large, we will limit them + to five megabytes. We will put no limit on the plain text line + printer: + + # +# /etc/printcap for host rose +# + +# +# No limit on job size: +# +rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :sh:mx#0:sd=/var/spool/lpd/rattan:\ + :lp=/dev/lpt0:\ + :if=/usr/local/libexec/if-simple: + +# +# Limit of five megabytes: +# +bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/bamboo:sc:rg=artists:mx#5000:\ + :lp=/dev/ttyd5:ms#-parenb cs8 clocal crtscts:rw:\ + :if=/usr/local/libexec/psif:\ + :df=/usr/local/libexec/psdf: + + Again, the limits apply to the local users only. If you have + set up access to your printers remotely, remote users will not get + those limits. You will need to specify the mx + capability in the remote /etc/printcap files as + well. See section Printers Installed on + Remote Hosts for more information on remote + printing. + + There is another specialized way to limit job sizes from remote + printers; see section Restricting Jobs + from Remote Printers. + + + + Restricting Jobs from Remote Printers + + The LPD spooling system provides + several ways to restrict print + jobs submitted from remote hosts: + + + + Host restrictions + + + You can control from which remote hosts a local + LPD accepts requests with the files + /etc/hosts.equiv and + /etc/hosts.lpd. + LPD checks to see if an + incoming request is from a host listed in either one of these + files. If not, LPD refuses the + request. + + The format of these files is simple: one host name per + line. Note that the file + /etc/hosts.equiv is also used by the + &man.ruserok.3; protocol, and affects programs like + &man.rsh.1; and &man.rcp.1;, so be careful. + + For example, here is the + /etc/hosts.lpd file on the host + rose: + + orchid +violet +madrigal.fishbaum.de + + This means rose will accept requests from + the hosts orchid, violet, + and madrigal.fishbaum.de. If any + other host tries to access rose's + LPD, the job will be refused. + + + + + Size restrictions + + + You can control how much free space there needs to remain + on the filesystem where a spooling directory resides. Make a + file called minfree in the spooling + directory for the local printer. Insert in that file a number + representing how many disk blocks (512 bytes) of free space + there has to be for a remote job to be accepted. + + This lets you insure that remote users will not fill your + filesystem. You can also use it to give a certain priority to + local users: they will be able to queue jobs long after the + free disk space has fallen below the amount specified in the + minfree file. + + For example, let us add a minfree + file for the printer bamboo. We examine + /etc/printcap to find the spooling + directory for this printer; here is bamboo's + entry: + + bamboo|ps|PS|S|panasonic|Panasonic KX-P4455 PostScript v51.4:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/bamboo:sc:rg=artists:mx#5000:\ + :lp=/dev/ttyd5:ms#-parenb cs8 clocal crtscts:rw:mx#5000:\ + :if=/usr/local/libexec/psif:\ + :df=/usr/local/libexec/psdf: + + The spooling directory is given in the sd + capability. We will make three megabytes (which is 6144 disk blocks) + the amount of free disk space that must exist on the filesystem for + LPD to accept remote jobs: + + &prompt.root; echo 6144 > /var/spool/lpd/bamboo/minfree + + + + + + User restrictions + + + You can control which remote users can print to local + printers by specifying the rs capability in + /etc/printcap. When + rs appears in the entry for a + locally-attached printer, LPD will + accept jobs from remote + hosts if the user submitting the job also + has an account of the same login name on the local host. + Otherwise, LPD refuses the job. + + This capability is particularly useful in an environment + where there are (for example) different departments sharing a + network, and some users transcend departmental boundaries. By + giving them accounts on your systems, they can use your + printers from their own departmental systems. If you would + rather allow them to use only your + printers and not your computer resources, you can give them + token accounts, with no home directory and a + useless shell like /usr/bin/false. + + + + + + + + Accounting for Printer Usage + + + accounting + printer + + So, you need to charge for printouts. And why not? Paper and ink + cost money. And then there are maintenance costs—printers are + loaded with moving parts and tend to break down. You have examined + your printers, usage patterns, and maintenance fees and have come up + with a per-page (or per-foot, per-meter, or per-whatever) cost. Now, + how do you actually start accounting for printouts? + + Well, the bad news is the LPD spooling + system does not provide + much help in this department. Accounting is highly dependent on the + kind of printer in use, the formats being printed, and + your requirements in charging for printer + usage. + + To implement accounting, you have to modify a printer's text + filter (to charge for plain text jobs) and the conversion filters (to + charge for other file formats), to count pages or query the printer + for pages printed. You cannot get away with using the simple output + filter, since it cannot do accounting. See section Filters. + + Generally, there are two ways to do accounting: + + + + Periodic accounting is the more common + way, possibly because it is easier. Whenever someone prints a + job, the filter logs the user, host, and number of pages to an + accounting file. Every month, semester, year, or whatever time + period you prefer, you collect the accounting files for the + various printers, tally up the pages printed by users, and charge + for usage. Then you truncate all the logging files, starting with + a clean slate for the next period. + + + + Timely accounting is less common, + probably because it is more difficult. This method has the + filters charge users for printouts as soon as they use the + printers. Like disk quotas, the accounting is immediate. You can + prevent users from printing when their account goes in the red, + and might provide a way for users to check and adjust their + print quotas. But this method requires some database + code to track users and their quotas. + + + + The LPD spooling system supports both + methods easily: since you + have to provide the filters (well, most of the time), you also have to + provide the accounting code. But there is a bright side: you have + enormous flexibility in your accounting methods. For example, you + choose whether to use periodic or timely accounting. You choose what + information to log: user names, host names, job types, pages printed, + square footage of paper used, how long the job took to print, and so + forth. And you do so by modifying the filters to save this + information. + + + Quick and Dirty Printer Accounting + + FreeBSD comes with two programs that can get you set up with + simple periodic accounting right away. They are the text filter + lpf, described in section lpf: a Text Filter, and + &man.pac.8;, a program to gather and total + entries from printer accounting files. + + As mentioned in the section on filters (Filters), + LPD starts + the text and the conversion filters with the name of the accounting + file to use on the filter command line. The filters can use this + argument to know where to write an accounting file entry. The name + of this file comes from the af capability in + /etc/printcap, and if not specified as an + absolute path, is relative to the spooling directory. + + LPD starts lpf + with page width and length + arguments (from the pw and pl + capabilities). lpf uses these arguments to + determine how much paper will be used. After sending the file to + the printer, it then writes an accounting entry in the accounting + file. The entries look like this: + + 2.00 rose:andy +3.00 rose:kelly +3.00 orchid:mary +5.00 orchid:mary +2.00 orchid:zhang + + You should use a separate accounting file for each printer, as + lpf has no file locking logic built into it, and + two lpfs might corrupt each other's entries if + they were to write to the same file at the same time. An easy way + to insure a separate accounting file for each printer is to use + af=acct in /etc/printcap. + Then, each accounting file will be in the spooling directory for a + printer, in a file named acct. + + When you are ready to charge users for printouts, run the + &man.pac.8; program. Just change to the spooling directory for + the printer you want to collect on and type pac. + You will get a dollar-centric summary like the following: + + Login pages/feet runs price +orchid:kelly 5.00 1 $ 0.10 +orchid:mary 31.00 3 $ 0.62 +orchid:zhang 9.00 1 $ 0.18 +rose:andy 2.00 1 $ 0.04 +rose:kelly 177.00 104 $ 3.54 +rose:mary 87.00 32 $ 1.74 +rose:root 26.00 12 $ 0.52 + +total 337.00 154 $ 6.74 + + These are the arguments &man.pac.8; expects: + + + + + + + Which printer to summarize. + This option works only if there is an absolute path in the + af capability in + /etc/printcap. + + + + + + + + Sort the output by cost instead of alphabetically by user + name. + + + + + + + + Ignore host name in the accounting files. With this + option, user smith on host + alpha is the same user + smith on host gamma. + Without, they are different users. + + + + + + + + Compute charges with price + dollars per page or per foot instead of the price from the + pc capability in + /etc/printcap, or two cents (the + default). You can specify price as + a floating point number. + + + + + + + + Reverse the sort order. + + + + + + + + Make an accounting summary file and truncate the + accounting file. + + + + + name + … + + + Print accounting information for the given user + names only. + + + + + In the default summary that &man.pac.8; produces, you see the + number of pages printed by each user from various hosts. If, at + your site, host does not matter (because users can use any host), + run pac -m, to produce the following + summary: + + Login pages/feet runs price +andy 2.00 1 $ 0.04 +kelly 182.00 105 $ 3.64 +mary 118.00 35 $ 2.36 +root 26.00 12 $ 0.52 +zhang 9.00 1 $ 0.18 + +total 337.00 154 $ 6.74 + + + To compute the dollar amount due, + &man.pac.8; uses the pc capability in the + /etc/printcap file (default of 200, or 2 cents + per page). Specify, in hundredths of cents, the price per page or + per foot you want to charge for printouts in this capability. You + can override this value when you run &man.pac.8; with the + option. The units for the + option are in dollars, though, not hundredths of cents. For + example, + + &prompt.root; pac -p1.50 + + makes each page cost one dollar and fifty cents. You can really + rake in the profits by using this option. + + Finally, running pac -s will save the summary + information in a summary accounting file, which is named the same as + the printer's accounting file, but with _sum + appended to the name. It then truncates the accounting file. When + you run &man.pac.8; again, it rereads the + summary file to get starting totals, then adds information from the + regular accounting file. + + + + How Can You Count Pages Printed? + + In order to perform even remotely accurate accounting, you need + to be able to determine how much paper a job uses. This is the + essential problem of printer accounting. + + For plain text jobs, the problem is not that hard to solve: you + count how many lines are in a job and compare it to how many lines + per page your printer supports. Do not forget to take into account + backspaces in the file which overprint lines, or long logical lines + that wrap onto one or more additional physical lines. + + The text filter lpf (introduced in lpf: a Text Filter) takes + into account these things when it does accounting. If you are + writing a text filter which needs to do accounting, you might want + to examine lpf's source code. + + How do you handle other file formats, though? + + Well, for DVI-to-LaserJet or DVI-to-&postscript; conversion, you + can have your filter parse the diagnostic output of + dvilj or dvips and look to see + how many pages were converted. You might be able to do similar + things with other file formats and conversion programs. + + But these methods suffer from the fact that the printer may not + actually print all those pages. For example, it could jam, run out + of toner, or explode—and the user would still get + charged. + + So, what can you do? + + There is only one sure way to do + accurate accounting. Get a printer that can + tell you how much paper it uses, and attach it via a serial line or + a network connection. Nearly all &postscript; printers support this + notion. Other makes and models do as well (networked Imagen laser + printers, for example). Modify the filters for these printers to + get the page usage after they print each job and have them log + accounting information based on that value + only. There is no line counting nor + error-prone file examination required. + + Of course, you can always be generous and make all printouts + free. + + + + + + Using Printers + + + printers + usage + + This section tells you how to use printers you have set up with + FreeBSD. Here is an overview of the user-level commands: + + + + &man.lpr.1; + + + Print jobs + + + + + &man.lpq.1; + + + Check printer queues + + + + + &man.lprm.1; + + + Remove jobs from a printer's queue + + + + + There is also an administrative command, &man.lpc.8;, + described in the section Administering Printers, used to + control printers and their queues. + + All three of the commands &man.lpr.1;, &man.lprm.1;, and &man.lpq.1; + accept an option to specify on which + printer/queue to operate, as listed in the + /etc/printcap file. This enables you to submit, + remove, and check on jobs for various printers. If you do not use the + option, then these commands use the printer + specified in the PRINTER environment variable. Finally, + if you do not have a PRINTER environment variable, these + commands default to the printer named lp. + + Hereafter, the terminology default printer + means the printer named in the PRINTER environment + variable, or the printer named lp when there is no + PRINTER environment variable. + + + Printing Jobs + + To print files, type: + + &prompt.user; lpr filename ... + + printing + This prints each of the listed files to the default printer. If + you list no files, &man.lpr.1; reads data to + print from standard input. For example, this command prints some + important system files: + + &prompt.user; lpr /etc/host.conf /etc/hosts.equiv + + To select a specific printer, type: + + &prompt.user; lpr -P printer-name filename ... + + This example prints a long listing of the current directory to the + printer named rattan: + + &prompt.user; ls -l | lpr -P rattan + + Because no files were listed for the + &man.lpr.1; command, lpr read the data to print + from standard input, which was the output of the ls + -l command. + + The &man.lpr.1; command can also accept a wide variety of options + to control formatting, apply file conversions, generate multiple + copies, and so forth. For more information, see the section Printing Options. + + + + Checking Jobs + + print jobs + When you print with &man.lpr.1;, the data you wish to print is put + together in a package called a print job, which is sent + to the LPD spooling system. Each printer + has a queue of jobs, and + your job waits in that queue along with other jobs from yourself and + from other users. The printer prints those jobs in a first-come, + first-served order. + + To display the queue for the default printer, type &man.lpq.1;. + For a specific printer, use the option. For + example, the command + + &prompt.user; lpq -P bamboo + + shows the queue for the printer named bamboo. Here + is an example of the output of the lpq + command: + + bamboo is ready and printing +Rank Owner Job Files Total Size +active kelly 9 /etc/host.conf, /etc/hosts.equiv 88 bytes +2nd kelly 10 (standard input) 1635 bytes +3rd mary 11 ... 78519 bytes + + This shows three jobs in the queue for bamboo. + The first job, submitted by user kelly, got assigned job + number 9. Every job for a printer gets a unique job number. + Most of the time you can ignore the job number, but you will need it + if you want to cancel the job; see section Removing Jobs for details. + + Job number nine consists of two files; multiple files given on the + &man.lpr.1; command line are treated as part of a single job. It + is the currently active job (note the word active + under the Rank column), which means the printer should + be currently printing that job. The second job consists of data + passed as the standard input to the &man.lpr.1; command. The third + job came from user mary; it is a much larger + job. The pathname of the file she is trying to print is too long to + fit, so the &man.lpq.1; command just shows three dots. + + The very first line of the output from &man.lpq.1; is also useful: + it tells what the printer is currently doing (or at least what + LPD thinks the printer is doing). + + The &man.lpq.1; command also support a option + to generate a detailed long listing. Here is an example of + lpq -l: + + waiting for bamboo to become ready (offline ?) +kelly: 1st [job 009rose] + /etc/host.conf 73 bytes + /etc/hosts.equiv 15 bytes + +kelly: 2nd [job 010rose] + (standard input) 1635 bytes + +mary: 3rd [job 011rose] + /home/orchid/mary/research/venus/alpha-regio/mapping 78519 bytes + + + + Removing Jobs + + If you change your mind about printing a job, you can remove the + job from the queue with the &man.lprm.1; command. Often, you can + even use &man.lprm.1; to remove an active job, but some or all of the + job might still get printed. + + To remove a job from the default printer, first use + &man.lpq.1; to find the job number. Then type: + + &prompt.user; lprm job-number + + To remove the job from a specific printer, add the + option. The following command removes job number + 10 from the queue for the printer bamboo: + + &prompt.user; lprm -P bamboo 10 + + The &man.lprm.1; command has a few shortcuts: + + + + lprm - + + + Removes all jobs (for the default printer) belonging to + you. + + + + + lprm user + + + Removes all jobs (for the default printer) belonging to + user. The superuser can remove other + users' jobs; you can remove only your own jobs. + + + + + lprm + + + With no job number, user name, or + appearing on the command line, + &man.lprm.1; removes the currently active job on the + default printer, if it belongs to you. The superuser can remove + any active job. + + + + + Just use the option with the above shortcuts + to operate on a specific printer instead of the default. For example, + the following command removes all jobs for the current user in the + queue for the printer named rattan: + + &prompt.user; lprm -P rattan - + + + If you are working in a networked environment, &man.lprm.1; will + let you remove jobs only from the + host from which the jobs were submitted, even if the same printer is + available from other hosts. The following command sequence + demonstrates this: + + &prompt.user; lpr -P rattan myfile +&prompt.user; rlogin orchid +&prompt.user; lpq -P rattan +Rank Owner Job Files Total Size +active seeyan 12 ... 49123 bytes +2nd kelly 13 myfile 12 bytes +&prompt.user; lprm -P rattan 13 +rose: Permission denied +&prompt.user; logout +&prompt.user; lprm -P rattan 13 +dfA013rose dequeued +cfA013rose dequeued + + + + + + Beyond Plain Text: Printing Options + + The &man.lpr.1; command supports a number of options that control + formatting text, converting graphic and other file formats, producing + multiple copies, handling of the job, and more. This section + describes the options. + + + Formatting and Conversion Options + + The following &man.lpr.1; options control formatting of the + files in the job. Use these options if the job does not contain + plain text or if you want plain text formatted through the + &man.pr.1; utility. + + &tex; + For example, the following command prints a DVI file (from the + &tex; typesetting system) named fish-report.dvi + to the printer named bamboo: + + &prompt.user; lpr -P bamboo -d fish-report.dvi + + These options apply to every file in the job, so you cannot mix + (say) DVI and ditroff files together in a job. Instead, submit the + files as separate jobs, using a different conversion option for each + job. + + + All of these options except and + require conversion filters installed for the + destination printer. For example, the option + requires the DVI conversion filter. Section Conversion + Filters gives details. + + + + + + + + Print cifplot files. + + + + + + + + Print DVI files. + + + + + + + + Print FORTRAN text files. + + + + + + + + Print plot data. + + + + + + + + Indent the output by number + columns; if you omit number, indent + by 8 columns. This option works only with certain conversion + filters. + + + Do not put any space between the and + the number. + + + + + + + + + Print literal text data, including control + characters. + + + + + + + + Print ditroff (device independent troff) data. + + + + + -p + + + Format plain text with &man.pr.1; before printing. See + &man.pr.1; for more information. + + + + + + + + Use title on the + &man.pr.1; header instead of the file name. This option has + effect only when used with the + option. + + + + + + + + Print troff data. + + + + + + + + Print raster data. + + + + + Here is an example: this command prints a nicely formatted + version of the &man.ls.1; manual page on the default printer: + + &prompt.user; zcat /usr/share/man/man1/ls.1.gz | troff -t -man | lpr -t + + The &man.zcat.1; command uncompresses the source of the + &man.ls.1; manual page and passes it to the &man.troff.1; + command, which formats that source and makes GNU troff + output and passes it to &man.lpr.1;, which submits the job + to the LPD spooler. Because we + used the + option to &man.lpr.1;, the spooler will convert the GNU + troff output into a format the default printer can + understand when it prints the job. + + + + Job Handling Options + + The following options to &man.lpr.1; tell + LPD to handle the job + specially: + + + + -# copies + + + Produce a number of copies of + each file in the job instead of just one copy. An + administrator may disable this option to reduce printer + wear-and-tear and encourage photocopier usage. See section + Restricting + Multiple Copies. + + This example prints three copies of + parser.c followed by three copies of + parser.h to the default printer: + + &prompt.user; lpr -#3 parser.c parser.h + + + + + -m + + + Send mail after completing the print job. With this + option, the LPD system will send + mail to your account when it + finishes handling your job. In its message, it will tell you + if the job completed successfully or if there was an error, + and (often) what the error was. + + + + + -s + + + Do not copy the files to the spooling directory, but make + symbolic links to them instead. + + If you are printing a large job, you probably want to use + this option. It saves space in the spooling directory (your + job might overflow the free space on the filesystem where the + spooling directory resides). It saves time as well since + LPD + will not have to copy each and every byte of your job to the + spooling directory. + + There is a drawback, though: since + LPD will refer to the + original files directly, you cannot modify or remove them + until they have been printed. + + + If you are printing to a remote printer, + LPD will + eventually have to copy files from the local host to the + remote host, so the option will save + space only on the local spooling directory, not the remote. + It is still useful, though. + + + + + + -r + + + Remove the files in the job after copying them to the + spooling directory, or after printing them with the + option. Be careful with this + option! + + + + + + + Header Page Options + + These options to &man.lpr.1; adjust the text that normally + appears on a job's header page. If header pages are suppressed for + the destination printer, these options have no effect. See section + Header Pages + for information about setting up header pages. + + + + -C text + + + Replace the hostname on the header page with + text. The hostname is normally the + name of the host from which the job was submitted. + + + + + -J text + + + Replace the job name on the header page with + text. The job name is normally the + name of the first file of the job, or + stdin if you are printing standard + input. + + + + + -h + + + Do not print any header page. + + + At some sites, this option may have no effect due to the + way header pages are generated. See Header + Pages for details. + + + + + + + + + Administering Printers + + As an administrator for your printers, you have had to install, + set up, and test them. Using the &man.lpc.8; command, you + can interact with your printers in yet more ways. With &man.lpc.8;, + you can + + + + Start and stop the printers + + + + Enable and disable their queues + + + + Rearrange the order of the jobs in each queue. + + + + First, a note about terminology: if a printer is + stopped, it will not print anything in its queue. + Users can still submit jobs, which will wait in the queue until the + printer is started or the queue is + cleared. + + If a queue is disabled, no user (except + root) can submit jobs for the printer. An + enabled queue allows jobs to be submitted. A + printer can be started for a disabled queue, in + which case it will continue to print jobs in the queue until the queue + is empty. + + In general, you have to have root privileges + to use the &man.lpc.8; command. Ordinary users can use the &man.lpc.8; + command to get printer status and to restart a hung printer only. + + Here is a summary of the &man.lpc.8; commands. Most of the + commands take a printer-name argument to + tell on which printer to operate. You can use all + for the printer-name to mean all printers + listed in /etc/printcap. + + + + abort + printer-name + + + Cancel the current job and stop the printer. Users can + still submit jobs if the queue is enabled. + + + + + clean + printer-name + + + Remove old files from the printer's spooling directory. + Occasionally, the files that make up a job are not properly + removed by LPD, particularly if + there have been errors during + printing or a lot of administrative activity. This command + finds files that do not belong in the spooling directory and + removes them. + + + + + disable + printer-name + + + Disable queuing of new jobs. If the printer is running, it + will continue to print any jobs remaining in the queue. The + superuser (root) can always submit jobs, + even to a disabled queue. + + This command is useful while you are testing a new printer + or filter installation: disable the queue and submit jobs as + root. Other users will not be able to submit + jobs until you complete your testing and re-enable the queue with + the enable command. + + + + + down printer-name + message + + + Take a printer down. Equivalent to + disable followed by stop. + The message appears as the printer's + status whenever a user checks the printer's queue with + &man.lpq.1; or status with lpc + status. + + + + + enable + printer-name + + + Enable the queue for a printer. Users can submit jobs but + the printer will not print anything until it is started. + + + + + help + command-name + + + Print help on the command + command-name. With no + command-name, print a summary of the + commands available. + + + + + restart + printer-name + + + Start the printer. Ordinary users can use this command if + some extraordinary circumstance hangs + LPD, but they cannot start + a printer stopped with either the stop or + down commands. The + restart command is equivalent to + abort followed by + start. + + + + + start + printer-name + + + Start the printer. The printer will print jobs in its + queue. + + + + + stop + printer-name + + + Stop the printer. The printer will finish the current job + and will not print anything else in its queue. Even though the + printer is stopped, users can still submit jobs to an enabled + queue. + + + + + topq printer-name + job-or-username + + + Rearrange the queue for + printer-name by placing the jobs with + the listed job numbers or the jobs + belonging to username at the top of + the queue. For this command, you cannot use + all as the + printer-name. + + + + + up + printer-name + + + Bring a printer up; the opposite of the + down command. Equivalent to + start followed by + enable. + + + + + &man.lpc.8; accepts the above commands on the command line. If + you do not enter any commands, &man.lpc.8; enters an interactive mode, + where you can enter commands until you type exit, + quit, or end-of-file. + + + + + Alternatives to the Standard Spooler + + If you have been reading straight through this manual, by now you + have learned just about everything there is to know about the + LPD + spooling system that comes with FreeBSD. You can probably appreciate + many of its shortcomings, which naturally leads to the question: + What other spooling systems are out there (and work with + FreeBSD)? + + + + LPRng + + LPRng + + LPRng, which purportedly means + LPR: the Next + Generation is a complete rewrite of PLP. Patrick Powell + and Justin Mason (the principal maintainer of PLP) collaborated to + make LPRng. The main site for + LPRng is . + + + + CUPS + + CUPS + + CUPS, the Common UNIX Printing + System, provides a portable printing layer for &unix;-based + operating systems. It has been developed by Easy Software + Products to promote a standard printing solution for all &unix; + vendors and users. + + CUPS uses the Internet Printing + Protocol (IPP) as the basis for managing + print jobs and queues. The Line Printer Daemon + (LPD), Server Message Block + (SMB), and AppSocket (a.k.a. JetDirect) + protocols are also supported with reduced functionality. CUPS + adds network printer browsing and PostScript Printer Description + (PPD) based printing options to support + real-world printing under &unix;. + + The main site for CUPS is . + + + + + + + Troubleshooting + + After performing the simple test with &man.lptest.1;, you might + have gotten one of the following results instead of the correct + printout: + + + + It worked, after awhile; or, it did not eject a full + sheet. + + + The printer printed the above, but it sat for awhile and + did nothing. In fact, you might have needed to press a + PRINT REMAINING or FORM FEED button on the printer to get any + results to appear. + + If this is the case, the printer was probably waiting to + see if there was any more data for your job before it printed + anything. To fix this problem, you can have the text filter + send a FORM FEED character (or whatever is necessary) to the + printer. This is usually sufficient to have the printer + immediately print any text remaining in its internal buffer. + It is also useful to make sure each print job ends on a full + sheet, so the next job does not start somewhere on the middle + of the last page of the previous job. + + The following replacement for the shell script + /usr/local/libexec/if-simple prints a + form feed after it sends the job to the printer: + + #!/bin/sh +# +# if-simple - Simple text input filter for lpd +# Installed in /usr/local/libexec/if-simple +# +# Simply copies stdin to stdout. Ignores all filter arguments. +# Writes a form feed character (\f) after printing job. + +/bin/cat && printf "\f" && exit 0 +exit 2 + + + + + It produced the staircase effect. + + + You got the following on paper: + + !"#$%&'()*+,-./01234 + "#$%&'()*+,-./012345 + #$%&'()*+,-./0123456 + + MS-DOS + OS/2 + ASCII + You have become another victim of the staircase + effect, caused by conflicting interpretations of + what characters should indicate a new line. &unix; style + operating systems use a single character: ASCII code 10, the + line feed (LF). &ms-dos;, &os2;, and others uses a pair of + characters, ASCII code 10 and ASCII code + 13 (the carriage return or CR). Many printers use the &ms-dos; + convention for representing new-lines. + + When you print with FreeBSD, your text used just the line + feed character. The printer, upon seeing a line feed + character, advanced the paper one line, but maintained the + same horizontal position on the page for the next character + to print. That is what the carriage return is for: to move + the location of the next character to print to the left edge + of the paper. + + Here is what FreeBSD wants your printer to do: + + + + + + Printer received CR + Printer prints CR + + + + Printer received LF + Printer prints CR + LF + + + + + + Here are some ways to achieve this: + + + + Use the printer's configuration switches or control + panel to alter its interpretation of these characters. + Check your printer's manual to find out how to do + this. + + + If you boot your system into other operating systems + besides FreeBSD, you may have to + reconfigure the printer to use a an + interpretation for CR and LF characters that those other + operating systems use. You might prefer one of the other + solutions, below. + + + + + Have FreeBSD's serial line driver automatically + convert LF to CR+LF. Of course, this works with printers + on serial ports only. To enable this + feature, use the ms# capability and + set the onlcr mode + in the /etc/printcap file + for the printer. + + + + Send an escape code to the + printer to have it temporarily treat LF characters + differently. Consult your printer's manual for escape + codes that your printer might support. When you find the + proper escape code, modify the text filter to send the + code first, then send the print job. + + PCL + Here is an example text filter for printers that + understand the Hewlett-Packard PCL escape codes. This + filter makes the printer treat LF characters as a LF and + CR; then it sends the job; then it sends a form feed to + eject the last page of the job. It should work with + nearly all Hewlett Packard printers. + + #!/bin/sh +# +# hpif - Simple text input filter for lpd for HP-PCL based printers +# Installed in /usr/local/libexec/hpif +# +# Simply copies stdin to stdout. Ignores all filter arguments. +# Tells printer to treat LF as CR+LF. Ejects the page when done. + +printf "\033&k2G" && cat && printf "\033&l0H" && exit 0 +exit 2 + + Here is an example /etc/printcap + from a host called orchid. It has a single printer + attached to its first parallel port, a Hewlett Packard + LaserJet 3Si named teak. It is using the + above script as its text filter: + + # +# /etc/printcap for host orchid +# +teak|hp|laserjet|Hewlett Packard LaserJet 3Si:\ + :lp=/dev/lpt0:sh:sd=/var/spool/lpd/teak:mx#0:\ + :if=/usr/local/libexec/hpif: + + + + + + + It overprinted each line. + + + The printer never advanced a line. All of the lines of + text were printed on top of each other on one line. + + This problem is the opposite of the + staircase effect, described above, and is much rarer. + Somewhere, the LF characters that FreeBSD uses to end a line + are being treated as CR characters to return the print + location to the left edge of the paper, but not also down a + line. + + Use the printer's configuration switches or control panel + to enforce the following interpretation of LF and CR + characters: + + + + + + Printer receives + Printer prints + + + + + + CR + CR + + + + LF + CR + LF + + + + + + + + + The printer lost characters. + + + While printing, the printer did not print a few characters + in each line. The problem might have gotten worse as the + printer ran, losing more and more characters. + + The problem is that the printer cannot keep up with the + speed at which the computer sends data over a serial line + (this problem should not occur with printers on parallel + ports). There are two ways to overcome the problem: + + + + If the printer supports XON/XOFF flow control, have + FreeBSD use it by specifying the ixon mode + in the ms# capability. + + + + If the printer supports carrier flow control, specify + the crtscts mode in the + ms# capability. + Make sure the cable connecting the printer to the computer + is correctly wired for carrier flow control. + + + + + + + It printed garbage. + + + The printer printed what appeared to be random garbage, + but not the desired text. + + This is usually another symptom of incorrect + communications parameters with a serial printer. Double-check + the bps rate in the br capability, and the + parity setting in the + ms# capability; make sure the printer is + using the same settings as specified in the + /etc/printcap file. + + + + + Nothing happened. + + + If nothing happened, the problem is probably within + FreeBSD and not the hardware. Add the log file + (lf) capability to the entry for the + printer you are debugging in the + /etc/printcap file. For example, here is + the entry for rattan, with the + lf capability: + + rattan|line|diablo|lp|Diablo 630 Line Printer:\ + :sh:sd=/var/spool/lpd/rattan:\ + :lp=/dev/lpt0:\ + :if=/usr/local/libexec/if-simple:\ + :lf=/var/log/rattan.log + + Then, try printing again. Check the log file (in our + example, /var/log/rattan.log) to see any + error messages that might appear. Based on the messages you + see, try to correct the problem. + + If you do not specify a lf capability, + LPD uses + /dev/console as a default. + + + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/security/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/security/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..215dc11a45 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/security/chapter.sgml @@ -0,0 +1,4988 @@ + + + + + + + Matthew + Dillon + Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του κεφαλαίου προέρχεται από την + σελίδα του manual της security(7) από τον + + + + + Ασφάλεια + ασφάλεια + + + Σύνοψη + + Το κεφάλαιο αυτό παρέχει μια βασική εισαγωγή στις έννοιες της + ασφάλειας συστήματος, κάποιους γενικά καλούς κανόνες, και ορισμένα + προχωρημένα θέματα σχετικά με το &os;. Αρκετά από τα θέματα που + καλύπτονται εδώ, μπορούν να εφαρμοστούν το ίδιο καλά τόσο στο ίδιο το + σύστημα, όσο και για ασφάλεια μέσω Internet. Το Internet δεν είναι + πλέον ένα φιλικό μέρος στο οποίο καθένας θέλει να είναι + ο ευγενικός σας γείτονας. Η ανάγκη ασφάλισης του συστήματος σας είναι + επιτακτική για να προστατέψετε τα δεδομένα σας,την πνευματική σας + ιδιοκτησία, το χρόνο σας, και πολλά περισσότερα από τα χέρια των χάκερς + και των ομοίων τους. + + Το &os; παρέχει μια σειρά από βοηθητικά προγράμματα και μηχανισμούς + για να εξασφαλίσει την ακεραιότητα και την ασφάλεια του συστήματος σας + και του δικτύου. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Βασικές έννοιες για την ασφάλεια, σε σχέση με το &os;. + + + + Στοιχεία σχετικά με τους διάφορους μηχανισμούς κρυπτογράφησης + που είναι διαθέσιμοι στο &os;, όπως το DES και + το MD5. + + + + Πως να ρυθμίσετε το σύστημα σας για κωδικούς μιας χρήσης. + + + + Πως να ρυθμίσετε TCP Wrappers για χρήση με + την inetd. + + + + Πως να ρυθμίσετε τον KerberosIV σε + &os; εκδόσεις πριν τη 5.0. + + + + Πως να ρυθμίσετε τον Kerberos5 στο + &os;. + + + + Πως να ρυθμίσετε το IPsec και να δημιουργήσετε ένα + VPN μεταξύ μηχανημάτων &os;/&windows;. + + + + Πως να ρυθμίσετε και να χρησιμοποιήσετε την κατά &os; υλοποίηση + SSH του OpenSSH + + + + + Τι είναι τα ACLs στο σύστημα αρχείων και πως + να τα χρησιμοποιήσετε. + + + + Πως να χρησιμοποιήσετε το βοηθητικό πρόγραμμα + Portaudit για να ελέγξετε λογισμικό + τρίτου κατασκευαστή που έχει εγκατασταθεί μέσω της συλλογής Ports. + + + + + Πως να χρησιμοποιήσετε τις δημοσιεύσεις security advisories + του &os;. + + + + Θα έχετε μια ιδέα για το τι είναι το Process Accounting και πως + να το ενεργοποιήσετε στο &os;. + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να κατανοείτε βασικές έννοιες του &os; και του Internet. + + + + Πρόσθετα θέματα σχετικά με την ασφάλεια καλύπτονται σε ολόκληρο το + βιβλίο. Για παράδειγμα, ο Υποχρεωτικός Έλεγχος Πρόσβασης συζητείται + στο και τα Internet Firewalls συζητούνται στο + . + + + + Introduction + + Security is a function that begins and ends with the system + administrator. While all BSD &unix; multi-user systems have some + inherent security, the job of building and maintaining additional + security mechanisms to keep those users honest is + probably one of the single largest undertakings of the sysadmin. + Machines are only as secure as you make them, and security concerns + are ever competing with the human necessity for convenience. &unix; + systems, in general, are capable of running a huge number of + simultaneous processes and many of these processes operate as + servers — meaning that external entities can connect and talk + to them. As yesterday's mini-computers and mainframes become + today's desktops, and as computers become networked and + inter-networked, security becomes an even bigger issue. + + System security also pertains to dealing with various forms of + attack, including attacks that attempt to crash, or otherwise make a + system unusable, but do not attempt to compromise the + root account (break root). + Security concerns + can be split up into several categories: + + + + Denial of service attacks. + + + + User account compromises. + + + + Root compromise through accessible servers. + + + + Root compromise via user accounts. + + + + Backdoor creation. + + + + + DoS attacks + Denial of Service (DoS) + + + security + DoS attacks + Denial of Service (DoS) + + Denial of Service (DoS) + + A denial of service attack is an action that deprives the + machine of needed resources. Typically, DoS attacks are + brute-force mechanisms that attempt to crash or otherwise make a + machine unusable by overwhelming its servers or network stack. Some + DoS attacks try to take advantage of bugs in the networking + stack to crash a machine with a single packet. The latter can only + be fixed by applying a bug fix to the kernel. Attacks on servers + can often be fixed by properly specifying options to limit the load + the servers incur on the system under adverse conditions. + Brute-force network attacks are harder to deal with. A + spoofed-packet attack, for example, is nearly impossible to stop, + short of cutting your system off from the Internet. It may not be + able to take your machine down, but it can saturate your + Internet connection. + + + security + account compromises + + + A user account compromise is even more common than a DoS + attack. Many sysadmins still run standard + telnetd, rlogind, + rshd, + and ftpd servers on their machines. + These servers, by default, do + not operate over encrypted connections. The result is that if you + have any moderate-sized user base, one or more of your users logging + into your system from a remote location (which is the most common + and convenient way to login to a system) will have his or her + password sniffed. The attentive system admin will analyze his + remote access logs looking for suspicious source addresses even for + successful logins. + + One must always assume that once an attacker has access to a + user account, the attacker can break root. + However, the reality is that in a well secured and maintained system, + access to a user account does not necessarily give the attacker + access to root. The distinction is important + because without access to root the attacker + cannot generally hide his tracks and may, at best, be able to do + nothing more than mess with the user's files, or crash the machine. + User account compromises are very common because users tend not to + take the precautions that sysadmins take. + + + security + backdoors + + + System administrators must keep in mind that there are + potentially many ways to break root on a machine. + The attacker may know the root password, + the attacker may find a bug in a root-run server and be able + to break root over a network + connection to that server, or the attacker may know of a bug in + a suid-root program that allows the attacker to break + root once he has broken into a user's account. + If an attacker has found a way to break root + on a machine, the attacker may not have a need + to install a backdoor. Many of the root holes + found and closed to date involve a considerable amount of work + by the attacker to cleanup after himself, so most attackers install + backdoors. A backdoor provides the attacker with a way to easily + regain root access to the system, but it + also gives the smart system administrator a convenient way + to detect the intrusion. + Making it impossible for an attacker to install a backdoor may + actually be detrimental to your security, because it will not + close off the hole the attacker found to break in the first + place. + + + Security remedies should always be implemented with a + multi-layered onion peel approach and can be + categorized as follows: + + + + Securing root and staff accounts. + + + + Securing root–run servers + and suid/sgid binaries. + + + + Securing user accounts. + + + + Securing the password file. + + + + Securing the kernel core, raw devices, and + file systems. + + + + Quick detection of inappropriate changes made to the + system. + + + + Paranoia. + + + + The next section of this chapter will cover the above bullet + items in greater depth. + + + + Securing &os; + + security + securing &os; + + + + Command vs. Protocol + Throughout this document, we will use + bold text to refer to an + application, and a monospaced font to refer + to specific commands. Protocols will use a normal font. This + typographical distinction is useful for instances such as ssh, + since it is + a protocol as well as command. + + + The sections that follow will cover the methods of securing your + &os; system that were mentioned in the last section of this chapter. + + + Securing the <username>root</username> Account and + Staff Accounts + + su + + + First off, do not bother securing staff accounts if you have + not secured the root account. + Most systems have a password assigned to the root + account. The first thing you do is assume + that the password is always compromised. + This does not mean that you should remove the password. The + password is almost always necessary for console access to the + machine. What it does mean is that you should not make it + possible to use the password outside of the console or possibly + even with the &man.su.1; command. For example, make sure that + your ptys are specified as being insecure in the + /etc/ttys file so that direct + root logins + via telnet or rlogin are + disallowed. If using other login services such as + sshd, make sure that direct + root logins are disabled there as well. + You can do this by editing + your /etc/ssh/sshd_config file, and making + sure that PermitRootLogin is set to + NO. Consider every access method — + services such as FTP often fall through the cracks. + Direct root logins should only be allowed + via the system console. + + wheel + + + Of course, as a sysadmin you have to be able to get to + root, so we open up a few holes. + But we make sure these holes require additional password + verification to operate. One way to make root + accessible is to add appropriate staff accounts to the + wheel group (in + /etc/group). The staff members placed in the + wheel group are allowed to + su to root. + You should never give staff + members native wheel access by putting them in the + wheel group in their password entry. Staff + accounts should be placed in a staff group, and + then added to the wheel group via the + /etc/group file. Only those staff members + who actually need to have root access + should be placed in the + wheel group. It is also possible, when using + an authentication method such as Kerberos, to use Kerberos' + .k5login file in the root + account to allow a &man.ksu.1; to root + without having to place anyone at all in the + wheel group. This may be the better solution + since the wheel mechanism still allows an + intruder to break root if the intruder + has gotten hold of your + password file and can break into a staff account. While having + the wheel mechanism is better than having + nothing at all, it is not necessarily the safest option. + + + + An indirect way to secure staff accounts, and ultimately + root access is to use an alternative + login access method and + do what is known as starring out the encrypted + password for the staff accounts. Using the &man.vipw.8; + command, one can replace each instance of an encrypted password + with a single * character. + This command will update the /etc/master.passwd + file and user/password database to disable password-authenticated + logins. + + A staff account entry such as: + + foobar:R9DT/Fa1/LV9U:1000:1000::0:0:Foo Bar:/home/foobar:/usr/local/bin/tcsh + + Should be changed to this: + + foobar:*:1000:1000::0:0:Foo Bar:/home/foobar:/usr/local/bin/tcsh + + This change will prevent normal logins from occurring, + since the encrypted password will never match + *. With this done, + staff members must use + another mechanism to authenticate themselves such as + &man.kerberos.1; or &man.ssh.1; using a public/private key + pair. When using something like Kerberos, one generally must + secure the machines which run the Kerberos servers and your + desktop workstation. When using a public/private key pair + with ssh, one must generally secure + the machine used to login from (typically + one's workstation). An additional layer of protection can be + added to the key pair by password protecting the key pair when + creating it with &man.ssh-keygen.1;. Being able to + star out the passwords for staff accounts also + guarantees that staff members can only login through secure + access methods that you have set up. This forces all staff + members to use secure, encrypted connections for all of their + sessions, which closes an important hole used by many + intruders: sniffing the network from an unrelated, + less secure machine. + + The more indirect security mechanisms also assume that you are + logging in from a more restrictive server to a less restrictive + server. For example, if your main box is running all sorts of + servers, your workstation should not be running any. In order for + your workstation to be reasonably secure you should run as few + servers as possible, up to and including no servers at all, and + you should run a password-protected screen blanker. Of course, + given physical access to a workstation an attacker can break any + sort of security you put on it. This is definitely a problem that + you should consider, but you should also consider the fact that the + vast majority of break-ins occur remotely, over a network, from + people who do not have physical access to your workstation or + servers. + KerberosIV + + Using something like Kerberos also gives you the ability to + disable or change the password for a staff account in one place, + and have it immediately affect all the machines on which the staff + member may have an account. If a staff member's account gets + compromised, the ability to instantly change his password on all + machines should not be underrated. With discrete passwords, + changing a password on N machines can be a mess. You can also + impose re-passwording restrictions with Kerberos: not only can a + Kerberos ticket be made to timeout after a while, but the Kerberos + system can require that the user choose a new password after a + certain period of time (say, once a month). + + + + Securing Root-run Servers and SUID/SGID Binaries + + + ntalk + + + comsat + + + finger + + + sandboxes + + + sshd + + + telnetd + + + rshd + + + rlogind + + + The prudent sysadmin only runs the servers he needs to, no + more, no less. Be aware that third party servers are often the + most bug-prone. For example, running an old version of + imapd or + popper is like giving a universal + root ticket out to the entire world. + Never run a server that you have not checked out carefully. + Many servers do not need to be run as root. + For example, the ntalk, + comsat, and + finger daemons can be run in special + user sandboxes. A sandbox is not perfect, + unless you go through a large amount of trouble, but the onion + approach to security still stands: If someone is able to break + in through a server running in a sandbox, they still have to + break out of the sandbox. The more layers the attacker must + break through, the lower the likelihood of his success. Root + holes have historically been found in virtually every server + ever run as root, including basic system servers. + If you are running a machine through which people only login via + sshd and never login via + telnetd or + rshd or + rlogind, then turn off those + services! + + &os; now defaults to running + ntalkd, + comsat, and + finger in a sandbox. Another program + which may be a candidate for running in a sandbox is &man.named.8;. + /etc/defaults/rc.conf includes the arguments + necessary to run named in a sandbox in a + commented-out form. Depending on whether you are installing a new + system or upgrading an existing system, the special user accounts + used by these sandboxes may not be installed. The prudent + sysadmin would research and implement sandboxes for servers + whenever possible. + + sendmail + + + There are a number of other servers that typically do not run + in sandboxes: sendmail, + popper, + imapd, ftpd, + and others. There are alternatives to some of these, but + installing them may require more work than you are willing to + perform (the convenience factor strikes again). You may have to + run these servers as root and rely on other + mechanisms to detect break-ins that might occur through them. + + The other big potential root holes in a + system are the + suid-root and sgid binaries installed on the system. Most of + these binaries, such as rlogin, reside + in /bin, /sbin, + /usr/bin, or /usr/sbin. + While nothing is 100% safe, the system-default suid and sgid + binaries can be considered reasonably safe. Still, + root holes are occasionally found in these + binaries. A root hole was found in + Xlib in 1998 that made + xterm (which is typically suid) + vulnerable. It is better to be safe than sorry and the prudent + sysadmin will restrict suid binaries, that only staff should run, + to a special group that only staff can access, and get rid of + (chmod 000) any suid binaries that nobody uses. + A server with no display generally does not need an + xterm binary. Sgid binaries can be + almost as dangerous. If an intruder can break an sgid-kmem binary, + the intruder might be able to read /dev/kmem + and thus read the encrypted password file, potentially compromising + any passworded account. Alternatively an intruder who breaks + group kmem can monitor keystrokes sent through + ptys, including ptys used by users who login through secure + methods. An intruder that breaks the tty + group can write to + almost any user's tty. If a user is running a terminal program or + emulator with a keyboard-simulation feature, the intruder can + potentially generate a data stream that causes the user's terminal + to echo a command, which is then run as that user. + + + + Securing User Accounts + + User accounts are usually the most difficult to secure. While + you can impose draconian access restrictions on your staff and + star out their passwords, you may not be able to + do so with any general user accounts you might have. If you do + have sufficient control, then you may win out and be able to secure + the user accounts properly. If not, you simply have to be more + vigilant in your monitoring of those accounts. Use of + ssh and Kerberos for user accounts is + more problematic, due to the extra administration and technical + support required, but still a very good solution compared to a + encrypted password file. + + + + Securing the Password File + + The only sure fire way is to star out as many + passwords as you can and use ssh or + Kerberos for access to those accounts. Even though the encrypted + password file (/etc/spwd.db) can only be read + by root, it may be possible for an intruder + to obtain read access to that file even if the attacker cannot + obtain root-write access. + + Your security scripts should always check for and report + changes to the password file (see the Checking file integrity section + below). + + + + Securing the Kernel Core, Raw Devices, and + File systems + + If an attacker breaks root he can do + just about anything, but + there are certain conveniences. For example, most modern kernels + have a packet sniffing device driver built in. Under &os; it + is called the bpf device. An intruder + will commonly attempt to run a packet sniffer on a compromised + machine. You do not need to give the intruder the capability and + most systems do not have the need for the + bpf device compiled in. + + + sysctl + + But even if you turn off the bpf + device, you still have + /dev/mem and + /dev/kmem + to worry about. For that matter, the intruder can still write to + raw disk devices. Also, there is another kernel feature called + the module loader, &man.kldload.8;. An enterprising intruder can + use a KLD module to install his own bpf + device, or other sniffing + device, on a running kernel. To avoid these problems you have to + run the kernel at a higher secure level, at least securelevel 1. + The securelevel can be set with a sysctl on + the kern.securelevel variable. Once you have + set the securelevel to 1, write access to raw devices will be + denied and special chflags flags, + such as schg, + will be enforced. You must also ensure that the + schg flag is set on critical startup binaries, + directories, and script files — everything that gets run up + to the point where the securelevel is set. This might be overdoing + it, and upgrading the system is much more difficult when you + operate at a higher secure level. You may compromise and run the + system at a higher secure level but not set the + schg flag for every system file and directory + under the sun. Another possibility is to simply mount + / and /usr read-only. + It should be noted that being too draconian in what you attempt to + protect may prevent the all-important detection of an + intrusion. + + + + Checking File Integrity: Binaries, Configuration Files, + Etc. + + When it comes right down to it, you can only protect your core + system configuration and control files so much before the + convenience factor rears its ugly head. For example, using + chflags to set the schg bit + on most of the files in / and + /usr is probably counterproductive, because + while it may protect the files, it also closes a detection window. + The last layer of your security onion is perhaps the most + important — detection. The rest of your security is pretty + much useless (or, worse, presents you with a false sense of + security) if you cannot detect potential intrusions. Half the job + of the onion is to slow down the attacker, rather than stop him, in + order to be able to catch him in the act. + + The best way to detect an intrusion is to look for modified, + missing, or unexpected files. The best way to look for modified + files is from another (often centralized) limited-access system. + Writing your security scripts on the extra-secure limited-access + system makes them mostly invisible to potential attackers, and this + is important. In order to take maximum advantage you generally + have to give the limited-access box significant access to the + other machines in the business, usually either by doing a + read-only NFS export of the other machines to the limited-access + box, or by setting up ssh key-pairs to + allow the limited-access box to ssh to + the other machines. Except for its network traffic, NFS is the + least visible method — allowing you to monitor the + file systems on each client box virtually undetected. If your + limited-access server is connected to the client boxes through a + switch, the NFS method is often the better choice. If your + limited-access server is connected to the client boxes through a + hub, or through several layers of routing, the NFS method may be + too insecure (network-wise) and using + ssh may be the better choice even with + the audit-trail tracks that ssh + lays. + + Once you have given a limited-access box at least read access to the + client systems it is supposed to monitor, you must write scripts + to do the actual monitoring. Given an NFS mount, you can write + scripts out of simple system utilities such as &man.find.1; and + &man.md5.1;. It is best to physically md5 the client-box files + at least once a day, and to test control files such as those + found in /etc and + /usr/local/etc even more often. When + mismatches are found, relative to the base md5 information the + limited-access machine knows is valid, it should scream at a + sysadmin to go check it out. A good security script will also + check for inappropriate suid binaries and for new or deleted files + on system partitions such as / and + /usr. + + When using ssh rather than NFS, + writing the security script is much more difficult. You + essentially have to scp the scripts to the client + box in order to + run them, making them visible, and for safety you also need to + scp the binaries (such as find) that those + scripts use. The ssh client on the + client box may already be compromised. All in all, using + ssh may be necessary when running over + insecure links, but it is also a lot harder to deal with. + + A good security script will also check for changes to user and + staff members access configuration files: + .rhosts, .shosts, + .ssh/authorized_keys and so forth, + files that might fall outside the purview of the + MD5 check. + + If you have a huge amount of user disk space, it may take too + long to run through every file on those partitions. In this case, + setting mount flags to disallow suid binaries and devices on those + partitions is a good idea. The nodev and + nosuid options (see &man.mount.8;) are what you + want to look into. You should probably scan them anyway, at least + once a week, since the object of this layer is to detect a break-in + attempt, whether or not the attempt succeeds. + + Process accounting (see &man.accton.8;) is a relatively + low-overhead feature of the operating system which might help + as a post-break-in evaluation mechanism. It is especially + useful in tracking down how an intruder has actually broken into + a system, assuming the file is still intact after the break-in has + occured. + + Finally, security scripts should process the log files, and the + logs themselves should be generated in as secure a manner as + possible — remote syslog can be very useful. An intruder + will try to cover his tracks, and log files are critical to the + sysadmin trying to track down the time and method of the initial + break-in. One way to keep a permanent record of the log files is + to run the system console to a serial port and collect the + information to a secure machine monitoring the consoles. + + + + Paranoia + + A little paranoia never hurts. As a rule, a sysadmin can add + any number of security features, as long as they do not affect + convenience, and can add security features that + do affect convenience with some added thought. + Even more importantly, a security administrator should mix it up a + bit — if you use recommendations such as those given by this + document verbatim, you give away your methodologies to the + prospective attacker who also has access to this document. + + + + Denial of Service Attacks + Denial of Service (DoS) + + This section covers Denial of Service attacks. A DoS attack + is typically a packet attack. While there is not much you can do + about modern spoofed packet attacks that saturate your network, + you can generally limit the damage by ensuring that the attacks + cannot take down your servers by: + + + + Limiting server forks. + + + + Limiting springboard attacks (ICMP response attacks, ping + broadcast, etc.). + + + + Overloading the Kernel Route Cache. + + + + A common DoS attack scenario is attacking a forking server and + making it spawning so many child processes that the host system + eventually runs out of memory, file descriptors, etc. and then + grinds to a halt. inetd + (see &man.inetd.8;) has several + options to limit this sort of attack. It should be noted that + while it is possible to prevent a machine from going down, it is + not generally possible to prevent a service from being disrupted + by the attack. Read the inetd manual + page carefully and pay + specific attention to the , , + and options. Note that spoofed-IP attacks + will circumvent the option to + inetd, so + typically a combination of options must be used. Some standalone + servers have self-fork-limitation parameters. + + Sendmail has its + option, which tends to work + much better than trying to use Sendmail's load limiting options + due to the load lag. You should specify a + MaxDaemonChildren parameter, when you start + sendmail; high enough to handle your + expected load, but not so high that the computer cannot handle that + number of Sendmail instances without falling on + its face. It is also prudent to run Sendmail in queued mode + () and to run the daemon + (sendmail -bd) separate from the queue-runs + (sendmail -q15m). If you still want real-time + delivery you can run the queue at a much lower interval, such as + , but be sure to specify a reasonable + MaxDaemonChildren option for + that Sendmail to prevent cascade failures. + + Syslogd can be attacked directly + and it is strongly recommended that you use the + option whenever possible, and the option + otherwise. + + You should also be fairly careful with connect-back services + such as TCP Wrapper's reverse-identd, + which can be attacked directly. You generally do not want to use + the reverse-ident feature of + TCP Wrapper for this reason. + + It is a very good idea to protect internal services from + external access by firewalling them off at your border routers. + The idea here is to prevent saturation attacks from outside your + LAN, not so much to protect internal services from network-based + root compromise. + Always configure an exclusive firewall, i.e., + firewall everything except ports A, B, + C, D, and M-Z. This way you can firewall off all of your + low ports except for certain specific services such as + named (if you are primary for a zone), + ntalkd, + sendmail, and other Internet-accessible + services. If you try to configure the firewall the other way + — as an inclusive or permissive firewall, there is a good + chance that you will forget to close a couple of + services, or that you will add a new internal service and forget + to update the firewall. You can still open up the high-numbered + port range on the firewall, to allow permissive-like operation, + without compromising your low ports. Also take note that &os; + allows you to control the range of port numbers used for dynamic + binding, via the various net.inet.ip.portrange + sysctl's (sysctl -a | fgrep + portrange), which can also ease the complexity of your + firewall's configuration. For example, you might use a normal + first/last range of 4000 to 5000, and a hiport range of 49152 to + 65535, then block off everything under 4000 in your firewall + (except for certain specific Internet-accessible ports, of + course). + + Another common DoS attack is called a springboard attack + — to attack a server in a manner that causes the server to + generate responses which overloads the server, the local + network, or some other machine. The most common attack of this + nature is the ICMP ping broadcast attack. + The attacker spoofs ping packets sent to your LAN's broadcast + address with the source IP address set to the actual machine they + wish to attack. If your border routers are not configured to + stomp on ping packets to broadcast addresses, your LAN winds up + generating sufficient responses to the spoofed source address to + saturate the victim, especially when the attacker uses the same + trick on several dozen broadcast addresses over several dozen + different networks at once. Broadcast attacks of over a hundred + and twenty megabits have been measured. A second common + springboard attack is against the ICMP error reporting system. + By constructing packets that generate ICMP error responses, an + attacker can saturate a server's incoming network and cause the + server to saturate its outgoing network with ICMP responses. This + type of attack can also crash the server by running it out of + memory, especially if the server cannot drain the ICMP responses + it generates fast enough. + Use the sysctl + variable net.inet.icmp.icmplim to limit these attacks. + The last major class of springboard + attacks is related to certain internal + inetd services such as the + udp echo service. An attacker simply spoofs a UDP packet with the + source address being server A's echo port, and the destination + address being server B's echo port, where server A and B are both + on your LAN. The two servers then bounce this one packet back and + forth between each other. The attacker can overload both servers + and their LANs simply by injecting a few packets in this manner. + Similar problems exist with the internal + chargen port. A + competent sysadmin will turn off all of these inetd-internal test + services. + + Spoofed packet attacks may also be used to overload the kernel + route cache. Refer to the net.inet.ip.rtexpire, + rtminexpire, and rtmaxcache + sysctl parameters. A spoofed packet attack + that uses a random source IP will cause the kernel to generate a + temporary cached route in the route table, viewable with + netstat -rna | fgrep W3. These routes + typically timeout in 1600 seconds or so. If the kernel detects + that the cached route table has gotten too big it will dynamically + reduce the rtexpire but will never decrease it + to less than rtminexpire. There are two + problems: + + + + The kernel does not react quickly enough when a lightly + loaded server is suddenly attacked. + + + + The rtminexpire is not low enough for + the kernel to survive a sustained attack. + + + + If your servers are connected to the Internet via a T3 or + better, it may be prudent to manually override both + rtexpire and rtminexpire + via &man.sysctl.8;. Never set either parameter to zero (unless + you want to crash the machine). Setting both + parameters to 2 seconds should be sufficient to protect the route + table from attack. + + + + Access Issues with Kerberos and SSH + ssh + KerberosIV + + There are a few issues with both Kerberos and + ssh that need to be addressed if + you intend to use them. Kerberos 5 is an excellent + authentication protocol, but there are bugs in the kerberized + telnet and + rlogin applications that make them + unsuitable for dealing with binary streams. Also, by default + Kerberos does not encrypt a session unless you use the + option. ssh + encrypts everything by default. + + Ssh works quite well in every + respect except that it forwards encryption keys by default. What + this means is that if you have a secure workstation holding keys + that give you access to the rest of the system, and you + ssh to an insecure machine, your keys + are usable. The actual keys themselves are not exposed, but + ssh installs a forwarding port for the + duration of your login, and if an attacker has broken + root on the + insecure machine he can utilize that port to use your keys to gain + access to any other machine that your keys unlock. + + We recommend that you use ssh in + combination with Kerberos whenever possible for staff logins. + Ssh can be compiled with Kerberos + support. This reduces your reliance on potentially exposed + ssh keys while at the same time + protecting passwords via Kerberos. Ssh + keys should only be used for automated tasks from secure machines + (something that Kerberos is unsuited to do). We also recommend that + you either turn off key-forwarding in the + ssh configuration, or that you make use + of the from=IP/DOMAIN option that + ssh allows in its + authorized_keys file to make the key only + usable to entities logging in from specific machines. + + + + + + + + Bill + Swingle + Parts rewritten and updated by + + + + + + DES, MD5, and Crypt + + security + crypt + + + crypt + DES + MD5 + + Every user on a &unix; system has a password associated with + their account. It seems obvious that these passwords need to be + known only to the user and the actual operating system. In + order to keep these passwords secret, they are encrypted with + what is known as a one-way hash, that is, they can + only be easily encrypted but not decrypted. In other words, what + we told you a moment ago was obvious is not even true: the + operating system itself does not really know + the password. It only knows the encrypted + form of the password. The only way to get the + plain-text password is by a brute force search of the + space of possible passwords. + + Unfortunately the only secure way to encrypt passwords when + &unix; came into being was based on DES, the Data Encryption + Standard. This was not such a problem for users resident in + the US, but since the source code for DES could not be exported + outside the US, &os; had to find a way to both comply with + US law and retain compatibility with all the other &unix; + variants that still used DES. + + The solution was to divide up the encryption libraries + so that US users could install the DES libraries and use + DES but international users still had an encryption method + that could be exported abroad. This is how &os; came to + use MD5 as its default encryption method. MD5 is believed to + be more secure than DES, so installing DES is offered primarily + for compatibility reasons. + + + Recognizing Your Crypt Mechanism + + Currently the library supports DES, MD5 and Blowfish hash + functions. By default &os; uses MD5 to encrypt + passwords. + + It is pretty easy to identify which encryption method + &os; is set up to use. Examining the encrypted passwords in + the /etc/master.passwd file is one way. + Passwords encrypted with the MD5 hash are longer than those + encrypted with the DES hash and also begin with the characters + $1$. Passwords starting with + $2a$ are encrypted with the + Blowfish hash function. DES password strings do not + have any particular identifying characteristics, but they are + shorter than MD5 passwords, and are coded in a 64-character + alphabet which does not include the $ + character, so a relatively short string which does not begin with + a dollar sign is very likely a DES password. + + The password format used for new passwords is controlled + by the passwd_format login capability in + /etc/login.conf, which takes values of + des, md5 or + blf. See the &man.login.conf.5; manual page + for more information about login capabilities. + + + + + + One-time Passwords + one-time passwords + + security + one-time passwords + + + By default, &os; includes support for OPIE (One-time Passwords + In Everything), which uses the MD5 hash by default. + + There are three different sorts of passwords which we will discuss + below. The first is your usual &unix; style or + Kerberos password; we will call this a &unix; password. + The second sort is the one-time password which is generated by the OPIE + &man.opiekey.1; program and accepted by the + &man.opiepasswd.1; program + and the login prompt; we will + call this a one-time password. The final sort of + password is the secret password which you give to the + opiekey program (and + sometimes the + opiepasswd programs) + which it uses to generate + one-time passwords; we will call it a secret password + or just unqualified password. + + The secret password does not have anything to do with your &unix; + password; they can be the same but this is not recommended. + OPIE secret passwords are not limited to 8 characters like old + &unix; passwordsUnder &os; the standard login + password may be up to 128 characters in length., + they can be as long as you like. Passwords of six or + seven word long phrases are fairly common. For the most part, the + OPIE system operates completely independently of the &unix; + password system. + + Besides the password, there are two other pieces of data that + are important to OPIE. One is what is known as the + seed or key, consisting of two letters + and five digits. The other is what is called the iteration + count, a number between 1 and 100. OPIE creates the + one-time password by concatenating the seed and the secret password, + then applying the MD5 hash as many times as specified by the + iteration count and turning the result into six short English words. + These six English words are your one-time password. The + authentication system (primarily PAM) keeps + track of the last one-time password used, and the user is + authenticated if the hash of the user-provided password is equal to + the previous password. Because a one-way hash is used it is + impossible to generate future one-time passwords if a successfully + used password is captured; the iteration count is decremented after + each successful login to keep the user and the login program in + sync. When the iteration count gets down to 1, OPIE must be + reinitialized. + + There are a few programs involved in each system + which we will discuss below. The + opiekey program accepts an iteration + count, a seed, and a secret password, and generates a one-time + password or a consecutive list of one-time passwords. The + opiepasswd + program is used to initialize OPIE, + and to change passwords, iteration counts, or seeds; it + takes either a secret passphrase, or an iteration count, + seed, and a one-time password. The + opieinfo program will examine the + relevant credentials files + (/etc/opiekeys) and print out the invoking user's + current iteration count and seed. + + There are four different sorts of operations we will cover. The + first is using + opiepasswd over a secure connection to set up + one-time-passwords for the first time, or to change your password + or seed. The second operation is using + opiepasswd over an insecure connection, in + conjunction with opiekey + over a secure connection, to do the same. The third is using + opiekey to log in over + an insecure connection. The fourth is using + opiekey to generate a number of keys which + can be written down or printed out to carry with you when going to + some location without secure connections to anywhere. + + + Secure Connection Initialization + To initialize OPIE for the first time, execute the + opiepasswd command: + + &prompt.user; opiepasswd -c +[grimreaper] ~ $ opiepasswd -f -c +Adding unfurl: +Only use this method from the console; NEVER from remote. If you are using +telnet, xterm, or a dial-in, type ^C now or exit with no password. +Then run opiepasswd without the -c parameter. +Using MD5 to compute responses. +Enter new secret pass phrase: +Again new secret pass phrase: +ID unfurl OTP key is 499 to4268 +MOS MALL GOAT ARM AVID COED + + + At the Enter new secret pass phrase: or + Enter secret password: prompts, you + should enter a password or phrase. Remember, this is not the + password that you will use to login with, this is used to generate + your one-time login keys. The ID line gives the + parameters of your particular instance: your login name, the + iteration count, and seed. When logging in the system + will remember these parameters and present them back to you so you + do not have to remember them. The last line gives the particular + one-time password which corresponds to those parameters and your + secret password; if you were to re-login immediately, this + one-time password is the one you would use. + + + + Insecure Connection Initialization + + To initialize or change your secret password over an + insecure connection, you will need to already have a secure + connection to some place where you can run + opiekey; this might be in the form of a shell + prompt on a machine you + trust. You will also need to make up an iteration count (100 is + probably a good value), and you may make up your own seed or use a + randomly-generated one. Over on the insecure connection (to the + machine you are initializing), use opiepasswd: + + &prompt.user; opiepasswd + +Updating unfurl: +You need the response from an OTP generator. +Old secret pass phrase: + otp-md5 498 to4268 ext + Response: GAME GAG WELT OUT DOWN CHAT +New secret pass phrase: + otp-md5 499 to4269 + Response: LINE PAP MILK NELL BUOY TROY + +ID mark OTP key is 499 gr4269 +LINE PAP MILK NELL BUOY TROY + + + To accept the default seed press Return. + Then before entering an + access password, move over to your secure connection and give it + the same parameters: + + &prompt.user; opiekey 498 to4268 +Using the MD5 algorithm to compute response. +Reminder: Don't use opiekey from telnet or dial-in sessions. +Enter secret pass phrase: +GAME GAG WELT OUT DOWN CHAT + + + Now switch back over to the insecure connection, and copy the + one-time password generated over to the relevant program. + + + + Generating a Single One-time Password + + Once you have initialized OPIE and login, you will be + presented with a prompt like this: + +&prompt.user; telnet example.com +Trying 10.0.0.1... +Connected to example.com +Escape character is '^]'. + +FreeBSD/i386 (example.com) (ttypa) + +login: <username> +otp-md5 498 gr4269 ext +Password: + + As a side note, the OPIE prompts have a useful feature + (not shown here): if you press Return + at the password prompt, the + prompter will turn echo on, so you can see what you are + typing. This can be extremely useful if you are attempting to + type in a password by hand, such as from a printout. + + MS-DOS + Windows + MacOS + + At this point you need to generate your one-time password to + answer this login prompt. This must be done on a trusted system + that you can run + opiekey on. (There are versions of these for DOS, + &windows; and &macos; as well.) They need the iteration count and + the seed as command line options. You can cut-and-paste these + right from the login prompt on the machine that you are logging + in to. + + On the trusted system: + + &prompt.user; opiekey 498 to4268 +Using the MD5 algorithm to compute response. +Reminder: Don't use opiekey from telnet or dial-in sessions. +Enter secret pass phrase: +GAME GAG WELT OUT DOWN CHAT + + Now that you have your one-time password you can continue + logging in. + + + + Generating Multiple One-time Passwords + + Sometimes you have to go places where you do not have + access to a trusted machine or secure connection. In this case, + it is possible to use the + opiekey command to + generate a number of one-time passwords beforehand to be printed + out and taken with you. For example: + + &prompt.user; opiekey -n 5 30 zz99999 +Using the MD5 algorithm to compute response. +Reminder: Don't use opiekey from telnet or dial-in sessions. +Enter secret pass phrase: <secret password> +26: JOAN BORE FOSS DES NAY QUIT +27: LATE BIAS SLAY FOLK MUCH TRIG +28: SALT TIN ANTI LOON NEAL USE +29: RIO ODIN GO BYE FURY TIC +30: GREW JIVE SAN GIRD BOIL PHI + + The requests five keys in sequence, the + specifies what the last iteration number + should be. Note that these are printed out in + reverse order of eventual use. If you are + really paranoid, you might want to write the results down by hand; + otherwise you can cut-and-paste into lpr. Note + that each line shows both the iteration count and the one-time + password; you may still find it handy to scratch off passwords as + you use them. + + + + Restricting Use of &unix; Passwords + + OPIE can restrict the use of &unix; passwords based on the IP + address of a login session. The relevant file + is /etc/opieaccess, which is present by default. + Please check &man.opieaccess.5; + for more information on this file and which security considerations + you should be aware of when using it. + + Here is a sample opieaccess file: + + permit 192.168.0.0 255.255.0.0 + + This line allows users whose IP source address (which is + vulnerable to spoofing) matches the specified value and mask, + to use &unix; passwords at any time. + + If no rules in opieaccess are matched, + the default is to deny non-OPIE logins. + + + + + + + + + Tom + Rhodes + Written by: + + + + + TCP Wrappers + + TCP Wrappers + + Anyone familiar with &man.inetd.8; has probably heard + of TCP Wrappers at some point. But few + individuals seem to fully comprehend its usefulness in a + network environment. It seems that everyone wants to + install a firewall to handle network connections. While a + firewall has a wide variety of uses, there are some things + that a firewall not handle such as sending text back to the + connection originator. The TCP software + does this and much more. In the next few sections many of + the TCP Wrappers features will be discussed, + and, when applicable, example configuration lines will be + provided. + + The TCP Wrappers software extends the + abilities of inetd to provide support for + every server daemon under its control. Using this method it + is possible to provide logging support, return messages to + connections, permit a daemon to only accept internal connections, + etc. While some of these features can be provided by implementing + a firewall, this will add not only an extra layer of protection + but go beyond the amount of control a firewall can + provide. + + The added functionality of TCP Wrappers + should not be considered a replacement for a good firewall. + TCP Wrappers can be used in conjunction + with a firewall or other security enhancements though and + it can serve nicely as an extra layer of protection + for the system. + + Since this is an extension to the configuration of + inetd, the reader is expected have + read the inetd configuration + section. + + + While programs run by &man.inetd.8; are not exactly + daemons, they have traditionally been called + daemons. This is the term we will use in this section too. + + + + Initial Configuration + + The only requirement of using TCP + Wrappers in &os; is to ensure the inetd + server is started from rc.conf with the + option; this is the default setting. Of + course, proper configuration of + /etc/hosts.allow is also expected, but + &man.syslogd.8; will throw messages in the system logs in + these cases. + + + Unlike other implementations of TCP + Wrappers, the use of hosts.deny has + been deprecated. All configuration options should be placed + in /etc/hosts.allow. + + + In the simplest configuration, daemon connection policies + are set to either be permitted or blocked depending on the + options in /etc/hosts.allow. The default + configuration in &os; is to allow a connection to every daemon + started with inetd. Changing this will be + discussed only after the basic configuration is covered. + + Basic configuration usually takes the form of + daemon : address : action. Where + daemon is the daemon name which + inetd started. The + address can be a valid hostname, an + IP address or an IPv6 address enclosed in + brackets ([ ]). The action field can be either allow + or deny to grant or deny access appropriately. Keep in mind + that configuration works off a first rule match semantic, + meaning that the configuration file is scanned in ascending + order for a matching rule. When a match is found the rule + is applied and the search process will halt. + + Several other options exist but they will be explained + in a later section. A simple configuration line may easily be + constructed from that information alone. For example, to + allow POP3 connections via the + mail/qpopper daemon, + the following lines should be appended to + hosts.allow: + + # This line is required for POP3 connections: +qpopper : ALL : allow + + After adding this line, inetd will need + restarted. This can be accomplished by use of the &man.kill.1; + command, or with the restart parameter + with /etc/rc.d/inetd. + + + + Advanced Configuration + + TCP Wrappers has advanced + options too; they will allow for more control over the + way connections are handled. In some cases it may be + a good idea to return a comment to certain hosts or + daemon connections. In other cases, perhaps a log file + should be recorded or an email sent to the administrator. + Other situations may require the use of a service for local + connections only. This is all possible through the use of + configuration options known as wildcards, + expansion characters and external command execution. The + next two sections are written to cover these situations. + + + External Commands + + Suppose that a situation occurs where a connection + should be denied yet a reason should be sent to the + individual who attempted to establish that connection. How + could it be done? That action can be made possible by + using the option. When a connection + attempt is made, will be called to + execute a shell command or script. An example already exists + in the hosts.allow file: + + # The rest of the daemons are protected. +ALL : ALL \ + : severity auth.info \ + : twist /bin/echo "You are not welcome to use %d from %h." + + This example shows that the message, + You are not allowed to use daemon + from hostname. will be returned + for any daemon not previously configured in the access file. + This is extremely useful for sending a reply back to the + connection initiator right after the established connection + is dropped. Note that any message returned + must be wrapped in quote + " characters; there are no exceptions to + this rule. + + + It may be possible to launch a denial of service attack + on the server if an attacker, or group of attackers could + flood these daemons with connection requests. + + + Another possibility is to use the + option in these cases. Like , the + implicitly denies the connection and + may be used to run external shell commands or scripts. + Unlike , will + not send a reply back to the individual who established the + connection. For an example, consider the following + configuration line: + + # We do not allow connections from example.com: +ALL : .example.com \ + : spawn (/bin/echo %a from %h attempted to access %d >> \ + /var/log/connections.log) \ + : deny + + This will deny all connection attempts from the + *.example.com domain; + simultaneously logging the hostname, IP + address and the daemon which they attempted to access in the + /var/log/connections.log file. + + Aside from the already explained substitution characters + above, e.g. %a, a few others exist. See the + &man.hosts.access.5; manual page for the complete list. + + + + Wildcard Options + + Thus far the ALL example has been used + continuously throughout the examples. Other options exist + which could extend the functionality a bit further. For + instance, ALL may be used to match every + instance of either a daemon, domain or an + IP address. Another wildcard available is + PARANOID which may be used to match any + host which provides an IP address that may + be forged. In other words, paranoid may + be used to define an action to be taken whenever a connection + is made from an IP address that differs + from its hostname. The following example may shed some more + light on this discussion: + + # Block possibly spoofed requests to sendmail: +sendmail : PARANOID : deny + + In that example all connection requests to + sendmail which have an + IP address that varies from its hostname + will be denied. + + + Using the PARANOID may severely + cripple servers if the client or server has a broken + DNS setup. Administrator discretion + is advised. + + + To learn more about wildcards and their associated + functionality, see the &man.hosts.access.5; manual + page. + + Before any of the specific configuration lines above will + work, the first configuration line should be commented out + in hosts.allow. This was noted at the + beginning of this section. + + + + + + + + + Mark + Murray + Contributed by + + + + + Mark + Dapoz + Based on a contribution by + + + + + <application>KerberosIV</application> + + Kerberos is a network add-on system/protocol that allows users to + authenticate themselves through the services of a secure server. + Services such as remote login, remote copy, secure inter-system file + copying and other high-risk tasks are made considerably safer and more + controllable. + + The following instructions can be used as a guide on how to set up + Kerberos as distributed for &os;. However, you should refer to the + relevant manual pages for a complete description. + + + Installing <application>KerberosIV</application> + + MIT + + KerberosIV + installing + + Kerberos is an optional component of &os;. The easiest + way to install this software is by selecting the krb4 or + krb5 distribution in sysinstall + during the initial installation of &os;. This will install + the eBones (KerberosIV) or Heimdal (Kerberos5) + implementation of Kerberos. These implementations are + included because they are developed outside the USA/Canada and + were thus available to system owners outside those countries + during the era of restrictive export controls on cryptographic + code from the USA. + + Alternatively, the MIT implementation of Kerberos is + available from the Ports Collection as + security/krb5. + + + + Creating the Initial Database + + This is done on the Kerberos server only. First make sure that + you do not have any old Kerberos databases around. You should change + to the directory /etc/kerberosIV and check that + only the following files are present: + + &prompt.root; cd /etc/kerberosIV +&prompt.root; ls +README krb.conf krb.realms + + If any additional files (such as principal.* + or master_key) exist, then use the + kdb_destroy command to destroy the old Kerberos + database, or if Kerberos is not running, simply delete the extra + files. + + You should now edit the krb.conf and + krb.realms files to define your Kerberos realm. + In this case the realm will be EXAMPLE.COM and the + server is grunt.example.com. We edit + or create the krb.conf file: + + &prompt.root; cat krb.conf +EXAMPLE.COM +EXAMPLE.COM grunt.example.com admin server +CS.BERKELEY.EDU okeeffe.berkeley.edu +ATHENA.MIT.EDU kerberos.mit.edu +ATHENA.MIT.EDU kerberos-1.mit.edu +ATHENA.MIT.EDU kerberos-2.mit.edu +ATHENA.MIT.EDU kerberos-3.mit.edu +LCS.MIT.EDU kerberos.lcs.mit.edu +TELECOM.MIT.EDU bitsy.mit.edu +ARC.NASA.GOV trident.arc.nasa.gov + + In this case, the other realms do not need to be there. They are + here as an example of how a machine may be made aware of multiple + realms. You may wish to not include them for simplicity. + + The first line names the realm in which this system works. The + other lines contain realm/host entries. The first item on a line is a + realm, and the second is a host in that realm that is acting as a + key distribution center. The words admin + server following a host's name means that host also + provides an administrative database server. For further explanation + of these terms, please consult the Kerberos manual pages. + + Now we have to add grunt.example.com + to the EXAMPLE.COM realm and also add an entry to + put all hosts in the .example.com + domain in the EXAMPLE.COM realm. The + krb.realms file would be updated as + follows: + + &prompt.root; cat krb.realms +grunt.example.com EXAMPLE.COM +.example.com EXAMPLE.COM +.berkeley.edu CS.BERKELEY.EDU +.MIT.EDU ATHENA.MIT.EDU +.mit.edu ATHENA.MIT.EDU + + Again, the other realms do not need to be there. They are here as + an example of how a machine may be made aware of multiple realms. You + may wish to remove them to simplify things. + + The first line puts the specific system into + the named realm. The rest of the lines show how to default systems of + a particular subdomain to a named realm. + + Now we are ready to create the database. This only needs to run + on the Kerberos server (or Key Distribution Center). Issue the + kdb_init command to do this: + + &prompt.root; kdb_init +Realm name [default ATHENA.MIT.EDU ]: EXAMPLE.COM +You will be prompted for the database Master Password. +It is important that you NOT FORGET this password. + +Enter Kerberos master key: + + Now we have to save the key so that servers on the local machine + can pick it up. Use the kstash command to do + this: + + &prompt.root; kstash + +Enter Kerberos master key: + +Current Kerberos master key version is 1. + +Master key entered. BEWARE! + + This saves the encrypted master password in + /etc/kerberosIV/master_key. + + + + Making It All Run + + + KerberosIV + initial startup + + + Two principals need to be added to the database for + each system that will be secured with Kerberos. + Their names are kpasswd and rcmd. + These two principals are made for each system, with the instance being + the name of the individual system. + + These daemons, kpasswd and + rcmd allow other systems to change Kerberos + passwords and run commands like &man.rcp.1;, + &man.rlogin.1; and &man.rsh.1;. + + Now let us add these entries: + + &prompt.root; kdb_edit +Opening database... + +Enter Kerberos master key: + +Current Kerberos master key version is 1. + +Master key entered. BEWARE! +Previous or default values are in [brackets] , +enter return to leave the same, or new value. + +Principal name: passwd +Instance: grunt + +<Not found>, Create [y] ? y + +Principal: passwd, Instance: grunt, kdc_key_ver: 1 +New Password: <---- enter RANDOM here +Verifying password + +New Password: <---- enter RANDOM here + +Random password [y] ? y + +Principal's new key version = 1 +Expiration date (enter yyyy-mm-dd) [ 2000-01-01 ] ? +Max ticket lifetime (*5 minutes) [ 255 ] ? +Attributes [ 0 ] ? +Edit O.K. +Principal name: rcmd +Instance: grunt + +<Not found>, Create [y] ? + +Principal: rcmd, Instance: grunt, kdc_key_ver: 1 +New Password: <---- enter RANDOM here +Verifying password + +New Password: <---- enter RANDOM here + +Random password [y] ? + +Principal's new key version = 1 +Expiration date (enter yyyy-mm-dd) [ 2000-01-01 ] ? +Max ticket lifetime (*5 minutes) [ 255 ] ? +Attributes [ 0 ] ? +Edit O.K. +Principal name: <---- null entry here will cause an exit + + + + Creating the Server File + + We now have to extract all the instances which define the + services on each machine. For this we use the + ext_srvtab command. This will create a file + which must be copied or moved by secure + means to each Kerberos client's + /etc directory. This file must + be present on each server and client, and is crucial to the + operation of Kerberos. + + + &prompt.root; ext_srvtab grunt +Enter Kerberos master key: + +Current Kerberos master key version is 1. + +Master key entered. BEWARE! +Generating 'grunt-new-srvtab'.... + + Now, this command only generates a temporary file which must be + renamed to srvtab so that all the servers can pick + it up. Use the &man.mv.1; command to move it into place on + the original system: + + &prompt.root; mv grunt-new-srvtab srvtab + + If the file is for a client system, and the network is not deemed + safe, then copy the + client-new-srvtab to + removable media and transport it by secure physical means. Be sure to + rename it to srvtab in the client's + /etc directory, and make sure it is + mode 600: + + &prompt.root; mv grumble-new-srvtab srvtab +&prompt.root; chmod 600 srvtab + + + + Populating the Database + + We now have to add some user entries into the database. First + let us create an entry for the user jane. Use the + kdb_edit command to do this: + + &prompt.root; kdb_edit +Opening database... + +Enter Kerberos master key: + +Current Kerberos master key version is 1. + +Master key entered. BEWARE! +Previous or default values are in [brackets] , +enter return to leave the same, or new value. + +Principal name: jane +Instance: + +<Not found>, Create [y] ? y + +Principal: jane, Instance: , kdc_key_ver: 1 +New Password: <---- enter a secure password here +Verifying password + +New Password: <---- re-enter the password here +Principal's new key version = 1 +Expiration date (enter yyyy-mm-dd) [ 2000-01-01 ] ? +Max ticket lifetime (*5 minutes) [ 255 ] ? +Attributes [ 0 ] ? +Edit O.K. +Principal name: <---- null entry here will cause an exit + + + + Testing It All Out + + First we have to start the Kerberos daemons. Note that if you + have correctly edited your /etc/rc.conf then this + will happen automatically when you reboot. This is only necessary on + the Kerberos server. Kerberos clients will automatically get what + they need from the /etc/kerberosIV + directory. + + &prompt.root; kerberos & +Kerberos server starting +Sleep forever on error +Log file is /var/log/kerberos.log +Current Kerberos master key version is 1. + +Master key entered. BEWARE! + +Current Kerberos master key version is 1 +Local realm: EXAMPLE.COM +&prompt.root; kadmind -n & +KADM Server KADM0.0A initializing +Please do not use 'kill -9' to kill this job, use a +regular kill instead + +Current Kerberos master key version is 1. + +Master key entered. BEWARE! + + Now we can try using the kinit command to get a + ticket for the ID jane that we created + above: + + &prompt.user; kinit jane +MIT Project Athena (grunt.example.com) +Kerberos Initialization for "jane" +Password: + + Try listing the tokens using klist to see if we + really have them: + + &prompt.user; klist +Ticket file: /tmp/tkt245 +Principal: jane@EXAMPLE.COM + + Issued Expires Principal +Apr 30 11:23:22 Apr 30 19:23:22 krbtgt.EXAMPLE.COM@EXAMPLE.COM + + Now try changing the password using &man.passwd.1; to + check if the kpasswd daemon can get + authorization to the Kerberos database: + + &prompt.user; passwd +realm EXAMPLE.COM +Old password for jane: +New Password for jane: +Verifying password +New Password for jane: +Password changed. + + + + Adding <command>su</command> Privileges + + Kerberos allows us to give each user + who needs root privileges their own + separate &man.su.1; password. + We could now add an ID which is authorized to + &man.su.1; to root. This is + controlled by having an instance of root + associated with a principal. Using kdb_edit + we can create the entry jane.root in the + Kerberos database: + + &prompt.root; kdb_edit +Opening database... + +Enter Kerberos master key: + +Current Kerberos master key version is 1. + +Master key entered. BEWARE! +Previous or default values are in [brackets] , +enter return to leave the same, or new value. + +Principal name: jane +Instance: root + +<Not found>, Create [y] ? y + +Principal: jane, Instance: root, kdc_key_ver: 1 +New Password: <---- enter a SECURE password here +Verifying password + +New Password: <---- re-enter the password here + +Principal's new key version = 1 +Expiration date (enter yyyy-mm-dd) [ 2000-01-01 ] ? +Max ticket lifetime (*5 minutes) [ 255 ] ? 12 <--- Keep this short! +Attributes [ 0 ] ? +Edit O.K. +Principal name: <---- null entry here will cause an exit + + Now try getting tokens for it to make sure it works: + + &prompt.root; kinit jane.root +MIT Project Athena (grunt.example.com) +Kerberos Initialization for "jane.root" +Password: + + Now we need to add the user to root's + .klogin file: + + &prompt.root; cat /root/.klogin +jane.root@EXAMPLE.COM + + Now try doing the &man.su.1;: + + &prompt.user; su +Password: + + and take a look at what tokens we have: + + &prompt.root; klist +Ticket file: /tmp/tkt_root_245 +Principal: jane.root@EXAMPLE.COM + + Issued Expires Principal +May 2 20:43:12 May 3 04:43:12 krbtgt.EXAMPLE.COM@EXAMPLE.COM + + + + Using Other Commands + + In an earlier example, we created a principal called + jane with an instance root. + This was based on a user with the same name as the principal, and this + is a Kerberos default; that a + <principal>.<instance> of the form + <username>.root will allow + that <username> to &man.su.1; to + root if the necessary entries are in the + .klogin file in root's + home directory: + + &prompt.root; cat /root/.klogin +jane.root@EXAMPLE.COM + + Likewise, if a user has in their own home directory lines of the + form: + + &prompt.user; cat ~/.klogin +jane@EXAMPLE.COM +jack@EXAMPLE.COM + + This allows anyone in the EXAMPLE.COM realm + who has authenticated themselves as jane or + jack (via kinit, see above) + to access to jane's + account or files on this system (grunt) via + &man.rlogin.1;, &man.rsh.1; or + &man.rcp.1;. + + For example, jane now logs into another system using + Kerberos: + + &prompt.user; kinit +MIT Project Athena (grunt.example.com) +Password: +&prompt.user; rlogin grunt +Last login: Mon May 1 21:14:47 from grumble +Copyright (c) 1980, 1983, 1986, 1988, 1990, 1991, 1993, 1994 + The Regents of the University of California. All rights reserved. + +FreeBSD BUILT-19950429 (GR386) #0: Sat Apr 29 17:50:09 SAT 1995 + + Or jack logs into jane's account on the same machine + (jane having + set up the .klogin file as above, and the person + in charge of Kerberos having set up principal + jack with a null instance): + + &prompt.user; kinit +&prompt.user; rlogin grunt -l jane +MIT Project Athena (grunt.example.com) +Password: +Last login: Mon May 1 21:16:55 from grumble +Copyright (c) 1980, 1983, 1986, 1988, 1990, 1991, 1993, 1994 + The Regents of the University of California. All rights reserved. +FreeBSD BUILT-19950429 (GR386) #0: Sat Apr 29 17:50:09 SAT 1995 + + + + + + + + Tillman + Hodgson + Contributed by + + + + + Mark + Murray + Based on a contribution by + + + + + <application>Kerberos5</application> + + Every &os; release beyond &os;-5.1 includes support + only for Kerberos5. Hence + Kerberos5 is the only version + included, and its configuration is similar in many aspects + to that of KerberosIV. The following + information only applies to + Kerberos5 in post &os;-5.0 + releases. Users who wish to use the + KerberosIV package may install the + security/krb4 port. + + Kerberos is a network add-on + system/protocol that allows users to authenticate themselves + through the services of a secure server. Services such as remote + login, remote copy, secure inter-system file copying and other + high-risk tasks are made considerably safer and more + controllable. + + Kerberos can be described as an + identity-verifying proxy system. It can also be described as a + trusted third-party authentication system. + Kerberos provides only one + function — the secure authentication of users on the network. + It does not provide authorization functions (what users are + allowed to do) or auditing functions (what those users did). + After a client and server have used + Kerberos to prove their identity, they + can also encrypt all of their communications to assure privacy + and data integrity as they go about their business. + + Therefore it is highly recommended that + Kerberos be used with other security + methods which provide authorization and audit services. + + The following instructions can be used as a guide on how to set + up Kerberos as distributed for &os;. + However, you should refer to the relevant manual pages for a complete + description. + + For purposes of demonstrating a Kerberos + installation, the various name spaces will be handled as follows: + + + + The DNS domain (zone) + will be example.org. + + + + The Kerberos realm will be + EXAMPLE.ORG. + + + + + Please use real domain names when setting up + Kerberos even if you intend to run + it internally. This avoids DNS problems + and assures inter-operation with other + Kerberos realms. + + + + History + + Kerberos5 + history + + + Kerberos was created by + MIT as a solution to network security problems. + The Kerberos protocol uses strong + cryptography so that a client can prove its identity to a server + (and vice versa) across an insecure network connection. + + Kerberos is both the name of a + network authentication protocol and an adjective to describe + programs that implement the program + (Kerberos telnet, for example). The + current version of the protocol is version 5, described in + RFC 1510. + + Several free implementations of this protocol are available, + covering a wide range of operating systems. The Massachusetts + Institute of Technology (MIT), where + Kerberos was originally developed, + continues to develop their Kerberos + package. It is commonly used in the US + as a cryptography product, as such it + has historically been affected by US export + regulations. The MIT + Kerberos is available as a port + (security/krb5). Heimdal + Kerberos is another version 5 + implementation, and was explicitly developed outside of the + US to avoid export + regulations (and is thus often included in non-commercial &unix; + variants). The Heimdal Kerberos + distribution is available as a port + (security/heimdal), and a + minimal installation of it is included in the base &os; + install. + + In order to reach the widest audience, these instructions assume + the use of the Heimdal distribution included in &os;. + + + + + Setting up a Heimdal <acronym>KDC</acronym> + + Kerberos5 + Key Distribution Center + + + The Key Distribution Center (KDC) is the + centralized authentication service that + Kerberos provides — it is the + computer that issues Kerberos tickets. + The KDC is considered trusted by + all other computers in the Kerberos + realm, and thus has heightened security concerns. + + Note that while running the Kerberos + server requires very few computing resources, a dedicated machine + acting only as a KDC is recommended for security + reasons. + + To begin setting up a KDC, ensure that your + /etc/rc.conf file contains the correct + settings to act as a KDC (you may need to adjust + paths to reflect your own system): + + kerberos5_server_enable="YES" +kadmind5_server_enable="YES" + + Next we will set up your Kerberos + config file, /etc/krb5.conf: + + [libdefaults] + default_realm = EXAMPLE.ORG +[realms] + EXAMPLE.ORG = { + kdc = kerberos.example.org + admin_server = kerberos.example.org + } +[domain_realm] + .example.org = EXAMPLE.ORG + + Note that this /etc/krb5.conf file implies + that your KDC will have the fully-qualified + hostname of kerberos.example.org. + You will need to add a CNAME (alias) entry to your zone file to + accomplish this if your KDC has a different + hostname. + + + For large networks with a properly configured + BIND DNS server, the + above example could be trimmed to: + + [libdefaults] + default_realm = EXAMPLE.ORG + + With the following lines being appended to the + example.org zonefile: + + _kerberos._udp IN SRV 01 00 88 kerberos.example.org. +_kerberos._tcp IN SRV 01 00 88 kerberos.example.org. +_kpasswd._udp IN SRV 01 00 464 kerberos.example.org. +_kerberos-adm._tcp IN SRV 01 00 749 kerberos.example.org. +_kerberos IN TXT EXAMPLE.ORG + + + For clients to be able to find the + Kerberos services, you + must have either a fully configured + /etc/krb5.conf or a minimally configured + /etc/krb5.conf and a + properly configured DNS server. + + + Next we will create the Kerberos + database. This database contains the keys of all principals encrypted + with a master password. You are not + required to remember this password, it will be stored in a file + (/var/heimdal/m-key). To create the master + key, run kstash and enter a password. + + Once the master key has been created, you can initialize the + database using the kadmin program with the + -l option (standing for local). + This option instructs kadmin to modify the + database files directly rather than going through the + kadmind network service. This handles the + chicken-and-egg problem of trying to connect to the database + before it is created. Once you have the kadmin + prompt, use the init command to create your + realms initial database. + + Lastly, while still in kadmin, create your + first principal using the add command. Stick + to the defaults options for the principal for now, you can always + change them later with the modify command. + Note that you can use the ? command at any + prompt to see the available options. + + A sample database creation session is shown below: + + &prompt.root; kstash +Master key: xxxxxxxx +Verifying password - Master key: xxxxxxxx + +&prompt.root; kadmin -l +kadmin> init EXAMPLE.ORG +Realm max ticket life [unlimited]: +kadmin> add tillman +Max ticket life [unlimited]: +Max renewable life [unlimited]: +Attributes []: +Password: xxxxxxxx +Verifying password - Password: xxxxxxxx + + Now it is time to start up the KDC services. + Run /etc/rc.d/kerberos start and + /etc/rc.d/kadmind start to bring up the + services. Note that you will not have any kerberized daemons running + at this point but you should be able to confirm the that the + KDC is functioning by obtaining and listing a + ticket for the principal (user) that you just created from the + command-line of the KDC itself: + + &prompt.user; kinit tillman +tillman@EXAMPLE.ORG's Password: + +&prompt.user; klist +Credentials cache: FILE:/tmp/krb5cc_500 + Principal: tillman@EXAMPLE.ORG + + Issued Expires Principal +Aug 27 15:37:58 Aug 28 01:37:58 krbtgt/EXAMPLE.ORG@EXAMPLE.ORG + + The ticket can then be revoked when you have + finished: + + &prompt.user; k5destroy + + + + <application>Kerberos</application> enabling a server with + Heimdal services + + + Kerberos5 + enabling services + + + First, we need a copy of the Kerberos + configuration file, /etc/krb5.conf. To do + so, simply copy it over to the client computer from the + KDC in a secure fashion (using network utilities, + such as &man.scp.1;, or physically via a + floppy disk). + + Next you need a /etc/krb5.keytab file. + This is the major difference between a server providing + Kerberos enabled daemons and a + workstation — the server must have a + keytab file. This file + contains the server's host key, which allows it and the + KDC to verify each others identity. It + must be transmitted to the server in a secure fashion, as the + security of the server can be broken if the key is made public. + This explicitly means that transferring it via a clear text + channel, such as FTP, is a very bad idea. + + Typically, you transfer to the keytab + to the server using the kadmin program. + This is handy because you also need to create the host principal + (the KDC end of the + krb5.keytab) using + kadmin. + + Note that you must have already obtained a ticket and that this + ticket must be allowed to use the kadmin + interface in the kadmind.acl. See the section + titled Remote administration in the Heimdal info + pages (info heimdal) for details on designing + access control lists. If you do not want to enable remote + kadmin access, you can simply securely connect + to the KDC (via local console, + &man.ssh.1; or Kerberos + &man.telnet.1;) and perform administration locally + using kadmin -l. + + After installing the /etc/krb5.conf file, + you can use kadmin from the + Kerberos server. The + add --random-key command will let you add the + server's host principal, and the ext command + will allow you to extract the server's host principal to its own + keytab. For example: + + &prompt.root; kadmin +kadmin> add --random-key host/myserver.example.org +Max ticket life [unlimited]: +Max renewable life [unlimited]: +Attributes []: +kadmin> ext host/myserver.example.org +kadmin> exit + + Note that the ext command (short for + extract) stores the extracted key in + /etc/krb5.keytab by default. + + If you do not have kadmind running on the + KDC (possibly for security reasons) and thus + do not have access to kadmin remotely, you + can add the host principal + (host/myserver.EXAMPLE.ORG) directly on the + KDC and then extract it to a temporary file + (to avoid over-writing the /etc/krb5.keytab + on the KDC) using something like this: + + &prompt.root; kadmin +kadmin> ext --keytab=/tmp/example.keytab host/myserver.example.org +kadmin> exit + + You can then securely copy the keytab to the server + computer (using scp or a floppy, for + example). Be sure to specify a non-default keytab name + to avoid over-writing the keytab on the + KDC. + + At this point your server can communicate with the + KDC (due to its krb5.conf + file) and it can prove its own identity (due to the + krb5.keytab file). It is now ready for + you to enable some Kerberos services. + For this example we will enable the telnet + service by putting a line like this into your + /etc/inetd.conf and then restarting the + &man.inetd.8; service with + /etc/rc.d/inetd restart: + + telnet stream tcp nowait root /usr/libexec/telnetd telnetd -a user + + The critical bit is that the -a + (for authentication) type is set to user. Consult the + &man.telnetd.8; manual page for more details. + + + + + <application>Kerberos</application> enabling a client with Heimdal + + + Kerberos5 + configure clients + + + Setting up a client computer is almost trivially easy. As + far as Kerberos configuration goes, + you only need the Kerberos + configuration file, located at /etc/krb5.conf. + Simply securely copy it over to the client computer from the + KDC. + + Test your client computer by attempting to use + kinit, klist, and + kdestroy from the client to obtain, show, and + then delete a ticket for the principal you created above. You + should also be able to use Kerberos + applications to connect to Kerberos + enabled servers, though if that does not work and obtaining a + ticket does the problem is likely with the server and not with + the client or the KDC. + + When testing an application like telnet, + try using a packet sniffer (such as &man.tcpdump.1;) + to confirm that your password is not sent in the clear. Try + using telnet with the -x + option, which encrypts the entire data stream (similar to + ssh). + + Various non-core Kerberos client + applications are also installed by default. This is where the + minimal nature of the base Heimdal installation is + felt: telnet is the only + Kerberos enabled service. + + The Heimdal port adds some of the missing client applications: + Kerberos enabled versions of + ftp, rsh, + rcp, rlogin, and a few + other less common programs. The MIT port also + contains a full suite of Kerberos + client applications. + + + + + User configuration files: <filename>.k5login</filename> and <filename>.k5users</filename> + + + .k5login + + + + .k5users + + + Users within a realm typically have their + Kerberos principal (such as + tillman@EXAMPLE.ORG) mapped to a local + user account (such as a local account named + tillman). Client applications such as + telnet usually do not require a user name + or a principal. + + Occasionally, however, you want to grant access to a local + user account to someone who does not have a matching + Kerberos principal. For example, + tillman@EXAMPLE.ORG may need access to the + local user account webdevelopers. Other + principals may also need access to that local account. + + The .k5login and + .k5users files, placed in a users home + directory, can be used similar to a powerful combination of + .hosts and .rhosts, + solving this problem. For example, if a + .k5login with the following + contents: + + tillman@example.org +jdoe@example.org + + Were to be placed into the home directory of the local user + webdevelopers then both principals listed + would have access to that account without requiring a shared + password. + + Reading the manual pages for these commands is recommended. + Note that the ksu manual page covers + .k5users. + + + + + <application>Kerberos</application> Tips, Tricks, and Troubleshooting + + + Kerberos5 + troubleshooting + + + + + When using either the Heimdal or MIT + Kerberos ports ensure that your + PATH environment variable lists the + Kerberos versions of the client + applications before the system versions. + + + + Do all the computers in your realm have synchronized + time settings? If not, authentication may fail. + describes how to synchronize + clocks using NTP. + + + + MIT and Heimdal inter-operate nicely. + Except for kadmin, the protocol for + which is not standardized. + + + + If you change your hostname, you also need to change your + host/ principal and update your keytab. + This also applies to special keytab entries like the + www/ principal used for Apache's + www/mod_auth_kerb. + + + + All hosts in your realm must be resolvable (both forwards + and reverse) in DNS (or + /etc/hosts as a minimum). CNAMEs + will work, but the A and PTR records must be correct and in + place. The error message is not very intuitive: + Kerberos5 refuses authentication because Read req + failed: Key table entry not found. + + + + Some operating systems that may being acting as clients + to your KDC do not set the permissions + for ksu to be setuid + root. This means that + ksu does not work, which is a good + security idea but annoying. This is not a + KDC error. + + + + With MIT + Kerberos, if you want to allow a + principal to have a ticket life longer than the default ten + hours, you must use modify_principal in + kadmin to change the maxlife of both the + principal in question and the krbtgt + principal. Then the principal can use the + -l option with kinit + to request a ticket with a longer lifetime. + + + + If you run a packet sniffer on your + KDC to add in troubleshooting and then + run kinit from a workstation, you will + notice that your TGT is sent + immediately upon running kinit — + even before you type your password! The explanation is + that the Kerberos server freely + transmits a TGT (Ticket Granting + Ticket) to any unauthorized request; however, every + TGT is encrypted in a key derived from + the user's password. Therefore, when a user types their + password it is not being sent to the KDC, + it is being used to decrypt the TGT that + kinit already obtained. If the decryption + process results in a valid ticket with a valid time stamp, + the user has valid Kerberos + credentials. These credentials include a session key for + establishing secure communications with the + Kerberos server in the future, as + well as the actual ticket-granting ticket, which is actually + encrypted with the Kerberos + server's own key. This second layer of encryption is + unknown to the user, but it is what allows the + Kerberos server to verify + the authenticity of each TGT. + + + + If you want to use long ticket lifetimes (a week, for + example) and you are using OpenSSH + to connect to the machine where your ticket is stored, make + sure that Kerberos + is set to no + in your sshd_config or else your tickets + will be deleted when you log out. + + + + Remember that host principals can have a longer ticket + lifetime as well. If your user principal has a lifetime of a + week but the host you are connecting to has a lifetime of nine + hours, you will have an expired host principal in your cache + and the ticket cache will not work as expected. + + + + When setting up a krb5.dict file to + prevent specific bad passwords from being used (the manual page + for kadmind covers this briefly), remember + that it only applies to principals that have a password policy + assigned to them. The krb5.dict files + format is simple: one string per line. Creating a symbolic + link to /usr/share/dict/words might be + useful. + + + + + + + Differences with the <acronym>MIT</acronym> port + + The major difference between the MIT + and Heimdal installs relates to the kadmin + program which has a different (but equivalent) set of commands + and uses a different protocol. This has a large implications + if your KDC is MIT as you + will not be able to use the Heimdal kadmin + program to administer your KDC remotely + (or vice versa, for that matter). + + The client applications may also take slightly different + command line options to accomplish the same tasks. Following + the instructions on the MIT + Kerberos web site + () + is recommended. Be careful of path issues: the + MIT port installs into + /usr/local/ by default, and the + normal system applications may be run instead + of MIT if your PATH + environment variable lists the system directories first. + + With the MIT + security/krb5 port + that is provided by &os;, be sure to read the + /usr/local/share/doc/krb5/README.FreeBSD + file installed by the port if you want to understand why logins + via telnetd and klogind + behave somewhat oddly. Most importantly, correcting the + incorrect permissions on cache file behavior + requires that the login.krb5 binary be used + for authentication so that it can properly change ownership for + the forwarded credentials. + + The rc.conf must also be modified + to contain the following configuration: + + kerberos5_server="/usr/local/sbin/krb5kdc" +kadmind5_server="/usr/local/sbin/kadmind" +kerberos5_server_enable="YES" +kadmind5_server_enable="YES" + + This is done because the applications for + MIT kerberos installs binaries in the + /usr/local + hierarchy. + + + + Mitigating limitations found in <application>Kerberos</application> + + + Kerberos5 + limitations and shortcomings + + + + <application>Kerberos</application> is an all-or-nothing approach + + Every service enabled on the network must be modified to + work with Kerberos (or be otherwise + secured against network attacks) or else the users credentials + could be stolen and re-used. An example of this would be + Kerberos enabling all remote shells + (via rsh and telnet, for + example) but not converting the POP3 mail + server which sends passwords in plain text. + + + + + <application>Kerberos</application> is intended for single-user workstations + + In a multi-user environment, + Kerberos is less secure. + This is because it stores the tickets in the + /tmp directory, which is readable by all + users. If a user is sharing a computer with several other + people simultaneously (i.e. multi-user), it is possible that + the user's tickets can be stolen (copied) by another + user. + + This can be overcome with the -c + filename command-line option or (preferably) the + KRB5CCNAME environment variable, but this + is rarely done. In principal, storing the ticket in the users + home directory and using simple file permissions can mitigate + this problem. + + + + + The KDC is a single point of failure + + By design, the KDC must be as secure as + the master password database is contained on it. The + KDC should have absolutely no other + services running on it and should be physically secured. The + danger is high because Kerberos + stores all passwords encrypted with the same key (the + master key), which in turn is stored as a file + on the KDC. + + As a side note, a compromised master key is not quite as + bad as one might normally fear. The master key is only used + to encrypt the Kerberos database + and as a seed for the random number generator. As long as + access to your KDC is secure, an attacker + cannot do much with the master key. + + Additionally, if the KDC is unavailable + (perhaps due to a denial of service attack or network problems) + the network services are unusable as authentication can not be + performed, a recipe for a denial-of-service attack. This can + alleviated with multiple KDCs (a single + master and one or more slaves) and with careful implementation + of secondary or fall-back authentication + (PAM is excellent for this). + + + + + <application>Kerberos</application> Shortcomings + + Kerberos allows users, hosts + and services to authenticate between themselves. It does not + have a mechanism to authenticate the KDC + to the users, hosts or services. This means that a trojanned + kinit (for example) could record all user + names and passwords. Something like + security/tripwire or + other file system integrity checking tools can alleviate + this. + + + + + + Resources and further information + + + Kerberos5 + external resources + + + + + + The Kerberos FAQ + + + + Designing + an Authentication System: a Dialog in Four Scenes + + + + RFC 1510, + The Kerberos Network Authentication Service + (V5) + + + + MIT + Kerberos home page + + + + Heimdal + Kerberos home page + + + + + + + + + + + Tom + Rhodes + Written by: + + + + OpenSSL + + security + OpenSSL + + + One feature that many users overlook is the + OpenSSL toolkit included + in &os;. OpenSSL provides an + encryption transport layer on top of the normal communications + layer; thus allowing it to be intertwined with many network + applications and services. + + Some uses of OpenSSL may include + encrypted authentication of mail clients, web based transactions + such as credit card payments and more. Many ports such as + www/apache13-ssl, and + mail/sylpheed-claws + will offer compilation support for building with + OpenSSL. + + + In most cases the Ports Collection will attempt to build + the security/openssl port + unless the WITH_OPENSSL_BASE make variable + is explicitly set to yes. + + + The version of OpenSSL included + in &os; supports Secure Sockets Layer v2/v3 (SSLv2/SSLv3), + Transport Layer Security v1 (TLSv1) network security protocols + and can be used as a general cryptographic library. + + + While OpenSSL supports the + IDEA algorithm, it is disabled by default + due to United States patents. To use it, the license should + be reviewed and, if the restrictions are acceptable, the + MAKE_IDEA variable must be set in + make.conf. + + + One of the most common uses of + OpenSSL is to provide certificates for + use with software applications. These certificates ensure + that the credentials of the company or individual are valid + and not fraudulent. If the certificate in question has + not been verified by one of the several Certificate Authorities, + or CAs, a warning is usually produced. A + Certificate Authority is a company, such as VeriSign, which will + sign certificates in order to validate credentials of individuals + or companies. This process has a cost associated with it and + is definitely not a requirement for using certificates; however, + it can put some of the more paranoid users at ease. + + + Generating Certificates + + + OpenSSL + certificate generation + + + To generate a certificate, the following command is + available: + + &prompt.root; openssl req -new -nodes -out req.pem -keyout cert.pem +Generating a 1024 bit RSA private key +................++++++ +.......................................++++++ +writing new private key to 'cert.pem' +----- +You are about to be asked to enter information that will be incorporated +into your certificate request. +What you are about to enter is what is called a Distinguished Name or a DN. +There are quite a few fields but you can leave some blank +For some fields there will be a default value, +If you enter '.', the field will be left blank. +----- +Country Name (2 letter code) [AU]:US +State or Province Name (full name) [Some-State]:PA +Locality Name (eg, city) []:Pittsburgh +Organization Name (eg, company) [Internet Widgits Pty Ltd]:My Company +Organizational Unit Name (eg, section) []:Systems Administrator +Common Name (eg, YOUR name) []:localhost.example.org +Email Address []:trhodes@FreeBSD.org + +Please enter the following 'extra' attributes +to be sent with your certificate request +A challenge password []:SOME PASSWORD +An optional company name []:Another Name + + Notice the response directly after the + Common Name prompt shows a domain name. + This prompt requires a server name to be entered for + verification purposes; placing anything but a domain name + would yield a useless certificate. Other options, for + instance expire time, alternate encryption algorithms, etc. + are available. A complete list may be obtained by viewing + the &man.openssl.1; manual page. + + Two files should now exist in + the directory in which the aforementioned command was issued. + The certificate request, req.pem, may be + sent to a certificate authority who will validate the credentials + that you entered, sign the request and return the certificate to + you. The second file created will be named cert.pem + and is the private key for the certificate and should be + protected at all costs; if this falls in the hands of others it + can be used to impersonate you (or your server). + + In cases where a signature from a CA is + not required, a self signed certificate can be created. First, + generate the RSA key: + + &prompt.root; openssl dsaparam -rand -genkey -out myRSA.key 1024 + + Next, generate the CA key: + + &prompt.root; openssl gendsa -des3 -out myca.key myRSA.key + + Use this key to create the certificate: + + &prompt.root; openssl req -new -x509 -days 365 -key myca.key -out new.crt + + Two new files should appear in the directory: a certificate + authority signature file, myca.key and the + certificate itself, new.crt. These should + be placed in a directory, preferably under + /etc, which is readable + only by root. Permissions of 0700 should be fine for this and + they can be set with the chmod + utility. + + + + Using Certificates, an Example + + So what can these files do? A good use would be to + encrypt connections to the Sendmail + MTA. This would dissolve the use of clear + text authentication for users who send mail via the local + MTA. + + + This is not the best use in the world as some + MUAs will present the user with an + error if they have not installed the certificate locally. + Refer to the documentation included with the software for + more information on certificate installation. + + + The following lines should be placed inside the + local .mc file: + + dnl SSL Options +define(`confCACERT_PATH',`/etc/certs')dnl +define(`confCACERT',`/etc/certs/new.crt')dnl +define(`confSERVER_CERT',`/etc/certs/new.crt')dnl +define(`confSERVER_KEY',`/etc/certs/myca.key')dnl +define(`confTLS_SRV_OPTIONS', `V')dnl + + Where /etc/certs/ + is the directory to be used for storing the certificate + and key files locally. The last few requirements are a rebuild + of the local .cf file. This is easily + achieved by typing make + install within the + /etc/mail + directory. Follow that up with make + restart which should start the + Sendmail daemon. + + If all went well there will be no error messages in the + /var/log/maillog file and + Sendmail will show up in the process + list. + + For a simple test, simply connect to the mail server + using the &man.telnet.1; utility: + + &prompt.root; telnet example.com 25 +Trying 192.0.34.166... +Connected to example.com. +Escape character is '^]'. +220 example.com ESMTP Sendmail 8.12.10/8.12.10; Tue, 31 Aug 2004 03:41:22 -0400 (EDT) +ehlo example.com +250-example.com Hello example.com [192.0.34.166], pleased to meet you +250-ENHANCEDSTATUSCODES +250-PIPELINING +250-8BITMIME +250-SIZE +250-DSN +250-ETRN +250-AUTH LOGIN PLAIN +250-STARTTLS +250-DELIVERBY +250 HELP +quit +221 2.0.0 example.com closing connection +Connection closed by foreign host. + + If the STARTTLS line appears in the output + then everything is working correctly. + + + + + + + + Nik + Clayton + +
nik@FreeBSD.org
+ + Written by + + + + + + IPsec + + + VPN over IPsec + Creating a VPN between two networks, separated by the + Internet, using FreeBSD gateways. + + + + + + Hiten M. + Pandya + +
hmp@FreeBSD.org
+ + Written by + + + + + Understanding IPsec + + This section will guide you through the process of setting + up IPsec, and to use it in an environment which consists of + FreeBSD and µsoft.windows; 2000/XP + machines, to make them communicate securely. In order to set up + IPsec, it is necessary that you are familiar with the concepts + of building a custom kernel (see + ). + + IPsec is a protocol which sits on top + of the Internet Protocol (IP) layer. It allows two or more + hosts to communicate in a secure manner (hence the name). The + FreeBSD IPsec network stack is based on the + KAME implementation, + which has support for both protocol families, IPv4 and + IPv6. + + + FreeBSD contains a hardware + accelerated IPsec stack, known as Fast + IPsec, that was obtained from OpenBSD. It employs + cryptographic hardware (whenever possible) via the + &man.crypto.4; subsystem to optimize the performance of IPsec. + This subsystem is new, and does not support all the features + that are available in the KAME version of IPsec. However, in + order to enable hardware-accelerated IPsec, the following + kernel option has to be added to your kernel configuration + file: + + + kernel options + FAST_IPSEC + + + +options FAST_IPSEC # new IPsec (cannot define w/ IPSEC) + + + Note, that it is not currently possible to use the + Fast IPsec subsystem in lieu of the KAME + implementation of IPsec. Consult the &man.fast.ipsec.4; + manual page for more information. + + + + To let firewalls properly track state for &man.gif.4; + tunnels too, you have to enable the + in your kernel + configuration: + + +options IPSEC_FILTERGIF #filter ipsec packets from a tunnel + + + + + IPsec + ESP + + + + IPsec + AH + + + IPsec consists of two sub-protocols: + + + + Encapsulated Security Payload + (ESP), protects the IP packet data from third + party interference, by encrypting the contents using + symmetric cryptography algorithms (like Blowfish, + 3DES). + + + Authentication Header (AH), + protects the IP packet header from third party interference + and spoofing, by computing a cryptographic checksum and + hashing the IP packet header fields with a secure hashing + function. This is then followed by an additional header + that contains the hash, to allow the information in the + packet to be authenticated. + + + + ESP and AH can + either be used together or separately, depending on the + environment. + + + VPN + + + + virtual private network + VPN + + + IPsec can either be used to directly encrypt the traffic + between two hosts (known as Transport + Mode); or to build virtual tunnels + between two subnets, which could be used for secure + communication between two corporate networks (known as + Tunnel Mode). The latter is more commonly + known as a Virtual Private Network (VPN). + The &man.ipsec.4; manual page should be consulted for detailed + information on the IPsec subsystem in FreeBSD. + + To add IPsec support to your kernel, add the following + options to your kernel configuration file: + + + kernel options + IPSEC + + + + kernel options + IPSEC_ESP + + + +options IPSEC #IP security +options IPSEC_ESP #IP security (crypto; define w/ IPSEC) + + + + kernel options + IPSEC_DEBUG + + + If IPsec debugging support is desired, the following + kernel option should also be added: + + +options IPSEC_DEBUG #debug for IP security + + + + + The Problem + + There is no standard for what constitutes a VPN. VPNs can + be implemented using a number of different technologies, each of + which have their own strengths and weaknesses. This section + presents a scenario, and the strategies used for implementing a + VPN for this scenario. + + + + The Scenario: Two networks, connected to the Internet, to + behave as one + + + VPN + creating + + + The premise is as follows: + + + + You have at least two sites + + + Both sites are using IP internally + + + Both sites are connected to the Internet, through a + gateway that is running FreeBSD. + + + The gateway on each network has at least one public IP + address. + + + The internal addresses of the two networks can be + public or private IP addresses, it does not matter. You can + be running NAT on the gateway machine if necessary. + + + The internal IP addresses of the two networks + do not collide. While I expect it is + theoretically possible to use a combination of VPN + technology and NAT to get this to work, I expect it to be a + configuration nightmare. + + + + If you find that you are trying to connect two networks, + both of which, internally, use the same private IP address range + (e.g. both of them use 192.168.1.x), then one of the networks will + have to be renumbered. + + The network topology might look something like this: + + + + + + + +Network #1 [ Internal Hosts ] Private Net, 192.168.1.2-254 + [ Win9x/NT/2K ] + [ UNIX ] + | + | + .---[fxp1]---. Private IP, 192.168.1.1 + | FreeBSD | + `---[fxp0]---' Public IP, A.B.C.D + | + | + -=-=- Internet -=-=- + | + | + .---[fxp0]---. Public IP, W.X.Y.Z + | FreeBSD | + `---[fxp1]---' Private IP, 192.168.2.1 + | + | +Network #2 [ Internal Hosts ] + [ Win9x/NT/2K ] Private Net, 192.168.2.2-254 + [ UNIX ] + + + + Notice the two public IP addresses. I will use the letters to + refer to them in the rest of this article. Anywhere you see those + letters in this article, replace them with your own public IP + addresses. Note also that internally, the two gateway + machines have .1 IP addresses, and that the two networks have + different private IP addresses (192.168.1.x and 192.168.2.x respectively). All the + machines on the private networks have been configured to use the + .1 machine as their default + gateway. + + The intention is that, from a network point of view, each + network should view the machines on the other network as though + they were directly attached the same router -- albeit a slightly + slow router with an occasional tendency to drop packets. + + This means that (for example), machine 192.168.1.20 should be able to run + + ping 192.168.2.34 + + and have it work, transparently. &windows; machines should + be able to see the machines on the other network, browse file + shares, and so on, in exactly the same way that they can browse + machines on the local network. + + And the whole thing has to be secure. This means that + traffic between the two networks has to be encrypted. + + Creating a VPN between these two networks is a multi-step + process. The stages are as follows: + + + + Create a virtual network link between the two + networks, across the Internet. Test it, using tools like + &man.ping.8;, to make sure it works. + + + + Apply security policies to ensure that traffic between + the two networks is transparently encrypted and decrypted as + necessary. Test this, using tools like &man.tcpdump.1;, to + ensure that traffic is encrypted. + + + + Configure additional software on the FreeBSD gateways, + to allow &windows; machines to see one another across the + VPN. + + + + + Step 1: Creating and testing a <quote>virtual</quote> + network link + + Suppose that you were logged in to the gateway machine on + network #1 (with public IP address A.B.C.D, private IP address 192.168.1.1), and you ran ping + 192.168.2.1, which is the private address of the machine + with IP address W.X.Y.Z. What + needs to happen in order for this to work? + + + + The gateway machine needs to know how to reach 192.168.2.1. In other words, it needs + to have a route to 192.168.2.1. + + + Private IP addresses, such as those in the 192.168.x range are not supposed to + appear on the Internet at large. Instead, each packet you + send to 192.168.2.1 will need + to be wrapped up inside another packet. This packet will need + to appear to be from A.B.C.D, + and it will have to be sent to W.X.Y.Z. This process is called + encapsulation. + + + Once this packet arrives at W.X.Y.Z it will need to + unencapsulated, and delivered to 192.168.2.1. + + + + You can think of this as requiring a tunnel + between the two networks. The two tunnel mouths are the IP + addresses A.B.C.D and W.X.Y.Z, and the tunnel must be told the + addresses of the private IP addresses that will be allowed to pass + through it. The tunnel is used to transfer traffic with private + IP addresses across the public Internet. + + This tunnel is created by using the generic interface, or + gif devices on FreeBSD. As you can + imagine, the gif interface on each + gateway host must be configured with four IP addresses; two for + the public IP addresses, and two for the private IP + addresses. + + Support for the gif device must be compiled in to the + &os; kernel on both machines. You can do this by adding the + line: + + device gif + + to the kernel configuration files on both machines, and + then compile, install, and reboot as normal. + + Configuring the tunnel is a two step process. First the + tunnel must be told what the outside (or public) IP addresses + are, using &man.ifconfig.8;. Then the private IP addresses must be + configured using &man.ifconfig.8;. + + On the gateway machine on network #1 you would run the + following commands to configure the tunnel. + + &prompt.root; ifconfig gif0 create +&prompt.root; ifconfig gif0 tunnel A.B.C.D W.X.Y.Z +&prompt.root; ifconfig gif0 inet 192.168.1.1 192.168.2.1 netmask 0xffffffff + + + On the other gateway machine you run the same commands, + but with the order of the IP addresses reversed. + + &prompt.root; ifconfig gif0 create +&prompt.root; ifconfig gif0 tunnel W.X.Y.Z A.B.C.D +&prompt.root; ifconfig gif0 inet 192.168.2.1 192.168.1.1 netmask 0xffffffff + + + You can then run: + + ifconfig gif0 + + to see the configuration. For example, on the network #1 + gateway, you would see this: + + &prompt.root; ifconfig gif0 +gif0: flags=8051<UP,POINTOPOINT,RUNNING,MULTICAST> mtu 1280 + tunnel inet A.B.C.D --> W.X.Y.Z + inet 192.168.1.1 --> 192.168.2.1 netmask 0xffffffff + + + As you can see, a tunnel has been created between the + physical addresses A.B.C.D and + W.X.Y.Z, and the traffic allowed + through the tunnel is that between 192.168.1.1 and 192.168.2.1. + + This will also have added an entry to the routing table + on both machines, which you can examine with the command netstat -rn. + This output is from the gateway host on network #1. + + &prompt.root; netstat -rn +Routing tables + +Internet: +Destination Gateway Flags Refs Use Netif Expire +... +192.168.2.1 192.168.1.1 UH 0 0 gif0 +... + + + As the Flags value indicates, this is a + host route, which means that each gateway knows how to reach the + other gateway, but they do not know how to reach the rest of + their respective networks. That problem will be fixed + shortly. + + It is likely that you are running a firewall on both + machines. This will need to be circumvented for your VPN + traffic. You might want to allow all traffic between both + networks, or you might want to include firewall rules that + protect both ends of the VPN from one another. + + It greatly simplifies testing if you configure the + firewall to allow all traffic through the VPN. You can always + tighten things up later. If you are using &man.ipfw.8; on the + gateway machines then a command like + + ipfw add 1 allow ip from any to any via gif0 + + will allow all traffic between the two end points of the + VPN, without affecting your other firewall rules. Obviously + you will need to run this command on both gateway hosts. + + This is sufficient to allow each gateway machine to ping + the other. On 192.168.1.1, you + should be able to run + + ping 192.168.2.1 + + and get a response, and you should be able to do the same + thing on the other gateway machine. + + However, you will not be able to reach internal machines + on either network yet. This is because of the routing -- + although the gateway machines know how to reach one another, + they do not know how to reach the network behind each one. + + To solve this problem you must add a static route on each + gateway machine. The command to do this on the first gateway + would be: + + route add 192.168.2.0 192.168.2.1 netmask 0xffffff00 + + + This says In order to reach the hosts on the + network 192.168.2.0, send the + packets to the host 192.168.2.1. You will need to + run a similar command on the other gateway, but with the + 192.168.1.x addresses + instead. + + IP traffic from hosts on one network will now be able to + reach hosts on the other network. + + That has now created two thirds of a VPN between the two + networks, in as much as it is virtual and it is a + network. It is not private yet. You can test + this using &man.ping.8; and &man.tcpdump.1;. Log in to the + gateway host and run + + tcpdump dst host 192.168.2.1 + + In another log in session on the same host run + + ping 192.168.2.1 + + You will see output that looks something like this: + + +16:10:24.018080 192.168.1.1 > 192.168.2.1: icmp: echo request +16:10:24.018109 192.168.1.1 > 192.168.2.1: icmp: echo reply +16:10:25.018814 192.168.1.1 > 192.168.2.1: icmp: echo request +16:10:25.018847 192.168.1.1 > 192.168.2.1: icmp: echo reply +16:10:26.028896 192.168.1.1 > 192.168.2.1: icmp: echo request +16:10:26.029112 192.168.1.1 > 192.168.2.1: icmp: echo reply + + + As you can see, the ICMP messages are going back and forth + unencrypted. If you had used the parameter to + &man.tcpdump.1; to grab more bytes of data from the packets you + would see more information. + + Obviously this is unacceptable. The next section will + discuss securing the link between the two networks so that + all traffic is automatically encrypted. + + + Summary: + + Configure both kernels with device gif. + + + Edit /etc/rc.conf on gateway host + #1 and add the following lines (replacing IP addresses as + necessary). + gif_interfaces="gif0" +gifconfig_gif0="A.B.C.D W.X.Y.Z" +ifconfig_gif0="inet 192.168.1.1 192.168.2.1 netmask 0xffffffff" +static_routes="vpn" +route_vpn="192.168.2.0 192.168.2.1 netmask 0xffffff00" + + + + + Edit your firewall script + (/etc/rc.firewall, or similar) on both + hosts, and add + + ipfw add 1 allow ip from any to any via gif0 + + + Make similar changes to + /etc/rc.conf on gateway host #2, + reversing the order of IP addresses. + + + + + + Step 2: Securing the link + + To secure the link we will be using IPsec. IPsec provides + a mechanism for two hosts to agree on an encryption key, and to + then use this key in order to encrypt data between the two + hosts. + + The are two areas of configuration to be considered here. + + + + There must be a mechanism for two hosts to agree on the + encryption mechanism to use. Once two hosts have agreed on + this mechanism there is said to be a security association + between them. + + + There must be a mechanism for specifying which traffic + should be encrypted. Obviously, you do not want to encrypt + all your outgoing traffic -- you only want to encrypt the + traffic that is part of the VPN. The rules that you put in + place to determine what traffic will be encrypted are called + security policies. + + + + Security associations and security policies are both + maintained by the kernel, and can be modified by userland + programs. However, before you can do this you must configure the + kernel to support IPsec and the Encapsulated Security Payload + (ESP) protocol. This is done by configuring a kernel with: + + + kernel options + IPSEC + + + options IPSEC +options IPSEC_ESP + + + and recompiling, reinstalling, and rebooting. As before + you will need to do this to the kernels on both of the gateway + hosts. + + + IKE + + + You have two choices when it comes to setting up security + associations. You can configure them by hand between two hosts, + which entails choosing the encryption algorithm, encryption keys, + and so forth, or you can use daemons that implement the Internet + Key Exchange protocol (IKE) to do this for you. + + I recommend the latter. Apart from anything else, it is + easier to set up. + + + IPsec + security policies + + + + setkey + + + Editing and displaying security policies is carried out + using &man.setkey.8;. By analogy, setkey is + to the kernel's security policy tables as &man.route.8; is to + the kernel's routing tables. setkey can + also display the current security associations, and to continue + the analogy further, is akin to netstat -r + in that respect. + + There are a number of choices for daemons to manage + security associations with FreeBSD. This article will describe + how to use one of these, racoon — which is available from + security/ipsec-tools in the &os; Ports + collection. + + + racoon + + + The racoon software must be run on both gateway hosts. On each host it + is configured with the IP address of the other end of the VPN, + and a secret key (which you choose, and must be the same on both + gateways). + + The two daemons then contact one another, confirm that they + are who they say they are (by using the secret key that you + configured). The daemons then generate a new secret key, and use + this to encrypt the traffic over the VPN. They periodically + change this secret, so that even if an attacker were to crack one + of the keys (which is as theoretically close to unfeasible as it + gets) it will not do them much good -- by the time they have cracked + the key the two daemons have chosen another one. + + The configuration file for racoon is stored in + ${PREFIX}/etc/racoon. You should find a + configuration file there, which should not need to be changed + too much. The other component of racoon's configuration, + which you will need to change, is the pre-shared + key. + + The default racoon configuration expects to find this in + the file ${PREFIX}/etc/racoon/psk.txt. It is important to note + that the pre-shared key is not the key that will be used to + encrypt your traffic across the VPN link, it is simply a token + that allows the key management daemons to trust one another. + + psk.txt contains a line for each + remote site you are dealing with. In this example, where there + are two sites, each psk.txt file will contain one line (because + each end of the VPN is only dealing with one other end). + + On gateway host #1 this line should look like this: + + W.X.Y.Z secret + + That is, the public IP address of the remote end, + whitespace, and a text string that provides the secret. + Obviously, you should not use secret as your key -- the normal + rules for choosing a password apply. + + On gateway host #2 the line would look like this + + A.B.C.D secret + + That is, the public IP address of the remote end, and the + same secret key. psk.txt must be mode + 0600 (i.e., only read/write to + root) before racoon will run. + + You must run racoon on both gateway machines. You will + also need to add some firewall rules to allow the IKE traffic, + which is carried over UDP to the ISAKMP (Internet Security Association + Key Management Protocol) port. Again, this should be fairly early in + your firewall ruleset. + + ipfw add 1 allow udp from A.B.C.D to W.X.Y.Z isakmp +ipfw add 1 allow udp from W.X.Y.Z to A.B.C.D isakmp + + + Once racoon is running you can try pinging one gateway host + from the other. The connection is still not encrypted, but + racoon will then set up the security associations between the two + hosts -- this might take a moment, and you may see this as a + short delay before the ping commands start responding. + + Once the security association has been set up you can + view it using &man.setkey.8;. Run + + setkey -D + + on either host to view the security association information. + + That's one half of the problem. The other half is setting + your security policies. + + To create a sensible security policy, let's review what's + been set up so far. This discussions hold for both ends of the + link. + + Each IP packet that you send out has a header that contains + data about the packet. The header includes the IP addresses of + both the source and destination. As we already know, private IP + addresses, such as the 192.168.x.y + range are not supposed to appear on the public Internet. + Instead, they must first be encapsulated inside another packet. + This packet must have the public source and destination IP + addresses substituted for the private addresses. + + So if your outgoing packet started looking like this: + + + + + + + + + .----------------------. + | Src: 192.168.1.1 | + | Dst: 192.168.2.1 | + | <other header info> | + +----------------------+ + | <packet data> | + `----------------------' + + + + Then it will be encapsulated inside another packet, looking + something like this: + + + + + + + + + .--------------------------. + | Src: A.B.C.D | + | Dst: W.X.Y.Z | + | <other header info> | + +--------------------------+ + | .----------------------. | + | | Src: 192.168.1.1 | | + | | Dst: 192.168.2.1 | | + | | <other header info> | | + | +----------------------+ | + | | <packet data> | | + | `----------------------' | + `--------------------------' + + + + This encapsulation is carried out by the + gif device. As + you can see, the packet now has real IP addresses on the outside, + and our original packet has been wrapped up as data inside the + packet that will be put out on the Internet. + + Obviously, we want all traffic between the VPNs to be + encrypted. You might try putting this in to words, as: + + If a packet leaves from A.B.C.D, and it is destined for W.X.Y.Z, then encrypt it, using the + necessary security associations. + + If a packet arrives from W.X.Y.Z, and it is destined for A.B.C.D, then decrypt it, using the + necessary security associations. + + That's close, but not quite right. If you did this, all + traffic to and from W.X.Y.Z, even + traffic that was not part of the VPN, would be encrypted. That's + not quite what you want. The correct policy is as follows + + If a packet leaves from A.B.C.D, and that packet is encapsulating + another packet, and it is destined for W.X.Y.Z, then encrypt it, using the + necessary security associations. + + If a packet arrives from W.X.Y.Z, and that packet is encapsulating + another packet, and it is destined for A.B.C.D, then decrypt it, using the + necessary security associations. + + A subtle change, but a necessary one. + + Security policies are also set using &man.setkey.8;. + &man.setkey.8; features a configuration language for defining the + policy. You can either enter configuration instructions via + stdin, or you can use the option to specify a + filename that contains configuration instructions. + + The configuration on gateway host #1 (which has the public + IP address A.B.C.D) to force all + outbound traffic to W.X.Y.Z to be + encrypted is: + + +spdadd A.B.C.D/32 W.X.Y.Z/32 ipencap -P out ipsec esp/tunnel/A.B.C.D-W.X.Y.Z/require; + + + Put these commands in a file (e.g. + /etc/ipsec.conf) and then run + + &prompt.root; setkey -f /etc/ipsec.conf + + tells &man.setkey.8; that we want + to add a rule to the secure policy database. The rest of this + line specifies which packets will match this policy. A.B.C.D/32 and W.X.Y.Z/32 are the IP addresses and + netmasks that identify the network or hosts that this policy will + apply to. In this case, we want it to apply to traffic between + these two hosts. tells the kernel that + this policy should only apply to packets that encapsulate other + packets. says that this policy applies + to outgoing packets, and says that the + packet will be secured. + + The second line specifies how this packet will be + encrypted. is the protocol that will be + used, while indicates that the packet + will be further encapsulated in an IPsec packet. The repeated + use of A.B.C.D and W.X.Y.Z is used to select the security + association to use, and the final + mandates that packets must be encrypted if they match this + rule. + + This rule only matches outgoing packets. You will need a + similar rule to match incoming packets. + + spdadd W.X.Y.Z/32 A.B.C.D/32 ipencap -P in ipsec esp/tunnel/W.X.Y.Z-A.B.C.D/require; + + Note the instead of + in this case, and the necessary reversal of + the IP addresses. + + The other gateway host (which has the public IP address + W.X.Y.Z) will need similar rules. + + spdadd W.X.Y.Z/32 A.B.C.D/32 ipencap -P out ipsec esp/tunnel/W.X.Y.Z-A.B.C.D/require; +spdadd A.B.C.D/32 W.X.Y.Z/32 ipencap -P in ipsec esp/tunnel/A.B.C.D-W.X.Y.Z/require; + + Finally, you need to add firewall rules to allow ESP and + IPENCAP packets back and forth. These rules will need to be + added to both hosts. + + ipfw add 1 allow esp from A.B.C.D to W.X.Y.Z +ipfw add 1 allow esp from W.X.Y.Z to A.B.C.D +ipfw add 1 allow ipencap from A.B.C.D to W.X.Y.Z +ipfw add 1 allow ipencap from W.X.Y.Z to A.B.C.D + + + Because the rules are symmetric you can use the same rules + on each gateway host. + + Outgoing packets will now look something like this: + + + + + + + + + .------------------------------. --------------------------. + | Src: A.B.C.D | | + | Dst: W.X.Y.Z | | + | <other header info> | | Encrypted + +------------------------------+ | packet. + | .--------------------------. | -------------. | contents + | | Src: A.B.C.D | | | | are + | | Dst: W.X.Y.Z | | | | completely + | | <other header info> | | | |- secure + | +--------------------------+ | | Encap'd | from third + | | .----------------------. | | -. | packet | party + | | | Src: 192.168.1.1 | | | | Original |- with real | snooping + | | | Dst: 192.168.2.1 | | | | packet, | IP addr | + | | | <other header info> | | | |- private | | + | | +----------------------+ | | | IP addr | | + | | | <packet data> | | | | | | + | | `----------------------' | | -' | | + | `--------------------------' | -------------' | + `------------------------------' --------------------------' + + + + + When they are received by the far end of the VPN they will + first be decrypted (using the security associations that have + been negotiated by racoon). Then they will enter the + gif interface, which will unwrap + the second layer, until you are left with the innermost + packet, which can then travel in to the inner network. + + You can check the security using the same &man.ping.8; test from + earlier. First, log in to the + A.B.C.D gateway machine, and + run: + + tcpdump dst host 192.168.2.1 + + In another log in session on the same host run + + ping 192.168.2.1 + + This time you should see output like the following: + + XXX tcpdump output + + Now, as you can see, &man.tcpdump.1; shows the ESP packets. If + you try to examine them with the option you will see + (apparently) gibberish, because of the encryption. + + Congratulations. You have just set up a VPN between two + remote sites. + + + Summary + + Configure both kernels with: + + options IPSEC +options IPSEC_ESP + + + + Install security/ipsec-tools. Edit + ${PREFIX}/etc/racoon/psk.txt on both + gateway hosts, adding an entry for the remote host's IP + address and a secret key that they both know. Make sure + this file is mode 0600. + + + Add the following lines to + /etc/rc.conf on each host: + + ipsec_enable="YES" +ipsec_file="/etc/ipsec.conf" + + + + Create an /etc/ipsec.conf on each + host that contains the necessary spdadd lines. On gateway + host #1 this would be: + + +spdadd A.B.C.D/32 W.X.Y.Z/32 ipencap -P out ipsec + esp/tunnel/A.B.C.D-W.X.Y.Z/require; +spdadd W.X.Y.Z/32 A.B.C.D/32 ipencap -P in ipsec + esp/tunnel/W.X.Y.Z-A.B.C.D/require; + + + On gateway host #2 this would be: + + +spdadd W.X.Y.Z/32 A.B.C.D/32 ipencap -P out ipsec + esp/tunnel/W.X.Y.Z-A.B.C.D/require; +spdadd A.B.C.D/32 W.X.Y.Z/32 ipencap -P in ipsec + esp/tunnel/A.B.C.D-W.X.Y.Z/require; + + + + Add firewall rules to allow IKE, ESP, and IPENCAP + traffic to both hosts: + + +ipfw add 1 allow udp from A.B.C.D to W.X.Y.Z isakmp +ipfw add 1 allow udp from W.X.Y.Z to A.B.C.D isakmp +ipfw add 1 allow esp from A.B.C.D to W.X.Y.Z +ipfw add 1 allow esp from W.X.Y.Z to A.B.C.D +ipfw add 1 allow ipencap from A.B.C.D to W.X.Y.Z +ipfw add 1 allow ipencap from W.X.Y.Z to A.B.C.D + + + + + The previous two steps should suffice to get the VPN up and + running. Machines on each network will be able to refer to one + another using IP addresses, and all traffic across the link will + be automatically and securely encrypted. + + + + + + + + + Chern + Lee + Contributed by + + + + + + OpenSSH + OpenSSH + + security + OpenSSH + + + OpenSSH is a set of network connectivity tools used to + access remote machines securely. It can be used as a direct + replacement for rlogin, + rsh, rcp, and + telnet. Additionally, TCP/IP + connections can be tunneled/forwarded securely through SSH. + OpenSSH encrypts all traffic to effectively eliminate eavesdropping, + connection hijacking, and other network-level attacks. + + OpenSSH is maintained by the OpenBSD project, and is based + upon SSH v1.2.12 with all the recent bug fixes and updates. It + is compatible with both SSH protocols 1 and 2. + + + Advantages of Using OpenSSH + + Normally, when using &man.telnet.1; or &man.rlogin.1;, + data is sent over the network in an clear, un-encrypted form. + Network sniffers anywhere in between the client and server can + steal your user/password information or data transferred in + your session. OpenSSH offers a variety of authentication and + encryption methods to prevent this from happening. + + + + Enabling sshd + + OpenSSH + enabling + + + The + sshd is an option presented during + a Standard install of &os;. To see if + sshd is enabled, check the + rc.conf file for: + sshd_enable="YES" + This will load &man.sshd.8;, the daemon program for OpenSSH, + the next time your system initializes. Alternatively, it is + possible to use /etc/rc.d/sshd &man.rc.8; + script to start OpenSSH: + + /etc/rc.d/sshd start + + + + SSH Client + + OpenSSH + client + + + The &man.ssh.1; utility works similarly to + &man.rlogin.1;. + + &prompt.root; ssh user@example.com +Host key not found from the list of known hosts. +Are you sure you want to continue connecting (yes/no)? yes +Host 'example.com' added to the list of known hosts. +user@example.com's password: ******* + + The login will continue just as it would have if a session was + created using rlogin or + telnet. SSH utilizes a key fingerprint + system for verifying the authenticity of the server when the + client connects. The user is prompted to enter + yes only when + connecting for the first time. Future attempts to login are all + verified against the saved fingerprint key. The SSH client + will alert you if the saved fingerprint differs from the + received fingerprint on future login attempts. The fingerprints + are saved in ~/.ssh/known_hosts, or + ~/.ssh/known_hosts2 for SSH v2 + fingerprints. + + By default, recent versions of the + OpenSSH servers only accept SSH v2 + connections. The client will use version 2 if possible and + will fall back to version 1. The client can also be forced to + use one or the other by passing it the or + for version 1 or version 2, respectively. + The version 1 compatibility is maintained in the client for + backwards compatibility with older versions. + + + + Secure Copy + + OpenSSH + secure copy + + scp + + The &man.scp.1; command works similarly to + &man.rcp.1;; it copies a file to or from a remote machine, + except in a secure fashion. + + &prompt.root; scp user@example.com:/COPYRIGHT COPYRIGHT +user@example.com's password: ******* +COPYRIGHT 100% |*****************************| 4735 +00:00 +&prompt.root; + Since the fingerprint was already saved for this host in the + previous example, it is verified when using &man.scp.1; + here. + + The arguments passed to &man.scp.1; are similar + to &man.cp.1;, with the file or files in the first + argument, and the destination in the second. Since the file is + fetched over the network, through SSH, one or more of the file + arguments takes on the form + . + + + + + Configuration + + OpenSSH + configuration + + + The system-wide configuration files for both the + OpenSSH daemon and client reside + within the /etc/ssh directory. + + ssh_config configures the client + settings, while sshd_config configures the + daemon. + + Additionally, the + (/usr/sbin/sshd by default), and + rc.conf + options can provide more levels of configuration. + + + + ssh-keygen + + Instead of using passwords, &man.ssh-keygen.1; can + be used to generate DSA or RSA keys to authenticate a user: + + &prompt.user; ssh-keygen -t dsa +Generating public/private dsa key pair. +Enter file in which to save the key (/home/user/.ssh/id_dsa): +Created directory '/home/user/.ssh'. +Enter passphrase (empty for no passphrase): +Enter same passphrase again: +Your identification has been saved in /home/user/.ssh/id_dsa. +Your public key has been saved in /home/user/.ssh/id_dsa.pub. +The key fingerprint is: +bb:48:db:f2:93:57:80:b6:aa:bc:f5:d5:ba:8f:79:17 user@host.example.com + + + &man.ssh-keygen.1; will create a public and private + key pair for use in authentication. The private key is stored in + ~/.ssh/id_dsa or + ~/.ssh/id_rsa, whereas the public key is + stored in ~/.ssh/id_dsa.pub or + ~/.ssh/id_rsa.pub, respectively for DSA and + RSA key types. The public key must be placed in + ~/.ssh/authorized_keys of the remote + machine in order for the setup to work. Similarly, RSA version + 1 public keys should be placed in + ~/.ssh/authorized_keys. + + This will allow connection to the remote machine based upon + SSH keys instead of passwords. + + If a passphrase is used in &man.ssh-keygen.1;, the user + will be prompted for a password each time in order to use the + private key. &man.ssh-agent.1; can alleviate the strain of + repeatedly entering long passphrases, and is explored in the + section below. + + The various options and files can be different + according to the OpenSSH version + you have on your system; to avoid problems you should consult + the &man.ssh-keygen.1; manual page. + + + + ssh-agent and ssh-add + + The &man.ssh-agent.1; and &man.ssh-add.1; utilities provide + methods for SSH keys to be loaded + into memory for use, without needing to type the passphrase + each time. + + The &man.ssh-agent.1; utility will handle the authentication + using the private key(s) that are loaded into it. + &man.ssh-agent.1; should be used to launch another application. + At the most basic level, it could spawn a shell or at a more + advanced level, a window manager. + + To use &man.ssh-agent.1; in a shell, first it will need to + be spawned with a shell as an argument. Secondly, the + identity needs to be added by running &man.ssh-add.1; and + providing it the passphrase for the private key. Once these + steps have been completed the user will be able to &man.ssh.1; + to any host that has the corresponding public key installed. + For example: + + &prompt.user; ssh-agent csh +&prompt.user; ssh-add +Enter passphrase for /home/user/.ssh/id_dsa: +Identity added: /home/user/.ssh/id_dsa (/home/user/.ssh/id_dsa) +&prompt.user; + + To use &man.ssh-agent.1; in X11, a call to + &man.ssh-agent.1; will need to be placed in + ~/.xinitrc. This will provide the + &man.ssh-agent.1; services to all programs launched in X11. + An example ~/.xinitrc file might look + like this: + + exec ssh-agent startxfce4 + + This would launch &man.ssh-agent.1;, which would in turn + launch XFCE, every time X11 starts. + Then once that is done and X11 has been restarted so that the + changes can take effect, simply run &man.ssh-add.1; to load + all of your SSH keys. + + + + SSH Tunneling + + OpenSSH + tunneling + + + OpenSSH has the ability to create a tunnel to encapsulate + another protocol in an encrypted session. + + The following command tells &man.ssh.1; to create a tunnel + for telnet: + + &prompt.user; ssh -2 -N -f -L 5023:localhost:23 user@foo.example.com +&prompt.user; + + The ssh command is used with the + following options: + + + + + + + Forces ssh to use version 2 of + the protocol. (Do not use if you are working with older + SSH servers) + + + + + + + + Indicates no command, or tunnel only. If omitted, + ssh would initiate a normal + session. + + + + + + + + Forces ssh to run in the + background. + + + + + + + + Indicates a local tunnel in + localport:remotehost:remoteport + fashion. + + + + + + + + The remote SSH server. + + + + + + An SSH tunnel works by creating a listen socket on + localhost on the specified port. + It then forwards any connection received + on the local host/port via the SSH connection to the specified + remote host and port. + + In the example, port 5023 on + localhost is being forwarded to port + 23 on localhost + of the remote machine. Since 23 is telnet, + this would create a secure telnet session through an SSH tunnel. + + This can be used to wrap any number of insecure TCP + protocols such as SMTP, POP3, FTP, etc. + + + Using SSH to Create a Secure Tunnel for SMTP + + &prompt.user; ssh -2 -N -f -L 5025:localhost:25 user@mailserver.example.com +user@mailserver.example.com's password: ***** +&prompt.user; telnet localhost 5025 +Trying 127.0.0.1... +Connected to localhost. +Escape character is '^]'. +220 mailserver.example.com ESMTP + + This can be used in conjunction with an + &man.ssh-keygen.1; and additional user accounts to create a + more seamless/hassle-free SSH tunneling environment. Keys + can be used in place of typing a password, and the tunnels + can be run as a separate user. + + + + Practical SSH Tunneling Examples + + + Secure Access of a POP3 Server + + At work, there is an SSH server that accepts + connections from the outside. On the same office network + resides a mail server running a POP3 server. The network, + or network path between your home and office may or may not + be completely trustable. Because of this, you need to check + your e-mail in a secure manner. The solution is to create + an SSH connection to your office's SSH server, and tunnel + through to the mail server. + + &prompt.user; ssh -2 -N -f -L 2110:mail.example.com:110 user@ssh-server.example.com +user@ssh-server.example.com's password: ****** + + When the tunnel is up and running, you can point your + mail client to send POP3 requests to localhost + port 2110. A connection here will be forwarded securely across + the tunnel to mail.example.com. + + + + Bypassing a Draconian Firewall + + Some network administrators impose extremely draconian + firewall rules, filtering not only incoming connections, + but outgoing connections. You may be only given access + to contact remote machines on ports 22 and 80 for SSH + and web surfing. + + You may wish to access another (perhaps non-work + related) service, such as an Ogg Vorbis server to stream + music. If this Ogg Vorbis server is streaming on some other + port than 22 or 80, you will not be able to access it. + + The solution is to create an SSH connection to a machine + outside of your network's firewall, and use it to tunnel to + the Ogg Vorbis server. + + &prompt.user; ssh -2 -N -f -L 8888:music.example.com:8000 user@unfirewalled-system.example.org +user@unfirewalled-system.example.org's password: ******* + + Your streaming client can now be pointed to + localhost port 8888, which will be + forwarded over to music.example.com port + 8000, successfully evading the firewall. + + + + + + The <varname>AllowUsers</varname> Users Option + + It is often a good idea to limit which users can log in and + from where. The AllowUsers option is a good + way to accomplish this. For example, to only allow the + root user to log in from + 192.168.1.32, something like this + would be appropriate in the + /etc/ssh/sshd_config file: + + AllowUsers root@192.168.1.32 + + To allow the user admin to log in from + anywhere, just list the username by itself: + + AllowUsers admin + + Multiple users should be listed on the same line, like so: + + AllowUsers root@192.168.1.32 admin + + + It is important that you list each user that needs to + log in to this machine; otherwise they will be locked out. + + + After making changes to + /etc/ssh/sshd_config you must tell + &man.sshd.8; to reload its config files, by running: + + &prompt.root; /etc/rc.d/sshd reload + + + + Further Reading + OpenSSH + &man.ssh.1; &man.scp.1; &man.ssh-keygen.1; + &man.ssh-agent.1; &man.ssh-add.1; &man.ssh.config.5; + &man.sshd.8; &man.sftp-server.8; &man.sshd.config.5; + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + ACL + + File System Access Control Lists + + In conjunction with file system enhancements like snapshots, FreeBSD 5.0 + and later offers the security of File System Access Control Lists + (ACLs). + + Access Control Lists extend the standard &unix; + permission model in a highly compatible (&posix;.1e) way. This feature + permits an administrator to make use of and take advantage of a + more sophisticated security model. + + To enable ACL support for UFS + file systems, the following: + + options UFS_ACL + + must be compiled into the kernel. If this option has + not been compiled in, a warning message will be displayed + when attempting to mount a file system supporting ACLs. + This option is included in the GENERIC kernel. + ACLs rely on extended attributes being enabled on + the file system. Extended attributes are natively supported in the next generation + &unix; file system, UFS2. + + A higher level of administrative overhead is required to + configure extended attributes on UFS1 than on + UFS2. The performance of extended attributes + on UFS2 is also substantially higher. As a + result, UFS2 is generally recommended in preference + to UFS1 for use with access control lists. + + ACLs are enabled by the mount-time administrative + flag, , which may be added to /etc/fstab. + The mount-time flag can also be automatically set in a persistent manner using + &man.tunefs.8; to modify a superblock ACLs flag in the + file system header. In general, it is preferred to use the superblock flag + for several reasons: + + + + The mount-time ACLs flag cannot be changed by a + remount (&man.mount.8; ), only by means of a complete + &man.umount.8; and fresh &man.mount.8;. This means that + ACLs cannot be enabled on the root file system after boot. + It also means that you cannot change the disposition of a file system once + it is in use. + + + + Setting the superblock flag will cause the file system to always be + mounted with ACLs enabled even if there is not an + fstab entry or if the devices re-order. This prevents + accidental mounting of the file system without ACLs + enabled, which can result in ACLs being improperly enforced, + and hence security problems. + + + + We may change the ACLs behavior to allow the flag to + be enabled without a complete fresh &man.mount.8;, but we consider it desirable to + discourage accidental mounting without ACLs enabled, because you + can shoot your feet quite nastily if you enable ACLs, then disable + them, then re-enable them without flushing the extended attributes. In general, once + you have enabled ACLs on a file system, they should not be disabled, + as the resulting file protections may not be compatible with those intended by the + users of the system, and re-enabling ACLs may re-attach the previous + ACLs to files that have since had their permissions changed, + resulting in other unpredictable behavior. + + File systems with ACLs enabled will show a + + (plus) sign in their permission settings when viewed. For example: + + drwx------ 2 robert robert 512 Dec 27 11:54 private +drwxrwx---+ 2 robert robert 512 Dec 23 10:57 directory1 +drwxrwx---+ 2 robert robert 512 Dec 22 10:20 directory2 +drwxrwx---+ 2 robert robert 512 Dec 27 11:57 directory3 +drwxr-xr-x 2 robert robert 512 Nov 10 11:54 public_html + + Here we see that the directory1, + directory2, and directory3 + directories are all taking advantage of ACLs. The + public_html directory is not. + + + Making Use of <acronym>ACL</acronym>s + + The file system ACLs can be viewed by the + &man.getfacl.1; utility. For instance, to view the + ACL settings on the test + file, one would use the command: + + &prompt.user; getfacl test + #file:test + #owner:1001 + #group:1001 + user::rw- + group::r-- + other::r-- + + To change the ACL settings on this file, + invoke the &man.setfacl.1; utility. Observe: + + &prompt.user; setfacl -k test + + The flag will remove all of the + currently defined ACLs from a file or file + system. The more preferable method would be to use + as it leaves the basic fields required for + ACLs to work. + + &prompt.user; setfacl -m u:trhodes:rwx,group:web:r--,o::--- test + + In the aforementioned command, the + option was used to modify the default ACL + entries. Since there were no pre-defined entries, as they were + removed by the previous command, this will restore the default + options and assign the options listed. Take care to notice that + if you add a user or group which does not exist on the system, + an Invalid argument error will be printed + to stdout. + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + + Portaudit + + Monitoring Third Party Security Issues + + In recent years, the security world has made many improvements + to how vulnerability assessment is handled. The threat of system + intrusion increases as third party utilities are installed and + configured for virtually any operating system available + today. + + Vulnerability assessment is a key factor in security, and + while &os; releases advisories for the base system, doing so + for every third party utility is beyond the &os; Project's + capability. There is a way to mitigate third party + vulnerabilities and warn administrators of known security + issues. A &os; add on utility known as + Portaudit exists solely for this + purpose. + + The ports-mgmt/portaudit port + polls a database, updated and maintained by the &os; Security + Team and ports developers, for known security issues. + + To begin using Portaudit, one + must install it from the Ports Collection: + + &prompt.root; cd /usr/ports/ports-mgmt/portaudit && make install clean + + During the install process, the configuration files for + &man.periodic.8; will be updated, permitting + Portaudit output in the daily security + runs. Ensure the daily security run emails, which are sent to + root's email account, are being read. No + more configuration will be required here. + + After installation, an administrator can update the database + and view known vulnerabilities in installed packages by invoking + the following command: + + &prompt.root; portaudit -Fda + + + The database will automatically be updated during the + &man.periodic.8; run; thus, the previous command is completely + optional. It is only required for the following + examples. + + + To audit the third party utilities installed as part of + the Ports Collection at anytime, an administrator need only run + the following command: + + &prompt.root; portaudit -a + + Portaudit will produce something + like this for vulnerable packages: + + Affected package: cups-base-1.1.22.0_1 +Type of problem: cups-base -- HPGL buffer overflow vulnerability. +Reference: <http://www.FreeBSD.org/ports/portaudit/40a3bca2-6809-11d9-a9e7-0001020eed82.html> + +1 problem(s) in your installed packages found. + +You are advised to update or deinstall the affected package(s) immediately. + + By pointing a web browser to the URL shown, + an administrator may obtain more information about the + vulnerability in question. This will include versions affected, + by &os; Port version, along with other web sites which may contain + security advisories. + + In short, Portaudit is a powerful + utility and extremely useful when coupled with the + Portupgrade port. + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + FreeBSD Security Advisories + + &os; Security Advisories + + Like many production quality operating systems, &os; publishes + Security Advisories. These advisories are usually + mailed to the security lists and noted in the Errata only + after the appropriate releases have been patched. This section + will work to explain what an advisory is, how to understand it, + and what measures to take in order to patch a system. + + + What does an advisory look like? + + The &os; security advisories look similar to the one below, + taken from the &a.security-notifications.name; mailing list. + + ============================================================================= +&os;-SA-XX:XX.UTIL Security Advisory + The &os; Project + +Topic: denial of service due to some problem + +Category: core +Module: sys +Announced: 2003-09-23 +Credits: Person@EMAIL-ADDRESS +Affects: All releases of &os; + &os; 4-STABLE prior to the correction date +Corrected: 2003-09-23 16:42:59 UTC (RELENG_4, 4.9-PRERELEASE) + 2003-09-23 20:08:42 UTC (RELENG_5_1, 5.1-RELEASE-p6) + 2003-09-23 20:07:06 UTC (RELENG_5_0, 5.0-RELEASE-p15) + 2003-09-23 16:44:58 UTC (RELENG_4_8, 4.8-RELEASE-p8) + 2003-09-23 16:47:34 UTC (RELENG_4_7, 4.7-RELEASE-p18) + 2003-09-23 16:49:46 UTC (RELENG_4_6, 4.6-RELEASE-p21) + 2003-09-23 16:51:24 UTC (RELENG_4_5, 4.5-RELEASE-p33) + 2003-09-23 16:52:45 UTC (RELENG_4_4, 4.4-RELEASE-p43) + 2003-09-23 16:54:39 UTC (RELENG_4_3, 4.3-RELEASE-p39) +CVE Name: CVE-XXXX-XXXX + +For general information regarding FreeBSD Security Advisories, +including descriptions of the fields above, security branches, and the +following sections, please visit +http://www.FreeBSD.org/security/. + +I. Background + + +II. Problem Description + + +III. Impact + + +IV. Workaround + + +V. Solution + + +VI. Correction details + + +VII. References + + + + + The Topic field indicates exactly what the problem is. + It is basically an introduction to the current security + advisory and notes the utility with the + vulnerability. + + + + The Category refers to the affected part of the system + which may be one of core, contrib, or ports. The core + category means that the vulnerability affects a core + component of the &os; operating system. The contrib + category means that the vulnerability affects software + contributed to the &os; Project, such as + sendmail. Finally the ports + category indicates that the vulnerability affects add on + software available as part of the Ports Collection. + + + + The Module field refers to the component location, for + instance sys. In this example, we see that the module, + sys, is affected; therefore, this vulnerability + affects a component used within the kernel. + + + + The Announced field reflects the date said security + advisory was published, or announced to the world. This + means that the security team has verified that the problem + does exist and that a patch has been committed to the &os; + source code repository. + + + + The Credits field gives credit to the individual or + organization who noticed the vulnerability and reported + it. + + + + The Affects field explains which releases of &os; are + affected by this vulnerability. For the kernel, a quick + look over the output from ident on the + affected files will help in determining the revision. + For ports, the version number is listed after the port name + in /var/db/pkg. If the system does not + sync with the &os; CVS repository and rebuild + daily, chances are that it is affected. + + + + The Corrected field indicates the date, time, time + offset, and release that was corrected. + + + + Reserved for the identification information used to look up + vulnerabilities in the Common Vulnerabilities Database system. + + + + The Background field gives information on exactly what + the affected utility is. Most of the time this is why + the utility exists in &os;, what it is used for, and a bit + of information on how the utility came to be. + + + + The Problem Description field explains the security hole + in depth. This can include information on flawed code, or + even how the utility could be maliciously used to open + a security hole. + + + + The Impact field describes what type of impact the + problem could have on a system. For example, this could + be anything from a denial of service attack, to extra + privileges available to users, or even giving the attacker + superuser access. + + + + The Workaround field offers a feasible workaround to + system administrators who may be incapable of upgrading + the system. This may be due to time constraints, network + availability, or a slew of other reasons. Regardless, + security should not be taken lightly, and an affected system + should either be patched or the security hole workaround + should be implemented. + + + + The Solution field offers instructions on patching the + affected system. This is a step by step tested and verified + method for getting a system patched and working + securely. + + + + The Correction Details field displays the + CVS branch or release name with the + periods changed to underscore characters. It also shows + the revision number of the affected files within each + branch. + + + + The References field usually offers sources of other + information. This can include web URLs, + books, mailing lists, and newsgroups. + + + + + + + + + + Tom + Rhodes + Contributed by + + + + + Process Accounting + + Process Accounting + + Process accounting is a security method in which an + administrator may keep track of system resources used, + their allocation among users, provide for system monitoring, + and minimally track a user's commands. + + This indeed has its own positive and negative points. One of + the positives is that an intrusion may be narrowed down + to the point of entry. A negative is the amount of logs + generated by process accounting, and the disk space they may + require. This section will walk an administrator through + the basics of process accounting. + + + Enable and Utilizing Process Accounting + Before making use of process accounting, it + must be enabled. To do this, execute the following + commands: + + &prompt.root; touch /var/account/acct + +&prompt.root; accton /var/account/acct + +&prompt.root; echo 'accounting_enable="YES"' >> /etc/rc.conf + + Once enabled, accounting will begin to track + CPU stats, commands, etc. All accounting + logs are in a non-human readable format and may be viewed + using the &man.sa.8; utility. If issued without any options, + sa will print information relating to the + number of per user calls, the total elapsed time in minutes, + total CPU and user time in minutes, average + number of I/O operations, etc. + + To view information about commands being issued, one + would use the &man.lastcomm.1; utility. The + lastcomm may be used to print out commands + issued by users on specific &man.ttys.5;, for example: + + &prompt.root; lastcomm ls + trhodes ttyp1 + + Would print out all known usage of the ls + by trhodes on the ttyp1 terminal. + + Many other useful options exist and are explained in the + &man.lastcomm.1;, &man.acct.5; and &man.sa.8; manual + pages. + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/serialcomms/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/serialcomms/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..bdac833964 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/serialcomms/chapter.sgml @@ -0,0 +1,2897 @@ + + + + Σειριακές Επικοινωνίες + + + Σύνοψη + + σειριακές επικοινωνίες + Το &unix; πάντοτε υποστήριζε σειριακές επικοινωνίες. Για την + ακρίβεια, τα πρώτα &unix; μηχανήματα βασίζονταν σε σειριακές γραμμές + για την είσοδο και έξοδο στο χρήστη. Τα πράγματα ωστόσο έχουν αλλάξει + πολύ από τις μέρες που το συνηθισμένο τερματικό + αποτελούνταν από ένα σειριακό εκτυπωτή 10 χαρακτήρων το δευτερόλεπτο + και ένα πληκτρολόγιο. Το κεφάλαιο αυτό θα καλύψει κάποιους από τους + τρόπους σειριακής επικοινωνίας που χρησιμοποιούνται από το &os; + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + Πως να συνδέσετε τερματικά στο &os; σύστημα σας. + + Πως να χρησιμοποιήσετε ένα modem για να συνδεθείτε + σε απομακρυσμένα συστήματα. + Πως να επιτρέψετε σε απομακρυσμένους χρήστες να + συνδεθούν στο σύστημα σας μέσω modem. + Πως να εκκινήσετε το σύστημα σας μέσω σειριακής + κονσόλας. + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + Να ξέρετε πως θα ρυθμίσετε και θα εγκαταστήσετε + ένα νέο πυρήνα (). + Να κατανοείτε τις άδειες και διεργασίες του + &unix; (). + Να έχετε πρόσβαση στο τεχνικό εγχειρίδιο του υλικού + σας (modem ή κάρτα πολλαπλών σειριακών θυρών) που θέλετε να + χρησιμοποιήσετε στο &os;. + + + + + Introduction + + + + + Terminology + + + bits-per-second + + bps + + Bits per Second — the rate at which data is + transmitted + + + + + DTE + DTE + + Data Terminal Equipment — for example, your + computer + + + + + DCE + DCE + + Data Communications Equipment — your modem + + + + + RS-232 + RS-232C cables + + EIA standard for hardware serial communications + + + + + When talking about communications data rates, this section + does not use the term baud. Baud refers to the + number of electrical state transitions that may be made in a + period of time, while bps (bits per second) is + the correct term to use (at least it does not + seem to bother the curmudgeons quite as much). + + + + Cables and Ports + + To connect a modem or terminal to your FreeBSD system, you + will need a serial port on your computer and the proper cable to connect + to your serial device. If you are already familiar with your + hardware and the cable it requires, you can safely skip this + section. + + + Cables + + There are several different kinds of serial cables. The + two most common types for our purposes are null-modem cables + and standard (straight) RS-232 cables. The documentation + for your hardware should describe the type of cable + required. + + + Null-modem Cables + + + null-modem cable + + A null-modem cable passes some signals, such as Signal + Ground, straight through, but switches other signals. For + example, the Transmitted Data pin on one end goes to the + Received Data pin on the other end. + + You can also construct your own null-modem cable for use with + terminals (e.g., for quality purposes). This table shows the RS-232C + signals and the pin + numbers on a DB-25 connector. Note that the standard also calls for a + straight-through pin 1 to pin 1 Protective Ground + line, but it is often omitted. Some terminals work OK using only + pins 2, 3 and 7, while others require different configurations than + the examples shown below. + + + DB-25 to DB-25 Null-Modem Cable + + + + + Signal + Pin # + + Pin # + Signal + + + + + + SG + 7 + connects to + 7 + SG + + + + TD + 2 + connects to + 3 + RD + + + + RD + 3 + connects to + 2 + TD + + + + RTS + 4 + connects to + 5 + CTS + + + + CTS + 5 + connects to + 4 + RTS + + + + DTR + 20 + connects to + 6 + DSR + + + + DTR + 20 + connects to + 8 + DCD + + + + DSR + 6 + connects to + 20 + DTR + + + + DCD + 8 + connects to + 20 + DTR + + + +
+ + Here are two other schemes more common nowadays. + + + DB-9 to DB-9 Null-Modem Cable + + + + + Signal + Pin # + + Pin # + Signal + + + + + + RD + 2 + connects to + 3 + TD + + + + TD + 3 + connects to + 2 + RD + + + + DTR + 4 + connects to + 6 + DSR + + + + DTR + 4 + connects to + 1 + DCD + + + + SG + 5 + connects to + 5 + SG + + + + DSR + 6 + connects to + 4 + DTR + + + + DCD + 1 + connects to + 4 + DTR + + + + RTS + 7 + connects to + 8 + CTS + + + + CTS + 8 + connects to + 7 + RTS + + + +
+ + + DB-9 to DB-25 Null-Modem Cable + + + + + Signal + Pin # + + Pin # + Signal + + + + + + RD + 2 + connects to + 2 + TD + + + + TD + 3 + connects to + 3 + RD + + + + DTR + 4 + connects to + 6 + DSR + + + + DTR + 4 + connects to + 8 + DCD + + + + SG + 5 + connects to + 7 + SG + + + + DSR + 6 + connects to + 20 + DTR + + + + DCD + 1 + connects to + 20 + DTR + + + + RTS + 7 + connects to + 5 + CTS + + + + CTS + 8 + connects to + 4 + RTS + + + +
+ + + When one pin at one end connects to a pair of pins + at the other end, it is usually implemented with one short + wire between the pair of pins in their connector and a + long wire to the other single pin. + + + The above designs seems to be the most popular. In another + variation (explained in the book RS-232 Made + Easy) SG connects to SG, TD connects to RD, RTS and + CTS connect to DCD, DTR connects to DSR, and vice-versa. + + + + Standard RS-232C Cables + RS-232C cables + + A standard serial cable passes all of the RS-232C signals + straight through. That is, the Transmitted Data pin on one + end of the cable goes to the Transmitted Data pin on the + other end. This is the type of cable to use to connect a modem to your + FreeBSD system, and is also appropriate for some + terminals. + + + + + Ports + + Serial ports are the devices through which data is transferred + between the FreeBSD host computer and the terminal. This section + describes the kinds of ports that exist and how they are addressed + in FreeBSD. + + + Kinds of Ports + + Several kinds of serial ports exist. Before you purchase or + construct a cable, you need to make sure it will fit the ports on + your terminal and on the FreeBSD system. + + Most terminals will have DB-25 ports. Personal computers, + including PCs running FreeBSD, will have DB-25 or DB-9 ports. If you + have a multiport serial card for your PC, you may have RJ-12 or + RJ-45 ports. + + See the documentation that accompanied the hardware for + specifications on the kind of port in use. A visual inspection of + the port often works too. + + + + Port Names + + In FreeBSD, you access each serial port through an entry in + the /dev directory. There are two different + kinds of entries: + + + + Call-in ports are named + /dev/ttydN + where N is the port number, + starting from zero. Generally, you use the call-in port for + terminals. Call-in ports require that the serial line assert + the data carrier detect (DCD) signal to work correctly. + + + + Call-out ports are named + /dev/cuadN. + You usually do not use the call-out port for terminals, just + for modems. You may use the call-out port if the serial cable + or the terminal does not support the carrier detect + signal. + + Call-out ports are named + /dev/cuaaN in + &os; 5.X and older. + + + + If you have connected a terminal to the first serial port + (COM1 in &ms-dos;), then you will + use /dev/ttyd0 to refer to the terminal. If + the terminal is on the second serial port (also known as + COM2), use + /dev/ttyd1, and so forth. + + + + + + + Kernel Configuration + + FreeBSD supports four serial ports by default. In the + &ms-dos; world, these are known as + COM1, + COM2, + COM3, and + COM4. FreeBSD currently supports + dumb multiport serial interface cards, such as + the BocaBoard 1008 and 2016, as well as more + intelligent multi-port cards such as those made by Digiboard + and Stallion Technologies. However, the default kernel only looks + for the standard COM ports. + + To see if your kernel recognizes any of your serial ports, watch + for messages while the kernel is booting, or use the + /sbin/dmesg command to replay the kernel's boot + messages. In particular, look for messages that start with the + characters sio. + + To view just the messages that have the word + sio, use the command: + + &prompt.root; /sbin/dmesg | grep 'sio' + + + For example, on a system with four serial ports, these are the + serial-port specific kernel boot messages: + + sio0 at 0x3f8-0x3ff irq 4 on isa +sio0: type 16550A +sio1 at 0x2f8-0x2ff irq 3 on isa +sio1: type 16550A +sio2 at 0x3e8-0x3ef irq 5 on isa +sio2: type 16550A +sio3 at 0x2e8-0x2ef irq 9 on isa +sio3: type 16550A + + If your kernel does not recognize all of your serial + ports, you will probably need to configure your kernel + in the /boot/device.hints file. You can + also comment-out or completely remove lines for devices you do not + have. + + Please refer to the &man.sio.4; manual page for + more information on serial ports and multiport boards configuration. + Be careful if you are using a configuration + file that was previously used for a different version of + FreeBSD because the device flags and the syntax have changed between + versions. + + + port IO_COM1 is a substitution for + port 0x3f8, IO_COM2 is + 0x2f8, IO_COM3 is + 0x3e8, and IO_COM4 is + 0x2e8, which are fairly common port addresses for + their respective serial ports; interrupts 4, 3, 5, and 9 are fairly + common interrupt request lines. Also note that regular serial ports + cannot share interrupts on ISA-bus PCs + (multiport boards have on-board electronics that allow all the + 16550A's on the board to share one or two interrupt request + lines). + + + + + + Device Special Files + + Most devices in the kernel are accessed through device + special files, which are located in the + /dev directory. The sio + devices are accessed through the + /dev/ttydN (dial-in) + and /dev/cuadN + (call-out) devices. FreeBSD also provides initialization devices + (/dev/ttydN.init and + /dev/cuadN.init on + &os; 6.X, + /dev/ttyidN and + /dev/cuaiaN on + &os; 5.X) and + locking devices + (/dev/ttydN.lock and + /dev/cuadN.lock on + &os; 6.X, + /dev/ttyldN and + /dev/cualaN on + &os; 5.X). The + initialization devices are used to initialize communications port + parameters each time a port is opened, such as + crtscts for modems which use + RTS/CTS signaling for flow control. The locking + devices are used to lock flags on ports to prevent users or programs + changing certain parameters; see the manual pages &man.termios.4;, + &man.sio.4;, and &man.stty.1; for + information on the terminal settings, locking and initializing + devices, and setting terminal options, respectively. + + + + + Serial Port Configuration + + ttyd + cuad + + The ttydN (or + cuadN) device is the + regular device you will want to open for your applications. When a + process opens the device, it will have a default set of terminal I/O + settings. You can see these settings with the command + + &prompt.root; stty -a -f /dev/ttyd1 + + When you change the settings to this device, the settings are in + effect until the device is closed. When it is reopened, it goes back to + the default set. To make changes to the default set, you can open and + adjust the settings of the initial state device. For + example, to turn on mode, 8 bit communication, + and flow control by default for + ttyd5, type: + + &prompt.root; stty -f /dev/ttyd5.init clocal cs8 ixon ixoff + + + rc files + rc.serial + + + System-wide initialization of the serial devices is + controlled in /etc/rc.d/serial. This file + affects the default settings of serial devices. + + To prevent certain settings from being changed by an + application, make adjustments to the lock state + device. For example, to lock the speed of + ttyd5 to 57600 bps, type: + + &prompt.root; stty -f /dev/ttyd5.lock 57600 + + Now, an application that opens + ttyd5 and tries to change the speed of + the port will be stuck with 57600 bps. + + Naturally, you should make the initial state and lock state devices + writable only by the root account. + + + + + + + + Sean + Kelly + Contributed by + + + + + Terminals + + terminals + + Terminals provide a convenient and low-cost way to access + your FreeBSD system when you are not at the computer's console or on + a connected network. This section describes how to use terminals with + FreeBSD. + + + Uses and Types of Terminals + + The original &unix; systems did not have consoles. Instead, people + logged in and ran programs through terminals that were connected to + the computer's serial ports. It is quite similar to using a modem and + terminal software to dial into a remote system to do text-only + work. + + Today's PCs have consoles capable of high quality graphics, but + the ability to establish a login session on a serial port still exists + in nearly every &unix; style operating system today; FreeBSD is no + exception. By using a terminal attached to an unused serial port, you + can log in and run any text program that you would normally run on the + console or in an xterm window in the X Window + System. + + For the business user, you can attach many terminals to a FreeBSD + system and place them on your employees' desktops. For a home user, a + spare computer such as an older IBM PC or a &macintosh; can be a + terminal wired into a more powerful computer running FreeBSD. You can + turn what might otherwise be a single-user computer into a powerful + multiple user system. + + For FreeBSD, there are three kinds of terminals: + + + + Dumb terminals + + + + PCs acting as terminals + + + + X terminals + + + + The remaining subsections describe each kind. + + + Dumb Terminals + + Dumb terminals are specialized pieces of hardware that let you + connect to computers over serial lines. They are called + dumb because they have only enough computational power + to display, send, and receive text. You cannot run any programs on + them. It is the computer to which you connect them that has all the + power to run text editors, compilers, email, games, and so + forth. + + There are hundreds of kinds of dumb terminals made by many + manufacturers, including Digital Equipment Corporation's VT-100 and + Wyse's WY-75. Just about any kind will work with FreeBSD. Some + high-end terminals can even display graphics, but only certain + software packages can take advantage of these advanced + features. + + Dumb terminals are popular in work environments where workers do + not need access to graphical applications such as those provided by + the X Window System. + + + + PCs Acting as Terminals + + If a dumb terminal has just + enough ability to display, send, and receive text, then certainly + any spare personal computer can be a dumb terminal. All you need is + the proper cable and some terminal emulation + software to run on the computer. + + Such a configuration is popular in homes. For example, if your + spouse is busy working on your FreeBSD system's console, you can do + some text-only work at the same time from a less powerful personal + computer hooked up as a terminal to the FreeBSD system. + + There are at least two utilities in the base-system of + &os; that can be used to work through a serial connection: + &man.cu.1; and &man.tip.1;. + + To connect from a client system that runs &os; to the + serial connection of another system, you can use: + + &prompt.root; cu -l serial-port-device + + Where serial-port-device is the name of a + special device file denoting a serial port of your system. + These device files are called + /dev/cuaaN + for &os; versions older than 6.0, and + /dev/cuadN + for 6.0 and later versions. + + The N-part of a device name is the serial + port number. + + + Note that device numbers in &os; start from zero and not + one (like they do, for instance in &ms-dos;-derived systems). + This means that what &ms-dos;-based systems + call COM1 is + usually /dev/cuad0 in &os;. + + + + Some people prefer to use other programs, available + through the Ports Collection. The Ports include quite a few + utilities which can work in ways similar to &man.cu.1; and + &man.tip.1;, + i.e. comms/minicom. + + + + + X Terminals + + X terminals are the most sophisticated kind of terminal + available. Instead of connecting to a serial port, they usually + connect to a network like Ethernet. Instead of being relegated to + text-only applications, they can display any X application. + + We introduce X terminals just for the sake of completeness. + However, this chapter does not cover setup, + configuration, or use of X terminals. + + + + + Configuration + + This section describes what you need to configure on your FreeBSD + system to enable a login session on a terminal. It assumes you have + already configured your kernel to support the serial port to which the + terminal is connected—and that you have connected it. + + Recall from that the + init process is responsible for all process + control and initialization at system startup. One of the + tasks performed by init is to read the + /etc/ttys file and start a + getty process on the available terminals. + The getty process is responsible for + reading a login name and starting the login + program. + + Thus, to configure terminals for your FreeBSD system the + following steps should be taken as root: + + + + Add a line to /etc/ttys for the entry in + the /dev directory for the serial port if it + is not already there. + + + + Specify that /usr/libexec/getty be run on + the port, and specify the appropriate + getty type from the + /etc/gettytab file. + + + + Specify the default terminal type. + + + + Set the port to on. + + + + Specify whether the port should be + secure. + + + + Force init to reread the + /etc/ttys file. + + + + As an optional step, you may wish to create a custom + getty type for use in step 2 by making an + entry in /etc/gettytab. This chapter does + not explain how to do so; you are encouraged to see the + &man.gettytab.5; and the &man.getty.8; manual pages for more + information. + + + Adding an Entry to <filename>/etc/ttys</filename> + + The /etc/ttys file lists all of the ports + on your FreeBSD system where you want to allow logins. For example, + the first virtual console ttyv0 has an entry in + this file. You can log in on the console using this entry. This + file also contains entries for the other virtual consoles, serial ports, + and pseudo-ttys. For a hardwired terminal, just list the serial + port's /dev entry without the + /dev part (for example, + /dev/ttyv0 would be listed as + ttyv0). + + A default FreeBSD install includes an + /etc/ttys file with support for the first + four serial ports: ttyd0 through + ttyd3. If you are attaching a terminal + to one of those ports, you do not need to add another entry. + + + Adding Terminal Entries to + <filename>/etc/ttys</filename> + + Suppose we would like to connect two terminals to the + system: a Wyse-50 and an old 286 IBM PC running + Procomm terminal software + emulating a VT-100 terminal. We connect the Wyse to the + second serial port and the 286 to the sixth serial port (a + port on a multiport serial card). The corresponding + entries in the /etc/ttys file would + look like this: + + ttyd1 "/usr/libexec/getty std.38400" wy50 on insecure +ttyd5 "/usr/libexec/getty std.19200" vt100 on insecure + + + + + The first field normally specifies the name of + the terminal special file as it is found in + /dev. + + + + The second field is the command to execute for + this line, which is usually &man.getty.8;. + getty initializes and opens the + line, sets the speed, prompts for a user name and then + executes the &man.login.1; program. + + The getty program accepts one + (optional) parameter on its command line, the + getty type. A + getty type configures + characteristics on the terminal line, like bps rate + and parity. The getty program reads + these characteristics from the file + /etc/gettytab. + + The file /etc/gettytab + contains lots of entries for terminal lines both old + and new. In almost all cases, the entries that start + with the text std will work for + hardwired terminals. These entries ignore parity. + There is a std entry for each bps + rate from 110 to 115200. Of course, you can add your + own entries to this file. The &man.gettytab.5; manual + page provides more information. + + When setting the getty + type in the /etc/ttys file, make + sure that the communications settings on the terminal + match. + + For our example, the Wyse-50 uses no parity and + connects at 38400 bps. The 286 PC uses no parity and + connects at 19200 bps. + + + + + + The third field is the type of terminal usually + connected to that tty line. For dial-up ports, + unknown or + dialup is typically used in this + field since users may dial up with practically any + type of terminal or software. For hardwired + terminals, the terminal type does not change, so you + can put a real terminal type from the &man.termcap.5; + database file in this field. + + For our example, the Wyse-50 uses the real + terminal type while the 286 PC running + Procomm will be set to + emulate at VT-100. + + + + + The fourth field specifies if the port should be + enabled. Putting on here will have + the init process start the program + in the second field, getty. If you + put off in this field, there will + be no getty, and hence no logins on + the port. + + + + The final field is used to specify whether the + port is secure. Marking a port as secure means that + you trust it enough to allow the + root account (or any account with + a user ID of 0) to login from that port. Insecure + ports do not allow root logins. + On an insecure port, users must login from + unprivileged accounts and then use &man.su.1; or a + similar mechanism to gain superuser privileges. + + It is highly recommended that you use + insecure + even for terminals that are behind locked doors. It + is quite easy to login and use su + if you need superuser privileges. + + + + + + + Force <command>init</command> to Reread + <filename>/etc/ttys</filename> + + After making the necessary changes to the + /etc/ttys file you should send a SIGHUP + (hangup) signal to the init process to + force it to re-read its configuration file. For example: + + &prompt.root; kill -HUP 1 + + + init is always the first process run + on a system, therefore it will always have PID 1. + + + If everything is set up correctly, all cables are in + place, and the terminals are powered up, then a + getty process should be running on each + terminal and you should see login prompts on your terminals + at this point. + + + + + Troubleshooting Your Connection + + Even with the most meticulous attention to detail, something could + still go wrong while setting up a terminal. Here is a list of + symptoms and some suggested fixes. + + + No Login Prompt Appears + + Make sure the terminal is plugged in and powered up. If it + is a personal computer acting as a terminal, make sure it is + running terminal emulation software on the correct serial + port. + + Make sure the cable is connected firmly to both the terminal + and the FreeBSD computer. Make sure it is the right kind of + cable. + + Make sure the terminal and FreeBSD agree on the bps rate and + parity settings. If you have a video display terminal, make + sure the contrast and brightness controls are turned up. If it + is a printing terminal, make sure paper and ink are in good + supply. + + Make sure that a getty process is running + and serving the terminal. For example, to get a list of + running getty processes with + ps, type: + + &prompt.root; ps -axww|grep getty + + You should see an entry for the terminal. For + example, the following display shows that a + getty is running on the second serial + port ttyd1 and is using the + std.38400 entry in + /etc/gettytab: + + 22189 d1 Is+ 0:00.03 /usr/libexec/getty std.38400 ttyd1 + + If no getty process is running, make sure + you have enabled the port in /etc/ttys. + Also remember to run kill -HUP 1 + after modifying the ttys file. + + If the getty process is running + but the terminal still does not display a login prompt, + or if it displays a prompt but will not allow you to + type, your terminal or cable may not support hardware + handshaking. Try changing the entry in + /etc/ttys from + std.38400 to + 3wire.38400 (remember to run + kill -HUP 1 after modifying + /etc/ttys). The + 3wire entry is similar to + std, but ignores hardware + handshaking. You may need to reduce the baud rate or + enable software flow control when using + 3wire to prevent buffer + overflows. + + + + + If Garbage Appears Instead of a Login Prompt + + Make sure the terminal and FreeBSD agree on the bps rate and + parity settings. Check the getty processes + to make sure the + correct getty type is in use. If + not, edit /etc/ttys and run kill + -HUP 1. + + + + + Characters Appear Doubled; the Password Appears When Typed + + Switch the terminal (or the terminal emulation software) + from half duplex or local echo to + full duplex. + + + + + + + + + + Guy + Helmer + Contributed by + + + + + Sean + Kelly + Additions by + + + + Dial-in Service + dial-in service + + Configuring your FreeBSD system for dial-in service is very + similar to connecting terminals except that you are dealing with + modems instead of terminals. + + + External vs. Internal Modems + + External modems seem to be more convenient for dial-up, because + external modems often can be semi-permanently configured via + parameters stored in non-volatile RAM and they usually provide + lighted indicators that display the state of important RS-232 + signals. Blinking lights impress visitors, but lights are also very + useful to see whether a modem is operating properly. + + Internal modems usually lack non-volatile RAM, so their + configuration may be limited only to setting DIP switches. If your + internal modem has any signal indicator lights, it is probably + difficult to view the lights when the system's cover is in + place. + + + Modems and Cables + modem + + If you are using an external modem, then you will of + course need the proper cable. A standard RS-232C serial + cable should suffice as long as all of the normal signals + are wired: + + + Signal Names + + + + + Acronyms + Names + + + + + + RD + Received Data + + + + TD + Transmitted Data + + + + DTR + Data Terminal Ready + + + + DSR + Data Set Ready + + + + DCD + Data Carrier Detect (RS-232's Received Line + Signal Detector) + + + + SG + Signal Ground + + + + RTS + Request to Send + + + + CTS + Clear to Send + + + +
+ + FreeBSD needs the RTS and + CTS signals for flow control at speeds above + 2400 bps, the CD signal to detect when a call has + been answered or the line has been hung up, and the + DTR signal to reset the modem after a session is + complete. Some cables are wired without all of the needed signals, + so if you have problems, such as a login session not going away when + the line hangs up, you may have a problem with your cable. + + Like other &unix; like operating systems, FreeBSD uses the + hardware signals to find out when a call has been answered + or a line has been hung up and to hangup and reset the modem + after a call. FreeBSD avoids sending commands to the modem + or watching for status reports from the modem. If you are + familiar with connecting modems to PC-based bulletin board + systems, this may seem awkward. + + + + + Serial Interface Considerations + + FreeBSD supports NS8250-, NS16450-, NS16550-, and NS16550A-based + EIA RS-232C (CCITT V.24) communications interfaces. The 8250 and + 16450 devices have single-character buffers. The 16550 device + provides a 16-character buffer, which allows for better system + performance. (Bugs in plain 16550's prevent the use of the + 16-character buffer, so use 16550A's if possible). Because + single-character-buffer devices require more work by the operating + system than the 16-character-buffer devices, 16550A-based serial + interface cards are much preferred. If the system has many active + serial ports or will have a heavy load, 16550A-based cards are + better for low-error-rate communications. + + + + Quick Overview + + getty + As with terminals, init spawns a + getty process for each configured serial + port for dial-in connections. For example, if a modem is + attached to /dev/ttyd0, the command + ps ax might show this: + + 4850 ?? I 0:00.09 /usr/libexec/getty V19200 ttyd0 + + When a user dials the modem's line and the modems connect, the + CD (Carrier Detect) line is reported by the modem. + The kernel + notices that carrier has been detected and completes + getty's open of the port. getty + sends a login: prompt at the specified initial line + speed. getty watches to see if legitimate + characters are received, and, in a typical configuration, if it finds + junk (probably due to the modem's connection speed being different + than getty's speed), getty tries + adjusting the line speeds until it receives reasonable + characters. + + + /usr/bin/login + + After the user enters his/her login name, + getty executes + /usr/bin/login, which completes the login + by asking for the user's password and then starting the user's + shell. + + + + + Configuration Files + + There are three system configuration files in the + /etc directory that you will probably need to + edit to allow dial-up access to your FreeBSD system. The first, + /etc/gettytab, contains configuration information + for the /usr/libexec/getty daemon. Second, + /etc/ttys holds information that tells + /sbin/init what tty devices + should have getty processes running on them. + Lastly, you can place port initialization commands in the + /etc/rc.d/serial script. + + There are two schools of thought regarding dial-up modems on &unix;. + One group likes to configure their modems and systems so that no matter + at what speed a remote user dials in, the local computer-to-modem + RS-232 interface runs at a locked speed. The benefit of this + configuration is that the remote user always sees a system login + prompt immediately. The downside is that the system does not know + what a user's true data rate is, so full-screen programs like Emacs + will not adjust their screen-painting methods to make their response + better for slower connections. + + The other school configures their modems' RS-232 interface to vary + its speed based on the remote user's connection speed. For example, + V.32bis (14.4 Kbps) connections to the modem might make the modem run + its RS-232 interface at 19.2 Kbps, while 2400 bps connections make the + modem's RS-232 interface run at 2400 bps. Because + getty does not understand any particular modem's + connection speed reporting, getty gives a + login: message at an initial speed and watches the + characters that come back in response. If the user sees junk, it is + assumed that they know they should press the + Enter key until they see a recognizable + prompt. If the data rates do not match, getty sees + anything the user types as junk, tries going to the next + speed and gives the login: prompt again. This + procedure can continue ad nauseam, but normally only takes a keystroke + or two before the user sees a good prompt. Obviously, this login + sequence does not look as clean as the former + locked-speed method, but a user on a low-speed + connection should receive better interactive response from full-screen + programs. + + This section will try to give balanced configuration information, + but is biased towards having the modem's data rate follow the + connection rate. + + + <filename>/etc/gettytab</filename> + + + /etc/gettytab + + /etc/gettytab is a &man.termcap.5;-style + file of configuration information for &man.getty.8;. Please see the + &man.gettytab.5; manual page for complete information on the + format of the file and the list of capabilities. + + + Locked-speed Config + + If you are locking your modem's data communications rate at a + particular speed, you probably will not need to make any changes + to /etc/gettytab. + + + + Matching-speed Config + + You will need to set up an entry in + /etc/gettytab to give + getty information about the speeds you wish to + use for your modem. If you have a 2400 bps modem, you can + probably use the existing D2400 entry. + + # +# Fast dialup terminals, 2400/1200/300 rotary (can start either way) +# +D2400|d2400|Fast-Dial-2400:\ + :nx=D1200:tc=2400-baud: +3|D1200|Fast-Dial-1200:\ + :nx=D300:tc=1200-baud: +5|D300|Fast-Dial-300:\ + :nx=D2400:tc=300-baud: + + If you have a higher speed modem, you will probably need to + add an entry in /etc/gettytab; here is an + entry you could use for a 14.4 Kbps modem with a top interface + speed of 19.2 Kbps: + + # +# Additions for a V.32bis Modem +# +um|V300|High Speed Modem at 300,8-bit:\ + :nx=V19200:tc=std.300: +un|V1200|High Speed Modem at 1200,8-bit:\ + :nx=V300:tc=std.1200: +uo|V2400|High Speed Modem at 2400,8-bit:\ + :nx=V1200:tc=std.2400: +up|V9600|High Speed Modem at 9600,8-bit:\ + :nx=V2400:tc=std.9600: +uq|V19200|High Speed Modem at 19200,8-bit:\ + :nx=V9600:tc=std.19200: + + This will result in 8-bit, no parity connections. + + The example above starts the communications rate at 19.2 Kbps + (for a V.32bis connection), then cycles through 9600 bps (for + V.32), 2400 bps, 1200 bps, 300 bps, and back to 19.2 Kbps. + Communications rate cycling is implemented with the + nx= (next table) capability. + Each of the lines uses a tc= (table + continuation) entry to pick up the rest of the + standard settings for a particular data rate. + + If you have a 28.8 Kbps modem and/or you want to take + advantage of compression on a 14.4 Kbps modem, you need to use a + higher communications rate than 19.2 Kbps. Here is an example of + a gettytab entry starting a 57.6 Kbps: + + # +# Additions for a V.32bis or V.34 Modem +# Starting at 57.6 Kbps +# +vm|VH300|Very High Speed Modem at 300,8-bit:\ + :nx=VH57600:tc=std.300: +vn|VH1200|Very High Speed Modem at 1200,8-bit:\ + :nx=VH300:tc=std.1200: +vo|VH2400|Very High Speed Modem at 2400,8-bit:\ + :nx=VH1200:tc=std.2400: +vp|VH9600|Very High Speed Modem at 9600,8-bit:\ + :nx=VH2400:tc=std.9600: +vq|VH57600|Very High Speed Modem at 57600,8-bit:\ + :nx=VH9600:tc=std.57600: + + If you have a slow CPU or a heavily loaded system and do + not have 16550A-based serial ports, you may receive + sio + silo errors at 57.6 Kbps. + + + + + <filename>/etc/ttys</filename> + + /etc/ttys + + + Configuration of the /etc/ttys file + was covered in . + Configuration for modems is similar but we must pass a + different argument to getty and specify a + different terminal type. The general format for both + locked-speed and matching-speed configurations is: + + ttyd0 "/usr/libexec/getty xxx" dialup on + + The first item in the above line is the device special file for + this entry — ttyd0 means + /dev/ttyd0 is the file that this + getty will be watching. The second item, + "/usr/libexec/getty + xxx" + (xxx will be replaced by the initial + gettytab capability) is the process + init will run on the device. The third item, + dialup, is the default terminal type. The fourth + parameter, on, indicates to + init that the line is operational. There can be + a fifth parameter, secure, but it should only be + used for terminals which are physically secure (such as the system + console). + + The default terminal type (dialup in the + example above) may depend on local preferences. + dialup is the traditional default terminal type + on dial-up lines so that users may customize their login scripts to + notice when the terminal is dialup and + automatically adjust their terminal type. However, the author finds + it easier at his site to specify vt102 as the + default terminal type, since the users just use VT102 emulation on + their remote systems. + + After you have made changes to /etc/ttys, + you may send the init process a + HUP signal to re-read the file. You can use the + command + + &prompt.root; kill -HUP 1 + + to send the signal. If this is your first time setting up the + system, you may want to wait until your modem(s) are properly + configured and connected before signaling init. + + + + Locked-speed Config + + For a locked-speed configuration, your + ttys entry needs to have a fixed-speed entry + provided to getty. For a modem whose port + speed is locked at 19.2 Kbps, the ttys entry + might look like this: + + ttyd0 "/usr/libexec/getty std.19200" dialup on + + If your modem is locked at a different data rate, + substitute the appropriate value for + std.speed + instead of std.19200. Make sure that + you use a valid type listed in + /etc/gettytab. + + + + Matching-speed Config + + In a matching-speed configuration, your + ttys entry needs to reference the appropriate + beginning auto-baud (sic) entry in + /etc/gettytab. For example, if you added the + above suggested entry for a matching-speed modem that starts at + 19.2 Kbps (the gettytab entry containing the + V19200 starting point), your + ttys entry might look like this: + + ttyd0 "/usr/libexec/getty V19200" dialup on + + + + + <filename>/etc/rc.d/serial</filename> + + rc files + rc.serial + + + High-speed modems, like V.32, V.32bis, and V.34 modems, + need to use hardware (RTS/CTS) flow + control. You can add stty commands to + /etc/rc.d/serial to set the hardware flow + control flag in the FreeBSD kernel for the modem + ports. + + For example to set the termios flag + crtscts on serial port #1's + (COM2) dial-in and dial-out initialization + devices, the following lines could be added to + /etc/rc.d/serial: + # Serial port initial configuration +stty -f /dev/ttyd1.init crtscts +stty -f /dev/cuad1.init crtscts + + + + + + Modem Settings + + If you have a modem whose parameters may be permanently set in + non-volatile RAM, you will need to use a terminal program (such as + Telix under &ms-dos; or tip under FreeBSD) to set the + parameters. Connect to the modem using the same communications speed + as the initial speed getty will use and configure + the modem's non-volatile RAM to match these requirements: + + + + CD asserted when connected + + + + DTR asserted for operation; dropping DTR + hangs up line and resets modem + + + + CTS transmitted data flow control + + + + Disable XON/XOFF flow control + + + + RTS received data flow control + + + + Quiet mode (no result codes) + + + + No command echo + + + + Please read the documentation for your modem to find out what + commands and/or DIP switch settings you need to give it. + + For example, to set the above parameters on a &usrobotics; + &sportster; 14,400 external modem, one could give these commands to + the modem: + + ATZ +AT&C1&D2&H1&I0&R2&W + + You might also want to take this opportunity to adjust other + settings in the modem, such as whether it will use V.42bis and/or MNP5 + compression. + + The &usrobotics; &sportster; 14,400 external modem also has some DIP switches + that need to be set; for other modems, perhaps you can use these + settings as an example: + + + + Switch 1: UP — DTR Normal + + + + Switch 2: N/A (Verbal Result Codes/Numeric Result + Codes) + + + + Switch 3: UP — Suppress Result Codes + + + + Switch 4: DOWN — No echo, offline commands + + + + Switch 5: UP — Auto Answer + + + + Switch 6: UP — Carrier Detect Normal + + + + Switch 7: UP — Load NVRAM Defaults + + + + Switch 8: N/A (Smart Mode/Dumb Mode) + + + + Result codes should be disabled/suppressed for dial-up modems to + avoid problems that can occur if getty mistakenly + gives a login: prompt to a modem that is in command + mode and the modem echoes the command or returns a result + code. This sequence can result in a extended, silly conversation + between getty and the modem. + + + Locked-speed Config + + For a locked-speed configuration, you will need to configure the + modem to maintain a constant modem-to-computer data rate independent + of the communications rate. On a &usrobotics; &sportster; 14,400 external + modem, these commands will lock the modem-to-computer data rate at + the speed used to issue the commands: + + ATZ +AT&B1&W + + + + Matching-speed Config + + For a variable-speed configuration, you will need to configure + your modem to adjust its serial port data rate to match the incoming + call rate. On a &usrobotics; &sportster; 14,400 external modem, these commands + will lock the modem's error-corrected data rate to the speed used to + issue the commands, but allow the serial port rate to vary for + non-error-corrected connections: + + ATZ +AT&B2&W + + + + Checking the Modem's Configuration + + Most high-speed modems provide commands to view the modem's + current operating parameters in a somewhat human-readable fashion. + On the &usrobotics; &sportster; 14,400 external modems, the command + ATI5 displays the settings that are stored in the + non-volatile RAM. To see the true operating parameters of the modem + (as influenced by the modem's DIP switch settings), use the commands + ATZ and then ATI4. + + If you have a different brand of modem, check your modem's + manual to see how to double-check your modem's configuration + parameters. + + + + + Troubleshooting + + Here are a few steps you can follow to check out the dial-up modem + on your system. + + + Checking Out the FreeBSD System + + Hook up your modem to your FreeBSD system, boot the system, and, + if your modem has status indication lights, watch to see whether the + modem's DTR indicator lights when the + login: prompt appears on the system's console + — if it lights up, that should mean that FreeBSD has started a + getty process on the appropriate communications + port and is waiting for the modem to accept a call. + + If the DTR indicator does not light, login to + the FreeBSD system through the console and issue a ps + ax to see if FreeBSD is trying to run a + getty process on the correct port. You should see + lines like these among the processes displayed: + + 114 ?? I 0:00.10 /usr/libexec/getty V19200 ttyd0 + 115 ?? I 0:00.10 /usr/libexec/getty V19200 ttyd1 + + If you see something different, like this: + + 114 d0 I 0:00.10 /usr/libexec/getty V19200 ttyd0 + + and the modem has not accepted a call yet, this means that + getty has completed its open on the + communications port. This could indicate a problem with the cabling + or a mis-configured modem, because getty should + not be able to open the communications port until + CD (carrier detect) has been asserted by the + modem. + + If you do not see any getty processes waiting + to open the desired + ttydN port, + double-check your entries in /etc/ttys to see + if there are any mistakes there. Also, check the log file + /var/log/messages to see if there are any log + messages from init or getty + regarding any problems. If there are any messages, triple-check the + configuration files /etc/ttys and + /etc/gettytab, as well as the appropriate + device special files /dev/ttydN, for any + mistakes, missing entries, or missing device special files. + + + + Try Dialing In + + Try dialing into the system; be sure to use 8 bits, no parity, + and 1 + stop bit on the remote system. If you do not get a prompt right + away, or get garbage, try pressing Enter + about once per second. If you still do not see a + login: prompt after a while, try sending a + BREAK. If you are using a high-speed modem to do + the dialing, try dialing again after locking the dialing modem's + interface speed (via AT&B1 on a &usrobotics; + &sportster; modem, for example). + + If you still cannot get a login: prompt, check + /etc/gettytab again and double-check + that + + + + The initial capability name specified in + /etc/ttys for the line matches a name of a + capability in /etc/gettytab + + + + Each nx= entry matches another + gettytab capability name + + + + Each tc= entry matches another + gettytab capability name + + + + If you dial but the modem on the FreeBSD system will not answer, + make sure that the modem is configured to answer the phone when + DTR is asserted. If the modem seems to be + configured correctly, verify that the DTR line is + asserted by checking the modem's indicator lights (if it has + any). + + If you have gone over everything several times and it still does + not work, take a break and come back to it later. If it still does + not work, perhaps you can send an electronic mail message to the + &a.questions; describing your modem and your problem, and the good + folks on the list will try to help. + + + + + + + Dial-out Service + dial-out service + + The following are tips for getting your host to be able to connect + over the modem to another computer. This is appropriate for + establishing a terminal session with a remote host. + + This is useful to log onto a BBS. + + This kind of connection can be extremely helpful to get a file on + the Internet if you have problems with PPP. If you need to FTP + something and PPP is broken, use the terminal session to FTP it. Then + use zmodem to transfer it to your machine. + + + My Stock Hayes Modem Is Not Supported, What Can I Do? + + Actually, the manual page for tip is out of date. + There is a generic Hayes dialer already built in. Just use + at=hayes in your /etc/remote + file. + + The Hayes driver is not smart enough to recognize some of the + advanced features of newer modems—messages like + BUSY, NO DIALTONE, or + CONNECT 115200 will just confuse it. You should + turn those messages off when you use tip (using + ATX0&W). + + Also, the dial timeout for tip is 60 seconds. + Your modem should use something less, or else tip will think there is + a communication problem. Try ATS7=45&W. + + + As shipped, tip does not yet support + Hayes modems fully. The solution is to edit the file + tipconf.h in the directory + /usr/src/usr.bin/tip/tip. Obviously you need the + source distribution to do this. + + Edit the line #define HAYES 0 to + #define HAYES 1. Then make and + make install. Everything works nicely after + that. + + + + + How Am I Expected to Enter These AT Commands? + + + /etc/remote + + Make what is called a direct entry in your + /etc/remote file. For example, if your modem is + hooked up to the first serial port, /dev/cuad0, + then put in the following line: + + cuad0:dv=/dev/cuad0:br#19200:pa=none + + Use the highest bps rate your modem supports in the br capability. + Then, type tip cuad0 and you will be connected to + your modem. + + Or use cu as root with the + following command: + + &prompt.root; cu -lline -sspeed + + line is the serial port + (e.g./dev/cuad0) and + speed is the speed + (e.g.57600). When you are done entering the AT + commands hit ~. to exit. + + + + The <literal>@</literal> Sign for the pn Capability Does Not + Work! + + The @ sign in the phone number capability tells + tip to look in /etc/phones for a phone number. + But the @ sign is also a special character in + capability files like /etc/remote. Escape it + with a backslash: + + pn=\@ + + + + How Can I Dial a Phone Number on the Command Line? + + Put what is called a generic entry in your + /etc/remote file. For example: + + tip115200|Dial any phone number at 115200 bps:\ + :dv=/dev/cuad0:br#115200:at=hayes:pa=none:du: +tip57600|Dial any phone number at 57600 bps:\ + :dv=/dev/cuad0:br#57600:at=hayes:pa=none:du: + + Then you can do things like: + + &prompt.root; tip -115200 5551234 + + If you prefer cu over tip, + use a generic cu entry: + + cu115200|Use cu to dial any number at 115200bps:\ + :dv=/dev/cuad1:br#57600:at=hayes:pa=none:du: + + and type: + + &prompt.root; cu 5551234 -s 115200 + + + + Do I Have to Type in the bps Rate Every Time I Do That? + + Put in an entry for tip1200 or + cu1200, but go ahead and use whatever bps rate is + appropriate with the br capability. tip thinks a + good default is 1200 bps which is why it looks for a + tip1200 entry. You do not have to use 1200 bps, + though. + + + + I Access a Number of Hosts Through a Terminal Server + + Rather than waiting until you are connected and typing + CONNECT <host> each time, use tip's + cm capability. For example, these entries in + /etc/remote: + + pain|pain.deep13.com|Forrester's machine:\ + :cm=CONNECT pain\n:tc=deep13: +muffin|muffin.deep13.com|Frank's machine:\ + :cm=CONNECT muffin\n:tc=deep13: +deep13:Gizmonics Institute terminal server:\ + :dv=/dev/cuad2:br#38400:at=hayes:du:pa=none:pn=5551234: + + will let you type tip pain or tip + muffin to connect to the hosts pain or muffin, and + tip deep13 to get to the terminal server. + + + + Can Tip Try More Than One Line for Each Site? + + This is often a problem where a university has several modem lines + and several thousand students trying to use them. + + Make an entry for your university in + /etc/remote and use @ for the + pn capability: + + big-university:\ + :pn=\@:tc=dialout +dialout:\ + :dv=/dev/cuad3:br#9600:at=courier:du:pa=none: + + Then, list the phone numbers for the university in + /etc/phones: + + big-university 5551111 +big-university 5551112 +big-university 5551113 +big-university 5551114 + + tip will try each one in the listed order, then + give up. If you want to keep retrying, run tip in + a while loop. + + + + Why Do I Have to Hit + <keycombo action="simul"> + <keycap>Ctrl</keycap> + <keycap>P</keycap> + </keycombo> + Twice to Send + <keycombo action="simul"> + <keycap>Ctrl</keycap> + <keycap>P</keycap> + </keycombo> + Once? + + CtrlP is the default force character, used to tell + tip that the next character is literal data. You + can set the force character to any other character with the + ~s escape, which means set a + variable. + + Type + ~sforce=single-char + followed by a newline. single-char is any + single character. If you leave out + single-char, then the force character is + the nul character, which you can get by typing + + Ctrl2 + + or + + CtrlSpace + . + A pretty good value for single-char is + + Shift + Ctrl + 6 + , which is only used on some terminal + servers. + + You can have the force character be whatever you want by + specifying the following in your $HOME/.tiprc + file: + + force=<single-char> + + + + Suddenly Everything I Type Is in Upper Case?? + + You must have pressed + + Ctrl + A + , tip's + raise character, specially designed for people with + broken caps-lock keys. Use ~s as above and set the + variable raisechar to something reasonable. In + fact, you can set it to the same as the force character, if you never + expect to use either of these features. + + Here is a sample .tiprc file perfect for + Emacs users who need to type + + Ctrl2 + + and + + CtrlA + + a lot: + + force=^^ +raisechar=^^ + + The ^^ is + + ShiftCtrl6 + . + + + + + How Can I Do File Transfers with <command>tip</command>? + + If you are talking to another &unix; system, you can send and + receive files with ~p (put) and + ~t (take). These commands run + cat and echo on the remote + system to accept and send files. The syntax is: + + + ~p + local-file + remote-file + + + + ~t + remote-file + local-file + + + There is no error checking, so you probably should use another + protocol, like zmodem. + + + + How Can I Run zmodem with <command>tip</command>? + + To receive files, start the sending program on the remote end. + Then, type ~C rz to begin receiving them + locally. + + To send files, start the receiving program on the remote end. + Then, type ~C sz files + to send them to the remote system. + + + + + + + + Kazutaka + YOKOTA + Contributed by + + + + + Bill + Paul + Based on a document by + + + + Setting Up the Serial Console + serial console + + + Introduction + + FreeBSD has the ability to boot on a system with only + a dumb terminal on a serial port as a console. Such a configuration + should be useful for two classes of people: system administrators who + wish to install FreeBSD on machines that have no keyboard or monitor + attached, and developers who want to debug the kernel or device + drivers. + + As described in , FreeBSD employs a three stage + bootstrap. The first two stages are in the boot block code which is + stored at the beginning of the FreeBSD slice on the boot disk. The + boot block will then load and run the boot loader + (/boot/loader) as the third stage code. + + In order to set up the serial console you must configure the boot + block code, the boot loader code and the kernel. + + + + + Serial Console Configuration, Terse Version + + This section assumes that you are using the default setup + and just want a fast overview of setting up the serial + console. + + + + + Connect the serial cable to COM1 and the controlling + terminal. + + + + To see all boot messages on the serial console, issue + the following command while logged in as the superuser: + &prompt.root; echo 'console="comconsole"' >> /boot/loader.conf + + + + Edit /etc/ttys and change + off to on and + dialup to vt100 for the + ttyd0 entry. Otherwise a password will not be + required to connect via the serial console, resulting in a + potential security hole. + + + + Reboot the system to see if the changes took effect. + + + + + If a different configuration is required, a more in depth + configuration explanation exists in + . + + + + Serial Console Configuration + + + + Prepare a serial cable. + + null-modem cable + You will need either a null-modem cable or a standard serial + cable and a null-modem adapter. See for + a discussion on serial cables. + + + + Unplug your keyboard. + + Most PC systems probe for the keyboard during the Power-On + Self-Test (POST) and will generate an error if the keyboard is not + detected. Some machines complain loudly about the lack of a + keyboard and will not continue to boot until it is plugged + in. + + If your computer complains about the error, but boots anyway, + then you do not have to do anything special. (Some machines with + Phoenix BIOS installed merely say Keyboard + failed and continue to boot normally.) + + If your computer refuses to boot without a keyboard attached + then you will have to configure the BIOS so that it ignores this + error (if it can). Consult your motherboard's manual for details + on how to do this. + + + Set the keyboard to Not installed in the + BIOS setup. You will still + be able to use your keyboard. All this does is tell the BIOS + not to probe for a keyboard at power-on. Your BIOS should not + complain if the keyboard is absent. You can leave the + keyboard plugged in even with this flag set to Not + installed and the keyboard will still work. + + + + If your system has a &ps2; mouse, chances are very good that + you may have to unplug your mouse as well as your keyboard. + This is because &ps2; mice share some hardware with the keyboard + and leaving the mouse plugged in can fool the keyboard probe + into thinking the keyboard is still there. It is said that a + Gateway 2000 Pentium 90 MHz system with an AMI BIOS that behaves + this way. In general, this is not a problem since the mouse is + not much good without the keyboard anyway. + + + + + Plug a dumb terminal into COM1 + (sio0). + + If you do not have a dumb terminal, you can use an old PC/XT + with a modem program, or the serial port on another &unix; box. If + you do not have a COM1 + (sio0), get one. At this time, there is + no way to select a port other than COM1 + for the boot blocks without recompiling the boot blocks. If you + are already using COM1 for another + device, you will have to temporarily remove that device and + install a new boot block and kernel once you get FreeBSD up and + running. (It is assumed that COM1 will + be available on a file/compute/terminal server anyway; if you + really need COM1 for something else + (and you cannot switch that something else to + COM2 (sio1)), + then you probably should not even be bothering with all this in + the first place.) + + + + Make sure the configuration file of your kernel has + appropriate flags set for COM1 + (sio0). + + Relevant flags are: + + + + 0x10 + + + Enables console support for this unit. The other + console flags are ignored unless this is set. Currently, at + most one unit can have console support; the first one (in + config file order) with this flag set is preferred. This + option alone will not make the serial port the console. Set + the following flag or use the option + described below, together with this flag. + + + + + 0x20 + + + Forces this unit to be the console (unless there is + another higher priority console), regardless of the + option discussed below. + The flag 0x20 must be used + together with the flag. + + + + + 0x40 + + + Reserves this unit (in conjunction with + 0x10) and makes the unit + unavailable for normal access. You should not set + this flag to the serial port unit which you want to + use as the serial console. The only use of this + flag is to designate the unit for kernel remote + debugging. See The + Developer's Handbook for more information on + remote debugging. + + + + + Example: + + device sio0 at isa? port IO_COM1 flags 0x10 irq 4 + + See the &man.sio.4; manual page for more details. + + If the flags were not set, you need to run UserConfig (on a + different console) or recompile the kernel. + + + + Create boot.config in the root directory + of the a partition on the boot drive. + + This file will instruct the boot block code how you would like + to boot the system. In order to activate the serial console, you + need one or more of the following options—if you want + multiple options, include them all on the same line: + + + + + + + Toggles internal and serial consoles. You can use this + to switch console devices. For instance, if you boot from + the internal (video) console, you can use + to direct the boot loader and the kernel + to use the serial port as its console device. Alternatively, + if you boot from the serial port, you can use the + to tell the boot loader and the kernel + to use the video display as the console instead. + + + + + + + + Toggles single and dual console configurations. In the + single configuration the console will be either the internal + console (video display) or the serial port, depending on the + state of the option above. In the dual + console configuration, both the video display and the + serial port will become the console at the same time, + regardless of the state of the option. + However, note that the dual console configuration takes effect + only during the boot block is running. Once the boot loader + gets control, the console specified by the + option becomes the only console. + + + + + + + + Makes the boot block probe the keyboard. If no keyboard + is found, the and + options are automatically set. + + + Due to space constraints in the current version of the + boot blocks, the option is capable of + detecting extended keyboards only. Keyboards with less + than 101 keys (and without F11 and F12 keys) may not be + detected. Keyboards on some laptop computers may not be + properly found because of this limitation. If this is + the case with your system, you have to abandon using + the option. Unfortunately there is no + workaround for this problem. + + + + + + Use either the option to select the + console automatically, or the option to + activate the serial console. + + You may include other options described in &man.boot.8; as + well. + + The options, except for , will be passed to + the boot loader (/boot/loader). The boot + loader will determine which of the internal video or the serial + port should become the console by examining the state of the + option alone. This means that if you specify + the option but not the + option in /boot.config, you can use the + serial port as the console only during the boot block; the boot + loader will use the internal video display as the console. + + + + Boot the machine. + + When you start your FreeBSD box, the boot blocks will echo the + contents of /boot.config to the console. For + example: + + /boot.config: -P +Keyboard: no + + The second line appears only if you put in + /boot.config and indicates presence/absence + of the keyboard. These messages go to either serial or internal + console, or both, depending on the option in + /boot.config. + + + + + + Options + Message goes to + + + + + + none + internal console + + + + + serial console + + + + + serial and internal consoles + + + + + serial and internal consoles + + + + , keyboard present + internal console + + + + , keyboard absent + serial console + + + + + + After the above messages, there will be a small pause before + the boot blocks continue loading the boot loader and before any + further messages printed to the console. Under normal + circumstances, you do not need to interrupt the boot blocks, but + you may want to do so in order to make sure things are set up + correctly. + + Hit any key, other than Enter, at the console to + interrupt the boot process. The boot blocks will then prompt you + for further action. You should now see something like: + + >> FreeBSD/i386 BOOT +Default: 0:ad(0,a)/boot/loader +boot: + + Verify the above message appears on either the serial or + internal console or both, according to the options you put in + /boot.config. If the message appears in the + correct console, hit Enter to continue the boot + process. + + If you want the serial console but you do not see the prompt + on the serial terminal, something is wrong with your settings. In + the meantime, you enter and hit Enter/Return + (if possible) to tell the boot block (and then the boot loader and + the kernel) to choose the serial port for the console. Once the + system is up, go back and check what went wrong. + + + + After the boot loader is loaded and you are in the third stage of + the boot process you can still switch between the internal console and + the serial console by setting appropriate environment variables in the + boot loader. See . + + + + Summary + + Here is the summary of various settings discussed in this section + and the console eventually selected. + + + Case 1: You Set the Flags to 0x10 for + <devicename>sio0</devicename> + + device sio0 at isa? port IO_COM1 flags 0x10 irq 4 + + + + + + Options in /boot.config + Console during boot blocks + Console during boot loader + Console in kernel + + + + + + nothing + internal + internal + internal + + + + + serial + serial + serial + + + + + serial and internal + internal + internal + + + + + serial and internal + serial + serial + + + + , keyboard present + internal + internal + internal + + + + , keyboard absent + serial and internal + serial + serial + + + + + + + + Case 2: You Set the Flags to 0x30 for sio0 + + device sio0 at isa? port IO_COM1 flags 0x30 irq 4 + + + + + + Options in /boot.config + Console during boot blocks + Console during boot loader + Console in kernel + + + + + + nothing + internal + internal + serial + + + + + serial + serial + serial + + + + + serial and internal + internal + serial + + + + + serial and internal + serial + serial + + + + , keyboard present + internal + internal + serial + + + + , keyboard absent + serial and internal + serial + serial + + + + + + + + + Tips for the Serial Console + + + Setting a Faster Serial Port Speed + + By default, the serial port settings are: 9600 baud, 8 + bits, no parity, and 1 stop bit. If you wish to change the default + console speed, you have the following options: + + + + Recompile the boot blocks + with BOOT_COMCONSOLE_SPEED set to the new + console speed. See for + detailed instructions about building and installing new boot + blocks. + + If the serial console is configured in some other way than + by booting with , or if the serial console + used by the kernel is different from the one used by the boot + blocks, then you must also add the following option to the + kernel configuration file and compile a new kernel: + + options CONSPEED=19200 + + + + Use the boot option of the kernel. + The command line option can be added + to /boot.config. See the &man.boot.8; + manual page for a description of how to add options + to /boot.config and a list of the supported + options. + + + + Enable the options comconsole_speed + option in your /boot/loader.conf + file. + + This option depends on console, + boot_serial, and + boot_multicons being set in + /boot/loader.conf too. An example of using + comconsole_speed to change the serial console + speed is: + + boot_multicons="YES" +boot_serial="YES" +comconsole_speed="115200" +console="comconsole,vidconsole" + + + + + &os; versions before 6.1-RELEASE do not support the + or the comconsole_speed + option in /boot/loader.conf, so you will have + to recompile the boot blocks if you are using such a version of + &os;. + + + + + Using Serial Port Other Than <devicename>sio0</devicename> for + the Console + + Using a port other than sio0 as the + console requires some recompiling. If you want to use another + serial port for whatever reasons, recompile the boot blocks, the + boot loader and the kernel as follows. + + + + Get the kernel source. (See ) + + + + Edit /etc/make.conf and set + BOOT_COMCONSOLE_PORT to the address of the + port you want to use (0x3F8, 0x2F8, 0x3E8 or 0x2E8). Only + sio0 through + sio3 (COM1 + through COM4) can be used; multiport + serial cards will not work. No interrupt setting is + needed. + + + + Create a custom kernel configuration file and add + appropriate flags for the serial port you want to use. For + example, if you want to make sio1 + (COM2) the console: + + device sio1 at isa? port IO_COM2 flags 0x10 irq 3 + + or + + device sio1 at isa? port IO_COM2 flags 0x30 irq 3 + + The console flags for the other serial ports should not be + set. + + + + Recompile and install the boot blocks and the boot loader: + + &prompt.root; cd /sys/boot +&prompt.root; make clean +&prompt.root; make +&prompt.root; make install + + + + Rebuild and install the kernel. + + + + Write the boot blocks to the boot disk with + &man.bsdlabel.8; and boot from the new kernel. + + + + + + Entering the DDB Debugger from the Serial Line + + If you wish to drop into the kernel debugger from the serial + console (useful for remote diagnostics, but also dangerous if you + generate a spurious BREAK on the serial port!) then you should + compile your kernel with the following options: + + options BREAK_TO_DEBUGGER +options DDB + + + + Getting a Login Prompt on the Serial Console + + While this is not required, you may wish to get a + login prompt over the serial line, now that you + can see boot messages and can enter the kernel debugging session + through the serial console. Here is how to do it. + + Open the file /etc/ttys with an editor + and locate the lines: + + ttyd0 "/usr/libexec/getty std.9600" unknown off secure +ttyd1 "/usr/libexec/getty std.9600" unknown off secure +ttyd2 "/usr/libexec/getty std.9600" unknown off secure +ttyd3 "/usr/libexec/getty std.9600" unknown off secure + + ttyd0 through ttyd3 + corresponds to COM1 through + COM4. Change off to + on for the desired port. If you have changed the + speed of the serial port, you need to change + std.9600 to match the current setting, e.g. + std.19200. + + You may also want to change the terminal type from + unknown to the actual type of your serial + terminal. + + After editing the file, you must kill -HUP 1 + to make this change take effect. + + + + + Changing Console from the Boot Loader + + Previous sections described how to set up the serial console by + tweaking the boot block. This section shows that you can specify the + console by entering some commands and environment variables in the + boot loader. As the boot loader is invoked at the third stage of the + boot process, after the boot block, the settings in the boot loader + will override the settings in the boot block. + + + Setting Up the Serial Console + + You can easily specify the boot loader and the kernel to use the + serial console by writing just one line in + /boot/loader.rc: + + set console="comconsole" + + This will take effect regardless of the settings in the boot + block discussed in the previous section. + + You had better put the above line as the first line of + /boot/loader.rc so as to see boot messages on + the serial console as early as possible. + + Likewise, you can specify the internal console as: + + set console="vidconsole" + + If you do not set the boot loader environment variable + console, the boot loader, and subsequently the + kernel, will use whichever console indicated by the + option in the boot block. + + In versions 3.2 or later, you may specify the console in + /boot/loader.conf.local or + /boot/loader.conf, rather than in + /boot/loader.rc. In this method your + /boot/loader.rc should look like: + + include /boot/loader.4th +start + + Then, create /boot/loader.conf.local and + put the following line there. + + console=comconsole + + or + + console=vidconsole + + See &man.loader.conf.5; for more information. + + + At the moment, the boot loader has no option equivalent to the + option in the boot block, and there is no + provision to automatically select the internal console and the + serial console based on the presence of the keyboard. + + + + + Using a Serial Port Other Than <devicename>sio0</devicename> for + the Console + + You need to recompile the boot loader to use a serial port other + than sio0 for the serial console. Follow the + procedure described in . + + + + + Caveats + + The idea here is to allow people to set up dedicated servers that + require no graphics hardware or attached keyboards. Unfortunately, + while most systems will let you boot without a keyboard, there + are quite a few that will not let you boot without a graphics adapter. + Machines with AMI BIOSes can be configured to boot with no graphics + adapter installed simply by changing the graphics adapter setting in + the CMOS configuration to Not installed. + + However, many machines do not support this option and will refuse + to boot if you have no display hardware in the system. With these + machines, you will have to leave some kind of graphics card plugged in, + (even if it is just a junky mono board) although you will not have to + attach a monitor. You might also try installing an AMI + BIOS. + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/txtfiles.ent b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/txtfiles.ent new file mode 100644 index 0000000000..546a8d5b07 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/txtfiles.ent @@ -0,0 +1,72 @@ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/users/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/users/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..2c071e6f86 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/users/chapter.sgml @@ -0,0 +1,1035 @@ + + + + + + + Neil + Blakey-Milner + Συνεισφορά από τον + + + + + + Χρήστες και Βασική Διαχείριση Λογαριασμών + + + Σύνοψη + + Το &os; επιτρέπει σε πολλαπλούς χρήστες να χρησιμοποιούν τον + υπολογιστή την ίδια στιγμή. Προφανώς, μόνο ένας από αυτούς τους χρήστες + μπορεί να κάθεται μπροστά από την οθόνη και το πληκτρολόγιο κάθε + δεδομένη στιγμή + + Εκτός φυσικά αν συνδέσουμε πολλαπλά τερματικά, αλλά θα + μιλήσουμε για αυτό στο . + , αλλά οποιοσδήποτε αριθμός χρηστών μπορούν να εισέλθουν + μέσω του δικτύου για να φέρουν σε πέρας τις εργασίες τους. Για να + χρησιμοποιήσει το σύστημα, κάθε χρήστης πρέπει να έχει ένα + λογαριασμό. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Τις διαφορές ανάμεσα στα διάφορα είδη λογαριασμών χρηστών σε ένα + &os; σύστημα. + + + + Πως να προσθέσετε λογαριασμούς χρηστών. + + + + Πως να διαγράψετε λογαριασμούς χρηστών. + + + + Πως να αλλάξετε τις λεπτομέρειες ενός λογαριασμού, όπως το + πλήρες όνομα του χρήστη, ή το προτιμώμενο κέλυφος (shell). + + + + Πως να θέσετε όρια ανά λογαριασμό, για να ελέγχετε πόρους όπως + η μνήμη και ο χρόνος της CPU, που μπορούν να έχουν στην διάθεση + τους συγκεκριμένοι λογαριασμοί ή ομάδες λογαριασμών. + + + + Πως να χρησιμοποιήσετε ομάδες για να κάνετε ευκολότερη τη + διαχείριση των λογαριασμών. + + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να κατανοείτε τις βασικές έννοιες του &unix; και του &os; + (). + + + + + + Introduction + + All access to the system is achieved via accounts, and all + processes are run by users, so user and account management are + of integral importance on FreeBSD systems. + + Every account on a FreeBSD system has certain information associated + with it to identify the account. + + + + User name + + + The user name as it would be typed at the + login: prompt. User names must be unique across + the computer; you may not have two users with the same + user name. There are a number of rules for creating valid user + names, documented in &man.passwd.5;; you would typically use user + names that consist of eight or fewer all lower case + characters. + + + + + Password + + + Each account has a password associated with it. The password + may be blank, in which case no password will be required to access + the system. This is normally a very bad idea; every account + should have a password. + + + + + User ID (UID) + + + The UID is a number, traditionally from 0 to 65535 + It is possible to use UID/GIDs as large as + 4294967295, but such IDs can cause serious problems + with software that makes assumptions about the values + of IDs. + , used to uniquely identify + the user to the system. Internally, FreeBSD uses the UID to + identify users—any FreeBSD commands that allow you to + specify a user name will convert it to the UID before working with + it. This means that you can have several accounts with different + user names but the same UID. As far as FreeBSD is concerned these + accounts are one user. It is unlikely you will ever need to do + this. + + + + + Group ID (GID) + + + The GID is a number, traditionally from 0 to 65535, used to uniquely identify + the primary group that the user belongs to. Groups are a + mechanism for controlling access to resources based on a user's + GID rather than their UID. This can significantly reduce the size + of some configuration files. A user may also be in more than one + group. + + + + + Login class + + + Login classes are an extension to the group mechanism that + provide additional flexibility when tailoring the system to + different users. + + + + + Password change time + + + By default FreeBSD does not force users to change their + passwords periodically. You can enforce this on a per-user basis, + forcing some or all of your users to change their passwords after + a certain amount of time has elapsed. + + + + + Account expiry time + + + By default FreeBSD does not expire accounts. If you are + creating accounts that you know have a limited lifespan, for + example, in a school where you have accounts for the students, + then you can specify when the account expires. After the expiry + time has elapsed the account cannot be used to log in to the + system, although the account's directories and files will + remain. + + + + + User's full name + + + The user name uniquely identifies the account to FreeBSD, but + does not necessarily reflect the user's real name. This + information can be associated with the account. + + + + + Home directory + + + The home directory is the full path to a directory on the + system in which the user will start when logging on to the + system. A common convention is to put all user home directories + under + /home/username + or /usr/home/username. + The user would store their personal files in their home directory, + and any directories they may create in there. + + + + + User shell + + + The shell provides the default environment users use to + interact with the system. There are many different kinds of + shells, and experienced users will have their own preferences, + which can be reflected in their account settings. + + + + + There are three main types of accounts: the Superuser, system users, and user accounts. The Superuser + account, usually called root, is used to + manage the system with no limitations on privileges. System + users run services. Finally, user accounts are used by real + people, who log on, read mail, and so forth. + + + + The Superuser Account + + + accounts + superuser (root) + + The superuser account, usually called + root, comes preconfigured to facilitate + system administration, and should not be used for day-to-day + tasks like sending and receiving mail, general exploration of + the system, or programming. + + This is because the superuser, unlike normal user accounts, + can operate without limits, and misuse of the superuser account + may result in spectacular disasters. User accounts are unable + to destroy the system by mistake, so it is generally best to use + normal user accounts whenever possible, unless you especially + need the extra privilege. + + You should always double and triple-check commands you issue + as the superuser, since an extra space or missing character can + mean irreparable data loss. + + So, the first thing you should do after reading this + chapter is to create an unprivileged user account for yourself + for general usage if you have not already. This applies equally + whether you are running a multi-user or single-user machine. + Later in this chapter, we discuss how to create additional + accounts, and how to change between the normal user and + superuser. + + + + System Accounts + + + accounts + system + + System users are those used to run services such as DNS, + mail, web servers, and so forth. The reason for this is + security; if all services ran as the superuser, they could + act without restriction. + + + accounts + daemon + + + accounts + operator + + Examples of system users are daemon, + operator, bind (for + the Domain Name Service), news, and + www. + + + accounts + nobody + + nobody is the generic unprivileged + system user. However, it is important to keep in mind that the + more services that use nobody, the more + files and processes that user will become associated with, and + hence the more privileged that user becomes. + + + + User Accounts + + + accounts + user + + User accounts are the primary means of access for real + people to the system, and these accounts insulate the user and + the environment, preventing the users from damaging the system + or other users, and allowing users to customize their + environment without affecting others. + + Every person accessing your system should have a unique user + account. This allows you to find out who is doing what, prevent + people from clobbering each others' settings or reading each + others' mail, and so forth. + + Each user can set up their own environment to accommodate + their use of the system, by using alternate shells, editors, key + bindings, and language. + + + + Modifying Accounts + + + accounts + modifying + + + There are a variety of different commands available in the + &unix; environment to manipulate user accounts. The most common + commands are summarized below, followed by more detailed + examples of their usage. + + + + + + + + + Command + Summary + + + + + &man.adduser.8; + The recommended command-line application for adding + new users. + + + &man.rmuser.8; + The recommended command-line application for + removing users. + + + &man.chpass.1; + A flexible tool to change user database information. + + + &man.passwd.1; + The simple command-line tool to change user + passwords. + + + &man.pw.8; + A powerful and flexible tool to modify all aspects + of user accounts. + + + + + + + <command>adduser</command> + + + accounts + adding + + + adduser + + + /usr/share/skel + + skeleton directory + &man.adduser.8; is a simple program for + adding new users. It creates entries in the system + passwd and group + files. It will also create a home directory for the new user, + copy in the default configuration files (dotfiles) from + /usr/share/skel, and can optionally mail + the new user a welcome message. + + + Adding a user on &os; + + &prompt.root; adduser +Username: jru +Full name: J. Random User +Uid (Leave empty for default): +Login group [jru]: +Login group is jru. Invite jru into other groups? []: wheel +Login class [default]: +Shell (sh csh tcsh zsh nologin) [sh]: zsh +Home directory [/home/jru]: +Use password-based authentication? [yes]: +Use an empty password? (yes/no) [no]: +Use a random password? (yes/no) [no]: +Enter password: +Enter password again: +Lock out the account after creation? [no]: +Username : jru +Password : **** +Full Name : J. Random User +Uid : 1001 +Class : +Groups : jru wheel +Home : /home/jru +Shell : /usr/local/bin/zsh +Locked : no +OK? (yes/no): yes +adduser: INFO: Successfully added (jru) to the user database. +Add another user? (yes/no): no +Goodbye! +&prompt.root; + + + + The password you type in is not echoed, nor are asterisks + displayed. Make sure that you do not mistype the password. + + + + + + <command>rmuser</command> + + rmuser + + accounts + removing + + + You can use &man.rmuser.8; to + completely remove a user from the system. + &man.rmuser.8; performs the following + steps: + + + + Removes the user's &man.crontab.1; entry (if + any). + + + Removes any &man.at.1; jobs belonging to the + user. + + + Kills all processes owned by the user. + + + Removes the user from the system's local password + file. + + + Removes the user's home directory (if it is owned by + the user). + + + Removes the incoming mail files belonging to the user + from /var/mail. + + + Removes all files owned by the user from temporary + file storage areas such as /tmp. + + + Finally, removes the username from all groups to which + it belongs in /etc/group. + + + If a group becomes empty and the group name is the + same as the username, the group is removed; this + complements the per-user unique groups created by + &man.adduser.8;. + + + + + &man.rmuser.8; cannot be used to remove + superuser accounts, since that is almost always an indication + of massive destruction. + + By default, an interactive mode is used, which attempts to + make sure you know what you are doing. + + + <command>rmuser</command> Interactive Account Removal + + &prompt.root; rmuser jru +Matching password entry: +jru:*:1001:1001::0:0:J. Random User:/home/jru:/usr/local/bin/zsh +Is this the entry you wish to remove? y +Remove user's home directory (/home/jru)? y +Updating password file, updating databases, done. +Updating group file: trusted (removing group jru -- personal group is empty) done. +Removing user's incoming mail file /var/mail/jru: done. +Removing files belonging to jru from /tmp: done. +Removing files belonging to jru from /var/tmp: done. +Removing files belonging to jru from /var/tmp/vi.recover: done. +&prompt.root; + + + + + <command>chpass</command> + + chpass + &man.chpass.1; changes user database + information such as passwords, shells, and personal + information. + + Only system administrators, as the superuser, may change + other users' information and passwords with + &man.chpass.1;. + + When passed no options, aside from an optional username, + &man.chpass.1; displays an editor + containing user information. When the user exists from the + editor, the user database is updated with the new + information. + + + You will be asked for your password + after exiting the editor if you are not the superuser. + + + + Interactive <command>chpass</command> by Superuser + + #Changing user database information for jru. +Login: jru +Password: * +Uid [#]: 1001 +Gid [# or name]: 1001 +Change [month day year]: +Expire [month day year]: +Class: +Home directory: /home/jru +Shell: /usr/local/bin/zsh +Full Name: J. Random User +Office Location: +Office Phone: +Home Phone: +Other information: + + + The normal user can change only a small subset of this + information, and only for themselves. + + + Interactive <command>chpass</command> by Normal User + + #Changing user database information for jru. +Shell: /usr/local/bin/zsh +Full Name: J. Random User +Office Location: +Office Phone: +Home Phone: +Other information: + + + + &man.chfn.1; and &man.chsh.1; are + just links to &man.chpass.1;, as + are &man.ypchpass.1;, + &man.ypchfn.1;, and + &man.ypchsh.1;. NIS support is automatic, so + specifying the yp before the command is + not necessary. If this is confusing to you, do not worry, NIS will + be covered in . + + + + <command>passwd</command> + + passwd + + accounts + changing password + + &man.passwd.1; is the usual way to + change your own password as a user, or another user's password + as the superuser. + + + To prevent accidental or unauthorized changes, the original + password must be entered before a new password can be set. + + + + Changing Your Password + + &prompt.user; passwd +Changing local password for jru. +Old password: +New password: +Retype new password: +passwd: updating the database... +passwd: done + + + + Changing Another User's Password as the Superuser + + &prompt.root; passwd jru +Changing local password for jru. +New password: +Retype new password: +passwd: updating the database... +passwd: done + + + + As with &man.chpass.1;, + &man.yppasswd.1; is just a link to + &man.passwd.1;, so NIS works with either + command. + + + + + + <command>pw</command> + pw + + &man.pw.8; is a command line utility to create, remove, + modify, and display users and groups. It functions as a front + end to the system user and group files. &man.pw.8; + has a very powerful set of command line options that make it + suitable for use in shell scripts, but new users may find it + more complicated than the other commands presented + here. + + + + + + + Limiting Users + + limiting users + + accounts + limiting + + If you have users, the ability to limit their system use may + have come to mind. FreeBSD provides + several ways an administrator can limit the amount of system + resources an individual may use. These limits are + divided into two sections: disk quotas, and other resource + limits. + + quotas + + limiting users + quotas + + disk quotas + Disk quotas limit disk usage to users, and + they + provide a way to quickly check that usage without + calculating it every time. Quotas are discussed in . + + The other resource limits include ways to limit the amount of + CPU, memory, and other resources a user may consume. These are + defined using login classes and are discussed here. + + + /etc/login.conf + + Login classes are defined in + /etc/login.conf. The precise semantics are + beyond the scope of this section, but are described in detail in the + &man.login.conf.5; manual page. It is sufficient to say that each + user is assigned to a login class (default by + default), and that each login class has a set of login capabilities + associated with it. A login capability is a + name=value + pair, where name is a well-known + identifier and value is an arbitrary + string processed accordingly depending on the name. Setting up login + classes and capabilities is rather straight-forward and is also + described in &man.login.conf.5;. + + + The system does not normally read the configuration in + /etc/login.conf directly, but reads the database + file /etc/login.conf.db which provides + faster lookups. + To generate /etc/login.conf.db from + /etc/login.conf, execute the following + command: + + &prompt.root; cap_mkdb /etc/login.conf + + + Resource limits are different from plain vanilla login + capabilities in two ways. First, for every limit, there is a soft + (current) and hard limit. A soft limit may be adjusted by the user + or application, but may be no higher than the hard limit. The latter + may be lowered by the user, but never raised. Second, most resource + limits apply per process to a specific user, not the user as a whole. + Note, however, that these differences are mandated by the specific + handling of the limits, not by the implementation of the login + capability framework (i.e., they are not really + a special case of login capabilities). + + And so, without further ado, below are the most commonly used + resource limits (the rest, along with all the other login + capabilities, may be found in &man.login.conf.5;). + + + + coredumpsize + + + coredumpsize + + limiting users + coredumpsize + + The limit on the size of a core file generated by a program + is, for obvious reasons, subordinate to other limits on disk + usage (e.g., filesize, or disk quotas). + Nevertheless, it is often used as a less-severe method of + controlling disk space consumption: since users do not generate + core files themselves, and often do not delete them, setting this + may save them from running out of disk space should a large + program (e.g., emacs) crash. + + + + + cputime + + + cputime + + limiting users + cputime + + This is the maximum amount of CPU time a user's process may + consume. Offending processes will be killed by the kernel. + + + This is a limit on CPU time + consumed, not percentage of the CPU as displayed in some + fields by &man.top.1; and &man.ps.1;. A limit on the + latter is, at the time of this writing, not possible, and + would be rather useless: a compiler—probably a + legitimate task—can easily use almost 100% of a CPU + for some time. + + + + + + + filesize + + + filesize + + limiting users + filesize + + This is the maximum size of a file the user may possess. + Unlike disk quotas, this limit is + enforced on individual files, not the set of all files a user + owns. + + + + + maxproc + + + maxproc + + limiting users + maxproc + + This is the maximum number of processes a user may be + running. This includes foreground and background processes + alike. For obvious reasons, this may not be larger than the + system limit specified by the kern.maxproc + &man.sysctl.8;. Also note that setting this + too small may hinder a + user's productivity: it is often useful to be logged in + multiple times or execute pipelines. Some tasks, such as + compiling a large program, also spawn multiple processes (e.g., + &man.make.1;, &man.cc.1;, and other intermediate + preprocessors). + + + + + memorylocked + + + memorylocked + + limiting users + memorylocked + + This is the maximum amount a memory a process may have + requested to be locked into main memory (e.g., see + &man.mlock.2;). Some system-critical programs, such as + &man.amd.8;, lock into main memory such that in the event + of being swapped out, they do not contribute to + a system's trashing in time of trouble. + + + + + memoryuse + + + memoryuse + + limiting users + memoryuse + + This is the maximum amount of memory a process may consume + at any given time. It includes both core memory and swap + usage. This is not a catch-all limit for restricting memory + consumption, but it is a good start. + + + + + openfiles + + + openfiles + + limiting users + openfiles + + This is the maximum amount of files a process may have + open. In FreeBSD, files are also used to represent sockets and + IPC channels; thus, be careful not to set this too low. The + system-wide limit for this is defined by the + kern.maxfiles &man.sysctl.8;. + + + + + sbsize + + + sbsize + + limiting users + sbsize + + This is the limit on the amount of network memory, and thus + mbufs, a user may consume. This originated as a response to an + old DoS attack by creating a lot of sockets, but can be + generally used to limit network communications. + + + + + stacksize + + + stacksize + + limiting users + stacksize + + This is the maximum size a process' stack may grow to. + This alone is not sufficient to limit the amount of memory a + program may use; consequently, it should be used in conjunction + with other limits. + + + + + There are a few other things to remember when setting resource + limits. Following are some general tips, suggestions, and + miscellaneous comments. + + + + Processes started at system startup by + /etc/rc are assigned to the + daemon login class. + + + + Although the /etc/login.conf that comes + with the system is a good source of reasonable values for most + limits, only you, the administrator, can know what is appropriate + for your system. Setting a limit too high may open your system + up to abuse, while setting it too low may put a strain on + productivity. + + + + Users of the X Window System (X11) should probably be granted + more resources than other users. X11 by itself takes a lot of + resources, but it also encourages users to run more programs + simultaneously. + + + + Remember that many limits apply to individual processes, not + the user as a whole. For example, setting + openfiles to 50 means + that each process the user runs may open up to 50 files. Thus, + the gross amount of files a user may open is the value of + openfiles multiplied by the value of + maxproc. This also applies to memory + consumption. + + + + For further information on resource limits and login classes and + capabilities in general, please consult the relevant manual pages: + &man.cap.mkdb.1;, &man.getrlimit.2;, &man.login.conf.5;. + + + + Groups + + groups + + /etc/groups + + + accounts + groups + + A group is simply a list of users. Groups are identified by + their group name and GID (Group ID). In FreeBSD (and most other &unix; like + systems), the two factors the kernel uses to decide whether a process + is allowed to do something is its user ID and list of groups it + belongs to. Unlike a user ID, a process has a list of groups + associated with it. You may hear some things refer to the group ID + of a user or process; most of the time, this just means the first + group in the list. + + The group name to group ID map is in + /etc/group. This is a plain text file with four + colon-delimited fields. The first field is the group name, the + second is the encrypted password, the third the group ID, and the + fourth the comma-delimited list of members. It can safely be edited + by hand (assuming, of course, that you do not make any syntax + errors!). For a more complete description of the syntax, see the + &man.group.5; manual page. + + If you do not want to edit /etc/group + manually, you can use the &man.pw.8; command to add and edit groups. + For example, to add a group called teamtwo and + then confirm that it exists you can use: + + + Adding a Group Using &man.pw.8; + + &prompt.root; pw groupadd teamtwo +&prompt.root; pw groupshow teamtwo +teamtwo:*:1100: + + + The number 1100 above is the group ID of the + group teamtwo. Right now, + teamtwo has no members, and is thus rather + useless. Let's change that by inviting jru to + the teamtwo group. + + + Adding Somebody to a Group Using &man.pw.8; + + &prompt.root; pw groupmod teamtwo -M jru +&prompt.root; pw groupshow teamtwo +teamtwo:*:1100:jru + + + The argument to the option is a + comma-delimited list of users who are members of the group. From the + preceding sections, we know that the password file also contains a + group for each user. The latter (the user) is automatically added to + the group list by the system; the user will not show up as a member + when using the command to &man.pw.8;, + but will show up when the information is queried via &man.id.1; or + similar tool. In other words, &man.pw.8; only manipulates the + /etc/group file; it will never attempt to read + additionally data from /etc/passwd. + + + Using &man.id.1; to Determine Group Membership + + &prompt.user; id jru +uid=1001(jru) gid=1001(jru) groups=1001(jru), 1100(teamtwo) + + + As you can see, jru is a member of the + groups jru and + teamtwo. + + For more information about &man.pw.8;, see its manual page, and + for more information on the format of + /etc/group, consult the &man.group.5; manual + page. + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/vinum/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/vinum/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..1c798bba81 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/vinum/chapter.sgml @@ -0,0 +1,1449 @@ + + + + + + + Greg + Lehey + Γράφτηκε αρχικά από τον + + + + + Ο Διαχειριστής Τόμων Vinum + + + Σύνοψη + + Οτιδήποτε δίσκους και αν έχετε, πάντα υπάρχουν πιθανά + προβλήματα: + + + + Μπορεί να είναι πολύ μικροί. + + + + Μπορεί να είναι πολύ αργοί. + + + + Μπορεί να μην είναι αρκετά αξιόπιστοι. + + + + Για τα προβλήματα αυτά έχουν προταθεί και υλοποιηθεί διάφορες + λύσεις. Ένας συχνά χρησιμοποιούμενος τρόπος προστασίας, είναι με την + χρήση πολλαπλών και ορισμένες φορές περιττών (redundant) δίσκων. Εκτός + από την υποστήριξη που παρέχεται για συσκευές (κάρτες και ελεγκτές) + hardware RAID, το βασικό &os; σύστημα περιλαμβάνει το διαχειριστή τόμων + (volume manager) Vinum, ένα πρόγραμμα οδήγησης τύπου + μπλοκ το οποίο υλοποιεί εικονικούς δίσκους. To Vinum + αποκαλείται και Διαχειριστής Τόμων, + και είναι ένας οδηγός εικονικών δίσκων που αντιμετωπίζει τα παραπάνω + τρία προβλήματα. Το Vinum παρέχει καλύτερη ευελιξία, απόδοση και + αξιοπιστία σε σχέση με τα παραδοσιακά συστήματα αποθήκευσης, και + υλοποιεί τα μοντέλα RAID-0, RAID-1 και RAID-5 τόσο μεμονωμένα όσο και + σε συνδυασμό μεταξύ τους. + + Το κεφάλαιο αυτό παρέχει μια επισκόπηση των πιθανών προβλημάτων των + παραδοσιακών συστημάτων αποθήκευσης, και μια εισαγωγή στο Διαχειριστή + Τόμων Vinum. + + + Ξεκινώντας από το &os; 5 και μετά, το Vinum ξαναγράφτηκε ώστε να + ενσωματωθεί στην αρχιτεκτονική GEOM (), + διατηρώντας ωστόσο τις αρχικές ιδέες, ορολογία, και τη μορφή των + μετα-δεδομένων (metadata) που αποθηκεύονται στον δίσκο. + Η νέα αυτή εκδοχή ονομάζεται gvinum (από το + GEOM vinum). Το ακόλουθο κείμενο αναφέρεται + συνήθως στο Vinum ως αφηρημένη έννοια, άσχετα με + τις λεπτομέρειες της υλοποίησης. Όλες οι εντολές θα πρέπει τώρα να + καλούνται με τη χρήση της gvinum, το όνομα του + αρθρώματος πυρήνα (kernel module) έχει αλλαχθεί από + vinum.ko σε geom_vinum.ko, και όλα + τα αρχεία συσκευών βρίσκονται κάτω από το όνομα + /dev/gvinum αντί για /dev/vinum. + Από το &os; 6 και μετά, η παλιά υλοποίηση του Vinum δεν + περιλαμβάνεται πλέον στο βασικό σύστημα. + + + + + + Disks Are Too Small + + Vinum + RAID + software + + Disks are getting bigger, but so are data storage + requirements. Often you will find you want a file system that + is bigger than the disks you have available. Admittedly, this + problem is not as acute as it was ten years ago, but it still + exists. Some systems have solved this by creating an abstract + device which stores its data on a number of disks. + + + + Access Bottlenecks + + Modern systems frequently need to access data in a highly + concurrent manner. For example, large FTP or HTTP servers can + maintain thousands of concurrent sessions and have multiple + 100 Mbit/s connections to the outside world, well beyond + the sustained transfer rate of most disks. + + Current disk drives can transfer data sequentially at up to + 70 MB/s, but this value is of little importance in an + environment where many independent processes access a drive, + where they may achieve only a fraction of these values. In such + cases it is more interesting to view the problem from the + viewpoint of the disk subsystem: the important parameter is the + load that a transfer places on the subsystem, in other words the + time for which a transfer occupies the drives involved in the + transfer. + + In any disk transfer, the drive must first position the + heads, wait for the first sector to pass under the read head, + and then perform the transfer. These actions can be considered + to be atomic: it does not make any sense to interrupt + them. + + Consider a typical transfer of + about 10 kB: the current generation of high-performance + disks can position the heads in an average of 3.5 ms. The + fastest drives spin at 15,000 rpm, so the average + rotational latency (half a revolution) is 2 ms. At + 70 MB/s, the transfer itself takes about 150 μs, + almost nothing compared to the positioning time. In such a + case, the effective transfer rate drops to a little over + 1 MB/s and is clearly highly dependent on the transfer + size. + + The traditional and obvious solution to this bottleneck is + more spindles: rather than using one large disk, + it uses several smaller disks with the same aggregate storage + space. Each disk is capable of positioning and transferring + independently, so the effective throughput increases by a factor + close to the number of disks used. + + + The exact throughput improvement is, of course, smaller than + the number of disks involved: although each drive is capable of + transferring in parallel, there is no way to ensure that the + requests are evenly distributed across the drives. Inevitably + the load on one drive will be higher than on another. + + + disk concatenation + + + Vinum + concatenation + + + The evenness of the load on the disks is strongly dependent + on the way the data is shared across the drives. In the + following discussion, it is convenient to think of the disk + storage as a large number of data sectors which are addressable + by number, rather like the pages in a book. The most obvious + method is to divide the virtual disk into groups of consecutive + sectors the size of the individual physical disks and store them + in this manner, rather like taking a large book and tearing it + into smaller sections. This method is called + concatenation and has the advantage that + the disks are not required to have any specific size + relationships. It works well when the access to the virtual + disk is spread evenly about its address space. When access is + concentrated on a smaller area, the improvement is less marked. + illustrates the sequence in which + storage units are allocated in a concatenated + organization. + + +
+ Concatenated Organization + +
+ + + + disk striping + + + Vinum + striping + + + RAID + + + An alternative mapping is to divide the address space into + smaller, equal-sized components and store them sequentially on + different devices. For example, the first 256 sectors may be + stored on the first disk, the next 256 sectors on the next disk + and so on. After filling the last disk, the process repeats + until the disks are full. This mapping is called + striping or RAID-0 + + + RAID stands for Redundant + Array of Inexpensive Disks and offers various forms + of fault tolerance, though the latter term is somewhat + misleading: it provides no redundancy. . + + Striping requires somewhat more effort to locate the data, and it + can cause additional I/O load where a transfer is spread over + multiple disks, but it can also provide a more constant load + across the disks. illustrates the + sequence in which storage units are allocated in a striped + organization. + + +
+ Striped Organization + +
+ + + + + Data Integrity + + The final problem with current disks is that they are + unreliable. Although disk drive reliability has increased + tremendously over the last few years, they are still the most + likely core component of a server to fail. When they do, the + results can be catastrophic: replacing a failed disk drive and + restoring data to it can take days. + + + disk mirroring + + + Vinum + mirroring + + + RAID-1 + + + The traditional way to approach this problem has been + mirroring, keeping two copies of the data + on different physical hardware. Since the advent of the + RAID levels, this technique has also been + called RAID level 1 or + RAID-1. Any write to the volume writes to + both locations; a read can be satisfied from either, so if one + drive fails, the data is still available on the other + drive. + + Mirroring has two problems: + + + + The price. It requires twice as much disk storage as + a non-redundant solution. + + + + The performance impact. Writes must be performed to + both drives, so they take up twice the bandwidth of a + non-mirrored volume. Reads do not suffer from a + performance penalty: it even looks as if they are + faster. + + + + RAID-5An + alternative solution is parity, + implemented in the RAID levels 2, 3, 4 and + 5. Of these, RAID-5 is the most + interesting. As implemented in Vinum, it is a variant on a + striped organization which dedicates one block of each stripe + to parity of the other blocks. As implemented by Vinum, a + RAID-5 plex is similar to a striped plex, + except that it implements RAID-5 by + including a parity block in each stripe. As required by + RAID-5, the location of this parity block + changes from one stripe to the next. The numbers in the data + blocks indicate the relative block numbers. + + +
+ RAID-5 Organization + +
+ + + Compared to mirroring, RAID-5 has the + advantage of requiring significantly less storage space. Read + access is similar to that of striped organizations, but write + access is significantly slower, approximately 25% of the read + performance. If one drive fails, the array can continue to + operate in degraded mode: a read from one of the remaining + accessible drives continues normally, but a read from the + failed drive is recalculated from the corresponding block from + all the remaining drives. + + + + + Vinum Objects + In order to address these problems, Vinum implements a four-level + hierarchy of objects: + + + + The most visible object is the virtual disk, called a + volume. Volumes have essentially the same + properties as a &unix; disk drive, though there are some minor + differences. They have no size limitations. + + + + Volumes are composed of plexes, + each of which represent the total address space of a + volume. This level in the hierarchy thus provides + redundancy. Think of plexes as individual disks in a + mirrored array, each containing the same data. + + + + Since Vinum exists within the &unix; disk storage + framework, it would be possible to use &unix; + partitions as the building block for multi-disk plexes, + but in fact this turns out to be too inflexible: + &unix; disks can have only a limited number of + partitions. Instead, Vinum subdivides a single + &unix; partition (the drive) + into contiguous areas called + subdisks, which it uses as building + blocks for plexes. + + + + Subdisks reside on Vinum drives, + currently &unix; partitions. Vinum drives can + contain any number of subdisks. With the exception of a + small area at the beginning of the drive, which is used + for storing configuration and state information, the + entire drive is available for data storage. + + + + The following sections describe the way these objects provide the + functionality required of Vinum. + + + Volume Size Considerations + + Plexes can include multiple subdisks spread over all + drives in the Vinum configuration. As a result, the size of + an individual drive does not limit the size of a plex, and + thus of a volume. + + + + Redundant Data Storage + Vinum implements mirroring by attaching multiple plexes to + a volume. Each plex is a representation of the data in a + volume. A volume may contain between one and eight + plexes. + + Although a plex represents the complete data of a volume, + it is possible for parts of the representation to be + physically missing, either by design (by not defining a + subdisk for parts of the plex) or by accident (as a result of + the failure of a drive). As long as at least one plex can + provide the data for the complete address range of the volume, + the volume is fully functional. + + + + Performance Issues + + Vinum implements both concatenation and striping at the + plex level: + + + + A concatenated plex uses the + address space of each subdisk in turn. + + + + A striped plex stripes the data + across each subdisk. The subdisks must all have the same + size, and there must be at least two subdisks in order to + distinguish it from a concatenated plex. + + + + + + Which Plex Organization? + The version of Vinum supplied with FreeBSD &rel.current; implements + two kinds of plex: + + + + Concatenated plexes are the most flexible: they can + contain any number of subdisks, and the subdisks may be of + different length. The plex may be extended by adding + additional subdisks. They require less + CPU time than striped plexes, though + the difference in CPU overhead is not + measurable. On the other hand, they are most susceptible + to hot spots, where one disk is very active and others are + idle. + + + + The greatest advantage of striped + (RAID-0) plexes is that they reduce hot + spots: by choosing an optimum sized stripe (about + 256 kB), you can even out the load on the component + drives. The disadvantages of this approach are + (fractionally) more complex code and restrictions on + subdisks: they must be all the same size, and extending a + plex by adding new subdisks is so complicated that Vinum + currently does not implement it. Vinum imposes an + additional, trivial restriction: a striped plex must have + at least two subdisks, since otherwise it is + indistinguishable from a concatenated plex. + + + + summarizes the advantages + and disadvantages of each plex organization. + + + Vinum Plex Organizations + + + + Plex type + Minimum subdisks + Can add subdisks + Must be equal size + Application + + + + + + concatenated + 1 + yes + no + Large data storage with maximum placement flexibility + and moderate performance + + + + striped + 2 + no + yes + High performance in combination with highly concurrent + access + + + +
+ + + + + Some Examples + + Vinum maintains a configuration + database which describes the objects known to an + individual system. Initially, the user creates the + configuration database from one or more configuration files with + the aid of the &man.gvinum.8; utility program. Vinum stores a + copy of its configuration database on each disk slice (which + Vinum calls a device) under its control. + This database is updated on each state change, so that a restart + accurately restores the state of each Vinum object. + + + The Configuration File + The configuration file describes individual Vinum objects. The + definition of a simple volume might be: + + + drive a device /dev/da3h + volume myvol + plex org concat + sd length 512m drive a + + This file describes four Vinum objects: + + + + The drive line describes a disk + partition (drive) and its location + relative to the underlying hardware. It is given the + symbolic name a. This separation of + the symbolic names from the device names allows disks to + be moved from one location to another without + confusion. + + + + The volume line describes a volume. + The only required attribute is the name, in this case + myvol. + + + + The plex line defines a plex. + The only required parameter is the organization, in this + case concat. No name is necessary: + the system automatically generates a name from the volume + name by adding the suffix + .px, where + x is the number of the plex in the + volume. Thus this plex will be called + myvol.p0. + + + + The sd line describes a subdisk. + The minimum specifications are the name of a drive on + which to store it, and the length of the subdisk. As with + plexes, no name is necessary: the system automatically + assigns names derived from the plex name by adding the + suffix .sx, + where x is the number of the subdisk + in the plex. Thus Vinum gives this subdisk the name + myvol.p0.s0. + + + + After processing this file, &man.gvinum.8; produces the following + output: + + + &prompt.root; gvinum -> create config1 + Configuration summary + Drives: 1 (4 configured) + Volumes: 1 (4 configured) + Plexes: 1 (8 configured) + Subdisks: 1 (16 configured) + + D a State: up Device /dev/da3h Avail: 2061/2573 MB (80%) + + V myvol State: up Plexes: 1 Size: 512 MB + + P myvol.p0 C State: up Subdisks: 1 Size: 512 MB + + S myvol.p0.s0 State: up PO: 0 B Size: 512 MB + + This output shows the brief listing format of &man.gvinum.8;. It + is represented graphically in . + + +
+ A Simple Vinum Volume + +
+ + + This figure, and the ones which follow, represent a + volume, which contains the plexes, which in turn contain the + subdisks. In this trivial example, the volume contains one + plex, and the plex contains one subdisk. + + This particular volume has no specific advantage over a + conventional disk partition. It contains a single plex, so it + is not redundant. The plex contains a single subdisk, so + there is no difference in storage allocation from a + conventional disk partition. The following sections + illustrate various more interesting configuration + methods. + + + + Increased Resilience: Mirroring + + The resilience of a volume can be increased by mirroring. + When laying out a mirrored volume, it is important to ensure + that the subdisks of each plex are on different drives, so + that a drive failure will not take down both plexes. The + following configuration mirrors a volume: + + + drive b device /dev/da4h + volume mirror + plex org concat + sd length 512m drive a + plex org concat + sd length 512m drive b + + In this example, it was not necessary to specify a + definition of drive a again, since Vinum + keeps track of all objects in its configuration database. + After processing this definition, the configuration looks + like: + + + + Drives: 2 (4 configured) + Volumes: 2 (4 configured) + Plexes: 3 (8 configured) + Subdisks: 3 (16 configured) + + D a State: up Device /dev/da3h Avail: 1549/2573 MB (60%) + D b State: up Device /dev/da4h Avail: 2061/2573 MB (80%) + + V myvol State: up Plexes: 1 Size: 512 MB + V mirror State: up Plexes: 2 Size: 512 MB + + P myvol.p0 C State: up Subdisks: 1 Size: 512 MB + P mirror.p0 C State: up Subdisks: 1 Size: 512 MB + P mirror.p1 C State: initializing Subdisks: 1 Size: 512 MB + + S myvol.p0.s0 State: up PO: 0 B Size: 512 MB + S mirror.p0.s0 State: up PO: 0 B Size: 512 MB + S mirror.p1.s0 State: empty PO: 0 B Size: 512 MB + + shows the structure + graphically. + + +
+ A Mirrored Vinum Volume + +
+ + + In this example, each plex contains the full 512 MB + of address space. As in the previous example, each plex + contains only a single subdisk. + + + + Optimizing Performance + + The mirrored volume in the previous example is more + resistant to failure than an unmirrored volume, but its + performance is less: each write to the volume requires a write + to both drives, using up a greater proportion of the total + disk bandwidth. Performance considerations demand a different + approach: instead of mirroring, the data is striped across as + many disk drives as possible. The following configuration + shows a volume with a plex striped across four disk + drives: + + + drive c device /dev/da5h + drive d device /dev/da6h + volume stripe + plex org striped 512k + sd length 128m drive a + sd length 128m drive b + sd length 128m drive c + sd length 128m drive d + + As before, it is not necessary to define the drives which are + already known to Vinum. After processing this definition, the + configuration looks like: + + + Drives: 4 (4 configured) + Volumes: 3 (4 configured) + Plexes: 4 (8 configured) + Subdisks: 7 (16 configured) + + D a State: up Device /dev/da3h Avail: 1421/2573 MB (55%) + D b State: up Device /dev/da4h Avail: 1933/2573 MB (75%) + D c State: up Device /dev/da5h Avail: 2445/2573 MB (95%) + D d State: up Device /dev/da6h Avail: 2445/2573 MB (95%) + + V myvol State: up Plexes: 1 Size: 512 MB + V mirror State: up Plexes: 2 Size: 512 MB + V striped State: up Plexes: 1 Size: 512 MB + + P myvol.p0 C State: up Subdisks: 1 Size: 512 MB + P mirror.p0 C State: up Subdisks: 1 Size: 512 MB + P mirror.p1 C State: initializing Subdisks: 1 Size: 512 MB + P striped.p1 State: up Subdisks: 1 Size: 512 MB + + S myvol.p0.s0 State: up PO: 0 B Size: 512 MB + S mirror.p0.s0 State: up PO: 0 B Size: 512 MB + S mirror.p1.s0 State: empty PO: 0 B Size: 512 MB + S striped.p0.s0 State: up PO: 0 B Size: 128 MB + S striped.p0.s1 State: up PO: 512 kB Size: 128 MB + S striped.p0.s2 State: up PO: 1024 kB Size: 128 MB + S striped.p0.s3 State: up PO: 1536 kB Size: 128 MB + + +
+ A Striped Vinum Volume + +
+ + + This volume is represented in + . The darkness of the stripes + indicates the position within the plex address space: the lightest stripes + come first, the darkest last. + + + + Resilience and Performance + + With sufficient hardware, it + is possible to build volumes which show both increased + resilience and increased performance compared to standard + &unix; partitions. A typical configuration file might + be: + + + volume raid10 + plex org striped 512k + sd length 102480k drive a + sd length 102480k drive b + sd length 102480k drive c + sd length 102480k drive d + sd length 102480k drive e + plex org striped 512k + sd length 102480k drive c + sd length 102480k drive d + sd length 102480k drive e + sd length 102480k drive a + sd length 102480k drive b + + The subdisks of the second plex are offset by two drives from those + of the first plex: this helps ensure that writes do not go to the same + subdisks even if a transfer goes over two drives. + + represents the structure + of this volume. + + +
+ A Mirrored, Striped Vinum Volume + +
+ + + + + + Object Naming + + As described above, Vinum assigns default names to plexes + and subdisks, although they may be overridden. Overriding the + default names is not recommended: experience with the VERITAS + volume manager, which allows arbitrary naming of objects, has + shown that this flexibility does not bring a significant + advantage, and it can cause confusion. + + Names may contain any non-blank character, but it is + recommended to restrict them to letters, digits and the + underscore characters. The names of volumes, plexes and + subdisks may be up to 64 characters long, and the names of + drives may be up to 32 characters long. + + Vinum objects are assigned device nodes in the hierarchy + /dev/gvinum. The configuration shown above + would cause Vinum to create the following device nodes: + + + + This only applies to the historic Vinum + implemenation. + + The control devices + /dev/vinum/control and + /dev/vinum/controld, which are used + by &man.gvinum.8; and the Vinum daemon respectively. + + + + Device entries for each volume. + These are the main devices used by Vinum. Thus the configuration + above would include the devices + /dev/gvinum/myvol, + /dev/gvinum/mirror, + /dev/gvinum/striped, + /dev/gvinum/raid5 and + /dev/gvinum/raid10. + + + + This only applies to the historic Vinum + implemenation. + + A directory /dev/vinum/drive + with entries for each drive. These entries are in fact + symbolic links to the corresponding disk nodes. + + + + All volumes get direct entries under + /dev/gvinum/. + + + + The directories + /dev/gvinum/plex, and + /dev/gvinum/sd, which contain + device nodes for each plex and for each subdisk, + respectively. + + + + For example, consider the following configuration file: + + drive drive1 device /dev/sd1h + drive drive2 device /dev/sd2h + drive drive3 device /dev/sd3h + drive drive4 device /dev/sd4h + volume s64 setupstate + plex org striped 64k + sd length 100m drive drive1 + sd length 100m drive drive2 + sd length 100m drive drive3 + sd length 100m drive drive4 + + After processing this file, &man.gvinum.8; creates the following + structure in /dev/gvinum: + + + drwxr-xr-x 2 root wheel 512 Apr 13 16:46 plex + crwxr-xr-- 1 root wheel 91, 2 Apr 13 16:46 s64 + drwxr-xr-x 2 root wheel 512 Apr 13 16:46 sd + + /dev/vinum/plex: + total 0 + crwxr-xr-- 1 root wheel 25, 0x10000002 Apr 13 16:46 s64.p0 + + /dev/vinum/sd: + total 0 + crwxr-xr-- 1 root wheel 91, 0x20000002 Apr 13 16:46 s64.p0.s0 + crwxr-xr-- 1 root wheel 91, 0x20100002 Apr 13 16:46 s64.p0.s1 + crwxr-xr-- 1 root wheel 91, 0x20200002 Apr 13 16:46 s64.p0.s2 + crwxr-xr-- 1 root wheel 91, 0x20300002 Apr 13 16:46 s64.p0.s3 + + Although it is recommended that plexes and subdisks should + not be allocated specific names, Vinum drives must be named. + This makes it possible to move a drive to a different location + and still recognize it automatically. Drive names may be up to + 32 characters long. + + + Creating File Systems + + Volumes appear to the system to be identical to disks, + with one exception. Unlike &unix; drives, Vinum does + not partition volumes, which thus do not contain a partition + table. This has required modification to some disk + utilities, notably &man.newfs.8;, which previously tried to + interpret the last letter of a Vinum volume name as a + partition identifier. For example, a disk drive may have a + name like /dev/ad0a or + /dev/da2h. These names represent + the first partition (a) on the + first (0) IDE disk (ad) and the + eighth partition (h) on the third + (2) SCSI disk (da) respectively. + By contrast, a Vinum volume might be called + /dev/gvinum/concat, a name which has + no relationship with a partition name. + + Normally, &man.newfs.8; interprets the name of the disk and + complains if it cannot understand it. For example: + + &prompt.root; newfs /dev/gvinum/concat +newfs: /dev/gvinum/concat: can't figure out file system partition + + In order to create a file system on this volume, use + &man.newfs.8;: + + &prompt.root; newfs /dev/gvinum/concat + + On &os; versions prior to 5.0 &man.newfs.8; requires + an additional -v flag and the old device naming + scheme: + + &prompt.root; newfs -v /dev/vinum/concat + + + + + + Configuring Vinum + + The GENERIC kernel does not contain + Vinum. It is possible to build a special kernel which includes + Vinum, but this is not recommended. The standard way to start + Vinum is as a kernel module (kld). You do + not even need to use &man.kldload.8; for Vinum: when you start + &man.gvinum.8;, it checks whether the module has been loaded, and + if it is not, it loads it automatically. + + + + Startup + + Vinum stores configuration information on the disk slices + in essentially the same form as in the configuration files. + When reading from the configuration database, Vinum recognizes + a number of keywords which are not allowed in the + configuration files. For example, a disk configuration might + contain the following text: + + volume myvol state up +volume bigraid state down +plex name myvol.p0 state up org concat vol myvol +plex name myvol.p1 state up org concat vol myvol +plex name myvol.p2 state init org striped 512b vol myvol +plex name bigraid.p0 state initializing org raid5 512b vol bigraid +sd name myvol.p0.s0 drive a plex myvol.p0 state up len 1048576b driveoffset 265b plexoffset 0b +sd name myvol.p0.s1 drive b plex myvol.p0 state up len 1048576b driveoffset 265b plexoffset 1048576b +sd name myvol.p1.s0 drive c plex myvol.p1 state up len 1048576b driveoffset 265b plexoffset 0b +sd name myvol.p1.s1 drive d plex myvol.p1 state up len 1048576b driveoffset 265b plexoffset 1048576b +sd name myvol.p2.s0 drive a plex myvol.p2 state init len 524288b driveoffset 1048841b plexoffset 0b +sd name myvol.p2.s1 drive b plex myvol.p2 state init len 524288b driveoffset 1048841b plexoffset 524288b +sd name myvol.p2.s2 drive c plex myvol.p2 state init len 524288b driveoffset 1048841b plexoffset 1048576b +sd name myvol.p2.s3 drive d plex myvol.p2 state init len 524288b driveoffset 1048841b plexoffset 1572864b +sd name bigraid.p0.s0 drive a plex bigraid.p0 state initializing len 4194304b driveoff set 1573129b plexoffset 0b +sd name bigraid.p0.s1 drive b plex bigraid.p0 state initializing len 4194304b driveoff set 1573129b plexoffset 4194304b +sd name bigraid.p0.s2 drive c plex bigraid.p0 state initializing len 4194304b driveoff set 1573129b plexoffset 8388608b +sd name bigraid.p0.s3 drive d plex bigraid.p0 state initializing len 4194304b driveoff set 1573129b plexoffset 12582912b +sd name bigraid.p0.s4 drive e plex bigraid.p0 state initializing len 4194304b driveoff set 1573129b plexoffset 16777216b + + The obvious differences here are the presence of + explicit location information and naming (both of which are + also allowed, but discouraged, for use by the user) and the + information on the states (which are not available to the + user). Vinum does not store information about drives in the + configuration information: it finds the drives by scanning + the configured disk drives for partitions with a Vinum + label. This enables Vinum to identify drives correctly even + if they have been assigned different &unix; drive + IDs. + + + Automatic Startup + + This information only relates to the historic + Vinum implementation. Gvinum always + features an automatic startup once the kernel module is + loaded. + + In order to start Vinum automatically when you boot the + system, ensure that you have the following line in your + /etc/rc.conf: + + start_vinum="YES" # set to YES to start vinum + + If you do not have a file + /etc/rc.conf, create one with this + content. This will cause the system to load the Vinum + kld at startup, and to start any objects + mentioned in the configuration. This is done before + mounting file systems, so it is possible to automatically + &man.fsck.8; and mount file systems on Vinum volumes. + + When you start Vinum with the vinum + start command, Vinum reads the configuration + database from one of the Vinum drives. Under normal + circumstances, each drive contains an identical copy of the + configuration database, so it does not matter which drive is + read. After a crash, however, Vinum must determine which + drive was updated most recently and read the configuration + from this drive. It then updates the configuration if + necessary from progressively older drives. + + + + + + + Using Vinum for the Root Filesystem + + For a machine that has fully-mirrored filesystems using + Vinum, it is desirable to also mirror the root filesystem. + Setting up such a configuration is less trivial than mirroring + an arbitrary filesystem because: + + + + The root filesystem must be available very early during + the boot process, so the Vinum infrastructure must already be + available at this time. + + + The volume containing the root filesystem also contains + the system bootstrap and the kernel, which must be read + using the host system's native utilities (e. g. the BIOS on + PC-class machines) which often cannot be taught about the + details of Vinum. + + + + In the following sections, the term root + volume is generally used to describe the Vinum volume + that contains the root filesystem. It is probably a good idea + to use the name "root" for this volume, but + this is not technically required in any way. All command + examples in the following sections assume this name though. + + + Starting up Vinum Early Enough for the Root + Filesystem + + There are several measures to take for this to + happen: + + + + Vinum must be available in the kernel at boot-time. + Thus, the method to start Vinum automatically described in + is not applicable to + accomplish this task, and the + start_vinum parameter must actually + not be set when the following setup + is being arranged. The first option would be to compile + Vinum statically into the kernel, so it is available all + the time, but this is usually not desirable. There is + another option as well, to have + /boot/loader () load the vinum kernel module + early, before starting the kernel. This can be + accomplished by putting the line: + + geom_vinum_load="YES" + + into the file + /boot/loader.conf. + + + + For Gvinum, all startup + is done automatically once the kernel module has been + loaded, so the procedure described above is all that is + needed. The following text documents the behaviour of + the historic Vinum system, for the sake of older + setups. + + Vinum must be initialized early since it needs to + supply the volume for the root filesystem. By default, + the Vinum kernel part is not looking for drives that might + contain Vinum volume information until the administrator + (or one of the startup scripts) issues a vinum + start command. + + The following paragraphs are outlining the steps + needed for FreeBSD 5.X and above. The setup required for + FreeBSD 4.X differs, and is described below in . + + By placing the line: + + vinum.autostart="YES" + + into /boot/loader.conf, Vinum is + instructed to automatically scan all drives for Vinum + information as part of the kernel startup. + + Note that it is not necessary to instruct the kernel + where to look for the root filesystem. + /boot/loader looks up the name of the + root device in /etc/fstab, and passes + this information on to the kernel. When it comes to mount + the root filesystem, the kernel figures out from the + device name provided which driver to ask to translate this + into the internal device ID (major/minor number). + + + + + + Making a Vinum-based Root Volume Accessible to the + Bootstrap + + Since the current FreeBSD bootstrap is only 7.5 KB of + code, and already has the burden of reading files (like + /boot/loader) from the UFS filesystem, it + is sheer impossible to also teach it about internal Vinum + structures so it could parse the Vinum configuration data, and + figure out about the elements of a boot volume itself. Thus, + some tricks are necessary to provide the bootstrap code with + the illusion of a standard "a" partition + that contains the root filesystem. + + For this to be possible at all, the following requirements + must be met for the root volume: + + + + The root volume must not be striped or RAID-5. + + + + The root volume must not contain more than one + concatenated subdisk per plex. + + + + Note that it is desirable and possible that there are + multiple plexes, each containing one replica of the root + filesystem. The bootstrap process will, however, only use one + of these replica for finding the bootstrap and all the files, + until the kernel will eventually mount the root filesystem + itself. Each single subdisk within these plexes will then + need its own "a" partition illusion, for + the respective device to become bootable. It is not strictly + needed that each of these faked "a" + partitions is located at the same offset within its device, + compared with other devices containing plexes of the root + volume. However, it is probably a good idea to create the + Vinum volumes that way so the resulting mirrored devices are + symmetric, to avoid confusion. + + In order to set up these "a" partitions, + for each device containing part of the root volume, the + following needs to be done: + + + + The location (offset from the beginning of the device) + and size of this device's subdisk that is part of the root + volume need to be examined, using the command: + + &prompt.root; gvinum l -rv root + + Note that Vinum offsets and sizes are measured in + bytes. They must be divided by 512 in order to obtain the + block numbers that are to be used in the + bsdlabel command. + + + + Run the command: + + &prompt.root; bsdlabel -e devname + + for each device that participates in the root volume. + devname must be either the name + of the disk (like da0) for disks + without a slice (aka. fdisk) table, or the name of the + slice (like ad0s1). + + If there is already an "a" + partition on the device (presumably, containing a + pre-Vinum root filesystem), it should be renamed to + something else, so it remains accessible (just in case), + but will no longer be used by default to bootstrap the + system. Note that active partitions (like a root + filesystem currently mounted) cannot be renamed, so this + must be executed either when being booted from a + Fixit medium, or in a two-step process, + where (in a mirrored situation) the disk that has not been + currently booted is being manipulated first. + + Then, the offset of the Vinum partition on this + device (if any) must be added to the offset of the + respective root volume subdisk on this device. The + resulting value will become the + "offset" value for the new + "a" partition. The + "size" value for this partition can be + taken verbatim from the calculation above. The + "fstype" should be + 4.2BSD. The + "fsize", "bsize", + and "cpg" values should best be chosen + to match the actual filesystem, though they are fairly + unimportant within this context. + + That way, a new "a" partition will + be established that overlaps the Vinum partition on this + device. Note that the bsdlabel will + only allow for this overlap if the Vinum partition has + properly been marked using the "vinum" + fstype. + + + + That's all! A faked "a" partition + does exist now on each device that has one replica of the + root volume. It is highly recommendable to verify the + result again, using a command like: + + &prompt.root; fsck -n /dev/devnamea + + + + It should be remembered that all files containing control + information must be relative to the root filesystem in the + Vinum volume which, when setting up a new Vinum root volume, + might not match the root filesystem that is currently active. + So in particular, the files /etc/fstab + and /boot/loader.conf need to be taken + care of. + + At next reboot, the bootstrap should figure out the + appropriate control information from the new Vinum-based root + filesystem, and act accordingly. At the end of the kernel + initialization process, after all devices have been announced, + the prominent notice that shows the success of this setup is a + message like: + + Mounting root from ufs:/dev/gvinum/root + + + + Example of a Vinum-based Root Setup + + After the Vinum root volume has been set up, the output of + gvinum l -rv root could look like: + + +... +Subdisk root.p0.s0: + Size: 125829120 bytes (120 MB) + State: up + Plex root.p0 at offset 0 (0 B) + Drive disk0 (/dev/da0h) at offset 135680 (132 kB) + +Subdisk root.p1.s0: + Size: 125829120 bytes (120 MB) + State: up + Plex root.p1 at offset 0 (0 B) + Drive disk1 (/dev/da1h) at offset 135680 (132 kB) + + + The values to note are 135680 for the + offset (relative to partition + /dev/da0h). This translates to 265 + 512-byte disk blocks in bsdlabel's terms. + Likewise, the size of this root volume is 245760 512-byte + blocks. /dev/da1h, containing the + second replica of this root volume, has a symmetric + setup. + + The bsdlabel for these devices might look like: + + +... +8 partitions: +# size offset fstype [fsize bsize bps/cpg] + a: 245760 281 4.2BSD 2048 16384 0 # (Cyl. 0*- 15*) + c: 71771688 0 unused 0 0 # (Cyl. 0 - 4467*) + h: 71771672 16 vinum # (Cyl. 0*- 4467*) + + + It can be observed that the "size" + parameter for the faked "a" partition + matches the value outlined above, while the + "offset" parameter is the sum of the offset + within the Vinum partition "h", and the + offset of this partition within the device (or slice). This + is a typical setup that is necessary to avoid the problem + described in . It can also + be seen that the entire "a" partition is + completely within the "h" partition + containing all the Vinum data for this device. + + Note that in the above example, the entire device is + dedicated to Vinum, and there is no leftover pre-Vinum root + partition, since this has been a newly set-up disk that was + only meant to be part of a Vinum configuration, ever. + + + + Troubleshooting + + If something goes wrong, a way is needed to recover from + the situation. The following list contains few known pitfalls + and solutions. + + + System Bootstrap Loads, but System Does Not Boot + + If for any reason the system does not continue to boot, + the bootstrap can be interrupted with by pressing the + space key at the 10-seconds warning. The + loader variables (like vinum.autostart) + can be examined using the show, and + manipulated using set or + unset commands. + + If the only problem was that the Vinum kernel module was + not yet in the list of modules to load automatically, a + simple load geom_vinum will help. + + When ready, the boot process can be continued with a + boot -as. The options + will request the kernel to ask for the + root filesystem to mount (), and make the + boot process stop in single-user mode (), + where the root filesystem is mounted read-only. That way, + even if only one plex of a multi-plex volume has been + mounted, no data inconsistency between plexes is being + risked. + + At the prompt asking for a root filesystem to mount, any + device that contains a valid root filesystem can be entered. + If /etc/fstab had been set up + correctly, the default should be something like + ufs:/dev/gvinum/root. A typical alternate + choice would be something like + ufs:da0d which could be a + hypothetical partition that contains the pre-Vinum root + filesystem. Care should be taken if one of the alias + "a" partitions are entered here that are + actually reference to the subdisks of the Vinum root device, + because in a mirrored setup, this would only mount one piece + of a mirrored root device. If this filesystem is to be + mounted read-write later on, it is necessary to remove the + other plex(es) of the Vinum root volume since these plexes + would otherwise carry inconsistent data. + + + + Only Primary Bootstrap Loads + + If /boot/loader fails to load, but + the primary bootstrap still loads (visible by a single dash + in the left column of the screen right after the boot + process starts), an attempt can be made to interrupt the + primary bootstrap at this point, using the + space key. This will make the bootstrap + stop in stage two, see . An + attempt can be made here to boot off an alternate partition, + like the partition containing the previous root filesystem + that has been moved away from "a" + above. + + + + Nothing Boots, the Bootstrap + Panics + + This situation will happen if the bootstrap had been + destroyed by the Vinum installation. Unfortunately, Vinum + accidentally currently leaves only 4 KB at the beginning of + its partition free before starting to write its Vinum header + information. However, the stage one and two bootstraps plus + the bsdlabel embedded between them currently require 8 KB. + So if a Vinum partition was started at offset 0 within a + slice or disk that was meant to be bootable, the Vinum setup + will trash the bootstrap. + + Similarly, if the above situation has been recovered, + for example by booting from a Fixit medium, + and the bootstrap has been re-installed using + bsdlabel -B as described in , the bootstrap will trash the Vinum + header, and Vinum will no longer find its disk(s). Though + no actual Vinum configuration data or data in Vinum volumes + will be trashed by this, and it would be possible to recover + all the data by entering exact the same Vinum configuration + data again, the situation is hard to fix at all. It would + be necessary to move the entire Vinum partition by at least + 4 KB off, in order to have the Vinum header and the system + bootstrap no longer collide. + + + + + Differences for FreeBSD 4.X + + Under FreeBSD 4.X, some internal functions required to + make Vinum automatically scan all disks are missing, and the + code that figures out the internal ID of the root device is + not smart enough to handle a name like + /dev/vinum/root automatically. + Therefore, things are a little different here. + + Vinum must explicitly be told which disks to scan, using a + line like the following one in + /boot/loader.conf: + + vinum.drives="/dev/da0 /dev/da1" + + It is important that all drives are mentioned that could + possibly contain Vinum data. It does not harm if + more drives are listed, nor is it + necessary to add each slice and/or partition explicitly, since + Vinum will scan all slices and partitions of the named drives + for valid Vinum headers. + + Since the routines used to parse the name of the root + filesystem, and derive the device ID (major/minor number) are + only prepared to handle classical device names + like /dev/ad0s1a, they cannot make + any sense out of a root volume name like + /dev/vinum/root. For that reason, + Vinum itself needs to pre-setup the internal kernel parameter + that holds the ID of the root device during its own + initialization. This is requested by passing the name of the + root volume in the loader variable + vinum.root. The entry in + /boot/loader.conf to accomplish this + looks like: + + vinum.root="root" + + Now, when the kernel initialization tries to find out the + root device to mount, it sees whether some kernel module has + already pre-initialized the kernel parameter for it. If that + is the case, and the device claiming the + root device matches the major number of the driver as figured + out from the name of the root device string being passed (that + is, "vinum" in our case), it will use the + pre-allocated device ID, instead of trying to figure out one + itself. That way, during the usual automatic startup, it can + continue to mount the Vinum root volume for the root + filesystem. + + However, when boot -a has been + requesting to ask for entering the name of the root device + manually, it must be noted that this routine still cannot + actually parse a name entered there that refers to a Vinum + volume. If any device name is entered that does not refer to + a Vinum device, the mismatch between the major numbers of the + pre-allocated root parameter and the driver as figured out + from the given name will make this routine enter its normal + parser, so entering a string like + ufs:da0d will work as expected. Note + that if this fails, it is however no longer possible to + re-enter a string like ufs:vinum/root + again, since it cannot be parsed. The only way out is to + reboot again, and start over then. (At the + askroot prompt, the initial + /dev/ can always be omitted.) + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/virtualization/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/virtualization/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..c06cd5a6d9 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/virtualization/chapter.sgml @@ -0,0 +1,598 @@ + + + + + + + Murray + Stokely + Συνεισφορά από τον + + + + + + Εικονικοποίηση + + + Σύνοψη + + Το λογισμικό εικονικοποίησης επιτρέπει σε πολλαπλά λειτουργικά + συστήματα να εκτελούνται ταυτόχρονα στον ίδιο υπολογιστή. Σε + υπολογιστές PC το λογισμικό αυτό τυπικά χρησιμοποιεί ένα λειτουργικό + ως ξενιστή (host) στο οποίο και εκτελείται, και το οποίο υποστηρίζει + ένα οποιοδήποτε αριθμό από φιλοξενούμενα (guest) λειτουργικά. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Τη διαφορά μεταξύ ενός ξενιστή (host) και ενός φιλοξενούμενου + (guest) λειτουργικού. + + + + Πως να εγκαταστήσετε το &os; στο Linux με τη βοήθεια του + &xen;. + + + + Πως να εγκαταστήσετε το &os; σε ένα &apple; &macintosh; + υπολογιστή που βασίζεται σε &intel; αρχιτεκτονική. + + + + Πως να βελτιστοποιήσετε ένα &os; σύστημα για την καλύτερη + απόδοση σε περιβάλλον εικονικού μηχανήματος. + + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + + Να κατανοείτε τις βασικές έννοιες του &unix; και του &os; (). + + + Να γνωρίζετε πως θα εγκαταστήσετε το &os; (). + + Να γνωρίζετε πως θα ρυθμίσετε τη σύνδεση σας στο δίκτυο + (). + + Να γνωρίζετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό + τρίτου κατασκευαστή (). + + + + + + + + FreeBSD as a Guest OS + + + Parallels on MacOS + + Parallels Desktop for &mac; is a + commercial software product available for &intel; based &apple; + &mac; computers running &macos; 10.4.6 or higher. FreeBSD is a + fully supported guest operating system. + Once Parallels has been installed on &macos; + X, the user must configure a virtual machine and then install + the desired guest operating system. + + + Installing FreeBSD on Parallels/&macos; X + + The first step in installing FreeBSD on &macos; + X/Parallels is to create a new virtual + machine for installing FreeBSD. Select FreeBSD + as the Guest OS Type when prompted: + + + + + + + + And choose a reasonable amount of disk and + memory depending on your plans for this virtual FreeBSD + instance. 4GB and 512MB of RAM work well for most uses of + FreeBSD under Parallels: + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + Select the type of networking and a network + interface: + + + + + + + + + + + + + + Save and finish the configuration: + + + + + + + + + + + + + + After your FreeBSD virtual machine has been created, + you will need to install FreeBSD on it. This is best done + with an official FreeBSD CDROM or with an ISO image + downloaded from an official FTP site. When you have the + appropriate ISO image on your local &mac; filesystem or a + CDROM in your &mac;'s CD drive, click on the disc icon in the + bottom right corner of your FreeBSD + Parallels window. This + will bring up a window that allows you to associate the + CDROM drive in your virtual machine with an ISO file on + disk or with your real CDROM drive. + + + + + + + + Once you have made this association with your CDROM + source, reboot your FreeBSD virtual machine as normal by + clicking the reboot icon. + Parallels will reboot with a + special BIOS that first checks if you have a CDROM just as a + normal BIOS would do. + + + + + + + + In this case it will find the FreeBSD installation media + and begin a normal sysinstall based + installation as described in . You + may install, but do not attempt to configure X11 at + this time. + + + + + + + + When you have finished the installation, reboot + into your newly installed FreeBSD virtual machine. + + + + + + + + + + Configuring FreeBSD on &macos; X/Parallels + + After FreeBSD has been successfully installed on &macos; + X with Parallels, there are a number + of configuration steps that can be taken to optimize the system + for virtualized operation. + + + + Set boot loader variables + + The most important step is to reduce the + tunable to reduce the CPU utilization + of FreeBSD under the Parallels + environment. This is accomplished by adding the following + line to /boot/loader.conf: + + kern.hz=100 + + Without this setting, an idle FreeBSD + Parallels guest + OS will use roughly 15% of the CPU of a single + processor &imac;. After this change the usage will be + closer to a mere 5%. + + + + Create a new kernel configuration file + + You can remove all of the SCSI, FireWire, and USB + device drivers. Parallels + provides a virtual network + adapter used by the &man.ed.4; driver, so + all other network devices except for + &man.ed.4; and &man.miibus.4; can be + removed from the kernel. + + + + Setup networking + + The most basic networking setup involves simply + using DHCP to connect your virtual machine to the same + local area network as your host &mac;. This can be + accomplished by adding + ifconfig_ed0="DHCP" to + /etc/rc.conf. More advanced + networking setups are described in . + + + + + + + + + + + + Fukang + Chen (Loader) + Contributed by + + + + + + FreeBSD with &xen; on Linux + + The &xen; hypervisor is an open + source paravirtualization product which is now supported by the + commercial XenSource company. Guest operating systems are known + as domU domains, and the host operating system is known as dom0. + The first step in running a virtual FreeBSD instance under Linux + is to install &xen; for Linux dom0. + The host operating system will be a Slackware Linux + distribution. + + + Setup &xen; 3 on Linux dom0 + + + + Download &xen; 3.0 from XenSource + + Download xen-3.0.4_1-src.tgz + from . + + + + + Unpack the tarball + + &prompt.root; cd xen-3.0.4_1-src +&prompt.root; KERNELS="linux-2.6-xen0 linux-2.6-xenU" make world +&prompt.root; make install + + + To re-compile the kernel for dom0: + + &prompt.root; cd xen-3.0.4_1-src/linux-2.6.16.33-xen0 +&prompt.root; make menuconfig +&prompt.root; make +&prompt.root; make install + + Older version of &xen; may need to specify + make ARCH=xen menuconfig + + + + + Add a menu entry into Grub menu.lst + + Edit /boot/grub/menu.lst and + add the following lines: + + title Xen-3.0.4 +root (hd0,0) +kernel /boot/xen-3.0.4-1.gz dom0_mem=262144 +module /boot/vmlinuz-2.6.16.33-xen0 root=/dev/hda1 ro + + + + Reboot your computer into &xen; + + First, edit + /etc/xen/xend-config.sxp, and add + the following line: + + (network-script 'network-bridge netdev=eth0') + + Then, we can launch + &xen;: + + &prompt.root; /etc/init.d/xend start +&prompt.root; /etc/init.d/xendomains start + + Our dom0 is running: + + &prompt.root; xm list +Name ID Mem VCPUs State Time(s) +Domain-0 0 256 1 r----- 54452.9 + + + + + + FreeBSD 7-CURRENT domU + + Download the FreeBSD domU kernel for &xen; 3.0 and + disk image from http://www.fsmware.com/ + + + + kernel-current + + + + mdroot-7.0.bz2 + + + + xmexample1.bsd + + + + Put the configuration file xmexample1.bsd + into /etc/xen/ and modify the related + entries about where the kernel and the disk image are stored. + It should look like the following: + + kernel = "/opt/kernel-current" +memory = 256 +name = "freebsd" +vif = [ '' ] +disk = [ 'file:/opt/mdroot-7.0,hda1,w' ] +#on_crash = 'preserve' +extra = "boot_verbose" +extra += ",boot_single" +extra += ",kern.hz=100" +extra += ",vfs.root.mountfrom=ufs:/dev/xbd769a" + + The mdroot-7.0.bz2 file should be + uncompressed. + + Next, the __xen_guest section in kernel-current + needs to be altered to add the VIRT_BASE that + &xen; 3.0.3 requires: + + &prompt.root; objcopy kernel-current -R __xen_guest +&prompt.root; perl -e 'print "LOADER=generic,GUEST_OS=freebsd,GUEST_VER=7.0,XEN_VER=xen-3.0,BSD_SYMTAB,VIRT_BASE=0xC0000000\x00"' > tmp +&prompt.root; objcopy kernel-current --add-section __xen_guest=tmp + + &prompt.root; objdump -j __xen_guest -s kernel-current + +kernel-current: file format elf32-i386 + +Contents of section __xen_guest: + 0000 4c4f4144 45523d67 656e6572 69632c47 LOADER=generic,G + 0010 55455354 5f4f533d 66726565 6273642c UEST_OS=freebsd, + 0020 47554553 545f5645 523d372e 302c5845 GUEST_VER=7.0,XE + 0030 4e5f5645 523d7865 6e2d332e 302c4253 N_VER=xen-3.0,BS + 0040 445f5359 4d544142 2c564952 545f4241 D_SYMTAB,VIRT_BA + 0050 53453d30 78433030 30303030 3000 SE=0xC0000000. + + We are, now, ready to create and launch our domU: + + &prompt.root; xm create /etc/xen/xmexample1.bsd -c +Using config file "/etc/xen/xmexample1.bsd". +Started domain freebsd +WARNING: loader(8) metadata is missing! +Copyright (c) 1992-2006 The FreeBSD Project. +Copyright (c) 1979, 1980, 1983, 1986, 1988, 1989, 1991, 1992, 1993, 1994 +The Regents of the University of California. All rights reserved. +FreeBSD 7.0-CURRENT #113: Wed Jan 4 06:25:43 UTC 2006 + kmacy@freebsd7.gateway.2wire.net:/usr/home/kmacy/p4/freebsd7_xen3/src/sys/i386-xen/compile/XENCONF +WARNING: DIAGNOSTIC option enabled, expect reduced performance. +Xen reported: 1796.927 MHz processor. +Timecounter "ixen" frequency 1796927000 Hz quality 0 +CPU: Intel(R) Pentium(R) 4 CPU 1.80GHz (1796.93-MHz 686-class CPU) + Origin = "GenuineIntel" Id = 0xf29 Stepping = 9 + Features=0xbfebfbff<FPU,VME,DE,PSE,TSC,MSR,PAE,MCE,CX8,APIC,SEP,MTRR,PGE,MCA,CMOV,PAT,PSE36,CLFLUSH, + DTS,ACPI,MMX,FXSR,SSE,SSE2,SS,HTT,TM,PBE> + Features2=0x4400<CNTX-ID,<b14>> +real memory = 265244672 (252 MB) +avail memory = 255963136 (244 MB) +xc0: <Xen Console> on motherboard +cpu0 on motherboard +Timecounters tick every 10.000 msec +[XEN] Initialising virtual ethernet driver. +xn0: Ethernet address: 00:16:3e:6b:de:3a +[XEN] +Trying to mount root from ufs:/dev/xbd769a +WARNING: / was not properly dismounted +Loading configuration files. +No suitable dump device was found. +Entropy harvesting: interrupts ethernet point_to_point kickstart. +Starting file system checks: +/dev/xbd769a: 18859 files, 140370 used, 113473 free (10769 frags, 12838 blocks, 4.2% fragmentation) +Setting hostname: demo.freebsd.org. +lo0: flags=8049<UP,LOOPBACK,RUNNING,MULTICAST> mtu 16384 + inet6 ::1 prefixlen 128 + inet6 fe80::1%lo0 prefixlen 64 scopeid 0x2 + inet 127.0.0.1 netmask 0xff000000 +Additional routing options:. +Mounting NFS file systems:. +Starting syslogd. +/etc/rc: WARNING: Dump device does not exist. Savecore not run. +ELF ldconfig path: /lib /usr/lib /usr/lib/compat /usr/X11R6/lib /usr/local/lib +a.out ldconfig path: /usr/lib/aout /usr/lib/compat/aout /usr/X11R6/lib/aout +Starting usbd. +usb: Kernel module not available: No such file or directory +Starting local daemons:. +Updating motd. +Starting sshd. +Initial i386 initialization:. +Additional ABI support: linux. +Starting cron. +Local package initialization:. +Additional TCP options:. +Starting background file system checks in 60 seconds. + +Sun Apr 1 02:11:43 UTC 2007 + +FreeBSD/i386 (demo.freebsd.org) (xc0) + +login: + + The domU should run the &os; 7.0-CURRENT + kernel: + + &prompt.root; uname -a +FreeBSD demo.freebsd.org 7.0-CURRENT FreeBSD 7.0-CURRENT #113: Wed Jan 4 06:25:43 UTC 2006 +kmacy@freebsd7.gateway.2wire.net:/usr/home/kmacy/p4/freebsd7_xen3/src/sys/i386-xen/compile/XENCONF i386 + + The network can now be configured on the domU. The &os; + domU will use a specific interface called + xn0: + + &prompt.root; ifconfig xn0 10.10.10.200 netmask 255.0.0.0 +&prompt.root; ifconfig +xn0: flags=843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX> mtu 1500 + inet 10.10.10.200 netmask 0xff000000 broadcast 10.255.255.255 + ether 00:16:3e:6b:de:3a +lo0: flags=8049<UP,LOOPBACK,RUNNING,MULTICAST> mtu 16384 + inet6 ::1 prefixlen 128 + inet6 fe80::1%lo0 prefixlen 64 scopeid 0x2 + inet 127.0.0.1 netmask 0xff000000 + + On dom0 Slackware, some &xen; + dependant network interfaces should show up: + + &prompt.root; ifconfig +eth0 Link encap:Ethernet HWaddr 00:07:E9:A0:02:C2 + inet addr:10.10.10.130 Bcast:0.0.0.0 Mask:255.0.0.0 + UP BROADCAST RUNNING MULTICAST MTU:1500 Metric:1 + RX packets:815 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0 + TX packets:1400 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0 + collisions:0 txqueuelen:0 + RX bytes:204857 (200.0 KiB) TX bytes:129915 (126.8 KiB) + +lo Link encap:Local Loopback + inet addr:127.0.0.1 Mask:255.0.0.0 + UP LOOPBACK RUNNING MTU:16436 Metric:1 + RX packets:99 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0 + TX packets:99 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0 + collisions:0 txqueuelen:0 + RX bytes:9744 (9.5 KiB) TX bytes:9744 (9.5 KiB) + +peth0 Link encap:Ethernet HWaddr FE:FF:FF:FF:FF:FF + UP BROADCAST RUNNING NOARP MTU:1500 Metric:1 + RX packets:1853349 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0 + TX packets:952923 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0 + collisions:0 txqueuelen:1000 + RX bytes:2432115831 (2.2 GiB) TX bytes:86528526 (82.5 MiB) + Base address:0xc000 Memory:ef020000-ef040000 + +vif0.1 Link encap:Ethernet HWaddr FE:FF:FF:FF:FF:FF + UP BROADCAST RUNNING NOARP MTU:1500 Metric:1 + RX packets:1400 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0 + TX packets:815 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0 + collisions:0 txqueuelen:0 + RX bytes:129915 (126.8 KiB) TX bytes:204857 (200.0 KiB) + +vif1.0 Link encap:Ethernet HWaddr FE:FF:FF:FF:FF:FF + UP BROADCAST RUNNING NOARP MTU:1500 Metric:1 + RX packets:3 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0 + TX packets:2 errors:0 dropped:157 overruns:0 carrier:0 + collisions:0 txqueuelen:1 + RX bytes:140 (140.0 b) TX bytes:158 (158.0 b) + +xenbr1 Link encap:Ethernet HWaddr FE:FF:FF:FF:FF:FF + UP BROADCAST RUNNING NOARP MTU:1500 Metric:1 + RX packets:4 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0 + TX packets:0 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0 + collisions:0 txqueuelen:0 + RX bytes:112 (112.0 b) TX bytes:0 (0.0 b) + + &prompt.root; brctl show +bridge name bridge id STP enabled interfaces +xenbr1 8000.feffffffffff no vif0.1 + peth0 + vif1.0 + + + + + + VMware on &windows;/&mac;/&linux; + + This section has yet to be written. + + + + + + + FreeBSD as a Host OS + + FreeBSD is not officially supported by any virtualization + package as a host operating system at this time, but many people + use older versions of VMware in this capacity. + Work is also ongoing in getting &xen; to + work as a host environment on FreeBSD. + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/x11/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/x11/chapter.sgml new file mode 100644 index 0000000000..6fe8b97a13 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/x11/chapter.sgml @@ -0,0 +1,1633 @@ + + + + + + + Ken + Tom + Ανανεώθηκε για τον X11 server του X.Org από τον + + + Marc + Fonvieille + + + + + Το Σύστημα X Windows + + + Σύνοψη + + Το FreeBSD χρησιμοποιεί το X11 για να παρέχει στους χρήστες + ένα ισχυρό γραφικό περιβάλλον εργασίας. Το X11 + είναι μια υλοποίηση ανοικτού κώδικα του συστήματος X Windows που + περιλαμβάνει τόσο το &xorg; όσο και το + &xfree86;. Οι εκδόσεις του &os; μέχρι και + συμπεριλαμβανομένου του &os; 5.2.1-RELEASE + διαθέτουν στην προεπιλεγμένη εγκατάσταση το + &xfree86;, τον X11 server από + The &xfree86; Project, Inc. Από το &os; 5.3-RELEASE, η + προεπιλεγμένη και επίσημη διανομή του X11 άλλαξε στο + &xorg;, τον X11 server που αναπτύχθηκε από + το X.Org Foundation με άδεια χρήσης αρκετά όμοια με αυτή που χρησιμοποιείται + από το &os;. Υπάρχουν επίσης διαθέσιμοι εμπορικοί X servers για το &os;. + + + Το κεφάλαιο αυτό θα καλύψει την εγκατάσταση και ρύθμιση του + X11 με έμφαση στο &xorg;. Για + πληροφορίες σχετικά με την ρύθμιση του &xfree86; + (π.χ. σε παλιότερες εκδόσεις του &os; όπου το + &xfree86; ήταν η προεπιλεγμένη διανομή X11), + μπορείτε πάντα να ανατρέξετε στις αρχειοθετημένες εκδόσεις του + &os; Handbook στο . + + Για περισσότερες πληροφορίες που σχετίζονται με τις κάρτες γραφικών + που υποστηρίζονται από το X11, δείτε την δικτυακή τοποθεσία &xorg;. + + Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε: + + + + Τα διάφορα τμήματα του συστήματος X Windows, και πως + συνεργάζονται μεταξύ τους. + + + + Πως να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε το X11. + + + + Πως να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε διαφορετικούς + window managers. + + + + Πως να χρησιμοποιήσετε &truetype; γραμματοσειρές στο X11. + + + + Πως να ρυθμίσετε το σύστημα σας για logins σε γραφικό περιβάλλον + (XDM). + + + + Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει: + + + Να ξέρετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό τρίτου + κατασκευαστή (). + + + + + Understanding X + + Using X for the first time can be somewhat of a shock to someone + familiar with other graphical environments, such as µsoft.windows; or + &macos;. + + While it is not necessary to understand all of the details of various + X components and how they interact, some basic knowledge makes + it possible to take advantage of X's strengths. + + + Why X? + + X is not the first window system written for &unix;, but it is the + most popular of them. X's original development team had worked on another + window system prior to writing X. That system's name was + W (for Window). X was just the next + letter in the Roman alphabet. + + X can be called X, X Window System, + X11, and a number of other terms. You may find + that using the term X Windows to describe X11 + can be offensive to some people; for a bit more insight on + this, see &man.X.7;. + + + + The X Client/Server Model + + X was designed from the beginning to be network-centric, and + adopts a client-server model. + + In the X model, the + X server runs on the computer that has the keyboard, + monitor, and mouse attached. The server's responsibility includes tasks such as managing + the display, handling input from the keyboard and mouse, and so on. + Each X application (such as XTerm, or + &netscape;) is a client. A + client sends messages to the server such as Please draw a + window at these coordinates, and the server sends back + messages such as The user just clicked on the OK + button. + + In a home or small + office environment, the X server and the X clients commonly run on + the same computer. However, it is perfectly possible to run the X + server on a less powerful desktop computer, and run X applications + (the clients) on, say, the powerful and expensive machine that serves + the office. In this scenario the communication between the X client + and server takes place over the network. + + This confuses some people, because the X terminology is + exactly backward to what they expect. They expect the X + server to be the big powerful machine down the hall, and + the X client to be the machine on their desk. + + It is important to remember that the X server is the machine with the monitor and + keyboard, and the X clients are the programs that display the + windows. + + There is nothing in the protocol that forces the client and + server machines to be running the same operating system, or even to + be running on the same type of computer. It is certainly possible to + run an X server on µsoft.windows; or Apple's &macos;, and there are + various free and commercial applications available that do exactly + that. + + + + The Window Manager + + The X design philosophy is much like the &unix; design philosophy, + tools, not policy. This means that X does not try to + dictate how a task is to be accomplished. Instead, tools are provided + to the user, and it is the user's responsibility to decide how to use + those tools. + + This philosophy extends to X not dictating what windows should + look like on screen, how to move them around with the mouse, what + keystrokes should be used to move between windows (i.e., + + Alt + Tab + , in the case of µsoft.windows;), what the title bars + on each window should look like, whether or not they have close + buttons on them, and so on. + + Instead, X delegates this responsibility to an application called + a Window Manager. There are dozens of window + managers available for X: AfterStep, + Blackbox, ctwm, + Enlightenment, + fvwm, Sawfish, + twm, + Window Maker, and more. Each of these + window managers provides a different look and feel; some of them + support virtual desktops; some of them allow customized + keystrokes to manage the desktop; some have a Start + button or similar device; some are themeable, allowing + a complete change of look-and-feel by applying a new theme. These + window managers, and many more, are available in the + x11-wm category of the Ports Collection. + + In addition, the KDE and + GNOME desktop environments both have their + own window managers which integrate with the desktop. + + Each window manager also has a different configuration mechanism; + some expect configuration file written by hand, others feature + GUI tools for most of the configuration tasks; at least one + (Sawfish) has a configuration file written + in a dialect of the Lisp language. + + + Focus Policy + + Another feature the window manager is responsible for is the + mouse focus policy. Every windowing system + needs some means of choosing a window to be actively receiving + keystrokes, and should visibly indicate which window is active as + well. + + A familiar focus policy is called click-to-focus. + This is the model utilized by µsoft.windows;, in which a window + becomes active upon receiving a mouse click. + + X does not support any particular focus policy. Instead, the + window manager controls which window has the focus at any one time. + Different window managers will support different focus methods. All + of them support click to focus, and the majority of them support + several others. + + The most popular focus policies are: + + + + focus-follows-mouse + + + The window that is under the mouse pointer is the + window that has the focus. This may not necessarily be + the window that is on top of all the other windows. + The focus is changed by pointing at another window, there + is no need to click in it as well. + + + + + sloppy-focus + + + This policy is a small extension to focus-follows-mouse. + With focus-follows-mouse, if the mouse is moved over the + root window (or background) then no window has the focus, + and keystrokes are simply lost. With sloppy-focus, focus is + only changed when the cursor enters a new window, and not + when exiting the current window. + + + + + click-to-focus + + + The active window is selected by mouse click. The + window may then be raised, and appear in + front of all other windows. All keystrokes will now be + directed to this window, even if the cursor is moved to + another window. + + + + + Many window managers support other policies, as well as + variations on these. Be sure to consult the documentation for + the window manager itself. + + + + + Widgets + + The X approach of providing tools and not policy extends to the + widgets seen on screen in each application. + + Widget is a term for all the items in the user + interface that can be clicked or manipulated in some way; buttons, + check boxes, radio buttons, icons, lists, and so on. µsoft.windows; + calls these controls. + + µsoft.windows; and Apple's &macos; both have a very rigid widget + policy. Application developers are supposed to ensure that their + applications share a common look and feel. With X, it was not + considered sensible to mandate a particular graphical style, or set + of widgets to adhere to. + + As a result, do not expect X applications to have a common + look and feel. There are several popular widget sets and + variations, including the original Athena widget set from MIT, + &motif; (on which the widget set in + µsoft.windows; was modeled, all bevelled edges and three shades of + grey), OpenLook, and others. + + Most newer X applications today will use a modern-looking widget + set, either Qt, used by KDE, or + GTK+, used by the + GNOME + project. In this respect, there is some convergence in + look-and-feel of the &unix; desktop, which certainly makes things + easier for the novice user. + + + + + Installing X11 + + &xorg; is the default X11 + implementation for &os;. &xorg; is + the X server of the open source X Window System implementation released by the X.Org + Foundation. &xorg; is based on the code of + &xfree86 4.4RC2 and X11R6.6. + The version of &xorg; currently + available in the &os; Ports Collection is &xorg.version;. + + To build and install &xorg; from the + Ports Collection: + + &prompt.root; cd /usr/ports/x11/xorg +&prompt.root; make install clean + + + To build &xorg; in its + entirety, be sure to have at least 4 GB of free space + available. + + + Alternatively, X11 + can be installed directly from packages. + Binary packages to use with &man.pkg.add.1; tool are also available for + X11. When the remote fetching + feature of &man.pkg.add.1; is used, the version number of the + package must be removed. &man.pkg.add.1; will automatically fetch + the latest version of the application. + + So to fetch and install the package of + &xorg;, simply type: + + &prompt.root; pkg_add -r xorg + + The examples above will install the complete + X11 distribution including the + servers, clients, fonts etc. Separate packages and ports of X11 + are also + available. + + The rest of this chapter will explain how to configure + X11, and how to set up a productive desktop + environment. + + + + + + + Christopher + Shumway + Contributed by + + + + + X11 Configuration + + + &xorg; + X11 + + + Before Starting + + Before configuration of X11 + the following information about the target system is needed: + + + Monitor specifications + Video Adapter chipset + Video Adapter memory + + + horizontal scan rate + vertical scan rate + + The specifications for the monitor are used by + X11 to determine the resolution and + refresh rate to run at. These specifications can usually be + obtained from the documentation that came with the monitor or from + the manufacturer's website. There are two ranges of numbers that + are needed, the horizontal scan rate and the vertical synchronization + rate. + + The video adapter's chipset defines what driver module + X11 uses to talk to the graphics + hardware. With most chipsets, this can be automatically + determined, but it is still useful to know in case the automatic + detection does not work correctly. + + Video memory on the graphic adapter determines the + resolution and color depth which the system can run at. This is + important to know so the user knows the limitations of the + system. + + + + Configuring X11 + + Configuration of X11 is + a multi-step process. The first step is to build an initial + configuration file. + As the super user, simply + run: + + &prompt.root; Xorg -configure + + This will generate an + X11 configuration skeleton file in the + /root directory called + xorg.conf.new (whether you &man.su.1; or + do a direct login affects the inherited supervisor + $HOME directory variable). The + X11 program will attempt to probe + the graphics hardware on the system and write a + configuration file to load the proper drivers for the detected + hardware on the target system. + + The next step is to test the existing + configuration to verify that &xorg; + can work with the graphics + hardware on the target system. To perform this task, + type: + + &prompt.root; Xorg -config xorg.conf.new + + If a black and grey grid and an X mouse cursor appear, + the configuration was successful. To exit the test, just press + + Ctrl + Alt + Backspace + simultaneously. + + If the mouse does not work, you will need to first + configure it before proceeding. See + in the &os; install chapter. + + X11 tuning + + Next, tune the xorg.conf.new + configuration file to taste. Open the file in a text editor such + as &man.emacs.1; or &man.ee.1;. First, add the + frequencies for the target system's monitor. These are usually + expressed as a horizontal and vertical synchronization rate. These + values are added to the xorg.conf.new file + under the "Monitor" section: + + Section "Monitor" + Identifier "Monitor0" + VendorName "Monitor Vendor" + ModelName "Monitor Model" + HorizSync 30-107 + VertRefresh 48-120 +EndSection + + The HorizSync and + VertRefresh keywords may be missing in the + configuration file. If they are, they need to be added, with + the correct horizontal synchronization rate placed after the + HorizSync keyword and the vertical + synchronization rate after the VertRefresh + keyword. In the example above the target monitor's rates were + entered. + + X allows DPMS (Energy Star) features to be used with capable + monitors. The &man.xset.1; program controls the time-outs and can force + standby, suspend, or off modes. If you wish to enable DPMS features + for your monitor, you must add the following line to the monitor + section: + + + Option "DPMS" + + + xorg.conf + + + While the xorg.conf.new + configuration file is still open in an editor, select + the default resolution and color depth desired. This is + defined in the "Screen" section: + + Section "Screen" + Identifier "Screen0" + Device "Card0" + Monitor "Monitor0" + DefaultDepth 24 + SubSection "Display" + Viewport 0 0 + Depth 24 + Modes "1024x768" + EndSubSection +EndSection + + The DefaultDepth keyword describes + the color depth to run at by default. This can be overridden + with the command line switch to + &man.Xorg.1;. + The Modes keyword + describes the resolution to run at for the given color depth. + Note that only VESA standard modes are supported as defined by + the target system's graphics hardware. + In the example above, the default color depth is twenty-four + bits per pixel. At this color depth, the accepted resolution is + 1024 by 768 + pixels. + + Finally, write the configuration file and test it using + the test mode given above. + + + One of the tools available to assist you during + troubleshooting process are the X11 log files, which contain + information on each device that the X11 server attaches to. + &xorg; log file names are in the format + of /var/log/Xorg.0.log. The exact name + of the log can vary from Xorg.0.log to + Xorg.8.log and so forth. + + + If all is well, the configuration + file needs to be installed in a common location where + &man.Xorg.1; can find it. + This is typically /etc/X11/xorg.conf or + /usr/local/etc/X11/xorg.conf. + + &prompt.root; cp xorg.conf.new /etc/X11/xorg.conf + + The X11 configuration process is now + complete. &xorg; may be now + started with the &man.startx.1; utility. + The X11 server may also be started with the use of + &man.xdm.1;. + + There is also a graphical configuration tool, + &man.xorgcfg.1;, which comes with the + X11 distribution. It + allows you to interactively define your configuration by choosing + the appropriate drivers and settings. This program can be invoked from the console, by typing the command xorgcfg -textmode. For more details, + refer to the &man.xorgcfg.1; manual page. + + Alternatively, there is also a tool called &man.xorgconfig.1;. + This program is a console utility that is less user friendly, + but it may work in situations where the other tools do + not. + + + + + Advanced Configuration Topics + + + Configuration with &intel; i810 Graphics Chipsets + + Intel i810 graphic chipset + + Configuration with &intel; i810 integrated chipsets + requires the agpgart + AGP programming interface for X11 + to drive the card. See the &man.agp.4; driver manual page + for more information. + + This will allow configuration of the hardware as any other + graphics board. Note on systems without the &man.agp.4; + driver compiled in the kernel, trying to load the module + with &man.kldload.8; will not work. This driver has to be + in the kernel at boot time through being compiled in or + using /boot/loader.conf. + + + + Adding a Widescreen Flatpanel to the Mix + + widescreen flatpanel configuration + + This section assumes a bit of advanced configuration knowledge. + If attempts to use the standard configuration tools above have not + resulted in a working configuration, there is information enough + in the log files to be of use in getting the setup working. + Use of a text editor will be necessary. + + Current widescreen (WSXGA, WSXGA+, WUXGA, WXGA, WXGA+, et.al.) + formats support 16:10 and 10:9 formats or aspect ratios that can + be problematic. Examples of some common screen resolutions for + 16:10 aspect ratios are: + + + 2560x1600 + 1920x1200 + 1680x1050 + 1440x900 + 1280x800 + + + At some point, it will be as easy as adding one of these + resolutions as a possible Mode in the Section + "Screen" as such: + + Section "Screen" +Identifier "Screen0" +Device "Card0" +Monitor "Monitor0" +DefaultDepth 24 +SubSection "Display" + Viewport 0 0 + Depth 24 + Modes "1680x1050" +EndSubSection +EndSection + + &xorg; is smart enough to pull the + resolution information from the widescreen via I2C/DDC information + so it knows what the monitor can handle as far as frequencies + and resolutions. + + If those ModeLines do not exist in the drivers, + one might need to give &xorg; a little hint. + Using /var/log/Xorg.0.log one can extract + enough information to manually create a ModeLine that + will work. Simply look for information resembling this: + + (II) MGA(0): Supported additional Video Mode: +(II) MGA(0): clock: 146.2 MHz Image Size: 433 x 271 mm +(II) MGA(0): h_active: 1680 h_sync: 1784 h_sync_end 1960 h_blank_end 2240 h_border: 0 +(II) MGA(0): v_active: 1050 v_sync: 1053 v_sync_end 1059 v_blanking: 1089 v_border: 0 +(II) MGA(0): Ranges: V min: 48 V max: 85 Hz, H min: 30 H max: 94 kHz, PixClock max 170 MHz + + This information is called EDID information. Creating a + ModeLine from this is just a matter of putting the + numbers in the correct order: + + ModeLine <name> <clock> <4 horiz. timings> <4 vert. timings> + + So that the ModeLine in Section "Monitor" + for this example would look like this: + + Section "Monitor" +Identifier "Monitor1" +VendorName "Bigname" +ModelName "BestModel" +ModeLine "1680x1050" 146.2 1680 1784 1960 2240 1050 1053 1059 1089 +Option "DPMS" +EndSection + + Now having completed these simple editing steps, X should start + on your new widescreen monitor. + + + + + + + + + Murray + Stokely + Contributed by + + + + Using Fonts in X11 + + + Type1 Fonts + The default fonts that ship with + X11 are less than ideal for typical + desktop publishing applications. Large presentation fonts show up + jagged and unprofessional looking, and small fonts in + &netscape; are almost completely unintelligible. + However, there are several free, high quality Type1 (&postscript;) fonts + available which can be readily used + with X11. For instance, the URW font collection + (x11-fonts/urwfonts) includes + high quality versions of standard type1 fonts (Times Roman, + Helvetica, Palatino and others). The Freefonts collection + (x11-fonts/freefonts) includes + many more fonts, but most of them are intended for use in + graphics software such as the Gimp, and are not + complete enough to serve as screen fonts. In addition, + X11 can be configured to use + &truetype; fonts with a minimum of effort. For more details on + this, see the &man.X.7; manual page or the + section on &truetype; fonts. + + To install the above Type1 font collections from the ports + collection, run the following commands: + + &prompt.root; cd /usr/ports/x11-fonts/urwfonts +&prompt.root; make install clean + + And likewise with the freefont or other collections. To have the X + server detect these fonts, add an appropriate line to the + X server configuration file (/etc/X11/xorg.conf), + which reads: + + FontPath "/usr/local/lib/X11/fonts/URW/" + + Alternatively, at the command line in the X session + run: + + &prompt.user; xset fp+ /usr/local/lib/X11/fonts/URW +&prompt.user; xset fp rehash + + This will work but will be lost when the X session is closed, + unless it is added to the startup file (~/.xinitrc + for a normal startx session, + or ~/.xsession when logging in through a + graphical login manager like XDM). + A third way is to use the new + /usr/local/etc/fonts/local.conf file: see the + section on anti-aliasing. + + + + + &truetype; Fonts + + TrueType Fonts + fonts + TrueType + + + &xorg; has built in support + for rendering &truetype; fonts. There are two different modules + that can enable this functionality. The freetype module is used + in this example because it is more consistent with the other font + rendering back-ends. To enable the freetype module just add the + following line to the "Module" section of the + /etc/X11/xorg.conf file. + + Load "freetype" + + Now make a directory for the &truetype; fonts (for example, + /usr/local/lib/X11/fonts/TrueType) + and copy all of the &truetype; fonts into this directory. Keep in + mind that &truetype; fonts cannot be directly taken from a + &macintosh;; they must be in &unix;/&ms-dos;/&windows; format for use by + X11. Once the files have been + copied into this directory, use + ttmkfdir to create a + fonts.dir file, so that the X font renderer + knows that these new files have been installed. + ttmkfdir is available from the FreeBSD + Ports Collection as + x11-fonts/ttmkfdir. + + &prompt.root; cd /usr/local/lib/X11/fonts/TrueType +&prompt.root; ttmkfdir -o fonts.dir + + Now add the &truetype; directory to the font + path. This is just the same as described above for Type1 fonts, that is, use + + &prompt.user; xset fp+ /usr/local/lib/X11/fonts/TrueType +&prompt.user; xset fp rehash + + or add a FontPath line to the + xorg.conf file. + + That's it. Now &netscape;, + Gimp, + &staroffice;, and all of the other X + applications should now recognize the installed &truetype; + fonts. Extremely small fonts (as with text in a high resolution + display on a web page) and extremely large fonts (within + &staroffice;) will look much better + now. + + + + + + + Joe Marcus + Clarke + Updated by + + + + + Anti-Aliased Fonts + + anti-aliased fonts + fonts + anti-aliased + + Anti-aliasing has been available in X11 since + &xfree86; 4.0.2. However, font + configuration was cumbersome before the introduction of + &xfree86; 4.3.0. + Beginning with + &xfree86; 4.3.0, all fonts in X11 + that are found + in /usr/local/lib/X11/fonts/ and + ~/.fonts/ are automatically + made available for anti-aliasing to Xft-aware applications. Not + all applications are Xft-aware, but many have received Xft support. + Examples of Xft-aware applications include Qt 2.3 and higher (the + toolkit for the KDE desktop), + GTK+ 2.0 and higher (the toolkit for the + GNOME desktop), and + Mozilla 1.2 and higher. + + + In order to control which fonts are anti-aliased, or to + configure anti-aliasing properties, create (or edit, if it + already exists) the file + /usr/local/etc/fonts/local.conf. Several + advanced features of the Xft font system can be tuned using + this file; this section describes only some simple + possibilities. For more details, please see + &man.fonts-conf.5;. + + XML + + This file must be in XML format. Pay careful attention to + case, and make sure all tags are properly closed. The file + begins with the usual XML header followed by a DOCTYPE + definition, and then the <fontconfig> tag: + + + <?xml version="1.0"?> + <!DOCTYPE fontconfig SYSTEM "fonts.dtd"> + <fontconfig> + + + As previously stated, all fonts in + /usr/local/lib/X11/fonts/ as well as + ~/.fonts/ are already made available to + Xft-aware applications. If you wish to add another directory + outside of these two directory trees, add a line similar to the + following to + /usr/local/etc/fonts/local.conf: + + <dir>/path/to/my/fonts</dir> + + After adding new fonts, and especially new font directories, + you should run the following command to rebuild the font + caches: + + &prompt.root; fc-cache -f + + Anti-aliasing makes borders slightly fuzzy, which makes very + small text more readable and removes staircases from + large text, but can cause eyestrain if applied to normal text. To + exclude font sizes smaller than 14 point from anti-aliasing, include + these lines: + + <match target="font"> + <test name="size" compare="less"> + <double>14</double> + </test> + <edit name="antialias" mode="assign"> + <bool>false</bool> + </edit> + </match> + <match target="font"> + <test name="pixelsize" compare="less" qual="any"> + <double>14</double> + </test> + <edit mode="assign" name="antialias"> + <bool>false</bool> + </edit> + </match> + + fonts + spacing + + Spacing for some monospaced fonts may also be inappropriate + with anti-aliasing. This seems to be an issue with + KDE, in particular. One possible fix for + this is to force the spacing for such fonts to be 100. Add the + following lines: + + <match target="pattern" name="family"> + <test qual="any" name="family"> + <string>fixed</string> + </test> + <edit name="family" mode="assign"> + <string>mono</string> + </edit> + </match> + <match target="pattern" name="family"> + <test qual="any" name="family"> + <string>console</string> + </test> + <edit name="family" mode="assign"> + <string>mono</string> + </edit> + </match> + + (this aliases the other common names for fixed fonts as + "mono"), and then add: + + <match target="pattern" name="family"> + <test qual="any" name="family"> + <string>mono</string> + </test> + <edit name="spacing" mode="assign"> + <int>100</int> + </edit> + </match> + + Certain fonts, such as Helvetica, may have a problem when + anti-aliased. Usually this manifests itself as a font that + seems cut in half vertically. At worst, it may cause + applications such as Mozilla to + crash. To avoid this, consider adding the following to + local.conf: + + <match target="pattern" name="family"> + <test qual="any" name="family"> + <string>Helvetica</string> + </test> + <edit name="family" mode="assign"> + <string>sans-serif</string> + </edit> + </match> + + Once you have finished editing + local.conf make sure you end the file + with the </fontconfig> tag. Not doing this will cause + your changes to be ignored. + + The default font set that comes with + X11 is not very + desirable when it comes to anti-aliasing. A much better + set of default fonts can be found in the + x11-fonts/bitstream-vera + port. This port will install a + /usr/local/etc/fonts/local.conf file + if one does not exist already. If the file does exist, + the port will create a /usr/local/etc/fonts/local.conf-vera + file. Merge the contents of this file into + /usr/local/etc/fonts/local.conf, and the + Bitstream fonts will automatically replace the default + X11 Serif, Sans Serif, and Monospaced + fonts. + + Finally, users can add their own settings via their personal + .fonts.conf files. To do this, each user should + simply create a ~/.fonts.conf. This file must + also be in XML format. + + LCD screen + Fonts + LCD screen + + One last point: with an LCD screen, sub-pixel sampling may be + desired. This basically treats the (horizontally separated) + red, green and blue components separately to improve the horizontal + resolution; the results can be dramatic. To enable this, add the + line somewhere in the local.conf file: + + + <match target="font"> + <test qual="all" name="rgba"> + <const>unknown</const> + </test> + <edit name="rgba" mode="assign"> + <const>rgb</const> + </edit> + </match> + + + Depending on the sort of display, + rgb may need to be changed to bgr, + vrgb or vbgr: experiment and + see which works best. + + + Mozilla + disabling anti-aliased fonts + + + Anti-aliasing should be enabled the next time the X + server is started. However, programs must know how to take + advantage of it. At present, the Qt toolkit does, + so the entire KDE environment can + use anti-aliased fonts. + GTK+ and + GNOME can also be made to use + anti-aliasing via the Font capplet (see for details). By default, + Mozilla 1.2 and greater will + automatically use anti-aliasing. To disable this, rebuild + Mozilla with the + -DWITHOUT_XFT flag. + + + + + + + + Seth + Kingsley + Contributed by + + + + The X Display Manager + + Overview + + X Display Manager + The X Display Manager (XDM) is + an optional part of the X Window System that is used for login + session management. This is useful for several types of + situations, including minimal X Terminals, + desktops, and large network display + servers. Since the X Window System is network and protocol + independent, there are a wide variety of possible configurations + for running X clients and servers on different machines + connected by a network. XDM provides + a graphical interface for choosing which display server to + connect to, and entering authorization information such as a + login and password combination. + + Think of XDM as + providing the same functionality to the user as the + &man.getty.8; utility (see for + details). That is, it performs system logins to the display + being connected to and then runs a session manager on behalf of + the user (usually an X window + manager). XDM then waits for this + program to exit, signaling that the user is done and should be + logged out of the display. At this point, + XDM can display the login and display + chooser screens for the next user to login. + + + + Using XDM + + The XDM daemon program is + located in /usr/local/bin/xdm. This program + can be run at any time as root and it will + start managing the X display on the local machine. If + XDM is to be run every + time the machine boots up, a convenient way to do this is by + adding an entry to /etc/ttys. For more + information about the format and usage of this file, see . There is a line in the default + /etc/ttys file for running the + XDM daemon on a virtual terminal: + + ttyv8 "/usr/local/bin/xdm -nodaemon" xterm off secure + + By default this entry is disabled; in order to enable it + change field 5 from off to + on and restart &man.init.8; using the + directions in . The first field, the + name of the terminal this program will manage, is + ttyv8. This means that + XDM will start running on the 9th + virtual terminal. + + + + Configuring XDM + + The XDM configuration directory + is located in /usr/local/lib/X11/xdm. In + this directory there are several files used to change the + behavior and appearance of + XDM. Typically these files will + be found: + + + + + + File + Description + + + + + + Xaccess + Client authorization ruleset. + + + + Xresources + Default X resource values. + + + + Xservers + List of remote and local displays to manage. + + + + Xsession + Default session script for logins. + + + + Xsetup_* + Script to launch applications before the login + interface. + + + + xdm-config + Global configuration for all displays running on + this machine. + + + + xdm-errors + Errors generated by the server program. + + + + xdm-pid + The process ID of the currently running XDM. + + + + + + Also in this directory are a few scripts and programs used + to set up the desktop when XDM is + running. The purpose of each of these files will be briefly + described. The exact syntax and usage of all of these files is + described in &man.xdm.1;. + + The default configuration is a simple rectangular login + window with the hostname of the machine displayed at the top in + a large font and Login: and + Password: prompts below. This is a good starting + point for changing the look and feel of + XDM screens. + + + Xaccess + + The protocol for connecting to + XDM controlled displays is called + the X Display Manager Connection Protocol (XDMCP). This file + is a ruleset for controlling XDMCP connections from remote + machines. It is ignored unless the xdm-config + is changed to listen for remote connections. By default, it does + not allow any clients to connect. + + + + Xresources + This is an application-defaults file for the display + chooser and the login screens. This is where the appearance + of the login program can be modified. The format is identical + to the app-defaults file described in the + X11 documentation. + + + + Xservers + This is a list of the remote displays the chooser should + provide as choices. + + + + Xsession + This is the default session script for + XDM to run after a user has logged + in. Normally each user will have a customized session script + in ~/.xsession that overrides this + script. + + + + Xsetup_* + These will be run automatically before displaying the + chooser or login interfaces. There is a script for each + display being used, named Xsetup_ followed + by the local display number (for instance + Xsetup_0). Typically these scripts will + run one or two programs in the background such as + xconsole. + + + + xdm-config + This contains settings in the form of app-defaults + that are applicable to every display that this installation + manages. + + + + xdm-errors + This contains the output of the X servers that + XDM is trying to run. If a display + that XDM is trying to start hangs + for some reason, this is a good place to look for error + messages. These messages are also written to the user's + ~/.xsession-errors file on a per-session + basis. + + + + + Running a Network Display Server + + In order for other clients to connect to the display + server, edit the access control rules, and enable the connection + listener. By default these are set to conservative values. + To make XDM listen for connections, + first comment out a line in the xdm-config + file: + + ! SECURITY: do not listen for XDMCP or Chooser requests +! Comment out this line if you want to manage X terminals with xdm +DisplayManager.requestPort: 0 + + and then restart XDM. Remember that + comments in app-defaults files begin with a ! + character, not the usual #. More strict + access controls may be desired. Look at the example + entries in Xaccess, and refer to the + &man.xdm.1; manual page. + + + + Replacements for XDM + + Several replacements for the default + XDM program exist. One of them, + kdm (bundled with + KDE) is described later in this + chapter. The kdm display manager offers many visual + improvements and cosmetic frills, as well as the + functionality to allow users to choose their window manager + of choice at login time. + + + + + + + + Valentino + Vaschetto + Contributed by + + + + + + Desktop Environments + + This section describes the different desktop environments + available for X on FreeBSD. A desktop environment + can mean anything ranging from a simple window manager to a + complete suite of desktop applications, such as + KDE or GNOME. + + + + GNOME + + + About GNOME + + GNOME + GNOME is a user-friendly + desktop environment that enables users to easily use and + configure their computers. GNOME + includes a panel (for starting applications and displaying + status), a desktop (where data and applications can be + placed), a set of standard desktop tools and applications, and + a set of conventions that make it easy for applications to + cooperate and be consistent with each other. Users of other + operating systems or environments should feel right at home + using the powerful graphics-driven environment that + GNOME provides. More + information regarding GNOME on + FreeBSD can be found on the FreeBSD GNOME + Project's web site. The web site also contains fairly + comprehensive FAQs about installing, configuring, and managing + GNOME. + + + + Installing GNOME + + The software can be easily installed from a package or the + Ports Collection: + + To install the GNOME package + from the network, simply type: + + &prompt.root; pkg_add -r gnome2 + + To build GNOME from source, use + the ports tree: + + &prompt.root; cd /usr/ports/x11/gnome2 +&prompt.root; make install clean + + Once GNOME is installed, + the X server must be told to start + GNOME instead of a default window + manager. + + The easiest way to start + GNOME is with + GDM, the GNOME Display Manager. + GDM, which is installed as a part + of the GNOME desktop (but is + disabled by default), can be enabled by adding + gdm_enable="YES" to + /etc/rc.conf. Once you have rebooted, + GNOME will start automatically + once you log in — no further configuration is + necessary. + + GNOME may also be started + from the command-line by properly configuring a file named + .xinitrc. + If a custom .xinitrc is already in + place, simply replace the line that starts the current window + manager with one that starts + /usr/local/bin/gnome-session instead. + If nothing special has been done to the configuration file, + then it is enough simply to type: + + &prompt.user; echo "/usr/local/bin/gnome-session" > ~/.xinitrc + + Next, type startx, and the + GNOME desktop environment will be + started. + + If an older display manager, like + XDM, is being used, this will not work. + Instead, create an executable .xsession + file with the same command in it. To do this, edit the file + and replace the existing window manager command with + /usr/local/bin/gnome-session: + + + &prompt.user; echo "#!/bin/sh" > ~/.xsession +&prompt.user; echo "/usr/local/bin/gnome-session" >> ~/.xsession +&prompt.user; chmod +x ~/.xsession + + Yet another option is to configure the display manager to + allow choosing the window manager at login time; the section on + KDE details + explains how to do this for kdm, the + display manager of KDE. + + + + Anti-aliased Fonts with GNOME + + GNOME + anti-aliased fonts + X11 + supports anti-aliasing via its RENDER extension. + GTK+ 2.0 and greater (the toolkit used by + GNOME) can make use of this + functionality. Configuring anti-aliasing is described in + . So, with up-to-date software, + anti-aliasing is possible within the + GNOME desktop. Just go to + + Applications + Desktop Preferences + Font, and select either + Best shapes, + Best contrast, or + Subpixel smoothing (LCDs). For a + GTK+ application that is not part of the + GNOME desktop, set the + environment variable GDK_USE_XFT to + 1 before launching the program. + + + + + KDE + + KDE + + About KDE + + KDE is an easy to use + contemporary desktop environment. Some of the things that + KDE brings to the user are: + + + + A beautiful contemporary desktop + + + + A desktop exhibiting complete network transparency + + + + An integrated help system allowing for convenient, + consistent access to help on the use of the + KDE desktop and its + applications + + + + Consistent look and feel of all + KDE applications + + + + Standardized menu and toolbars, keybindings, color-schemes, + etc. + + + + Internationalization: KDE + is available in more than 40 languages + + + + Centralized consisted dialog driven desktop + configuration + + + + A great number of useful + KDE applications + + + + KDE comes with a web browser called + Konqueror, which represents + a solid competitor to other existing web browsers on &unix; + systems. More information on KDE + can be found on the KDE + website. For FreeBSD specific information and + resources on KDE, consult + the FreeBSD-KDE + team's website. + + + + Installing KDE + + Just as with GNOME or any + other desktop environment, the software can be easily installed + from a package or the Ports Collection: + + To install the KDE package + from the network, simply type: + + &prompt.root; pkg_add -r kde + + &man.pkg.add.1; will automatically fetch the latest version + of the application. + + To build KDE from source, + use the ports tree: + + &prompt.root; cd /usr/ports/x11/kde3 +&prompt.root; make install clean + + After KDE has been installed, + the X server must be told to launch this application + instead of the default window manager. This is accomplished + by editing the .xinitrc file: + + &prompt.user; echo "exec startkde" > ~/.xinitrc + + Now, whenever the X Window System is invoked with + startx, + KDE will be the desktop. + + If a display manager such as + XDM is being used, the + configuration is slightly different. Edit the + .xsession file instead. Instructions + for kdm are described later in + this chapter. + + + + + More Details on KDE + + Now that KDE is installed on + the system, most things can be discovered through the + help pages, or just by pointing and clicking at various menus. + &windows; or &mac; users will feel quite at home. + + The best reference for KDE is + the on-line documentation. KDE + comes with its own web browser, + Konqueror, dozens of useful + applications, and extensive documentation. The remainder of + this section discusses the technical items that are + difficult to learn by random exploration. + + + The KDE Display Manager + + KDE + display manager + An administrator of a multi-user system may wish to have + a graphical login screen to welcome users. + XDM can be + used, as described earlier. However, + KDE includes an + alternative, kdm, which is designed + to look more attractive and include more login-time options. + In particular, users can easily choose (via a menu) which + desktop environment (KDE, + GNOME, or something else) to run + after logging on. + + To enable kdm, the + ttyv8 entry in /etc/ttys + has to be adapted. The line should look as follows: + + ttyv8 "/usr/local/bin/kdm -nodaemon" xterm on secure + + + + + + XFce + + About XFce + + XFce is a desktop environment + based on the GTK+ + toolkit used by GNOME, but is much + more lightweight and meant for those who want a simple, + efficient desktop which is nevertheless easy to use and + configure. Visually, it looks very much like + CDE, found on commercial &unix; + systems. Some of XFce's features + are: + + + + A simple, easy-to-handle desktop + + + + Fully configurable via mouse, with drag and + drop, etc + + + + Main panel similar to CDE, with + menus, applets and applications launchers + + + + Integrated window manager, file manager, sound manager, + GNOME compliance module, and other + things + + + + Themeable (since it uses GTK+) + + + + Fast, light and efficient: ideal for older/slower machines + or machines with memory limitations + + + + More information on XFce + can be found on the XFce + website. + + + + Installing XFce + + A binary package for XFce + exists (at the time of writing). To install, simply type: + + &prompt.root; pkg_add -r xfce4 + + Alternatively, to build from source, use the ports + collection: + + &prompt.root; cd /usr/ports/x11-wm/xfce4 +&prompt.root; make install clean + + Now, tell the X server to launch + XFce the next time X is started. + Simply type this: + + &prompt.user; echo "/usr/local/bin/startxfce4" > ~/.xinitrc + + The next time X is started, + XFce will be the desktop. + As before, if a display manager like + XDM is being used, create an + .xsession, as described in the + section on GNOME, but + with the /usr/local/bin/startxfce4 + command; or, configure the display manager to allow + choosing a desktop at login time, as explained in + the section on kdm. + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/books.ent b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/books.ent new file mode 100644 index 0000000000..cb98313416 --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/books.ent @@ -0,0 +1,58 @@ + + + +%l10n; + +%l10n-common; + +%bookinfo; + +%translators; + +%mailing-lists; + +%teams; + +%newsgroups; + +%man; + +%bookinfo; + + + +%freebsd; + +%freebsd.el; + + +%authors; + +%teams; + +%mailing-lists; + +%newsgroups; + +%trademarks; + + + +%urls; + +%urls.el; diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/catalog b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/catalog index 3c1ce217b6..1555ba2150 100644 --- a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/catalog +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/catalog @@ -1,30 +1,48 @@ -- ...................................................................... -- -- FreeBSD SGML Public Identifiers ...................................... -- -- $FreeBSD$ -- -- It doesn't make sense to translate all the entity files of the -- FreeBSD docs to Greek; some of the entities are better left off in -- their original English version. Please use your judgement wisely -- when adding new entity translations to the Greek translations. PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook FreeBSD Articles Entity Set//EL" "articles.ent" +PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook FreeBSD Books Entity Set//EL" + "books.ent" + PUBLIC "-//FreeBSD//DOCUMENT DocBook Stylesheet//EN" "freebsd.dsl" +PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook Miscellaneous FreeBSD Entities//EN" + "../../../share/sgml/freebsd.ent" + +PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook Miscellaneous FreeBSD Entities//EL" + "freebsd.ent" + PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook Mailing List Entities//EL" "mailing-lists.ent" -PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook BookInfo Entities//EL" +PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook BookInfo Entities//EL" "bookinfo.ent" +PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook Newsgroup Entities//EL" + "newsgroups.ent" + PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook Team Entities//EL" "teams.ent" PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook Trademark Entities//EL" "trademarks.ent" +PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook Translator Entities//EL" + "translators.ent" + PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook Language Specific Entities//EN" "l10n.ent" + +PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook URL Entities//EL" + "urls.ent" diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/freebsd.ent b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/freebsd.ent new file mode 100644 index 0000000000..130364fa7e --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/freebsd.ent @@ -0,0 +1,23 @@ + + + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/glossary/freebsd-glossary.sgml b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/glossary/freebsd-glossary.sgml index e0fd007804..51b5df2bd6 100644 --- a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/glossary/freebsd-glossary.sgml +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/glossary/freebsd-glossary.sgml @@ -1,257 +1,257 @@ Λεξικό του &os; Αυτό το λεξικό περιέχει όρους και ακρωνύμια που χρησιμοποιούνται από την κοινότητα κι από τα κείμενα της τεκμηρίωσης του &os;. B Berkeley Software Distribution BSD Αυτό είναι το όνομα που έδωσε το Computer Systems Research Group (CSRG) στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Berkeley στις βελτιώσεις και μεταβολές - που έκανε στο &unix; 32V της A&&smp;T. Το &os; είναι ένας + που έκανε στο &unix; 32V της A&T. Το &os; είναι ένας απόγονος της δουλειάς του CSRG. Bikeshed Building Ένα φαινόμενο κατά τη διάρκεια του οποίου πολύς κόσμος λέει τη γνώμη του για ένα αδιάφορο ή ασήμαντο θέμα, ενώ την ίδια στιγμή ένα πολύπλοκο (αρχικό) θέμα μένει εκτός ενδιαφέροντος. Δείτε και τη λίστα FAQ του &os; για την καταγωγή του όρου. BSD G Giant Το όνομα ενός μηχανισμού αμοιβαίου αποκλεισμού (ένα sleep mutex) που προστατεύει ένα μεγάλο μέρος των πηγών του πυρήνα. Παρόλο που ένας τέτοιος απλός μηχανισμός ήταν αρκετός σε παλιότερες εποχές, που ένα μηχάνημα μπορεί να έτρεχε το πολύ μερικές δεκάδες διεργασίες, να είχε μια κάρτα δικτύου και φυσικά μόνο ένα επεξεργαστή, σήμερα πλέον αποτελεί πηγή απαράδεκτης καθυστέρησης. Η ομάδα ανάπτυξης του &os; εργάζεται σκληρά για να αντικαταστήσει το Giant με πιο μοντέρνους, λεπτούς μηχανισμούς αμοιβαίου αποκλεισμού, οι οποίοι θα επιτρέπουν μεγαλύτερο βαθμό παραλληλισμού τόσο σε μηχανήματα με ένα όσο και σε σταθμούς εργασίας με πολλούς επεξεργαστές. K Kernel Scheduler Entities KSE Ένας μηχανισμός του πυρήνα για υποστήριξη πολυνηματικής επεξεργασίας. Δείτε τη σελίδα της ομάδας εργασίας των KSE για περισσότερες λεπτομέρειες. KSE L Lock Order Reversal LOR Ο πυρήνας του &os; χρησιμοποιεί ένα αριθμό από resource locks για να διαχειρίζεται την πρόσβαση στις διάφορες πηγές του. Ένας μηχανισμός διάγνωσης προβλημάτων με αυτά τα locks, ο οποίος λέγεται &man.witness.4;, περιλαμβάνεται στους πειραματικούς πυρήνες (αλλά αφαιρείται από τους πυρήνες των σταθερών εκδόσεων) κι ελέγχει κατά την ώρα λειτουργίας του πυρήνα την πιθανότητα προβλήματων deadlock. (Ο μηχανισμός &man.witness.4; είναι βασικά αρκετά συντηρητικός στους ελέγχους που κάνει, οπότε είναι πιθανόν κάποια από τα διαγνωστικά μηνύματά του να είναι υπερβολικά.) Ένα διαγνωστικό μήνυμα από το μηχανισμό αυτό σημαίνει ότι αν είστε αρκετά άτυχοι, ένα deadlock μπορεί να συμβεί στο σημείο αυτό. Τα πραγματικά LOR, συνήθως, διορθώνονται γρήγορα, οπότε να ελέγχετε τη &a.current.url; και τη σελίδα των LOR που είναι γνωστά μέχρι σήμερα πριν στείλετε μήνυμα σε κάποια από τις λίστες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. LOR M Merge From Current MFC To merge functionality or a patch from the -CURRENT branch to another, most often -STABLE. Merge From Stable MFS Η φυσιολογική διαδικασία ανάπτυξης του FreeBSD βασίζεται στο ότι κάθε αλλαγή γίνεται πρώτα στο -CURRENT branch για να δοκιμαστεί πριν ενσωματωθεί στο -STABLE. Μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις γίνεται κάποια αλλαγή πρώτα στο -STABLE και μετά στο -CURRENT. Ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται όταν μια αλλαγή μεταφέρεται από το -STABLE branch σε κάποιο από τα security branches. MFC MFS N NDISulator O Overtaken By Events OBE Χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια προτεινόμενη αλλαγή (όπως μια Αναφορά Προβλήματος ή μια αίτηση για κάποιο νέο χαρακτηριστικό) που δεν ισχύει πλέον ή δεν έχει αξία λόγω κάποιας πρόσφατης αλλαγής στο &os;, αλλαγές σε κάποιο πρότυπο, επειδή το σχετικό υλικό θεωρείται πλέον ξεπερασμένο, κλπ. OBE P Pointy Hat Ένα μυθικό σχεδόν καπέλο, που μοιάζει πολύ με ένα dunce cap, το οποίο χαρίζεται στα μέλη της ομάδας ανάπτυξης του &os; όταν δημιουργούν προβλήματα με τη μεταγλώττιση του &os;, όταν κάνουν αλλαγές που δεν χρειάζονται, ή γενικά σε οποιαδήποτε περίπτωση προκαλούν προβλήματα στον κώδικα. Γενικά, όλα τα μέλη της ομάδας ανάπτυξης που κάνουν πραγματικά δουλειά μαζεύουν σχετικά σύντομα μια μεγάλη συλλογή από αυτά τα καπελάκια. Η χρήση του όρου είναι (σχεδόν πάντοτε) χιουμοριστική. Principle Of Least Astonishment POLA Καθώς αναπτύσσεται το &os; οι αλλαγές που είναι ορατές στον τελικό χρήστη πρέπει να είναι όσο το δυνατόν λιγότερες. Για παράδειγμα, η άσκοπη μετονομασία μεταβλητών που επηρεάζουν την έναρξη του συστήματος στο αρχείο /etc/defaults/rc.conf θεωρείται παραβίαση του POLA. Τα μέλη της ομάδας ανάπτυξης έχουν κατά νου τους το POLA όταν κάνουν αλλαγές στο σύστημα οι οποίες επηρεάζουν τον τελικό χρήστη. POLA Project Evil Ο πραγματικός τίτλος του NDISulator που έγραψε ο Bill Paul, ο οποίος το ονόμασε έτσι για να δείξει πόσο απαίσιο είναι (από φιλοσοφικής άποψης) να υπάρχει η ανάγκη για κάτι τέτοιο. Το NDISulator είναι ένα ειδικό module συμβατότητας το οποίο επιτρέπει σε οδηγούς συσκευών δικτύου τύπου Microsoft Windows™ NDIS miniport να χρησιμοποιηθούν στο &os;/i386. Αυτός είναι συνήθως ο μόνος τρόπος να χρησιμοποιηθούν κάρτες δικτύου των οποίων οι οδηγοί δεν είναι διαθέσιμοι σε μορφή ελεύθερου ή ανοιχτού λογισμικού. Δείτε και το αρχείο src/sys/compat/ndis/subr_ndis.c για περισσότερες λεπτομέρειες. diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/l10n.ent b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/l10n.ent index e215468401..1a114e183f 100644 --- a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/l10n.ent +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/l10n.ent @@ -1,4 +1,11 @@ + + + + + + + diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/mailing-lists.ent b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/mailing-lists.ent index 5467d8f51e..82163bdafc 100644 --- a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/mailing-lists.ent +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/mailing-lists.ent @@ -1,386 +1,442 @@ εξυπηρετητής για ηλεκτρονικές λίστες του FreeBSD"> &a.mailman.listinfo;"> ηλεκτρονική λίστα για ACPI του FreeBSD"> freebsd-acpi"> ηλεκτρονική λίστα διαφήμισης και προώθησης του FreeBSD"> freebsd-advocacy"> ηλεκτρονική λίστα υλοποίησης του AFS στο FreeBSD"> freebsd-afs"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για ελεγκτές Adaptec AIC7xxx"> freebsd-aic7xxx"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πλατφόρμα Alpha"> freebsd-alpha"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πλατφόρμα AMD64"> freebsd-amd64"> ηλεκτρονική λίστα ανακοινώσεων του FreeBSD"> freebsd-announce"> + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το Apache"> +freebsd-apache"> + ηλεκτρονική λίστα αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού του FreeBSD"> freebsd-arch"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πλατφόρμα ARM"> freebsd-arm"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για δίκτυα ATM"> freebsd-atm"> ηλεκτρονική λίστα ελέγχου πηγαίου κώδικα του FreeBSD"> freebsd-audit"> ηλεκτρονική λίστα αναβάθμισης του FreeBSD με εκτελέσιμα αρχεία"> freebsd-binup"> + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για Bluetooth"> +freebsd-bluetooth"> + ηλεκτρονική λίστα της ομάδας bugbusters του FreeBSD"> freebsd-bugbusters"> ηλεκτρονική λίστα αναφορών προβλημάτων του FreeBSD"> freebsd-bugs"> ηλεκτρονική λίστα γενικών συζητήσεων του FreeBSD"> freebsd-chat"> ηλεκτρονική λίστα παράλληλων συστημάτων του FreeBSD"> freebsd-cluster"> - -ηλεκτρονική λίστα εργαλείων εγκατάστασης και ρύθμισης του FreeBSD"> -freebsd-config"> - - + ηλεκτρονική λίστα της έκδοσης &os.current;"> freebsd-current"> ανακοινώσεις CTM"> ctm-announce"> διανομή μέσω CTM των αρχείων του CVS"> ctm-cvs-cur"> ηλεκτρονική λίστα διανομής του 4-STABLE μέσω CTM"> ctm-src-4"> ηλεκτρονική λίστα διανομής του -CURRENT μέσω CTM"> ctm-src-cur"> ηλεκτρονική λίστα γενικών συζητήσεων των χρηστών του CTM"> ctm-users"> ηλεκτρονική λίστα μηνυμάτων CVS commit του FreeBSD CVS"> cvs-all"> ηλεκτρονική λίστα μηνυμάτων CVS commit τεκμηρίωσης του FreeBSD"> cvs-doc"> ηλεκτρονική λίστα μηνυμάτων CVS commit των FreeBSD ports"> cvs-ports"> ηλεκτρονική λίστα μηνυμάτων CVS commit των projects του FreeBSD"> cvs-projects"> ηλεκτρονική λίστα μηνυμάτων CVS commit πηγαίου κώδικα του FreeBSD"> cvs-src"> ηλεκτρονική λίστα συντήρησης του CVSweb του FreeBSD"> freebsd-cvsweb"> ηλεκτρονική λίστα βάσεων δεδομένων βασισμένων στο FreeBSD"> freebsd-database"> ηλεκτρονική λίστα ομάδας τεκμηρίωσης του FreeBSD"> freebsd-doc"> + +ηλεκτρονική λίστα για την ανάπτυξη οδηγών συσκευών του FreeBSD"> +freebsd-drivers"> + + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τους χρήστες του Eclipse IDE"> +freebsd-eclipse"> + + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τις embedded πλατφόρμες"> +freebsd-embedded"> + ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για εξομοίωση-εξομοιωτές"> freebsd-emulation"> + +ηλεκτρονική λίστα FreeBSD-eol"> +freebsd-eol"> + ηλεκτρονική λίστα συζητήσεων για FireWire (IEEE 1394) του FreeBSD"> freebsd-firewire"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για συστήματα αρχείων"> freebsd-fs"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το GEOM"> freebsd-geom"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το GNOME και τις εφαρμογές του"> freebsd-gnome"> ηλεκτρονική λίστα τεχνικών συζητήσεων του FreeBSD"> freebsd-hackers"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για υλικό κι εξαρτήματα υπολογιστών"> freebsd-hardware"> ηλεκτρονική λίστα των mirror sites του FreeBSD"> freebsd-hubs"> ηλεκτρονική λίστα διεθνοποίησης του FreeBSD"> freebsd-i18n"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πλατφόρμα i386"> freebsd-i386"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πλατφόρμα IA32"> freebsd-ia32"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πλατφόρμα IA64"> freebsd-ia64"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το IPFW"> freebsd-ipfw"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το υποσύστημα ISDN"> freebsd-isdn"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τους παροχείς υπηρεσιών Internet"> freebsd-isp"> + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τα jails"> +freebsd-jail"> + ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τη γλώσσα Java"> freebsd-java"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD σχετικά με εργασίες-επαγγέλματα"> freebsd-jobs"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το KDE/Qt και τις εφαρμογές του"> freebsd-kde"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το υποσύστημα LFS"> freebsd-lfs"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το σύστημα εγκατάστασης και διαχείρισης πακέτων libh"> freebsd-libh"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πλατφόρμα MIPS"> freebsd-mips"> διαχειριστές των mirror sites του FreeBSD"> mirror-announce"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για φορητούς υπολογιστές"> freebsd-mobile"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τον φυλλομετρητή Mozilla"> freebsd-mozilla"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τα πολυμέσα"> freebsd-multimedia"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την υποστήριξη δικτύου"> freebsd-net"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τους νέους χρήστες"> freebsd-newbies"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το υποσύστημα new-bus"> freebsd-new-bus"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το OpenOffice"> freebsd-openoffice"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για υψηλές αποδόσεις"> freebsd-performance"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τη γλώσσα Perl"> freebsd-perl"> + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το packet filter firewall"> +freebsd-pf"> + ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τις μη-Intel πλατφόρμες"> freebsd-platforms"> ηλεκτρονική λίστα αποφάσεων πολιτικής της FreeBSD core ομάδας"> freebsd-policy"> ηλεκτρονική λίστα των FreeBSD ports"> freebsd-ports"> ηλεκτρονική λίστα αναφορών προβλημάτων των FreeBSD ports"> freebsd-ports-bugs"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πλατφόρμα PowerPC"> freebsd-ppc"> + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τις πλατφόρμες εξυπηρετητών HP ProLiant"> +freebsd-proliant"> + + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τη γλώσσα Python"> +freebsd-python"> + ηλεκτρονική λίστα Ελέγχου και Εξασφάλισης Ποιότητας του FreeBSD"> freebsd-qa"> ηλεκτρονική λίστα γενικών ερωτήσεων του FreeBSD"> freebsd-questions"> + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το σύστημα των boot script"> +freebsd-rc"> + ηλεκτρονική λίστα επεκτάσεων πραγματικού-χρόνου του FreeBSD"> freebsd-realtime"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το υποσύστημα SCSI"> freebsd-scsi"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για θέματα ασφάλειας"> freebsd-security"> ηλεκτρονική λίστα Ανακοινώσεων για Θέματα Ασφάλειας του FreeBSD"> freebsd-security-notifications"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για μικρά συστήματα"> freebsd-small"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την συμμετρική πολυεπεξεργασία"> freebsd-smp"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πλατφόρμα SPARC"> freebsd-sparc64"> ηλεκτρονική λίστα του &os.stable;"> freebsd-stable"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τη συμβατότητα με τα πρότυπα C99 και POSIX"> freebsd-standards"> + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πλατφόρμα sun4v"> +freebsd-sun4v"> + ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για δοκιμαστικά μηνύματα"> freebsd-test"> ηλεκτρονική λίστα δοκιμών απόδοσης και σταθερότητας του FreeBSD"> freebsd-testing"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για την πολυνηματική επεξεργασία"> freebsd-threads"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το υποσύστημα tokenring"> freebsd-tokenring"> + +ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για τη διασύνδεση με συσκευές USB"> +freebsd-usb"> + ηλεκτρονική λίστα οργάνωσης των ομάδων χρηστών του FreeBSD"> freebsd-user-groups"> ηλεκτρονική λίστα προσυννενόησης των προμηθευτών του FreeBSD"> freebsd-vendors"> + +ηλεκτρονική λίστα για την πλατφόρμα VuXML"> +freebsd-vuxml"> + ηλεκτρονική λίστα του Webmaster του FreeBSD"> freebsd-www"> ηλεκτρονική λίστα του FreeBSD για το γραφικό περιβάλλον X11"> freebsd-x11"> + + +bug-followup@FreeBSD.org"> + + majordomo@FreeBSD.org"> diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/newsgroups.ent b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/newsgroups.ent new file mode 100644 index 0000000000..4eaa1022cd --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/newsgroups.ent @@ -0,0 +1,10 @@ + + +comp.unix.bsd.freebsd.misc"> diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/teams.ent b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/teams.ent index 8e565ed177..963dfd0ea0 100644 --- a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/teams.ent +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/teams.ent @@ -1,46 +1,60 @@ admins@FreeBSD.org"> -core-secretary@FreeBSD.org"> +bugmeister@FreeBSD.org"> -cvs@FreeBSD.org"> +core-secretary@FreeBSD.org"> + +cvsadm@FreeBSD.org"> + +cvs@FreeBSD.org"> + +dcvs@FreeBSD.org"> cvs@FreeBSD.org"> doceng@FreeBSD.org"> donations@FreeBSD.org"> faq@FreeBSD.org"> ftp-master@FreeBSD.org"> mirror-admin@FreeBSD.org"> +ncvs@FreeBSD.org"> + +perforce-admin@FreeBSD.org"> + +pcvs@FreeBSD.org"> + portmgr@FreeBSD.org"> +portmgr-secretary@FreeBSD.org"> + +projcvs@FreeBSD.org"> + re@FreeBSD.org"> security-officer@FreeBSD.org"> - -www@FreeBSD.org"> diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/trademarks.ent b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/trademarks.ent index 08f0723911..889b0a815a 100644 --- a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/trademarks.ent +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/trademarks.ent @@ -1,365 +1,402 @@ Οι λέξεις 3Com και HomeConnect είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της 3Com Corporation."> 3Com"> Οι λέξεις 3ware και Escalade είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της 3ware Inc."> 3ware"> Escalade"> Η λέξη Adaptec είναι κατοχυρωμένο εμπορικό σύμβολο της Adaptec, Inc."> Adaptec"> Οι λέξεις ή φράσεις Adobe, Acrobat, Acrobat Reader, και PostScript είναι είτε κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα ή εμπορικά σύμβολα της Adobe Systems Incorporated στις Ηνωμένες Πολιτείες ή/και σε άλλες χώρες."> Acrobat"> Acrobat Reader"> Adobe"> PostScript"> Οι λέξεις ή φράσεις AMD, Am486, Am5X86, AMD Athlon, AMD Duron, AMD Opteron, AMD-K6, Élan, και PCnet είναι εμπορικά σύμβολα της Advanced Micro Devices, Inc."> Am486"> Am5x86"> AMD Athlon"> AMD Duron"> AMD-K6"> -AMD Operon"> +AMD Opteron"> +AMD Sempron"> +AMD Turion"> +Athlon"> Élan"> +Opteron"> Οι λέξεις ή φράσεις Apple, FireWire, Mac, Macintosh, Mac OS, Quicktime, και TrueType είναι εμπορικά σύμβολα της Apple Computer, Inc., κατοχυρωμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες."> +AirPort"> +Apple"> FireWire"> +iMac"> Mac"> Macintosh"> Mac OS"> Quicktime"> TrueType"> Η λέξη ARM είναι κατοχυρωμένο εμπορικό σύμβολο της ARM Limited."> ARM"> Η λέξη Bluetooth ανήκει στην Bluetooth SIG, Inc."> Bluetooth"> Η λέξη Broadcom είναι ένα κατοχυρωμένο εμπορικό σύμβολο της Broadcom Corporation και των θυγατρικών της."> Broadcom"> Οι λέξεις ή φράσεις Check Point, Firewall-1, και VPN-1 είναι εμπορικά σύμβολα της Check Point Software Technologies Ltd.."> Οι λέξεις ή φράσεις Cisco, Catalyst, και IOS είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Cisco Systems, Inc. ή/και των συνεργατών της στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε ορισμένες άλλες χώρες."> Catalyst"> IOS"> Οι λέξεις Corel και WordPerfect είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Corel Corporation ή/και των θυγατρικών της στον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες ή/και σε άλλες χώρες."> Η φράση Sound Blaster είναι εμπορικό σύμβολο της Creative Technology Ltd. στις Ηνωμένες Πολιτείες ή/και σε άλλες χώρες."> SoundBlaster"> Η λέξη CVSup είναι κατοχυρωμένο εμπορικό σύμβολο του John D. Polstra."> Οι λέξεις ή φράσεις Dell, Dell Precision, Latitude, Optiplex, και PowerEdge είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Dell Computer Corporation"> Dell"> PowerEdge"> + +Οι λέξεις ή φράσεις EPSON, EPSON Perfection + είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Seiko Epson Corporation."> +EPSON"> +EPSON + Perfection"> + Το FreeBSD είναι ένα κατοχυρωμένο εμπορικό - σύμβολο της Wind River Systems, Inc. Αυτό είναι πιθανό να αλλάξει - σύντομα."> + σύμβολο του FreeBSD Foundation."> Οι λέξεις ή φράσεις Heidelberg, Helvetica, Palatino, και Times Roman είναι είτε κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα ή εμπορικά σύμβολα της Heidelberger Druckmaschinen AG στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες."> Οι λέξεις ή φράσεις IBM, AIX, EtherJet, Netfinity, OS/2, PowerPC, PS/2, S/390, και ThinkPad είναι εμπορικά σύμβολα της International Business Machines Corporation στις Ηνωμένες Πολιτείες, άλλες χώρες, ή και στα δύο ταυτόχρονα."> AIX"> EtherJet"> Netfinity"> OS/2"> PowerPC"> PS/2"> S/390"> ThinkPad"> Οι λέξεις IEEE, POSIX, και 802 είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα του Institute of Electrical and Electronics Engineers, Inc. στις Ηνωμένες Πολιτείες."> POSIX"> Οι λέξεις Intel, Celeron, EtherExpress, i386, i486, Itanium, Pentium, και Xeon είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Intel Corporation και των θυγατρικών της στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες."> Celeron"> EtherExpress"> i386"> i486"> Intel"> Itanium"> Pentium"> +Core"> Xeon"> Οι λέξεις Intuit και Quicken είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα σύμβολα υπηρεσιών της Intuit Inc., ή κάποιων από τις θυγατρικές της, στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες."> Οι λέξεις Iomega, Zip, και Jaz είναι είτε κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα ή εμπορικά σύμβολα της Iomega Corporation στις Ηνωμένες Πολιτείες ή/και σε άλλες χώρες."> Zip"> Jaz"> Οι λέξεις Lantronix και EasyIO είναι εμπορικά σύμβολα της Lantronix Corporation."> EasyIO"> + Το Linux είναι ένα κατοχυρωμένα εμπορικό σύμβολο του Linus Torvalds στις Ηνωμένες Πολιτείες."> +Linux"> - Οι λέξεις LSI Logic, AcceleRAID, eXtremeRAID, MegaRAID και Mylex είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της LSI Logic Corp."> AcceleRAID"> MegaRAID"> Mylex"> Οι λέξεις Macromedia, Flash, και Shockwave είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Macromedia, Inc. στις Ηνωμένες Πολιτείες και/ή σε άλλες χώρες."> Flash"> Macromedia"> Shockwave"> Οι λέξεις Microsoft, FrontPage, MS-DOS, Outlook, Windows, Windows Media, και Windows NT είναι είτε κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα ή εμπορικά σύμβολα της Microsoft Corporation στις Ηνωμένες Πολιτείες και/ή σε άλλες χώρες."> +IntelliMouse"> Microsoft"> MS-DOS"> Outlook"> Windows"> Windows Media"> + Windows NT"> + Οι λέξεις MIPS και R4000 είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της MIPS Technologies, Inc. στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες."> MIPS"> Η λέξη MySQL είναι κατοχυρωμένο εμπορικό σύμβολο της MySQL AB στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλες χώρες."> MySQL"> Οι λέξεις M-Systems και DiskOnChip είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της M-Systems Flash Disk Pioneers, Ltd."> DiskOnChip"> + +Η λέξη NetBSD είναι ένα κατοχυρωμένο εμπορικό + σύμβολο του NetBSD Foundation."> + Οι λέξεις Netscape και Netscape Navigator είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Netscape Communications Corporation στις Η.Π.Α και άλλες χώρες."> Netscape"> Netscape Navigator"> Οι λέξεις GateD και NextHop είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα και εμπορικά σύμβολα της NextHop στις Η.Π.Α. και άλλες χώρες."> GateD"> Οι λέξεις NetWare, NetWare Loadable Module, και NLM είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά της Novell, Inc. στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες."> Οι λέξεις Motif, OSF/1, και UNIX είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα και οι λέξεις ή φράσεις IT DialTone και The Open Group είναι εμπορικά σύμβολα του The Open Group στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες."> Motif"> UNIX"> Η λέξη Oracle είναι κατοχυρωμένο εμπορικό σύμβολο της Oracle Corporation."> Oracle"> +Η λέξη Parallels είναι ένα κατοχυρωμένο + εμπορικό σύμβολο της Parallels Software International Inc."> + Οι λέξεις PowerQuest και PartitionMagic είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της PowerQuest Corporation στις Ηνωμένες Πολιτείες και/ή σε άλλες χώρες."> PartitionMagic"> Οι λέξεις QUALCOMM και Eudora είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της QUALCOMM Incorporated."> Eudora"> Οι λέξεις RealNetworks, RealPlayer και RealAudio είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της RealNetworks, Inc."> Οι λέξεις ή φράσεις Red Hat, και RPM είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Red Hat, Inc. στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες."> Οι λέξεις SAP, R/3, και mySAP είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της SAP AG στη Γερμανία και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου."> R/3"> SAP"> Οι λέξεις οι φράσεις Silicon Graphics, SGI, και OpenGL είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Silicon Graphics, Inc. στις Ηνωμένες Πολιτείες και/ή σε άλλες χώρες στον κόσμο."> OpenGL"> + +Η λέξη Slackware είναι ένα κατοχυρωμένο + εμπορικό σύμβολο του Patrick Volkerding και της Slackware Linux, Inc."> + Οι λέξεις ή φράσεις Sparc, Sparc64, SPARCEngine, και UltraSPARC είναι εμπορικά σύμβολα της SPARC International, Inc. στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες. Τα προϊόντα που φέρουν τα εμπορικά σύμβολα SPARC είναι βασισμένα στην αρχιτεκτονική που ανέπτυξε η Sun Microsystems, Inc."> Sparc"> Sparc64"> SPARCEngine"> UltraSPARC"> + + Οι λέξεις ή φράσεις Sun, Sun Microsystems, Java, Java Virtual Machine, JavaServer Pages, JDK, JSP, JVM, Netra, Solaris, StarOffice, Sun Blade, Sun Enterprise, Sun Fire, SunOS, και Ultra είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Sun Microsystems, Inc. στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες."> Java"> Java Virtual Machine"> JavaServer Pages"> JDK"> +JRE"> JSP"> JVM"> Netra"> Solaris"> StarOffice"> Sun"> Sun Blade"> Sun Enterprise"> Sun Fire"> Ultra"> SunOS"> Οι λέξεις Symantec και Ghost είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Symantec Corporation στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες."> Η λέξη MATLAB είναι ένα κατοχυρωμένο εμπορικό σύμβολο της The MathWorks, Inc."> MATLAB"> Η λέξη SpeedTouch είναι ένα εμπορικό σύμβολο της Thomson"> SpeedTouch"> Οι λέξεις Transmeta και Crusoe είναι εμπορικά σύμβολα ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Transmeta Corporation στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες."> Crusoe"> Transmeta"> Οι λέξεις ή φράσεις U.S. Robotics και Sportster είναι κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της U.S. Robotics Corporation."> Sportster"> U.S. Robotics"> Οι λέξεις ή φράσεις Waterloo Maple και Maple είναι εμπορικά ή κατοχυρωμένα εμπορικά σύμβολα της Waterloo Maple Inc."> Maple"> Η λέξη Mathematica είναι κατοχυρωμένο εμπορικό σύμβολο της Wolfram Research, Inc."> Mathematica"> Η λέξη VMware είναι εμπορικό σύμβολο της VMware, Inc."> + +Η λέξη Xen είναι ένα κατοχυρωμένο εμπορικό + σύμβολο της XenSource, Inc. sτις ΗΠΑ και άλλες χώρες."> +Xen"> + Η λέξη XFree86 είναι ένα εμπορικό σύμβολο του The XFree86 Project, Inc."> XFree86"> Οι λέξεις ή φράσεις Ogg Vorbis και Xiph.Org είναι εμπορικά σύμβολα τουXiph.Org."> Πολλές από τις λέξεις ή φράσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται από τους κατασκευαστές ή τους πωλητές τους για να διακρίνουν τα προϊόντα τους θεωρούνται εμπορικά σύμβολα. Όπου αυτές εμφανίζονται σε αυτό το κείμενο και για όσες από αυτές γνωρίζει η Ομάδα Ανάπτυξης του FreeBSD ότι είναι πιθανόν να είναι εμπορικά σύμβολα, θα δείτε ένα από τα σύμβολα: ™ ή ®."> diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/translators.ent b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/translators.ent new file mode 100644 index 0000000000..90ceada87d --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/translators.ent @@ -0,0 +1,16 @@ + + +george@iordanou.org"> +keramida@FreeBSD.org"> +sonicy@otenet.gr"> +nickkokkalis@gmail.com"> +ltsampros@upnet.gr"> +frances@mylannet.gr"> diff --git a/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/urls.ent b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/urls.ent new file mode 100644 index 0000000000..962bf5e64b --- /dev/null +++ b/el_GR.ISO8859-7/share/sgml/urls.ent @@ -0,0 +1,14 @@ + + +